FarHezareNoh - I John

Chapter 1

1:1  در باب آنچه از آغاز بود و ما آن را شنیده و با چشمان خود دیده‌ایم، آنچه بدان نگریستیم و با دستهای خود لمس کردیم، یعنی کلام حیات:

1:2  حیات ظاهر شد؛ ما آن را دیده‌ایم و بر آن شهادت می‌دهیم. ما حیات جاویدان را به شما اعلام می‌کنیم، که با پدر بود و بر ما ظاهر شد.

1:3  ما آنچه را دیده و شنیده‌ایم به شما نیز اعلام می‌کنیم تا شما نیز با ما رفاقت داشته باشید؛ رفاقت ما با پدر و با پسرش عیسی مسیح است.

1:4  ما این را به شما می‌نویسیم تا شادیمان کامل گردد.

1:5  این است پیامی که از او شنیده‌ایم و به شما اعلام می‌کنیم: خدا نور است و هیچ تاریکی در او نیست.

1:6  اگر بگوییم با او رفاقت داریم، حال آنکه در تاریکی گام می‌زنیم، دروغ گفته‌ایم و براستی عمل نکرده‌ایم.

1:7  امّا اگر در نور گام برداریم، چنانکه او در نور است، با یکدیگر رفاقت داریم و خون پسر او عیسی ما را از هر گناه پاک می‌سازد.

1:8  اگر بگوییم بی‌گناهیم، خود را فریب داده‌ایم و راستی در ما نیست.

1:9  ولی اگر به گناهان خود اعتراف کنیم، او که امین و عادل است، گناهان ما را می‌آمرزد و از هر نادرستی پاکمان می‌سازد.

1:10  اگر بگوییم گناه نکرده‌ایم، او را دروغگو می‌سازیم و کلام او در ما جایی ندارد.

Chapter 2

2:1  فرزندانم، این را به شما می‌نویسم تا گناه نکنید. امّا اگر کسی گناهی کرد، شفیعی نزد پدر داریم، یعنی عیسی مسیح پارسا.

2:2  او خودْ کفّاره گناهان ما است، و نه گناهان ما فقط، بلکه گناهان تمامی جهان نیز.

2:3  از این‌‌جا می‌دانیم که او را می‌شناسیم که از احکامش اطاعت می‌کنیم.

2:4  آن که می‌گوید او را می‌شناسد، امّا از احکامش اطاعت نمی‌کند، دروغگوست و راستی در او جایی ندارد.

2:5  امّا آن که از کلام او اطاعت می‌کند، محبت به خدا براستی در او به‌‌کمال رسیده است. از این‌‌جا می‌دانیم که در او هستیم:

2:6  آن که می‌گوید در او می‌ماند، باید همان‌‌گونه رفتار کند که عیسی رفتار می‌کرد.

2:7  ای عزیزان، حکمی تازه به شما نمی‌نویسم، بلکه حکمی دیرین که از آغاز داشته‌اید. این حکم دیرین، همان پیام است که شنیدید.

2:8  در عین‌‌حال، حکمی که به شما می‌نویسم حکمی تازه است که حقیقتِ آن در او و نیز در شما نمایان است، زیرا تاریکی سپری می‌شود و نور حقیقی هم‌اکنون درخشیدن آغاز کرده است.

2:9  آن که می‌گوید در نور است، امّا از برادر خود نفرت دارد، هنوز در تاریکی به‌سر می‌برد.

2:10  امّا آن که برادر خود را محبت می‌کند، در نور ساکن است و هیچ چیز سبب لغزش او نمی‌شود.

2:11  امّا آن که از برادر خود نفرت دارد، در تاریکی است و در تاریکی گام برمی‌دارد. او نمی‌داند کجا می‌رود، زیرا تاریکی او را کور کرده است.

2:12  ای فرزندان، به شما می‌نویسم، زیرا گناهانتان به‌‌خاطر نام او آمرزیده شده است.

2:13  ای پدران، به شما می‌نویسم، زیرا او را که از آغاز است، شناخته‌اید. ای جوانان، به شما می‌نویسم، زیرا بر آن شرور غلبه یافته‌اید. ای بچه‌ها، به شما نوشتم، زیرا پدر را شناخته‌اید.

2:14  ای پدران، به شما نوشتم، زیرا او را که از آغاز است، شناخته‌اید. ای جوانان، به شما نوشتم، زیرا توانایید و کلام خدا در شما ساکن است، و بر آن شرور غلبه یافته‌اید.

2:15  دنیا و آنچه را در آن است، دوست مدارید. اگر کسی دنیا را دوست بدارد، محبتِ پدر در او نیست.

2:16  زیرا هر‌‌چه در دنیاست، یعنی هوای نفس، هوسهای چشم و غرورِ ناشی از مال و مقام، نه از پدر بلکه از دنیاست.

2:17  دنیا و هوسهای آن گذراست، امّا آن که خواست خدا را به‌جا می‌آورد، تا ابد باقی می‌ماند.

2:18  بچه‌ها، این ساعتِ آخر است و چنانکه شنیده‌اید «ضدّ مسیح» می‌آید، هم‌اکنون نیز ضدّ مسیحان بسیاری ظهور کرده‌اند، و از همین در‌می‌یابیم که ساعت آخر است.

2:19  آنها از میان ما بیرون رفتند، امّا از ما نبودند؛ چه اگر از ما بودند، با ما می‌ماندند. ولی رفتنشان نشان داد که هیچ‌یک از ایشان از ما نبودند.

2:20  امّا شما مسحی از آن قدّوس یافته‌اید و همگی دارای معرفت هستید.

2:21  من اینها را به شما می‌نویسم، نه از آن‌‌رو که حقیقت را نمی‌دانید، بلکه از آن‌‌رو که آن را می‌دانید، و نیز می‌دانید که هیچ دروغی از حقیقت پدید نمی‌آید.

2:22  دروغگو کیست، جز آن که مسیح بودنِِ عیسی را انکار می‌کند. چنین کسی همان «ضدّ مسیح» است که هم پدر و هم پسر را انکار می‌کند.

2:23  هر که پسر را انکار کند، پدر را هم ندارد و هر‌که پسر را اقرار کند، پدر را نیز دارد.

2:24  بگذارید آنچه از آغاز شنیده‌اید در شما بماند؛ این‌‌گونه شما نیز در پسر و در پدر خواهید ماند.

2:25  و این است آنچه او به ما وعده داده است، یعنی حیات جاویدان.

2:26  من اینها را به شما دربارة کسانی نوشتم که گمراهتان می‌کنند.

2:27  امّا دربارة شما باید بگویم آن مسح که از او یافته‌اید، در شما می‌ماند و نیازی ندارید کسی به شما تعلیم دهد، بلکه مسح او دربارة همه چیز به شما تعلیم می‌دهد. آن مسح، حقیقی است، نه دروغین. پس همان‌‌گونه که به شما تعلیم داده است، در او بمانید.

2:28  پس حال، فرزندان، پیوسته در او بمانید تا آنگاه که او ظهور کند اطمینان داشته باشیم و هنگام آمدنش از وی شرمنده نشویم.

2:29  اگر دریافته‌اید که او پارساست، پس می‌دانید آن که پارسایی را به‌‌عمل می‌آورد، از او زاده شده است.

Chapter 3

3:1  ببینید پدر چه محبتی به ما ارزانی داشته است تا فرزندان خدا خوانده شویم! و چنین نیز هستیم! هم از این‌‌روست که دنیا ما را نمی‌شناسد، چرا که او را نشناخت.

3:2  عزیزان، اینک فرزندانِ خدا هستیم، ولی آنچه خواهیم بود هنوز آشکار نشده است. امّا می‌دانیم آنگاه که او ظهور کند، مانند او خواهیم بود، چون او را چنانکه هست خواهیم دید.

3:3  هر که چنین امیدی بر وی دارد، خود را پاک می‌سازد، چنانکه او پاک است.

3:4  هر کس گناه می‌کند بر‌خلاف شریعت عمل می‌کند؛ گناه بواقع مخالفت با شریعت است.

3:5  شما می‌دانید که او ظهور کرد تا گناهان را از میان بردارد. در او هیچ گناهی نیست.

3:6  آن که در او می‌ماند گناه نمی‌کند، امّا کسی که گناه می‌کند، او را نه دیده و نه شناخته است.

3:7  فرزندان، کسی شما را گمراه نسازد. هر که پارسایانه عمل می‌کند، پارساست، چنانکه او پارساست.

3:8  آن که گناه می‌کند از ابلیس است، زیرا ابلیس از همان آغاز گناه کرده و می‌کند. از همین‌‌رو پسر خدا ظهور کرد تا کارهای ابلیس را باطل سازد.

3:9  آن که از خدا زاده شده است گناه نمی‌کند، زیرا گوهر خدا در اوست؛ پس او نمی‌تواند گناهکار باشد، چرا که از خدا زاده شده است.

3:10  فرزندان خدا و فرزندان ابلیس این‌‌گونه آشکار می‌شوند: آن که پارسایانه عمل نمی‌کند، از خدا نیست، و چنین است آن که برادر خود را محبت نمی‌نماید.

3:11  همین است پیامی که از آغاز شنیدید، که باید یکدیگر را محبت کنیم.

3:12  نه چون قائن که از آنْ شرور بود و برادر خود را کشت. و چرا او را کشت؟ زیرا اعمال خودش بد و اعمال برادرش خوب بود.

3:13  ای برادران، از اینکه دنیا از شما نفرت دارد، تعجب نکنید.

3:14  ما می‌دانیم که از مرگ به زندگی منتقل شده‌ایم، زیرا برادران را محبت می‌کنیم. هر که محبت نمی‌کند، در قلمرو مرگ باقی می‌ماند.

3:15  کسی که از برادر خود نفرت دارد، قاتل است و شما می‌دانید که هیچ قاتلی در خود حیات جاویدان ندارد.

3:16  محبت را از آنجا شناخته‌ایم که او جان خود را در راه ما نهاد، و ما نیز باید جان خود را در راه برادران بنهیم.

3:17  اگر کسی از مال دنیا برخوردار باشد و برادر خود را محتاج ببیند، امّا شفقت خود را از او دریغ کند، چگونه محبت خدا در چنین کسی ساکن است؟

3:18  فرزندان، بیایید محبت کنیم، نه به زبان و در گفتار، بلکه براستی و در کردار!

3:19  از این‌‌جا خواهیم دانست که به حق تعلق داریم، و خواهیم توانست دل خود را در حضور خدا مطمئن سازیم،

3:20  یعنی هر‌‌گاه دلمان ما را محکوم کند. زیرا خدا بزرگتر از دلهای ما است و از همه چیز آگاه است.

3:21  ای عزیزان، اگر دل ما، ما را محکوم نکند، در حضور خدا اطمینان داریم

3:22  و هر‌‌آنچه از او درخواست کنیم، خواهیم یافت، زیرا از احکام او اطاعت می‌کنیم و آنچه موجب خشنودی اوست، انجام می‌دهیم.

3:23  و این است حکم او که به نام پسرش عیسی مسیح ایمان بیاوریم و یکدیگر را محبت کنیم، چنانکه به ما امر فرمود.

3:24  هر که از احکام او اطاعت می‌کند، در او ساکن است و او در وی. از این‌‌جا می‌دانیم او در ما ساکن است که او روح خود را به ما بخشیده است.

Chapter 4

4:1  ای عزیزان، هر روحی را باور مکنید، بلکه آنها را بیازمایید که آیا از خدا هستند یا نه. زیرا انبیای دروغینِ بسیار به دنیا بیرون رفته‌اند.

4:2  روح خدا را این‌‌گونه تشخیص می‌دهیم: هر روحی که اقرار کند عیسی مسیح در جسمِ انسانی آمده است، از خداست.

4:3  و هر روحی که بر عیسی اقرار نمی‌کند، از خدا نیست، بلکه همان روحِ «ضدّ مسیح» است که شنیده‌اید می‌آید و هم‌اکنون نیز در دنیاست.

4:4  شما، ای فرزندان، از خدا هستید و بر آنها غلبه یافته‌اید، زیرا آن که در شماست، از آن که در دنیاست بزرگتر است.

4:5  آنها از دنیا هستند و از همین‌‌رو آنچه می‌گویند از دنیاست و دنیا به آنها گوش می‌سپارد.

4:6  ما از خدا هستیم و کسی که خدا را می‌شناسد، به ما گوش می‌سپارد؛ ولی آن که از خدا نیست، به ما گوش نمی‌سپارد. روح حق و روح گمراهی را این‌‌گونه از هم باز‌‌می‌شناسیم.

4:7  ای عزیزان، یکدیگر را محبت کنیم، زیرا محبت از خداست و هر که محبت می‌کند، از خدا زاده شده است و خدا را می‌شناسد.

4:8  آن که محبت نمی‌کند، خدا را نشناخته است، زیرا خدا محبت است.

4:9  محبت خدا اینچنین در میان ما آشکار شد که خدا پسر یگانة خود را به جهان فرستاد تا به‌‌واسطة او حیات بیابیم.

4:10  محبت همین است، نه آنکه ما خدا را محبت کردیم، بلکه او ما را محبت کرد و پسر خود را فرستاد تا کفّاره گناهان ما باشد.

4:11  ای عزیزان، اگر خدا ما را اینچنین محبت کرد، ما نیز باید یکدیگر را محبت کنیم.

4:12  هیچ‌کس هرگز خدا را ندیده است؛ امّا اگر یکدیگر را محبت کنیم، خدا در ما ساکن است و محبت او در ما به‌‌کمال رسیده است.

4:13  از این‌‌جا می‌دانیم که در او می‌مانیم و او در ما، زیرا که از روح خود به ما داده است.

4:14  و ما دیده‌ایم و شهادت می‌دهیم که پدر، پسر خود را فرستاده است تا نجات‌دهندة جهان باشد.

4:15  آن که اقرار می‌کند عیسی پسر خداست، خدا در وی ساکن است و او در خدا.

4:16  پس ما محبتی را که خدا نسبت به ما دارد شناخته‌ایم و به آن اعتماد داریم. خدا محبت است و کسی که در محبت ساکن است، در خدا ساکن است و خدا در او.

4:17  محبت اینچنین در میان ما به‌‌کمال رسیده است تا در روز داوری اطمینان داشته باشیم، زیرا ما در این دنیا همان‌‌گونه‌ایم که او هست.

4:18  در محبت ترس نیست، بلکه محبتِ کامل ترس را بیرون می‌راند؛ زیرا ترس از مکافات سرچشمه می‌گیرد و کسی که می‌ترسد، در محبت به‌‌کمال نرسیده است.

4:19  ما محبت می‌کنیم زیرا او نخست ما را محبت کرد.

4:20  اگر کسی ادعا کند که خدا را محبت می‌نماید امّا از برادر خود نفرت داشته باشد، دروغگوست. زیرا کسی که برادر خود را، که می‌بیند، محبت نکند، نمی‌تواند خدایی را که ندیده است، محبت نماید.

4:21  و ما این حکم را از او یافته‌ایم که هر که خدا را محبت می‌کند، باید برادر خود را نیز محبت کند.

Chapter 5

5:1  هر که ایمان دارد عیسی همان مسیح است، از خدا زاده شده است؛ هر که پدر را محبت می‌کند، فرزند او را نیز محبت می‌کند.

5:2  از این‌جا می‌دانیم که فرزندان خدا را محبت می‌کنیم که خدا را محبت می‌کنیم و از احکام او اطاعت می‌نماییم.

5:3  محبت به خدا همین است که از احکام او اطاعت کنیم و احکام او باری گران نیست.

5:4  زیرا هر که از خدا زاده شده است، بر دنیا غلبه می‌یابد و این است غلبه‌ای که دنیا را مغلوب کرده است، یعنی ایمان ما.

5:5  کیست آن که بر دنیا غلبه می‌یابد جز آن‌‌کس که ایمان دارد عیسی پسر خداست؟

5:6  اوست آن که با آب و خون آمد، یعنی عیسی مسیح. تنها نه با آب، بلکه با آب و خون؛ و روح است که شهادت می‌دهد، چون روح، حق است.

5:7  زیرا سه شاهد وجود دارد:

5:8  روح و آب و خون؛ و این سه با هم توافق دارند.

5:9  اگر ما شهادت انسان را می‌پذیریم، شهادت خدا بسی بزرگتر است، زیرا شهادتی است که خدا خود دربارة پسرش داده است.

5:10  هر که به پسر خدا ایمان دارد، این شهادت را در خود دارد. امّا آن که شهادت خدا را باور نمی‌کند، او را دروغگو شمرده است، زیرا شهادتی را که خدا دربارة پسر خود داده، نپذیرفته است.

5:11  و آن شهادت این است که خدا به ما حیات جاویدان بخشیده، و این حیات در پسر اوست.

5:12  آن که پسر را دارد، حیات دارد و آن که پسر خدا را ندارد از حیات برخوردار نیست.

5:13  اینها را به شما نوشتم که به نام پسر خدا ایمان دارید، تا بدانید که از حیات جاویدان برخوردارید.

5:14  این است اطمینانی که در حضور او داریم که هر‌‌گاه چیزی بر طبق اراده وی درخواست کنیم، اجابت می‌کند.

5:15  و اگر می‌دانیم که هر‌‌آنچه از او درخواست کنیم اجابت می‌کند، پس اطمینان داریم که آنچه از او خواسته‌ایم، دریافت کرده‌ایم.

5:16  اگر کسی ببیند برادرش گناهی می‌کند که به مرگ نمی‌انجامد، دعا کند و خدا به او حیات خواهد بخشید. این را دربارة کسی می‌گویم که گناهش به مرگ نمی‌انجامد. گناهانی وجود دارد که به مرگ می‌انجامد. دربارة چنین گناهانی نمی‌گویم که باید دعا کرد.

5:17  هر عمل نادرستی گناه است، ولی گناهی هم هست که به مرگ می‌انجامد.

5:18  ما می‌دانیم که هر که از خدا زاده شده است، گناه نمی‌کند، بلکه آن «مولود خدا» او را حفظ می‌کند و دست آن شرور به او نمی‌رسد.

5:19  ما می‌دانیم که از خدا هستیم و تمامی دنیا در آن شرور لمیده است.

5:20  همچنین می‌دانیم که پسر خدا آمده و به ما بصیرت بخشیده تا حق را بشناسیم، و ما در او هستیم که حق است، یعنی در پسر او عیسی مسیح. اوست خدای حق و حیات جاویدان.

5:21  فرزندان، خود را از بتها محفوظ نگاه دارید.