Afr1953 - Job - 31

31:1  Ek het 'n verbond gesluit met my oë: hoe sou ek dan ag gegee het op 'n jonkvrou?

31:2  Wat tog is die lot wat God daarbo beskik, en die erfdeel van die Almagtige uit die hoogtes —

31:3  is dit nie ondergang vir die kwaaddoener en ongeluk vir die werkers van ongeregtigheid nie?

31:4  Sien Hy nie my weë nie, en tel Hy nie al my voetstappe nie?

31:5  As ek met leuens omgegaan het en my voet gehardloop het na bedrog:

31:6  laat Hy my dan weeg op 'n regte weegskaal, sodat God my onskuld kan weet!

31:7  As my gang afgewyk het van die weg en my hart agter my oë aangegaan het en aan my hande 'n vlek gekleef het —

31:8  laat my dan saai en iemand anders eet, en laat my uitspruitsels ontwortel word.

31:9  As my hart verlok was oor 'n vrou, en ek geloer het by die deur van my naaste —

31:10  laat dan my vrou vir iemand anders maal en ander hulle oor haar buig.

31:11  Want dit is 'n skandelike daad, en dit is 'n strafbare misdaad.

31:12  Ja, dit is 'n vuur wat tot by die plek van vertering toe vreet en al my opbrings sou ontwortel.

31:13  As ek gering geag het die reg van my slaaf of van my slavin toe hulle 'n geskil met my gehad het —

31:14  wat sou ek dan doen as God opstaan? En wat Hom antwoord as Hy ondersoek doen?

31:15  Het Hy wat my in die moederskoot gemaak het, hom nie gemaak nie? En het Een ons nie in die geboorte toeberei nie?

31:16  As ek die armes 'n versoek geweier het en die oë van die weduwee laat versmag het

31:17  en my stukkie brood alleen geëet het sonder om die wees daarvan te laat saameet;

31:18  (veelmeer het hy van my jeug af by my grootgeword soos by 'n vader, en van my moeder se skoot af het ek haar gelei!)

31:19  as ek iemand sien omkom het sonder klere en dat daar geen bedekking vir die behoeftige was nie;

31:20  as sy lendene my nie geseën en hy hom nie warm gemaak het van die skeersel van my lammers nie;

31:21  as ek my hand teen 'n wees beweeg het, omdat ek in die poort vir my hulp gesien het —

31:22  laat dan my skouer uit sy gewrig val en my arm van sy pyp afgebreek word.

31:23  Want die ondergang wat God bewerk, was 'n skrik vir my; en weens sy hoogheid was ek onmagtig.

31:24  As ek op goud my hoop gestel het en vir die fyn goud gesê het: My vertroue!

31:25  As ek bly gewees het, omdat my vermoë groot was en my hand baie verwerf het;

31:26  as ek die sonlig aangesien het wanneer dit helder skyn en die maan wat so pragtig daarheen gaan,

31:27  en my hart heimlik verlei is, en ek met my hand hulle 'n kus toegewerp het —

31:28  ook dit sou 'n strafbare misdaad wees, want ek sou God daarbo verloën het.

31:29  As ek bly was oor die ongeluk van my hater en uitgejubel het toe onheil hom getref het;

31:30  (ja, ek het my verhemelte nie toegelaat om te sondig nie, om deur 'n vloek sy lewe te vorder nie!)

31:31  as die mense in my tent nie gesê het: Wie kan iemand vind wat van sy vleesspys nie versadig is nie?

31:32  (die vreemdeling het nie buitekant vernag nie; my deure het ek oopgemaak na die pad toe!)

31:33  as ek, soos Adam, my oortredinge bedek het deur my ongeregtigheid in my boesem weg te steek,

31:34  omdat ek bang was vir die groot menigte en die veragting van die geslagte my laat skrik het, sodat ek my stil gehou, die deur nie uitgegaan het nie!

31:35  Ag, as iemand my maar wou aanhoor! Kyk hier my handtekening (laat die Almagtige my antwoord!) en die skrif wat my teëparty geskrywe het!

31:36  Waarlik, op my skouer sou ek dit dra; ek sou dit my ombind as 'n krans.

31:37  Die getal van my voetstappe sou ek Hom te kenne gee; as 'n vors sou ek na Hom toe aankom.

31:38  As my saailand my aanklaag en sy vore almal saam ween;

31:39  as ek sy opbrings geëet het sonder betaling en die lewe van sy eienaars uitgeblaas het —

31:40  laat dan distels in plaas van koring uitspruit en onkruid in plaas van gars. Hier eindig die woorde van Job.