NorSMB - Psalms - 94

94:1  Herre, du hemns Gud, du hemns Gud, syn deg i herlegdom!

94:2  Statt upp, du domar yver jordi, lat dei ovmodige få lika for si gjerning!

94:3  Kor lenge skal ugudlege, Herre, kor lenge skal ugudlege fegnast?

94:4  Dei gøyser or seg og fører skamlaus tale; dei skrøyter, alle ugjerningsmenner.

94:5  Ditt folk, Herre, krasar dei, og din arv plågar dei.

94:6  Enkja og den framande slær dei i hel, og dei myrder dei farlause.

94:7  Og dei segjer: «Herren ser ikkje, og Jakobs Gud merkar det ikkje.»

94:8  Merka då, de uvituge i folket! Og de vitlause, når vil de taka til vitet?

94:9  Han som hev sett inn øyra, skulde han ikkje høyra? Han som hev laga til auga, skulde han ikkje sjå?

94:10  Han som tuktar heidningar, skulde han ikkje refsa, han som gjev menneski kunnskap?

94:11  Herren kjenner mannsens tankar, at dei er fåfengd.

94:12  Sæl er den mann som du, Herre, tuktar, og som du gjev lærdom or lovi di,

94:13  til å gjeve honom ro for vonde dagar, til dess det vert grave ei grav for den ugudlege.

94:14  For ikkje støyter Herren burt sitt folk, og arven sin forlet han ikkje.

94:15  For domen skal venda um att til rettferd, og alle ærlege i hjarta skal halda med honom.

94:16  Kven stend upp for meg imot dei vonde? Kven stig fram for meg mot deim som gjer urett?

94:17  Dersom ikkje Herren var mi hjelp, so vilde sjæli mi snart bu i stilla.

94:18  Når eg segjer: «Foten min er ustød, då held di miskunn meg uppe, Herre.»

94:19  Når det kjem mange tunge tankar i mitt hjarta, då huggar dine trøystarord mi sjæl.

94:20  Er vel tynings-domstolen i samlag med deg, der dei lagar urett i hop til rett?

94:21  Dei flokkar seg i hop mot sjæli åt den rettferdige, og dei fordømer uskuldigt blod.

94:22  Då vert Herren ei borg for meg, og min Gud vert eit berg som eg flyr til.

94:23  Og han let deira urett koma attende yver deim, og for deira vondskap skal han gjera ende på deim, ja, Herren, vår Gud, skal gjera ende på deim.