VulgConte - Genesis - 41

41:1  Post duos annos vidit Pharao somnium. Putabat se stare super fluvium,

41:2  de quo ascendebant septem boves, pulchræ et crassæ nimis: et pascebantur in locis palustribus.

41:3  Aliæ quoque septem emergebant de flumine, fœdæ, confectæque macie: et pascebantur in ipsa amnis ripa in locis virentibus:

41:4  devoraveruntque eas, quarum mira species, et habitudo corporum erat. Expergefactus Pharao,

41:5  rursum dormivit, et vidit alterum somnium: Septem spicæ pullulabant in culmo uno plenæ atque formosæ:

41:6  aliæ quoque totidem spicæ tenues, et percussæ uredine oriebantur,

41:7  devorantes omnium priorum pulchritudinem. Evigilans Pharao post quietem,

41:8  et facto mane, pavore perterritus, misit ad omnes coniectores Ægypti, cunctosque sapientes: et accersitis narravit somnium, nec erat qui interpretaretur.

41:9  Tunc demum reminiscens pincernarum magister, ait: Confiteor peccatum meum:

41:10  Iratus rex servis suis, me et magistrum pistorum retrudi iussit in carcerem principis militum:

41:11  ubi una nocte uterque vidimus somnium præsagum futurorum.

41:12  Erat ibi puer Hebræus, eiusdem ducis militum famulus: cui narrantes somnia,

41:13  audivimus quidquid postea rei probavit eventus. Ego enim redditus sum officio meo: et ille suspensus est in cruce.

41:14  Protinus ad regis imperium eductum de carcere Ioseph totonderunt: ac veste mutata, obtulerunt ei.

41:15  Cui ille ait: Vidi somnia, nec est qui edisserat: quæ audivi te sapientissime coniicere.

41:16  Respondit Ioseph: Absque me Deus respondebit prospera Pharaoni.

41:17  Narravit ergo Pharao quod viderat: Putabam me stare super ripam fluminis,

41:18  et septem boves de amne conscendere, pulchras nimis, et obesis carnibus: quæ in pastu paludis virecta carpebant.

41:19  Et ecce, has sequebantur aliæ septem boves in tantum deformes et macilentæ, ut numquam tales in terra Ægypti viderim:

41:20  quæ, devoratis et consumptis prioribus,

41:21  nullum saturitatis dedere vestigium: sed simili macie et squalore torpebant. Evigilans, rursus sopore depressus,

41:22  vidi somnium: Septem spicæ pullulabant in culmo uno plenæ atque pulcherrimæ.

41:23  Aliæ quoque septem tenues et percussæ uredine, oriebantur e stipula:

41:24  quæ priorum pulchritudinem devoraverunt. Narravi coniectoribus somnium, et nemo est qui edisserat.

41:25  Respondit Ioseph: Somnium regis unum est: quæ facturus est Deus, ostendit Pharaoni.

41:26  Septem boves pulchræ, et septem spicæ plenæ: septem ubertatis anni sunt: eamdemque vim somnii comprehendunt.

41:27  Septem quoque boves tenues atque macilentæ, quæ ascenderunt post eas, et septem spicæ tenues, et vento urente percussæ, septem anni venturæ sunt famis.

41:28  Qui hoc ordine complebuntur:

41:29  Ecce septem anni venient fertilitatis magnæ in universa terra Ægypti:

41:30  quos sequentur septem anni alii tantæ sterilitatis, ut oblivioni tradatur cuncta retro abundantia: consumptura est enim fames omnem terram,

41:31  et ubertatis magnitudinem perditura est inopiæ magnitudo.

41:32  Quod autem vidisti secundo ad eamdem rem pertinens somnium: firmitatis indicium est, eo quod fiat sermo Dei, et velocius impleatur.

41:33  Nunc ergo provideat rex virum sapientem et industrium, et præficiat eum Terræ Ægypti:

41:34  Qui constituat præpositos per cunctas regiones: et quintam partem fructuum per septem annos fertilitatis,

41:35  qui iam nunc futuri sunt, congreget in horrea: et omne frumentum sub Pharaonis potestate condatur, serveturque in urbibus.

41:36  Et præparetur futuræ septem annorum fami, quæ oppressura est Ægyptum, et non consumetur terra inopia.

41:37  Placuit Pharaoni consilium et cunctis ministris eius:

41:38  locutusque est ad eos: Num invenire poterimus talem virum, qui Spiritu Dei plenus sit?

41:39  Dixit ergo ad Ioseph: Quia ostendit tibi Deus omnia quæ locutus es, numquid sapientiorem et consimilem tui invenire potero?

41:40  Tu eris super domum meam, et ad tui oris imperium cunctus populus obediet: uno tantum regni solio te præcedam.

41:41  Dixitque rursus Pharao ad Ioseph: Ecce, constitui te super universam terram Ægypti.

41:42  Tulitque annulum de manu sua, et dedit eum in manu eius: vestivitque eum stola byssina, et collo torquem auream circumposuit.

41:43  Fecitque eum ascendere super currum suum secundum, clamante præcone, ut omnes coram eo genu flecterent, et præpositum esse scirent universæ Terræ Ægypti.

41:44  Dixit quoque rex ad Ioseph: Ego sum Pharao: absque tuo imperio non movebit quisquam manum aut pedem in omni terra Ægypti.

41:45  Vertitque nomen eius, et vocavit eum lingua Ægyptiaca, Salvatorem mundi. Deditque illi uxorem Aseneth filiam Putiphare sacerdotis Heliopoleos. Egressus est itaque Ioseph ad terram Ægypti

41:46  (Triginta autem annorum erat quando stetit in conspectu regis Pharaonis) et circuivit omnes regiones Ægypti.

41:47  Venitque fertilitas septem annorum: et in manipulos redactæ segetes congregatæ sunt in horrea Ægypti.

41:48  Omnis etiam frugum abundantia in singulis urbibus condita est.

41:49  Tantaque fuit abundantia tritici, ut arenæ maris coæquaretur, et copia mensuram excederet.

41:50  Nati sunt autem Ioseph filii duo antequam veniret fames: quos peperit ei Aseneth filia Putiphare sacerdotis Heliopoleos.

41:51  Vocavitque nomen primogeniti, Manasses, dicens: Oblivisci me fecit Deus omnium laborum meorum, et domus patris mei.

41:52  Nomen quoque secundi appellavit Ephraim, dicens: Crescere me fecit Deus in terra paupertatis meæ.

41:53  Igitur transactis septem ubertatis annis, qui fuerant in Ægypto:

41:54  cœperunt venire septem anni inopiæ: quos prædixerat Ioseph: et in universo orbe fames prævaluit, in cuncta autem terra Ægypti panis erat.

41:55  Qua esuriente, clamavit populus ad Pharaonem, alimenta petens. Quibus ille respondit: Ite ad Ioseph: et quidquid ipse vobis dixerit, facite.

41:56  Crescebat autem quotidie fames in omni terra: aperuitque Ioseph universa horrea, et vendebat Ægyptiis: nam et illos oppresserat fames.

41:57  Omnesque provinciæ veniebant in Ægyptum, ut emerent escas, et malum inopiæ temperarent.