ABPGRK - Deuteronomy

Chapter 1

1:1  ούτοι οι λόγοι ους ελάλησε Μωυσής παντί Ισραήλ πέραν του Ιορδάνου εν τη ερήμω προς δυσμάς πλησίον της ερυθράς θαλάσσης αναμέσον Φαράν Τοφόλ και Λοβόν και αυλων και καταχρύσεα

1:2  ένδεκα ημερών εκ Χωρήβ οδός επ΄ όρος Σηείρ έως Κάδης Βαρνή

1:3  και εγενήθη εν τω τεσσαρακοστώ έτει εν τω ενδεκάτω μηνί μία του μηνός ελάλησε Μωυσής προς πάντας υιούς Ισραήλ κατά πάντα όσα ενετείλατο κύριος αυτώ προς αυτούς

1:4  μετά το πατάξαι Σηών βασιλέα Αμορραίων τον κατοικήσαντα εν Εσεβών και τον Ωγ βασιλέα της Βασάν τον κατοικήσαντα εν Ασταρώθ και εν Εδραϊν

1:5  εν τω πέραν του Ιορδάνου εν γη Μωάβ ήρξατο Μωυσής διασαφήσαι τον νόμον τούτον λέγων

1:6  κύριος ο θεός ημών ελάλησεν ημίν εν Χωρήβ λέγων ικανούσθω υμίν κατοικείν εν τω όρει τούτω

1:7  επιστράφητε και απάρατε υμείς και εισπορεύεσθε εις όρος Αμορραίων και προς πάντας τους περιοίκους αραβά εις όρος και πεδίον και προς λίβα και παραλίαν γην Χαναναίων και Αντιλίβανον έως του ποταμού του μεγαλού Ευφράτου

1:8  ίδετε παραδέδωκα ενώπιον υμών την γην εισπορευθέντες κληρονομήσατε την γην ην ώμοσα τοις πατράσιν υμών τω Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ δούναι αυτοίς και τω σπέρματι αυτών μετ΄ αυτούς

1:9  και είπα προς υμάς εν τω καιρώ εκείνω λέγων ου δυνήσομαι μόνος φέρειν υμάς

1:10  κύριος ο θεός υμών επλήθυνεν υμάς και ιδού εστέ σήμερον ωσεί τα άστρα του ουρανού τω πλήθει

1:11  κύριος ο θεός των πατέρων υμών προσθείη υμίν ως εστέ χιλιοπλασίως και ευλογήσαι υμάς καθότι ελάλησεν υμίν

1:12  πως δυνήσομαι μόνος φέρειν τον κόπον υμών και την υπόστασιν υμών και τας αντιλογίας υμών

1:13  δότε εαυτοίς άνδρας σοφούς και επιστήμονας και συνετούς εις τας φυλάς υμών και καταστήσω αυτούς εφ΄ υμάς ηγουμένους υμών

1:14  και απεκρίθητέ μοι και είπατε καλόν το ρήμα ο ελάλησας ποιήσαι

1:15  και έλαβον εξ υμών άνδρας σοφούς και επιστήμονας και συνετούς εις τας φυλάς υμών και κατέστησα αυτούς ηγείσθαι εφ΄ υμών χιλιάρχους και εκατοντάρχους και πεντηκοντάρχους και δεκάρχους και γραμματοεισαγωγείς τοις κριταίς υμών

1:16  και ενετειλάμην τοις κριταίς υμών εν τω καιρώ εκείνω λέγων διακούετε αναμέσον των αδελφών υμών και κρίνατε δικαιώς αναμέσον ανδρός και αναμέσον αδελφού αυτού και αναμέσον προσηλύτου αυτού

1:17  ουκ επιγνώσεσθε πρόσωπον εν κρίσει κατά τον μικρόν και κατά τον μέγαν κρινείς ου μη υποστείλη πρόσωπον ανθρώπου ότι η κρίσις του θεού εστί και το ρήμα ο εάν σκληρόν η αφ΄ υμών ανοίσετε αυτό επ΄ εμέ και ακούσομαι αυτό

1:18  και ενετειλάμην υμίν εν τω καιρώ εκείνω πάντας τους λόγους ους ποιήσετε

1:19  και απάραντες εκ Χωρήβ επορεύθημεν πάσαν την έρημον την μεγάλην και την φοβεράν εκείνην ην είδετε οδόν όρους του Αμορραίου καθότι ενετείλατο κύριος ο θεός ημών ημίν και ήλθομεν έως Κάδης Βαρνή

1:20  και είπα προς υμάς ήλθατε έως του όρους του Αμορραίου ο κύριος ο θεός ημών δίδωσιν υμίν

1:21  ίδετε παραδέδωκεν ημίν κύριος ο θεός υμών προ προσώπου υμών την γην αναβάντες κληρονομείτε ον τρόπον είπε κύριος ο θεός των πατέρων υμών υμίν μη φοβήσθε μηδέ δειλιάσητε

1:22  και προσήλθατέ μοι πάντες υμεις και είπατε αποστείλωμεν άνδρας προτέρους ημών και εφοδευσάτωσαν ημίν την γην και αναγγειλάτωσαν ημίν απόκρισιν την οδόν δι΄ ης αναβησόμεθα εν αυτή και τας πόλεις εις ας εισπορευσόμεθα εις αυτάς

1:23  και ήρεσεν εναντίον εμου το ρήμα και έλαβον εξ υμών δώδεκα άνδρας άνδρα ένα κατά φυλήν

1:24  και επιστραφέντες ανέβησαν εις το όρος και ήλθον έως φάραγγος βότρυος και κατεσκόπευσαν αυτήν

1:25  και έλαβον εν ταις χερσίν αυτών από του καρπού της γης και κατήνεγκαν προς υμάς και έλεγον αγαθή η γη ην κύριος ο θεός ημών δίδωσιν ημίν

1:26  και ουκ ηθελήσατε αναβήναι αλλ΄ ηπειθήσατε τω ρήματι κυρίου του θεού υμών

1:27  και διεγογγύσατε εν ταις σκηναίς υμών και είπατε διά το μισείν κύριον ημάς εξήγαγεν ημάς εκ γης Αιγύπτου παραδούναι ημάς εις χείρας Αμορραίων και εξολοθρεύσαι ημάς

1:28  που ημείς αναβαίνομεν οι δε αδελφοί ημών απέστησαν την καρδίαν ημών λέγοντες έθνος μέγα και πολύ και δυνατώτερον ημών και πόλεις μεγάλαι και τετειχισμέναι έως του ουρανού αλλά και υιούς γιγάντων εωράκαμεν εκεί

1:29  και είπα προς υμάς μη πτήξητε μηδέ φοβηθήτε απ΄ αυτών

1:30  κύριος ο θεός υμών ο προπορευόμενος προ προσώπου υμών αυτός συνεκπολεμήσει αυτούς μεθ΄ υμών κατά πάντα όσα εποίησεν υμίν εν γη Αιγύπτω

1:31  και εν τη ερήμω ταύτη ην είδετε ως ετροφοφόρησε σε κύριος ο θεός σου ως ει τις τροφοφορήσαι άνθρωπος τον υιόν αυτού κατά πάσαν την οδόν εις ην επορεύθητε έως ήλθετε εις τον τόπον τούτον

1:32  και εν τω λόγω τούτω ουκ ενεπιστεύσατε κυρίω τω θεώ υμών

1:33  ος προπορεύεται πρότερος υμών εν τη οδώ εκλέγεσθαι υμίν τόπον οδηγών υμάς εν πυρί νυκτός δεικνύων υμίν την οδόν καθ΄ ην πορεύεσθε επ΄ αυτής και εν νεφέλη ημέρας

1:34  και ήκουσε κύριος την φωνήν των λόγων υμών και παροξυνθείς ώμοσε λέγων

1:35  ει όψεταί τις των ανδρών τούτων των πονηρών την γην αγαθήν ταύτην ην ώμοσα τοις πατράσιν αυτών

1:36  πλην Χαλέβ υιός Ιεφονή ούτος όψεται αυτήν και τούτω δώσω την γην εφ΄ ην επέβη και τοις υιοίς αυτού διά το προσκείσθαι αυτόν τα προς κύριον

1:37  και εμοί εθυμώθη κύριος δι΄ υμάς λέγων ουδέ συ ου μη εισέλθης εκεί

1:38  Ιησούς υιός Ναυή ο παρεστηκώς σοι ούτος εισελεύσεται εκεί αυτόν κατίσχυσον ότι αυτός κατακληρονομήσει αυτήν τω Ισραήλ και τα παιδία υμών α είπατε εν τη διαρπαγή έσεσθαι

1:39  και παν παιδίον νέον όστις ουκ οίδε σήμερον αγαθόν η κακόν ούτοι εισελεύσονται εκεί και τούτοις δώσω αυτήν και αυτοί κληρονομήσουσιν αυτήν

1:40  και υμείς επιστραφέντες εστρατοπεδεύσατε εις την έρημον οδόν την επί της ερυθράς θαλάσσης

1:41  και απεκρίθητε και είπατέ μοι ημάρτομεν έναντι κυρίου του θεού ημών ημείς αναβάντες πολεμήσομεν κατά πάντα όσα ενετείλατο κύριος ο θεός ημών ημίν και αναλαβόντες έκαστος τα σκεύη τα πολεμικά αυτού και συναθροισθέντες ανεβαίνετε εις το όρος

1:42  και είπε κύριος προς με είπον αυτοίς ουκ αναβήσεσθε ουδέ μη πολεμήσετε ου γαρ ειμι μεθ΄ υμών και ου μη συντριβήσεσθε ενώπιον των εχθρών υμών

1:43  και ελάλησα υμίν και ουκ εισηκούσατέ μου και παρέβητε το ρήμα κυρίου και παραβιασάμενοι ανέβητε εις το όρος

1:44  και εξήλθεν ο Αμορραίος ο κατοικών εν τω όρει εκείνω εις συνάντησιν υμώμ και κατεδίωξαν υμάς ωσεί ποιήσαισαν αι μέλισσαι και ετίτρωσκον υμάς από Σηείρ έως Ερμά

1:45  και καθίσαντες εκλαίετε εναντίον κυρίου του θεού ημών και ουκ εισήκουσε κύριος της φωνής υμών ουδέ προσέσχεν υμίν

1:46  και ενεκάθησθε εν Κάδης ημέρας πολλάς όσας ποτέ ημέρας ενεκάθησθε

Chapter 2

2:1  και επιστραφέντες απήραμεν εις την έρημον οδόν θάλασσαν ερυθράν ον τρόπον ελάλησε κύριος προς με και εκυκλώσαμεν το όρος το Σηείρ ημέρας πολλάς

2:2  και είπε κύριος προς με

2:3  ικανούσθω υμίν κυκλούν το όρος τούτο επιστράφητε ουν επί βορράν

2:4  και τω λαώ έντειλαι λέγων υμείς παραπορεύεσθε διά των ορίων των αδελφών υμών υιών Ησαύ οι κατοικούσιν εν Σηείρ και φοβηθήσονται υμάς και ευλαβηθήσονται υμάς σφόδρα

2:5  μη συνάψητε προς αυτούς πόλεμον ου γαρ μη δω υμίν από της γης αυτών ουδέ βήμα ποδός ότι εν κλήρω δέδωκα τω Ησαύ το όρος το Σηείρ

2:6  αργυρίου βρώματα αγοράσατε παρ΄ αυτών και φάγεσθε και ύδωρ μέτρω λήψεσθε παρ΄ αυτών αργυρίου και πίεσθε

2:7  ο γαρ κύριος ο θεός σου ηυλόγησέ σε εν παντί έργω των χειρών σου διάγνωθι πως διήλθες την έρημον την μεγάλην και φοβεράν εκείνην ιδού τεσσαράκοντα έτη κύριος ο θεός σου μετά σου ουκ επεδεήθης ρήματος

2:8  και παρήλθομεν τους αδελφούς ημών υιούς Ησαύ τους κατοικούντας εν Σηείρ παρά την οδόν την αραβά από Ελών και από Γασίων Γαβέρ και επιστραφέντες παρήλθομεν οδόν έρημον Μωάβ

2:9  και είπε κύριος προς με μη εχθραίνετε τοις Μωαβίταις και μη συνάψητε προς αυτούς πόλεμον ου γαρ μη δω υμίν από της γης αυτών εν κλήρω τοις γαρ υιοίς Λωτ δέδωκα την Αροήρ κληρονομείν

2:10  οι Ομμίν πρότεροι ενεκάθηντο επ΄ αυτής έθνος μέγα και πολύ και ισχυρόν ώσπερ οι Ενακίμ

2:11  Ραφαϊμ λογισθήσονται και ούτοι ώσπερ και οι Ενακίμ και οι Μωαβίται επονομάζουσιν αυτούς Σομμίν

2:12  και εν Σηείρ ενεκάθητο ο Χορραίος το πρότερον και οι υιοί Ησαύ απώλεσαν αυτούς και εξέτριψαν αυτούς από προσώπου αυτών και κατωκίσθησαν αντ΄ αυτών ον τρόπον εποίησε Ισραήλ την γην της κληρονομίας αυτού ην έδωκε κύριος αυτοίς

2:13  νυν ουν ανάστητε και απάρατε υμείς και παραπορεύεσθε την φάραγγα Ζαρέδ και παρήλθομεν την φάραγγα Ζαρέδ

2:14  και αι ημέραι ας παρεπορεύθημεν από Κάδης Βαρνή έως ου παρήλθομεν την φάραγγα Ζαρέδ τριάκοντα οκτώ έτη έως ου διέπεσε πάσα η γενεά ανδρών πολεμιστών αποθνήσκοντες απο της παρεμβολής καθότι ώμοσε κύριος ο θεός αυτοίς

2:15  και η χειρ του θεού ην επ΄ αυτοίς εξανάλωσαι αυτούς εκ μέσου της παρεμβολής έως ου διέπεσον

2:16  και εγενήθη επειδή έπεσον πάντες οι αποθνήσκοντες άνδρες πολεμισταί εκ μέσου του λαού

2:17  και ελάλησε κύριος προς με λέγων

2:18  συ παραπορεύση σήμερον τα όρια Μωάβ την Αροήρ

2:19  και προσάξετε εγγύς υιών Αμμάν μη εχθραίνετε αυτοίς μηδέ συνάψητε αυτοίς εις πόλεμον ου γαρ μη δω από της γης υιών Αμμάν σοι εν κλήρω ότι τοις υιοίς Λωτ δέδωκα αυτήν εν κλήρω

2:20  γη Ραφαϊν λογισθήσεται και γαρ επ΄ αυτής κατώκουν οι Ραφαϊν το πρότερον και οι Αμμανίται επονομάζουσιν αυτούς Ζομμίν

2:21  έθνος μέγα και πολύ και δυνατώτερον υμών ώσπερ και οι Ενακίμ και απώλεσεν αυτούς κύριος από προσώπου αυτών και κατεκληρονόμησαν αυτούς και κατωκίσθησαν αντ΄ αυτών έως της ημέρας ταύτης

2:22  ώσπερ εποίησαν τοις υιός Ησαύ τοις κατοικούσιν εν Σηείρ ον τρόπον εξέτριψε τον Χορραίον από προσώπου αυτών και κατεκληρονόμησαν αυτούς και κατωκίσθησαν αντ΄ αυτών έως της ημέρας ταύτης

2:23  και οι Ευαίοι οι κατοικούντες εν Ασηρώθ έως Γάζης και οι Καππάδοκες οι εξελθόντες εκ Καππαδοκίας εξέτριψαν αυτούς και κατωκίσθησαν αντ΄ αυτών

2:24  νυν ουν ανάστητε και απάρατε και παρέλθετε υμείς την φάραγγα Αρνών ιδού παραδέδωκα εις τας χείράς σου τον Σηών βασιλέα Εσεβών τον Αμορραίον και την γην αυτού ενάρχου κληρονομείν συνάπτε προς αυτόν πόλεμον

2:25  εν τη ημέρα ταύτη ενάρχου δούναι τον τρόμον σου και τον φόβον σου επί προσώπου πάντων των εθνών των υποκάτω του ουρανού οίτινες ακούσαντες το όνομά σου ταραχθήσονται και ωδίνας έξουσιν από προσώπου σου

2:26  και απέστειλα πρέσβεις εκ της ερήμου Κεδαμώθ προς Σηών βασιλέα Εσεβών λόγοις ειρηνικοίς λέγων

2:27  παρελεύσομαι διά της γης σου εν τη οδώ πορεύσομαι ουκ εκκλινώ δεξιά ουδ΄ αριστερά

2:28  βρώματα αργυρίου αποδώση μοι και φάγομαι και ύδωρ αργυρίου αποδώση μοι και πίομαι πλην ότι παρελεύσομαι τοις ποσί

2:29  καθώς εποίησάν μοι οι υιοί Ησαύ οι κατοικούντες εν Σηείρ και οι Μωαβίται οι κατοικούντες εν Αρ έως αν παρέλθω τον Ιορδάνην εις την γην ην κύριος ο θεός ημών δίδωσιν ημίν

2:30  και ουκ ηθέλησε Σηών βασιλεύς Εσεβών παρελθείν ημάς δι΄ αυτού ότι εσκλήρυνε κύριος ο θεός ημών το πνεύμα αυτού και κατίσχυσε την καρδίαν αυτού ίνα παραδοθή εις τας χείρας σου ως εν τη ημέρα ταύτη

2:31  και είπε κύριος προς με ιδού ήργμαι παραδούναι προ προσώπου σου τον Σηών βασιλέα Εσεβών τον Αμορραίον και την γην αυτού έναρξαι κληρονομήσαι την γην αυτού

2:32  και εξήλθε Σηών βασιλεύς Εσεβών εις συνάντησιν ημίν αυτός και πας ο λαός αυτού εις πόλεμον εις Ιασά

2:33  και παρέδωκεν αυτόν κύριος ο θεός ημών προ προσώπου ημών εις τας χείρας ημών και επατάξαμεν αυτόν και τους υιούς αυτού και πάντα τον λαόν αυτού

2:34  και εκρατήσαμεν πασών των πόλεων αυτού εν τω καιρώ εκείνω και εξωλοθρεύσαμεν πάσαν πόλιν εξής και τας γυναίκας αυτών και τα τέκνα αυτών ου κατελίπομεν ζωγρίαν

2:35  πλην τα κτήνη επρονομεύσαμεν εαυτοίς και τα σκύλα των πόλεων ελάβομεν

2:36  εξ Αροήρ η εστι παρά το χείλος του χειμάρρου Αρνών και την πόλιν την ούσαν εν τη φάραγγι και έως όρους του Γαλαάδ ουκ εγενήθη πόλις ήτις διέφυγεν ημάς τας πάσας παρέδωκε κύριος ο θεός ημων εις τας χείρας ημών

2:37  πλην εις την γην υιών Αμμάν ου προσήλθομεν πάντα τα συγκυρούντα χειμάρρου Ιαβόκ και τας πόλεις τας εν τη ορεινή καθότι ενετείλατο ημίν κύριος ο θεός ημών

Chapter 3

3:1  και επιστραφέντες ανέβημεν οδόν την εις Βασάν και εξήλθεν Ωγ βασιλεύς της Βασάν εις συνάντησιν ημίν αυτός και πας ο λαός αυτού εις πόλεμον εις Εδραϊμ

3:2  και είπε κύριος προς με μη φοβηθής αυτόν ότι εις τας χείρας σου παραδέδωκα αυτόν και πάντα τον λαόν αυτού και πάσαν την γην αυτού και ποιήσεις αυτώ ώσπερ εποίησας Σηών βασιλεί των Αμορραίων ος κατώκει εν Εσεβών

3:3  και παρέδωκεν αυτόν κύριος ο θεός ημών εις τας χείρας ημών και τον Ωγ βασιλέα της Βασάν και πάντα τον λαόν αυτού και επατάξαμεν αυτόν έως του μη καταλιπείν αυτού σπέρμα

3:4  και εκρατήσαμεν πασών των πόλεων αυτού εν τω καιρώ εκείνω ουκ ην πόλις ην ουκ ελάβομεν παρ΄ αυτών εξήκοντα πόλεις πάντα τα περίχωρα Αργόβ βασιλέως Ωγ εν Βασάν

3:5  πάσαι αύται πόλεις οχυραί τείχη υψηλά πύλαι και μοχλοί πλην των πόλεων των Φερεζαίων των πολλών σφόδρα

3:6  εξωλοθρεύσαμεν αυτούς ώσπερ εποιήσαμεν τον Σηών βασιλέα Εσεβών και εξωλοθρεύσαμεν πάσαν πόλιν εξής και τας γυναίκας και τα τέκνα

3:7  και πάντα τα κτήνη και τα σκύλα των πόλεων επρονομεύσαμεν εαυτοίς

3:8  και ελάβομεν εν τω καιρώ εκείνω την γην εκ χειρών δύο βασιλέων των Αμορραίων οι ήσαν πέραν του Ιορδάνου από του χειμάρρου Αρνών έως όρους Ερμών

3:9  οι Φοίνικες επονομάζουσι το Ερμών Σανιώρ και ο Αμορραίος επωνόμασεν αυτό Σανίρ

3:10  πάσαι πόλεις Μισώρ και πάσα Γαλαάδ και πάσα Βασάν έως Ελκά και Εδραϊν πόλεις βασιλείας του Ωγ εν τη Βασάν

3:11  ότι πλην Ωγ βασιλεύς Βασάν κατελείφθη από των Ραφαϊν ιδού η κλίνη αυτού κλίνη σιδηρά ιδού αύτη εν τη άκρα των υιών Αμμάν εννέα πηχέων το μήκος αυτής και τεσσάρων πηχέων το εύρος αυτής εν πήχει ανδρός

3:12  και την γην εκείνην εκληρονομήσαμεν εν τω καιρώ εκείνω από Αροήρ η εστι παρά το χείλος χειμάρρου Αρνών και το ήμισυ του όρους Γαδαάδ και τας πόλεις αυτού έδωκα τω Ρουβήν και τω Γαδ

3:13  και το κατάλοιπον του Γαλαάδ και πάσαν την Βασάν βασιλείαν Ωγ έδωκα τω ημίσει φυλής Μανασσή και πάσαν περίχωρον Αργόβ πάσαν Βασάν εκείνην γη Ραφαϊν λογισθήσεται

3:14  και Ιαήρ υιός Μανασσή έλαβε πάσαν την περίχωρον Αργόβ έως των ορίων Γεσουρί και Μαχαθί και επωνόμασεν αυτάς επί τω ονόματι αυτού την Βασάν Αβώθ Ιαήρ έως της ημέρας ταύτης

3:15  και τω Μαχίρ έδωκα την Γαλαάδ

3:16  και τω Ρουβήν και τω Γαδ έδωκα από της Γαλαάδ έως του χειμάρρου Αρνών μέσον του χειμάρρου όριον και έως του Ιαβόκ και ο χειμάρρους όριον τοις υιοίς Αμμάν

3:17  και η αραβά και ο Ιορδάνης όριον από Χενερέθ και έως θαλάσσης αραβά θαλάσσης αλυκής υπό Ασηδώθ την Φάσγα από ανατολών

3:18  και ενετειλάμην υμίν εν τω καιρώ εκείνω λέγων κύριος ο θεός υμών δέδωκεν υμίν την γην ταύτην εν κλήρω ενοπλισάμενοι προπορεύεσθε προ προσώπου των αδελφών υμών υιών Ισραήλ πας δυνατός

3:19  πλην αι γυναίκες υμών και τα τέκνα υμών και τα κτήνη υμών οίδα ότι πολλά κτήνη υμίν κατοικείτωσαν εν ταις πόλεσιν υμών αις έδωκα υμίν

3:20  έως αν καταπαύση κύριος ο θεός υμών τους αδελφού υμών ώσπερ και υμάς και κατακληρονομήσωσι και αυτοί την γην ην κύριος ο θεός ημών δίδωσιν αυτοίς εν τω πέραν του Ιορδάνου και επαναστραφήσεσθε έκαστος εις την κληρονομίαν αυτού ην δέδωκα υμίν

3:21  και τω Ιησού ενετειλάμην εν τω καιρώ εκείνω λέγων οι οφθαλμοί υμών εωράκασι πάντα όσα εποίησε κύριος ο θεός ημών τοις δυσί βασιλεύσι τούτοις ούτως ποιήσει κύριος πάσαις ταις βασιλείας εφ΄ αις συ διαβαίνεις εκεί

3:22  ου φοβηθήσεσθε απ΄ αυτών ότι κύριος ο θεός ημών αυτός πολεμήσει περί υμών

3:23  και εδεήθην κυρίου εν τω καιρώ εκείνω λέγων

3:24  κύριε κύριε συ ήρξω δείξαι τω σω θεράποντι την ισχύν σου και την δύναμίν σου και την χείρα την κραταιάν και τον βραχίονα τον υψηλόν τις γαρ εστι θεός εν τω ουρανώ η επί της γης όστις ποιήσει καθά εποίησας συ κατά τα έργα σου και κατά την ισχύν σου

3:25  διαβάς ουν όψομαι την γην την αγαθήν ταύτην την ούσαν πέραν του Ιορδάνου το όρος τούτο το αγαθόν και τον Αντιλίβανον

3:26  και υπερείδε κύριος εμέ ένεκεν υμών και ουκ εισήκουσέ μου και είπε κύριος προς με ικανούσθω σοι μη προσθής έτι λαλήσαι προς με τον λόγον τούτον

3:27  ανάβηθι επί την κορυφήν του λελαξευμένου και ανάβλεψον τοις οφθαλμοίς σου κατά θάλασσαν και βορράν και λίβα και ανατολάς και ίδε τοις οφθαλμοίς σου ότι ου διαβήση τον Ιορδάνην τούτον

3:28  και έντειλαι Ιησού και κατίσχυσον αυτόν και παρακάλεσον αυτόν ότι ούτος διαβήσεται προ προσώπου του λαού τούτου και αυτός κατακληρονομήσει αυτοίς την γην ην εώρακας

3:29  και ενεκαθήμεθα εν νάπη σύνεγγυς οίκου Φογώρ

Chapter 4

4:1  και νυν Ισραήλ άκουε των δικαιωμάτων και των κριμάτων όσα εγώ διδάσκω υμάς σήμερον ποιείν ίνα ζήτε και πολυπλασιασθήτε και εισελθόντες κληρονομήσητε την γην ην κύριος ο θεός των πατέρων υμών δίδωσιν υμίν

4:2  ου προσθήσετε προς το ρήμα ο εγώ εντέλλομαι υμίν και ουκ αφελείτε απ΄ αυτού φυλάσσεσθε τας εντολάς κυρίου του θεού υμών όσα εγώ εντέλλομαι υμίν σήμερον

4:3  οι οφθαλμοί υμών εωράκασι πάντα όσα εποίησε κύριος ο θεός ημών τω Βεελφεγώρ ότι πας άνθρωπος όστις επορεύθη οπίσω Βεελφεγώρ εξέτριψεν αυτόν κύριος ο θεός υμών εξ υμών

4:4  υμείς δε οι προσκείμενοι κυρίω τω θεώ υμών ζήτε πάντες εν τη σήμερον

4:5  ίδετε δέδειχα υμίν δικαιώματα και κρίσεις καθά ενετείλατό μοι κύριος ο θεός μου του ποιήσαι ούτως υμάς εν τη γη εις ην υμείς εισπορεύεσθε εκεί κληρονομήσαι αυτήν

4:6  και φυλάξεσθε και ποιήσετε ότι αύτη η σοφία υμών και η σύνεσις υμών εναντίον πάντων των εθνών όσοι εάν ακούσωσι πάντα τα δικαιώματα ταύτα και ερούσιν ιδού λαός σοφός και επιστήμων το έθνος το μέγα τούτο

4:7  ότι ποίον έθνος μέγα ω έστιν αυτώ θεός εγγίζων αυτοίς ως κύριος ο θεός ημών εν πάσιν οις αυτόν επικαλεσώμεθα

4:8  και ποίον έθνος μέγα ω έστιν αυτώ δικαιώματα και κρίματα δίκαια κατά πάντα τον νόμον τούτον ον εγώ δίδωμι ενώπιον υμών σήμερον

4:9  πρόσεχε σεαυτώ και φύλαξον την ψυχήν σου σφόδρα μη επιλάθη πάντας τους λόγους ους εωράκασιν οι οφθαλμοί σου και μη αποστήτωσαν από της καρδίας σου πάσας τας ημέρας της ζωής σου και συμβιβάσεις τους υιούς σου και τους υιούς των υιών σου

4:10  ημέραν ην έστητε ενώπιον κυρίου του θεού σου εν Χωρήβ τη ημέρα της εκκλησίας ότι είπε κύριος προς με εκκλησίασον προς με τον λαόν και ακουσάτωσαν τα ρήματά μου όπως μάθωσι φοβείσθαί με πάσας τας ημέρας ας αυτοί ζώσιν επί της γης και τους υιούς αυτών διδάξωσι

4:11  και προσήλθετε και έστητε υπό το όρος και το όρος εκαίετο πυρί έως του ουρανού σκότος γνόφος και θύελλα

4:12  και ελάλησε κύριος προς υμάς εν τω όρει εκ μέσου του πυρός φωνήν ρημάτων υμείς ηκούσατε και ομοίωμα ουκ είδετε αλλ΄ η φωνήν

4:13  και ανήγγειλεν υμίν την διαθήκην αυτού ην ενετείλατο υμίν ποιείν τα δέκα ρήματα και έγραψεν αυτά επί δύο πλάκας λιθίνας

4:14  και εμοί ενετείλατο κύριος εν τω καιρώ εκείνω διδάξαι υμάς δικαιώματα και κρίσεις ποιείν υμάς αυτά επί της γης εις ην υμείς εισπορεύεσθε εκεί κληρονομήσαι αυτήν

4:15  και φυλάξεσθε σφόδρα τας ψυχάς υμών ότι ουκ είδετε παν ομοίωμα εν τη ημέρα η ελάλησε κύριος προς υμάς εν Χωρήβ εν τω όρει εκ μέσου του πυρός

4:16  μη ανομήσητε και ποιήσητε υμίν αυτοίς γλυπτόν ομοίωμα πάσαν εικόνα ομοίωμα αρσενικού η θηλυκού

4:17  ομοίωμα παντός κτήνους των όντων επί της γης ομοίωμα παντός ορνέου πτερωτού ο πετάται υπό του ουρανού

4:18  ομοίωμα παντός ερπετού ο έρπει επί της γης ομοίωμα παντός ιχθύος όσα εστίν εν τοις ύδασιν υποκάτω της γης

4:19  και μή ποτε αναβλέψας εις τον ουρανόν και ιδών τον ήλιον και την σελήνην και τους αστέρας και πάντα τον κόσμον του ουρανού πλανηθείς προσκυνήσης αυτοίς και λατρεύσης αυτοίς α απένειμε κύριος ο θεός σου αυτά πάσι τοις έθνεσι τοις υποκάτω του ουρανού

4:20  υμάς δε έλαβεν κύριος ο θεός και εξήγαγεν υμάς εκ της καμίνου της σιδηράς εξ Αιγύπτου είναι αυτώ λαόν έγκληρον ως εν τη ημέρα ταύτη

4:21  και κύριος ο θεός εθυμώθη μοι περί των λεγομένων υφ υμών και ώμοσεν ίνα μη διαβώ τον Ιορδάνην τούτον και ίνα μη εισέλθω εις την γην την αγαθήν ην κύριος ο θεός σου δίδωσι υμίν εν κλήρω

4:22  εγώ γαρ αποθνήσκω εν τη γη ταύτη και ου διαβαίνω τον Ιορδάνην τούτον υμείς δε διαβαίνετε και κληρονομήσετε την γην την αγαθήν ταύτην

4:23  προσέχετε υμείς μή ποτε επιλάθησθε την διαθήκην κυρίου του θεού υμών ην διέθετο προς υμάς και ποιήσητε υμίν εαυτοίς γλυπτόν ομοίωμα πάντων ων συνέταξέ σοι κύριος ο θεός σου

4:24  ότι κύριος ο θεός σου πυρ καταναλίσκον εστί θεος ζηλωτής

4:25  εάν δε γεννήσης υιοίς και υιούς των υιών σου και χρονίσητε επί της γης και ανομήσητε και ποιήσητε γλυπτόν ομοίωμα παντός και ποιήσητε το πονηρόν ενώπιον κυρίου του θεού ημών παροργίσαι αυτόν

4:26  διαμαρτύρομαι υμίν σήμερον τον τε ουρανόν και την γην ότι απωλεία απολείσθε από της γης εις ην υμείς διαβαίνετε τον Ιορδάνην εκεί κληρονομήσαι αυτήν ουχί πολυχρονιείτε ημέρας επ΄ αυτής αλλ΄ η εκτριβή εκτριβήσεσθε

4:27  και διασπερεί κύριος υμάς εν πάσι τοις έθνεσι και καταλειφθήσεσθε ολίγοι αριθμώ εν πάσι τοις έθνεσιν εις ους εισάξει κύριος υμάς εκεί

4:28  και λατρεύσετε εκεί θεοίς ετέροις έργοις χειρών ανθρώπων ξύλοις και λίθοις οι ουκ όψονται ουδέ ακούσωσιν ουδέ φάγωσιν ουδέ οσφρανθώσι

4:29  και εκζητήσετε εκεί κύριον τον θεόν υμών και ευρήσετε αυτόν όταν εκζητήσητε αυτόν εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου εν τη θλίψει σου

4:30  και ευρήσουσί σε πάντες οι λόγοι ούτοι επ΄ εσχάτου των ημερών και επιστραφήση προς κύριον τον θεόν σου και εισακούση της φωνής αυτού

4:31  ότι θεός οικτίρμων και ελεήμων κύριος ο θεός σου ουκ εγκαταλείψει σε ουδε μή εκτρίψη σε ουκ επιλήσεται την διαθήκην των πατέρων σου ην ώμοσεν αυτοίς

4:32  επερωτήσατε ημέρας προτέρας τας γενομένας προτέρας σου από της ημέρας ης έκτισεν ο θεός άνθρωπον επί της γης και επί το άκρον του ουρανού έως του άκρου του ουρανού ει γέγονε κατά το ρήμα το μέγα τούτο ει ηκούσται τοιουτον

4:33  ει ακήκοεν έθνος φωνήν θεού ζώντος λαλούντος εν μέσου του πυρός ον τρόπον ακήκοας συ και έζησας

4:34  ει επείρασεν ο θεός εισελθών λαβείν εαυτώ έθνος εκ μέσου έθνους εν πειρασμώ και εν σημείοις και εν τέρασι και εν πολέμω και εν χειρί κραταιά και εν βραχίονι υψηλώ και εν οράμασι μεγάλοις κατά πάντα όσα εποίησε κύριος ο θεός ημών εν Αιγύπτω ενώπιόν σου βλέποντας

4:35  ώστε ειδήναι σε ότι κύριος ο θεός σου αυτός θεός εστι και ουκ έστιν έτι πλην αυτού

4:36  εκ του ουρανού ακουστήν σοι εποίησε την φωνήν αυτού παιδεύσαί σε και επί της γης έδειξέ σοι το πυρ αυτού το μέγα και τα ρήματα αυτού ήκουσας εκ μέσου του πυρός

4:37  διά το αγαπήσαι αυτόν τους πατέρας σου και εξελέξατο το σπέρμα αυτών μετ΄ αυτούς υμάς και εξήγαγέ σε αυτός εν τη ισχύϊ αυτού τη μεγάλη εξ Αιγύπτου

4:38  εξολοθρεύσαι έθνη μεγάλα και ισχυρότερά σου προ προσώπου σου εισαγαγείν σε δούναί σοι την γην αυτών κληρονομείν καθώς έχεις σήμερον

4:39  και γνώση σήμερον και επιστραφήση τη διανοία ότι κύριος ο θεός σου ούτος θεός εν τω ουρανώ άνω και επί της γης κάτω και ουκ έστιν έτι πλην αυτού

4:40  και φυλάξη τας εντολάς αυτού και τα δικαιώματα αυτού όσας εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον ίνα ευ σοι γένηται και τοις υιοίς σου μετά σε όπως μακροήμεροι γένησθε επί της γης ης κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι πάσας τας ημέρας

4:41  τότε αφώρισε Μωυσής τρεις πόλεις πέραν του Ιορδάνου από ανατολών ηλίου

4:42  φυγείν εκεί τον φονευτήν ος αν φονεύση τον πλησίον ουκ ειδώς και ούτος ου μισών αυτόν προ της εχθές και της τρίτης και καταφεύξεται εις μίαν των πόλεων τούτων και ζήσεται

4:43  την Βοσόρ εν τη ερήμω εν τη γη τη πεδινή τω Ρουβήν και την Ραμώθ εν Γαλαάδ τω Γαδδί και την Γαυλών εν Βασάν τω Μανασσή

4:44  ούτος ο νόμος ον παρεθέτο Μωυσής ενώπιον υιών Ισραήλ

4:45  ταύτα τα μαρτύρια και τα δικαιώματα και τα κρίματα όσα ελάλησε Μωυσης τοις υιοίς Ισραήλ εν τη ερήμω εξελθόντων αυτών εκ γης Αιγύπτου

4:46  εν τω πέραν του Ιορδάνου εν φάραγγι εγγύς οίκου Φογώρ εν γη Σηών βασιλέως των Αμορραίων ος κατώκει εν Εσεβών ον επάταξε Μωυσής και οι υιοί Ισραήλ εξελθόντων αυτών εκ γης Αιγύπτου

4:47  και εκληρονόμησαν την γην αυτού και την γην Ωγ βασιλέως της Βασάν δύο βασιλέων των Αμορραίων οι ήσαν πέραν του Ιορδάνου κατά ανατολάς ηλίου

4:48  από Αροήρ η εστιν επί του χείλους χειμάρρου Αρνών και επί του όρους του Σηών ο εστιν Αερμών

4:49  πάσαν την αραβά πέραν του Ιορδάνου κατά ανατολάς ηλίου υπό Ασηδώθ την λαξευτήν

Chapter 5

5:1  και εκάλεσε Μωυσής πάντα Ισραήλ και είπε προς αυτούς άκουε Ισραήλ τα δικαιώματα και τα κρίματα όσα εγώ λαλώ εν τοις ωσίν υμών εν τη ημέρα ταύτη και μαθήσεσθε αυτά και φυλάξεσθε ποιείν αυτά

5:2  κύριος ο θεός υμών διέθετο προς υμάς διαθήκην εν Χωρήβ

5:3  ουχί τοις πατράσιν υμών διέθετο κύριος την διαθήκην ταύτην αλλ΄ η προς υμάς υμείς δε ώδε πάντες ζώντες σήμερον

5:4  πρόσωπον κατά πρόσωπον ελάλησε κύριος προς υμάς εν τω όρει εκ μέσου του πυρός

5:5  καγώ ειστήκειν αναμέσον κυρίου και υμών εν τω καιρώ εκείνω αναγγείλαι υμίν τα ρήματα κυρίου ότι εφοβήθητε από προσώπου του πυρός και ουκ ανέβητε εις το όρος λέγων

5:6  εγώ ειμι κύριος ο θεός σου ο εξαγαγών σε εκ γης Αιγύπτου εξ οίκου δουλείας

5:7  ουκ έσονταί σοι θεοί έτεροι προ προσώπου μου

5:8  ου ποιήσεις σεαυτώ γλυπτόν ουδέ παντός ομοίωμα όσα εν τω ουρανώ άνω και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γης

5:9  ου προσκυνήσεις αυτοίς ουδέ μη λατρεύσης αυτοίς ότι εγώ ειμι κύριος ο θεός σου θεός ζηλωτής αποδιδούς αμαρτίας πατέρων επί τέκνα επί τρίτην και τετάρτην γενεάν τοις μισούσί με

5:10  και ποιών έλεος εις χιλιάδας τοις αγαπώσί με και τοις φυλάσσουσι τα προστάγματά μου

5:11  ου λήψη το όνομα κυρίου του θεού σου επί ματαίω ου γαρ μη καθαρίσει κύριος ο θεός σου τον λαμβάνοντα το όνομα αυτού επί ματαίω

5:12  φύλαξαι την ημέραν των σαββάτων αγιάζειν αυτήν ον τρόπον ενετείλατό σοι κύριος ο θεος σου

5:13  εξ ημέρας έργα και ποιήσεις πάντα τα εργά σου

5:14  τη δε ημέρα τη εβδόμη σάββατα κυρίω τω θεώ σου ου ποιήσεις εν αυτή παν έργον συ και ο υιοίς σου και η θυγάτηρ σου ο παις σου και η παιδίσκη σου ο βους σου και το υποζύγιόν σου και παν κτήνός σου και ο προσήλυτος ο παροικών εν σοι ίνα αναπαύσηται ο παις σου και η παιδίσκη σου ώσπερ και συ

5:15  και μνησθήση ότι οικέτης ήσθα εν γη Αιγύπτω και εξήγαγέ σε κύριος ο θεός σου εκείθεν εν χειρί κραταιά και εν βραχίονι υψηλώ διά τούτο συνέταξέ σοι κύριος ο θεός σου ώστε φυλάσσεσθαι σε την ημέραν των σαββάτων και αγιάζειν αυτήν

5:16  τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου ον τρόπον ενετείλατό σοι κύριος ο θεός σου ίνα ευ σοι γένηται και ίνα μακροχρόνιος γένη επί της γης ης κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι

5:17  ου φονεύσεις

5:18  ου μοιχεύσεις

5:19  ου κλέψεις

5:20  ου ψευδομαρτυρήσεις κατά του πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδή

5:21  ουκ επιθυμήσεις την γυναίκα του πλησίον σου ουκ επιθυμήσεις την οικίαν του πλησίον σου ούτε τον αγρόν αυτού ούτε τον παίδα αυτού ούτε την παιδίσκην αυτού ούτε του βοός αυτού ούτε του υποζυγίου αυτού ούτε παντός κτήνους αυτού ούτε πάντα όσα του πλησίον σου εστί

5:22  ταύτα τα ρήματα ελάλησε κύριος προς πάσαν συναγωγήν υμών εν τω όρει εκ μέσου του πυρός σκότος γνόφος θύελλα φωνή μεγάλη και ου προσέθηκε και έγραψεν αυτά επί δύο πλάκας λιθίνας και έδωκε εμοί

5:23  και εγένετο ως ηκούσατε την φωνήν εκ μέσου του πυρός και το όρος εκαίετο πυρί και προσήλθετε προς με πάντες οι ηγούμενοι των φυλών υμών και η γερουσία υμών

5:24  και ελέγετε ιδού έδειξεν ημίν κύριος ο θεός ημών την δόξαν αυτού και την φωνήν αυτού ηκούσαμεν εκ μέσου του πυρός εν τη ημέρα ταύτη είδομεν ότι λαλήσει ο θεός προς άνθρωπον και ζήσεται

5:25  και νυν μή ποτε αποθάνωμεν ότι εξαναλώσει ημάς το πυρ το μέγα τούτο εάν προσθώμεν ακούσαι ημείς την φωνήν κυρίου του θεού ημών έτι και αποθανούμεθα

5:26  τις γαρ σαρξ ήτις ήκουσε φωνήν θεού ζώντος λαλούντος εκ μέσου του πυρός ως ημείς και ζήσεται

5:27  πρόσελθε συ και άκουσον πάντα όσα αν είπη κύριος ο θεός ημών προς σε και συ λαλήσεις προς ημάς πάντα όσα αν λαλήση κύριος ο θεός ημών προς σε και ακουσόμεθα και ποιήσομεν

5:28  και ήκουσε κύριος την φωνήν των λόγων υμών λαλούντων προς με και είπε κύριος προς με ήκουσα την φωνήν των λόγων του λαού τούτου όσα ελάλησαν προς σε ορθώς πάντα όσα ελαλήθη

5:29  τις δώσει είναι ούτως την καρδίαν αυτών εν αυτοίς ώστε φοβείσθαί με και φυλάσσειν τας εντολάς μου πάσας τας ημέρας ίνα ευ η αυτοίς και τοις υιοίς αυτών δι΄ αιώνος

5:30  βάδισον είπον αυτοίς αποστράφητε υμείς εις τους οίκους υμών

5:31  συ δε αυτού στήθι μετ΄ εμού και λαλήσω προς σε πάσας τας εντολάς και τα δικαιώματα και τα κρίματα όσα διδάξεις αυτούς και ποιείτωσαν ούτως εν τη γη ην εγώ δίδωμι αυτοίς εν κλήρω

5:32  και φυλάξεσθε ποιείν ον τρόπον ενετείλατό σοι κύριος ο θεός σου ουκ εκκλινείς δεξιά ουδέ αριστερά

5:33  κατά πάσαν την οδόν ην ενετείλατό σοι κύριος ο θεός σου πορεύεσθαι εν αυτή όπως καταπαύση σε και ευ σοι η και μακροημερεύσητε επί της γης ην κληρονομήσετε

Chapter 6

6:1  και αύται αι εντολαί και τα δικαιώματα και τα κρίματα όσα ενετείλατο κύριος ο θεός ημών διδάξαι υμάς ποιείν ούτως εν τη γη εις ην υμείς εισπορεύεσθε εκεί κληρονομήσαι αυτήν

6:2  ίνα φοβήσθε κύριον τον θεόν ημών φυλάσσεσθαι πάντα τα δικαιώματα αυτού και τας εντολάς αυτού ας εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον συ και οι υιοί σου και οι υιοί των υιών σου πάσας τας ημέρας της ζωής σου ίνα μακροημερεύσητε

6:3  και άκουσον Ισραήλ και φύλαξον ποιείν όπως ευ η σοι και ίνα πληθυνθήτε σφόδρα καθάπερ ελάλησε κύριος ο θεός των πατέρων σου δούναί σοι γην ρέουσαν γάλα και μέλι και ταύτα τα δικαιώματα και τα κρίματα όσα ενετείλατο κύριος τοις υιοίς Ισραήλ εν τη ερήμω εξελθόντων αυτών εκ γης Αιγύπτου

6:4  άκουε Ισραήλ κύριος ο θεός ημών κύριος εις εστί

6:5  και αγαπήσεις κύριον τον θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της δυνάμεώς σου

6:6  και έσται τα ρήματα ταύτα όσα εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον εν τη καρδία σου και εν τη ψυχή σου

6:7  και προβιβάσεις αυτά τους υιούς σου και λαλήσεις επ΄ αυτοίς καθήμενος εν οίκω και πορευόμενος εν οδώ και κοιταζόμενος και διανιστάμενος

6:8  και αφάψεις αυτά εις σημείον επί της χειρός σου και έσται ασάλευτα προ οφθαλμών σου

6:9  και γράψεις αυτά επί τας φλιάς των οικίων σου και των πυλών σού

6:10  και έσται όταν εισαγάγη σε κύριος ο θεός σου εις την γην ην ώμοσε τοις πατράσι σου τω Αβραάμ και τω Ισαάκ και τω Ιακώβ δούναί σοι πόλεις μεγάλας και καλάς ας ουκ ωκοδόμησας

6:11  οικίας πλήρεις πάντων αγαθών ας ουκ ενέπλησας λάκκους λελατομημένους ους ουκ εξελατόμησας αμπελώνας και ελαιώνας ους ουκ εφύτευσας και φαγών και εμπλησθείς

6:12  προσέχε σεαυτώ μη επιλάθη κυρίου του θεού σου του εξαγαγόντος σε εκ γης Αιγύπτου εξ οίκου δουλείας

6:13  κύριον τον θεόν σου φοβηθήση και αυτώ μόνω λατρεύσεις και προς αυτόν κολληθήση και επί τω ονόματι αυτού ομή

6:14  ου πορεύεσθε οπίσω θεων ετέρων από των θεών των εθνών των περικύκλω υμών

6:15  ότι ο θεός ζηλωτής κύριος ο θεός σου εν σοι μη οργισθείς θυμώ κύριος ο θεός σου εν σοι και εξολοθρεύση σε από προσώπου της γης

6:16  ουκ εκπειράσεις κύριον τον θεόν σου ον τρόπον εξεπειράσατε εν τω πειρασμώ

6:17  φυλάσσων φυλάξη τας εντολάς κυρίου του θεού σου και τα μαρτύρια αυτού και τα δικαιώματα αυτού όσα ενετείλατό σοι

6:18  και ποιήσεις το αρεστόν και το καλόν έναντι κυρίου του θεού σου ίνα ευ σοι γένηται και εισέλθης και κληρονομήσης την γην την αγαθήν ην ώμοσε κύριος τοις πατράσι σου

6:19  εκδιώξαι πάντας τους εχθρούς σου προ προσώπου σου καθά ελάλησε κύριος

6:20  και έσται όταν ερωτήση σε ο υιός σου άυριον λέγων τίνα εστί τα μαρτύρια και τα δικαιώματα και τα κρίματα όσα ενετείλατο κύριος ο θεός ημών ημίν

6:21  και ερείς τω υιώ σου οικέται ήμεν τω Φαραώ εν γη Αιγύπτου και εξήγαγεν ημάς κύριος εκείθεν εν χειρί κραταιά και εν βραχίονι υψηλώ

6:22  και έδωκε κύριος σημεία και τέρατα μεγάλα και πονηρά εν Αιγύπτω εν Φαραώ και εν τω οίκω αυτού ενώπιον ημών

6:23  και ημάς εξήγαγε κύριος εκείθεν ίνα εισαγάγη ημάς δούναι ημίν την γην ταύτην ην ώμοσε κύριος ο θεός ημών τοις πατράσιν ημών δούναι ημίν

6:24  και ενετείλατο ημίν κύριος ποιείν πάντα τα δικαιώματα ταύτα φοβείσθαι κύριον τον θεόν ημών ίνα ευ η ημίν πάσας τας ημέρας ίνα ζώμεν ώσπερ και σήμερον

6:25  και ελεημοσύνη έσται ημίν εάν φυλασσώμεθα ποιείν πάσας τας εντολάς του νόμου τούτου έναντι κυρίου του θεού ημών καθά ενετείλατο ημίν

Chapter 7

7:1  και έσται εν τω εισαγαγείν σε κύριος ο θεός σου εις την γην εις ην εισπορεύη εκεί κληρονομήσαι αυτήν και εξάρη έθνη μεγάλα και πολλά από προσώπου σου τον Χετταίον και τον Γεργεσαίον και τον Αμορραίον και Χαναναίον και Φερεζαίον και τον Ευαίον και τον Ιεβουσαίον επτά έθνη μεγάλα και πολλά και ισχυρότερα υμών

7:2  και παραδώσει αυτούς κύριος ο θεός σου εις τας χείρας σου και πατάξεις αυτούς αφανισμώ αφανιείς αυτούς ου διαθήση προς αυτούς διαθήκην ουδε μη ελεήσης αυτούς

7:3  ουδέ μη γαμβρεύσητε προς αυτούς την θυγατέρα σου ου δώσεις τω υιώ αυτού και την θυγατέρα αυτού ου λήψη τω υιώ σου

7:4  αποστήσει γαρ τον υιόν σου απ΄ εμού και λατρεύσει θεοίς ετέροις και οργισθήσεται θυμώ κύριος εις υμάς και εξολοθρεύσει σε το τάχος

7:5  αλλ΄ ούτω ποιήσετε αυτοίς τους βωμούς αυτών καθελείτε και τας στήλας αυτών συντρίψετε και τα άλση αυτών εκκόψετε και τα γλυπτά των θεών αυτών κατακαύσετε πυρί

7:6  ότι λαός άγιος ει κυρίω τω θεώ σου και σε προείλετο κύριος ο θεός σου είναι αυτώ λαόν περιούσιον παρά πάντα τα έθνη όσα επί προσώπου της γης

7:7  ουχ ότι πολυπληθείτε παρά πάντα τα έθνη προείλετο κύριος υμάς και εξελέξατο υμάς υμείς γαρ εστέ ολιγοστοί παρά πάντα τα έθνη

7:8  αλλά παρά το αγαπάν κύριον υμάς και διατηρείν τον όρκον ον ώμοσε τοις πατράσιν υμών εξήγαγεν υμάς κύριος εν χειρί κραταιά και εν βραχίονι υψηλώ και ελυτρώσατό σε εξ οίκου δουλείας εκ χειρός Φαραώ βασιλέως Αιγύπτου

7:9  και γνώση ότι κύριος ο θεός σου ούτος θεός ο θεός ο πιστός ο φυλάσσων την διαθήκην και έλεος τοις αγαπώσιν αυτόν και τοις φυλάσσουσι τας εντολάς αυτού εις χιλίας γενεάς

7:10  και αποδιδούς τοις μισούσι κατά πρόσωπον εξολοθρεύσαι αυτούς και ουχί βραδυνεί τοις μισούσι κατά πρόσωπον αποδώσει αυτοίς

7:11  και φυλάξη τας εντολάς και τα δικαιώματα και τα κρίματα ταύτα όσα εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον ποιείν

7:12  και έσται ηνίκα αν ακούσητε τα δικαιώματα ταύτα και φυλάξητε και ποιήσητε αυτά και διαφυλάξει κύριος ο θεός σου σοι την διαθήκην και το έλεος ο ώμοσε τοις πατράσιν υμών

7:13  και αγαπήσει σε και ευλογήσει σε και πληθυνεί σε και ευλογήσει τα έκγονα της κοιλίας σου και τον καρπόν της γης σου τον σίτόν σου και τον οίνόν σου και το έλαιόν σου τα βουκόλια των βοών σου και τα ποίμνια των προβάτων σου επί της γης ης ώμοσε κύριος τοις πατράσι σου δούναί σοι

7:14  ευλογητός έση παρά πάντα τα έθνη ουκ έσται εν υμίν άγονος ουδέ στείρα και εν τοις κτήνεσί σου

7:15  και περιελεί κύριος από σου πάσαν μαλακίαν και πάσας νόσους Αιγύπτου τας πονηράς ας έγνως ουκ επιθήσει επί σε και επιθήσει αυτά επί πάντας τους μισούντάς σε

7:16  και φαγή πάντα τα σκύλα των εθνών α κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι ου φείσεται ο οφθαλμός σου επ΄ αυτοίς και ου μη λατρεύσης τοις θεοίς αυτών ότι σκώλον τούτο έσται σοι

7:17  εάν δε λέγης εν τη διανοία σου ότι πολύ το έθνος τούτο η εγώ πως δυνήσομαι εξολοθρεύσαι αυτούς

7:18  ου φοβήθηση αυτούς μνεία μνησθήση όσα εποίησε κύριος ο θεός σου τω Φαραώ και πάσι τοις Αιγυπτίοις

7:19  τους πειρασμούς τους μεγάλους ους είδοσαν οι οφθαλμοί σου τα σημεία και τα τέρατα τα μεγάλα εκείνα την χείρα την κραταιάν και τον βραχίονα τον υψηλόν ως εξήγαγέ σε κύριος ο θεός σου ούτω ποιήσει κύριος ο θεός υμών πάσι τοις έθνεσιν ους συ φοβή από προσώπου αυτών

7:20  και τας σφηκίας αποστελεί κύριος ο θεός σου εις αυτούς έως αν εκτριβώσιν οι καταλελειμμένοι και οι κεκρυμμένοι από σου

7:21  ου τρωθήση από προσώπου αυτών ότι κύριος ο θεός σου εν σοι θεός μέγας και κραταιός

7:22  και καταναλώσει κύριος ο θεός σου τα έθνη ταύτα από προσώπου σου κατά μικρόν μικρόν ου δυνήση εξαναλώσαι αυτούς το τάχος ίνα μη γένηται η γη έρημος και πληθυνθή επί σε τα θηρία τα άγρια

7:23  και παραδώσει αυτούς κύριος ο θεός σου εις τας χείράς σου και απολείς αυτούς απωλεία μεγάλη έως αν εξολοθρεύσης αυτούς

7:24  και παραδώσει τους βασιλείς αυτών εις τας χείρας υμών και απολείται το όνομα αυτών υποκάτω του ουρανού ουκ αντιστήσεται ουδείς κατά πρόσωπόν σου έως αν εξολοθρεύσης αυτούς

7:25  τα γλυπτά των θεών αυτών κατακαύσετε πυρί ουκ επιθυμήσεις αργύριον ουδέ χρυσίον απ΄ αυτών λαβείν σεαυτώ μη πταίσης δι΄ αυτό ότι βδέλυγμα κυρίω τω θεώ σου εστί

7:26  και ουκ εισοίσεις βδέλυγμα εις τον οικόν σου και ανάθεμα έση ώσπερ τούτο προσοχθίσματι προσοχθιείς και βδελύγματι βδελύξη ότι ανάθεμά εστι

Chapter 8

8:1  πάσας τας εντολάς ας εγώ εντέλλομαι υμίν σήμερον φυλάξεσθε ποιείν ίνα ζήτε και πολυπλασιασθήτε και εισέλθητε και κληρονομήσητε την γην ην ώμοσε κύριος τοις πατράσιν υμών

8:2  και μνησθήση πάσαν την οδόν ην ήγαγέ σε κύριος ο θεός σου τούτο τεσσαρακοστόν έτος εν τη ερήμω όπως αν κακώση σε και πειράση σε και διαγνωσθή τα εν τη καρδία σου ει φυλάξη τας εντολάς αυτού η ου

8:3  και εκάκωσέ σε και ελιμαγχόνησέ σε και εψώμισέ σε το μάννα ο ουκ ήδεισαν οι πατέρες σου ίνα αναγγείλη σοι ότι ουκ επ΄ άρτω μόνω ζήσεται ο άνθρωπος αλλ΄ επί παντί ρήματι τω εκπορευομένω διά στόματος θεού ζήσεται ο άνθρωπος

8:4  τα ιμάτιά σου ουκ επαλαιώθη από σου οι πόδες σου ουκ ετυλώθησαν ιδού τεσσαράκοντα έτη

8:5  και γνώση τη καρδία σου ότι ως ει τις άνθρωπος παιδεύση τον υιόν αυτού ούτω κύριος ο θεός σου παιδεύσει σε

8:6  και φυλάξεις τας εντολάς κυρίου του θεού σου πορεύεσθαι εν ταις οδοίς αυτού και φοβείσθαι αυτόν

8:7  ο γαρ κύριος ο θεός σου εισάξει σε εις γην αγαθήν και πολλήν ου χείμαρροι υδάτων και πηγαί αβύσσων εκπορευόμεναι διά των πεδίων και διά των ορεών

8:8  γη πυρού και κριθής άμπελοι συκαί ροαί γη ελαίας ελαίου και μέλιτος

8:9  γη εφ΄ ης ου μετά πτωχείας φαγή τον άρτον σου και ουκ ενδεηθήση επ΄ αυτής γη ης οι λίθοι αυτής σίδηρος και εκ των ορέων αυτής μεταλλεύσεις χαλκόν

8:10  και φαγή και εμπλησθήση και ευλογήσεις κύριον τον θεόν σου επί της γης της αγαθής ης δέδωκέ σοι

8:11  πρόσεχε σεαυτώ μη επιλάθη κυρίου του θεού σου του μη φυλάξαι τας εντολάς αυτού και τα κρίματα αυτού και τα δικαιώματα αυτού όσα εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον

8:12  μη φαγών και εμπλησθείς και οικίας καλάς οικοδομήσας και κατοικήσας εν αυταίς

8:13  και των βοών σου και των προβάτων σου πληθυνθέντων σοι αργυρίου και χρυσίου πληθυνθέντων σοι και πάντων όσα σοι έσται πληθυνθέντων

8:14  υψωθής τη καρδία σου και επιλάθη κυρίου του θεού σου του εξαγαγόντος σε εκ γης Αιγύπτου εξ οίκου δουλείας

8:15  του αγαγόντος σε διά της ερήμου της μεγάλης και της φοβεράς εκείνης ου όφις δάκνων και σκορπίος και δίψα ου ουκ ην ύδωρ του εξαγαγόντος σοι εκ πέτρας ακροτόμου πηγήν ύδατος

8:16  του ψωμίσαντός σε το μάννα εν τη ερήμω ο ουκ ήδεις συ και ουκ ήδεισαν οι πατέρες σου ίνα κακώση σε και ίνα εκπειράση σε και ευ σε ποιήση επ΄ εσχάτου των ημερών σου

8:17  και μη είπης εν τη καρδία σου η ισχύς μου και το κράτος της χειρός μου εποίησέ μοι την δύναμιν την μεγάλην ταύτην

8:18  και μνησθήση κυρίου του θεού σου ότι αυτός σοι δίδωσιν ισχύν του ποιήσαι δύναμιν ίνα στήση την διαθήκην αυτού ην ώμοσε τοις πατράσι σου ως σήμερον

8:19  και έσται εάν λήθη επιλάθη κυρίου του θεού σου και πορευθής οπίσω θεών ετέρων και λατρεύσης αυτοίς και προσκυνήσης αυτοίς διαμαρτύρομαι υμίν σήμερον τον τε ουρανόν και την γην ότι απωλεία απολείσθε

8:20  καθά και τα λοιπά έθνη όσα ο κύριος απολλύει προ προσώπου υμών ούτως απολείσθε ανθ΄ ων ουκ ηκούσατε της φωνής κυρίου του θεού υμών

Chapter 9

9:1  άκουε Ισραήλ συ διαβαίνεις σήμερον τον Ιορδάνην εισελθείν κληρονομήσαι έθνη μεγάλα και ισχυρότερα μάλλον η υμείς πόλεις μεγάλας και τειχήρεις έως του ουρανού

9:2  λαόν μέγαν και πολύν και ευμήκη υιούς Ενάκ ους συ οίσθα και συ ακήκοας τις αντιστήσεται κατά πρόσωπον υιών Ενάκ

9:3  και γνώση σήμερον ότι κύριος ο θεός σου ούτος προπορεύσεται προ προσώπου σου πυρ καταναλίσκον εστίν ούτος εξολοθρεύσει αυτούς και ούτος αποστρέψει αυτούς προ προσώπου σου και εξολοθρεύσει αυτούς και απολεί αυτούς εν τάχει καθάπερ είπε σοι κύριος

9:4  μη είπης εν τη καρδία σου εν τω εξαναλώσαι κύριον τον θεόν σου τα έθνη ταύτα προ προσώπου σου λέγων διά τας δικαιοσύνας μου εισήγαγέ με κύριος κληρονομήσαι την γην την αγαθήν ταύτην αλλά διά την ασέβειαν των εθνών τούτων εξολοθρεύσει αυτούς κύριος προ προσώπου σου

9:5  ουχί διά την δικαιοσύνην σου ουδέ διά την οσιότητα της καρδίας σου συ εισπορεύη κληρονομήσαι την γην αυτών αλλά διά την ασέβειαν των εθνών τούτων κύριος εξολοθρεύσει αυτούς από προσώπου σου και ίνα στήση την διαθήκην ην ώμοσε κύριος τοις πατράσιν υμών τω Αβραάμ και τω Ισαάκ και τω Ιακώβ

9:6  και γνώση σήμερον ότι ου διά τας δικαιοσύνας σου κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι την γην την αγαθήν ταύτην κληρονομήσαι ότι λαός σκληροτράχηλος ει

9:7  μνήσθητι μη επιλάθη όσα παρώξυνας κύριον τον θεόν σου εν τη ερήμω αφ΄ ης ημέρας εξήλθετε εκ γης Αιγύπτου έως ήλθετε εις τον τόπον τούτον απειθούντες διετελείτε τα προς κύριον

9:8  και εν Χωρήβ παρωξύνατε κύριον και εθυμώθη κύριος εφ΄ υμίν εξολοθρεύσαι υμάς

9:9  αναβαίνοντός μου εις το όρος λαβείν τας πλάκας τας λιθίνας πλάκας διαθήκης ης διέθετο κύριος προς υμάς και κατεγενόμην εν τω όρει τεσσαράκοντα ημέρας και τεσσαράκοντα νύκτας άρτον ουκ έφαγον και ύδωρ ουκ έπιον

9:10  και έδωκέ μοι κύριος τας δύο πλάκας τας λιθίνας γεγραμμένας εν τω δακτύλω του θεού και επ΄ αυταίς εγέγραπτο πάντες οι λόγοι ους ελάλησε κύριος προς υμάς εν τω όρει εκ μέσου του πυρός εν ημέρα εκκλησίας

9:11  και εγένετο διά τεσσαράκοντα ημερών και διά τεσσαράκοντα νυκτών έδωκε κύριος εμοί τας δύο πλάκας τας λιθίνας πλάκας διαθήκης

9:12  και είπε κύριος προς με ανάστηθι κατάβηθι το τάχος εντεύθεν ότι ηνόμησεν ο λαός σου ους εξήγαγες εκ γης Αιγύπτου παρέβησαν ταχύ εκ της οδού ης ενετείλω αυτοίς εποίησαν εαυτοίς χώνευμα

9:13  και είπε κύριος προς με λέγων λελάληκα προς σε άπαξ και δις λέγων εώρακα τον λαόν τούτον και ιδού λαός σκληροτράχηλός εστιν

9:14  έασόν με εξολοθρεύσαι αυτούς και εξαλείψω το όνομα αυτών υποκάτωθεν του ουρανού και ποιήσω σε εις έθνος μέγα και ισχυρόν και πολύ μάλλον η τούτο

9:15  και επιστρέψας κατέβην εκ του όρους και το όρος εκαίετο πυρί και αι δύο πλάκες της διαθήκης επί ταις δυσί χερσί μου

9:16  και ιδών ότι ημάρτετε εναντίον κυρίου του θεού υμών και εποιήσατε υμίν αυτοίς μόσχον χωνευτόν και παρέβητε ταχύ εκ της οδού ης ενετείλατο κύριος υμίν

9:17  και επιλαβόμενος των δύο πλακών έρριψα αυτάς από των δύο χειρών μου και συνέτριψα αυτάς εναντίον υμών

9:18  και εδεήθην έναντι κυρίου δεύτερον καθάπερ και το πρότερον τεσσαράκοντα ημέρας και τεσσαράκοντα νύκτας άρτον ουκ έφαγον και ύδωρ ουκ έπιον περί πασών των αμαρτιών υμών ων ημάρτετε ποιήσαι το πονηρόν έναντι κυρίου του θεού παροξύναι αυτόν

9:19  και έκφοβός ειμι διά τον θυμόν και την οργήν ότι παρωξύνθη κύριος εφ΄ υμίν του εξολοθρεύσαι υμάς και εισήκουσε κύριος εμού και εν τω καιρώ εκείνω

9:20  και επί Ααρών εθυμώθη κύριος σφόδρα του εξολοθρεύσαι αυτόν και ηυξάμην και περί Ααρών εν τω καιρώ εκείνω

9:21  και την αμαρτίαν υμών ην εποιήσατε τον μόσχον έλαβον και κατέκαυσα αυτόν εν πυρί και συνέκοψα αυτόν και κατήλεσας σφόδρα έως ου εγένετο λεπτόν και εγενήθη ωσεί κονιορτός και έρριψα τον κονιορτόν εις τον χειμάρρουν τον καταβαίνοντα εκ του όρους

9:22  και εν τω εμπυρισμώ και εν τω πειρασμώ και εν τοις μνήμασι της επιθυμίας παροξύναντες ήτε κύριον τον θεόν υμών

9:23  και ότε εξαπέστειλεν υμάς κύριος εκ Κάδης Βαρνή λέγων ανάβητε και κληρονομήσατε την γην ην δίδωμι υμίν και ηπειθήσατε τω ρήματι κυρίου του θεού υμών και ουκ επιστεύσατε αυτώ και ουκ εισηκούσατε της φωνής αυτού

9:24  απειθούντες ήτε τα προς κύριον απ΄ ης ημέρας εγνώσθη υμίν

9:25  και εδεήθην έναντι κυρίου τεσσαράκοντα ημέρας και τεσσαράκοντα νύκτας όσας εδεήθην είπε γαρ κύριος εξολοθρεύσαι υμάς

9:26  και ηυξάμην προς τον θεόν και είπα κύριε κύριε μη εξολοθρεύσης τον λαόν σου και την κληρονομίαν σου ην ελυτρώσω εν τη ισχύϊ σου τη μεγάλη ους εξήγαγες εκ γης Αιγύπτου εν τη χειρί σου τη κραταιά και εν τω βραχίονί σου τω υψηλώ

9:27  μνήσθητι Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ των θεραπόντων σου οις ώμοσας κατά σεαυτού μη επιβλέψης επί την σκληρότητα του λαού τούτου και επί τα ασεβήματα αυτών και τα αμαρτήματα αυτών

9:28  μήποτε είπωσιν οι κατοικούντες την γην όθεν εξήγαγες ημάς εκείθεν λέγοντες παρά το μη δύνασθαι κύριον εισαγαγείν αυτούς εις την γην ην είπεν αυτοίς και παρά το μισήσαι κύριον αυτούς εξήγαγεν αυτούς εν τη ερήμω αποκτείναι αυτούς

9:29  και ούτοι λαός σου και κληρονομία σου ους εξήγαγες εκ γης Αιγύπτου εν τη ισχύϊ σου τη μεγάλη και εν τω βραχίονί σου τω υψηλώ

Chapter 10

10:1  εν εκείνω τω καιρώ είπε κύριος προς με λάξευσον σεαυτώ δύο πλάκας λιθίνας ώσπερ τας πρώτας και ανάβηθι προς με εις το όρος και ποιήσεις σεαυτώ κιβωτόν ξυλίνην

10:2  και γράψω επί τας πλάκας τα ρήματα όσα ην εν ταις πλαξί ταις πρώταις αις συνέτριψας και εμβαλείς αυτάς εις την κιβωτόν

10:3  και εποίησα κιβωτόν εκ ξύλων ασήπτων και ελάξευσα τας δύο πλάκας τας λιθίνας ως αι πρώται και ανέβην εις το όρος και αι δύο πλάκες επί ταις δυσί χερσί μου

10:4  και έγραψεν επί τας πλάκας κατά την γραφήν την πρώτην τους δέκα λόγους ους ελάλησε κύριος προς υμάς εν τω όρει εκ μέσου του πυρός εν ημέρα της συναγωγής και έδωκεν αυτάς κύριος εμοί

10:5  και επιστρέψας κατέβην εκ του όρους και ενέβαλον τας πλάκας εις την κιβωτόν ην εποίησα και ήσαν εκεί καθά ενετείλατό μοι κύριος

10:6  και οι υιοί Ισραήλ απήραν εκ Βηρώθ υιών Ιακίμ Μοσερά εκεί απέθανεν Ααρών και ετάφη εκεί και ιεράτευσεν Ελεάζαρ ο υιός αυτού αντ΄ αυτού

10:7  εκείθεν απήραν εις Γαδγάδ και από Γαδγάδ εις Ετεβαθά γη χείμαρροι υδάτων

10:8  εν εκείνω τω καιρώ διέστειλε κύριος την φυλήν την Λευί αίρειν την κιβωτόν της διαθήκης κυρίου παρεστάναι έναντι κυρίου λειτουργείν και επεύχεσθαι επί τω ονόματι αυτού έως της ημέρας ταύτης

10:9  διά τούτο ουκ έστι τοις Λευίταις μερίς και κλήρος εν τοις αδελφοίς αυτών κύριος αυτός κλήρος αυτού καθά είπεν αυτώ κύριος ο θεός υμών

10:10  καγώ έστην εν τω όρει τεσσαράκοντα ημέρας και τεσσαράκοντα νύκτας και εισήκουσε κύριος εμού και εν τω καιρώ εκείνω ουκ ηθέλησε κύριος εξολοθρεύσαι υμάς

10:11  και είπε κύριος προς με βάδιζε άπαρον έναντι του λαού τούτου και εισπορευέσθωσαν και κληρονομείτωσαν την γην ην ώμοσα τοις πατράσιν αυτών δούναι αυτοίς

10:12  και νυν Ισραήλ τι κύριος ο θεός σου αιτεί παρά σου αλλ΄ η φοβείσθαι κύριον τον θεόν σου και πορεύεσθαι εν πάσαις ταις οδοίς αυτού και αγαπάν αυτόν και λατρεύειν κυρίω τω θεώ σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου

10:13  φυλάσσεσθαι τας εντολάς κυρίου του θεού σου και τα δικαιώματα αυτού όσα εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον ίνα ευ σοι η

10:14  ιδού κυρίου του θεού σου ο ουρανός και ο ουρανός του ουρανού η γη και πάντα όσα εστίν εν αυτή

10:15  πλην τους πατέρας υμών προείλετο κύριος αγαπάν αυτούς και εξελέξατο το σπέρμα αυτών μετ΄ αυτούς υμάς παρά πάντα τα έθνη κατά την ημέραν ταύτην

10:16  και περιτεμείσθε την σκληροκαρδίαν υμών και τον τράχηλον υμών ου σκληρυνείτε έτι

10:17  ο γαρ κύριος ο θεός υμών ούτος θεός των θεών και κύριος των κυρίων ο θεός ο μέγας και ισχυρός και φοβερός όστις ου θαυμάζει πρόσωπον ουδε μη λάβη δώρον

10:18  ο ποιών κρίσιν προσηλύτω και ορφανώ και χήρα και αγαπά τον προσήλυτον δούναι αυτώ άρτον και ιμάτιον

10:19  και αγαπήσετε τον προσήλυτον προσήλυτοι γαρ ήτε εν γη Αιγύπτου

10:20  κύριον τον θεόν σου φοβηθήση και αυτώ λατρεύσεις και προς αυτόν κολληθήση και επί τω ονόματι αυτού ομή

10:21  αυτός καύχημά σου και αυτός θεός σου όστις εποίησεν εν σοι τα μεγάλα και τα ένδοξα ταύτα α είδον οι οφθαλμοί σου

10:22  εν εβδομήκοντα ψυχαίς κατέβησαν οι πατέρες σου εις Αίγυπτον νυν δε εποίησέ σε κύριος ο θεός σου ωσεί τα άστρα του ουρανού τω πλήθει

Chapter 11

11:1  και αγαπήσεις κύριον τον θεόν σου και φυλάξη τα φυλάγματα αυτού και τα δικαιώματα αυτού και τας εντολάς αυτού και τας κρίσεις αυτού πάσας τας ημέρας

11:2  και γνώσεσθε σήμερον ότι ουχί τα παιδία υμών όσοι ουκ οίδασιν ουδέ έίδον την παιδείαν κυρίου του θεού σου και τα μεγαλεία αυτού και την χείρα την κραταιάν και τον βραχίονα τον υψηλόν

11:3  και τα σημεία αυτού και τα τέρατα αυτού όσα εποίησεν εν μέσω Αιγύπτου Φαραώ βασιλεί Αιγύπτου και πάση τη γη αυτού

11:4  και όσα εποίησε την δύναμιν των Αιγυπτίων τα άρματα αυτών και την ίππον αυτών ως επέκλυσε το ύδωρ της θαλάσσης της ερυθράς επί προσώπου αυτών καταδιωκόντων αυτών εκ των οπίσω υμών και απώλεσεν αυτούς κύριος έως της σήμερον ημέρας

11:5  και όσα εποίησεν υμίν εν τη ερήμω έως ήλθετε εις τον τόπον τούτον

11:6  και όσα εποίησε τω Δαθάν και Αβιρών υιοίς Ελιάβ υιόυ Ρουβήν ους ανοίξασα η γη το στόμα αυτής κατέπιεν αυτούς και τους οίκους αυτών και τας σκηνάς αυτών και πάσαν αυτών την υπόστασιν την μετ΄ αυτών εν μέσω παντός Ισραήλ

11:7  ότι οι οφθαλμοί υμών εώρων πάντα τα έργα κυρίου τα μεγάλα όσα εποίησεν εν υμίν σήμερον

11:8  και φυλάξεσθε πάσας τας εντολάς αυτού όσας εγώ εντέλλομαι υμίν σήμερον ίνα ζήτε και πολυπλασιασθήτε και εισέλθητε και κληρονομησήτε την γην εις ην υμείς διαβαίνετε τον Ιορδάνην εκεί κληρονομήσαι αυτήν

11:9  ίνα μακροημερεύσητε επί της γης ης ώμοσε κύριος τοις πατράσιν υμών δούναι αυτοίς και τω σπέρματι αυτών μετ΄ αυτούς γην ρέουσαν γάλα και μέλι

11:10  έστι γαρ η γη εις ην εισπορεύη εκεί κληρονομήσαι αυτήν ουχ ώσπερ η γη Αιγύπτου εστίν όθεν εκπεπόρευσθε εκείθεν όταν σπείρωσι τον σπόρον και ποτίζωσι τοις ποσίν ωσεί κήπον λαχανείας

11:11  η δε γη εις ην εισπορεύη εκεί κληρονομήσαι αυτήν γη ορεινή και πεδινή εκ του υετού του ουρανού πίεται ύδωρ

11:12  γη ην κύριος ο θεός σου επισκοπείται αυτήν διαπαντός οι οφθαλμοί κυρίου του θεού σου επ΄ αυτής απ΄ αρχής του ενιαυτού και έως συντελείας του ενιαυτού

11:13  εάν δε ακοή ακούσητε πάσας τας εντολάς αυτού όσας εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον αγαπάν κύριον τον θεόν σου και λατρεύειν αυτώ εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου

11:14  και δώσει τον υετόν τη γη σου καθ΄ ώραν πρώϊμον και όψιμον και εισοίσεις τον σίτόν σου και τον οίνόν σου και το έλαιόν σου

11:15  και δώσει χορτάσματα εν τοις αγροίς σου τοις κτήνεσί σου και φαγών και εμπλησθείς

11:16  προσέχετε εαυτοίς μη πλατυνθή η καρδία υμών και παραβήτε και λατρεύσητε θεοίς ετέροις και προσκυνήσητε αυτοίς

11:17  και θυμωθείς οργισθή κύριος εφ΄ υμίν και συσχή τον ουρανόν και ουκ έσται υετός και η γη ου δώσει τον καρπόν αυτής και απολείσθε εν τάχει από της γης της αγαθής ης κύριος έδωκεν υμίν

11:18  και εμβαλείτε τα ρήματα ταύτα εις την καρδίαν υμών και εις την ψυχήν υμών και αφάψετε αυτά εις σημείον επί της χειρός υμών και έσται ασάλευτον προ οφθαλμών υμών

11:19  και διδάξετε αυτά τα τέκνα υμών λαλείν αυτά καθημένους εν οίκω και πορευομένους εν οδώ και κοιταζομένους και διανισταμένους

11:20  και γράψετε αυτά επί τας φλιάς των οικιών υμών και των πυλών υμών

11:21  ίνα πληθυνθώσιν αι ημέραι υμών και αι ημέραι των υιών υμών επί της γης ης ώμοσε κύριος τοις πατράσιν υμών δούναι αυτοίς καθώς αι ημέραι του ουρανού επί της γης

11:22  και έσται εάν ακοή ακούσητε πάσας τας εντολάς ταύτας ας εγώ εντέλλομαι υμίν σήμερον ποιείν αγαπάν κύριον τον θεόν υμών και πορεύεσθαι εν πάσαις ταις οδοίς αυτού και προσκολλάσθαι αυτώ

11:23  και εκβαλεί κύριος πάντα τα έθνη ταύτα από προσώπου υμών και κληρονομήσετε έθνη μεγάλα και ισχυρότερα μάλλον η υμείς

11:24  πάντα τον τόπον ον αν πατήση το ίχνος του ποδός υμών υμίν έσται από της ερήμου και Αντιλιβάνου και από του ποταμού του μεγάλου ποταμού Ευφράτου και έως της θαλάσσης της επί δυσμών έσται τα όρια υμών

11:25  ουκ αντιστήσεται ουδείς κατά πρόσωπον υμών τον φόβον υμών και τον τρόμον υμών επιθήσει κύριος ο θεός υμών επί πρόσωπον πάσης της γης εφ΄ ης αν επιβήτε επ΄ αυτής ον τρόπον ελάλησε προς υμάς

11:26  ιδού εγώ δίδωμι ενώπιον υμών σήμερον ευλογίαν και κατάραν

11:27  την ευλογίαν εάν ακούσητε τας εντολάς κυρίου του θεού υμών όσας εγώ εντέλλομαι υμίν σήμερον

11:28  και την κατάραν εάν μη εισακούσητε τας εντολάς κυρίου του θεού υμών όσας εγώ εντέλλομαι υμίν σήμερον και πλανηθήτε από της οδού ης ενετειλάμην υμίν πορευθέντες λατρεύειν θεοίς ετέροις οις ουκ οίδατε

11:29  και έσται όταν εισαγάγη σε κύριος ο θεός σου εις την γην εις ην διαβαίνεις εκεί κληρονομήσαι αυτήν και δώσεις την ευλογίαν επ΄ όρος Γαριζίν και την κατάραν επ΄ όρος Γεβάλ

11:30  ουκ ιδού ταύτα πέραν του Ιορδάνου οπίσω οδόν δυσμών ηλίου εν γη Χαναάν το κατοικούν επί δυσμών εχόμενον του Γολγόλ πλησίον της δρυός της υψηλής

11:31  υμείς γαρ διαβαίνετε τον Ιορδάνην εισελθόντες κληρονομήσαι την γην ην κύριος ο θεός ημών δίδωσιν υμίν εν κλήρω πάσας τας ημέρας και κληρονομήσετε και κατοικήσετε εν αυτή

11:32  και φυλάξεσθε του ποιείν πάντα τα προστάγματα αυτού και τας κρίσεις ταύτας ας εγώ δίδωμι ενώπιον υμών σήμερον

Chapter 12

12:1  και ταύτα τα προστάγματα και τα κρίματα α φυλάξεσθε του ποιήσαι επί της γης ης κύριος ο θεός των πατέρων υμών δίδωσιν υμίν εν κλήρω πάσας τας ημέρας ας υμείς ζήτε επί της γης

12:2  απωλεία απολείτε πάντας τους τόπους εν οις ελάτρευσαν εκεί τα έθνη τοις θεοίς αυτών ους υμείς κατακληρονομείτε αυτούς επί των ορεών των υψηλών και επί των θινών και υποκάτω παντός δένδρου δασέως

12:3  και κατασκάψετε τους βωμούς αυτών και συντρίψετε τας στήλας αυτών και τα άλση αυτών εκκόψετε και τα γλυπτά των θεών αυτών κατακαύσετε πυρί και απολείται το όνομα αυτών εκ του τόπου εκείνου

12:4  ου ποιήσετε ούτω κυρίω τω θεώ υμών

12:5  αλλ΄ η εις τον τόπον ον αν εκλέξηται κύριος ο θεός υμών εκ πασών των φυλών υμών επονομάσαι το όνομα αυτού εκεί και επικληθήναι και εκζητήσετε και εισελεύσεσθε εκεί

12:6  και οίσετε εκεί τα ολοκαυτώματα υμών και τα θυσιάσματα υμών και τας δεκάτας υμών και τας ευχάς υμών και τα εκούσια υμών και τας ομολογίας υμών τα πρωτότοκα των βοών υμών και των προβάτων υμών

12:7  και φάγεσθε εκεί έναντι κυρίου του θεού υμών και ευφρανθήσεσθε επί πάσιν ου εάν επιβάλητε τας χείρας υμών υμείς και οι οίκοι υμών καθότι ευλόγησέ σε κύριος ο θεός σου

12:8  ου ποιήσετε κατά πάντα όσα ημείς ποιούμεν ώδε σήμερον έκαστος το αρεστόν εναντίον αυτού

12:9  ου γαρ ήκατε έως του νυν εις την κατάπαυσιν και εις την κληρονομίαν ην κύριος ο θεός ημών δίδωσιν υμίν

12:10  και διαβήσεσθε τον Ιορδάνην και κατοικήσετε επί της γης ης κύριος ο θεός ημών κατακληρονομήσει υμίν και καταπαύσει υμάς από πάντων των εχθρών υμών των κύκλω και κατοικήσετε μετά ασφαλείας

12:11  και έσται ο τόπος ον αν εκλέξηται κύριος ο θεός υμών επικληθήναι το όνομα αυτού εκεί εκεί οίσετε πάντα όσα εγώ εντέλλομαι υμίν σήμερον τα ολοκαυτώματα υμών και τα θυσιάσματα υμών και τα επιδέκατα υμών και τας απαρχάς των χειρών υμών και παν εκλεκτόν των δώρων υμών όσα αν εύξησθε τω κυρίω

12:12  και ευφρανθήσεσθε έναντι κυρίου του θεού υμών υμείς και οι υιοί υμών και αι θυγατέρες υμών και οι παίδες υμών και αι παιδίσκαι υμών και ο Λευίτης ο επί των πυλών υμών ότι ουκ έστιν αυτώ μερίς ουδέ κλήρος μεθ΄ υμών

12:13  πρόσεχε σεαυτώ μη ανενέγκης τα ολοκαυτώματά σου εν παντί τόπω ου αν ίδης

12:14  αλλ΄ η εις τον τόπον ον εκλέξηται κύριος ο θεός σου αυτόν εν μία των πόλεών σου εκεί ανοίσεις τα ολοκαυτώματα σου και εκεί ποιήσεις πάντα όσα εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον

12:15  αλλ΄ η εν πάση επιθυμία σου θύσεις και φαγή κρέα κατά την ευλογίαν κυρίου του θεού σου ην έδωκέ σοι εν πάση πόλει ο ακάθαρτος εν σοι και ο καθαρός επι το αυτό φάγεται αυτό ως δορκάδα η έλαφον

12:16  πλην το αίμα ου φάγεσθε επί την γην εκχεείτε αυτό ως ύδωρ

12:17  ου δυνήση φαγείν εν ταις πόλεσί σου το επιδέκατον του σίτου σου και του οίνου σου και του ελαίου σου τα πρωτότοκα των βοών σου και των προβάτων σου και πάσας τας ευχάς όσας αν εύξησθε και τας ομολογίας υμών και τας απαρχάς των χειρών υμών

12:18  αλλ΄ η εναντίον κυρίου του θεού σου φαγή αυτά εν τω τόπω ω αν εκλέξηται κύριος ο θεός σου αυτώ συ και ο υιός σου και η θυγάτηρ σου ο παις σου και η παιδίσκη σου και ο λευίτης και ο προσήλυτος ο εν ταις πόλεσί σου και ευφρανθήση εναντίον κυρίου του θεού σου επί πάντα ου εάν επιβάλης την χείρά σου

12:19  πρόσεχε σεαυτώ μη εγκαταλίπης τον Λευίτην πάντα τον χρόνον όσον αν ζης επί της γης

12:20  εάν δε εμπλατύνη κύριος ο θεός σου τα όριά σου καθάπερ ελάλησέ σοι και ερείς φάγομαι κρέα εάν επιθυμήση η ψυχή σου ώστε φαγείν κρέα εν πάση επιθυμία της ψυχής σου φαγή κρέα

12:21  εάν δε μακρότερον απέχη σου ο τόπος ον εάν εκλέξηται κύριος ο θεός σου επικληθήναι το όνομα αυτού εκεί και θύσεις από των βοών σου και από των προβάτων σου ων αν δω σοι κύριος ο θεός σου ον τρόπον ενετειλάμην σοι και φαγή εν ταις πόλεσί σου κατά την επιθυμίαν της ψυχής σου

12:22  ως έσθεται η δορκάς και η έλαφος ούτως φαγή αυτό ο ακάθαρτος εν σοι και ο καθαρός ωσαύτως έδεται

12:23  πρόσεχε ισχυρώς του μη φαγείν αίμα ότι το αίμα αυτού ψυχή ου βρωθήσεται ψυχή μετά των κρεών

12:24  ου φάγεσθε επί την γην εκχεείτε αυτό ως ύδωρ

12:25  ου φαγή αυτό ίνα ευ σοι γένηται και τοις υιοίς σου μετά σε εάν ποιήσης το καλόν και το αρεστόν έναντι κυρίου του θεού σου

12:26  πλην τα άγιά σου α αν γένηταί σοι και τας ευχάς σου λαβών ήξεις εις τον τόπον ος αν εκλέξηται κύριος ο θεός σου επικληθήναι το όνομα αυτού εκεί

12:27  και ποιήσεις τα ολοκαυτώματά σου τα κρέα ανοίσεις επί το θυσιαστήριον κυρίου του θεού σου το δε αίμα των θυσιών σου προσχεείς προς την βάσιν του θυσιαστηρίου κυρίου του θεού σου τα δε κρέα φαγή

12:28  φυλάσσου και άκουε και ποιήσεις πάντας τους λόγους ους εγώ εντέλλομαί σοι ίνα ευ σοι γένηται και τοις υιοίς σου δι΄ αιώνος εάν ποιήσης το αρεστόν και το καλόν έναντι κυρίου του θεού σου

12:29  εάν δε εξολοθρεύση κύριος ο θεός σου τα έθνη εις ους εισπορεύη εκεί κληρονομήσαι την γην αυτών από προσώπου σου και κατακληρονομήσης αυτούς και κατοικήσης εν τη γη αυτών

12:30  πρόσεχε σεαυτώ μη εκζητήσης επακολουθήσαι αυτοίς μετά το εξολοθρευθήναι αυτούς από προσώπου σου ου μη εκζητήσης τους θεούς αυτών λέγων πως ποιούσι τα έθνη ταύτα τοις θεοίς αυτών ποιήσω καγώ

12:31  ου ποιήσεις ούτω κυρίω θεώ σου τα γαρ βδελύγματα α κύριος εμίσησεν εποίησαν εν τοις θεοίς αυτών ότι και τους υιούς αυτών και τας θυγατέρας αυτών κατακαίουσιν εν πυρί τοις θεοίς αυτών

12:32  παν ρήμα ο εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον τούτο φυλάξη ποιείν ου προσθήσεις επ΄ αυτό ουδέ αφελείς απ΄ αυτού

Chapter 13

13:1  εάν δε αναστή εν σοι προφήτης η ενυπνιαζόμενος ενύπνιον και δω σοι σημείον η τέρας

13:2  και έλθη το σημείον η το τέρας ο ελάλησε προς σε λέγων πορευθώμεν και λατρεύσωμεν θεοίς ετέροις οις ουκ οίδατε

13:3  ουκ ακούσεσθε των λόγων του προφήτου εκείνου η του ενυπνιαζομένου το ενύπνιον εκείνο ότι πειράζει κύριος ο θεός υμών υμάς του ειδέναι ει αγαπάτε κύριον τον θεόν υμών εξ όλης της καρδίας υμών και εξ όλης της ψυχής υμών

13:4  οπίσω κυρίου του θεού υμών πορεύσεσθε και αυτόν φοβηθήσεσθε και τας εντολάς αυτού φυλάξεσθε και της φωνής αυτού ακούσεσθε και αυτώ δουλεύσετε και αυτώ προστεθήσεσθε

13:5  και ο προφήτης εκείνος η ο το ενύπνιον ενυπνιαζόμενος εκείνος αποθανείται ελάλησε γαρ πλανήσαί σε από κυρίου του θεού σου του εξαγαγόντος σε εκ γης Αιγύπτου του λυτρωσαμένου σε εκ της δουλείας εξώσαί σε εκ της οδού ης ενετείλατό σοι κύριος ο θεός σου πορεύεσθαι εν αυτή και αφανιείτε το πονηρόν εξ υμών αυτών

13:6  εάν δε παρακαλέση σε ο αδελφός σου εκ πατρός σου η εκ μητρός σου η ο υιός σου η η θυγάτηρ σου η η γυνή σου η εν τω κόλπω σου η ο φίλος σου ο ίσος τη ψυχή σου λάθρα λέγων πορευθώμεν και λατρεύσωμεν θεοίς ετέροις ους ουκ ήδεις συ και οι πατέρες σου

13:7  από των θεών των εθνών των περικύκλω υμών των εγγιζόντων σοι η των μακράν από σου απ΄ άκρου της γης έως άκρου της γης

13:8  ου συνθελήσεις αυτώ και ουκ εισακούση αυτού και ου φείσεται ο οφθαλμός σου επ΄ αυτώ ουκ ελεήσεις επ΄ αυτώ ουδέ μη σκεπάσης αυτόν

13:9  αναγγέλλων αναγγελείς περί αυτού και η χειρ σου έσται επ΄ αυτώ εν πρώτοις αποκτείναι αυτόν και η χειρ παντός του λαού επ΄ εσχάτω

13:10  και λιθοβολήσουσιν αυτόν εν λίθοις και αποθανείται ότι εζήτησεν αποστήσαί σε από κυρίου του θεού σου του εξαγαγόντος σε εκ γης Αιγύπτου εξ οίκου δουλείας

13:11  και πας Ισραήλ ακούσας φοβηθήσεται και ου προσθήσουσι ποιήσαι έτι κατά το ρήμα το πονηρόν τούτο εν υμίν

13:12  εάν δε ακούσης εν μία των πόλεών σου ων κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι κατοικείν σε εκεί λεγόντων

13:13  εξήλθον άνδρες παράνομοι εξ υμών και απέστησαν πάντας τους κατοικούντας την πόλιν αυτών λέγοντες πορευθώμεν και λατρεύσωμεν θεοίς ετέροις οις ουκ ήδειτε

13:14  και ετάσεις και ερωτήσεις και εξερευνήσεις σφόδρα και ιδού αληθής σαφώς ο λόγος γεγένηται το βδέλυγμα τούτο εν υμίν

13:15  αναιρών ανελείς πάντας τους κατοικούντας εν τη πόλει εκείνη εν φόνω μαχαίρας αναθέματι αναθεματιείτε αυτήν και πάντα τα εν αυτή και πάντα τα κτήνη αυτής εν στόματι μαχαίρας

13:16  και πάντα τα σκύλα αυτής συνάξεις εις τας διόδους αυτής και εμπρήσεις την πόλιν εν πυρί και πάντα τα σκύλα αυτής πανδημεί έναντι κυρίου του θεού σου και έσται αοίκητος εις τον αιώνα ουκ ανοικοδομηθήσεται έτι

13:17  και ου προσκολληθήσεται ουδέν από του αναθέματος εν τη χειρί σου ίνα αποστραφή κύριος από του θυμού της οργής αυτού και δώση σοι έλεος και ελεήση σε και πληθυνή σε ον τρόπον ώμοσε κύριος τοις πατράσι σου

13:18  εάν εισακούσητε της φωνής κυρίου του θεού σου φυλάσσειν πάσας τας εντολάς αυτού ας εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον ποιείν το καλόν και το αρεστόν έναντι κυρίου του θεού σου

Chapter 14

14:1  υιοί έστε κυρίου του θεού υμών ουκ επιθήσετε φαλάκρωμα αναμέσον των οφθαλμών υμών επί νεκρώ

14:2  ότι λαός άγιος ει κυρίω τω θεώ σου και σε εξελέξατο κύριος ο θεός σου γενέσθαι σε λαόν αυτώ περιούσιον από πάντων των εθνών των επί προσώπου της γης

14:3  ου φάγεσθε παν βδέλυγμα

14:4  ταύτα τα κτήνη α φάγεσθε μόσχον εκ βοών και αμνόν εκ προβάτων και χίμαρον εξ αιγών

14:5  έλαφον και δορκάδα και βούβαλον και τραγέλαφον και πύγαργον και όρυγα και καμηλοπάρδαλιν

14:6  παν κτήνος διχηλούν οπλήν και ονυχιστήρας ονυχίζον δύο χηλών και ανάγον μηρυκισμόν εν τοις κτήνεσι ταύτα φάγεσθε

14:7  και ταύτα ου φάγεσθε από των αναγόντων μηρυκισμόν και από των διχηλούντων τας οπλάς και ονυχιζόντων ονυχιστήρας τον κάμηλον και δασύποδα και χοιρογρύλλιον ότι ανάγουσι μηρυκισμόν και οπλήν ου διχηλούσιν ακάθαρτα ταύτα υμίν

14:8  και τον υν ότι διχηλεί οπλήν τούτο και ονυχίζει ονυχιστήρας οπλής και τούτο μηρυκισμόν ου μαρυκάται ακάθαρτον τούτο υμίν από των κρεών αυτών ου φάγεσθε και των θνησιμαίων αυτών ουχ άψεσθε

14:9  και ταύτα φάγεσθε από πάντων των εν τοις ύδασι πάντα όσα εστίν εν αυτοίς πτερύγια και λεπίδες φάγεσθε

14:10  και πάντα όσα ουκ έστιν αυτοίς πτερύγια και λεπίδες ου φάγεσθε ακάθαρτα ταύτα έσται υμίν

14:11  παν όρνεον καθαρόν φάγεσθε

14:12  και ταύτα ου φάγεσθε απ΄ αυτών τον αετόν και τον γρύπα και τον αλιαίετον

14:13  και τον γύπα και τον ικτίνα και τα όμοια αυτώ

14:14  και πάντα κόρακα και τα όμοια αυτώ

14:15  και στρούθον και γλαύκα και λάρον

14:16  και ερώδιον και κύκνον και ίβιν

14:17  και καταράκτην και ιέρακα και τα όμοια αυτώ και έποπα και νυκτικόρακα

14:18  και πελεκάνα και χαραδριόν και τα όμοια αυτώ και πορφυρίωνα και νυκτερίδα

14:19  πάντα τα ερπετά των πετεινών ακάθαρτα ταύτα εστιν υμίν ου φάγεσθε απ΄ αυτών

14:20  παν πετεινόν καθαρόν φάγεσθε

14:21  παν θνησιμαίον ου φάγεσθε τω παροίκω τω εν ταις πόλεσί σου δοθήσεται και φάγεται η αποδώση τω αλλοτρίω ότι λαός άγιος ει κυρίω τω θεώ σου ουχ εψήσεις άρνα εν γάλακτι μητρός αυτού

14:22  δεκάτην αποδεκατώσεις παντός γενήματος του σπέρματός σου το γένημα του αγρού σου ενιαυτόν κατ΄ ενιαυτόν

14:23  και φαγή αυτό έναντι κυρίου του θεού σου εν τω τόπω ω αν εκλέξηται κύριος ο θεός σου επικληθήναι το όνομα αυτού εκεί οίσεις τα επιδέκατα του σίτου σου και του οίνου σου και του ελαίου σου και τα πρωτότοκα των βοών σου και των προβάτων σου ίνα μάθης φοβείσθαι κύριον τον θεόν σου πάσας τας ημέρας

14:24  εάν δε μακράν γένηται η οδός από σου και μη δύνη αναφέρειν αυτά ότι μακράν από σου ο τόπος ον αν εκλέξηται κύριος ο θεός σου επικληθήναι το όνομα αυτού εκεί ότι ευλογήσει σε κύριος ο θεός σου

14:25  και αποδώση αυτά αργυρίου και λήψη το αργύριον εν ταις χερσί σου και πορεύση εις τον τόπον ον αν εκλέξηται κύριος ο θεός σου αυτόν

14:26  και δώσεις το αργύριον επί παντός ου αν επιθυμή η ψυχή σου επί βουσίν η επί προβάτοις η επί οίνω η επί σικέρα η επί παντός ου αν επιθυμή η ψυχή σου και φαγή εκεί έναντι κυρίου του θεού σου και ευφρανθήση συ και ο οίκός σου

14:27  και ο Λευίτης ο εν ταις πόλεσί σου ου καταλείψεις αυτόν ότι ουκ έστιν αυτώ μερίς ουδέ κλήρος μετά σου

14:28  μετά τρία έτη εξοίσεις παν το επιδέκατον των γενημάτων σου εν τω ενιαυτώ εκείνω θήσεις αυτό εν ταις πόλεσί σου

14:29  και ελεύσεται ο Λευίτης ότι ουκ έστιν αυτώ μερίς ουδέ κλήρος μετά σου και ο προσήλυτος και ο ορφανός και η χήρα η εν ταις πόλεσί σου και φάγονται και εμπλησθήσονται ίνα ευλογήση σε κύριος ο θεός σου εν πάσι τοις έργοις των χειρών σου οις εαν ποιής

Chapter 15

15:1  δι΄ επτά ετών ποιήσεις άφεσιν

15:2  και ούτως το πρόσταγμα της αφέσεως αφήσεις παν χρέος ίδιον ο οφείλει σοι ο πλησίον και τον αδελφόν σου ουκ απαιτήσεις ότι επικέκληται άφεσις κυρίω τω θεώ σου

15:3  τον αλλότριον απαιτήσεις όσα εάν η σοι παρ΄ αυτώ τω δε αδελφώ σου άφεσιν ποιήσεις του χρέους σου

15:4  ότι ουκ έσται εν σοι ενδεής ότι ευλογών ευλογήσει σε κύριος ο θεός σου εν τη γη ην κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι εν κλήρω κατακληρονομήσαι αυτήν

15:5  εάν δε ακοή ακούσητε της φωνής κυρίου του θεού υμών φυλάσσειν και ποιείν πάσας τας εντολάς ταύτας ας εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον

15:6  ότι κύριος ο θεός σου ευλόγησέ σε ον τρόπον ελάλησέ σοι και δανιείς έθνεσι πολλοίς συ δε ου δανιή και άρξεις συ εθνών πολλών σου δε ουκ άρξουσιν

15:7  εάν δε γένηται εν σοι ενδεής εκ των αδελφών σου εν μία των πόλεών σου εν τη γη η κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι ουκ αποστέρξεις την καρδίαν σου ουδ΄ ου μη συσφίγξεις την χείρά σου από του αδελφού σου του επιδεομένου

15:8  ανοίγων ανοίξεις τας χείράς σου αυτώ και δάνειον δανιείς αυτώ όσον αν επιδέηται και καθ΄ όσον υστερείται

15:9  πρόσεχε σεαυτώ μη γένηται ρήμα κρυπτόν εν τη καρδία σου ανόμημα λέγων εγγίζει το έτος το έβδομον έτος της αφέσεως και πονηρεύσηται ο οφθαλμός σου τω αδελφώ σου τω επιδεομένω και ου δως αυτώ και βοήσεται κατά σου προς κύριον και έσται εν σοι αμαρτία μεγάλη

15:10  διδούς δώσεις αυτώ και δάνειον δανιείς αυτώ όσον αν επιδέηται σου και ου λυπηθήση τη καρδία σου διδόντος σου αυτώ ότι διά το ρήμα τούτο ευλογήσει σε κύριος ο θεός σου εν πάσι τοις έργοις σου και εν πάσιν ου αν επιβάλης την χείρά σου

15:11  ου γαρ μη εκλίπη ενδεής από της γης σου διά τούτο εγώ σοι εντέλλομαι ποιείν το ρήμα τούτο λέγων ανοίγων ανοίξεις τας χείράς σου τω αδελφώ σου τω πένητι και τω επιδεομένω τω επί της γης σου

15:12  εάν δε πραθή σοι ο αδελφός σου ο Εβραίος η η Εβραία δουλεύσει σοι εξ έτη και τω εβδόμω εξαποστελείς αυτόν ελεύθερον από σου

15:13  όταν δε εξαποστέλλης αυτόν ελεύθερον από σου ουκ εξαποστελείς αυτόν κενόν

15:14  εφόδιον εφοδιάσεις αυτόν από των προβάτων σου και από του σίτου σου και από του ληνού σου καθά ευλόγησέ σε κύριος ο θεός σου δώσεις αυτώ

15:15  και μνησθήση ότι οικέτης ήσθα εν γη Αιγύπτου και ελυτρώσατό σε κύριος ο θεός σου εκείθεν διά τούτο εγώ σοι εντέλλομαι ποιείν το ρήμα τούτο

15:16  εάν δε λέγη προς σε ουκ εξελεύσομαι από σου ότι ηγάπησέ σε και την οικίαν σου ότι ευ εστίν αυτώ παρά σοι

15:17  και λήψη το οπήτιον και τρυπήσεις το ους αυτού προς την θύραν και έσται σοι οικέτης εις τον αιώνα και την παιδίσκην σου ποιήσεις ωσαύτως

15:18  ου σκληρόν έσται εναντίον σου εξαποστελλομένων αυτών ελευθέρων από σου ότι επέτειον μισθόν του μισθωτού εδούλευσέ σοι εξ έτη και ευλογήσει σε κύριος ο θεός σου εν πάσιν οις αν ποιής

15:19  παν πρωτότοκον ο αν τεχθή εν ταις βουσί σου και εν τοις προβάτοις σου τα αρσενικά αγιάσεις κυρίω τω θεώ σου ουκ έργα εν τω πρωτοτόκω μόσχω σου και ου μη κείρης το πρωτότοκον των προβάτων σου

15:20  έναντι κυρίου του θεού σου φαγή αυτό ενιαυτόν εξ ενιαυτού εν τω τόπω ω αν εκλέξηται κύριος ο θεός σου συ και ο οίκός σου

15:21  εάν δε η εν αυτώ μώμος χωλόν η τυφλόν η και πας μώμος πονηρός ου θύσεις αυτό κυρίω τω θεώ σου

15:22  εν ταις πόλεσί σου φαγή αυτό ο ακάθαρτος εν σοι και ο καθαρός ωσαύτως φάγεται ως δορκάδα η έλαφον

15:23  πλην το αίμα αυτού ου φαγή επί την γην εκχεείς αυτό ως ύδωρ

Chapter 16

16:1  φυλαξόν τον μήνα των νέων και ποιήσεις το πάσχα κυρίω τω θεώ σου ότι εν τω μηνί των νέων εξήγαγέ σε κύριος ο θεός σου εξ Αιγύπτου νυκτός

16:2  και θύσεις το πάσχα κυρίω τω θεώ σου πρόβατα και βόας εν τω τόπω ω αν εκλέξηται κύριος ο θεός σου επικληθήναι το όνομα αυτού εκεί

16:3  ου φαγή επ αυτού ζύμην επτά ημέρας φαγή επ αυτού άζυμα άρτον κακώσεως ότι εν σπουδή εξήλθετε εξ Αιγύπτου νυκτός ίνα μνησθήτε την ημέραν της εξοδίας υμών εκ γης Αιγύπτου πάσας τας ημέρας της ζωής υμών

16:4  ουκ οφθήσεταί σοι ζύμη εν πάσι τοις ορίοις σου επτά ημέρας και ου κοιμηθήσεται από των κρεών ων αν θυσήτε το εσπέρας τη ημέρα τη πρώτη εις τοπρωϊ

16:5  ου δυνήση θύσαι το πάσχα εν ουδεμιά των πόλεών σου ων κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι

16:6  αλλ΄ η εις τον τόπον ον αν εκλέξηται κύριος ο θεός σου επικληθήναι το όνομα αυτού εκεί θύσεις το πάσχα εσπέρας προς δυσμάς ηλίου εν τω καιρώ ω εξήλθες εκ γης Αιγύπτου

16:7  και εψήσεις και οπτήσεις και φαγή εν τω τόπω ω αν εκλέξηται κύριος ο θεός σου αυτόν και αποστραφήση τοπρωϊ και απελεύση εις τους οίκους σου

16:8  εξ ημέρας φαγή άζυμα και τη ημέρα τη εβδόμη εξόδιον εορτή κυρίω τω θεώ σου ου ποιήσεις εν αυτή παν έργον πλην όσα ποιηθήσεται ψυχή

16:9  επτά εβδομάδας ολοκλήρους εξαριθμήσεις σεαυτώ αρξαμένου σου δρέπανον επ΄ αμητόν άρξη εξαριθμήσαι επτά εβδομάδας

16:10  και ποιήσεις εορτήν εβδομάδων κυρίω τω θεώ σου καθώς η χειρ σου ισχύει όσα αν δω σοι καθότι ηυλόγησέ σε κύριος ο θεός σου

16:11  και ευφρανθήση έναντι κυρίου του θεού σου συ και ο υιός σου και η θυγάτηρ σου ο παις σου και η παιδίσκη σου και ο Λευίτης ο εν ταις πόλεσί σου και ο προσήλυτος και ο ορφανός και η χήρα η εν υμίν εν τω τόπω ω αν εκλέξηται κύριος ο θεός σου επικληθήναι το όνομα αυτού εκεί

16:12  και μνησθήση ότι οικέτης ησθα εν γη Αιγύπτω και φυλάξη και ποιήσεις τας εντολάς ταύτας

16:13  εορτήν σκηνών ποιήσεις σεαυτώ επτά ημέρας εν τω συναγαγείν σε εκ της άλωνός σου και από της ληνού σου

16:14  και ευφρανθήση εν τη εορτή σου συ και ο υιός σου και η θυγάτηρ σου ο παις σου και η παιδίσκη σου και ο Λευίτης και ο προσήλυτος και ο ορφανός και η χήρα η ούσα εν ταις πόλεσί σου

16:15  επτά ημέρας εορτάσεις κυρίω τω θεώ σου εν τω τόπω ω αν εκλέξηται κύριος ο θεός σου αυτόν εάν δε ευλογήση σε κύριος ο θεός σου εν πάσι τοις γενήμασί σου και εν παντί έργω των χειρών σου και έση ευφραινόμενος

16:16  τρεις καιρούς του ενιαυτού οφθήσεται παν αρσενικόν σου εναντίον κυρίου του θεού σου εν τω τόπω ω αν εκλέξηται κύριος εν τη εορτή των αζύμων και εν τη εορτή των εβδομάδων και εν τη εορτή της σκηνοπηγίας ουκ οφθήση ενώπιον κυρίου του θεού σου κενός

16:17  έκαστος κατά δύναμιν των χειρών υμών κατά την ευλογίαν κυρίου του θεού σου ην έδωκέ σοι

16:18  κριτάς και γραμματοεισαγωγείς καταστήσεις σεαυτώ εν πάσαις ταις πόλεσί σου αις κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι κατά φυλάς και κρινούσι τον λαόν κρίσιν δικαίαν

16:19  ουκ εκκλινούσι κρίσιν ουκ επιγνώσονται πρόσωπον ουδέ λήψονται δώρα τα γαρ δώρα εκτυφλοί οφθαλμούς σοφών και εξαίρει λόγους δικαίων

16:20  δικαιώς το δίκαιον διώξη ίνα ζήτε και εισελθόντες κληρονομήσητε την γην ην κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι

16:21  ου φυτεύσεις σεαυτώ άλσος παν ξύλον παρά το θυσιαστήριον κυρίου του θεού σου ου ποιήσεις σεαυτώ

16:22  ου στήσεις σεαυτώ στήλην α εμίσησε κύριος ο θεός σου

Chapter 17

17:1  ου θύσεις κυρίω τω θεώ σου μόσχον η πρόβατον εν ω εστίν εν αυτώ μώμος παν ρήμα πονηρόν ότι βδέλυγμα κυρίω τω θεώ σου εστίν

17:2  εάν δε ευρεθή εν σοι εν μία των πόλεών σου ων κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι ανήρ η γυνή όστις ποιήσει το πονηρόν έναντι κυρίου του θεού σου παρελθείν την διαθήκην αυτού

17:3  και απελθόντες λατρεύσωσι θεοίς ετέροις και προσκυνήσωσιν αυτοίς τω ηλίω η τη σελήνη η παντί των εκ του κόσμου του ουρανού α ου προσέταξα

17:4  και αναγγελή σοι και ακούσεις και ζητήσεις σφόδρα και ιδού αληθώς γέγονε το ρήμα γεγένηται το βδέλυγμα τούτο εν Ισραήλ

17:5  και εξάξεις τον άνθρωπον εκείνον η την γυναίκα εκείνην οίτινες εποίησαν το πρόσταγμα το πονηρόν τούτο επί την πύλην και λιθοβολήσετε αυτούς εν λίθοις και τελευτήσουσιν

17:6  επί δυσί μάρτυσιν η τρισί μάρτυσιν αποθανείται ο αποθνήσκων ουκ αποθανείται εφ΄ ενί μάρτυρι

17:7  και η χειρ των μαρτύρων έσται επ΄ αυτώ εν πρώτοις θανατώσαι αυτόν και η χειρ παντός του λαού επ΄ εσχάτω και εξαρείς τον πονηρόν εξ υμών αυτών

17:8  εάν δε αδυνατήση από σου ρήμα εν κρίσει αναμέσον αίμα αίματος και αναμέσον κρίσις κρίσεως και αναμέσον αφή αφής και αναμέσον αντιλογία αντιλογίας ρήματα κρίσεως εν ταις πόλεσί σου και αναστάς αναβήση εις τον τόπον ον αν εκλέξηται κύριος ο θεός σου επικληθήναι το όνομα αυτού εκεί

17:9  και ελεύση προς τους ιερείς τους Λευίτας και προς τον κριτήν ος αν γένηται εν ταις ημέραις εκείναις και εκζητήσαντες αναγγελούσί σοι την κρίσιν

17:10  και ποιήσεις κατά το ρήμα ο αν αναγγείλωσί σοι εκ του τόπου ου αν εκλέξηται κύριος ο θεός σου και φυλάξεις σφόδρα ποιήσαι κατά πάντα όσα αν νομοθετηθή σοι

17:11  κατά τον νόμον και κατά την κρίσιν ην αν είπωσί σοι ποιήσεις ουκ εκκλινείς από του ρήματος ου αν αναγγείλωσί σοι δεξιά ουδέ αριστερά

17:12  και ο άνθρωπος ος αν ποιήση εν υπερηφανία του μη υπακούσαι του ιερέως του παρεστηκότος λειτουργείν επί τω ονόματι κυρίου του θεού σου η του κριτού ος αν γένηται εν ταις ημέραις εκείναις και αποθανείται ο άνθρωπος εκείνος και εξαρείς τον πονηρόν εξ Ισραήλ

17:13  και πας ο λαός ακούσας φοβηθήσεται και ουκ ασεβήσει έτι

17:14  εάν δε εισέλθης εις την γην ην κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι εν κλήρω και κληρονομήσης αυτήν και κατοικήσης επ΄ αυτήν και είπης καταστήσω επ΄ εμαυτόν άρχοντα καθά και το λοιπά έθνη τα κύκλω μου

17:15  καθιστών καταστήσεις επί σεαυτόν άρχοντα ον αν εκλέξηται κύριος ο θεός σου αυτόν εκ των αδελφών σου καταστήσεις επί σεαυτόν άρχοντα ου δυνήση καταστήσαι επί σεαυτόν άνθρωπον αλλότριον ότι ουκ αδελφός σου εστί

17:16  πλην ου πληθυνεί εαυτώ ίππον ουδέ μη αποστρέψει τον λαόν εις Αίγυπτον όπως μη πληθύνη εαυτώ ίππον ο δε κύριος είπεν υμίν ου προσθήσεσθε αποστρέψαι τη οδώ ταύτη έτι

17:17  και ου πληθυνεί εαυτώ γυναίκας ίνα μη μεταστή αυτού η καρδία και αργύριον και χρυσίον ου πληθυνεί εαυτώ σφόδρα

17:18  και έσται όταν καθίση επί του δίφρου της αρχής αυτού και γράψει εαυτώ το δευτερονόμιον τούτο εις βιβλίον παρά των ιερέων των Λευιτών

17:19  και έσται μετ΄ αυτού και αναγνώσεται εν αυτώ πάσας τας ημέρας της ζωής αυτού ίνα μάθη φοβείσθαι κύριον τον θεόν αυτού φυλάσσεσθαι πάσας τας εντολάς ταύτας και τα δικαιώματα ταύτα ποιείν

17:20  ίνα μη υψωθή η καρδία αυτού από των αδελφών αυτού ίνα μη παραβή από των εντολών δεξιά η αριστερά όπως αν μακροχρόνιος η επί της αρχής αυτού αυτός και οι υιοί αυτού εν τοις υιοίς Ισραήλ

Chapter 18

18:1  ουκ έσται τοις ιερεύσι τοις Λευίταις όλη φυλή Λευί μερίς ουδέ κλήρος μετά Ισραήλ καρπώματα κυρίου ο κλήρος αυτών φάγονται αυτά

18:2  κλήρος δε ουκ έσται αυτώ εν τοις αδελφοίς αυτού κύριος αυτός κλήρος αυτού καθότι είπεν αυτώ

18:3  και αύτη η κρίσις των ιερέων τα παρά του λαού παρά των θύοντων τας θυσίας εάν τε μόσχον εάν τε πρόβατον και δώσεις τον βραχίονα τω ιερεί και τα σιαγόνια και το ένυστρον

18:4  και τας απαρχάς του σίτου σου και του οίνου σου και του ελαίου σου και την απαρχήν των κουρών των προβάτων σου δώσεις αυτώ

18:5  ότι αυτόν εξελέξατο κύριος ο θεός σου εκ πασών των φυλών σου παρεστάναι έναντι κυρίου του θεού λειτουργείν επί τω ονόματι κυρίου αυτός και οι υιοί αυτού πάσας τας ημέρας

18:6  εάν δε παραγένηται ο Λευίτης εκ μιάς των πόλεων υμών εκ πάντων των υιών Ισραήλ ου αυτός παροικεί καθ΄ ότι επιθυμεί η ψυχή αυτού εις τον τόπον ον αν εκλέξηται κύριος

18:7  και λειτουργήσει τω ονόματι κυρίου του θεού αυτού ώσπερ πάντες οι αδελφοί αυτού οι Λευίται οι παρεστηκότες εκεί έναντι κυρίου

18:8  μερίδα μεμερισμένην φάγεται πλην της πράσεως της κατά πατριάν

18:9  εάν δε εισέλθης εις την γην ην κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι ου μαθήση ποιείν κατά τα βδελύγματα των εθνών εκείνων

18:10  ουχ ευρεθήσεται εν σοι περικαθαίρων τον υιόν αυτού η την θυγατέρα αυτού εν πυρί μαντευόμενος μαντείαν κληδονιζόμενος και οιωνιζόμενος

18:11  φαρμακός επάδων επαοιδήν εγγαστρίμυθος και τερατοσκόπος επερωτών τους νεκρούς

18:12  έστι γαρ βδέλυγμα κυρίω τω θεώ σου πας ποιών ταύτα ένεκε γαρ των βδελυγμάτων τούτων κύριος ο θεός σου εξολοθρεύσει αυτούς από προσώπου σου

18:13  τέλειος έση εναντίον κυρίου του θεού σου

18:14  τα γαρ έθνη ταύτα ους συ κατακληρονομείς αυτούς ούτοι κληδονισμών και μαντειών ακούσονται σοι δε ουχ ούτως έδωκε κύριος ο θεός σου

18:15  προφήτην εκ των αδελφών σου ως εμέ αναστήσει σοι κύριος ο θεός σου αυτού ακούσεσθε

18:16  κατά πάντα όσα ητήσω παρά κυρίου του θεού σου εν Χωρήβ τη ημέρα της εκκλησίας λέγοντες ου προσθήσομεν ακούσαι την φωνήν κυρίου του θεού σου και το πυρ τούτο το μέγα ουκ οψόμεθα έτι ουδέ μη αποθάνωμεν

18:17  και είπε κύριος προς με ορθώς πάντα όσα ελάλησαν

18:18  προφήτην αναστήσω αυτοίς εκ μέσου των αδελφών αυτών ώσπερ σε και δώσω το ρήμά μου εν τω στόματι αυτού και λαλήσει αυτοίς καθ΄ ότι αν εντείλωμαι αυτώ

18:19  και ο άνθρωπος ος αν μη ακούση των λόγων αυτού όσα αν λαλήση ο προφήτης επί τω ονόματί μου εγώ εκδικήσω εξ αυτού

18:20  πλην ο προφήτης ος αν ασεβήση λαλήσαι ρήμα επί τω ονόματί μου ο ου προσέταξα αυτώ λαλήσαι και ος αν λαλήση επ΄ ονόματι θεών ετέρων αποθανείται ο προφήτης εκείνος

18:21  εάν δε είπης εν τη καρδία σου πως γνωσόμεθα το ρήμα ο ουκ ελάλησε κύριος

18:22  όσα αν λαλήση ο προφήτης επί τω ονόματι κυρίου και μη γένηται το ρήμα και μη συμβή τούτο το ρήμα ο ουκ ελάλησε κύριος εν ασεβεία ελάλησεν ο προφήτης ουκ αφέξεσθε απ΄ αυτού

Chapter 19

19:1  εάν δε αφανίση κύριος ο θεός σου τα έθνη α ο θεός σου δίδωσί σοι την γην αυτών και κατακληρονομήσης αυτούς και κατοικήσης εν ταις πόλεσιν αυτών και εν τοις οίκοις αυτών

19:2  τρεις πόλεις διαστελείς σεαυτώ εν μέσω της γης σου ης κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι

19:3  στόχασαί σοι την οδόν και τριμεριείς τα όρια της γης σου ην καταμερίζει σοι κύριος ο θεός σου και έσται εκεί καταφυγή παντί φονευτή

19:4  τούτο δε έσται το πρόσταγμα του φονευτού ος αν φύγη εκεί και ζήσεται ος αν πατάξη τον πλησίον αυτού ακουσίως και ούτος ου μισών αυτόν προ της εχθές και προ της τρίτης

19:5  και ος εάν εισέλθη μετά του πλησίον εις τον δρυμόν συναγαγείν ξύλα και εκκρουσθή η χειρ αυτού τη αξίνη κόπτοντος το ξύλον και εκπεσόν το σιδήριον από του ξύλου τύχη του πλησίον και αποθάνη ούτος καταφεύξεται εις μίαν των πόλεων τούτων και ζήσεται

19:6  ίνα μη διώξας ο αγχιστεύων του αίματος οπίσω του φονεύσαντος ότι παρατεθέρμανται τη καρδία αυτού και καταλάβη αυτόν εάν μακρότερα η η οδός και πατάξη αυτού ψυχήν και αποθάνη και τούτω ουκ έστι κρίσις θανάτου ότι ου μισών ην αυτόν προ της εχθές και προ της τρίτης

19:7  διά τούτο εγώ σοι εντέλλομαι το ρήμα τούτο λέγων τρεις πόλεις διαστελείς σεαυτώ

19:8  εάν δε εμπλατύνη κύριος ο θεός σου τα όριά σου ον τρόπον ώμοσε τοις πατράσι σου και δω σοι κύριος πάσαν την γην ην είπε δούναι τοις πατράσι σου

19:9  εάν εισακούσης ποιείν πάσας τας εντολάς ταύτας ας εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον αγαπάν κύριον τον θεόν σου πορεύεσθαι εν πάσαις ταις οδοίς αυτού πάσας τας ημέρας και προσθήσεις σεαυτώ έτι τρεις πόλεις προς τας τρεις ταύτας

19:10  και ουκ εκχυθήσεται αίμα αναίτιον εν τη γη ην κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι εν κλήρω και ουκ έσται εν σοι αίματι ένοχος

19:11  εάν δε γένηται άνθρωπος μισών τον πλησίον και ενεδρεύση αυτόν και επαναστή επ΄ αυτόν και πατάξη αυτού την ψυχήν και αποθάνη και φύγη εις μίαν των πόλεων τούτων

19:12  και αποστελούσιν η γερουσία της πόλεως αυτού και λήψονται αυτόν εκείθεν και παραδώσουσιν αυτόν εις χείρας τω αγχιστεύοντι του αίματος και αποθανείται

19:13  ου φείσεται ο οφθαλμός σου επ΄ αυτώ και καθαριείς το αίμα το αναίτιον εξ Ισραήλ και ευ σοι έσται

19:14  ου μετακινήσεις όρια του πλησίον σου α έστησαν οι πρότερον σου εν τη κληρονομία σου ην κατεκληρονόμηθης εν τη γη ην κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι εν κλήρω

19:15  ουκ εμμενεί μάρτυς εις μαρτυρήσαι κατά ανθρώπου κατά πάσαν αδικίαν και κατά παν αμάρτημα και κατά πάσαν αμαρτίαν ην αν αμάρτη επί στόματος δύο μαρτύρων και επί στόματος τριών μαρτύρων σταθήσεται παν ρήμα

19:16  εάν δε καταστή μάρτυς άδικος κατά ανθρώπου καταλέγων αυτού ασέβειαν

19:17  και στήσονται οι δύο άνθρωποι οις εστίν αυτοίς η αντιλογία έναντι κυρίου και έναντι των ιερέων και έναντι των κριτών οι αν ώσιν εν ταις ημέραις εκείναις

19:18  και εξετάσωσιν οι κριταί ακριβώς και ιδού μάρτυς άδικος εμαρτύρησεν άδικα αντέστη κατά του αδελφού αυτού

19:19  και ποιήσετε αυτώ ον τρόπον επονηρεύσατο ποιήσαι κατά του αδελφού αυτού και εξαρείτε το πονηρόν εξ υμών αυτών

19:20  και οι επίλοιποι ακούσαντες φοβηθήσονται και ου προσθήσουσιν έτι ποιήσαι κατά το ρήμα το πονηρόν τούτο εν υμίν

19:21  ου φείσεται ο οφθαλμός σου επ΄ αυτώ ψυχήν αντί ψυχής οφθαλμόν αντί οφθαλμού οδόντα αντί οδόντος χείρα αντί χειρός πόδα αντί ποδός καθότι αν τις δω μώμον τω πλησίον ούτω δώσετε αυτώ

Chapter 20

20:1  εάν δε εξέλθης εις πόλεμον επί τους εχθρούς σου και ίδης ίππον και αναβάτην και λαόν πλείονά σου ου φοβηθήση απ΄ αυτών ότι κύριος ο θεός σου μετά σου ο αναβιβάσας σε εκ γης Αιγύπτου

20:2  και έσται όταν εγγίσης τω πολέμω και προσεγγίσας ο ιερεύς λαλήσει τω λαώ και ερεί προς αυτούς

20:3  άκουε Ισραήλ υμείς πορεύεσθε σήμερον εις πόλεμον επί τους εχθρούς υμών μη εκλυέσθω η καρδία υμών μη φοβείσθε μηδέ θραύεσθε μηδέ εκκλίνετε από προσώπου αυτών

20:4  ότι κύριος ο θεός υμών ο προπορευόμενος μεθ΄ υμών συνεκπολεμήσει υμίν τους εχθρούς υμών και διασώσει υμάς

20:5  και λαλήσουσιν οι γραμματείς προς τον λαόν λέγοντες τις ο άνθρωπος ο οικοδομήσας οικίαν καινήν και ουκ ενεκαίνισεν αυτήν πορευέσθω και αποστραφήτω εις την οικίαν αυτού μη αποθάνη εν τω πολέμω και άνθρωπος έτερος εγκαινιεί αυτήν

20:6  και τις ο άνθρωπος όστις εφύτευσεν αμπελώνα και ουκ ευφράνθη εξ αυτού πορευέσθω και αποστραφήτω εις την οικίαν αυτού μη αποθάνη εν τω πολέμω και άνθρωπος έτερος ευφρανθήσεται εξ αυτού

20:7  και τις ο άνθρωπος όστις μεμνήστευται γυναίκα και ουκ έλαβεν αυτήν πορευέσθω και αποστραφήτω εις την οικίαν αυτού μη αποθάνη εν τω πολέμω και άνθρωπος έτερος λήψεται αυτήν

20:8  και προσθήσουσιν οι γραμματείς λαλήσαι προς τον λαόν και ερούσι τις ο άνθρωπος ο φοβούμενος και δειλός τη καρδία πορευέσθω και αποστραφήτω εις την οικίαν αυτού ίνα μη δειλιάνη την καρδίαν του αδελφού αυτού ώσπερ η αυτού

20:9  και έσται όταν παύσωνται οι γραμματείς λαλούντες προς τον λαόν και καταστήσουσιν άρχοντας της στρατιάς προηγουμένους του λαού

20:10  εάν δε προσέλθης προς πόλιν εκπολεμήσαι αυτήν και καλέση αυτούς μετ΄ ειρήνης

20:11  και έσται εάν μεν ειρηνικά αποκριθώσί σοι και ανοίξωσί σοι έσται πας ο λαός οι ευρεθέντες εν αυτή έσονταί σοι φορολογητοί και υπήκοοί σοι

20:12  εάν δε μη υπακούσωσί σοι και ποιήσωσι προς σε πόλεμον και περικαθιείς αυτήν

20:13  και παραδώσει αυτήν κύριος ο θεός σου εις τας χείράς σου και πατάξεις παν αρσενικόν αυτής εν φόνω μαχαίρας

20:14  πλην των γυναικών και της αποσκευής και πάντα τα κτήνη και πάντα όσα αν υπάρχη εν τη πόλει και πάσαν την απαρτίαν προνομεύσεις σεαυτώ και φαγή πάσαν την προνομήν των εχθρών σου ων κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι

20:15  ούτω ποιήσεις πάσας τας πόλεις τας μακράν ούσας από σου σφόδρα αι ουχί από των πόλεων των εθνών τούτων ων κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι κληρονομείν την γην αυτών

20:16  ιδού δε από των πόλεων των εθνών τούτων ων ο κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι κληρονομήσαι την γην αυτών ου ζωγρήσετε παν εμπνέον

20:17  αλλά αναθεματιείτε αυτούς τον Χετταίον και τον Αμορραίον και τον Χαναναίον και Φερεζαίον και Ευαίον και Ιεβουσαίον και Γεργεσαίον ον τρόπον ενετείλατό σοι κύριος ο θεός σου

20:18  ίνα μη διδάξωσι υμάς ποιείν πάντα τα βδελύγματα αυτών όσα εποίησαν τοις θεοίς αυτών και αμαρτήσεσθε εναντίον κυρίου του θεού υμών

20:19  εάν δε περικαθίσης περί πόλιν ημέρας πλείους εκπολεμήσαι αυτήν εις κατάληψιν αυτής ουκ εξολοθρεύσεις τα δένδρα αυτής επιβαλείν επ΄ αυτά σίδηρον αλλ΄ απ΄ αυτού φαγή αυτό δε ουκ εκκόψεις μη άνθρωπος το ξύλον το εν τω δρυμώ εισελθείν από προσώπου σου εις τον χάρακα

20:20  αλλά το ξύλον ο επίστασαι ότι ου καρπόβρωτόν εστι τούτο ολοθρεύσεις και εκκόψεις και οικοδομήσεις χαράκωσιν επί την πόλιν ήτις ποιεί προς σε τον πόλεμον έως αν παραδοθή

Chapter 21

21:1  εάν δε ευρεθή τραυματίας εν τη γη ην κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι κληρονομήσαι πεπτωκώς εν τω πεδίω και ουκ οίδασι τον πατάξαντα αυτόν

21:2  εξελεύσεται η γερουσία σου και οι κριταί σου και εκμετρήσουσιν επί τας πόλεις τας κύκλω του τραυματίου

21:3  και έσται η πόλις η εγγίζουσα τω τραυματία και λήψεται η γερουσία της πόλεως εκείνης δάμαλιν εκ βοών ήτις ουκ είργασται και ήτις ουχ είλκυσε ζυγόν

21:4  και καταβιβάσουσιν η γερουσία της πόλεως εκείνης την δάμαλιν εις φάραγγα τραχείαν ήτις ουκ είργασται ουδέ σπείρεται και νευροκοπήσουσι την δάμαλιν εν τη φάραγγι

21:5  και προσελεύσονται οι ιερείς οι Λευίται ότι αυτούς επέλεξε κύριος ο θεός σου παρεστηκέναι αυτώ και ευλογείν επί τω ονόματι αυτού και επί τω στόματι αυτών έσται πάσα αντιλογία και πάσα αφή

21:6  και πάσα η γερουσία της πόλεως εκείνης οι εγγίζοντες τω τραυματία νίψονται τας χείρας επί την κεφαλήν της δαμάλεως της νενευροκοπημένης εν τη φάραγγι

21:7  και αποκριθέντες ερούσιν αι χείρες ημών ουκ εξέχεαν το αίμα τούτο και οι οφθαλμοί ημών ουχ εωράκασιν

21:8  ίλεως γενού τω λαώ σου Ισραήλ ους ελυτρώσω εκ γης Αιγύπτου κύριε ίνα μη γένηται αίμα αναίτιον εν τω λαώ σου Ισραήλ και εξιλασθήσεται αυτοίς το αίμα

21:9  συ δε εξαρείς το αίμα το αναίτιον εξ υμών αυτών εάν ποιήσητε το καλόν και το αρεστόν έναντι κυρίου του θεού σου

21:10  εάν δε εξέλθης εις πόλεμον επί τους εχθρούς σου και παραδώ αυτούς κύριος ο θεός σου εις τας χείράς σου και προνομεύσης την προνομήν αυτών

21:11  και ίδης εν τη προνομή γυναίκα καλήν τω είδει και ενθυμηθής αυτής και λάβης αυτήν σεαυτώ γυναίκα

21:12  και εισάξεις αυτήν ένδον εις την οικίαν σου και ξυρήσεις την κεφαλήν αυτής και περιονυχιείς αυτήν

21:13  και περιελείς τα ιμάτια της αιχμαλωσίας αυτής απ΄ αυτής και καθιείται εν τη οικία σου και κλαύσεται τον πατέρα και την μητέρα μηνός ημέρας και μετά ταύτα εισελεύση προς αυτήν και συνοικισθήση αυτή και έσται σου γυνή

21:14  και έσται εάν μη θελήσης αυτήν εξαποστελείς αυτήν ελευθέραν και πράσει ου πραθήσεται αργυρίου ουκ αθετήσεις αυτήν διότι εταπείνωσας αυτήν

21:15  εάν δε γένωνται ανθρώπω δύο γυναίκες μία αυτών ηγαπημένη και μία αυτών μισουμένη και τέκωσιν αυτώ η ηγαπημένη και η μισουμένη και γένηται υιός πρωτότοκος της μισουμένης

21:16  και έσται η αν ημέρα κατακληροδοτή τοις υιοίς αυτού τα υπάρχοντα αυτού ου δυνήσεται πρωτοτοκεύσαι τον υιόν της ηγαπημένης υπεριδών τον υιόν της μισουμένης τον πρωτότοκον

21:17  αλλά τον πρωτότοκον υιόν της μισουμένης επιγνώσεται δούναι αυτώ διπλά από πάντων ων αν ευρεθή αυτώ ότι ούτός εστιν αρχή τέκνων αυτού και τούτω καθήκει τα πρωτοτοκεία

21:18  εάν δε τινι η υιός απειθής και ερεθιστής ουχ υπακούων φωνήν πατρός αυτού και φωνήν μητρός αυτού και παιδεύωσιν αυτόν και μη εισακούη αυτών

21:19  και συλλαβόντες αυτόν ο πατήρ αυτού και η μήτηρ αυτού και εξάξουσιν αυτόν επί την γερουσίαν της πόλεως αυτού και επί την πύλην του τόπου αυτού

21:20  και ερούσι τοις ανδράσι της πόλεως αυτών ο υιός ημών ούτος απειθεί και ερεθίζει ουχ υπακούει της φωνής ημών συμβολοκοπών οινοφλυγεί

21:21  και λιθοβολήσουσιν αυτόν οι άνδρες της πόλεως αυτού εν λίθοις και αποθανείται και εξαρείς τον πονηρόν εξ υμών αυτών και πας Ισραήλ ακούσαντες φοβηθήσονται

21:22  εάν δε γένηται εν τινι αμαρτία κρίμα θανάτου και αποθάνη και κρεμάσητε αυτόν επί ξύλου

21:23  ουκ επικοιμηθήσεται το σώμα αυτού επί του ξύλου αλλά ταφή θάψετε αυτόν εν τη ημέρα εκείνη ότι κεκατηραμένος υπό θεού πας κρεμάμενος επί ξύλου και ου μη μιανείτε την γην ην κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι εν κληρονομία

Chapter 22

22:1  μη ιδών τον μόσχον του αδελφού σου η το πρόβατον αυτού πλανώμενα εν τη οδώ υπερίδης αυτά αποστροφή αποστρέψεις αυτά τω αδελφώ σου και αποδώσεις αυτά αυτώ

22:2  εάν δε μη εγγίζη ο αδελφός σου προς σε μηδέ επίστη αυτόν συνάξεις αυτά ένδον εις την οικίαν σου και έσται μετά σου έως αν ζητήση αυτά ο αδελφός σου και αποδώσεις αυτά αυτώ

22:3  ούτω ποιήσεις τον όνον αυτού και ούτω ποιήσεις το ιμάτιον αυτού και ούτω ποιήσεις κατά πάσαν απώλειαν του αδελφού σου όσα αν απολήται παρ΄ αυτού και εύρης αυτά ου δυνήση υπεριδείν

22:4  ουκ όψη τον όνον του αδελφού σου η τον μόσχον αυτού πεπτωκότα εν τη οδώ μη υπερίδης αυτά ανιστών αναστήσεις μετ΄ αυτού

22:5  ουκ έσται σκεύη ανδρός επί γυναικί ουδέ μη ενδύσηται ανήρ στολήν γυναικείαν ότι βδέλυγμα κυρίω τω θεώ σου εστί πας ποιών ταύτα

22:6  εάν δε συναντήσης νοσσιά ορνέων προ προσώπου σου εν τη οδώ η επί παντί δένδρω η επί της γης νεοσσοίς η ωοίς και η μήτηρ θάλπη επί των νεοσσών η επί των ωών ου λήψη την μητέρα μετά των τέκνων

22:7  αποστολή αποστελείς την μητέρα τα δε παιδία λήψη σεαυτώ ίνα ευ σοι γένηται και πολυήμερος έση

22:8  εάν δε οικοδομήσης οικίαν καινήν και ποιήσεις στεφάνην τω δώματί σου και ου ποιήσεις φόνον εν τη οικία σου εάν πέση ο πεσών απ΄ αυτού

22:9  ου κατασπερείς τον αμπελώνά σου διάφορον ίνα μη αγιασθή το γένημα και το σπέρμα ο αν σπείρης μετά του γενήματος του αμπελωνός σου

22:10  ουκ αροτριάσεις εν μόσχω και όνω επί το αυτό

22:11  ουκ ενδύση κίβδηλον έρια και λίνον επί τω αυτό

22:12  στρεπτά ποιήσεις σεαυτώ επί των τεσσάρων κρασπέδων των περιβολαίων σου α αν περιβάλη εν αυτοίς

22:13  εάν δε τις λάβη γυναίκα και συνοικήση αυτή και μισήση αυτήν

22:14  και επιθή αυτή προφασιστικούς λόγους και κατενέγκη αυτής όνομα πονηρόν και λέγη την γυναίκα ταύτην είληφα και προσελθών αυτή ουχ εύρηκα αυτής παρθένια

22:15  και λαβών ο πατήρ της παιδός και η μήτηρ εξοίσουσι τα παρθένια της παιδός προς την γερουσίαν επί την πύλην

22:16  και ερεί ο πατήρ της παιδός τη γερουσία την θυγατέρα μου ταύτην δέδωκα τω ανθρώπω τούτω γυναίκα και μισήσας αυτήν

22:17  αυτός νυν επιτίθησιν αυτή προφασιστικούς λόγους λέγων ουχ εύρηκα τη θυγατρί σου παρθένεια και ταύτα τα παρθένεια της θυγατρός μου και αναπτύξουσι το ιμάτιον εναντίον της γερουσίας της πόλεως

22:18  και λήψεται η γερουσία της πόλεως εκείνης τον άνθρωπον εκείνον και παιδεύσουσιν αυτόν

22:19  και ζημιώσουσιν αυτόν εκατόν σίκλους και δώσουσι τω πατρί της νεάνιδος ότι εξήνεγκεν όνομα πονηρόν επί παρθένον Ισραηλίτιν και αυτού έσται γυνή ου δυνήσεται εξαποστείλαι αυτήν τον άπαντα χρόνον

22:20  εάν δε επ΄ αληθείας γένηται ο λόγος ούτος και μη ευρεθή παρθένια τη νεάνιδι

22:21  και εξάξουσι την νεάνιν επί τας θύρας του οίκου του πατρός αυτής και λιθοβολήσουσιν αυτήν λίθοις οι άνδρες της πόλεως αυτής και αποθανείται ότι εποίησεν αφροσύνην εν υιοίς Ισραήλ εκπορνεύσαι τον οίκον του πατρός αυτής και εξαρείς τον πονηρόν εξ υμών αυτών

22:22  εάν δε ευρεθή άνθρωπος κοιμώμενος μετά γυναικός συνωκισμένης ανδρί αποκτενείτε αμφοτέρους τον άνδρα τον κοιμώμενον μετά της γυναικός και την γυναίκα και εξαρείς τον πονηρόν εξ Ισραήλ

22:23  εάν δε γένηται παις παρθένος μεμνηστευμένη ανδρί και ευρών αυτήν άνθρωπος εν πόλει κοιμηθή μετ΄ αυτής

22:24  εξάξετε αμφοτέρους επί την πύλην της πόλεως αυτών και λιθοβοληθήσονται εν λίθοις και αποθανούνται την νεάνιν ότι ουκ εβόησεν εν τη πόλει και τον άνθρωπον ότι εταπείνωσε την γυναίκα του πλησίον αυτού και εξαρείς τον πονηρόν εξ υμών αυτών

22:25  εάν δε εν πεδίω εύρη άνθρωπος την παίδα την μεμνηστευμένην και βιασάμενος κοιμηθή μετ΄ αυτής αποκτενείτε τον άνθρωπον τον κοιμώμενον μετ΄ αυτής μόνον

22:26  τη δε νεάνιδι ου ποιήσετε ουδέν ουκ έστι τη νεάνιδι αμάρτημα θανάτου ότι ως ει τις επαναστή άνθρωπος επί τον πλησίον αυτού και φονεύση αυτού ψυχήν ούτως το πράγμα τούτο

22:27  ότι εν τω αγρώ εύρεν αυτήν εβόησεν η νεάνις η μεμνηστευμένη και ουκ ην ο βοηθήσων αυτή

22:28  εάν δε τις εύρη την παίδα την παρθένον ήτις ου μεμνήστευται και βιασάμενος αυτήν κοιμηθή μετ΄ αυτής και ευρεθή

22:29  δώσει ο άνθρωπος ο κοιμηθείς μετ΄ αυτής τω πατρί της νεάνιδος πεντήκοντα δίδραχμα αργυρίου και αυτού έσται γυνή ανθ΄ ων εταπείνωσεν αυτήν ου δυνήσεται εξαποστείλαι αυτήν τον άπαντα χρόνον

22:30  ου λήψεται άνθρωπος την γυναίκα του πατρός αυτού και ουκ ανακαλύψει συγκάλυμμα του πατρός αυτού

Chapter 23

23:1  ουκ εισελεύσεται θλαδίας ουδέ αποκεκομμένος εις την εκκλησίαν κυρίου

23:2  ουκ εισελεύσεται εκ πόρνης εις εκκλησίαν κυρίου έως δεκάτης γενεάς

23:3  ουκ εισελεύσεται Αμμανίτης και Μωαβίτης εις εκκλησίαν κυρίου και έως δεκάτης γενεάς ουκ εισελεύσεται εις την εκκλησίαν κυρίου και έως εις τον αιώνα

23:4  παρά το μη συναντήσαι αυτούς υμίν μετά άρτων και ύδατος εν τη οδώ εκπορευομένων υμών εξ Αιγύπτου και ότι εμισθώσαντο επί σε τον Βαλαάμ υιόν Βεώρ εκ της Μεσοποταμίας καταράσθαί σε

23:5  και ουκ ηθέλησε κύριος ο θεός σου εισακούσαι του Βαλαάμ και μετέστρεψε κύριος ο θεός σου τας κατάρας εις ευλογίας ότι ηγάπησέ σε κύριος ο θεός σου

23:6  ου προσαγορεύσεις ειρηνικά αυτοίς και συμφέροντα αυτοίς πάσας τας ημέρας σου εις τον αιώνα

23:7  ου βδελύξη Ιδουμαίον ότι αδελφός σου εστίν ου βδελύξη Αιγυπτιον ότι πάροικος εγένου εν τη γη αυτού

23:8  υιοί εάν γεννηθώσιν αυτοίς γενεά τρίτη εισελεύσονται εις εκκλησίαν κυρίου

23:9  εάν δε εξέλθης παρεμβαλείν επί τους εχθρούς σου και φυλάξη από παντός πονηρού ρήματος

23:10  εάν η εν σοι άνθρωπος ος ουκ έστι καθαρός εκ ρύσεως αυτού νυκτός και εξελεύσεται έξω της παρεμβολής και ουκ εισελεύσεται εις την παρεμβολήν

23:11  και έσται το προς εσπέραν λούσεται το σώμα αυτού ύδατι και δεδυκότος ηλίου εισελεύσεται εις την παρεμβολήν

23:12  και τόπος έσται σοι έξω της παρεμβολής και εξελεύση εκεί έξω

23:13  και πάσσαλος έσται σοι επί της ζώνης σου και έσται όταν διακαθιζάνης έξω και ορύξεις εν αυτώ και επαγαγών καλύψεις την ασχημοσύνην σου εν αυτώ

23:14  ότι κύριος ο θεός σου εμπεριπατεί εν τη παρεμβολή σου εξελέσθαι σε και παραδούναι τον εχθρόν σου προ προσώπου σου και έσται η παρεμβολή σου αγία και ουκ οφθήσεται εν σοι ασχημοσύνη πράγματος και αποστρέψει από σου

23:15  ου παραδώσεις παίδα τω κυρίω αυτού ος προστέθειταί σοι παρά του κυρίου αυτού

23:16  μετά σου κατοικήσει εν υμίν εν παντί τόπω ου αν αρέση αυτώ ου θλίψεις αυτόν

23:17  ουκ έσται πόρνη από θυγατέρων Ισραήλ και ουκ έσται πορνεύων από υιών Ισραήλ

23:18  ου προσοίσεις μίσθωμα πόρνης ουδέ άλλαγμα κυνός εις τον οίκον κυρίου του θεού σου προς πάσαν ευχήν ότι βδέλυγμα κυρίω τω θεώ σου εστί και αμφότερα

23:19  ουκ εκτοκιείς τω αδελφώ σου τόκον αργυρίου και τόκον βρωμάτων και τόκον παντός πράγματος ου αν εκδανείσης

23:20  τω αλλοτρίω εκτοκιείς τω δε αδελφώ σου ουκ εκτοκιείς ίνα ευλογήση σε κύριος ο θεός σου εν πάσι τοις έργοις σου επί της γης εις ην εισπορεύη εκεί κληρονομήσαι αυτήν

23:21  εάν δε εύξη ευχήν κυρίω τω θεώ σου ου χρονιείς αποδούναι αυτήν ότι εκζητών εκζητήσει κύριος ο θεός σου παρά σου και έσται εν σοι αμαρτία

23:22  εάν δε μη θέλης εύξασθαι ουκ έστι σοι αμαρτία

23:23  τα εκπορευόμενα διά των χειλέων σου φυλάξη και ποιήσεις ον τρόπον ηύξω κυρίω τω θεώ σου δόμα ο ελάλησας τω στόματί σου

23:24  εάν δε εισέλθης εις τον αμπελώνα του πλησίον σου φαγή σταφυλήν όσον ψυχήν σου εμπλησθήναι εις δε άγγος ουκ εμβάλείς

23:25  εάν δε εισέλθης εις αμητόν του πλησίον σου και συλλέξεις εν ταις χερσί σου στάχυς και δρέπανον ου μη επιβάλης επί τον αμητόν του πλησίον σου

Chapter 24

24:1  εάν δε τις λάβη γυναίκα και συνοικήση αυτή και έσται εάν μη εύρη χάριν εναντίον αυτού ότι εύρηκεν εν αυτή άσχημον πράγμα και γράψει αυτή βιβλίον αποστασίου και δώσει εις τας χείρας αυτής και εξαποστελεί αυτήν εκ της οικίας αυτού

24:2  και απελθούσα γένηται ανδρί ετέρω

24:3  και μισήση αυτήν ο ανήρ ο έσχατος και γράψη αυτή βιβλίον αποστασίου και δώση αυτή εις τας χείρας αυτής και εξαπόστελει αυτήν εκ της οικίας αυτού η αποθάνη ο ανήρ αυτής ο έσχατος ος έλαβεν αυτήν εαυτώ γυναίκα

24:4  ου δυνήσεται ο ανήρ ο πρότερος ο εξαποστείλας αυτήν επαναστρέψας λαβείν αυτήν εαυτώ γυναίκα μετά το μιανθήναι αυτήν ότι βδέλυγμά εστιν έναντι κυρίου του θεού σου και ου μιανείτε την γην ην κύριος ο θεός υμών δίδωσιν υμίν εν κλήρω

24:5  εάν δε τις λάβη γυναίκα προσφάτως ουκ εξελεύσεται εις πόλεμον και ουκ επιβληθήσεται αυτώ ουδέν πράγμα αθώος έσται εν τη οικία αυτού ενιαυτόν ένα ευφρανεί την γυναίκα αυτού ην έλαβεν

24:6  ουκ ενεχυράσεις μύλον ουδέ επιμύλιον ότι ψυχήν ούτος ενεχυράζει

24:7  εάν δε αλώ άνθρωπος κλέπτων ψυχήν εκ των αδελφών αυτού των υιών Ισραήλ και καταδυναστεύσας αυτόν αποδώται αποθανείται ο κλέπτης εκείνος και εξαρείς τον πονηρόν εξ υμών αυτών

24:8  πρόσεχε σεαυτώ εν τη αφή της λέπρας φυλάξη σφόδρα ποιείν κατά πάντα τον νόμον ον αν αναγγείλωσιν υμίν οι ιερείς οι Λευίται ον τρόπον ενετειλάμην υμίν φυλάξασθε ποιείν

24:9  μνήσθητι όσα εποίησε κύριος ο θεός σου τη Μαριάμ εν τη οδώ εκπορευομένων υμών εξ Αιγύπτου

24:10  εάν δε οφείλημα η εν τω πλησίον σου οφείλημα οτιούν ουκ εισελεύση εις την οικίαν αυτού ενεχυράσαι το ενέχυρον αυτού

24:11  έξω στήση και ο άνθρωπος ου το δάνειόν σου εστίν εν αυτώ εξοίσει σοι το ενέχυρον έξω

24:12  εάν δε ο άνθρωπος πένηται ου κοιμηθήση εν τω ενεχύρω αυτού

24:13  αποδόσει αποδώσεις αυτώ το ενέχυρον αυτού προς δυσμάς ηλίου και κοιμηθήσεται εν τω ιματίω αυτού και ευλογήσει σε και έσται σοι ελεημοσύνη εναντίον κυρίου του θεού σου

24:14  ουκ αποστερήσεις μισθόν πένητος και ενδεούς εκ των αδελφών σου η εκ των προσηλύτων των εν ταις πόλεσί σου

24:15  αυθήμερον αποδώσεις τον μισθόν αυτού ουκ επιδύσεται ο ήλιος επ΄ αυτώ ότι πένης εστί και εν αυτώ έχει την ελπίδα και ου καταβοήσεται κατά σου προς κύριος και έσται εν σοι αμαρτία

24:16  ουκ αποθανούνται πατέρες υπέρ τέκνων και οι υιοί ουκ αποθανούνται υπέρ πατέρων έκαστος εν τη εαυτού αμαρτία αποθανείται

24:17  ουκ εκκλινείς κρίσιν προσηλύτου και ορφανού και χήρας και ουκ ενεχυράσεις ιμάτιον χήρας

24:18  και μνησθήση ότι οικέτης ησθα εν γη Αιγύπτω και ελυτρώσατό σε κύριος ο θεός σου εκείθεν διά τούτο εγώ σοι εντέλλομαι ποιείν το ρήμα τούτο

24:19  εάν δε αμήσης τον αμητόν σου εν τω αγρώ σου και επιλάθη δράγμα εν τω αγρώ σου ουκ επαναστραφήση λαβείν αυτό τω πτωχώ και τω προσηλύτω και τω ορφανώ και τη χήρα έσται ίνα ευλογήση σε κύριος ο θεός σου εν παντί έργω των χειρών σου

24:20  εάν δε ελαιολογήσης ουκ επαναστρέψεις καλαμήσασθαι τα οπίσω σου τω προσηλύτω και τω ορφανώ και τη χήρα έσται

24:21  εάν δε τρυγήσης τον αμπελώνά σου ουκ επανατρυγήσεις τα οπίσω σου τω προσηλύτω και τω ορφανώ και τη χήρα έσται

24:22  και μνησθήση ότι οικέτης ήσθα εν γη Αιγύπτω διά τούτο εγώ σοι εντέλλομαι ποιείν το ρήμα τούτο

Chapter 25

25:1  αν δε γένηται αντιλογία αναμέσον ανθρώπων και προσέλθωσιν εις κρίσιν και κρίνωσι και δικαιώσωσι τον δίκαιον και καταγνώσι του ασεβούς

25:2  και έσται εάν άξιος η πληγών ο ασεβών καθιείς αυτόν έναντι των κριτών και μαστιγώσουσιν αυτόν εναντίον αυτών κατά την ασέβειαν αυτού

25:3  αριθμώ τεσσαράκοντα μαστιγώσουσιν αυτόν ου προσθήσουσιν εάν δε προσθώσι μαστιγώσαι αυτόν υπέρ ταύτας τας πληγάς πλείους ασχημονήσει ο αδελφός σου εναντίον σου

25:4  ου φίμωσεις βούν αλοώντα

25:5  εάν δε κατοικώσιν αδελφοί επί το αυτό και αποθάνη εις εξ αυτών σπέρμα δε μη η αυτώ ουκ έσται η γυνή του τεθνηκότος έξω ανδρί μη εγγίζοντι ο αδελφός του ανδρός αυτής εισελεύσεται προς αυτήν και λήψεται αυτήν εαυτώ γυναίκα και συνοικήσει αυτή

25:6  και έσται το παιδίον ο αν τεχθή κατασταθήσεται εκ του ονόματος του τετελευτηκότος και ουκ εξαλειφθήσεται το όνομα αυτού εξ Ισραήλ

25:7  εάν δε μη βούληται ο άνθρωπος λαβείν την γυναίκα του αδελφού αυτού και αναβήσεται η γυνή επί την πύλην επί την γερουσίαν και ερεί ου θέλει ο αδελφός του ανδρός μου αναστήσαι το όνομα του αδελφού αυτού εν Ισραήλ ουκ ηθέλησεν ο αδελφός του ανδρός μου

25:8  και καλέσουσιν αυτόν η γερουσία της πόλεως εκείνης και ερούσιν αυτώ και στας είπη ου βούλομαι λαβείν αυτήν

25:9  και προσελθούσα η γυνή του αδελφού αυτού προς αυτόν έναντι της γερουσίας και υπολύσει το υπόδημα αυτού το εν από του ποδός αυτού και εμπτύσεται εις το πρόσωπον αυτού και αποκριθείσα ερεί ούτως ποιήσουσι τω ανθρώπω ος ουκ οικοδομήσει τον οίκον του αδελφού αυτού

25:10  και κληθήσεται το όνομα αυτού εν Ισραήλ οίκος του υπολυθέντος το υπόδημα

25:11  εάν δε μάχωνται δύο άνθρωποι επι το αυτό άνθρωπος μετά του αδελφού αυτού και προσέλθη η γυνή ενός αυτών εξελέσθαι τον άνδρα αυτής εκ χειρός του τύπτοντος αυτόν και εκτείνασα την χείρα αυτής επιλάβηται των διδύμων αυτού

25:12  αποκόψεις την χείρα αυτής ου φείσεται ο οφθαλμός σου επ΄ αυτή

25:13  ουκ έσται εν τω μαρσίππω σου στάθμιον και στάθμιον μέγα η μικρόν

25:14  ουκ έσται εν τη οικία σου μέτρον και μέτρον μέγα η μικρόν

25:15  στάθμιον αληθινόν και δίκαιον έσται σοι και μέτρον αληθινόν και δίκαιον έσται σοι ίνα πολυήμερος γένη επί της γης ης κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι εν κλήρω

25:16  ότι βδέλυγμα κυρίω τω θεώ σου πας ποιών ταύτα πας ποιών άδικον

25:17  μνήσθητι όσα εποίησέ σοι Αμαλήκ εν τη οδώ εκπορευομένου σου εκ Αιγύπτου

25:18  πως αντέστη σοι εν τη οδώ και έκοψέ σου την ουραγίαν τους κοπιώντας οπίσω σου συ δε επείνας και εκοπίας και ουκ εφοβήθη τον θεόν

25:19  και έσται ηνίκα εάν καταπαύση σε κύριος ο θεός σου από πάντων των εχθρών σου των κύκλω σου εν τη γη η κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι εν κλήρω κατακληρονομήσαι εξαλείψεις το όνομα Αμαλήκ εκ της υπό τον ουρανόν και ου μη επιλάθη

Chapter 26

26:1  και έσται όταν εισέλθης εις την γην ην κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι εν κλήρω κατακληρονομήσαι αυτήν και κατοικήσης επ΄ αυτής

26:2  και λήψη από της απαρχής των καρπών της γης σου ης κύριος ο θεός σου δίδωσι εν κλήρω και εμβαλείς εις κάρταλλον και πορεύση εις τον τόπον ον αν εκλέξηται κύριος ο θεός σου επικληθήναι το όνομα αυτού εκεί

26:3  και ελεύση προς τον ιερέα ος αν η εν ταις ημέραις εκείναις και ερείς προς αυτόν αναγγέλλω σήμερον κυρίω τω θεώ σου ότι εισελήλυθα εις την γην ην ώμοσε κύριος τοις πατράσιν ημών δούναι ημίν

26:4  και λήψεται ο ιερεύς τον κάρταλλον εκ των χειρών σου και θήσει αυτόν απέναντι του θυσιαστηρίου κυρίου του θεού σου

26:5  και αποκριθήση και ερείς έναντι κυρίου του θεού σου Συρίαν απέβαλεν ο πατήρ μου και κατέβη εις Αίγυπτον και παρώκησεν εκεί εν αριθμώ βραχεί και εγένετο εκεί εις έθνος μέγα και πλήθος πολύ

26:6  και εκάκωσαν ημάς οι Αιγύπτιοι και εταπείνωσαν ημάς και επέθηκαν ημίν έργα σκληρά

26:7  και ανεβοήσαμεν προς κύριον τον θεόν των πατέρων ημών και εισήκουσε κύριος της φωνής ημών και είδε την ταπείνωσιν ημών και τον μόχθον ημών και τον θλιμμόν ημών

26:8  και εξήγαγεν ημάς κύριος εξ Αιγύπτου εν ισχύϊ τη μεγάλη και εν χειρί κραταιά και εν βραχίονι υψηλώ και εν οράμασι μεγάλοις και εν σημείοις και εν τέρασι

26:9  και εισήγαγεν ημάς εις τον τόπον τουτον και έδωκεν ημίν την γην ταύτην γην ρέουσαν γάλα και μέλι

26:10  και νυν ιδού ενήνοχα την απαρχήν των γενημάτων της γης ης έδωκας μοι κύριε και αφήσεις αυτό απέναντι κυρίου του θεού σου και προσκυνήσεις έναντι κυρίου του θεού σου

26:11  και ευφρανθήση εν πάσι τοις αγαθοίς οις έδωκέ σοι κύριος ο θεός σου και τη οικία σου συ και ο Λευίτης και ο προσήλυτος ο εν σοι

26:12  εάν δε συντελέσης αποδεκατώσαι παν το επιδέκατον των γενημάτων της γης σου εν τω έτει τω τρίτω το δεύτερον επιδέκατον δώσεις τω Λευίτη και τω προσηλύτω και τω ορφανώ και τη χήρα και φάγονται εν ταις πόλεσί σου και εμπλησθήσονται

26:13  και ερείς έναντι κυρίου του θεού σου εξεκάθαρα τα άγια εκ της οικίας μου και έδωκα αυτά τω Λευίτη και τω προσηλύτω και τω ορφανώ και τη χήρα κατά πάσας τας εντολάς σου ας ενετείλω μοι ου παρήλθον την εντολήν σου και ουκ επελαθόμην

26:14  και ουκ έφαγον εν οδύνη μου απ΄ αυτών ουκ εκάρπωσα απ αυτών εις ακάθαρτον ουκ έδωκα απ΄ αυτών τω τεθνηκότι υπήκουσα της φωνής κυρίου του θεού μου εποίησα καθά ενετείλω μοι

26:15  κάτιδε εκ του οίκου του αγίου σου εκ του ουρανού και ευλόγησον τον λαόν σου τον Ισραήλ και την γην ην έδωκας αυτοίς καθά ώμοσας τοις πατράσιν ημών δούναι ημίν γην ρέουσαν γάλα και μέλι

26:16  εν τη ημέρα ταύτη κύριος ο θεός σου ενετείλατό σοι ποιήσαι πάντα τα δικαιώματα ταύτα και τα κρίματα και φυλάξεσθε και ποιήσετε αυτά εξ όλης της καρδίας υμών και εξ όλης της ψυχής υμών

26:17  τον θεόν είλου σήμερον είναί σου θεόν και πορεύεσθαι εν πάσαις ταις οδοίς αυτού και φυλάσσεσθαι τα δικαιώματα και τας εντολάς και τα κρίματα αυτού και υπακούειν της φωνής αυτού

26:18  και κύριος είλατό σε σήμερον γενέσθαι σε αυτώ λαόν περιούσιον καθάπερ είπε σοι φυλάττειν πάσας τας εντολάς αυτού

26:19  και είναί σε υπεράνω πάντων των εθνών ως εποίησέ σε ονομαστόν και καύχημα και δοξαστόν είναί σε λαόν άγιον κυρίω τω θεώ σου καθώς ελάλησε

Chapter 27

27:1  και προσέταξε Μωυσής και η γερουσία Ισραήλ λέγων φυλάσσεσθε πάσας τας εντολάς όσας εγώ εντέλλομαι υμίν σήμερον

27:2  και έσται η αν ημέρα διαβήτε τον Ιορδάνην εις την γην ην κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι και στήσεις σεαυτώ λίθους μεγάλους και κονιάσεις αυτούς κονία

27:3  και γράψεις επί των λίθων πάντας τους λόγους του νόμου τούτου ως αν διαβήτε τον Ιορδάνην ηνίκα αν εισέλθης εις την γην ην κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι γην ρέουσαν γάλα και μέλι ον τρόπον είπε κύριος ο θεός των πατέρων σου σοι

27:4  και έσται ως αν διαβήτε τον Ιορδάνην στήσετε τους λίθους τούτους ους εγώ εντέλλομαι υμίν σήμερον εν όρει Γεβάλ και κονιάσεις αυτούς κονία

27:5  και οικοδομήσεις εκεί θυσιαστήριον κυρίω τω θεώ σου θυσιαστήριον εκ λίθων ουκ επιβαλείς επ΄ αυτούς σίδηρον

27:6  λίθους ολοκλήρους οικοδομήσεις το θυσιαστήριον κυρίω τω θεώ σου και ανοίσεις επ΄ αυτό ολοκαυτώματα κυρίω τω θεώ σου

27:7  και θύσεις θυσίαν σωτηρίου και φαγή εκεί και εμπλησθήση και ευφρανθήση έναντι κυρίου του θεού σου

27:8  και γράψεις επί των λίθων πάντα τον νόμον τούτον σαφώς σφόδρα

27:9  και ελάλησε Μωυσής και οι ιερείς οι Λευίται παντί Ισραήλ λέγοντες σιώπα και άκουε Ισραήλ εν τη ημέρα ταύτη γέγονας εις λαόν κυρίω τω θεώ σου

27:10  και εισακούση της φωνής κυρίου του θεού σου και ποιήσεις πάσας τας εντολάς αυτού και τα δικαιώματα αυτού α εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον

27:11  και ενετείλατο Μωυσής τω λαώ εν τη ημέρα εκείνη λέγων

27:12  ούτοι στήσονται ευλογείν τον λαόν εν όρει Γαριζίν διαβάντες τον Ιορδάνην Συμεών Λευί Ιούδας Ισσάχαρ Ιωσήφ και Βενιαμίν

27:13  και ούτοι στήσονται επί της κατάρας εν όρει Γεβάλ Ρουβήν Γαδ και Ασήρ Ζαβουλών Δαν και Νεφθαλί

27:14  και αποκριθέντες ερούσιν οι Λευίται παντί Ισραήλ φωνή μεγάλη

27:15  επικατάρατος άνθρωπος όστις ποιήσει γλυπτόν και χωνευτόν βδέλυγμα κυρίω έργον χειρών τεχνίτου και θήσει αυτό εν αποκρύφω και αποκριθείς πας ο λαός ερεί γένοιτο

27:16  επικατάρατος ο ατιμάζων πατέρα αυτού η μητέρα αυτού και ερούσι πας ο λαός γένοιτο

27:17  επικατάρατος ο μετατιθείς όρια του πλησίον και ερούσι πας ο λαός γένοιτο

27:18  επικατάρατος ο πλανών τυφλόν εν οδώ και ερούσι πας ο λαός γένοιτο

27:19  επικατάρατος ος αν εκκλίνη κρίσιν προσηλύτου και ορφανού και χήρας και ερούσι πας ο λαός γένοιτο

27:20  επικατάρατος ο κοιμώμενος μετά γυναικός του πατρός αυτού ότι απεκάλυψε συγκάλυμμα του πατρός αυτού και ερούσι πας ο λαός γένοιτο

27:21  επικατάρατος ο κοιμώμενος μετά παντός κτήνους και ερούσι πας ο λαός γένοιτο

27:22  επικατάρατος ο κοιμώμενος μετά αδελφής εκ πατρός η μητρός αυτού και ερούσι πας ο λαός γένοιτο

27:23  επικατάρατος ο κοιμώμενος μετά πενθεράς αυτού και ερούσι πας ο λαός γένοιτο επικατάρατος ο κοιμώμενος μετά αδελφής γυναικός αυτού και ερούσι πας ο λαός γένοιτο

27:24  επικατάρατος ο τύπτων τον πλησίον δόλω και ερούσι πας ο λαός γένοιτο

27:25  επικατάρατος ος αν λάβη δώρα πατάξαι ψυχήν αίματος αθώου και ερούσι πας ο λαός γένοιτο

27:26  επικατάρατος πας άνθρωπος όστις ουκ εμμενεί εν πάσι τοις λόγοις του νόμου τούτου του ποιήσαι αυτούς και ερούσι πας ο λαός γένοιτο

Chapter 28

28:1  εάν ακοή ακούσητε της φωνής κυρίου του θεού υμών φυλάσσειν και ποιείν πάσας τας εντολάς αυτού ας εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον και δώσει σε κύριος ο θεός σου υπεράνω πάντων των εθνών της γης

28:2  και ήξουσιν επί σε πάσαι αι ευλογίαι αύται και ευρήσουσί σε εάν ακοή εισακούση της φωνής κυρίου του θεού σου

28:3  ευλογημένος συ εν πόλει και ευλογημένος συ εν αγρώ

28:4  ευλογημένα τα έκγονα της κοιλίας σου και τα γενήματα της γης σου και τα βουκόλια των βοών σου και τα ποίμνια των προβάτων σου

28:5  ευλογημέναι αι αποθήκαί σου και τα εγκαταλείμματά σου

28:6  ευλογημένος συ εν τω εισπορεύεσθαί σε και ευλογημένος συ εν τω εκπορεύεσθαί σε

28:7  παραδώσει κύριος ο θεός σου τους εχθρούς σου τους ανθεστηκότας σοι συντετριμμένους προ προσώπου σου οδώ μία εξελεύσονται προς σε και εν επτά οδοίς φεύξονται από προσώπου σου

28:8  αποστείλαι κύριος επί σε την ευλογίαν εν τοις ταμείοις σου και εν πάσιν ου αν επιβάλης την χείρά σου και ευλογήσει σε επί της γης ης κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι

28:9  αναστήσαι σε κύριος ο θεός σου εαυτώ λαόν άγιον ον τρόπον ώμοσε τοις πατράσι σου εάν εισακούσης της φωνής κυρίου του θεού σου και πορευθής εν ταις οδοίς αυτού

28:10  και όψονταί σε πάντα τα έθνη της γης ότι το όνομα κυρίου επικέκληταί σοι και φοβηθήσονταί σε

28:11  και πληθυνεί σε κύριος ο θεός σου εις αγαθά επί τοις εκγόνοις της κοιλίας σου και επί τοις εκγόνοις των κτηνών σου και επί τοις γενήμασι της γης σου επί της γης ης ώμοσε κύριος τοις πατράσι σου δούναί σοι

28:12  ανοίξαι σοι κύριος τον θησαυρόν αυτού τον αγαθόν τον ουρανόν δούναι τον υετόν τη γη σου επί καιρού αυτού ευλογήσαι πάντα τα έργα των χειρών σου και δανιείς έθνεσι πολλοίς συ δε ου δανειή και άρξεις συ εθνών πολλών σου δε ουκ άρξουσι

28:13  καταστήσαι σε κύριος ο θεός σου εις κεφαλήν και μη εις ουράν και έση τότε επάνω και ουκ έση υποκάτω εάν εισακούσης των εντολών κυρίου του θεού σου όσας εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον φυλάσσειν και ποιείν

28:14  ου παραβήση από πάντων των λόγων ων εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον δεξιά η αριστερά πορεύεσθαι οπίσω θεών ετέτων λατρεύειν αυτοίς

28:15  και έσται εάν μη εισακούσης της φωνής κυρίου του θεού σου φυλάσσειν και ποιείν πάσας τας εντολάς αυτού όσας εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον και ελεύσονται επί σε πάσαι αι κατάραι αύται και καταλήψονταί σε

28:16  επικατάρατος συ εν πόλει και επικατάρατος συ εν αγρώ

28:17  επικατάρατοι αι αποθήκαί σου και τα εγκαταλείμματά σου

28:18  επικατάρατα τα έκγονα της κοιλίας σου και τα γενήματα της γης σου τα βουκόλια των βοών σου και τα ποίμνια των προβάτων σου

28:19  επικατάρατος συ εν τω εισπορεύεσθαί σε και επικατάρατος συ εν τω εκπορεύεσθαί σε

28:20  εξαποστείλαι κύριος επί σε την ένδειαν και την εκλιμίαν και την ανάλωσιν επί πάντα ου εάν επιβάλης την χείρά σου όσα αν ποιής έως αν εξολοθρεύση σε και έως αν απολέση σε εν τάχει διά τα πονηρά επιτηδεύματά σου διότι εγκατέλιπές με

28:21  προσκολλήσαι κύριος εις σε τον θάνατον έως αν εξαναλώση σε από της γης εις ην συ εισπορεύη εκεί κληρονομήσαι αυτήν

28:22  πατάξαι σε κύριος εν αποριά και πυρετώ και ρίγει και ερεθισμώ και φόνω και ανεμοφθορία και τη ώχρα και καταδιώξονταί σε έως αν απολέσωσί σε

28:23  και έσται σοι ο ουρανός ο υπέρ κεφαλής σου χαλκούς και η γη η υποκάτω σου σιδηρά

28:24  δωή κύριος τον υετόν της γης σου κονιορτόν και χους εκ του ουρανού καταβήσεται επί σε έως αν εκτρίψη σε και έως αν απολέση σε

28:25  δώη σε κύριος επί κοπήν εναντίον των εχθρών σου εν οδώ μία εξελεύση προς αυτούς και εν επτά οδοίς φεύξη από προσώπου αυτών και έση εν διασπορά εν πάσαις βασιλείαις της γης

28:26  και έσονται οι νεκροί υμών κατάβρωμα τοις πετεινοίς του ουρανού και τοις θηρίοις της γης και ουκ έσται ο αποσοβών

28:27  πατάξαι σε κύριος εν έλκει Αιγυπτίω εις ταις έδραις και ψώρα αγρία και κνήφη ώστε μη δύνασθαί σε ιαθήναι

28:28  πατάξαι σε κύριος παραπληξία και αορασία και εκστάσει διανοίας

28:29  και έση ψηλαφών μεσημβρίας ωσεί τις ψηλαφήσαι ο τυφλός εν τω σκότει και ουκ ευοδώσει τας οδούς σου και έση τότε αδικούμενος και διαρπαζόμενος πάσας τας ημέρας και ουκ έσται σοι ο βοηθών

28:30  γυναίκα λήψη και ανήρ έτερος έξει αυτήν οικίαν οικοδομήσεις και ουκ οικήσεις εν αυτή αμπελώνα φυτεύσεις και ου μη τρυγήσεις αυτόν

28:31  ο μόσχος σου εσφαγμένος εναντίον σου και ου φαγή εξ αυτού ο όνος σου ηρπασμένος από σου και ουκ αποδοθήσεταί σοι τα πρόβατά σου δεδομένα τοις εχθροίς σου και ουκ έσται σοι ο βοηθών

28:32  οι υιοί σου και αι θυγατέρες σου δεδομέναι έθνει ετέρω και οι οφθαλμοί σου όψονται σφακελίζοντες εις αυτά και ουκ ισχύσει η χειρ σου

28:33  τα εκφόρια της γης σου και πάντας τους πόνους σου φάγεται έθνος ο ουκ επίστασαι και έση αδικούμενος και τεθραυσμένος πάσας τας ημέρας

28:34  και έση παράπληκτος διά τα οράματα των οφθαλμών σου α βλέψη

28:35  πατάξαι σε κύριος εν έλκει πονηρώ επί τα γόνατα και επί τας κνήμας ώστε μη δύνασθαι ιαθήναί σε από ίχνους των ποδών σου έως της κορυφής σου

28:36  απαγάγοι κύριος σε και τους αρχοντάς σου ους αν καταστήσης επί σεαυτόν επ΄ έθνος ο ουκ επίστασαι συ και οι πατέρες σου και λατρεύσεις εκεί θεοίς ετέροις ξύλοις και λίθοις

28:37  και έση εκεί εν αινίγματι και παραβολή και διηγήματι εν πάσι τοις έθνεσιν εις ους αν απαγάγη σε κύριος εκεί

28:38  σπέρμα πολύ εξοίσεις εις το πεδίον και ολίγα εισοίσεις ότι κατέδεται αυτά η ακρίς

28:39  αμπελώνα φυτεύσεις και κατεργά και οίνον ου πίεσαι ουδέ ευφρανθήση εξ αυτού ότι καταφάγεται αυτά ο σκώληξ

28:40  ελαίαι έσονταί σοι εν πάσι τοις ορίοις σου και έλαιον ου χρίση ότι εκρυήσεται η ελαία σου

28:41  υιούς και θυγατέρας γεννήσεις και ουκ έσονταί σοι απελεύσονται γαρ εν αιχμαλωσία

28:42  πάντα τα ξύλινά σου και τα γενήματα της γης σου εξαναλώσει η ερυσίβη

28:43  ο προσήλυτος ος εστιν εν σοι αναβήσεται επί σε άνω άνω συ δε καταβήση κάτω κάτω

28:44  ούτος δανιεί σοι συ δε τούτω ου δανειείς ούτος έσται εις κεφαλήν συ δε έση εις ουράν

28:45  και ελεύσονται επί σε πάσαι αι κατάραι αύται και καταδιώξονταί σε και καταλήψονταί σε έως αν εξολοθρεύση σε και έως αν απολέση σε ότι ουκ εισήκουσας της φωνής κυρίου του θεού σου φυλάσσεσθαι τας εντολάς αυτού και τα δικαιώματα αυτού όσα ενετείλατό σοι

28:46  και έσται εν σοι σημεία και τέρατα και εν τω σπέρματί σου έως του αιώνος

28:47  ανθ΄ ων ουκ ελάτρευσας κυρίω τω θεώ σου εν ευφροσύνη και εν αγαθή καρδία διά το πλήθος πάντων

28:48  και λατρεύσεις τοις εχθροίς σου ους επαποστελεί κύριος επί σε εν λιμώ και εν δίψει και εν γυμνότητι και εν εκλείψει πάντων και επιθήσει κλοιόν σιδηρούν επί τον τράχηλόν σου έως αν εξολοθρεύση σε

28:49  επάξει επί σε κύριος έθνος μακρόθεν απ΄ εσχάτου της γης ωσεί όρμημα αετού έθνος ου ουκ ακούση της φωνής αυτού

28:50  έθνος αναιδές προσώπω όστις ου θαυμάσει πρόσωπον πρεσβύτου και νέον ουκ ελεήσει

28:51  και κατέδεται τα έκγονα των κτηνών σου και τα γενήματα της γης σου ώστε μη καταλιπείν σοι σίτον οίνον έλαιον βουκόλια των βοών σου και τα ποίμνια των προβάτων σου έως αν απολέση σε

28:52  και εκτρίψη σε εν πάσαις ταις πόλεσί σου έως αν καθαιρεθώσι τα τείχη σου τα υψηλά και τα οχυρά εφ΄ οις συ πέποιθας επ΄ αυτοίς εν πάση τη γη σου και θλίψει σε εν πάσαις ταις πόλεσί σου αις έδωκέ σοι κύριος ο θεός σου

28:53  και φαγή τα έκγονα της κοιλίας σου κρέα υιών σου και θυγατέρων σου όσα έδωκέ σοι κύριος ο θεός σου εν τη στενοχωρία σου και εν τη θλίψει σου η θλίψει σε ο εχθρός σου

28:54  ο απαλός εν σοι και ο τρυφερός σφόδρα βασκανεί τω οφθαλμώ αυτού τον αδελφόν αυτού και την γυναίκα την εν τω κόλπω αυτού και τα καταλελειμμένα τέκνα α αν καταλειφθή αυτώ

28:55  ώστε δούναι ενί αυτών από των σαρκών των τέκνων αυτού ων αν κατέσθη διά το μη καταλειφθήναι αυτώ ουδέν εν τη στενοχωρία και εν τη θλίψει η αν θλίψωσί σε οι εχθροί σου εν πάσαις ταις πόλεσί σου

28:56  και η απαλή εν υμίν και η τρυφερά σφόδρα ης ουχί πείραν έλαβεν ο πους αυτής βαίνειν επί της γης διά την τρυφερότητα και διά την απαλότητα βασκανεί τω οφθαλμώ αυτής τον άνδρα αυτής τον εν κόλπω αυτής και τον υιόν και την θυγατέρα αυτής

28:57  και το χόριον αυτής το εξελθόν διά των μηρών αυτής και το τέκνον αυτής ο αν τέκη καταφάγεται γαρ αυτά διά την ένδειαν πάντων κρυφή εν τη στενοχωρία και εν τη θλίψει η θλίψει σε ο εχθρός σου εν ταις πόλεσί σου

28:58  εάν μη εισακούσητε ποιείν πάντα τα ρήματα του νόμου τούτου τα γεγραμμένα εν τω βιβλίω τούτω φοβείσθαι το όνομα το έντιμον και το θαυμαστόν τούτο κύριον τον θεόν σου

28:59  και παραδοξάσει κύριος τας πληγάς σου και τας πληγάς του σπέρματός σου πληγάς μεγάλας και θαυμαστάς και νόσους πονηράς και πιστάς

28:60  και επιστρέψει επί σε πάσαν την οδύνην Αιγύπτου την πονηράν ην διευλαβού από προσώπου αυτών και κολληθήσονται εν σοι

28:61  και πάσαν μαλακίαν και πάσαν πληγήν την μη γεγραμμένην και πάσαν την γεγραμμένην εν τω βιβλίω του νόμου τούτου επάξει κύριος επί σε έως αν εξολοθρεύση σε

28:62  και καταλειφθήσεσθε εν αριθμώ βραχεί ανθ΄ ων ότι ήτε ωσεί τα άστρα του ουρανού εις πλήθος ότι ουκ εισηκούσατε της φωνής κυρίου του θεού υμών

28:63  και έσται ον τρόπον ευφράνθη κύριος εφ΄ υμίν ευ ποιήσαι υμάς και πληθύναι υμάς ούτως ευφρανθήσεται κύριος εφ΄ υμίν εξολοθρεύσαι υμάς και εξαρθήσεσθε από της γης εις ην υμείς εισπορεύεσθε εκεί κληρονομήσαι αυτήν

28:64  και διασπερεί σε κύριος ο θεός σου εις πάντα τα έθνη απ΄ άκρου της γης έως άκρου της γης και δουλεύσεις εκεί θεοίς ετέροις ξύλοις και λίθοις οις ουκ ηπίστω συ και οι πατέρες σου

28:65  αλλά και εν τοις έθνεσιν εκείνοις ουκ αναπαύσει σε ουδ΄ ου μη γένηται στάσις τω ίχνει του ποδός σου και δώσει σοι κύριος εκεί καρδίαν ετέραν αθυμούσαν και εκλείποντας οφθαλμούς και τηκομένην ψυχήν

28:66  και έσται η ζωή σου κρεμαμένη απέναντι των οφθαλμών σου και φοβηθήση ημέρας και νυκτός και ου πιστεύσεις τη ζωή σου

28:67  τοπρωϊ ερείς πως αν γένοιτο εσπέρα και το εσπέρας ερείς πως αν γένοιτο πρωϊ από του φόβου της καρδίας σου ου φοβηθήση και από των οραμάτων των οφθαλμών σου ων όψη

28:68  και αποστρέψει σε κύριος εις Αίγυπτον εν πλοίοις και εν τη οδώ η είπα ου προσθήσεσθε έτι ιδείν αυτήν και πραθήσεσθε εκεί τοις εχθροίς υμών εις παίδας και παιδίσκας και ουκ έσται ο κτώμενος

Chapter 29

29:1  ούτοι οι λόγοι της διαθήκης ους ενετείλατο κύριος Μωυσή στήσαι τοις υιοίς Ισραήλ εν γη Μωάβ πλην της διαθήκης ης διέθετο αυτοίς εν Χωρήβ

29:2  και εκάλεσε Μωυσής πάντας τους υιούς Ισραήλ και είπε προς αυτούς υμείς εωράκατε πάντα όσα εποίησε κύριος ο θεός υμών εν γη Αιγύπτω ενώπιον υμών Φαραώ και τοις θεράπουσιν αυτού και πάση τη γη αυτού

29:3  τους πειρασμούς τους μεγάλους ους εωράκασιν οι οφθαλμοί σου τα σημεία και τα τέρατα τα μεγάλα εκείνα την χείρα την κραταιάν και τον βραχίονα τον υψηλόν

29:4  και ουκ έδωκε κύριος ο θεός υμίν καρδίαν ειδέναι και οφθαλμούς βλέπειν και ώτα ακούειν έως της ημέρας ταύτης

29:5  και ήγαγεν υμάς τεσσαράκοντα έτη εν τη ερήμω ουκ επαλαιώθη τα ιμάτια υμών και τα υποδήματα υμών ου κατετρίβη από των ποδών υμών

29:6  άρτον ουκ εφάγετε οίνον και σίκερα ουκ επίετε ίνα γνώτε ότι ούτος κύριος ο θεός υμών

29:7  και ήλθετε έως του τόπου τούτου και εξήλθε Σηών βασιλεύς Εσεβών και Ωγ βασιλεύς Βασάν εις συνάντησιν ημίν εν πολέμω

29:8  και επατάξαμεν αυτούς και ελάβομεν την γην αυτών και εδώκαμεν αυτήν εν κλήρω τω Ρουβήν και τω Γαδδί και τω ημίσει φυλής Μανασσή

29:9  και φυλάξεσθε πάντας τους λόγους της διαθήκης ταύτης ποιείν αυτούς ίνα συνήτε πάντα όσα ποιείτε

29:10  υμείς εστήκατε πάντες σήμερον έναντι κυρίου του θεού υμών οι αρχίφυλοι υμών και η γερουσία υμών και οι κριταί υμών και οι γραμματοεισαγωγείς υμών πας ανήρ Ισραήλ

29:11  αι γυναίκες υμών και τα τέκνα υμών και ο προσήλυτος ο εν μέσω της παρεμβολής υμών από ξυλοκόπου υμών και έως υδροφόρου υμών

29:12  παρελθείν εν τη διαθήκη κυρίου του θεού σου και εν ταις αραίς αυτού όσα κύριος ο θεός σου διατίθεται προς σε σήμερον

29:13  ίνα στήση σε αυτώ εις λαόν και αυτός έσται σου θεός ον τρόπον είπέ σοι και ον τρόπον ώμοσε τοις πατράσι σου Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ

29:14  και ουχ υμίν μόνοις εγώ διατίθεμαι την διαθήκην ταύτην και την αράν ταύτην

29:15  αλλά και τοις ώδε ούσι μεθ΄ υμών σήμερον έναντι κυρίου του θεού υμών και τοις μη ούσι μεθ΄ υμών ώδε σήμερον

29:16  ότι υμείς οίδατε ως κατωκήσαμεν εν γη Αιγύπτω ως παρήλθομεν εν μέσω των εθνών ους παρήλθετε

29:17  και ίδετε τα βδελύγματα αυτών και τα είδωλα αυτών ξύλον και λίθον αργύριον και χρυσίον α εστι παρ΄ αυτοίς

29:18  μη τις εστίν εν υμίν ανήρ η γυνή η πατριά η φυλή τίνος η διάνοια εξέκλινεν από κυρίου του θεού υμών πορεύεσθαι λατρεύειν τοις θεοίς των εθνών εκείνων μη τις εστίν εν υμίν ρίζα άνω φύουσα χολή και πικρία

29:19  και έσται εάν ακούση τα ρήματα της αράς ταύτης και επιφημίσηται εν τη καρδία αυτού λέγων οσιά μοι γένοιτο ότι εν τη αποπλανήσει της καρδίας μου πορεύσομαι ίνα μη συναπολέση ο αμαρτωλός τον αναμάρτητον

29:20  ου μη θελήσει ο θεός ευϊλατεύειν αυτώ αλλ΄ η τότε εκκαυθήσεται οργή κυρίου και ο ζήλος αυτού εν τω ανθρώπω εκείνω και κολληθήσονται εν αυτώ πάσαι αι αραί της διαθήκης ταύτης αι γεγραμμέναι εν τω βιβλίω του νόμου τούτου και εξαλείψει κύριος το όνομα αυτού εκ της υπό τον ουρανόν

29:21  και διαστελεί αυτόν κύριος εις κακά εκ πάντων των υιών Ισραήλ κατά πάσας τας αράς της διαθήκης τας γεγραμμένας εν τω βιβλίω του νόμου τούτου

29:22  και ερούσιν η γενεά η ετέρα οι υιοί υμών οι αναστήσονται μεθ΄ υμάς και ο αλλότριος ος αν έλθη εκ γης μακρόθεν και όψονται τας πληγάς της γης εκείνης και τας νόσους αυτής ας απέστειλε κύριος επ΄ αυτήν

29:23  θείον και άλας κατακεκαυμένον πάσα η γη αυτής ου σπαρήσεται ουδέ ανατελεί ουδέ μη αναβή επ΄ αυτής παν χλωρόν ώσπερ κατεστράφη Σόδομα και Γόμορρα Αδαμά και Σεβωίμ ας κατέστρεψε κύριος εν θυμώ και οργή

29:24  και ερούσι πάντα τα έθνη διατί εποίησε κύριος ούτω τη γη ταύτη τις ο θυμός της οργής ο μέγας ούτος

29:25  και ερούσιν ότι κατέλιπον την διαθήκην κυρίου του θεού των πατέρων αυτών α διέθετο τοις πατράσιν αυτών ότε εξήγαγεν αυτούς εκ γης Αιγύπτου

29:26  και πορευθέντες ελάτρευσαν θεοίς ετέροις και προσεκύνησαν αυτοίς οις ουκ ηπίσταντο ουδέ διένειμεν αυτοίς

29:27  και ωργίσθη θυμώ κύριος επί την γην εκείνην επαγαγείν επ΄ αυτήν κατά πάσας τας αράς τας γεγραμμένας εν τω βιβλίω του νόμου τούτου

29:28  και εξήρεν αυτούς κύριος από της γης αυτών εν θυμώ και οργή και παροξυσμώ μεγάλω σφόδρα και εξέβαλεν αυτούς εις γην ετέραν ωσεί νυν

29:29  τα κρυπτά κυρίω τω θεώ ημών τα δε φανερά ημίν και τοις τέκνοις ημών εις τον αιώνα ποιείν πάντα τα ρήματα του νόμου τούτου

Chapter 30

30:1  και έσται ως αν έλθωσιν επί σε πάντα τα ρήματα ταύτα η ευλογία και η κατάρα ην δέδωκα προ προσώπου σου και δέξη εις την καρδίαν σου εν πάσι τοις έθνεσιν ου αν διασκορπίση σε κύριος ο θεός σου εκεί

30:2  και επιστραφήση επί κύριον τον θεόν σου και υπακούση της φωνής αυτού κατά πάντα όσα εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου

30:3  και ιάσεται κύριος τας αμαρτίας σου και ελεήσει σε και πάλιν συνάξει σε εκ πάντων των εθνών εις ους διεσκόρπισέ σε κύριος ο θεός σου εκεί

30:4  εάν η η διασπορά σου απ΄ άκρου του ουρανού εώς άκρου του ουρανού εκείθεν συνάξει σε κύριος ο θεός σου και εκείθεν λήψεταί σε

30:5  και εισάξει σε κύριος ο θεός σου εις την γην ην εκληρονόμησαν οι πατέρες σου και κληρονομήσεις αυτήν και ευ σε ποιήσει και πλεοναστόν σε ποιήσει υπέρ τους πατέρας σου

30:6  και περικαθαριεί κύριος την καρδίαν σου και την καρδίαν του σπέρματός σου αγαπάν κύριον τον θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου ίνα ζης συ

30:7  και δώσει κύριος ο θεός σου τας αράς ταύτας επί τους εχθρούς σου και επί τους μισούντάς σε οι εδίωξάν σε

30:8  και συ επιστραφήση και εισακούση της φωνής κυρίου του θεού σου και ποιήσεις τας εντολάς αυτού όσας εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον

30:9  και πολυωρήσει σε κύριος ο θεός σου εν παντί έργω των χειρών σου εν τοις εκγόνοις της κοιλίας σου και εν τοις εκγόνοις των κτηνών σου και εν τοις γενήμασι της γης σου ότι επιστρέψει κύριος ο θεός σου ευφρανθήναι επί σε εις αγαθά καθότι ευφράνθη επί τοις πατράσι σου

30:10  εάν εισακούσης της φωνής κυρίου του θεού σου φυλάσσεσθαι τας εντολάς αυτού και τα δικαιώματα αυτού τας γεγραμμένας εν τω βιβλίω του νόμου τούτου εάν επιστραφής επί κύριον τον θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου

30:11  ότι η εντολή αύτη ην εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον ουχ υπέρογκός εστιν ουδέ μακράν από σου εστίν

30:12  ουκ εν τω ουρανώ εστί λέγων τις αναβήσεται ημών εις τον ουρανόν και λήψεται ημίν αυτήν και ακούσαντες αυτήν ποιήσομεν

30:13  ουδέ πέραν της θαλάσσης εστί λέγων τις διαπεράσει ημίν εις το πέραν της θαλάσσης και λήψεται ημίν αυτήν και ακούσαντες αυτήν ποιήσομεν

30:14  εγγύς σου εστί το ρήμα σφόδρα εν τω στόματί σου και εν τη καρδία σου και εν ταις χερσί σου ποιείν αυτό

30:15  ιδού δέδωκα προ προσώπου σου σήμερον την ζωήν και τον θάνατον το αγαθόν και το κακόν

30:16  εάν δε εισακούσητε τας εντολάς κυρίου του θεού υμών ας εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον αγαπάν κύριον τον θεόν σου πορεύεσθαι εν πάσαις ταις οδοίς αυτού και φυλάσσειν τα δικαιώματα αυτού και τας εντολάς αυτού και τας κρίσεις αυτού και ζήσεσθε και πολλοί έσεσθε και ευλογήσει σε κύριος ο θεός σου εν πάση τη γη εις ην εισπορεύη εκεί κληρονομήσαι αυτήν

30:17  και εάν μεταστή η καρδία σου και μη εισακούσης και πλανηθείς προσκυνήσης θεοίς ετέροις και λατρεύσης αυτοίς

30:18  αναγγέλλω σοι σήμερον ότι απωλεία απολείσθε και ου μη πολυήμεροι γένησθε επί της γης εις ην υμείς διαβαίνετε τον Ιορδάνην εκεί κληρονομήσαι αυτήν

30:19  διαμαρτύρομαι υμίν σήμερον τον τε ουρανόν και την γην την ζωήν και τον θάνατον δέδωκα προ προσώπου υμών την ευλογίαν και την κατάραν και έκλεξαι την ζωήν ίνα ζήσης συ και το σπέρμα σου

30:20  αγαπάν κύριον τον θεόν σου εισακούειν της φωνής αυτού και έχεσθαι αυτού ότι τούτο η ζωή σου και η μακρότης των ημερών σου κατοικείν επί της γης ης ώμοσε κύριος τοις πατράσι σου Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ δούναι αυτοίς

Chapter 31

31:1  και συνετέλεσε Μωυσής λαλών πάντας τους λόγους τούτους προς πάντας υιούς Ισραήλ

31:2  και είπε προς αυτούς εκατόν και είκοσι ετών εγώ ειμι σήμερον ου δυνήσομαι έτι εισπορεύεσθαι και εκπορεύεσθαι κυριός δε είπε προς με ου διαβήση τον Ιορδάνην τούτον

31:3  κύριος ο θεός σου ο προπορευόμενος προ προσώπου σου αυτός εξολοθρεύσει τα έθνη ταύτα από προσώπου σου και κατακληρονομήσεις αυτούς και Ιησούς ο προπορευόμενος προ προσώπου σου καθά ελάλησε κύριος

31:4  και ποιήσει κύριος αυτοίς καθώς εποίησε Σηών και Ωγ τοις δυσί βασιλεύσι των Αμορραίων οι ήσαν πέραν του Ιορδάνου και τη γη αυτών καθότι εξωλόθρευσεν αυτούς

31:5  και παρέδωκεν αυτούς κύριος ενώπιον υμών και ποιήσετε αυτοίς καθότι ενετειλάμην υμίν

31:6  ανδρίζου και ίσχυε μη φοβού μηδέ δειλιάσης μηδέ πτοηθής από προσώπου αυτών ότι κύριος ο θεός σου ο προπορευόμενος μεθ΄ υμών ου μη σε ανή ουδέ μη σε εγκαταλίπη

31:7  και εκάλεσε Μωυσής Ιησούν και είπεν αυτώ έναντι παντός Ισραήλ ανδρίζου και ίσχυε συ γαρ εισελεύση προ προσώπου του λαού τούτου εις την γην ην ώμοσε κύριος τοις πατράσιν υμών δούναι αυτοίς και συ κατακληρονομήσεις αυτήν αυτοίς

31:8  και κύριος ο συμπορεύομενος μετά σου ουκ ανήσει σε ουδέ μη σε εγκαταλίπη μη φοβού μηδέ δειλία

31:9  και έγραψε Μωυσής τα ρήματα του νόμου τούτου εις βιβλίον και έδωκε αυτό τοις ιερεύσι τοις υιοίς Λευί τοις αίρουσι την κιβωτόν της διαθήκης κυρίου και τοις πρεσβυτέροις των υιών Ισραήλ

31:10  και ενετείλατο Μωυσής αυτοίς εν τη ημέρα εκείνη λέγων μετά επτά έτη εν καιρώ ενιαυτού αφέσεως εν εορτή σκηνοπηγίας

31:11  εν τω συμπορεύεσθαι πάντα Ισραήλ οφθήναι ενώπιον κυρίου του θεού υμών εν τω τόπω ω αν εκλέξηται κύριος αναγνώσεσθε τον νόμον τούτον εναντίον παντός Ισραήλ εις τα ώτα αυτών

31:12  εκκλησίασατε τον λαόν τους άνδρας και τας γυναίκας και τα έκγονα και τον προσήλυτον τον εν ταις πόλεσιν υμών ίνα ακούσωσι και ίνα μάθωσι φοβείσθαι κύριον τον θεόν υμών και ακούσονται ποιείν πάντας τους λόγους του νόμου τούτου

31:13  και οι υιοί αυτών οι ουκ οίδασιν ακούσονται και μαθήσονται φοβείσθαι κύριον τον θεόν υμών πάσας τας ημέρας όσας αυτοί ζώσιν επί της γης εις ην υμείς διαβαίνετε τον Ιορδάνην εκεί κληρονομήσαι αυτήν

31:14  και είπε κύριος προς Μωυσήν ιδού εγγίκασιν αι ημέραι του θανάτου σου κάλεσον Ιησούν και στήτε παρά τας θύρας της σκηνής του μαρτυρίου και εντελούμαι αυτώ και επορεύθη Μωυσής και Ιησούς εις την σκηνήν του μαρτυρίου και έστησαν παρά τας θύρας της σκηνής του μαρτυρίου

31:15  και κατέβη κύριος εν στύλω νεφέλης και έστη επί τας θύρας της σκηνής του μαρτυρίου και έστη ο στύλος της νεφέλης παρά τας θύρας της σκηνής

31:16  και είπε κύριος προς Μωυσήν ιδού συ κοιμά μετά των πατέρων σου και αναστάς ούτος ο λαός εκπορνεύσει οπίσω θεών αλλοτρίων της γης εις ην ούτος εισπορεύεται εκεί εις αυτήν και καταλείψουσί με και διασκεδάσουσι την διαθήκην μου ην διεθέμην αυτοίς

31:17  και οργισθήσομαι θυμώ αυτοίς εν τη ημέρα εκείνη και καταλείψω αυτούς και αποστρέψω το πρόσωπόν μου απ΄ αυτών και έσονται κατάβρωμα και ευρήσουσιν αυτόν κακά πολλά και θλίψεις και ερεί εν τη ημέρα εκείνη διότι ουκ έστι κύριος ο θεός μου εν εμοί εύροσάν με τα κακά ταύτα

31:18  εγώ δε αποστροφή αποστρέψω το πρόσωπόν μου απ΄ αυτών εν τη ημέρα εκείνη διά πάσας τας κακίας ας εποίησαν ότι απέστρεψαν επί θεούς αλλοτρίους

31:19  και νυν γράψατε τα ρήματα της ωδής ταύτης και διδάξατε αυτήν τους υιούς Ισραήλ και εμβαλείτε αυτήν εις το στόμα αυτών ίνα γένηταί μοι η ωδή αύτη μαρτύριον εν υιοίς Ισραήλ

31:20  εισάξω γαρ αυτούς εις την γην την αγαθήν ην ώμοσα τοις πατράσιν αυτών γην ρέουσαν γάλα και μέλι και φάγονται και εμπλησθέντες κορήσουσι και επιστραφήσονται επί θεούς αλλοτρίους και λατρεύσουσιν αυτοίς και παροξυνούσί με και διασκεδάσουσι την διαθήκην μου ην διεθέμην αυτοίς

31:21  και έσται όταν εύρωσιν αυτόν κακά πολλά και θλίψεις και αντικαταστήσεται η ωδή αύτη κατά πρόσωπον αυτών μαρτυρούσα ου γαρ μη επιλησθή από στόματος αυτών και από στόματος του σπέρματος αυτών εγώ γαρ οίδα την πονηρίαν αυτών όσα ποιούσιν ώδε σήμερον προ του εισαγαγείν με αυτούς εις την γην την αγαθήν ην ώμοσα τοις πατράσιν αυτών

31:22  και έγραψε Μωυσής την ωδήν ταύτην εν εκείνη τη ημέρα και εδίδαξεν αυτήν τους υιούς Ισραήλ

31:23  και ενετείλατο Μωυσής Ιησού υιώ Ναυή και είπεν ανδρίζου και ίσχυε συ γαρ εισάξεις τους υιούς Ισραήλ εις την γην ην ώμοσεν αυτοίς κύριος και αυτός έσται μετά σου

31:24  ηνίκα δε συνετέλεσε Μωυσής γράφων πάντας τους λόγους του νόμου τούτου εις βιβλίον έως εις τέλος

31:25  και ενετείλατο τοις Λευίταις τοις αίρουσι την κιβωτόν της διαθήκης κυρίου λέγων

31:26  λαβόντες το βιβλίον του νόμου τούτου θήσετε αυτό εκ πλαγίων της κιβωτού της διαθήκης κυρίου του θεού υμών και έσται εκεί εν σοι εις μαρτύριον

31:27  ότι εγώ επίσταμαι τον ερεθισμόν σου και τον τράχηλόν σου τον σκληρόν έτι γαρ εμού ζώντος μεθ΄ υμών σήμερον παραπικραίνοντες ητε τα προς τον θεόν πως ουχί και έσχατον του θανάτου μου

31:28  εκκλησίασατε προς με τους φυλάρχους υμών και τους πρεσβυτέρους υμών και τους γραμματοεισαγωγείς υμών ίνα λαλήσω εις τα ώτα αυτών πάντας τους λόγους τούτους και διαμαρτύρωμαι αυτοίς τον τε ουρανόν και την γην

31:29  οίδα γαρ ότι έσχατον της τελευτής μου ανομία ανομήσετε και εκκλινείτε εκ της οδού ης ενετειλάμην υμίν και συναντήσεται υμίν τα κακά επί εσχάτων των ημερών ότι ποιήσετε το πονηρόν έναντι κυρίου παροργίσαι αυτόν εν τοις έργοις των χειρών υμών

31:30  και ελάλησε Μωυσής εις τα ώτα πάσης εκκλησίας Ισραήλ τα ρήματα της ωδής ταύτης έως εις τέλος

Chapter 32

32:1  πρόσεχε ουρανέ και λαλήσω και ακουέτω η γη ρήματα εκ στόματός μου

32:2  προσδοκάσθω ως υετός το απόφθεγμά μου και καταβήτω ως δρόσος τα ρήματά μου ως όμβρος επ΄ άγρωστιν και ωσεί νιφετός επί χόρτον

32:3  ότι το όνομα κυρίου εκάλεσα δότε μεγαλωσύνην τω θεώ ημών

32:4  θεός αληθινά τα έργα αυτού και πάσαι αι οδοί αυτού κρίσεις θεός πιστός και ουκ έστιν αδικία εν αυτώ δίκαιος και όσιος ο κύριος

32:5  ημάρτοσαν ουκ αυτώ τέκνα μωμητά γενεά σκολιά και διεστραμμένη

32:6  ταύτα κυρίω ανταποδίδοτε ούτω λαός μωρός και ουχί σοφός ουκ αυτός ούτός σου πατήρ εκτήσατό σε και εποίησέ σε και έπλασέ σε

32:7  μνήσθητε ημέρας αιώνος σύνετε δη έτη γενεάς γενεών επερώτησον τον πατέρα σου και αναγγελεί σοι τους πρεσβυτέρους σου και ερούσί σοι

32:8  ότε διεμέριζεν ο ύψιστος έθνη ως διέσπειρεν υιούς Αδάμ έστησεν όρια εθνών κατά αριθμόν αγγέλων θεού

32:9  και εγενήθη μερίς κυρίου λαός αυτού Ιακώβ σχοίνισμα κληρονομίας αυτού Ισραήλ

32:10  αυτάρκησεν αυτόν εν τη γη ερήμω εν δίψει καύματος εν γη ανύδρω εκύκλωσεν αυτόν και επαίδευσεν αυτόν και διεφύλαξεν αυτόν ως κόρην οφθαλμού

32:11  ως αετός σκεπάσαι νοσσιάν αυτού και επί τοις νεοσσοίς αυτού επεπόθησε διείς τας πτέρυγας αυτού εδέξατο αυτούς και ανέλαβεν αυτούς επί των μεταφρένων αυτού

32:12  κύριος μόνος ήγεν αυτούς και ουκ ην μετ΄ αυτών θεός αλλότριος

32:13  ανεβίβασεν αυτούς επί την ισχύν της γης εψώμισεν αυτούς γενήματα αγρών εθήλασαν μέλι εκ πέτρας και έλαιον εκ στερεάς πέτρας

32:14  βούτυρον βοών και γάλα προβάτων μετά στέατος αρνών και κριών υιών ταύρων και τράγων μετά στέατος νεφρών πυρού και αίμα σταφυλής έπιον οίνον

32:15  και έφαγεν Ιακώβ και ενεπλήσθη και απελάκτισεν ο ηγαπημένος ελιπάνθη επαχύνθη επλατύνθη και εγκατέλιπε θεόν τον ποιήσαντα αυτόν και απέστη από θεού σωτήρος αυτού

32:16  παρώξυνάν με επ΄ αλλοτρίοις εν βδελύγμασιν αυτών εξεπίκρανάν με

32:17  έθυσαν δαιμονίοις και ου θεώ θεοίς οις ουκ ήδεισαν καινοί και πρόσφατοι ήκασιν οις ουκ ήδεισαν οι πατέρες αυτών

32:18  θεόν τον γεννήσαντά σε εγκατέλιπες και επελάθου θεού του τρέφοντός σε

32:19  και είδε κύριος και εζήλωσε και παρωξύνθη δι΄ οργήν υιών αυτών και θυγατέρων

32:20  και είπεν αποστρέψω το πρόσωπόν μου απ΄ αυτών και δείξω τι έσται αυτοίς επ΄ εσχάτων ότι γενεά εξεστραμμένη εστίν υιοί οις ουκ έστι πίστις εν αυτοίς

32:21  αυτοί παρεζήλωσάν με επ΄ ου θεώ παρώργισάν με εν τοις ειδώλοις αυτών καγώ παραζηλώσω αυτούς επ΄ ουκ έθνει επί έθνει ασυνέτω παροργιώ αυτούς

32:22  ότι πυρ εκκέκαυται εκ του θυμού μου καυθήσεται έως άδου κατωτάτου καταφάγεται γην και τα γενήματα αυτής φλέξει θεμέλια ορεών

32:23  συνάξω εις αυτούς κακά και τα βέλη μου συντελέσω εις αυτούς

32:24  τηκόμενοι λιμώ και βρώσει ορνέων και οπισθότονος ανίατος οδόντας θηρίων επαποστελώ εις αυτούς μετά θυμού συρόντων επί της γης

32:25  έξωθεν ατεκνώσει αυτούς μαχαίρα και εκ των ταμιείων φόβος νεανίσκος συν παρθένω θηλάζων μετα καθεστηκότος πρεσβύτου

32:26  είπα διασπερώ αυτούς παύσω δε εξ ανθρώπων το μνημόσυνον αυτών

32:27  ειμή δι΄ οργήν εχθρών ίνα μη μακροχρονίσωσι και ίνα μη συνεπιθώνται οι υπεναντίοι μη είπωσιν η χειρ ημών η υψηλή και ουχί κύριος εποίησε ταύτα πάντα

32:28  ότι έθνος απολωλεκός βουλήν εστι και ουκ έστιν εν αυτοίς επιστήμη

32:29  ουκ εφρόνησαν συνιέναι ταύτα καταδεξάσθωσαν εις τον επιόντα χρόνον

32:30  πως διώξεται εις χιλίους και δύο μετακινήσουσι μυριάδας ει μη ο θεός απέδοτο αυτούς και ο κύριος παρέδωκεν αυτούς

32:31  ότι ουκ εισίν ως ο θεός ημών οι θεοι αυτών οι δε εχθροί ημών ανόητοι

32:32  εκ γαρ αμπέλου Σοδόμων η άμπελος αυτών και η κληματίς αυτών εκ Γομόρρας η σταφυλή αυτών σταφυλή χολής βότρυς πικρίας αυτοίς

32:33  θυμός δρακόντων ο οίνος αυτών και θυμός ασπίδων ανίατος

32:34  ουκ ιδού ταύτα συνήκται παρ΄ εμοί και εσφράγισται εν τοις θησαυροίς μου

32:35  εν ημέρα εκδικήσεως ανταποδώσω εν καιρώ όταν σφαλή ο πους αυτών ότι εγγύς ημέρα απωλείας αυτών και πάρεστιν έτοιμα υμίν

32:36  ότι κρινεί κύριος τον λαόν αυτού και επί τοις δούλοις αυτού παρακληθήσεται είδε γαρ αυτούς παραλελυμένους και εκλελοιπότας εν επαγωγή και παρειμένους

32:37  και είπε κύριος που είσιν οι θεοί αυτών εφ΄ οις επεποίθεισαν επ΄ αυτοίς

32:38  ων το στέαρ των θυσιών αυτών ησθίετε και επίνετε τον οίνον των σπονδών αυτών αναστήτωσαν και βοηθησάτωσαν υμίν και γενηθήτωσαν υμίν σκεπασταί

32:39  ίδετε ίδετε ότι εγώ ειμι και ουκ έστι θεός πλην εμού εγώ αποκτενώ και ζην ποιήσω πατάξω καγώ ιάσομαι και ουκ έστιν ος εξελείται εκ των χειρών μου

32:40  ότι αρώ εις τον ουρανόν την χείρα μου και ομούμαι τη δεξιά μου και ερώ ζω εγώ εις τον αιώνα

32:41  ότι παροξυνώ ως αστραπήν την μάχαιράν μου και ανθέξεται κρίματος η χειρ μου και ανταποδώσω δίκην τοις εχθροίς και τοις μισούσί με ανταποδώσω

32:42  μεθύσω τα βέλη μου αφ΄ αίματος και η μάχαιρά μου φάγεται κρέα αφ΄ αίματος τραυματιών και αιχμαλωσίας από κεφαλής αρχόντων εχθρών

32:43  ευφράνθητε ουρανοί άμα αυτώ και προσκυνησάτωσαν αυτώ πάντες άγγελοι θεού ευφράνθητε έθνη μετά του λαού αυτού και ενισχυσάτωσαν αυτώ πάντες υιοί θεού ότι το αίμα των υιών αυτού εκδικείται και εκδικήσει και ανταποδώσει δίκην τοις εχθροίς και τοις μισούσιν αυτόν ανταποδώσει και εκκαθαριεί κύριος την γην του λαού αυτού

32:44  και έγραψε Μωυσής την ωδήν ταύτην εν τη ημέρα εκείνη και εδίδαξεν αυτήν τους υιούς Ισραήλ και προσήλθε Μωυσής και ελάλησε πάντας τους λόγους του νόμου τούτου εις τα ώτα του λαού αυτός και Ιησούς ο του Ναυή

32:45  και συνετέλεσε Μωυσής λαλών τους λόγους τούτους παντί Ισραήλ

32:46  και είπε προς αυτούς προσέχετε τη καρδία υμών επί πάντας τους λόγους τούτους ους εγώ διαμαρτύρομαι υμίν σήμερον α εντελείσθε τοις υιοίς υμών φυλάσσειν και ποιείν πάντας τους λόγους του νόμου τούτου

32:47  ότι ουχί λόγος κενός ούτος υμίν ότι αύτη η ζωή υμών και ένεκεν του λόγου τούτου μακροημερεύσετε επί της γης εις ην υμείς διαβαίνετε τον Ιορδάνην εκεί κληρονομήσαι αυτήν

32:48  και ελάλησε κύριος προς Μωυσήν εν τη ημέρα ταύτη λέγων

32:49  ανάβηθι εις το όρος το Αβαρίμ τούτο όρος Ναβαύ ο εστιν εν γη Μωάβ κατά πρόσωπον Ιεριχώ και ίδε την γην Χαναάν ην εγώ δίδωμι τοις υιοίς Ισραήλ εις κατάσχεσιν

32:50  και τελεύτα εν τω όρει εις ο αναβαίνεις εκεί και προστέθητι προς τον λαόν σου ον τρόπον απέθανεν Ααρών ο αδελφός σου εν Ωρ τω όρει και προσετέθη προς τον λαόν αυτού

32:51  διότι ηπειθήσατε τω ρήματί μου εν τοις υιοίς Ισραήλ επί του ύδατος αντιλογίας Κάδης εν τη ερήμω Σιν διότι ουχ ηγιάσατέ με εν τοις υιοίς Ισραήλ

32:52  ότι απέναντι όψει την γην και εκεί ουκ εισελεύση εις την γην ην εγώ δίδωμι τοις υιοίς Ισραήλ

Chapter 33

33:1  αύτη η ευλογία ην ηυλόγησε Μωυσής άνθρωπος του θεού τους υιούς Ισραήλ προ της τελευτής αυτού

33:2  και είπε κύριος εκ Σινά ήκει και επέφανεν εκ Σηείρ ημίν και κατέσπευσεν εξ όρους Φαράν συν μυριάσι Κάδης εκ δεξιών αυτού άγγελοι μετ΄ αυτού

33:3  και εφείσατο του λαού αυτού και πάντες οι ηγιασμένοι επι τας χείράς σου ούτοι υπό σε εισί και εδέξατο από των λόγων αυτού

33:4  νόμον ον ενετείλατο ημίν Μωυσής κληρονομίαν συναγωγής Ιακώβ

33:5  και έσται εν τω ηγαπημένω άρχων συναχθέντων αρχόντων λαών άμα φυλαίς Ισραήλ

33:6  ζήτω Ρουβήν και μη αποθανέτω και Συμεών έστω πολύς εν αριθμώ

33:7  και αύτη Ιούδα εισάκουσον κύριε φωνής Ιούδα και εις τον λαόν αυτού εισέλθοισαν αι χείρες αυτού διακρινούσιν αυτώ και βοηθός εκ των εχθρών αυτού έση

33:8  και τω Λευί είπε δότε Λευί δήλους αυτού και αλήθειαν αυτού τω ανδρί τω οσίω ον επείρασαν αυτόν εν πείρα ελοιδόρησαν αυτόν εφ΄ ύδατος αντιλογίας

33:9  ο λέγων τω πατρί αυτού και τη μητρί αυτού ουχ εώρακά σε και τους αδελφούς αυτού ουκ επέγνω και τους υιούς αυτού ουκ έγνω εφύλαξεν τα λόγιά σου και την διαθήκην σου διετήρησε

33:10  δηλώσουσι τα δικαιώματά σου τω Ιακώβ και τον νόμον σου τω Ισραήλ επιθήσουσι θυμίαμα εν οργή σου διαπαντός επί του θυσιαστηρίου σου

33:11  ευλόγησον κύριε την ισχύν αυτού και τα έργα των χειρών αυτού δέξαι κάταξον οσφύν επανεστηκότων εχθρών αυτού και οι μισούντες αυτόν μη αναστήτωσαν

33:12  και τω Βενιαμίν είπεν ηγαπημένος υπό κυρίου κατασκηνώσει πεποιθώς και ο θεός σκιάζει επ΄ αυτώ πάσας τας ημέρας και αναμέσον των ώμων αυτού κατέπαυσε

33:13  και τω Ιωσήφ είπεν απ΄ ευλογίας κυρίου η γη αυτού από ωρών ουρανού και δρόσου και από αβύσσων πηγών κάτωθεν

33:14  και καθ΄ ώραν γενημάτων ηλίου τροπών και από συνόδων μηνών

33:15  από κορυφής ορεών αρχής και από κορυφής βουνών αενάων

33:16  και καθ΄ ώραν γης πληρώσεως και τα δεκτά τω οφθέντι εν τη βάτω έλθοισαν επί κεφαλήν Ιωσήφ και επί κορυφήν δοξασθείς εν αδελφοίς

33:17  πρωτότοκος ταύρου το κάλλος αυτού κέρατα μονοκέρωτος τα κέρατα αυτού εν αυτοίς έθνη κερατιεί άμα έως απ΄ άκρου γης αύται μυριάδες Εφραϊμ και αύται χιλιάδες Μανασσή

33:18  και τω Ζαβουλών είπεν ευφράνθητι Ζαβουλών εν εξοδία σου και Ισσάχαρ εν τοις σκηνώμασί σου

33:19  έθνη εξολοθρεύσουσι και επικαλέσεσθε εκεί και θύσετε θυσίαν δικαιοσύνης ότι πλούτος θαλάσσης θηλάσει σε και εμπόρια παράλιον κατοικούντων

33:20  και τω Γαδ είπεν ευλογημένος εμπλατύνων Γαδ ως λέων ανεπαύσατο συντρίψας βραχίονα και άρχοντα

33:21  και είδεν απαρχήν αυτού ότι εκεί εμερίσθη γη αρχόντων συνηγμένων άμα αρχηγοίς λαών δικαιοσύνην κύριος εποίησε και κρίσιν αυτού μετά Ισραήλ

33:22  και τω Δαν είπε Δαν σκύμνος λέοντος και εκπηδήσει εκ του Βασάν

33:23  και τω Νεφθαλίμ είπε Νεφθαλίμ πλησμονή δεκτών και εμπλησθήτω ευλογίας παρά κυρίου θάλασσαν και λίβα κληρονομήσεις

33:24  και τω Ασήρ είπεν ευλογημένος από τέκνων Ασήρ και έσται δεκτός τοις αδελφοίς αυτού βάψει εν ελαίω τον πόδα αυτού

33:25  σίδηρος και χαλκός το υπόδημα αυτού έσται και ως αι ημέραι σου η ισχύς σου

33:26  ουκ έστιν ώσπερ ο θεός του ηγαπημένου ο επιβαίνων επί τον ουρανόν βοηθός σου και ο μεγαλοπρεπής του στερεώματος

33:27  και σκεπάσει σε θεού αρχή και υπό ισχύν βραχιόνων αενάων και εκβαλεί από προσώπου σου εχθρόν λέγων απόλοιο

33:28  και κατασκηνώσει Ισραήλ μόνος πεποιθώς πηγή Ιακώβ επί σίτου και οίνου και ο ουρανός αυτώ συννεφής δρόσω

33:29  μακάριος συ Ισραήλ τις όμοιός σοι λαός σωζόμενος υπό κυρίου υπερασπιεί ο βοηθός σου και η μαχαίρα καύχημά σου και ψεύσονταί σε οι εχθροί σου και συ επί τον τράχηλον αυτών επιβήση

Chapter 34

34:1  και ανέβη Μωυσής από αραβώθ Μωάβ επί το όρος Ναβαύ επί κορυφήν Φασγά η εστιν επί προσώπου Ιεριχώ και έδειξεν αυτώ κύριος πάσαν την γην Γαλαάδ έως Δαν

34:2  και πάσαν την γην Νεφθαλί και πάσαν την γην Εφραϊμ και Μανασσή και πάσαν την γην Ιούδα έως της θαλάσσης της εσχάτης

34:3  και την έρημον και τα περίχωρα Ιεριχώ πόλιν φοινίκων έως Σηγώρ

34:4  και είπε κύριος προς Μωυσήν αύτη η γη ην ώμοσα τω Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ λέγων τω σπέρματι υμών δώσω αυτήν και έδειξα αυτήν τοις οφθαλμοίς σου και εκεί ουκ εισελεύση

34:5  και ετελεύτησεν εκεί Μωυσής ο οικέτης κυρίου εν γη Μωάβ διά ρήματος κυρίου

34:6  και έθαψαν αυτόν εν γη Μωάβ εγγύς οίκου Φογώρ και ουκ οίδεν ουδείς την ταφήν αυτού έως της ημέρας ταύτης

34:7  Μωυσής δε ην εκατόν και είκοσι ετών εν τω τελευτάν αυτόν ουκ ημαυρώθησαν οι οφθαλμοί αυτού ουδέ εφθάρησαν τα χελύνια αυτού

34:8  και έκλαυσαν οι υιοί Ισραήλ Μωυσήν εν αραβώθ Μωάβ επί του Ιορδάνου κατά Ιεριχώ τριάκοντα ημέρας και συνετελέσθησαν αι ημέραι του πένθους κλαυθμού Μωυσή

34:9  και Ιησούς υιός Ναυή ενεπλήσθη πνεύματος συνέσεως επέθηκε γαρ Μωυσής τας χείρας αυτού επ΄ αυτόν και εισήκουσαν αυτού οι υιοί Ισραήλ και εποίησαν καθότι ενετείλατο κύριος τω Μωυσή

34:10  και ουκ ανέστη έτι προφήτης εν Ισραήλ ως Μωυσής ον έγνω κύριος αυτόν πρόσωπον κατά πρόσωπον

34:11  εν πάσι τοις σημείοις και τέρασιν ον απέστειλεν αυτόν κύριος ποιήσαι αυτά εν γη Αιγύπτω Φαραώ και τοις θεράπουσιν αυτού και πάση τη γη αυτού

34:12  και τα θαυμάσια τα μεγάλα και πάσαν την χείρα την κραταιάν α εποίησε Μωυσης έναντι παντός Ισραήλ