vlsJoNT - Luke - 22

22:1  En het feest der ongedeesemde brooden, het Pascha genaamd, naderde.

22:2  en de overpriesters en schriftgeleerden zochten hoe zij Hem zouden ombrengen; want zij vreesden het volk.

22:3  De Satan nu voer in Judas, Iskariot genoemd, die een der twaalven was.

22:4  En hij ging heen en besprak met de overpriesters en hoofdmannen hoe hij Hem aan hen zou overleveren.

22:5  En zij waren verblijd en kwamen overeen wegens het geld dat zij hem zouden geven.

22:6  En hij stemde toe, en zocht een geschikte gelegenheid om Hem aan hen over te leveren zonder volksoploop.

22:7  De dag nu der ongedeesemde brooden kwam, waarop het Pascha moest geslacht worden.

22:8  En Hij zond Petrus en Johannes uit en zeide: Gaat heen, bereidt ons het Pascha, opdat wij het eten.

22:9  En zij zeiden tot Hem: Waar wilt Gij dat wij het bereiden?

22:10  En Hij zeide tot hen: Ziet, als gij de stad inkomt zal u een mensch ontmoeten die een kruik met water draagt; volgt hem naar het huis waar hij ingaat.

22:11  En zegt tot den huisheer van dat huis: De Meester zegt u: Waar is de zaal, waar Ik het Pascha zal eten met mijn discipelen?

22:12  En hij zal u een groote gereed gemaakte bovenzaal wijzen; daar moet gij het bereiden.

22:13  Zij nu gingen heen en vonden het zooals Hij hun gezegd had, en zij bereidden het Pascha.

22:14  En toen de ure gekomen was lag Hij aan, en de twaalf apostelen met Hem.

22:15  En Hij zeide tot hen: Ik heb zeer begeerd dit Pascha met u te eten vóórdat Ik lijde;

22:16  want Ik zeg ulieden dat Ik het niet meer eten zal, totdat het vervuld is in het koninkrijk Gods.

22:17  En als Hij een beker genomen en gedankt had zeide Hij: Neemt dezen en deelt hem onder ulieden!

22:18  Want Ik zeg u, dat Ik van nu af niet meer drinken zal van de vrucht des wijnstoks totdat het koninkrijk Gods zal gekomen zijn.

22:19  En Hij nam brood, en gedankt hebbende brak Hij het en gaf het hun, zeggende: Dat is mijn lichaam, dat voor u gegeven wordt; doet dit tot mijn gedachtenis!

22:20  Evenzoo gaf Hij den beker, na den maaltijd, en zeide: Deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed, dat voor u vergoten wordt!

22:21  Doch ziet, de hand van mijn verrader is met Mij aan de tafel!

22:22  De Zoon des menschen gaat toch wel heen, gelijk bepaald is; maar wee dien mensch, door wien Hij wordt verraden!

22:23  En zij begonnen onder malkander te onderzoeken, wie van hen het toch wel mocht zijn die dat doen zou?

22:24  Er ontstond ook een strijd onder hen, wie van hen moest geacht worden de meeste te zijn.

22:25  En Hij zeide tot hen: De koningen der volken heerschen over hen, en die over hen macht hebben worden weldoeners genoemd.

22:26  Doch gij niet alzoo; maar de meeste onder u worde als de minste, en de voorganger als de dienaar;

22:27  want wie is meer, die aanligt of die dient? — immers dié aanligt? Ik nu ben in uw midden als een dienaar.

22:28  Maar gij zijt het die bij Mij zijt gebleven in mijn bekoringen.

22:29  En Ik beschik ulieden een koninkrijk, gelijk mijn Vader Mij beschikt heeft,

22:30  opdat gij eet en drinkt aan mijn tafel in mijn koninkrijk; en gij zult zitten op troonen, oordeelende de twaalf stammen van Israël.

22:31  En de Heere zeide: Simon, Simon! zie, de Satan heeft ulieden voor zich begeerd, om u te ziften als de tarwe!

22:32  Doch Ik heb voor u gebeden opdat uw geloof niet bezwijke; en gij, eens bekeerd zijnde, versterk dan uw broeders.

22:33  En hij zeide tot Hem: Heere, met U ben ik bereid zelfs de gevangenis en den dood in te gaan!

22:34  Maar Hij zeide: Ik zeg u, Petrus, de haan zal heden niet kraaien, vóórdat gij driemaal geloochend hebt, dat gij Mij kent!

22:35  En Hij zeide tot hen: Toen Ik ulieden uitzond zonder geldbeurs, of reiszak, of schoenen, heeft u wel iets ontbroken? Zij zeidén: Niets!

22:36  Toen zeide Hij tot hen: Maar nu, wie een geldbeurs heeft, neme die, alsmede een reiszak; en die er geen heeft, die verkoope zijn kleed en koope een zwaard!

22:37  Want Ik zeg ulieden dat hetgeen geschreven is, aan Mij moet volbracht worden, dit namelijk: En Hij is met de booswichten gerekend! want ook dit, aangaande Mij, wordt vervuld.

22:38  Zij nu zeiden: Heere, ziehier twee zwaarden! En Hij zeide tot hen: ’t Is wel!

22:39  En Hij ging uit en begaf zich, volgens zijn gewoonte, naar den Berg der Olijven; en Hem volgden ook de discipelen.

22:40  En toen Hij aan die plaats gekomen was, zeide Hij tot hen: Bidt, dat gij niet in bekoring komt.

22:41  En Hij verwijderde zich van hen, omtrent een steenworp ver, en knielde neder, en bad, zeggende:

22:42  Vader! och, of Gij dezen beker van Mij wildet wegnemen! doch niet mijn wil, maar de uwe geschiede!

22:43  En Hem verscheen een engel van den hemel, die Hem versterkte.

22:44  En in hevige benauwdheid zijnde, bad Hij te vuriger; en zijn zweet werd als dikke bloeddroppels die op den grond vielen.

22:45  En van het gebed opgestaan zijnde, kwam Hij tot de discipelen en vond hen slapende van droefheid,

22:46  en Hij zeide tot hen: Wat slaapt gij? Staat op, en bidt, opdat gij niet in bekoring komt.

22:47  Terwijl Hij nog sprak, ziet daar een schare, en de genoemde Judas, één van de twaalven, ging vóór hen uit, en naderde tot Jezus om Hem te kussen.

22:48  En Jezus zeide tot hem: Judas, ‘t is met een kus dat gij den Zoon des menschen verraadt?

22:49  Toen nu zij, die bij Hem waren, zagen wat er ging gebeuren, zeiden zij tot Hem: Heere, zullen wij met het zwaard er op inslaan?

22:50  En één uit hen sloeg des hoogepriesters dienstknecht, en hieuw hem het rechteroor af.

22:51  Doch Jezus antwoordde en zeide: Tot zoover! En Hij raakte zijn oor aan en genas hem.

22:52  Jezus zeide dan tot de overpriesters, en de hoofdmannen des tempels, en de oudsten, die op Hem afgekomen waren: Als tegen een roover zijt gij uitgegaan met zwaarden en stokken?

22:53  Toen Ik dagelijks met u in den tempel was, hebt gij de handen niet tegen Mij uitgestoken! Maar dit is uw ure, en de macht der duisternis!

22:54  Zij namen Hem dan gevangen en voerden Hem weg, en brachten Hem naar het huis van den hoogepriester. En Petrus volgde van verre.

22:55  En toen zij vuur ontstoken hadden in het midden van de voorplaats, en samen nederzaten, zat Petrus midden onder hen.

22:56  En een zekere dienstmaagd, die bij het licht hem zag zitten en hem goed aankeek, zeide: Ook deze was met Hem!

22:57  Doch hij verloochende Hem en zeide: Ik ken Hem niet, vrouw!

22:58  En kort daarna zag hem een ander en zeide: Ook gij zijt een van die! Maar Petrus zeide: Mensch, ik ben niet!

22:59  En na verloop van omtrent één ure verzekerde een ander en zeide: Zeker, ook deze was met Hem, want hij is ook een Galileër!

22:60  Maar Petrus zeide: Mensch, ik weet niet wat gij zegt! En terstond, als hij nog sprak, kraaide de haan.

22:61  En de Heere keerde zich om en zag Petrus aan. En Petrus werd indachtig aan het woord des Heeren, hoe Hij gezegd had: Heden, nog vóórdat de haan zal kraaien, zult gij Mij driemaal verloochenen!

22:62  En Petrus ging naar buiten en weende bitter.

22:63  En de mannen die Jezus vasthielden, bespotten en sloegen Hem.

22:64  En zij blinddoekten Hem, en sloegen Hem in het gezicht, en vroegen Hem zeggende: Profeteer, wie is het die U geslagen heeft?

22:65  En veel andere dingen zeiden zij, lasterend, tegen Hem.

22:66  En toen het dag was geworden, vergaderde de Raad des volks, de overpriesters en schriftgeleerden, en zij voerden Hem naar hun vergadering, en zeiden: Zoo Gij de Christus zijt, zeg het ons!

22:67  En Hij zeide tot hen: Als Ik het u zou zeggen, zoudt gij het toch niet gelooven,

22:68  en zoo Ik u iets vroeg, gij zoudt toch niet antwoorden of Mij loslaten;

22:69  van nu af zal de Zoon des menschen gezeten zijn aan de rechterhand der kracht Gods!

22:70  En allen zeiden: Gij zijt dan de Zoon van God? En Hij zeide tot hen: Gij zegt het, want Ik ben het!

22:71  Zij nu zeiden: Wat hebben wij nog getuigenis van noode? want wij zelven hebben het uit zijn mond gehoord!