VulgClementine - I Maccabees - 3

3:1  Et surrexit Judas, qui vocabatur Machabæus, filius ejus, pro eo :

3:2  et adjuvabant eum omnes fratres ejus, et universi qui se conjunxerant patri ejus, et præliabantur prælium Israël cum lætitia.

3:3  Et dilatavit gloriam populo suo, et induit se loricam sicut gigas, et succinxit se arma bellica sua in præliis, et protegebat castra gladio suo.

3:4  Similis factus est leoni in operibus suis, et sicut catulus leonis rugiens in venatione.

3:5  Et persecutus est iniquos perscrutans eos : et qui conturbabant populum suum, eos succendit flammis :

3:6  et repulsi sunt inimici ejus præ timore ejus, et omnes operarii iniquitatis conturbati sunt : et directa est salus in manu ejus.

3:7  Et exacerbabat reges multos, et lætificabat Jacob in operibus suis, et in sæculum memoria ejus in benedictione.

3:8  Et perambulavit civitates Juda, et perdidit impios ex eis, et avertit iram ab Israël.

3:9  Et nominatus est usque ad novissimum terræ, et congregavit pereuntes.

3:10  Et congregavit Apollonius gentes, et a Samaria virtutem multam et magnam ad bellandum contra Israël.

3:11  Et cognovit Judas, et exiit obviam illi : et percussit, et occidit illum : et ceciderunt vulnerati multi, et reliqui fugerunt.

3:12  Et accepit spolia eorum : et gladium Apollonii abstulit Judas, et erat pugnans in eo omnibus diebus.

3:13  Et audivit Seron princeps exercitus Syriæ, quod congregavit Judas congregationem fidelium, et ecclesiam secum,

3:14  et ait : Faciam mihi nomen, et glorificabor in regno, et debellabo Judam, et eos qui cum ipso sunt, qui spernebant verbum regis.

3:15  Et præparavit se : et ascenderunt cum eo castra impiorum fortes auxiliarii ut facerent vindictam in filios Israël.

3:16  Et appropinquaverunt usque ad Bethoron : et exivit Judas obviam illi cum paucis.

3:17  Ut autem viderunt exercitum venientem sibi obviam, dixerunt Judæ : Quomodo poterimus pauci pugnare contra multitudinem tantam, et tam fortem, et nos fatigati sumus jejunio hodie ?

3:18  Et ait Judas : Facile est concludi multos in manus paucorum : et non est differentia in conspectu Dei cæli liberare in multis, et in paucis :

3:19  quoniam non in multitudine exercitus victoria belli, sed de cælo fortitudo est.

3:20  Ipsi veniunt ad nos in multitudine contumaci, et superbia, ut disperdant nos, et uxores nostras, et filios nostros, et ut spolient nos :

3:21  nos vero pugnabimus pro animabus nostris, et legibus nostris :

3:22  et ipse Dominus conteret eos ante faciem nostram : vos autem ne timueritis eos.

3:23  Ut cessavit autem loqui, insiluit in eos subito : et contritus est Seron et exercitus ejus in conspectu ipsius :

3:24  et persecutus est eum in descensu Bethoron usque in campum, et ceciderunt ex eis octingenti viri, reliqui autem fugerunt in terram Philisthiim.

3:25  Et cecidit timor Judæ ac fratrum ejus, et formido super omnes gentes in circuitu eorum :

3:26  et pervenit ad regem nomen ejus, et de præliis Judæ narrabant omnes gentes.

3:27  Ut audivit autem rex Antiochus sermones istos, iratus est animo : et misit, et congregavit exercitum universi regni sui, castra fortia valde :

3:28  et aperuit ærarium suum, et dedit stipendia exercitui in annum : et mandavit illis ut essent parati ad omnia.

3:29  Et vidit quod defecit pecunia de thesauris suis, et tributa regionis modica propter dissensionem et plagam quam fecit in terra, ut tolleret legitima, quæ erant a primis diebus :

3:30  et timuit ne non haberet ut semel et bis, in sumptus et donaria, quæ dederat ante larga manu : et abundaverat super reges qui ante eum fuerant.

3:31  Et consternatus erat animo valde, et cogitavit ire in Persidem, et accipere tributa regionum, et congregare argentum multum.

3:32  Et reliquit Lysiam hominem nobilem de genere regali, super negotia regia, a flumine Euphrate usque ad flumen Ægypti,

3:33  et ut nutriret Antiochum filium suum, donec rediret.

3:34  Et tradidit ei medium exercitum, et elephantos : et mandavit ei de omnibus quæ volebat, et de inhabitantibus Judæam, et Jerusalem :

3:35  et ut mitteret ad eos exercitum ad conterendam et extirpandam virtutem Israël, et reliquias Jerusalem, et auferendam memoriam eorum de loco :

3:36  et ut constitueret habitatores filios alienigenas in omnibus finibus eorum, et sorte distribueret terram eorum.

3:37  Et rex assumpsit partem exercitus residui, et exivit ab Antiochia civitate regni sui anno centesimo et quadragesimo septimo : et transfretavit Euphraten flumen, et perambulabat superiores regiones.

3:38  Et elegit Lysias Ptolemæum filium Dorymini, et Nicanorem, et Gorgiam, viros potentes ex amicis regis :

3:39  et misit cum eis quadraginta millia virorum, et septem millia equitum, ut venirent in terram Juda, et disperderent eam secundum verbum regis.

3:40  Et processerunt cum universa virtute sua, et venerunt, et applicuerunt Emmaum in terra campestri.

3:41  Et audierunt mercatores regionum nomen eorum : et acceperunt argentum, et aurum multum valde, et pueros, et venerunt in castra ut acciperent filios Israël in servos, et additi sunt ad eos exercitus Syriæ, et terræ alienigenarum.

3:42  Et vidit Judas et fratres ejus, quia multiplicata sunt mala, et exercitus applicabant ad fines eorum : et cognoverunt verba regis, quæ mandavit populo facere in interitum et consummationem :

3:43  et dixerunt unusquisque ad proximum suum : Erigamus dejectionem populi nostri, et pugnemus pro populo nostro, et sanctis nostris.

3:44  Et congregatus est conventus ut essent parati in prælium, et ut orarent et peterent misericordiam et miserationes.

3:45  Et Jerusalem non habitabatur, sed erat sicut desertum : non erat qui ingrederetur et egrederetur de natis ejus. Et sanctum conculcabatur : et filii alienigenarum erant in arce ; ibi erat habitatio gentium : et ablata est voluptas a Jacob, et defecit ibi tibia et cithara.

3:46  Et congregati sunt, et venerunt in Maspha contra Jerusalem, quia locus orationis erat in Maspha ante in Israël.

3:47  Et jejunaverunt illa die, et induerunt se ciliciis, et cinerem imposuerunt capiti suo, et disciderunt vestimenta sua :

3:48  et expanderunt libros legis, de quibus scrutabantur gentes similitudinem simulacrorum suorum :

3:49  et attulerunt ornamenta sacerdotalia, et primitias, et decimas : et suscitaverunt Nazaræos, qui impleverant dies,

3:50  et clamaverunt voce magna in cælum, dicentes : Quid faciemus istis, et quo eos ducemus ?

3:51  et sancta tua conculcata sunt, et contaminata sunt, et sacerdotes tui facti sunt in luctum, et in humilitatem :

3:52  et ecce nationes convenerunt adversum nos ut nos disperdant : tu scis quæ cogitant in nos.

3:53  Quomodo poterimus subsistere ante faciem eorum, nisi tu, Deus, adjuves nos ?

3:54  Et tubis exclamaverunt voce magna.

3:55  Et post hæc constituit Judas duces populi, tribunos, et centuriones, et pentacontarchos, et decuriones.

3:56  Et dixit his, qui ædificabant domos, et sponsabant uxores, et plantabant vineas, et formidolosis, ut redirent unusquisque in domum suam secundum legem.

3:57  Et moverunt castra, et collocaverunt ad austrum Emmaum.

3:58  Et ait Judas : Accingimini, et estote filii potentes, et estote parati in mane, ut pugnetis adversus nationes has quæ convenerunt adversus nos disperdere nos, et sancta nostra :

3:59  quoniam melius est nos mori in bello, quam videre mala gentis nostræ, et sanctorum.

3:60  Sicut autem fuerit voluntas in cælo, sic fiat.