NorSMB - Psalms - 37

37:1  Av David. Vreidskast ikkje yver illgjerningsmennerne, harmast ikkje yver deim som gjer urett!

37:2  For liksom gras vert dei brått avskorne, og som grøne urter visnar dei burt.

37:3  Lit på Herren og gjer det gode, bu i landet og legg vinn på truskap!

37:4  Og hugnast i Herren, so skal han gjeva deg det som ditt hjarta ynskjer.

37:5  Gjev Herren din veg i vald, og lit på honom! Han skal gjera det;

37:6  og han skal lata di rettferd ganga fram som ljoset, og din rett som middagsklåren.

37:7  Ver still for Herren og stunda på honom! Vreidast ikkje yver den som hev lukka på sin veg, den mannen som legg upp meinråd!

37:8  Haldt deg frå vreide, lat harm fara, vreidast ikkje, det er berre til å gjera ilt!

37:9  For illgjerningsmenner skal verta utrudde, men dei som ventar på Herren, dei skal erva landet.

37:10  Og um ei liti stund er den ugudlege ikkje til, og legg du merke til hans stad, so er han der ikkje.

37:11  Men dei spaklyndte skal erva landet og hugnast ved mykjen fred.

37:12  Den ugudlege tenkjer upp vondt imot den rettferdige og skjer tenner imot honom.

37:13  Herren lær åt honom; for han ser at hans dag kjem.

37:14  Dei ugudlege dreg sverdet og spenner sin boge til å fella den arme og fatige og myrda deim som fer ærleg fram.

37:15  Deira sverd skal ganga inn i deira eige hjarta, og deira bogar verta brotne sund.

37:16  Betre er det vesle den rettferdige hev, enn mykje gods hjå mange ugudlege.

37:17  For armarne vert brotne på dei ugudlege, men Herren styd dei rettferdige.

37:18  Herren kjenner dei dagar dei ulastande skal liva, og deira arv skal vara til æveleg tid.

37:19  Dei skal ikkje verta til skammar i den vonde tid, og i hungers dagar skal dei verta mette.

37:20  For dei ugudlege skal ganga til grunnar, og Herrens fiendar som blomeskrud på engjar; dei kverv som røyk, kverv burt.

37:21  Den ugudlege låner og gjev ikkje att, men den rettferdige gjer miskunn og gjev.

37:22  For dei han velsignar, skal erva landet; men dei han forbannar, skal verta utrudde.

37:23  Herren gjer ein manns steg faste, og han hev hugnad i hans veg.

37:24  Når han fell, vert han ikkje støypt til marki; for Herren styd hans hand.

37:25  Eg hev vore ung og vorte gamall, men aldri hev eg set den rettferdige forlaten eller hans born beda um brød.

37:26  Heile dagen gjer han miskunn og låner ut, og hans born vert velsigna.

37:27  Vik frå det vonde og gjer det gode, so vert du æveleg buande i landet.

37:28  For Herren elskar rett og forlet ikkje sine trugne; til æveleg tid vert dei haldne uppe; men avkjøme av ugudlege vert utrudt.

37:29  Dei rettferdige skal erva landet og bu i det til æveleg tid.

37:30  Rettferdig manns munn andar visdom, og hans tunga taler det som rett er.

37:31  Hans Guds lov er i hans hjarta, hans stig er ikkje ustøde.

37:32  Dei ugudlege lurer på den rettferdige og søkjer å drepa honom.

37:33  Herren yvergjev honom ikkje i hans hand og fordømer honom ikkje, når han vert dømd.

37:34  Venta på Herren og haldt deg på hans veg! so skal han upphøgja deg til å erva landet; du skal sjå på at dei ugudlege vert utrudde.

37:35  Eg såg ein ugudleg ovrikjen mann, og han breidde seg ut som eit heimevakse tre med sitt grøne lauv.

37:36  Men han gjekk burt, og sjå, han var ikkje meir, og eg leita etter honom, men han vart ikkje funnen.

37:37  Merk deg den ulastande mann, og sjå på den rett-tenkte, at freds mann hev ei framtid.

37:38  Men dei fråfalne vert alle saman utøydde, framtidi vert avskori for dei ugudlege.

37:39  Og frelsa for dei rettferdige kjem frå Herren, deira sterke vern i trengsels tid.

37:40  Og Herren hjelper deim og friar deim ut, han friar deim frå dei ugudlege og frelser deim, for dei flyr til honom.