VulgConte - I Maccabees - 2

2:1  In diebus illis surrexit Mathathias filius Ioannis, filii Simeonis, sacerdos ex filiis Ioarib ab Ierusalem, et consedit in monte Modin:

2:2  et habebat filios quinque, Ioannem, qui cognominabatur Gaddis:

2:3  et Simonem, qui cognominabatur Thasi:

2:4  et Iudam, qui vocabatur Machabæus:

2:5  et Eleazarum, qui cognominabatur Abaron: et Ionathan, qui cognominabatur Apphus.

2:6  Hi viderunt mala, quæ fiebant in populo Iuda, et in Ierusalem.

2:7  Et dixit Mathathias: Væ mihi, ut quid natus sum videre contritionem populi mei, et contritionem civitatis sanctæ, et sedere illic, cum datur in manibus inimicorum?

2:8  Sancta in manu extraneorum facta sunt: templum eius sicut homo ignobilis.

2:9  Vasa gloriæ eius captiva abducta sunt: trucidati sunt senes eius in plateis, et iuvenes eius ceciderunt in gladio inimicorum.

2:10  Quæ gens non hereditavit regnum eius, et non obtinuit spolia eius?

2:11  Omnis compositio eius ablata est. Quæ erat libera, facta est ancilla.

2:12  Et ecce sancta nostra, et pulchritudo nostra, et claritas nostra desolata est, et coinquinaverunt ea Gentes.

2:13  Quo ergo nobis adhuc vivere?

2:14  Et scidit vestimenta sua Mathathias, et filii eius: et operuerunt se ciliciis, et planxerunt valde.

2:15  Et venerunt illuc qui missi erant a rege Antiocho, ut cogerent eos, qui confugerant in civitatem Modin, immolare, et accendere thura, et a lege Dei discedere.

2:16  Et multi de populo Israel consentientes accesserunt ad eos: sed Mathathias, et filii eius constanter steterunt.

2:17  Et respondentes qui missi erant ab Antiocho, dixerunt Mathathiæ: Princeps et clarissimus, et magnus es in hac civitate, et ornatus filiis, et fratribus.

2:18  Ergo accede prior, et fac iussum regis, sicut fecerunt omnes gentes, et viri Iuda, et qui remanserunt in Ierusalem: et eris tu, et filii tui inter amicos regis, et amplificatus auro, et argento, et muneribus multis.

2:19  Et respondit Mathathias, et dixit magna voce: Et si omnes gentes regi Antiocho obediunt, ut discedat unusquisque a servitute legis patrum suorum, et consentiat mandatis eius:

2:20  ego et filii mei, et fratres mei obediemus legi patrum nostrorum.

2:21  Propitius sit nobis Deus: non est nobis utile relinquere legem, et iustitias Dei:

2:22  non audiemus verba regis Antiochi, nec sacrificabimus transgredientes legis nostræ mandata, ut eamus altera via.

2:23  Et ut cessavit loqui verba hæc, accessit quidam Iudæus in omnium oculis sacrificare idolis super aram in civitate Modin, secundum iussum regis:

2:24  et vidit Mathathias, et doluit, et contremuerunt renes eius, et accensus est furor eius secundum iudicium legis, et insiliens trucidavit eum super aram:

2:25  sed et virum, quem rex Antiochus miserat, qui cogebat immolare, occidit in ipso tempore, et aram destruxit,

2:26  et zelatus est legem, sicut fecit Phinees Zamri filio Salomi.

2:27  Et exclamavit Mathathias voce magna in civitate, dicens: Omnis, qui zelum habet legis statuens testamentum, exeat post me.

2:28  Et fugit ipse, et filii eius in montes, et reliquerunt quæcumque habebant in civitate.

2:29  Tunc descenderunt multi quærentes iudicium, et iustitiam, in desertum:

2:30  et sederunt ibi ipsi, et filii eorum, et mulieres eorum, et pecora eorum: quoniam inundaverunt super eos mala.

2:31  Et renunciatum est viris regis, et exercitui, qui erat in Ierusalem civitate David quoniam discessissent viri quidam, qui dissipaverunt mandatum regis in loca occulta in deserto, et abiissent post illos multi.

2:32  Et statim perrexerunt ad eos, et constituerunt adversus eos prælium in die Sabbatorum,

2:33  et dixerunt ad eos: Resistitis et nunc adhuc? exite, et facite secundum verbum regis Antiochi, et vivetis.

2:34  Et dixerunt: Non exibimus, neque faciemus verbum regis, ut polluamus diem Sabbatorum.

2:35  Et concitaverunt adversus eos prælium.

2:36  Et non responderunt eis, nec lapidem miserunt in eos, nec oppilaverunt loca occulta,

2:37  dicentes: Moriamur omnes in simplicitate nostra: et testes erunt super nos cælum, et terra, quod iniuste perditis nos.

2:38  Et intulerunt illis bellum Sabbatis: et mortui sunt ipsi, et uxores eorum, et filii eorum, et pecora eorum usque ad mille animas hominum.

2:39  Et cognovit Mathathias, et amici eius, et luctum habuerunt super eos valde.

2:40  Et dixit vir proximo suo: Si omnes fecerimus sicut fratres nostri fecerunt, et non pugnaverimus adversus Gentes pro animabus nostris, et iustificationibus nostris: nunc citius disperdent nos a terra.

2:41  Et cogitaverunt in die illa, dicentes: Omnis homo, quicumque venerit ad nos in bello die Sabbatorum, pugnemus adversus eum: et non moriemur omnes, sicut mortui sunt fratres nostri in occultis.

2:42  Tunc congregata est ad eos synagoga Assidæorum fortis viribus ex Israel, omnis voluntarius in lege:

2:43  et omnes, qui fugiebant a malis, additi sunt ad eos, et facti sunt illis ad firmamentum.

2:44  Et collegerunt exercitum, et percusserunt peccatores in ira sua, et viros iniquos in indignatione sua: et ceteri fugerunt ad nationes, ut evaderent.

2:45  Et circuivit Mathathias, et amici eius, et destruxerunt aras:

2:46  et circumciderunt pueros incircumcisos quotquot invenerunt in finibus Israel: et in fortitudine.

2:47  Et persecuti sunt filios superbiæ, et prosperatum est opus in manibus eorum:

2:48  et obtinuerunt legem de manibus Gentium, et de manibus regum: et non dederant cornu peccatori.

2:49  Et appropinquaverunt dies Mathathiæ moriendi, et dixit filiis suis: Nunc confortata est superbia, et castigatio, et tempus eversionis, et ira indignationis:

2:50  Nunc ergo, o filii, æmulatores estote legis, et date animas vestras pro testamento patrum vestrorum,

2:51  et mementote operum patrum, quæ fecerunt in generationibus suis: et accipietis gloriam magnam, et nomen æternum.

2:52  Abraham nonne in tentatione inventus est fidelis, et reputatum est ei ad iustitiam?

2:53  Ioseph in tempore angustiæ suæ custodivit mandatum, et factus est dominus Ægypti.

2:54  Phinees pater noster, zelando zelum Dei, accepit testamentum sacerdotii æterni.

2:55  Iesus dum implevit verbum, factus est dux in Israel.

2:56  Caleb, dum testificatur in ecclesia, accepit hereditatem.

2:57  David in sua misericordia consecutus est sedem regni in sæcula.

2:58  Elias, dum zelat zelum legis, receptus est in cælum.

2:59  Ananias et Azarias et Misael credentes, liberati sunt de flamma.

2:60  Daniel in sua simplicitate liberatus est de ore leonum.

2:61  Et ita cogitate per generationem, et generationem: quia omnes qui sperant in eum, non infirmantur.

2:62  Et a verbis viri peccatoris ne timueritis: quia gloria eius stercus, et vermis est:

2:63  hodie extollitur, et cras non invenietur: quia conversus est in terram suam, et cogitatio eius periit.

2:64  Vos ergo filii confortamini, et viriliter agite in lege: quia in ipsa gloriosi eritis.

2:65  Et ecce Simon frater vester, scio quod vir consilii est: ipsum audite semper, et ipse erit vobis pater.

2:66  Et Iudas Machabæus fortis viribus a iuventute sua, sit vobis princeps militiæ, et ipse aget bellum populi.

2:67  Et adducetis ad vos omnes factores legis: et vindicate vindictam populi vestri.

2:68  Retribuite retributionem Gentibus, et intendite in præceptum legis.

2:69  Et benedixit eos, et appositus est ad patres suos.

2:70  Et defunctus est anno centesimo et quadragesimo sexto: et sepultus est a filiis suis in sepulchris patrum suorum in Modin, et planxerunt eum omnis Israel planctu magno.