VulgClementine - Galatians

Chapter 1

1:1  Paulus, Apostolus non ab hominibus, neque per hominem, sed per Jesum Christum, et Deum Patrem, qui suscitavit eum a mortuis :

1:2  et qui mecum sunt omnes fratres, ecclesiis Galatiæ.

1:3  Gratia vobis, et pax a Deo Patre, et Domino nostro Jesu Christo,

1:4  qui dedit semetipsum pro peccatis nostris, ut eriperet nos de præsenti sæculo nequam, secundum voluntatem Dei et Patris nostri,

1:5  cui est gloria in sæcula sæculorum. Amen.

1:6  Miror quod sic tam cito transferimini ab eo qui vos vocavit in gratiam Christi in aliud Evangelium :

1:7  quod non est aliud, nisi sunt aliqui qui vos conturbant, et volunt convertere Evangelium Christi.

1:8  Sed licet nos aut angelus de cælo evangelizet vobis præterquam quod evangelizavimus vobis, anathema sit.

1:9  Sicut prædiximus, et nunc iterum dico : si quis vobis evangelizaverit præter id quod accepistis, anathema sit.

1:10  Modo enim hominibus suadeo, an Deo ? an quæro hominibus placere ? si adhuc hominibus placerem, Christi servus non essem.

1:11  Notum enim vobis facio, fratres, Evangelium, quod evangelizatum est a me, quia non est secundum hominem :

1:12  neque enim ego ab homine accepi illud, neque didici, sed per revelationem Jesu Christi.

1:13  Audistis enim conversationem meam aliquando in Judaismo : quoniam supra modum persequebar Ecclesiam Dei, et expugnabam illam,

1:14  et proficiebam in Judaismo supra multos coætaneos meos in genere meo, abundantius æmulator existens paternarum mearum traditionum.

1:15  Cum autem placuit ei, qui me segregavit ex utero matris meæ, et vocavit per gratiam suam,

1:16  ut revelaret Filium suum in me, ut evangelizarem illum in gentibus : continuo non acquievi carni et sanguini,

1:17  neque veni Jerosolymam ad antecessores meos Apostolos : sed abii in Arabiam, et iterum reversus sum Damascum :

1:18  deinde post annos tres veni Jerosolymam videre Petrum, et mansi apud eum diebus quindecim :

1:19  alium autem Apostolorum vidi neminem, nisi Jacobum fratrem Domini.

1:20  Quæ autem scribo vobis, ecce coram Deo, quia non mentior.

1:21  Deinde veni in partes Syriæ, et Ciliciæ.

1:22  Eram autem ignotus facie ecclesiis Judææ, quæ erant in Christo :

1:23  tantum autem auditum habebant quoniam qui persequebatur nos aliquando, nunc evangelizat fidem, quam aliquando expugnabat :

1:24  et in me clarificabant Deum.

Chapter 2

2:1  Deinde post annos quatuordecim, iterum ascendi Jerosolymam cum Barnaba, assumpto et Tito.

2:2  Ascendi autem secundum revelationem : et contuli cum illis Evangelium, quod prædico in gentibus, seorsum autem iis qui videbantur aliquid esse : ne forte in vacuum currerem, aut cucurrissem.

2:3  Sed neque Titus, qui mecum erat, cum esset gentilis, compulsus est circumcidi :

2:4  sed propter subintroductos falsos fratres, qui subintroierunt explorare libertatem nostram, quam habemus in Christo Jesu, ut nos in servitutem redigerent.

2:5  Quibus neque ad horam cessimus subjectione, ut veritas Evangelii permaneat apud vos :

2:6  ab iis autem, qui videbantur esse aliquid (quales aliquando fuerint, nihil mea interest : Deus personam hominis non accipit) : mihi enim qui videbantur esse aliquid, nihil contulerunt.

2:7  Sed e contra cum vidissent quod creditum est mihi Evangelium præputii, sicut et Petro circumcisionis

2:8  (qui enim operatus est Petro in apostolatum circumcisionis, operatus est et mihi inter gentes) :

2:9  et cum cognovissent gratiam, quæ data est mihi, Jacobus, et Cephas, et Joannes, qui videbantur columnæ esse, dextras dederunt mihi, et Barnabæ societatis : ut nos in gentes, ipsi autem in circumcisionem :

2:10  tantum ut pauperum memores essemus, quod etiam sollicitus fui hoc ipsum facere.

2:11  Cum autem venisset Cephas Antiochiam, in faciem ei restiti, quia reprehensibilis erat.

2:12  Prius enim quam venirent quidam a Jacobo, cum gentibus edebat : cum autem venissent, subtrahebat, et segregabat se, timens eos qui ex circumcisione erant.

2:13  Et simulationi ejus consenserunt ceteri Judæi, ita ut et Barnabas duceretur ab eis in illam simulationem.

2:14  Sed cum vidissem quod non recte ambularent ad veritatem Evangelii, dixi Cephæ coram omnibus : Si tu, cum Judæus sis, gentiliter vivis, et non judaice : quomodo gentes cogis judaizare ?

2:15  Nos natura Judæi, et non ex gentibus peccatores.

2:16  Scientes autem quod non justificatur homo ex operibus legis, nisi per fidem Jesu Christi : et nos in Christo Jesu credimus, ut justificemur ex fide Christi, et non ex operibus legis : propter quod ex operibus legis non justificabitur omnis caro.

2:17  Quod si quærentes justificari in Christo, inventi sumus et ipsi peccatores, numquid Christus peccati minister est ? Absit.

2:18  Si enim quæ destruxi, iterum hæc ædifico : prævaricatorem me constituo.

2:19  Ego enim per legem, legi mortuus sum, ut Deo vivam : Christo confixus sum cruci.

2:20  Vivo autem, jam non ego : vivit vero in me Christus. Quod autem nunc vivo in carne : in fide vivo Filii Dei, qui dilexit me, et tradidit semetipsum pro me.

2:21  Non abjicio gratiam Dei. Si enim per legem justitia, ergo gratis Christus mortuus est.

Chapter 3

3:1  O insensati Galatæ, quis vos fascinavit non obedire veritati, ante quorum oculos Jesus Christus præscriptus est, in vobis crucifixus ?

3:2  Hoc solum a vobis volo discere : ex operibus legis Spiritum accepistis, an ex auditu fidei ?

3:3  sic stulti estis, ut cum Spiritu cœperitis, nunc carne consummemini ?

3:4  tanta passi estis sine causa ? si tamen sine causa.

3:5  Qui ergo tribuit vobis Spiritum, et operatur virtutes in vobis : ex operibus legis, an ex auditu fidei ?

3:6  Sicut scriptum est : Abraham credidit Deo, et reputatum est illi ad justitiam :

3:7  cognoscite ergo quia qui ex fide sunt, ii sunt filii Abrahæ.

3:8  Providens autem Scriptura quia ex fide justificat gentes Deus, prænuntiavit Abrahæ : Quia benedicentur in te omnes gentes.

3:9  Igitur qui ex fide sunt, benedicentur cum fideli Abraham.

3:10  Quicumque enim ex operibus legis sunt, sub maledicto sunt. Scriptum est enim : Maledictus omnis qui non permanserit in omnibus quæ scripta sunt in libro legis ut faciat ea.

3:11  Quoniam autem in lege nemo justificatur apud Deum, manifestum est : quia justus ex fide vivit.

3:12  Lex autem non est ex fide, sed : Qui fecerit ea, vivet in illis.

3:13  Christus nos redemit de maledicto legis, factus pro nobis maledictum : quia scriptum est : Maledictus omnis qui pendet in ligno :

3:14  ut in gentibus benedictio Abrahæ fieret in Christo Jesu, ut pollicitationem Spiritus accipiamus per fidem.

3:15  Fratres (secundum hominem dico) tamen hominis confirmatum testamentum nemo spernit, aut superordinat.

3:16  Abrahæ dictæ sunt promissiones, et semini ejus. Non dicit : Et seminibus, quasi in multis : sed quasi in uno : Et semini tuo, qui est Christus.

3:17  Hoc autem dico, testamentum confirmatum a Deo : quæ post quadringentos et triginta annos facta est lex, non irritum facit ad evacuandam promissionem.

3:18  Nam si ex lege hæreditas, jam non ex promissione. Abrahæ autem per repromissionem donavit Deus.

3:19  Quid igitur lex ? Propter transgressiones posita est donec veniret semen, cui promiserat, ordinata per angelos in manu mediatoris.

3:20  Mediator autem unius non est : Deus autem unus est.

3:21  Lex ergo adversus promissa Dei ? Absit. Si enim data esset lex, quæ posset vivificare, vere ex lege esset justitia.

3:22  Sed conclusit Scriptura omnia sub peccato, ut promissio ex fide Jesu Christi daretur credentibus.

3:23  Prius autem quam veniret fides, sub lege custodiebamur conclusi in eam fidem quæ revelanda erat.

3:24  Itaque lex pædagogus noster fuit in Christo, ut ex fide justificemur.

3:25  At ubi venit fides, jam non sumus sub pædagogo.

3:26  Omnes enim filii Dei estis per fidem, quæ est in Christo Jesu.

3:27  Quicumque enim in Christo baptizati estis, Christum induistis.

3:28  Non est Judæus, neque Græcus : non est servus, neque liber : non est masculus, neque femina. Omnes enim vos unum estis in Christo Jesu.

3:29  Si autem vos Christi, ergo semen Abrahæ estis, secundum promissionem hæredes.

Chapter 4

4:1  Dico autem : quanto tempore hæres parvulus est, nihil differt a servo, cum sit dominus omnium :

4:2  sed sub tutoribus et actoribus est usque ad præfinitum tempus a patre :

4:3  ita et nos cum essemus parvuli, sub elementis mundi eramus servientes.

4:4  At ubi venit plenitudo temporis, misit Deus Filium suum factum ex muliere, factum sub lege,

4:5  ut eos, qui sub lege erant, redimeret, ut adoptionem filiorum reciperemus.

4:6  Quoniam autem estis filii, misit Deus Spiritum Filii sui in corda vestra, clamantem : Abba, Pater.

4:7  Itaque jam non est servus, sed filius : quod si filius, et hæres per Deum.

4:8  Sed tunc quidem ignorantes Deum, iis, qui natura non sunt dii, serviebatis.

4:9  Nunc autem cum cognoveritis Deum, immo cogniti sitis a Deo : quomodo convertimini iterum ad infirma et egena elementa, quibus denuo servire vultis ?

4:10  Dies observatis, et menses, et tempora, et annos.

4:11  Timeo vos, ne forte sine causa laboraverim in vobis.

4:12  Estote sicut ego, quia et ego sicut vos : fratres, obsecro vos. Nihil me læsistis.

4:13  Scitis autem quia per infirmitatem carnis evangelizavi vobis jampridem : et tentationem vestram in carne mea

4:14  non sprevistis, neque respuistis : sed sicut angelum Dei excepistis me, sicut Christum Jesum.

4:15  Ubi est ergo beatitudo vestra ? testimonium enim perhibeo vobis, quia, si fieri posset, oculos vestros eruissetis, et dedissetis mihi.

4:16  Ergo inimicus vobis factus sum, verum dicens vobis ?

4:17  Æmulantur vos non bene : sed excludere vos volunt, ut illos æmulemini.

4:18  Bonum autem æmulamini in bono semper : et non tantum cum præsens sum apud vos.

4:19  Filioli mei, quos iterum parturio, donec formetur Christus in vobis :

4:20  vellem autem esse apud vos modo, et mutare vocem meam : quoniam confundor in vobis.

4:21  Dicite mihi qui sub lege vultis esse : legem non legistis ?

4:22  Scriptum est enim : Quoniam Abraham duos filios habuit : unum de ancilla, et unum de libera.

4:23  Sed qui de ancilla, secundum carnem natus est : qui autem de libera, per repromissionem :

4:24  quæ sunt per allegoriam dicta. Hæc enim sunt duo testamenta. Unum quidem in monte Sina, in servitutem generans, quæ est Agar :

4:25  Sina enim mons est in Arabia, qui conjunctus est ei quæ nunc est Jerusalem, et servit cum filiis suis.

4:26  Illa autem, quæ sursum est Jerusalem, libera est, quæ est mater nostra.

4:27  Scriptum est enim : Lætare, sterilis, quæ non paris ; erumpe et clama, quæ non parturis : quia multi filii desertæ, magis quam ejus quæ habet virum.

4:28  Nos autem, fratres, secundum Isaac promissionis filii sumus.

4:29  Sed quomodo tunc is, qui secundum carnem natus fuerat, persequebatur eum qui secundum spiritum : ita et nunc.

4:30  Sed quid dicit Scriptura ? Ejice ancillam, et filium ejus : non enim hæres erit filius ancillæ cum filio liberæ.

4:31  Itaque, fratres, non sumus ancillæ filii, sed liberæ : qua libertate Christus nos liberavit.

Chapter 5

5:1  State, et nolite iterum jugo servitutis contineri.

5:2  Ecce ego Paulus dico vobis : quoniam si circumcidamini, Christus vobis nihil proderit.

5:3  Testificor autem rursus omni homini circumcidenti se, quoniam debitor est universæ legis faciendæ.

5:4  Evacuati estis a Christo, qui in lege justificamini : a gratia excidistis.

5:5  Nos enim spiritu ex fide, spem justitiæ exspectamus.

5:6  Nam in Christo Jesu neque circumcisio aliquid valet, neque præputium : sed fides, quæ per caritatem operatur.

5:7  Currebatis bene : quis vos impedivit veritati non obedire ?

5:8  persuasio hæc non est ex eo, qui vocat vos.

5:9  Modicum fermentum totam massam corrumpit.

5:10  Ego confido in vobis in Domino, quod nihil aliud sapietis : qui autem conturbat vos, portabit judicium, quicumque est ille.

5:11  Ego autem, fratres, si circumcisionem adhuc prædico : quid adhuc persecutionem patior ? ergo evacuatum est scandalum crucis.

5:12  Utinam et abscindantur qui vos conturbant.

5:13  Vos enim in libertatem vocati estis, fratres : tantum ne libertatem in occasionem detis carnis, sed per caritatem Spiritus servite invicem.

5:14  Omnis enim lex in uno sermone impletur : Diliges proximum tuum sicut teipsum.

5:15  Quod si invicem mordetis, et comeditis : videte ne ab invicem consumamini.

5:16  Dico autem : Spiritu ambulate, et desideria carnis non perficietis.

5:17  Caro enim concupiscit adversus spiritum, spiritus autem adversus carnem : hæc enim sibi invicem adversantur, ut non quæcumque vultis, illa faciatis.

5:18  Quod si Spiritu ducimini, non estis sub lege.

5:19  Manifesta sunt autem opera carnis, quæ sunt fornicatio, immunditia, impudicitia, luxuria,

5:20  idolorum servitus, veneficia, inimicitiæ, contentiones, æmulationes, iræ, rixæ, dissensiones, sectæ,

5:21  invidiæ, homicidia, ebrietates, comessationes, et his similia, quæ prædico vobis, sicut prædixi : quoniam qui talia agunt, regnum Dei non consequentur.

5:22  Fructus autem Spiritus est caritas, gaudium, pax, patientia, benignitas, bonitas, longanimitas,

5:23  mansuetudo, fides, modestia, continentia, castitas. Adversus hujusmodi non est lex.

5:24  Qui autem sunt Christi, carnem suam crucifixerunt cum vitiis et concupiscentiis.

5:25  Si Spiritu vivimus, Spiritu et ambulemus.

5:26  Non efficiamur inanis gloriæ cupidi, invicem provocantes, invicem invidentes.

Chapter 6

6:1  Fratres, etsi præoccupatus fuerit homo in aliquo delicto, vos, qui spirituales estis, hujusmodi instruite in spiritu lenitatis, considerans teipsum, ne et tu tenteris.

6:2  Alter alterius onera portate, et sic adimplebitis legem Christi.

6:3  Nam si quis existimat se aliquid esse, cum nihil sit, ipse se seducit.

6:4  Opus autem suum probet unusquisque, et sic in semetipso tantum gloriam habebit, et non in altero.

6:5  Unusquisque enim onus suum portabit.

6:6  Communicet autem is qui catechizatur verbo, ei qui se catechizat, in omnibus bonis.

6:7  Nolite errare : Deus non irridetur.

6:8  Quæ enim seminaverit homo, hæc et metet. Quoniam qui seminat in carne sua, de carne et metet corruptionem : qui autem seminat in spiritu, de spiritu metet vitam æternam.

6:9  Bonum autem facientes, non deficiamus : tempore enim suo metemus non deficientes.

6:10  Ergo dum tempus habemus, operemur bonum ad omnes, maxime autem ad domesticos fidei.

6:11  Videte qualibus litteris scripsi vobis mea manu.

6:12  Quicumque enim volunt placere in carne, hi cogunt vos circumcidi, tantum ut crucis Christi persecutionem non patiantur.

6:13  Neque enim qui circumciduntur, legem custodiunt : sed volunt vos circumcidi, ut in carne vestra glorientur.

6:14  Mihi autem absit gloriari, nisi in cruce Domini nostri Jesu Christi : per quem mihi mundus crucifixus est, et ego mundo.

6:15  In Christo enim Jesu neque circumcisio aliquid valet, neque præputium, sed nova creatura.

6:16  Et quicumque hanc regulam secuti fuerint, pax super illos, et misericordia, et super Israël Dei.

6:17  De cetero, nemo mihi molestus sit : ego enim stigmata Domini Jesu in corpore meo porto.

6:18  Gratia Domini nostri Jesu Christi cum spiritu vestro, fratres. Amen.