VulgSistine - Genesis - 41

41:1  Post duos annos vidit Pharao somnium. Putabat se stare super fluvium,

41:2  de quo ascendebant septem boves, pulchrae et crassae nimis: et pascebantur in locis palustribus.

41:3  Aliae quoque septem emergebant de flumine, foedae, confectaeque macie: et pascebantur in ipsa amnis ripa in locis virentibus:

41:4  devoraveruntque eas, quarum mira species, et habitudo corporum erat. Expergefactus Pharao,

41:5  rursum dormivit, et vidit alterum somnium: Septem spicae pullulabant in culmo uno plenae atque formosae:

41:6  aliae quoque totidem spicae tenues, et percussae uredine oriebantur,

41:7  devorantes omnium priorum pulchritudinem. Evigilans Pharao post quietem,

41:8  et facto mane, pavore perterritus, misit ad omnes coniectores Aegypti, cunctosque sapientes: et accersitis narravit somnium, nec erat qui interpretaretur.

41:9  Tunc demum reminiscens pincernarum magister, ait: Confiteor peccatum meum:

41:10  Iratus rex servis suis, me et magistrum pistorum retrudi iussit in carcerem principis militum:

41:11  ubi una nocte uterque vidimus somnium praesagium futurorum.

41:12  Erat ibi puer Hebraeus, eiusdem ducis militum famulus: cui narrantes somnia,

41:13  audivimus quidquid postea rei probavit eventus. ego enim redditus sum officio meo: et ille suspensus est in cruce.

41:14  Protinus ad regis imperium eductum de carcere Ioseph totonderunt: ac veste mutata, obtulerunt ei.

41:15  Cui ille ait: Vidi somnia, nec est qui edisserat: quae audivi te sapientissime coniicere.

41:16  Respondit Ioseph: Absque me Deus respondebit prospera Pharaoni.

41:17  Narravit ergo Pharao quod viderat: Putabam me stare super ripam fluminis,

41:18  et septem boves de amne conscendere, pulchras nimis, et obesis carnibus: quae in pastu paludis virecta carpebant.

41:19  et ecce, has sequebantur aliae septem boves in tantum deformes et macilentae, ut numquam tales in terra Aegypti viderim:

41:20  quae, devoratis et consumptis prioribus,

41:21  nullum saturitatis dedere vestigium: sed simili macie et squalore torpebant. Evigilans, rursus sopore depressus,

41:22  vidi somnium: Septem spicae pullulabant in culmo uno plenae atque pulcherrimae.

41:23  Aliae quoque septem tenues et percussae uredine, oriebantur e stipula:

41:24  quae priorum pulchritudinem devoraverunt. Narravi coniectoribus somnium, et nemo est qui edisserat.

41:25  Respondit Ioseph: Somnium regis unum est: quae facturus est Deus, ostendit Pharaoni.

41:26  Septem boves pulchrae, et septem spicae plenae: septem hubertatis anni sunt: eandemque vim somnii comprehendunt.

41:27  Septem quoque boves tenues atque macilentae, quae ascenderunt post eas, et septem spicae tenues, et vento urente percussae, septem anni venturae sunt famis.

41:28  Qui hoc ordine complebuntur:

41:29  Ecce septem anni venient fertilitatis magnae in universa terra Aegypti:

41:30  quos sequentur septem anni alii tantae sterilitatis, ut oblivioni tradatur cuncta retro abundantia: consumptura est enim fames omnem terram,

41:31  et ubertatis magnitudinem perditura est inopiae magnitudo.

41:32  Quod autem vidisti secundo ad eandem rem pertinens somnium: firmitatis indicium est, eo quod fiat sermo Dei, et velocius impleatur.

41:33  Nunc ergo provideat rex virum sapientem et industrium, et praeficiat eum Terrae Aegypti:

41:34  Qui constituat praepositos per cunctas regiones: et quintam partem fructuum per septem annos fertilitatis,

41:35  qui iam nunc futuri sunt, congreget in horrea: et omne frumentum sub Pharaonis potestate condatur, serveturque in urbibus.

41:36  Et praeparetur futurae septem annorum fami, quae oppressura est Aegyptum, et non consumetur terra inopia.

41:37  Placuit Pharaoni consilium et cunctis ministris eius:

41:38  locutusque est ad eos: Num invenire poterimus talem virum, qui spiritu Dei plenus sit?

41:39  Dixit ergo ad Ioseph: Quia ostendit tibi Deus omnia quae locutus es, numquid sapientiorem et consimilem tui invenire potero?

41:40  Tu eris super domum meam, et ad tui oris imperium cunctus populus obediet: uno tantum regni solio te praecedam.

41:41  Dixitque rursus Pharao ad Ioseph: Ecce, constitui te super universam terram Aegypti.

41:42  Tulitque annulum de manu sua, et dedit eum in manu eius: vestivitque eum stola byssina, et collo torquem auream circumposuit.

41:43  Fecitque eum ascendere super currum suum secundum, clamante praecone, ut omnes coram eo genu flecterent, et praepositum esse scirent universae Terrae Aegypti.

41:44  Dixit quoque rex Aegypti ad Ioseph: Ego sum Pharao: absque tuo imperio non movebit quisquam manum aut pedem in omni terra Aegypti.

41:45  Vertitque nomen eius, et vocavit eum lingua Aegyptiaca, Salvatorem mundi. Deditque illi uxorem Aseneth filiam Phutipharis sacerdotis Heliopoleos. Egressus est itaque Ioseph ad terram Aegypti

41:46  (Triginta autem annorum erat quando stetit in conspectu regis Pharaonis) et circuivit omnes regiones Aegypti.

41:47  Venitque fertilitas septem annorum: et in manipulos redactae segetes congregatae sunt in horrea Aegypti.

41:48  Omnis etiam frugum abundantia in singulis urbibus condita est.

41:49  Tantaque fuit abundantia tritici, ut arenae maris coaequaretur, et copia mensuram excederet.

41:50  Natique sunt Ioseph filii duo antequam veniret fames: quos peperit ei Aseneth filia Phutipharis sacerdotis Heliopoleos.

41:51  Vocavitque nomen primogeniti, Manasses, dicens: Oblivisci me fecit Deus omnium laborum meorum, et domus patris mei.

41:52  Nomen quoque secundi appellavit Ephraim, dicens: Crescere me fecit Deus in terra paupertatis meae.

41:53  Igitur transactis septem hubertatis annis, qui fuerant in Aegypto:

41:54  coeperunt venire septem anni inopiae: quos praedixerat Ioseph: et in universo orbe fames praevaluit, in cuncta autem terra Aegypti panis erat.

41:55  Qua esuriente, clamavit populus ad Pharaonem, alimenta petens. Quibus ille respondit: Ite ad Ioseph: et quidquid ipse vobis dixerit, facite.

41:56  Crescebat autem quotidie fames in omni terra: aperuitque Ioseph universa horrea, et vendebat Aegyptiis: nam et illos oppresserat fames.

41:57  Omnesque provinciae veniebant in Aegyptum, ut emerent escas, et malum inopiae temperarent.