UyCyr - Genesis - 31

31:1  Яқуп Лабанниң оғуллириниң: «Атимизниң пүтүн мал-мүлкини Яқуп булавалди. Униң пүтүн байлиғи бизниң атимизға тәәллуқ!» дегәнлигини аңлап қалди.

31:2  Яқупниң өзиму Лабанниң бурунқидәк достанә муамилә қилмайватқанлиғини сәзди.

31:3  Бу чағда Пәрвәрдигар Яқупқа: «Сән ата-боваң яшиған жутуңға, йәни уруқ-туққанлириңниң йениға бар, Мән саңа яр болимән», деди.

31:4  Буниң билән Яқуп Раһилә билән Леяһқа адәм әвәтип, уларни өзи қой бақидиған йәргә келип, өзи билән көрүшүшни буйриди

31:5  вә уларға: — Дадаңларниң маңа бурунқидәк достанә муамилидә болмайват­қан­лиғини сезиватимән. Лекин атам етиқат қилип кәлгән Худа маңа яр болуп кәлмәктә.

31:6  Силәргә мәлумки, мән пүтүн күчүм билән атаңларниң хизмитини қилдим.

31:7  Лекин у мени алдап, иш һәққимни он қетим өзгәртти. Гәрчә у шундақ қилған болсиму, Худа униң маңа зиян йәткүзүшигә йол қоймиди.

31:8  Лабан: «Чипар маллар сениң иш һәққиң» дегәндә, пүтүн маллар чипар қоза туғди, «Тағил маллар сениң иш һәққиң» дегәндә, пүтүн маллар тағил туғди.

31:9  Шундақ қилип, Худа атаңларниң маллирини маңа елип бәрди.

31:10  Бир қетим қойлар җүплишидиған мәзгилдә, мән бир чүш көрдүм. Чүшүмдә җүплишиватқан әркәк өшкиләрниң һәммисиниң тағил вә чипар екәнлигини көрдүм.

31:11  Худаниң периштәси чүшүмдә: «Әй Яқуп!» деди. Мән: «Ләббәй!» дедим.

31:12  У: «Қара, җүплишиватқан әркәк өшкиләрниң һәммиси тағил вә чипар. Мениң бундақ қилишимниң сәвәви, Лабанниң саңа қилғанлириниң һәммисини көрүп турдум.

31:13  Мән болсам Бәйтәлдә саңа көрүнгән Худадурмән. Сән у йәрдә бир ташни Маңа атап хатирә қилип тиклидиң, униң үстигә яғ қуйдуң вә у йәрдә Маңа қәсәм бәрдиң. Әнди сән өз жутуңға қайтип кетишкә һазирлан!» деди.

31:14  Раһилә билән Леяһ Яқупқа мундақ җавап бәрди: — Биз бәри бир атимиздин бирәр нәрсә мирас алалмаймиз.

31:15  У бизни таланиң адими дәп қарайду. У бизни сатти вә бизниң тойлуғумизниму йәп кәтти.

31:16  Худа бизниң дадимиздин сизгә елип бәргән байлиқ, әсли дадимизға әмәс, бәлки бизгә вә бизниң пәрзәнтлиримизгә мәнсүп. Худа сизгә немә дегән болса, шуни қилиң!

31:17  Буниң билән Яқуп Қананға, йәни атиси Исһақниң йениға беришқа һазирланди. У аяллири, бала-җақилирини төгигә миндүрүп, пүтүн мал-варанлирини һайдап, өзиниң Паддан-Аррамда топлиған мал-мүлүклирини елип қечип кәтти.

31:18  Буниң билән Яқуп Қананға, йәни атиси Исһақниң йениға беришқа һазирланди. У аяллири, бала-җақилирини төгигә миндүрүп, пүтүн мал-варанлирини һайдап, өзиниң Паддан-Аррамда топлиған мал-мүлүклирини елип қечип кәтти.

31:19  Раһилә атиси Лабанниң қой қирқиғили кәткәнлигидин пайдили­нип, униң бутлирини оғриливалди.

31:20  Яқуп Лабанға уқтурмай, оғрилиқчә йолға чиқти.

31:21  У өзиниң барлиқ тәәллуқатлирини елип алдирап қечип, Фират дәриясидин өтүп, Гилиад идирлиғиға қарап раван болди.

31:22  Үч күндин кейин Лабанға Яқупниң қечип кәткәнлиги тоғрисида хәвәр йәтти.

31:23  У өз туққанлирини елип, Яқупни қоғлиди һәм йәттә күндин кейин Гилиад идирлиғида Яқупқа йетишти.

31:24  Шу күни кечидә Худа Лабанниң чүшидә көрүнүп, униңға: «Еһтият қил! Яқупқа тосқунлуқ қилма», деди.

31:25  Яқуп чедирини Гилиад районидики бир тағниң ичигә қурған еди. Лабан вә униң туққанлириму Яқупқа йетишип, чедирлирини шу әтрапта тикти.

31:26  Лабан Яқупқа: — Сән немә үчүн мени алдап, қизлиримни әсиргә охшаш елип кәттиң?

31:27  Немә үчүн гәп-сөз қилмай, оғрилиқчә қачтиң? Әгәр сән маңа уқтуруп қойған болсаң, мән сени чоқум хошал-хорамлиқ билән чилтар челип, нахша ейтип, даға-думбақ ичидә узитип қоймамтим?

31:28  Әң болмиғанда, маңа нәврилирим билән қизлиримни сөйүп узитип қоюш пурситиниму бәрмидиң. Бундақ қилишиң бәкму ахмақлиқ болди!

31:29  Әслидә әдивиңни беридиған күчүмму бар еди. Лекин түнүгүн кечә атаң етиқат қилип кәлгән Худа саңа тосқунлуқ қилмаслиғимни ейтти.

31:30  Мән өз жутуңни сеғинғанлиғиңни, аиләңгә қайтмақчи болғанлиғиңни чүшинимән. Лекин мениң бутлиримни немишкә оғрилап қачтиң? — деди.

31:31  Яқуп униңға: — Мән сизни қизлириңизни қолумдин зорлуқ билән тартип кетәрмикин дәп ойлап, интайин қорқуп қачқан едим.

31:32  Лекин бутлириңизға кәлсәк, бутлириңиз кимдин чиқса, шу тирик қалмисун! Туққанлириңиз гува болсун. Қолумизда өзиңизгә тәвә немә тапсиңиз, шуни елип кетиң, — дәп җавап қайтурди. Чүнки Яқуп Раһиләниң атиси Лабанниң бутлирини оғриливалғанлиғини билмәтти.

31:33  Лабан алди билән Яқупниң чедириға кирип ахтурди. Кейин Леяһ вә икки қиз хизмәткарниң чедирлириға кирип ахтурди, бирақ һеч немә тапалмиди. Андин у Раһиләниң чедириға кирди.

31:34  Раһилә атисиниң бутлирини төгидики хурҗунға йошуруп қоюп, өзи үстидә олтиривалған еди. Лабан чедирни ахтуруп чиқип, һеч нәрсә тапалмиди.

31:35  Раһилә атисиға: — Хапа болмаң, дада, мән ай көрүп қалдим. Алдиңизда өрә турғидәк һалим йоқ, — деди. Лабанниң ахтурмиған йери қалмиди, лекин бутларни тапалмиди.

31:36  Буниң билән Яқуп дәрғәзәпкә келип, Лабанға мундақ деди: — Сиз мениң кәйнимдин шунчә қоғлап кәлгидәк, мән зади немә гуна қилдим, қайси қаидә-низамға хилаплиқ қилдим?

31:37  Пүтүн жүк-тақилиримни ахтуруп чиқтиңиз, зади бирәр нәрсиңизни таптиңизму? Қени, уни чиқирип, сизниңму, мениңму туққанлиримизниң алдида көрситиң! Көпчилик көрүп беқип, аримизда кимниң һәқ, кимниң наһәқлиғигә һөкүм қилсун.

31:38  Мән сизниң йениңизда болған жигирмә жил ичидә қой, өшкилириңиздин бала ташлиғиниму йоқ, бирәрсини йегинимму йоқ.

31:39  Жиртқуч һайванлар өлтүрүвәткән қойларниму сизгә әкелип көрсәтмәй, өзәмниң қойлиримдин сәпләп қойдум. Кечиси болсун, күндүзи болсун, қойларни оғри алса, маңа төләттиңиз.

31:40  Мән һемишәм күндүзи иссиқниң дәрдини тартсам, кечиси соғниң дәрдидин кечичә көзүмни жумалмидим.

31:41  Жигирмә жилдин бу ян сизгә мана шундақ ишләп кәлдим. Икки қизиңизни елиш үчүн он төрт жил, падилар үчүн алтә жил ишлидим. Шундақ болсиму, иш һәққимни он қетим өзгәрттиңиз!

31:42  Бовам Ибраһим етиқат қилған, атам Исһақ садақәтмән болуп кәлгән Худа маңа яр болмиған болса, сиз мени чоқум қуруқ қол қайтурған болаттиңиз. Лекин Худа мениң дәрдимни, җапалиқ әҗримни көрүп, түнүгүн кечә сизни әйиплиди.

31:43  Лабан Яқупқа җававән: — Бу қизлар мениң қизлирим, бу балилар болса, мениң нәврили­рим. Қойларму мениң қойлирим, көз алдиңдики нәрсиләрниң һәммиси мениң. Мән қизлирим билән нәврилиримни елип қалал­миғандикин,

31:44  бизниң бир келишим түзгинимиз түзүктәк туриду. Түзгән келишимимизни унтуп қалмаслиғимиз үчүн, бу йәргә таш догилайли, — деди.

31:45  Шуниң билән Яқуп қолиға йоған бир ташни елип, уни тикләп қойди вә туққанлириға таш жиғдуруп, дога қилип қойди. Кейин көпчилик таш догисиниң йенида тамақ йейишти.

31:46  Шуниң билән Яқуп қолиға йоған бир ташни елип, уни тикләп қойди вә туққанлириға таш жиғдуруп, дога қилип қойди. Кейин көпчилик таш догисиниң йенида тамақ йейишти.

31:47  Лабан өз тилида бу йәрни Җәгар-Сахадута дәп атиди. Яқуп өз тилида Галеад дәп атиди.

31:48  Лабан Яқупқа: — Буниңдин кейин бу таш догиси иккимизниң оттурисидики келишимни әслитиш хатириси болсун, — деди. Мана бу у йәрниң Галеад дәп атилишиниң сәвәвидур.

31:49  Лабан йәнә: — Биз айрилғандин кейин, Пәрвәрдигар үстимиздин күзитип турсун, — деди. Шуңа бу җай Миспаһ аталди.

31:50  Лабан кәйнидин: — Әгәр сән қизлиримға яман муамилә қилсаң яки уларниң үстигә хотун алсаң, башқилар билмигән тәғдирдиму, есиңдә болсунки, Худа бизни күзитип туриду.

31:51  Мән иккимизниң оттурисида бу ташларни догилидим һәм бу ташни түврүк қилип тиклидим.

31:52  Бу бизгә гува болсунки: мән һәргиз булардин һалқип өтүп, саңа зиянкәшлик қилмаймән, сәнму булардин һалқип өтүп, маңа зиянкәшлик қилмайсән.

31:53  Иккимизниң арисида Ибраһим, Наһор вә уларниң атиси етиқат қилған Худа һөкүм қилсун, — деди. Шуниң билән Яқуп бу келишимгә вапа қилиш үчүн өз атиси Исһақ садақәтмән болуп кәлгән Худаниң нами билән қәсәм қилди.

31:54  Андин у тағда мал боғузлап, қурванлиқ қилди һәм туққанлирини тәклип қилип, улар билән һәмдәстихан болди. Тамақтин кейин улар шу йәрдә қонди.

31:55  Әтиси таң сәһәрдә Лабан нәврилири вә қизлирини сөйүп, уларға бәхит тиләп, өйигә қайтти.