PolUGdanska - Amos

Chapter 1

1:1  Słowa Amosa, który był jednym spośród pasterzy z Tekoa, które widział o Izraelu za dni Uzjasza, króla Judy, i za dni Jeroboama, syna Joasza, króla Izraela, dwa lata przed trzęsieniem ziemi.

1:2  I powiedział: Pan zagrzmi z Syjonu, z Jerozolimy wyda swój głos; mieszkania pasterzy będą lamentować, a wyschnie szczyt Karmelu.

1:3  Tak mówi Pan: Z powodu trzech występków Damaszku i z powodu czterech nie przepuszczę mu, ponieważ młócili Gilead narzędziami z żelaza.

1:4  Ale ześlę ogień na dom Chazaela, który strawi pałace Ben-Hadada.

1:5  Połamię też rygiel Damaszku i wykorzenię mieszkańca z doliny Awen i tego, który trzyma berło z domu Eden. I lud Syrii pójdzie do niewoli do Kir, mówi Pan.

1:6  Tak mówi Pan: Z powodu trzech występków Gazy i z powodu czterech nie przepuszczę im, ponieważ uprowadzili wszystkich jeńców, aby ich wydać Edomowi.

1:7  Ale ześlę ogień na mur Gazy, który strawi jej pałace.

1:8  Wykorzenię też mieszkańca z Aszdodu i tego, który trzyma berło z Aszkelonu, i zwrócę swoją rękę przeciwko Ekronowi, i zginie resztka Filistynów, mówi Pan Bóg.

1:9  Tak mówi Pan: Z powodu trzech występków Tyru i z powodu czterech nie przepuszczę mu, ponieważ wydali wszystkich jeńców Edomowi, a nie pamiętali o braterskim przymierzu;

1:10  Ale ześlę ogień na mur Tyru, który strawi jego pałace.

1:11  Tak mówi Pan: Z powodu trzech występków Edomu i z powodu czterech nie przepuszczę mu, ponieważ prześladował mieczem swego brata, tłumiąc w sobie wszelaką litość, a nieustannie pałał gniewem, swoją zapalczywość chował na zawsze.

1:12  Ale ześlę ogień na Teman i strawi pałace Bosry.

1:13  Tak mówi Pan: Z powodu trzech występków synów Ammona i z powodu czterech nie przepuszczę im, ponieważ rozcinali brzemienne w Gileadzie tylko po to, by rozszerzyć swoje granice.

1:14  Ale rozniecę ogień na murze Rabby, który strawi jego pałace wśród krzyku w dzień bitwy, podczas wichru w dzień burzy.

1:15  I pójdzie ich król do niewoli, on i jego książęta razem z nim, mówi Pan.

Chapter 2

2:1  Tak mówi Pan: Z powodu trzech występków Moabu i z powodu czterech nie przepuszczę mu, ponieważ spalił kości króla Edomu na wapno.

2:2  Ale ześlę ogień na Moab, który strawi pałace Keriotu. I umrze Moab wśród wrzawy, wśród krzyku i przy dźwięku trąby.

2:3  I wytracę sędziów spośród niego, i zabiję wraz z nim wszystkich jego książąt, mówi Pan.

2:4  Tak mówi Pan: Z powodu trzech występków Judy i z powodu czterech nie przepuszczę mu, ponieważ odrzucili prawo Pana i nie przestrzegali jego przykazań, a dali się zwieść swoim kłamstwom, za którymi chodzili ich ojcowie.

2:5  Ale ześlę ogień na Judę, który strawi pałace Jerozolimy.

2:6  Tak mówi Pan: Z powodu trzech występków Izraela i z powodu czterech nie przepuszczę mu, ponieważ sprzedali sprawiedliwego za srebro, a ubogiego za parę sandałów;

2:7  Którzy dążą do tego, aby w prochu deptać głowy ubogich i drogę pokornych wypaczają. Ponadto syn i jego ojciec obcują z tą samą dziewczyną, aby splamić moje święte imię.

2:8  I na szatach danych im w zastaw kładą się przy każdym ołtarzu, a wino ukaranych piją w domu swoich bogów.

2:9  A przecież wytraciłem przed nimi Amorytę, który był wysoki jak cedry, a mocny jak dęby. Zniszczyłem jednak jego owoc od góry, a z dołu jego korzenie.

2:10  A was wyprowadziłem z ziemi Egiptu i prowadziłem przez pustynię czterdzieści lat, abyście posiedli ziemię Amoryty.

2:11  I wzbudzałem spośród waszych synów proroków i spośród waszych młodzieńców nazirejczyków. Czy nie jest tak, synowie Izraela? – mówi Pan.

2:12  Ale wy poiliście nazirejczyków winem, a prorokom rozkazywaliście, mówiąc: Nie prorokujcie.

2:13  Oto ścisnę waszą ziemię, tak jak ciśnie wóz pełen snopów.

2:14  Szybkiemu nie uda się ucieczka, mocny nie doda sobie sił i mocarz nie wybawi swojej duszy.

2:15  A ten, który trzyma łuk, nie ostoi się, i szybki na nogach nie ucieknie, a jeździec na koniu nie zachowa swojej duszy.

2:16  A najodważniejszy spośród mocarzy ucieknie w tym dniu nagi, mówi Pan.

Chapter 3

3:1  Słuchajcie tego słowa, które Pan mówi przeciwko wam, synowie Izraela, przeciwko całemu pokoleniu, które wyprowadziłem z ziemi Egiptu:

3:2  Tylko was uznałem spośród wszystkich rodów ziemi, dlatego was ukarzę za wszystkie wasze nieprawości.

3:3  Czy dwóch może chodzić razem, jeśli się nie zgadzają?

3:4  Czy lew zaryczy w lesie, gdy nie ma łupu? Czy młody lew wyda swój głos ze swojego legowiska, jeśli nic nie złowił?

3:5  Czy ptak wpadnie w sidła na ziemi, jeśli nie ma pułapki? Czy podniesie się sidła z ziemi, jeśli nic nie schwytały?

3:6  Czy trąba zadmie w mieście, a lud się nie ulęknie? Czy w mieście zdarzy się nieszczęście, którego Pan by nie uczynił?

3:7  Doprawdy, Pan Bóg nic nie czyni, jeśli nie objawi swojej tajemnicy swym sługom, prorokom.

3:8  Lew ryknął, któż się nie ulęknie? Pan Bóg przemówił, któż nie będzie prorokował?

3:9  Głoście w pałacach w Aszdodzie i w pałacach ziemi Egiptu i mówcie: Zbierzcie się na górach Samarii i zobaczcie w niej wielkie zamieszanie oraz cierpiących w niej ucisk;

3:10  Nie umieją bowiem czynić tego, co jest prawe, mówi Pan. Zbierają w swoich pałacach skarby ze zdzierstwa i z grabieży.

3:11  Dlatego tak mówi Pan Bóg: Wróg otoczy tę ziemię i pozbawi cię twojej siły, i twoje pałace zostaną ograbione.

3:12  Tak mówi Pan: Jak pasterz wyrywa z lwiej paszczy dwie nogi lub kawałek ucha, tak zostaną wyrwani synowie Izraela, którzy mieszkają w Samarii na rogu łoża i w Damaszku na posłaniach.

3:13  Słuchajcie i oświadczcie w domu Jakuba, mówi Pan Bóg, Bóg zastępów;

3:14  Bo w tym dniu, w którym ukarzę Izraela za jego przestępstwa, ukarzę też ołtarze w Betel. I rogi ołtarza zostaną odcięte i upadną na ziemię.

3:15  I zburzę dom zimowy i dom letni, zginą domy z kości słoniowej i dla wielkich domów nastanie koniec, mówi Pan.

Chapter 4

4:1  Słuchajcie tego słowa, krowy Baszanu, które jesteście na górach Samarii, które uciskacie biednych i niszczycie ubogich, które mówicie ich panom: Przynieście, abyśmy mogli pić.

4:2  Przysiągł Pan Bóg na swoją świętość, że oto nadejdą na was dni, kiedy pochwyci was hakami, a wasze potomstwo wędkami rybackimi.

4:3  I wyjdziecie wyłomami, jedna za drugą, i będziecie rozrzucać wszystko, co jest w waszych pałacach, mówi Pan.

4:4  Przychodźcie do Betel i grzeszcie, w Gilgal rozmnóżcie przestępstwo; przynoście każdego ranka swoje ofiary, a trzeciego roku – swoje dziesięciny;

4:5  I spalajcie kwaszoną ofiarę dziękczynną, ogłaszajcie i rozgłoście dobrowolne ofiary, ponieważ tak wam się podoba, synowie Izraela, mówi Pan Bóg.

4:6  A chociaż dałem wam czystość zębów we wszystkich waszych miastach i niedostatek chleba po wszystkich waszych miejscach, wy jednak nie nawróciliście się do mnie, mówi Pan.

4:7  Ja też wstrzymałem wam deszcz, gdy jeszcze brakowało trzech miesięcy do żniwa. Spuszczałem deszcz na jedno miasto, a na drugie miasto nie spuszczałem. Jedną część pola zraszał deszcz, a druga część, na którą deszcz nie padał, uschła.

4:8  I chodzili z dwóch, trzech miast do jednego miasta, aby się napić, ale nie mogli zaspokoić swego pragnienia. A jednak nie nawróciliście się do mnie, mówi Pan.

4:9  Dotknąłem was suszą i pleśnią. Gdy obfitowały wasze ogrody, winnice, sady figowe i drzewa oliwne przynosiły owoc, gąsienice to pożarły, a jednak nie nawróciliście się do mnie, mówi Pan.

4:10  Zesłałem na was zarazę, tak jak na Egipt, wybiłem mieczem waszych młodzieńców, pozwoliłem uprowadzić wasze konie i sprawiłem, że smród waszych wojsk dotarł do waszych nozdrzy, a jednak nie nawróciliście się do mnie, mówi Pan.

4:11  Spustoszyłem was, jak Bóg spustoszył Sodomę i Gomorę, i staliście się jak głownia wyrwana z ognia, a jednak nie nawróciliście się do mnie, mówi Pan.

4:12  Dlatego tak ci uczynię, Izraelu, a ponieważ zamierzam ci tak uczynić, przygotuj się na spotkanie ze swym Bogiem, Izraelu!

4:13  Oto bowiem on jest tym, który kształtuje góry, tworzy wiatr, oznajmia człowiekowi, jaka jest jego myśl; on z rannej zorzy czyni ciemność i stąpa po wyżynach ziemi. Pan, Bóg zastępów, to jego imię.

Chapter 5

5:1  Słuchajcie tego słowa, które jako lament podnoszę przeciwko wam, domu Izraela!

5:2  Upadła i już nie powstanie dziewica Izraela. Leży opuszczona w swej ziemi i nie ma nikogo, kto by ją podniósł.

5:3  Tak bowiem mówi Pan Bóg: W mieście, z którego wychodziło tysiąc, pozostanie sto, a w tym, z którego wychodziło sto, pozostanie domowi Izraela dziesięciu.

5:4  Tak bowiem mówi Pan do domu Izraela: Szukajcie mnie, a będziecie żyć;

5:5  A nie szukajcie Betel, nie chodźcie do Gilgal i do Beer-Szeby nie udawajcie się, gdyż Gilgal zostanie uprowadzony do niewoli, a Betel wniwecz się obróci.

5:6  Szukajcie Pana, a będziecie żyć, aby nie wybuchł jak ogień w domu Józefa i nie pochłonął go, a nie będzie nikogo w Betel, kto by go ugasił;

5:7  Wy, którzy zamieniacie sąd w piołun, a sprawiedliwość porzucacie na ziemi;

5:8  Szukajcie tego, który uczynił Plejady i Oriona, który przemienia cień śmierci w poranek i dzień w ciemności nocne; który przyzywa wody morskie i wylewa je na powierzchni ziemi, Pan jest jego imię;

5:9  Który wzmacnia słabego przeciwko mocnemu, tak że ten osłabiony naciera na twierdzę.

5:10  Nienawidzą tego, który upomina ich w bramie, i brzydzą się tym, który mówi prawdę.

5:11  Ponieważ uciskacie ubogiego i zabieracie mu ciężar zboża, to chociaż pobudowaliście domy z kamienia ciosanego, nie będziecie w nich mieszkać; zasadzaliście rozkoszne winnice, ale nie będziecie pić z nich wina.

5:12  Znam bowiem wasze wielkie przestępstwa i ogromne grzechy: uciskacie sprawiedliwego, bierzecie łapówkę i wypaczacie sprawy ubogich w bramie.

5:13  Dlatego roztropny milczy w tym czasie, bo jest to czas zły.

5:14  Szukajcie dobra, a nie zła, abyście żyli. A Pan, Bóg zastępów, będzie z wami, tak jak mówicie.

5:15  Nienawidźcie zła, a miłujcie dobro i ustanówcie sąd w bramie. Może wtedy Pan, Bóg zastępów, zlituje się nad resztką Józefa.

5:16  Dlatego tak mówi Pan, Bóg zastępów, Pan: Na wszystkich ulicach będzie zawodzenie, a na wszystkich drogach będą krzyczeć: Biada, biada! I zawołają oracza do płaczu, a tych, którzy umieją lamentować, do zawodzenia.

5:17  I we wszystkich winnicach będzie zawodzenie, gdy przejdę pośród ciebie, mówi Pan.

5:18  Biada tym, którzy pragną dnia Pana! Cóż wam po tym dniu Pana? Jest on ciemnością, a nie światłością.

5:19  Jak gdyby ktoś uciekał przed lwem, a spotkał go niedźwiedź; albo jak gdyby wszedł do domu i oparł się ręką o ścianę, a ukąsiłby go wąż.

5:20  Czy dzień Pana nie jest ciemnością, a nie światłością? Mrokiem bez żadnej jasności?

5:21  Nienawidzę waszych uroczystych świąt i gardzę nimi, i woń na waszych zgromadzeniach nie jest mi miła.

5:22  Jeśli bowiem będziecie mi składać całopalenia i swoje ofiary pokarmowe, nie przyjmę ich ani nie wejrzę na ofiary pojednawcze z waszego tuczonego bydła.

5:23  Oddal ode mnie wrzask waszych pieśni, bo nie chcę słuchać dźwięku waszych cytr.

5:24  Niech raczej sąd tryska jak woda, a sprawiedliwość jak gwałtowny strumień.

5:25  Czy składaliście mi ofiary i dary na pustyni przez czterdzieści lat, domu Izraela?

5:26  Przecież nosiliście przybytek waszego Molocha i Kijuna, wasze bożki, gwiazdę waszych bogów, których sobie uczyniliście.

5:27  Dlatego uprowadzę was do niewoli poza Damaszek, mówi Pan, Bóg zastępów, to jego imię.

Chapter 6

6:1  Biada beztroskim na Syjonie i pokładającym ufność w górze Samarii; tym, którzy są przywódcami wśród tych narodów, do których schodzi się dom Izraela.

6:2  Idźcie do Kalne i rozejrzyjcie się, a stamtąd idźcie do Chamat wielkiego. Potem zstąpcie do Gat filistyńskiego. Czy są to lepsze królestwa niż te? Czy ich obszar jest większy niż wasz obszar?

6:3  Biada wam, którzy sądzicie, że dzień zły jest daleko i przybliżacie panowanie przemocy;

6:4  Którzy sypiacie na łożach z kości słoniowej, a rozciągacie się na swoich posłaniach; którzy jadacie jagnięta z trzody, a cielce tuczone z zagrody;

6:5  Którzy śpiewacie przy lutni i wymyślacie sobie instrumenty muzyczne jak Dawid;

6:6  Którzy pijecie wino z czasz i namaszczacie się drogimi maściami, a nie bolejecie nad utrapieniem Józefa.

6:7  Dlatego teraz pójdą do niewoli na czele pojmanych i skończy się biesiada hulaków.

6:8  Pan Bóg przysiągł na siebie samego, mówi Pan, Bóg zastępów: Obrzydła mi pycha Jakuba i nienawidzę jego pałaców. Dlatego wydam miasto i wszystko, co w nim jest.

6:9  A stanie się tak: Jeśli pozostanie dziesięć osób w jednym domu i one pomrą.

6:10  I każdego z nich weźmie jego stryj, i spali go, aby wynieść kości z domu, i zapyta tego, który jest w zakątkach domu: Czy jest jeszcze ktoś z tobą? A ten odpowie: Nie ma. Wtedy powie: Milcz, bo nie wolno wspominać imienia Pana.

6:11  Oto bowiem Pan rozkaże i uderzy w wielki dom rozpadlinami, a w mały dom – pęknięciem.

6:12  Czy konie mogą biegać po skale? Czy można tam orać wołami? Sąd bowiem zamieniliście w truciznę, a owoc sprawiedliwości w piołun.

6:13  Biada wam, którzy się cieszycie, a to z niczego, mówiąc: Czy nie wzięliśmy sobie rogów własną siłą?

6:14  Ale oto ja wzbudzę naród przeciwko wam, domu Izraela, mówi Pan, Bóg zastępów, który was będzie uciskał od wejścia do Chamat aż do strumienia pustyni.

Chapter 7

7:1  To mi ukazał Pan Bóg. Oto tworzył koniki polne na początku odrastania potrawu, a oto był to potraw po sianokosach królewskich.

7:2  A gdy zjadły trawę ziemi, powiedziałem: Panie Boże! Przebacz, proszę. Któż zostanie Jakubowi? Jest bowiem malutki.

7:3  I żałował tego Pan. Pan powiedział: To się nie stanie.

7:4  To mi ukazał Pan Bóg: Oto Pan Bóg wezwał ogień w celu sądu, a wchłonął wielką głębię i strawił dział.

7:5  Wtedy powiedziałem: Panie Boże! Zaniechaj tego, proszę. Któż zostanie Jakubowi? Jest bowiem malutki.

7:6  I żałował tego Pan. Pan Bóg powiedział: I to się nie stanie.

7:7  Potem to mi ukazał: oto Pan stał na murze wybudowanym za pomocą pionu, z pionem w ręku.

7:8  I Pan powiedział do mnie: Co widzisz, Amosie? Odpowiedziałem: Pion. Wtedy Pan powiedział: Oto przyłożę pion pośród mojego ludu, Izraela. Już mu więcej nie odpuszczę.

7:9  Wyżyny Izaaka będą spustoszone i świątynie Izraela zostaną zburzone, i powstanę z mieczem przeciwko domowi Jeroboama.

7:10  Wtedy Amazjasz, kapłan Betel, posłał do Jeroboama, króla Izraela, taką wiadomość: Amos spiskuje przeciwko tobie pośród domu Izraela, tak że ziemia nie może znieść wszystkich jego słów.

7:11  Tak bowiem mówi Amos: Jeroboam umrze od miecza, a Izrael na pewno zostanie uprowadzony ze swojej ziemi do niewoli.

7:12  Potem Amazjasz powiedział do Amosa: Widzący, idź, uciekaj do ziemi Judy i tam jedz chleb, i tam prorokuj.

7:13  A w Betel już więcej nie prorokuj, bo to jest świątynia króla i dom królewski.

7:14  Wtedy Amos odpowiedział Amazjaszowi: Nie byłem prorokiem ani nawet synem proroka, lecz byłem pasterzem bydła i tym, który zbiera figi sykomory.

7:15  Ale Pan mnie wziął, gdy chodziłem za bydłem, i powiedział do mnie Pan: Idź, prorokuj memu ludowi Izraelowi.

7:16  Teraz więc słuchaj słowa Pana. Ty mówisz: Nie prorokuj w Izraelu i nie głoś przeciwko domowi Izaaka.

7:17  Dlatego tak mówi Pan: Twoja żona będzie nierządnicą w mieście, twoi synowie i twoje córki padną od miecza, twoja ziemia będzie podzielona sznurem, a ty umrzesz w ziemi nieczystej; Izrael zaś na pewno zostanie uprowadzony do niewoli ze swojej ziemi.

Chapter 8

8:1  To mi ukazał Pan Bóg: Oto stał kosz letnich owoców.

8:2  Wtedy zapytał: Co widzisz, Amosie? Odpowiedziałem: Kosz letnich owoców. Pan znowu powiedział do mnie: Nadszedł koniec mojego ludu, Izraela, nie będę mu już więcej odpuszczał.

8:3  W tym dniu pieśni świątyni zamienią się w zawodzenie, mówi Pan Bóg. Będzie mnóstwo trupów na każdym miejscu, w ciszy będą wyrzucone.

8:4  Słuchajcie tego, wy, którzy pożeracie ubogiego, abyście wykorzenili biednych z ziemi;

8:5  Mówiąc: Kiedy przeminie nów księżyca, abyśmy mogli sprzedać zboże? Kiedy minie szabat, abyśmy mogli otworzyć spichlerze, abyśmy mogli umniejszać efę, podwyższać sykl i wagi podstępnie fałszować;

8:6  Abyśmy mogli kupować ubogich za srebro, a nędzarza za parę sandałów; i abyśmy mogli plewy zboża sprzedawać?

8:7  Pan przysiągł na chwałę Jakuba: Nigdy nie zapomnę wszystkich ich uczynków.

8:8  Czyż z tego powodu nie zadrży ziemia i nie będzie lamentować każdy, kto w niej mieszka? Wzbierze się cała jak rzeka i zostanie porwana i zatopiona jakby przez rzekę Egiptu.

8:9  W tym dniu, mówi Pan Bóg, sprawię, że słońce zajdzie o południu, i przyprowadzę na ziemię ciemność w jasny dzień;

8:10  I zamienię wasze święta w żałobę, a wszystkie wasze pieśni w lament. Sprawię, że na wszystkich biodrach będzie wór i na każdej głowie łysina. I będzie w tej ziemi żałoba jak po jedynaku, jej koniec jak dzień goryczy.

8:11  Oto nadchodzą dni, mówi Pan Bóg, gdy ześlę głód na ziemię, nie głód chleba ani pragnienie wody, ale słuchania słów Pana.

8:12  I będą się błąkać od morza do morza, i od północy aż na wschód będą biegać, szukając słowa Pana, ale go nie znajdą.

8:13  W tym dniu piękne dziewice i nawet młodzieńcy zemdleją z pragnienia.

8:14  Ci, którzy przysięgają na grzech Samarii, i mówią: Jak żyje twój Bóg, Danie, i jak żyje droga Beer-Szeby, oni upadną i już nigdy nie powstaną.

Chapter 9

9:1  Widziałem Pana stojącego na ołtarzu i powiedział: Uderz w nadproże, aż zadrżą węgary. Rozetnij głowy ich wszystkich, a pozostałych zabiję mieczem. Żaden z nich nie ucieknie i żaden z nich nie ocaleje.

9:2  Choćby się zakopali aż do piekła, moja ręka wyciągnie ich stamtąd; choćby wstąpili aż do nieba i stamtąd ich ściągnę.

9:3  Choćby się ukryli na szczycie Karmelu, odnajdę i wezmę ich stamtąd; a choćby się ukryli przed moimi oczami na dnie morza, rozkażę wężowi, aby ich tam ukąsił;

9:4  Choćby poszli do niewoli przed swymi wrogami, nawet tam rozkażę mieczowi, aby ich zabijał. Zwrócę na nich swoje oczy dla zła, a nie dla dobra.

9:5  Pan Bóg zastępów dotyka ziemi, a ta rozpływa się i płaczą wszyscy jej mieszkańcy. Wzbierze cała jak rzeka i zostanie zatopiona jakby przez rzekę Egiptu.

9:6  On zbudował w niebie swoje stopnie i ustanowił na ziemi swój zastęp; on przywołuje wody morskie i rozlewa je po powierzchni ziemi. Pan to jego imię.

9:7  Synowie Izraela, czy nie jesteście dla mnie jak synowie Etiopii? – mówi Pan. Czy nie wyprowadziłem Izraela z ziemi Egiptu, Filistynów z Kaftor i Syryjczyków z Kir?

9:8  Oto oczy Pana Boga zwrócone są na to grzeszne królestwo i zgładzę je z powierzchni ziemi. Jednak nie zgładzę doszczętnie domu Jakuba, mówi Pan.

9:9  Oto bowiem wydam rozkaz i przesieję dom Izraela wśród wszystkich narodów, jak pszenicę przesiewa się przetakiem, tak że żadne ziarenko nie spadnie na ziemię.

9:10  Wszyscy grzesznicy spośród mojego ludu od miecza umrą, ci, którzy mówią: Nie dosięgnie nas ani nie zaskoczy nas to zło.

9:11  W tym dniu podniosę upadły przybytek Dawida i zamuruję jego wyłomy; wzniosę jego ruiny i odbuduję go, jak za dawnych dni;

9:12  Aby posiedli resztki Edomu i wszystkie narody, nad którymi wzywano mojego imienia, mówi Pan, który to czyni.

9:13  Oto nadchodzą dni, mówi Pan, że oracz będzie za żniwiarzem, a depczący winogrona za siejącym ziarno; góry będą ociekać moszczem, a wszystkie pagórki się rozpłyną.

9:14  Odwrócę niewolę mojego ludu, Izraela; odbudują miasta spustoszone i zamieszkają w nich; zasadzą też winnice i będą pić z nich wino; założą też sady i będą jedli ich owoce.

9:15  Zasadzę ich w ich ziemi; i nigdy nie zostaną wykorzenieni ze swojej ziemi, którą im dałem, mówi Pan, twój Bóg.