FarTPV - Lamentations - 3

3:1  من آن کسی هستم که چوب مجازات خدا را خورده‌ام.

3:2  او مرا به اعماق تاریکی برده

3:3  و تمام روز دست خود را برضد من بلند کرده است.

3:4  گوشت و پوستِ بدن مرا فرتوت ساخته و استخوانهایم را شکسته است.

3:5  مرا با سختی و مشقّت محاصره کرده

3:6  و مانند کسی‌که سالها پیش مرده باشد، در تاریکی نشانده است.

3:7  دیواری به دورم کشیده و مرا با زنجیرهای سنگین بسته است و نمی‌توانم فرار کنم.

3:8  برای کمک التماس می‌کنم، امّا او دعایم را نمی‌پذیرد.

3:9  راه مرا از هر طرف با دیوارهای سنگی بسته و آن را پُر پیچ و خم ساخته است.

3:10  او مانند خرسی در کمین من نشسته و مثل شیری برای حمله به من آماده است.

3:11  مرا از راهم به گوشه‌ای برده و پاره پاره‌ام نمود و ترک گفت.

3:12  کمان خود را کشید و مرا هدف تیرهای خود قرار داد.

3:13  تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت.

3:14  مردم مرا مسخره می‌کنند و تمام روز به من می‌خندند.

3:15  با سختی‌ها و مصیبت‌ها زندگی را برای من تلخ ساخته است.

3:16  رویم را به خاک مالید و دندانهایم را با سنگها شکست.

3:17  سعادت و سلامتی را از من گرفته است.

3:18  گفتم: «شوکت و جلال من از بین رفت و امید من از خداوند قطع گردید.»

3:19  وقتی آوارگی و مصیبت‌های خود را به یاد می‌آورم، زندگی به کامم تلخ می‌شود.

3:20  همیشه به آنها فکر می‌کنم و روحم پریشان می‌گردد.

3:21  امّا با این‌همه وقتی رنج‌هایم به یادم می‌آورم، نومید نمی‌شوم،

3:22  زیرا محبّت خداوند پایدار و رحمت او بی‌پایان است.

3:23  آنها هر صبح تازه می‌باشند و وفاداری او عظیم می‌باشد.

3:24  خداوند همه‌چیز من است، پس بر او امید دارم.

3:25  خداوند بر تمام کسانی‌که بر او توکّل دارند و طالب او می‌باشند، مهربان است.

3:26  پس بهتر است که با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.

3:27  چه نیکوست که در هنگام جوانی صبر و تحمّل را بیاموزیم.

3:28  وقتی گرفتار مصیبتی از جانب خداوند می‌شویم، باید خاموش و تنها بنشینیم؛

3:29  و در حضور خداوند به خاک بیافتیم، شاید هنوز امیدی باقی باشد.

3:30  وقتی کسی بخواهد ما را بزند، صورت خود را جلو بیاوریم و وقتی به ما اهانت می‌کنند، تحمّل کنیم.

3:31  زیرا خداوند ما را برای همیشه ترک نمی‌کند.

3:32  هرچند خداوند غم و اندوه را بر سر ما بیاورد، ولی از روی محبّت سرشار خود بر ما رحمت خواهد کرد.

3:33  خداوند از غم و اندوه ما خشنود نمی‌گردد.

3:34  وقتی اسیران و ستمدیدگان ما پایمال می‌شوند؛

3:35  هنگامی‌که حقّی را که خدا به ما داده است، پایمال می‌گردد؛

3:36  و زمانی که در حق شخصی در دادگاه بی‌عدالتی می‌شود، خدا همه را می‌بیند.

3:37  هیچ امری بدون اراده و رضای خداوند انجام نمی‌شود.

3:38  خیر و شر، تنها به فرمان خداوند متعال واقع می‌شود.

3:39  پس چرا وقتی به‌خاطر گناهان خود مجازات می‌شویم، شکایت کنیم؟

3:40  بیایید رفتار خود را بسنجیم و به سوی خداوند بازگردیم.

3:41  بیایید با تمام قلب، دست دعا به سوی خدایی که در آسمانهاست بلند کنیم،

3:42  و بگوییم: «خداوندا، ما گناهکاریم و از فرمان تو سرکشی کرده‌ایم و تو ما را نبخشیده‌ای.

3:43  «بر ما غضب کردی و ما را کُشتی، رحمت تو به وسیلهٔ خشمت پنهان گشت.

3:44  چون بر ما خشمگین بودی، خود را از ما پنهان کردی تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.

3:45  تو ما را پیش مردم جهان همچون خاکروبه و زباله ساختی.

3:46  «تمام دشمنان ما، ما را تحقیر می‌کنند.

3:47  با هلاکت و نابودی روبه‌رو شده‌ایم و ترس و وحشت ما را فراگرفته است.

3:48  به‌خاطر نابودی قومم، سیل اشک از چشمانم جاریست.

3:49  «پیوسته اشک می‌ریزم

3:50  تا خداوند از آسمان به پایین بنگرد و ما را ببیند.

3:51  وقتی می‌بینم چه بلایی بر سر دختران شهر من آمده است، دلم از غصّه ریش‌ریش می‌شود.

3:52  «دشمنان بدون هیچ دلیلی مرا مثل پرنده به دام انداختند.

3:53  مرا زنده در چاه انداختند و سنگی بر سر آن گذاشتند.

3:54  آب از سرم گذشت و فکر کردم که بزودی خواهم مرد.

3:55  «خداوندا، از ته چاه تو را طلبیدم.

3:56  فریاد مرا شنیدی و به ناله‌های من گوش دادی.

3:57  وقتی به حضور تو دعا کردم، آمدی و گفتی: 'نترس!'

3:58  «خداوندا، تو از حق من دفاع کردی و از مرگ نجاتم دادی.

3:59  تو ای خداوند، شاهد ظلم‌هایی که در حق من کردند، بودی؛ پس به داد من برس و خودت داوری کن.

3:60  تو می‌دانی که دشمنانم همه از من نفرت دارند و برضد من دسیسه می‌چینند.

3:61  «خداوندا، تو شنیده‌ای که آنها چگونه به من اهانت کرده و برضد من توطئه چیده‌اند.

3:62  دشمنانم تمام روز دربارهٔ من سخنان بد می‌گویند و برای آزار من نقشه می‌کشند.

3:63  در همه حال به من می‌خندند و مسخره‌ام می‌کنند.

3:64  «خداوندا، آنها را به سزای کارهایشان برسان.

3:65  آنها را لعنت کن تا گرفتار غم و درد شوند.

3:66  با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین نابود ساز.»