BretonNT - Luke - 1

1:1  Kalz o vezañ en em lakaet da skrivañ istor an traoù c'hoarvezet hag anavezet mat en hon touez,

1:2  hervez m'o deus degaset deomp ar re o deus o gwelet adalek ar penn-kentañ hag a zo bet ministred ar ger,

1:3  kavet em eus mat ivez, goude bezañ graet un enklask pizh warno holl adalek ar penn-kentañ, o skrivañ dit dre urzh, Teofil mat meurbet,

1:4  evit ma'c'h anavezi ar wirionez diwar-benn ar pezh a zo bet desket dit.

1:5  En amzer Herodez, roue Judea, e oa ur beleg anvet Zakaria, eus lignez Abia. E wreg a oa eus lignez Aaron hag en em c'halve Elesbed.

1:6  Reizh e oant o-daou dirak Doue, hag ec'h heulient holl c'hourc'hemennoù hag urzhioù an Aotrou en un doare divlam.

1:7  N'o doa bugel ebet rak Elesbed a oa gaonac'h. O-daou e oant aet war an oad.

1:8  Hogen e c'hoarvezas, evel ma rae e garg a veleg dirak Doue hervez urzh e dro,

1:9  ma tegouezhas dezhañ dre ar sord, hervez giz ar velegiezh, mont e-barzh templ an Aotrou evit deviñ an ezañs.

1:10  Ar bobl holl a oa er-maez o pediñ d'an eur ma teved an ezañs.

1:11  Un ael eus an Aotrou en em ziskouezas dezhañ en e sav, en tu dehou da aoter an ezañs.

1:12  Zakaria a voe trubuilhet o welout anezhañ hag ar spont a grogas ennañ.

1:13  Met an ael a lavaras dezhañ: Na'z pez ket aon, Zakaria, rak da bedenn a zo bet selaouet, Elesbed a c'hano dit ur mab hag e c'halvi e anv Yann.

1:14  Bez' e vo evidout un abeg a joa hag a laouenidigezh, ha kalz en em laouenaio eus e c'hanedigezh,

1:15  rak bras e vo dirak an Aotrou. N'evo na gwin nag evaj kreñv ebet, ha leuniet e vo eus ar Spered-Santel adalek kof e vamm.

1:16  Distreiñ a raio kalz eus bugale Israel d'an Aotrou o Doue,

1:17  hag e kerzho dirazañ e spered hag e nerzh Elia, evit treiñ kalonoù an tadoù ouzh ar vugale hag ar re zisentus ouzh furnez ar re reizh, evit aozañ d'an Aotrou ur bobl tuet mat.

1:18  Zakaria a lavaras d'an ael: A betra ec'h anavezin kement-se, rak me a zo kozh ha va gwreg a zo aet war an oad?

1:19  An ael a respontas dezhañ: Me eo Gabriel, an hini a chom dirak Doue. Degaset on bet evit komz ouzhit ha disklêriañ dit ar c'heloù mat-mañ.

1:20  Setu, e vi mut ha ne c'helli ken komz betek an deiz ma c'hoarvezo an traoù-mañ, abalamour na'c'h eus ket kredet da'm c'homzoù a erruo en o amzer.

1:21  Ar bobl a c'hortoze Zakaria hag a oa souezhet ma talee en templ.

1:22  Met pa zeuas er-maez ne c'hellas ket komz outo, hag ec'h anavezjont en doa bet ur weledigezh en templ, rak e rae sinoù dezho hag e chome mut.

1:23  Pa voe echuet deizioù e garg, ez eas d'e di.

1:24  Un nebeud amzer goude, Elesbed e wreg en em gavas dougerez. E-pad pemp miz en em guzhas, o lavarout:

1:25  Evel-se eo en deus graet an Aotrou em c'heñver, en deizioù-mañ m'en deus sellet ouzhin evit lemel an dismegañs a oa warnon dirak an dud.

1:26  Er c'hwec'hvet miz, an ael Gabriel a voe kaset gant Doue d'ur gêr a C'halilea galvet Nazared,

1:27  da gavout ur werc'hez a dlee dimeziñ d'un den anvet Jozef, eus tiegezh David. Ar werc'hez-se a oa anvet Mari.

1:28  An ael o vezañ aet el lec'h ma oa, a lavaras dezhi: Da saludiñ a ran, te hag a zo bet resevet en gras. An Aotrou a zo ganit. Benniget out e-touez ar gwragez.

1:29  O vezañ e welet, e voe trubuilhet gant e gomzoù hag e soñjas enni hec'h-unan petra a c'helle ar salud-se bezañ.

1:30  An ael a lavaras dezhi: Na'z pez ket aon, Mari, rak kavet ec'h eus trugarez dirak Doue.

1:31  Setu, te a vo dougerez, hag e c'hani ur mab hag e c'halvi e anv Jezuz.

1:32  Hemañ a vo bras hag a vo galvet Mab an Uhel-Meurbet, hag an Aotrou Doue a roio dezhañ tron David e dad.

1:33  Ren a raio da virviken war diegezh Jakob hag e ren n'en devo ken a ziwezh.

1:34  Neuze Mari a lavaras d'an ael: Penaos e c'hoarvezo kement-se, pa n'anavezan gwaz ebet?

1:35  An ael a respontas dezhi: Ar Spered-Santel a zeuio warnout ha galloud an Uhel-Meurbet a c'holoio ac'hanout gant e skeud. Dre-se ar bugel santel a vo ganet ac'hanout a vo galvet Mab Doue.

1:36  Setu, Elesbed da geniterv a goñsevas ivez ur mab en he c'hozhni, hemañ eo ar c'hwec'hvet miz eus an hini a oa galvet gaonac'h,

1:37  rak n'eus netra dibosupl da Zoue.

1:38  Mari a lavaras: Setu servijerez an Aotrou, ra vo graet din hervez da gomz. Hag an ael a bellaas diouti.

1:39  En deizioù-se, Mari a savas hag a yeas buan da vro ar menezioù en ur gêr eus bro Juda.

1:40  Mont a reas e ti Zakaria hag e saludas Elesbed.

1:41  Hag e c'hoarvezas penaos, pa glevas Elesbed salud Mari, ar bugel bihan a dridas en he c'hof hag Elesbed a voe leuniet eus ar Spered-Santel.

1:42  O sevel he mouezh, e krias: Te a zo benniget e-touez ar gwragez ha benniget eo frouezh da gof.

1:43  A-belec'h e teu kement-mañ din, ma teu mamm va Aotrou etrezek ennon?

1:44  Rak kerkent hag he deus mouezh da salud skoet va divskouarn, ar bugel bihan en deus tridet gant levenez em c'hof.

1:45  Eürus eo an hini he deus kredet, rak graet e vo an traoù a zo bet lavaret dezhi a-berzh an Aotrou.

1:46  Ha Mari a lavaras: Va ene a veul an Aotrou,

1:47  ha va spered en em laouena e Doue va Salver,

1:48  abalamour m'en deus sellet ouzh izelded e servijerez. Ha setu, diwar vremañ e vin galvet eürus gant an holl rummadoù,

1:49  rak an Holl-C'halloudeg en deus graet traoù bras din. E anv a zo santel,

1:50  hag e drugarez en em astenn a oad en oad war ar re a zouj anezhañ.

1:51  Diskouezet en deus nerzh e vrec'h. Stlabezet en deus ar re o doa soñjezonoù lorc'hus en o c'halon.

1:52  Didronet en deus ar re c'halloudek ha savet en deus ar re vihan.

1:53  Leuniet en deus a vadoù a re o doa naon ha kaset en deus kuit ar re binvidik er goullo.

1:54  Sikouret en deus Israel e servijer, o kaout soñj eus e drugarez,

1:55  evel m'en doa henn lavaret d'hon tadoù, e-keñver Abraham hag e lignez da viken.

1:56  Mari a chomas ganti war-dro tri miz, hag e tistroas d'he zi.

1:57  Amzer Elesbed o vezañ deuet, e c'hanas ur mab.

1:58  He amezeien hag he c'herent, o vezañ anavezet penaos en doa an Aotrou diskouezet e drugarez en he c'heñver, en em laouenajont ganti.

1:59  O vezañ deuet an eizhvet deiz evit amdroc'hañ ar bugel, e c'halvjont anezhañ Zakaria, eus anv e dad.

1:60  E vamm a gemeras ar gomz hag a lavaras: Nann, met Yann e vo galvet.

1:61  Lavarout a rejont dezhi: N'eus den e-touez da gerent hag a zo galvet eus an anv-se.

1:62  Goulenn a rejont dre sinoù digant e dad penaos e felle dezhañ e vije galvet.

1:63  O vezañ goulennet taolennoùigoù, e skrivas ar gerioù-mañ: Yann eo e anv. Hag an holl a voe souezhet.

1:64  Kerkent e c'henoù a zigoras hag e deod en em zistagellas, hag e komze hag e vennige Doue.

1:65  An holl amezeien a voe leuniet a spont, hag an holl draoù-mañ en em vrudas dre vro Menezioù Judea a-bezh.

1:66  An holl re o c'hlevas o miras en o c'halon hag a lavaras: Petra eta a vo ar bugel bihan-se? Ha dorn an Aotrou a oa warnañ.

1:67  Zakaria e dad a voe leuniet eus ar Spered-Santel hag a brofedas o lavarout:

1:68  Benniget ra vo an Aotrou, Doue Israel, dre m'en deus gweladennet ha dasprenet e bobl,

1:69  dre m'en deus savet deomp ur c'horn a Silividigezh e tiegezh David e servijer,

1:70  evel m'en doa lavaret dre c'henoù e brofeded santel abaoe kozh amzer,

1:71  Silvidigezh eus hon enebourien hag eus dorn ar re holl a gasa ac'hanomp,

1:72  evit ober trugarez e-keñver hon tadoù ha kaout soñj eus e emglev santel,

1:73  eus al le en doa graet da Abraham hon tad,

1:74  penaos, o vezañ hon tennet eus dorn hon enebourien, e roje deomp da servijañ anezhañ hep aon

1:75  er santelezh hag er reizhder, dirazañ, e-pad holl zeizioù hor buhez.

1:76  Ha te, bugel bihan, ta a vo galvet profed an Uhel-Meurbet, rak e kerzhi dirak dremm an Aotrou evit kempenn e hentoù,

1:77  evit reiñ d'e bobl anaoudegezh ar silvidigezh er pardon eus o fec'hedoù,

1:78  dre garantez ar galon drugarezus eus hon Doue, an heol o sevel en deus hor gweladennet eus an nec'h drezi,

1:79  evit sklêrijennañ ar re a zo azezet en deñvalijenn hag e skeud ar marv hag evit ren hor c'hammedoù en hent ar peoc'h.

1:80  Ar bugel a greske hag en em greñvae er spered. Hag e chomas el lec'hioù distro betek an deiz ma tlee bezañ diskouezet da Israel.