VulgClementine - Matthew

Chapter 1

1:1  Liber generationis Jesu Christi filii David, filii Abraham.

1:2  Abraham genuit Isaac. Isaac autem genuit Jacob. Jacob autem genuit Judam, et fratres ejus.

1:3  Judas autem genuit Phares, et Zaram de Thamar. Phares autem genuit Esron. Esron autem genuit Aram.

1:4  Aram autem genuit Aminadab. Aminadab autem genuit Naasson. Naasson autem genuit Salmon.

1:5  Salmon autem genuit Booz de Rahab. Booz autem genuit Obed ex Ruth. Obed autem genuit Jesse. Jesse autem genuit David regem.

1:6  David autem rex genuit Salomonem ex ea quæ fuit Uriæ.

1:7  Salomon autem genuit Roboam. Roboam autem genuit Abiam. Abias autem genuit Asa.

1:8  Asa autem genuit Josophat. Josophat autem genuit Joram. Joram autem genuit Oziam.

1:9  Ozias autem genuit Joatham. Joatham autem genuit Achaz. Achaz autem genuit Ezechiam.

1:10  Ezechias autem genuit Manassen. Manasses autem genuit Amon. Amon autem genuit Josiam.

1:11  Josias autem genuit Jechoniam, et fratres ejus in transmigratione Babylonis.

1:12  Et post transmigrationem Babylonis : Jechonias genuit Salathiel. Salathiel autem genuit Zorobabel.

1:13  Zorobabel autem genuit Abiud. Abiud autem genuit Eliacim. Eliacim autem genuit Azor.

1:14  Azor autem genuit Sadoc. Sadoc autem genuit Achim. Achim autem genuit Eliud.

1:15  Eliud autem genuit Eleazar. Eleazar autem genuit Mathan. Mathan autem genuit Jacob.

1:16  Jacob autem genuit Joseph virum Mariæ, de qua natus est Jesus, qui vocatur Christus.

1:17  Omnes itaque generationes ab Abraham usque ad David, generationes quatuordecim : et a David usque ad transmigrationem Babylonis, generationes quatuordecim : et a transmigratione Babylonis usque ad Christum, generationes quatuordecim.

1:18  Christi autem generatio sic erat : cum esset desponsata mater ejus Maria Joseph, antequam convenirent inventa est in utero habens de Spiritu Sancto.

1:19  Joseph autem vir ejus cum esset justus, et nollet eam traducere, voluit occulte dimittere eam.

1:20  Hæc autem eo cogitante, ecce angelus Domini apparuit in somnis ei, dicens : Joseph, fili David, noli timere accipere Mariam conjugem tuam : quod enim in ea natum est, de Spiritu Sancto est.

1:21  Pariet autem filium : et vocabis nomen ejus Jesum : ipse enim salvum faciet populum suum a peccatis eorum.

1:22  Hoc autem totum factum est, ut adimpleretur quod dictum est a Domino per prophetam dicentem :

1:23  Ecce virgo in utero habebit, et pariet filium : et vocabunt nomen ejus Emmanuel, quod est interpretatum Nobiscum Deus.

1:24  Exsurgens autem Joseph a somno, fecit sicut præcepit ei angelus Domini, et accepit conjugem suam.

1:25  Et non cognoscebat eam donec peperit filium suum primogenitum : et vocavit nomen ejus Jesum.

Chapter 2

2:1  Cum ergo natus esset Jesus in Bethlehem Juda in diebus Herodis regis, ecce magi ab oriente venerunt Jerosolymam,

2:2  dicentes : Ubi est qui natus est rex Judæorum ? vidimus enim stellam ejus in oriente, et venimus adorare eum.

2:3  Audiens autem Herodes rex, turbatus est, et omnis Jerosolyma cum illo.

2:4  Et congregans omnes principes sacerdotum, et scribas populi, sciscitabatur ab eis ubi Christus nasceretur.

2:5  At illi dixerunt : In Bethlehem Judæ : sic enim scriptum est per prophetam :

2:6  Et tu Bethlehem terra Juda, nequaquam minima es in principibus Juda : ex te enim exiet dux, qui regat populum meum Israël.

2:7  Tunc Herodes clam vocatis magis diligenter didicit ab eis tempus stellæ, quæ apparuit eis :

2:8  et mittens illos in Bethlehem, dixit : Ite, et interrogate diligenter de puero : et cum inveneritis, renuntiate mihi, ut et ego veniens adorem eum.

2:9  Qui cum audissent regem, abierunt, et ecce stella, quam viderant in oriente, antecedebat eos, usque dum veniens staret supra, ubi erat puer.

2:10  Videntes autem stellam gavisi sunt gaudio magno valde.

2:11  Et intrantes domum, invenerunt puerum cum Maria matre ejus, et procidentes adoraverunt eum : et apertis thesauris suis obtulerunt ei munera, aurum, thus, et myrrham.

2:12  Et responso accepto in somnis ne redirent ad Herodem, per aliam viam reversi sunt in regionem suam.

2:13  Qui cum recessissent, ecce angelus Domini apparuit in somnis Joseph, dicens : Surge, et accipe puerum, et matrem ejus, et fuge in Ægyptum, et esto ibi usque dum dicam tibi. Futurum est enim ut Herodes quærat puerum ad perdendum eum.

2:14  Qui consurgens accepit puerum et matrem ejus nocte, et secessit in Ægyptum :

2:15  et erat ibi usque ad obitum Herodis : ut adimpleretur quod dictum est a Domino per prophetam dicentem : Ex Ægypto vocavi filium meum.

2:16  Tunc Herodes videns quoniam illusus esset a magis, iratus est valde, et mittens occidit omnes pueros, qui erant in Bethlehem, et in omnibus finibus ejus, a bimatu et infra secundum tempus, quod exquisierat a magis.

2:17  Tunc adimpletum est quod dictum est per Jeremiam prophetam dicentem :

2:18  Vox in Rama audita est ploratus, et ululatus multus : Rachel plorans filios suos, et noluit consolari, quia non sunt.

2:19  Defuncto autem Herode, ecce angelus Domini apparuit in somnis Joseph in Ægypto,

2:20  dicens : Surge, et accipe puerum, et matrem ejus, et vade in terram Israël : defuncti sunt enim qui quærebant animam pueri.

2:21  Qui consurgens, accepit puerum, et matrem ejus, et venit in terram Israël.

2:22  Audiens autem quod Archelaus regnaret in Judæa pro Herode patre suo, timuit illo ire : et admonitus in somnis, secessit in partes Galilææ.

2:23  Et veniens habitavit in civitate quæ vocatur Nazareth : ut adimpleretur quod dictum est per prophetas : Quoniam Nazaræus vocabitur.

Chapter 3

3:1  In diebus autem illis venit Joannes Baptista prædicans in deserto Judææ,

3:2  et dicens : Pœnitentiam agite : appropinquavit enim regnum cælorum.

3:3  Hic est enim, qui dictus est per Isaiam prophetam dicentem : Vox clamantis in deserto : Parate viam Domini ; rectas facite semitas ejus.

3:4  Ipse autem Joannes habebat vestimentum de pilis camelorum, et zonam pelliceam circa lumbos suos : esca autem ejus erat locustæ, et mel silvestre.

3:5  Tunc exibat ad eum Jerosolyma, et omnis Judæa, et omnis regio circa Jordanem ;

3:6  et baptizabantur ab eo in Jordane, confitentes peccata sua.

3:7  Videns autem multos pharisæorum, et sadducæorum, venientes ad baptismum suum, dixit eis : Progenies viperarum, quis demonstravit vobis fugere a ventura ira ?

3:8  Facite ergo fructum dignum pœnitentiæ.

3:9  Et ne velitis dicere intra vos : Patrem habemus Abraham. Dico enim vobis quoniam potens est Deus de lapidibus istis suscitare filios Abrahæ.

3:10  Jam enim securis ad radicem arborum posita est. Omnis ergo arbor, quæ non facit fructum bonum, excidetur, et in ignem mittetur.

3:11  Ego quidem baptizo vos in aqua in pœnitentiam : qui autem post me venturus est, fortior me est, cujus non sum dignus calceamenta portare : ipse vos baptizabit in Spiritu Sancto, et igni.

3:12  Cujus ventilabrum in manu sua : et permundabit aream suam : et congregabit triticum suum in horreum, paleas autem comburet igni inextinguibili.

3:13  Tunc venit Jesus a Galilæa in Jordanem ad Joannem, ut baptizaretur ab eo.

3:14  Joannes autem prohibebat eum, dicens : Ego a te debeo baptizari, et tu venis ad me ?

3:15  Respondens autem Jesus, dixit ei : Sine modo : sic enim decet nos implere omnem justitiam. Tunc dimisit eum.

3:16  Baptizatus autem Jesus, confestim ascendit de aqua, et ecce aperti sunt ei cæli : et vidit Spiritum Dei descendentem sicut columbam, et venientem super se.

3:17  Et ecce vox de cælis dicens : Hic est Filius meus dilectus, in quo mihi complacui.

Chapter 4

4:1  Tunc Jesus ductus est in desertum a Spiritu, ut tentaretur a diabolo.

4:2  Et cum jejunasset quadraginta diebus, et quadraginta noctibus, postea esuriit.

4:3  Et accedens tentator dixit ei : Si Filius Dei es, dic ut lapides isti panes fiant.

4:4  Qui respondens dixit : Scriptum est : Non in solo pane vivit homo, sed in omni verbo, quod procedit de ore Dei.

4:5  Tunc assumpsit eum diabolus in sanctam civitatem, et statuit eum super pinnaculum templi,

4:6  et dixit ei : Si Filius Dei es, mitte te deorsum. Scriptum est enim : Quia angelis suis mandavit de te, et in manibus tollent te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum.

4:7  Ait illi Jesus : Rursum scriptum est : Non tentabis Dominum Deum tuum.

4:8  Iterum assumpsit eum diabolus in montem excelsum valde : et ostendit ei omnia regna mundi, et gloriam eorum,

4:9  et dixit ei : Hæc omnia tibi dabo, si cadens adoraveris me.

4:10  Tunc dicit ei Jesus : Vade Satana : Scriptum est enim : Dominum Deum tuum adorabis, et illi soli servies.

4:11  Tunc reliquit eum diabolus : et ecce angeli accesserunt, et ministrabant ei.

4:12  Cum autem audisset Jesus quod Joannes traditus esset, secessit in Galilæam :

4:13  et, relicta civitate Nazareth, venit, et habitavit in Capharnaum maritima, in finibus Zabulon et Nephthalim :

4:14  ut adimpleretur quod dictum est per Isaiam prophetam :

4:15  Terra Zabulon, et terra Nephthalim, via maris trans Jordanem, Galilæa gentium :

4:16  populus, qui sedebat in tenebris, vidit lucem magnam : et sedentibus in regione umbræ mortis, lux orta est eis.

4:17  Exinde cœpit Jesus prædicare, et dicere : Pœnitentiam agite : appropinquavit enim regnum cælorum.

4:18  Ambulans autem Jesus juxta mare Galilææ, vidit duos fratres, Simonem, qui vocatur Petrus, et Andream fratrem ejus, mittentes rete in mare (erant enim piscatores),

4:19  et ait illis : Venite post me, et faciam vos fieri piscatores hominum.

4:20  At illi continuo relictis retibus secuti sunt eum.

4:21  Et procedens inde, vidit alios duos fratres, Jacobum Zebedæi, et Joannem fratrem ejus, in navi cum Zebedæo patre eorum, reficientes retia sua : et vocavit eos.

4:22  Illi autem statim relictis retibus et patre, secuti sunt eum.

4:23  Et circuibat Jesus totam Galilæam, docens in synagogis eorum, et prædicans Evangelium regni : et sanans omnem languorem, et omnem infirmitatem in populo.

4:24  Et abiit opinio ejus in totam Syriam, et obtulerunt ei omnes male habentes, variis languoribus, et tormentis comprehensos, et qui dæmonia habebant, et lunaticos, et paralyticos, et curavit eos :

4:25  et secutæ sunt eum turbæ multæ de Galilæa, et Decapoli, et de Jerosolymis, et de Judæa, et de trans Jordanem.

Chapter 5

5:1  Videns autem Jesus turbas, ascendit in montem, et cum sedisset, accesserunt ad eum discipuli ejus,

5:2  et aperiens os suum docebat eos dicens :

5:3  Beati pauperes spiritu : quoniam ipsorum est regnum cælorum.

5:4  Beati mites : quoniam ipsi possidebunt terram.

5:5  Beati qui lugent : quoniam ipsi consolabuntur.

5:6  Beati qui esuriunt et sitiunt justitiam : quoniam ipsi saturabuntur.

5:7  Beati misericordes : quoniam ipsi misericordiam consequentur.

5:8  Beati mundo corde : quoniam ipsi Deum videbunt.

5:9  Beati pacifici : quoniam filii Dei vocabuntur.

5:10  Beati qui persecutionem patiuntur propter justitiam : quoniam ipsorum est regnum cælorum.

5:11  Beati estis cum maledixerint vobis, et persecuti vos fuerint, et dixerint omne malum adversum vos mentientes, propter me :

5:12  gaudete, et exsultate, quoniam merces vestra copiosa est in cælis. Sic enim persecuti sunt prophetas, qui fuerunt ante vos.

5:13  Vos estis sal terræ. Quod si sal evanuerit, in quo salietur ? ad nihilum valet ultra, nisi ut mittatur foras, et conculcetur ab hominibus.

5:14  Vos estis lux mundi. Non potest civitas abscondi supra montem posita,

5:15  neque accendunt lucernam, et ponunt eam sub modio, sed super candelabrum, ut luceat omnibus qui in domo sunt.

5:16  Sic luceat lux vestra coram hominibus : ut videant opera vestra bona, et glorificent Patrem vestrum, qui in cælis est.

5:17  Nolite putare quoniam veni solvere legem aut prophetas : non veni solvere, sed adimplere.

5:18  Amen quippe dico vobis, donec transeat cælum et terra, jota unum aut unus apex non præteribit a lege, donec omnia fiant.

5:19  Qui ergo solverit unum de mandatis istis minimis, et docuerit sic homines, minimus vocabitur in regno cælorum : qui autem fecerit et docuerit, hic magnus vocabitur in regno cælorum.

5:20  Dico enim vobis, quia nisi abundaverit justitia vestra plus quam scribarum et pharisæorum, non intrabitis in regnum cælorum.

5:21  Audistis quia dictum est antiquis : Non occides : qui autem occiderit, reus erit judicio.

5:22  Ego autem dico vobis : quia omnis qui irascitur fratri suo, reus erit judicio. Qui autem dixerit fratri suo, raca : reus erit concilio. Qui autem dixerit, fatue : reus erit gehennæ ignis.

5:23  Si ergo offers munus tuum ad altare, et ibi recordatus fueris quia frater tuus habet aliquid adversum te :

5:24  relinque ibi munus tuum ante altare, et vade prius reconciliari fratri tuo : et tunc veniens offeres munus tuum.

5:25  Esto consentiens adversario tuo cito dum es in via cum eo : ne forte tradat te adversarius judici, et judex tradat te ministro : et in carcerem mittaris.

5:26  Amen dico tibi, non exies inde, donec reddas novissimum quadrantem.

5:27  Audistis quia dictum est antiquis : Non mœchaberis.

5:28  Ego autem dico vobis : quia omnis qui viderit mulierem ad concupiscendum eam, jam mœchatus est eam in corde suo.

5:29  Quod si oculus tuus dexter scandalizat te, erue eum, et projice abs te : expedit enim tibi ut pereat unum membrorum tuorum, quam totum corpus tuum mittatur in gehennam.

5:30  Et si dextra manus tua scandalizat te, abscide eam, et projice abs te : expedit enim tibi ut pereat unum membrorum tuorum, quam totum corpus tuum eat in gehennam.

5:31  Dictum est autem : Quicumque dimiserit uxorem suam, det ei libellum repudii.

5:32  Ego autem dico vobis : quia omnis qui dimiserit uxorem suam, excepta fornicationis causa, facit eam mœchari : et qui dimissam duxerit, adulterat.

5:33  Iterum audistis quia dictum est antiquis : Non perjurabis : reddes autem Domino juramenta tua.

5:34  Ego autem dico vobis, non jurare omnino, neque per cælum, quia thronus Dei est :

5:35  neque per terram, quia scabellum est pedum ejus : neque per Jerosolymam, quia civitas est magni regis :

5:36  neque per caput tuum juraveris, quia non potes unum capillum album facere, aut nigrum.

5:37  Sit autem sermo vester, est, est : non, non : quod autem his abundantius est, a malo est.

5:38  Audistis quia dictum est : Oculum pro oculo, et dentem pro dente.

5:39  Ego autem dico vobis, non resistere malo : sed si quis te percusserit in dexteram maxillam tuam, præbe illi et alteram :

5:40  et ei, qui vult tecum judicio contendere, et tunicam tuam tollere, dimitte ei et pallium :

5:41  et quicumque te angariaverit mille passus, vade cum illo et alia duo.

5:42  Qui petit a te, da ei : et volenti mutuari a te, ne avertaris.

5:43  Audistis quia dictum est : Diliges proximum tuum, et odio habebis inimicum tuum.

5:44  Ego autem dico vobis : diligite inimicos vestros, benefacite his qui oderunt vos, et orate pro persequentibus et calumniantibus vos :

5:45  ut sitis filii Patris vestri, qui in cælis est : qui solem suum oriri facit super bonos et malos : et pluit super justos et injustos.

5:46  Si enim diligitis eos qui vos diligunt, quam mercedem habebitis ? nonne et publicani hoc faciunt ?

5:47  Et si salutaveritis fratres vestros tantum, quid amplius facitis ? nonne et ethnici hoc faciunt ?

5:48  Estote ergo vos perfecti, sicut et Pater vester cælestis perfectus est.

Chapter 6

6:1  Attendite ne justitiam vestram faciatis coram hominibus, ut videamini ab eis : alioquin mercedem non habebitis apud Patrem vestrum qui in cælis est.

6:2  Cum ergo facis eleemosynam, noli tuba canere ante te, sicut hypocritæ faciunt in synagogis, et in vicis, ut honorificentur ab hominibus. Amen dico vobis, receperunt mercedem suam.

6:3  Te autem faciente eleemosynam, nesciat sinistra tua quid faciat dextera tua :

6:4  ut sit eleemosyna tua in abscondito, et Pater tuus, qui videt in abscondito, reddet tibi.

6:5  Et cum oratis, non eritis sicut hypocritæ qui amant in synagogis et in angulis platearum stantes orare, ut videantur ab hominibus : amen dico vobis, receperunt mercedem suam.

6:6  Tu autem cum oraveris, intra in cubiculum tuum, et clauso ostio, ora Patrem tuum in abscondito : et Pater tuus, qui videt in abscondito, reddet tibi.

6:7  Orantes autem, nolite multum loqui, sicut ethnici, putant enim quod in multiloquio suo exaudiantur.

6:8  Nolite ergo assimilari eis : scit enim Pater vester, quid opus sit vobis, antequam petatis eum.

6:9  Sic ergo vos orabitis : Pater noster, qui es in cælis, sanctificetur nomen tuum.

6:10  Adveniat regnum tuum ; fiat voluntas tua, sicut in cælo et in terra.

6:11  Panem nostrum supersubstantialem da nobis hodie,

6:12  et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris.

6:13  Et ne nos inducas in tentationem, sed libera nos a malo. Amen.

6:14  Si enim dimiseritis hominibus peccata eorum : dimittet et vobis Pater vester cælestis delicta vestra.

6:15  Si autem non dimiseritis hominibus : nec Pater vester dimittet vobis peccata vestra.

6:16  Cum autem jejunatis, nolite fieri sicut hypocritæ, tristes. Exterminant enim facies suas, ut appareant hominibus jejunantes. Amen dico vobis, quia receperunt mercedem suam.

6:17  Tu autem, cum jejunas, unge caput tuum, et faciem tuam lava,

6:18  ne videaris hominibus jejunans, sed Patri tuo, qui est in abscondito : et Pater tuus, qui videt in abscondito, reddet tibi.

6:19  Nolite thesaurizare vobis thesauros in terra : ubi ærugo, et tinea demolitur : et ubi fures effodiunt, et furantur.

6:20  Thesaurizate autem vobis thesauros in cælo, ubi neque ærugo, neque tinea demolitur, et ubi fures non effodiunt, nec furantur.

6:21  Ubi enim est thesaurus tuus, ibi est et cor tuum.

6:22  Lucerna corporis tui est oculus tuus. Si oculus tuus fuerit simplex, totum corpus tuum lucidum erit.

6:23  Si autem oculus tuus fuerit nequam, totum corpus tuum tenebrosum erit. Si ergo lumen, quod in te est, tenebræ sunt : ipsæ tenebræ quantæ erunt ?

6:24  Nemo potest duobus dominis servire : aut enim unum odio habebit, et alterum diliget : aut unum sustinebit, et alterum contemnet. Non potestis Deo servire et mammonæ.

6:25  Ideo dico vobis, ne solliciti sitis animæ vestræ quid manducetis, neque corpori vestro quid induamini. Nonne anima plus est quam esca, et corpus plus quam vestimentum ?

6:26  Respicite volatilia cæli, quoniam non serunt, neque metunt, neque congregant in horrea : et Pater vester cælestis pascit illa. Nonne vos magis pluris estis illis ?

6:27  Quis autem vestrum cogitans potest adjicere ad staturam suam cubitum unum ?

6:28  Et de vestimento quid solliciti estis ? Considerate lilia agri quomodo crescunt : non laborant, neque nent.

6:29  Dico autem vobis, quoniam nec Salomon in omni gloria sua coopertus est sicut unum ex istis.

6:30  Si autem fœnum agri, quod hodie est, et cras in clibanum mittitur, Deus sic vestit, quanto magis vos modicæ fidei ?

6:31  Nolite ergo solliciti esse, dicentes : Quid manducabimus, aut quid bibemus, aut quo operiemur ?

6:32  hæc enim omnia gentes inquirunt. Scit enim Pater vester, quia his omnibus indigetis.

6:33  Quærite ergo primum regnum Dei, et justitiam ejus : et hæc omnia adjicientur vobis.

6:34  Nolite ergo solliciti esse in crastinum. Crastinus enim dies sollicitus erit sibi ipsi : sufficit diei malitia sua.

Chapter 7

7:1  Nolite judicare, ut non judicemini.

7:2  In quo enim judicio judicaveritis, judicabimini : et in qua mensura mensi fueritis, remetietur vobis.

7:3  Quid autem vides festucam in oculo fratris tui, et trabem in oculo tuo non vides ?

7:4  aut quomodo dicis fratri tuo : Sine ejiciam festucam de oculo tuo, et ecce trabs est in oculo tuo ?

7:5  Hypocrita, ejice primum trabem de oculo tuo, et tunc videbis ejicere festucam de oculo fratris tui.

7:6  Nolite dare sanctum canibus : neque mittatis margaritas vestras ante porcos, ne forte conculcent eas pedibus suis, et conversi dirumpant vos.

7:7  Petite, et dabitur vobis : quærite, et invenietis : pulsate, et aperietur vobis.

7:8  Omnis enim qui petit, accipit : et qui quærit, invenit : et pulsanti aperietur.

7:9  Aut quis est ex vobis homo, quem si petierit filius suus panem, numquid lapidem porriget ei ?

7:10  aut si piscem petierit, numquid serpentem porriget ei ?

7:11  Si ergo vos, cum sitis mali, nostis bona data dare filiis vestris : quanto magis Pater vester, qui in cælis est, dabit bona petentibus se ?

7:12  Omnia ergo quæcumque vultis ut faciant vobis homines, et vos facite illis. Hæc est enim lex, et prophetæ.

7:13  Intrate per angustam portam : quia lata porta, et spatiosa via est, quæ ducit ad perditionem, et multi sunt qui intrant per eam.

7:14  Quam angusta porta, et arcta via est, quæ ducit ad vitam : et pauci sunt qui inveniunt eam !

7:15  Attendite a falsis prophetis, qui veniunt ad vos in vestimentis ovium, intrinsecus autem sunt lupi rapaces :

7:16  a fructibus eorum cognoscetis eos. Numquid colligunt de spinis uvas, aut de tribulis ficus ?

7:17  Sic omnis arbor bona fructus bonos facit : mala autem arbor malos fructus facit.

7:18  Non potest arbor bona malos fructus facere : neque arbor mala bonos fructus facere.

7:19  Omnis arbor, quæ non facit fructum bonum, excidetur, et in ignem mittetur.

7:20  Igitur ex fructibus eorum cognoscetis eos.

7:21  Non omnis qui dicit mihi, Domine, Domine, intrabit in regnum cælorum : sed qui facit voluntatem Patris mei, qui in cælis est, ipse intrabit in regnum cælorum.

7:22  Multi dicent mihi in illa die : Domine, Domine, nonne in nomine tuo prophetavimus, et in nomine tuo dæmonia ejecimus, et in nomine tuo virtutes multas fecimus ?

7:23  Et tunc confitebor illis : Quia numquam novi vos : discedite a me, qui operamini iniquitatem.

7:24  Omnis ergo qui audit verba mea hæc, et facit ea, assimilabitur viro sapienti, qui ædificavit domum suam supra petram,

7:25  et descendit pluvia, et venerunt flumina, et flaverunt venti, et irruerunt in domum illam, et non cecidit : fundata enim erat super petram.

7:26  Et omnis qui audit verba mea hæc, et non facit ea, similis erit viro stulto, qui ædificavit domum suam super arenam :

7:27  et descendit pluvia, et venerunt flumina, et flaverunt venti, et irruerunt in domum illam, et cecidit, et fuit ruina illius magna.

7:28  Et factum est : cum consummasset Jesus verba hæc, admirabantur turbæ super doctrina ejus.

7:29  Erat enim docens eos sicut potestatem habens, et non sicut scribæ eorum, et pharisæi.

Chapter 8

8:1  Cum autem descendisset de monte, secutæ sunt eum turbæ multæ :

8:2  et ecce leprosus veniens, adorabat eum, dicens : Domine, si vis, potes me mundare.

8:3  Et extendens Jesus manum, tetigit eum, dicens : Volo : mundare. Et confestim mundata est lepra ejus.

8:4  Et ait illi Jesus : Vide, nemini dixeris : sed vade, ostende te sacerdoti, et offer munus, quod præcepit Moyses, in testimonium illis.

8:5  Cum autem introisset Capharnaum, accessit ad eum centurio, rogans eum,

8:6  et dicens : Domine, puer meus jacet in domo paralyticus, et male torquetur.

8:7  Et ait illi Jesus : Ego veniam, et curabo eum.

8:8  Et respondens centurio, ait : Domine, non sum dignus ut intres sub tectum meum : sed tantum dic verbo, et sanabitur puer meus.

8:9  Nam et ego homo sum sub potestate constitutus, habens sub me milites, et dico huic : Vade, et vadit : et alii : Veni, et venit : et servo meo : Fac hoc, et facit.

8:10  Audiens autem Jesus miratus est, et sequentibus se dixit : Amen dico vobis, non inveni tantam fidem in Israël.

8:11  Dico autem vobis, quod multi ab oriente et occidente venient, et recumbent cum Abraham, et Isaac, et Jacob in regno cælorum :

8:12  filii autem regni ejicientur in tenebras exteriores : ibi erit fletus et stridor dentium.

8:13  Et dixit Jesus centurioni : Vade, et sicut credidisti, fiat tibi. Et sanatus est puer in illa hora.

8:14  Et cum venisset Jesus in domum Petri, vidit socrum ejus jacentem, et febricitantem :

8:15  et tetigit manum ejus, et dimisit eam febris, et surrexit, et ministrabat eis.

8:16  Vespere autem facto, obtulerunt ei multos dæmonia habentes : et ejiciebat spiritus verbo, et omnes male habentes curavit :

8:17  ut adimpleretur quod dictum est per Isaiam prophetam, dicentem : Ipse infirmitates nostras accepit : et ægrotationes nostras portavit.

8:18  Videns autem Jesus turbas multas circum se, jussit ire trans fretum.

8:19  Et accedens unus scriba, ait illi : Magister, sequar te, quocumque ieris.

8:20  Et dicit ei Jesus : Vulpes foveas habent, et volucres cæli nidos ; Filius autem hominis non habet ubi caput reclinet.

8:21  Alius autem de discipulis ejus ait illi : Domine, permitte me primum ire, et sepelire patrem meum.

8:22  Jesus autem ait illi : Sequere me, et dimitte mortuos sepelire mortuos suos.

8:23  Et ascendente eo in naviculam, secuti sunt eum discipuli ejus :

8:24  et ecce motus magnus factus est in mari, ita ut navicula operiretur fluctibus : ipse vero dormiebat.

8:25  Et accesserunt ad eum discipuli ejus, et suscitaverunt eum, dicentes : Domine, salva nos : perimus.

8:26  Et dicit eis Jesus : Quid timidi estis, modicæ fidei ? Tunc surgens imperavit ventis, et mari, et facta est tranquillitas magna.

8:27  Porro homines mirati sunt, dicentes : Qualis est hic, quia venti et mare obediunt ei ?

8:28  Et cum venisset trans fretum in regionem Gerasenorum, occurrerunt ei duo habentes dæmonia, de monumentis exeuntes, sævi nimis, ita ut nemo posset transire per viam illam.

8:29  Et ecce clamaverunt, dicentes : Quid nobis et tibi, Jesu fili Dei ? Venisti huc ante tempus torquere nos ?

8:30  Erat autem non longe ab illis grex multorum porcorum pascens.

8:31  Dæmones autem rogabant eum, dicentes : Si ejicis nos hinc, mitte nos in gregem porcorum.

8:32  Et ait illis : Ite. At illi exeuntes abierunt in porcos, et ecce impetu abiit totus grex per præceps in mare : et mortui sunt in aquis.

8:33  Pastores autem fugerunt : et venientes in civitatem, nuntiaverunt omnia, et de eis qui dæmonia habuerant.

8:34  Et ecce tota civitas exiit obviam Jesu : et viso eo, rogabant ut transiret a finibus eorum.

Chapter 9

9:1  Et ascendens in naviculam, transfretavit, et venit in civitatem suam.

9:2  Et ecce offerebant ei paralyticum jacentem in lecto. Et videns Jesus fidem illorum, dixit paralytico : Confide fili, remittuntur tibi peccata tua.

9:3  Et ecce quidam de scribis dixerunt intra se : Hic blasphemat.

9:4  Et cum vidisset Jesus cogitationes eorum, dixit : Ut quid cogitatis mala in cordibus vestris ?

9:5  Quid est facilius dicere : Dimittuntur tibi peccata tua : an dicere : Surge, et ambula ?

9:6  Ut autem sciatis, quia Filius hominis habet potestatem in terra dimittendi peccata, tunc ait paralytico : Surge, tolle lectum tuum, et vade in domum tuam.

9:7  Et surrexit, et abiit in domum suam.

9:8  Videntes autem turbæ timuerunt, et glorificaverunt Deum, qui dedit potestatem talem hominibus.

9:9  Et, cum transiret inde Jesus, vidit hominem sedentem in telonio, Matthæum nomine. Et ait illi : Sequere me. Et surgens, secutus est eum.

9:10  Et factum est, discumbente eo in domo, ecce multi publicani et peccatores venientes, discumbebant cum Jesu, et discipulis ejus.

9:11  Et videntes pharisæi, dicebant discipulis ejus : Quare cum publicanis et peccatoribus manducat magister vester ?

9:12  At Jesus audiens, ait : Non est opus valentibus medicus, sed male habentibus.

9:13  Euntes autem discite quid est : Misericordiam volo, et non sacrificium. Non enim veni vocare justos, sed peccatores.

9:14  Tunc accesserunt ad eum discipuli Joannis, dicentes : Quare nos, et pharisæi, jejunamus frequenter : discipuli autem tui non jejunant ?

9:15  Et ait illis Jesus : Numquid possunt filii sponsi lugere, quamdiu cum illis est sponsus ? Venient autem dies cum auferetur ab eis sponsus : et tunc jejunabunt.

9:16  Nemo autem immittit commissuram panni rudis in vestimentum vetus : tollit enim plenitudinem ejus a vestimento, et pejor scissura fit.

9:17  Neque mittunt vinum novum in utres veteres : alioquin rumpuntur utres, et vinum effunditur, et utres pereunt. Sed vinum novum in utres novos mittunt : et ambo conservantur.

9:18  Hæc illo loquente ad eos, ecce princeps unus accessit, et adorabat eum, dicens : Domine, filia mea modo defuncta est : sed veni, impone manum tuam super eam, et vivet.

9:19  Et surgens Jesus, sequebatur eum, et discipuli ejus.

9:20  Et ecce mulier, quæ sanguinis fluxum patiebatur duodecim annis, accessit retro, et tetigit fimbriam vestimenti ejus.

9:21  Dicebat enim intra se : Si tetigero tantum vestimentum ejus, salva ero.

9:22  At Jesus conversus, et videns eam, dixit : Confide, filia, fides tua te salvam fecit. Et salva facta est mulier ex illa hora.

9:23  Et cum venisset Jesus in domum principis, et vidisset tibicines et turbam tumultuantem, dicebat :

9:24  Recedite : non est enim mortua puella, sed dormit. Et deridebant eum.

9:25  Et cum ejecta esset turba, intravit : et tenuit manum ejus, et surrexit puella.

9:26  Et exiit fama hæc in universam terram illam.

9:27  Et transeunte inde Jesu, secuti sunt eum duo cæci, clamantes, et dicentes : Miserere nostri, fili David.

9:28  Cum autem venisset domum, accesserunt ad eum cæci. Et dicit eis Jesus : Creditis quia hoc possum facere vobis ? Dicunt ei : Utique, Domine.

9:29  Tunc tetigit oculos eorum, dicens : Secundum fidem vestram, fiat vobis.

9:30  Et aperti sunt oculi eorum : et comminatus est illis Jesus, dicens : Videte ne quis sciat.

9:31  Illi autem exeuntes, diffamaverunt eum in tota terra illa.

9:32  Egressis autem illis, ecce obtulerunt ei hominem mutum, dæmonium habentem.

9:33  Et ejecto dæmonio, locutus est mutus, et miratæ sunt turbæ, dicentes : Numquam apparuit sic in Israël.

9:34  Pharisæi autem dicebant : In principe dæmoniorum ejicit dæmones.

9:35  Et circuibat Jesus omnes civitates, et castella, docens in synagogis eorum, et prædicans Evangelium regni, et curans omnem languorem, et omnem infirmitatem.

9:36  Videns autem turbas, misertus est eis : quia erant vexati, et jacentes sicut oves non habentes pastorem.

9:37  Tunc dicit discipulis suis : Messis quidem multa, operarii autem pauci.

9:38  Rogate ergo Dominum messis, ut mittat operarios in messem suam.

Chapter 10

10:1  Et convocatis duodecim discipulis suis, dedit illis potestatem spirituum immundorum, ut ejicerent eos, et curarent omnem languorem, et omnem infirmitatem.

10:2  Duodecim autem Apostolorum nomina sunt hæc. Primus, Simon, qui dicitur Petrus : et Andreas frater ejus,

10:3  Jacobus Zebedæi, et Joannes frater ejus, Philippus, et Bartholomæus, Thomas, et Matthæus publicanus, Jacobus Alphæi, et Thaddæus,

10:4  Simon Chananæus, et Judas Iscariotes, qui et tradidit eum.

10:5  Hos duodecim misit Jesus, præcipiens eis, dicens : In viam gentium ne abieritis, et in civitates Samaritanorum ne intraveritis :

10:6  sed potius ite ad oves quæ perierunt domus Israël.

10:7  Euntes autem prædicate, dicentes : Quia appropinquavit regnum cælorum.

10:8  Infirmos curate, mortuos suscitate, leprosos mundate, dæmones ejicite : gratis accepistis, gratis date.

10:9  Nolite possidere aurum, neque argentum, neque pecuniam in zonis vestris :

10:10  non peram in via, neque duas tunicas, neque calceamenta, neque virgam : dignus enim est operarius cibo suo.

10:11  In quamcumque autem civitatem aut castellum intraveritis, interrogate, quis in ea dignus sit : et ibi manete donec exeatis.

10:12  Intrantes autem in domum, salutate eam, dicentes : Pax huic domui.

10:13  Et siquidem fuerit domus illa digna, veniet pax vestra super eam : si autem non fuerit digna, pax vestra revertetur ad vos.

10:14  Et quicumque non receperit vos, neque audierit sermones vestros : exeuntes foras de domo, vel civitate, excutite pulverem de pedibus vestris.

10:15  Amen dico vobis : Tolerabilius erit terræ Sodomorum et Gomorrhæorum in die judicii, quam illi civitati.

10:16  Ecce ego mitto vos sicut oves in medio luporum. Estote ergo prudentes sicut serpentes, et simplices sicut columbæ.

10:17  Cavete autem ab hominibus. Tradent enim vos in conciliis, et in synagogis suis flagellabunt vos :

10:18  et ad præsides, et ad reges ducemini propter me in testimonium illis, et gentibus.

10:19  Cum autem tradent vos, nolite cogitare quomodo, aut quid loquamini : dabitur enim vobis in illa hora, quid loquamini :

10:20  non enim vos estis qui loquimini, sed Spiritus Patris vestri, qui loquitur in vobis.

10:21  Tradet autem frater fratrem in mortem, et pater filium : et insurgent filii in parentes, et morte eos afficient :

10:22  et eritis odio omnibus propter nomen meum : qui autem perseveraverit usque in finem, hic salvus erit.

10:23  Cum autem persequentur vos in civitate ista, fugite in aliam. Amen dico vobis, non consummabitis civitates Israël, donec veniat Filius hominis.

10:24  Non est discipulus super magistrum, nec servus super dominum suum :

10:25  sufficit discipulo ut sit sicut magister ejus, et servo, sicut dominus ejus. Si patremfamilias Beelzebub vocaverunt, quanto magis domesticos ejus ?

10:26  Ne ergo timueritis eos. Nihil enim est opertum, quod non revelabitur : et occultum, quod non scietur.

10:27  Quod dico vobis in tenebris, dicite in lumine : et quod in aure auditis, prædicate super tecta.

10:28  Et nolite timere eos qui occidunt corpus, animam autem non possunt occidere : sed potius timete eum, qui potest et animam et corpus perdere in gehennam.

10:29  Nonne duo passeres asse veneunt ? et unus ex illis non cadet super terram sine Patre vestro.

10:30  Vestri autem capilli capitis omnes numerati sunt.

10:31  Nolite ergo timere : multis passeribus meliores estis vos.

10:32  Omnis ergo qui confitebitur me coram hominibus, confitebor et ego eum coram Patre meo, qui in cælis est.

10:33  Qui autem negaverit me coram hominibus, negabo et ego eum coram Patre meo, qui in cælis est.

10:34  Nolite arbitrari quia pacem venerim mittere in terram : non veni pacem mittere, sed gladium :

10:35  veni enim separare hominem adversus patrem suum, et filiam adversus matrem suam, et nurum adversus socrum suam :

10:36  et inimici hominis, domestici ejus.

10:37  Qui amat patrem aut matrem plus quam me, non est me dignus : et qui amat filium aut filiam super me, non est me dignus.

10:38  Et qui non accipit crucem suam, et sequitur me, non est me dignus.

10:39  Qui invenit animam suam, perdet illam : et qui perdiderit animam suam propter me, inveniet eam.

10:40  Qui recipit vos, me recipit : et qui me recipit, recipit eum qui me misit.

10:41  Qui recipit prophetam in nomine prophetæ, mercedem prophetæ accipiet : et qui recipit justum in nomine justi, mercedem justi accipiet.

10:42  Et quicumque potum dederit uni ex minimis istis calicem aquæ frigidæ tantum in nomine discipuli : amen dico vobis, non perdet mercedem suam.

Chapter 11

11:1  Et factum est, cum consummasset Jesus, præcipiens duodecim discipulis suis, transiit inde ut doceret, et prædicaret in civitatibus eorum.

11:2  Joannes autem cum audisset in vinculis opera Christi, mittens duos de discipulis suis,

11:3  ait illi : Tu es, qui venturus es, an alium exspectamus ?

11:4  Et respondens Jesus ait illis : Euntes renuntiate Joanni quæ audistis, et vidistis.

11:5  Cæci vident, claudi ambulant, leprosi mundantur, surdi audiunt, mortui resurgunt, pauperes evangelizantur :

11:6  et beatus est, qui non fuerit scandalizatus in me.

11:7  Illis autem abeuntibus, cœpit Jesus dicere ad turbas de Joanne : Quid existis in desertum videre ? arundinem vento agitatam ?

11:8  Sed quid existis videre ? hominem mollibus vestitum ? Ecce qui mollibus vestiuntur, in domibus regum sunt.

11:9  Sed quid existis videre ? prophetam ? Etiam dico vobis, et plus quam prophetam.

11:10  Hic est enim de quo scriptum est : Ecce ego mitto angelum meum ante faciem tuam, qui præparabit viam tuam ante te.

11:11  Amen dico vobis, non surrexit inter natos mulierum major Joanne Baptista : qui autem minor est in regno cælorum, major est illo.

11:12  A diebus autem Joannis Baptistæ usque nunc, regnum cælorum vim patitur, et violenti rapiunt illud.

11:13  Omnes enim prophetæ et lex usque ad Joannem prophetaverunt :

11:14  et si vultis recipere, ipse est Elias, qui venturus est.

11:15  Qui habet aures audiendi, audiat.

11:16  Cui autem similem æstimabo generationem istam ? Similis est pueris sedentibus in foro : qui clamantes coæqualibus

11:17  dicunt : Cecinimus vobis, et non saltastis : lamentavimus, et non planxistis.

11:18  Venit enim Joannes neque manducans, neque bibens, et dicunt : Dæmonium habet.

11:19  Venit Filius hominis manducans, et bibens, et dicunt : Ecce homo vorax, et potator vini, publicanorum et peccatorum amicus. Et justificata est sapientia a filiis suis.

11:20  Tunc cœpit exprobrare civitatibus, in quibus factæ sunt plurimæ virtutes ejus, quia non egissent pœnitentiam :

11:21  Væ tibi Corozain, væ tibi Bethsaida : quia, si in Tyro et Sidone factæ essent virtutes quæ factæ sunt in vobis, olim in cilicio et cinere pœnitentiam egissent.

11:22  Verumtamen dico vobis : Tyro et Sidoni remissius erit in die judicii, quam vobis.

11:23  Et tu Capharnaum, numquid usque in cælum exaltaberis ? usque in infernum descendes, quia si in Sodomis factæ fuissent virtutes quæ factæ sunt in te, forte mansissent usque in hanc diem.

11:24  Verumtamen dico vobis, quia terræ Sodomorum remissius erit in die judicii, quam tibi.

11:25  In illo tempore respondens Jesus dixit : Confiteor tibi, Pater, Domine cæli et terræ, quia abscondisti hæc a sapientibus, et prudentibus, et revelasti ea parvulis.

11:26  Ita Pater : quoniam sic fuit placitum ante te.

11:27  Omnia mihi tradita sunt a Patre meo. Et nemo novit Filium, nisi Pater : neque Patrem quis novit, nisi Filius, et cui voluerit Filius revelare.

11:28  Venite ad me omnes qui laboratis, et onerati estis, et ego reficiam vos.

11:29  Tollite jugum meum super vos, et discite a me, quia mitis sum, et humilis corde : et invenietis requiem animabus vestris.

11:30  Jugum enim meum suave est, et onus meum leve.

Chapter 12

12:1  In illo tempore abiit Jesus per sata sabbato : discipuli autem ejus esurientes cœperunt vellere spicas, et manducare.

12:2  Pharisæi autem videntes, dixerunt ei : Ecce discipuli tui faciunt quod non licet facere sabbatis.

12:3  At ille dixit eis : Non legistis quid fecerit David, quando esuriit, et qui cum eo erant :

12:4  quomodo intravit in domum Dei, et panes propositionis comedit, quos non licebat ei edere, neque his qui cum eo erant, nisi solis sacerdotibus ?

12:5  aut non legistis in lege quia sabbatis sacerdotes in templo sabbatum violant, et sine crimine sunt ?

12:6  Dico autem vobis, quia templo major est hic.

12:7  Si autem sciretis, quid est : Misericordiam volo, et non sacrificium : numquam condemnassetis innocentes :

12:8  dominus enim est Filius hominis etiam sabbati.

12:9  Et cum inde transisset, venit in synagogam eorum.

12:10  Et ecce homo manum habens aridam, et interrogabant eum, dicentes : Si licet sabbatis curare ? ut accusarent eum.

12:11  Ipse autem dixit illis : Quis erit ex vobis homo, qui habeat ovem unam, et si ceciderit hæc sabbatis in foveam, nonne tenebit et levabit eam ?

12:12  Quanto magis melior est homo ove ? itaque licet sabbatis benefacere.

12:13  Tunc ait homini : Extende manum tuam. Et extendit, et restituta est sanitati sicut altera.

12:14  Exeuntes autem pharisæi, consilium faciebant adversus eum, quomodo perderent eum.

12:15  Jesus autem sciens recessit inde : et secuti sunt eum multi, et curavit eos omnes :

12:16  et præcepit eis ne manifestum eum facerent.

12:17  Ut adimpleretur quod dictum est per Isaiam prophetam, dicentem :

12:18  Ecce puer meus, quem elegi, dilectus meus, in quo bene complacuit animæ meæ. Ponam spiritum meum super eum, et judicium gentibus nuntiabit.

12:19  Non contendet, neque clamabit, neque audiet aliquis in plateis vocem ejus :

12:20  arundinem quassatam non confringet, et linum fumigans non extinguet, donec ejiciat ad victoriam judicium :

12:21  et in nomine ejus gentes sperabunt.

12:22  Tunc oblatus est ei dæmonium habens, cæcus, et mutus, et curavit eum ita ut loqueretur, et videret.

12:23  Et stupebant omnes turbæ, et dicebant : Numquid hic est filius David ?

12:24  Pharisæi autem audientes, dixerunt : Hic non ejicit dæmones nisi in Beelzebub principe dæmoniorum.

12:25  Jesus autem sciens cogitationes eorum, dixit eis : Omne regnum divisum contra se desolabitur : et omnis civitas vel domus divisa contra se, non stabit.

12:26  Et si Satanas Satanam ejicit, adversus se divisus est : quomodo ergo stabit regnum ejus ?

12:27  Et si ego in Beelzebub ejicio dæmones, filii vestri in quo ejiciunt ? ideo ipsi judices vestri erunt.

12:28  Si autem ego in Spiritu Dei ejicio dæmones, igitur pervenit in vos regnum Dei.

12:29  Aut quomodo potest quisquam intrare in domum fortis, et vasa ejus diripere, nisi prius alligaverit fortem ? et tunc domum illius diripiet.

12:30  Qui non est mecum, contra me est ; et qui non congregat mecum, spargit.

12:31  Ideo dico vobis : Omne peccatum et blasphemia remittetur hominibus, Spiritus autem blasphemia non remittetur.

12:32  Et quicumque dixerit verbum contra Filium hominis, remittetur ei : qui autem dixerit contra Spiritum Sanctum, non remittetur ei, neque in hoc sæculo, neque in futuro.

12:33  Aut facite arborem bonam, et fructum ejus bonum : aut facite arborem malam, et fructum ejus malum : siquidem ex fructu arbor agnoscitur.

12:34  Progenies viperarum, quomodo potestis bona loqui, cum sitis mali ? ex abundantia enim cordis os loquitur.

12:35  Bonus homo de bono thesauro profert bona : et malus homo de malo thesauro profert mala.

12:36  Dico autem vobis quoniam omne verbum otiosum, quod locuti fuerint homines, reddent rationem de eo in die judicii.

12:37  Ex verbis enim tuis justificaberis et ex verbis tuis condemnaberis.

12:38  Tunc responderunt ei quidam de scribis et pharisæis, dicentes : Magister, volumus a te signum videre.

12:39  Qui respondens ait illis : Generatio mala et adultera signum quærit : et signum non dabitur ei, nisi signum Jonæ prophetæ.

12:40  Sicut enim fuit Jonas in ventre ceti tribus diebus, et tribus noctibus, sic erit Filius hominis in corde terræ tribus diebus et tribus noctibus.

12:41  Viri Ninivitæ surgent in judicio cum generatione ista, et condemnabunt eam : quia pœnitentiam egerunt in prædicatione Jonæ, et ecce plus quam Jonas hic.

12:42  Regina austri surget in judicio cum generatione ista, et condemnabit eam : quia venit a finibus terræ audire sapientiam Salomonis, et ecce plus quam Salomon hic.

12:43  Cum autem immundus spiritus exierit ab homine, ambulat per loca arida, quærens requiem, et non invenit.

12:44  Tunc dicit : Revertar in domum meam, unde exivi. Et veniens invenit eam vacantem, scopis mundatam, et ornatam.

12:45  Tunc vadit, et assumit septem alios spiritus secum nequiores se, et intrantes habitant ibi : et fiunt novissima hominis illius pejora prioribus. Sic erit et generationi huic pessimæ.

12:46  Adhuc eo loquente ad turbas, ecce mater ejus et fratres stabant foris, quærentes loqui ei.

12:47  Dixit autem ei quidam : Ecce mater tua, et fratres tui foris stant quærentes te.

12:48  At ipse respondens dicenti sibi, ait : Quæ est mater mea, et qui sunt fratres mei ?

12:49  Et extendens manum in discipulos suos, dixit : Ecce mater mea, et fratres mei.

12:50  Quicumque enim fecerit voluntatem Patris mei, qui in cælis est, ipse meus frater, et soror, et mater est.

Chapter 13

13:1  In illo die exiens Jesus de domo, sedebat secus mare.

13:2  Et congregatæ sunt ad eum turbæ multæ, ita ut naviculam ascendens sederet : et omnis turba stabat in littore,

13:3  et locutus est eis multa in parabolis, dicens : Ecce exiit qui seminat, seminare.

13:4  Et dum seminat, quædam ceciderunt secus viam, et venerunt volucres cæli, et comederunt ea.

13:5  Alia autem ceciderunt in petrosa, ubi non habebant terram multam : et continuo exorta sunt, quia non habebant altitudinem terræ :

13:6  sole autem orto æstuaverunt ; et quia non habebant radicem, aruerunt.

13:7  Alia autem ceciderunt in spinas : et creverunt spinæ, et suffocaverunt ea.

13:8  Alia autem ceciderunt in terram bonam : et dabant fructum, aliud centesimum, aliud sexagesimum, aliud trigesimum.

13:9  Qui habet aures audiendi, audiat.

13:10  Et accedentes discipuli dixerunt ei : Quare in parabolis loqueris eis ?

13:11  Qui respondens, ait illis : Quia vobis datum est nosse mysteria regni cælorum : illis autem non est datum.

13:12  Qui enim habet, dabitur ei, et abundabit : qui autem non habet, et quod habet auferetur ab eo.

13:13  Ideo in parabolis loquor eis : quia videntes non vident, et audientes non audiunt, neque intelligunt.

13:14  Et adimpletur in eis prophetia Isaiæ, dicentis : Auditu audietis, et non intelligetis : et videntes videbitis, et non videbitis.

13:15  Incrassatum est enim cor populi hujus, et auribus graviter audierunt, et oculos suos clauserunt : nequando videant oculis, et auribus audiant, et corde intelligant, et convertantur, et sanem eos.

13:16  Vestri autem beati oculi quia vident, et aures vestræ quia audiunt.

13:17  Amen quippe dico vobis, quia multi prophetæ et justi cupierunt videre quæ videtis, et non viderunt : et audire quæ auditis, et non audierunt.

13:18  Vos ergo audite parabolam seminantis.

13:19  Omnis qui audit verbum regni, et non intelligit, venit malus, et rapit quod seminatum est in corde ejus : hic est qui secus viam seminatus est.

13:20  Qui autem super petrosa seminatus est, hic est qui verbum audit, et continuo cum gaudio accipit illud :

13:21  non habet autem in se radicem, sed est temporalis : facta autem tribulatione et persecutione propter verbum, continuo scandalizatur.

13:22  Qui autem seminatus est in spinis, hic est qui verbum audit, et sollicitudo sæculi istius, et fallacia divitiarum suffocat verbum, et sine fructu efficitur.

13:23  Qui vero in terram bonam seminatus est, hic est qui audit verbum, et intelligit, et fructum affert, et facit aliud quidem centesimum, aliud autem sexagesimum, aliud vero trigesimum.

13:24  Aliam parabolam proposuit illis, dicens : Simile factum est regnum cælorum homini, qui seminavit bonum semen in agro suo :

13:25  cum autem dormirent homines, venit inimicus ejus, et superseminavit zizania in medio tritici, et abiit.

13:26  Cum autem crevisset herba, et fructum fecisset, tunc apparuerunt et zizania.

13:27  Accedentes autem servi patrisfamilias, dixerunt ei : Domine, nonne bonum semen seminasti in agro tuo ? unde ergo habet zizania ?

13:28  Et ait illis : Inimicus homo hoc fecit. Servi autem dixerunt ei : Vis, imus, et colligimus ea ?

13:29  Et ait : Non : ne forte colligentes zizania, eradicetis simul cum eis et triticum.

13:30  Sinite utraque crescere usque ad messem, et in tempore messis dicam messoribus : Colligite primum zizania, et alligate ea in fasciculos ad comburendum : triticum autem congregate in horreum meum.

13:31  Aliam parabolam proposuit eis dicens : Simile est regnum cælorum grano sinapis, quod accipiens homo seminavit in agro suo :

13:32  quod minimum quidem est omnibus seminibus : cum autem creverit, majus est omnibus oleribus, et fit arbor, ita ut volucres cæli veniant, et habitent in ramis ejus.

13:33  Aliam parabolam locutus est eis : Simile est regnum cælorum fermento, quod acceptum mulier abscondit in farinæ satis tribus, donec fermentatum est totum.

13:34  Hæc omnia locutus est Jesus in parabolis ad turbas : et sine parabolis non loquebatur eis :

13:35  ut impleretur quod dictum erat per prophetam dicentem : Aperiam in parabolis os meum ; eructabo abscondita a constitutione mundi.

13:36  Tunc, dimissis turbis, venit in domum : et accesserunt ad eum discipuli ejus, dicentes : Edissere nobis parabolam zizaniorum agri.

13:37  Qui respondens ait illis : Qui seminat bonum semen, est Filius hominis.

13:38  Ager autem est mundus. Bonum vero semen, hi sunt filii regni. Zizania autem, filii sunt nequam.

13:39  Inimicus autem, qui seminavit ea, est diabolus. Messis vero, consummatio sæculi est. Messores autem, angeli sunt.

13:40  Sicut ergo colliguntur zizania, et igni comburuntur : sic erit in consummatione sæculi.

13:41  Mittet Filius hominis angelos suos, et colligent de regno ejus omnia scandala, et eos qui faciunt iniquitatem :

13:42  et mittent eos in caminum ignis. Ibi erit fletus et stridor dentium.

13:43  Tunc justi fulgebunt sicut sol in regno Patris eorum. Qui habet aures audiendi, audiat.

13:44  Simile est regnum cælorum thesauro abscondito in agro : quem qui invenit homo, abscondit, et præ gaudio illius vadit, et vendit universa quæ habet, et emit agrum illum.

13:45  Iterum simile est regnum cælorum homini negotiatori, quærenti bonas margaritas.

13:46  Inventa autem una pretiosa margarita, abiit, et vendidit omnia quæ habuit, et emit eam.

13:47  Iterum simile est regnum cælorum sagenæ missæ in mare, et ex omni genere piscium congreganti.

13:48  Quam, cum impleta esset, educentes, et secus littus sedentes, elegerunt bonos in vasa, malos autem foras miserunt.

13:49  Sic erit in consummatione sæculi : exibunt angeli, et separabunt malos de medio justorum,

13:50  et mittent eos in caminum ignis : ibi erit fletus, et stridor dentium.

13:51  Intellexistis hæc omnia ? Dicunt ei : Etiam.

13:52  Ait illis : Ideo omnis scriba doctus in regno cælorum, similis est homini patrifamilias, qui profert de thesauro suo nova et vetera.

13:53  Et factum est, cum consummasset Jesus parabolas istas, transiit inde.

13:54  Et veniens in patriam suam, docebat eos in synagogis eorum, ita ut mirarentur, et dicerent : Unde huic sapientia hæc, et virtutes ?

13:55  Nonne hic est fabri filius ? nonne mater ejus dicitur Maria, et fratres ejus, Jacobus, et Joseph, et Simon, et Judas ?

13:56  et sorores ejus, nonne omnes apud nos sunt ? unde ergo huic omnia ista ?

13:57  Et scandalizabantur in eo. Jesus autem dixit eis : Non est propheta sine honore, nisi in patria sua, et in domo sua.

13:58  Et non fecit ibi virtutes multas propter incredulitatem illorum.

Chapter 14

14:1  In illo tempore audivit Herodes tetrarcha famam Jesu :

14:2  et ait pueris suis : Hic est Joannes Baptista : ipse surrexit a mortuis, et ideo virtutes operantur in eo.

14:3  Herodes enim tenuit Joannem, et alligavit eum : et posuit in carcerem propter Herodiadem uxorem fratris sui.

14:4  Dicebat enim illi Joannes : Non licet tibi habere eam.

14:5  Et volens illum occidere, timuit populum : quia sicut prophetam eum habebant.

14:6  Die autem natalis Herodis saltavit filia Herodiadis in medio, et placuit Herodi :

14:7  unde cum juramento pollicitus est ei dare quodcumque postulasset ab eo.

14:8  At illa præmonita a matre sua : Da mihi, inquit, hic in disco caput Joannis Baptistæ.

14:9  Et contristatus est rex : propter juramentum autem, et eos qui pariter recumbebant, jussit dari.

14:10  Misitque et decollavit Joannem in carcere.

14:11  Et allatum est caput ejus in disco, et datum est puellæ, et attulit matri suæ.

14:12  Et accedentes discipuli ejus, tulerunt corpus ejus, et sepelierunt illud : et venientes nuntiaverunt Jesu.

14:13  Quod cum audisset Jesus, secessit inde in navicula, in locum desertum seorsum : et cum audissent turbæ, secutæ sunt eum pedestres de civitatibus.

14:14  Et exiens vidit turbam multam, et misertus est eis, et curavit languidos eorum.

14:15  Vespere autem facto, accesserunt ad eum discipuli ejus, dicentes : Desertus est locus, et hora jam præteriit : dimitte turbas, ut euntes in castella, emant sibi escas.

14:16  Jesus autem dixit eis : Non habent necesse ire : date illis vos manducare.

14:17  Responderunt ei : Non habemus hic nisi quinque panes et duos pisces.

14:18  Qui ait eis : Afferte mihi illos huc.

14:19  Et cum jussisset turbam discumbere super fœnum, acceptis quinque panibus et duobus piscibus, aspiciens in cælum benedixit, et fregit, et dedit discipulis panes, discipuli autem turbis.

14:20  Et manducaverunt omnes, et saturati sunt. Et tulerunt reliquias, duodecim cophinos fragmentorum plenos.

14:21  Manducantium autem fuit numerus quinque millia virorum, exceptis mulieribus et parvulis.

14:22  Et statim compulit Jesus discipulos ascendere in naviculam, et præcedere eum trans fretum, donec dimitteret turbas.

14:23  Et dimissa turba, ascendit in montem solus orare. Vespere autem facto solus erat ibi :

14:24  navicula autem in medio mari jactabatur fluctibus : erat enim contrarius ventus.

14:25  Quarta enim vigilia noctis, venit ad eos ambulans super mare.

14:26  Et videntes eum super mare ambulantem, turbati sunt, dicentes : Quia phantasma est. Et præ timore clamaverunt.

14:27  Statimque Jesus locutus est eis, dicens : Habete fiduciam : ego sum, nolite timere.

14:28  Respondens autem Petrus, dixit : Domine, si tu es, jube me ad te venire super aquas.

14:29  At ipse ait : Veni. Et descendens Petrus de navicula, ambulabat super aquam ut veniret ad Jesum.

14:30  Videns vero ventum validum, timuit : et cum cœpisset mergi, clamavit dicens : Domine, salvum me fac.

14:31  Et continuo Jesus extendens manum, apprehendit eum : et ait illi : Modicæ fidei, quare dubitasti ?

14:32  Et cum ascendissent in naviculam, cessavit ventus.

14:33  Qui autem in navicula erant, venerunt, et adoraverunt eum, dicentes : Vere Filius Dei es.

14:34  Et cum transfretassent, venerunt in terram Genesar.

14:35  Et cum cognovissent eum viri loci illius, miserunt in universam regionem illam, et obtulerunt ei omnes male habentes :

14:36  et rogabant eum ut vel fimbriam vestimenti ejus tangerent. Et quicumque tetigerunt, salvi facti sunt.

Chapter 15

15:1  Tunc accesserunt ad eum ab Jerosolymis scribæ et pharisæi, dicentes :

15:2  Quare discipuli tui transgrediuntur traditionem seniorum ? non enim lavant manus suas cum panem manducant.

15:3  Ipse autem respondens ait illis : Quare et vos transgredimini mandatum Dei propter traditionem vestram ? Nam Deus dixit :

15:4  Honora patrem, et matrem : et, Qui maledixerit patri, vel matri, morte moriatur.

15:5  Vos autem dicitis : Quicumque dixerit patri, vel matri : Munus, quodcumque est ex me, tibi proderit :

15:6  et non honorificabit patrem suum, aut matrem suam : et irritum fecistis mandatum Dei propter traditionem vestram.

15:7  Hypocritæ, bene prophetavit de vobis Isaias, dicens :

15:8  Populus hic labiis me honorat : cor autem eorum longe est a me.

15:9  Sine causa autem colunt me, docentes doctrinas et mandata hominum.

15:10  Et convocatis ad se turbis, dixit eis : Audite, et intelligite.

15:11  Non quod intrat in os, coinquinat hominem : sed quod procedit ex ore, hoc coinquinat hominem.

15:12  Tunc accedentes discipuli ejus, dixerunt ei : Scis quia pharisæi audito verbo hoc, scandalizati sunt ?

15:13  At ille respondens ait : Omnis plantatio, quam non plantavit Pater meus cælestis, eradicabitur.

15:14  Sinite illos : cæci sunt, et duces cæcorum ; cæcus autem si cæco ducatum præstet, ambo in foveam cadunt.

15:15  Respondens autem Petrus dixit ei : Edissere nobis parabolam istam.

15:16  At ille dixit : Adhuc et vos sine intellectu estis ?

15:17  Non intelligitis quia omne quod in os intrat, in ventrem vadit, et in secessum emittitur ?

15:18  Quæ autem procedunt de ore, de corde exeunt, et ea coinquinant hominem :

15:19  de corde enim exeunt cogitationes malæ, homicidia, adulteria, fornicationes, furta, falsa testimonia, blasphemiæ :

15:20  hæc sunt, quæ coinquinant hominem. Non lotis autem manibus manducare, non coinquinat hominem.

15:21  Et egressus inde Jesus secessit in partes Tyri et Sidonis.

15:22  Et ecce mulier chananæa a finibus illis egressa clamavit, dicens ei : Miserere mei, Domine fili David : filia mea male a dæmonio vexatur.

15:23  Qui non respondit ei verbum. Et accedentes discipuli ejus rogabant eum dicentes : Dimitte eam : quia clamat post nos.

15:24  Ipse autem respondens ait : Non sum missus nisi ad oves, quæ perierunt domus Israël.

15:25  At illa venit, et adoravit eum, dicens : Domine, adjuva me.

15:26  Qui respondens ait : Non est bonum sumere panem filiorum, et mittere canibus.

15:27  At illa dixit : Etiam Domine : nam et catelli edunt de micis quæ cadunt de mensa dominorum suorum.

15:28  Tunc respondens Jesus, ait illi : O mulier, magna est fides tua : fiat tibi sicut vis. Et sanata est filia ejus ex illa hora.

15:29  Et cum transisset inde Jesus, venit secus mare Galilææ : et ascendens in montem, sedebat ibi.

15:30  Et accesserunt ad eum turbæ multæ, habentes secum mutos, cæcos, claudos, debiles, et alios multos : et projecerunt eos ad pedes ejus, et curavit eos,

15:31  ita ut turbæ mirarentur, videntes mutos loquentes, claudos ambulantes, cæcos videntes : et magnificabant Deum Israël.

15:32  Jesus autem, convocatis discipulis suis, dixit : Misereor turbæ, quia triduo jam perseverant mecum, et non habent quod manducent : et dimittere eos jejunos nolo, ne deficiant in via.

15:33  Et dicunt ei discipuli : Unde ergo nobis in deserto panes tantos, ut saturemus turbam tantam ?

15:34  Et ait illis Jesus : Quot habetis panes ? At illi dixerunt : Septem, et paucos pisciculos.

15:35  Et præcepit turbæ ut discumberent super terram.

15:36  Et accipiens septem panes, et pisces, et gratias agens, fregit, et dedit discipulis suis, et discipuli dederunt populo.

15:37  Et comederunt omnes, et saturati sunt. Et quod superfuit de fragmentis, tulerunt septem sportas plenas.

15:38  Erant autem qui manducaverunt quatuor millia hominum, extra parvulos et mulieres.

15:39  Et, dimissa turba, ascendit in naviculam : et venit in fines Magedan.

Chapter 16

16:1  Et accesserunt ad eum pharisæi et sadducæi tentantes : et rogaverunt eum ut signum de cælo ostenderet eis.

16:2  At ille respondens, ait illis : Facto vespere dicitis : Serenum erit, rubicundum est enim cælum.

16:3  Et mane : Hodie tempestas, rutilat enim triste cælum.

16:4  Faciem ergo cæli dijudicare nostis : signa autem temporum non potestis scire ? Generatio mala et adultera signum quærit : et signum non dabitur ei, nisi signum Jonæ prophetæ. Et relictis illis, abiit.

16:5  Et cum venissent discipuli ejus trans fretum, obliti sunt panes accipere.

16:6  Qui dixit illis : Intuemini, et cavete a fermento pharisæorum et sadducæorum.

16:7  At illi cogitabant intra se dicentes : Quia panes non accepimus.

16:8  Sciens autem Jesus, dixit : Quid cogitatis intra vos modicæ fidei, quia panes non habetis ?

16:9  Nondum intelligitis, neque recordamini quinque panum in quinque millia hominum, et quot cophinos sumpsistis ?

16:10  neque septem panum in quatuor millia hominum, et quot sportas sumpsistis ?

16:11  Quare non intelligitis, quia non de pane dixi vobis : Cavete a fermento pharisæorum et sadducæorum ?

16:12  Tunc intellexerunt quia non dixerit cavendum a fermento panum, sed a doctrina pharisæorum et sadducæorum.

16:13  Venit autem Jesus in partes Cæsareæ Philippi : et interrogabat discipulos suos, dicens : Quem dicunt homines esse Filium hominis ?

16:14  At illi dixerunt : Alii Joannem Baptistam, alii autem Eliam, alii vero Jeremiam, aut unum ex prophetis.

16:15  Dicit illis Jesus : Vos autem, quem me esse dicitis ?

16:16  Respondens Simon Petrus dixit : Tu es Christus, Filius Dei vivi.

16:17  Respondens autem Jesus, dixit ei : Beatus es Simon Bar Jona : quia caro et sanguis non revelavit tibi, sed Pater meus, qui in cælis est.

16:18  Et ego dico tibi, quia tu es Petrus, et super hanc petram ædificabo Ecclesiam meam, et portæ inferi non prævalebunt adversus eam.

16:19  Et tibi dabo claves regni cælorum. Et quodcumque ligaveris super terram, erit ligatum et in cælis : et quodcumque solveris super terram, erit solutum et in cælis.

16:20  Tunc præcepit discipulis suis ut nemini dicerent quia ipse esset Jesus Christus.

16:21  Exinde cœpit Jesus ostendere discipulis suis, quia oporteret eum ire Jerosolymam, et multa pati a senioribus, et scribis, et principibus sacerdotum, et occidi, et tertia die resurgere.

16:22  Et assumens eum Petrus, cœpit increpare illum dicens : Absit a te, Domine : non erit tibi hoc.

16:23  Qui conversus, dixit Petro : Vade post me Satana, scandalum es mihi : quia non sapis ea quæ Dei sunt, sed ea quæ hominum.

16:24  Tunc Jesus dixit discipulis suis : Si quis vult post me venire, abneget semetipsum, et tollat crucem suam, et sequatur me.

16:25  Qui enim voluerit animam suam salvam facere, perdet eam : qui autem perdiderit animam suam propter me, inveniet eam.

16:26  Quid enim prodest homini, si mundum universum lucretur, animæ vero suæ detrimentum patiatur ? aut quam dabit homo commutationem pro anima sua ?

16:27  Filius enim hominis venturus est in gloria Patris sui cum angelis suis : et tunc reddet unicuique secundum opera ejus.

16:28  Amen dico vobis, sunt quidam de hic stantibus, qui non gustabunt mortem, donec videant Filium hominis venientem in regno suo.

Chapter 17

17:1  Et post dies sex assumit Jesus Petrum, et Jacobum, et Joannem fratrem ejus, et ducit illos in montem excelsum seorsum :

17:2  et transfiguratus est ante eos. Et resplenduit facies ejus sicut sol : vestimenta autem ejus facta sunt alba sicut nix.

17:3  Et ecce apparuerunt illis Moyses et Elias cum eo loquentes.

17:4  Respondens autem Petrus, dixit ad Jesum : Domine, bonum est nos hic esse : si vis, faciamus tria tabernacula, tibi unum, Moysi unum, et Eliæ unum.

17:5  Adhuc eo loquente, ecce nubes lucida obumbravit eos. Et ecce vox de nube, dicens : Hic est Filius meus dilectus, in quo mihi bene complacui : ipsum audite.

17:6  Et audientes discipuli ceciderunt in faciem suam, et timuerunt valde.

17:7  Et accessit Jesus, et tetigit eos : dixitque eis : Surgite, et nolite timere.

17:8  Levantes autem oculos suos, neminem viderunt, nisi solum Jesum.

17:9  Et descendentibus illis de monte, præcepit eis Jesus, dicens : Nemini dixeritis visionem, donec Filius hominis a mortuis resurgat.

17:10  Et interrogaverunt eum discipuli, dicentes : Quid ergo scribæ dicunt, quod Eliam oporteat primum venire ?

17:11  At ille respondens, ait eis : Elias quidem venturus est, et restituet omnia.

17:12  Dico autem vobis, quia Elias jam venit, et non cognoverunt eum, sed fecerunt in eo quæcumque voluerunt. Sic et Filius hominis passurus est ab eis.

17:13  Tunc intellexerunt discipuli, quia de Joanne Baptista dixisset eis.

17:14  Et cum venisset ad turbam, accessit ad eum homo genibus provolutus ante eum, dicens : Domine, miserere filio meo, quia lunaticus est, et male patitur : nam sæpe cadit in ignem, et crebro in aquam.

17:15  Et obtuli eum discipulis tuis, et non potuerunt curare eum.

17:16  Respondens autem Jesus, ait : O generatio incredula, et perversa, quousque ero vobiscum ? usquequo patiar vos ? Afferte huc illum ad me.

17:17  Et increpavit illum Jesus, et exiit ab eo dæmonium, et curatus est puer ex illa hora.

17:18  Tunc accesserunt discipuli ad Jesum secreto, et dixerunt : Quare nos non potuimus ejicere illum ?

17:19  Dixit illis Jesus : Propter incredulitatem vestram. Amen quippe dico vobis, si habueritis fidem sicut granum sinapis, dicetis monti huic : Transi hinc illuc, et transibit, et nihil impossibile erit vobis.

17:20  Hoc autem genus non ejicitur nisi per orationem et jejunium.

17:21  Conversantibus autem eis in Galilæa, dixit illis Jesus : Filius hominis tradendus est in manus hominum :

17:22  et occident eum, et tertia die resurget. Et contristati sunt vehementer.

17:23  Et cum venissent Capharnaum, accesserunt qui didrachma accipiebant ad Petrum, et dixerunt ei : Magister vester non solvit didrachma ?

17:24  Ait : Etiam. Et cum intrasset in domum, prævenit eum Jesus, dicens : Quid tibi videtur Simon ? reges terræ a quibus accipiunt tributum vel censum ? a filiis suis, an ab alienis ?

17:25  Et ille dixit : Ab alienis. Dixit illi Jesus : Ergo liberi sunt filii.

17:26  Ut autem non scandalizemus eos, vade ad mare, et mitte hamum : et eum piscem, qui primus ascenderit, tolle : et aperto ore ejus, invenies staterem : illum sumens, da eis pro me et te.

Chapter 18

18:1  In illa hora accesserunt discipuli ad Jesum, dicentes : Quis, putas, major est in regno cælorum ?

18:2  Et advocans Jesus parvulum, statuit eum in medio eorum,

18:3  et dixit : Amen dico vobis, nisi conversi fueritis, et efficiamini sicut parvuli, non intrabitis in regnum cælorum.

18:4  Quicumque ergo humiliaverit se sicut parvulus iste, hic est major in regno cælorum.

18:5  Et qui susceperit unum parvulum talem in nomine meo, me suscipit :

18:6  qui autem scandalizaverit unum de pusillis istis, qui in me credunt, expedit ei ut suspendatur mola asinaria in collo ejus, et demergatur in profundum maris.

18:7  Væ mundo a scandalis ! Necesse est enim ut veniant scandala : verumtamen væ homini illi, per quem scandalum venit.

18:8  Si autem manus tua, vel pes tuus scandalizat te, abscide eum, et projice abs te : bonum tibi est ad vitam ingredi debilem, vel claudum, quam duas manus vel duos pedes habentem mitti in ignem æternum.

18:9  Et si oculus tuus scandalizat te, erue eum, et projice abs te : bonum tibi est cum uno oculo in vitam intrare, quam duos oculos habentem mitti in gehennam ignis.

18:10  Videte ne contemnatis unum ex his pusillis : dico enim vobis, quia angeli eorum in cælis semper vident faciem Patris mei, qui in cælis est.

18:11  Venit enim Filius hominis salvare quod perierat.

18:12  Quid vobis videtur ? si fuerint alicui centum oves, et erravit una ex eis : nonne relinquit nonaginta novem in montibus, et vadit quærere eam quæ erravit ?

18:13  Et si contigerit ut inveniat eam : amen dico vobis, quia gaudet super eam magis quam super nonaginta novem, quæ non erraverunt.

18:14  Sic non est voluntas ante Patrem vestrum, qui in cælis est, ut pereat unus de pusillis istis.

18:15  Si autem peccaverit in te frater tuus, vade, et corripe eum inter te, et ipsum solum : si te audierit, lucratus eris fratrem tuum.

18:16  Si autem te non audierit, adhibe tecum adhuc unum, vel duos, ut in ore duorum, vel trium testium stet omne verbum.

18:17  Quod si non audierit eos : dic ecclesiæ. Si autem ecclesiam non audierit, sit tibi sicut ethnicus et publicanus.

18:18  Amen dico vobis, quæcumque alligaveritis super terram, erunt ligata et in cælo : et quæcumque solveritis super terram, erunt soluta et in cælo.

18:19  Iterum dico vobis, quia si duo ex vobis consenserint super terram, de omni re quamcumque petierint, fiet illis a Patre meo, qui in cælis est.

18:20  Ubi enim sunt duo vel tres congregati in nomine meo, ibi sum in medio eorum.

18:21  Tunc accedens Petrus ad eum, dixit : Domine, quoties peccabit in me frater meus, et dimittam ei ? usque septies ?

18:22  Dicit illi Jesus : Non dico tibi usque septies : sed usque septuagies septies.

18:23  Ideo assimilatum est regnum cælorum homini regi, qui voluit rationem ponere cum servis suis.

18:24  Et cum cœpisset rationem ponere, oblatus est ei unus, qui debebat ei decem millia talenta.

18:25  Cum autem non haberet unde redderet, jussit eum dominus ejus venundari, et uxorem ejus, et filios, et omnia quæ habebat, et reddi.

18:26  Procidens autem servus ille, orabat eum, dicens : Patientiam habe in me, et omnia reddam tibi.

18:27  Misertus autem dominus servi illius, dimisit eum, et debitum dimisit ei.

18:28  Egressus autem servus ille invenit unum de conservis suis, qui debebat ei centum denarios : et tenens suffocavit eum, dicens : Redde quod debes.

18:29  Et procidens conservus ejus, rogabat eum, dicens : Patientiam habe in me, et omnia reddam tibi.

18:30  Ille autem noluit : sed abiit, et misit eum in carcerem donec redderet debitum.

18:31  Videntes autem conservi ejus quæ fiebant, contristati sunt valde : et venerunt, et narraverunt domino suo omnia quæ facta fuerant.

18:32  Tunc vocavit illum dominus suus : et ait illi : Serve nequam, omne debitum dimisi tibi quoniam rogasti me :

18:33  nonne ergo oportuit et te misereri conservi tui, sicut et ego tui misertus sum ?

18:34  Et iratus dominus ejus tradidit eum tortoribus, quoadusque redderet universum debitum.

18:35  Sic et Pater meus cælestis faciet vobis, si non remiseritis unusquisque fratri suo de cordibus vestris.

Chapter 19

19:1  Et factum est, cum consummasset Jesus sermones istos, migravit a Galilæa, et venit in fines Judææ trans Jordanem,

19:2  et secutæ sunt eum turbæ multæ, et curavit eos ibi.

19:3  Et accesserunt ad eum pharisæi tentantes eum, et dicentes : Si licet homini dimittere uxorem suam, quacumque ex causa ?

19:4  Qui respondens, ait eis : Non legistis, quia qui fecit hominem ab initio, masculum et feminam fecit eos ? Et dixit :

19:5  Propter hoc dimittet homo patrem, et matrem, et adhærebit uxori suæ, et erunt duo in carne una.

19:6  Itaque jam non sunt duo, sed una caro. Quod ergo Deus conjunxit, homo non separet.

19:7  Dicunt illi : Quid ergo Moyses mandavit dare libellum repudii, et dimittere ?

19:8  Ait illis : Quoniam Moyses ad duritiam cordis vestri permisit vobis dimittere uxores vestras : ab initio autem non fuit sic.

19:9  Dico autem vobis, quia quicumque dimiserit uxorem suam, nisi ob fornicationem, et aliam duxerit, mœchatur : et qui dimissam duxerit, mœchatur.

19:10  Dicunt ei discipuli ejus : Si ita est causa hominis cum uxore, non expedit nubere.

19:11  Qui dixit illis : Non omnes capiunt verbum istud, sed quibus datum est.

19:12  Sunt enim eunuchi, qui de matris utero sic nati sunt : et sunt eunuchi, qui facti sunt ab hominibus : et sunt eunuchi, qui seipsos castraverunt propter regnum cælorum. Qui potest capere capiat.

19:13  Tunc oblati sunt ei parvuli, ut manus eis imponeret, et oraret. Discipuli autem increpabant eos.

19:14  Jesus vero ait eis : Sinite parvulos, et nolite eos prohibere ad me venire : talium est enim regnum cælorum.

19:15  Et cum imposuisset eis manus, abiit inde.

19:16  Et ecce unus accedens, ait illi : Magister bone, quid boni faciam ut habeam vitam æternam ?

19:17  Qui dixit ei : Quid me interrogas de bono ? Unus est bonus, Deus. Si autem vis ad vitam ingredi, serva mandata.

19:18  Dicit illi : Quæ ? Jesus autem dixit : Non homicidium facies ; non adulterabis ; non facies furtum ; non falsum testimonium dices ;

19:19  honora patrem tuum, et matrem tuam, et diliges proximum tuum sicut teipsum.

19:20  Dicit illi adolescens : Omnia hæc custodivi a juventute mea : quid adhuc mihi deest ?

19:21  Ait illi Jesus : Si vis perfectus esse, vade, vende quæ habes, et da pauperibus, et habebis thesaurum in cælo : et veni, sequere me.

19:22  Cum audisset autem adolescens verbum, abiit tristis : erat enim habens multas possessiones.

19:23  Jesus autem dixit discipulis suis : Amen dico vobis, quia dives difficile intrabit in regnum cælorum.

19:24  Et iterum dico vobis : Facilius est camelum per foramen acus transire, quam divitem intrare in regnum cælorum.

19:25  Auditis autem his, discipuli mirabantur valde, dicentes : Quis ergo poterit salvus esse ?

19:26  Aspiciens autem Jesus, dixit illis : Apud homines hoc impossibile est : apud Deum autem omnia possibilia sunt.

19:27  Tunc respondens Petrus, dixit ei : Ecce nos reliquimus omnia, et secuti sumus te : quid ergo erit nobis ?

19:28  Jesus autem dixit illis : Amen dico vobis, quod vos, qui secuti estis me, in regeneratione cum sederit Filius hominis in sede majestatis suæ, sedebitis et vos super sedes duodecim, judicantes duodecim tribus Israël.

19:29  Et omnis qui reliquerit domum, vel fratres, aut sorores, aut patrem, aut matrem, aut uxorem, aut filios, aut agros propter nomen meum, centuplum accipiet, et vitam æternam possidebit.

19:30  Multi autem erunt primi novissimi, et novissimi primi.

Chapter 20

20:1  Simile est regnum cælorum homini patrifamilias, qui exiit primo mane conducere operarios in vineam suam.

20:2  Conventione autem facta cum operariis ex denario diurno, misit eos in vineam suam.

20:3  Et egressus circa horam tertiam, vidit alios stantes in foro otiosos,

20:4  et dixit illis : Ite et vos in vineam meam, et quod justum fuerit dabo vobis.

20:5  Illi autem abierunt. Iterum autem exiit circa sextam et nonam horam : et fecit similiter.

20:6  Circa undecimam vero exiit, et invenit alios stantes, et dicit illis : Quid hic statis tota die otiosi ?

20:7  Dicunt ei : Quia nemo nos conduxit. Dicit illis : Ite et vos in vineam meam.

20:8  Cum sero autem factum esset, dicit dominus vineæ procuratori suo : Voca operarios, et redde illis mercedem incipiens a novissimis usque ad primos.

20:9  Cum venissent ergo qui circa undecimam horam venerant, acceperunt singulos denarios.

20:10  Venientes autem et primi, arbitrati sunt quod plus essent accepturi : acceperunt autem et ipsi singulos denarios.

20:11  Et accipientes murmurabant adversus patremfamilias,

20:12  dicentes : Hi novissimi una hora fecerunt, et pares illos nobis fecisti, qui portavimus pondus diei, et æstus.

20:13  At ille respondens uni eorum, dixit : Amice, non facio tibi injuriam : nonne ex denario convenisti mecum ?

20:14  Tolle quod tuum est, et vade : volo autem et huic novissimo dare sicut et tibi.

20:15  Aut non licet mihi quod volo, facere ? an oculus tuus nequam est, quia ego bonus sum ?

20:16  Sic erunt novissimi primi, et primi novissimi. Multi enim sunt vocati, pauci vero electi.

20:17  Et ascendens Jesus Jerosolymam, assumpsit duodecim discipulos secreto, et ait illis :

20:18  Ecce ascendimus Jerosolymam, et Filius hominis tradetur principibus sacerdotum, et scribis, et condemnabunt eum morte,

20:19  et tradent eum gentibus ad illudendum, et flagellandum, et crucifigendum, et tertia die resurget.

20:20  Tunc accessit ad eum mater filiorum Zebedæi cum filiis suis, adorans et petens aliquid ab eo.

20:21  Qui dixit ei : Quid vis ? Ait illi : Dic ut sedeant hi duo filii mei, unus ad dexteram tuam, et unus ad sinistram in regno tuo.

20:22  Respondens autem Jesus, dixit : Nescitis quid petatis. Potestis bibere calicem, quem ego bibiturus sum ? Dicunt ei : Possumus.

20:23  Ait illis : Calicem quidem meum bibetis : sedere autem ad dexteram meam vel sinistram non est meum dare vobis, sed quibus paratum est a Patre meo.

20:24  Et audientes decem, indignati sunt de duobus fratribus.

20:25  Jesus autem vocavit eos ad se, et ait : Scitis quia principes gentium dominantur eorum : et qui majores sunt, potestatem exercent in eos.

20:26  Non ita erit inter vos : sed quicumque voluerit inter vos major fieri, sit vester minister :

20:27  et qui voluerit inter vos primus esse, erit vester servus.

20:28  Sicut Filius hominis non venit ministrari, sed ministrare, et dare animam suam redemptionem pro multis.

20:29  Et egredientibus illis ab Jericho, secuta est eum turba multa,

20:30  et ecce duo cæci sedentes secus viam audierunt quia Jesus transiret : et clamaverunt, dicentes : Domine, miserere nostri, fili David.

20:31  Turba autem increpabat eos ut tacerent. At illi magis clamabant, dicentes : Domine, miserere nostri, fili David.

20:32  Et stetit Jesus, et vocavit eos, et ait : Quid vultis ut faciam vobis ?

20:33  Dicunt illi : Domine, ut aperiantur oculi nostri.

20:34  Misertus autem eorum Jesus, tetigit oculos eorum. Et confestim viderunt, et secuti sunt eum.

Chapter 21

21:1  Et cum appropinquassent Jerosolymis, et venissent Bethphage ad montem Oliveti : tunc Jesus misit duos discipulos,

21:2  dicens eis : Ite in castellum, quod contra vos est, et statim invenietis asinam alligatam, et pullum cum ea : solvite, et adducite mihi :

21:3  et si quis vobis aliquid dixerit, dicite quia Dominus his opus habet : et confestim dimittet eos.

21:4  Hoc autem totum factum est, ut adimpleretur quod dictum est per prophetam dicentem :

21:5  Dicite filiæ Sion : Ecce rex tuus venit tibi mansuetus, sedens super asinam, et pullum filium subjugalis.

21:6  Euntes autem discipuli fecerunt sicut præcepit illis Jesus.

21:7  Et adduxerunt asinam, et pullum : et imposuerunt super eos vestimenta sua, et eum desuper sedere fecerunt.

21:8  Plurima autem turba straverunt vestimenta sua in via : alii autem cædebant ramos de arboribus, et sternebant in via :

21:9  turbæ autem, quæ præcedebant, et quæ sequebantur, clamabant, dicentes : Hosanna filio David : benedictus, qui venit in nomine Domini : hosanna in altissimis.

21:10  Et cum intrasset Jerosolymam, commota est universa civitas, dicens : Quis est hic ?

21:11  Populi autem dicebant : Hic est Jesus propheta a Nazareth Galilææ.

21:12  Et intravit Jesus in templum Dei, et ejiciebat omnes vendentes et ementes in templo, et mensas numulariorum, et cathedras vendentium columbas evertit :

21:13  et dicit eis : Scriptum est : Domus mea domus orationis vocabitur : vos autem fecistis illam speluncam latronum.

21:14  Et accesserunt ad eum cæci, et claudi in templo : et sanavit eos.

21:15  Videntes autem principes sacerdotum et scribæ mirabilia quæ fecit, et pueros clamantes in templo, et dicentes : Hosanna filio David : indignati sunt,

21:16  et dixerunt ei : Audis quid isti dicunt ? Jesus autem dixit eis : Utique. Numquam legistis : Quia ex ore infantium et lactentium perfecisti laudem ?

21:17  Et relictis illis, abiit foras extra civitatem in Bethaniam : ibique mansit.

21:18  Mane autem revertens in civitatem, esuriit.

21:19  Et videns fici arborem unam secus viam, venit ad eam : et nihil invenit in ea nisi folia tantum, et ait illi : Numquam ex te fructus nascatur in sempiternum. Et arefacta est continuo ficulnea.

21:20  Et videntes discipuli, mirati sunt, dicentes : Quomodo continuo aruit ?

21:21  Respondens autem Jesus, ait eis : Amen dico vobis, si habueritis fidem, et non hæsitaveritis, non solum de ficulnea facietis, sed et si monti huic dixeritis : Tolle, et jacta te in mare, fiet.

21:22  Et omnia quæcumque petieritis in oratione credentes, accipietis.

21:23  Et cum venisset in templum, accesserunt ad eum docentem principes sacerdotum, et seniores populi, dicentes : In qua potestate hæc facis ? et quis tibi dedit hanc potestatem ?

21:24  Respondens Jesus dixit eis : Interrogabo vos et ego unum sermonem : quem si dixeritis mihi, et ego vobis dicam in qua potestate hæc facio.

21:25  Baptismus Joannis unde erat ? e cælo, an ex hominibus ? At illi cogitabant inter se, dicentes :

21:26  Si dixerimus, e cælo, dicet nobis : Quare ergo non credidistis illi ? Si autem dixerimus, ex hominibus, timemus turbam : omnes enim habebant Joannem sicut prophetam.

21:27  Et respondentes Jesu, dixerunt : Nescimus. Ait illis et ipse : Nec ego dico vobis in qua potestate hæc facio.

21:28  Quid autem vobis videtur ? Homo quidam habebat duos filios, et accedens ad primum, dixit : Fili, vade hodie, operare in vinea mea.

21:29  Ille autem respondens, ait : Nolo. Postea autem, pœnitentia motus, abiit.

21:30  Accedens autem ad alterum, dixit similiter. At ille respondens, ait : Eo, domine, et non ivit :

21:31  quis ex duobus fecit voluntatem patris ? Dicunt ei : Primus. Dicit illis Jesus : Amen dico vobis, quia publicani et meretrices præcedent vos in regnum Dei.

21:32  Venit enim ad vos Joannes in via justitiæ, et non credidistis ei : publicani autem et meretrices crediderunt ei : vos autem videntes nec pœnitentiam habuistis postea, ut crederetis ei.

21:33  Aliam parabolam audite : Homo erat paterfamilias, qui plantavit vineam, et sepem circumdedit ei, et fodit in ea torcular, et ædificavit turrim, et locavit eam agricolis, et peregre profectus est.

21:34  Cum autem tempus fructuum appropinquasset, misit servos suos ad agricolas, ut acciperent fructus ejus.

21:35  Et agricolæ, apprehensis servis ejus, alium ceciderunt, alium occiderunt, alium vero lapidaverunt.

21:36  Iterum misit alios servos plures prioribus, et fecerunt illis similiter.

21:37  Novissime autem misit ad eos filium suum, dicens : Verebuntur filium meum.

21:38  Agricolæ autem videntes filium dixerunt intra se : Hic est hæres, venite, occidamus eum, et habebimus hæreditatem ejus.

21:39  Et apprehensum eum ejecerunt extra vineam, et occiderunt.

21:40  Cum ergo venerit dominus vineæ, quid faciet agricolis illis ?

21:41  Aiunt illi : Malos male perdet : et vineam suam locabit aliis agricolis, qui reddant ei fructum temporibus suis.

21:42  Dicit illis Jesus : Numquam legistis in Scripturis : Lapidem quem reprobaverunt ædificantes, hic factus est in caput anguli : a Domino factum est istud, et est mirabile in oculis nostris ?

21:43  Ideo dico vobis, quia auferetur a vobis regnum Dei, et dabitur genti facienti fructus ejus.

21:44  Et qui ceciderit super lapidem istum, confringetur : super quem vero ceciderit, conteret eum.

21:45  Et cum audissent principes sacerdotum et pharisæi parabolas ejus, cognoverunt quod de ipsis diceret.

21:46  Et quærentes eum tenere, timuerunt turbas : quoniam sicut prophetam eum habebant.

Chapter 22

22:1  Et respondens Jesus, dixit iterum in parabolis eis, dicens :

22:2  Simile factum est regnum cælorum homini regi, qui fecit nuptias filio suo.

22:3  Et misit servos suos vocare invitatos ad nuptias, et nolebant venire.

22:4  Iterum misit alios servos, dicens : Dicite invitatis : Ecce prandium meum paravi, tauri mei et altilia occisa sunt, et omnia parata : venite ad nuptias.

22:5  Illi autem neglexerunt : et abierunt, alius in villam suam, alius vero ad negotiationem suam :

22:6  reliqui vero tenuerunt servos ejus, et contumeliis affectos occiderunt.

22:7  Rex autem cum audisset, iratus est : et missis exercitibus suis, perdidit homicidas illos, et civitatem illorum succendit.

22:8  Tunc ait servis suis : Nuptiæ quidem paratæ sunt, sed qui invitati erant, non fuerunt digni :

22:9  ite ergo ad exitus viarum, et quoscumque inveneritis, vocate ad nuptias.

22:10  Et egressi servi ejus in vias, congregaverunt omnes quos invenerunt, malos et bonos : et impletæ sunt nuptiæ discumbentium.

22:11  Intravit autem rex ut videret discumbentes, et vidit ibi hominem non vestitum veste nuptiali.

22:12  Et ait illi : Amice, quomodo huc intrasti non habens vestem nuptialem ? At ille obmutuit.

22:13  Tunc dicit rex ministris : Ligatis manibus et pedibus ejus, mittite eum in tenebras exteriores : ibi erit fletus et stridor dentium.

22:14  Multi enim sunt vocati, pauci vero electi.

22:15  Tunc abeuntes pharisæi, consilium inierunt ut caperent eum in sermone.

22:16  Et mittunt ei discipulos suos cum Herodianis, dicentes : Magister, scimus quia verax es, et viam Dei in veritate doces, et non est tibi cura de aliquo : non enim respicis personam hominum :

22:17  dic ergo nobis quid tibi videtur, licet censum dare Cæsari, an non ?

22:18  Cognita autem Jesus nequitia eorum, ait : Quid me tentatis, hypocritæ ?

22:19  ostendite mihi numisma census. At illi obtulerunt ei denarium.

22:20  Et ait illis Jesus : Cujus est imago hæc, et superscriptio ?

22:21  Dicunt ei : Cæsaris. Tunc ait illis : Reddite ergo quæ sunt Cæsaris, Cæsari : et quæ sunt Dei, Deo.

22:22  Et audientes mirati sunt, et relicto eo abierunt.

22:23  In illo die accesserunt ad eum sadducæi, qui dicunt non esse resurrectionem : et interrogaverunt eum,

22:24  dicentes : Magister, Moyses dixit : Si quis mortuus fuerit non habens filium, ut ducat frater ejus uxorem illius, et suscitet semen fratri suo.

22:25  Erant autem apud nos septem fratres : et primus, uxore ducta, defunctus est : et non habens semen, reliquit uxorem suam fratri suo.

22:26  Similiter secundus, et tertius usque ad septimum.

22:27  Novissime autem omnium et mulier defuncta est.

22:28  In resurrectione ergo cujus erit de septem uxor ? omnes enim habuerunt eam.

22:29  Respondens autem Jesus, ait illis : Erratis nescientes Scripturas, neque virtutem Dei.

22:30  In resurrectione enim neque nubent, neque nubentur : sed erunt sicut angeli Dei in cælo.

22:31  De resurrectione autem mortuorum non legistis quod dictum est a Deo dicente vobis :

22:32  Ego sum Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Jacob ? Non est Deus mortuorum, sed viventium.

22:33  Et audientes turbæ, mirabantur in doctrina ejus.

22:34  Pharisæi autem audientes quod silentium imposuisset sadducæis, convenerunt in unum :

22:35  et interrogavit eum unus ex eis legis doctor, tentans eum :

22:36  Magister, quod est mandatum magnum in lege ?

22:37  Ait illi Jesus : Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et in tota anima tua, et in tota mente tua.

22:38  Hoc est maximum, et primum mandatum.

22:39  Secundum autem simile est huic : Diliges proximum tuum, sicut teipsum.

22:40  In his duobus mandatis universa lex pendet, et prophetæ.

22:41  Congregatis autem pharisæis, interrogavit eos Jesus,

22:42  dicens : Quid vobis videtur de Christo ? cujus filius est ? Dicunt ei : David.

22:43  Ait illis : Quomodo ergo David in spiritu vocat eum Dominum, dicens :

22:44  Dixit Dominus Domino meo : Sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum ?

22:45  Si ergo David vocat eum Dominum, quomodo filius ejus est ?

22:46  Et nemo poterat ei respondere verbum : neque ausus fuit quisquam ex illa die eum amplius interrogare.

Chapter 23

23:1  Tunc Jesus locutus est ad turbas, et ad discipulos suos,

23:2  dicens : Super cathedram Moysi sederunt scribæ et pharisæi.

23:3  Omnia ergo quæcumque dixerint vobis, servate, et facite : secundum opera vero eorum nolite facere : dicunt enim, et non faciunt.

23:4  Alligant enim onera gravia, et importabilia, et imponunt in humeros hominum : digito autem suo nolunt ea movere.

23:5  Omnia vero opera sua faciunt ut videantur ab hominibus : dilatant enim phylacteria sua, et magnificant fimbrias.

23:6  Amant autem primos recubitus in cœnis, et primas cathedras in synagogis,

23:7  et salutationes in foro, et vocari ab hominibus Rabbi.

23:8  Vos autem nolite vocari Rabbi : unus est enim magister vester, omnes autem vos fratres estis.

23:9  Et patrem nolite vocare vobis super terram : unus est enim pater vester qui in cælis est.

23:10  Nec vocemini magistri : quia magister vester unus est, Christus.

23:11  Qui major est vestrum, erit minister vester.

23:12  Qui autem se exaltaverit, humiliabitur : et qui se humiliaverit, exaltabitur.

23:13  Væ autem vobis scribæ et pharisæi hypocritæ, quia clauditis regnum cælorum ante homines ! vos enim non intratis, nec introëuntes sinitis intrare.

23:14  Væ vobis scribæ et pharisæi hypocritæ, quia comeditis domos viduarum, orationes longas orantes ! propter hoc amplius accipietis judicium.

23:15  Væ vobis scribæ et pharisæi hypocritæ, quia circuitis mare, et aridam, ut faciatis unum proselytum, et cum fuerit factus, facitis eum filium gehennæ duplo quam vos.

23:16  Væ vobis duces cæci, qui dicitis : Quicumque juraverit per templum, nihil est : qui autem juraverit in auro templi, debet.

23:17  Stulti et cæci : quid enim majus est ? aurum, an templum, quod sanctificat aurum ?

23:18  Et quicumque juraverit in altari, nihil est : quicumque autem juraverit in dono, quod est super illud, debet.

23:19  Cæci : quid enim majus est, donum, an altare, quod sanctificat donum ?

23:20  Qui ergo jurat in altari, jurat in eo, et in omnibus quæ super illud sunt.

23:21  Et quicumque juraverit in templo, jurat in illo, et in eo qui habitat in ipso :

23:22  et qui jurat in cælo, jurat in throno Dei, et in eo qui sedet super eum.

23:23  Væ vobis scribæ et pharisæi hypocritæ, qui decimatis mentham, et anethum, et cyminum, et reliquistis quæ graviora sunt legis, judicium, et misericordiam, et fidem ! hæc oportuit facere, et illa non omittere.

23:24  Duces cæci, excolantes culicem, camelum autem glutientes.

23:25  Væ vobis scribæ et pharisæi hypocritæ, quia mundatis quod deforis est calicis et paropsidis ; intus autem pleni estis rapina et immunditia !

23:26  Pharisæe cæce, munda prius quod intus est calicis, et paropsidis, ut fiat id, quod deforis est, mundum.

23:27  Væ vobis scribæ et pharisæi hypocritæ, quia similes estis sepulchris dealbatis, quæ a foris parent hominibus speciosa, intus vero pleni sunt ossibus mortuorum, et omni spurcitia !

23:28  Sic et vos a foris quidem paretis hominibus justi : intus autem pleni estis hypocrisi et iniquitate.

23:29  Væ vobis scribæ et pharisæi hypocritæ, qui ædificatis sepulchra prophetarum, et ornatis monumenta justorum,

23:30  et dicitis : Si fuissemus in diebus patrum nostrorum, non essemus socii eorum in sanguine prophetarum !

23:31  itaque testimonio estis vobismetipsis, quia filii estis eorum, qui prophetas occiderunt.

23:32  Et vos implete mensuram patrum vestrorum.

23:33  Serpentes, genimina viperarum, quomodo fugietis a judicio gehennæ ?

23:34  Ideo ecce ego mitto ad vos prophetas, et sapientes, et scribas, et ex illis occidetis, et crucifigetis, et ex eis flagellabitis in synagogis vestris, et persequemini de civitate in civitatem :

23:35  ut veniat super vos omnis sanguis justus, qui effusus est super terram, a sanguine Abel justi usque ad sanguinem Zachariæ, filii Barachiæ, quem occidistis inter templum et altare.

23:36  Amen dico vobis, venient hæc omnia super generationem istam.

23:37  Jerusalem, Jerusalem, quæ occidis prophetas, et lapidas eos, qui ad te missi sunt, quoties volui congregare filios tuos, quemadmodum gallina congregat pullos suos sub alas, et noluisti ?

23:38  Ecce relinquetur vobis domus vestra deserta.

23:39  Dico enim vobis, non me videbitis amodo, donec dicatis : Benedictus, qui venit in nomine Domini.

Chapter 24

24:1  Et egressus Jesus de templo, ibat. Et accesserunt discipuli ejus, ut ostenderent ei ædificationes templi.

24:2  Ipse autem respondens dixit illis : Videtis hæc omnia ? amen dico vobis, non relinquetur hic lapis super lapidem, qui non destruatur.

24:3  Sedente autem eo super montem Oliveti, accesserunt ad eum discipuli secreto, dicentes : Dic nobis, quando hæc erunt ? et quod signum adventus tui, et consummationis sæculi ?

24:4  Et respondens Jesus, dixit eis : Videte ne quis vos seducat :

24:5  multi enim venient in nomine meo, dicentes : Ego sum Christus : et multos seducent.

24:6  Audituri enim estis prælia, et opiniones præliorum. Videte ne turbemini : oportet enim hæc fieri, sed nondum est finis :

24:7  consurget enim gens in gentem, et regnum in regnum, et erunt pestilentiæ, et fames, et terræmotus per loca :

24:8  hæc autem omnia initia sunt dolorum.

24:9  Tunc tradent vos in tribulationem, et occident vos : et eritis odio omnibus gentibus propter nomen meum.

24:10  Et tunc scandalizabuntur multi, et invicem tradent, et odio habebunt invicem.

24:11  Et multi pseudoprophetæ surgent, et seducent multos.

24:12  Et quoniam abundavit iniquitas, refrigescet caritas multorum :

24:13  qui autem perseveraverit usque in finem, hic salvus erit.

24:14  Et prædicabitur hoc Evangelium regni in universo orbe, in testimonium omnibus gentibus : et tunc veniet consummatio.

24:15  Cum ergo videritis abominationem desolationis, quæ dicta est a Daniele propheta, stantem in loco sancto, qui legit, intelligat :

24:16  tunc qui in Judæa sunt, fugiant ad montes :

24:17  et qui in tecto, non descendat tollere aliquid de domo sua :

24:18  et qui in agro, non revertatur tollere tunicam suam.

24:19  Væ autem prægnantibus et nutrientibus in illis diebus !

24:20  Orate autem ut non fiat fuga vestra in hieme, vel sabbato :

24:21  erit enim tunc tribulatio magna, qualis non fuit ab initio mundi usque modo, neque fiet.

24:22  Et nisi breviati fuissent dies illi, non fieret salva omnis caro : sed propter electos breviabuntur dies illi.

24:23  Tunc si quis vobis dixerit : Ecce hic est Christus, aut illic : nolite credere.

24:24  Surgent enim pseudochristi, et pseudoprophetæ : et dabunt signa magna, et prodigia, ita ut in errorem inducantur (si fieri potest) etiam electi.

24:25  Ecce prædixi vobis.

24:26  Si ergo dixerint vobis : Ecce in deserto est, nolite exire ; Ecce in penetralibus, nolite credere.

24:27  Sicut enim fulgur exit ab oriente, et paret usque in occidentem : ita erit et adventus Filii hominis.

24:28  Ubicumque fuerit corpus, illic congregabuntur et aquilæ.

24:29  Statim autem post tribulationem dierum illorum sol obscurabitur, et luna non dabit lumen suum, et stellæ cadent de cælo, et virtutes cælorum commovebuntur :

24:30  et tunc parebit signum Filii hominis in cælo : et tunc plangent omnes tribus terræ : et videbunt Filium hominis venientem in nubibus cæli cum virtute multa et majestate.

24:31  Et mittet angelos suos cum tuba, et voce magna : et congregabunt electos ejus a quatuor ventis, a summis cælorum usque ad terminos eorum.

24:32  Ab arbore autem fici discite parabolam : cum jam ramus ejus tener fuerit, et folia nata, scitis quia prope est æstas :

24:33  ita et vos cum videritis hæc omnia, scitote quia prope est, in januis.

24:34  Amen dico vobis, quia non præteribit generatio hæc, donec omnia hæc fiant.

24:35  Cælum et terra transibunt, verba autem mea non præteribunt.

24:36  De die autem illa et hora nemo scit, neque angeli cælorum, nisi solus Pater.

24:37  Sicut autem in diebus Noë, ita erit et adventus Filii hominis :

24:38  sicut enim erant in diebus ante diluvium comedentes et bibentes, nubentes et nuptum tradentes, usque ad eum diem, quo intravit Noë in arcam,

24:39  et non cognoverunt donec venit diluvium, et tulit omnes : ita erit et adventus Filii hominis.

24:40  Tunc duo erunt in agro : unus assumetur, et unus relinquetur.

24:41  Duæ molentes in mola : una assumetur, et una relinquetur.

24:42  Vigilate ergo, quia nescitis qua hora Dominus vester venturus sit.

24:43  Illud autem scitote, quoniam si sciret paterfamilias qua hora fur venturus esset, vigilaret utique, et non sineret perfodi domum suam.

24:44  Ideo et vos estote parati : quia qua nescitis hora Filius hominis venturus est.

24:45  Quis, putas, est fidelis servus, et prudens, quem constituit dominus suus super familiam suam ut det illis cibum in tempore ?

24:46  Beatus ille servus, quem cum venerit dominus ejus, invenerit sic facientem.

24:47  Amen dico vobis, quoniam super omnia bona sua constituet eum.

24:48  Si autem dixerit malus servus ille in corde suo : Moram fecit dominus meus venire :

24:49  et cœperit percutere conservos suos, manducet autem et bibat cum ebriosis :

24:50  veniet dominus servi illius in die qua non sperat, et hora qua ignorat :

24:51  et dividet eum, partemque ejus ponet cum hypocritis : illic erit fletus et stridor dentium.

Chapter 25

25:1  Tunc simile erit regnum cælorum decem virginibus : quæ accipientes lampades suas exierunt obviam sponso et sponsæ.

25:2  Quinque autem ex eis erant fatuæ, et quinque prudentes :

25:3  sed quinque fatuæ, acceptis lampadibus, non sumpserunt oleum secum :

25:4  prudentes vero acceperunt oleum in vasis suis cum lampadibus.

25:5  Moram autem faciente sponso, dormitaverunt omnes et dormierunt.

25:6  Media autem nocte clamor factus est : Ecce sponsus venit, exite obviam ei.

25:7  Tunc surrexerunt omnes virgines illæ, et ornaverunt lampades suas.

25:8  Fatuæ autem sapientibus dixerunt : Date nobis de oleo vestro, quia lampades nostræ extinguuntur.

25:9  Responderunt prudentes, dicentes : Ne forte non sufficiat nobis, et vobis, ite potius ad vendentes, et emite vobis.

25:10  Dum autem irent emere, venit sponsus : et quæ paratæ erant, intraverunt cum eo ad nuptias, et clausa est janua.

25:11  Novissime vero veniunt et reliquæ virgines, dicentes : Domine, domine, aperi nobis.

25:12  At ille respondens, ait : Amen dico vobis, nescio vos.

25:13  Vigilate itaque, quia nescitis diem, neque horam.

25:14  Sicut enim homo peregre proficiscens, vocavit servos suos, et tradidit illis bona sua.

25:15  Et uni dedit quinque talenta, alii autem duo, alii vero unum, unicuique secundum propriam virtutem : et profectus est statim.

25:16  Abiit autem qui quinque talenta acceperat, et operatus est in eis, et lucratus est alia quinque.

25:17  Similiter et qui duo acceperat, lucratus est alia duo.

25:18  Qui autem unum acceperat, abiens fodit in terram, et abscondit pecuniam domini sui.

25:19  Post multum vero temporis venit dominus servorum illorum, et posuit rationem cum eis.

25:20  Et accedens qui quinque talenta acceperat, obtulit alia quinque talenta, dicens : Domine, quinque talenta tradidisti mihi, ecce alia quinque superlucratus sum.

25:21  Ait illi dominus ejus : Euge serve bone, et fidelis : quia super pauca fuisti fidelis, super multa te constituam ; intra in gaudium domini tui.

25:22  Accessit autem et qui duo talenta acceperat, et ait : Domine, duo talenta tradidisti mihi, ecce alia duo lucratus sum.

25:23  Ait illi dominus ejus : Euge serve bone, et fidelis : quia super pauca fuisti fidelis, super multa te constituam ; intra in gaudium domini tui.

25:24  Accedens autem et qui unum talentum acceperat, ait : Domine, scio quia homo durus es ; metis ubi non seminasti, et congregas ubi non sparsisti :

25:25  et timens abii, et abscondi talentum tuum in terra : ecce habes quod tuum est.

25:26  Respondens autem dominus ejus, dixit ei : Serve male, et piger, sciebas quia meto ubi non semino, et congrego ubi non sparsi :

25:27  oportuit ergo te committere pecuniam meam numulariis, et veniens ego recepissem utique quod meum est cum usura.

25:28  Tollite itaque ab eo talentum, et date ei qui habet decem talenta :

25:29  omni enim habenti dabitur, et abundabit : ei autem qui non habet, et quod videtur habere, auferetur ab eo.

25:30  Et inutilem servum ejicite in tenebras exteriores : illic erit fletus, et stridor dentium.

25:31  Cum autem venerit Filius hominis in majestate sua, et omnes angeli cum eo, tunc sedebit super sedem majestatis suæ :

25:32  et congregabuntur ante eum omnes gentes, et separabit eos ab invicem, sicut pastor segregat oves ab hædis :

25:33  et statuet oves quidem a dextris suis, hædos autem a sinistris.

25:34  Tunc dicet rex his qui a dextris ejus erunt : Venite benedicti Patris mei, possidete paratum vobis regnum a constitutione mundi :

25:35  esurivi enim, et dedistis mihi manducare : sitivi, et dedistis mihi bibere : hospes eram, et collegistis me :

25:36  nudus, et cooperuistis me : infirmus, et visitastis me : in carcere eram, et venistis ad me.

25:37  Tunc respondebunt ei justi, dicentes : Domine, quando te vidimus esurientem, et pavimus te : sitientem, et dedimus tibi potum ?

25:38  quando autem te vidimus hospitem, et collegimus te : aut nudum, et cooperuimus te ?

25:39  aut quando te vidimus infirmum, aut in carcere, et venimus ad te ?

25:40  Et respondens rex, dicet illis : Amen dico vobis, quamdiu fecistis uni ex his fratribus meis minimis, mihi fecistis.

25:41  Tunc dicet et his qui a sinistris erunt : Discedite a me maledicti in ignem æternum, qui paratus est diabolo, et angelis ejus :

25:42  esurivi enim, et non dedistis mihi manducare : sitivi, et non dedistis mihi potum :

25:43  hospes eram, et non collegistis me : nudus, et non cooperuistis me : infirmus, et in carcere, et non visitastis me.

25:44  Tunc respondebunt ei et ipsi, dicentes : Domine, quando te vidimus esurientem, aut sitientem, aut hospitem, aut nudum, aut infirmum, aut in carcere, et non ministravimus tibi ?

25:45  Tunc respondebit illis, dicens : Amen dico vobis : Quamdiu non fecistis uni de minoribus his, nec mihi fecistis.

25:46  Et ibunt hi in supplicium æternum : justi autem in vitam æternam.

Chapter 26

26:1  Et factum est : cum consummasset Jesus sermones hos omnes, dixit discipulis suis :

26:2  Scitis quia post biduum Pascha fiet, et Filius hominis tradetur ut crucifigatur.

26:3  Tunc congregati sunt principes sacerdotum, et seniores populi, in atrium principis sacerdotum, qui dicebatur Caiphas :

26:4  et consilium fecerunt ut Jesum dolo tenerent, et occiderent.

26:5  Dicebant autem : Non in die festo, ne forte tumultus fieret in populo.

26:6  Cum autem Jesus esset in Bethania in domo Simonis leprosi,

26:7  accessit ad eum mulier habens alabastrum unguenti pretiosi, et effudit super caput ipsius recumbentis.

26:8  Videntes autem discipuli, indignati sunt, dicentes : Ut quid perditio hæc ?

26:9  potuit enim istud venundari multo, et dari pauperibus.

26:10  Sciens autem Jesus, ait illis : Quid molesti estis huic mulieri ? opus enim bonum operata est in me.

26:11  Nam semper pauperes habetis vobiscum : me autem non semper habetis.

26:12  Mittens enim hæc unguentum hoc in corpus meum, ad sepeliendum me fecit.

26:13  Amen dico vobis, ubicumque prædicatum fuerit hoc Evangelium in toto mundo, dicetur et quod hæc fecit in memoriam ejus.

26:14  Tunc abiit unus de duodecim, qui dicebatur Judas Iscariotes, ad principes sacerdotum :

26:15  et ait illis : Quid vultis mihi dare, et ego vobis eum tradam ? At illi constituerunt ei triginta argenteos.

26:16  Et exinde quærebat opportunitatem ut eum traderet.

26:17  Prima autem die azymorum accesserunt discipuli ad Jesum, dicentes : Ubi vis paremus tibi comedere Pascha ?

26:18  At Jesus dixit : Ite in civitatem ad quemdam, et dicite ei : Magister dicit : Tempus meum prope est, apud te facio Pascha cum discipulis meis.

26:19  Et fecerunt discipuli sicut constituit illis Jesus, et paraverunt Pascha.

26:20  Vespere autem facto, discumbebat cum duodecim discipulis suis.

26:21  Et edentibus illis, dixit : Amen dico vobis, quia unus vestrum me traditurus est.

26:22  Et contristati valde, cœperunt singuli dicere : Numquid ego sum Domine ?

26:23  At ipse respondens, ait : Qui intingit mecum manum in paropside, hic me tradet.

26:24  Filius quidem hominis vadit, sicut scriptum est de illo : væ autem homini illi, per quem Filius hominis tradetur ! bonum erat ei, si natus non fuisset homo ille.

26:25  Respondens autem Judas, qui tradidit eum, dixit : Numquid ego sum Rabbi ? Ait illi : Tu dixisti.

26:26  Cœnantibus autem eis, accepit Jesus panem, et benedixit, ac fregit, deditque discipulis suis, et ait : Accipite, et comedite : hoc est corpus meum.

26:27  Et accipiens calicem, gratias egit : et dedit illis, dicens : Bibite ex hoc omnes.

26:28  Hic est enim sanguis meus novi testamenti, qui pro multis effundetur in remissionem peccatorum.

26:29  Dico autem vobis : non bibam amodo de hoc genimine vitis usque in diem illum, cum illud bibam vobiscum novum in regno Patris mei.

26:30  Et hymno dicto, exierunt in montem Oliveti.

26:31  Tunc dicit illis Jesus : Omnes vos scandalum patiemini in me in ista nocte. Scriptum est enim : Percutiam pastorem, et dispergentur oves gregis.

26:32  Postquam autem resurrexero, præcedam vos in Galilæam.

26:33  Respondens autem Petrus, ait illi : Et si omnes scandalizati fuerint in te, ego numquam scandalizabor.

26:34  Ait illi Jesus : Amen dico tibi, quia in hac nocte, antequam gallus cantet, ter me negabis.

26:35  Ait illi Petrus : Etiamsi oportuerit me mori tecum, non te negabo. Similiter et omnes discipuli dixerunt.

26:36  Tunc venit Jesus cum illis in villam, quæ dicitur Gethsemani, et dixit discipulis suis : Sedete hic donec vadam illuc, et orem.

26:37  Et assumpto Petro, et duobus filiis Zebedæi, cœpit contristari et mœstus esse.

26:38  Tunc ait illis : Tristis est anima mea usque ad mortem : sustinete hic, et vigilate mecum.

26:39  Et progressus pusillum, procidit in faciem suam, orans, et dicens : Pater mi, si possibile est, transeat a me calix iste : verumtamen non sicut ego volo, sed sicut tu.

26:40  Et venit ad discipulos suos, et invenit eos dormientes, et dicit Petro : Sic non potuistis una hora vigilare mecum ?

26:41  Vigilate, et orate ut non intretis in tentationem. Spiritus quidem promptus est, caro autem infirma.

26:42  Iterum secundo abiit, et oravit, dicens : Pater mi, si non potest hic calix transire nisi bibam illum, fiat voluntas tua.

26:43  Et venit iterum, et invenit eos dormientes : erant enim oculi eorum gravati.

26:44  Et relictis illis, iterum abiit, et oravit tertio, eumdem sermonem dicens.

26:45  Tunc venit ad discipulos suos, et dicit illis : Dormite jam, et requiescite : ecce appropinquavit hora, et Filius hominis tradetur in manus peccatorum.

26:46  Surgite, eamus : ecce appropinquavit qui me tradet.

26:47  Adhuc eo loquente, ecce Judas unus de duodecim venit, et cum eo turba multa cum gladiis et fustibus, missi a principibus sacerdotum, et senioribus populi.

26:48  Qui autem tradidit eum, dedit illis signum, dicens : Quemcumque osculatus fuero, ipse est, tenete eum.

26:49  Et confestim accedens ad Jesum, dixit : Ave Rabbi. Et osculatus est eum.

26:50  Dixitque illi Jesus : Amice, ad quid venisti ? Tunc accesserunt, et manus injecerunt in Jesum, et tenuerunt eum.

26:51  Et ecce unus ex his qui erant cum Jesu, extendens manum, exemit gladium suum, et percutiens servum principis sacerdotum amputavit auriculam ejus.

26:52  Tunc ait illi Jesus : Converte gladium tuum in locum suum : omnes enim, qui acceperint gladium, gladio peribunt.

26:53  An putas, quia non possum rogare patrem meum, et exhibebit mihi modo plusquam duodecim legiones angelorum ?

26:54  Quomodo ergo implebuntur Scripturæ, quia sic oportet fieri ?

26:55  In illa hora dixit Jesus turbis : Tamquam ad latronem existis cum gladiis et fustibus comprehendere me : quotidie apud vos sedebam docens in templo, et non me tenuistis.

26:56  Hoc autem totum factum est, ut adimplerentur Scripturæ prophetarum. Tunc discipuli omnes, relicto eo, fugerunt.

26:57  At illi tenentes Jesum, duxerunt ad Caipham principem sacerdotum, ubi scribæ et seniores convenerant.

26:58  Petrus autem sequebatur eum a longe, usque in atrium principis sacerdotum. Et ingressus intro, sedebat cum ministris, ut videret finem.

26:59  Principes autem sacerdotum, et omne concilium, quærebant falsum testimonium contra Jesum, ut eum morti traderent :

26:60  et non invenerunt, cum multi falsi testes accessissent. Novissime autem venerunt duo falsi testes,

26:61  et dixerunt : Hic dixit : Possum destruere templum Dei, et post triduum reædificare illud.

26:62  Et surgens princeps sacerdotum, ait illi : Nihil respondes ad ea, quæ isti adversum te testificantur ?

26:63  Jesus autem tacebat. Et princeps sacerdotum ait illi : Adjuro te per Deum vivum, ut dicas nobis si tu es Christus Filius Dei.

26:64  Dicit illi Jesus : Tu dixisti. Verumtamen dico vobis, amodo videbitis Filium hominis sedentem a dextris virtutis Dei, et venientem in nubibus cæli.

26:65  Tunc princeps sacerdotum scidit vestimenta sua, dicens : Blasphemavit : quid adhuc egemus testibus ? ecce nunc audistis blasphemiam :

26:66  quid vobis videtur ? At illi respondentes dixerunt : Reus est mortis.

26:67  Tunc exspuerunt in faciem ejus, et colaphis eum ceciderunt, alii autem palmas in faciem ejus dederunt,

26:68  dicentes : Prophetiza nobis Christe, quis est qui te percussit ?

26:69  Petrus vero sedebat foris in atrio : et accessit ad eum una ancilla, dicens : Et tu cum Jesu Galilæo eras.

26:70  At ille negavit coram omnibus, dicens : Nescio quid dicis.

26:71  Exeunte autem illo januam, vidit eum alia ancilla, et ait his qui erant ibi : Et hic erat cum Jesu Nazareno.

26:72  Et iterum negavit cum juramento : Quia non novi hominem.

26:73  Et post pusillum accesserunt qui stabant, et dixerunt Petro : Vere et tu ex illis es : nam et loquela tua manifestum te facit.

26:74  Tunc cœpit detestari et jurare quia non novisset hominem. Et continuo gallus cantavit.

26:75  Et recordatus est Petrus verbi Jesu, quod dixerat : Priusquam gallus cantet, ter me negabis. Et egressus foras, flevit amare.

Chapter 27

27:1  Mane autem facto, consilium inierunt omnes principes sacerdotum et seniores populi adversus Jesum, ut eum morti traderent.

27:2  Et vinctum adduxerunt eum, et tradiderunt Pontio Pilato præsidi.

27:3  Tunc videns Judas, qui eum tradidit, quod damnatus esset, pœnitentia ductus, retulit triginta argenteos principibus sacerdotum, et senioribus,

27:4  dicens : Peccavi, tradens sanguinem justum. At illi dixerunt : Quid ad nos ? tu videris.

27:5  Et projectis argenteis in templo, recessit : et abiens laqueo se suspendit.

27:6  Principes autem sacerdotum, acceptis argenteis, dixerunt : Non licet eos mittere in corbonam : quia pretium sanguinis est.

27:7  Consilio autem inito, emerunt ex illis agrum figuli, in sepulturam peregrinorum.

27:8  Propter hoc vocatus est ager ille, Haceldama, hoc est, Ager sanguinis, usque in hodiernum diem.

27:9  Tunc impletum est quod dictum est per Jeremiam prophetam, dicentem : Et acceperunt triginta argenteos pretium appretiati, quem appretiaverunt a filiis Israël :

27:10  et dederunt eos in agrum figuli, sicut constituit mihi Dominus.

27:11  Jesus autem stetit ante præsidem, et interrogavit eum præses, dicens : Tu es rex Judæorum ? Dicit illi Jesus : Tu dicis.

27:12  Et cum accusaretur a principibus sacerdotum et senioribus, nihil respondit.

27:13  Tunc dicit illi Pilatus : Non audis quanta adversum te dicunt testimonia ?

27:14  Et non respondit ei ad ullum verbum, ita ut miraretur præses vehementer.

27:15  Per diem autem solemnem consueverat præses populo dimittere unum vinctum, quem voluissent :

27:16  habebat autem tunc vinctum insignem, qui dicebatur Barabbas.

27:17  Congregatis ergo illis, dixit Pilatus : Quem vultis dimittam vobis : Barabbam, an Jesum, qui dicitur Christus ?

27:18  Sciebat enim quod per invidiam tradidissent eum.

27:19  Sedente autem illo pro tribunali, misit ad eum uxor ejus, dicens : Nihil tibi, et justo illi : multa enim passa sum hodie per visum propter eum.

27:20  Principes autem sacerdotum et seniores persuaserunt populis ut peterent Barabbam, Jesum vero perderent.

27:21  Respondens autem præses, ait illis : Quem vultis vobis de duobus dimitti ? At illi dixerunt : Barabbam.

27:22  Dicit illis Pilatus : Quid igitur faciam de Jesu, qui dicitur Christus ?

27:23  Dicunt omnes : Crucifigatur. Ait illis præses : Quid enim mali fecit ? At illi magis clamabant dicentes : Crucifigatur.

27:24  Videns autem Pilatus quia nihil proficeret, sed magis tumultus fieret : accepta aqua, lavit manus coram populo, dicens : Innocens ego sum a sanguine justi hujus : vos videritis.

27:25  Et respondens universus populus, dixit : Sanguis ejus super nos, et super filios nostros.

27:26  Tunc dimisit illis Barabbam : Jesum autem flagellatum tradidit eis ut crucifigeretur.

27:27  Tunc milites præsidis suscipientes Jesum in prætorium, congregaverunt ad eum universam cohortem :

27:28  et exuentes eum, chlamydem coccineam circumdederunt ei,

27:29  et plectentes coronam de spinis, posuerunt super caput ejus, et arundinem in dextera ejus. Et genu flexo ante eum, illudebant ei, dicentes : Ave rex Judæorum.

27:30  Et exspuentes in eum, acceperunt arundinem, et percutiebant caput ejus.

27:31  Et postquam illuserunt ei, exuerunt eum chlamyde, et induerunt eum vestimentis ejus, et duxerunt eum ut crucifigerent.

27:32  Exeuntes autem invenerunt hominem Cyrenæum, nomine Simonem : hunc angariaverunt ut tolleret crucem ejus.

27:33  Et venerunt in locum qui dicitur Golgotha, quod est Calvariæ locus.

27:34  Et dederunt ei vinum bibere cum felle mistum. Et cum gustasset, noluit bibere.

27:35  Postquam autem crucifixerunt eum, diviserunt vestimenta ejus, sortem mittentes : ut impleretur quod dictum est per prophetam dicentem : Diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem.

27:36  Et sedentes servabant eum.

27:37  Et imposuerunt super caput ejus causam ipsius scriptam : Hic est Jesus rex Judæorum.

27:38  Tunc crucifixi sunt cum eo duo latrones : unus a dextris, et unus a sinistris.

27:39  Prætereuntes autem blasphemabant eum moventes capita sua,

27:40  et dicentes : Vah ! qui destruis templum Dei, et in triduo illud reædificas : salva temetipsum : si Filius Dei es, descende de cruce.

27:41  Similiter et principes sacerdotum illudentes cum scribis et senioribus dicebant :

27:42  Alios salvos fecit, seipsum non potest salvum facere : si rex Israël est, descendat nunc de cruce, et credimus ei :

27:43  confidit in Deo : liberet nunc, si vult eum : dixit enim : Quia Filius Dei sum.

27:44  Idipsum autem et latrones, qui crucifixi erant cum eo, improperabant ei.

27:45  A sexta autem hora tenebræ factæ sunt super universam terram usque ad horam nonam.

27:46  Et circa horam nonam clamavit Jesus voce magna, dicens : Eli, Eli, lamma sabacthani ? hoc est : Deus meus, Deus meus, ut quid dereliquisti me ?

27:47  Quidam autem illic stantes, et audientes, dicebant : Eliam vocat iste.

27:48  Et continuo currens unus ex eis, acceptam spongiam implevit aceto, et imposuit arundini, et dabat ei bibere.

27:49  Ceteri vero dicebant : Sine, videamus an veniat Elias liberans eum.

27:50  Jesus autem iterum clamans voce magna, emisit spiritum.

27:51  Et ecce velum templi scissum est in duas partes a summo usque deorsum : et terra mota est, et petræ scissæ sunt,

27:52  et monumenta aperta sunt : et multa corpora sanctorum, qui dormierant, surrexerunt.

27:53  Et exeuntes de monumentis post resurrectionem ejus, venerunt in sanctam civitatem, et apparuerunt multis.

27:54  Centurio autem, et qui cum eo erant, custodientes Jesum, viso terræmotu, et his quæ fiebant, timuerunt valde, dicentes : Vere Filius Dei erat iste.

27:55  Erant autem ibi mulieres multæ a longe, quæ secutæ erant Jesum a Galilæa, ministrantes ei :

27:56  inter quas erat Maria Magdalene, et Maria Jacobi, et Joseph mater, et mater filiorum Zebedæi.

27:57  Cum autem sero factum esset, venit quidam homo dives ab Arimathæa, nomine Joseph, qui et ipse discipulus erat Jesu :

27:58  hic accessit ad Pilatum, et petiit corpus Jesu. Tunc Pilatus jussit reddi corpus.

27:59  Et accepto corpore, Joseph involvit illud in sindone munda,

27:60  et posuit illud in monumento suo novo, quod exciderat in petra. Et advolvit saxum magnum ad ostium monumenti, et abiit.

27:61  Erant autem ibi Maria Magdalene, et altera Maria, sedentes contra sepulchrum.

27:62  Altera autem die, quæ est post Parasceven, convenerunt principes sacerdotum et pharisæi ad Pilatum,

27:63  dicentes : Domine, recordati sumus, quia seductor ille dixit adhuc vivens : Post tres dies resurgam.

27:64  Jube ergo custodiri sepulchrum usque in diem tertium : ne forte veniant discipuli ejus, et furentur eum, et dicant plebi : Surrexit a mortuis : et erit novissimus error pejor priore.

27:65  Ait illis Pilatus : Habetis custodiam, ite, custodite sicut scitis.

27:66  Illi autem abeuntes, munierunt sepulchrum, signantes lapidem, cum custodibus.

Chapter 28

28:1  Vespere autem sabbati, quæ lucescit in prima sabbati, venit Maria Magdalene, et altera Maria, videre sepulchrum.

28:2  Et ecce terræmotus factus est magnus. Angelus enim Domini descendit de cælo : et accedens revolvit lapidem, et sedebat super eum :

28:3  erat autem aspectus ejus sicut fulgur : et vestimentum ejus sicut nix.

28:4  Præ timore autem ejus exterriti sunt custodes, et facti sunt velut mortui.

28:5  Respondens autem angelus dixit mulieribus : Nolite timere vos : scio enim, quod Jesum, qui crucifixus est, quæritis.

28:6  Non est hic : surrexit enim, sicut dixit : venite, et videte locum ubi positus erat Dominus.

28:7  Et cito euntes, dicite discipulis ejus quia surrexit : et ecce præcedit vos in Galilæam : ibi eum videbitis : ecce prædixi vobis.

28:8  Et exierunt cito de monumento cum timore et gaudio magno, currentes nuntiare discipulis ejus.

28:9  Et ecce Jesus occurrit illis, dicens : Avete. Illæ autem accesserunt, et tenuerunt pedes ejus, et adoraverunt eum.

28:10  Tunc ait illis Jesus : Nolite timere : ite, nuntiate fratribus meis ut eant in Galilæam ; ibi me videbunt.

28:11  Quæ cum abiissent, ecce quidam de custodibus venerunt in civitatem, et nuntiaverunt principibus sacerdotum omnia quæ facta fuerant.

28:12  Et congregati cum senioribus consilio accepto, pecuniam copiosam dederunt militibus,

28:13  dicentes : Dicite quia discipuli ejus nocte venerunt, et furati sunt eum, nobis dormientibus.

28:14  Et si hoc auditum fuerit a præside, nos suadebimus ei, et securos vos faciemus.

28:15  At illi, accepta pecunia, fecerunt sicut erant edocti. Et divulgatum est verbum istud apud Judæos, usque in hodiernum diem.

28:16  Undecim autem discipuli abierunt in Galilæam in montem ubi constituerat illis Jesus.

28:17  Et videntes eum adoraverunt : quidam autem dubitaverunt.

28:18  Et accedens Jesus locutus est eis, dicens : Data est mihi omnis potestas in cælo et in terra :

28:19  euntes ergo docete omnes gentes : baptizantes eos in nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti :

28:20  docentes eos servare omnia quæcumque mandavi vobis : et ecce ego vobiscum sum omnibus diebus, usque ad consummationem sæculi.