ABPGRK - Micah

Chapter 1

1:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς Μιχαίαν τον του Μωρασθεί εν ημέραις Ιωάθαμ και Αχαζ και Εζεκίου βασιλέων Ιούδα υπέρ ων είδε περί Σαμαρείας και περί Ιερουσαλήμ

1:2  ακούσατε λαοί πάντας λόγους και προσεχέτω η γη και πάντες οι εν αυτή και έσται κύριος ο θεός εν υμίν εις μαρτύριον κύριος εξ οίκου αγίου αυτού

1:3  διότι ιδού κύριος εκπορεύεται εκ του τόπου αυτού και καταβήσεται και επιβήσεται επί τα ύψη της γης

1:4  και σαλευθήσεται τα όρη υποκάτωθεν αυτού και αι κοιλάδες τακήσονται ωσεί κηρός από προσώπου πυρός και ως ύδωρ καταφερόμενον εν καταβάσει

1:5  διά ασέβειαν Ιακώβ πάντα ταύτα και διά αμαρτίαν οίκου Ισραήλ τις η ασέβεια Ιακώβ ουχί η Σαμάρεια και τις η αμαρτία οίκου Ιούδα ουχί Ιερουσαλήμ

1:6  και θήσομαι Σαμάρειαν εις οπωροφυλάκιον αγρού και εις φυτείαν αμπελώνος και κατασπάσω εις χάος τους λίθους αυτής και τα θεμέλια αυτής αποκαλύψω

1:7  και πάντα τα γλυπτά αυτής κατακόψουσι και πάντα τα μισθώματα αυτής εμπρήσουσιν πυρί και πάντα τα είδωλα αυτής θήσομαι εις αφανισμόν διότι εκ μισθωμάτων πορνείας συνήγαγε και εκ μισθωμάτων πόρνης κατέστρεψεν

1:8  ένεκεν τούτου κόψεται και θρηνήσει πορεύσεται ανυπόδετος και γυμνή ποιήσεται κοπετόν ως δρακόντων και πένθος ως θυγατέρων σειρήνων

1:9  ότι κατεκράτησεν η πληγή αυτής διότι ήλθεν έως Ιούδα και ήψατο έως πύλης λαού μου έως Ιερουσαλήμ

1:10  οι εν Γεθ μη μεγαλύνεσθε και οι εν Βαχείμ μη ανοικοδομείτε εξ οίκου κατά γέλωτα γην καταπάσασθε καταγέλωτα υμών

1:11  κατοικούσα καλώς τας πόλεις αυτής ουκ εξήλθε κατοικούσα Σαινάν κόψασθαι οίκον εχόμενον αυτής λήψεται εξ υμών πληγήν οδύνης

1:12  τις ήρξατο εις αγαθά κατοικούση εν οδύναις ότι κατέβη κακά παρά κυρίου επί πύλαις Ιερουσαλήμ

1:13  ψόφος αρμάτων και ιππευόντων κατοικούσα Λαχής αρχηγός αμαρτίας έστι τη θυγατρί Σιών ότι εν σοι ευρέθησαν ασέβειαι Ισραήλ

1:14  διά τούτο δώσει εξαποστελλομένους έως κληρονομίας Γεθ οίκους ματαίους εις κενόν εγένοντο τοις βασιλεύσι Ισραήλ

1:15  έως τους κληρονόμους αγάγωσί σοι κατοικούσα Λαχής κληρονομία σου έως Οδολλάμ ήξει δόξα της θυγατρός Ισραήλ

1:16  ξύρησαι και κείραι επί τα τέκνα τα τρυφερά σου εμπλάτυνον την ξύρησίν σου ως αετός ότι ηχμαλωτεύθησαν από σου

Chapter 2

2:1  εγένοντο λογιζόμενοι κόπους και εργαζόμενοι κακά εν ταις κοίταις αυτών και άμα τη ημέρα συνετέλουν αυτά διότι ουκ ήραν προς τον θεόν τας χείρας αυτών

2:2  και επεθύμουν αγρούς και διήρπαζον ορφανούς και οίκους κατεδυνάστευον και διήρπαζον άνδρα και τον οίκον αυτού άνδρα και την κληρονομίαν αυτού

2:3  διά τούτο τάδε λέγει κύριος ιδού εγώ λογίζομαι επί την φυλήν ταύτην κακά εξ ων ου μη άρητε τους τραχήλους υμών και ου μη πορεύθητε ορθοί ότι καιρός πονηρός εστιν

2:4  εν τη ημέρα εκείνη ληφθήσεται εφ΄ υμάς παραβολή και θρηνηθήσεται θρήνος εν μέλει λέγων ταλαιπωρία εταλαιπωρήσαμεν μερίς λαού μου κατεμετρήθη εν σχοινίω και ουκ ην ο κωλύων αυτόν του αποστρέψαι οι αγροί υμών διεμερίσθησαν

2:5  διά τούτο ουκ έσται σοι βάλλων σχοινίον εν κλήρω εν εκκλησία κυρίου

2:6  μη κλαίετε δάκρυσι μηδέ δακρυέτωσαν επί τούτοις ουδέ γαρ απώσεται ονείδη

2:7  ο λέγων οίκος Ιακώβ παρώργισε το πνεύμα κυρίου ει ταύτα επιτηδεύματα αυτού εστιν ουχί οι λόγοι αυτού καλοί μετ΄ αυτού και ορθοί πεπόρευνται

2:8  και έμπροσθεν ο λαός μου εις έχθραν αντέστη κατέναντι της ειρήνης αυτού την δοράν αυτού εξέδειραν του αφελέσθαι ελπίδας συντριμμόν πολέμου

2:9  ηγούμενοι λαού μου απορριφήσονται εκ των οίκων τρυφής αυτών διά τα πονηρά επιτηδεύματα αυτών εξώσθησαν εγγίσατε όρεσιν αιωνίοις

2:10  ανάστηθι και πορεύου ότι ουκ έστι σοι αυτή ανάπαυσις ένεκεν ακαθαρσίας διεφθάρητε φθορά

2:11  κατεδιώχθητε ουδενός διώκοντος πνεύμα έστησε ψευδές εστάλαξέ σοι εις οίνον και εις μέθυσμα και έσται εκ της σταγόνος του λαού τούτου

2:12  συναγόμενος συναχθήσεται Ιακώβ συν πάσιν εκδεχόμενος εκδεξομαι τους καταλοίπους του Ισραήλ επιτοαυτό θήσομαι την αποστροφήν αυτών ως πρόβατα εν θλίψει ως ποίμνιον εν μέσω κοίτης αυτών εξαλούνται εξ ανθρώπων

2:13  ανάβηθι διά της διακοπής προ προσώπου αυτών διέκοψαν και διήλθον πύλην και εξήλθον δι΄ αυτής και εξήλθεν βασιλεύς αυτών προ προσώπου αυτών ο δε κύριος ηγήσεται αυτών

Chapter 3

3:1  και ερεί ακούσατε δη αι αρχαί του Ιακώβ και οι κατάλοιποι οίκου Ισραήλ ουχ υμίν εστι του γνώναι το κρίμα

3:2  μισούντες τα καλά και ζητούντες τα πονηρά αρπάζοντες τα δέρματα αυτών απ΄ αυτών και τας σάρκας αυτών από των οστέων αυτών

3:3  ον τρόπον κατέφαγον τας σάρκας του λαού μου και τα δέρματα αυτών εξέδειραν απ΄ αυτών και τα οστά αυτών συνέθλασαν ως σάρκας εις λέβητα και ως κρέα εις χύτραν

3:4  ούτως κεκράξονται προς τον κύριον και ουκ εισακούσεται αυτών και αποστρέψει το πρόσωπον αυτού απ΄ αυτών εν τω καιρώ εκείνω ανθ΄ ων επονηρεύσαντο εν τοις επιτηδεύμασιν αυτών

3:5  τάδε λέγει κύριος επί τους προφήτας τους πλανώντας τον λαόν μου τους δάκνοντας εν τοις οδούσιν αυτών και κηρύσσοντας ειρήνην επ΄ αυτόν και ουκ εδόθη εις το στόμα αυτών ηγίασαν επ΄ αυτόν πόλεμον

3:6  διά τούτο νυξ υμίν έσται εξ οράσεως και σκοτία έσται υμίν εκ μαντείας και δύσεται ο ήλιος επί τους προφήτας και συσκοτάσει επ΄ αυτούς η ημέρα

3:7  και καταισχυνθήσονται οι ορώντες τα ενύπνια και καταγελασθήσονται οι μάντεις και καταλαλήσουσι κατ΄ αυτών πάντες αυτοί διότι ουκ έστιν ο επακούων αυτών

3:8  εάν μη εγώ εμπλήσω ισχύν εν πνεύματι κυρίου και κρίματος και δυναστείας του απαγγείλαι τω Ιακώβ ασεβείας αυτού και τω Ισραήλ αμαρτίας αυτού

3:9  ακούσατε δη ταύτα οι ηγούμενοι οίκου Ιακώβ και οι κατάλοιποι οίκου Ισραήλ οι βδελυσσόμενοι κρίμα και πάντα τα ορθά διαστρέφοντες

3:10  οι οικοδομούντες Σιών εν αίμασι και Ιερουσαλήμ εν αδικίαις

3:11  οι ηγούμενοι αυτής μετά δώρων έκριναν και οι ιερείς αυτής μετά μισθού απεκρίναντο και οι προφήται αυτής μετά αργυρίου εμαντεύοντο και επί τον κύριον επανεπαύοντο λέγοντες ουχί κύριος εν ημίν εστιν ου μη επέλθη εφ΄ ημάς κακά

3:12  διά τούτο δι΄ υμάς Σιών ως αγρός αροτριαθήσεται και Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον έσται και το όρος του οίκου εις τόπον δρυμού

Chapter 4

4:1  και έσται επ΄ εσχατων των ημερών εμφανές το όρος κυρίου έτοιμον επί την κορυφήν των ορέων και μετεωρισθήσεται υπεράνω των βουνών και σπεύσουσι προς αυτό λαοί

4:2  και πορεύσονται έθνη πολλά και ερούσι δεύτε αναβώμεν εις το όρος κυρίου και εις τον οίκον του θεού Ιακώβ και δείξουσιν ημίν την οδόν αυτού και πορευσόμεθα εν ταις τρίβοις αυτού ότι εκ Σιών εξελεύσεται νόμος και λόγος κυρίου εξ Ιερουσαλήμ

4:3  και κρινεί αναμέσον λαών πολλών και εξελέγξει έθνη ισχυρά έως μακράν και κατακόψουσι τας ρομφαίας αυτών εις άροτρα και τα δόρατα αυτών εις δρέπανα και ουκέτι μη αντάρη έθνος επ΄ έθνος ρομφαίαν και ουκέτι μη μάθωσι πολεμείν

4:4  και αναπαύσεται έκαστος υποκάτω αμπέλου αυτού και έκαστος υποκάτω συκής αυτού και ουκ έσται ο εκφοβών διότι το στόμα κυρίου παντοκράτορος ελάλησε ταύτα

4:5  ότι πάντες οι λαοί πορεύσονται έκαστος την οδόν αυτού ημείς δε πορευσόμεθα εν ονόματι κυρίου θεού ημών εις τον αιώνα και επέκεινα

4:6  εν τη ημέρα εκείνη λέγει κύριος συνάξω την συντετριμμένην και την απωσμένην εισδέξομαι και ους απωσάμην

4:7  και θήσομαι την συντετριμμένην εις υπόλειμμα και την απωσμένην εις έθνος ισχυρόν και βασιλεύσει κύριος επ΄ αυτούς εν όρει Σιών από του νυν και έως του αιώνος

4:8  και συ πύργος ποιμνίου αυχμώδης θυγάτηρ Σιών επί σε ήξει και εισελεύσεται η αρχή η πρώτη βασιλεία εκ Βαβυλώνος τη θυγατρί Ιερουσαλήμ

4:9  και νυν ινατί έγνως κακά μη βασιλεύς ουκ ην εν σοι η η βουλή σου απώλετο ότι κατεκράτησάν σου ωδίνες ως τικτούσης

4:10  ώδινε και ανδρίζου θυγάτηρ Σιών ως η τίκτουσα διότι νυν εξελεύση εκ πόλεως και κατασκηνώσεις εν πεδίω και ήξεις έως Βαβυλώνος εκείθεν ρύσεταί σε και εκείθεν λυτρώσεταί σε κύριος ο θεός σου από χειρός των εχθρών σου

4:11  και νυν επισυνήχθησαν επί σε έθνη πολλά λέγοντες επιχαρούμεθα και επόψονται επί Σιών οι οφθαλμοί ημών

4:12  αυτοί δε ουκ έγνωσαν τους λογισμούς κυρίου και ου συνήκαν την βουλήν αυτού ότι συνήγαγεν αυτούς ως δράγματα άλωνος

4:13  ανάστηθι και αλόα αυτούς θυγάτηρ Σιών ότι τα κέρατά σου θήσομαι σιδηρά και τας οπλάς σου θήσομαι χαλκάς και κατατήξεις λαούς πολλούς και αναθήσεις τω κυρίω το πλήθος αυτών και την ισχύν αυτών τω κυρίω πάσης της γης

Chapter 5

5:1  νυν εμφραχθήσεται θυγάτηρ εμφραγμώ συνοχήν έταξεν εφ΄ ημάς εν ράβδω πατάξουσιν επί σιαγόνα τας φυλάς του Ισραήλ

5:2  και συ Βηθλεέμ του οίκος Ευφραθά ολιγοστός ει του είναι εν χιλιάσιν Ιούδα εκ σου μοι εξελεύσεται του είναι εις άρχοντα του Ισραήλ και αι έξοδοι αυτού απ΄ αρχής εξ ημερών αιώνος

5:3  διά τούτο δώσει αυτούς έως καιρού τικτούσης τέξεται και οι επίλοιποι των αδελφών αυτών επιστρέψουσιν επί τους υιούς Ισραήλ

5:4  και στήσεται και ποιμανεί εν ισχύϊ κυρίου και εν τη δόξη ονόματος κυρίου του θεού αυτών υπάρξουσι διότι νυν μεγαλυνθήσεται έως άκρων γης

5:5  και αύτη έσται η ειρήνη όταν ο Ασσύριος έλθη επί την γην ημών και όταν επιβή επί την χώραν ημών και επεγερθήσονται επ΄ αυτόν επτά ποιμένες και οκτώ δήγματα ανθρώπων

5:6  και ποιμανούσι τον Ασσούρ εν ρομφαία και την γην του Νεβρώδ εν τη τάφρω αυτής και ρύσεται εκ του Ασσούρ όταν επέλθη επί την γην υμών και όταν επιβή επί τα όρια υμών

5:7  και έσται το υπόλειμμα του Ιακώβ εν μέσω λαών πολλών ως δρόσος παρά κυρίου πίπτουσα και ως άρνες επ΄ άγρωστιν όπως συναχθή μηδείς μηδέ υποστή εν υιοίς ανθρώπων

5:8  και έσται το υπόλειμμα του Ιακώβ εν τοις έθνεσιν εν μέσω λαών πολλών ως λέων εν κτήνεσιν εν τω δρυμώ και ως σκύμνος εν ποιμνίοις προβάτων ον τρόπον όταν διέλθη και διαστείλας αρπάση και μη η ο εξαιρουμενος

5:9  υψωθήσεται η χειρ σου επί τους θλίβοντάς σε και πάντες οι εχθροί σου εξολοθρευθήσονται

5:10  και έσται εν εκείνη τη ημέρα λέγει κύριος εξολοθρεύσω τους ίππους σου εκ μέσου σου και απολώ τα άρματά σου

5:11  και εξολοθρεύσω τας πόλεις της γης σου και εξαρώ πάντα τα οχυρώματά σου

5:12  και εξολοθρεύσω τα φάρμακά σου εκ των χειρών σου και αποφθεγγόμενοι ουκ έσονταί σοι

5:13  και εξολοθρεύσω τα γλυπτά σου και τας στήλας σου εκ μέσου σου και ουκ έτι μη προσκυνησεις τοις έργοις των χειρών σου

5:14  και εκκόψω τα άλση σου εκ μέσου σου και αφανιώ τας πόλεις σου

5:15  και ποιήσω εν οργή και εν θυμώ εκδίκησιν εν τοις έθνεσιν ανθ΄ ων ουκ εισήκουσαν

Chapter 6

6:1  ακούσατε δη α ο κύριος είπεν ανάστηθι κρίθητι προς τα όρη και ακουσάτωσαν οι βουνοί φωνήν σου

6:2  ακούσατε όρη την κρίσιν κυρίου και αι φάραγγες θεμέλια της γης ότι κρίσις τω κυρίω προς τον λαόν αυτού και μετά του Ισραήλ διελεγχθήσεται

6:3  λαός μου τι εποίησά σοι η τι παρηνώχλησά σοι αποκρίθητί μοι

6:4  διότι ανήγαγόν σε εκ γης Αιγύπτου και εξ οίκου δουλείας ελυτρωσάμην σε και εξαπέστειλα προ προσώπου σου Μωυσήν και Ααρών και Μαριάμ

6:5  λαός μου μνήσθητι δη τι εβουλεύσατο κατά σου Βαλαάκ βασιλεύς Μωάβ και τι απεκρίθη αυτώ Βαλαάμ υιός Βεώρ από των σχοίνων έως του Γαλγάλ όπως γνωσθή η δικαιοσύνη του κυρίου

6:6  εν τίνι καταλάβω τον κύριον αντιλήψομαι θεού μου υψίστου ει καταλήψομαι αυτόν εν ολοκαυτώμασιν εν μόσχοις ενιαυσίοις

6:7  ει προσδέξεται κύριος εν χιλιάσι κριών η εν μυριάσιν χιμάρων πιόνων ει δω πρωτότοκα μου υπέρ αμαρτίας μου καρπόν κοιλίας μου υπέρ ασεβείας ψυχής μου

6:8  απηγγέλη σοι άνθρωπε τι καλόν η τι κύριος εκζητεί παρά σου αλλ΄ η του ποιείν κρίμα και αγαπάν έλεον και έτοιμον είναι του πορεύεσθαι μετά θεού σου

6:9  φωνή κυρίου τη πόλει επικληθήσεται και σώσει φοβουμένους το όνομα αυτού άκουε φυλή και τις κοσμήσει πόλιν

6:10  μη πυρ και οίκος ανόμου θησαυρίζων θησαυρούς ανόμους και μετά ύβρεως άδικα

6:11  ει δικαιωθήσεται εν ζυγώ άνομος και εν μαρσίππω στάθμια δόλου

6:12  εξ ων τον πλούτον αυτών ασεβείας έπλησαν και οι κατοικούντες αυτήν ελάλησαν ψευδή και η γλώσσα αυτών υψώθη εν τω στόματι αυτών

6:13  και εγώ εβασάνισά σε αφανισμώ διά τας αμαρτίας σου

6:14  συ φάγεσαι και ου μη εμπλησθής και εξώσω σε εν σοι και καταλήψη και ου μη διασωθής και όσοι εαν διασωθώσιν εις ρομφαίαν παραδοθήσονται

6:15  συ σπερείς και ουκ αμήσης πιέσεις ελαίαν και ου μη αλείψη ελαίω και οίνον και ου μη πίεσαι και αφανισθήσεται νόμιμα λαού μου

6:16  και εφύλαξας τα δικαιώματα Ζαμβρί και πάντα τα έργα οίκου Αχαάβ και επορεύθητε εν ταις βουλαίς αυτών όπως παραδώ σε εις αφανισμόν και τους κατοικούντας αυτήν εις συρισμόν και ονείδη λαών λήψεσθε

Chapter 7

7:1  οίμοι ότι εγενήθην ως συνάγων καλάμην εν αμητώ και ως επιφυλλίδα εν τρυγητώ ουχ υπάρχοντος βότρυος του φαγείν πρωτόγονα α επεπόθησεν η ψυχή μου οίμοι ψυχή

7:2  ότι απόλωλεν ευλαβής από της γης και κατορθών εν ανθρώποις ουχ υπάρχει πάντες εις αίματα δικάζονται έκαστος τον πλησίον αυτού εκθλίβουσιν εκθλίψει

7:3  επί το κακόν τας χείρας αυτών ετοιμάζουσιν ο άρχων αιτεί και ο κριτής ειρηνικούς λόγους ελάλησε καταθύμιον ψυχής αυτού εστίν

7:4  και εγώ εξελούμαι τα αγαθά αυτών ως σης εκτρώγων και βαδίζων επί κανόνος εν ημέρα σκοπιάς ουαί εκδικήσεις σου ήκασιν νυν έσονται κλαυθμοί αυτών

7:5  μη καταπιστεύετε εν φίλοις μη ελπίζετε επί ηγουμένοις από της συγκοίτου σου φύλαξαι του μη αναθέσθαι τι αυτή

7:6  διότι υιός ατιμάζει πατέρα θυγάτηρ επαναστήσεται επί την μητέρα αυτής νύμφη επί την πενθεράν αυτής εχθροί πάντες οι άνδρες οι εν τω οίκω αυτού

7:7  εγώ δε επί τον κύριόν μου επιβλέψομαι υπομενώ επί τω κυρίω τω σωτήρί μου εισακούσεταί μου ο θεός μου

7:8  μη επίχαιρέ μοι η εχθρά μου ότι πέπτωκα και αναστήσομαι διότι εάν καθίσω εν τω σκότει κύριος φωτιεί μοι

7:9  οργήν κυρίου υποίσω ότι ήμαρτον αυτώ έως του δικαιώσαι αυτόν την δίκην μου και ποιήσει το κρίμά μου εξάξει με εις το φως όψομαι την δικαιοσύνην αυτού

7:10  και όψεται η εχθρά μου και περιβαλείται αισχύνην λέγουσα προς με που κύριος ο θεός σου οι οφθαλμοί μου επόψονται αυτήν νυν έσται εις καταπάτημα ως πηλός εν ταις οδοίς

7:11  ημέρα αλοιφής πλίνθου εξάλειψίς σου και απώσεται νόμιμά σου η ημέρα εκείνη

7:12  και αι πόλεις σου ήξουσιν εις ομαλισμόν και εις διαμερισμόν Ασσυρίων και αι πόλεις σου αι οχυραί εις διαμερισμόν από Τύρου έως του ποταμού και από θαλάσσης έως θαλάσσης και από όρους έως όρους

7:13  και έσται η γη εις αφανισμόν συν τοις κατοικούσιν αυτήν από καρπών επιτηδευμάτων αυτών

7:14  ποίμαινε λαόν σου εν ράβδω σου πρόβατα κληρονομίας σου κατασκηνούντας καθ΄ εαυτούς εν δρυμώ εν μέσω του Καρμήλου νεμήσονται την Βασανίτιν και την Γαλααδίτιν καθώς αι ημέραι του αιώνος

7:15  και κατά τας ημέρας της εξοδίας σου εξ γης Αιγύπτου δείξω αυτοίς θαυμαστά

7:16  όψονται έθνη και καταισχυνθήσονται και εκ πάσης της ισχύος αυτών επιθήσουσι χείρας επί το στόμα αυτών τα ώτα αυτών αποκωφωθήσονται

7:17  λείξουσι χουν ως όφεις σύροντες γην συγχυθήσονται εν συγκλεισμώ αυτών επί τω κυρίω θεώ ημών εκστήσονται και φοβηθήσονται από σου

7:18  τις θεός ώσπερ συ εξαίρων αδικίας και υπερβαίνων ασεβείας τοις καταλοίποις της κληρονομίας αυτού ου συνέσχεν εις μαρτύριον οργήν αυτού ότι θελητής ελέους εστίν

7:19  επιστρέψει και οικτειρήσει ημάς καταδύσει τας αδικίας ημών και απορριφήσονται εις τα βάθη της θαλάσσης πάσας τας αμαρτίας ημών

7:20  δώσει εις αλήθειαν τω Ιακώβ έλεον τω Αβραάμ καθότι ώμοσας τοις πατράσιν ημών κατά τας ημέρας τας έμπροσθεν