UyCyr - Psalms - 34

34:1  Әй Пәрвәрдигар, қарши чиққин маңа қарши чиққанларға, Уруш қилғин маңа қарши уруш қилғанларға.

34:2  Қалқанлириңни елип қолуңға, Ярдәм қилғин келип йенимға.

34:3  Ай палта вә нәйзәң билән тосавалғин мени қоғлап кәлгәнләрни, «Мән сениң Қутқазғучиң» дәп маңа, илһамландур роһумни.

34:4  Җенимни алмақ болғанлар, Шәрмәндә болғай, рәсва болуп. Маңа сүйиқәст қиливатқанлар, Янсун кәйнигә, қара йүз болуп.

34:5  Пәрвәрдигарниң пәриштиси уларни жирақ қоғлавәткәй, Улар гоя шамалда учқан самандәк тозуп кәткәй.

34:6  Қоғлавәткәй уларни Пәрвәрдигарниң пәриштиси, Қараңғу һәм тейилғақ болғай уларниң маңған йоллири.

34:7  Улар маңа қапқан қуруп сәвәпсизла, Алмақ болди җенимни колап ора.

34:8  Туюқсиз бала кәлгәй уларниң башлириға, Йөгишип қалсун өзлири қурған ториға, Һалак болсун чүшүп өзлири колиған ориға.

34:9  Шатлинармән шунда мән Пәрвәрдигардин, Болармән хошал маңа бәргән ниҗатлиғидин.

34:10  Дәймән чин қәлбимдин: «Әй Пәрвәрдигар, тәң келәр кимму Саңа? Аҗизларни күчлүкләрдин қутқузғучи пәқәт Сәнла, Езилгән, муһтаҗларни залимлардин қоғдайдиған йәнә Сәнла».

34:11  Оттуриға чиқип нийити яман гувачилар, Хәвирим йоқ ишларни сорап сорақ қилар.

34:12  Яхшилиғимға яманлиқ қайтуруп улар, Ич-ичимдин мени азапта қалдурар.

34:13  Мата кийдим қайғуруп, улар кесәл болғанда, Кәмтар болуп роза туттум, улар үчүн қилдим дуа, Җавапсиз қалди лекин дуалирим һәр заман.

34:14  Қайғурдум қериндишим яки достум үчүн азапланғандәк, Мәйүсләндим худди аниси үчүн матәм тутқан адәмдәк.

34:15  Путлишип кетиведим хошал болуп олашти әтрапимға, Җәм болушти һәм маңа қарши чиқишқа. Натонуш пәс адәмләрму қошулуп уларға, Мазақ қилип, тохтимай зәрбә бәрди маңа.

34:16  Номуссизларчә мәсқирә қилишип мени, Хирис қилишип ғучурлатти чишлирини.

34:17  Әй Пәрвәрдигар, қарап турарсән қачанғичә? Қутқуз мени явузларниң зәрбисидин, Әзиз җенимни қанхор ширниң еғизидин.

34:18  Тәшәккүр ейтимән Саңа җамаәт алдида, Мәдһийиләймән Сени садақәтмәнләр арисида.

34:19  Заңлиқ қилип күлмисун маңа сәвәпсизла дүшмән болғанлар, Көзлирини алайтмисун маңа сәвәпсиз өч болуп қалғанлар.

34:20  Шүбһисизки, елип қоймас улар инақлиқни еғизлириға, Бәлки түзәр шум планлар теч-хатирҗәм яшайдиғанларға.

34:21  Вақиришар улар маңа чоң ечип еғизлирини: «Вай, көрдуқ өз көзүмиз билән қилмишлириңни».

34:22  Әй Егәм, көрдүң уларни, сүкүт қилмиғин, Әй Пәрвәрдигар, мәндин жирақлашмиғин.

34:23  Өтүнәй, чиқарғин маңа адил һөкүмүңни, Әй Худа, әй Егәм, қоллиғайсән давайимни.

34:24  Әй Пәрвәрдигар, Илаһим, адалитиңдә ақлиғин мени, Мәсқирә қилип күлүшкә йол қоймиғин дүшмәнлиримни.

34:25  Йол қоймиғин, «арзуюмиз әмәлгә ашти» дейишкә уларни, Йол қоймиғин «Биз ахир жутувалдуқ уни» дәп махтинишқа уларни.

34:26  Азавимдин хошал болғанлар, Ғәпләт бесип шәрмәндә болғай. Мәндин өзини үстүн тутқанлар, Рәсва болуп номуста қалғай.

34:27  Гунасизлиғимдин хуш болидиғанлар, Чуқан салсун чөмүп шатлиққа. «Қулиниң аманлиғидин сөйүнгән Пәрвәрдигар Улуқтур» десун улар һәр чағда.

34:28  Баян әйләр тилим адалитиңни, Күн бойи мәдһийиләймән Сени.