TurNTB - Psalms - 119

119:1  Ne mutlu yolları temiz olanlara, RAB'bin yasasına göre yaşayanlara!

119:2  Ne mutlu O'nun öğütlerine uyanlara, Bütün yüreğiyle O'na yönelenlere!

119:3  Hiç haksızlık etmezler, O'nun yolunda yürürler.

119:4  Koyduğun koşullara Dikkatle uyulmasını buyurdun.

119:5  Keşke kararlı olsam Senin kurallarına uymakta!

119:6  Hiç utanmayacağım, Bütün buyruklarını izledikçe.

119:7  Şükredeceğim sana temiz yürekle, Adil hükümlerini öğrendikçe.

119:8  Kurallarını yerine getireceğim, Bırakma beni hiçbir zaman!

119:9  Genç insan yolunu nasıl temiz tutar? Senin sözünü tutmakla.

119:10  Bütün yüreğimle sana yöneliyorum, İzin verme buyruklarından sapmama!

119:11  Aklımdan çıkarmam sözünü, Sana karşı günah işlememek için.

119:12  Övgüler olsun sana, ya RAB, Bana kurallarını öğret.

119:13  Ağzından çıkan bütün hükümleri Dudaklarımla yineliyorum.

119:14  Sevinç duyuyorum öğütlerini izlerken, Sanki benim oluyor bütün hazineler.

119:15  Koşullarını derin derin düşünüyorum, Yollarını izlerken.

119:16  Zevk alıyorum kurallarından, Sözünü unutmayacağım.

119:17  Ben kuluna iyilik et ki yaşayayım, Sözüne uyayım.

119:18  Gözlerimi aç, Yasandaki harikaları göreyim.

119:19  Garibim bu dünyada, Buyruklarını benden gizleme!

119:20  İçim tükeniyor, Her an hükümlerini özlemekten.

119:21  Buyruklarından sapan Lanetli küstahları azarlarsın.

119:22  Uzaklaştır benden küçümsemeleri, hakaretleri, Çünkü öğütlerini tutuyorum.

119:23  Önderler toplanıp beni kötüleseler bile, Ben kulun senin kurallarını derin derin düşüneceğim.

119:24  Öğütlerin benim zevkimdir, Bana akıl verirler.

119:25  Toza toprağa serildim, Sözün uyarınca yaşam ver bana.

119:26  Yaptıklarımı açıkladım, beni yanıtladın; Kurallarını öğret bana!

119:27  Koşullarını anlamamı sağla ki, Harikalarının üzerinde düşüneyim.

119:28  İçim eriyor kederden, Sözün uyarınca güçlendir beni!

119:29  Yalan yoldan uzaklaştır, Yasan uyarınca lütfet bana.

119:30  Ben sadakat yolunu seçtim, Hükümlerini uygun gördüm.

119:31  Öğütlerine dört elle sarıldım, ya RAB, Utandırma beni!

119:32  İçime huzur verdiğin için Buyrukların doğrultusunda koşacağım.

119:33  Kurallarını nasıl izleyeceğimi öğret bana, ya RAB, Öyle ki, onları sonuna kadar izleyeyim.

119:34  Anlamamı sağla, yasana uyayım, Bütün yüreğimle onu yerine getireyim.

119:35  Buyrukların doğrultusunda yol göster bana, Çünkü yolundan zevk alırım.

119:36  Yüreğimi haksız kazanca değil, Kendi öğütlerine yönelt.

119:37  Gözlerimi boş şeylerden çevir, Beni kendi yolunda yaşat.

119:38  Senden korkulması için Ben kuluna verdiğin sözü yerine getir.

119:39  Korktuğum hakaretten uzak tut beni, Çünkü senin ilkelerin iyidir.

119:40  Çok özlüyorum senin koşullarını! Beni doğruluğunun içinde yaşat!

119:41  Bana sevgini göster, ya RAB, Sözün uyarınca kurtar beni!

119:42  O zaman beni aşağılayanlara Gereken yanıtı verebilirim, Çünkü senin sözüne güvenirim.

119:43  Gerçeğini ağzımdan düşürme, Çünkü senin hükümlerine umut bağladım.

119:44  Yasana sürekli, Sonsuza dek uyacağım.

119:45  Özgürce yürüyeceğim, Çünkü senin koşullarına yöneldim ben.

119:46  Kralların önünde senin öğütlerinden söz edecek, Utanç duymayacağım.

119:47  Senin buyruklarından zevk alıyor, Onları seviyorum.

119:48  Saygı ve sevgi duyuyorum buyruklarına, Derin derin düşünüyorum kurallarını.

119:49  Kuluna verdiğin sözü anımsa, Bununla umut verdin bana.

119:50  Acı çektiğimde beni avutan budur, Sözün bana yaşam verir.

119:51  Çok eğlendiler küstahlar benimle, Yine de yasandan şaşmadım.

119:52  Geçmişte verdiğin hükümleri anımsayınca, Avundum, ya RAB.

119:53  Çileden çıkıyorum, Yasanı terk eden kötüler yüzünden.

119:54  Senin kurallarındır ezgilerimin konusu, Konuk olduğum bu dünyada.

119:55  Gece adını anarım, ya RAB, Yasana uyarım.

119:56  Tek yaptığım, Senin koşullarına uymak.

119:57  Benim payıma düşen sensin, ya RAB, Sözlerini yerine getireceğim, dedim.

119:58  Bütün yüreğimle sana yakardım. Lütfet bana, sözün uyarınca.

119:59  Tuttuğum yolları düşündüm, Senin öğütlerine göre adım attım.

119:60  Buyruklarına uymak için Elimi çabuk tuttum, oyalanmadım.

119:61  Kötülerin ipleri beni sardı, Yasanı unutmadım.

119:62  Doğru hükümlerin için Gece yarısı kalkıp sana şükrederim.

119:63  Dostuyum bütün senden korkanların, Koşullarına uyanların.

119:64  Yeryüzü sevginle dolu, ya RAB, Kurallarını öğret bana!

119:65  Ya RAB, iyilik ettin kuluna, Sözünü tuttun.

119:66  Bana sağduyu ve bilgi ver, Çünkü inanıyorum buyruklarına.

119:67  Acı çekmeden önce yoldan sapardım, Ama şimdi sözüne uyuyorum.

119:68  Sen iyisin, iyilik edersin; Bana kurallarını öğret.

119:69  Küstahlar yalanlarla beni lekeledi, Ama ben bütün yüreğimle senin koşullarına uyarım.

119:70  Onların yüreği yağ bağladı, Bense zevk alırım yasandan.

119:71  İyi oldu acı çekmem; Çünkü kurallarını öğreniyorum.

119:72  Ağzından çıkan yasa benim için Binlerce altın ve gümüşten daha değerlidir.

119:73  Senin ellerin beni yarattı, biçimlendirdi. Anlamamı sağla ki buyruklarını öğreneyim.

119:74  Senden korkanlar beni görünce sevinsin, Çünkü senin sözüne umut bağladım.

119:75  Biliyorum, ya RAB, hükümlerin adildir; Bana acı çektirirken bile sadıksın.

119:76  Ben kuluna verdiğin söz uyarınca, Sevgin beni avutsun.

119:77  Sevecenlik göster bana, yaşayayım, Çünkü yasandan zevk alıyorum.

119:78  Utansın küstahlar beni yalan yere suçladıkları için. Bense senin koşullarını düşünüyorum.

119:79  Bana dönsün senden korkanlar, Öğütlerini bilenler.

119:80  Yüreğim kusursuz uysun kurallarına, Öyle ki, utanç duymayayım.

119:81  İçim tükeniyor senin kurtarışını özlerken, Senin sözüne umut bağladım ben.

119:82  Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten, “Ne zaman avutacaksın beni?” diye soruyorum.

119:83  Dumandan kararmış tuluma döndüm, Yine de unutmuyorum kurallarını.

119:84  Daha ne kadar bekleyecek kulun? Ne zaman yargılayacaksın bana zulmedenleri?

119:85  Çukur kazdılar benim için Yasana uymayan küstahlar.

119:86  Bütün buyrukların güvenilirdir; Haksız yere zulmediyorlar, yardım et bana!

119:87  Nerdeyse sileceklerdi beni yeryüzünden, Ama ben senin koşullarından ayrılmadım.

119:88  Koru canımı sevgin uyarınca, Tutayım ağzından çıkan öğütleri.

119:89  Ya RAB, sözün Göklerde sonsuza dek duruyor.

119:90  Sadakatin kuşaklar boyu sürüyor, Kurduğun yeryüzü sapasağlam duruyor.

119:91  Bugün hükümlerin uyarınca ayakta duran her şey Sana kulluk ediyor.

119:92  Eğer yasan zevk kaynağım olmasaydı, Çektiğim acılardan yok olurdum.

119:93  Koşullarını asla unutmayacağım, Çünkü onlarla bana yaşam verdin.

119:94  Kurtar beni, çünkü seninim, Senin koşullarına yöneldim.

119:95  Kötüler beni yok etmeyi beklerken, Ben senin öğütlerini inceliyorum.

119:96  Kusursuz olan her şeyin bir sonu olduğunu gördüm, Ama senin buyruğun sınır tanımaz.

119:97  Ne kadar severim yasanı! Bütün gün düşünürüm onun üzerinde.

119:98  Buyrukların beni düşmanlarımdan bilge kılar, Çünkü her zaman aklımdadır onlar.

119:99  Bütün öğretmenlerimden daha akıllıyım, Çünkü öğütlerin üzerinde düşünüyorum.

119:100  Yaşlılardan daha bilgeyim, Çünkü senin koşullarına uyuyorum.

119:101  Sakınırım her kötü yoldan, Senin sözünü tutmak için.

119:102  Ayrılmam hükümlerinden, Çünkü bana sen öğrettin.

119:103  Ne tatlı geliyor verdiğin sözler damağıma, Baldan tatlı geliyor ağzıma!

119:104  Senin koşullarına uymakla bilgelik kazanıyorum, Bu yüzden nefret ediyorum her yanlış yoldan.

119:105  Sözün adımlarım için çıra, Yolum için ışıktır.

119:106  Adil hükümlerini izleyeceğime ant içtim, Andımı tutacağım.

119:107  Çok sıkıntı çektim, ya RAB; Koru hayatımı sözün uyarınca.

119:108  Ağzımdan çıkan içten övgüleri Kabul et, ya RAB, Bana hükümlerini öğret.

119:109  Hayatım her an tehlikede, Yine de unutmam yasanı.

119:110  Kötüler tuzak kurdu bana, Yine de sapmadım senin koşullarından.

119:111  Öğütlerin sonsuza dek mirasımdır, Yüreğimin sevincidir onlar.

119:112  Kararlıyım Sonuna kadar senin kurallarına uymaya.

119:113  Döneklerden tiksinir, Senin yasanı severim.

119:114  Sığınağım ve kalkanım sensin, Senin sözüne umut bağlarım.

119:115  Ey kötüler, benden uzak durun, Tanrım'ın buyruklarını yerine getireyim.

119:116  Sözün uyarınca destek ol bana, yaşam bulayım; Umudumu boşa çıkarma!

119:117  Sıkı tut beni, kurtulayım, Her zaman kurallarını dikkate alayım.

119:118  Kurallarından sapan herkesi reddedersin, Çünkü onların hileleri boştur.

119:119  Dünyadaki kötüleri cüruf gibi atarsın, Bu yüzden severim senin öğütlerini.

119:120  Bedenim ürperiyor dehşetinden, Korkuyorum hükümlerinden.

119:121  Adil ve doğru olanı yaptım, Gaddarların eline bırakma beni!

119:122  Güven altına al kulunun mutluluğunu, Baskı yapmasın bana küstahlar.

119:123  Gözümün feri sönüyor, Beni kurtarmanı, Adil sözünü yerine getirmeni beklemekten.

119:124  Kuluna sevgin uyarınca davran, Bana kurallarını öğret.

119:125  Ben senin kulunum, bana akıl ver ki, Öğütlerini anlayabileyim.

119:126  Ya RAB, harekete geçmenin zamanıdır, Yasanı çiğniyorlar.

119:127  Bu yüzden senin buyruklarını, Altından, saf altından daha çok seviyorum;

119:128  Koyduğun koşulların hepsini doğru buluyorum, Her yanlış yoldan tiksiniyorum.

119:129  Harika öğütlerin var, Bu yüzden onlara candan uyuyorum.

119:130  Sözlerinin açıklanışı aydınlık saçar, Saf insanlara akıl verir.

119:131  Ağzım açık, soluk soluğayım, Çünkü buyruklarını özlüyorum.

119:132  Bana lütufla bak, Adını sevenlere her zaman yaptığın gibi.

119:133  Adımlarımı pekiştir verdiğin söz uyarınca, Hiçbir suç bana egemen olmasın.

119:134  Kurtar beni insan baskısından, Koşullarına uyabileyim.

119:135  Yüzün aydınlık saçsın kulunun üzerine, Kurallarını öğret bana.

119:136  Oluk oluk yaş akıyor gözlerimden, Çünkü uymuyorlar yasana.

119:137  Sen adilsin, ya RAB, Hükümlerin doğrudur.

119:138  Buyurduğun öğütler doğru Ve tam güvenilirdir.

119:139  Gayretim beni tüketti, Çünkü düşmanlarım unuttu senin sözlerini.

119:140  Sözün çok güvenilirdir, Kulun onu sever.

119:141  Önemsiz ve horlanan biriyim ben, Ama koşullarını unutmuyorum.

119:142  Adaletin sonsuza dek doğrudur, Yasan gerçektir.

119:143  Sıkıntıya, darlığa düştüm, Ama buyrukların benim zevkimdir.

119:144  Öğütlerin sonsuza dek doğrudur; Bana akıl ver ki, yaşayayım.

119:145  Bütün yüreğimle haykırıyorum, Yanıtla beni, ya RAB! Senin kurallarına uyacağım.

119:146  Sana sesleniyorum, Kurtar beni, Öğütlerine uyayım.

119:147  Gün doğmadan kalkıp yardım dilerim, Senin sözüne umut bağladım.

119:148  Verdiğin söz üzerinde düşüneyim diye, Gece boyunca uyku girmiyor gözüme.

119:149  Sevgin uyarınca sesime kulak ver, Hükümlerin uyarınca, ya RAB, yaşam ver bana!

119:150  Yaklaşıyor kötülük ardınca koşanlar, Yasandan uzaklaşıyorlar.

119:151  Oysa sen yakınsın, ya RAB, Bütün buyrukların gerçektir.

119:152  Çoktan beri anladım Öğütlerini sonsuza dek verdiğini.

119:153  Çektiğim sıkıntıyı gör, kurtar beni, Çünkü yasanı unutmadım.

119:154  Davamı savun, özgür kıl beni, Sözün uyarınca koru canımı.

119:155  Kurtuluş kötülerden uzaktır, Çünkü senin kurallarına yönelmiyorlar.

119:156  Çok sevecensin, ya RAB, Hükümlerin uyarınca koru canımı.

119:157  Bana zulmedenler, düşmanlarım çok, Yine de sapmadım senin öğütlerinden.

119:158  Tiksinerek bakıyorum hainlere, Çünkü uymuyorlar senin sözüne.

119:159  Bak, ne kadar seviyorum koşullarını, Sevgin uyarınca, ya RAB, koru canımı.

119:160  Sözlerinin temeli gerçektir, Doğru hükümlerinin tümü sonsuza dek sürecektir.

119:161  Yok yere zulmediyor bana önderler, Oysa yüreğim senin sözünle titrer.

119:162  Ganimet bulan biri gibi Verdiğin sözlerde sevinç bulurum.

119:163  Tiksinir, iğrenirim yalandan, Ama senin yasanı severim.

119:164  Doğru hükümlerin için Seni günde yedi kez överim.

119:165  Yasanı sevenler büyük esenlik bulur, Hiçbir şey sendeletmez onları.

119:166  Ya RAB, kurtarışına umut bağlar, Buyruklarını yerine getiririm.

119:167  Öğütlerine candan uyar, Onları çok severim.

119:168  Öğütlerini, koşullarını uygularım, Çünkü bütün davranışlarımı görürsün sen.

119:169  Feryadım sana erişsin, ya RAB, Sözün uyarınca akıl ver bana!

119:170  Yalvarışım sana ulaşsın; Verdiğin söz uyarınca kurtar beni!

119:171  Dudaklarımdan övgüler aksın, Çünkü bana kurallarını öğretiyorsun.

119:172  Dilimde sözün ezgilere dönüşsün, Çünkü bütün buyrukların doğrudur.

119:173  Elin bana yardıma hazır olsun, Çünkü senin koşullarını seçtim ben.

119:174  Kurtarışını özlüyorum, ya RAB, Yasan zevk kaynağımdır.

119:175  Beni yaşat ki, sana övgüler sunayım, Hükümlerin bana yardımcı olsun.

119:176  Kaybolmuş koyun gibi avare dolaşıyordum; Kulunu ara, Çünkü buyruklarını unutmadım ben.