Dari - Lamentations - 3

3:1  من آن کسی هستم که از خشم و غضب خدا رنج و مصیبت دیده ام.

3:2  او مرا در اعماق تاریکی بُرد که دیگر روشنی را نمی بینم.

3:3  او بر ضد من برخاسته است و دست او برای زدن من همیشه بالا است.

3:4  گوشت و پوست بدن مرا فرسوده ساخته و استخوانهایم را شکسته است.

3:5  به سختی و مشقت گرفتارم کرده است

3:6  و مرا مانند کسی که سالها پیش مرده باشد، در تاریکی نشانده است.

3:7  به دَورم دیوار کشیده و مرا با زنجیرهای سنگین بسته است و نمی توانم فرار کنم.

3:8  هرقدر برای کمک دعا و زاری می کنم، او دعایم را نمی پذیرد.

3:9  راه مرا از هر سو با دیوارهای سنگی مسدود و پُر از پیچ و خم ساخته است.

3:10  او مانند خرسی در کمین من نشسته و مثل شیری برای حمله بر من آماده است.

3:11  مرا از راهم به گوشه ای برد و پاره پاره نمود و رهایم کرد.

3:12  کمان خود را کشید و مرا هدف تیرهای خود قرار داد.

3:13  تیرهایش در اعماق قلبم فرو رفتند.

3:14  مردم مرا مسخره می کنند و تمام روز به من می خندند.

3:15  با سختیها و مصیبت ها زندگی را برای من تلخ ساخته است.

3:16  رویم را به خاک مالید و دندانهایم را با سنگچل شکست.

3:17  سعادت و سلامتی را از من گرفته است.

3:18  گفتم: «همه چیز من زوال شد و امید من از خداوند قطع گردید.»

3:19  وقتی دربدری و مصیبتهای خود را بیاد می آورم، زندگی به کامم تلخ می شود.

3:20  همیشه به آن ها فکر می کنم و جانم در من پریشان گشته است.

3:21  اما با اینهم، وقتی رنجهایم به یادم می آیند، نا امید نمی شوم:

3:22  از مهربانی های خداوند است که از بین نرفته ایم، زیرا که رحمت های او بی پایان است.

3:23  مهربانی و رحمت او هر صبح تازه است و وفاداری او عظیم.

3:24  خداوند همه چیز من است، بنابراین بر او امیدوارم.

3:25  خداوند بر کسانی که بر او توکل دارند و در طلب او هستند، مهربان است.

3:26  پس بهتر است که انسان امیدوار باشد در خاموشی منتظر باشد تا خداوند او را نجات بدهد.

3:27  برای انسان بهتر است که یوغ سختیها را در جوانی خود متحمل گردد.

3:28  به تنهایی بنشیند و خاموش باشد، زیرا که او آنرا بر وی نهاده است.

3:29  پس در حضور خداوند فروتن شده، شاید هنوز امیدی باقی باشد.

3:30  وقتی کسی بخواهد او را بزند، رخسارۀ خود را پیش کند و اهانت را تحمل نماید.

3:31  زیرا خداوند او را برای همیشه ترک نمی کند.

3:32  هرچند خداوند کسی را محزون سازد، لیکن از روی کثرت مهربانی های خود بر او رحمت خواهد فرمود.

3:33  چونکه بنی آدم را از دل خود نمی رنجاند و محزون نمی سازد.

3:34  وقتی اسیران و ستمدیدگان جهان پایمال می شوند،

3:35  هنگامی که حق یک انسان در حضور خداوند متعال تلف می گردد

3:36  و زمانی که در حق شخصی در محکمه بی عدالتی می شود، خداوند همۀ این را می بیند.

3:37  هیچ امری بدون اراده و رضای خداوند اجراء نمی شود.

3:38  خیر و شر فقط به فرمان خداوند متعال نازل می شود.

3:39  پس چرا یک انسان فانی از جزائی که بخاطر گناهان خود می بیند، شکایت کند؟

3:40  بیائید رفتار و کردار خود را در زندگی بررسی کنیم و بیازمائیم و بسوی خداوند بازگردیم.

3:41  بیائید با تمام قلب، دست دعا را بسوی خدائی که در آسمان است، بلند کنیم

3:42  و بگوئیم: «ای خداوند، چون ما گناهکاریم و از فرمان تو سرکشی کرده ایم، تو ما را نبخشیده ای.

3:43  با خشم و غضب در تعقیب ما بوده ای و بیرحمانه ما را هلاک کردی.

3:44  چون بر ما خشمگین بودی خود را از ما پنهان کردی تا دعاهای ما به حضور تو نرسند.

3:45  تو ما را پیش مردم جهان همچون خاکروبه و مواد فاضله ساختی.

3:46  تمام دشمنان ما، به ما اهانت می کنند.

3:47  با هلاکت و بربادی روبرو شده ایم و خوف وحشت ما را فرا گرفته است.

3:48  بخاطر نابودی قومم، سیل اشک از چشمانم جاریست.

3:49  اشک از چشمانم بدون وقفه جاریست و باز نمی ایستد

3:50  تا خداوند از آسمان به پائین بنگرد و حال ما را ببیند.

3:51  دلم بخاطر حال رقتبار دختران جوان اورشلیم مالامالِ غم است.

3:52  دشمنان مرا همچون پرنده ای بدام انداختند، در حالیکه آزاری به آن ها نرسانده ام.

3:53  مرا زنده در چاه افگندند و بر سرم سنگها را ریختند.

3:54  آب از سرم گذشت و فکر کردم که می میرم.

3:55  ای خداوند، از اعماق چاه پیش تو گریه و زاری کردم.

3:56  فریاد مرا شنیدی و به ناله های من گوش دادی.

3:57  وقتی بحضور تو دعا کردم، آمدی و گفتی: «نترس!»

3:58  خداوندا، تو از حق من دفاع کردی و از مرگ نجاتم دادی.

3:59  تو ای خداوند، شاهد ظلم هائی که در حق من کرده اند، بوده ای، پس به داد من برس و به دعوای من رسیدگی کن.

3:60  تو می دانی که دشمنان همه از من نفرت دارند و علیه من دسیسه می سازند.

3:61  خداوندا، تو شنیده ای که آن ها چگونه به من اهانت کرده و علیه من توطئه چیده اند.

3:62  دشمنانم تمام روز در بارۀ من سخنان زشت می گویند و برای آزار من نقشه می کشند.

3:63  در همه حال به من می خندند و مسخره ام می کنند.

3:64  خداوندا، آن ها را به سزای اعمال شان برسان.

3:65  آن ها را لعنت کن تا گرفتار غم و درد شوند.

3:66  با خشم و غضب آن ها را تعقیب کن و از روی زمین محو ساز.»