TurHADI - Luke - 22

22:1  Mayasız Ekmek Bayramı, diğer adıyla Fısıh Bayramı yaklaşmıştı.

22:2  Başrahipler ve din âlimleri halktan çekindikleri için İsa’yı ortadan kaldırmanın uygun bir yolunu arıyorlardı.

22:3  Bu sırada Şeytan on iki havariden biri olan Yahuda İskariyot’un içine girdi.

22:4  Yahuda başrahiplere ve mabet muhafızlarının komutanlarına gitti; İsa’yı nasıl ele verebileceğini görüştü.

22:5  Onlar buna sevindiler, karşılığında para vermeye razı oldular.

22:6  Yahuda bunu kabul etti; kalabalığın olmadığı bir zamanda İsa’yı ele vermek için fırsat kollamaya başladı.

22:7  Mayasız Ekmek günüydü. O gün Fısıh kurbanının kesilmesi gerekiyordu.

22:8  İsa, Petrus’a ve Yuhanna’ya, “Gidin Fısıh yemeğini yiyebilmemiz için hazırlık yapın” dedi.

22:9  Onlar da, “Yemeği nerede hazırlamamızı istersin?” diye sordular.

22:10  İsa şöyle dedi: “Dinleyin; şehre girdiğinizde karşınıza su testisi taşıyan bir adam çıkacak. Onu gideceği eve kadar takip edin.

22:11  Evin sahibine, ‘Hocamız şakirtleriyle birlikte Fısıh yemeğini yiyeceği misafir odasını soruyor’ deyin.

22:12  Evin sahibi size üst katta döşenmiş geniş bir oda gösterecek. Yemeği orada hazırlayın.”

22:13  Petrus ve Yuhanna oradan ayrıldılar. Her şeyi İsa’nın söylediği gibi buldular ve Fısıh yemeğini hazırladılar.

22:14  Yemek vakti gelince İsa ve havarileri sofrada yerlerini aldılar. İsa onlara, “Ben acı çekip ölmeden önce bu Fısıh yemeğini sizinle birlikte yemeyi çok istedim.

22:15  Yemek vakti gelince İsa ve havarileri sofrada yerlerini aldılar. İsa onlara, “Ben acı çekip ölmeden önce bu Fısıh yemeğini sizinle birlikte yemeyi çok istedim.

22:16  Çünkü Allah’ın Hükümranlığı’nda tam anlamıyla yerine gelene kadar Fısıh yemeğini bir daha yemeyeceğim” dedi.

22:17  Sonra bir kâse şarap aldı. Allah’a şükretti ve şöyle dedi: “Bu kâseyi alıp aranızda paylaşın.

22:18  Allah’ın Hükümranlığı gelene kadar bir daha bu kâseden içmeyeceğim.”

22:19  Sonra ekmek alıp Allah’a şükretti. Ekmeği bölüp havarilere verdi. “Bu ekmek sizin için feda ettiğim bedenimdir. Bunu beni anmak için yiyin” dedi.

22:20  Aynı şekilde, yemekten sonra kâseyi alıp şöyle dedi: “Bu kâse, uğrunuza akıtılan kanımla başlayan yeni ahdi temsil eder.

22:21  Fakat bakın, bana ihanet edecek adamın eli benimkiyle birlikte sahandadır.

22:22  Gerçi İnsanoğlu Allah’ın tayin ettiği şekilde ölüme gidiyor. Fakat O’na ihanet eden adamın vay haline!”

22:23  Havariler aralarında bunu kimin yapabileceğini tartışmaya başladılar.

22:24  Havariler arasında ayrıca hangisinin en üstün olduğu yolunda bir çekişme başladı.

22:25  İsa onlara şöyle dedi: “Krallar halklarına tahakküm eder, ileri gelenleri de halka ‘Velinimetimiz’ dedirtirler.

22:26  Fakat siz böyle olmayacaksınız. Aranızda en büyük olan, en küçük gibi olsun; yöneten, hizmet eden gibi olsun.

22:27  Kim daha üstün? Sofrada oturan mı, hizmet eden mi? Sofrada oturan değil mi? Fakat ben aranızda hizmet eden biri gibi oldum.

22:28  Çetin anlarımda bana sadık kalan sizlersiniz.

22:29  Semavî Babam bana nasıl hükümranlık verdiyse ben de size hükümranlık veriyorum.

22:30  Böylece hükümranlığımda benim soframda yiyip içeceksiniz, hüküm tahtına oturup İsrail’in on iki aşiretine hükmedeceksiniz.”

22:31  “Simun, Simun! Şeytan sizleri buğday gibi elekten geçirmek için izin aldı.

22:32  Fakat ben imanını kaybetmemen için dua ettim. Bana geri döndüğünde mümin kardeşlerini güçlendir.”

22:33  Simun İsa’ya, “Efendimiz, ben seninle zindana da, ölüme de gitmeye hazırım” dedi.

22:34  İsa ise şöyle dedi: “Petrus, sana şunu söyleyeyim, horoz yarın sabah ötmeden önce beni tanıdığını üç kez inkâr edeceksin.”

22:35  Sonra havarilere, “Ben sizi kesesiz, torbasız, çarıksız gönderdiğim zaman bir eksiğiniz oldu mu?” diye sordu. Onlar da, “Hiçbir eksiğimiz olmadı” dediler.

22:36  İsa şöyle dedi: “Fakat şimdi, kesesi olan da, torbası olan da yanına almalıdır. Kılıcı olmayan, abasını satıp bir kılıç alsın.

22:37  Size şunu söyleyeyim, şu peygamberlik sözünün hayatımda yerine gelmesi gerekiyor: ‘O, canilerle aynı kefeye kondu.’ Benim hakkımda yazılmış olanlar yerine gelmek üzeredir.”

22:38  Havariler, “Efendimiz, işte burada iki kılıç var” dediler. İsa, “Yeter!” dedi.

22:39  İsa dışarı çıktı. Her zamanki gibi Zeytin Dağı’na gitti. Şakirtleri de O’nun ardından gittiler.

22:40  Oraya varınca İsa şakirtlerine, “Ayartılmamak için dua edin” dedi.

22:41  Sonra onlardan bir taş atımı kadar uzaklaştı. Diz çökerek dua etti:

22:42  “Semavî Baba, eğer iradene uygunsa, çekeceğim acıları benden uzaklaştır. Fakat benim istediğim değil, senin istediğin olsun.”

22:43  Semadan bir melek İsa’ya göründü, O’nu kuvvetlendirdi.

22:44  İsa derin bir acı içindeydi; daha hararetle dua etti. Teri, toprağa düşen kan damlaları gibiydi.

22:45  Duadan kalkıp şakirtlerinin yanına döndü. Onları kederden uyur halde buldu.

22:46  “Neden uyuyorsunuz? Kalkın, ayartılmamak için dua edin” dedi.

22:47  İsa daha konuşurken bir kalabalık göründü. On iki havariden biri olan Yahuda onlara öncülük ediyordu. İsa’yı öpmek üzere yaklaştı.

22:48  İsa ona, “Yahuda, İnsanoğlu’na bir öpücükle mi ihanet ediyorsun?” dedi.

22:49  İsa’nın çevresindekiler olacakları anlayınca, “Efendimiz, kılıçla saldıralım mı?” dediler.

22:50  İçlerinden biri kılıcıyla başrahibin kölesine vurdu, sağ kulağını uçurdu.

22:51  Fakat İsa, “Durun, yeter!” dedi. Sonra kölenin kulağının olduğu yere dokunarak ona şifa verdi.

22:52  Üzerine yürüyen başrahiplere, mabet muhafızlarının komutanlarına ve ileri gelenlere şöyle dedi: “Üzerime niçin kılıç ve sopalarla geldiniz? Ben haydut muyum?

22:53  Her gün mabette sizlerle birlikteydim, bana el sürmediniz. Fakat zaman artık sizindir, karanlığın hüküm sürdüğü zamandır.”

22:54  İsa’yı yakalayıp başrahibin evine götürdüler. Petrus onları uzaktan izliyordu.

22:55  Avlunun ortasında ateş yakıp birlikte çömeldiler. Petrus da gelip aralarına çömeldi.

22:56  Bir hizmetçi kız ateşin ışığında çömelen Petrus’u gördü. Ona dikkatlice baktı, “Bu adam da İsa’yla birlikteydi” dedi.

22:57  Fakat Petrus, “Kadın, ben O’nu tanımıyorum” diye inkâr etti.

22:58  Biraz sonra bir başkası onu gördü, “Sen de onlardansın!” dedi. Petrus, “Değilim, arkadaş!” dedi.

22:59  Yaklaşık bir saat sonra, bir başkası ısrarla şöyle dedi: “Hiç şüphem yok, bu adam da O’nunla beraberdi. Çünkü ikisi de Celileli.”

22:60  Petrus, “Sen ne diyorsun be adam, anlamıyorum!” dedi. Tam o sırada, Petrus daha konuşurken, horoz öttü.

22:61  Efendimiz İsa arkasına dönüp Petrus’a baktı. O zaman Petrus İsa’nın kendisine, “Horoz yarın sabah ötmeden beni tanıdığını üç kez inkâr edeceksin” dediğini hatırladı.

22:62  Dışarı çıkıp acı acı ağladı.

22:63  İsa’yı gözetim altında tutan adamlar O’nunla alay ettiler, O’nu dövmeye başladılar.

22:64  Gözlerini bağlayıp, “Peygamberliğini göster bakalım, sana vuran kim?” dediler.

22:65  O’na bir sürü küfür yağdırdılar.

22:66  Gün doğunca halkın ileri gelenleri, başrahipler ve din âlimleri toplandılar. İsa, bunlardan meydana gelen Yüksek Meclis’in önüne çıkarıldı.

22:67  O’na, “Eğer Mesih isen, bize söyle” dediler. İsa şöyle dedi: “Size söylersem bana inanmazsınız.

22:68  Size soru sorarsam, cevap vermezsiniz.

22:69  Fakat bundan böyle İnsanoğlu kadir Allah’ın sağında oturacaktır.”

22:70  Hepsi birden, “Yani sen Allah’ın Oğlu musun?” diye sordular. İsa da onlara, “Dediğiniz gibi, ben O’yum” dedi.

22:71  “Artık şahide ne ihtiyacımız var? İşte kendi ağzından duyduk!” dediler.