VulgConte - I Timothy

Chapter 1

1:1  Paulus Apostolus Iesu Christi secundum imperium Dei Salvatoris nostri, et Christi Iesu spei nostræ:

1:2  Timotheo dilecto filio in fide. Gratia, misericordia, et pax a Deo Patre, et Christo Iesu Domino nostro.

1:3  Sicut rogavi te ut remaneres Ephesi cum irem in Macedoniam, ut denunciares quibusdam ne aliter docerent,

1:4  neque intenderent fabulis, et genealogiis interminatis: quæ quæstiones præstant magis quam ædificationem Dei, quæ est in fide.

1:5  Finis autem præcepti est charitas de corde puro, et conscientia bona, et fide non ficta.

1:6  A quibus quidam aberrantes, conversi sunt in vaniloquium,

1:7  volentes esse legis doctores, non intelligentes neque quæ loquuntur, neque de quibus affirmant.

1:8  Scimus autem quia bona est lex, si quis ea legitime utatur:

1:9  sciens hoc quia lex iusto non est posita, sed iniustis, et non subditis, impiis, et peccatoribus, sceleratis, et contaminatis, parricidis, et matricidis, homicidis,

1:10  fornicariis, masculorum concubitoribus, plagiariis, mendacibus, et periuris, et si quid aliud sanæ doctrinæ adversatur,

1:11  quæ est secundum Evangelium gloriæ beati Dei, quod creditum est mihi.

1:12  Gratias ago ei, qui me confortavit, Christo Iesu Domino nostro, quia fidelem me existimavit, ponens in ministerio:

1:13  qui prius blasphemus fui, et persecutor, et contumeliosus: sed misericordiam Dei consecutus sum, quia ignorans feci in incredulitate.

1:14  Superabundavit autem gratia Domini nostri cum fide, et dilectione, quæ est in Christo Iesu.

1:15  Fidelis sermo, et omni acceptione dignus: quod Christus Iesus venit in hunc mundum peccatores salvos facere, quorum primus ego sum:

1:16  Sed ideo misericordiam consecutus sum: ut in me primo ostenderet Christus Iesus omnem patientiam ad informationem eorum, qui credituri sunt illi, in vitam æternam.

1:17  Regi autem sæculorum immortali, invisibili, soli Deo honor, et gloria in sæcula sæculorum. Amen.

1:18  Hoc præceptum commendo tibi fili Timothee, secundum præcedentes in te prophetias, ut milites in illis bonam militiam,

1:19  habens fidem, et bonam conscientiam, quam quidam repellentes, circa fidem naufragaverunt:

1:20  ex quibus est Hymenæus, et Alexander: quos tradidi Satanæ, ut discant non blasphemare.

Chapter 2

2:1  Obsecro igitur primum omnium fieri obsecrationes, orationes, postulationes, gratiarum actiones pro omnibus hominibus:

2:2  pro regibus, et omnibus, qui in sublimitate sunt, ut quietam et tranquillam vitam agamus in omni pietate, et castitate.

2:3  Hoc enim bonum est, et acceptum coram Salvatore nostro Deo,

2:4  qui omnes homines vult salvos fieri, et ad agnitionem veritatis venire.

2:5  Unus enim Deus, unus et mediator Dei et hominum homo Christus Iesus:

2:6  qui dedit redemptionem semetipsum pro omnibus, testimonium temporibus suis:

2:7  in quo positus sum ego prædicator, et Apostolus (veritatem dico, non mentior) doctor Gentium in fide, et veritate.

2:8  Volo ergo viros orare in omni loco, levantes puras manus sine ira, et disceptatione.

2:9  Similiter et mulieres in habitu ornato, cum verecundia, et sobrietate ornantes se, et non in tortis crinibus, aut auro, aut margaritas, vel veste pretiosa:

2:10  sed quod decet mulieres, promittentes pietatem per opera bona.

2:11  Mulier in silentio discat cum omni subiectione.

2:12  Docere autem mulieri non permitto, neque dominari in virum: sed esse in silentio.

2:13  Adam enim primus formatus est: deinde Heva.

2:14  Et Adam non est seductus: mulier autem seducta in prævaricatione fuit.

2:15  Salvabitur autem per filiorum generationem, si permanserit in fide, et dilectione, et sanctificatione cum sobrietate.

Chapter 3

3:1  Fidelis sermo: si quis episcopatum desiderat, bonum opus desiderat.

3:2  Oportet ergo episcopum irreprehensibilem esse, unius uxoris virum, sobrium, prudentem, ornatum, pudicum, hospitalem, doctorem,

3:3  non vinolentum, non percussorem, sed modestum: non litigiosum, non cupidum,

3:4  sed suæ domui bene præpositum: filios habentem subditos cum omni castitate.

3:5  Si quis autem domui suæ præesse nescit, quomodo Ecclesiæ Dei diligentiam habebit?

3:6  Non neophytum: ne in superbiam elatus, in iudicium incidat diaboli.

3:7  Oportet autem illum et testimonium habere bonum ab iis, qui foris sunt, ut non in opprobrium incidat, et in laqueum diaboli.

3:8  Diaconos similiter pudicos, non bilingues, non multo vino deditos, non turpe lucrum sectantes:

3:9  habentes mysterium fidei in conscientia pura.

3:10  Et hi autem probentur primum: et sic ministrent, nullum crimen habentes.

3:11  Mulieres similiter pudicas, non detrahentes, sobrias, fideles in omnibus.

3:12  Diaconi sint unius uxoris viri: qui filiis suis bene præsint, et suis domibus.

3:13  Qui enim bene ministraverint, gradum bonum sibi acquirent, et multam fiduciam in fide, quæ est in Christo Iesu.

3:14  Hæc tibi scribo, sperans me ad te venire cito.

3:15  Si autem tardavero, ut scias quomodo oporteat te in domo Dei conversari, quæ est Ecclesia Dei vivi, columna et firmamentum veritatis.

3:16  Et manifeste magnum est pietatis sacramentum, quod manifestatum est in carne, iustificatum est in spiritu, apparuit Angelis, prædicatum est Gentibus, creditum est in mundo, assumptum est in gloria.

Chapter 4

4:1  Spiritus autem manifeste dicit, quia in novissimis temporibus discedent quidam a fide, attendentes spiritibus erroris, et doctrinis dæmoniorum,

4:2  in hypocrisi loquentium mendacium, et cauteriatam habentium suam conscientiam,

4:3  prohibentium nubere, abstinere a cibis, quod Deus creavit ad percipiendum cum gratiarum actione fidelibus, et iis, qui cognoverunt veritatem.

4:4  Quia omnis creatura Dei bona est, et nihil reiiciendum quod cum gratiarum actione percipitur:

4:5  sanctificatur enim per Verbum Dei, et orationem.

4:6  Hæc proponens fratribus, bonus eris minister Christi Iesu enutritus verbis fidei, et bonæ doctrinæ, quam assecutus es.

4:7  Ineptas autem, et aniles fabulas devita: exerce autem teipsum ad pietatem.

4:8  Nam corporalis exercitatio, ad modicum utilis est: pietas autem ad omnia utilis est, promissionem habens vitæ, quæ nunc est, et futuræ.

4:9  Fidelis sermo, et omni acceptione dignus.

4:10  In hoc enim laboramus, et maledicimur, quia speramus in Deum vivum, qui est Salvator omnium hominum, maxime fidelium.

4:11  Præcipe hæc, et doce.

4:12  Nemo adolescentiam tuam contemnat: sed exemplum esto fidelium in verbo, in conversatione, in charitate, in fide, in castitate.

4:13  Dum venio, attende lectioni, exhortationi, et doctrinæ.

4:14  Noli negligere gratiam, quæ in te est, quæ data est tibi per prophetiam, cum impositione manuum presbyterii.

4:15  Hæc meditare, in his esto: ut profectus tuus manifestus sit omnibus.

4:16  Attende tibi, et doctrinæ: insta in illis. Hoc enim faciens, et teipsum salvum facies, et eos qui te audiunt.

Chapter 5

5:1  Seniorem ne increpaveris, sed obsecra ut patrem: iuvenes, ut fratres:

5:2  anus, ut matres: iuvenculas, ut sorores in omni castitate:

5:3  Viduas honora, quæ vere viduæ sunt.

5:4  Si qua autem vidua filios, aut nepotes habet: discat primum domum suam regere, et mutuam vicem reddere parentibus: hoc enim acceptum est coram Deo.

5:5  Quæ autem vere vidua est, et desolata, speret in Deum, et instet obsecrationibus, et orationibus nocte ac die.

5:6  Nam quæ in deliciis est, vivens mortua est.

5:7  Et hoc præcipe ut irreprehensibiles sint.

5:8  Si quis autem suorum, et maxime domesticorum curam non habet, fidem negavit, et est infideli deterior.

5:9  Vidua eligatur non minus sexaginta annorum, quæ fuerit unius viri uxor,

5:10  in operibus bonis testimonium habens, si filios educavit, si hospitio recepit, si sanctorum pedes lavit, si tribulationem patientibus subministravit, si omne opus bonum subsecuta est.

5:11  Adolescentiores autem viduas devita: Cum enim luxuriatæ fuerint in Christo, nubere volunt:

5:12  habentes damnationem, quia primam fidem irritam fecerunt.

5:13  Simul autem et otiosæ discunt circuire domos: non solum otiosæ, sed et verbosæ, et curiosæ, loquentes quæ non oportet.

5:14  Volo ergo iuniores nubere, filios procreare, matresfamilias esse, nullam occasionem dare adversario maledicti gratia.

5:15  Iam enim quædam conversæ sunt retro Satanam.

5:16  Si quis fidelis habet viduas, subministret illis, et non gravetur Ecclesia: ut iis, quæ vere viduæ sunt, sufficiat.

5:17  Qui bene præsunt presbyteri, duplici honore digni habeantur: maxime qui laborant in verbo et doctrina.

5:18  Dicit enim Scriptura: Non alligabis os bovi trituranti. Et: Dignus est operarius mercede sua.

5:19  Adversus presbyterum accusationem noli recipere, nisi sub duobus aut tribus testibus.

5:20  Peccantes coram omnibus argue: ut et ceteri timorem habeant.

5:21  Testor coram Deo et Christo Iesu, et electis Angelis, ut hæc custodias sine præiudicio, nihil faciens in alteram partem declinando.

5:22  Manus cito nemini imposueris, neque communicaveris peccatis alienis. Teipsum castum custodi.

5:23  Noli adhuc aquam bibere, sed modico vino utere propter stomachum tuum, et frequentes tuas infirmitates.

5:24  Quorundam hominum peccata manifesta sunt, præcedentia ad iudicium: quosdam autem et subsequuntur.

5:25  Similiter et facta bona manifesta sunt: et quæ aliter se habent, abscondi non possunt.

Chapter 6

6:1  Quicumque sunt sub iugo servi, dominos suos omni honore dignos arbitrentur, ne nomen Domini et doctrina blasphemetur.

6:2  Qui autem fideles habent dominos, non contemnant, quia fratres sunt: sed magis serviant, quia fideles sunt et dilecti, qui beneficii participes sunt. Hæc doce, et exhortare.

6:3  Si quis aliter docet, et non acquiescit sanis sermonibus Domini nostri Iesu Christi, et ei, quæ secundum pietatem est, doctrinæ:

6:4  superbus est, nihil sciens, sed languens circa quæstiones, et pugnas verborum: ex quibus oriuntur invidiæ, contentiones, blasphemiæ, suspiciones malæ,

6:5  conflictationes hominum mente corruptorum, et qui veritate privati sunt, existimantium quæstum esse pietatem.

6:6  Est autem quæstus magnus pietas cum sufficentia.

6:7  Nihil enim intulimus in hunc mundum: haud dubium quod nec auferre quid possumus.

6:8  Habentes autem alimenta, et quibus tegamur, his contenti simus.

6:9  Nam qui volunt divites fieri, incidunt in tentationem, et in laqueum diaboli, et desideria multa inutilia, et nociva, quæ mergunt homines in interitum et perditionem.

6:10  Radix enim omnium malorum est cupiditas: quam quidam appetentes erraverunt a fide, et inseruerunt se doloribus multis.

6:11  Tu autem, o homo Dei hæc fuge: sectare vero iustitiam, pietatem, fidem, charitatem, patientiam, mansuetudinem.

6:12  Certa bonum certamen fidei, apprehende vitam æternam, in qua vocatus es, et confessus bonam confessionem coram multis testibus.

6:13  Præcipio tibi coram Deo, qui vivificat omnia, et Christo Iesu, qui testimonium reddidit sub Pontio Pilato, bonam confessionem:

6:14  ut serves mandatum sine macula, irreprehensibile usque in adventum Domini nostri Iesu Christi,

6:15  quem suis temporibus ostendet beatus et solus potens, Rex regum, et Dominus dominantium:

6:16  qui solus habet immortalitatem, et lucem inhabitat inaccessibilem: quem nullus hominum vidit, sed nec videre potest: cui honor, et imperium sempiternum: Amen.

6:17  Divitibus huius sæculi præcipe non sublime sapere, neque sperare in incerto divitiarum, sed in Deo vivo (qui præstat nobis omnia abunde ad fruendum)

6:18  bene agere, divites fieri in bonis operibus, facile tribuere, communicare,

6:19  thesaurizare sibi fundamentum bonum in futurum, ut apprehendant veram vitam.

6:20  O Timothee, depositum custodi, devitans profanas vocum novitates, et oppositiones falsi nominis scientiæ,

6:21  quam quidam promittentes, circa fidem exciderunt. Gratia tecum. Amen.