Bela - Ezra

Chapter 1

1:1  У першы год Кіра, цара Персідскага, дзеля выкананьня слова Гасподняга з вуснаў Ераміі, абудзіў Гасподзь дух Кіра, цара Персідскага; і ён загадаў абвясьціць па ўсім царстве сваім, словамі і пісьмова:

1:2  так кажа Кір, цар Персідскі: усе царствы зямлі даў мне Гасподзь Бог нябесны, і Ён загадаў мне пабудаваць Яму дом у Ерусаліме, што ў Юдэі.

1:3  Хто ёсьць з вас, з усяго народу Яго,— хай будзе Бог яго зь ім,— і хай ён ідзе ў Ерусалім, што ў Юдэі, і будуе дом Госпада Бога Ізраілевага, таго Бога, Які ў Ерусаліме.

1:4  А ўсе, што засталіся ва ўсіх месцах, дзе б той ні жыў, хай дапамогуць яму жыхары месца таго срэбрам і золатам і іншай маёмасьцю, і быдлам, з дабрахотным дараваньнем на дом Божы, што ў Ерусаліме.

1:5  І падняліся ўзначальнікі пакаленьняў Юдавых і Веньямінавых, і сьвятары і лявіты, кожны, у кім абудзіў Бог дух ягоны, каб пайсьці будаваць дом Гасподні, які ў Ерусаліме.

1:6  І ўсе суседзі іхнія дапамагалі ім срэбным посудам, і золатам, інашай маёмасьцю і быдлам, і дарагімі рэчамі, звыш усякага дабрахотнага дараваньня на храм.

1:7  І цар Кір вынес посуд дома Гасподняга, які Навухаданосар узяў у Ерусаліме і паклаў у доме бога свайго,—

1:8  і вынес яго Кір, цар Персідскі, рукою Мітрэдата скарбоўца, а ён, палічыўшы, здаў іх Шэшбацару, князю Юдаваму.

1:9  І вось лік яго: місак залатых трыццаць, місак срэбраных тысяча, нажоў дваццаць дзевяць,

1:10  чараў залатых трыццаць, чараў срэбраных двайных чатырыста дзесяць, іншага посуду тысяча:

1:11  усяго посуду, залатога і срэбнага, пяць тысяч чатырыста. Усё гэта ўзяў з сабою Шэшбацар пры адпраўленьні перасяленцаў з Вавілона ў Ерусалім.

Chapter 2

2:1  Вось сыны краіны з палонных перасяленьня, якіх Навухаданосар, цар Вавілонскі, завёў у Вавілон, якія вярнуліся ў Ерусалім і Юдэю, кожны ў свой горад,—

2:2  якія прыйшлі з Зарававэлем, Ісусам, Нээміем, Сараем, Рээлаем, Мардахэем, Білшанам, Місфарам, Бігваем, Рэхумам, Ваанам. Колькасьць людзей народу Ізраілевага:

2:3  сыноў Пароша дзьве тысячы сто семдзесят два;

2:4  сыноў Сафатыі трыста семдзесят два;

2:5  сыноў Араха сямсот семдзесят пяць;

2:6  сыноў Пахат-Маава, з сыноў Ісуса і Ёава, дзьве тысячы васямсот дванаццаць;

2:7  сыноў Элама тысяча дзьвесьце пяцьдзясят чатыры;

2:8  сыноў Затуя дзевяцьсот сорак пяць;

2:9  сыноў Закхая сямсот шэсьцьдзясят;

2:10  сыноў Ванія шэсьцьсот сорак два;

2:11  сыноў Бэбая шэсьцьсот дваццаць тры;

2:12  сыноў Азгада тысяча дзьвесьце дваццаць два;

2:13  сыноў Аданікама шэсьцьсот шэсьцьдзясят шэсьць;

2:14  сыноў Бігвая дзьве тысячы пяцьдзясят шэсьць;

2:15  сыноў Адына чатырыста пяцьдзясят чатыры;

2:16  сыноў Атэра, з дома Эзэкіі, дзевяноста восем;

2:17  сыноў Бэцая трыста дваццаць тры;

2:18  сыноў Ёры сто дванаццаць;

2:19  сыноў Хашума дзьвесьце дваццаць тры;

2:20  сыноў Гібара дзевяноста пяць;

2:21  ураджэнцаў Віфляема сто дваццаць тры;

2:22  жыхароў Нэтофы пяцьдзясят шэсьць;

2:23  жыхароў Анатота сто дваццаць восем;

2:24  ураджэнцаў Азмавэта сорак два;

2:25  ураджэнцаў Кірыят-Ярыма, Кефіры і Бээрота семсот сорак тры;

2:26  ураджэнцаў Рамы і Гевы шэсьцьсот дваццаць адзін;

2:27  жыхароў Міхмаса сто дваццаць два;

2:28  жыхароў Вэтыля і Гая дзьвесьце дваццаць тры;

2:29  ураджэнцаў Нэво пяцьдзесят два;

2:30  ураджэнцаў Магбіша сто пяцьдзясят шэсьць;

2:31  сыноў другога Элама тысяча дзьвесьце пяцьдзясят чатыры;

2:32  сыноў Харыма трыста дваццаць;

2:33  ураджэнцаў Ліды, Хадыда і Она сямсот дваццаць пяць:

2:34  ураджэнцаў Ерыхона трыста сорак пяць;

2:35  ураджэнцаў Сэнаі тры тысячы шэсьцьсот трыццаць.

2:36  Сьвятароў: сыноў Едаі, з дому Ісусавага, дзевяцьсот семдзесят тры;

2:37  Сыноў Імэра тысяча пяцьдзесят два;

2:38  сыноў Пашхура тысяча дзьвесьце сорак сем;

2:39  сыноў Харыма тысяча сямнаццаць.

2:40  Лявітаў: сыноў Ісуса і Кадмііла, з сыноў Гадавіі, семдзесят чатыры;

2:41  сьпевакоў; сыноў Асафа сто дваццаць восем;

2:42  сыноў брамнікаў: сыны Шалума, сыны Атэра, сыны Талмона, сыны Акува, сыны Хатыты, сыны Шавая,— усяго сто трыццаць дзевяць.

2:43  Нэтынэяў: сыны Цыхі, сыны Хасуфы, сыны Табаота,

2:44  сыны Кероса, сыны Сіягі, сыны Фадона,

2:45  сыны Лебаны, сыны Хагабы, сыны Акува,

2:46  сыны Хагава, сыны Шамлая, сыны Ханана,

2:47  сыны Гідэла, сыны Гахара, сыны Рэаі;

2:48  сыны Рэцына, сыны Нэкоды, сыны Газама,

2:49  сыны Узы, сыны Пасэаха, сыны Бэсая,

2:50  сыны Асны, сыны Мэўніма, сыны Нэфісіма,

2:51  сыны Бакбука, сыны Хакуфы, сыны Хархура,

2:52  сыны Бацлута, сыны Мэхіды, сыны Харшы,

2:53  сыны Баркоса, сыны Сісры, сыны Тамаха,

2:54  сыны Нэцыяха, сыны Хатыфы.

2:55  Сыны рабоў Саламонавых: сыны Сатая, сыны Гасафэрэта, сыны Фэруды,

2:56  сыны Яалы, сыны Даркона, сыны Гідэла,

2:57  сыны Сэфатыі, сыны Хатыла, сыны Похэрэт-Гацэбаіма, сыны Амія,—

2:58  усяго — нэтынэяў і сыноў рабоў Саламонавых трыста дзевяноста два.

2:59  І вось тыя, што выйшлі з Тэлмэлаха, Тэл-Харшы, Хэруб-Адан-Імэра, якія не маглі паказаць пра пакаленьне сваё і пра племя сваё — ці зь Ізраіля яны:

2:60  сыны Дэлая, сыны Товія, сыны Нэкоды, шэсьцьсот пяцьдзесят два.

2:61  І з сыноў сьвятарскіх: сыны Хабая, сыны Гакоца, сыны Вэрзэлія, які ўзяў жонку з дачок Вэрзэлія Галаадыцяніна і пачаў называцца імем іхнім.

2:62  Яны шукалі свайго запісу радавода, і не знайшлося яго, а таму выключаны са сьвятарства.

2:63  І Тыршата сказаў ім, каб яны ня елі вялікай сьвятыні, пакуль не паўстане сьвятар з урымам і тумімам.

2:64  Усё супольства разам складалася з сарака дзвюх тысяч трохсот шасьцідзесяці чалавек,

2:65  акрамя рабоў іхніх і рабыняў іхніх, якіх было сем тысяч трыста трыццаць сем; і пры іх сьпевакоў і пясьнярак дзьвесьце.

2:66  Коней у іх сямсот трыццаць шэсьць, мулаў у іх дзьвесьце сорак пяць;

2:67  вярблюдаў у іх чатырыста трыццаць пяць, аслоў шэсьць тысяч сямсот дваццаць.

2:68  З узначальнікаў пакаленьняў некаторыя, прыйшоўшы да дома Гасподняга ў Ерусаліме, дабрахотна ахвяроўвалі на дом Божы, каб аднавіць яго на падмурку ягоным.

2:69  Паводле дастатку свайго, яны далі ў скарбніцу на працу шэсьцьдзясят адну тысячу драхмаў золата і пяць тысяч мінаў срэбра і сто сьвятарскіх вопратак.

2:70  І пачалі жыць сьвятары і лявіты, і народ і сьпевакі, і брамнікі і нэтынэі ў гарадах сваіх, і ўвесь Ізраіль ў гарадах сваіх.

Chapter 3

3:1  Калі настаў сёмы месяц, і сыны Ізраілевыя ўжо былі ў гарадах, тады сабраўся народ, як адзін чалавек у Ерусаліме.

3:2  І ўстаў Ісус, сын Ёсэдэкаў, і браты ягоныя, сьвятары і Зарававэль, сын Салатыілаў, і браты ягоныя і спарудзілі яны ахвярнік Богу Ізраілеваму, каб прыносіць на ім цэласпаленьні, як напісана ў законе Майсея, чалавека Божага.

3:3  І паставілі ахвярнік на падмурку ягоным, бо яны былі ў страху ад іншаземных народаў; і пачалі прыносіць на ім цэласпаленьні Госпаду, цэласпаленьні ранішнія і вечаровыя.

3:4  І ўчынілі сьвята кучак, як напісана, са штодзённым цэласпаленьнем у пэўным ліку, паводле статуту кожнага дня.

3:5  І пасьля таго ўчынялі цэласпаленьне пастаяннае, і на новы месяц і ва ўсе сьвяты, прысьвечаныя Госпаду, і дабравольнае прынашэньне Госпаду ад кожнага рупліўца.

3:6  Зь першага ж дня сёмага месяца пачалі прыносіць цэласпаленьні Госпаду. А храму Гасподняму яшчэ ня быў пакладзены падмурак.

3:7  І пачалі выдаваць срэбра каменячосам і цесьлярам, і ежу і пітво і алей Сіданянам і Тыранам, каб яны дастаўлялі кедровую драўніну зь Лівана па моры ў Яфу, з дазволу ім Кіра, цара Персідскага.

3:8  На другі год пасьля прыходу свайго да дома Божага ў Ерусалім, на дугім месяцы Зарававэль, сын Салатыілаў, і Ісус, сын Ёсэдэкаў, і астатнія браты іхнія, сьвятары і лявіты, і ўсе прыйшлыя з палону ў Ерусалім паклалі пачатак і паставілі лявітаў ад дваццаці гадоў і вышэй дзеля нагляду за працаю пры доме Гасподнім.

3:9  І ўсталі Ісус, сыны ягоныя і браты ягоныя, Кадмііл і сыны ягоныя, сыны Юды, як адзін дзеля нагладу за майстрамі працы ў доме Божым, а таксама сыны Хэнадада, сыны іхнія і браты іхнія лявіты.

3:10  Калі будаўнікі паклалі аснову храму Гасподняму, тады паставілі сьвятароў у вопратцы іхняй з трубамі і лявітаў, сыноў Асафавых, з кімваламі, каб славіць Госпада па статуце Давіда, цара Ізраілевага.

3:11  І пачалі яны папераменна сьпяваць "хвалеце" і "слаўце Госпада", "бо — добры, бо вечная міласьць яго да Ізраіля". І ўвесь народ усклікаў громападобна, славячы Госпада за тое, што пакладзена аснова дома Гасподняга.

3:12  Зрэшты многія сьвятары і лявіты і ўзначальнікі пакаленьняў, старцы, якія бачылі ранейшы храм, пры закладцы гэтага храма на вачах у іх, плакалі гучна, а многія і ўсклікалі ад радасьці громападобна.

3:13  І ня мог народ адрозьніць ускліканьні радасьці ад енку плачу народнага, бо народ усклікаў гучна, і голас чуцен быў далёка.

Chapter 4

4:1  І пачулі ворагі Юды і Веньяміна, што вяртанцы з палону будуюць храм Госпаду Богу Ізраілеваму;

4:2  і прыйшлі яны да Зарававэля і да ўзначальнікаў пакаленьняў і сказалі ім: будзем і мы будаваць з вамі, бо мы, як і вы, прыходзім да Бога вашага, і Яму прыносім ахвяры ад дзён Асардана, цара Сірыйскага, які перавёў нас сюды.

4:3  І сказаў ім Зарававэль і Ісус і астатнія ўзначальнікі пакаленьняў Ізраільскіх: не будаваць вам разам з намі дом нашаму Богу; мы адны будзем будаваць дом Госпаду Богу Ізраілеваму, як загадаў нам цар Кір, цар Персідскі.

4:4  І пачаў народ зямлі той паслабляць рукі народу Юдэйскага і перашкаджаць яму ў будаўніцтве;

4:5  і падкупалі супроць іх радцаў, каб разбурыць пачынаньне іхняе, ва ўсе дні Кіра, цара Персідскага, і да цараваньня Дарыя, цара Персідскага.

4:6  А ў цараваньне Ахашвероша, на пачатку цараваньня яго, напісалі абвінавачаньне на жыхароў Юдэі і Ерусаліма.

4:7  І ў дні Артаксэркса пісалі Бішлам, Мітрэдат, Табээл і іншыя таварышы іхнія да Артаксэркса, цара Персідскага. А пісьмо было напісана літарамі Сірыйскімі і на Сірыйскай мове.

4:8  Рэхум радца і Шымшай пісец пісалі адно пісьмо супроць Ерусаліма да цара Артаксэркса такое:

4:9  "Тады вось. Рэхум радца і Шымшай пісец і астатнія таварышы іхнія,— Дынэі і Афарсатхэі, Тарпэлэі, Апарсы, Арэх'яне, Вавілоняне, Сусанцы, Дагі, Эламіцяне

4:10  і іншыя народы, якіх перасяліў Аснафар вялікі і славуты і пасяліў у гарадах Самарыйскіх і ў іншых гарадах за ракою, і астатняе.

4:11  І вось сьпіс зь пісьма, якое паслалі яму, цару Артаксэрксу — рабы твае, людзі за ракою, і іншае.

4:12  Хай будзе вядома цару, што Юдэі, якія выйшлі ад цябе, прыйшлі да нас у Ерусалім, будуюць мяцежны і нягодны горад, і сьцены робяць, і падмуркі іх ужо паладзілі.

4:13  Хай жа будзе вядома цару, што калі гэты горад будзе пабудаваны і сьцены адноўлены, дык ні падатку, ні налогу, ні мыты ня будуць даваць, і царскай скарбніцы будзе зроблена шкода.

4:14  Як што мы ямо соль ад палаца царскага, і шкоды цару ня можам бачыць, таму мы пасылаем данясеньне цару:

4:15  хай пашукаюць у памятнай кнізе бацькоў тваіх,— і знойдзеш у кнізе памятнай, і дведаешся, што горад гэты — горад мяцежны і шкодны царам і абласьцям, і што адпады бывалі ў ім здавён, за што горад гэты і спустошаны.

4:16  Таму мы паведамляем цару, што калі горад гэты будзе дабудаваны і сьцены яго дароблены, дык пасьля гэтага ня будзе ў цябе валоданьня за ракою.

4:17  Цар паслаў адказ Рэхуму радцу і Шымшаю пісцу і іншым таварышам іхнім, якія жывуць у Самарыі і іншых гарадах зарэцкіх: Мір... і іншае.

4:18  Пісьмо, якое вы прыслалі нам, выразна прачытана перад мною;

4:19  і ад мяне дадзены загад,— і шукалі, і знайшлі, што горад гэты здаўна паўставаў супроць цароў, і ўчыняліся ў ім мяцяжы і хваляваньні,

4:20  і што былі ў Ерусаліме цары магутныя, і якія валодалі ўсім зарэччам, і ім давалі падаткі, налогі і мыту.

4:21  Дык вось, дайце загад, каб людзі гэтыя перасталі працаваць, і горад гэты не будаваўся, пакуль ад мяне ня будзе дадзены загад.

4:22  І будзьце асьцярожныя, каб не зрабіць у гэтым недагляду. Навошта дазваляць памнажэньне шкоднага на страту царам?"

4:23  Як толькі гэта пісьмо цара Артаксэркса было прачытана перад Рэхумам і Шымшаем пісцом і таварышамі іхнімі, яны адразу пайшлі ў Ерусалім да Юдэяў, і моцнай узброенай рукою спынілі працу іхнюю.

4:24  Тады спынілася праца пры доме Божым у Ерусаліме, і спыненьне гэта працягвалася да другога года цараваньня Дарыя, цара Персідскага.

Chapter 5

5:1  Але прарок Агей і прарок Захар, сын Ады, казалі Юдэям, якія ў Юдэі і Ерусаліме, прарочыя казані у імя Бога Ізраілева.

5:2  Тады ўсталі Зарававэль, сын Салатыілаў, і Ісус, сын Ёсэдэкаў, і пачалі будаваць дом Божы ў Ерусаліме, і зь імі прарокі Божыя, якія падмацоўвалі іх.

5:3  У той час прыйшоў да іх Татнай, зарэцкі начальнік вобласьці, Шэтар-Бознай і таварышы іхнія, і так сказалі ім: хто вам дазволіў будаваць дом гэты і дарабляць сьцены гэтыя?

5:4  Тады мы сказалі ім імёны тых людзей, якія будуюць гэты будынак.

5:5  Але вока Богава было над старэйшынамі Юдэйскімі, і тыя не забаранялі ім, пакуль справу не адправілі Дарыю і пакуль ня прыйшло рашэньне па гэтай справе.

5:6  Вось зьмест пісьма, якое паслаў Татнай, зарэцкі начальнік вобласьці, і Шэтар-Бознай з таварышамі сваімі — Афарсахэямі, якія за ракою, цару Дарыю.

5:7  У данясеньні, якое яны паслалі яму, вось што напісана: "Дарыю цару — усякі мір!

5:8  Хай будзе вядома цару, што мы хадзілі ў Юдэйскую вобласьць да дома Бога вялікага; і будуецца ён зь вялікіх камянёў, і драўніна ўкладваецца ў сьцены, і праца гэтая робіцца борзда і з посьпехам ідзе ў руках іхніх.

5:9  Тады мы спыталіся ў старэйшынаў тых і так сказалі ім: хто дазволіў вам будаваць дом гэты і сьцены гэтыя дарабляць?

5:10  І звыш таго пра імёны іхнія мы спыталіся ў іх, каб уведаміць цябе і напісаць імёны тых людзей, якія галоўныя ў іх.

5:11  І яны адказалі нам такімі словамі: мы рабы Бога неба і зямлі і будуем дом, які быў пабудаваны за шмат гадоў раней гэтага,— і вялікі цар у Ізраіля будаваў яго і давяршыў яго.

5:12  А калі бацькі нашыя прагнявілі Бога нябеснага, Ён аддаў іх у руку Навухаданосара, цара Вавілонскага, Халдэяніна, і дом гэты Ён разбурыў, і народ перасяліў у Вавілон.

5:13  Але ў першы год Кіра, цара Вавілонскага, цар Кір даў дазвол пабудаваць гэты дом Божы;

5:14  ды і посуд дома Божага, залаты і срэбраны, які Навухаданосар вынес з храма Ерусалімскага і занёс у храм Вавілонскі,— вынес Кір цар з храма Вавілонскага і аддаў яго паіменна Шэшбацару, якога ён назначыў начальнікам вобласьці,

5:15  і сказаў яму: вазьмі гэты посуд, ідзі і занясі яго ў храм Ерусалімскі, і хай дом Божы будуецца на сваім месцы.

5:16  Тады Шэшбацар той прыйшоў, заклаў падмурак дома Божага ў Ерусаліме; і з таго часу дагэтуль ён будуецца, і яшчэ не закончаны.

5:17  Дык вось, калі цару заўгодна, няхай пашукаюць у доме царскіх скарбаў, там у Вавілоне, ці сапраўды царом Кірам дадзены дазвол будаваць гэты дом Божы ў Ерусаліме, і царскую волю пра гэта няхай прышлюць нам."

Chapter 6

6:1  Тады цар Дарый даў загад, і шукалі ў Вавілоне ў кнігасховішчы, куды складвалі скарбы.

6:2  І знойдзены ў Экбатане ў палацы, які ў вобласьці Мідыі, адзін сьвітак, і ў ім напісана так: "Для памяці:

6:3  у першы год цара Кіра, цар Кір даў загад пра дом Божы ў Ерусаліме: хай будуецца дом на тым месцы, дзе прыносяць ахвяры, і хай будзе пакладзены моцны падмурак пад яго; вышыня яго ў шэсьцьдзясят локцяў, шырыня яго ў шэсьцьдзясят локцяў;

6:4  радоў з камянёў вялікіх тры, і рад з драўніны адзін; а выдаткі хай выдаюцца з царскага дома.

6:5  Ды і посуд дома Божага, залаты і срэбны, які Навухаданосар вынес з храма Ерусалімскага і занёс у Вавілон, хай вернецца і пойдзе ў храм Ерусалімскі, на месца сваё: і зьмешчаны будзе ў доме Божым.

6:6  Дык вось, Татнай, зарэцкі начальнік вобласьці, і Шэтар-Бознай, з таварышамі вашымі Афарсахэямі, якія за ракою,— сыдзеце адтуль.

6:7  Ня спыняйце працы пры гэтым доме Божым; хай Юдэйскі начальнік вобласьці і Юдэйскія старэйшыны будуюць гэты дом Божы на месцы яго.

6:8  І ад мяне даецца загад пра тое, чым вы павінны садзейнічаць старэйшынам тым Юдэйскім у пабудове таго дома Божага, і: з маёмасьці царскай — з зарэцкіх падаткаў— без адкладу бярэце і давайце тым людзям, каб праца ня спынялася;

6:9  і колькі трэба — хай тое цялят, альбо авечак і ягнят, на цэласпаленьні Богу нябеснаму, таксама пшаніцы, солі, віна і алею, як скажуць сьвятары Ерусалімскія, хай выдаецца ім дзень у дзень без затрымкі,

6:10  каб яны прыносілі ахвяру прыемную Богу неябеснаму і маліліся за жыцьцё цара і сыноў ягоных.

6:11  А мною даецца загад, што калі які-небудзь чалавек зьменіць гэта вызначэньне, дык будзе вынята бервяно з дома ягонага і будзе падняты ён і прыбіты да яго, а дом яго за тое будзе ператвораны ў руіны.

6:12  І Бог, імя Якога там жыве, хай скіне любога цара, які працягнуў бы руку сваю, каб зьмяніць гэта на шкоду гэтаму дому Божаму ў Ерусаліме. Я, Дарый, даў гэты загад: хай выконваецца ён дакладна."

6:13  Тады Татнай, зарэцкі начальнік вобласьці, Шэтар-Бознай і таварышы іхнія,— як загадаў цар Дарый, так дакладна і рабілі.

6:14  І старэйшыны Юдэйскія будавалі з посьпехам, паводле прароцтва Агея прарока і Захара, сына Ады. І пабудавалі і закончылі, па волі Бога Ізраілевага і па волі Кіра і Дарыя і Артаксэркса, цароў Персідскіх.

6:15  І закончаны дом гэты да трэцяга дня месяца Адара, на шостым годзе валадараньня цара Дарыя.

6:16  І ўчынілі сыны Ізраілевыя, сьвятары і лявіты і іншыя, што вярнуліся з палону, асьвячэньне гэтага дома Божага з радасьцю.

6:17  І прынесьлі пры асьвячэньні гэтага дома Божага: сто валоў, дзьвесьце бараноў, чатырыста ягнят і дванаццаць казлоў у ахвяру за грэх за ўсяго Ізраіля, па колькасьці плямёнаў Ізраілевых.

6:18  І паставілі сьвятароў па аддзяленьнях іхніх, і лявітаў па чэргах іхніх на службу Божую ў Ерусаліме, як прадпісана ў кнізе Майсея.

6:19  І ўчынілі вяртанцы з палону пасху на чатырнаццаты дзень першага месяца,

6:20  бо ачысьціліся сьвятары і лявіты,— усе яны, як адзін, чыстыя; і закалолі ягнят пасхальных дзеля ўсіх, што вярнуліся з палону, дзеля братоў сваіх сьвятароў і дзеля сябе.

6:21  І елі сыны Ізраілевыя, якія вярнуліся зь перасяленьня, і ўсе, што аддзяліліся да іх ад нячыстасьці народаў зямлі, каб прыйсьці да Госпада Бога Ізраілевага.

6:22  І сьвяткавалі сьвята праснакоў сем дзён у радасьці, бо парадаваў іх Гасподзь і павярнуў да іх сэрца цара Асірыйскага, каб мацаваць рукі іхнія пры будаўніцтве дома Госпада Бога Ізраілевага.

Chapter 7

7:1  Пасьля гэтых падзей, падчас валадараньня Артаксэркса, цара Персідскага, Эздра, сын Сэраі, сын Азарыі, сын Хэлкіі,

7:2  сын Шалума, сын Садока, сын Ахітува,

7:3  сын Амарыі, сын Азарыі, сын Мараёта,

7:4  сын Захара, сын Узія, сын Букія,

7:5  сын Авішуя, сын Фінээса, сын Элеазара, сын Аарона першасьвятара,—

7:6  гэты Эздра выйшаў з Вавілона. Ён быў кніжнік, які ведаў закон Майсееў, які даў Гасподзь Бог Ізраілеў. І даў яму цар усё паводле жаданьня ягонага, бо рука Госпада Бога ягонага была над ім.

7:7  Зь ім пайшлі ў Ерусалім і некаторыя сыны Ізраілевыя і сьвятары і лявіты, і сьпевакі і брамнікі і нэтынэі на сёмым годзе цара Артаксэркса

7:8  І прыйшоў ён у Ерусалім у пяты месяц,— у сёмы год цара.

7:9  Бо ў першы дзень першага месяца быў пачатак выхаду з Вавілона, і ў першы дзень пятнаццатага месяца ён прыйшоў у Ерусалім, бо дабрадзейная рука Бога ягонага была над ім,

7:10  бо Эздра прыхіліў сэрца сваё да таго, каб вывучаць закон Гасподні і выконваць яго, і вучыць у Ізраіле закону і праўдзе.

7:11  І вось зьмест пісьма, якое даў цар Артаксэркс Эздру сьвятару, кніжніку, які вучыў словам запаведзяў Госпада і законаў Яго ў Ізраіле:

7:12  Артаксэркс, цар цароў, Эздру сьвятару, выкладчыку закона Бога нябеснага дасканаламу і іншае.

7:13  Мною дадзены загад, каб у царстве маім кожны з народу Ізраілевага і сьвятароў яго і лявітаў, хто жадае ісьці ў Ерусалім, ішоў з табою.

7:14  Як што ты пасылаешся ад цара і сямі радцаў ягоных, каб агледзець Юдэю і Ерусалім па Бога твайго законе, што ў тваёй руцэ,

7:15  і каб даставіць срэбра і золата, якое цар і радцы ягоныя ахвяравалі Богу Ізраілеваму, жытло Якога ў Ерусаліме,

7:16  і ўсё срэбра і золата, якое ты зьбярэш ва ўсёй вобласьці Вавілонскай, разам з дабрахотнымі дарамі ад народу і сьвятароў, якія заахвяруюць яны на дом Бога свайго, што ў Ерусаліме;

7:17  таму не адкладваючы купі на гэтыя грошы валоў, бараноў, і ягнят, і хлебных прынашэньняў да іх і выліваньняў для іх, і прынясі іх на ахвярнік дома Бога вашага ў Ерусаліме.

7:18  І што ты і браты твае за добрае мецьмеце зрабіць з астатняга срэбра і золата, тое па волі Бога вашага рабеце.

7:19  І посуд, які дадзены табе дзеля службы ў доме Бога твайго, пастаў перад Богам Ерусалімскім.

7:20  І іншае патрэбнае для дома Бога твайго, што ты прызнаеш патрэбным, давай з дома царскіх скарбаў.

7:21  І ад мяне, цара Артаксэркса, робіцца загад усім скарбоўцам, якія за ракою: усё, чаго запатрабуе ад вас Эздра сьвятар, настаўнік закона Бога нябеснага, не адкладваючы давайце:

7:22  срэбра да ста талантаў, і пшаніцы да ста кораў, і віна да ста батаў, і да ста ж батаў алею, а солі не абмяжоўваючы.

7:23  Усё, што загадана Богам нябесным, павінна рабіцца рупліва для дома Бога нябеснага, каб ня было гневу Яго на царства, цара і сыноў ягоных.

7:24  І даём вам знак, каб ні на кога зь сьвятароў альбо лявітаў, сьпевакоў, брамнікаў, нэтынэяў і служак пры гэтым доме Божым, не накладваць ні падатку, ні налогу, ні мыты.

7:25  А ты, Эздра, па мудрасьці Бога твайго, якая ў руцэ тваёй, пастаў правіцеляў і судзьдзяў, каб яны судзілі ўвесь народ за ракою, — усіх, хто ведае законы Бога твайго; а хто ня ведае, тых вучэце.

7:26  А хто ня будзе выконваць закон Бога твайго і закон цара, над тым неадкладна хай учыняюць суд, ці тое на сьмерць, ці тое на выгнаньне, альбо на грашовую пеню, альбо на ўвязьненьне ў цямніцы".

7:27  Дабраславёны Гасподзь, Бог бацькоў нашых, які ўвёў у сэрца цара — упрыгожыць дом Гасподні, які ў Ерусаліме,

7:28  і схіліў на мяне міласьць цара і радцаў ягоных, і ўсіх магутных князёў цара! І я падбадзёрыўся, бо рука Госпада Бога майго была над мною, і сабраў я ўзначальнікаў Ізраіля, каб яны пайшлі са мною.

Chapter 8

8:1  І вось узначальнікі пакаленьняў і радаводы тых, якія выйшлі са мною з Вавілона, падчас валадараньня цара Артаксэркса:

8:2  з сыноў Фінээса Гірсон; з сыноў Ітамара Данііл; з сыноў Давіда Хатуш;

8:3  з сыноў Шэханіі, з сыноў Пароша Захар і зь ім па сьпісе радаводным сто пяцьдзесят чалавек мужчынскага полу;

8:4  з сыноў Пахат-Маахва Элегаэнай, сын Захара, і зьім дзьвесьце чалавек мужчынскага полу;

8:5  з сыноў Шэханіі, сын Яхазііла, і зь ім трыста чалавек мужчынскага полу;

8:6  з сыноў Адына Эвэд, сын Ёнатана, і зь ім пяцьдзесят чалавек мужчынскага полу;

8:7  з сыноў Элама Ешаія, сын Аталіі, і зь ім семдзесят чалавек мужчынскага полу;

8:8  з сыноў Сафатыі Зэвадыя, сын Міхаілаў, і зь ім восемдзесят чалавек мужчынскага полу;

8:9  з сыноў Ёава Авадыя, сын Ехіэлаў, і зь ім дзьвесьце васемнаццаць чалавек мужчынскага полу;

8:10  з сыноў Шэламіта, сын Ёсіфіі, і зь ім сто шэсьцьдзясят чалавек мужчынскага полу;

8:11  з сыноў Бэвая Захарыя, сын Бэвая, і зь ім дваццаць восем чалавек мужчынскага полу;

8:12  з сыноў Азгада Ёханан, сын Гакатана, і зь ім сто дзесяць чалавек мужчынскага полу;

8:13  з сыноў Аданікама апошнія, і вось іх імёны: Эліфэлет, Еэль і Шэмая, і зь імі шэсьцьдзясят чалавек мужчынскага полу;

8:14  з сыноў Бігвая Утай і Забуд, і зь імі семдзесят чалавек мужчынскага полу.

8:15  Я сабраў іх каля ракі, якая ўпадае ў Агаву, і мы прастаялі там тры дні, і калі я агледзеў народ і сьвятароў, дык з сыноў Лявіі нікога там не знайшоў.

8:16  І паслаў я паклікаць Эліезэра, Арыэла, Шэмаю і Элнатана, і Ярыва і Элнатана, і Натана і Захара і Мэшулама — галоўных і Ёярыва і Элнатана — вучоных,

8:17  і даў ім даручэньне да Ідо, галоўнага ў мясцовасьці Касіфе, і ўклаў ім у вусны, што казаць Ідо і братам ягоным, нэтынэям у мясцовасьці Касіфе, каб яны прывялі да нас служак для дома Бога нашага.

8:18  І прывялі яны да нас, бо дабрадзейная рука Бога нашага была над намі, чалавека разумнага з сыноў Махлія, сына Лявіінага, сына Ізраілевага, менавіта ж Шэрэвію, і сыноў яго і братоў яго, васемнаццаць чалавек;

8:19  і Хашавію і зь ім Ешаію з сыноў Мэрарыных, братоў ягоных, і сыноў іхніх дваццаць;

8:20  і з нэтынэяў, якіх даў Давід і князі ягоныя на прыслугу лявітам, дзьвесьце дваццаць нэтынэяў; усе яны названы паіменна.

8:21  І абвясьціў я там пост каля ракі Агавы, каб упакорыцца нам перад абліччам Бога нашага, прасіць у Яго пасьпяховай дарогі сабе і дзецям нашым і ўсёй маёмасьці нашай,

8:22  бо мне сорамна было прасіць у цара войска і коньнікаў на ахову нашую ад ворага па дарозе, бо мы, гаворачы з царом, сказалі: рука Бога нашага ўсім, хто прыходзіць да Яго,— дабрадзейная, а ўсім, хто пакідае Яго,— магутнасьць Ягоная і гнеў Ягоны!

8:23  І вось, мы пасьціліся і прасілі Бога нашага гэтага, і Ён пачуў нас.

8:24  І я аддзяліў з начальнікаў над сьвятарамі дванаццаць чалавек; Шэрэвію, Хашавію і зь імі дзесяць з братоў іхніх;

8:25  і аддаў ім вагою срэбра, золата і посуд, — усё ахвяраванае на дом Бога нашага, што ахвяравалі цар і радцы ягоныя і князі ягоныя, і ўсе Ізраільцяне, якія там былі.

8:26  І аддаў на рукі ім вагою: срэбра — шэсьцьсот пяцьдзесят талантаў, і срэбнага посуду — на сто талантаў, золата — сто талантаў,

8:27  і чараў залатых — дваццаць, і тысячу драхмаў, і дзьве пасудзіны з найлепшай бліскучай медзі, якая цэніцца як золата.

8:28  І сказаў я ім: вы — сьвятыня Госпаду, і посуд — сьвятыня, і срэбра і золата — дабрахотнае дараваньне Госпаду Богу бацькоў вашых.

8:29  Будзьце ж пільныя і зьберажэце гэта, пакуль вагою не здадзіце начальнікам над сьвятарамі і лявітамі і ўзначальнікам пакаленьняў Ізраілевых у Ерусаліме, у сховішча пры доме Гасподнім.

8:30  І прынялі сьвятары і лявіты ўзважанае срэбра і золата і посуд, каб аднесьці ў Ерусалім, у дом Бога нашага.

8:31  І выправіліся мы ад ракі Агавы на дванаццатым дні першага месяца, каб ісьці ў Ерусалім; і рука Бога нашага была над намі, і выратавала нас ад рукі ворага і ад тых, хто падпільноўваў нас па дарозе.

8:32  І прыйшлі мы ў Ерусалім, і прабылі там тры дні.

8:33  На чацьвёрты дзень мы здалі вагою срэбра і золата і посуд у дом Бога нашага, на рукі Мэрэмоту, сыну Урыі, сьвятару, і зь ім Элеазару, сыну Фінээсаву, і зь ім Ёзаваду, сыну Ісусаваму, і Наадыі, сыну Вінуя, лявітам,"

8:34  усё лікам і вагою. І ўсё ўзважанае запісана ў той самы час.

8:35  Перасяленцы, якія прыйшлі з палону, прынесьлі на цэласпаленьне Богу Ізраілеваму дванаццаць цялят за ўсяго Ізраіля, дзевяноста шэсьць бараноў, семдзесят сем ягнят і дванаццаць казлоў у ахвяру за грэх: усё гэта на цэласпаленьне Госпаду.

8:36  І аддалі царскія загады царскім сатрапам і зарэцкім начальнікам вобласьцяў, і яны ўшанавалі народ і дом Божы.

Chapter 9

9:1  Пасьля заканчэньня гэтага, падышлі да мяне начальнікі і сказалі: народ Ізраілеў і сьвятары і лявіты не аддзяліліся ад народаў іншапляменных зь мярзотамі іхнімі, ад Хананэяў, Хэтэяў, Фэрэзэяў, Евусэяў, Аманіцян, Маавіцян, Егіпцян і Амарэяў,

9:2  бо ўзялі дочак іхніх за сябе і за сыноў сваіх, і зьмяшалася семя сьвятое з народамі іншапляменнымі, і прытым рука самых знакамітых і галоўных была ў гэтым беззаконьні першаю.

9:3  Пачуўшы гэта слова, я падраў споднюю і верхнюю вопратку маю і рваў валасы на галаве маёй і на барадзе маёй, і сядзеў засмучаны.

9:4  Тады сабраліся да мяне ўсе, якія збаяліся слоў Бога Ізраілевага з прычыны злачынства перасяленцаў, і я сядзеў у смутку да вячаровай ахвяры.

9:5  А ў час вечаровай ахвяры я ўстаў зь месца бедаваньня майго, і ў разадранай сподняй і верхняй вопратцы ўпаў на калені мае і працягнуў рукі мае да Госпада Бога майго

9:6  і сказаў: Божа мой! саромеюся і баюся падняць твар мой да Цябе, Божа мой, бо беззаконьні нашыя сталі вышэй галавы, і віна нашая ўзрасла да нябёсаў.

9:7  Зь дзён бацькоў нашых мы ў вялікай віне да сёньня, і за беззаконьні нашыя аддадзеныя былі мы, цары нашыя, сьвятары нашыя, у рукі цароў іншаземных, пад меч, у палон і на разрабаваньне і на пасаромленьне, як гэта і цяпер.

9:8  І вось, праз невялікі час, даравана нам памілаваньне ад Госпада Бога нашага, і Ён пакінуў у нас некалькі ацалелых і даў нам умацавацца на месцы сьвятыні Ягонай, і прасьвятліў вочы нашыя Бог наш, і даў нам ажыць крыху ў рабстве нашым.

9:9  Мы — рабы, але і ў рабстве нашым не пакінуў нас Бог наш. І схіліў Ён да нас міласьць цароў Персідскіх, каб яны далі нам ажыць, пабудаваць дом Бога нашага і аднавіць яго з руінаў ягоных, і далі нам аслону ў Юдэі і ў Ерусаліме .

9:10  І цяпер, што скажам мы, Божа наш, пасьля гэтага? Бо мы адступіліся ад запаведзяў Тваіх,

9:11  якія наказаў Ты праз рабоў Тваіх прарокаў, кажучы: зямля, у якую ідзяце вы, каб авалодаць ёю, зямля нячыстая, яна апаганена нячыстасьцю іншаплямененых народаў, іх мярзотамі, якімі яны напоўнілі яе ад краю да краю ў паганьбеньнях сваіх.

9:12  Дык вось, дочак вашых не выдавайце за сыноў іхніх, і дочак іхніх не бярэце за сыноў вашых, і ня шукайце міру іхняга і дабра іхняга вавек, каб умацавацца вам і карміцца дабротамі зямлі той і перадаць яе ў спадчыну сынам вашым навечна.

9:13  І пасьля ўсяго, што спасьцігла нас за благія ўчынкі нашыя і за вялікую віну нашую — бо Ты, Божа наш, пашкадаваў нас не па меры беззаконьня нашага і даў нам такое збавеньне.

9:14  Няўжо мы зноў будзем парушаць запаведзі Твае і ўступаць у радство з гэтымі агіднымі народамі? Ці не прагневаешся Ты на нас нават да вынішчэньня нас, так што ня будзе ацалелых і ня будзе выратаваньня?

9:15  Госпадзе Божа Ізраілеў! праведны Ты. Бо мы ацалелі да гэтага дня; і вось мы ў беззаконьнях нашых перад абліччам Тваім, хоць пасьля гэтага не належала б нам стаяць перад абліччам Тваім.

Chapter 10

10:1  Калі Эздра маліўся і спавядаўся, плачучы і падаючы перад домам Божым, сышоўся да яго вялікі збор Ізраільцян, мужчын і жанчын і дзяцей, бо і народ моцна плакаў.

10:2  І адказваў Шэханія, сын Ехііла з сыноў Эламавых, і сказаў Эздру: мы зрабілі злачынства перад Богам нашым, што ўзялі жонак іншапляменных з народаў зямлі, але ёсьць яшчэ надзея Ізраілю ў гэтай справе;

10:3  складзём цяпер запавет з Богам нашым, што, па парадзе гаспадара майго і тых, якія схіляюцца перад запаведзямі Бога нашага, мы адпусьцім усіх жонак і народжаных імі,— і хай будзе па законе!

10:4  Устань, бо гэта твая справа, і мы з табою: узбадзёрся і дзей!

10:5  І ўстаў Эздра, і загадаў начальнікам над сьвятарамі, лявітамі і ўсім Ізраілем даць прысягу, што яны зробяць так. І яны прысягнулі.

10:6  І ўстаў Эздра і пайшоў ад дома Божага ў жытло Ёханана, сына Эліяшывы, і прыйшоў туды. Хлеба ён ня еў і вады ня піў, бо плакаў па злачынстве перасяленцаў.

10:7  І абвясьцілі ў Юдэі і ў Ерусаліме ўсім былым палонным, каб яны зьбіраліся ў Ерусаліме,

10:8  а хто ня прыйдзе праз тры дні, на ўсю маёмасьць таго, па вызначэньні начальнікаў і старэйшын будзе накладзены заклён, і сам ён будзе адлучаны ад супольства перасяленцаў.

10:9  І сабраліся ўсе жыхары Юдэі і зямлі Веньямінавай у Ерусалім за тры дні. Гэта было на дзявятым месяцы, у дванаццаты дзень месяца. І сядзеў увесь народ на пляцы каля дома Божага, дрыжучы як ад гэтай дзеі, так і ад дажджу.

10:10  І ўстаў Эздра сьвятар і сказаў ім: вы ўчынілі злачынства, узяўшы сабе жонак іншапляменных, і тым павялічылі віну Ізраіля.

10:11  Дык вось, пакайцеся перад Госпадам Богам бацькоў вашых і выканайце волю Яго, і адлучэце сябе ад народаў зямлі і ад жонак іншапляменных.

10:12  І адказваў увесь сход, і сказаў гучным голасам: як ты сказаў, так і зробім.

10:13  Аднак жа народ шматлікі, і час цяпер дажджлівы, і няма магчымасьці стаяць на вуліцы. Ды і гэта справа не аднаго дня і ня двух, бо мы шмат у гэтай справе награшылі.

10:14  Хай нашы начальнікі заступяць месца ўсяго супольства, і ўсе ў гарадах нашых, якія ўзялі жонак іншапляменных, хай прыходзяць сюды ў назначаны час і зь імі старэйшыны кожнага горада і судзьдзі яго, пакуль не адвернецца ад нас палкі гнеў Бога нашага за гэтую дзею.

10:15  Тады Ёнатан, сын Асаіла, і Яхзэя, сын Тыквы, сталі над гэтай дзеяй, і Мэшулам і Шаўтай лявіт былі за памочнікаў.

10:16  І зрабілі так выхадцы з палону. І вылучаны на гэта Эздра сьвятар, узначальнікі пакаленьняў, ад кожнага пакаленьня іх і ўсе яны названы паіменна. І зрабілі яны пасяджэньне ў першы дзень дзясятага месяца дзеля дасьледаваньня гэтай справы;

10:17  і закончылі дасьледаваньне пра ўсіх, хто ўзяў жонак іншапляменных, да першага дня першага месяца.

10:18  І знайшліся з сыноў сьвятарскіх, якія ўзялі жонак іншапляменных,— з сыноў Ісуса, сына Ёсэдэкавага, і братоў ягоных: Маасэя, Эліезэр, Ярыў і Гэдалія;

10:19  і яны далі заруку, што адпусьцяць жонак сваіх, і што яны павінны прынесьці ў ахвяру барана за сваю віну;

10:20  і з сыноў Імэра: Хананій і Зэвадыя;

10:21  і з сыноў Харыма: Маасэя, Элія, Шэмая, Ехііл і Узія;

10:22  і з сыноў Пашхура: Элёэнай, Маасея, Ісмаіл, Натанаіл, Ёзавад і Эласа;

10:23  і зь лявітаў: Ёзавад, Шымэй і Келая, ён жа Кліта, Патахія, Юда і Эліезэр;

10:24  і са сьпевакоў: Эльяшыў; і з брамнікаў: Шалум, Тэлем і Урый;

10:25  а зь Ізраільцян,— з сыноў Пароша: Рамая, Ізія, Малхія, Міямін, Элеазар, Малхія і Вэная;

10:26  і з сыноў Элама: Матфанія, Захар, Ехіэл, Аудый, Ірэмот і Элія;

10:27  і з сыноў Зату: Элёэнай, Эльяшыў, Матанія, Ірэмот, Завад і Азіса;

10:28  і з сыноў Бэвая: Ёханан, Хананія, Забвай і Атлай;

10:29  і з сыноў Ванія: Мэшулам, Малух, Адая, Яшуў, Шэал і Ерамот;

10:30  і з сыноў Пахат-Маава: Адна, Хэлал, Вэная, Маасэя, Матанія, Вэсэлііл, Бінуй і Манасія;

10:31  і з сыноў Харыма: Эліезэр, Ішыя, Малхія, Шэмая, Сымон,

10:32  Веньямін, Малух, Шэмарыя;

10:33  і з сыноў Хашума: Матнай, Матата, Завад, Эліфэлэт, Ерэмай, Манасія і Шымэй;

10:34  і з сыноў Ванія: Маадай, Амрам і Уэл,

10:35  Бэная, Бід’я. Келугі,

10:36  Ванэя, Мэрэмот, Эльяшыў,

10:37  Матанія, Матнай, Яасай,

10:38  Ваній, Бінуй, Шымэй,

10:39  Шэлэмія, Натан, Аданія,

10:40  Махнадбай, Шашай, Шарай,

10:41  Азарыел, Шэлэміягу, Шэмарыя,

10:42  Шалум, Амарыя і Язэп;

10:43  і з сыноў Нэво: Еел, Мататыя, Завад, Зэвіна, Ядай, Ёэль і Бэная.

10:44  Усе гэтыя пабралі за сябе жонак іншапляменных, і некаторыя з гэтых жонак нарадзілі ім дзяцей.