Vulgate - I Maccabees - 10

10:1  et anno centesimo sexagesimo ascendit Alexander Antiochi filius qui cognominatus est Nobilis et occupavit Ptolomaidam et receperunt eum et regnavit illic

10:2  et audivit Demetrius rex et congregavit exercitum valde copiosum et exivit obviam illi in proelium

10:3  et misit Demetrius ad Ionathan epistulam verbis pacificis ut magnificaret eum

10:4  dixit enim anticipemus pacem facere cum eo priusquam faciat cum Alexandro adversus nos

10:5  recordabitur enim omnium quae fecimus in eum et in fratrem eius et in gentem eius

10:6  et dedit ei potestatem congregandi exercitum et fabricare arma et esse ipsum socium eius et obsides qui erant in arce iussit tradi ei

10:7  et venit Ionathas in Hierusalem et legit epistulas in auditu omnis populi et eorum qui in arce erant

10:8  et timuerunt timore magno quoniam audierunt quod dedit ei rex in potestatem congregandi exercitum

10:9  et traditi sunt Ionathae obsides et reddidit eos parentibus suis

10:10  et habitavit Ionathas in Hierusalem et coepit aedificare et innovare civitatem

10:11  et dixit facientibus opera ut struerent muros et montem Sion in circuitu lapidibus quadratis ad munitionem et ita fecerunt

10:12  et fugerunt alienigenae qui erant in munitionibus quas aedificaverat Bacchides

10:13  et reliquit unusquisque locum suum et abiit in terram suam

10:14  tantum in Bethsuram remanserant aliqui ex his qui reliquerant legem et praecepta Dei erat enim haec eis ad refugium

10:15  et audivit Alexander rex promissa quae promisit Demetrius Ionathae et narraverunt ei proelia et virtutes quas ipse fecit et fratres eius et labores quos laboraverunt

10:16  et ait numquid inveniemus aliquem virum talem et nunc faciemus eum amicum et socium nostrum

10:17  et scripsit epistulam et misit ei secundum haec verba dicens

10:18  rex Alexander fratri Ionathae salutem

10:19  audivimus de te quod vir potens viribus et aptus es ut sis amicus noster

10:20  et nunc constituimus te hodie summum sacerdotem gentis tuae et ut amicus regis voceris et misit ei purpuram et coronam auream ut quae nostra sunt sentias et conserves amicitias ad nos

10:21  et induit se Ionathas stolam sanctam septimo mense anno centesimo sexagesimo in die sollemni scenophegiae et congregavit exercitum et fecit arma copiosa

10:22  et audivit Demetrius verba ista et contristatus est et ait

10:23  quid hoc fecimus quod praeoccupavit nos Alexander adprehendere amicitiam Iudaeorum ad munimen sui

10:24  scribam et ego illi verba deprecatoria et dignitates et dona ut sit mecum in adiutorio

10:25  et scripsit in haec verba rex Demetrius genti Iudaeorum salutem

10:26  quoniam servastis ad nos pactum et mansistis in amicitia nostra et non accessistis ad inimicos nostros audivimus et gavisi sumus

10:27  et nunc perseverate adhuc conservare ad nos fidem et retribuemus vobis bona pro his quae fecistis nobiscum

10:28  et remittemus vobis praestationes multas et dabimus vobis donationes

10:29  et nunc absolvo vos et omnes Iudaeos a tributis et pretia salis indulgeo et coronas remitto et tertias seminis

10:30  et dimidiam partem fructus ligni quod est portionis meae relinquo vobis ex hodierno et deinceps ne accipiatur a terra Iuda et a tribus civitatibus quae additae sunt illi ex Samaria et Galilea ex hodierna die et in totum tempus

10:31  et Hierusalem sit sancta et libera cum finibus suis et decimae et tributa ipsius sint

10:32  remitto etiam potestatem arcis quae est in Hierusalem et do eam summo sacerdoti et constituat in ea viros quoscumque ipse elegerit qui custodiant eam

10:33  et omnem animam Iudaeorum quae captiva est a terra Iuda in omni regno meo relinquo liberam gratis ut omnes a tributis resolvantur etiam pecorum suorum

10:34  et omnes dies sollemnes et sabbata et neomeniae et dies decreti et tres dies ante diem sollemnem et tres post diem sollemnem sint omnes inmunitatis et remissionis omnibus Iudaeis qui sunt in regno meo

10:35  et nemo potestatem agere aliquid habeat et movere negotii adversus aliquem eorum in omni causa

10:36  et ut adscribantur ex Iudaeis in exercitu regis ad triginta milia virorum et dabuntur illis copiae ut oportet omnibus exercitibus regis et ex ipsis ordinabuntur qui sint in munitionibus regis magni

10:37  et ex his constituentur supra negotia regni quae aguntur ex fide et principes sint ex eis et ambulent legibus suis sicut praecepit rex in terra Iuda

10:38  et tres civitates quae additae sunt Iudaeae ex regione Samariae cum Iudaea reputentur ut sint sub uno et non oboediant aliae potestati nisi summi sacerdotis

10:39  Ptolomaidam et confines eius quas dedi donum sanctis qui sunt in Hierusalem ad necessarios sumptus sanctorum

10:40  et ego singulis annis dabo quindecim milia siclorum argenti de rationibus regis quae me contingunt

10:41  et omne quod reliquum fuit quod non reddiderant qui super negotia erant annis prioribus ex hoc dabunt in opera domus

10:42  et super haec quinque milia siclorum argenti quae accipiebant de sanctorum ratione per singulos annos et haec ad sacerdotes pertineant qui ministerio funguntur

10:43  et quicumque fugerint in templum quod est in Hierosolymis et in omnibus finibus eius obnoxios regi in omni negotio dimittatis et universa quae sunt eis in regno meo libera habeant

10:44  et ad aedificanda vel restauranda opera sanctorum sumptus dabuntur de ratione regis

10:45  et ad extruendos muros Hierusalem et communiendos in circuitu sumptus dabuntur de ratione regis et ad construendos muros in Iudaea

10:46  ut audivit autem Ionathas et populus sermones istos non crediderunt eis nec receperunt eos quia recordati sunt malitiae magnae quam fecerat in Israhel et tribulaverat eos valde

10:47  et conplacuit eis in Alexandrum quia ipse fuerat eis princeps sermonum pacis et ipsi auxilium ferebant omnibus diebus

10:48  et congregavit Alexander rex exercitum magnum et admovit castra ad Demetrium

10:49  et commiserunt proelium reges et fugit exercitus Alexandri et insecutus est eum Demetrius et incubuit super eos

10:50  et invaluit proelium nimis donec occidit sol et cecidit Demetrius in illa die

10:51  et misit Alexander ad Ptolomeum regem Aegypti legatos secundum haec verba dicens

10:52  quoniam ingressus sum in regnum meum et sedi in sede patrum meorum et obtinui principatum et contrivi Demetrium et possedi regionem nostram

10:53  et commisi cum eo pugnam et contritus est ipse et castra eius a nobis et sedimus in sede regni eius

10:54  et nunc statuamus ad invicem amicitiam et da mihi filiam tuam uxorem et ero gener tuus et ipsi dignitatem

10:55  et respondit Ptolomeus rex dicens felix dies in qua reversus es ad terram patrum tuorum et sedisti in sede regni eorum

10:56  et nunc faciam tibi quae scripsisti sed occurre Ptolomaidae ut videamus nos invicem et spondeam tibi sicut dixisti

10:57  et exiit Ptolomeus de Aegypto ipse et Cleopatra filia eius et venit Ptolomaidae anno centesimo sexagesimo secundo

10:58  et occurrit ei Alexander rex et dedit ei Cleopatram filiam suam et fecit nuptias eius Ptolomaidae sicut reges in magna gloria

10:59  et scripsit rex Alexander Ionathae ut veniret obviam sibi

10:60  et abiit cum gloria Ptolomaidem et occurrit ibi duobus regibus et dedit illis argentum multum et aurum et dona et invenit gratiam in conspectu eorum

10:61  et convenerunt adversus eum viri pestilentes ex Israhel viri iniqui interpellantes adversus eum et non intendit ad eos rex

10:62  et iussit expoliari Ionathan vestimentis suis et induit eum purpura et ita fecerunt et conlocavit eum rex sedere secum

10:63  dixitque principibus exite cum eo in medio civitatis et praedicate ut nemo interpellet adversus eum de ullo negotio nec quisquam ei molestus sit de ulla ratione

10:64  et factum est ut viderunt qui interpellabant gloriam eius quae praedicabatur et opertum eum purpura fugerunt omnes

10:65  et magnificavit eum rex et scripsit eum inter primos amicos et posuit eum ducem et participem principatus

10:66  et reversus est Ionathan in Hierusalem cum pace et laetitia

10:67  in anno centesimo sexagesimo quinto venit Demetrius filius Demetrii a Creta in terram patrum suorum

10:68  et audivit Alexander rex et contristatus est valde et reversus est Antiochiam

10:69  et constituit Demetrius Apollonium qui praeerat Coelesyriae et congregavit exercitum magnum et accessit ad Iamniam et misit ad Ionathan summum sacerdotem

10:70  dicens tu solus resistis nobis ego autem factus sum in derisum et in obprobrium propterea quia tu potestatem exerces in montibus

10:71  nunc ergo si confidis in virtutibus tuis descende ad nos in campum et conparemus illic invicem quia mecum est virtus bellorum

10:72  interroga et disce qui sim ego et ceteri qui auxilio sunt mihi qui et dicunt quia non potest stare pes vester ante faciem nostram quia bis in fugam conversi sunt patres tui in terra sua

10:73  et nunc quomodo poteris sustinere equitatum exercitum tantum in campo ubi non est lapis neque saxum neque locus fugiendi

10:74  ut audivit autem Ionathas sermones Apollonii motus est animo et elegit decem milia virorum et exiit ab Hierusalem et concurrit ei Simon frater eius in adiutorium

10:75  et adplicuerunt castra in Ioppen et exclusit eum a civitate quia custodia Apollonii Ioppe erat et obpugnavit eam

10:76  et exterriti qui erant intra civitatem aperuerunt ei et obtinuit Ionathas Ioppen

10:77  et audivit Apollonius et admovit tria milia equitum et exercitum multum

10:78  et abiit Azotum tamquam iter faciens et statim exiit in campum eo quod haberet multitudinem equitum et confideret in eis et insecutus est eum Ionathas in Azotum et proelium commiserunt

10:79  et reliquit Apollonius in castris mille equites post eos occulte

10:80  et cognovit Ionathas quoniam sunt insidiae post se et circuierunt castra eius a mane usque ad vesperam

10:81  populus autem stabat sicut praecepit Ionathas et laboraverunt equi eorum

10:82  et eiecit Simon exercitum suum et commisit contra legionem equites enim fatigati erant et contriti sunt ab eo et fugerunt

10:83  et qui dispersi sunt in campum fugerunt in Azotum et intraverunt in Bethdagon idolum suum ut se liberarent

10:84  et succendit Ionathas Azotum et civitates quae erant in circuitu eius et accepit spolia eorum et templum Dagon et eos qui fugerunt in illud succendit igni

10:85  et fuerunt qui ceciderunt gladio cum his qui succensi sunt fere octo milia virorum

10:86  et movit inde Ionathas castra et adplicuit ea Ascalona et exierunt de civitate obviam illi in magna gloria

10:87  et reversus est Ionathas in Hierusalem cum suis habentibus spolia multa

10:88  et factum est ut audivit Alexander rex sermones istos addidit adhuc glorificare Ionathan

10:89  et misit ei fibulam auream sicuti est consuetudo dari cognatis regum et dedit ei Accaron et omnes fines eius in possessionem