Bela - Nehemiah

Chapter 1

1:1  Слова Нээміі, сына Ахаліінага. У месяцы Кісьлеве, у дваццатым годзе, я быў у Сузах, сталічным горадзе.

1:2  І прыйшоў Ханані, адзін з братоў маіх, ён і некалькі чалавек зь Юдэі. І спытаўся я ў іх пра ацалелых Юдэяў, якія засталіся ад палону, і пра Ерусалім.

1:3  І сказалі яны мне: пазасталыя, якія засталіся ад палону, там, у краіне сваёй , у вялікім бедстве і ў прыніжэньні; і сьцяна Ерусаліма разбурана і брамы яго спалены агнём.

1:4  Пачуўшы гэтыя словы, я сеў і заплакаў, і засмучаны быў некалькі дзён, і пасьціўся і маліўся перад Богам нябесным

1:5  і казаў: Госпадзе Божа нябёсаў, Божа вялікі і страшны, Які захоўвае запавет і міласьць да тых, што любяць Цябе і захоўваюць наказы Твае!

1:6  Хай будуць вушы Твае ўважлівыя і вочы Твае адкрытыя, каб пачуць малітву раба Твайго, якою я цяпер дзень і ноч малюся перад Табою за сыноў Ізраілевых, рабоў Тваіх, і спавядаюся ў грахах сыноў Ізраілевых, якімі зграшылі мы перад Табою, зграшылі — і я і дом бацькі майго.

1:7  Мы сталі злачынныя перад Табою і не захавалі запаведзяў і пастановаў і вызначэньняў, якія Ты наказаў Майсею, рабу Твайму.

1:8  Але спамяні слова, якое Ты наказаў Майсею, рабу Твайму, кажучы: калі вы зробіцеся злачынцамі, дык Я расьсею вас па народах,

1:9  акалі зьвернецеся да Мяне і будзеце захоўваць запаведзі Мае і выконваць іх, дык хоць бы вы былі выгнаныя на край неба, і адтуль зьбяру вас і прывяду вас на месца, якое выбраў Я, каб уцьвердзіць там імя Маё.

1:10  А яны — рабы Твае і народ Твой, які Ты акупіў сілаю Тваёю вялікаю і рукою Тваёю магутнаю.

1:11  Малю Цябе, Госпадзе! хай будзе вуха Тваё ўважлівае да малітвы раба Твайго і да малітвы рабоў Тваіх, якія любяць схіляцца перад імем Тваім. І дай посьпех рабу Твайму цяпер, і ўвядзі яго ў міласьць у чалавека гэтага. Я быў чашнікам у цара.

Chapter 2

2:1  У месяцы Нісане, на дваццатым годзе цара Артаксэркса, было перад ім віно. І я ўзяў віно і падаў цару, і здавалася, ня быў засмучаны перад ім.

2:2  Але цар сказаў мне: чаму твар твой засмучаны: ты ня хворы, гэтага няма, а, мусіць, скруха на сэрцы? Я вельмі спалохаўся

2:3  і сказаў цару: хай жыве цар вавекі! Як ня быць засмучаным твару майму, калі горад, дом магіл бацькоў маіх, у запусьценьні, і брамы яго спалены агнём!

2:4  І сказаў мне цар: чаго ж ты хочаш? Я памаліўся Богу нябеснаму

2:5  і сказаў цару: калі цару заўгодна, і калі ва ўпадабаньні раб твой перад абліччам тваім, дык пашлі мяне ў Юдэю, у горад магіл бацькоў маіх, каб я адбудаваў яго.

2:6  І сказаў мне цар і царыца, якая сядзела каля яго: колькі часу задоўжыцца дарога твая і калі вернешся? І заўгодна было цару паслаць мяне, пасьля таго як я вызначыў час.

2:7  І сказаў я цару: калі цару заўгодна, дык даў бы мне лісты за зарэцкіх начальнікаў абласьцей, каб яны давалі мне пропуск, пакуль я не дайду да Юдэі,

2:8  і ліст да Асафа, ахоўца царскіх лясоў, каб ён даў мне дрэва на браму крэпасьці, якая пры домеБожым, і на гарадскую сьцяну, і на дом, у якім мне жыць. І даў мне цар, бо ж дабрадзейная рука Бога майго была над мною.

2:9  І прыйшоў я да зарэцкіх начальнікаў абласьцей і аддаў ім царскія лісты. А паслаў са мною цар воінскіх начальнікаў зь верхаўцамі.

2:10  Калі пачуў пра гэта Санавалат, Хараніт і Товія, Аманіцкі раб, дык ім быдо даволі прыкра, што прыйшоў чалавек паклапаціцца пра дабро сыноў Ізраілевых.

2:11  І прыйшоў я ў Ерусалім. І прабыўшы там тры дні,

2:12  устаў я ўначы зь нямногімі людзьмі, якія былі пры мне, і нікому не сказаў, што Бог мой паклаў мне на сэрца зрабіць для Ерусаліма; а жывёлы ня было са мною ніякае, акрамя той, на якой я ехаў.

2:13  І праехаў я ўначы праз браму Даліны перад крыніцай Драконавай да брамы Гнаявой, і агледзеў я сьцены Ерусаліма разбураныя і яго брамы, спаленыя агнём.

2:14  І пад'ехаў я да брамы Крыніцы і да царскага вадаёму; але ня было месца прайсьці жывёле, якая была пад мною,—

2:15  і я падняўся назад па лагчыне ўначы і аглядаў сьцяну, і праехаўшы брамаю Даліны, вярнуўся.

2:16  І начальнікі ня ведалі, куды я хадзіў і што я раблю; ні Юдэям, ні сьвятарам, ні знакамітым, ні начальнікам, ні іншым майстрам работ я датуль нічога не адкрываў.

2:17  І сказаў я ім: вы бачыце бедства, у якім мы знаходзімся; Ерусалім пусты і брамы яго спалены агнём; пойдзем, пабудуем сьцяну Ерусаліма, і ня будзем наперад у такім занядбаньні.

2:18  І я расказаў ім пра руку Бога майго, якая спрыяла мне, а таксама і словы цара, якія ён казаў мне. І сказалі яны: будзем будаваць,— і змацавалі рукі свае на добрае.

2:19  Дачуўшыся пра гэта, Санавалат, Хараніт і Товія, Аманіцкі раб, і Гешэм Аравіцянін сьмяяліся з нас і з пагардай казалі: што гэта за дзея, якую вы чыніце? Ужо ці ня думаеце ўзбунтавацца супроць цара?

2:20  Я даў ім адказ і сказаў ім: Бог Нябесны, Ён дае нам посьпех, і мы, рабы Ягоныя, будзем будаваць, а вам няма долі і права і памяці ў Ерусаліме.

Chapter 3

3:1  І ўстаў Эліяшыў, вялікі сьвятар, і браты яго сьвятары і пабудавалі Авечую браму: яны асьвяцілі яе і ўставілі дзьверы яе, і ад вежы Мэа асьвяцілі яе да вежы Хананэла.

3:2  І каля яго будавалі Ерыхонцы, і каля іх будаваў Закхур, сын Імрыя.

3:3  Браму Рыбную будавалі ўраджэнцы Сэнаі: яны пакрылі яе, і ўставілі дзьверы яе, замкі яе і засаўкі яе.

3:4  Каля іх папраўляў сьцяну Мэрэмот, сын Урыі, сын Гакоца; каля іх папраўляў Мэшулам, сын Бэрэхіі, сын Мэшызабэла; каля іх папраўляў Садок, сын Бааны;

3:5  каля іх папраўлялі Тэкойцы; зрэшты знакаміцейшыя зь іх ня ўнурылі карка свайго папрацаваць дзеля Госпада свайго.

3:6  Старую браму папраўлялі Ёяда, сын Пасэаха і Мэшулам, сын Бэсодыі: яны пакрылі яе, і ўставілі дзьверы яе, і замкі яе і засаўкі яе.

3:7  Каля іх папраўляў Мэлатыя Гавааніцянін, і Ядон з Мэранота, з жыхарамі Гаваона і Міцфы, падуладнымі зарэцкаму начальніку вобласьці.

3:8  Каля яго папраўляў Узііл, сын Харгаі, срэбранік, а каля яго папраўляў Хананія, сын Гаракахіма. І аднавілі Ерусалім да сьцяны шырокай.

3:9  Каля іх папраўляў Рэфая, сын Хура, начальнік паўакругі Ерусалімскай.

3:10  Каля іх і насупраць дома свайго папраўляў Едая, сын Харумафа, а каля яго папраўляў Хатуш, сын Хашаўніі.

3:11  На другім участку папраўляў Малхія, сын Харыма, і Хашуў, сын Пахат-Маава;яны ж папраўлялі і вежу Пячную.

3:12  Каля іх папраўляў Шалум, сын Галахеша, начальнік паўакругі Ерусалімскай, ён і дочкі ягоныя.

3:13  Браму Даліны папраўляў Ханун і жыхары Занааха: яны пабудавалі яе, і ўставілі дзьверы яе, замкі і засаўкі яе; і яшчэ папраўлялі яны тысячу локцяў сьцяны да брамы Гнаявой.

3:14  А браму Гнаявую папраўляў Малхія, сын Рэхава, начальнік Бэткарэмскай акругі: ён пабудаваў яе і ўставіў дзьверы яе, замкі яе і засаўкі яе.

3:15  Браму Крыніцы папраўляў Шалум, сын Калхазэя, начальнік акругі Міцфы: ён пабудаваў яе, і пакрыў яе, і ўставіў дзьверы яе, замкі яе і засаўкі яе, — ён жа папраўляў сьцяну каля вадаёма Сэлах насупраць царскага саду і да прыступак, што спускаліся з горада Давідавага.

3:16  За ім папраўляў Нээмія, сын Азбука, начальнік паўакругі Бэтцурскай, да магільніц Давідавых і да выкапанай сажалкі і да дома адважных.

3:17  За ім папраўлялі лявіты: Рэхум, сын Ванія; каля яго папраўляў Хашавія, начальнік паўакругі Кеільскай, за сваю акругу.

3:18  За ім папраўлялі браты іхнія: Бавай, сын Ханадада, начальнік Кеільскай паўакругі.

3:19  А каля яго папраўляў Эзэр, сын Ісуса, начальнік Міцфы, на другім участку, насупраць уваходу ў збройню на розе.

3:20  За ім рупліва папраўляў Варух, сын Забвая, на другім участку, ад рога да дзьвярэй дома Эльяшыва, вялікага сьвятара.

3:21  За ім папраўляў Мэрэмот, сын Урыі, сын Гакоца, на другім участку, ад дзьвярэй дома Эльяшывавага да канца дома Эльяшывавага.

3:22  За ім папраўлялі сьвятары з ваколіц.

3:23  За ім папраўляў Веньямін і Хашуў насупраць дома свайго; за імі папраўляў Азарыя, сын Маасэі, сын Ананіі, каля дома свайго.

3:24  За ім папраўляў Бінуй, сын Хэнадада, на другім участку, ад дома Азарыі да рога і павароту.

3:25  За ім Фалал, сын Узая, насупраць рога і вежы, якая выступае ад верхняга дома царскага, якая каля двара цямнічнага. За ім Фэдая, сын Пароша.

3:26  А нэтынэі, якія жылі ў Афэле, паправілі насупраць Вадзяной брамы на ўсход і да вежы, якая выступае.

3:27  За імі папраўлялі Тэкойцы, на другім участку, адмесца насупраць вялікай вежы, што выступае, да сьцяны Афэла.

3:28  Далей брамы Конскае папраўлялі сьвятары, кожны насупраць свайго дома.

3:29  За імі папраўляў Садок, сын Імэра, насупраць свайго дома, а за ім парпраўляў Шэмая, сын Шэханіі, вартаўнік усходняе брамы.

3:30  За ім папраўляў Хананія, сын Шэлэміі, і Ханун, шосты сын Цалафа, на другім участку. За ім папраўляў Мэшулам, сын Бэрэхіі, насупраць пакоя свайго.

3:31  За ім папраўляў Малхія, сын Гацорфія, да дома нэтынэяў і гандляроў, насупраць брамы Гаміфкад і да вугольнага жытла.

3:32  А паміж вугольным жытлом да брамы Авечай папраўлялі срэбнікі і гандляры.

Chapter 4

4:1  Калі пачуў Санавалат, што мы будуем сьцяну, ён раззлаваўся і вельмі гневаўся і зьдзекаваўся зь Юдэяў;

4:2  і гаварыў пры братах сваіх і пры Самарыйскіх вайсковых людзях, і сказаў: што робяць гэтыя нікчэмныя Юдэі? няўжо ім гэта дазваляць? няўжо яны будуць прыносіць ахвяры? няўжо яны калі-небудзь скончаць? няўжо яны ажывяць камяні з грудаў пылу, і прытым папаленыя?

4:3  А Товія Аманіцянін, які быў каля яго, сказаў: а няхай будуюць; пойдзе ліс і разбурыць іхні каменны мур.

4:4  Пачуй, Божа наш, у якой мы пагардзе, і абярні іхнія праклёны на іх галаву, і аддай іх пагардзе ў зямлі палону,

4:5  і не пакрый беззаконьняў іхніх, і грэх іхні хай не загладзіцца перад абліччам Тваім, бо яны засмуцілі будаўнікоў!

4:6  Мы аднак будавалі мур, і складзены быў увесь мур да палавіны яго. І народу хапала імпэту працаваць.

4:7  Калі пачулі Санавалат і Товія, і Аравіцяне, і Аманіцяне, і Азацяне, што сьцены Ерусалімскія аднаўляюцца, што пашкоды пачалі папраўляцца, дык ім было вельмі прыкра.

4:8  І згаварыліся ўсе разам пайсьці вайною на Ерусалім і разбурыць яго.

4:9  І мы маліліся Богу нашаму, і ставілі супроць іх варту ўдзень і ўначы дзеля выратаваньня ад іх.

4:10  Але Юдэі сказалі: аслабла сіла ў насільшчыкаў, а сьмецьця многа; мы ня можам будаваць сьцяну.

4:11  А непрыяцелі нашыя казалі: не даведаюцца і ня ўбачаць, як раптам мы ўвойдзем усярэдзіну іх і пераб'ем іх, і спынім працу.

4:12  Калі прыходзілі Юдэі, што жылі каля іх, і казалі нам разоў дзесяць, з усіх месцаў, што яны нападуць на нас,

4:13  тады ў нізкіх мясьцінах каля горада, за сьцяною, на мясьцінах сухіх паставіў я народ папляменна зь мечамі іхнімі, зь дзідамі іхнімі і лукамі іхнімі.

4:14  І агледзеў я, і стаў, і сказаў знакамітым і начальнікам і іншаму люду: ня бойцеся іх; памятайце Госпада вялікага і страшнага і змагайцеся за братоў сваіх, за сыноў сваіх і за дочак сваіх, за жонак сваіх і за дамы свае.

4:15  Калі пачулі непрыяцелі нашыя, што нам вядомыя намеры іхнія , тады разбурыў Бог намысел іхні; і ўсе мы вярнуліся да сьцяны, кожны да свае працы.

4:16  З таго дня палавіна маладых людзей у мяне займалася працаю, а другая палавіна іх трымала дзіды, шчыты і лукі і латы; і начальнікі былі за ўсім домам Юдавым.

4:17  Будаўнікі сьцяны і насільшчыкі цяжару, які накладваліна іх , адною рукою рабілі працу, а другою трымалі дзіду.

4:18  Кожны будаўнік аперазаны быў мечам па сьцёгнах сваіх, і так яны будавалі. Каля мяне быў трубач.

4:19  І сказаў я знакамітым і начальнікам і іншаму люду: праца вялікая і ёмістая, і мы расьсеяны па сьцяне і аддаленыя адзін ад аднаго;

4:20  таму, адкуль пачуеце вы гук трубы, у тое месца зьбірайцеся да нас: Бог наш будзе змагацца за нас.

4:21  Так рабілі мы працу; і палавіна трымалі дзіды ад золку да першых зорак.

4:22  Звыш гэтага тым часам сказаў я люду, каб у Ерусаліме ўсе начавалі з рабамі сваімі,— і будуць яны ў нас уначы на варце, а ўдзень на працы.

4:23  І ні я, ні браты мае, ні слугі мае, ні варта, што суправаджала мяне, ня здымалі зь сябе вопраткі сваёй, у кожнага былі пад рукою меч і вада.

Chapter 5

5:1  І сталася вялікае нараканьне ў народзе і ў жанчын яго на братоў сваіх Юдэяў.

5:2  Былі такія, што казалі: нас, сыноў нашых і дачок нашых многа; і мы хацелі б здабываць хлеб і карміцца і жыць.

5:3  Былі і такія, што казалі: палі свае і вінаграднікі свае і дамы свае мы закладваем, каб здабыць хлеба ад голаду.

5:4  Былі і такія, што казалі: мы пазычаем срэбра на падатак цару пад заклад палёў нашых і вінаграднікаў нашых;

5:5  у нас такія ж целы, якія целы ў братоў нашых, і сыны нашыя такія самыя, як іхнія сыны, а вось мы павінны аддаваць сыноў нашых і дочак нашых у рабы, і некаторыя з дочак нашых ужо ў няволі. Няма ніякіх сродкаў на выкуп у руках нашых; і палі нашы і вінаграднікі нашы у іншых.

5:6  Калі я пачуў нараканьні іхнія і такія словы, я вельмі ўгневаўся.

5:7  Сэрца маё абурылася, і я строга выгаварыў знакамітым і начальнікам і сказаў ім: вы бераце ліхву з братоў сваіх. І склікаў я супроць іх вялікі сход

5:8  і сказаў ім: мы выкупалі братоў сваіх, Юдэяў, прададзеных народам, колькі было сілы ў нас, а вы прадаяце братоў сваіх, і яны прадаюцца нам? Яны маўчалі, ня маючы што сказаць.

5:9  І сказаў я: нядобра вы робіце. Ці ж ня ў страху Бога нашага павінны хадзіць вы, каб пазьбегнуць наганы ад народаў, ворагаў нашых?

5:10  І я таксама, браты мае і служкі мае пазычалі ім і срэбра і хлеб: пакінем ім пазыку гэтую.

5:11  Вярнеце ж ім сёньня палі іхнія, вінаграднікі і масьлічныя сады іхнія, і дамы іхнія, і ліхву з срэбра і хлеба, і віна і алею, за якую вы пазычалі ім.

5:12  І сказалі яны: вернем і ня будзем зь іх спаганяць; зробім так, як ты кажаш. І паклікаў я сьвятароў і сказаў ім запрысягнуцца, што яны так зробяць.

5:13  І вытрас я вопратку маю і сказаў: так няхай вытрасе Бог кожнага чалавека, які ня стрымае слова гэтага, з дома ягонага і з маёнтка ягонага, і так хай будзе ў яго вытрасена і пуста! І сказаў увесь сход: амін. І праславілі Бога; і народ стрымаў слова гэтае.

5:14  Яшчэ: з таго дня, як назначаны я быў начальнікам вобласьці іхнім у зямлі Юдэйскай, ад дваццатага года да трыццаць другога года цара Артаксэркса, і так дваццаць гадоў я і браты мае ня елі хлеба вобласьценачальніцкага.

5:15  А ранейшыя начальнікі абласьцей, якія былі да мяне, абцяжарвалі народ і зьбіралі зь іх хлеб і віно, акрамя сарака сікляў срэбра; нават і слугі іхнія панавалі над народам. А я не рабіў так праз страх Божы.

5:16  Пры гэтым працу на сьцяне гэтай я падтрымліваў; і палёў мы ня куплялі, і ўсе слугі мае зьбіраліся туды на працу.

5:17  Юдэяў і начальнікаў па сто пяцьдзесят чалавек бывала ў мяне за сталом, апрача тых, што прыходзілі да нас з навакольных народаў.

5:18  І вось што гатавалася на адзін дзень: адзін бык, шэсьць адборных авечак і птушкі гатаваліся ў мяне; і за дзесяць дзён трацілася мноства рознага віна. І пры тым хлеба вобласьценачальніцкага я не патрабаваў, бо цяжкая служба ляжала на народзе гэтым.

5:19  Спамяні, Божа мой, на добрае мне ўсё, што я зрабіў дзеля народу гэтага.

Chapter 6

6:1  Калі дайшло да слыху Санавалата і Товіі і Гешэма Аравіцяніна і астатніх непрыяцеляў нашых, што я адбудаваў сьцяну, і не засталося ў ёй пашкодаў, — зрэшты, я да таго часу яшчэ ня ставіў дзьвярэй у брамы,—

6:2  тады прыслаў Санавалат і Гешэм да мяне сказаць: прыйдзі, і сыдземся ў адным зь сёлаў на раўніне Она. Яны намышлялі зрабіць мне благое.

6:3  Але я паслаў да іх паслоў сказаць: я заняты вялікай справай, не магу сысьці; справа спынілася б, калі б я пакінуў яго і сышоў да вас.

6:4  Чатыры разы прысылалі яны да мяне з такім самым запрашэньнем, і я адказваў ім тое самае.

6:5  Тады прыслаў да мяне Санавалат пяты раз свайго слугу, у якога ў руцэ быў адкрыты ліст.

6:6  У ім было напісана: чутка носіцца ў народаў, і Гешэм кажа, быццам ты і Юдэі задумалі адпасьці, дзеля чаго і будуеш ты сьцяну і хочаш быць у іх царом, паводле тых самых чутак;

6:7  і прарокаў паставіў ты, каб яны абвяшчалі пра цябе ў Ерусаліме і казалі: цар Юдэйскі! І такія гаворкі дойдуць да цара. Дык вось, прыходзь, і параімся разам.

6:8  Але я паслаў да яго сказаць: нічога такога ня было, пра што ты кажаш; ты выдумаў гэта сваім розумам.

6:9  Бо ўсе яны палохалі нас, думаючы: апусьцяцца рукі іхнія ад справы гэтай, і яна не адбудзецца; але я тым болей умацаваў рукі мае.

6:10  Прыйшоў я ў дом Шэмаі, сына Дэлаі, сына Мэгетавэлавага, і ён замкнуўся і сказаў: пойдзем у дом Божы, усярэдзіну храма і замкнём за сабою дзьверы храма, бо прыйдуць забіць цябе, і прыйдуць забіць цябе ўначы.

6:11  Але я сказаў: ці можа ўцякаць такі чалавек, як я? Ці можа такі чалавек , як я, увайсьці ў храм, каб застацца жывым? Не пайду.

6:12  Я ведаў, што ня Бог паслаў яго, хоць ён па-прарочы казаў мне, але што Товія і Санавалат падкупілі яго.

6:13  Дзеля таго ён быў падкуплены, каб я спалохаўся і зрабіў так і зграшыў, і каб мелі пра мяне благую думку і перасьледавалі мяне за гэта дакорамі.

6:14  Спамяні, Божа мой, Товію і Санавалата па гэтых справах іхніх, а таксама прарочыцу Наадыю і іншых прарокаў, якія хацелі запалохаць мяне!

6:15  Сьцяна была закончана на дваццаць пятым дні месяца Элула, за пяцьдзесят два дні.

6:16  Калі пачулі пра гэта ўсе непрыяцелі нашыя, і ўбачылі гэта ўсе народы, якія вакол нас, тады яны вельмі ўпалі ў вачах сваіх і спазналі, што гэта дзея зроблена Богам нашым.

6:17  Звыш таго ў тыя дні знакамітыя Юдэі многа пісалі лістоў, якія пасылаліся Товію, а лісты Товія прыходзілі да іх.

6:18  Бо многія ў Юдэі былі ў клятвеным спрымірэнстве зь ім, бо ён быў зяць Шэханіі, сына Арахавага, а сын ягоны Ёханан узяў за сябе дачку Мэшулама, сына Вэрэхіі.

6:19  Нават пра дабрыню ягоную яны гаварылі пры мне, і мае словы пераносіліся да яго. Товія пасылаў лісты, каб запалохаць мяне.

Chapter 7

7:1  Калі сьцяна была пабудавана, і я ўставіў дзьверы, і пастаўлены былі на сваё служэньне брамнікі і сьпевакі і лявіты,

7:2  тады загадаў я брату майму Ханані і начальніку Ерусалімскай крэпасьці Хананію, бо ён больш за многіх іншых быў чалавек верны і богабаязны,

7:3  і сказаў я ім: няхай не адчыняюць брам Ерусалімскіх, пакуль не абагрэе сонца, і пакуль яны стаяць, хай зачыняюць і замыкаюць дзьверы. І паставіў я вартаўнікамі жыхароў Ерусаліма, кожнага на сваю варту і кожнага насупраць дома ягонага.

7:4  Але горад быў шырокі і вялікі, а народу ў ім было нямнога, і дамы ня былі пабудаваны.

7:5  І паклаў мне Бог мой на сэрца сабраць знакамітых і начальнікаў і народ, каб зрабіць перапіс. І знайшоў я радаводны перапіс тых, якія спачатку прыйшлі, і ў ім напісана:

7:6  вось жыхары краіны, якія выправіліся з палонных, пераселеных Навухаданосарам, царом Вавілонскім, і вярнуліся ў Ерусалім і Юдэю, кожны ў свой горад;—

7:7  тыя, якія пайшлі з Зарававэлем, Ісусам, Нээміем, Азарыем, Раміем, Нахманіем, Марадахэем, Білшанам, Місфэрэтам, Бігваем, Нэхумам, Ваанам. Колькасьць людзей народу Ізраілевага:

7:8  Сыноў Пароша дзьве тысячы сто семдзесят два.

7:9  Сыноў Сафатыі трыста семдзесят два.

7:10  Сыноў Араха шэсьцьсот пяцьдзесят два.

7:11  Сыноў Пахат-Маава, з сыноў Ісуса і Ёава, дзьве тысячы васемсот васемнаццаць.

7:12  Сыноў Элама тысяча дзьвесьце пяцьдзясят чатыры.

7:13  Сыноў Зату васемсот сорак пяць.

7:14  Сыноў Закхая сямсот шэсьцьдзясят.

7:15  Сыноў Бінуя шэсьцьсот сорак восем.

7:16  Сыноў Бэвая шэсьцьсот дваццаць восем.

7:17  Сыноў Азгада дзьве тысячы трыста дваццаць два.

7:18  Сыноў Аданікама шэсьцьсот шэсьцьдзясят сем.

7:19  Сыноў Бігвая дзьве тысячы шэсьцьсот сем.

7:20  Сыноў Адына шэсьцьсот пяцьдзясят пяць.

7:21  Сыноў Атэра з дома Эзэкіі дзевяноста восем.

7:22  Сыноў Хашума трыста дваццаць восем.

7:23  Сыноў Вэцая трыста дваццаць чатыры.

7:24  Сыноў Харыфа сто дванаццаць.

7:25  Нараджэнцаў Гаваона дзевяноста пяць.

7:26  Жыхароў Віфляема і Нэтофы сто восемдзесят восем.

7:27  Жыхароў Анатота сто дваццаць восем.

7:28  Жыхароў Бэт-Азмавэта сорак два.

7:29  Жыхароў Карыятыярыма, Кефіры і Бээрота сямсот сорак тры.

7:30  Жыхароў Рамы і Гевы шэсьцьсот дваццаць адзін.

7:31  Жыхароў Міхмаса сто дваццаць два.

7:32  Жыхароў Вэтыля і Гая сто дваццаць тры.

7:33  Жыхароў Нэво другога пяцьдзесят два.

7:34  Сыноў Элама другога тысяча дзьвесьце пяцьдзясят чатыры.

7:35  Сыноў Харыма трыста дваццаць.

7:36  Нараджэнцаў Ерыхона трыста сорак пяць.

7:37  Нараджэнцаў Лода, Хадыда і Она сямсот дваццаць адзін.

7:38  Нараджэнцаў Сэнаі тры тысячы дзевяцьсот трыццаць.

7:39  Сьвятароў, сыноў Едаі, з дома Ісусавага, дзевяцьсот семдзесят тры.

7:40  Сыноў Імэра тысяча пяцьдзесят два.

7:41  Сыноў Пашхура тысяча дзьвесьце сорак сем.

7:42  Сыноў Харыма тысяча сямнаццаць.

7:43  Лявітаў: сыноў Ісуса, з дома Кадміілавага, з дома сыноў Гадэвы, семдзесят чатыры.

7:44  Сьпевакоў: сыноў Асафа сто сорак восем.

7:45  Брамнікі: сыны Шалума, сыны Атэра, сыны Талмона, сыны Акува, сыны Хатыты, сыны Шавая — сто трыццаць восем.

7:46  Нэтынэі: сыны Цыхі, сыны Хасуфы, сыны Табаота,

7:47  сыны Кіроса, сыны Сіі, сыны Фадона,

7:48  сыны Леваны, сыны Хагавы, сыны Салмая,

7:49  сыны Ханана, сыны Гідэла, сыны Гахара,

7:50  сыны Рэаі, сыны Рэцына, сыны Нэкоды,

7:51  сыны Газама, сыны Узы, сыны Пасэаха,

7:52  сыны Вэсая, сыны Мэўніма, сыны Нэфішсіма,

7:53  сыны Ваквука, сыны Хакуфы, сыны Хархура,

7:54  сыны Вацліта, сыны Мэхіды, сыны Харшы,

7:55  сыны Варкоса, сыны Сісары, сыны Тамаха,

7:56  сыны Нэцыаха, сыны Хатыфы.

7:57  Сыны рабоў Саламонавых: сыны Сатая, сыны Сафэрэта, сыны Фэрыды,

7:58  сыны Яалы, сыны Даркона, сыны Гідэла,

7:59  сыны Сафатыі, сыны Хатыла, сыны Пахэрэт-Гацэваіма, сыны Амона.

7:60  Усіх нэтынэяў і сыноў рабоў Саламонавых трыста дзевяноста два.

7:61  І вось тыя, што выйшлі з Тэлмэлаха, Тэлхаршы, Херуў-Адона і Імэра; але яны не маглі паказаць пра пакаленьне сваё і пра племя сваё, ці ад Ізраіля яны.

7:62  Сыны Дэлаі, сыны Товіі, сыны Нэкоды — шэсьцьсот сорак два.

7:63  І са сьвятароў: сыны Хаваі, сыны Гакоца, сыны Вэрзэлія, які ўзяў жонку з дочак Вэрзэлія Галаадыцяніна і стаў называцца іх імем.

7:64  Яны шукалі радаводнага свайго запісу, і не знайшлося, і таму выключаны са сьвятарства.

7:65  І Тыршата сказаў ім, каб яны ня елі вялікай сьвятыні, пакуль не паўстане сьвятар з урымам і тумімам.

7:66  Усё супольства разам складалася з сарака двух тысяч трохсот шасьцідзесяці чалавек ,

7:67  акрамя рабоў іхніх і рабынь іхніх, якіх было сем тысяч трыста трыццаць сем; і пры іх сьпевакоў і сьпявачак дзьвесьце сорак пяць.

7:68  Коней у іх было сямсот трыццаць шэсьць, мулаў у іх дзьвесьцесорак пяць,

7:69  вярблюдаў чатырыста трыццаць пяць, аслоў шэсьць тысяч семсот дваццаць.

7:70  Некаторыя ўзначальцы пакаленьняў далі ўклады на вядзеньне працы. Тыршата даў у скарбніцу золатам тысячу драхмаў, пяцьдзесят чараў, пяцьсот трыццаць сьвятарскіх убраньняў.

7:71  І некаторыя з узначальцаў пакаленьняў далі ў скарбніцу на вядзеньне працы дваццаць тысяч драхмаў золата і дзьве тысячы дзьвесьце мінаў срэбра.

7:72  Астатнія з народу далі дваццаць тысяч драхмаў золата і дзьве тысячы мінаў срэбра і шэсьцьдзесят сем сьвятарскіх убраньняў.

7:73  І пачалі жыць сьвятары і лявіты, і брамнікі і сьпевакі, і народ і нэтынэі, і ўвесь Ізраіль у гарадах сваіх.

Chapter 8

8:1  Калі настаў сёмы месяц, і сыны Ізраілевыя жылі па гарадах сваіх, тады сабраўся ўвесь народ, як адзін чалавек, на пляц, які перад Вадзяною брамаю, і сказалі кніжніку Эздру, каб ён прынёс кнігу закона Майсеевага, які запавядаў Гасподзь Ізраілю.

8:2  І прынёс сьвятар Эздра закон на сход мужчын і жанчын і ўсіх, якія маглі разумець, у першы дзень сёмага месяца;

8:3  і чытаў зь яго на пляцы, які перад Вадзяною брамай, ад сьвітаньня да полудня, перад мужчынамі і жанчынамі і ўсімі, якія маглі разумець; і вушы ўсяго народу былі прыхілены да кнігі закона.

8:4  Кніжнік Эздра стаяў на драўляным узвышэньні, якое дзеля гэтага зрабілі, а каля яго, праваруч ад яго, стаялі Мататыя і Шэма, і Аная і Урыя, і Хэлкія і Маасэя, а леваруч ад яго Фэдая і Місаіл, і Малхія і Хашум, і Хашбадана, і Захар і Мэшулам.

8:5  І адкрыў Эздра кнігу перад вачыма ўсяго народу, бо ён стаяў вышэй за народ. І калі ён адкрыў яе, увесь народ устаў.

8:6  І дабраславіў Эздра Госпада Бога вялікага. І ўвесь народ адказаў: амін, амін, падымаючы рукі свае,— і пакланяліся і падалі перад Госпадам тварам да зямлі.

8:7  Ісус, Ваная, Шэрэвія, Ямін, Акуў, Шаўтай, Гадыя, Маасэя, Кліта, Азарыя, Ёзавад, Ханан, Фэлая і лявіты тлумачылі народу закон, тым часам як народ стаяў на сваім месцы.

8:8  І чыталі з кнігі, з закона Божага, выразна, і далучалі тлумачэньне, і народ разумеў прачытанае.

8:9  Тады Нээмія, ён жа Тыршата, і кніжнік Эздра, сьвятар, і лявіты, якія вучылі народ, сказалі ўсяму народу: дзень гэты сьвяты Госпаду Богу нашаму; ня смуткуйце і ня плачце,— бо ўвесь народ плакаў, слухаючы словы закона.

8:10  І сказаў ім: ідзеце, ежце тлустае і пеце салодкае, і пасылайце часткі тым, у каго нічога не прыгатавана, таму што дзень гэты сьвяты Госпаду нашаму. І ня смуткуйце, бо радасьць перад Госпадам — падмацаваньне вам.

8:11  І лявіты супакойвалі ўвесь народ, кажучы: перастаньце, бо дзень гэты сьвяты, ня смуткуйце.

8:12  І пайшоў увесь народ есьці, і піць, і пасылаць часткі, і сьвяткаваць зь вялікай весялосцю, бо зразумелі словы, якія сказалі ім.

8:13  На другі дзень сабраліся ўзначальцы пакаленьняў ад усяго народу, сьвятары і лявіты да кніжніка Эздры, каб ён тлумачыў ім словы закона.

8:14  І знайшлі напісанае ў законе, які Гасподзь даў праз Майсея, каб сыны Ізраілевыя ў сёмым месяцы, у сьвята, жылі ў кучках.

8:15  І таму абвясьцілі і агаласілі па ўсіх гарадах сваіх і ў Ерусаліме, кажучы: ідзеце на гару і нясеце галінкі масьліны садовай і галінкі масьліны дзікай, і галінкі міртавыя і галінкі пальмавыя, і галінкі іншых шырокалістных дрэў, каб зрабіць кучкі паводле напісанага.

8:16  І пайшоў народ, і прынесьлі і зрабілі сабе кучкі, кожны на сваім даху і на дварах сваіх, і на дварах дома Божага, і на пляцы каля Вадзяное брамы і на пляцы каля Яфрэмавай брамы.

8:17  Усё супольства павяртанцаў з палону зрабіла кучкі-буданы і жыло ў кучках. Ад дзён Ісуса, сына Нававага, да гэтага дня, не рабілі так сыны Ізраілевыя. Радасьць была вельмі вялікая.

8:18  І чыталі з кнігі закона Божага кожны дзень, ад першага дня да апошняга дня. І сьвяткавалі сьвята сем дзён, а на восьмы дзень пасьлясьвяцьце праводле статуту.

Chapter 9

9:1  На дваццаць чацвёрты дзень гэтага месяца сабраліся ўсе сыны Ізраілевыя, якія пасьціліся і былі ў вярэтах і з попелам на галовах сваіх.

9:2  І аддзялілася насеньне Ізраілевае ад усіх іншародных, і ўсталі і спавядаліся ў грахах сваіх і ў злачынствах бацькоў сваіх.

9:3  І стаялі на сваім месцы, і чвэрць дня чыталі з кнігі закона Госпада Бога свайго, і чвэрць спавядаліся і пакланяліся Госпаду Богу свайму.

9:4  І ўсталі на ўзвышанае месца лявітаў: Ісус, Ванія, Кадмііл, Шэванія, Вуній, Шэрэвія, Ванія, Хэнані, і гучна заклікалі да Госпадла Бога свайго.

9:5  І сказалі лявіты — Ісус, Кадмііл, Ванія, Хашаўнія, Шэрэвія, Гадыя, Шэванія, Пэтахія: устаньце, слаўце Госпада Бога вашага адвеку і давеку. Хай славасловяць вартае ўслаўленьня і вышэйшае за ўсякае славаслоўе і хвалу імя Тваё!

9:6  Ты, Госпадзе адзіны. Ты стварыў неба, нябёсы нябёсаў і ўсё воінства іх, зямлю і ўсё, што на ёй, моры і ўсё, што ў іх, і Ты жывіш усё гэта, і нябесныя воінствы Табе пакланяюцца.

9:7  Ты Сам, Госпадзе Божа, выбраў Абрама і вывеў яго з Ура Халдэйскага, і даў яму імя Абрагама,

9:8  і знайшоў яго сэрца верным перад Табою, і заключыў зь ім запавет, каб даць семені ягнонаму замлю Хананэяў, Хэтэяў, Амарэяў, Фэрэзэяў, Евусэяў і Гергесэяў. І Ты выканаў слова Сваё, бо Ты праведны.

9:9  Ты ўбачыў бедства бацькоў нашых у Егіпце і пачуў енк іхні каля Чэрмнага мора,

9:10  і паказаў знакі і цуды над фараонам і над усімі рабамі ягонымі, і над усім народам зямлі ягонай, бо Ты ведаў, што яны пагардліва абыходзіліся зь імі, і зарабіў Ты Сабе імя да гэтага дня.

9:11  Ты расьсек перад імі мора, і яны сярод мора прайшлі па сухім, а тых, што гналіся за імі, укінуў у глыбіні, як камень у вялікія воды.

9:12  У слупе воблачным Ты вёў іх удзень і ў слупе вогненным уначы, каб асьвятляць ім дарогу, па якой ім ісьці.

9:13  І сышоў Ты на гару Сінай і гаварыў зь імі зь неба, і даў ім суды справядлівыя, законы правільныя; пастановы і запаведзі добрыя.

9:14  І ўказаў ім сьвятую Тваю суботу і запаведзі, і пастановы і закон падаў ім праз раба Твайго Майсея.

9:15  І хлеб зь неба Ты даваў ім у голадзе іхнім і ваду з каменю крынічыў ім у смазе іхняй, і сказаў ім, каб яны пайшлі і авалодалі зямлёю, якую Ты, падняўшы руку Тваю, запрысягнуўся даць ім.

9:16  Але яны і бацькі нашыя ўпарціліся, і шыю сваю трымалі пругка, і ня слухаліся наказаў Тваіх;

9:17  не захацелі слухацца і ня ўспомнілі цудоўных дзеяў Тваіх, якія Ты рабіў зь імі, і трымалі шыю сваю пругка і з упартасьці сваёй паставілі над сабою правадыра, каб вярнуцца ў рабства сваё. Але Ты Бог, Які любіць дараваць, добры і міласэрны, доўгацярплівы і шматлітасьцівы, і Ты не пакінуў іх.

9:18  І хоць яны зрабілі сабе літое цяля і сказалі: вось бог твой, які вывеў цябе зь Егіпта, і хоць рабілі вялікія абразы,

9:19  але Ты, зь вялікай міласэрнасьці Тваёй, не пакідаў іх у пустыні; слуп воблачны не адыходзіў ад іх удзень, каб весьці іх па шляху, і слуп вогненны ўначы, каб сьвяціць ім у дарозе, якою яны ішлі.

9:20  І Ты даў ім Духа Твайго добрага, каб настаўляць іх, і манну Тваю не адбіраў ад вуснаў іхніх, і ваду даваў ім дзеля наталеньня смагі іхняй.

9:21  Сорак гадоў Ты карміў іх у пустыні; яны ні ў чым ня мелі нястачы, вопратка іхняя не старэла, і ногі іхнія ня пухлі.

9:22  І Ты даў ім царства і народы, і падзяліў ім, і яны авалодалі зямлёю Сігона, і зямлёю цара Есэвонскага, і зямлёю Ога, цара Васанскага.

9:23  І сыноў іхніх Ты памноножыў, як зоркі нябесныя, і ўвёў іх у зямлю, пра якую Ты казаў бацькам іхнім, што яны прыйдуць валодаць ёю .

9:24  І ўвайшлі сыны іхнія, і авалодалі зямлёю. І Ты скарыў ім жыхароў зямлі, Хананэяў, і аддаў іх у рукі іхнія, і цароў іхніх, і народы зямлі, каб яны рабілі зь імі па сваёй волі.

9:25  І занялі яны ўмацаваныя гарады і тлустую зямлю, і ўзялі ў валоданьне дамы, напоўненыя ўсялякім дабром, вадаёмы, высечаныя з каменю , вінаградныя і масьлічныя сады і мноства дрэў з пладамі на ежу. Яны елі, насычаліся, тлусьцелі і мелі асалоду зь вялікай дабрыні Тваёй;

9:26  і зрабіліся ўпартыя і ўзбурыліся супроць Цябе: і занядбалі закон Твой, забівалі прарокаў Тваіх, якія ўмаўлялі іх зьвярнуцца да Цябе, і рабілі вялікія абразы.

9:27  І Ты аддаў іх у рукі ворагам іхнім, якія ўціскалі іх. Але калі, у цяжкі для яго час, яны заклікалі Цябе, Ты выслухваў іх зь нябёсаў, і зь вялікай міласэрнасьці Тваёй, даваў ім ратавальнікаў, і яны ратавалі іх ад рук ворагаў іхніх.

9:28  А калі супакойваліся, дык спачатку пачыналі рабіць благое перад абліччам Тваім, і Ты аддаваў іх у рукі непрыяцеляў іхніх, і яны панавалі над імі. Але калі яны зноў заклікалі Цябе, Ты выслухваў іх зь нябёсаў і зь вялікай міласэрнасьці Тваёй выбаўляў іх шмат разоў.

9:29  Ты нагадваў ім зьвярнуцца да закона Твайго, але яны ўпарціліся і ня слухалі наказаў Тваіх і ўхіляліся ад пастановаў Тваіх, якімі жыў бы чалавек, калі б выконваў іх, і хрыбет свой зрабілі ўпарцістым, і шыю сваю трымалі пругка, і ня слухаліся.

9:30  Чакаючы іхняга навароту , Ты марудзіў шмат гадоў і нагадваў ім Духам Тваім праз прарокаў Тваіх, але яны ня слухалі. І Ты аддаў іх у рукі іншаземных народаў.

9:31  Але зь вялікай міласэрнасьці Тваёй, Ты ня вынішчыў іх да канца і не пакідаў іх, бо Ты Бог добры і літасьцівы.

9:32  І сёньня, Божа наш, Божа вялікі, моцны і страшны, Які захоўвае запавет і міласьць! хай ня будзе малым перад абліччам Тваім уся пакута, якая спасьцігала нас, цароў нашых, князёў нашых, і сьвятароў нашых, і прарокаў нашых, і бацькоў нашых і ўвесь народ Твой ад дзён цароў Асірыйскіх да сёньня.

9:33  Ва ўсім, што спасьцігла нас, Ты праведны, бо Ты рабіў паводле праўды, а мы вінаватыя.

9:34  Цары нашыя, князі нашыя, сьвятары нашыя і бацькі нашыя ня выконвалі закону Твайго, і ня слухалі наказаў Тваіх і напамінаў Тваіх, якімі Ты нагадваў ім.

9:35  І ў царстве сваім пры вялікім дабры Тваім, якое Ты даваў ім, і на прасторнай і тлустай зямлі, якую Ты выдзеліў ім, яны ня служылі Табе і не адварочваліся ад ліхіх дзеяў сваіх.

9:36  І вось, мы цяпер рабы; на той зямлі, якую Ты даў бацькам нашым, каб карміцца яе пладамі і яе дабром, вось, мы рабы.

9:37  І ўтворы свае яна багата прыносіць царам, якім Ты ўпакорыў нас за грахі нашыя. І целамі нашымі і быдлам нашым яны валодаюць, як самі хочуць, і мы ў вялікім уціску.

9:38  Пасьля ўсяго гэтага мы даём цвёрдае абавязацельства і падпісваем, і на подпісе пячатка князёў нашых, лявітаў нашых і сьвятароў нашых.

Chapter 10

10:1  Прыклалі пячаткі: Нээмія — Тыршата, сын Гахаліі, і Сэдэкія

10:2  Сэрая, Азарыя, Ерамія,

10:3  Пашхур, Амарыя, Малхія,

10:4  Хатуш, Шэванія, Малух,

10:5  Харым, Мэрэмот, Авадыя,

10:6  Данііл, Гінэтон, Варух,

10:7  Мэшулам, Авія, Міямін,

10:8  Маазія, Вілгай, Шэмая: гэта сьвятары.

10:9  Лявіты: Ісус, сын Азаніі, Бінуй, з сыноў Хэнадада, Кадмііл,

10:10  і браты іхнія: Шэванія, Гадыя, Кліта, Фэлая, Ханан,

10:11  Міха, Рэхоў, Хашавія,

10:12  Закхур, Шэрэвія, Шэванія,

10:13  Гадыя, Ваній, Вэнінуй.

10:14  Узначальцы народу: Парош, Пахат-Мааў, Элам, Зату, Ванія,

10:15  Вуній, Азгад, Бэвай,

10:16  Аданія, Бігвай, Адын,

10:17  Атэр, Эзэкія, Азур,

10:18  Гадыя, Хашум, Бэцай,

10:19  Харыф, Анатот, Нэвай,

10:20  Магпіяш, Мэшулам, Хэзір,

10:21  Мэшэзавэл, Садок, Ядуй,

10:22  Фэлатыя, Ханан, Анаія,

10:23  Асія, Хананія, Хашуў,

10:24  Лахэш, Пілха, Шавэк,

10:25  Рэхум, Хашаўна, Маасэя,

10:26  Ахія, Ханан, Анан,

10:27  Малух, Харым, Ваана.

10:28  І іншы люд, сьвятары, лявіты, брамнікі, сьпевакі, нэтынэі і ўсе, што аддзяліліся ад іншаземных народаў да закона Божага, жонкі іхнія, сыны іхнія і дочкі іхнія, усе, што маглі разумець,

10:29  прысталі да братоў сваіх, да самых ганаровых зь іх, і ўступілі ў абавязанасьць з прысягаю і праклёнам — рабіць паводле закона Божага, які дадзены рукою Майсея, раба Божага, і захоўваць і выконваць усе запаведзі Госпада Бога нашага і пастановы Яго і прадпісаньні Ягоныя,

10:30  і не аддаваць дочак сваіх іншаземным народам, і іх дочак ня браць за сыноў сваіх;

10:31  і калі іншаземныя народы будуць прывозіць тавары і ўсё прадажнае ў суботу, ня браць у іх у суботу і ў сьвяты дзень, і ў сёмы год пакідаць пазыкі ўсялякага роду.

10:32  І паставілі мы сабе ў закон — даваць ад сябе па траціне сікля ў год на патрэбы дома Бога нашага:

10:33  на хлябы пакладныя на заўсёднае хлебнае прынашэньне і на заўсёднае цэласпаленьне, на суботы, на новыя месяцы, на сьвяты, на сьвятыя рэчы і на ахвяры за грэх дзеля ачышчэньня Ізраіля, і на ўсё, што робіцца ў доме Бога нашага.

10:34  І кінулі мы жэрабі пра дастаўку дроў, сьвятары, лявіты і люд, калі якому пакаленьню нашаму у назначаны час, год у год, прывозіць іх да дома Бога нашага, каб яны гарэлі на ахвярніку Госпада Бога нашага паводле напісанага ў законе.

10:35  І абавязаліся мы кожны год прыносіць у дом Гасподні пачаткі зь зямлі нашай і пачаткі ўсякіх пладоў з усякага дрэва;

10:36  таксама прыводзіць у дом Бога нашага да сьвятароў, якія служаць у доме Бога нашага, першынцаў з сыноў нашых і з быдла нашага, як напісана ў законе, і першароднае ад буйнога і дробнага быдла нашага.

10:37  І пачаткі з молатага хлеба нашага і прынашэньняў нашых, і пладоў з усякага дрэва, віна і алею мы будзем дастаўляць сьвятарам у кладоўкі пры доме Бога нашага і дзесяціну зь зямлі нашай лявітам. Яны, лявіты, будуць браць дзесяціну ва ўсіх гарадах, дзе ў нас земляробства.

10:38  Пры лявітах, калі яны будуць браць лявіцкую дзесяціну, будзе прысутны сьвятар, сын Аарона, каб лявіты дзесяціну з сваіх дзесяцінаў вазілі ў дом Бога нашага ў пакоі, аддзеленыя пад кладоўкі,

10:39  бо ў гэтыя пакоі як сыны Ізраілевыя, так і лявіты павінны дастаўляць прынашэньні ў дарунак: хлеб, віно і алей. Так сьвяты посуд і службіты-сьвятары і брамнікі і сьпевакі. І мы не пакінем дома Бога нашага.

Chapter 11

11:1  І жылі начальнікі народа ў Ерусаліме, а астатнія з народу кідалі жэрабя, каб адна зь дзесяці частак іх ішла на жыхарства ў сьвяты горад Ерусалім, а дзевяць заставаліся ў іншых гарадах.

11:2  І дабраславіў народ усіх, якія з добрай волі згадзіліся жыць у Ерусаліме.

11:3  Вось узначальцы краіны, якія жылі ў Ерусаліме,— а ў гарадах Юдэі жылі, кожны ў сваім валоданьні, па гарадах сваіх: Ізраільцяне, сьвятары, лявіты і нэтынэі і сыны рабоў Саламонавых;

11:4  у Ерусаліме жылі з сыноў Юды і з сыноў Веньяміна. З сыноў Юды: Атая, сын Узіі, сын Захарыя, сын Амарыі, сын Сафатыі, сын Малелеіла, з сыноў Фарэса,

11:5  і Маасэя, сын Варуха, сын Калхазэя, сын Хазаі, сын Адаі, сын Ёярыва, сын Захарыя, сын Шылонія.

11:6  Усіх сыноў Фарэса, якія жылі ў Ерусаліме, чатырыста шэсьцьдзесят восем, людзі выдатныя.

11:7  І вось сыны Веньяміна: Салу, сын Мэшулама, сын Ёэда, сын Фэдаі, сын Калаі, сын Маасэі, сын Ітыіла, сын Ісаі,

11:8  і за ім Габай, Салай — дзевяцьсот дваццаць восем.

11:9  Ёіль, сын Зіхры, быў начальнікам над імі, а Юда, сын Сэнуі, быў другі над горадам.

11:10  Са сьвятароў: Едая, сын Ёярыва, Яхін.

11:11  Сэрая, сын Хэлкіі, сын Мэшулама, сын Садока, сын Мэраёта, сын Ахітува, начальнік у доме Божым,

11:12  і браты іхнія, якія правілі службу ў доме Божым — васемсот дваццаць два; і Адая, сын Ерахама, сына Фэлаліі, сын Амцыя, сын Захарыя, сын Пашхура, сын Малхіі

11:13  і браты ягноныя, узначальцы пакаленьняў — дзьвесьце сорак два; і Амашсай, сын Азарыіла, сын Ахзая, сын Мэшылэмота, сын Імэра,

11:14  і браты ягоныя, людзі выдатныя — сто дваццаць восем. Начальнікам над імі быў Заўдыіл, сын Гагэдаліма.

11:15  А зь лявітаў: Шэмая, сын Хашува, сын Азрыкама, сын Хашавіі, сын Вунія,

11:16  і Шаўтая, і Ёзавад з узначальцаў лявітаў па зьнешніх справах дома Божага,

11:17  і Матфанія, сын Міхі, сын Заўдыя, сын Асафа, галоўны пачынальнік славаслоўя пры малітве, і Бакбукія, другі пасьля яго з братоў ягоных, і Аўда, сын Шамуя, сын Галала, сын Ідытуна.

11:18  Усіх лявітаў у сьвятым горадзе дзьвесьце восемдзесят чатыры.

11:19  А брамнікі: Акуў, Талмон і браты іхнія, якія трымалі варту каля брамаў — сто семдзесят два.

11:20  Астатнія Ізраільцяне, сьвятары, лявіты жылі ва ўсіх гарадах Юдэі, кожны ў сваім удзеле.

11:21  А нэтынэі жылі ў Афэле; над нэтынэямі Цыха і Гішфа.

11:22  Начальнікам над лявітамі ў Ерусаліме быў Узій, сын Ванія, сын Хашавіі, сын Матаніі, сын Міхі, з сыноў Асафавых, якія былі сьпевакамі пры служэньні ў доме Божым,

11:23  бо ад цара быў пра іх адмысловы загад, і назначана было на кожны дзень сьпевакам пэўнае ўтрыманьне.

11:24  І Пэтахія, сын Мэшэзавэла, з сыноў Зары, сына Юды, быў давераны ад цара па ўсякіх справах, якія датычыліся народу.

11:25  З тых, што жылі ў вёсках, на палях сваіх, сыны Юды жылі ў Кірыят-Арбе і залежных ад яе гарадах, у Дывоне і залежных ад яго гарадах, у Екаўцэіле і сёлах яго,

11:26  у Ешуе, у Маладзе і ў Бэт-Палеце,

11:27  у Хацар-Шуале, у Вірсавіі і залежных ад яе гарадах,

11:28  у Сэкелазе, у Мэхоне і залежных ад яе гарадах,

11:29  у Эн-Рымоне, у Цоры і ў Ярмуце,

11:30  у Занаасе, Адаламе і вёсках іх, у Лахісе і на палях яго, у Азэцы і залежных ад яе гарадах. Яны разьмясьціліся ад Вірсавіі і да даліны Эномавай.

11:31  Сыны Веньямінавыя, пачынаючы ад Гевы, у Міхмасе, Гае, у Вэтылі і залежных ад яго гарадах,

11:32  у Анатоце, Нове, Ананіі,

11:33  Гацоры, Раме, Гітаіме,

11:34  Хадыдзе, Цэваіме, Нэвалаце,

11:35  Лодзе, Она, у даліне Харашыме.

11:36  І лявіты мелі жытло сваё ў дзялянках Юды і Веньяміна.

Chapter 12

12:1  Вось сьвятары і лявіты, якія прыйшлі з Зарававэлем, сынам Салатыілавым, і зь Ісусам: Сэрая, Ерамія, Эзра,

12:2  Амарыя, Малух, Хатуш,

12:3  Шэханія, Рэхум, Мэрэмот,

12:4  Іда, Гінэтой, Авія,

12:5  Міямін, Маадыя, Вілга,

12:6  Шэмая, Ёярыў, Едая,

12:7  Салу, Амок, Хэлкія, Едая. Гэта ўзначальцы сьвятароў і браты іхнія ў дні Ісуса.

12:8  А лявіты: Ісус, Бінуй, Кадмііл, Шэрэвія, Юда, Матанія, галоўны пры славаслоўі, ён і браты ягоныя,

12:9  і Бакбукія і Уній, браты іхнія, разам зь імі адказныя за варту.

12:10  Ісус спарадзіў Ёакіма, Ёакім спарадзіў Эльяшыва, Эльяшыў спарадзіў Ёяду,

12:11  Ёяда спарадзіў Ёнатана, Ёнатан спарадзіў Ядуя.

12:12  У дні Ёакіма былі сьвятары, узначальцы пакаленьняў: з дома Сэраі Мэрая, з дома Ераміі Хананія,

12:13  з дома Эздры Мэшулам, з дома Амарыі Ёханан,

12:14  з дома Мэліху Ёнатан, з дома Шэваніі Язэп,

12:15  з дома Харыма Адна, з дома Мэраёта Хэлкія,

12:16  з дома Іда Захарыя, з дома Гінэтона Мэшулам,

12:17  здома Авіі Зіхрый, здома Міньяміна, з дома Маадыі Пілтай,

12:18  з дома Вілгі Шамуй, з дома Шэмаі Ёнатан,

12:19  з дома Еярыва Матнай, з дома Едаі Узій,

12:20  з дома Салая Калай, з дома Амока Эвэр,

12:21  з дома Хэлкіі Хашавія, з дома Едаі Натанаіл.

12:22  Лявіты, узначальцы пакаленьняў, унесены ў запіс у дні Эльяшыва, Ёяды, Ёханана і Ядуя, і таксама сьвятары ў валадараньне Дарыя Персідскага.

12:23  Сыны Лявія, узначальцы пакаленьняў, упісаны ў летапісы да дзён Ёханана, сына Эльяшыва.

12:24  Узначальцы лявітаў: Хашавія, Шэрэвія і Ісус, сын Кадмііла, і браты іхнія, пры іх пастаўленыя дзеля праслаўленьня пры падзякаваньнях, паводле ўстанаўленьня Давіда, чалавека Божага — зьмена за зьменаю.

12:25  Матанія, Бакбукія, Авадыя, Мэшулам, Талмон, Акуў — вартавыя, брамнікі на варце каля парогаў брамных.

12:26  Яны былі ў дні Ёакіма, сына Ісусавага, сына Ёсэдэкавага, і ў дні начальніка вобласьці Нээміі і кніжніка Эздры, сьвятара.

12:27  Пры асьвячэньні сьцяны Ерусалімскай запатрабавалі лявітаў з усіх мясьцінаў іхніх, загадваючы ім прыйсьці ў Ерусалім дзеля ўчыненьня асьвячэньня і радаснага сьвята з праслаўленьнямі і песьнямі пад гукі кімвалаў, псалтыроў і гусьляў.

12:28  І сабраліся сыны сьпевакоў з акругі Ерусалімскай і зь сёлаў Нэтафацкіх,

12:29  і з Бэт-Гагілгала, і з палёў Гевы і Азмавэта, бо сьпевакі пабудавалі сабе вёскі ў наваколлі Ерусаліма.

12:30  І ачысьціліся сьвятары і лявіты, і ачысьцілі народ і брамы і сьцяну.

12:31  Тады я павёў начальнікаў у Юдэі на сьцяну і паставіў два вялікія хоры начале шэсьця, і адзін зь іх ішоў з правага боку сьцяны да Гнаявое брамы.

12:32  За імі ішоў Гашая і палавіна начальнікаў у Юдэі,

12:33  Азарыя, Эздра і Мэшулам,

12:34  Юда і Веньямін, і Шэмая і Ерамія,

12:35  а з сыноў сьвятаровых з трубамі: Захарыя, сын Ёнатана, сын Шэмаі, сын Матаніі, сын Міхея, сын Закхура, сын Асафа,

12:36  і браты ягоныя: Шэмая, Азарыіл, Мілалай, Гілалай, Маай, Натанаіл, Юда і Хананій з музычнымі спарудамі Давіда, чалавека Божага , і кніжнік Эздра наперадзе іх.

12:37  Каля брамы Крыніцы, насупраць іх, яны падняліся па прыступках горада Давідавага па лесьвіцы, якая вядзе на сьцяну вышэй дома Давідавага, да Вадзяное брамы на ўсход.

12:38  Другі хор ішоў насупраць іх, і за ім я і палавіна народу, па сьцяне ад пячной вежы і да шырокай сьцяны,

12:39  і ад брамы Яфрэмавай, міма старое брамы і брамы Рыбнай і іежы Хананэла і вежы Мэа, да Авечае брамы, і спыніліся каля брамы Цямнічнай.

12:40  Потым абодва хоры сталі каля дома Божага, і я і палавіна начальнікаў са мною,

12:41  і сьвятары: Эльякім, Маасэя, Міньямін, Міхей, Эльёэнай, Захарыя, Хананія з трубамі,

12:42  і Маасэя і Шэмая, і Элеазар і Узій, і Ёханан і Малхія, і Элам і Эзэр. І сьпявалі сьпевакі гучна; галоўны ў іх быў Ізрахія .

12:43  І прыносілі ў той дзень вялікія ахвяры і весяліліся, бо Бог даў ім вялдікую радасьць. Весяліліся і жанчыны і дзеці, і весялосьць Ерусаліма далёка было чуваць.

12:44  У той самы дзень прыстаўлены былі людзі да кладовых пакояў для прынашэньняў пачаткаў і дзесяцінаў, каб зьбіраць з палёў пры гарадах часткі, пакладзеныя законам для сьвятароў і лявітаў, бо Юдэям радасна было глядзець на сьвятароў і лявітаў, якія стаялі,

12:45  якія правілі службу Богу свайму і дзеі ачышчэньня і былі сьпевакамі і брамнікамі паводле ўстанаўленьня Давіда і сына яго Саламона.

12:46  Бо здаўна ў дні Давіда і Асафа былі ўстаноўлены ўзначальцы сьпевакоў і песьні Богу, пахвальныя і падзякавальныя.

12:47  Усе Ізраільцяне ў дні Зарававэля і ў дні Нээміі давалі часткі сьпевакам і брамнікам на кожны дзень і аддавалі сьвятыні лявітам, а лявіты аддавалі сьвятыні сынам Аарона.

Chapter 13

13:1  У той дзень чытана было з кнігі Майсеевай уголас народу і знойдзена напісанае ў ёй: Аманіцянін і Маавіцянін ня можа ўвайсьці ў супольства Божае вавек,

13:2  бо яны ня сустрэлі сыноў Ізраіля з хлебам і вадою і нанялі супроць яго Валаама, каб праклясьці яго, але Бог наш абярнуў праклён у дабраславеньне.

13:3  Пачуўшы гэты закон, яны аддзялілі ўсё іншапляменнае ад Ізраіля.

13:4  А перад тым сьвятар Эльяшыў, прыстаўлены да пакояў пры доме Бога нашага, блізкі сваяк Товіі,

13:5  падрыхтаваў яму вялікі пакой, у які раней клалі хлебнае прынашэньне, ладан і посуд, і дзесяціны хлеба, віна і алею, вызначаныя законам лявітам, сьпевакам і брамнікам, і прынашэньні сьвятарам.

13:6  Калі ўсё гэта адбывалася , я ня быў у Ерусаліме, бо ў дваццаць другім годзе Вавілонскага цара Артаксэркса я хадзіў да цара, і праз некалькі дзён зноў выпрасіўся ў цара.

13:7  Калі я прыйшоў у Ерусалім і даведаўся пра благую справу, якую ўчыніў Эльяшыў, падрыхтаваўшы Товію пакой на дварах дома Божага,

13:8  тады мне было вельмі непрыемна, і я выкінуў усе хатнія рэчы Товія прэч з пакоя

13:9  і сказаў, каб ачысьцілі пакоі, і загадаў зноў унесьці туды посуд дома Божага, хлебнае прынашэньне і ладан.

13:10  Яшчэ даведаўся я, што часткі лявітам не аддаюцца, і што лявіты і сьпевакі, якія рабілі сваю справу, разьбегліся, кожны на сваё поле.

13:11  Я зрабіў за гэта вымову начальнікам і сказаў: навошта пакінуты намі дом Божы? І я сабраў іх і паставіў іх на месца іхняе.

13:12  І ўсе Юдэі пачалі прыносіць дзесяціны хлеба, віна і алею ў кладоўкі.

13:13  І прыставіў я да кладовак Шэлэмію сьвятара і Садока кніжніка і Фэдаю зь лявітаў, і пры іх Ханана, сына Закхура, сына Матаніі, бо яны лічыліся вернымі. І на іх ускладзена раздаваць часткі братам сваім.

13:14  Спамяні мяне за гэта, Божа мой, і ня згладзь руплівых дзеяў маіх, якія я рабіў дзеля дома Бога майго і дзеля служэньня пры ім!

13:15  У тыя дні я ўбачыў у Юдэі, што ў суботу топчуць чавілы, возяць снапы і наўючваюць аслоў віном, вінаградам, смоквамі і ўсялякім грузам, і вязуць у суботні дзень у Ерусалім. І я строга выгаварыў ім таго ж самага дня, калі яны прадавалі страўнае.

13:16  І Тыране жылі ў Юдэі і прывозілі рыбу і ўсялякі тавар і прадавалі ў суботу жыхарам Юдэі і ў Ерусаліме.

13:17  І я зрабіў вымову самым знакамітым зь Юдэяў і сказаў ім: навошта вы робіце такое благоцце і апаганьваеце дзень суботні?

13:18  Ці ня так рабілі бацькі вашыя, і за тое Бог наш навёў на нас і на горад гэты ўсё гэта бедства? А вы пабольшваеце гнеў Ягоны на Ізраіля, апаганьваючы суботу.

13:19  Пасьля гэтага, калі зьмяркалася каля брамы Ерусалімскай, перад суботаю, я загадаў замыкаць дзьверы і сказаў, каб не адмыкалі іх да раніцы пасьля суботы. І слуг маіх я ставіў каля брамы, каб ніякая ноша не праходзіла ў дзень суботні.

13:20  І начавалі гандляры і прадаўцы ўсялякага тавару па-за Ерусалімам раз і два.

13:21  Але я строга выгаварыў ім і сказаў ім: навошта вы начуеце каля сьцяны? Калі зробіце гэта другім разам, я накладу руку на вас. З таго часу яны ня прыходзілі ў суботу.

13:22  І сказаў я лявітам, каб яны ачысьціліся і прыйшлі трымаць варту каля брамы, каб сьвяціць дзень суботні. І за гэта спамяні мяне, Божа мой, і пашкадуй мяне зь вялікай літасьці Тваёй!

13:23  Яшчэ тымі днямі бачыў я Юдэяў, якія пабралі сабе жонак з Азацянак, Аманіцянак і Маавіцянак;

13:24  і таму сыны іхнія напалавіну гавораць па-Азоцку, альбо мовай іншых народаў, і ня ўмеюць гаварыць па-Юдэйску.

13:25  Я зрабіў за гэта вымову і праклінаў іх, і некаторых з мужоў біў, рваў у іх валасы і заклінаў іх Богам, каб яны не аддавалі дочак сваіх за сыноў іхніх, і ня бралі дочак іхніх за сыноў сваіх і за сябе.

13:26  Ці не праз іх, казаў я , грашыў Саламон, цар Ізраілеў? У многіх народаў ня было такога цара, як ён. Ён быў любімы Богам сваім, і Бог паставіў яго царом над усімі Ізраільцянамі; і аднак жа чужаземныя жонкі ўвялі ў грэх і яго.

13:27  І ці можна нам чуць пра вас, што вы робіце ўсё гэта вялікае ліха, грэшыце перад Богам нашым, прымаючы ў сужыцьцё чужаземных жонак?

13:28  І з сыноў Ёяды, сына вялікага сьвятара Эльяшыва, адзін быў зяцем Санавалата Хараніта. Я прагнаў яго ад сябе.

13:29  Спамяні ім, Божа мой, што яны зганьбілі сьвятарства і запавет сьвятарскі і лявіцкі!

13:30  Так ачысьціў я іх ад усяго чужаземнага і аднавіў службы сьвятароў і лявітаў, кожнага ў дзеі ягонай,

13:31  і дастаўку дроў у прызначаны час і пачаткі. Спамяні мяне, Божа мой, дзеля дабра мне!