FarTPV - I Chronicles

Chapter 1

1:1  آدم پدر شیث، شیث پدر انوش، انوش پدر قینان، قینان پدر مهللئیل، مهللئیل پدر یارد، یارد پدر خنوخ، خنوخ پدر متوشالح، متوشالح پدر لمک، لمک پدر نوح و نوح پدر سام و حام و یافث بود.

1:2  آدم پدر شیث، شیث پدر انوش، انوش پدر قینان، قینان پدر مهللئیل، مهللئیل پدر یارد، یارد پدر خنوخ، خنوخ پدر متوشالح، متوشالح پدر لمک، لمک پدر نوح و نوح پدر سام و حام و یافث بود.

1:3  آدم پدر شیث، شیث پدر انوش، انوش پدر قینان، قینان پدر مهللئیل، مهللئیل پدر یارد، یارد پدر خنوخ، خنوخ پدر متوشالح، متوشالح پدر لمک، لمک پدر نوح و نوح پدر سام و حام و یافث بود.

1:4  آدم پدر شیث، شیث پدر انوش، انوش پدر قینان، قینان پدر مهللئیل، مهللئیل پدر یارد، یارد پدر خنوخ، خنوخ پدر متوشالح، متوشالح پدر لمک، لمک پدر نوح و نوح پدر سام و حام و یافث بود.

1:5  پسران یافث: جومر، ماجوج، مادای، یاوان، توبال، ماشک و تیراس.

1:6  پسران جومر: اشکناز، ریفات و تُوجرَمه.

1:7  پسران یاوان: الیشه، ترشیش، کِتیم و رودانیم.

1:8  پسران حام: کوش، مصر، لیبی و کنعان.

1:9  پسران کوش: سبا، حویله، سبته، رعمه، سبتکا و ددان.

1:10  کوش همچنین پدر نمرود بود که یکی از قهرمانان روی زمین شد.

1:11  پسران مصر: لود، عنامیم، لهابیم، نفتوحیم، فتروسیم، کسلوحیم جدّ فلسطینیان و کفتوریم بود.

1:12  پسران مصر: لود، عنامیم، لهابیم، نفتوحیم، فتروسیم، کسلوحیم جدّ فلسطینیان و کفتوریم بود.

1:13  کنعان پدر صیدون پسر اول، حِتّیان و قومهای یبوسیان، اموریان، جَرجاشیان، حِویان، عرقیان، سینیان، اروادیان، صماریان و حماتیان بود.

1:14  کنعان پدر صیدون پسر اول، حِتّیان و قومهای یبوسیان، اموریان، جَرجاشیان، حِویان، عرقیان، سینیان، اروادیان، صماریان و حماتیان بود.

1:15  کنعان پدر صیدون پسر اول، حِتّیان و قومهای یبوسیان، اموریان، جَرجاشیان، حِویان، عرقیان، سینیان، اروادیان، صماریان و حماتیان بود.

1:16  کنعان پدر صیدون پسر اول، حِتّیان و قومهای یبوسیان، اموریان، جَرجاشیان، حِویان، عرقیان، سینیان، اروادیان، صماریان و حماتیان بود.

1:17  پسران سام: عیلام، آشور، ارفکشاد، لود، ارام، پسران ارام: عوص، حول، جاتر و ماشک بود.

1:18  ارفکشاد پدر شالح و شالح پدر عابر بود.

1:19  عابر دو پسر داشت. یکی از آنها فالج بود که در دوران زندگی او مردم روی زمین به شعبات مختلف تقسیم شدند و دیگری یقطان نام داشت.

1:20  -‌یقطان پدر الموداد، شالف، حضرموت، یارح، هدورام، اوزال، دقله، عوبال، ابیمائیل، شبا، اوفیر، حویله و یوباب بود.

1:21  -‌یقطان پدر الموداد، شالف، حضرموت، یارح، هدورام، اوزال، دقله، عوبال، ابیمائیل، شبا، اوفیر، حویله و یوباب بود.

1:22  -‌یقطان پدر الموداد، شالف، حضرموت، یارح، هدورام، اوزال، دقله، عوبال، ابیمائیل، شبا، اوفیر، حویله و یوباب بود.

1:23  -‌یقطان پدر الموداد، شالف، حضرموت، یارح، هدورام، اوزال، دقله، عوبال، ابیمائیل، شبا، اوفیر، حویله و یوباب بود.

1:24  -‌سلسلهٔ خانوادهٔ سام تا ابرام: ارفکشاد، شالح، عابر، فالج، رعو، سروج، ناحور، تارح و ابرام یعنی ابراهیم.

1:25  -‌سلسلهٔ خانوادهٔ سام تا ابرام: ارفکشاد، شالح، عابر، فالج، رعو، سروج، ناحور، تارح و ابرام یعنی ابراهیم.

1:26  -‌سلسلهٔ خانوادهٔ سام تا ابرام: ارفکشاد، شالح، عابر، فالج، رعو، سروج، ناحور، تارح و ابرام یعنی ابراهیم.

1:27  -‌سلسلهٔ خانوادهٔ سام تا ابرام: ارفکشاد، شالح، عابر، فالج، رعو، سروج، ناحور، تارح و ابرام یعنی ابراهیم.

1:28  ابراهیم دو پسر داشت به نامهای اسحاق و اسماعیل.

1:29  نسب نامهٔ آنها به ترتیب زیر می‌باشد: پسران اسماعیل: نبایوت پسر اول، قیدار، اَدَبئیل، مِبسام، مشماع، دومه، مسا، حداد، تیما، یطور، نافیش و قِدمَه.

1:30  نسب نامهٔ آنها به ترتیب زیر می‌باشد: پسران اسماعیل: نبایوت پسر اول، قیدار، اَدَبئیل، مِبسام، مشماع، دومه، مسا، حداد، تیما، یطور، نافیش و قِدمَه.

1:31  نسب نامهٔ آنها به ترتیب زیر می‌باشد: پسران اسماعیل: نبایوت پسر اول، قیدار، اَدَبئیل، مِبسام، مشماع، دومه، مسا، حداد، تیما، یطور، نافیش و قِدمَه.

1:32  پسران قطوره صیغهٔ ابراهیم: زمران، یُقشان، مدان، مدیان، ایشباک و شوآ را به دنیا آورد. شبا و ددان پسران یقشان بودند.

1:33  پسران مدیان: عیفا، عیفَر، حنوک، ابیداع و الداعه بودند. ایشان پسران ابراهیم بودند که صیغه‌اش، قطوره به دنیا آورد.

1:34  اسحاق، فرزند ابراهیم، دو پسر داشت به نامهای عیسو و اسرائیل.

1:35  پسران عیسو: الیفاز، رعوئیل، یعوش، یعلام و قورح.

1:36  پسران الیفاز: تیمان، اومار، صفو، جَعتام، قناز، تمناع و عمالیق.

1:37  پسران رعوئیل: نَحَت، زارح، شمه و مِزّه‌.

1:38  پسران سعیر: لوطان، شوبال، صبعون، عَنَه، دیشون، ایصر و دیشون.

1:39  حوری و هومام پسران لوطان بودند و خواهر لوطان تمناع نام داشت.

1:40  پسران شوبال: علوان، مَنحت، عیبال، شفو و اونام. ایه و عنه پسران صبعون بودند.

1:41  عنه پدر دیشون و دیشون جدّ خاندانهای حمدان، اشبان، بتران و کران بود.

1:42  بلهان، زعوان و عقان پسران ایصر، عوص و اران پسران دیشون بودند.

1:43  این است نامهای پادشاهانی که پیش از آنکه سلطنتی در اسرائیل تشکیل شود، در سرزمین اَدوم حکمرانی می‌کردند: بالع، پسر بعور که در شهر دینهابه سکونت داشت.

1:44  بعد از آنکه بالع فوت کرد، یوباب پسر زارح از بُصره جانشین او شد.

1:45  بعد از یوباب، حوشام از سرزمین تیمانی به جای او به سلطنت رسید.

1:46  پس از وفات حوشام، هَدَاد پسر بَداد که مدیان را در کشور موآب شکست داد، بر تخت سلطنت نشست. پایتخت او شهر عویت بود.

1:47  وقتی هدد درگذشت، سَمله از شهر مسریقه پادشاه شد.

1:48  پس از مرگ سمله، شاول از رحوبوت، -شهر کنار رودخانهٔ فرات- جانشین او شد.

1:49  بعد از وفات شائول بعل حانان، پسر عکبور به جای او بر تخت شاهی نشست.

1:50  بعد از آنکه بعل حانان مُرد، هدار جانشین او شد. نام شهر او فاعو و نام زنش مهیطبئیل، دختر مطرد و نوهٔ مَی‌ذاهَب بود.

1:51  بعد از مدّتی هدد هم فوت کرد. قبایل اَدوم عبارت بودند از: تمناع، علوه، یتیت،

1:52  اهولیبامه، اِیله، فینون،

1:53  قناز، تیمان، مبصار،

1:54  مجدیئیل و عیرام.

Chapter 2

2:1  اینها فرزندان یعقوب بودند: رئوبین، شمعون، لاوی، یهودا، یساکار، زبولون، دان، یوسف، بنیامین، نفتالی، جاد و اشیر.

2:2  اینها فرزندان یعقوب بودند: رئوبین، شمعون، لاوی، یهودا، یساکار، زبولون، دان، یوسف، بنیامین، نفتالی، جاد و اشیر.

2:3  عیر، اونان و شیله پسران یهودا بودند که زنش، بتشوع کنعانی به دنیا آورد. عیر، پسر اول یهودا چون یک شخص شریر بود، خداوند او را کشت.

2:4  بیوهٔ عیر و یهودا صاحب دو پسر به نامهای فارص و زارح شدند، بنابراین یهودا دارای پنج پسر بود.

2:5  حصرون و حامول پسران فارص بودند.

2:6  زارح دارای پنج پسر به نامهای زمری، ایتان، هیمان، کلکول و دارع بود.

2:7  عاکار، پسر کرمی اشیایی را که وقف خداوند شده بودند، برای خود نگه داشت و در نتیجه، مصیبت بزرگی بر سر مردم اسرائیل آورد.

2:8  عزریا پسر ایتان بود.

2:9  یرحمئیل، رام و کلوبای پسران حصرون بودند.

2:10  رام پدر عمیناداب و عمیناداب پدر نحشون، رهبر طایفهٔ یهودا بود.

2:11  نحشون پدر سلما و سلما پدر بوعز بود.

2:12  بوعز پدر عوبید و عوبید پدر یَسی بود.

2:13  اولین پسر یَسی الیاب، دوّمی ابیناداب، سومی شمعه،

2:14  چهارمی نتنئیل، پنجمی ردای،

2:15  ششمی اوصم و هفتمی داوود بود.

2:16  خواهرانشان صرویه و ابیجایل بودند. صرویه سه پسر به نامهای ابیشای، یوآب و عسائیل داشت.

2:17  ابیجایل با یتر اسماعیلی ازدواج نمود و عماسا را به دنیا آورد.

2:18  کالیب، پسر حصرون از دو زن خود، عزوبه و یریعوت دارای سه پسر به نامهای یاشر، شوباب و اردون شد.

2:19  وقتی عزوبه مُرد، کالیب با افرات عروسی کرد و افرات حور را به دنیا آورد.

2:20  حور پدر اوری و اوری پدر بصلئیل بود.

2:21  بعد حصرون در سن شصت سالگی با دختر ماخیر، پدر جلعاد عروسی کرد و از او صاحب یک پسر به نام سَجُوب شد.

2:22  سجوب پدر یائیر بود و او بیست و سه شهر را در سرزمین جلعاد اداره می‌کرد،

2:23  امّا جشور و ارام شهر یائیر را با قنات و شصت روستای اطراف آن تصرّف کردند. اشخاص مذکور همه پسران ماخیر، پدر جلعاد بودند.

2:24  بعد از وفات حصرون در کالیب افراته، ابیه زن حصرون، اشحور، پدر تقوع را به دنیا آورد.

2:25  پسران یرحمئیل، عبارت بودند از: رام پسر اول، بونه، اورن، اوصم و اخیا.

2:26  یرحمئیل یک زن دیگر هم به نام عطاره داشت و او مادر اونام بود.

2:27  معص، یامین و عاقر پسران رام،

2:28  شمای و یاداع پسران اونام و ناداب و ابیشور پسران شمای بودند.

2:29  نام زن ابیشور ابیحایل بود و او احبان و مولید را به دنیا آورد.

2:30  سَلَد و افایم پسران ناداب بودند. سلد بدون پسر از دنیا رفت.

2:31  یشعی پسر افایم، شیشان پسر یشعی و احلای پسر شیشان بود.

2:32  یاداع، برادر شمای دو پسر داشت به نامهای یَتَر و یوناتان. یتر بدون فرزند مُرد.

2:33  فالَت و زازا پسران یوناتان بودند. اشخاص نامبرده پسران یرحمئیل بودند.

2:34  شیشان پسری نداشت، امّا دارای چند دختر بود. او یک غلام مصری داشت که نام او یرحاع بود.

2:35  شیشان دختر خود را به یرحاع داد و یرحاع دارای پسری شد به نام عتای.

2:36  عتای پدر ناتان، ناتان پدر زاباد،

2:37  زاباد پدر افلال، افلال پدر عوبید،

2:38  عوبید پدر ییهو، ییهو پدر عزریا،

2:39  عزریا پدر حالص، حالص پدر العاسه،

2:40  العاسه پدر سِسمای، سسمای پدر شلوم،

2:41  شلوم پدر یقمیا و یقمیا پدر الیشمع بود.

2:42  پسران کالیب، برادر یرحمئیل: پسر اول او میشاع پدر زیف بود، زیف پدر ماریشه و ماریشه پدر حبرون بود.

2:43  قورح، تفوح، راقم و شامع پسران حبرون بودند.

2:44  شامع پدر راحم، راحم پدر یرقعام و راقم برادر شامع، پدر شمای بود.

2:45  ماعون پسر شمای و بیت صور پسر ماعون بود.

2:46  عیفا، صیغه کالیب، حاران، موصا و جازیز را به دنیا آورد. حاران نیز پسری به نام جازیز داشت.

2:47  (راجَم، یوتام، جیشان، فالت، عیفا و شاعف پسران یهدای بودند.)

2:48  معکه، صیغه دیگر کالیب، شابَر و تِرحَنَه را به دنیا آورد.

2:49  او همچنین مادر شاعف، پدر مَدمَنه، شوا، پدر مَکْبینا و پدر جبعا بود و کالیب یک دختر هم به نام عکسه داشت.

2:50  اشخاص نامبرده پسران کالیب بودند. فرزندان حور، پسر اول افراته اینها بودند: شوبال، بانی شهر قریت یعاریم،

2:51  سلما، بانی شهر بیت‌لحم و حاریف، بانی شهر بیت جادر.

2:52  فرزندان شوبال، بانی قریت یعاریم، هرواه و نصف خانوادهٔ منوحوت بودند.

2:53  خاندانهایی که در قریت یعاریم زندگی می‌کردند اینها بودند؛ یتریان، فوتیان، سوماتیان، مشراعیان از ایشان خانواده‌های صارعاتیان و اِشطاولیان بوجود آمدند.

2:54  پسران سلما، بانی بیت‌لحم، جدّ نطوفاتیان، عطروت بیت یوآب، نصف مانحتیان و صرعیان.

2:55  خاندانهایی که در نوشتن و نویسندگی مهارت داشتند و در یعبیص زندگی می‌کردند: ترهاتیان، شمعاتیان و سوکاتیان بودند. ایشان قینانیانی بودند که از نسل ریکاب فرزند حمات بودند.

Chapter 3

3:1  پسران داوود که در حبرون به دنیا آمدند عبارتند از: اَمنون، پسر اول او که مادرش اخینوعم یزرعیلی بود، دوم دانیال پسر ابیجایل کرملی،

3:2  سوم ابشالوم پسر معکه، دختر تلمای پادشاه جَشور، چهارم ادونیا، پسر حَجیت،

3:3  پنجم شفطیا پسر ابیطال و ششم یترعام پسر عجله بود.

3:4  این شش پسر او در حبرون، جایی که مدّت هفت سال و شش ماه سلطنت کرد، متولّد شدند. بعد به اورشلیم مهاجرت نمود و در آنجا مدّت سی و سه سال دیگر پادشاهی کرد.

3:5  در دوران اقامتش در اورشلیم دارای پسران دیگری هم شد که چهار نفر آنها را بتشبع، دختر عمیئیل به دنیا آورد. نامهای ایشان شمعی، شوباب، ناتان و سلیمان بودند.

3:6  نُه نفر دیگر ایشان یَبحار، الیشوع، الیفالط،

3:7  نوجه، نافج، یافیع،

3:8  الیشمع، الیاداع و الیفلط نام داشتند.

3:9  همهٔ اینها پسران داوود بودند. به غیراز ایشان پسران دیگر هم از صیغه‌‌های خود داشت. او همچنین دارای یک دختر به نام تامار بود.

3:10  این است نام فرزندان سلیمان که نسل به نسل به پادشاهی رسیدند: رحبعام، ابیا، آسا، یهوشافاط،

3:11  یورام، اخزیا، یوآش،

3:12  امصیا، عزریا، یوتام،

3:13  آحاز، حزقیا، منسی،

3:14  امون، یوشیا.

3:15  پسران یوشیا: اولی یوحانان، دوّمی یهویاقیم، سومی صِدقیا و چهارمی شلوم.

3:16  پسران یهویاقیم: یَکُنیا و پسر او صدقیا.

3:17  پسران یَکُنیا که در دوران اسارت او به دنیا آمدند: شالتیئیل،

3:18  ملکیرام، فدایا، شناصر، یَقمیا، هوشاماع و نَدَبیا.

3:19  پسران فدایا: زَرُبابل و شمعی. پسران زرُبابل: مَشلام و حننیا و خواهرشان، شلومیت.

3:20  پنج پسر دیگر او حَشوبه، اوهل، برخیا، حَسَدیا و یُوشَب‌حَسَد بودند.

3:21  حننیا دو پسر داشت به نامهای: فَلَطیا و اشعیا، اشعیا پدر رفایا بود و رافایا پدر ارنان، ارنان پدر عوبدیا، عوبدیا پدر شکنیا

3:22  و شمعیا پسر شکنیا. پنج پسر شمعیا: حطوش، یجال، باربح، نعریا و شافاط بودند.

3:23  سه پسر نعریا: الیوعینای، حزقیا و عزریقام بودند.

3:24  هفت پسر الیوعینای: هودایا، الیاشیب، فلایا، عقوب، یوحانان، دلایاع و عنانی بودند.

Chapter 4

4:1  پسران یهودا: فارص، حصرون، کرمی، حور و شوبال.

4:2  رَآیا، پسر شوبال پدر یحت و یحت پدر اخومای و لاهد بود و ایشان به خانواده‌های صرعاتیان تعلّق داشتند.

4:3  پسران عیطام: یزرعیل، یشما، یدباش و دخترش هَصلَلفونی بودند.

4:4  فنوئیل بانی جدور و عازر بانی خوشه بود. ایشان پسران حور، پسر اول افراته، بانی بیت‌لحم بودند.

4:5  اشحور، بانی تقوع دو زن داشت به نامهای حلا و نعره.

4:6  نعره مادر اخُزام، حافر، تیمانی و اخشطاری بود.

4:7  صَرَت، صوحر، اتنان.

4:8  و قوس پدر عانوب و صوبیبه وجدّ خاندان اخرحیل، پسر هارُم بود.

4:9  یعبیص محترمتر از دیگر برادران خود بود. مادرش او را یبعیص نامید و گفت: «من او را با درد به دنیا آوردم.»

4:10  یبعیص نزد خدای اسرائیل دعا کرد و گفت: «خدایا، مرا برکت ده و سرزمین مرا وسعت ببخش، با من باش و مرا از هر آنچه پلید است و باعث درد من می‌شود دور نگاهدار.» و خدا دعای او را اجابت فرمود.

4:11  کلوب، برادر شوحه، پدر مَحیر و محیر پدر اشتون بود.

4:12  اشتون پدر بیت رافا، فاسیح و تحنه و تحنه بانی عیرناحاش بود. ایشان از اهالی ریقه بودند.

4:13  عتنئیل و سرایا پسران قناز بودند. عتنئیل پدر حتات و

4:14  مَعونوتای بود و مَعونوتای پدر عُفره. سرایا پدر یوآب و یوآب درّهٔ صنعتگران را پایه‌گذاری کرد و همهٔ هنرمندان ماهر در آنجا سکونت داشتند.

4:15  کالیب، پسر یَفُنَه دارای سه پسر به نامهای عیر، ایله و ناعم بود و ایله پدر قناز بود.

4:16  زیف، زیفه، تیریا و اَسَرئیل پسران یهللئیل بودند.

4:17  یَتَر، مَرَد، عیفَر و یالون پسران عَزرَه بودند. مریم، شمای و یشبع، پدر اشتموع فرزندان بتیه، دختر فرعون بودند که برای شوهر خود، مَرَد به دنیا آورد.

4:18  زن یهودی مَرَد هم سه پسر داشت به نامهای یارد، بانی جدور، جابر، بانی سوکو و یقوتیئیل، بانی زانوح.

4:19  زن هودیه خواهر نَحَم بود. یکی از پسران او، پدر قعیله جرمی و دیگری پدر اشتموع معکاتی بود.

4:20  اَمنون، رنه، بنحانان و تیلون پسران شیمون بودند. زوحیت و بنزوحیت پسران یشعی بودند.

4:21  پسران شیله پسر یهودا: عیر بانی لیکه، لعده بانی مریشه و جدّ خاندان بافندگان کتان بود که در بیت اشبیع زندگی می‌کردند.

4:22  یوقیم و اهالی شهر کوزیبا، یوآش و ساراف، حکمران موآب که بعد به یشوبی لحم بازگشت، این نامها از مدارک باستانی به‌جا مانده‌اند.

4:23  این افراد کوزه‌گر و ساکن نتاعیم و جدیره بودند و برای پادشاه کار می‌کردند.

4:24  نموئیل، یامین، یاریب، زارح و شاول پسران شمعون بودند.

4:25  شاول پدر شلوم و پدر بزرگ مبسام و جدّ مشماع بود.

4:26  فرزندان مشماع: حموئیل پسرش، زکور نوه‌اش و شمعی نتیجه‌اش بود.

4:27  شمعی شانزده پسر و شش دختر داشت، امّا برادرانش فرزندان زیادی نداشتند. بنابراین جمعیّت طایفهٔ‌شان کمتر از جمعیّت طایفهٔ یهودا بود.

4:28  آنها در شهرهای بئرشبع، مُولاده، حصر-شوعال،

4:29  بلهه، عاصم، تولاد،

4:30  بتوئیل، حُرما، صقلغ،

4:31  بیت مرکبوت، حصر سوسیم، بیت‌برئی و شعرایم سکونت داشتند. این شهرها تا دوران سلطنت داوود در اختیار ایشان بودند.

4:32  پنج قریت اطرافشان عیطام، عین، رِمون، توکن و عاشان بودند.

4:33  به علاوهٔ تمام روستاهایی که در جوار شهرها تا بعلت قرار داشتند، اینها مکانهای سکونت ایشان بود و برای خود شجره‌نامه‌ای نوشته بودند.

4:34  مشوباب، یملیک، یوشه پسر امصیا،

4:35  یوئیل، ییهو پسر یوشبیا، نوه سرایا، نتیجهٔ عسیئیل،

4:36  الیوعینای، یعکوبه، یشوحایا، عسایا، عدیئیل، یَسیمیئیل، بنایاهو،

4:37  و زیزا پسر شفعی، پسر الون، پسر یدایا، پسر شمری، پسر شمعیا.

4:38  اشخاص نامبرده رؤسای خاندانها بودند. چون تعداد خانواده‌هایشان زیاد شدند،

4:39  ایشان برای یافتن چراگاه برای گلّه‌های خود تا دهانهٔ جَدور در شرق درّه کوچ کردند.

4:40  آنجا چراگاه خوب و حاصلخیز و زمینی گسترده، آرام و امنی یافتند. ساکنان قبلی آنجا قوم حام بودند.

4:41  اشخاص مذکور در زمان سلطنت حزقیا، پادشاه یهودا به آنجا آمدند. ساکنان آنجا را که معونیان بودند با چادر‌ها و خانه‌هایشان از بین بردند که تا امروز اثری از آنها باقی نیست و خود در آنجا ساکن شدند، زیرا آنجا چراگاه خوبی برای رمه‌هایشان داشت.

4:42  سپس پانصد نفر از طایفهٔ شمعون به اَدوم رفتند. رهبران ایشان پسران یشیع، یعنی فلطیا، نعریا، رفایا عُزیئیل بودند.

4:43  آنها باقی ماندهٔ عمالقه را که فرار کرده بودند، از بین بردند و خودشان تا به امروز در آنجا زندگی می‌کنند.

Chapter 5

5:1  رئوبین پسر اول یعقوب بود، امّا چون با یکی از صیغه‌های پدر خود همبستر شده بود حق نخستزادگی او به پسران یوسف، پسران اسرائیل داده شد و نام او در شجره‌نامه به ترتیبِ پسر اول ثبت نشده است.

5:2  با این وجود طایفهٔ یهودا از همه قویتر شد و یک فرمانروا از آن بیرون آمد.

5:3  پسران رئوبین، فرزند اول یعقوب عبارت بودند از: حنوک، فلو، حصرون و کرمی.

5:4  پسران یوئیل: پسرش شمعیا، نوه‌اش جوج و نتیجه‌اش شمعی بود.

5:5  پسر شمعی میکا، نوه‌اش رایا و نتیجه‌اش بعل بود.

5:6  پسر بعل، بئیره بود که تغلت فلناسر امپراتور آشور او را به اسارت برد. او رهبر طایفهٔ رئوبین بود.

5:7  ایشان خویشاوندان او هستند که رهبران طایفهٔ بودند و نام ایشان در شجره‌نامه ثبت شده است. یعیئیل، زکریا، بالع پسر عزاز، نوه شامع، نتیجهٔ یوئیل. ایشان در عروعیر و تا نِبو و بعل معون

5:8  ایشان خویشاوندان او هستند که رهبران طایفهٔ بودند و نام ایشان در شجره‌نامه ثبت شده است. یعیئیل، زکریا، بالع پسر عزاز، نوه شامع، نتیجهٔ یوئیل. ایشان در عروعیر و تا نِبو و بعل معون

5:9  و به طرف شرق تا مدخل بیابان و تا رود فرات پراکنده بودند، زیرا گلّهٔ گاو ایشان در سرزمین جلعاد بسیار زیاد شدند.

5:10  در دوران سلطنت شائول، طایفهٔ رئوبین با حاجریان جنگیدند و آنها را شکست داده و سرزمین آنها را در شرق جلعاد اشغال کردند.

5:11  طایفهٔ جاد در همسایگی رئوبین، در سرزمین باشان و تا سَلخه زندگی می‌کردند.

5:12  مهمترین شخصیّت طایفهٔ ایشان یوئیل و بعد از او شافام، یعنای و شافاط در باشان بودند.

5:13  بقیّهٔ اعضای طایفه به هفت خاندان تعلّق داشتند که عبارتند از: میکائیل، مشلام، شبع، یورای، یعکان، زبع و عابر.

5:14  این افراد از نسل ابیحایل پسر حوری، پسر یاروح، پسر جلعاد، پسر میکائیل، پسر یشیشای، پسر یحدو و پسر بوز بودند.

5:15  اخی پسر عبدیئیل، نوه جونی رئیس خاندان بود.

5:16  این مردم جلعاد و اطراف آن را در سرزمین باشان و همچنین چراگاههای وسیع شارون را در اختیار خود داشتند.

5:17  همهٔ این اسامی در زمان یوتام پادشاه یهودا و یربعام، پادشاه اسرائیل در شجره‌نامه ثبت شده‌اند.

5:18  در طایفه‌های رئوبین، جاد و نیم طایفهٔ منسی چهل و چهار هزار و هفتصد و شصت سرباز باتجربه که به سپر و شمشیر و کمان مسلّح بودند، وجود داشت.

5:19  آنها به جنگ قبایل حاجریانِ یطور، نافیش و نوداب رفتند.

5:20  ایشان به خدا توکّل کردند و به درگاه او نیایش کردند و خداوند نیایش ایشان را پاسخ داد و ایشان را بر حاجریان و متّحدانشان پیروز کرد.

5:21  ایشان از دشمن پنجاه‌هزار نفر شتر، دویست و پنجاه‌هزار رأس گوسفند و دو هزار رأس الاغ به غنیمت گرفتند و صد هزار نفر اسیر کردند.

5:22  ایشان بسیاری از دشمنان را کشتند، زیرا آن جنگ، ارادهٔ خدا بود و آنها در آن سرزمین تا زمان تبعید خود زیستند.

5:23  نصف طایفهٔ منسی جمعیّت زیادی بود. محل سکونت آنها از باشان تا بعل حرمون، سنیر و کوه حرمون وسعت داشت.

5:24  رهبران خاندانهای آنها عبارت بودند از: عیفَر، یشعی، الیئیل، عزرئیل، ارمیا، هودویا و یحدیئیل. همهٔ ایشان رهبران جنگجو، شجاع و مشهور خانواده‌های خود بودند.

5:25  امّا ایشان در مقابل خدای اجداد خود گناه کردند. بُتهای مردم آن سرزمین را که خداوند از سر راهشان برداشته و از بین برده بود، می‌پرستیدند.

5:26  پس خداوند سبب شد که فول، امپراتور آشور مشهور به تغلت فلناسر به کشور ایشان حمله کند و مردم رئوبین، جاد و نیم طایفهٔ منسی را به حلح، خابور، هارا و رود جوزان به اسارت ببرد. آنها تا به امروز ساکن آنجا هستند.

Chapter 6

6:1  اینها نامهای پسران لاوی هستند: جرشون، قهات و مراری.

6:2  قهات چهار پسر به نامهای عمرام، یصهار، حبرون و عُزیئیل داشت.

6:3  هارون، موسی و مریم فرزندان عمرام بودند. ناداب، ابیهو، العازار و ایتامار پسران هارون بودند.

6:4  العازار پدر فینحاس، فینحاس پدر ابیشوع،

6:5  ابیشوع پدر بُقی، بقی پدر عُزِی،

6:6  عزی پدر زَرَحیا، زرحیا پدر مرایوت،

6:7  مرایوت پدر اَمَریا، امریا پدر اخیطوب،

6:8  اخیطوب پدر صادوق، صادوق پدر اخیمعص،

6:9  اخیمعص پدر عُزرّیا، عُزرّیا پدر یوحانان،

6:10  یوحانان پدر عزریا (عزریا در معبد بزرگ که سلیمان در اورشلیم ساخت کاهن بود.)

6:11  عزریا پدر امریا، امریا پدر اخیطوب،

6:12  اخیطوب پدر صادوق، صادوق پدر شلوم،

6:13  شلوم پدر حلقیا، حلقیا پدر عزریا،

6:14  عزریا پدر سرایا و سرایا پدر یهوصاداق بود.

6:15  زمانی که خداوند مردم یهودا و اورشلیم را به دست نبوکدنصر تبعید ساخت، یهوصاداق هم تبعید شد.

6:16  چنانکه قبلا گفته شد، لاوی سه پسر به نامهای جرشون، قهات و مراری داشت و هر کدام آنها از خود دارای پسران بود.

6:17  جرشون پدر لبنی و شمعی بود.

6:18  عمرام، یصهار، حبرون و عُزیئیل پسران قهات،

6:19  محلی و موشی پسران مراری بودند. ایشان فرزندان لاوی، نسل به نسل، می‌باشند:

6:20  جرشون پدر لبنی، لبنی پدر یحت، یحت پدر زمه،

6:21  زمه پدر یوآخ، یوآخ پدر عدو، عدو پدر زارح و زارح پدر یاترای بود.

6:22  قهات پدر عمیناداب، عمیناداب پدر قورح، قورح پدر اسّیر،

6:23  اسّیر پدر القانه، القانه پدر ابیاساف، ابیاساف پدر اسّیر،

6:24  اسّیر پدر تَحَت، تخت پدر اوریئیل، اوریئیل پدر عُزیا و عُزیا پدر شاول بود.

6:25  عماسای و اخیموت پسران القانه بودند.

6:26  اخیموت پدر صوفای، صوفای پدر نَحَت،

6:27  نخت پدر الیاب، الیاب پدر یروحام و یروحام پدر القانه بود.

6:28  پسران سموئیل: اولی یوئیل و دوّمی ابیا بود.

6:29  مراری پدر محلی، محلی پدر لبنی، لبنی پدر شمعی، شمعی پدر عزه،

6:30  عزه پدر شمعیا، شمعیا پدر هجیا و هجیا پدر عسایا بود.

6:31  این است نام مردانی ‌که داوود بعد از آوردن صندوق پیمان به معبد بزرگ برای نواختن موسیقی در آنجا گماشت.

6:32  ایشان تا قبل از ساختن معبد بزرگ توسط سلیمان در اورشلیم در برابر خیمهٔ مقدّس خداوند طبق اصول مقرّر انجام وظیفه می‌کردند.

6:33  شجره‌نامهٔ کسانی‌که این مسئولیّت را داشتند از این قرار بود: از خاندان قهات: هیمان رهبر گروه سرایندگان، پسر یوئیل که نسل او به یعقوب می‌رسد عبارت بود از: هیمان، یوئیل، سموئیل،

6:34  القانه، یروحام، الیئیل، توح،

6:35  صوف، القانه، مهت، عماسای،

6:36  القانه، یوئیل، عزریا، صَفَنیا،

6:37  تَحَت، اسّیر، ابیاساف، قورح،

6:38  یصهار، قهات، لاوی و اسرائیل.

6:39  برادرش آساف که در دست راست وی می‌ایستاد: آساف پسر برکیا پسر شمعی،

6:40  میکائیل، بَعسِیا، ملکیا،

6:41  اتنی، زارح، عدایا،

6:42  اِیتان، زمه، شمعی،

6:43  یحت، جرشون و لاوی.

6:44  در سمت چپ، خویشاوندان پسران موری که از نسل لاوی بودند می‌ایستادند عبارتند از: ایتان پسر قیشی، پسر عبدی، پسر ملوک،

6:45  حشبیا، امصیا، حلقیا،

6:46  امصی، بانی، شامر،

6:47  محلی، موشی، مراری و لاوی.

6:48  سایر لاویان به وظایف مختلف در معبد خداوند خدمت می‌کردند.

6:49  هارون و پسرانش در قربانگاه هدایای سوختنی و در قربانگاه بُخور برای کفّارهٔ گناهان مردم اسرائیل قربانی می‌کردند و کارهای مقدّسترین مکان را مطابق دستورات موسی خدمتگزار خدا بجا می‌آوردند.

6:50  این است نامهای پسران هارون: العازار، فینحاس، ابیشوع،

6:51  بقی، عُزی، زَرَحیا،

6:52  مرایوت، امریا، اخیطوب،

6:53  صادوق و اخیمعص.

6:54  این سرزمینی است که به خاندان هارون، از خاندان قهات، واگذار شد. ایشان اولین سهم از زمینهایی را که به لاویان داده شد دریافت کردند.

6:55  این سرزمین شامل حبرون در قلمرو یهودا و چراگاههای اطراف آن می‌شود.

6:56  امّا زمینهای اطراف آن شهر با روستاهای آنها به کالیب پسر یفنه داده شدند.

6:57  به نسل هارون شهرهای پناهگاه: حبرون، لبنه، با چراگاههای آنها و همچنین شهرهای یتیر، اشتموع، با چراگاههای آنها را دادند.

6:58  حیلین، دبیر،

6:59  عاشان، بیت شمس،

6:60  از سرزمین بنیامین این شهرها با چراگاههایشان به خاندان قهات داده شد: جبعه، عَلَمَت و عناتوت که جمعاً سیزده شهر می‌شدند.

6:61  ده شهر به بقیّهٔ خاندان قهات در سرزمین غربی طایفهٔ منسی به قید قرعه تعلّق گرفت.

6:62  برای خانواده‌های خاندان جرشون سیزده شهر را در طایفه‌های یساکار، اشیر، نفتالی و نیم طایفه منسی در باشان تعیین کردند.

6:63  به خانواده‌های مراری در سرزمین رئوبین جاد و زبولون دوازده شهر را به حکم قرعه دادند.

6:64  به این ترتیب مردم اسرائیل برای لاویان شهرها و چراگاهها را تعیین کردند.

6:65  از طایفه‌های یهودا، شمعون و بنیامین، شهرهای نامبرده به قید قرعه به ایشان داده شد.

6:66  به بعضی از خانواده‌های قهات شهرهایی با چراگاههایشان از سرزمین طایفهٔ افرایم داده شد.

6:67  که عبارت بودند از شکیم، شهر پناهگاه در کوهستان افرایم، جازر،

6:68  یقمعام، بیت حورون،

6:69  ایلون و جت رِمون.

6:70  از نصف طایفهٔ منسی شهرهای عانیر و بلعام را به بقیّهٔ خانوادهٔ قهات دادند.

6:71  شهرها و چراگاههای آنها که به خانواده‌های خاندان جرشون داده شد عبارت بودند از: در شرق سرزمین منسی شهر جولان در باشان و شهر عشتاروت.

6:72  از طایفهٔ یساکار: قادش، دَبَرَه،

6:73  راموت، عانیم.

6:74  از طایفهٔ اشیر مش‌آل، عبدون،

6:75  حقوق و رحوب.

6:76  از طایفهٔ نفتالی قادش در جلیل، حمون و قیریتایم را با چراگاههای اطراف آنها برای پسران جرشوم تعیین کردند.

6:77  به بقیّهٔ خانواده‌های خاندان مراری، این شهرها با چراگاههای آنها برای ایشان تعیین شد: رمونو و تابور، از سرزمین طایفهٔ زبولون.

6:78  در سرزمین رئوبین، شرق رود اردن، مقابل شهر اریحا، باصر در بیابان، یهصه،

6:79  قدیموت و مَیفعَت.

6:80  از طایفهٔ جاد راموت در جلعاد، محنایم،

6:81  حشبون و یعزیر را با چراگاههای اطراف آنها.

Chapter 7

7:1  یساکار چهار پسر داشت به نامهای تولاع، فوه، یاشوب و شمرون.

7:2  عزی، رفایا، یریئیل، یحمای، یبسام و سموئیل پسران تولاع و همگی رؤسای خانواده و مردان دلاور زمان خود بودند. در دوران سلطنت داوود تعدادشان به بیست و دو هزار و ششصد نفر می‌رسید.

7:3  یزرحیا پسر عزی بود و از جمله چهار پسر یزرحیا: میکائیل، عوبدیا، یوئیل و یشیا رؤسای خانواده‌های خود بودند.

7:4  تعداد همسران و فرزندان ایشان به قدری زیاد بود که سی و شش هزار نفر مرد برای خدمت سربازی آماده داشتند.

7:5  در آمار رسمی خانواده‌های طایفهٔ یساکار هشتاد و هفت هزار نفر مرد آماده خدمت سربازی ثبت شدند.

7:6  بالع، باکر و یدیئیل سه پسر بنیامین بودند.

7:7  بالع پنج پسر داشت، اصبون، عزی، عُزیئیل، یریموت و عیری ایشان رؤسای خاندان و رزمندگان مشهوری بودند. نسل آنها شامل بیست و دو هزار و سی و چهار مرد آماده به خدمت سربازی می‌شد.

7:8  زمیره، یوعاش، الیعزر، الیوعینای، عُمری، یریموت، ابیا، عناتوت و علمت پسران باکر بودند.

7:9  در آمار رسمی خاندان ایشان بیست هزار و دویست مرد آماده خدمت سربازی ثبت شده است.

7:10  بلهان پسر یدیئیل بود و یعیش، بنیامین، ایهود، کنعنه، زیتان، ترشیش و اخیشاحر پسران بلهان بودند.

7:11  ایشان رهبران خانواده‌ها در خاندان و همهٔ سربازان مشهوری بودند. نسل آنها شامل هفده هزار و دویست مرد آماده به خدمت سربازی می‌شد.

7:12  شفیم و حفیم پسران عیر و حشیم پسر احیر بود.

7:13  یحصیئیل، جونی، یصر و شلوم پسران نفتالی بودند. مادربزرگشان بلهه نام داشت.

7:14  اسرائیل و ماخیر پسران منسی بودند که صیغهٔ آرامی‌اش به دنیا آورد. ماخیر پدر جلعاد بود.

7:15  ماخیر برای حفیم و شفیم همسرانی پیدا کرد. او خواهری داشت به نام معکه. نام پسر دوم او صلفحاد بود که او تنها چند دختر داشت.

7:16  معکه، زن ماخیر پسری به دنیا آورد و او را فارش نامید و برادرش شارش نام داشت که دارای دو پسر به نامهای اولام و راقم بود.

7:17  بدان پسر اولام بود و اینها فرزندان جلعاد پسر ماخیر و نوه منسی بودند.

7:18  ایشهود، ابیعزر و محله پسران همولکه، خواهر ماخیر بودند.

7:19  اخیام، شکیم، لقحی و انیعام پسران شمیداع بودند.

7:20  فرزندان افرایم، نسل به نسل به این قرار بودند: شوتالح، بارَد، تَحَت، العادا، تحت،

7:21  زاباد، شوتالح، عازر و العاد. افرایم دو پسر دیگر به نامهای العاد و عازر داشت که هنگام سرقت گلّهٔ جتی‌ها به دست افراد محلی کشته شدند.

7:22  افرایم، پدرشان برای چندین روز به‌خاطر آنها سوگواری کرد و برادرانش برای تسلیّت او آمدند.

7:23  افرایم دوباره با زنش نزدیکی کرد و همسرش حامله شد و پسری به دنیا آورد. ایشان او را به یاد آن مصیبت، بریعه یعنی فاجعه نام نهادند.

7:24  دختر او شیره نام داشت که شهرهای بیت حورون بالا و پایین و اُزین شیره را ساخت.

7:25  این است سلسلهٔ نسل افرایم: رافح پسرش بود؛ رافح پدر راشف، راشف پدر تالح، تالح پدر تاحن، تاحن پدر لعدان، لعدان پدر عمیهود، عمیهود پدر الیشمع، الیشمع پدر نون و نون پدر یهوشوع بود.

7:26  این است سلسلهٔ نسل افرایم: رافح پسرش بود؛ رافح پدر راشف، راشف پدر تالح، تالح پدر تاحن، تاحن پدر لعدان، لعدان پدر عمیهود، عمیهود پدر الیشمع، الیشمع پدر نون و نون پدر یهوشوع بود.

7:27  این است سلسلهٔ نسل افرایم: رافح پسرش بود؛ رافح پدر راشف، راشف پدر تالح، تالح پدر تاحن، تاحن پدر لعدان، لعدان پدر عمیهود، عمیهود پدر الیشمع، الیشمع پدر نون و نون پدر یهوشوع بود.

7:28  سرزمین و جای سکونت آنها بیت‌ئیل و روستاهای اطراف آن، نعران در شرق، جازر، شکیم و غزه با روستاهای اطراف آنها در غرب بودند.

7:29  در امتداد سرحد طایفهٔ منسی، در شهرهای بیت‌شان، تعناک، مجدو، دور و روستاهای اطراف آنها نسل یوسف، پسر اسرائیل زندگی می‌کرد.

7:30  یمنه، یشوه، یشوی و بریعه پسران اشیر بودند. خواهرشان سارح نام داشت.

7:31  حابَر و ملکیئیل پدر برزاوَت پسران بریعه بودند.

7:32  یفلیط، شومیر و حوتام پسران حابر بودند و دخترش شوعا نام داشت.

7:33  فاسَک، بمهال و عَشوَت پسران یفلیط بودند.

7:34  احی، رُهجه، یَحبَه و ارام پسران برادرش، شومیر بودند.

7:35  صوفح، یمناع، شالَش و عامال پسران برادرش، هیلام بودند.

7:36  سوح، حَرنَفر، شوعال، بیری، یمره،

7:37  باصر، هود، شمَّا، شَلَشَه، یتران و بئیرا پسران صوفح بودند.

7:38  یفنه، فِسفا و ارا پسران یتران،

7:39  آرح، حنیئیل و رصیا پسران عُلا بودند.

7:40  همهٔ ایشان فرزندان اشیر بودند. ایشان سران خانواده‌های جنگاوران مشهور و رهبران برجسته بودند. نسل اشیر بیست و شش‌هزار نفر سرباز آماده به خدمت نظام داشت.

Chapter 8

8:1  پسران بنیامین اینها بودند: اولی بالع، دوّمی اشبیل، سومی اخرخ،

8:2  چهارمی نوحه و پنجمی رافا.

8:3  ادّار، جیرا، ابیهود،

8:4  ابیشوع، نعمان، اخوخ،

8:5  جیرا، شفوفان و حورام پسران بالع بودند.

8:6  پسران احود که رؤسای خانواده‌های خود بودند، در جبعه سکونت می‌کردند. آنها در جنگ دستگیر و به مناحت تبعید شدند.

8:7  نامهای آنها نعمان، اخیا و جیرا بودند. جیرا پدر عزا و اخیحود بود.

8:8  شحرایم زنهای خود، حوشیم و بعرا را طلاق داد،

8:9  سپس وقتی در سرزمین موآب زندگی می‌کرد با خوداش ازدواج نمود و دارای هفت پسر شد. نامهایشان یوباب، ظیبا، میشاع، مَلکام،

8:10  بعوص، شکیا و مرمه و همهٔ آنها رؤسای خانواده‌های خود بودند.

8:11  از یک زن دیگر خود که حوشیم نام داشت، صاحب دو پسر به نامهای ابیطوب و الفعل شد.

8:12  عابر، مشعام و شامر پسران الفعل بودند. شامر شهرهای اونو و لود را با روستاهای اطراف آنها آباد کرد.

8:13  پسران دیگرش بریعه و سامع رؤسای خانواده بودند و در ایلون سکونت داشتند و آنها بودند که ساکنان جت را از وطنشان اخراج کردند.

8:14  اخیو، شاشق، یریموت،

8:15  زَبَدیا، عارد، عادر،

8:16  میکائیل، یشفه و یوخا پسران بریعه بودند.

8:17  زَبَدیا، مَشلام، حزقی، حابر،

8:18  یَشمَرای، یزلیا و یوباب پسران الفعل بودند.

8:19  یعقیم، زِکری، زبدی،

8:20  الیعینای، صلتای، ایلی‌ئیل،

8:21  ادایا، برایا و شِمرَت پسران شمعی بودند.

8:22  یشفان، عابر، ایلی‌ئیل،

8:23  عبدون، زکری، حانان،

8:24  حننیا، عیلام، عَنتوتیا،

8:25  یفدیا و فنوئیل پسران شاشق بودند.

8:26  شمشرای، شحریا، عتلیا،

8:27  یعرشیا، ایلیا و زکری پسران یرحام بودند.

8:28  اینها همه رؤسای خانواده‌های خود بودند و در اورشلیم سکونت داشتند.

8:29  یعی‌ئیل، بانی جبعون، در جبعون زندگی می‌کرد و نام زنش معکه بود.

8:30  پسر اول او عبدون و پسران دیگرش صور، قیس، بعل، ناداب،

8:31  جدور، اخیو، زکریا،

8:32  و مقلوت که پدر شماه بود در اورشلیم با خویشاوندان خود یک‌‌جا زندگی می‌کردند.

8:33  نیر، پدر قیس، قیس پدر شائول پادشاه و شائول پادشاه پدر یوناتان، ملکیشوع، ابیناداب و اشبعل بود.

8:34  یوناتان پدر مریب بعل و مریب بعل پدر میکا بود.

8:35  فیتون، مالَک، تحریع و آحاز پسران میکا بودند.

8:36  آحاز پدر یهوعده و یهوعده پدر علمت، عزموت و زمری بود. زمری پدر موصا

8:37  و موصا پدر بنعا، بنعا پدر رافه، رافه پدر العاسه و العاسه پدر آصیل بود.

8:38  آصیل دارای شش پسر به نامهای عَزریقام، بُکرو، اسماعیل، شعریا، عوبدیا و حانان بودند.

8:39  برادر او، عیشق سه پسر داشت: اولی اولام، دوّمی یعوش و سومی الیفلط بود.

8:40  پسران اولام مردان نیرومند، شجاع و تیراندازانی ماهر بودند. این مردان یکصد و پنجاه پسر و نوه داشتند و از طایفهٔ بنیامین بودند.

Chapter 9

9:1  اسامی همهٔ مردم اسرائیل مطابق خانوادهٔ ایشان در کتاب پادشاهان اسرائیل ثبت شده بود. مردم یهودا به‌خاطر مجازات گناهان خود به بابل به اسارت برده شده بودند.

9:2  نخستین کسانی‌که بازگشتند و در شهرها و املاک خود ساکن شدند، مردم عادی اسرائیل، کاهنان، لاویان و کارگران معبد بزرگ بودند.

9:3  این است نام گروهی از مردم طایفه‌های یهودا، بنیامین و افرایم و منسی که به اورشلیم رفتند و در آنجا ساکن شدند.

9:4  عوتای، پسر عمیهود، پسر عُمری، پسر اِمری، پسر بانی، از نسل فارص، پسر یهودا.

9:5  از خانوادهٔ شیلونیان: عسایا، پسر اول و پسرانش.

9:6  از خانوادهٔ زارح: یوئیل و خویشاوندان او. تعداد ساکنان طایفهٔ یهودا در اورشلیم ششصد و نَود نفر بود.

9:7  از طایفهٔ بنیامین: سَلو، پسر مشلام، نوه هودیا، نتیجهٔ هسنوآه،

9:8  یبنیا پسر یروحام، ایله پسر عزی، نوه مکری، مشلام پسر شفطیا، نوه رعوئیل، نتیجهٔ یبنیا.

9:9  تعداد این مردم طبق نسب نامهٔ ایشان نهصد و پنجاه و شش نفر و همگی رؤسای خانوادهٔ خود بودند.

9:10  از کاهنان: یدعیا، یهویاریب، یاکین،

9:11  عزریا، پسر حلقیا، پسر مشلام، پسر صادوق، پسر مرایوت، پسر اخیطوب مسئول معبد بزرگ،

9:12  عدایا، پسر یروحام، پسر فشحور، پسر ملکیا، معسای، پسر عدیئیل، پسر یحزیره، پسر مشلام، پسر مشلیمیت، پسر امیر و خویشاوندان ایشان.

9:13  تعداد کاهنان هزار و هفتصد و شصت نفر و همه رؤسای خانواده و اشخاص کاردانی بودند و در معبد بزرگ انجام وظیفه می‌کردند.

9:14  از لاویان: شمعیا، پسر حشوب، پسر عزریقام، پسر حشبیا از خانوادهٔ مراری.

9:15  یقبقر، حارش، جِلال، متنیا، پسر میکا، نوهٔ زکری، نتیجهٔ آساف،

9:16  عوبدیا، پسر شمعیا، نوهٔ جِلال، نتیجهٔ یدوتون، برخیا، پسر آسا، نوهٔ القانه، ایشان در روستاهای نطوفاتیان سکونت داشتند.

9:17  دروازه‌بانان عبارت بودند از: شلوم رئیس دروازه‌بانان، عقوب، طلمون، اخیمان و نزدیکانشان.

9:18  تا آن زمان اعضای خاندان ایشان از دروازهٔ شرقی پادشاه محافظت می‌کردند و قبل از آن از اردوگاههای لاویان نگهبانی می‌کردند.

9:19  شلوم، پسر قوری، نوهٔ ابیاساف، نتیجهٔ قورح و اعضای خانوادهٔ قورحیان مسئول نگهبانی دروازهٔ ورودی خیمهٔ مقدّس خداوند بودند، همان‌گونه که اجداد آنها مسئول نگهبانی اردوگاه خداوند بودند.

9:20  فینحاس، پسر العازار قبلاً رئیس دروازه‌بانان بود و خداوند با او می‌بود.

9:21  زکریا، پسر مشلمیا دروازه‌بان دروازهٔ ورودی خیمهٔ مقدّس بود.

9:22  تعداد نگهبانان درهای ورودی و دروازه‌ها دویست و دوازده نفر بودند. ایشان طبق روستاهایی که در آن زندگی می‌کردند، ثبت نام شده بودند. داوود پادشاه و سموئیل رائی اجداد ایشان را برای این مسئولیّت گمارده بودند.

9:23  ایشان و فرزندانشان به نگهبانی از دروازهٔ معبد بزرگ ادامه دادند.

9:24  دروازه‌بانان در چهار جهت شرق، غرب، شمال و جنوب قرار داشتند.

9:25  خویشاوندان آنها به نوبت، از روستاهای مربوطه می‌آمدند و برای هفت روز در آنجا به ایشان کمک می‌کردند.

9:26  ایشان چهار رئیس داشتند، همه لاوی بودند و مسئولیّت اتاقها و خزانه‌های معبد بزرگ خداوند را به دوش داشتند.

9:27  به‌خاطر اهمیّت کار ایشان در نزدیکی معبد بزرگ زندگی می‌کردند تا از دروازه‌های آن نگهبانی و هر صبح آنها را باز کنند.

9:28  بعضی از ایشان مسئول ظروف مربوط به مراسم معبد بزرگ بودند و هنگامی‌که آنها را برمی‌داشتند و بازمی‌گرداندند آنها را می‌شمردند.

9:29  دیگران مسئول وسایل مقدّس دیگر، آرد، شراب، روغن زیتون، بخور و عطریّات بودند.

9:30  مسئولیّت مخلوط کردن و ساختن عطریّات با کاهنان بود.

9:31  یکی از لاویان به نام متتیا، فرزند نخست شلوم از خاندان قورحی مسئول پختن نان اهدایی بود.

9:32  بعضی از افراد خاندان قهات مسئول پختن نان مقدّس برای روز سبت بودند.

9:33  بعضی از خانواده‌های لاوی مسئول موسیقی در معبد بزرگ بودند. رهبران این خانواده‌ها در ساختمان معبد بزرگ زندگی می‌کردند. چون کار آنها شبانه‌روزی بود، مسئولیّت دیگری نداشتند.

9:34  افراد نامبرده طبق شجره‌نامه، همه از رهبران خانواده‌های لاوی بودند که در اورشلیم زندگی می‌کردند.

9:35  یعی‌ئیل، بانی جبعون، در جبعون سکونت داشت. نام زنش معکه

9:36  و نام پسر اولش عبدون بود. بعد از او صور، قیس، بعل، نیر، ناداب،

9:37  جدور، اخیو، زکریا و مقلوت بودند.

9:38  مقلوت پدر شماه بود که با خویشاوندان خود در اورشلیم زندگی می‌کرد.

9:39  نیر پدر قیس، قیس پدر شائول و شائول پدر یوناتان، ملکیشوع، ابیناداب و اشبعل بود.

9:40  مریب بعل پسر یوناتان و میکا پسر مریب بعل بود.

9:41  فیتون، مالک، تحریع و آحاز پسران میکا بودند.

9:42  آحاز پدر یعره، یعره پدر علمت، عمری و زمری و زمری پدر موصا،

9:43  موصا پدر بنعا بود. رفایا پسر بنعا، العاسه نوه و آصیل نتیجه‌اش بود.

9:44  آصیل شش پسر به ‌نامهای عزریقام، بُکرو، اسماعیل، شعریا، عوبدیا و حانان داشت.

Chapter 10

10:1  فلسطینی‌ها در دامنه کوه جلبوع با اسرائیل جنگ کردند، بسیاری از اسرائیلی‌ها در آنجا کشته شدند و بقیّهٔ آنها با شائول و پسرانش گریختند.

10:2  امّا فلسطینی‌ها به آنها رسیدند و سه پسر شائول، یوناتان، ابیناداب و ملکیشوع را کشتند.

10:3  نبرد سختی در اطراف شائول در گرفت، کمانداران او را یافتند و او با تیر ایشان زخمی شد.

10:4  شائول به جوانی که اسلحه او را حمل می‌کرد گفت: «شمشیر خود را درآور و مرا بکُش تا این فلسطینی‌های کافر مرا تحقیر نکنند.» امّا مرد جوان بسیار ترسیده بود و چنین نکرد. پس شائول شمشیر کشید و خود را به روی آن انداخت.

10:5  هنگامی‌که مرد جوان دید شائول مرده است، خود را بر روی شمشیر خود انداخت و مرد.

10:6  پس شائول و سه پسرش و همهٔ خاندان او با هم کشته شدند.

10:7  هنگامی‌که اسرائیلی‌هایی که در دشت یزرعیل زندگی می‌کردند، شنیدند که ارتش گریخته و شائول و پسرانش درگذشته‌اند شهرها را رها کردند و گریختند. آنگاه فلسطینی‌ها آمدند و شهرها را اشغال کردند.

10:8  فردای آن روز، هنگامی‌که فلسطینی‌ها برای لخت کردن کشته‌شدگان آمدند، جسد شائول و پسرانش را که در کوه جلبوع افتاده بود پیدا کردند.

10:9  فلسطینی‌ها جسد شائول را لخت کردند و سر او و زره‌اش را برداشتند و قاصدانی به سراسر سرزمین فلسطین فرستادند تا خبر خوش را برای بُتهایشان و مردم ببرند.

10:10  ایشان زره شائول را در پرستشگاه خدایان خود و سرش را در پرستشگاه بت داجون قرار دادند.

10:11  هنگامی‌که مردم یابیش در جلعاد شنیدند که فلسطینی‌ها با شائول چه کرده‌اند.

10:12  شجاعترین مردان ایشان رفتند و اجساد شائول و پسرانش را به یابیش آوردند و ایشان بدنهای آنها را زیر درخت بلوطی به خاک سپردند و هفت روز روزه گرفتند.

10:13  شائول مرد زیرا به خداوند وفادار نبود. او از فرمانهای خداوند سرپیچی کرد. او سعی کرد از ارواح مردگان راهنمایی بگیرد.

10:14  و از خداوند راهنمایی نخواست. در نتیجه خداوند او را کشت و پادشاهی را به داوود پسر یَسی داد.

Chapter 11

11:1  آنگاه همهٔ قوم اسرائیل در حبرون نزد داوود گرد هم آمدند و گفتند: «ما گوشت و استخوان تو هستیم،

11:2  حتّی هنگامی‌که شائول پادشاه ما بود، تو سپاه ما را در جنگها رهبری کردی و خداوند خدای تو به تو فرمود: تو شبان قوم من، اسرائیل خواهی بود و پیشوای آنها خواهی شد.»

11:3  پس تمام رهبران قوم اسرائیل نزد پادشاه در حبرون رفتند و داوود در پیشگاه خداوند در حبرون با ایشان پیمان بست و ایشان داوود را طبق کلام خداوند به سموئیل به پادشاهی اسرائیل مسح کردند.

11:4  داوود و همهٔ قوم اسرائیل به اورشلیم حمله کردند که در آن زمان آن را یبوس می‌نامیدند و ساکنان اوّلیه آن، یبوسیان هنوز در آنجا ساکن بودند.

11:5  یبوسیان به داوود گفتند، او هرگز وارد شهر نخواهد شد، امّا داوود قلعهٔ صهیون را تسخیر کرد، سپس آنجا را شهر داوود نامیدند.

11:6  داوود گفت: «هرکس اولین یبوسی را بکشد، فرمانده ارتش خواهد شد.» یوآب، که مادرش صرویه بود، حمله را آغاز کرد و فرمانده شد.

11:7  چون داوود در قلعه زندگی می‌کرد، پس آنجا را شهر داوود نامیدند.

11:8  از قسمت شرقی تپّه که زمینهای گود را پر کرده بودند او آغاز به بازسازی شهر کرد و یوآب بقیّهٔ شهر را بازسازی نمود.

11:9  داوود روز به روز نیرومندتر شد؛ زیرا خداوند قادر متعال با او بود.

11:10  این است نامهای رهبران مردان توانای داوود، که با همهٔ مردم اسرائیل طبق کلام خداوند از پادشاهی داوود پشتیبانی کردند.

11:11  این است آمار مردان توانای داوود: یشبعام حَکمونی فرماندهٔ آن سه افسر مشهور، او نیزهٔ خود را علیه سیصد نفر بلند کرد و همه را کشت.

11:12  شخص دوم میان آن سه افسر العازار، پسر دودو از خاندان اخوح بود.

11:13  هنگامی‌که فلسطینی‌ها در فَسدَمیم برای جنگ جمع شده بودند، او با داوود بود. در آنجا کشتزار جو بود و مردان از دست فلسطینی‌ها گریختند.

11:14  امّا او و افرادش در کشتزار جو ایستادگی کردند و از آن دفاع نمودند. و فلسطینی‌ها را کشتند و خداوند با پیروزی بزرگی ایشان را رهانید.

11:15  هنگامی‌که ارتش فلسطین در دشت رفائیم اردو زده بود، سه نفر از سی نفر فرمانده نزد داوود به غار عدُلام رفتند.

11:16  در آن زمان داوود در پناهگاه بود و پادگان فلسطینی‌ها در بیت‌لحم بود.

11:17  داوود با حسرت گفت: «ای کاش کسی از چاهی که در نزدیکی دروازهٔ بیت‌لحم است به من آبی برای نوشیدن می‌داد.»

11:18  آنگاه آن سه دلاور از پادگان فلسطینی‌ها گذشتند و از چاهی‌ که نزدیک بیت‌لحم بود آب کشیدند و آن را نزد داوود آوردند. امّا داوود آن را ننوشید، او آن را برای خداوند ریخت.

11:19  و گفت: «من هرگز نمی‌توانم این را بنوشم، این مانند نوشیدن خون این مردان است که جان خود را به خطر انداختند!» پس او نپذیرفت که آن را بنوشد. کارهای شجاعانه این سه سرباز شجاع چنین بود.

11:20  ابیشای، برادر یوآب فرمانده آن سی نفر بود. او با سیصد مرد جنگید و با نیزه خود آنها را کشت و هم‌ردیف آن سه نفر مشهور بود.

11:21  او از همهٔ سی نفر مشهورتر بود و رهبر ایشان شد. امّا شهرت او به پای آن سه نفر نمی‌رسید.

11:22  بنایاهو، پسر یهویاداع، اهل قبصیئیل، سرباز معروفی بود. او کارهای شجاعانه فراوانی کرد. از جمله کشتن دو جنگجوی بزرگ موآبی، او یک‌بار در یک روز برفی به گودالی وارد شد و شیری را کشت.

11:23  او همچنین یک مصری را کشت، مرد بزرگی که قدش دو متر و نیم بود و نیزه‌ای به اندازهٔ چوب نساجان در دست داشت. بنایا با چوب‌دستی به او حمله کرد و نیزه‌اش را از دستش گرفت و مصری را با آن کشت.

11:24  این بود شجاعت‌های بنایاهو، او یکی از سی نفر بود.

11:25  او در میان سی نفر بارز بود امّا مانند آن سه نفر مشهور نبود. داوود او را به رهبری محافظین خود گمارد.

11:26  مردان شجاع ارتش عبارتند از: عسائیل، برادر یوآب؛ الحانان، پسر دودی بیت‌لحمی؛

11:27  شمهٔ حرودی، خالَص فلونی؛

11:28  عیرا، پسر عقیش تقوعی؛ ابیعزر عناتوتی؛

11:29  سبکای حوشاتی؛ عیلای اخوخی؛

11:30  مهرای نطوفاتی؛ حالب، پسر بعنه نطوفاتی؛

11:31  اتای، پسر ریبای از جبعه بنیامین؛ بنایاهوی فرعاتونی؛

11:32  حورای از وادیهای جاعش؛ ابیئیل عرباتی؛

11:33  عزموت برحومی؛ الیحبای شعلبونی؛

11:34  پسران هاشم جزونی؛ یوناتان، پسر شاجای هراری؛

11:35  اخیام، پسر ساکار حراری؛ الیفال، پسر اور؛

11:36  حافر مکیراتی؛ اخیای فلونی؛

11:37  حصرون کرملی؛ نعرای، پسر ازبای؛

11:38  یوئیل، برادر ناتان؛ مبحار، پسر هجری؛

11:39  صالق عمونی؛ نحرای بئیروتی سلاحدار یوآب، پسر صرویه؛

11:40  عیرای یتری؛ جارَب یتری؛

11:41  اوریای حِتّی؛ زاباد، پسر احلای؛

11:42  عَدینا، پسر شیزای رئوبینی سرکرده رئوبینیان و سی نفر همراهان او؛

11:43  حانان، پسر معکه؛ یهوشافاط متنی؛

11:44  عزیای عشتروتی؛ شاماع و یعوئیل، پسران حونام عروعیری؛

11:45  یدیعئیل، پسر شِمری و برادرش، یوخای تیصی؛

11:46  الیئیل، از محواتی؛ یریبای و یوشوبا، پسران الناعم؛ یتمه موآبی؛

11:47  الیئیل، عوبید و یعسیئیل مصوباتی.

Chapter 12

12:1  این است نام مردانی که نزد داوود در صقلغ آمدند، هنگامی‌که داوود به‌خاطر شائول پادشاه پسر قیس نمی‌توانست با آزادی حرکت کند، ایشان از گروه دلاورانی بودند که در نبرد، داوود را یاری کردند.

12:2  ایشان از طایفهٔ بنیامین و از نزدیکان شائول بودند، ایشان می‌توانستند با دست راست و چپ با کمان تیراندازی و با فلاخن سنگ پرتاب کنند.

12:3  رهبر ایشان اخیعزر بود. سپس یوآش، هر دو پسران شماعه جبعاتی و یحزیئیل و فالط، پسران عزموت و براکه و ییهوی عناتوتی؛

12:4  شمعیای جبعونی مردی نیرومند در میان آن سی نفر و رهبر ایشان بود، ارمیا و یحزیئیل، یوحانان، یوزاباد جدیراتی،

12:5  العوزای، یریموت، بعلیا، شمریا، شفطیای حروفی،

12:6  القانه، یشیا، عزرئیل، یوعزر، و یشبعاماز از خانوادهٔ قورحیان،

12:7  یوعیله و زبدیا، پسران یروحام جدوری.

12:8  هنگامی‌که داوود در قلعهٔ بیابانی بود رزمندگانی نیرومند و با تجربه، از طایفهٔ جاد که متخصص در سپر و نیزه، شیرچهره و مانند آهو در کوه تیزپا بودند، به او پیوستند.

12:9  عازر فرمانده، دومین عوبدیا، سومین الیاب،

12:10  چهارمین مشمنه، پنجمین ارمیا،

12:11  ششمین عتای، هفتمین الیئیل،

12:12  هشتمین یوحانان، نهمین الزاباد،

12:13  دهمین ارمیا و یازدهمین مکبنای.

12:14  این جادیان همه افسران ارتش بودند کوچکترین آنها برابر با صد نفر و بزرگترین ایشان برابر با هزار نفر بود.

12:15  آنها در ماه اول سال هنگامی‌که رود اردن طغیان می‌کند، از آن گذشتند و مردمی را که در دشتهای شرقی و غربی رود اردن می‌زیستند پراکنده ساختند.

12:16  گروهی از مردان طایفه‌های بنیامین و یهودا به قلعه‌ای که داوود در آن بود رفتند.

12:17  داوود به ملاقات ایشان رفت و گفت: «اگر شما برای دوستی و کمک به من آمده‌اید، به اینجا خوش آمدید، به ما بپیوندید؛ امّا اگر قصد شما خیانت کردن به من در برابر دشمنان است با وجودی که من سعی نکرده‌ام به شما آسیبی برسانم، خدای اجدادمان خواهد دانست و شما را مجازات خواهد کرد.»

12:18  آنگاه روح خدا بر عماسای که بعداً فرمانده سی نفر شد فرود آمد و او چنین گفت: «ای داوود پسر یَسی، ما از آن تو هستیم، پیروزی بر تو و کسانی‌که یاران تو هستند، خداوند پشتیبان توست.» داوود به ایشان خوش‌آمد گفت و ایشان را سرداران سپاه خود کرد.

12:19  هنگامی‌که داوود با فلسطینیان برای جنگ با شائول پادشاه می‌رفت گروهی از مردان طایفهٔ منسی به او پیوستند. امّا داوود به فلسطینیان کمک نکرد، زیرا پادشاهان ایشان ترسیدند که داوود به او خیانت کند و به سرور سابق خود بازگردد، در نتیجه داوود را به صقلغ باز فرستادند،

12:20  اینها نامهای مردان منسی هستند که با داوود به صقلغ رفتند: عدناح، یوزاباد، یدیعئیل، میکائیل، یوزاباد، الیهو و صلتای. اشخاص نامبرده سرداران گروهانهای هزار نفری منسی بودند.

12:21  ایشان در نیروهای داوود افسر وظیفه بودند، زیرا همهٔ ایشان جنگجویان بارزی بودند.

12:22  تقریباً هر روز مردان جدیدی به نیروهای داوود می‌پیوستند. بنابراین او بزودی دارای ارتش بزرگی شد.

12:23  این است تعداد افرادی از نیروهای مسلّح که در حبرون به داوود پیوستند تا مطابق کلام خداوند پادشاهی را از شائول به داوود واگذار کنند.

12:24  از طایفهٔ یهودا: مسلّح با سپر و نیزه، شش هزار و هشتصد نفر.

12:25  از طایفهٔ شمعون، مردان شجاع و آماده برای جنگ، هفت هزار و صد نفر.

12:26  از طایفهٔ لاوی: چهار هزار و ششصد نفر.

12:27  یهویاداع، رئیس خانوادهٔ هارون همراه با سه هزار و هفتصد نفر.

12:28  صادوق، جوان شجاع، با بیست و دو نفر از رؤسای خانوادهٔ پدرش.

12:29  از طایفهٔ بنیامین: سه هزار نفر خویشاوندان شائول، بسیاری از آنها تا آن زمان به شائول وفادار ماندند.

12:30  از طایفهٔ افرایم: بیست هزار و هشتصد نفر، همگی جنگجویان شجاع معروف خانوادهٔ خود بودند.

12:31  از نیم طایفهٔ منسی: هجده هزار نفر که به نمایندگی از طایفهٔ خود برای مراسم تاجگذاری داوود آمده بودند.

12:32  از طایفهٔ یساکار: دویست نفر از رهبران و افراد تحت فرمان ایشان. این رهبران کسانی بودند که موقعیّت زمانی را درک می‌کردند و می‌دانستند که قوم اسرائیل باید چه کند

12:33  از طایفهٔ زبولون: پنجاه‌هزار نفر سرباز کارآموزده، مسلّح به تمام وسایل جنگی، آماده نبرد، با هدفی مشترک که به داوود کمک کنند.

12:34  از طایفهٔ نفتالی: هزار فرمانده و سی و هفت هزار نفر مسلّح به سپر و نیزه.

12:35  از طایفهٔ دان: بیست و هشت هزار و ششصد نفر مردان آماده برای جنگ.

12:36  از طایفهٔ اشیر: چهل هزار نفر مردان با تجربه و آماده برای جنگ

12:37  از طایفه‌های رئوبین، جاد و نصف طایفهٔ منسی از شرق رود اردن صد و بیست هزار سرباز مسلّح به تمام سلاحهای جنگی.

12:38  تمام این رزمندگان، آماده نبرد با ارادهٔ راسخ به حبرون رفتند تا داوود را پادشاه تمام اسرائیل سازند. بقیّهٔ مردم اسرائیل در این هدف متّحد بودند.

12:39  ایشان مدّت سه روز با داوود از غذاها و نوشابه‌هایی که هموطنانشان تهیّه کرده بودند خوردند و نوشیدند.

12:40  همچنین همسایگان ایشان، از سرزمین یساکار، زبولون و نفتالی آمدند و به پشت الاغها شترها، قاطرها و گاوها خوراک آوردند. خوراک فراوان، آرد، نان انجیری، زنبیلهای انجیر و کشمش، شراب، روغن زیتون گاو و گوسفند آورده شد، زیرا در اسرائیل شادمانی بود.

Chapter 13

13:1  داوود پادشاه با تمام فرماندهان گروهان هزار نفری و صد نفری و رهبران قوم مشورت کرد.

13:2  آنگاه به مردم اسرائیل گفت: «اگر شما تأیید می‌کنید و اگر این خواست خداوند خدای ماست، بگذارید تا نزد بقیّهٔ هموطنان خود و کاهنان و لاویان قاصدانی بفرستیم و به آنها بگوییم تا نزد ما گرد هم آیند.

13:3  آنگاه ما خواهیم رفت و صندوق پیمان خداوند را که در زمان شائول پادشاه نادیده گرفته شده بود، باز خواهیم آورد.»

13:4  مردم از این پیشنهاد شاد شدند و با آن موافقت کردند.

13:5  پس داوود مردم اسرائیل را از شیحور مصر تا گذرگاه حمات گرد هم آورد تا صندوق پیمان خداوند را از قریت یعاریم به اورشلیم بیاورند.

13:6  داوود و مردم به شهر بعله که همان قریت یعاریم است و در سرزمین یهودا بود رفتند تا صندوق خداوند را که به نام خداوند خوانده می‌شود و در روی صندوق دو فرشتهٔ نگهبان قرار دارد از آنجا بیاورند.

13:7  ایشان صندوق خداوند را از خانهٔ ابیناداب با گاری نو حمل کردند، عُزَّه و اخیو ارّابه را می‌راندند.

13:8  داوود و همهٔ مردم با همهٔ توانایی و با سرود و بربط و چنگ و دف و سنج و شیپور در حضور خدا پایکوبی می‌کردند.

13:9  هنگامی‌که به خرمنگاه کیدون آمدند، گاوها لغزیدند و عُزا دست خود را دراز کرد تا صندوق پیمان را بگیرد،

13:10  خشم خداوند علیه عُزا افروخته شد و او را بزد، زیرا او به صندوق دست زده بود و او آنجا در حضور خدا مُرد.

13:11  داوود خشمگین بود زیرا خداوند عُزا را در خشم مجازات کرده بود. آن محل تا به امروز فارص عُزا نامیده می‌شود.

13:12  داوود آن روز از خدا ترسید و گفت: «چگونه می‌توانم صندوق خدا را نزد خود ببرم؟»

13:13  پس صندوق را با خود به شهر داوود نبرد، بلکه آن را به خانهٔ عوبید اَدوم جتی برد.

13:14  صندوق خدا مدّت سه ماه در خانهٔ عوبید اَدوم ماند و خداوند همهٔ خانواده و دارا‌یی‌اش را برکت داد.

Chapter 14

14:1  حیرام، پادشاه صور قاصدانی همراه با چوب سرو، معماران و نجّاران نزد داوود فرستاد تا برای او کاخی بسازند.

14:2  به این خاطر داوود فهمید که خداوند او را به پادشاهی اسرائیل گماشته است و سلطنت او را به‌خاطر مردم اسرائیل کامروا کرده است.

14:3  داوود در اورشلیم با زنان دیگر عروسی کرد و دارای پسران و دختران زیادی شد.

14:4  اینها نامهای فرزندان او هستند که در اورشلیم به دنیا آمدند: شموع، شوباب، ناتان، سلیمان،

14:5  یَبحار، الیشوع، الیفالط،

14:6  نوجه، نافج، یافیع،

14:7  الیشمع، الیاداع و الیفلط.

14:8  هنگامی‌که فلسطینی‌ها شنیدند که داوود پادشاه تمام کشور اسرائیل شده است، ارتش آنها برای دستگیری داوود خارج شد. پس داوود برای مقابله با ایشان تاخت.

14:9  فلسطینی‌ها به دشت رفائیم وارد شدند و آغاز به چپاول کردند.

14:10  داوود از خدا پرسید: «آیا به فلسطینی‌ها حمله کنم؟ آیا تو پیروزی از آن من خواهی کرد؟» خدا پاسخ داد: «بله، حمله کن، من به تو پیروزی خواهم بخشید.»

14:11  پس داوود در بعل فراصیم به ایشان یورش برد و ایشان را شکست داد و داوود گفت: «خدا با دستهای من مانند سیلی خروشان دشمنان مرا شکست داد» پس آن مکان را بعل فراصیم نامیدند.

14:12  هنگامی‌که فلسطینی‌ها گریختند، بُتهای خود را بر جای گذاشتند و داوود دستور داد تا آنها سوزانده شوند.

14:13  بزودی فلسطینی‌ها به دشت بازگشتند و دوباره به چپاول پرداختند.

14:14  بار دیگر داوود از خدا راهنمایی خواست و خدا به او گفت: «از اینجا به ایشان حمله نکن، بلکه دور بزن و از سوی دیگر در نزدیکی درختان، آمادهٔ حمله شو.

14:15  هنگامی‌که تو صدای گامها را از بالای درختان شنیدی، آنگاه حمله کن زیرا من در پیش تو گام خواهم برداشت تا ارتش فلسطینی‌ها را شکست دهم.»

14:16  داوود مطابق فرمان خدا عمل کرد و فلسطینی‌ها را از جبعون تا جازر به عقب راند.

14:17  شهرت داوود در همه‌جا پراکنده شد و خداوند همهٔ ملّتها را از او ترساند.

Chapter 15

15:1  داوود خانه‌هایی در شهر داوود برای خود ساخت و محلی برای صندوق خداوند آماده کرد و خیمه‌ای برای آن برپا کرد.

15:2  آنگاه داوود گفت: «کسی به جز لاویان نباید صندوق خدا را حمل کند، زیرا خداوند ایشان را برگزیده تا صندوق خداوند را حمل کنند و او را برای همیشه خدمت کنند.»

15:3  داوود همهٔ مردم اسرائیل را در اورشلیم گرد آورد تا صندوق خداوند را به جایی که آماده کرده بود بیاورد.

15:4  داوود پسران هارون و لاویان را گرد آورد:

15:5  از خاندان قهات: صد و بیست نفر به رهبری اوریئیل؛

15:6  از خاندان مراری: دویست و بیست نفر به رهبری عسایا،

15:7  از خاندان جرشون: صد و سی نفر به رهبری یوئیل؛

15:8  از خاندان الیصافان: دویست نفر به رهبری شمعیا؛

15:9  از خاندان حبرون: هشتاد نفر به رهبری ایلیئیل؛

15:10  از خاندان عُزیئیل: صد و دوازده نفر به رهبری عمیناداب؛

15:11  سپس داوود صادوق و ابیاتار را که کاهن بودند و اوریئیل، عسایا، یوئیل، شمعیا، ایلیئیل و عمیناداب را که از لاویان بودند، فراخواند.

15:12  او به لاویان گفت: «شما رهبران خاندانهای لاوی هستید، خود را و برادران خویش را تقدیس نمایید تا صندوق خداوند خدای اسرائیل را به مکانی که برای آن آماده کرده‌ام بیاورید.

15:13  چون بار اول شما آنجا نبودید که آن را حمل کنید، خداوند خدای ما، ما را مجازات کرد؛ زیرا آن‌گونه که باید او را ستایش می‌کردیم، نکردیم.»

15:14  آنگاه کاهنان و لاویان خود را تقدیس نمودند تا صندوق پیمان خداوند خدای اسرائیل را حمل کنند.

15:15  همان‌طور که موسی طبق کلام خداوند دستور داده بود، لاویان با چوبهای بلندی آن را بر دوش خود حمل کردند.

15:16  داوود به رهبر لاویان دستور داد تا خویشان خود را برای خواندن و نواختن چنگ و بربط و سنج بگمارند تا با صدای بلند فریاد شادی برآورند.

15:17  پس لاویان هیمان، پسر یوئیل و از برادرانش آساف، پسر برکیا و ایتان، پسر قوشیا از خاندان مراری را برگزیدند

15:18  و با ایشان خویشاوندان درجه دوم خود، زکریا، یعُزیئیل، شمیراموت، یحیئیل، عونی، الیاب، بنایاهو، معسیا، متتیا، الیفلیا و مقنیا و عوبید اَدوم و یعیئیل دروازبانان را برگزیدند.

15:19  از سرایندگان: هیمان و آساف و ایتان سنجهای برنزی بنوازند.

15:20  و زکریا، عُزیئیل، شمیراموت، یحیئیل، عنی، الیاب، معسیا و بنایا را برای نواختن چنگ طبق آلاموت.

15:21  امّا متتیا، الیفلیا، مقنیا، عوبید اَدوم، یعیئیل، و عزریا بربط را طبق ثمانی بنوازند و رهبری کنند.

15:22  کننیا به‌خاطر مهارتش در موسیقی رهبر نوازندگان لاوی شد.

15:23  برکیا و القانه نگهبانان صندوق پیمان بودند.

15:24  شبنیا، یوشافاط، نتنئیل، عماسای، زکریا، بنایاهو و الیعزر که همه کاهن بودند، نزد صندوق پیمان خداوند شیپور می‌نواختند. و عوبید اَدوم و یحیی نگهبان صندوق پیمان بودند.

15:25  پس داوود با رهبران اسرائیل و فرماندهان گروهانهای هزار نفری به خانهٔ عوبید اَدوم رفتند تا با شادمانی صندوق پیمان خداوند را بیاورند.

15:26  چون خداوند لاویانی که صندوق پیمان را حمل می‌کردند کمک کرد، ایشان هفت گاو و هفت قوچ قربانی کردند.

15:27  داوود و همهٔ لاویانی که صندوق پیمان را حمل می‌کردند، سرایندگان و کنیا رهبر سرایندگان، همه رداهای کتانی لطیفی پوشیده بودند و داوود جامهٔ مخصوص کاهنان بر تن داشت.

15:28  پس همهٔ اسرائیلی‌ها با فریاد شادی و صدای بوق و شیپور و سنج و چنگ و بربط همراه صندوق پیمان خداوند به اورشلیم آمدند.

15:29  هنگامی‌که صندوق پیمان وارد شهر داوود می‌شد، میکال دختر شائول از پنجره نگریست و داوود پادشاه را دید که پایکوبی و شادی می‌کند، پس او را در دل خود خوار شمرد.

Chapter 16

16:1  ایشان صندوق پیمان خداوند را آوردند و در داخل خیمه‌ای که داوود برافراشته بود، قرار دادند. و قربانی‌های سوختنی و سلامتی به حضور خداوند تقدیم کردند.

16:2  پس از اینکه داوود قربانی سوختنی و سلامتی را گذراند، مردم را به نام خدا برکت داد.

16:3  داوود به تمام مردها و زنهای قوم اسرائیل یک قرص نان، یک قسمت از گوشت و یک نان کشمشی داد.

16:4  او گروهی از لاویان را برای خدمت در برابر صندوق پیمان گماشت تا خداوند خدای اسرائیل را نیایش و ستایش کنند.

16:5  آساف رهبر بود و بعد از او زکریا، یعیئیل، شمیراموت، یحیئیل، متتیا، الیاب، بنایاهو و عوبید اَدوم بودند. یعیئیل نوازندهٔ چنگ و بربط بود و آساف سنج می‌نواخت.

16:6  بنایاهو و یحزیئیل کاهنانی بودند که در برابر صندوق پیمان خدا به طور مرتب شیپور می‌نواختند.

16:7  در آن روز بود که داوود برای اولین بار مسئولیّت سرودهای ستایشی برای خداوند را به آساف و لاویان دیگر داد.

16:8  خداوند را شکر کنید و عظمت او را بیان نمایید. کارهایی را که انجام داده است به جهانیان اعلام نمایید.

16:9  برای او سرود حمد بسرایید. و کارهای عظیم او را به مردم بگویید.

16:10  جلال بر نام مقدّس او باد! شادمان باد، دلهای کسانی‌که خداوند را می‌جویند!

16:11  از خدا کمک بطلبید و همیشه او را بپرستید.

16:12  ای فرزندان بندهٔ او ابراهیم، و ای فرزندان یعقوب، برگزیدهٔ او، معجزات و داوریهای خدا را به یاد آورید.

16:13  ای فرزندان بندهٔ او ابراهیم، و ای فرزندان یعقوب، برگزیدهٔ او، معجزات و داوریهای خدا را به یاد آورید.

16:14  او خداوند خدای ماست. او همهٔ زمین را داوری می‌کند.

16:15  پیمان او را همیشه به یاد آور، کلامی را که فرمان داد، برای هزار نسل.

16:16  پیمانی را که با ابراهیم بست، و سوگندی را که با اسحاق یاد کرد حفظ خواهد نمود،

16:17  عهدی با یعقوب بست پیمانی جاودانه با اسرائیل.

16:18  خداوند فرمود: «سرزمین کنعان را به عنوان ملکیّت به شما می‌بخشم.»

16:19  وقتی تعداد آنها کم بود و در سرزمین کنعان غریب

16:20  و در کشورها و سلطنت‌ها سرگردان بودند،

16:21  خداوند به هیچ‌کس اجازه نداد که به آنها آزاری برساند و برای پشتیبانی آنها به‌ پادشاهان هشدار داد.

16:22  و فرمود: «به برگزیدگان من ظلم نکنید، و به انبیای من ضرر نرسانید»

16:23  ای مردم زمین، خداوند را بسرایید. از نجات او هر روز سخن بگویید.

16:24  جلال او را به ملّتها اعلام نمایید. کارهای شگفت او را در میان همهٔ مردم بگویید.

16:25  خداوند بزرگ است، او را بسیار ستایش کنید او از همهٔ خدایان شگفت‌انگیزتر است.

16:26  زیرا همهٔ خدایان مردم بُتها هستند، امّا خداوند آسمانها را آفرید.

16:27  شکوه و جلال در حضور اوست، و نیرو و شادمانی در معبد بزرگ او.

16:28  ای تمامی مردم روی زمین، خداوند را سپاس گویید. جلال و توان او را سپاس گویید.

16:29  نام با شکوه خداوند را بستایید، به معبد بزرگ او بیایید و هدیه بیاورید.

16:30  به لرزه درآیید، همهٔ زمینیان، جهان استوار و پایدار گشته و هرگز نخواهد جُنبید.

16:31  ای زمین و آسمان شاد باشید، به ملّتها بگویید خداوند پادشاهی می‌کند.

16:32  دریا و آنچه در آن است به خروش آیید و کشتزارها و هرچه در آنهاست شادمان گردند.

16:33  آنگاه درختان جنگل از شادمانی در حضور خداوند بخوانند زیرا او برای داوری زمین می‌آید،

16:34  خداوند را سپاس گویید زیرا او نیکوست، و محبّت پایدار او جاودانه است.

16:35  به او بگویید: «ای خدای نجات‌دهنده، ما را رهایی بخش، ما را گردهم آور و از ملّتها رها کن، تا بتوانیم سپاسگزار باشیم و نام مقدّس تو را ستایش کنیم.»

16:36  سپاس بر خداوند خدای اسرائیل! او را از اکنون تا ابد سپاس گویید. آنگاه همهٔ مردم آمین گفتند و خداوند را ستایش کردند.

16:37  داوود آساف و نزدیکانشان را برای خدمت نزد صندوق پیمان گماشت تا کارهای روزمرهٔ آن را انجام دهند.

16:38  او همچنین به عوبید اَدوم پسر یدیتون و شصت و هشت نفر از دستیاران او امر کرد که با آنها کمک کنند. عوبید اَدوم و حوسه وظیفهٔ دروازه‌بانی را داشتند.

16:39  صادوق کاهن و سایر کاهنان را هم برای خدمت در خیمهٔ خداوند بالای تپّه در جبعون تعیین کرد

16:40  تا مطابق قوانین نوشته شدهٔ خداوند به قوم اسرائیل، به طور منظّم برای خداوند قربانی‌های سوختنی در قربانگاه هر صبح و عصر تقدیم کنند.

16:41  با ایشان هیمان، یدوتون و سایر برگزیدگان ویژه، برای خواندن سرودهای نیایشی برای خداوند و محبّت پایدار او انتخاب شدند.

16:42  هیمان و یدوتون همچنین مسئولیّت شیپور و سنج وسازهای دیگر هنگامی که سرودهای پرستشی سراییده می‌شد، به عهده داشتند.

16:43  آنگاه همهٔ مردم به خانه‌های خود رفتند و داوود به خانهٔ خود بازگشت تا خانوادهٔ خود را برکت دهد.

Chapter 17

17:1  روزی داوود در کاخ خود نشسته بود و به ناتان نبی گفت: «ببین، من در این قصری که از چوب سرو ساخته شده است زندگی می‌کنم، امّا صندوقچه پیمان خداوند در زیر خیمه قرار دارد.»

17:2  ناتان در جواب او گفت: «اختیار به دست خودت است، هرچه می‌خواهی بکن، زیرا خداوند همراهت توست.»

17:3  امّا در همان شب خداوند، به ناتان فرمود:

17:4  «برو به داوود بگو که خداوند چنین می‌فرماید: 'معبدی برای سکونت من نساز،

17:5  زیرا از روزی ‌‌که مردم اسرائیل را از کشور مصر رهایی دادم تا به امروز در معبدی ساکن نبوده‌ام، همیشه در خیمه‌ها زندگی کرده و از جایی به جایی دیگر نقل مکان کرده‌ام.

17:6  در همهٔ سفرها با قوم اسرائیل رفته‌ام، امّا به هیچ‌یک از رهبرانشان که من آنها را برای رهبریشان تعیین نمودم، شکایت نکرده‌ام که چرا معبدی از چوب سرو برای من نساخته‌اند.'

17:7  «حال به بنده‌ام داوود بگو که خداوند متعال می‌فرماید: 'من تو را که چوپان ساده‌ای بیش نبودی آوردم و به عنوان پادشاه قوم خود، اسرائیل انتخاب کردم.

17:8  به هر جایی که رفتی با تو بودم. همهٔ دشمنانت را از سر راهت از بین بردم. حالا نام تو را مثل نام بزرگترین شخصیّت‌های جهان می‌سازم.

17:9  برای قوم خود، اسرائیل جا‌یی را تعیین می‌کنم که وطن و مِلک همیشگی‌ ایشان باشد و هیچ‌کسی نتواند آرامی آنها را برهم بزند. به مردمان بدخواه اجازه نمی‌دهم که آنها را مثل داورانی که من برایشان تعیین کردم، خوار و حقیر سازند. دشمنانت را مغلوب تو می‌کنم و وعده می‌دهم که به تو فرزندان فراوان ببخشم.

17:10  برای قوم خود، اسرائیل جا‌یی را تعیین می‌کنم که وطن و مِلک همیشگی‌ ایشان باشد و هیچ‌کسی نتواند آرامی آنها را برهم بزند. به مردمان بدخواه اجازه نمی‌دهم که آنها را مثل داورانی که من برایشان تعیین کردم، خوار و حقیر سازند. دشمنانت را مغلوب تو می‌کنم و وعده می‌دهم که به تو فرزندان فراوان ببخشم.

17:11  و وقتی‌که عمرت به سر برسد و به نیاکانت بپیوندی، یکی از فرزندانت را پادشاه می‌سازم و سلطنت او را برقرار می‌کنم.

17:12  او برای من معبدی بنا می‌کند و من تاج و تخت او را استوار و ابدی می‌سازم.

17:13  من پدر او و او پسر من خواهد بود. محبّت پایدار و شفقّت خود را از او دریغ نمی‌کنم، طوری که از شائول دریغ کردم و او را از پادشاهی خلع نمودم.

17:14  زمام اختیار مردم و سلطنت خود را به دست او می‌دهم و پادشاهی او ابدی و جاودانی می‌باشد.'»

17:15  ناتان همهٔ آنچه را که خداوند در رؤیا به او فرموده بود برای داوود بیان کرد.

17:16  بعد داوود به داخل خیمهٔ مقدّس رفت و به حضور خداوند نشست و گفت: «ای خداوند خدای من، من کیستم و فامیل من چیست که مرا به این مقام رساندی؟

17:17  من ارزش این چیزهای فوق‌العاده را که تا به حال در حق من کردی ندارم، امّا تو باز هم وعده‌های عالی‌تر آینده را به من دادی که خانواده و فرزندان من هم شامل آن وعده‌‌ها می‌باشند. ای خداوند خدای من!

17:18  زیادتر از این چه می‌توانم بگویم؟ این بنده‌ات چه کسی است که تو او را به چنین افتخاراتی نایل ساختی؟

17:19  ای خداوند خدای من تو به رضا و میل خود این وعده‌های عالی را به من دادی.

17:20  ای خداوند، تو شریک و همتایی نداری. ما می‌دانیم و به گوش خود شنیده‌ایم که به غیراز ذات پاک تو خدای دیگری وجود ندارد.

17:21  هیچ قوم دیگری به پای قوم اسرائیل نمی‌رسد و یگانه قومی است که تو از کشور مصر نجات دادی و برای خود برگزیدی. با معجزات حیرت‌انگیز، نام خود را بزرگ و مشهور ساختی. و به‌خاطر اینکه راه را برای خروج قوم اسرائیل از کشور مصر هموار سازی اقوام زیادی را از بین بردی.

17:22  و قوم اسرائیل را برای همیشه از آن خود ساختی و تو ای خداوند خدایشان شدی.

17:23  «حالا ای خداوند، آن وعده‌هایی که به بنده‌ات و به خانواده‌اش دادی استوار و ابدی باقی بمانند و همگی عملی گردند؛

17:24  تا نام مقدّس تو مشهور شود و جلال و عظمت ابدی یابد و همه بگویند: 'خداوند متعال، خدای اسرائیل، واقعاً خدای اسرائیل است'، و خانوادهٔ بنده‌ات همیشه فرمانروای قوم اسرائیل باشد،

17:25  زیرا تو ای خدای من، به وضوح به من فرمودی که سلسلهٔ مرا پادشاه می‌سازی، بنابراین به بنده‌ات جرأت بخشیدی که برای عرض دعا به دربارت رو کند.

17:26  حالا ای خداوند، تو خدا هستی و تو این وعده را به بنده‌ات دادی.

17:27  پس می‌خواهم که به رضای خود، خانوادهٔ این بنده‌ات را برکت بدهی و این برکت تو جاودانی باشد تا تو ای خداوند، آنها را برکت داده‌ای و برکت تو تا ابد با آنها خواهد بود.»

Chapter 18

18:1  بعد از مدّتی داوود بر فلسطینیان حمله کرد و آنها را شکست داد. شهر جت و روستاهای اطراف آن را متصرّف شد.

18:2  او همچنین موآبیان را شکست داده، آنها تابع او شدند و به او باج می‌دادند.

18:3  داوود همچنان هددعزر، پادشاه صوبه را که می‌خواست سرزمین سواحل بالای رودخانهٔ فرات را اشغال کند، در سرحد حمات شکست داد

18:4  و یک‌هزار ارّابه، هفت هزار سواره نظام و بیست هزار پیاده نظام او را به دست آورد. از جمله تمام اسبها صد رأس آنها را برای خود نگه داشت و پاهای سایر اسبها را لنگ کرد.

18:5  وقتی سوریان دمشق به کمک هددعزر، پادشاه صوبه آمدند، داوود بیست و دو هزار از سوریان را به قتل رساند.

18:6  بعد داوود تعدادی از پادگانهای خود را در سوریه دمشق برای کنترل شهر گماشت. و سوریان هم تابع داوود شدند و به او باج می‌دادند. به این ترتیب به هر جایی که داوود می‌رفت، خداوند پیروزی را نصیب او می‌کرد.

18:7  سپرهای طلایی را که از افسران هدد عزر گرفته بود همه را به اورشلیم برد.

18:8  از طبحت و کان، دو شهر هددعزر، یک مقدار زیاد فلز برنزی به دست آورد و سلیمان از آن حوض بزرگ، ستونها و ظروف برنزی ساخت.

18:9  چون توعی، پادشاه حمات شنید که داوود تمام لشکر هددعزر، پادشاه صوبه را شکست داده است،

18:10  پسر خود، هدورام را پیش داوود فرستاد تا به‌خاطر پیروزی او بر هددعزر سلام و تهنیت گوید، زیرا هددعزر همیشه با توعی در جنگ بود. او همچنان انواع اشیای طلایی، نقره‌ای و برنزی را به عنوان تُحفه برایش فرستاد.

18:11  داوود آنها را هم با تمام نقره و طلایی که از مردم دیگر، یعنی اَدومیان، موآبیان، عمونیان و فلسطینیان به دست آورده بود وقف خداوند کرد.

18:12  ابیشای، پسر صرویه، هجده هزار از اَدومیان را در درّهٔ نمک به قتل رساند،

18:13  و برای کنترل اَدوم یک عدّه از سپاهیان را در آنجا گذاشت و تمام اَدومیان تابع داوود شدند و به هر جایی که پای داوود می‌رسید خداوند او را پیروز می‌کرد.

18:14  به این ترتیب، داوود حکمفرمای تمام قلمرو اسرائیل شد و با عدالت و انصاف بر مردم حکومت می‌کرد.

18:15  یوآب، پسر صرویه فرماندار عمومی لشکر داوود بود. یهوشافاط، پسر اخیلود وزیر اطلاعات،

18:16  صادوق، پسر اخیطوب و اخیملک، پسر ابیاتار، کاهنان، شوشا منشی،

18:17  بنایاهو، پسر یهویاداع فرماندهٔ گارد شاهی -‌کریتیان و فلیتیان- و پسران داوود معاونین اول او بودند.

Chapter 19

19:1  وقتی ناحاش، پادشاه عمونیان درگذشت، پسرش جانشین او شد.

19:2  داوود گفت: «ناحاش با من با وفاداری رفتار کرد، حالا نوبت من است که به پسرش، حانون احسان کنم.» پس نمایندگان خود را برای تسلیّت به‌خاطر وفات پدرش فرستاد. وقتی نمایندگان داوود به سرزمین عمونیان پیش حانون رسیدند،

19:3  رهبران عمونیان به حانون گفتند: «آیا فکر می‌کنی که داوود براستی نمایندگان خود را برای تعزیّت و به‌خاطر احترام به پدرت فرستاده است؟ البتّه نه! او آنها را به عنوان جاسوس به اینجا فرستاده تا سرزمین را جستجو کنند تا بتواند اینجا را تسخیر کند.»

19:4  بنابراین حانون ریش نمایندگان داوود را تراشید و لباسشان را از کمر کوتاه کرد و آنها را از کشور خود راند.

19:5  آنها آنجا را ترک کردند و چون داوود از ماجرا آگاه شد، به آن مردان که از وضع خود خجالت می‌کشیدند، این پیام را فرستاد: «در اریحا بمانید تا ریش‌تان درآید و بعد اینجا بیایید.»

19:6  چون عمونیان پی بردند که داوود از این عمل چقدر بدش آمده، حانون هفتاد خروار نقره تهیّه کرد تا ارّابه و سوار را از ماورالنهر، سوریه معکه و صوبه اجیر کنند.

19:7  آنها سی و دو هزار ارّابه و سوار را اجیر کردند و با پادشاه معکه و سپاه او آمدند و در میدبا موضع گرفتند. عمونیان هم از شهرهای خود آمده، یک‌‌جا جمع شدند و برای جنگ رفتند.

19:8  وقتی به داوود خبر رسید، یوآب را با تمام سپاه شجاع خود برای مقابله فرستاد.

19:9  عمونیان برای جنگ آماده شدند و در پیش دروازهٔ شهر سنگر گرفتند، و قوای کشورهایی که برای کمک آمده بودند، جدا از عمونیان در دشت قرار گرفتند.

19:10  چون یوآب دید که قوای دشمن قصد دارند که از جلو و پشت سر حمله کنند، یک عدّه از افراد ورزیده را انتخاب کرده در مقابل سوریان صف آرایی کرد.

19:11  بقیّهٔ سپاه را تحت فرماندهی برادر خود، ابیشای به مقابله عمونیان فرستاد

19:12  و به او گفت: «اگر سوریان بر ما غلبه کردند، شما به ما کمک کنید و اگر عمونیان بر شما غالب شدند، ما به کمک شما می‌آییم.

19:13  شجاع و با جرأت باشید و ما باید مردانه‌وار برای مردم خود و به‌خاطر شهرهای خداوند بجنگیم. آنگاه ما کار خویش را به خداوند می‌سپاریم تا ببینیم که رضا و خواستهٔ او چه می‌باشد.»

19:14  پس یوآب و همراهانش برای حمله بر سوریان به خط جنگ نزدیک شدند. سوریان از او فرار کردند.

19:15  وقتی عمونیان دیدند که سوریان فرار کردند، آنها هم از ابیشای و قوای او پا به فرار گذاشته، به داخل شهر رفتند و یوآب به اورشلیم برگشت.

19:16  چون سوریان پی‌بردند که از دست اسرائیل شکست خورده‌‌اند، بنابراین قاصدان خود را فرستادند تا سوریانی را که در شرق رودخانهٔ فرات بودند، به سرکردگی شوفک، قوماندان عمومی سپاه هددعزر بیاورند.

19:17  وقتی داوود از نقشهٔ آنها باخبر شد، تمام لشکر اسرائیل را جمع کرد و از رود اردن عبور نمود و با قوای خود به مقابله آنها رفت. سوریان هم دست به حمله زدند و جنگ شروع شد،

19:18  امّا سوریان بار دیگر فرار کردند و لشکر داوود هفت هزار ارّابه‌ران و چهل هزار سرباز پیاده سوریان را به قتل رساند. او همچنان شوفک، فرماندهٔ عمومی سپاه سوریان را کشت.

19:19  چون پادشاهان مطیع هددعزر دیدند که از دست اسرائیل شکست خورده‌‌اند، با داوود صلح کردند و تابع او شدند و سوریان حاضر نشدند که بار دیگر به عمونیان در جنگ کمک کنند.

Chapter 20

20:1  در بهار، هنگامی‌که پادشاهان به جنگ می‌روند، یوآب ارتش را بیرون برد و سرزمین عمونی‌ها را ویران کرد و شهر رَبّه را محاصره نمود. امّا داوود در اورشلیم ماند. یوآب به شهر رّبه حمله کرد و آن را ویران نمود.

20:2  داوود تاج بت مِلکُوم را از سرش برداشت. او دریافت که وزن آن حدود سی و چهار کیلوگرم طلا و در آن سنگهای گرانبها بود و آن را بر سر داوود گذاشتند. او همچنین غنایم بسیاری از شهر با خود آورد.

20:3  او مردم شهر را بیرون آورد و با ارّه، کلنگ و تبر به بیگاری گماشت. داوود با همهٔ مردم شهرهای دیگر عمونی‌ها چنین کرد. آنگاه داوود و همهٔ مردم به اورشلیم بازگشتند.

20:4  پس از این، جنگ با فلسطینی‌ها در جازر درگرفت و سبکای حوشاتی، سفای را که از فرزندان یکی از غولها بود، کشت و در نتیجه فلسطینی‌ها شکست خوردند.

20:5  باز در جنگی دیگر با فلسطینیان، الحانان، پسر یاعیر، لحمی را که برادر جلیات جتی بود و نیزه‌ای به اندازهٔ نورد بافندگی داشت، کشت.

20:6  نبرد دیگری در جت درگرفت، در آنجا مرد غول پیکری بود که دستها و پاهای او شش انگشت داشت و مجموع آنها بیست و چهار انگشت بود و از نسل غولها بود.

20:7  هنگامی‌که او اسرائیل را مسخره کرد، یوناتان، پسر شمعه، برادر داوود، او را کشت.

20:8  ایشان از نسل غولها در جت بودند که به دست داوود و بندگانش کشته شدند.

Chapter 21

21:1  شیطان علیه اسرائیل برخاست و داوود را اغوا کرد تا مردم اسرائیل را سرشماری کند.

21:2  پس داوود به یوآب و فرماندهان ارتش گفت: «بروید و گزارش آمار قوم اسرائیل را از دان تا بئرشبع برای من بیاورید تا جمعیّت کشور را بدانم.»

21:3  یوآب پاسخ داد «خداوند جمعیّت قوم خود را صد برابر آنچه هست کند، ای سرورم پادشاه آیا همهٔ ایشان بندگان تو نیستند؟ چرا سرورم می‌خواهد چنین کند؟ چرا او می‌خواهد اسرائیل را به گناه بکشد؟»

21:4  امّا پادشاه یوآب را وادار به قبول دستور خود کرد، پس یوآب رفت و در سراسر کشور اسرائیل سفر کرد و به اورشلیم بازگشت

21:5  او به داوود پادشاه گزارش کلّ آمار کسانی را که قادر به خدمت نظام وظیفه بودند داد: یک میلیون و صد هزار نفر در اسرائیل و چهارصد و هفتاد هزار نفر در یهودا بودند.

21:6  چون فرمان پادشاه مورد تأیید یوآب نبود، او طایفه‌ها لاوی و بنیامین را سرشماری ننمود.

21:7  خداوند از این رویداد خشنود نبود و اسرائیل را مجازات کرد.

21:8  داوود به خدا گفت: «من به‌خاطر این کارها مرتکب گناه بزرگی شده‌ام. امّا اکنون به درگاهت دعا می‌کنم که گناه بنده‌ات را ببخشی، چون من بی‌خردانه عمل کرده‌ام.»

21:9  آنگاه خداوند به جاد که رائی داوود بود فرمود:

21:10  «برو به داوود بگو: خداوند می‌فرماید: 'سه چیز به تو پیشنهاد می‌کنم. تو یکی از آنها را انتخاب کن تا من برایت انجام بدهم.'»

21:11  پس جاد نزد داوود رفت و به او گفت: «خداوند می‌فرماید که آنچه را می‌خواهی برگزین:

21:12  سه سال قحطی یا سه ماه گریز از دشمن یا سه روز که خداوند با شمشیرش به شما حمله خواهد کرد و بلا به سرزمین شما فرود خواهد آورد و فرشتهٔ خداوند در سراسر اسرائیل مرگ خواهد آورد؟ اکنون تصمیم بگیر، چه پاسخی برای خداوند ببرم؟»

21:13  داوود به جاد گفت: «من بسیار پریشان هستم، بگذار به دست خداوند بیافتم، زیرا رحمت او عظیم است، امّا نگذار به دست انسان بیفتم.»

21:14  پس خداوند بیماری کشنده‌ای به اسرائیل فرستاد و هفتاد هزار نفر از پای درآمدند.

21:15  خداوند فرشته‌ای را به اورشلیم فرستاد تا آن را نابود کند، امّا او تغییر عقیده داد و به فرشته گفت: «بس است، دست نگه‌دار!» در این هنگام فرشتهٔ خداوند در خرمنگاه ارونه یبوسی ایستاده بود.

21:16  داوود به بالا نگاه کرد و فرشتهٔ خداوند را دید که بین زمین و آسمان ایستاده است، و در دستش شمشیری برهنه گرفته است و آن را به سوی اورشلیم دراز کرده است. آنگاه داوود و رهبران قوم پلاس پوشیدند و با صورت به روی زمین افتادند.

21:17  داوود دعا کرده گفت: «خدایا، من گناه کرده‌ام. من دستور سرشماری را صادر کرده‌ام. این مردم چه گناهی مرتکب شده‌اند؟ خداوندا، خدای من، مرا و خاندان مرا تنبیه کن و قوم را ببخشای.»

21:18  آنگاه فرشتهٔ خداوند به جاد گفت: «به داوود بگو که قربانگاهی برای خداوند در خرمنگاه ارنان یبوسی بسازد.»

21:19  پس داوود به پیروی از فرمان خداوند که توسط جاد داده شده بود، به راه افتاد.

21:20  اُرنان در حال کوبیدن گندم بود و وقتی روی گردانید و فرشته را دید، چهار پسرش که با او بودند، خود را پنهان کردند، امّا ارنان همچنان گندم می‌کوبید.

21:21  وقتی داوود به آنجا رسید، ارنان او را دید و از خرمنگاه بیرون شد. نزد داوود رفت و در برابرش روی بر زمین نهاد.

21:22  داوود به ارنان گفت: «زمین خرمنگاه را به من بفروش، زیرا می‌خواهم برای خداوند قربانگاهی بسازم تا بلا از سر مردم رفع شود و من تمام بهای آن را به تو می‌پردازم.»

21:23  آنگاه ارنان به داوود گفت: «ای سرورم، پادشاه این را بگیرید و آنچه در نظر شما نیکوست، با آن انجام دهید. من گاوها را برای قربانی سوختنی، خرمنکوب را برای چوب و گندم را برای هدیهٔ آردی تقدیم می‌کنم، من همه را می‌دهم.»

21:24  امّا داوود پادشاه به ارنان گفت: «خیر، من بهای کامل آنها را خواهم پرداخت، من آنچه را که از آن توست برای خداوند نمی‌گیرم و قربانی سوختنی را که رایگان باشد، تقدیم نخواهم کرد.»

21:25  پس داوود به ارنان قیمت زمین را که ششصد تکه طلا بود پرداخت.

21:26  او در آنجا قربانگاهی برای خداوند ساخت و قربانی سوختنی و سلامتی تقدیم نمود و بعد به حضور خداوند دعا کرد. خداوند آتشی را از آسمان بر قربانگاه قربانی سوختنی فرستاد.

21:27  آنگاه خداوند به فرشته فرمان داد و او شمشیر خود را در غلاف نهاد.

21:28  در آن زمان هنگامی‌‌‌که داوود دید که خداوند به او در خرمنگاه ارنان یبوسی پاسخ گفته است، او قربانی‌های خود را در آنجا بجا آورد.

21:29  چون در آن زمان، خیمهٔ مقدّس و قربانگاهی که موسی ساخته بود، بر فراز تپّه‌ای در جبعون قرار داشت،

21:30  امّا داوود نمی‌توانست برای نیایش خداوند به آنجا برود، زیرا از شمشیر فرشتهٔ خداوند می‌ترسید.

Chapter 22

22:1  پس داوود گفت: «اینجا معبد بزرگ خداوند خدای ما و قربانگاه قربانی سوختنی برای مردم اسرائیل باشد.»

22:2  داوود دستور داد تا همهٔ بیگانگانی را که در سرزمین اسرائیل بودند، گرد هم آورند و ایشان را به کار گماشت. گروهی از ایشان برای معبد بزرگ سنگهای چهار گوش را آماده می‌کردند.

22:3  او مقدار زیادی آهن برای ساختن میخ و لولا برای درهای چوبی تهیّه کرد. همچنین آن‌قدر برنز تهیّه کرد که کسی نمی‌توانست آن را وزن کند.

22:4  تعداد بی‌شماری الوار سرو توسط اهالی صور و صیدون برای داوود آوردند.

22:5  داوود گفت: «پسر من سلیمان، جوان و بی‌تجربه است و معبد بزرگی که برای خداوند ساخته می‌شود باید بسیار با شکوه و در جهان مشهور باشد، در نتیجه من برای ساختن آن تدارک خواهم دید.» پس داوود قبل از مرگ خود مصالح بسیاری تهیّه دید.

22:6  آنگاه او پسر خود سلیمان را فراخواند و او را مسئول ساختن معبدی برای خداوند خدای اسرائیل کرد

22:7  داوود به سلیمان گفت: «فرزندم، من آرزو داشتم که معبدی به نام خداوند خدای خود بسازم،

22:8  امّا کلام خداوند بر من آمد و فرمود: 'تو بسیار خون ریخته‌ای و جنگهای بزرگی برپا کرده‌ای. تو نباید معبدی به نام من بسازی، زیرا در زمین در برابر من خون فراوان ریخته‌ای.

22:9  امّا پسری برای تو به دنیا خواهد آمد او در آرامش حکومت خواهد کرد. من از هر سو آرامش از تمام دشمنانش به او خواهم داد. نام او سلیمان خواهد بود و در دوران سلطنت او امنیّت و آرامی به مردم اسرائیل خواهم داد.

22:10  او معبدی برای نام من خواهد ساخت، او پسر من خواهد بود و من پدر او خواهم بود و تخت پادشاهی او را برای همیشه در اسرائیل استوار خواهم کرد.'

22:11  «اکنون پسرم، خداوند با تو باشد تا تو با موفّقیّت معبد خداوند خدای خود را مطابق گفتهٔ او بسازی.

22:12  تنها خداوند به تو بینش و دانش عطا فرماید تا هنگامی‌که تو را رهبر اسرائیل می‌کند، قوانین خداوند خدای خود را بجا آوری.

22:13  وقتی‌که تو با دقّت قوانین و دستوراتی را که خداوند توسط موسی برای قوم اسرائیل فرمان داد رعایت کنی، کامیاب خواهی شد.

22:14  با رنج فراوان برای معبد بزرگ معادل چهار هزار تن طلا، چهل هزار تن نقره و برنز و آهن بیش از اندازه تهیّه دیده‌ام، همچنین الوار و سنگ مهیّا نموده‌ام. تو باید به اینها بیافزایی.

22:15  تو کارگران فراوان، از قبیل سنگتراش، بنّا و نجّار و همه‌گونه صنعتگران ماهر که می‌توانند با طلا، نقره، برنز و آهن کار کنند در اختیار داری. برخیز و کار را آغاز کن! خداوند با تو باشد.»

22:16  تو کارگران فراوان، از قبیل سنگتراش، بنّا و نجّار و همه‌گونه صنعتگران ماهر که می‌توانند با طلا، نقره، برنز و آهن کار کنند در اختیار داری. برخیز و کار را آغاز کن! خداوند با تو باشد.»

22:17  داوود همچنین به همهٔ رهبران اسرائیل دستور داد تا به پسرش سلیمان کمک کنند.

22:18  و چنین گفت: «آیا خداوند خدایتان با شما نیست؟ آیا او شما را از همه جهت آرامش نداده است؟ او مرا بر تمام مردمی که در این سرزمین بودند پیروز کرد و ایشان اکنون مطیع شما و خداوند هستند.

22:19  اکنون با دل و جان خواستار خداوند خدایتان باشید. برخیزید و معبد بزرگ را بسازید تا بتوانید صندوق پیمان خداوند و سایر ظرفهای مقدّس خدا را به داخل خانه‌ای که به نام خداوند ساخته می‌شود، بیاورید.»

Chapter 23

23:1  هنگامی‌که داوود پیر و سالخورده شد، پسر خود سلیمان را به عنوان پادشاه اسرائیل برگزید.

23:2  داوود تمام رهبران اسرائیل، کاهنان و لاویان را جمع نمود

23:3  و بعد امر کرد که از لاویان سی ساله و بالاتر سرشماری کنند. تعداد تمام آنها سی و هشت هزار نفر بود.

23:4  پادشاه بیست و چهار هزار نفر را برای ادارهٔ کارهای بزرگ خداوند و شش هزار نفر را برای دادرسی و مأمور اجرا گماشت،

23:5  چهار هزار نفر برای نگهبانی دروازه‌ها و چهار هزار نفر با وسایل موسیقی که پادشاه تهیّه دیده بود برای ستایش خداوند گمارده شدند.

23:6  داوود لاویان را طبق خاندانهای ایشان به سه گروه تقسیم کرد: جرشون، قهات و مراری.

23:7  پسران جرشون، لعدان و شمعی بودند.

23:8  لعدان سه پسر داشت: یحیئیل، زیتام و یوئیل.

23:9  پسران شمعی: شلومیت، حزیئیل و هاران. این سه نفر رهبران خاندان لعدان بودند.

23:10  پسران شمعی: یَحَت، زینا، یعوش و بریعه. این چهار نفر پسران شمعی بودند.

23:11  یحت، اول بود و زینا دوم. یعوش و بریعه پسران بسیار نداشتند، به همین دلیل یک خاندان محسوب شدند.

23:12  قهات چهار پسر داشت: عمرام، یصهار، حبرون و عُزیئیل.

23:13  پسر بزرگ او عمرام پدر هارون و موسی بود. هارون و نسل او برگزیده شدند تا برای همیشه مسئول اشیاء مقدّس و سوزاندن بُخور در مراسم نیایشی برای خداوند و خدمت به او و برکت دادن به مردم به نام او باشند.

23:14  امّا پسران موسی، نزد خداوند جزو طایفهٔ لاوی بودند. موسی دو پسر داشت: جرشوم و الیعزر.

23:15  امّا پسران موسی، نزد خداوند جزو طایفهٔ لاوی بودند. موسی دو پسر داشت: جرشوم و الیعزر.

23:16  در میان خانوادهٔ جرشوم، شبوئیل رهبر بود.

23:17  الیعزر تنها یک پسر داشت، رحبیا، امّا رحبیا فرزندان بسیاری داشت.

23:18  پسران یصهار: شلومیت رهبر بود.

23:19  پسران حبرون: یریا اول، امریا دوم، یحزیئیل سوم و یقمعام چهارم بود.

23:20  پسران عُزیئیل: میکا اول و یشیا دوم بود.

23:21  پسران مراری محلی و موشی. پسران محلی: العازار و قیس

23:22  العازار مرد و پسری نداشت و فقط چند دختر داشت. دختران او با پسر عموهایشان که پسران قیس بودند، ازدواج کردند.

23:23  موشی سه پسر داشت محلی، عادر و یریموت.

23:24  ایشان نسل طایفهٔ لاوی بودند با خاندان و خانواده. نام هر کدام ثبت شده بود. همهٔ این افراد از بیست سال و بزرگتر در انجام کارهای معبد بزرگ سهیم بودند.

23:25  داوود گفت: «خداوند خدای اسرائیل به قوم خود صلح و آرامش داده است و او خودش برای همیشه در اورشلیم خواهد زیست.

23:26  پس از این لازم نیست که لاویان خیمهٔ مقدّس خداوند و وسایل آن را برای خدمت حمل کنند.»

23:27  پس طبق آخرین فرمان داوود همهٔ لاویان بعد از رسیدن به سن بیست سالگی برای خدمت در معبد بزرگ ثبت نام شدند.

23:28  وظیفهٔ لاویان کمک به فرزندان هارون در خدمت در معبد بزرگ بود، نگهداری از حیاط و اتاقها، پاک نگه‌داشتن وسایل مقدّس، و هر کاری که برای خداوند خدا لازم بود.

23:29  نان اهدایی به خدا، آردی که برای هدایا مصرف می‌شد، نان فطیر پختن، مخلوط کردن روغن زیتون با آرد، وزن کردن و اندازه‌گیری هدایا به معبد بزرگ، از مسئولیّت‌های لاویان بود.

23:30  آنها همچنین وظیفه داشتند که هر صبح و شام برای سرود حمد و سپاس در حضور خداوند حاضر شوند.

23:31  در مراسم گذرانیدن قربانی‌ها -‌در روزهای سبت، ماه نو و عیدها- با تعداد معیّنی، مطابق حُکم شریعت، برای خدمت به حضور خداوند حاضر باشند.

23:32  همچنین از خیمهٔ مقدّس خداوند و معبد بزرگ مراقبت و به کاهنان پسران هارون و خویشاوندان ایشان در همهٔ کارهای معبد بزرگ کمک کنند.

Chapter 24

24:1  گروه نسل هارون از این قرار بود: ناداب، ابیهو، العازار و ایتامار.

24:2  امّا ناداب و ابیهو قبل از پدر خود مُردند و پسری نداشتند، پس العازار و ایتامار کاهن شدند.

24:3  با کمک صادوق، از نسل العازار، و اخیملک از نسل ایتامار، داوود نسل هارون را بر حسب وظایفشان گروه‌بندی کرد.

24:4  نسل العازار به شانزده گروه و نسل ایتامار به هشت گروه تقسیم شدند، چون در نسل العازار تعداد مردان زیادتر بود.

24:5  چون در نسل العازار و هم در نسل ایتامار مقامات معبد بزرگ و رهبران روحانی وجود داشتند، کارهای ایشان را به قید قرعه تعیین کردند.

24:6  شمعیا، پسر نتنئیل که از نسل لاوی بود، منشی بود و نامها و وظایف آنها را در حضور پادشاه، مأموران او، صادوق کاهن، اخیملک پسر ابیاتار، رؤسای خانواده‌های کاهنان و لاویان -‌یک دسته از فرقه العازار و یک دسته از فرقه ایتامار‌- می‌نوشت.

24:7  بیست و چهار خانواده به ترتیب زیر برحسب قرعه به وظایف خود گماشته شدند: 1) یهویاریب؛ 2) یعدیا؛ 3) حاریم؛ 4) سعوریم؛ 5) ملکیه؛ 6) میامین؛ 7) هقوص؛ 8) ابیا؛ 9) یشوع؛ 10) شکنیا؛ 11) الیاشیب؛ 12) یاقیم؛ 13) حُفه؛ 14) یشبآب؛ 15) بلجه؛ 16) اِمیر؛ 17) حیزیر؛ 18) هِفصیص؛ 19) فتحیا؛ 20) یَحزَقیئیل؛ 21) یاکین؛ 22) جامول؛ 23) دلایا؛ 24) معزیا.

24:8  بیست و چهار خانواده به ترتیب زیر برحسب قرعه به وظایف خود گماشته شدند: 1) یهویاریب؛ 2) یعدیا؛ 3) حاریم؛ 4) سعوریم؛ 5) ملکیه؛ 6) میامین؛ 7) هقوص؛ 8) ابیا؛ 9) یشوع؛ 10) شکنیا؛ 11) الیاشیب؛ 12) یاقیم؛ 13) حُفه؛ 14) یشبآب؛ 15) بلجه؛ 16) اِمیر؛ 17) حیزیر؛ 18) هِفصیص؛ 19) فتحیا؛ 20) یَحزَقیئیل؛ 21) یاکین؛ 22) جامول؛ 23) دلایا؛ 24) معزیا.

24:9  بیست و چهار خانواده به ترتیب زیر برحسب قرعه به وظایف خود گماشته شدند: 1) یهویاریب؛ 2) یعدیا؛ 3) حاریم؛ 4) سعوریم؛ 5) ملکیه؛ 6) میامین؛ 7) هقوص؛ 8) ابیا؛ 9) یشوع؛ 10) شکنیا؛ 11) الیاشیب؛ 12) یاقیم؛ 13) حُفه؛ 14) یشبآب؛ 15) بلجه؛ 16) اِمیر؛ 17) حیزیر؛ 18) هِفصیص؛ 19) فتحیا؛ 20) یَحزَقیئیل؛ 21) یاکین؛ 22) جامول؛ 23) دلایا؛ 24) معزیا.

24:10  بیست و چهار خانواده به ترتیب زیر برحسب قرعه به وظایف خود گماشته شدند: 1) یهویاریب؛ 2) یعدیا؛ 3) حاریم؛ 4) سعوریم؛ 5) ملکیه؛ 6) میامین؛ 7) هقوص؛ 8) ابیا؛ 9) یشوع؛ 10) شکنیا؛ 11) الیاشیب؛ 12) یاقیم؛ 13) حُفه؛ 14) یشبآب؛ 15) بلجه؛ 16) اِمیر؛ 17) حیزیر؛ 18) هِفصیص؛ 19) فتحیا؛ 20) یَحزَقیئیل؛ 21) یاکین؛ 22) جامول؛ 23) دلایا؛ 24) معزیا.

24:11  بیست و چهار خانواده به ترتیب زیر برحسب قرعه به وظایف خود گماشته شدند: 1) یهویاریب؛ 2) یعدیا؛ 3) حاریم؛ 4) سعوریم؛ 5) ملکیه؛ 6) میامین؛ 7) هقوص؛ 8) ابیا؛ 9) یشوع؛ 10) شکنیا؛ 11) الیاشیب؛ 12) یاقیم؛ 13) حُفه؛ 14) یشبآب؛ 15) بلجه؛ 16) اِمیر؛ 17) حیزیر؛ 18) هِفصیص؛ 19) فتحیا؛ 20) یَحزَقیئیل؛ 21) یاکین؛ 22) جامول؛ 23) دلایا؛ 24) معزیا.

24:12  بیست و چهار خانواده به ترتیب زیر برحسب قرعه به وظایف خود گماشته شدند: 1) یهویاریب؛ 2) یعدیا؛ 3) حاریم؛ 4) سعوریم؛ 5) ملکیه؛ 6) میامین؛ 7) هقوص؛ 8) ابیا؛ 9) یشوع؛ 10) شکنیا؛ 11) الیاشیب؛ 12) یاقیم؛ 13) حُفه؛ 14) یشبآب؛ 15) بلجه؛ 16) اِمیر؛ 17) حیزیر؛ 18) هِفصیص؛ 19) فتحیا؛ 20) یَحزَقیئیل؛ 21) یاکین؛ 22) جامول؛ 23) دلایا؛ 24) معزیا.

24:13  بیست و چهار خانواده به ترتیب زیر برحسب قرعه به وظایف خود گماشته شدند: 1) یهویاریب؛ 2) یعدیا؛ 3) حاریم؛ 4) سعوریم؛ 5) ملکیه؛ 6) میامین؛ 7) هقوص؛ 8) ابیا؛ 9) یشوع؛ 10) شکنیا؛ 11) الیاشیب؛ 12) یاقیم؛ 13) حُفه؛ 14) یشبآب؛ 15) بلجه؛ 16) اِمیر؛ 17) حیزیر؛ 18) هِفصیص؛ 19) فتحیا؛ 20) یَحزَقیئیل؛ 21) یاکین؛ 22) جامول؛ 23) دلایا؛ 24) معزیا.

24:14  بیست و چهار خانواده به ترتیب زیر برحسب قرعه به وظایف خود گماشته شدند: 1) یهویاریب؛ 2) یعدیا؛ 3) حاریم؛ 4) سعوریم؛ 5) ملکیه؛ 6) میامین؛ 7) هقوص؛ 8) ابیا؛ 9) یشوع؛ 10) شکنیا؛ 11) الیاشیب؛ 12) یاقیم؛ 13) حُفه؛ 14) یشبآب؛ 15) بلجه؛ 16) اِمیر؛ 17) حیزیر؛ 18) هِفصیص؛ 19) فتحیا؛ 20) یَحزَقیئیل؛ 21) یاکین؛ 22) جامول؛ 23) دلایا؛ 24) معزیا.

24:15  بیست و چهار خانواده به ترتیب زیر برحسب قرعه به وظایف خود گماشته شدند: 1) یهویاریب؛ 2) یعدیا؛ 3) حاریم؛ 4) سعوریم؛ 5) ملکیه؛ 6) میامین؛ 7) هقوص؛ 8) ابیا؛ 9) یشوع؛ 10) شکنیا؛ 11) الیاشیب؛ 12) یاقیم؛ 13) حُفه؛ 14) یشبآب؛ 15) بلجه؛ 16) اِمیر؛ 17) حیزیر؛ 18) هِفصیص؛ 19) فتحیا؛ 20) یَحزَقیئیل؛ 21) یاکین؛ 22) جامول؛ 23) دلایا؛ 24) معزیا.

24:16  بیست و چهار خانواده به ترتیب زیر برحسب قرعه به وظایف خود گماشته شدند: 1) یهویاریب؛ 2) یعدیا؛ 3) حاریم؛ 4) سعوریم؛ 5) ملکیه؛ 6) میامین؛ 7) هقوص؛ 8) ابیا؛ 9) یشوع؛ 10) شکنیا؛ 11) الیاشیب؛ 12) یاقیم؛ 13) حُفه؛ 14) یشبآب؛ 15) بلجه؛ 16) اِمیر؛ 17) حیزیر؛ 18) هِفصیص؛ 19) فتحیا؛ 20) یَحزَقیئیل؛ 21) یاکین؛ 22) جامول؛ 23) دلایا؛ 24) معزیا.

24:17  بیست و چهار خانواده به ترتیب زیر برحسب قرعه به وظایف خود گماشته شدند: 1) یهویاریب؛ 2) یعدیا؛ 3) حاریم؛ 4) سعوریم؛ 5) ملکیه؛ 6) میامین؛ 7) هقوص؛ 8) ابیا؛ 9) یشوع؛ 10) شکنیا؛ 11) الیاشیب؛ 12) یاقیم؛ 13) حُفه؛ 14) یشبآب؛ 15) بلجه؛ 16) اِمیر؛ 17) حیزیر؛ 18) هِفصیص؛ 19) فتحیا؛ 20) یَحزَقیئیل؛ 21) یاکین؛ 22) جامول؛ 23) دلایا؛ 24) معزیا.

24:18  بیست و چهار خانواده به ترتیب زیر برحسب قرعه به وظایف خود گماشته شدند: 1) یهویاریب؛ 2) یعدیا؛ 3) حاریم؛ 4) سعوریم؛ 5) ملکیه؛ 6) میامین؛ 7) هقوص؛ 8) ابیا؛ 9) یشوع؛ 10) شکنیا؛ 11) الیاشیب؛ 12) یاقیم؛ 13) حُفه؛ 14) یشبآب؛ 15) بلجه؛ 16) اِمیر؛ 17) حیزیر؛ 18) هِفصیص؛ 19) فتحیا؛ 20) یَحزَقیئیل؛ 21) یاکین؛ 22) جامول؛ 23) دلایا؛ 24) معزیا.

24:19  این مردان مطابق وظایف خود در معبد بزرگ که توسط جدشان، هارون تعیین شده بود و با پیروی از فرمان خداوند خدای اسرائیل ثبت نام شدند.

24:20  بقیّهٔ نسل لاوی عبارت بودند از: نسل عمرام: شوبائیل؛ نسل شوبائیل: یحدیا؛

24:21  نسل رحبیا: یشیا اول بود؛

24:22  نسل یهصار: شلوموت؛ نسل شلوموت: یَحَت؛

24:23  نسل حبرون: اولی یریا، دوّمی امریا، سومی یحزیئیل و چهارمی یقمعام،

24:24  نسل عُزیئیل: میکا؛ نسل میکا: شمیر؛

24:25  نسل یشیا، برادر میکا: زکریا؛

24:26  نسل مراری: محلی و موشی؛ پسر یعزیا: بَنو؛

24:27  نسل مراری از پسران یعزیا: بنو، شوهم، زکور و عبری؛

24:28  نسل محلی: العازار او پسری نداشت؛

24:29  نسل قیس: از جمله پسرانش، یرحمئیل؛

24:30  نسل موشی: محلی، عادر و یریموت؛ اینها لاویان و خانواده‌شان بودند.

24:31  مانند نسل هارون آنها هم به حکم قرعه در حضور داوود، صادوق، اخیملک و رؤسای خانواده‌های کاهنان و لاویان، بدون تبعیض تعیین شدند.

Chapter 25

25:1  داوود و فرماندهان ارتش، گروهی از خاندان آساف، هیمان و یدوتون را برگزیدند تا با نوای چنگ و بربط و سنج نبوّت کنند.

25:2  پسران آساف: زکور، یوسف، نتنیا و اَشرَئیله زیر نظر آساف خدمت می‌کردند و ایشان به فرمان پادشاه نبوّت می‌کردند.

25:3  پسران یدوتون: جَدَلیا، صری، اشعیا، شمعی، حشبیا و متتیا. این شش نفر تحت رهبری پدر خود، یدوتون با نوای چنگ نبوّت می‌کردند و خداوند را با سرود ستایش و نیایش می‌کردند.

25:4  پسران هیمان: بقیا، متنیا، عُزیئیل، شبوئیل، یریموت، حننیا، حنانی، الیاته، جدلتی، روممتی عزر، یُشبقاشه، ملوتی، هوتیر و مَحزِیوت.

25:5  ایشان پسران هیمان، رائی پادشاه بودند. خداوند طبق وعده‌ای که فرموده بود به او این افتخار را داد که دارای چهارده پسر و سه دختر شود.

25:6  آنها تحت رهبری پدر خود با نواختن سنج، چنگ و بربط مشغول خدمت خداوند در معبد بزرگ بودند. آساف، یدوتون و هیمان زیر نظارت پادشاه کار می‌کردند.

25:7  تعداد این افراد و خویشان ایشان که همگی نوازندگان ماهری بودند و برای خداوند سرود می‌خواندند دویست و هشتاد و هشت نفر بود.

25:8  پیر و جوان، آموزگار و دانش‌آموز همگی برای وظایف خود قرعه‌کشی کردند.

25:9  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

25:10  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

25:11  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

25:12  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

25:13  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

25:14  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

25:15  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

25:16  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

25:17  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

25:18  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

25:19  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

25:20  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

25:21  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

25:22  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

25:23  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

25:24  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

25:25  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

25:26  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

25:27  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

25:28  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

25:29  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

25:30  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

25:31  قرعهٔ اول به نام یوسف، از خانوادهٔ آساف افتاد؛ قرعهٔ دوم به‌ نام جدلیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سوم به‌ نام زکور و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهارم به‌ نام یصری و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پنجم به‌ نام نتنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ ششم به‌ نام بُقیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفتم به‌ نام یشرئیله و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هشتم به‌ نام اشعیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نهم به‌ نام متنیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دهم به‌ نام شمعی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ یازدهم به‌ نام عزرئیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ دوازدهم به‌ نام حشبیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ سیزدهم به‌ نام شوبائیل و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ چهاردهم به‌ نام متتیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ پانزدهم به‌ نام یریموت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ شانزدهم به‌ نام حننیا و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هفدهم به‌ نام یشبقاشه و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ هجدهم به‌ نام حنانی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ نوزدهم به‌ نام ملوتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیستم به‌ نام ایلیاته و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و یکم به‌ نام هوتیر و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و دوم به‌ نام جدلتی و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و سوم به‌ نام مَحزِیوت و دوازده پسران و برادران او؛ قرعهٔ بیست و چهارم به‌ نام روممتی عزر و دوازده پسران و برادران او.

Chapter 26

26:1  گروه دربانان عبارت بودند از خانوادهٔ قورح، مشلمیا پسر قوری، از پسران آساف.

26:2  پسران مشلمیا: نخستزاده‌اش زکریا، دوم یعدیعیئیل، سوم زبدیا، چهارم یتنئیل، پنجم عیلام، ششم یهوحانان، و هفتم الیهو عینای بود.

26:3  پسران مشلمیا: نخستزاده‌اش زکریا، دوم یعدیعیئیل، سوم زبدیا، چهارم یتنئیل، پنجم عیلام، ششم یهوحانان، و هفتم الیهو عینای بود.

26:4  پسران عوبید اَدوم: نخستزاده‌اش شمعیا، دوم یهوزاباد، سوم یوآخ، چهارم ساکار، پنجم نتنئیل، ششم عمیئیل، هفتم یساکار و هشتم فعلتای بود. خدا او را با عطای فرزندان زیاد برکت داد.

26:5  پسران عوبید اَدوم: نخستزاده‌اش شمعیا، دوم یهوزاباد، سوم یوآخ، چهارم ساکار، پنجم نتنئیل، ششم عمیئیل، هفتم یساکار و هشتم فعلتای بود. خدا او را با عطای فرزندان زیاد برکت داد.

26:6  پسران شمعیا: آنها رؤسای خانواده‌های خود و همگی مردانی توانا و عبارت بودند از: عتنی، رفائیل، عوبید، الزاباد، الیهو و سمکیا. الیهو و سمکیا توانایی زیادتری داشتند.

26:7  پسران شمعیا: آنها رؤسای خانواده‌های خود و همگی مردانی توانا و عبارت بودند از: عتنی، رفائیل، عوبید، الزاباد، الیهو و سمکیا. الیهو و سمکیا توانایی زیادتری داشتند.

26:8  همهٔ ایشان پسران عوبید اَدوم بودند. ایشان و پسران و برادران، همهٔ اشخاص کاردان و لایق بودند و تعدادشان به شصت و دو نفر می‌رسید.

26:9  مشلمیا هجده نفر مردان توانا از نسل پسران و برادران خود داشت.

26:10  حوسه از خاندان مراری پسرانی داشت او شمری را با وجودی که نخستزاده نبود، به رهبری خانواده برگزیده بود.

26:11  دوم حلقیا، سوم طبلیا، چهارم زکریا پسران و برادران حوسه سیزده نفر بودند.

26:12  نگهبانان معبد بزرگ برحسب خانواده‌هایشان گروه‌بندی شده بودند و مانند بقیّهٔ لاویان وظایفی به ایشان محول شده بود.

26:13  ایشان برحسب خانواده‌ها چه بزرگ و چه کوچک برای نگهبانی دروازه‌ها قرعه‌کشی کردند.

26:14  قرعهٔ دروازهٔ شرقی به شلمیا افتاد. ایشان همچنین برای پسر او زکریا که مشاوری تیز هوش بود قرعه کشیدند و دروازهٔ شمالی به نام او افتاد.

26:15  عوبید اَدوم برای نگهبانی دروازهٔ جنوبی و پسرهایش را مسئول نگهبانی از انبارها کردند.

26:16  قرعهٔ دروازهٔ غربی و دروازهٔ شَلَکَتْ، در جاده‌ای که به طرف بالا می‌رفت به نام شفیم و حوسه درآمد. وظیفهٔ دروازه‌بانان به نوبت تعیین می‌شد.

26:17  هر روز شش نفر از لاویان در شرق و چهار نفر به طرف شمال، و چهار نفر به طرف جنوب و دو گروه دو نفره در انبارها نگهبانی می‌دادند.

26:18  در حیاط غربی چهار نفر در جاده و دو نفر در حیاط نگهبانی می‌کردند.

26:19  ایشان گروههای نگهبانان بودند که از نسلهای قورح و مراری برگزیده شده بودند.

26:20  اخیا از خانوادهٔ لاوی، مسئول خزانهٔ معبد بزرگ و همچنین خزانهٔ هدایای وقفی بود.

26:21  لادان، یکی از پسران جرشون، جدّ چندین خانواده، از جمله یحیئیل بود.

26:22  دو پسر دیگر یحیئیل: زیتام و برادرش، یوئیل که مسئول خزانه و انبار معبد بزرگ بودند.

26:23  همچنین وظایفی به عهده خاندان عمرام، یصهار، حبرون و عُزیئیل گذاشته شده بود. شبوئیل پسر جرشوم پسر موسی مسئول ارشد خزانه بود.

26:24  همچنین وظایفی به عهده خاندان عمرام، یصهار، حبرون و عُزیئیل گذاشته شده بود. شبوئیل پسر جرشوم پسر موسی مسئول ارشد خزانه بود.

26:25  شبوئیل بوسیلهٔ الیعزر، برادر جرشوم با شلومیت فامیل بود. الیعزر پدر رحبیا بود، رحبیا پدر یشیا بود، یشیا پدر یورام بود، یورام پدر زکری بود و زکری پدر شلومیت بود.

26:26  شلومیت و برادرانش مسئول هدایای اهدایی به خداوند از طرف داوود پادشاه، رهبران خانواداه‌ها و خاندانها و افسران ارتش بودند.

26:27  ایشان مقداری از غنایم جنگی را برای نگهداری از معبد بزرگ هدیه دادند.

26:28  شلومیت و خانوادهٔ او مسئول تمام هدایایی که برای استفاده در معبد بزرگ تقدیم شده بود، بودند. از جمله از هدایایی که سموئیل رائی و شائول پسر قیس، ابنیر پسر نیر و یوآب پسر صرویه اهدا کرده بودند، مراقبت می‌کردند.

26:29  از خانوادهٔ یصهار، کننیا و پسرانش مسئول اجرا و دادرسی برای مردم اسرائیل بودند.

26:30  از خاندان حبرون حشبیا و برادرانش و هزار و هفتصد نفر مرد توانا از قسمت غربی رود اردن در اسرائیل را زیر نظر داشتند و کارهای خداوند و خدمات به پادشاه را بجا می‌آوردند.

26:31  یریا رهبر خاندان حبرون بود در سال چهلم سلطنت داوود شجره‌نامهٔ خاندان حبرون مورد بررسی قرار گرفت و سربازان بارزی از این خاندان که در یعزیر جلعاد زندگی می‌کردند، یافت شدند. داوود پادشاه دو هزار و هفتصد نفر از مردان برجسته و رهبران خانوادهٔ یریا را برگزید و مسئول امور اداری، مذهبی و مسائل اجتماعی در اسرائیل در شرق رود اردن و سر زمین رئوبینیان و جادیان و نصف طایفهٔ منسی کرد.

26:32  یریا رهبر خاندان حبرون بود در سال چهلم سلطنت داوود شجره‌نامهٔ خاندان حبرون مورد بررسی قرار گرفت و سربازان بارزی از این خاندان که در یعزیر جلعاد زندگی می‌کردند، یافت شدند. داوود پادشاه دو هزار و هفتصد نفر از مردان برجسته و رهبران خانوادهٔ یریا را برگزید و مسئول امور اداری، مذهبی و مسائل اجتماعی در اسرائیل در شرق رود اردن و سر زمین رئوبینیان و جادیان و نصف طایفهٔ منسی کرد.

Chapter 27

27:1  این است فهرست سران خانواده‌ها و رهبران خاندانهای اسرائیل و افسران ارتش که امور اداری کشور را انجام می‌دادند. هر ماه یک گروه بیست و چهار هزار نفری زیر نظر فرمانده آن ماه انجام وظیفه می‌کردند.

27:2  یشبعام، پسر زبدیئیل فرماندهٔ گروه اول برای ماه اول و تعداد گروه او بیست چهار هزار نفر بود. او از نسل فارص و فرماندهٔ کلّ ارتش برای ماه اول بود.

27:3  یشبعام، پسر زبدیئیل فرماندهٔ گروه اول برای ماه اول و تعداد گروه او بیست چهار هزار نفر بود. او از نسل فارص و فرماندهٔ کلّ ارتش برای ماه اول بود.

27:4  دودای اخوخی رهبر گروه ماه دوم بود، مقلوت افسر ارشد او بود، تعداد این گروه بیست و چهار هزار نفر بود.

27:5  فرماندهٔ سوم برای ماه سوم سال بنایاهو، پسر یهویاداع کاهن بود و تعداد گروه او بیست و چهار هزار نفر بود.

27:6  بنایا همچنین فرمانده سی نفر از رهبران سپاه داوود بود و ادارهٔ گروه او را پسرش، عمیزاباد به عهده داشت.

27:7  فرماندهٔ چهارم برای چهارمین ماه عسائیل، برادر یوآب بود و پسرش، زبدیا جانشین او شد. تعداد این گروه بیست و چهار هزار نفر بود.

27:8  فرماندهٔ پنجم برای پنجمین ماه شمهوت یزراحی بود و تعداد گروه او بیست و چهار هزار نفر بود.

27:9  فرماندهٔ ششم برای ششمین ماه حیرا، پسر عقیش فقوعی بود و تعداد گروه او بیست و چهار هزار نفر بود.

27:10  فرماندهٔ هفتم برای هفتمین ماه حالص فلونی، از طایفهٔ افرایم بود و تعداد گروه او بیست و چهار هزار نفر بود.

27:11  فرماندهٔ هشتم برای هشتمین ماه سبکای حوشاتی، از خانوادهٔ زارح بود و تعداد گروه او بیست و چهار هزار نفر بود.

27:12  فرماندهٔ نهم برای نهمین ماه ابیعزر عناتوتی، از طایفهٔ بنیامین بود و تعداد گروه او بیست و چهار هزار نفر بود.

27:13  فرماندهٔ دهم برای دهمین ماه مهرای نطوفاتی از خانوادهٔ زارح بود و تعداد گروه او بیست و چهار هزار نفر بود.

27:14  فرماندهٔ یازدهم برای یازدهمین ماه بنایای فرعاتونی، از طایفهٔ افرایم بود و تعداد گروه او بیست و چهار هزار نفر بود.

27:15  فرماندهٔ دوازدهم برای دوازدهمین ماه خلدای نطوفاتی، از خانوادهٔ عتنئیل بود و تعداد گروه او بیست و چهار هزار نفر بود.

27:16  رؤسای طایفه‌های اسرائیل اینها بودند: طایفهرئیس طایفه رئوبین،الیعزر، پسر زکری شمعون،شفطیا، پسر معکه لاوی،حشبیا، پسر قموئیل هارون،صادوق یهودا،الیهو یکی از برادران داوود یساکار،عُمری، پسر میکائیل زبولون،یشمعیا، پسر عوبدیا نفتالی،یریموت، پسر عزرئیل افرایم،هوشع، پسر عزریا نصف منسی،یوئیل، پسر فدایا نیمهٔ دیگر منسی، در جلعاد،یدو پسر زکریا بنیامین،یعسیئیل، پسر ابنیر دان،عزرئیل، پسر یروحام

27:22  رؤسای طایفه‌های اسرائیل اینها بودند: طایفهرئیس طایفه رئوبین،الیعزر، پسر زکری شمعون،شفطیا، پسر معکه لاوی،حشبیا، پسر قموئیل هارون،صادوق یهودا،الیهو یکی از برادران داوود یساکار،عُمری، پسر میکائیل زبولون،یشمعیا، پسر عوبدیا نفتالی،یریموت، پسر عزرئیل افرایم،هوشع، پسر عزریا نصف منسی،یوئیل، پسر فدایا نیمهٔ دیگر منسی، در جلعاد،یدو پسر زکریا بنیامین،یعسیئیل، پسر ابنیر دان،عزرئیل، پسر یروحام

27:23  داوود اشخاص کمتر از بیست سال را سر شماری نکرد، زیرا خداوند وعده داده بود که جمعیّت اسرائیل را مانند ستارگان آسمان بی‌شمار کند.

27:24  یوآب، پسر صرویه سرشماری را آغاز کرد، امّا آن را ناتمام گذاشت. با این وجود خشم خدا بر اسرائیل فرود آمد و آمار کلّی هرگز در دفتر تاریخ ثبت نشد.

27:25  عزموت، پسر عدیئیل مسئول خزانهٔ پادشاه بود. یوناتان پسر عزیا مسئول خزانهٔ کشور، شهرها، روستاها و قلعه‌ها بود.

27:26  عَزری، پسر کلوب سرپرست کارگران کشاورز و شخم زدن زمین بود

27:27  شمعی راماتی، سرپرست تاکستانها بود، و مسئول محصولات تاکستان زبدی شِفماتی بود.

27:28  بعل حانان جدیری مسئول درختان زیتون و چنار بود و مسئول انبار روغن زیتون یوآش بود.

27:29  شطرای شارونی مسئول رمه‌هایی که در دشت شارون چرا می‌کردند بود و شافاط، پسر عدلایی مسئول رمه‌هایی بود که در درّه می‌چریدند.

27:30  عوبیل اسماعیلی مسئول نگهداری از شترها بود و یحدیای میرونوتی از الاغها نگهداری می‌کرد. یازیز حاجری ناظر گلّه‌ها بود.

27:31  همهٔ این افراد سرپرستان اموال داوود پادشاه بودند.

27:32  یوناتان عموی داوود، مشاوری دانا و خردمند بود. او به اتّفاق یحیئیل، پسر حَکْمُونی مسئول آموزش پسران پادشاه بود.

27:33  اخیتوفل مشاور پادشاه و حوشای ارکی دوست پادشاه بود

27:34  بعد از مرگ اخیتوفل یهویاداع، پسر بنایاهو و ابیاتار مشاور شدند. یوآب فرمانده لشکر پادشاه بود.

Chapter 28

28:1  داوود تمام مقامات دولتی اسرائیل، رهبران خاندانها، رهبران گروههایی که پادشاه را خدمت می‌کردند، فرماندهان گروه هزار نفری و صد نفری، سرپرستان املاک و گلّهٔ پادشاه و همچنین سرپرستان پسران پادشاه، درباریان، مردان شجاع و سربازان ورزیده در اورشلیم را گرد هم آورد.

28:2  آنگاه داوود پادشاه برپا ایستاد و گفت: «من در دل داشتم که معبدی برای صندوق پیمان خداوند و پای‌انداز خدایمان بسازم، من برای ساختن آن تدارک دیده‌ام.

28:3  امّا خدا به من گفت که تو نباید برای من خانه‌ای بسازی، زیرا تو رزمنده‌ای و خون ریخته‌ای.

28:4  با این وجود خداوند خدای اسرائیل، از میان همهٔ فامیلم مرا برگزید که تا ابد بر اسرائیل پادشاه باشم و او قوم یهودا را به رهبری برگزید. و از قوم یهودا خانوادهٔ مرا و از میان پسران پدرم از من خشنود گشت تا مرا پادشاه اسرائیل کند.

28:5  خداوند به من پسران بسیاری داد و از میان ایشان سلیمان را برگزید تا بر تخت سلطنت خداوند در اسرائیل بنشیند.

28:6  «خداوند به من گفت: 'پسر تو سلیمان، کسی است که معبد بزرگ مرا خواهد ساخت. من او را برگزیده‌ام تا پسر من باشد و من پدر او خواهم بود.

28:7  اگر او مانند امروز به پیروی از فرامین و دستورات من ادامه دهد، پادشاهی او را برای همیشه استوار خواهم کرد.'

28:8  «پس اکنون ای قوم من در حضور خدایمان و در برابر همهٔ اسرائیل که قوم خدا هستید به شما می‌گویم تا از هر آنچه که خداوند خدایمان گفته است، با دقّت پیروی کنید تا شما بتوانید مالک این سرزمین خوب باشید و آن را به نسلهای آینده تا ابد بسپارید.»

28:9  داوود به سلیمان گفت: «تو پسرم سلیمان، خدای پدران خود را بشناس و او را با تمام دل و با تمام فکر خدمت کن، زیرا خداوند تمام قلبها را جستجو می‌کند و همهٔ نقشه‌ها و اندیشه‌ها را می‌فهمد. اگر به دنبال او بروی او را خواهی یافت، امّا اگر او را ترک کنی، او هم تو را برای همیشه رها خواهد ساخت.

28:10  تو باید بدانی که خداوند تو را برگزیده تا معبد مقدّس را بسازی. توانا باش و آن را بساز.»

28:11  آنگاه داوود به پسرش سلیمان نقشهٔ دالانهای معبد بزرگ و خانه‌ها، خزانه‌ها، اتاقهای طبقهٔ دوم و اتاقهای درونی و اتاق تخت رحمت را به او داد.

28:12  او همچنین تمام نقشه‌هایی را که در فکرش بود در مورد حیاط و اتاقهای اطراف آن و انبارهای لوازم معبد بزرگ و هدایایی که به خداوند تقدیم می‌شدند داشت به او داد.

28:13  داوود همچنین برای سازماندهی کاهنان و وظایف لاویان که کارهای معبد بزرگ را می‌کردند و از ظروف معبد بزرگ مواظبت می‌کردند برنامه‌هایی به سلیمان داد.

28:14  او برای ساختن ظروف از طلا و نقره وزن آنها را مشخص کرد: وزن چراغهای طلا و پایه‌هایشان، وزن طلا برای هریک از چراغها و پایه‌اش، وزن نقره برای هر چراغ و پایه‌اش طبق استفاده‌ای که در مراسم از آنها می‌شود،

28:15  او برای ساختن ظروف از طلا و نقره وزن آنها را مشخص کرد: وزن چراغهای طلا و پایه‌هایشان، وزن طلا برای هریک از چراغها و پایه‌اش، وزن نقره برای هر چراغ و پایه‌اش طبق استفاده‌ای که در مراسم از آنها می‌شود،

28:16  وزن نقره برای میزها و هر میز طلا که روی آن نان اهدایی به خدا را قرار می‌دادند،

28:17  طلای خالص برای چنگالها، لگنها و فنجانها و برای کاسه‌های طلایی به اندازه و وزن هر کدام،

28:18  وزن طلای خالص برای قربانگاه بُخور، همچنین نقشه برای ارابهٔ فرشتگان نگهبان‌ که بالهایشان را روی صندوق پیمان گسترده بودند.

28:19  داوود پادشاه گفت: «همهٔ این نوشته با راهنمایی خداوند بوده است او نقشهٔ همهٔ کارها را برای من روشن کرد.»

28:20  داوود همچنین به پسرش، سلیمان گفت: «توانا و دلیر باش و عمل کن. هراسان مباش و ترسان مشو، زیرا خداوند خدا، خدای من با توست. او تو را ترک نخواهد کرد و تنها نخواهد گذاشت تا تمام کارهای معبد بزرگ تمام شوند.

28:21  گروههای کاهنان و لاویان برای همهٔ خدمات معبد بزرگ اینجا هستند و با تو مردان داوطلب ماهر برای هر کاری آماده‌اند، همچنین همهٔ افسران و مردم زیر فرمان تو هستند.»

Chapter 29

29:1  داوود پادشاه به تمام کسانی‌که آنجا بودند گفت: «پسر من، سلیمان که خدا تنها او را برگزید، جوان و بی‌تجربه است و کاری که باید انجام شود عظیم است، زیرا این معبد بزرگ برای انسان نیست بلکه برای خداوند است.

29:2  پس من برای معبد بزرگ تا آنجا که توانایی داشتم، تدارک دیده‌ام. طلا برای وسایل طلایی، نقره برای ساختن وسایل نقره‌ای، برنز برای وسایل برنزی، آهن برای ساختن وسایل آهنی و چوب برای کارهای چوبی و مقدار زیادی عقیق و سنگهای زینتی، سنگ سرمه، سنگهای رنگی، انواع سنگهای گرانبها و مرمر فراوان.

29:3  به علاوهٔ آنچه برای معبد بزرگ خدا تدارک دیده‌ام، من خزانه‌ای از طلا و نقره دارم که به‌خاطر عشقی که به معبد بزرگ دارم، آن را اهدا کرده‌ام

29:4  من معادل صد و ده تن طلای خالص و معادل دویست و شصت تن نقره خالص برای دیوارهای معبد بزرگ

29:5  و برای ساختن اشیایی که صنعتگران خواهند ساخت داده‌ام. چه کسی چنین هدیهٔ سخاوتمندانه‌ای به خدا تقدیم می‌کند؟»

29:6  آنگاه رؤسای طایفه‌ها و خاندانها و فرماندهان ارتش و سرپرستان دارایی پادشاه معادل صد و نَود تن طلا، سیصد و هشتاد تن نقره، ششصد و هفتاد و پنج تن برنز و سه هزار و هفتصد و پنجاه تن آهن برای کارهای معبد بزرگ هدیه دادند

29:7  آنگاه رؤسای طایفه‌ها و خاندانها و فرماندهان ارتش و سرپرستان دارایی پادشاه معادل صد و نَود تن طلا، سیصد و هشتاد تن نقره، ششصد و هفتاد و پنج تن برنز و سه هزار و هفتصد و پنجاه تن آهن برای کارهای معبد بزرگ هدیه دادند

29:8  هرکس سنگ گرانبهایی داشت، آن را به خزانهٔ معبد بزرگ که مسئولش یحیئیل جرشونی از طایفهٔ لاوی بود، داد.

29:9  آنگاه مردم شادمانی کردند، زیرا ایشان داوطلبانه و با تمام دل به خداوند هدیه داده بودند. داوود پادشاه نیز بسیار شادمان شد.

29:10  داوود پادشاه در برابر جمعیّت خداوند را ستایش کرد. او گفت: «ای خداوند خدای جدّ ما یعقوب، تو باید جاودانه ستایش شوی،

29:11  ای خداوند، عظمت، قدرت، جلال، پیروزی و شکوه از آن توست و هر آنچه در زمین و آسمان است، از آن توست. پادشاهی از آن توست، تو بر فراز همه سر برافراشته‌ای.

29:12  ثروت و احترام از تو سر چشمه می‌گیرند و تو بر همه فرمانروایی. توانایی و قدرت در دست توست، و این در دست توست که بزرگی و به همه نیرو می‌بخشی.

29:13  اکنون ای خدای ما، تو را سپاس می‌گوییم و نام با شکوه تو را نیایش می‌کنیم.

29:14  «امّا من کیستم و مردم من کیستند که قادرند این هدایا را داوطلبانه به تو تقدیم کنند؟ زیرا همه‌چیز از تو سرچشمه می‌گیرد و از مال تو به خودت داده‌ایم.

29:15  زیرا ما در برابر تو بیگانه و تبعیدی هستیم، همان‌گونه که اجداد ما بودند، روزهای ما در روی زمین چون سایه‌ای است بدون امید.

29:16  ای خداوند خدای ما! آنچه ما با فراوانی برای ساختن معبدی به نام مقدّس تو تدارک دیده‌ایم از دست تو آمده و همهٔ از آن توست.

29:17  ای خدای من، من می‌دانم که تو دل را آزمایش می‌کنی و از راستان شادمان می‌گردی، در راستی قلبم، من آزادانه همهٔ این چیزها را کرده‌ام، اکنون می‌بینم مردم تو هم که در اینجا هستند، با میل و شادی به تو هدایا تقدیم می‌کنند.

29:18  ای خداوند خدای اجداد ما ابراهیم، اسحاق و یعقوب، چنین هدف و اندیشه‌هایی را تا ابد در دلهای قوم خود نگه‌دار و دلهایشان را به سوی خود رهنمایی فرما

29:19  و به پسرم، سلیمان قلبی پر از اشتیاق ده تا فرمانها، دستورات و قوانین تو را بجا آورد تا معبد بزرگی را که من برای آن تدارک دیده بودم بسازد.»

29:20  آنگاه داوود به مردم گفت: «خداوند خدایتان را ستایش کنید.» و همهٔ مردم خداوند خدای نیاکانشان را ستایش کردند و در برابر خداوند و پادشاه به خاک افتادند و نیایش کردند.

29:21  روز بعد برای خداوند قربانی کردند و هدایای سوختنی تقدیم نمودند. هزار گاو، هزار قوچ و هزار برّه با هدایای نوشیدنی و برای تمام اسرائیل با فراوانی قربانی کردند.

29:22  ایشان در آن روز با شادی فراوان در حضور خداوند خوردند و نوشیدند. آنگاه مردم سلیمان، پسر داوود را برای دومین بار به عنوان پادشاه خود اعلام کردند و او را به عنوان فرمانروا و صادوق را به عنوان کاهن مسح نمودند.

29:23  آنگاه سلیمان به جای پدرش داوود بر تخت خداوند نشست و کامیاب شد و همهٔ اسرائیل از او اطاعت کردند.

29:24  تمام رهبران و مردان دلاور و همچنین پسران داوود پادشاه وفاداری خود را به سلیمان پادشاه اعلام داشتند.

29:25  خداوند سلیمان را در نظر اسرائیل بزرگ کرد و به او چنان شکوه شاهانه‌ای داد که به هیچ پادشاهی قبل از او داده نشده بود.

29:26  داوود، پسر یَسی بر تمام اسرائیل سلطنت کرد، مدّت سلطنت او بر اسرائیل چهل سال بود او هفت سال در حبرون و سی و سه سال در اورشلیم پادشاهی کرد.

29:27  داوود، پسر یَسی بر تمام اسرائیل سلطنت کرد، مدّت سلطنت او بر اسرائیل چهل سال بود او هفت سال در حبرون و سی و سه سال در اورشلیم پادشاهی کرد.

29:28  آنگاه او در پیری، با عمری دراز، با ثروت و احترام درگذشت و سلیمان پسرش جانشین او شد.

29:29  کارهای داوود پادشاه از آغاز تا پایان، در اسناد سموئیلِ رائی، ناتانِ نبی و جادِ رائی با تمام رویدادها، چگونگی سلطنت او و توانایی‌ها و وقایعی که برای او و اسرائیل و تمام سرزمینهای اطراف رخ داد، نوشته شده‌اند.

29:30  کارهای داوود پادشاه از آغاز تا پایان، در اسناد سموئیلِ رائی، ناتانِ نبی و جادِ رائی با تمام رویدادها، چگونگی سلطنت او و توانایی‌ها و وقایعی که برای او و اسرائیل و تمام سرزمینهای اطراف رخ داد، نوشته شده‌اند.