ABPGRK - II Timothy

Chapter 1

1:1  Παύλος απόστολος χριστού Ιησού διά θελήματος θεού κατ΄ επαγγελίαν ζωής της εν χριστώ Ιησού

1:2  Τιμοθέω αγαπητώ τέκνω χάρις έλεος ειρήνη από θεού πατρός και χριστού Ιησού του κυρίου ημών

1:3  χάριν έχω τω θεώ ω λατρεύω από προγόνων εν καθαρά συνειδήσει ως αδιάλειπτον έχω την περί σου μνείαν εν ταις δεήσεσί μου νυκτός και ημέρας

1:4  επιποθών σε ιδείν μεμνημένος σου των δακρύων ίνα χαράς πληρωθώ

1:5  υπόμνησιν λαμβάνων της εν σοι ανυποκρίτου πίστεως ήτις ενώκησε πρώτον εν τη μάμμη σου Λωϊδι και τη μητρί σου Ευνίκη πέπεισμαι δε ότι και εν σοι

1:6  δι΄ ην αιτίαν αναμιμνήσκω σε αναζωπυρείν το χάρισμα του θεού ο εστιν εν σοι διά της επιθέσεως των χειρών μου

1:7  ου γαρ έδωκεν ημίν ο θεός πνεύμα δειλίας αλλά δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμόυ

1:8  μη ουν επαισχυνθής το μαρτύριον του κυρίου ημών μηδέ εμέ τον δέσμιον αυτού αλλά συγκακοπάθησον τω ευαγγελίω κατά δύναμιν θεού

1:9  του σώσαντος ημάς και καλέσαντος κλήσει αγία ου κατά τα έργα ημών αλλά κατ΄ ιδίαν πρόθεσιν και χάριν την δοθείσαν ημίν εν χριστώ Ιησού προ χρόνων αιωνίων

1:10  φανερωθείσαν δε νυν διά της επιφανείας του σωτήρος ημών Ιησού χριστού καταργήσαντος μεν τον θάνατον φωτίσαντος δε ζωήν και αφθαρσίαν διά του ευαγγελίου

1:11  εις ο ετέθην εγώ κήρυξ και απόστολος και διδάσκαλος εθνών

1:12  δι΄ ην αιτίαν και ταύτα πάσχω αλλ΄ ουκ επαισχύνομαι οίδα γαρ ω πεπίστευκα και πέπεισμαι ότι δυνατός εστι την παρακαταθήκην μου φυλάξαι εις εκείνην την ημέραν

1:13  υποτύπωσιν έχε υγιαινόντων λόγων ων παρ΄ εμού ήκουσας εν πίστει και αγάπη τη εν χριστώ Ιησού

1:14  την καλήν παραθήκην φύλαξον διά πνεύματος αγίου του ενοικούντος εν ημίν

1:15  οίδας τούτο ότι απεστράφησάν με πάντες οι εν τη Ασία ων εστί Φύγελλος και Ερμογένης

1:16  δώη έλεος ο κύριος τω Ονησιφόρου οίκω ότι πολλάκις με ανέψυξε και την άλυσίν μου ουκ επαισχύνθη

1:17  αλλά γενόμενος εν Ρώμη σπουδαιότερον εζήτησέ με και εύρε

1:18  δώη αυτώ ο κύριος ευρείν έλεος παρά κυρίου εν εκείνη τη ημέρα και όσα εν Εφέσω διηκόνησε βέλτιον συ γινώσκεις

Chapter 2

2:1  συ ούν τέκνον μου ενδυναμού εν τη χάριτι τη εν χριστώ Ιησού

2:2  και α ήκουσας παρ΄ εμού διά πολλών μαρτύρων ταύτα παράθου πιστοίς ανθρώποις οίτινες ικανοί έσονται και ετέρους διδάξαι

2:3  συ ούν κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης Ιησού χριστού

2:4  ουδείς στρατευόμενος εμπλέκεται ταις του βίου πραγματείαις ίνα τω στρατολογήσαντι αρέση

2:5  εάν δε και αθλή τις ου στεφανούται εάν μη νομίμως αθλήση

2:6  τον κοπιώντα γεωργόν δει πρώτον των καρπών μεταλαμβάνειν

2:7  νόει α λέγω δώη γαρ σοι ο κύριος σύνεσιν εν πάσι

2:8  μνημόνευε Ιησούν χριστόν εγηγερμένον εκ νεκρών εκ σπέρματος Δαβίδ κατά το ευαγγέλιόν μου

2:9  εν ω κακοπαθώ μέχρι δεσμών ως κακούργος αλλ΄ ο λόγος του θεού ου δέδεται

2:10  διά τούτο πάντα υπομένω διά τους εκλεκτούς ίνα και αυτοί σωτηρίας τύχωσι της εν χριστώ Ιησού μετά δόξης αιωνίου

2:11  πιστός ο λόγος ει γαρ συναπεθάνομεν και συζήσομεν

2:12  ει υπομένομεν και συμβασιλεύσομεν ει αρνούμεθα κακείνος αρνήσεται ημάς

2:13  ει απιστούμεν εκείνος πιστός μένει αρνήσασθαι εαυτόν ου δύναται

2:14  ταύτα υπομίμνησκε διαμαρτυρόμενος ενώπιον του κυρίου μη λογομαχείν εις ουδέν χρήσιμον επί καταστροφή των ακουόντων

2:15  σπούδασον σεαυτόν δόκιμον παραστήσαι τω θεώ εργάτην ανεπαίσχυντον ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας

2:16  τας δε βεβήλους κενοφωνίας περιϊστασο επί πλείον γαρ προκόψουσιν ασεβείας

2:17  και ο λόγος αυτών ως γάγγραινα νομήν έξει ων εστίν Υμέναιος και Φιλητός

2:18  οίτινες περί την αλήθειαν ηστόχησαν λέγοντες την ανάστασιν ήδη γεγονέναι και ανατρέπουσι την τινων πίστιν

2:19  ο μέντοι στερεός θεμέλιος του θεού έστηκεν έχων την σφραγίδα ταύτην έγνω κύριος τους όντας αυτού και αποστήτω από αδικίας πας ο ονομάζων το όνομα χριστού

2:20  εν μεγάλη δε οικία ουκ έστι μόνον σκεύη χρυσά και αργυρά αλλά και ξύλινα και οστράκινα και α μεν εις τιμήν α δε εις ατιμίαν

2:21  εάν ούν τις εκκαθάρη εαυτόν από τούτων έσται σκεύος εις τιμήν ηγιασμένον και εύχρηστον τω δεσπότη εις παν έργον αγαθόν ητοιμασμένον

2:22  τας δε νεωτερικάς επιθυμίας φεύγε δίωκε δε δικαιοσύνην πίστιν αγάπην ειρήνην μετά των επικαλουμένων τον κύριον εκ καθαράς καρδίας

2:23  τας δε μωράς και απαιδεύτους ζητήσεις παραιτού ειδώς ότι γεννώσι μάχας

2:24  δούλον δε κυρίου ου δει μάχεσθαι αλλ΄ ήτιον είναι προς πάντας διδακτικόν ανεξίκακον

2:25  εν πραότητι παιδεύοντα τους αντιδιατιθεμένους μηποτέ δω αυτοίς ο θεός μετάνοιαν εις επίγνωσιν αληθείας

2:26  και ανανήψωσιν εκ της του διαβόλου παγίδος εζωγρημένοι υπ΄ αυτού εις το εκείνου θέλημα

Chapter 3

3:1  τούτο δε γίνωσκε ότι εν εσχάταις ημέραις ενστήσονται καιροί χαλεποί

3:2  έσονται γαρ οι άνθρωποι φίλαυτοι φιλάργυροι αλαζόνες υπερήφανοι βλάσφημοι γονεύσιν απειθείς αχάριστοι ανόσιοι

3:3  άστοργοι άσπονδοι διάβολοι ακρατείς ανήμεροι αφιλάγαθοι

3:4  προδόται προπετείς τετυφωμένοι φιλήδονοι μάλλον η φιλόθεοι

3:5  έχοντες μόρφωσιν ευσεβείας την δε δύναμιν αυτής ηρνημένοι και τούτους αποτρέπου

3:6  εκ τουτων γαρ εισιν οι ενδύνοντες εις τας οικίας και αιχμαλωτεύοντες τα γυναικάρια σεσωρευμένα αμαρτίαις αγόμενα επιθυμίαις ποικίλαις

3:7  πάντοτε μανθάνοντα και μηδέποτε εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν δυνάμενα

3:8  ον τρόπον δε Ιαννής και Ιαμβρής αντέστησαν Μωϋσει ούτω και ούτοι ανθίστανται τη αληθεία άνθρωποι κατεφθαρμένοι τον νουν αδόκιμοι περί την πίστιν

3:9  αλλ΄ ου προκόψουσιν επί πλείον η γαρ άνοια αυτών έκδηλος έσται πάσιν ως και η εκείνων εγένετο

3:10  συ δε παρηκολούθηκάς μου τη διδασκαλία τη αγωγή τη προθέσει τη πίστει τη μακροθυμία τη αγάπη τη υπομονή

3:11  τοις διωγμοίς τοις παθήμασιν οίά μοι εγένετο εν Αντιοχεία εν Ικονίω εν Λύστροις οίους διωγμούς υπήνεγκα και εκ πάντων με ερρύσατο ο κύριος

3:12  και πάντες δε οι θέλοντες ευσεβώς ζην εν χριστώ Ιησού διωχθήσονται

3:13  πονηροί δε άνθρωποι και γόητες προκόψουσιν επί το χείρον πλανώντες και πλανώμενοι

3:14  συ δε μένε εν οις έμαθες και επιστώθης ειδώς παρά τίνος έμαθες

3:15  και ότι από βρέφους τα ιερά γράμματα οίδας τα δυνάμενά σε σοφίσαι εις σωτηρίαν διά πίστεως της εν χριστώ Ιησού

3:16  πάσα γραφή θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν προς έλεγχον προς επανόρθωσιν προς παιδείαν την εν δικαιοσύνη

3:17  ίνα άρτιος η ο του θεού άνθρωπος προς παν έργον αγαθόν εξηρτισμένος

Chapter 4

4:1  διαμαρτύρομαι ούν εγώ ενώπιον του θεού και του κυρίου Ιησού χριστού του μέλλοντος κρίνειν ζώντας και νεκρούς κατά την επιφάνειαν αυτού και την βασιλείαν αυτού

4:2  κήρυξον τον λόγον επίστηθι ευκαίρως ακαίρως έλεγξον επιτίμησον παρακάλεσον εν πάση μακροθυμία και διδαχή

4:3  έσται γαρ καιρός ότε της υγιαινούσης διδασκαλίας ουκ ανέξονται αλλά κατά τας επιθυμίας τας ιδίας εαυτοίς επισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι την ακοήν

4:4  και από μεν της αληθείας την ακοήν αποστρέψουσιν επί δε τους μύθους εκτραπήσονται

4:5  συ δε νήφε εν πάσι κακοπάθησον έργον ποίησον ευαγγελιστού την διακονίαν σου πληροφόρησον

4:6  εγώ γαρ ήδη σπένδομαι και ο καιρός της εμής αναλύσεως εφέστηκε

4:7  τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι τον δρόμον τετέλεκα την πίστιν τετήρηκα

4:8  λοιπόν απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος ον αποδώσει μοι ο κύριος εν εκείνη τη ημέρα ο δίκαιος κριτής ου μόνον δε εμοί αλλά και πάσι τοις ηγαπηκόσι την επιφάνειαν αυτού

4:9  σπούδασον ελθείν προς με ταχέως

4:10  Δημάς γαρ με εγκατέλιπεν αγαπήσας τον νυν αιώνα και επορεύθη εις Θεσσαλονίκην Κρήσκης εις Γαλατίαν Τίτος εις Δαλματίαν

4:11  Λουκάς εστί μόνος μετ΄ εμού Μάρκον αναλαβών άγε μετά σεαυτού έστι γαρ μοι εύχρηστος εις διακονίαν

4:12  Τυχικόν δε απέστειλα εις Εφεσον

4:13  τον φελόνην ον απέλιπον εν Τρωάδι παρά Κάρπω ερχόμενος φέρε και τα βιβλία μάλιστα τας μεμβράνας

4:14  Αλέξανδρος ο χαλκεύς πολλά μοι κακά ενεδείξατο αποδώη αυτώ ο κύριος κατά τα έργα αυτού

4:15  ον και συ φυλάσσου λίαν γαρ ανθέστηκε τοις ημετέροις λόγοις

4:16  εν τη πρώτη μου απολογία ουδείς μοι συμπαρεγένετο αλλά πάντες με εγκατέλιπον μη αυτοίς λογισθείη

4:17  ο δε κύριός μοι παρέστη και ενεδυνάμωσέ με ίνα δι΄ εμού το κήρυγμα πληροφορηθή και ακούση πάντα τα έθνη και ερρύσθην εκ στόματος λέοντος

4:18  και ρύσεταί με ο κύριος από παντός έργου πονηρού και σώσει εις την βασιλείαν αυτού την επουρανίον ω η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων αμήν

4:19  ασπάσαι Πρίσκαν και Ακύλαν και τον Ονησιφόρου οίκον

4:20  Εραστος έμεινεν εν Κορίνθω Τρόφιμον δε απέλιπον εν Μιλήτω ασθενούντα

4:21  σπούδασον προ χειμώνος ελθείν ασπάζεταί σε Εύβουλος και Πούδης και Λίνος και Κλαυδία και οι αδελφοί πάντες

4:22  ο κύριος Ιησούς χριστός μετά του πνεύματός σου η χάρις μεθ΄ υμών αμήν