FarHezareNoh - I Timothy

Chapter 1

1:1  از پولُس که به حکم نجات‌دهندة ما خدا و امیدمان مسیحْ عیسی، رسول عیسی مسیح است؛

1:2  به تیموتائوس، فرزند راستینم در ایمان: فیض و رحمت و آرامش از جانب خدای پدر و خداوندمان مسیحْ عیسی بر شما باد.

1:3  چنانکه به هنگام عزیمتم به مقدونیه به تو اصرار کردم، باز از تو می‌خواهم در اِفِسُس بمانی تا بعضی را فرمان دهی که تعلیمی دیگر ندهند

1:4  و خویشتن را با افسانه‌ها و شجره‌نامه‌های بی‌پایان سرگرم نسازند، زیرا اینها به جای ترویج کار خدا که از راه ایمان ممکن می‌شود، مباحثات را دامن می‌زند.

1:5  هدف از این فرمان، محبت است، محبتی برخاسته از دلی پاک، وجدانی صالح و ایمانی بی‌ریا.

1:6  بعضی کسان از اینها منحرف شده، به بیهوده‌گویی روی آورده‌اند،

1:7  و می‌خواهند معلمان شریعت باشند، حال آنکه نمی‌دانند چه می‌گویند یا از چه چیز چنین مطمئن دَم می‌زنند.

1:8  می‌دانیم که شریعت نیکوست، اگر کسی آن را بدرستی به‌‌کار بندد.

1:9  نیز می‌دانیم که شریعت نه برای درستکاران، بلکه برای قانون‌شکنان و سرکشان وضع شده است، برای بی‌دینان و گناهکاران، و ناپاکان و کافران؛ برای قاتلان پدر و قاتلان مادر؛ برای آدمکشان،

1:10  زناکاران و همجنس‌بازان؛ برای آدم‌ربایان، دروغگویان و شهادت‌‌دهندگانِ به دروغ، و نیز برای هر عملی که خلاف تعلیم صحیح باشد،

1:11  تعلیم منطبق بر انجیلِ پرجلالِ خدای متبارک که به من سپرده شده است.

1:12  خداوندمان مسیحْ عیسی را شکرگزارم که مرا توانایی بخشید و درخور اعتماد شمرد و به خدمت خویش بر‌‌گماشت.

1:13  با آنکه در گذشته، کفرگو و ستمگر و زورگو بودم، بر من رحم شد، زیرا از ناآگاهی و بی‌ایمانی چنین می‌کردم.

1:14  آری، فیض خداوند ما، همراه با ایمان و محبتی که در مسیحْ عیسی یافت می‌شود، مرا بفراوانی فرو‌‌گرفت.

1:15  این سخنی است درخور اعتماد و پذیرش کامل، که مسیحْ عیسی به جهان آمد تا گناهکاران را نجات بخشد، که من بزرگترین آنهایم.

1:16  از همین‌‌رو، بر من رحم شد تا مسیحْ عیسی صبر بی‌پایان خود را نسبت به من که بزرگترین گناهکاران بودم، نشان دهد، تا نمونه‌ای باشم برای جملة آنان که از این پس به او ایمان آورده، حیات جاویدان خواهند یافت.

1:17  بر خدای یکتا، آن پادشاه سرمدی، نامیرا و نادیدنی، تا ابدالآباد حرمت و جلال باد؛ آمین!

1:18  پسرم، تیموتائوس، این حکم را بنا بر نبوّتهایی که پیشتر بر تو شد، به تو می‌سپارم تا به مدد آنها در نبردِ نیکو پیکار کنی،

1:19  و به ایمان و وجدانی پاک متمسک باشی، چرا که کِشتی ایمان بعضی با زیر پا نهادن آنها در ‌هم شکسته است.

1:20  هیمِنائوس و اسکندر از این دسته‌اند، که ایشان را به شیطان سپردم تا عبرت گرفته، دیگر کفر نگویند.

Chapter 2

2:1  بنابراین، پیش از هر چیز، سفارش می‌کنم که مؤمنان درخواستها، دعاها، شفاعتها و شکرگزاری‌ها را برای همة مردم به‌جا آورند،

2:2  از آن‌‌جمله برای حاکمان و همة صاحبمنصبان، تا بتوانیم زندگی آرام و آسوده‌ای را در کمال دینداری و وقار بگذرانیم.

2:3  چرا که این نیکو و پسندیدة نجات‌دهندة ما خداست

2:4  که می‌خواهد همگان نجات یابند و به معرفت حقیقت نایل گردند.

2:5  زیرا تنها یک خدا هست و بین خدا و آدمیان نیز تنها یک واسطه وجود دارد، یعنی آن انسان که مسیحْ عیسی است؛

2:6  او که با دادن جان خود، بهای رهایی جملة آدمیان را پرداخت. بر این حقیقت در زمان مناسب شهادت داده شد،

2:7  و من به همین منظور بر‌‌گماشته شدم تا واعظ و رسول و معلّم ایمان راستین برای غیریهودیان باشم – حقیقت را بیان می‌کنم و دروغ نمی‌گویم.

2:8  پس آرزویم این است که مردان در همه جا، بی‌خشم و جدال، دستهایی مقدّس را به دعا بر‌‌افرازند.

2:9  نیز خواهانم که زنان پوششی شایسته بر تن کنند و خویشتن را به نجابت و متانت بیارایند، نه به گیسوان بافته، یا طلا و مروارید، یا جامه‌های فاخر،

2:10  بلکه به زیورِ اعمال نیکو آراسته باشند، چنانکه شایستة زنانی است که مدّعی خداپرستی‌اند.

2:11  زن باید در آرامی و تسلیم کامل، تعلیم گیرد.

2:12  زن را اجازه نمی‌دهم که تعلیم دهد یا بر مرد مسلط شود؛ بلکه باید آرام باشد.

2:13  زیرا نخست آدم سرشته شد و بعد حوا.

2:14  و آدم فریب نخورد، بلکه زن بود که فریب خورد و نافرمان شد.

2:15  امّا زنان با زادن فرزندان، رستگار خواهند شد، اگر در ایمان و محبت و تقدس، نجیبانه ثابت بمانند.

Chapter 3

3:1  این سخنی است درخور اعتماد که اگر کسی در آرزوی کار نظارت بر کلیسا باشد، در پی شغلی والاست.

3:2  از این‌‌رو، ناظر کلیسا باید به‌‌دور از ملامت، شوهر وفادارِ تنها یک زن، معتدل، خویشتندار، آبرومند، میهمان‌نواز و قادر به تعلیم باشد؛

3:3  نه میخواره، یا خشن، بلکه ملایم؛ و نه ستیزه‌جو، یا پولدوست.

3:4  نیز باید از عهدة ادارة خانوادة خویش نیک بر‌‌آید و فرزندانش را چنان تربیت کند که با احترام کامل، اطاعتش کنند.

3:5  زیرا اگر کسی نداند چگونه خانوادة خویش را اداره کند، چگونه می‌تواند کلیسای خدا را مراقبت نماید؟

3:6  و نو ایمان نیز نباشد، مبادا مغرور گردد و به محکومیت ابلیس دچار شود.

3:7  و باید در میان مردمان بیرون نیز نیکنام باشد تا به رسوایی و دام ابلیس گرفتار نیاید.

3:8  همچنین خادمان کلیسا باید باوقار باشند؛ نه دو‌‌رو، یا میخواره و یا در پی منافع نامشروع.

3:9  باید راز ایمان را با وجدانی پاک پاس بدارند.

3:10  و باید نخست آزموده شوند و اگر بَری از ملامت یافت شدند، در مقام خادم کلیسا خدمت کنند.

3:11  به همین‌‌سان، همسرانشان نیز باید باوقار باشند، و نه غیبت‌گو، بلکه معتدل و درخور اعتماد در همه چیز.

3:12  هر خادم باید شوهر وفادار تنها یک زن باشد و نیز باید از عهدة ادارة فرزندان و خانوادة خویش نیک بر‌‌آید.

3:13  خادمانی که نیکو خدمت کرده باشند، به مرتبه‌ای والا خواهند رسید و در ایمان خود به مسیحْ عیسی از شهامتی عظیم برخوردار خواهند شد.

3:14  گرچه امید آن دارم که بزودی نزدت آیم، ولی اینها را به تو می‌نویسم،

3:15  تا اگر تأخیری شد، بدانی که در خانة خدا که کلیسای خدای زنده و ستون و بنیان حقیقت است، چگونه باید رفتار کرد.

3:16  به‌‌یقین که راز دینداری بس عظیم است: او در جسم ظاهر شد، به‌‌واسطة روح تصدیق گردید، فرشتگانْ دیدندش، بر قومها موعظه شد، جهانیان به او ایمان آوردند، و با جلال، بالا برده شد.

Chapter 4

4:1  امّا روح، آشکارا می‌گوید که در زمانهای آخر، برخی از ایمان رویگردان شده، از ارواح گمراه‌کننده و تعالیم دیوها پیروی خواهند کرد.

4:2  این تعالیم را دروغگویان و ریاکارانی می‌آورند که وجدانشان بی‌حس شده است.

4:3  ایشان ازدواج را منع می‌کنند و به پرهیز از خوراکهایی فرمان می‌دهند که خدا آفریده است تا مؤمنان که از حقیقت آگاهند، با شکرگزاری از آن بهره‌مند شوند.

4:4  زیرا هر‌‌آنچه خدا آفریده است، نیکوست و هیچ چیز را نباید رد کرد، هر‌‌گاه با شکرگزاری پذیرفته شود،

4:5  چرا که به‌‌وسیلة کلام خدا و دعا تقدیس می‌گردد.

4:6  اگر این امور را به برادران گوشزد کنی، خادم نیکوی مسیحْ عیسی خواهی بود، پرورش یافته در کلامِ ایمان و تعلیمی نیکو که پیروی آن کرده‌ای.

4:7  تو را با افسانه‌های کفرآمیز و حکایتهای پیرزنان کاری نباشد، بلکه خود را در دینداری تربیت کن.

4:8  زیرا گرچه تربیت بدن را اندک فایده‌ای است، امّا دینداری برای همه چیز فایده دارد، و هم زندگی حال را وعده می‌دهد، هم حیات آینده را.

4:9  این سخنی است درخور اعتماد و پذیرش کامل

4:10  که ما امید خویش را بر خدای زنده نهاده‌ایم که نجات‌دهندة جملة آدمیان، بخصوص مؤمنان است؛ و برای همین نیز زحمت می‌کشیم و جدّ و جهد می‌کنیم.

4:11  این چیزها را حکم فرما و تعلیم ده.

4:12  مگذار هیچ‌کس تو را به‌‌سبب جوانی حقیر شمارد، بلکه در گفتار و کردار و محبت و ایمان و پاکی، همة مؤمنان را سرمشق باش.

4:13  تا آمدنم، به قرائت کلام خدا و اندرز و تعلیم مشغول باش.

4:14  به آن عطایی که در توست بی‌اعتنایی مکن، عطایی که به‌‌واسطة نبوّت یافتی، آنگاه که هیئت مشایخ بر تو دست گذاشتند.

4:15  در این امور بکوش و خود را به‌‌تمامی وقف آن کن تا پیشرفت تو بر همه آشکار شود.

4:16  بدقّت، مراقب شیوة زندگی و تعلیم خود باش. در آنها پایداری کن، که اگر چنین کنی خویشتن و شنوندگانت را نجات خواهی داد.

Chapter 5

5:1  مرد سالخورده را توبیخ مکن، بلکه او را همچون پدر خود اندرز ده، و جوانان را همانند برادران خود،

5:2  و زنان سالخورده را همچون مادران، و زنان جوانتر را همانند خواهران خویش، در کمال پاکی.

5:3  بیوه‌زنانی را که براستی بی‌کس‌اند، حرمت گذار.

5:4  امّا اگر بیوه‌زنی فرزندان و نوه‌ها دارد، آنان باید نخست بیاموزند که با نگاهداری از خانوادة خویش، دینداری خود را در عمل نشان دهند و این‌‌گونه دِین خود را به والدین و اجدادشان اَدا کنند، چرا که این خدا را خشنود می‌سازد.

5:5  امّا آن که براستی بیوه است و بی‌کس، امیدش یکسره بر خداست و شب و روز را به دعا و طلب کمک از خدا می‌گذراند.

5:6  حال آنکه بیوه‌زنی که زندگی را به لذتجویی می‌گذراند، در حالِ حیات، مرده است.

5:7  بدین چیزها نیز حکم فرما تا از ملامت بِدور باشند.

5:8  اگر کسی در پی تأمین معاش خویشان و بخصوص خانوادة خود نباشد، منکر ایمان است و پست‌تر از بی‌ایمان.

5:9  فقط کسانی را در شمار بیوه‌زنان نامنویسی کن که بیش از شصت سال داشته و به شوهر خود وفادار بوده باشند.

5:10  نیز باید به نیکوکاری شهره باشند، یعنی فرزندان خویش را نیکو تربیت کرده، غریب‌نواز بوده، پاهای مقدّسان را شسته، به یاری دردمندان شتافته، و خود را وقف هر نوع کار نیکو کرده باشند.

5:11  امّا بیوه‌زنان جوانتر را نامنویسی مکن، چرا که چون امیال شهوانی از مسیح دورشان کند، خواهان ازدواج می‌شوند.

5:12  بدین‌‌گونه، چون تعهد نخستین خود را زیر پا می‌گذارند، محکومیت بر خود می‌آورند.

5:13  افزون بر این، به بی‌کارگی و سر‌‌کشیدن از خانه‌ای به خانة دیگر خو می‌کنند؛ و نه‌‌تنها روزگار به بی‌کارگی می‌گذرانند بلکه سخن‌چین و فضول هم می‌شوند، و سخنان ناشایست بر زبان می‌آورند.

5:14  پس رأی من بر این است که بیوه‌های جوانتر شوهر کرده، فرزند بیاورند و کدبانو باشند و دشمن را مجال بدگویی ندهند.

5:15  زیرا هم‌اکنون نیز بعضی در پی شیطان منحرف گشته‌اند.

5:16  اگر زنی از مؤمنان، خویشاوندان بیوه داشته باشد، باید که خود یاری‌شان دهد تا باری بر کلیسا نباشند و کلیسا بتواند به بیوه‌زنانی کمک کند که براستی بی‌کس‌اند.

5:17  مشایخی که نیکو رهبری کرده باشند، شایستة حرمتی دو‌‌چندانند، بخصوص آنان که در کار موعظه و تعلیم زحمت می‌کشند.

5:18  زیرا کتاب می‌گوید: «گاوی را که خرمن می‌کوبد، دهان مَبَند» و «کارگر مستحق دستمزد خویش است.»

5:19  اتهامی بر یکی از مشایخ مپذیر، مگر به شهادت دو یا سه گواه.

5:20  امّا آنان را که به گناه ادامه می‌دهند، در برابر همه توبیخ کن تا دیگران بترسند.

5:21  در پیشگاه خدا و مسیحْ عیسی و فرشتگان برگزیده، تو را سوگند می‌دهم که این دستورها را بدون پیشداوری رعایت کنی و هیچ کاری را از سر جانبداری انجام ندهی.

5:22  در دست‌گذاشتن بر کسی شتاب مکن و در گناهان دیگران شریک مشو، بلکه خود را پاک نگاه دار.

5:23  دیگر تنها آب منوش، بلکه به‌‌جهت معدة خود و ناخوشیهایی که اغلب داری، اندکی نیز شراب بنوش.

5:24  گناهان بعضی آشکار است و پیشاپیش آنها به کام داوری می‌شتابد، امّا گناهان بعضی دیگر از پی آنها می‌آید.

5:25  به همین‌‌سان، اعمال نیکو آشکار است و حتی آنها را که آشکار نیست، نتوان پوشیده نگاه داشت.

Chapter 6

6:1  آنان که زیر یوغ بندگی به‌‌سر می‌برند، باید که اربابان خود را درخور کمال احترام بدانند تا مردم نام خدا و تعلیم را بد نگویند.

6:2  آنان که اربابانشان ایماندارند، نباید به دلیل رابطة برادری، ایشان را کمتر حرمت بگذارند. بلکه برعکس، باید حتی نیکوتر خدمت کنند، زیرا سود خدمتشان به کسانی می‌رسد که ایماندارند و عزیز ایشان. این را تعلیم ده و به انجامش ترغیبشان کن.

6:3  اگر کسی به‌‌گونه‌ای دیگر تعلیم دهد و با گفتار صحیح خداوند ما عیسی مسیح و تعلیم دیندارانه موافق نباشد،

6:4  مستِ غرور شده است و هیچ نمی‌فهمد. چنین کس عطشی بیمارگونه به جرّ و بحث و مجادله بر سر کلمات دارد، که از آن حسد و نزاع و ناسزاگویی و بدگمانی برمی‌خیزد

6:5  و موجب کشمکش دائمی میان افرادی می‌شود که فکرشان فاسد شده است و از حقیقت منحرف گشته‌اند و گمان می‌کنند دینداری، وسیله‌ای است برای سودجویی.

6:6  امّا دینداری با قناعت، سودی عظیم است.

6:7  چرا که به این جهان هیچ نیاورده‌ایم و از آن نیز هیچ نخواهیم برد.

6:8  پس اگر خوراک و پوشاک و سرپناهی داشته باشیم، قانع خواهیم بود.

6:9  امّا آنان که سودای ثروتمند شدن دارند، دچار وسوسه می‌شوند و به دام امیال پوچ و زیانباری گرفتار می‌آیند که موجب تباهی و نابودی انسان می‌گردد.

6:10  زیرا پولدوستی ریشه‌ای است که همه‌‌گونه بدی از آن به‌‌بار می‌آید، و بعضی در آرزوی ثروت، از ایمان منحرف گشته، خود را به دردهای بسیار مجروح ساخته‌اند.

6:11  امّا تو ای مرد خدا، از اینها همه بگریز، و در پی پارسایی و دینداری و ایمان و محبت و پایداری و ملایمت باش.

6:12  در نبرد نیکوی ایمان پیکار کن و به‌‌دست آور آن حیات جاویدان را که بدان فرا‌‌خوانده شدی، آن هنگام که در برابر شهود بسیار، اعتراف نیکو را کردی.

6:13  در برابر خدایی که به همه چیز زندگی می‌بخشد، و در حضور مسیحْ عیسی که در شهادت خود نزد پُنتیوس پیلاتُس اعتراف نیکو را کرد، تو را سفارش می‌کنم

6:14  که این حکم را تا زمان ظهور خداوندمان عیسی مسیح، بی‌لکه و به‌‌دور از ملامت نگاه داری،

6:15  که خدا این را در وقت خود به انجام خواهد رسانید، همان خدای متبارک که حاکم یکتا و شاه شاهان و رب‌الارباب است.

6:16  او را که تنها وجود فناناپذیر است و در نوری سکونت دارد که نتوان به آن نزدیک شد، او را که هیچ‌کس ندیده و نتواند دید، تا ابد حرمت و توانایی باد. آمین.

6:17  ثروتمندانِ این عصر را حکم نما که متکبر نباشند و بر مال ناپایدار دنیا امید مبندند. بلکه امیدشان بر خدا باشد که همه چیز را بفراوانی برای ما فراهم می‌سازد تا از آنها لذت ببریم.

6:18  آنان را امر کن که نیکویی کنند و در کارهای خیر دولتمند بوده، سخاوتمند و گشاده‌دست باشند.

6:19  بدین‌‌سان، گنجی برای خود خواهند اندوخت که پی استوار زندگی آیندهشان خواهد بود و آن حیات را که حیات واقعی است به‌‌دست خواهند آورد.

6:20  ای تیموتائوس، امانتی را که به تو سپرده شده است، حفظ کن. از یاوه‌گویی‌های دنیوی و عقاید مخالفی که به‌‌غلط، معرفت نامیده می‌شود، دوری گزین؛

6:21  برخی که ادعای برخورداری از آن داشته‌اند، از ایمان منحرف شده‌اند. فیض با تو باد.