VulgClementine - Luke - 22

22:1  Appropinquabat autem dies festus azymorum, qui dicitur Pascha :

22:2  et quærebant principes sacerdotum, et scribæ, quomodo Jesum interficerent : timebant vero plebem.

22:3  Intravit autem Satanas in Judam, qui cognominabatur Iscariotes, unum de duodecim :

22:4  et abiit, et locutus est cum principibus sacerdotum, et magistratibus, quemadmodum illum traderet eis.

22:5  Et gavisi sunt, et pacti sunt pecuniam illi dare.

22:6  Et spopondit, et quærebat opportunitatem ut traderet illum sine turbis.

22:7  Venit autem dies azymorum, in qua necesse erat occidi pascha.

22:8  Et misit Petrum et Joannem, dicens : Euntes parate nobis pascha, ut manducemus.

22:9  At illi dixerunt : Ubi vis paremus ?

22:10  Et dixit ad eos : Ecce introëuntibus vobis in civitatem occurret vobis homo quidam amphoram aquæ portans : sequimini eum in domum, in quam intrat,

22:11  et dicetis patrifamilias domus : Dicit tibi Magister : Ubi est diversorium, ubi pascha cum discipulis meis manducem ?

22:12  Et ipse ostendet vobis cœnaculum magnum stratum, et ibi parate.

22:13  Euntes autem invenerunt sicut dixit illis, et paraverunt pascha.

22:14  Et cum facta esset hora, discubuit, et duodecim apostoli cum eo.

22:15  Et ait illis : Desiderio desideravi hoc pascha manducare vobiscum, antequam patiar.

22:16  Dico enim vobis, quia ex hoc non manducabo illud, donec impleatur in regno Dei.

22:17  Et accepto calice gratias egit, et dixit : Accipite, et dividite inter vos.

22:18  Dico enim vobis quod non bibam de generatione vitis donec regnum Dei veniat.

22:19  Et accepto pane gratias egit, et fregit, et dedit eis, dicens : Hoc est corpus meum, quod pro vobis datur : hoc facite in meam commemorationem.

22:20  Similiter et calicem, postquam cœnavit, dicens : Hic est calix novum testamentum in sanguine meo, qui pro vobis fundetur.

22:21  Verumtamen ecce manus tradentis me, mecum est in mensa.

22:22  Et quidem Filius hominis, secundum quod definitum est, vadit : verumtamen væ homini illi per quem tradetur.

22:23  Et ipsi cœperunt quærere inter se quis esset ex eis qui hoc facturus esset.

22:24  Facta est autem et contentio inter eos, quis eorum videretur esse major.

22:25  Dixit autem eis : Reges gentium dominantur eorum : et qui potestatem habent super eos, benefici vocantur.

22:26  Vos autem non sic : sed qui major est in vobis, fiat sicut minor : et qui præcessor est, sicut ministrator.

22:27  Nam quis major est, qui recumbit, an qui ministrat ? nonne qui recumbit ? Ego autem in medio vestrum sum, sicut qui ministrat :

22:28  vos autem estis, qui permansistis mecum in tentationibus meis.

22:29  Et ego dispono vobis sicut disposuit mihi Pater meus regnum,

22:30  ut edatis et bibatis super mensam meam in regno meo, et sedeatis super thronos judicantes duodecim tribus Israël.

22:31  Ait autem Dominus : Simon, Simon, ecce Satanas expetivit vos ut cribraret sicut triticum :

22:32  ego autem rogavi pro te ut non deficiat fides tua : et tu aliquando conversus, confirma fratres tuos.

22:33  Qui dixit ei : Domine, tecum paratus sum et in carcerem et in mortem ire.

22:34  At ille dixit : Dico tibi, Petre, non cantabit hodie gallus, donec ter abneges nosse me. Et dixit eis :

22:35  Quando misi vos sine sacculo, et pera, et calceamentis, numquid aliquid defuit vobis ?

22:36  At illi dixerunt : Nihil. Dixit ergo eis : Sed nunc qui habet sacculum, tollat ; similiter et peram : et qui non habet, vendat tunicam suam et emat gladium.

22:37  Dico enim vobis, quoniam adhuc hoc quod scriptum est, oportet impleri in me : Et cum iniquis deputatus est. Etenim ea quæ sunt de me finem habent.

22:38  At illi dixerunt : Domine, ecce duo gladii hic. At ille dixit eis : Satis est.

22:39  Et egressus ibat secundum consuetudinem in monte Olivarum. Secuti sunt autem illum et discipuli.

22:40  Et cum pervenisset ad locum, dixit illis : Orate ne intretis in tentationem.

22:41  Et ipse avulsus est ab eis quantum jactus est lapidis : et positis genibus orabat,

22:42  dicens : Pater, si vis, transfer calicem istum a me : verumtamen non mea voluntas, sed tua fiat.

22:43  Apparuit autem illi angelus de cælo, confortans eum. Et factus in agonia, prolixius orabat.

22:44  Et factus est sudor ejus sicut guttæ sanguinis decurrentis in terram.

22:45  Et cum surrexisset ab oratione et venisset ad discipulos suos, invenit eos dormientes præ tristitia.

22:46  Et ait illis : Quid dormitis ? surgite, orate, ne intretis in tentationem.

22:47  Adhuc eo loquente, ecce turba : et qui vocabatur Judas, unus de duodecim, antecedebat eos, et appropinquavit Jesu ut oscularetur eum.

22:48  Jesus autem dixit illi : Juda, osculo Filium hominis tradis ?

22:49  Videntes autem hi qui circa ipsum erant, quod futurum erat, dixerunt ei : Domine, si percutimus in gladio ?

22:50  Et percussit unus ex illis servum principis sacerdotum, et amputavit auriculam ejus dexteram.

22:51  Respondens autem Jesus, ait : Sinite usque huc. Et cum tetigisset auriculam ejus, sanavit eum.

22:52  Dixit autem Jesus ad eos qui venerant ad se principes sacerdotum, et magistratus templi, et seniores : Quasi ad latronem existis cum gladiis et fustibus ?

22:53  Cum quotidie vobiscum fuerim in templo, non extendistis manus in me : sed hæc est hora vestra, et potestas tenebrarum.

22:54  Comprehendentes autem eum, duxerunt ad domum principis sacerdotum : Petrus vero sequebatur a longe.

22:55  Accenso autem igne in medio atrii et circumsedentibus illis, erat Petrus in medio eorum.

22:56  Quem cum vidisset ancilla quædam sedentem ad lumen, et eum fuisset intuita, dixit : Et hic cum illo erat.

22:57  At ille negavit eum, dicens : Mulier, non novi illum.

22:58  Et post pusillum alius videns eum, dixit : Et tu de illis es. Petrus vero ait : O homo, non sum.

22:59  Et intervallo facto quasi horæ unius, alius quidam affirmabat, dicens : Vere et hic cum illo erat : nam et Galilæus est.

22:60  Et ait Petrus : Homo, nescio quid dicis. Et continuo, adhuc illo loquente, cantavit gallus.

22:61  Et conversus Dominus respexit Petrum, et recordatus est Petrus verbi Domini, sicut dixerat : Quia priusquam gallus cantet, ter me negabis.

22:62  Et egressus foras Petrus flevit amare.

22:63  Et viri qui tenebant illum, illudebant ei, cædentes.

22:64  Et velaverunt eum, et percutiebant faciem ejus : et interrogabant eum, dicentes : Prophetiza, quis est, qui te percussit ?

22:65  Et alia multa blasphemantes dicebant in eum.

22:66  Et ut factus est dies, convenerunt seniores plebis, et principes sacerdotum, et scribæ, et duxerunt illum in concilium suum, dicentes : Si tu es Christus, dic nobis.

22:67  Et ait illis : Si vobis dixero, non credetis mihi :

22:68  si autem et interrogavero, non respondebitis mihi, neque dimittetis.

22:69  Ex hoc autem erit Filius hominis sedens a dextris virtutis Dei.

22:70  Dixerunt autem omnes : Tu ergo es Filius Dei ? Qui ait : Vos dicitis, quia ego sum.

22:71  At illi dixerunt : Quid adhuc desideramus testimonium ? ipsi enim audivimus de ore ejus.