Esperanto - Lamentations - 3

3:1  Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.

3:2  Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.

3:3  Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.

3:4  Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.

3:5  Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.

3:6  En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.

3:7  Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.

3:8  Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.

3:9  Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.

3:10  Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.

3:11  Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.

3:12  Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.

3:13  En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.

3:14  Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.

3:15  Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.

3:16  Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.

3:17  Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.

3:18  Kaj mi diris: Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.

3:19  La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.

3:20  Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.

3:21  Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:

3:22  Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,

3:23  Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.

3:24  Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.

3:25  La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.

3:26  Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.

3:27  Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;

3:28  Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;

3:29  Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;

3:30  Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.

3:31  Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;

3:32  Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;

3:33  Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.

3:34  Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,

3:35  Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,

3:36  Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero-Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?

3:37  Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?

3:38  Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?

3:39  Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.

3:40  Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;

3:41  Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.

3:42  Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.

3:43  Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.

3:44  Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.

3:45  Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.

3:46  Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.

3:47  Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.

3:48  Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.

3:49  Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,

3:50  Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.

3:51  Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.

3:52  Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;

3:53  Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.

3:54  Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris: Mi tute pereis.

3:55  Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;

3:56  Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.

3:57  Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris: Ne timu.

3:58  Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.

3:59  Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.

3:60  Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.

3:61  Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,

3:62  La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.

3:63  Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.

3:64  Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.

3:65  Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.

3:66  Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.