ABPGRK - Jeremiah

Chapter 1

1:1  το ρήμα του θεού ο εγένετο επί Ιερεμίαν τον του Χελκίου εκ των ιερέων ος κατώκει εν Αναθώθ εν γη Βενιαμίν

1:2  ως εγενήθη λόγος του θεού προς αυτόν εν ταις ημέραις Ιωσίου υιόυ Αμών βασιλέως Ιούδα έτους τρισκαιδεκάτου εν τη βασιλεία αυτού

1:3  και εγένετο εν ταις ημέραις Ιωακείμ υιόυ Ιωσίου βασιλέως Ιούδα έως ενδεκάτου έτους Σεδεκίου υιόυ Ιωσίου βασιλέως Ιούδα έως της αιχμαλωσίας Ιερουσαλήμ εν τω πέμπτω μηνί

1:4  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

1:5  προ του με πλάσαι σε εν κοιλία επίσταμαί σε και προ του σε εξελθείν εκ μήτρας ηγίακά σε προφήτην εις έθνη τέθεικά σε

1:6  και είπα ο ων δέσποτα κύριε ιδού ουκ επίσταμαι λαλείν ότι νεώτερος εγώ ειμι

1:7  και είπε κύριος προς με μη λέγε ότι νεώτερος εγώ ειμι ότι προς πάντας ους εάν εξαποστείλω σε πορεύση και κατά πάντα όσα εάν εντείλωμαί σοι λαλήσεις

1:8  μη φοβηθής από προσώπου αυτών ότι μετά σου ειμι του εξαιρείσθαί σε λέγει κύριος

1:9  και εξέτεινε κύριος την χείρα αυτού προς με και ήψατο του στόματός μου και είπε κύριος προς με ιδού δέδωκα τους λόγους μου εις το στόμα σου

1:10  ιδού καθέστηκά σε σήμερον επί έθνη και επί βασιλείας εκριζούν και κατασκάπτειν και απολύειν και ανοικοδομείν και καταφυτεύειν

1:11  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων τι συ οράς Ιερεμία και είπα βακτηρίαν καρυϊνην

1:12  και είπε κύριος προς με καλώς εώρακας διότι εγρήγορα εγώ επί τους λόγους μου του ποιήσαι αυτούς

1:13  και εγένετο λόγος κυρίου εκ δευτέρου προς με λέγων τι συ οράς και είπα λέβητα υποκαιόμενον και το πρόσωπον αυτού από προσώπου βορρά

1:14  και είπε κύριος προς με από προσώπου βορρά εκκαυθήσεται τα κακά επί πάντας τους κατοικούντας την γην

1:15  διότι ιδού εγώ συγκαλώ πάσας τας βασιλείας από βορρά λέγει κύριος και ήξουσι και θήσουσιν έκαστος τον θρόνον αυτού επί τα πρόθυρα των πυλών Ιερουσαλήμ και επί πάντα τα τείχη τα κύκλω και επί πάσας τας πόλεις Ιούδα

1:16  και λαλήσω προς αυτούς μετά κρίσεως περί πάσης της κακίας αυτών ως εγκατέλιπόν με και έθυσαν θεοίς αλλοτρίοις και προσεκύνησαν τοις έργοις των χειρών αυτών

1:17  και συ περίζωσαι την οσφύν σου και ανάστηθι και είπον προς αυτούς πάντα όσα αν εντείλωμαί σοι μη φοβηθής από προσώπου αυτών μηδέ πτοηθής εναντίον αυτών ότι μετά σου εγώ ειμι του εξαιρείσθαί σε λέγει κύριος

1:18  ιδου τεθεικά σε εν τη σήμερον ημέρα ως πόλιν οχυράν και ως τείχος χαλκούν οχυρόν άπασι τοις βασιλεύσιν Ιούδα και τοις άρχουσιν αυτού και τω λαώ της γης

1:19  και πολεμήσουσί σε και ου μη δύνωνται προς σε διότι μετά σου εγώ ειμι του εξαιρείσθαί σε είπε κύριος

Chapter 2

2:1  και εγένετο ρήμα κυρίου προς με λέγον

2:2  πορεύου και βοά εις τα ώτα Ιερουσαλήμ λέγων τάδε λέγει κύριος εμνήσθην ελέους νεότητός σου και αγάπης τελειώσεώς σου του εξακολουθήσαί σε τω αγίω Ισραήλ λέγει κύριος

2:3  άγιος Ισραήλ τω κυρίω αρχή γεννημάτων αυτού πάντες οι έσθοντες αυτόν πλημμελήσουσι κακά ήξει επ΄ αυτούς φησί κύριος

2:4  ακούσατε λόγον κυρίου οίκος Ιακώβ και πάσα πατριά οίκου Ισραήλ

2:5  τάδε λέγει κύριος τι εύροσαν οι πατέρες υμών εν εμοί πλημμέλημα ότι απέστησαν μακράν απ΄ εμού και επορεύθησαν οπίσω των ματαίων και εματαιώθησαν

2:6  και ουκ είπον που εστι κύριος ο αναγαγών ημάς εκ γης Αιγύπτου ο καθοδηγήσας ημάς εν τη ερήμω εν γη απείρω και αβάτω εν γη ανύδρω και ακάρπω εν γη η ου διώδευσεν εν αυτή ανήρ και ου κατώκησεν άνθρωπος εκεί

2:7  και εισήγαγον υμάς εις τον Κάρμηλον του φαγείν τους καρπούς αυτού και τα αγαθά αυτού και εισήλθετε και εμιάνατε την γην μου και την κληρονομίαν μου έθεσθε εις βδέλυγμα

2:8  οι ιερείς ουκ είπον που εστι κύριος και οι αντεχόμενοι του νόμου ουκ ηπίσταντό με και οι ποιμένες ησέβουν εις εμέ και οι προφήται προεφήτευσον τη Βάαλ και οπίσω ανωφελούς επορεύθησαν

2:9  διά τούτο έτι κριθήσομαι προς υμάς λέγει κύριος και προς τους υιούς των υιών υμών κριθήσομαι

2:10  έτι διέλθετε εις νήσους Χεττιείμ και ίδετε και εις Κηδάρ αποστείλατε και νοήσατε σφόδρα και ίδετε ει γέγονε τοιαύτα

2:11  ει αλλάξωνται έθνη θεούς αυτών και ούτοι ουκ εισί θεοί ο δε λαός μου ηλλάξατο την δόξαν αυτών εξ ης ουκ ωφεληθήσονται

2:12  εξέστη ο ουρανός επί τούτο και έφριξεν επί πλείον σφόδρα λέγει κύριος

2:13  ότι δύο και πονηρά εποίησεν ο λαός μου εμέ εγκατέλιπον πηγήν ύδατος ζωής και ώρυξαν εαυτοίς λάκκους συντετριμμένους οι ου δυνήσονται ύδωρ συνέχειν

2:14  μη δούλός εστιν Ισραήλ η οικογενής εστι διατί εις προνομήν εγένετο

2:15  επ΄ αυτόν ωρύοντο λέοντες και έδωκαν την φωνήν αυτών οι έταξαν την γην αυτού εις αφανισμόν και αι πόλεις αυτού κατεσκάφησαν παρά το μη κατοικείσθαι

2:16  και υιοί Μέμφεως και Τάφνας έγνωσάν σε και κατέπαιζόν σου

2:17  ουχί ταύτα εποίησάν σοι του καταλιπείν σε εμέ λέγει κύριος ο θεός σου

2:18  και νυν τι σοι και τη οδώ Αιγύπτου του πιείν ύδωρ Σειώρ και τι σοι τη οδώ Ασσυρίων του πιείν ύδωρ ποταμών

2:19  παιδεύσει σε η αποστασία σου και η κακία σου ελέγξει σε και γνώθι και ίδε ότι πικρόν σοι το καταλιπείν σε εμέ λέγει κύριος ο θεός σου και ουκ ευδόκησα εν σοι λέγει κύριος ο θεός σου

2:20  ότι απ΄ αιώνος συνέτριψας τον ζυγόν σου και διέρρηξας τους δεσμούς σου και είπας ου δουλεύσω αλλά πορεύσομαι επί πάντα βουνόν υψηλόν και υποκάτω παντός ξύλου κατασκίου εκεί διαχυθήσομαι εν τη πορνεία μου

2:21  εγώ δε εφύτευσά σε άμπελον καρποφόρον πάσαν αληθινήν πως εστράφης εις πικρίαν η άμπελος η αλλοτρία

2:22  εάν αποπλύνης εν νίτρω και πληθύνης σεαυτή πόαν κεκηλίδωσαι εν ταις αδικίαις σου εναντίον εμού λέγει κύριος

2:23  πως ερείς ουκ εμιάνθην και οπίσω της Βάαλ ουκ επορεύθην ίδε τας οδούς σου εν τω πολυανδρίω και γνώθι τι εποίησας οψέ φωνή αυτής ωλόλυξε

2:24  τας οδούς αυτής επλάτυνεν εφ΄ ύδατα ερήμου εν επιθυμίαις ψυχής αυτής επνευματοφορείτο παρεδόθη τις επιστρέψει αυτήν πάντες οι ζητούντες αυτήν ου κοπιάσουσιν εν τη ταπεινώσει αυτής ευρήσουσιν αυτήν

2:25  απόστρεψον τον πόδα σου από οδού τραχείας και τον φάρυγγά σου από δίψους η δε είπεν ανδριούμαι ότι ηγάπησα αλλοτρίους και οπίσω αυτών επορεύετο

2:26  ως αισχύνη κλέπτου όταν αλώ ούτως αισχυνθήσονται οι υιοί Ισραήλ αυτοί και οι βασιλείς αυτών και οι άρχοντες αυτών και οι ιερείς αυτών και οι προφήται αυτών

2:27  τω ξύλω είπον ότι πατήρ μου ει συ και τω λίθω συ εγέννησάς με και έστρεψαν επ΄ εμέ νώτα και ου πρόσωπα αυτών και εν τω καιρώ των κακών αυτών ερούσιν ανάστα και σώσον ημάς

2:28  και που εισιν οι θεοί σου ους εποίησας σεαυτώ ει αναστήσονται και σώσουσί σε εν καιρώ της κακώσεώς σου ότι κατά αριθμόν των πόλεών σου ήσαν θεοί σου Ιούδα και κατά αριθμόν διόδων της Ιερουσαλήμ έθυον τη Βάαλ

2:29  ινατί λαλείτε προς με πάντες υμείς ησεβήσατε και πάντες υμείς ηνομήσατε εις εμέ λέγει κύριος

2:30  μάτην επάταξα τα τέκνα υμών παιδείαν ουκ εδέξασθε μάχαιρα κατέφαγε τους προφήτας υμών ως λέων ο ολοθρεύων και ουκ εφοβήθητε

2:31  ακούσατε λόγον κυρίου τάδε λέγει κύριος μη έρημος εγενόμην τω Ισραήλ η γη κεχερσωμένη διατί είπεν ο λαός μου ου κυριευθησόμεθα και ουχ ήξομεν προς σε έτι

2:32  μη επιλήσεται νύμφη τον κόσμον αυτής και παρθένος την στηθοδεσμίδα αυτής ο δε λαός μου επελάθετό μου ημέρας ων ουκ έστιν αριθμός

2:33  τι έτι καλόν επιτηδεύσεις εν ταις οδοίς σου του ζητείν αγάπησιν ουχ ούτως αλλά και συ επονηρεύσω του μιάναι τας οδούς σου

2:34  και εν ταις χερσί σου ευρέθησαν αίματα ψυχών αθώων ουκ εν διορύγμασιν εύρον αυτούς αλλ΄ επί πάση δρυϊ

2:35  και είπας αθώος ειμί αλλά αποστραφήτω ο θυμός αυτού απ΄ εμού ιδού εγώ κρίνομαι προς σε εν τω λέγειν σε ουχ ήμαρτον

2:36  ότι κατεφρόνησας σφόδρα του δευτερώσαι τας οδούς σου και από Αιγύπτου καταισχυνθήση καθώς κατησχύνθης από Ασσούρ

2:37  ότι και εντεύθεν εξελεύση και αι χείρές σου επί της κεφαλής σου ότι απώσατο κύριος την ελπίδα σου και ουκ ευοδωθήση εν αυτή

Chapter 3

3:1  εάν εξαποστείλη ανήρ την γυναίκα αυτού και απέλθη απ΄ αυτού και γένηται ανδρί ετέρω μη ανακάμπτουσα ανακάμψει προς αυτόν έτι ου μιαινομένη μιανθήσεται η γυνή εκείνη και συ εξεπόρνευσας εν ποιμέσι πολλοίς και ανέκαμπτες προς με λέγει κύριος

3:2  άρον τους οφθαλμούς σου εις ευθείαν και ίδε που ουχί εξεφύρθης επί ταις οδοίς εκάθισας αυτοίς ωσεί κορώνη ερημουμένη και εμίανας την γην εν ταις πορνείαις σου και εν ταις κακίαις σου

3:3  και έσχες ποιμένας πολλούς εις πρόσκομμά σου όψις πόρνης εγένετό σοι απηναισχύντησας προς πάντας

3:4  ουχ εως νυν με εκάλεσας και πατέρα και αρχηγόν της παρθενίας σου

3:5  μη διαμενεί εις τον αιώνα η φυλαχθήσεται εις νίκος ιδού ελάλησας και εποίησας τα πονηρά ταύτα και ηδυνάσθης

3:6  και είπε κύριος προς με εν ταις ημέραις Ιωσίου του βασιλέως είδες α εποίησε μοι η κατοικία του Ισραήλ επορεύθη επί παν όρος υψηλόν και υποκάτω παντός ξύλου αλσώδους και επόρνευσεν εκεί

3:7  και είπα μετά το πορνεύσαι αυτήν ταύτα πάντα προς με ανάστρεψον και ουκ ανέστρεψε και είδε την ασυνθεσίαν αυτής η ασύνθετος Ιούδα

3:8  και είδον διότι περί πάντων ανθ΄ ων κατελείφθη εν αυτοίς εμοιχάτο η κατοικία του Ισραήλ και εξαπέστειλα αυτήν και έδωκα αυτή βιβλίον αποστασίου εις τας χείρας αυτής και ουκ εφοβήθη η ασύνθετος Ιούδα και επορεύθη και επόρνευσε και αυτή

3:9  και εγένετο εις ουδέν η πορνεία αυτής και εμοίχευσε εις το ξύλον και τον λίθον

3:10  και εν πάσι τούτοις ουκ επεστράφη προς με η ασύνθετος Ιούδα εξ όλης της καρδίας αυτής αλλ΄ επί ψεύδει

3:11  και είπε κύριος προς με εδικαίωσε την ψυχήν αυτής Ισραήλ από της ασυνθέτου Ιούδα

3:12  πορεύου και ανάγνωθι τους λόγους τούτους προς βορράν και ερείς επιστράφητι προς με η κατοικία του Ισραήλ λέγει κύριος και ου μη στηρίσω το πρόσωπόν μου εφ΄ υμάς ότι ελεήμων εγώ ειμι λέγει κύριος και ου μηνιώ υμίν εις τον αιώνα

3:13  πλην γνώθι την αδικίαν σου ότι εις κύριον τον θεόν σου ησέβησας και διέχεας τας οδούς σου εις αλλοτρίους υποκάτω παντός ξύλου αλσώδους της δε φωνής μου ουχ υπήκουσας λέγει κύριος

3:14  επιστράφητε υιοί αφεστηκότες λέγει κύριος διότι εγώ κατακυριεύσω υμών και λήψομαι υμάς ένα εκ πόλεως και δύο εκ πατριάς και εισάξω υμάς εις Σιών

3:15  και δώσω υμίν ποιμένας κατά την καρδίαν μου και ποιμανούσιν υμάς ποιμαίνοντες μετ΄ επιστήμης

3:16  και έσται εάν πληθυνθήτε και αυξηθήτε επί της γης λέγει κύριος εν ταις ημέραις εκείναις ουκ ερούσιν έτι κιβωτός διαθήκης αγίου Ισραήλ ουκ αναβήσεται επί καρδίαν ουδέ ονομασθήσεται ουδέ επισκεφθήσεται και ου ποιηθήσεται έτι

3:17  εν ταις ημέραις εκείναις και εν τω καιρώ εκείνω καλέσουσι την Ιερουσαλήμ θρόνος κυρίου και συναχθήσονται εις αυτήν πάντα τα έθνη και ου πορεύσονται έτι οπίσω των ενθυμημάτων της καρδίας αυτών της πονηράς

3:18  εν ταις ημέραις εκείναις συνελεύσονται ο οίκος Ιούδα επί τον οίκον του Ισραήλ και ήξουσιν επιτοαυτό από γης βορρά και από πασών των χωρών επί την γην ην κατεκληρονόμησα τους πατέρας αυτών

3:19  και εγώ είπα γένοιτο κύριε ότι τάξω σε εις τέκνα και δώσω σοι γην εκλεκτήν κληρονομίαν θεού παντοκράτορος εθνών και είπα πατέρα καλέσετέ με και απ΄ εμού ουκ αποστραφήσεσθε

3:20  πλήν ως αθετεί γυνή εις τον συνόντα αυτή ούτως ηθέτησεν εις εμέ ο οίκος Ισραήλ λέγει κύριος

3:21  φωνή εκ χειλέων ηκούσθη κλαυθμού και δεήσεως υιών Ισραήλ ότι ηδίκησαν εν ταις οδοίς αυτών επελάθοντο θεού αγίου αυτών

3:22  επιστράφητε υιοί επιστρέφοντες και ιάσομαι τα συντρίμματα υμών ιδού οίδε ημείς εσόμεθά σοι ότι συ κύριος ο θεός ημών ει

3:23  όντως εις ψεύδος ήσαν οι βουνοί και η δύναμις των ορέων πλην διά κυρίου του θεού ημών η σωτηρία του Ισραήλ

3:24  η δε αισχύνη κατηνάλωσε τους μόχθους των πατέρων ημών από νεότητος ημών τα πρόβατα αυτών και τους μόσχους αυτών τους υιούς αυτών και τας θυγατέρας αυτών

3:25  εκοιμήθημεν εν τη αισχύνη ημών και επέκαλυψεν ημάς η ατιμία ημών διότι έναντίον του θεού ημών ημάρτομεν ημείς και οι πατέρες ημών από νεότητος ημών έως της ημέρας ταύτης και ουχ υπηκούσαμεν της φωνής κυρίου του θεού ημών

Chapter 4

4:1  εάν επιστραφή Ισραήλ λέγει κύριος προς με επιστραφήσεται και εάν περιέλη τα βδελύγματα αυτού από του στόματος αυτού και από του προσώπου μου ευλαβηθή

4:2  και ομόση ζη κύριος μετά αληθείας εν κρίσει και εν δικαιοσύνη και ευλογήσουσιν εν αυτώ έθνη και εν αυτώ αινέσουσι τω θεώ εν Ιερουσαλήμ

4:3  ότι τάδε λέγει κύριος τοις ανδράσιν Ιούδα και τοις κατοικούσιν Ιερουσαλήμ νεώσατε εαυτοίς νεώματα και μη σπείρητε επ΄ ακάνθαις

4:4  περιτμήθητε τω θεώ υμών και περιτέμεσθε την σκληροκαρδίαν υμών άνδρες Ιούδα και οι κατοικούντες εν Ιερουσαλήμ μη εξέλθη ως πυρ ο θυμός μου και εκκαυθήσεται και ουκ έσται ο σβέσων από προσώπου πονηρίας επιτηδευμάτων υμών

4:5  αναγγείλατε εν τω Ιούδα και ακουσθήτω εν Ιερουσαλήμ είπατε σημάνατε σάλπιγγι επί της γης κεκράξατε μέγα είπατε συνάχθητε και εισέλθωμεν εις τας πόλεις τας τειχήρεις

4:6  αναλαβόντες φεύγετε εις Σιών σπεύσατε μη στήτε ότι κακά εγώ επάγω από βορρά και συντριβήν μεγάλην

4:7  ανέβη λέων εκ της μάνδρας αυτού εξολοθρεύων έθνη εξήρε και εξήλθεν εκ του τόπου αυτού του θείναι την γην εις ερήμωσιν και αι πόλεις σου καθαιρεθήσονται παρά το μη κατοικείσθαι αυτάς

4:8  επί τούτοις περιζώσασθε σάκκους και κόπτεσθε και αλαλαξατε διότι ουκ απεστράφη ο θυμός οργής κυρίου αφ΄ υμών

4:9  και έσται εν εκείνη τη ημέρα λέγει κύριος απολείται η καρδία του βασιλέως και η καρδία των αρχόντων και οι ιερείς εκστήσονται και οι προφήται θαυμάσονται

4:10  και είπα ω δέσποτα κύριε άρα γε απατών ηπάτησας τον λαόν τούτον και την Ιερουσαλήμ λέγων ειρήνη έσται υμίν και άψεται η μάχαιρα έως της ψυχής αυτών

4:11  εν τω καιρώ εκείνω ερούσι τω λαώ τούτω και τη Ιερουσαλήμ πνεύμα πλανήσεως εν τη ερήμω οδός της θυγατρός του λαού μου ουκ εις καθαρόν ουδ΄ εις άγιον

4:12  πνεύμα πληρώσεως ήξει μοι νυν δε εγώ λαλήσω κρίματά μου προς αυτούς

4:13  ιδού ως νεφέλη αναβήσεται και ως καταιγίς τα άρματα αυτού κουφότεροι αετών οι ίπποι αυτού ουαί ημίν ότι ταλαιπωρούμεν

4:14  απόπλυνε από κακίας την καρδίαν σου Ιερουσαλήμ ίνα σωθής έως πότε υπάρχουσιν εν σοι διαλογισμοί πόνων σου

4:15  διότι φωνή αναγγέλλοντος εκ Δαν ήξει και ακουσθήσεται πόνος εξ όρους Εφραϊμ

4:16  αναμνήσατε έθνη ιδού αναγγείλατε εν Ιερουσαλήμ συστροφαί έρχονται εκ γης μακρόθεν και έδωκαν επί τας πόλεις Ιούδα φωνάς αυτών

4:17  ως φυλάσσοντες αγρόν εγένοντο επ΄ αυτήν κύκλω ότι εμού ημέλησας λέγει κύριος

4:18  αι οδοί σου και τα επιτηδεύματά σου εποίησαν ταύτά σοι αύτη η κακία σου ότι πικρά ότι ήψατο έως της καρδίας σου

4:19  την κοιλίαν μου την κοιλίαν μου αλγώ και τα αισθητήρια της καρδίας μου μαιμάσσει η ψυχή μου σπαράσσεται η καρδία μου ου σιωπήσομαι ότι φωνήν σάλπιγγος ήκουσεν η ψυχή μου κραυγήν πολέμου

4:20  και ταλαιπωρίας συντριμμόν επικαλείται ότι τεταλαιπώρηκε πάσα η γη άφνω τεταλαιπώρηκεν η σκηνή διεσπάσθησαν αι δέρρεις μου

4:21  έως πότε όψομαι φεύγοντας ακούων φωνήν σαλπίγγων

4:22  διότι οι ηγούμενοι του λαού μου εμέ ουκ ήδεισαν υιοί άφρονές εισι και ου συνετοί σοφοί εισι του κακοποιήσαι το δε καλώς ποιήσαι ουκ επέγνωσαν

4:23  επέβλεψα επί την γην και ιδού ουθέν και εις τον ουρανόν και ουκ ην τα φώτα αυτού

4:24  είδον τα όρη και ην τρέμοντα και πάντας τους βουνούς ταρασσομένους

4:25  επέβλεψα και ιδού ουκ υπήρχεν άνθρωπος και πάντα τα πετεινά του ουρανού επτόηντο

4:26  είδον και ιδού ο Κάρμηλος έρημος και πάσαι αι πόλεις εμπεπυρισμέναι πυρί από προσώπου κυρίου και από προσώπου οργής θυμού αυτού ηφανίσθησαν

4:27  τάδε λέγει κύριος έρημος έσται πάσα η γη συντέλειαν δε ου μη ποιήσω

4:28  επί τούτοις πενθείτω η γη και συσκοτασάτω ο ουρανός άνωθεν διότι ελάλησα και ου μετανοήσω ώρμησα και ουκ αποστρέψω απ΄ αυτής

4:29  από φωνής ιππέως και εντεταμένου τόξου ανεχώρησε πάσα η χώρα εισέδυσαν εις τα σπήλαια και εις τα άλση εκρύβησαν και επί τας πέτρας ανέβησαν πάσα πόλις εγκατελείφθησαν ου κατοικεί εν αυταίς άνθρωπος

4:30  και συ τι ποιήσεις εάν περιβάλη κόκκινον και κοσμήση κόσμω χρυσώ και εάν εγχρίση στίβι τους οφθαλμούς σου εις μάταιον ωραϊσμός σου απώσαντό σε οι ερασταί σου την ψυχήν σου ζητούσιν

4:31  ότι φωνήν ως ωδινούσης ήκουσα του στεναγμού σου ως πρωτοτοκούσης φωνή θυγατρός Σιών εκλυθήσεται και παρήσει τας χείρας αυτής οίμοι εγώ ότι εκλείπει η ψυχή μου επί τοις ανηρημένοις

Chapter 5

5:1  περιδράμετε εν ταις οδοίς Ιερουσαλήμ και ίδετε και γνώτε και ζητήσατε εν ταις πλατείαις αυτής εάν εύρητε άνδρα ει έστι ποιών κρίμα και ζητών πίστιν και ίλεως έσομαι αυτοίς λέγει κύριος

5:2  ζη κύριος λέγουσι διά τούτο ουκ εν ψεύδεσιν ομνύουσι

5:3  κύριε οι οφθαλμοί σου εις πίστιν εμαστίγωσας αυτούς και ουκ επόνεσαν συνετέλεσας αυτούς και ουκ ηθέλησαν δέξασθαι παιδείαν εστερέωσαν τα πρόσωπα αυτών υπέρ πέτραν και ουκ ηθέλησαν επιστραφήναι

5:4  και εγώ είπα ίσως πτωχοί εισι διότι ουκ ηδυνήθησαν ότι ουκ έγνωσαν οδόν κυρίου και κρίσιν θεού

5:5  πορεύσομαι προς τους αδρούς και λαλήσω αυτοίς ότι αυτοί επέγνωσαν οδόν κυρίου και κρίσιν θεού και ιδού ομοθυμαδόν συνέτριψαν ζυγόν διέρρηξαν δεσμούς

5:6  διά τούτο έπαισεν αυτούς λέων εκ του δρυμού και λύκος έως των οικιών ωλόθρευσεν αυτούς και πάρδαλις εγρηγόρησεν επί τας πόλεις αυτών πάντες οι εκπορευόμενοι απ΄ αυτών θηρεύσονται ότι επλήθυναν ασεβείας αυτών ίσχυσαν εν ταις αποστροφαίς αυτών

5:7  ποία τούτων ίλεως γένωμαί σοι υιοί σου εγκατέλιπόν με και ώμνυον εν τοις ουκ ούσι θεοίς και εχόρτασα αυτούς και εμοιχώντο και εν οίκοις πορνών κατέλυον

5:8  ίπποι θηλυμανείς εγενήθησαν έκαστος επί την γυναίκα του πλησίον αυτού εχρεμέτιζεν

5:9  μη επί τούτοις ουκ επισκέψομαι λέγει κύριος η έθνει τοιούτω ουκ εκδικήσει η ψυχή μου

5:10  ανάβητε επί τους προμαχώνας αυτής και κατασκάψατε συντέλειαν δε μη ποιήσητε απολέσετε τα υποστηρίγματα αυτής ότι του κυρίου ουκ εισίν

5:11  ότι αθετών ηθέτησεν εις εμέ λέγει κύριος ο οίκος Ισραήλ και ο οίκος Ιούδα

5:12  εψεύσαντο τω κυρίω αυτών και είπον ουκ έστι ταύτα ουχ ήξει εφ΄ ημάς κακά και μάχαιραν και λιμόν ουκ οψόμεθα

5:13  οι προφήται ημών ήσαν εις ανέμον και λόγος κυρίου ουχ υπήρχεν εν αυτοίς ούτως έσται αυτοίς

5:14  διά τούτο τάδε λέγει κύριος παντοκράτωρ ανθ΄ ων ελαλήσατε το ρήμα τούτο ιδού εγώ δέδωκα τους λόγους μου εις το στόμα σου πυρ και τον λαόν τούτον ξύλα και καταφάγεται αυτούς

5:15  ιδού επάγω εφ΄ υμάς έθνος πόρρωθεν οίκος Ισραήλ λέγει κύριος έθνος ισχυρόν έθνος απ΄ αιώνος έθνος ου ουκ ακούση της φωνής της γλώσσης αυτού

5:16  πάντες ισχυροί φαρέτρα αυτού ως τάφος ανεωγμένος

5:17  και κατέδονται τον θερισμόν υμών και τους άρτους υμών και κατέδονται τους υιούς υμών και τας θυγατέρας υμών και κατέδονται τα πρόβατα υμών και τους μόσχους υμών και κατέδονται τους αμπελώνας υμών και τους συκώνας υμών και τους ελαιώνας υμών και αλοήσουσι τας πόλεις τας οχυράς υμών εφ΄ αις υμείς πεποίθατε επ΄ αυταίς εν ρομφαία

5:18  και έσται εν ταις ημέραις εκείναις λέγει κύριος ο θεός σου ου μη ποιήσω υμάς εις συντέλειαν

5:19  και έσται όταν είπητε τίνος ένεκεν εποίησε κύριος ο θεός ημών ημίν πάντα ταύτα και ερείς αυτοίς ανθ΄ ων εγκατελίπετέ με και εδουλεύσατε θεοίς αλλοτρίοις εν τη γη υμών ούτως δουλεύσετε αλλοτρίοις εν γη ουχ υμών

5:20  αναγγείλατε ταύτα εις τον οίκον Ιακώβ και ακουσθήτω εν τω Ιούδα

5:21  ακούσατε δη ταύτα λαός μωρός και ακάρδιος οφθαλμοί αυτοίς και ου βλέπουσιν ώτα αυτοίς και ουκ ακούουσι

5:22  μη εμέ ου φοβηθήσεσθε λέγει κύριος η από προσώπου μου ουκ ευλαβηθήσεσθε τον τάξαντα άμμον όριον τη θαλάσση πρόσταγμα αιώνιον και ουχ υπερβήσεται αυτό και ταραχθήσεται και ου δυνήσεται και ηχήσουσι τα κύματα αυτής και ουχ υπερβήσεται αυτό

5:23  τω δε λαώ τούτω εγενήθη καρδία ανήκοος και απειθής εξέκλιναν και απήλθοσαν

5:24  και ουκ είπαν εν τη καρδία αυτών φοβηθώμεν δη κύριον τον θεόν ημών τον διδόντα ημίν υετόν πρώϊμον και όψιμον κατά καιρόν πληρώσεως προστάγματος θερισμού και εφύλαξεν ημίν

5:25  αι ανομίαι υμών εξέκλιναν ταύτα και αι αμαρτίαι υμών απέστησαν τα αγαθά αφ΄ υμών

5:26  ότι ευρέθησαν εν τω λαώ μου ασεβείς και παγίδα έστησαν διαφθείραι άνδρας και συνελαμβάνοσαν

5:27  ως παγίς εφεσταμένη πλήρης πετεινών ούτως οι οίκοι αυτών πλήρεις δόλου διά τούτο εμεγαλύνθησαν και επλούτησαν

5:28  επαχύνθησαν και παρέβησαν κρίσιν ουκ έκριναν κρίσιν ορφανού και κρίσιν χήρας ουκ εκρίνοσαν

5:29  μη επί τούτοις ουκ επισκέψομαι λέγει κύριος η εν έθνει τοιούτω ουκ εκδικήσει η ψυχή μου

5:30  έκστασις και φρικτά εγενήθη επί της γης

5:31  οι προφήται προφητεύουσιν άδικα και οι ιερείς επεκρότησαν ταις χερσίν αυτών και ο λαός μου ηγάπησεν ούτως και τι ποιήσετε εις τα μετά ταύτα

Chapter 6

6:1  ενισχύσατε υιοί Βενιαμίν εκ μέσου της Ιερουσαλήμ και εν Θεκουέ σημάνατε σάλπιγγι και υπερ Βηθαχάρμα άρατε σημείον ότι κακά εκκέκυφεν από βορρά και συντριβή μεγάλη γινεται

6:2  και αφαιρεθήσεται το ύψος σου θύγατερ Σιών

6:3  εις αυτήν ήξουσι ποιμένες και τα ποίμνια αυτών και πήξουσιν επ΄ αυτήν σκηνάς κύκλω και ποιμανούσιν έκαστος τη χειρί αυτού

6:4  παρασκευάσασθε επ΄ αυτήν εις πόλεμον ανάστητε και αναβώμεν επ΄ αυτήν μεσημβρίας ουαί ημίν ότι κέκλικεν η ημέρα ότι εκλείπουσιν αι σκιαί της ημέρας

6:5  ανάστητε και αναβώμεν εν νυκτί και διαφθείρωμεν το θεμέλια αυτής

6:6  ότι τάδε λέγει κύριος των δυνάμεων έκκοψον τα ξύλα αυτής έκχεον επί Ιερουσαλήμ δύναμιν ω πόλις ψευδής όλη καταδυναστεία εν αυτή

6:7  ως ψύχει λάκκος ύδωρ αυτού ούτως ψύχει κακία αυτής ασέβεια και ταλαιπωρία ακουσθήσεται εν αυτή επί πρόσωπον αυτής διαπαντός

6:8  πόνω και μάστιγι παιδευθήση Ιερουσαλήμ μη αποστή η ψυχή μου από σου μη ποιήσω σε άβατον γην ήτις ου κατοικισθήσεται

6:9  ότι τάδε λέγει κύριος των δυνάμεων καλαμάσθε καλαμάσθε ως άμπελον τα κατάλοιπα του Ισραήλ επιστρέψατε ως τρυγών επί τον καρτάλλον αυτού

6:10  προς τίνα λαλήσω και διαμαρτύρωμαι και εισακούσεται ιδού απερίτμητα τα ώτα αυτών και ου δύνανται ακούειν ιδού το ρήμα κυρίου εγενήθη αυτοίς εις ονειδισμόν ου μη βουληθώσιν αυτό ακούσαι

6:11  και τον θυμόν μου έπλησα και επέσχον και ου συνετέλεσα αυτούς εκχεώ επί νήπια έξωθεν και επί συναγωγήν νεανίσκων άμα ότι ανήρ και γυνή συλληφθήσονται πρεσβύτερος μετά πλήρους ημερών

6:12  και μεταστραφήσονται αι οικίαι αυτών εις ετέρους αγροί και αι γυναίκες αυτών επιτοαυτό ότι εκτενώ την χείρά μου επί τους κατοικούντας την γην ταύτην λέγει κύριος

6:13  ότι από μικρού αυτών και έως μεγάλου πάντες συνετελέσαντο άνομα από ιερέως και έως ψευδοπροφήτου πάντες εποίησαν ψευδή

6:14  και ιώντο το σύντριμμα του λαού μου εξουθενούντες και λέγοντες ειρήνη και που εστιν ειρήνη

6:15  κατησχύνθησαν ότι εξελίποσαν και ουδ΄ ως καταισχυνόμενοι κατησχύνθησαν και την ατιμίαν αυτών ουκ έγνωσαν διά τούτο πεσούνται εν τη πτώσει αυτών και εν καιρώ επισκοπής αυτών απολούνται είπε κύριος

6:16  τάδε λέγει κύριος στήτε επί ταις οδοίς και ίδετε και ερωτήσατε τρίβους κυρίου αιωνίους και ίδετε ποιά εστιν η οδός η αγαθή και βαδίζετε εν αυτή και ευρήσετε αγνισμόν ταις ψυχαίς υμών και είπαν ου πορευσόμεθα

6:17  κατέστακα εφ΄ υμάς σκοπούς ακούσατε της φωνής σάλπιγγος και είπαν ουκ ακουσόμεθα

6:18  διά τούτο ήκουσαν τα έθνη και οι ποιμαίνοντες τα ποίμνια αυτών

6:19  άκουε γη ιδού εγώ επάγω επί τον λαόν τούτον κακά τον καρπόν αποστροφής αυτών ότι τω λόγω μου ου προσέσχον και τον νόμον μου απώσαντο

6:20  ινατί μοι λίβανον εκ Σαβά φέρετε και κιννάμωμον εκ γης μακρόθεν τα ολοκαυτώματα υμών ουκ εισί δεκτά και αι θυσίαι υμών ουχ ήδυνάν μοι

6:21  διά τούτο τάδε λέγει κύριος ιδού εγώ δίδωμι επί τον λαόν τούτον ασθένειαν και ασθενήσουσι εν αυτή πατέρες και υιοί άμα γείτων και ο πλησίον αυτού απολούνται

6:22  τάδε λέγει κύριος ιδού λαός έρχεται από βορρά και έθνη εξεγερθήσονται απ΄ εσχάτου της γης

6:23  τόξον και ζιβύνην κρατήσουσιν ιταμός εστι και ουκ ελεήσει φωνή αυτού ως θάλασσα κυμαίνουσα εφ΄ ίπποις και άρμασι παρατάξεται ως πυρ εις πόλεμον προς σε θυγάτερ Σιών

6:24  ηκούσαμεν την ακοήν αυτών παρελύθησαν αι χείρες ημών θλίψις κατέσχεν ημάς ωδίνες ως τικτούσης

6:25  μη εκπορεύεσθε εις αγρόν και εν ταις οδοίς μη βαδίζετε ότι ρομφαία των εχθρών παροικεί κυκλόθεν

6:26  θυγάτηρ λαού μου περίζωσαι σάκκον κατάπασαι σποδόν πένθος αγαπητού ποιήσαι σεαυτή κοπετόν οικτρόν ότι εξαίφνης ήξει ταλαιπωρία εφ΄ υμάς

6:27  δοκιμαστήν δέδωκά σε εν λαοίς δεδοκιμασμένοις και γνώση εν τω δοκιμάσαι με την οδόν αυτών

6:28  πάντες ανήκοοι πορευόμενοι σκολιώς χαλκός και σίδηρος πάντες διεφθαρμένοι εισίν

6:29  εξέλιπε φυσητήρ από πυρός εξέλιπε μόλιβδος εις κενόν αργυροκόπος αργυροκοπεί πονηρίαι αυτών ουκ ετάκησαν

6:30  αργύριον αποδεδοκιμασμένον καλέσατε αυτούς ότι απεδοκίμασεν αυτούς κύριος

Chapter 7

7:1  ρήμα ο εγένετο προς Ιερεμίαν παρά κυρίου λέγον ίστα επί την πύλην του οίκου κυρίου και ανάγνωθι εκεί το ρήμα τούτο και ειπέ

7:2  ακούσατε λόγον κυρίου πάσα Ιουδαία

7:3  τάδε λέγει κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ διορθώσατε τας οδούς υμών και τα επιτηδεύματα υμών και κατοικιώ υμάς εν τω τόπω τούτω

7:4  μη πεποίθατε εφ΄ εαυτοίς επί λόγοις ψευδέσιν ότι το παράπαν ουκ ωφελήσουσιν υμάς λέγοντες ναός κυρίου ναός κυρίου εστιν

7:5  ότι εάν διορθούντες διορθώσητε τας οδούς υμών και τα επιτηδεύματα υμών και ποιούντες ποιήσητε κρίσιν αναμέσον ανδρός και αναμέσον του πλησίον αυτού

7:6  και προσήλυτον και ορφανόν και χήραν μη καταδυναστεύσητε και αίμα αθώον μη εκχέητε εν τω τόπω τούτω και οπίσω θεών αλλοτρίων μη πορεύησθε εις κακόν υμιν

7:7  και κατοικιώ υμάς εν τω τόπω υμών εν γη ην έδωκα τοις πατράσιν υμών εξ αιώνος και έως αιώνος

7:8  ει δε υμείς πεποίθατε επί λόγοις ψευδέσιν όθεν ουκ ωφεληθήσεσθε

7:9  και φονεύετε και μοιχάσθε και κλέπτετε και ομνύετε επ αδίκω και θυμιάτε τη Βάαλ και πορεύεσθε οπίσω θεών αλλοτρίων ων ουκ οίδατε

7:10  του κακώς είναι υμίν και ήλθετε και έστητε ενώπιόν μου εν τω οίκω ου επικέκληται το όνομά μου επ΄ αυτώ και είπατε απεσχήμεθα του ποιείν πάντα τα βδελύγματα ταύτα

7:11  μη σπήλαιον ληστών ο οίκός μου ου επικέκληται το όνομά μου επ΄ αυτώ εκεί ενώπιον υμών και ιδού εγώ εώρακα λέγει κύριος

7:12  ότι πορεύθητε εις τον τόπον μου τον εν Σηλώ ου κατεσκήνωσα το όνομά μου επ΄ αυτώ εκεί έμπροσθεν και ίδετε α εποίησα αυτώ από προσώπου κακίας λαού μου Ισραήλ

7:13  και νυν ανθ΄ ων εποιήσατε πάντα τα έργα ταύτα και ελάλησα προς υμάς και ουκ ηκούσατέ μου και εκάλεσα υμάς και ουκ απεκρίθητε

7:14  καγώ ποιήσω τω οίκω τούτω ου επικέκληται το όνομά μου επ΄ αυτώ εφ΄ ω υμείς πεποίθατε επ΄ αυτώ και τω τόπω ω έδωκα υμίν και τοις πατράσιν υμών καθώς εποίησα τη Σηλώ

7:15  και απορρίψω υμάς από προσώπου μου καθώς απέρριψα τους αδελφούς υμών παν το σπέρμα Εφραϊμ

7:16  και συ μη προσεύχου περί του λαού τούτου και μη αξίου του ελεηθήναι αυτούς και μη εύχου και μη προσέλθης μοι περί αυτών ότι ουκ εισακούσομαι

7:17  η ουχ οράς τι αυτοί ποιούσιν εν ταις πόλεσιν Ιούδα και εν ταις οδοίς Ιερουσαλήμ

7:18  οι υιοί αυτών συλλέγουσι ξύλα και οι πατέρες αυτών καίουσι πυρ και αι γυναίκες αυτών τρίβουσι σταις του ποιήσαι χαυώνας τη στρατιά του ουρανού και έσπεισαν σπονδάς θεοίς αλλοτρίοις ίνα παροργίσωσί με

7:19  μη εμέ αυτοί παροργίζουσι λέγει κύριος ουχί εαυτούς όπως καταισχυνθή τα πρόσωπα αυτών

7:20  διά τούτο τάδε λέγει κύριος ιδού οργή και θυμός μου χείται επί τον τόπον τούτον και επί τους ανθρώπους και επί τα κτήνη και επί παν ξύλον του αγρού και επί τα γεννήματα της γης και καυθήσεται και ου σβεσθήσεται

7:21  τάδε λέγει κύριος τα ολοκαυτώματα υμών συναγάγετε μετά των θυσιών υμών και φάγετε κρέα

7:22  ότι ουκ ελάλησα προς τους πατέρας υμών και ουκ ενετειλάμην αυτοίς εν ημέρα ανήγαγον αυτούς εκ γης Αιγύπτου περί ολοκαυτωμάτων και θυσιών

7:23  αλλ΄ η το ρήμα τούτο ενετειλάμην αυτοίς λέγων ακούσατε της φωνής μου και έσομαι υμίν εις θεόν και υμείς έσεσθέ μοι εις λαόν και πορεύεσθε εν πάσαις ταις οδοίς μου αις αν εντείλωμαι υμίν όπως αν ευ η υμίν

7:24  και ουκ εισήκουσάν μου και ου προσέσχον το ους αυτών αλλά επορεύθησαν εν τοις ενθυμήμασι της καρδίας αυτών της κακής και εγενήθησαν εις τα όπισθεν και ουκ εις τα έμπροσθεν

7:25  αφ΄ ης ημέρας εξήλθοσαν οι πατέρες αυτών εκ γης Αιγύπτου και έως της ημέρας ταύτης και εξαπέστειλα προς υμάς πάντας τους δούλους μου τους προφήτας ημέρας και όρθρου και απέστειλα

7:26  και ουκ εισήκουσάν μου και ου προσέσχε το ους αυτών και εσκλήρυναν τον τράχηλον αυτών υπέρ τους πατέρας αυτών

7:27  και ερείς αυτοίς τούτον τον λόγον και ουκ ακούσονταί σε και καλέσεις αυτούς και ουκ αποκρινούσι σοι

7:28  και ερείς προς αυτούς τούτο το έθνος ο ουκ ήκουσε της φωνής κυρίου του θεού αυτών ουδέ εδέξατο παιδείαν εξέλιπεν η πίστις εκ στόματος αυτών

7:29  κείραι την κεφαλήν σου και απόρριπτε και ανάλαβε επί χειλέων θρήνον ότι απεδοκίμασε κύριος και απώσατο την γενεάν την ποιούσαν ταύτα

7:30  ότι εποίησαν οι υιοί Ιούδα το πονηρόν εναντίον εμού λέγει κύριος έταξαν τα βδελύγματα αυτών εν τω οίκω ου επικέκληται το όνομά μου επ΄ αυτόν του μιάναι αυτόν

7:31  και ωκοδόμησαν τον βωμόν του Ταφέθ ος εστιν εν φάραγγι υιόυ Εννόμ του κατακαίειν τους υιούς αυτών και τας θυγατέρας αυτών εν πυρί ο ουκ ενετειλάμην αυτοίς και ου διενοήθην εν τη καρδία μου

7:32  διά τούτο ιδού ημέραι έρχονται λέγει κύριος και ουκ ερούσιν έτι βωμός του Ταφέθ και φάραγξ υιόυ Εννόμ αλλ΄ η φάραγξ των ανηρημένων και θάψουσιν εν τω Ταφέθ διά το μη υπάρχειν τόπον

7:33  και έσονται οι νεκροί του λαού τούτου εις βρώσιν τοις πετεινοίς του ουρανού και τοις θηρίοις της γης και ουκ έσται ο αποσοβών

7:34  και καταλύσω εκ πόλεων Ιούδα και εκ διόδων Ιερουσαλήμ φωνήν ευφραινομένων και φωνήν χαιρόντων φωνήν νυμφίου και φωνήν νύμφης ότι εις ερήμωσιν έσται πάσα η γη

Chapter 8

8:1  εν τω καιρώ εκείνω λέγει κύριος εξοίσουσι τα οστά των βασιλέων Ιούδα και τα οστά των αρχόντων αυτών και τα οστά των ιερέων και τα οστά των προφητών αυτών και τα οστά των κατοικούντων εν Ιερουσαλήμ εκ των τάφων αυτών

8:2  και ψύξουσιν αυτά προς τον ήλιον και προς την σελήνην και προς πάντας τους αστέρας και προς πάσαν την στρατιάν του ουρανού α ηγάπησαν και οις εδούλευσαν και ων επορεύθησαν οπίσω αυτών και ων αντείχοντο και οις προσεκύνησαν αυτοίς ου κοπήσονται και ου ταφήσονται και έσονται εις παράδειγμα επί προσώπου της γης

8:3  ότι είλοντο τον θάνατον η την ζωήν και πάσι τοις καταλοίποις τοις καταλειφθείσιν από της γενεάς εκείνης εν παντί τόπω ου αν εξώσω αυτούς εκεί

8:4  ότι τάδε λέγει κύριος μη ο πίπτων ουκ ανίσταται η ο αποστρέφων ουκ αναστρέφει

8:5  διατί απέστρεψεν ο λαός ούτος αποστροφήν αναιδή και κατεκρατήθησαν τη προαιρέσει αυτών και ουκ ηθέλησαν του επιστρέψαι

8:6  ενωτίσασθε δη και ακούσατε ουχ ορθώς λαλήσουσιν ουκ έστιν άνθρωπος μετανοών από της κακίας αυτού λέγων τι εποίησα διέλιπεν ο τρέχων εκ του δρόμου αυτού ως ίππος κάθιδρος εν χρεμετισμώ αυτού

8:7  και η ασίδα εν τω ουρανώ έγνω τον καιρόν αυτής τρυγών και χελιδών αγρού στρουθία εφύλαξαν καιρούς εισόδων αυτών ο δε λαός μου ουκ έγνω τα κρίματα κυρίου

8:8  πως ερείτε ότι σοφοί εσμέν ημείς και νόμος κυρίου μεθ΄ ημών εστίν εις μάτην εγενήθη σχοίνος ψευδής γραμματεύσιν

8:9  ησχύνθησαν σοφοί επτοήθησαν και εάλωσαν ότι τον λόγον κυρίου απεδοκίμασαν σοφία τις εστίν εν αυτοίς

8:10  διά τούτο δώσω τας γυναίκας αυτών ετέροις και τους αγρούς αυτών τοις κληρονόμοις ότι από μικρού έως μεγάλου πάντες φιλαργυρίαν αποδιώκουσι και εκ προφήτου έως ιερέως πάντες ποιούσι ψεύδος

8:11  και ιατρεύοντο σύντριμμα θυγατρός του λαού μου προς ατιμίαν λέγοντες ειρήνη ειρήνη και ουκ ην ειρήνη

8:12  ησχύνθησαν ότι βδέλυγμα εποίησαν και αισχύνη ουκ ησχύνθησαν και αισχυνθήναι ουκ οίδασι διά τούτο πεσούνται αναμέσον πίπτοντες εν καιρώ επισκοπής αυτού πεσούνται λέγει κύριος

8:13  και συνάξουσι τα γεννήματα αυτών λέγει κύριος ουκ έστι σταφυλή εν ταις αμπέλοις και ουκ έστι σύκα εν ταις συκαίς και τα φύλλα κατερρύηκεν

8:14  επί τι ημείς καθήμεθα συνάχθητε και εισέλθωμεν εις τας πόλεις τας οχυράς και απορριφώμεν εκεί ότι ο θεός απέρριψεν ημάς και επότισεν ημάς ύδωρ χολής ότι ημάρτομεν εναντίον αυτού

8:15  συνήχθημεν εις ειρήνην και ουκ ην αγαθά εις καιρόν ιάσεως και ιδού σπουδή

8:16  εκ Δαν ακουσόμεθα φωνήν οξύτηρος ίππων αυτού από φωνής χρεμετισμού ιππασίας ίππων αυτού εσείσθη πάσα η γη και ήξει και καταφάγεται την γην και το πλήρωμα αυτής πόλιν και τους κατοικούντας εν αυτή

8:17  διότι ιδού εγώ εξαποστέλλω εις υμάς όφεις θανατούντας οις ουκ έστιν επάσαι και δήξονται υμάς

8:18  ανίατα μετ΄ οδύνης καρδίας υμών απορουμένης

8:19  ιδού φωνή κραυγής θυγατρός λαού μου από γης μακρόθεν μη κύριος ουκ έστιν εν Σιών η βασιλεύς ουκ έστιν εκεί διότι παρώργισαν με εν τοις γλυπτοίς αυτών και εν ματαίοις αλλοτρίοις

8:20  διήλθε θέρος παρήλθεν αμητός και ημείς ου διεσώθημεν

8:21  επί συντρίμματι θυγατρός λαού μου εσκοτώθην εν απορία κατίσχυσάν με ωδίνες ως τικτούσης

8:22  και μη ρητίνη ουκ έστιν εν Γαλαάδ η ιατρός ουκ έστιν εκεί διατί ουκ ανέβη ίασις θυγατρός λαού μου

Chapter 9

9:1  τις δώσει κεφαλή μου ύδωρ και οφθαλμοίς μου πηγήν δακρύων και κλαύσομαι τον λαόν μου τούτον ημέρας και νυκτός τους τετραυματισμένους θυγατρός λαού μου

9:2  τις δώσει μοι εν τη ερήμω σταθμόν έσχατον και καταλείψω τον λαόν μου και απελεύσομαι απ΄ αυτών ότι πάντες μοιχώνται σύνοδος αθετούντων

9:3  και ενέτειναν την γλώσσαν αυτών ως τόξον ψεύδος και ου πίστις ενίσχυσεν επί της γης ότι εκ κακών εις κακά εξήλθοσαν και εμέ ουκ έγνωσαν φησί κύριος

9:4  έκαστος από του πλησίον αυτού φυλάξασθε και επ΄ αδελφοίς αυτών μη πεποίθατε ότι πας αδελφός πτέρνη πτερνιεί και πας φίλος δολίως πορεύσεται

9:5  έκαστος κατά του φίλου αυτού καταπαίξεται αλήθειαν ου μη λαλήσωσι μεμάθηκεν η γλώσσα αυτών λαλείν ψευδή ηδίκησαν και ου διέλιπον του επιστρέψαι

9:6  τόκος επί τόκω δόλος επί δόλω ουκ ηθέλησαν ειδέναι με φησί κύριος

9:7  διά τούτο τάδε λέγει κύριος των δυνάμεων ιδού εγώ πυρώσω αυτούς και δοκιμώ αυτούς τι ποιήσω από προσώπου πονηρίας θυγατρός λαού μου

9:8  βολίς τιτρώσκουσα η γλώσσα αυτών δόλια τα ρήματα του στόματος αυτών τω πλησίον αυτού λαλεί ειρηνικά και εν εαυτώ έχει την έχθραν

9:9  μη επί τούτοις ουκ επισκέψομαι λέγει κύριος η εν λαώ τοιούτω ουκ εκδικήσει η ψυχή μου

9:10  επί τα όρη λάβετε κοπετόν και επί τας τρίβους της ερήμου θρήνον ότι εξέλιπον παρά το μη είναι ανθρώπους ουκ ήκουσαν φωνήν υπάρξεως από πετεινών του ουρανού και έως κτηνών εξέστησαν ώχοντο

9:11  και δώσω την Ιερουσαλήμ εις μετοικίαν και εις κατοικητήριον δρακόντων και τας πόλεις Ιούδα εις αφανισμόν θήσομαι παρά το μη κατοικείσθαι

9:12  τις ο άνθρωπος ο συνετός και συνέτω τούτο και ο λόγος στόματος κυρίου προς αυτόν αναγγειλάτω υμίν ένεκεν τίνος απώλετο η γη ανήφθη ως έρημος παρά το μη διοδεύεσθαι αυτήν

9:13  και είπε κύριος προς με διά το εγκαταλιπείν αυτούς τον νόμον μου ον έδωκα προ προσώπου αυτών και ουκ ήκουσαν της φωνής μου

9:14  αλλα επορεύθησαν οπίσω των αρεστών της καρδίας αυτών της κακής και οπίσω των ειδώλων α εδίδαξαν αυτούς οι πατέρες αυτών

9:15  διά τούτο τάδε λέγει κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ ιδού εγώ ψωμίζω αυτούς ανάγκας και ποτιώ αυτούς ύδωρ χολής

9:16  και διασκορπιώ αυτούς εν τοις έθνεσιν ους ουκ εγίνωσκον αυτοι και οι πατέρες αυτών και επαποστελώ επ΄ αυτούς την μάχαιραν έως του εξαναλωσαι αυτούς εν αυτή

9:17  τάδε λέγει κύριος καλέσατε τας θρηνούσας και ελθέτωσαν και προς τας σοφάς αποστείλατε και φθεγξάσθωσαν

9:18  και λαβέτωσαν εφ΄ υμάς θρήνον και καταγαγέτωσαν οι οφθαλμοί υμών δάκρυα και τα βλέφαρα υμών ρείτω ύδωρ

9:19  ότι φωνή οίκτου ηκούσθη εν Σιών πως εταλαιπωρήσαμεν κατησχύνθημεν σφόδρα ότι εγκατελίπομεν την γην και απερρίψαμεν τα σκηνώματα ημών

9:20  ακούσατε δη γυναίκες λόγον θεού και δεξάσθω τα ώτα υμών λόγους στόματος αυτού και διδάξατε τας θυγατέρας υμών οίκτον και γυνή την πλησίον αυτής θρήνον

9:21  ότι ανέβη θάνατος διά των θυρίδων υμών εισήλθεν εις την γην υμών του εκτρίψαι νήπια έξωθεν και νεανίσκους από των πλατειών

9:22  και έσονται οι νεκροί των ανθρώπων εις παράδειγμα επί προσώπου του πεδίου της γης υμών και ως χόρτος οπίσω θερίζοντος και ουκ έσται ο συνάγων

9:23  τάδε λέγει κύριος μη καυχάσθω ο σοφός εν τη σοφία αυτού και μη καυχάσθω ο ισχυρός εν τη ισχύϊ αυτού και μη καυχάσθω ο πλούσιος εν τω πλούτω αυτού

9:24  αλλ΄ εν τούτω καυχάσθω ο καυχώμενος συνιείν και γινώσκειν με ότι εγώ ειμι κύριος ο ποιών έλεος και κρίμα και δικαιοσύνην επί της γης ότι εν τούτοις το θέλημά μου λέγει κύριος

9:25  ιδού ημέραι έρχονται λέγει κύριος και επισκέψομαι επί πάντας περιτετμημένους ακροβυστίας αυτών

9:26  επ΄ Αίγυπτον και επί Ιούδαν και επί Εδώμ και επί υιούς Αμμών και επί υιούς Μωάβ και επί παν περικειρόμενον κατά πρόσωπον αυτού τους κατοικούντας εν τη ερήμω ότι πάντα τα έθνη απερίτμητα σαρκί και πας οίκος Ισραήλ απερίτμητοι καρδίας αυτών

Chapter 10

10:1  ακούσατε τον λόγον κυρίου ο ελάλησεν εφ΄ υμάς οίκος Ισραήλ

10:2  τάδε λέγει κύριος κατά τας οδούς των εθνών μη μανθάνετε και από των σημείων του ουρανού μη φοβείσθε ότι φοβούνται αυτά έθνη

10:3  ότι τα νόμιμα των εθνών μάταια ξύλον εστίν εκ του δρυμού εκκεκομμένον έργον τέκτονος και χώνευμα

10:4  αργυρίω και χρυσίω κεκαλλωπισμένα εστίν εν σφύραις και ήλοις εστερέωσαν αυτά

10:5  και ου κινηθήσονται αργύριον τορευτόν εστιν ου λαλούσιν αιρόμενα αρθήσονται ότι ουκ επιβήσονται μη φοβηθήτε αυτά ότι ου μη κακοποιήσωσι και αγαθόν ουκ έστιν εν αυτοίς

10:6  ουκ έστιν όμοιός σοι κύριε μέγας ει συ και μέγα το όνομά σου εν τη ισχύϊ

10:7  τις ου φοβηθήσεταί σε βασιλεύ εθνών σοι γαρ πρέπει ότι εν πάσι τοις σοφοίς των εθνών και εν πάσαις ταις βασιλείαις αυτών ουκ έστιν όμοιος σοι

10:8  άμα άφρονες και ανόητοί εισι διδασκαλία ματαίων αυτών ξύλον εστίν

10:9  αργύριον προσβλητόν από Θαρσείς ήξει χρυσίον Μοφάς και χειρ χρυσοχόων έργα τεχνιτών πάντα υάκινθον και πορφύραν ενδύσουσιν αυτά

10:11  ούτως ερείτε αυτοίς θεοί οι τον ουρανόν και την γην ουκ εποίησαν απολέσθωσαν από της γης και υποκάτωθεν του ουρανού τούτο

10:12  κύριος ο ποιήσας την γην εν τη ισχύϊι αυτού ανορθώσας την οικουμένην εν τη σοφία αυτού και εν τη φρονήσει αυτού εξέτεινε τον ουρανόν

10:13  και πλήθος ύδατος εν ουρανώ και ανήγαγε νεφέλας εξ εσχάτου της γης αστραπάς εις υετόν εποίησε και εξήγαγε ανεμούς εκ θησαυρών αυτού

10:14  εμωράνθη πας άνθρωπος από γνώσεως κατησχύνθη πας χρυσοχόος επί τοις γλυπτοίς αυτού ότι ψευδή εχώνευσαν ουκ έστι πνεύμα εν αυτοίς

10:15  ματαία εστιν έργα εμπεπαιγμένα εν καιρώ επισκοπής αυτών απολούνται

10:16  ουκ έστι τοιαύτη η μερίς τω Ιακώβ ότι ο πλάσας τα πάντα αυτός εστι και Ισραήλ ράβδος κληρονομία αυτού κύριος δυνάμεων όνομα αυτώ

10:17  συνήγαγεν έξωθεν την υπόστασιν αυτου κατοικούσα εν εκλεκτοις

10:18  ότι τάδε λέγει κύριος ιδού εγώ σκελίζω τους κατοικούντας την γην ταύτην και εκθλίψω αυτούς όπως ευρεθή

10:19  ουαί επί συντρίμματί σου αλγηρά η πληγή σου καγώ είπα όντως τούτο το τραύμά μου και κατέλαβέ με

10:20  η σκηνή μου εταλαιπώρησεν ώλετο και πάσαι αι δέρρεις μου διεσπάσθησαν οι υιοί μου και τα πρόβατά μου ουκ εισίν ουκ έστιν έτι τόπος της σκηνής μου τόπος των δέρρεών μου

10:21  ότι οι ποιμένες ηφρονεύσαντο και τον κύριον ουκ εζήτησαν διά τούτο ουκ ενόησε πάσα η νομή και διεσκορπίσθησαν

10:22  φωνή ακοής ιδού έρχεται και σεισμός μέγας εκ γης βορρά του τάξαι τας πόλεις Ιούδα εις αφανισμόν και κοίτην στρουθών

10:23  οίδα κύριε ότι ουχί του ανθρώπου η οδός αυτού ουδέ ανήρ πορεύσεται και κατορθώσει πορείαν αυτού

10:24  παίδευσον ημάς κύριε πλην εν κρίσει και μη εν θυμώ ίνα μη ολίγους ημάς ποιήσης

10:25  έκχεον τον θυμόν σου επί έθνη τα μη ειδότα σε και επί βασιλείας αι το όνομά σου ουκ επεκαλέσαντο ότι κατέφαγον τον Ιακώβ και εξανήλωσαν τον Ισραήλ και την νομήν αυτού ηρήμωσαν

Chapter 11

11:1  ο λόγος ο γενόμενος παρά κυρίου προς Ιερεμίαν λέγων

11:2  ακούσατε τους λόγους της διαθήκης ταύτης και λαλήσεις προς άνδρας Ιούδα και προς τους κατοικούντας εν Ιερουσαλήμ

11:3  και ερείς προς αυτούς τάδε λέγει κύριος ο θεός Ισραήλ επικατάρατος ο άνθρωπος ος ουκ ακούσεται των λόγων της διαθήκης ταύτης

11:4  ης ενετειλάμην τοις πατράσιν υμών εν η ημέρα ανήγαγον αυτούς εκ γης Αιγύπτου εκ καμίνου της σιδηράς λέγων ακούσατε της φωνής μου και ποιήσατε πάντα όσα αν εγώ εντέλλομαι υμίν και έσεσθέ μοι εις λαόν και εγώ έσομαι υμίν εις θεόν

11:5  όπως στήσω τον όρκον μου ον ώμοσα τοις πατράσιν υμών του δούναι αυτοίς γην ρέουσαν γάλα και μέλι καθώς η ημέρα αύτη και απεκρίθην και είπα γένοιτο κύριε

11:6  και είπεν κύριος προς με ανάγνωθι πάντας τους λόγους τούτους εν πόλεσιν Ιούδα και έξωθεν Ιερουσαλήμ λέγων ακούσατε τους λόγους της διαθήκης ταύτης και ποιήσατε αυτούς

11:7  ότι συμμαρτυρόμενος συνεμαρτυρόμην τοις πατράσι υμών εν ημέρα η εξήγαγον αυτούς εκ γης Αιγύπτου έως της ημέρας ταύτης ορθρίζων συνεμαρτυρόμην λέγων ακούσατε της φωνής μου και ουκ ήκουσαν ου δε έκλιναν το ους αυτών αλλ΄ επορεύοντο έκαστος εν σκολιότητι της καρδίας αυτού της πονηράς και εισήγαγον επ΄ αυτούς πάντα τα ρήματα της διαθήκης ταύτης ης ενετειλάμην του ποιήσαι

11:8  και ουκ εποίησαν

11:9  και είπε κύριος προς με ευρέθη σύνδεσμος εν ανδράσιν Ιούδα και εν τοις κατοικούσιν εν Ιερουσαλήμ

11:10  επεστράφησαν επί τας αδικίας των πατέρων αυτών των πρότερον οι ουκ ηθέλησαν εισακούσαι των λόγων μου και ιδού αυτοί πορεύονται οπίσω θεών αλλοτρίων του δουλεύειν αυτοίς και διεσκέδασεν ο οίκος Ισραήλ και ο οίκος Ιούδα την διαθήκην μου ην διεθέμην προς τους πατέρας αυτών

11:11  διά τούτο τάδε λέγει κύριος ιδού επάγω επί αυτούς κακά εξ ων ου δυνήσονται εξελθείν εξ αυτών και κεκράξονται προς με και ουκ εισακούσομαι αυτών

11:12  και πορεύσονται πόλεις Ιούδα και οι κατοικούντες Ιερουσαλήμ και κεκράξονται προς τους θεούς αυτών οις αυτοί θυμιώσιν αυτοίς οι μη σώσουσιν αυτούς εν τω καιρώ των κακών αυτών

11:13  ότι κατά αριθμόν πόλεών σου ήσαν θεοί σου Ιούδα και κατά αριθμόν εξόδων της Ιερουσαλήμ ετάξατε βωμούς του θυμίαν τη Βάαλ

11:14  και συ μη προσεύχου περί του λαού τούτου και μη αξίου περί αυτών εν δεήσει και προσευχή ότι ουκ εισακούσομαι εν τω καιρώ εν ω επικαλούνταί με εν καιρώ κακώσεως αυτών

11:15  τι η ηγαπημένη εν τω οίκω μου εποίησε βδέλυγμα μη ευχαί και κρέα άγια αφελούσιν από σου τας κακίας σου η τούτοις διαφεύξη

11:16  ελαίαν ωραίαν εύσκιον τω είδει εκάλεσε κύριος το όνομά σου εις φωνήν περιτομής αυτής ανήφθη πυρ επ΄ αυτήν ηχρειώθησαν οι κλάδοι αυτής

11:17  και κύριος των δυνάμεων ο καταφυτεύσας σε ελάλησεν επί σε κακά αντί της κακίας οίκου Ισραήλ και οίκου Ιούδα ότι εποίησαν εαυτοίς του παροργίσαί με εν τω θυμιάν αυτούς τη Βάαλ

11:18  κύριε γνώρισόν μοι και γνώσομαι τότε είδον τα επιτηδεύματα αυτών

11:19  εγώ δε ως αρνίον άκακον αγόμενον του θύεσθαι ουκ έγνων επ΄ εμέ ελογίσαντο λογισμόν λέγοντες δεύτε και εμβάλωμεν ξύλον εις τον άρτον αυτού και εκτρίψωμεν αυτόν από γης ζώντων και το όνομα αυτού ου μη μνησθή έτι

11:20  κύριε των δυνάμεων κρίνων δίκαια δοκιμάζων νεφρούς και καρδίας ίδοιμι την παρά σου εκδίκησιν εν αυτοίς ότι προς σε απεκάλυψα το δικαίωμά μου

11:21  διά τούτο τάδε λέγει κύριος επί τους άνδρας Αναθώθ τους ζητούντας την ψυχήν μου τους λέγοντας ου μη προφητεύσης επί τω ονόματι κυρίου ει δε μη αποθάνη εν ταις χερσίν ημών

11:22  διά τούτο τάδε λέγει κύριος των δυνάμεων ιδού εγώ επισκέψομαι επ΄ αυτούς οι νεανίσκοι αυτών εν μαχαίρα αποθανούνται υιοί αυτών και αι θυγατέρες αυτών τελευτήσουσιν εν λιμώ

11:23  και εγκατάλειμμα ουκ έσται αυτών ότι επάξω κακά επί τους κατοικούντας εν Αναθώθ εν ενιαυτώ επισκέψεως αυτών

Chapter 12

12:1  δίκαιος ει κύριε ότι απολογήσομαι προς σε πλην κρίματα λαλήσω προς σε τι ότι οδός ασεβών ευοδούται ευθηνήσαν πάντες οι αθετούντες αθετήματα

12:2  εφύτευσας αυτούς και ερριζώθησαν ετεκνοποίησαν και εποίησαν καρπόν εγγύς ει συ του στόματος αυτών και πόρρω από των νεφρών αυτών

12:3  και συ κύριε γινώσκεις με δεδοκίμακας την καρδίαν μου εναντίον σου συνάγαγε αυτούς ως ποιμνίον εις θυσίαν και άγνισον αυτούς εις ημέραν σφαγής

12:4  έως πότε πενθήσει η γη και πας ο χόρτος του αγρού ξηρανθήσεται από κακίας των κατοικούντων εν αυτή ηφανίσθησαν κτήνη και πετεινά ότι είπαν ουκ όψεται ο θεός οδούς ημών

12:5  σου οι πόδες τρέχουσι και εκλύουσί σε πως παρασκευάση εφ΄ ίπποις και εν γη ειρήνης σου πέποιθας πως ποιήσεις εν φρυάγματι του Ιορδάνου

12:6  ότι και οι αδελφοί σου και ο οίκος του πατρός σου και αυτοί ηθέτησάν σε και αυτοί εβόησαν εκ των οπίσω σου επισυνήχθησαν μη πιστεύσης εν αυτοίς ότε λαλήσουσι προς σε καλά

12:7  εγκαταλέλοιπα τον οίκόν μου αφήκα την κληρονομίαν μου έδωκα την ηγαπημένην ψυχήν μου εις χείρας εχθρών αυτής

12:8  εγενήθη η κληρονομία μου εμοί ως λέων εν δρυμώ έδωκεν επ΄ εμέ την φωνήν αυτής διά τούτο εμίσησα αυτήν

12:9  μη σπήλαιον υαίνης η κληρονομία μου εμοί η σπήλαιον κύκλω αυτής επ΄ αυτήν βαδίσατε συναγάγετε πάντα τα θηρία του αγρού και ελθέτωσαν του φαγείν αυτήν

12:10  ποιμένες πολλοί διέφθειραν τον αμπελώνά μου εμόλυναν την μερίδα μου έδωκαν μερίδα επιθυμητήν μου εις έρημον άβατον

12:11  ετέθη εις αφανισμόν απωλείας δι΄ εμέ αφανισμώ ηφανίσθη πάσα η γη ότι ουκ έστιν ανήρ τιθέμενος εν καρδία

12:12  επί πάσαν διεκβολήν εν τη ερήμω ήλθον ταλαιπωρούντες ότι μάχαιρα του κυρίου καταφάγεται απ΄ άκρου της γης έως άκρου της γης ουκ έστιν ειρήνη πάση σαρκί

12:13  εσπείρατε πυρούς και ακάνθας εθερίσατε οι κλήροι αυτών ουκ ωφελήσουσιν αυτούς αισχύνθητε από καυχήσεως υμών από ονειδισμού εναντίον κυρίου

12:14  ότι τάδε λέγει κύριος περί πάντων των γειτόνων των πονηρών των απτομένων της κληρονομίας μου ης εμέρισα τω λαώ μου Ισραήλ ιδού εγώ αποσπώ αυτούς από της γης αυτών και τον Ιούδαν εκβαλώ εκ μέσου αυτών

12:15  και έσται μετά το εκβαλείν με αυτούς επιστρέψω και ελεήσω αυτούς και κατοικιώ αυτούς έκαστον εις την κληρονομίαν αυτού και έκαστον εις την γην αυτού

12:16  και έσται εάν μαθόντες μάθωσι την οδόν του λαού μου του ομνύειν τω ονόματί μου ζη κύριος καθώς εδίδαξαν τον λαόν μου ομνύειν τη Βάαλ και οικοδομηθήσονται εν μέσω του λαού μου

12:17  εάν δε μη επιστρέψωσι και εξαρώ έθνος εκείνο εξάρσει και απωλεία λέγει κύριος

Chapter 13

13:1  τάδε λέγει κύριος βάδισον και κτήσαι σεαυτώ περίζωμα λινούν και περίθου περί την οσφύν σου και εν ύδατι ου διελεύσεται

13:2  και εκτησάμην το περίζωμα κατά τον λόγον κυρίου και περιέθηκα περί την οσφύν μου

13:3  και εγενήθη λόγος κυρίου προς με εκ δευτέρου λέγων

13:4  λάβε το περίζωμα το περί την οσφύν σου και ανάστηθι και βάδισον επί τον Ευφράτην και κατάκρυψον αυτό εκεί εν τη τρυμαλιά της πέτρας

13:5  και επορεύθην και έκρυψα αυτό εν τω Ευφράτη καθώς ενετείλατό μοι κύριος

13:6  και εγένετο μεθ΄ ημέρας πολλάς και είπε κύριος προς με ανάστηθι βάδισον επί τον Ευφράτην και λάβε εκείθεν το περίζωμα ο ενετειλάμην σοι του κατακρύψαι αυτό εκεί

13:7  και επορεύθην επί τον Ευφράτην και ώρυξα και έλαβον το περίζωμα εκ του τόπου ου έκρυψα αυτό εκεί και ιδού διεφθαρμένον ην ο ου μη χρησθή εις ουθέν

13:8  και εγενήθη λόγος κυρίου προς με λέγων

13:9  τάδε λέγει κύριος ούτω φθερώ την ύβριν Ιούδα και την ύβριν Ιερουσαλήμ

13:10  την πολλήν ταύτην ύβριν τους μη βουλομένους υπακούειν των λόγων μου και πορευθέντας εν ευθύτητι της καρδίας αυτών της πονηράς και πορευθέντας οπίσω θεών αλλοτρίων του δουλεύειν αυτοίς και του προσκυνείν αυτοίς και έσονται ώσπερ το περίζωμα τούτο ο ου χρησθήσεται έτι εις ουθέν

13:11  καθάπερ γαρ κολλάται το περίζωμα περί την οσφύν του ανθρώπου ούτως εκόλλησα προς εμαυτόν τον οίκον του Ισραήλ και πάντα τον οίκον Ιούδα λέγει κύριος του γενέσθαι μοι εις λαόν ονομαστόν και εις καύχημα και εις δόξαν και ουκ εισήκουσάν μου

13:12  και ερείς προς τον λαόν τον λόγον τούτον τάδε λέγει κύριος ο θεός Ισραήλ πας ασκός πληρωθήσεται οίνου και έσται εάν είπωσι προς σε μη γνόντες ου γνωσόμεθα ότι πας ασκός πληρωθήσεται οίνου

13:13  και ερείς προς αυτούς τάδε λέγει κύριος ιδού εγώ πληρώ πάντας τους κατοικούντας την γην ταύτην και τους βασιλείς αυτών τους καθημένους υιούς του Δαυίδ επί του θρόνου αυτών και τους ιερείς και τους προφήτας και τον Ιούδαν και πάντας τους κατοικούντας εν Ιερουσαλήμ μεθύσματι

13:14  και διασκορπιώ αυτούς άνδρα και τον αδελφόν αυτού και τους πατέρας αυτών και τους υιούς αυτών εν τω αυτώ ουκ επιποθήσω λέγει κύριος και ου φείσομαι και ουκ οικτειρήσω από διαφθοράς αυτών

13:15  ακούσατε και ενωτίσασθε και μη επαίρεσθε ότι κύριος ελάλησε

13:16  δότε τω κυρίω θεώ υμών δόξαν προ του συσκοτάσαι και προ του προσκόψαι τους πόδας υμών επ΄ όρη σκοτεινά και αναμενείτε εις φως και εκεί σκιά θανάτου και τεθήσονται εις σκότος

13:17  εάν δε μη ακούσητε κεκρυμμένως κλαύσεται η ψυχή υμών από προσώπου ύβρεως και κατάξουσιν οι οφθαλμοί υμών δάκρυα ότι συνετρίβη το ποίμνιον κυρίου

13:18  είπατε τω βασιλεί και τοις δυναστεύουσι ταπεινώθητε και καθίσατε ότι καθηρέθη από κεφαλής υμών στέφανος δόξης υμών

13:19  πόλεις αι προς νότον συνεκλείσθησαν και ουκ ην ο ανοίγων αποικίσθη Ιούδας συνετέλεσαν εν αυτή αποικία τελεία

13:20  ανάλαβε τους οφθαλμούς σου Ιερουσαλήμ και ίδε τους ερχομένους από βορρά που εστί το ποίμνιον ο εδόθη σοι πρόβατα δόξης σου

13:21  τι ερείς όταν επισκέπτωνταί σε και συ εδίδαξας αυτούς επί σε μαθήματα εις αρχήν ουκ ωδίνες καθέξουσί σε καθώς γυναίκα τίκτουσαν

13:22  και εάν είπης εν τη καρδία σου διατί απήντησέ μοι ταύτα διά το πλήθος της αδικίας σου ανεκαλύφθη τα οπίσθιά σου παραδειγματίσθηναι τας πτέρνας σου

13:23  ει αλλάξεται Αιθίοψ το δέρμα αυτού και πάρδαλις τα ποικίλματα αυτής και υμείς δυνήσεσθε ευ ποιήσαι μεμαθηκότες τα κακά

13:24  και διέσπειρα αυτούς ως φρύγανα φερουμενα υπό ανέμου εις έρημον

13:25  ούτως ο κλήρός σου και η μερίς του απειθείν υμάς εμοί λέγει κύριος ως επελάθου μου και ήλπισας επί ψεύδεσι

13:26  καγώ αποκαλύψω τα οπίσω σου επί το πρόσωπόν σου και οφθήσεται η ατιμία σου

13:27  μοιχεία σου και ο χρεμετισμός σου και η απαλλοτρίωσις της πορνείας σου επί των βουνών και εν τοις αγροίς εώρακα τα βδελύγματά σου ουαί σοι Ιερουσαλήμ ότι ουκ εκαθαρίσθης οπίσω μου έως τίνος έτι

Chapter 14

14:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς Ιερεμίαν περί της αβροχίας

14:2  επένθησεν η Ιουδαία και αι πύλαι αυτής εκενώθησαν και εσκοτώθησαν επί της γης και η κραυγή της Ιερουσαλήμ ανέβη

14:3  και οι μεγιστάνες αυτής απέστειλαν τους νεωτέρους αυτών εφ΄ ύδωρ ήλθοσαν επί τα φρέατα και ουχ εύροσαν ύδωρ απέστρεψαν τα αγγεία αυτών κενά

14:4  και τα έργα της γης εξέλιπεν ότι ουκ ην υετός ησχύνθησαν οι γεωργοί επεκάλυψαν την κεφαλήν αυτών

14:5  και έλαφοι εν αγρώ έτεκον και εγκατέλιπον ότι ουκ ην βοτάνη

14:6  όνοι άγριοι έστησαν επί νάπας και είλκυσαν ανέμον ως δράκοντες εξέλιπον οι οφθαλμοί αυτών ότι ουκ ην χόρτος

14:7  ει αι αμαρτίαι ημών αντέστησαν ημίν Κύριε ποίησον ημίν ένεκεν του ονόματός σου ότι πολλαί αι αμαρτίαι ημών ενώπιόν σου σοι ημάρτομεν

14:8  υπομονή Ισραήλ κύριε σώζων εν καιρώ κακών ινατί εγενήθης ωσεί πάροικος επί της γης και ως αυτόχθων εκκλίνων εις κατάλυμα

14:9  μη έση ώσπερ άνθρωπος υπνών η ως ανήρ ου δυνάμενος σώζεσθαι και συ εν ημίν ει κύριε και το όνομά σου επικέκληται εφ΄ ημάς μη επιλάθη ημών

14:10  ούτως λέγει κύριος τω λαώ τούτω ηγάπησαν κινείν πόδας αυτών και ουκ εφείσαντο και ο θεός ουκ ευώδωσεν εν αυτοίς νυν μνησθήσεται της αδικίας και επεσκέψατο τας αμαρτίας αυτών

14:11  και είπε κύριος προς με μη προσεύχου περί του λαού τούτου εις αγαθόν

14:12  ότι εάν νηστεύσωσιν ουκ εισακούσομαι της δεήσεως αυτών και εάν προσενέγκωσιν ολοκαυτώματα και θυσίας ουκ ευδοκήσω εν αυτοίς ότι εν μαχαίρα και εν λιμώ εν θανάτω εγώ συντελέσω αυτούς

14:13  και είπα ο ων κύριε ιδού οι προφήται προφητεύουσι και λέγουσιν ουκ όψεσθε μάχαιραν ουδέ λιμός έσται εν υμίν ότι αλήθειαν και ειρήνην δώσω επί της γης και εν τω τόπω τούτω

14:14  και είπε κύριος προς με ψευδή οι προφήται προφητεύουσιν επί τω ονόματί μου ουκ απέστειλα αυτούς και ουκ ενετειλάμην αυτοίς και ουκ ελάλησα προς αυτούς ότι οράσεις ψευδείς και μαντείας και οιωνίσματα και προαιρέσεις καρδίας αυτών αυτοί προφητεύουσιν υμίν

14:15  διά τούτο τάδε λέγει κύριος περί των προφητών των προφητευόντων επί τω ονόματί μου ψευδή και εγώ ουκ απέστειλα αυτούς οι λέγουσι μάχαιρα και λιμός ουκ έσται επί της γης ταύτης εν θανάτω νοσερώ αποθανούνται και εν λιμώ συντελεσθήσονται οι προφήται

14:16  και ο λαός οις αυτοί προφητεύουσιν αυτοίς και έσονται ερριμμένοι εν ταις οδοίς Ιερουσαλήμ από προσώπου μαχαίρας και του λιμού και ουκ έσται ο θάπτων αυτούς και αι γυναίκες αυτών και οι υιοί αυτών και αι θυγατέρες αυτών και εκχεώ επ΄ αυτούς τα κακά αυτών

14:17  και ερείς προς αυτούς τον λόγον τούτον καταγάγετε εις τους οφθαλμούς υμών δάκρυα ημέρας και νυκτός και μη διαλιπέτωσαν ότι συντρίμματι μεγάλω συνετρίβη θυγάτηρ λαού μου και πληγή οδυνηρά σφόδρα

14:18  εάν εξέλθω εις το πεδίον και ιδού τραυματίαι μαχαίρας και εάν εισέλθω εις την πόλιν και ιδού πόνος λιμού ότι ιερεύς και προφήτης επορεύθησαν εις γην ην ουκ ηδεισαν

14:19  μη αποδοκιμάζων απεδοκίμασας τον Ιούδαν και από Σιών απέστη η ψυχή σου ινατί έπαισας ημάς και ουκ έστιν ημίν ίασις υπεμείναμεν εις ειρήνην και ουκ ην αγαθόν εις καιρόν ιάσεως και ιδού ταραχή

14:20  έγνωμεν κύριε αμαρτήματα ημών αδικίας πατέρων ημών ότι ημάρτομεν εναντίον σου

14:21  κόπασον διά το όνομά σου μη απολέσης θρόνον δόξης σου μνήσθητι μη διασκεδάσης την διαθήκην σου την μεθ΄ ημών

14:22  μη έστιν εν ειδώλοις των εθνών υετίζων και ει ο ουρανός δώσει πλησμονήν αυτού ουχί συ ει αυτός κύριε ο θεός ημών και υπομενούμέν σε ότι συ εποίησας πάντα ταύτα

Chapter 15

15:1  και είπε κύριος προς με εάν στη Μωυσής και Σαμουήλ προ προσώπου μου ουκ έστιν η ψυχή μου προς αυτούς εξαπόστειλον τον λαόν τούτον από προσώπου μου και εξελθέτωσαν

15:2  και έσται εάν είπωσι προς σε που εξελευσόμεθα και ερείς προς αυτούς τάδε λέγει κύριος όσοι εις θάνατον εις θάνατον και όσοι εις μάχαιραν εις μάχαιραν και όσοι εις λιμόν εις λιμόν και όσοι εις αιχμαλωσίαν εις αιχμαλωσίαν

15:3  και εκδικήσω επ΄ αυτούς τέσσαρα είδη λέγει κύριος την μάχαιραν εις σφαγήν και τους κύνας εις διασπασμόν και τα θηρία της γης και τα πετεινά του ουρανού εις βρώσιν και διαφθοράν

15:4  και παραδώσω αυτούς εις ανάγκας πάσαις ταις βασιλείαις της γης διά Μανασσή υιόν Εζεκίου βασιλέως Ιούδα περί πάντων ων εποίησεν εν Ιερουσαλήμ

15:5  τις φείσεται επί σοι Ιερουσαλήμ και τις δειλιάσει επί σοι η τις ανακάμψει εις ειρήνην σοι

15:6  συ απεστράφης με λέγει κύριος οπίσω πορεύση και εκτενώ την χείρά μου και διαφθερώ σε και ουκέτι ανήσω αυτούς

15:7  και διασπερώ αυτούς εν διασπορά εν πύλαις λαού μου ητεκνώθησαν απώλεσαν τον λαόν μου διά τας κακίας αυτών

15:8  επληθύνθησαν αι χήραι αυτών υπέρ την άμμον της θαλάσσης επήγαγον επί μητέρα νεανίσκους ταλαιπωρίαν εν μεσημβρία επέρριψα επ΄ αυτήν εξαίφνης τρόμον και σπουδήν

15:9  εκενώθη η τίκτουσα επτά απεκάκησεν η ψυχή αυτής επέδυ ο ήλιος αυτή έτι μεσούσης της ημέρας κατησχύνθη και ωνειδίσθη τους καταλοίπους αυτών εις μάχαιραν δώσω εναντίον των εχθρών αυτών φησί κύριος

15:10  οίμοι μήτερ ως τίνα με έτεκες άνδρα δικαζόμενον και διακρινόμενον εν πάση τη γη ουκ ωφέλησα ούτε ωφέλησέ με ουδείς η ισχύς μου εξέλιπεν εν τοις καταρωμένοις με

15:11  γένοιτο κύριε δέσποτα κατευθυνόντων αυτών εν καιρώ θλίψεως αυτών εις αγαθά προς τον εχθρόν

15:12  ει γνωσθήσεται σίδηρος και περιβόλαιον χαλκούν η ισχύς σου

15:13  και τους θησαυρούς σου δώσω αντάλλαγμα διά πάσας τας αμαρτίας σου και εν πάσι τοις ορίοις σου

15:14  καταδουλώσω σε κύκλω τοις εχθροίς σου εν τη γη η ουκ ήδεις ότι πυρ εκκέκαυται εκ του θυμού μου εφ΄ υμάς καυθήσεται

15:15  κύριε μνήσθητί μου και επίσκεψαί με και αθώωσόν με από των καταδιωκόντων με μη εις μακροθυμίαν γνώθι ως έλαβον περί σου ονειδισμόν

15:16  υπό των αθετούντων τους λόγους σου συντέλεσον αυτούς και έσται ο λόγος σου εμοί εις ευφροσύνην και χαράν καρδίας μου ότι επικέκληται το όνομά σου επ΄ εμοί κύριε παντοκράτωρ

15:17  ουκ εκάθισα εν συνεδρίω αυτών παιζόντων αλλ΄ ευλαβούμην από προσώπου χειρός σου κατα μόνας εκαθήμην ότι πικρίας ενεπλήσθην

15:18  ινατί οι λυπούντές με κατισχύουσί μου η πληγή μου στερεά πόθεν ιαθήσομαι γινομένη εγενήθη μοι ως ύδωρ ψευδές ουκ έχον πίστιν

15:19  διά τούτο τάδε λέγει κύριος εάν επιστρέψης και αποκαταστήσω σε προ προσώπου μου στήση και εάν εξαγάγης τίμιον από αναξίου ως στόμα μου έση και αναστρέψουσιν αυτοι προς σε και συ ουκ αναστρέψεις προς αυτούς

15:20  και δώσω σε τω λαώ τούτω ως τείχος οχυρόν χαλκούν και πολεμήσουσι προς σε και ου μη δύνωνται προς σε διότι μετά σου ειμι του σώζειν σε και εξαιρείσθαί σε λέγει κύριος

15:21  και σώσω σε εκ χειρός πονηρών και λυτρώσομαι σε εκ χειρός λοιμών

Chapter 16

16:1  και εγένετο ρήμα κυρίου προς με λέγων

16:2  μη λάβης γυναίκα και ου γεννηθήσεταί σοι υιός ουδέ θυγάτηρ εν τω τόπω τούτω

16:3  ότι τάδε λέγει κύριος περί των υιών και των θυγατέρων των γεννωμένων εν τω τόπω τούτω και περί των μητέρων αυτών των τετοκυιών αυτούς και περί των πατέρων αυτών των γεγεννηκότων αυτούς εν τη γη ταύτη

16:4  εν θανάτω νοσερώ αποθανούνται ου κοπήσονται και ου ταφήσονται εις παράδειγμα επί προσώπου της γης έσονται εν μαχαίρα πεσούνται και εν λιμώ συντελεσθήσονται και έσονται τα πτώματα αυτών εις βρώσιν τοις θηρίοις της γης και τοις πετεινοίς του ουρανού

16:5  τάδε λέγει κύριος μη εισέλθης εις θίασον αυτών και μη πορευθής του κόψασθαι και μη πενθήσης αυτούς ότι αφέστακα την ειρήνην μου από του λαού τούτου φησί κύριος έλεος και ελεημοσύνας

16:6  και αποθανούνται μεγάλοι και μικροί εν τη γη ταύτη ου ταφήσονται και ου θρηνηθήσονται ου κόψονται αυτούς ουδέ εντομίδας ποιήσουσι και ου ξυρηθήσονται

16:7  και ου μη κλασθή άρτος εν πένθει αυτών εις παράκλησιν επί τεθνηκότι ου ποτιούσιν αυτούς ποτήριον εις παράκλησιν επί πατρί αυτού η μητρί αυτού

16:8  εις οικίαν πότου ουκ εισελεύση συ συγκαθίσαι μετ΄ αυτών του φαγείν και πιείν

16:9  διότι τάδε λέγει κύριος ο θεός Ισραήλ ιδού εγώ καταλύω εκ του τόπου τούτου ενώπιον των οφθαλμών υμών και εν ταις ημέραις υμών φωνήν χαράς και φωνήν ευφροσύνης φωνήν νυμφίου και φωνήν νυμφής

16:10  και έσται όταν αναγγείλης τω λαώ τούτω άπαντα τα ρήματα ταύτα και είπωσι προς σε διατί ελάλησε κύριος εφ΄ ημάς πάντα τα κακά ταύτα τις η αδικία ημών και τις η αμαρτία ημών ην ημάρτομεν εναντίον κυρίου του θεού ημών

16:11  και ερείς προς αυτούς ανθ΄ ων εγκατέλιπόν με οι πατέρες υμών λέγει κύριος και ώχοντο οπίσω θεών αλλοτρίων και εδούλευσαν αυτοίς και προσεκύνησαν αυτοίς και εμέ εγκατέλιπον και τον νόμον μου ουκ εφυλάξαντο

16:12  και υμείς επονηρεύσασθε υπέρ τους πατέρας υμών και ιδού υμείς πορεύεσθε έκαστος οπίσω των αρεστών της καρδίας υμών της πονηράς του μη υπακούειν μου

16:13  και απορρίψω υμάς από της γης ταύτης εις γην ην ουκ ήδειτε υμείς και οι πατέρες υμών και δουλεύσετε εκεί θεοίς αλλοτρίοις ημέρας και νυκτός οι ου δώσουσιν υμίν έλεος

16:14  διά τούτο ιδού ημέραι έρχονται λέγει κύριος και ουκ ερούσιν έτι ζη κύριος ο αναγαγών τους υιούς Ισραήλ εκ γης Αιγύπτου

16:15  αλλά ζη κύριος ος ανήγαγε τον οίκον Ισραήλ από γης βορρά και από πασών των χωρών ου εξώσθησαν εκεί και αποκαταστήσω αυτούς εις την γην αυτών ην έδωκα τοις πατράσιν αυτών

16:16  ιδού εγώ αποστέλλω αλιείς πολλούς λέγει κύριος και αλιεύσουσιν αυτούς και μετά ταύτα αποστελλώ πολλούς θηρευτάς και θηρεύσουσιν αυτούς επάνω παντός όρους και επάνω παντός βουνού και εκ των τρυμαλιών των πετρών

16:17  ότι οι οφθαλμοί μου επί πάσας τας οδούς αυτών και ουκ εκρύβη τα αδικήματα αυτών απέναντι των οφθαλμών μου

16:18  και ανταποδώσω διπλάς τας αδικίας αυτών και τας αμαρτίας αυτών εφ΄ αις εβεβήλωσαν την γην μου εν τοις θνησιμαίοις των βδελυγμάτων αυτών και εν ταις ανομίαις αυτών εν αις επλήσαν την κληρονομίαν μου

16:19  κύριε ισχύς μου και βοήθειά μου και καταφυγή μου εν ημέρα κακών προς σε έθνη ήξουσιν απ΄ εσχάτων της γης και ερούσιν ως ψευδή εκτήσαντο οι πατέρες ημών είδωλα και ουκ έστιν εν αυτοίς ωφέλημα

16:20  ει ποιήσει εαυτώ άνθρωπος θεούς και ούτοι ουκ εισί θεοί

16:21  διά τούτο ιδού εγώ δηλώσω αυτοίς εν τω καιρώ τούτω την χείρά μου και γνωριώ αυτοίς την δύναμίν μου και γνώσονται ότι όνομά μοι κύριος

Chapter 17

17:1  τάδε λέγει κύριος αμαρτία Ιούδα γεγραμμένη εστίν εν γραφίδι σιδηρά εν όνυχι αδαμαντίνω γεγλυμμένη επί πλακός της καρδίας αυτών και επί των κεράτων των βωμών αυτών

17:2  εν τω μνημονεύειν τους υιούς αυτών των βωμών αυτών και των αλσών αυτών επί ξύλω αλσώδει επί των βουνών των υψηλών

17:3  ω ορεινέ εν τω πεδίω τον πλούτόν σου και πάντας τους θησαυρούς σου τη προνομή δώσω τα υψηλά σου εν αμαρτία εν πάσι τοις ορίοις σου

17:4  και καταλειφθήση από της κληρονομίας σου ην έδωκά σοι και δουλεύειν σε ποιήσω τοις εχθροίς σου εν τη γη ην ουκ οίδας ότι πυρ ανήψατε εν τω θυμώ μου έως του αιώνος φλέξει

17:5  τάδε λέγει κύριος επικατάρατος ο άνθρωπος ος την ελπίδα έχει επ΄ άνθρωπον και στηρίσει σάρκα βραχίονος αυτού και από κυρίου αποστή η καρδία αυτού

17:6  και έσται ως η αγριομυρίκη η εν τη ερήμω ουκ όψεται όταν έλθη τα αγαθά και κατασκηνώσει εν αλίμοις και εν ερήμω εν γη αλμυρά ήτις ου κατοικείται

17:7  και ευλογημένος ο άνθρωπος ος πέποιθεν επί τω κυρίω και έσται κύριος ελπίς αυτού

17:8  και έσται ως ξύλον ευθηνούν παρ΄ ύδατα και επί ικμάδα βάλει ρίζας αυτού και ου φοβηθήσεται όταν έλθη καύμα και έσται επ΄ αυτώ στελέχη αλσώδη εν ενιαυτώ αβροχίας ου φοβηθήσεται και ου διαλείψει ποιών καρπόν

17:9  βαθεία η καρδία παρά πάντα και άνθρωπός εστι όστις γνώσεται αυτόν

17:10  εγώ κύριος ετάζων καρδίας δοκιμάζων νεφρούς του δούναι εκάστω κατά τας οδούς αυτού και κατά τους καρπούς των επιτηδευμάτων αυτών

17:11  εφώνησε πέρδιξ συνήγαγεν α ουκ έτεκε ποιών πλούτον αυτού ου μετά κρίσεως εν ημίσει ημερών αυτού εγκαταλείψουσιν αυτόν και επ΄ εσχάτων αυτού έσται άφρων

17:12  θρόνος δόξης υψωμένος απ΄ αρχής αγίασμα ημών

17:13  υπομονή Ισραήλ κύριε πάντες οι καταλιπόντες σε καταισχυνθήτωσαν αφεστηκότες επί της γης γραφήτωσαν ότι εγκατέλιπον πηγήν ζωής τον κύριον

17:14  ίασαί με κύριε και ιαθήσομαι σώσόν με και σωθήσομαι ότι καύχημά μου συ ει

17:15  ιδού αυτοί λέγουσι προς με που εστίν ο λόγος κυρίου ελθέτω

17:16  εγώ δε ουκ εκοπίασα κατακολουθών οπίσω σου και ημέραν ανθρώπου ουκ επεθύμησα συ επίστασαι τα εκπορευόμενα διά των χειλέων μου προ προσώπου σου εστί

17:17  μη γενηθής μοι εις αλλοτρίωσιν φειδόμενός μου εν ημέρα πονηρά

17:18  καταισχυνθείησαν οι διώκοντές με και μη καταισχυνθείην εγώ πτοηθείησαν αυτοι και μη πτοηθείην εγώ επάγαγε επ΄ αυτούς ημέραν πονηράν δισσόν σύντριμμα σύντριψον αυτούς

17:19  τάδε λέγει κύριος προς με βάδισον και στήθι εν ταις πύλαις υιών λαού εν αις εισπορεύονται βασιλείς Ιούδα και εν αις εκπορεύονται εν αυταίς και εν πάσαις ταις πύλαις Ιερουσαλήμ

17:20  και ερείς προς αυτούς ακούσατε τον λόγον κυρίου βασιλείς Ιούδα και πάσα Ιουδαία και πάσα Ιερουσαλήμ οι εισπορευόμενοι εν ταις πύλαις ταύταις

17:21  τάδε λέγει κύριος φυλάσσεσθε τας ψυχάς υμών και μη αίρετε βαστάγματα εν τη ημέρα των σαββάτων και μη εισφέρητε διά των πυλών Ιερουσαλήμ

17:22  και μη εκφέρετε βαστάγματα εξ οικιών υμών εν τη ημέρα των σαββάτων και παν έργον ου ποιήσετε αγιάσατε την ημέραν των σαββάτων καθώς ενετειλάμην τοις πατράσιν υμών

17:23  και ουκ ήκουσαν και ουκ έκλιναν το ους αυτών και εσκλήρυναν τον τράχηλον αυτών υπέρ τους πατέρας αυτών του μη ακούσαί μου και του μη δέξασθαι παιδείαν

17:24  και έσται εάν εισακούσητέ μου λέγει κύριος του μη εισφέρειν βαστάγματα διά των πυλών της πόλεως ταύτης εν τη ημέρα των σαββάτων και αγιάζειν την ημέραν των σαββάτων του μη ποιείν παν έργον εν αυτή

17:25  και εισελεύσονται διά των πυλών της πόλεως ταύτης βασιλείς και άρχοντες καθήμενοι επί θρόνου Δαυίδ και επιβεβηκότες εφ΄ άρμασι και ίπποις αυτών αυτοί και οι άρχοντες αυτών άνδρες Ιούδα και οι κατοικούντες εν Ιερουσαλήμ και κατοικισθήσεται η πόλις αύτη εις τον αιώνα

17:26  και ήξουσιν εκ των πόλεων Ιούδα και κυκλόθεν Ιερουσαλήμ και εκ γης Βενιαμίν και εκ της πεδινής και εκ του όρους και εκ της προς νότον φέροντες ολοκαυτώματα και θυσίας και θυμιάματα και μαννά και λίβανον φέροντες αίνεσιν εις οίκον κυρίου

17:27  και έσται εάν μη εισακούσητέ μου του αγιάζειν την ημέραν των σαββάτων του μη αίρειν βαστάγματα και μη εισπορεύεσθαι διά των πυλών Ιερουσαλήμ εν τη ημέρα των σαββάτων και ανάψω πυρ εν ταις πύλαις αυτής και καταφάγεται άμφοδα Ιερουσαλήμ και ου σβεσθήσεται

Chapter 18

18:1  ο λόγος ο γενόμενος προς Ιερεμίαν παρά κυρίου λέγων

18:2  ανάστηθι και κατάβηθι εις οίκον του κεραμέως και εκεί ακούση τους λόγους μου

18:3  και κατέβην εις τον οίκον του κεραμέως και ιδού αυτός εποίει έργον επί των λίθων

18:4  και διέπεσε το αγγείον ο αυτός εποίει εν ταις χερσίν αυτού και πάλιν εποίησεν αυτό αγγείον έτερον καθώς ήρεσεν εναντίον αυτού του ποιήσαι

18:5  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

18:6  ει καθώς ο κεραμεύς ούτος ου δυνήσομαι του ποιήσαι υμάς οίκος Ισραήλ λέγει κύριος ιδού ως ο πηλός εν τη χειρί του κεραμέως υμείς εστέ εν ταις χερσί μου οίκος Ισραήλ

18:7  πέρας λαλήσω επ΄ έθνος η επί βασιλείαν του εξάραι αυτούς και του απολλύειν

18:8  και επιστρέψη το έθνος εκείνο από των κακών αυτών και μετανοήσω περί των κακών ων ελογισάμην του ποιήσαι αυτοίς

18:9  και πέρας λαλήσω επί έθνος και επί βασιλείαν του ανοικοδομείσθαι και του καταφυτεύεσθαι

18:10  και ποιήσωσι τα πονηρά εναντίον μου του μη ακούειν της φωνής μου και μετανοήσω περί των αγαθών ων ελάλησα του ποιήσαι αυτοίς

18:11  και νυν είπον προς άνδρας Ιούδα και προς τους κατοικούντας Ιερουσαλήμ ούτως λέγει κύριος ιδού εγώ πλάσσω εφ΄ υμάς κακά και λογίζομαι εφ΄ υμάς λογισμόν αποστραφήτω δη έκαστος από οδού αυτού της πονηράς και καλλίονα ποιήσατε τα επιτηδεύματα υμών και τας οδούς υμών

18:12  και είπαν ανδριούμεθα ότι οπίσω των αποστροφών ημών πορευσόμεθα και έκαστος τα αρεστά της καρδίας αυτού της πονηράς ποιήσομεν

18:13  διά τούτο τάδε λέγει κύριος ερωτήσατε δη εν έθνεσι τις ήκουσε τοιαύτα φρικτά α εποίησε σφόδρα παρθένος Ισραήλ

18:14  μη εκλείψουσιν από πέτρας μαστοί η χιών από του Λιβάνου μη εκκλίνη ύδωρ βιαίως ανέμω φερόμενον

18:15  ότι επελάθοντο μου λαός μου εις κενόν εθυμίασαν και ασθενήσουσιν εν ταις οδοίς αυτών τρίβοις αιωνίοις του επιβήναι τρίβους ουκ έχοντας οδόν εις πορείαν

18:16  του τάξαι την γην αυτών εις αφανισμόν και σύριγμα το αιώνιον πάντες οι διαπορευόμενοι δι΄ αυτής εκστήσονται και κινήσουσι την κεφαλήν αυτών

18:17  ως άνεμον καύσωνα διασπερώ αυτούς κατά πρόσωπον εχθρών αυτών νώτον και μη πρόσωπον δείξω αυτοίς εν ημέραν απωλείας αυτών

18:18  και είπαν δεύτε λογισώμεθα επί Ιερεμίαν λογισμόν ότι ουκ απολείται νόμος από ιερέως και βουλή από συνετού και λόγος από προφήτου δεύτε και πατάξωμεν αυτόν εν γλώσση και ουκ ακουσόμεθα πάντας τους λόγους αυτού

18:19  εισάκουσόν μου κύριε και εισάκουσον της φωνής του δικαιώματός μου

18:20  ει ανταποδίδοται αντί αγαθών κακά ότι συνελάλησαν ρήματα κατά της ψυχής μου μνήσθητι εστηκότος μου κατά πρόσωπόν σου του λαλήσαι υπέρ αυτών αγαθά του αποστρέψαι τον θυμόν σου απ΄ αυτών

18:21  διά τούτο δος τους υιούς αυτών εις λιμόν και άθροισον αυτούς εις χείρας μαχαίρας γενέσθωσαν αι γυναίκες αυτών άτεκνοι και χήραι και οι άνδρες αυτών γενέσθωσαν ανηρημένοι θανάτω και οι νεανίσκοι αυτών πεπτωκότες μαχαίρα εν πολέμω

18:22  γενηθήτω κραυγή εν ταις οικίαις αυτών επάξεις επ΄ αυτούς ληστάς άφνω ότι ενεχείρησαν λόγον εις σύλληψίν μου και παγίδας έκρυψαν επ΄ εμέ

18:23  και συ κύριε έγνως άπασαν την βουλήν αυτών επ΄ εμέ εις θάνατον μη αθωώσης τας αδικίας αυτών και τας αμαρτίας αυτών από προσώπου σου μη εξαλείψης γενέσθω η ασθένεια αυτών εναντίον σου εν καιρώ θυμού σου ποίησον εν αυτοίς

Chapter 19

19:1  τότε είπε κύριος προς με βάδισον και κτήσαι βικόν πεπλασμένον οστράκινον από των πρεσβυτέρων του λαού και από των ιερέων

19:2  και εξελεύση εις το πολυάνδριον υιών Εννών ο εστιν επί των προθύρων πύλης της Χαρσεί και ανάγνωθι εκεί πάντας τους λόγους ους αν λαλήσω προς σε

19:3  και ερείς αυτοίς ακούσατε τον λόγον κυρίου βασιλείς Ιούδα και οι κατοικούντες Ιερουσαλήμ τάδε λέγει κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ ιδού εγώ επάγω επί τον τόπον τούτον κακά ώστε παντός ακούοντος αυτά ηχήσει τα ώτα αυτού

19:4  ανθ΄ ων εγκατέλιπόν με και απηλλοτρίωσαν τον τόπον τούτον και εθυμίασαν εν αυτώ θεοίς αλλοτρίοις οις ουκ ήδεισαν αυτοί και οι πατέρες αυτών και οι βασιλείς Ιούδα έπλησαν τον τόπον τούτον αιμάτων αθώων

19:5  και ωκοδόμησαν υψηλά τη Βάαλ του κατακαίειν τους υιούς αυτών εν πυρί α ουκ ενετειλάμην ουδέ ελάλησα και ου διενοήθην εν τη καρδία μου

19:6  διά τούτο ημέραι έρχονται λέγει κύριος και ου κληθήσεται τω τόπω τούτω έτι διάπτωσις και πολυάνδριον υιού Εννώμ αλλ΄ η πολυάνδριον της σφαγής

19:7  και σφάξω την βουλήν Ιούδα και την βουλήν Ιερουσαλήμ εν τω τόπω τούτω και καταβαλώ αυτούς εν μαχαίρα έναντι των εχθρών αυτών και εν χερσί των ζητούντων τας ψυχάς αυτών και δώσω τους νεκρούς αυτών εις βρώσιν τοις πετεινοίς του ουρανού και τοις θηρίοις της γης

19:8  και τάξω την πόλιν ταύτην εις αφανισμόν και εις συρισμόν πας ο πορευόμενος επ΄ αυτής σκυθρωπάσει και συριεί υπέρ πάσης της πληγής αυτής

19:9  και έδονται τας σάρκας των υιών αυτών και τας σάρκας των θυγατέρων αυτών και έκαστος τας σάρκας του πλησίον αυτού έδονται εν τη περιοχή και εν τη πολιορκία η πολιορκήσουσιν αυτούς οι εχθροί αυτών και οι ζητούντες την ψυχήν αυτών

19:10  και συντρίψεις τον βικόν κατ΄ οφθαλμούς των ανδρών των εκπορευομένων μετά σου

19:11  και ερείς προς αυτούς τάδε λέγει κύριος ούτως συντρίψω τον λαόν τούτον και την πόλιν ταύτην καθώς συντρίβεται άγγος οστράκινον ο ου δυνήσεται ιαθήναι έτι και εν τω Τωφέθ θάψουσι ότι ουκ έστι τόπος του ταφήναι

19:12  ούτως ποιήσω λέγει κύριος τω τόπω τούτω και τοις κατοικούσιν εν αυτώ του δοθήναι την πόλιν ταύτην ως την διαπίπτουσαν

19:13  και οι οίκοι Ιερουσαλήμ και οι οίκοι βασιλέων Ιούδα έσονται καθώς ο τόπος ο διαπίπτων από των ακαθαρσιών εν πάσαις ταις οικίαις εν αις εθυμίασαν επί των δωμάτων πάση τη στρατιά του ουρανού και έσπεισαν σπονδάς θεοίς αλλοτρίοις

19:14  και ήλθεν Ιερεμίας από της διαπτώσεως ου απέστειλεν αυτόν κύριος εκεί του προφητεύσαι και έστη εν τη αυλή οίκου του κυρίου και είπε προς πάντα τον λαόν

19:15  τάδε λέγει κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ ιδού εγώ επάγω επί την πόλιν ταύτην και επί πάσας τας πόλεις αυτής και επί τας κώμας αυτής άπαντα τα κακά α ελάλησα επ΄ αυτήν ότι εσκλήρυναν τον τράχηλον αυτών του μη εισακούσαι των λόγων μου

Chapter 20

20:1  και ήκουσε Πασχόρ ο υιός Εμμερ ο ιερεύς και ούτος ην καθεστάμενος ηγούμενος οίκου κυρίου του Ιερεμίου προφητεύοντος τους λόγους τούτους

20:2  και επάταξεν αυτόν και ενέβαλεν αυτόν εις τον καταράκτην ος ην εν πύλη οίκου Βενιαμίν του υπερώου ος ην εν οίκω κυρίου

20:3  και εγένετο τη αύριον και εξήγαγε Πασχόρ τον Ιερεμίαν εκ του καταρράκτου και είπεν αυτώ Ιερεμίας ουχί Πασχόρ εκάλεσε κύριος το όνομά σου αλλ΄ η μέτοικον

20:4  διότι τάδε λέγει κύριος ιδού εγώ δίδωμί σε εις μετοικίαν συν πάσι τοις φίλοις σου και πεσούνται εν μαχαίρα εχθρών αυτών και οι οφθαλμοί σου όψονται και σε και πάντα Ιούδα δώσω εις χείρας βασιλέως Βαβυλώνος και μετοικιούσιν αυτούς και κατακόψουσιν αυτούς εν μαχαίραις

20:5  και δώσω την πάσαν ισχύν της πόλεως ταύτης και πάντας τους πόνους αυτής και πάντας τους θησαυρούς του βασιλέως Ιούδα εις χείρας εχθρών αυτού και άξουσιν αυτούς εις Βαβυλώνα

20:6  και συ και πάντες οι κατοικούντες εν τω οίκω σου πορεύσεσθε εν αιχμαλωσία και εν Βαβυλώνι αποθανή και εκεί ταφήση συ και πάντες οι φίλοι σου οις επροφήτευσας αυτοίς ψευδή

20:7  ηπάτησάς με κύριε και ηπατήθην εκράτησας και ηδυνάσθης εγενόμην εις γέλωτα πάσαν ημέραν διετέλεσα μυκτηριζόμενος

20:8  ότι πικρώ λόγω μου γελάσομαι αθεσίαν και ταλαιπωρίαν επικαλέσομαι ότι εγενήθη ο λόγος κυρίου εις ονειδισμόν εμοί και εις χλευασμόν πάσαν ημέραν

20:9  και είπα ου μη ονομάσω το όνομα κυρίου και ου μη λαλήσω έτι επί τω ονόματι αυτού και εγένετο ως πυρ καιόμενον φλέγον εν τοις οστέοις μου και παρείμαι πάντοθεν και ου δύναμαι φέρειν

20:10  ότι ήκουσα ψόγον πολλών συναθροιζομένων κυκλόθεν επισυστήτε και επισυστώμεν επ΄ αυτώ πάντες άνδρες φίλοι αυτού τηρήσατε την επίνοιαν αυτού ει απατηθήσεται και δυνησόμεθα αυτώ και ληψόμεθα την εκδίκησιν ημών εξ αυτού

20:11  ο δε κύριος μετ΄ εμού καθώς μαχητής ισχύων διά τούτο εδίωξαν και νοήσαι ουκ ηδύναντο ησχύνθησαν σφόδρα ότι ουκ ενόησαν ατιμίας αυτών αι δι΄ αιώνος ουκ επιλησθήσονται

20:12  κύριε δοκιμάζων δίκαια συνιών νεφρούς και καρδίας ίδοιμι την παρά σου εκδίκησιν εν αυτοίς ότι προς σε απεκάλυψα τα απολογήματά μου

20:13  άσατε τω κυρίω αινέσατε αυτώ ότι εξείλατο την ψυχήν πένητος εκ χειρός στερεωτέρων

20:14  επικατάρατος η ημέρα εν η ετέχθην εν αυτή η ημέρα εν η έτεκεν με η μήτηρ μου μη έστω επευκτή

20:15  επικατάρατος ο άνθρωπος ο ευαγγελισάμενος τω πατρί μου λέγων ετέχθη σοι άρσην ευφραινόμενός εισιν

20:16  έστω ο άνθρωπος εκείνος ως αι πόλεις ας κατέστρεψε κύριος εν θυμώ και ου μετεμελήθη ακουσάτω κραυγής τοπρωϊ και αλαλαγμού μεσημβρίας

20:17  ότι ουκ απέκτεινέ με εν μήτρα μητρός μου και εγένετό μοι η μήτηρ μου τάφος μου και η μήτρα συλλήψεως αιωνίας

20:18  ινατί τούτο εξήλθον εκ μήτρας του βλέπειν κόπους και πόνους και διετέλεσαν εν αισχύνη αι ημέραι μου

Chapter 21

21:1  ο λόγος ο γενόμενος παρά κυρίου προς Ιερεμίαν ότε απέστειλε προς αυτόν ο βασιλεύς Σεδεκίας τον Πασχόρ υιόν Μελχίου και τον Σοφονίαν υιόν Μαασαίου τον ιερέα λέγων

21:2  επερώτησον περί ημών τον κύριον ότι βασιλεύς Βαβυλώνος εφέστηκεν εφ΄ ημάς ει ποιήσει κύριος κατά πάντα τα θαυμάσια αυτού και απελεύσεται αφ΄ ημών

21:3  και είπε προς αυτούς Ιερεμίας ούτως ερείτε προς Σεδεκίαν

21:4  τάδε λέγει κύριος ο θεός Ισραήλ ιδού εγώ μεταστρέφω τα όπλα τα πολεμικά α εν ταις χερσίν υμών και εν οις υμείς πολεμείτε εν αυτοίς προς τους Χαλδαίους τους συγκεκλεικότας υμάς έξωθεν του τείχους και συνάξω αυτούς εις το μέσον της πόλεως ταύτης

21:5  και πολεμήσω εγώ υμάς εν χειρί εκτεταμένη και εν βραχίονι κραταιώ μετά θυμού και οργής μεγάλης

21:6  και πατάξω πάντας τους κατοικούντας εν τη πόλει ταύτη ανθρώπους και τα κτήνη εν θανάτω μεγάλω και αποθανούνται

21:7  και μετά ταύτα ούτως λέγει κύριος παραδώσω τον Σεδεκίαν βασιλέα Ιούδα και τους παίδας αυτού και τον λαόν τον καταλειφθέντα εν τη πόλει ταύτη από του θανάτου και από του λιμού και από της μαχαίρας εις χείρας εχθρών αυτών των ζητούντων τας ψυχάς αυτών και κατακόψουσιν αυτούς εν στόματι μαχαίρας ου φείσομαι επ΄ αυτοίς και ου μη οικτειρήσω αυτούς

21:8  και προς τον λαόν τούτον ερείς τάδε λέγει κύριος ιδού εγώ δέδωκα προ προσώπου υμών την οδόν της ζωής και την οδόν του θανάτου

21:9  ο καθήμενος εν τη πόλει ταύτη αποθανείται εν μαχαίρα και εν λιμώ και ο εκπορευόμενος προσχωρήσαι προς τους Χαλδαίους τους συγκεκλεικότας υμάς ζήσεται και έσται η ψυχή αυτού εις σκύλα ζήσεται

21:10  διότι εστήρικα το πρόσωπόν μου επί την πόλιν ταύτην εις κακά και ουκ εις αγαθά λέγει κύριος εις χείρας βασιλέως Βαβυλώνος παραδοθήσεται και κατακαύσει αυτήν εν πυρί

21:11  ο οίκος βασιλέως Ιούδα ακούσατε λόγον κυρίου

21:12  οίκος Δαυίδ τάδε λέγει κύριος κρίνατε τοπρωϊ κρίμα και κατευθύνατε και εξελέσθε διηρπασμένον εκ χειρός αδικούντος αυτόν όπως μη αναφθή ως πυρ η οργή μου και καυθήσεται και ουκ έσται ο σβέσων

21:13  ιδού εγώ προς σε τον κατοικούντα την κοιλάδα Σορ την πεδινήν τους λέγοντας τις πτοήσει ημάς η τις εισελεύσεται προς το κατοικητήριον ημών

21:14  και σκέψομαι εφ΄ υμάς και ανάψω πυρ εν τω δρυμώ αυτής και έδεται πάντα τα κύκλω αυτής

Chapter 22

22:1  τάδε λέγει κύριος πορεύου και κατάβηθι εις τον οίκον του βασιλέως Ιούδα και λαλήσεις εκεί τον λόγον τούτον

22:2  και ερείς άκουε τον λόγον κυρίου βασιλεύ Ιούδα ο καθήμενος επί θρόνου Δαυίδ συ και ο παίδές σου και ο λαός σου και οι εισπορευόμενοι ταις πύλαις ταύταις

22:3  τάδε λέγει κύριος ποιείτε κρίμα και δικαιοσύνην και εξαιρείσθε διηρπασμένον εκ χειρός αδικούντος αυτόν και προσήλυτον και ορφανόν και χήραν μη καταδυναστεύετε και μη ασεβείτε και αίμα αθώον μη εκχέητε εν τω τόπω τούτω

22:4  διότι εάν ποιούντες ποιήσητε τον λόγον τούτον και εισελεύσονται εν ταις πύλαις του οίκου τούτου βασιλείς καθήμενοι επί θρόνου Δαυίδ και επιβεβηκότες εφ΄ αρμάτων και ίππων αυτοί και οι παίδες αυτών και ο λαός αυτών

22:5  εάν δε μη ποιήσητε τους λόγους τούτους κατ΄ εμαυτού ώμοσα λέγει κύριος ότι εις ερήμωσιν έσται ο οίκος ούτος

22:6  ότι τάδε λέγει κύριος κατά του οίκου βασιλέως Ιούδα Γαλαάδ συ μοι αρχή του Λιβάνου εάν μη θω σε έρημον πόλεις μη κατοικηθησομένας

22:7  και επάξω επί σε ολοθρεύοντα άνδρα και τον πέλεκυν αυτού και εκκόψουσι τας εκλεκτάς κέδρους σου και εμβαλούσιν εις το πυρ

22:8  και διελεύσονται έθνη πολλά διά της πόλεως ταύτης και ερούσι έκαστος προς τον πλησίον αυτού διατί εποίησε κύριος ούτως τη πόλει ταύτη τη μεγάλη

22:9  και ερούσιν ανθ΄ ων εγκατέλιπον την διαθήκην κυρίου του θεού αυτών και προσεκύνησαν θεοίς αλλοτρίοις και εδούλευσαν αυτοίς

22:10  μη κλαίετε τον τεθνηκότα μηδέ θρηνείτε αυτόν κλαύσατε κλαυθμώ τον εκπορευόμενον ότι ουκ επιστρέψει έτι ουδέ όψεται την γην πατρίδος αυτού

22:11  διότι τάδε λέγει κύριος επί Σελλήμ υιόν Ιωσία βασιλέα της Ιουδαίας ος εβασίλευσε υπέρ Ιωσία του πατρός αυτού ος εξήλθεν εκ του τόπου τούτου ουκ αναστρέψει εκεί έτι

22:12  αλλ΄ η εν τω τόπω ου μετώκισα αυτόν εκεί αποθανείται και την γην ταύτην ουκ όψεται έτι

22:13  ω ο οικοδομών οικίαν αυτού ου μετά δικαιοσύνης και τα υπερωά αυτού ουκ εν κρίματι παρ΄ αυτώ ο πλησίον εργάται δωρεάν και τον μισθόν αυτού ου μη αποδώση αυτώ

22:14  ωκοδόμησας σεαυτώ οίκον σύμμετρον υπερώα ριπιστά διεσταλμένα θυρίσι και εξυλωμένα εν κέδρω και κεχρισμένα εν μίλτω

22:15  μη βασιλεύσης ότι συ παροξυνή εν Αχάζ τω πατρί σου ου φάγονται και ου πίονται βέλτιον σε ποιείν κρίμα και δικαιοσύνην καλήν

22:16  ουκ έγνωσαν ουκ έκριναν κρίσιν ταπεινώ ουδέ κρίσιν πένητος ου τούτό εστι το μη γνώναί σε εμέ λέγει κύριος

22:17  ιδού ουκ εισίν οι οφθαλμοί σου ουδέ η καρδία σου καλή αλλ΄ εις την πλεονεξίαν σου και εις το αίμα το αθώον του εκχέαι και εις αδικήματα και εις φόνον του ποιείν αυτά

22:18  διά τούτο τάδε λέγει κύριος επί Ιωακείμ υιόν Ιωσία βασιλέα Ιούδα ουαί επί τον άνδρα τούτον ου μη κόψονται αυτόν ω αδελφέ ουδέ μη κλαύσονται αυτόν οίμοι κύριε

22:19  ταφήν όνου ταφήσεται συμψησθείς ριφήσεται επέκεινα της πύλης Ιερουσαλήμ

22:20  ανάβηθι εις τον Λίβανον και κέκραξον και εις την Βασάν δος την φωνήν σου και βόησον εις το πέραν της θαλάσσης ότι συνετρίβησαν πάντες οι ερασταί σου

22:21  ελάλησα προς σε εν τη παραπτώσει σου και είπας ουκ ακούσομαι αύτη η οδός σου εκ νεότητός σου ουκ ήκουσας της φωνής μου

22:22  πάντας τους ποιμένας σου ποιμανεί άνεμος και οι ερασταί σου εν αιχμαλωσία εξελεύσονται ότι τότε αισχυνθήση και ατιμωθήση από πάντων των φιλούντων σε

22:23  κατοικούσα εν τω Λιβάνω εννοσσεύουσα εν ταις κέδροις καταστενάξεις εν τω ελθείν σοι οδύνας ωδίνας ως τικτούσης

22:24  ζω εγώ λέγει κύριος εάν γενόμενος γένηται Ιεχονίας υιός Ιωακίμ βασιλεύς Ιούδα αποσφράγισμα επί της χειρός της δεξιάς μου εκείθεν εκσπάσω σε

22:25  και παραδώσω σε εις χείρας των ζητούντων την ψυχήν σου ων συ ευλαβή από προσώπου αυτών και εις χείρας Ναβουχοδονόσορ βασιλέως της Βαβυλώνος και εις χείρας των Χαλδαίων

22:26  και απορρίψω σε και την μητέρα σου την τεκούσάν σε εις γην ου ουκ ετέχθης εκεί και εκεί αποθανείσθε

22:27  εις δε την γην ην αυτοί εύχονται ταις ψυχαίς αυτών εκεί ου μη αποστρέψουσιν

22:28  ητιμώθη Ιεχονίας ως σκεύος ου ουκ έστι χρεία αυτού ότι εξερρίφη και εξεβλήθη εις γην ην ουκ ήδει

22:29  γη γη άκουε λόγον κυρίου

22:30  τάδε λέγει κύριος γράψον τον άνδρα τούτον εκκήρυκτον άνθρωπον ότι ου μη αυξηθή εκ του σπέρματος αυτού ανήρ καθήμενος επί θρόνου Δαυίδ άρχων έτι εν τω Ιούδα

Chapter 23

23:1  ω οι ποιμένες οι διασκορπίζοντες και απολλύοντες τα πρόβατα της νομής μου

23:2  διά τούτο τάδε λέγει κύριος ο θεός Ισραήλ επί τους ποιμένας τους ποιμαίνοντας τον λαόν μου υμείς διεσκορπίσατε τα πρόβατά μου και εξώσατε αυτά και ουκ επεσκέψασθε αυτά ιδού εγώ εκδικώ εφ΄ υμάς κατά τα πονηρά επιτηδεύματα υμών

23:3  και εγώ εισδέξομαι τους καταλοίπους του λαού μου από πάσης της γης ου έξωσα αυτούς εκεί και καταστήσω αυτούς εις την νομήν αυτών και αυξηθήσονται και πληθυνθήσονται

23:4  και αναστήσω αυτοίς ποιμένας οι ποιμανούσιν αυτούς και ου φοβηθήσονται έτι ουδέ πτοηθήσονται ουδέ εκζητηθήσονται λέγει κύριος

23:5  ιδού ημέραι έρχονται λέγει κύριος και αναστήσω τω Δαυίδ ανατολήν δικαίαν και βασιλεύσει βασιλεύς και συνήσει και ποιήσει κρίμα και δικαιοσύνην επί της γης

23:6  εν ταις ημέραις αυτού σωθήσεται Ιούδας και Ισραήλ κατασκηνώσει πεποιθώς και τούτο το όνομα αυτού ο καλέσει αυτόν κύριος Ιωσεδέκ

23:7  διά τούτο ιδού ημέραι έρχονται λέγει κύριος και ουκ ερούσιν έτι ζη κύριος ος ανήγαγε τον οίκον Ισραήλ εκ γης Αιγύπτου

23:8  αλλά ζη κύριος ος ανήγαγε και συνήγαγε άπαν το σπέρμα Ισραήλ από γης βορρά και από πασών των χωρών ου εξώθησαν εκεί και απεκατέστησεν αυτούς εις την γην αυτών

23:9  εν τοις προφήταις συνετρίβη η καρδία μου εν εμοί εσαλεύθη πάντα τα οστά μου εγενήθην ως ανήρ συντετριμμένος και ως άνθρωπος συνεχόμενος από οίνου από προσώπου κυρίου και από προσώπου ευπρεπείας δόξης αυτού

23:10  ότι μοιχών επλήσθη η γη ότι από προσώπου τούτων επένθησεν η γη εξηράνθησαν αι νομαί της ερήμου και εγένετο ο δρόμος αυτών πονηρός και η ισχύς αυτών ουκ ούτως

23:11  ότι ιερεύς και προφήτης εμολύνθησαν και εν τω οίκω μου είδον πονηρίας αυτών λέγει κύριος

23:12  διά τούτο γενέσθω η οδός αυτών αυτοίς εις ολίσθημα εν γνόφω και υποσκελισθήσονται και πεσούνται εν αυτή διότι επάξω επ΄ αυτούς κακά εν ενιαυτώ επισκέψεως αυτών λέγει κύριος

23:13  και εν τοις προφήταις Σαμαρείας είδον ανομήματα προεφήτευσαν επι Βάαλ και επλάνησαν τον λαόν μου τον Ισραήλ

23:14  και εν τοις προφήταις Ιερουσαλήμ εώρακα φρικτά μοιχωμένους και πορευομένους εν ψευδέσι και αντιλαμβανομένους χειρών πονηρών του μη αποστραφήναι έκαστον από της οδού αυτού της πονηράς εγενήθησάν μοι πάντες ως Σόδομα και οι κατοικούντες αυτήν ώσπερ Γόμορρα

23:15  διά τούτο τάδε λέγει κύριος των δυνάμεων προς τους προφήτας ιδού εγώ ψωμίζω αυτούς οδύνην και ποτιώ αυτούς ύδωρ πικρόν ότι από των προφητών Ιερουσαλήμ εξήλθε μολυσμός πάση τη γη

23:16  ούτως λέγει κύριος το παντοκράτωρ μη ακούετε τους λόγους των προφητών των προφητευόντων υμίν ότι ματαιούσιν εαυτοίς όρασιν από καρδίας αυτών λαλούσι και ουκ από στόματος κυρίου

23:17  λέγουσι τοις απωθουμένοις τον λόγον κυρίου ειρήνη έσται υμίν και πάσι τοις πορευομένοις τοις θελήμασιν αυτών και παντί τω πορευομένω εν πλάνη καρδίας αυτού ουχ ήξει επί σε κακά

23:18  ότι τις έστη εν υποστήματι κυρίου και είδε και ήκουσε τον λόγον αυτού τις ενωτίσατο και ήκουσεν

23:19  ιδού σεισμός παρά κυρίου και οργή εκπορεύεται εις συσσεισμόν συστρεφομένη επί τους ασεβείς ήξει

23:20  και ουκ αποστρέψει ο θυμός κυρίου έως αν ποιήση αυτό και έως αν στήση αυτό από εγχειρήματος καρδίας αυτού επ΄ εσχάτων των ημερών νοήσουσιν αυτά

23:21  ουκ απέστελλον τους προφήτας και αυτοί έτρεχον ουκ ελάλησα προς αυτούς και αυτοί προεφήτευον

23:22  και ει έστησαν εν υποστάσει μου και ήκουσαν των λόγων μου και τον λαόν μου αν απέστρεφον από των πονηρών επιτηδεύματων αυτών

23:23  θεός εγγίζων εγώ ειμι λέγει κύριος και ουχί θεός πόρρωθεν

23:24  ει κρυβήσεταί τις εν κρυφαίοις και εγώ ουκ όψομαι αυτόν λέγει κύριος μη ουχί τον ουρανόν και την γην εγώ πληρώ λέγει κύριος

23:25  ήκουσα α λαλούσιν οι προφήται α προφητεύουσιν επί τω ονόματί μου ψευδή λέγοντες ηνυπνιασάμην ενύπνιον

23:26  έως πότε έσται εν καρδία των προφητών των προφητευόντων ψευδή και εν τω προφητεύειν αυτούς τα θελήματα της καρδίας αυτών

23:27  των λογιζομένων του επιλαθέσθαι του ονόματός μου εν τοις ενυπνίοις αυτών α διηγούντο έκαστος προς τον πλησίον αυτού καθάπερ επελάθοντο οι πατέρες αυτών του ονόματός μου εν τη Βάαλ

23:28  ο προφήτης εν ω το ενύπνιόν εστι διηγησάσθω το ενύπνιον αυτού και εν ω ο λόγος μου προς αυτόν διηγησάσθω τον λόγον μου επ΄ αληθείας τι το άχυρον προς τον σίτον ούτως οι λόγοι μου λέγει κύριος

23:29  ουχ οι λογοι μου ώσπερ πυρ φλέγον λέγει κύριος και ως πέλεκυς κόπτων πέτραν

23:30  ιδού εγώ προς τους προφήτας λέγει κύριος ο θεός τους κλέπτοντας τους λόγους μου έκαστος παρά του πλησίον αυτού

23:31  ιδού εγώ προς τους προφήτας λέγει κύριος τους εκβάλλοντας προφητείας γλώσσης και νυστάζοντας νυσταγμόν εαυτών

23:32  ιδού εγώ προς τους προφήτας τους προφητεύοντας ενύπνια ψευδή και ου διηγούντο αυτά και επλάνησαν τον λαόν μου εν τοις ψεύδεσιν αυτών και εν τοις πλάνοις αυτών και εγώ ουκ απέστειλα αυτούς και ουκ ενετειλάμην αυτοίς και ωφέλειαν ουκ ωφελήσουσι τον λαόν τούτον λέγει κύριος

23:33  και εάν ερωτήση σε ο λαός ούτος η ιερεύς η προφήτης λέγων τι το λήμμα κυρίου και ερείς αυτοίς υμείς εστέ το λήμμα και ράξω υμάς λέγει κύριος

23:34  και ο προφήτης και ο ιερεύς και ο λαός οι αν είπωσι λήμμα κυρίου και εκδικήσω τον άνθρωπον εκείνον και τον οίκον αυτού

23:35  ούτως ερείτε έκαστος προς τον πλησίον αυτού και έκαστος προς τον αδελφόν αυτού τι απεκρίθη κύριος και τι ελάλησε κύριος

23:36  και λήμμα κυρίου μη ονομάζετε έτι ότι το λήμμα τω ανθρώπω έσται ο λόγος αυτού και εξεστρέψατε τους λόγους θεού ζώντος

23:37  ούτως ερείτε προς τον προφήτην τι ελάλησε κύριος ο θεός ημών

23:38  διά τούτο τάδε λέγει κύριος ανθ΄ ων είπατε τον λόγον τούτον λήμμα κυρίου και απέστειλα προς υμάς λέγων ουκ ερείτε λήμμα κυρίου

23:39  διά τούτο ιδού εγώ λαμβάνω και ράσσω υμάς και την πόλιν ην δέδωκα υμίν και τοις πατράσιν υμών

23:40  και δώσω εφ΄ υμάς ονειδισμόν αιώνιον και ατιμίαν αιώνιον ήτις ουκ επιλησθήσεται

Chapter 24

24:1  έδειξέ μοι κύριος δύο καλάθους σύκων κειμένους κατά πρόσωπον ναού κυρίου μετά το αποικίσαι Ναβουχοδονόσορ βασιλέα Βαβυλώνος τον Ιεχονίαν υιόν Ιωακείμ βασιλέα Ιούδα και τους άρχοντας και τους τεχνίτας και τους δεσμώτας εξ Ιερουσαλήμ και ήγαγεν αυτούς εις Βαβυλώνα

24:2  ο κάλαθος ο εις σύκων χρηστών σφόδρα ως τα σύκα τα πρώϊμα και ο κάλαθος ο έτερος σύκων πονηρών σφόδρα α ου βρωθήσεται από πονηρίας αυτών

24:3  και είπε κύριος προς με τι συ οράς Ιερεμία και είπα σύκα τα σύκα τα χρηστά χρηστά λίαν και τα πονηρά πονηρά λίαν α ου βρωθήσεται από πονηρίας αυτών

24:4  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

24:5  τάδε λέγει κύριος ο θεός Ισραήλ ως τα σύκα τα χρηστά ταύτα ούτως επιγνώσομαι τους αποικισθέντας Ιουδαίους ους εξαπέσταλκα εκ του τόπου τούτου εις γην Χαλδαίων εις αγαθά

24:6  και στηριώ τους οφθαλμούς μου επ΄ αυτούς εις αγαθά και αποκαταστήσω αυτούς εις την γην ταύτην και ανοικοδομήσω αυτούς και ου μη καθελώ και καταφυτεύσω αυτούς και ου μη εκτίλω

24:7  και δώσω αυτοίς καρδίαν του ειδέναι αυτούς εμέ ότι εγώ ειμι κύριος και έσονταί μοι εις λαόν και εγώ έσομαι αυτοίς εις θεόν ότι επιστραφήσονται επ΄ εμέ εξ όλης καρδίας αυτών

24:8  και ως τα σύκα τα πονηρά α ου βρωθήσονται από πονηρίας αυτών τάδε λέγει κύριος ούτω παραδώσω τον Σεδεκίαν βασιλέα Ιούδα και τους μεγιστάνας αυτού και το κατάλοιπον Ιερουσαλήμ τους υπολελειμμένους εν τη γη ταύτη και τους κατοικούντας εν Αιγύπτω

24:9  και δώσω αυτούς εις διασκορπισμόν εις πάσας τας βασιλείας της γης και έσονται εις ονειδισμόν και εις παραβολήν και εις μίσος και εις κατάραν εν παντί τόπω ου εξώσω αυτούς εκεί

24:10  και αποστελώ εις αυτούς τον λιμόν και τον θάνατον και την μάχαιραν έως αν εκλείπωσιν από της γης ην έδωκα αυτοίς και τοις πατράσιν αυτών

Chapter 25

25:1  ο λόγος ο γενόμενος προς Ιερεμίαν επί πάντα τον λαόν Ιούδα εν τω έτει τω τετάρτω του Ιωακείμ υιόυ Ιωσία βασιλέως Ιούδα αυτός ενιαυτός πρώτος τω Ναβουχοδονόσορ βασιλεί Βαβυλώνος

25:2  ον ελάλησεν Ιερεμίας ο προφήτης προς πάντα τον λαόν Ιούδα και προς τους κατοικούντας Ιερουσαλήμ λέγων

25:3  εν τρισκαιδεκάτω έτει Ιωσία υιόυ Αμώς βασιλέως Ιούδα και έως της ημέρας ταύτης είκοσι και τρία έτη και εγένετο ρήμα κυρίου προς με και ελάλησα προς υμάς ορθρίζων και λέγων και ουκ ηκούσατε

25:4  και απέστελλον προς υμάς τους δούλους μου τους προφήτας όρθρου αποστέλλων και ουκ εισηκούσατε και ου προσέσχετε τοις ωσίν υμών

25:5  λέγων αποστράφητε δη έκαστος από της οδού αυτού της πονηράς και από των πονηρών επιτηδευμάτων υμών και κατοικήσατε επί της γης ης έδωκα υμίν και τοις πατράσιν υμών απ΄ αιώνος και έως αιώνος

25:6  μη πορεύεσθε οπίσω θεών αλλοτρίων του δουλεύειν αυτοίς και του προσκυνείν αυτοίς όπως μη παροργίζητέ με εν τοις έργοις των χειρών υμών του κακώσαι υμάς

25:7  και ουκ εισηκούσατέ μου

25:8  διά τούτο τάδε λέγει κύριος επειδή ουκ επιστεύσατε τοις λόγοις μου

25:9  ιδού εγώ αποστέλλω και λήψομαι την πατριάν του βορρά και άξω αυτούς επί την γην ταύτην και επί τους κατοικούντας αυτήν και επί πάντα τα έθνη τα κύκλω αυτής και εξερημώσω αυτούς και δώσω αυτούς εις αφανισμόν και εις συρισμόν και εις ονειδισμόν αιώνιον

25:10  και απολώ απ΄ αυτών φωνήν χαράς και φωνήν ευφροσύνης φωνήν νυμφίου και φωνήν νύμφης οσμήν μύρου και φως λύχνου

25:11  και έσται πάσα η γη εις αφανισμόν και δουλεύσουσιν τα έθνη ταύτα τω βασιλεί της Βαβυλώνος εβδομήκοντα έτη

25:12  και εν τω πληρωθήναι τα εβδομήκοντα έτη εκδικήσω επί τον βασιλέα Βαβυλώνος και επί το έθνος εκείνο την αδικίαν αυτών φησίν ο κύριος και επί την γην Χαλδαίων και θήσομαι αυτούς εις αφανισμόν αιώνιον

25:13  και επάξω επί την γην εκείνην πάντας τους λόγους μου ους ελάλησα κατ΄ αυτής πάντα τα γεγραμμένα εν τω βιβλίω τούτω

25:14  όσα προεφήτευσεν Ιερεμίας επί πάντα τα έθνη ότι εδούλευσαν αυτοίς ότε ήσαν έθνη πολλά και βασιλείς μεγάλοι και αποδώσω αυτοίς κατά τα έργα αυτών και κατά τα ποιήματα των χειρών αυτών

25:15  ούτως είπε κύριος ο θεός Ισραήλ λάβε το ποτήριον του οίνου του ακράτου τούτου εκ χειρός μου και ποτιείς πάντα τα έθνη προς α αποστελλώ σε επ αυτούς

25:16  και πίονται και εξεμούνται και εκμανήσονται από προσώπου της μαχαίρας ης εγώ αποστέλλω αναμέσον αυτών

25:17  και έλαβον το ποτήριον εκ χειρός κυρίου και επότισα πάντα τα έθνη προς α απέστειλέν με ο κύριος επ΄ αυτά

25:18  την Ιερουσαλήμ και τας πόλεις Ιούδα και βασιλείς Ιούδα και άρχοντας αυτού του θείναι αυτάς εις ερήμωσιν και εις άβατον και εις συριγμόν και εις κατάραν ως η ημέρα αυτη

25:19  και τον Φαραώ βασιλέα Αιγύπτου και τους παίδας αυτού και τους μεγιστάνας αυτού και πάντα τον λαόν αυτού

25:20  και πάντας τους συμμίκτους αυτού και πάντας τους βασιλείς της γης Ους και πάντας τους βασιλείς αλλοφύλων και την Ασκαλώνα και την Γάζαν και την Ακκαρών και το επίλοιπον Αζώτου

25:21  και την Ιδουμαίαν και την Μωαβίτιν και τους υιούς Αμμών

25:22  και πάντας βασιλείς Τύρου και βασιλείς Σιδώνος και βασιλείς τους εν τω πέραν της θαλάσσης

25:23  και την Δαιδάν και Θαιμάν και Βουζ και πάντα περικεκαρμένον κατά πρόσωπον αυτού

25:24  και πάντας τους βασιλέας της Αραβίας και πάντας τους συμμίκτους τους καταλύοντας εν τη ερήμω

25:25  και πάντας τους βασιλείς Ζαμρί και πάντας βασιλείς Ηλάμ και πάντας βασιλείς Μηδων

25:26  και πάντας βασιλείς από απηλιώτου τους πόρρω και τους εγγύς έκαστον προς τον αδελφόν αυτού και πάσας βασιλείας τας επί προσώπου της γης και βασιλεύς Σησάχ πίεται μετ΄ αυτούς

25:27  και ερείς αυτοίς ούτως είπε κύριος παντοκράτωρ πίετε μεθύσθητε και εξεμέσετε και πεσείσθε και ου μη αναστήτε από προσώπου της μαχαίρας ης εγώ αποστέλλω αναμέσον υμών

25:28  και έσται όταν μη βούλωνται δέξασθαι το ποτήριον εκ της χειρός σου ώστε πιείν και ερείς ούτως είπε κύριος των δυνάμεων πιόντες πίεσθε

25:29  ότι εν πόλει επ΄ η ωνομάσθη το όνομά μου επ΄ αυτήν εγώ άρχομαι κακώσαι και υμείς καθάρσει ου μη καθαρισθήτε ότι μάχαιραν εγώ καλώ επί πάντας τους καθημένους επί της γης λέγει κύριος των δυνάμεων

25:30  και συ προφητεύσεις επ΄ αυτούς πάντας τους λόγους τούτους και ερείς κύριος αφ΄ υψηλού χρηματιεί από του τόπου του αγίου αυτού δώσει φωνήν αυτού λόγον χρηματιεί επί του τόπου αυτού και οίδε ώσπερ τρυγώντες αποκριθήσονται και επί τους καθημένους επί την γην ήκει όλεθρος

25:31  επί μέρος της γης ότι κρίσις τω κυρίω εν τοις έθνεσι κρίνεται αυτος προς πάσαν σάρκα οι δε ασεβείς εδόθησαν εις μάχαιραν λέγει κύριος

25:32  ούτως είπε κύριος των δυνάμεων ιδού κακά έρχεται από έθνους επί έθνους και λαίλαψ μεγάλη εκπορεύεται απ΄ εσχάτου της γης

25:33  και έσονται τραυματίαι υπό κυρίου εν ημέρα εκείνη εκ μέρους της γης και έως εις μέρος της γης ου μη θρηνηθήσονται και ου μη συναχθήσονται και ου μη κατορυγώσιν εις κόπρια επί προσώπου της γης έσονται

25:34  αλαλάξατε ποιμένες και κεκράξατε και κόπτεσθε οι κριοί των προβάτων ότι επληρώθησαν αι ημέραι υμών εις σφαγήν και πεσείσθε ώσπερ οι κριοί οι εκλεκτοί

25:35  και απολείται φυγή από των ποιμένων και σωτηρία από των κριών των προβάτων

25:36  φωνή κραυγής των ποιμένων και αλαλαγμός των κριών ότι ωλόθρευσε κύριος τα βοσκήματα αυτών

25:37  και παύσεται τα κατάλοιπα της ειρήνης από προσώπου οργής θυμού κυρίου

25:38  εγκατέλιπεν ώσπερ λέων κατάλυμα αυτού ότι εγενήθη η γη αυτών εις άβατον από προσώπου της μαχαίρας της μεγάλης

Chapter 26

26:1  εν αρχή βασιλέως Ιωακείμ υιόυ Ιωσίου εγενήθη ο λόγος ούτος παρά κυρίου

26:2  ούτως είπε κύριος στήθι εν αυλή οίκου κυρίου και χρηματιείς παντί Ιούδα τοις ερχομένοις προσκυνείν εν οίκω κυρίου άπαντας τους λόγους ους συνέταξά σοι χρημάτισαι αυτοίς μη αφελής ρήμα

26:3  ίσως ακούσονται και αποστραφήσονται έκαστος από της οδού αυτού της πονηράς και παύσομαι από των κακών ων εγώ λογίζομαι του ποιήσαι αυτοίς ένεκεν των πονηρών επιτηδευμάτων αυτών

26:4  και ερείς ούτως είπε κύριος εάν μη ακούσητέ μου του πορεύεσθαι εν τοις νομίμοις μου οις έδωκα προ προσώπον υμών

26:5  εισακούειν των λόγων των παίδων μου των προφητών ους εγώ αποστέλλω προς υμάς όρθρου και απέστειλα και ουκ εισηκούσατε μου

26:6  και δώσω τον οίκον τούτον ώσπερ Σηλώ και την πόλιν ταύτην δώσω εις κατάραν πάσι τοις έθνεσι της γης

26:7  και ήκουσαν οι ιερείς και οι ψευδοπροφήται και πας ο λαός του Ιερεμίου λαλούντος τους λόγους τούτους εν οίκω κυρίου

26:8  και εγένετο Ιερεμίου παυσαμένου λαλούντος πάντα α συνέταξε κύριος αυτώ λαλήσαι παντί τω λαώ και συνέλαβοσαν αυτόν οι ιερείς και οι ψευδοπροφήται και πας ο λαός λέγων θανάτω αποθάνη

26:9  ότι προεφήτευσας τω ονόματι κυρίου λέγων ώσπερ Σηλώ έσται ο οίκος ούτος και η πόλις αύτη ερημωθήσεται από κατοικούντων και εξεκκλησιάσθη πας ο λαός επί Ιερεμίαν εν οίκω κυρίου

26:10  και ήκουσαν οι άρχοντες Ιούδα των λόγων τούτων και ανέβησαν εξ οίκου του βασιλέως εις οίκον κυρίου και εκάθισαν εν προθύροις πύλης κυρίου της καινής

26:11  και είπαν οι ιερείς και οι ψευδοπροφήται προς τους άρχοντας και παντί τω λαώ κρίσις θανάτου τω ανθρώπω τούτω ότι προεφήτευσε κατά της πόλεως ταύτης καθώς ηκούσατε εν τοις ωσίν υμών

26:12  και είπεν Ιερεμίας προς πάντας τους άρχοντας και παντί τω λαώ λέγων κύριος απέστειλέ με προφητεύσαι επί τον οίκον τούτον και επί την πόλιν ταύτην πάντας τους λόγους ους ηκούσατε

26:13  και νυν βελτίους ποιήσατε τας οδούς υμών και τα έργα υμών και ακούσατε της φωνής κυρίου του θεού υμών και παύσεται κύριος από των κακών ων ελάλησεν εφ΄ υμάς

26:14  και ιδού εγώ εν χερσίν υμών ποιήσατέ μοι ως συμφέρει υμίν και ως βέλτιον υμίν

26:15  αλλ΄ η γνόντες γνώσεσθε ότι ει αναιρείτέ με αίμα αθώον υμείς δίδοτε εφ΄ υμάς και επί την πόλιν ταύτην και επί τους κατοικούντας εν αυτή ότι εν αληθεία απέσταλκέ με κύριος προς υμάς λαλήσαι εις τα ώτα υμών πάντας τους λόγους τούτους

26:16  και είπαν οι άρχοντες και πας ο λαός προς τους ιερείς και προς τους ψευδοπροφήτας ουκ έστι τω ανθρώπω τούτω κρίσις θανάτου ότι επί τω ονόματι κυρίου του θεού ημών ελάλησε προς ημάς

26:17  και ανέστησαν άνδρες των πρεσβυτέρων της γης και είπαν πάση τη συναγωγή του λαού λέγοντες

26:18  Μιχαίας ο Μωρασθίτης ην προφήτης εν ταις ημέραις Εζεκίου βασιλέως Ιούδα και είπε παντί τω λαώ Ιούδα λέγων ούτως είπε κύριος των δυνάμεων Σιών ως αγρός αροτριαθήσεται και Ιερουσαλήμ εις οπωροφυλάκιον έσται και το όρος του οίκου εις άλσος δρυμού

26:19  μη αναίρων ανείλεν αυτόν Εζεκίας βασιλεύς Ιούδα και πας Ιούδα ουχ εφοβήθησαν τον κύριον και εδεήθησαν του προσώπου κυρίου και επαύσατο κύριος από των κακών ων ελάλησεν επ΄ αυτούς και ημείς εποιήσαμεν κακά μεγάλα επί ψυχάς ημών

26:20  και άνθρωπος ην προφητεύων τω ονόματι κυρίου Ουρίας υιός Σαμαίου εκ Καριαθιαρείμ και προεφήτευσε περί της πόλεως ταύτης και περί της γης ταύτης κατά πάντας τους λόγους Ιερεμίου

26:21  και ήκουσεν ο βασιλεύς Ιωακείμ και πάντες οι άρχοντες πάντας τους λόγους αυτού και εζήτουν αποκτείναι αυτόν και ήκουσεν Ουρίας και εφοβήθη και έφυγε και εισήλθεν εις Αίγυπτον

26:22  και εξαπέστειλεν ο βασιλεύς άνδρας εις Αίγυπτον Ελιακίμ υιόν Αχοβώρ και άνδρας μετ΄ αυτού εις τον Αίγυπτον

26:23  και εξήγαγον αυτόν εκείθεν και εισήγαγον αυτόν προς τον βασιλέα και επάταξεν αυτόν εν μαχαίρα και έρριψεν αυτόν εις το μνήμα υιών λαού αυτού

26:24  πλην χειρ Αχεικάμ υιόυ Σαφάν ην μετά Ιερεμίου του μη παραδούναι αυτόν εις χείρας του λαού του μη ανελείν αυτόν

Chapter 27

27:1  εν αρχή της βασιλείας Ιωακίμ υιόυ Ιωσίου βασιλέως Ιούδα εγένετο το ρήμα τούτο προς Ιερεμίαν παρά κυρίου λέγων

27:2  ούτως είπε κύριος ποίησον σεαυτώ δεσμούς και κλοιούς και περίθου περί τον τράχηλόν σου

27:3  και αποστελείς αυτούς προς τον βασιλέα Ιδουμαίας και προς βασιλέα Μωάβ και προς τον βασιλέα υιών Αμμών και προς τον βασιλέα Τύρου και προς βασιλέα Σιδώνος εν χερσίν αγγέλων αυτών των ερχομένων εν Ιερουσαλήμ προς Σεδεκίαν βασιλέα Ιούδα

27:4  και συντάξεις αυτοίς προς τους κυρίους αυτών ειπείν ούτως είπε κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ ούτως ερείτε προς τους κυρίους υμών

27:5  εγώ εποίησα την γην και τους ανθρώπους και τα κτήνη τα επί πρόσωπον της γης εν τη ισχύϊ μου τη μεγάλη και εν τω βραχίονί μου τω υψηλώ και δώσω αυτήν ω αν δόξη εν οφθαλμοίς μου

27:6  και νυν εγώ έδωκα πάσαν την γην τω Ναβουχοδονόσορ βασιλεί Βαβυλώνος δουλεύειν αυτώ και τα θηρία του αγρού εργάζεσθαι αυτώ

27:7  και τω υιώ αυτού και τω υιώ του υιού αυτού έως του ελθείν καιρόν της γης αυτού και γε αυτού και δουλεύσουσιν αυτώ έθνη πολλά και βασιλείς μεγάλοι

27:8  και το έθνος και η βασιλεία όσοι αν μη εδούλευσαν Ναβουχοδονόσορ βασιλεί της Βαβυλώνος και όσοι αν μη εμβάλωσι τον τράχηλον αυτών υπό τον ζυγόν βασιλέως Βαβυλώνος εν μαχαίρα και εν λοιμώ και εν λιμώ επισκέψομαι αυτούς είπε κύριος έως εκλίπωσιν εν χειρί αυτού

27:9  και υμείς μη ακούετε των ψευδοπροφητών υμών και των μαντευομένων υμίν και των ενυπνιαζομένων υμίν και των οιωνισμάτων υμών και των φαρμακών υμών λεγόντων ου μη εργάσησθε τω βασιλεί Βαβυλώνος

27:10  ότι ψευδή αυτοί προφητεύουσιν υμίν προς το μακρύναι υμάς από της γης υμών και ίνα εκβάλω υμάς και απολείσθε

27:11  και το έθνος ο αν εισαγάγη τον τράχηλον αυτού υπό τον ζυγόν βασιλέως Βαβυλώνος και εργάσηται αυτώ καταλείψω αυτο επί της γης αυτού λέγει κύριος και εργάται αυτήν και ενοικήσει εν αυτή

27:12  και προς Σεδεκίαν βασιλέα Ιούδα ελάλησα κατά πάντας τους λόγους τούτους λέγων εισαγάγετε τον τράχηλον υμών υπό ζυγώ του βασιλέως Βαβυλώνος

27:13  και εργάσεσθε αυτώ και τω λαώ αυτού και ζήτε ινατί αποθνήξεσθε συ και ο λαός σου εν μαχαίρα και εν λιμώ και εν λοιμώ ως ελάλησε κύριος κατά έθνους ο ουκ εδούλευσεν τω βασιλεί Βαβυλώνος

27:14  μη ακούσητε τα ρήματα των προφητών λεγόντων υμίν μη δουλεύητε τω βασιλεί Βαβυλώνος ότι άδικα αυτοί προφητεύουσιν υμίν

27:15  ουκ απέστειλα αυτούς φησι κύριος και προφητεύουσι τω ονόματί μου επ΄ αδίκω προς το απολέσαι υμάς και απολείσθε υμείς και οι προφήται υμών οι προφητεύοντες υμίν επ΄ αδίκω ψευδή

27:16  και τοις ιερεύσιν και παντί τω λαώ τούτω ελάλησα λέγων ούτως είπε κύριος μη ακούετε των λόγων των προφητών των προφητευόντων υμίν λεγόντων ιδού σκεύη οίκου κυρίου επιστρέψει εκ Βαβυλώνος νυν ταχέως ότι άδικα αυτοί προφητεύουσιν υμίν

27:17  μη ακούετε αυτών αλλά δουλεύετε τω βασιλεί της Βαβυλώνος και ζήτε ινατί έσται αυτή η πόλις εις ερήμωσιν

27:18  ει προφήται εισί και ει έστι λόγος κυρίου εν αυτοίς απαντησάτωσάν μοι ίνα μη εισενεχθήσωνται τα σκεύη τα καταλειφθέντα εν οίκω κυρίου και εν οίκω του βασιλέως Ιούδα και Ιερουσαλήμ εις Βαβυλώνα

27:19  ότι ούτως είπεν κύριος περί των στήλων και περί της θαλάσσης και περί των μεχωνώθ και προς τα επίλοιπα σκευών τα καταλειφθέντα εν τη πόλει ταύτη

27:20  ων ουκ έλαβεν βασιλεύς Βαβυλώνος ότε απώκισε τον Ιεχονίαν υιόν Ιωακίμ βασιλέως Ιούδα εξ Ιερουσαλήμ εις Βαβυλώνα και πάντας τους άρχοντας Ιούδα και Ιερουσαλήμ

27:21  ότι τάδε λέγει κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ περί των σκευών των καταλειφθέντων εν οίκω κυρίου και εν οίκω βασιλέως Ιούδα και Ιερουσαλήμ

27:22  εις Βαβυλώνα εισελεύσονται και εκεί έσονται έως της ημέρας της επισκέψεως αυτών και ανάξω αυτά και αναστρέψω αυτά εις τον τόπον τούτον

Chapter 28

28:1  και εγένετο εν τω τετάρτω έτει βασιλεύοντος Σεδεκίου βασιλέως Ιούδα εν μηνί τω πέμπτω είπέ μοι Ανανίας υιός Αζώρ ο ψευδοπροφήτης ο από Γαβαών εν οίκω κυρίου κατ΄ οφθαλμούς των ιερέων και παντός του λαού λέγων

28:2  ούτως είπε κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ συνέτριψα τον ζυγόν του βασιλέως Βαβυλώνος

28:3  έτι δύο έτη ημερών εγώ αποστρέψω εις τον τόπον τούτον πάντα τα σκεύη οίκου κυρίου

28:4  και Ιεχονίαν και την αποικίαν Ιούδα ότι συντρίψω τον ζυγόν βασιλέως Βαβυλώνος

28:5  και είπεν Ιερεμίας ο προφήτης προς Ανανίαν κατ΄ οφθαλμούς των ιερέων και κατ΄ οφθαλμούς παντός του λαού των εστηκότων εν οίκω κυρίου

28:6  και είπεν Ιερεμίας αληθώς ούτως ποιήσαι κύριος στήσαι κύριος τον λόγον σου ον συ προφητεύεις του επιστρέψαι τα σκεύη οίκου κυρίου και πάσαν την αποικίαν εκ Βαβυλώνος εις τον τόπον τούτον

28:7  πλην ακούσατε τον λόγον τούτον ον εγώ λέγω εις τα ώτα υμών και εις τα ώτα παντός του λαού

28:8  οι προφήται οι γεγονότες πρότεροι μου και πρότεροι υμών από του αιώνος και προεφήτευσαν επί γης πολλής και επί βασιλείας μεγάλας περί πολέμου και περί θλίψεως και περί λοιμού

28:9  ο προφήτης ο προφητεύσας εις ειρήνην ελθόντος του λόγου γνώσονται τον προφήτην ον απέστειλεν αυτοίς κύριος εν πίστει

28:10  και έλαβεν Ανανίας τους κλοιούς από του τραχήλου Ιερεμίου και συνέτριψεν αυτούς

28:11  και είπεν Ανανίας κατ΄ οφθαλμούς παντός του λαού λέγων ούτως είπε κύριος ούτως συντρίψω τον ζυγόν βασιλέως Βαβυλώνος δύο έτη ημερών από των τραχήλων πάντων των εθνών και ώχετο Ιερεμίας εις την οδόν αυτού

28:12  και εγένετο λόγος κυρίου προς Ιερεμίαν μετά το συντρίψαι Ανανίαν τους κλοιούς από του τραχήλου αυτού λέγων

28:13  βάδιζε και είπον προς Ανανίαν λέγων ούτως είπε κύριος κλοιούς ξυλίνους συνέτριψας και ποιήσω αντί τούτων κλοιούς σιδηρούς

28:14  ότι ούτως είπε κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ ζυγόν σιδηρούν τέθεικα επί τον τράχηλον πάντων των εθνών εργάζεσθαι τω βασιλεί Βαβυλώνος του δουλεύειν αυτώ και γε τα κτήνη της γης έδωκα αυτώ

28:15  και είπεν Ιερεμίας τω Ανανία άκουε Ανανία ουκ απέσταλκέ σε κύριος και συ πεποιθέναι εποίησας τον λαόν τούτον επ΄ αδίκω

28:16  διά τούτο ούτως είπε κύριος ιδού εγώ εξαποστέλλω σε από προσώπου της γης τούτω τω ενιαυτώ αποθάνη ότι κατά του κυρίου ελάλησας

28:17  και απέθανεν τω μηνί τω εβδόμω

Chapter 29

29:1  και ούτοι οι λόγοι της βίβλου ους απέστειλεν Ιερεμίας προφήτης εξ Ιερουσαλήμ προς τους πρεσβυτέρους της αποικίας και προς τους ιερείς και προς τους ψευδοπροφήτας και προς πάντα τον λαόν ον απώκισε Ναβουχοδονόσορ εξ Ιερουσαλήμ εις Βαβυλώνα

29:2  ύστερον εξελθόντος Ιεχονίου του βασιλέως και της βασιλίσσης και των ευνούχων και παντός ελευθέρου και δεσμώτου και τεχνίτου εξ Ιερουσαλήμ

29:3  εν χειρί Ελέασα υιόυ Σαφάν και Γαμαρίου υιόυ Χελκίου ον απέστειλε Σεδεκίας βασιλεύς Ιούδα προς βασιλέα Βαβυλώνος εις Βαβυλώνα λέγων

29:4  ούτως είπε κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ επί την αποικίαν ην απώκισεν από Ιερουσαλήμ εις Βαβυλώνα

29:5  οικοδομήσατε οικίας και κατοικήσατε και φυτεύσατε παραδείσους και φάγεσθε τους καρπούς αυτών

29:6  και λάβετε γυναίκας και τεκνοποιήσατε υιούς και θυγατέρας και λάβετε τοις υιοίς υμών γυναίκας και τας θυγατέρας υμών δότε ανδράσι και τέξονται υιούς και θυγατέρας και πληθύνεσθε και μη σμικρυνθήτε

29:7  και ζητήσατε εις ειρήνην της γης εις ην απώκισα υμάς εκεί και προσεύξασθε περί αυτών προς κύριον ότι εν τη ειρήνη αυτών έσται ειρήνη υμίν

29:8  ότι ούτως είπε κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ μη αναπειθέτωσαν υμάς οι ψευδοπροφήται οι εν υμίν και μη αναπειθέτωσαν υμάς οι μάντεις υμών και μη ακούετε εις τα ενύπνια υμών α υμείς ενυπνιάζεσθε

29:9  ότι άδικα αυτοί προφητεύουσιν υμίν επί τω ονόματί μου και ουκ απέστειλα αυτούς λέγει κύριος

29:10  ότι ούτως είπε κύριος όταν μέλλη πληρούσθαι εν Βαβυλώνι εβδομήκοντα έτη επισκέψομαι υμάς και επιστήσω τους λόγους μου εφ΄ υμάς του επιστρέψαι τον λαόν υμών εις τον τόπον τούτον

29:11  και λογιούμαι εφ΄ υμάς λογισμόν ειρήνης και ου κακά του δούναι υμίν ταύτα

29:12  και προσεύξασθε προς με και εισακούσομαι υμών

29:13  και εκζητήσετέ με και ευρήσετέ με ότι όταν εκζητήσητέ με εν όλη καρδία υμών

29:14  και επιφανούμαι υμίν

29:15  ότι είπατε κατέστησεν ημίν κύριος προφήτας εν Βαβυλώνι

29:16  ούτω λέγει κύριος προς τον βασιλέα τον καθήμενον επί θρόνου Δαυίδ και προς πάντα τον λαόν τον κατοικούντα εν τη πόλει ταύτη και προς τους αδελφούς υμών οι ουκ εξεπορεύθησαν μεθ΄ υμών εις αιχμαλωσίαν

29:17  ούτω λέγει κύριος των δυνάμεων ιδού εγώ αποστελώ εις αυτούς μάχαιραν και λιμόν και λοιμόν και θήσω αυτούς ως σύκα πονηρά α ουκ έδεσθαι δύνανται υπό της πονηρίας

29:18  και διώξω αυτούς εν μαχαίρα και λιμώ και λοιμώ και δώσω αυτούς εις κίνησιν εν πάσαις ταις βασιλείαις της γης και εις κατάραν και εις απορίαν και εις συρισμόν και εις ονειδισμόν πάσι τοις έθνεσι προς ους εγώ εκβάλλω αυτούς

29:19  διότι ουκ ήκουσαν τα ρήματά μου λέγει κύριος α άπεσταλκα προς αυτούς διά τους δούλους μου τους προφήτας ορθρίζων και αποστέλλων και ουκ ηκούσατε λέγει κύριος

29:20  υμείς ουν ακούσατε των λόγων κυρίου πάσα η μετοικεσία ην απέσταλκα από Ιερουσαλήμ εις Βαβυλώνα

29:21  ούτως είπε κύριος επί Αχάβ υιός Κωλιά και επί Σεδεκίαν υιός Μαασία τους προφητεύοντας υμίν εν ονόματί μου ψευδώς ιδού εγώ δίδωμι αυτούς εις χείρας βασιλέως Βαβυλώνος και πατάξει αυτούς κατ΄ οφθαλμούς υμών

29:22  και λήψονται απ΄ αυτών κατάραν εν πάση τη αποικία Ιούδα εν Βαβυλώνι λέγοντες ποιήσαι σε κύριος ως Σεδεκίαν εποίησε και ως Αχάβ ους απετηγάνισε βασιλεύς Βαβυλώνος εν πυρί

29:23  δι΄ ην εποίησαν ανομίαν εν Ιερουσαλήμ και εμοιχώντο τας γυναίκας των πολιτών αυτών και λόγον εχρημάτισαν επι τω ονόματί μου ον ου συνέταξα αυτοίς και εγώ μάρτυς φησί κύριος

29:24  και προς Σαμάϊαν τον Νεελαμίτην ερείς

29:25  ουκ απέστειλά σε τω ονόματί μου και προς Σοφονίαν υιόν Μαασαίου τον ιερέα είπε

29:26  κύριος έδωκέ σε ιερέα αντί Ιωδάε του ιερέως γενέσθαι επιστάτην εν τω οίκω κυρίου παντί ανθρώπω προφητεύοντι και παντί ανθρώπω μαινομένω και δώσεις αυτόν εις το απόκλεισμα και εις τον καταράκτην

29:27  και νυν διατί ουκ συνελοιδορήσατε Ιερεμίαν τον εξ Αναθώθ τον προφητεύσαντα υμίν

29:28  ότι διά τούτο απέστειλεν προς ημάς εν Βαβυλώνι λέγων μακραν εστιν οικοδομήσατε οικίας και κατοικήσατε και φυτεύσατε κήπους και φάγεσθε των καρπών αυτών

29:29  και ανέγνω Σοφονίας το βιβλίον εις τα ώτα Ιερεμίου του προφήτου

29:30  και εγένετο λόγος κυρίου προς Ιερεμίαν λέγων

29:31  απόστειλον προς πάσαν την αποικίαν λέγων ούτως είπε κύριος επί Σαμαϊαν τον Νεελαμίτην επειδή προεφήτευσεν υμίν Σαμαϊας και εγώ ουκ απέστειλα αυτόν και πεποιθέναι εποίησεν υμάς επ΄ αδικω

29:32  διά τούτο ούτως είπε κύριος ιδού εγώ επισκέψομαι επί Σαμαίαν και επί το γένος αυτού και ουκ έσται αυτώ άνθρωπος εν μέσω υμών του ειδείν τα αγαθά α εγώ ποιήσω υμίν λέγει κύριος ότι αποστασίαν ελάλησεν κατά του κυρίου

Chapter 30

30:1  ο λόγος ο γενόμενος προς Ιερεμίαν παρά κυρίου ειπείν

30:2  ούτως είπε κύριος ο θεός Ισραήλ λέγων γράψον πάντας τους λόγους ους εχρημάτισα προς σε επί βιβλίω

30:3  ότι ιδού ημέραι έρχονται φησί κύριος και αποστρέψω την αποικίαν λαού μου Ισραήλ και Ιούδα είπε κύριος και αποστρέψω αυτούς εις την γην ην έδωκα τοις πατράσιν αυτών και κυριεύσουσιν αυτής

30:4  και ούτοι οι λόγοι ους ελάλησε κύριος επί Ισραήλ και Ιούδα

30:5  ούτως είπε κύριος φωνήν φόβου ακούσεσθε φόβος και ουκ έστιν ειρήνη

30:6  ερωτήσατε και ίδετε ει έτεκεν άρσεν διότι εώρακα πάντα άνθρωπον και αι χείρες αυτού επί της οσφύος αυτού ως τικτούσης και εστράφησαν πρόσωπα εις ίκτερον

30:7  ουαί ότι μεγάλη η ημέρα εκείνη και ουκ έστι τοιαύτη και χρόνος στενός εστι τω Ιακώβ και από τούτου σωθήσεται

30:8  εν τη ημέρα εκείνη είπε κύριος των δυνάμεων συντρίψω τον ζυγόν από του τραχήλου αυτών και τους δεσμούς αυτών διαρρήξω και ουκ εργώνται αυτοί έτι αλλοτρίοις

30:9  και εργώνται τω κυρίω θεώ αυτών και τον Δαυίδ βασιλέα αυτών αναστήσω αυτοίς

30:10  συ δε μη φοβού δουλέ μου Ιακώβ λέγει κύριος ου δε μη πτοηθής Ισραήλ ότι ιδού εγώ σώσω σε εκ γης μακρόθεν και το σπέρμα σου εκ γης της αιχμαλωσίας αυτών και αποστραφήσεται Ιακώβ και αναπαύσει και περισσεύσει πάσι τοις αγαθοίς και ουκ έσται ο φοβούμενος

30:11  ότι μετά σου ειμί λέγει κύριος του σώζειν σε ποιήσω γαρ συντέλειαν εν πάσι τοις έθνεσι εν αις διέσπειρά σε σε δε ου μη ποιήσω εις συντέλειαν αλλά παιδεύσω σε εν κρίσει και καθαρίζων ου καθαριώ σε

30:12  ούτως είπε κύριος ανέστησα σύντριμμα αλγηρά η πληγή σου

30:13  ουκ έστι κρίνων κρίσιν σου εις αλγηρόν ιατρεύθης ωφέλεια σοι ουκ έστι

30:14  πάντες οι φίλοι σου επελάθοντό σε ου μη επερωτήσουσιν ότι πληγήν εχθρού έπαισά σε παιδείαν στερεάν επί πάσαν αδικίαν σου επλήθυναν αι αμαρτίαι σου

30:15  τι βόας επί συντρίμματί σου ανίατος ο πόνος σου διά του πλήθους της αδικίας σου και διά των αμαρτιών σου των σκληρών εποίησά σοι ταύτα

30:16  διά τούτο πάντες οι εσθίοντές σε βρωθήσονται και πάντες οι εχθροί σου εις αιχμαλωσίαν ήξουσιν και έσονται οι διαφορούντές σε εις διαφόρημα και πάντας τους προνομεύσαντάς σε δώσω εις προνομήν

30:17  ότι ανάξω το ίαμά σου από πληγής οδυνηράς ιατρεύσω σε φησί κύριος ότι εσπαρμένη εκλήθης Σιών ότι ζητών ουκ έστιν αυτήν

30:18  ούτως είπε κύριος ιδού εγώ αποστρεψω την αποικίαν Ιακώβ και την αιχμαλωσίαν αυτού ελεήσω και οικοδομηθήσεται πόλις επί το ύψος αυτής και ο λαός κατά το κρίμα αυτού καθεδείται

30:19  και εξελεύσονται απ΄ αυτών άδοντες και φωνή παιζόντων και πλεονάσω αυτούς και ου μη ελαττωθώσι

30:20  και εισελεύσονται οι υιοί αυτού ως το πρότερον και τα μαρτύρια αυτών κατά πρόσωπόν μου ορθωθήσεται και επισκέψομαι επί πάντας τους θλίβοντας αυτούς

30:21  και έσονται ισχυρότεροι αυτού επ΄ αυτούς και ο άρχων αυτού εξ αυτού εξελεύσεται και συνάξω αυτούς και αποστρέψουσι προς με ότι τις εστίν ούτος ος έδωκε την καρδίαν αυτού αποστρέψαι προς με φησι κύριος

30:22  και έσεσθέ μοι εις λαόν καγώ έσομαι υμίν εις κύριον

30:23  ότι οργή κυρίου εξήλθε θυμώδης εξήλθεν οργή στρεφομένη επ΄ ασεβείς ήξει

30:24  ου μη αποστραφή οργή θυμού κυρίου έως ποιήση και έως καταστήση εγχείρημα καρδίας αυτού επ΄ εσχάτου των ημερών γνώσεσθε αυτά

Chapter 31

31:1  εν τω χρόνω εκείνω είπε κύριος έσομαι εις θεόν τω γένει Ισραήλ και αυτοί έσονταί μοι εις λαόν

31:2  ούτως είπε κύριος εύρον θερμόν εν ερήμω μετά ολωλότων εν μαχαίρα βαδίσατε και μη ολέσητε τον Ισραήλ

31:3  κύριος πόρρωθεν οφθήσεται αυτώ αγαπησιν αιώνιον ηγάπησά σε διά τούτο είλκυσά σε εις οικτείρημα

31:4  ότι οικοδομήσω σε και οικοδομηθήση παρθένος Ισραήλ έτι λήψη τύμπανόν σου και εξελεύση μετά συναγωγής παιζόντων

31:5  ότι εφυτεύσατε αμπελώνας εν όρεσι Σαμαρείας φυτεύσαντες φυτεύσατε και αινέσαντες αινέσατε

31:6  ότι έστιν ημέρα κλήσεως απολογουμένων εν όρεσιν Εφραϊμ ανάστητε και ανάβητε εν Σιών προς κύριον τον θεόν υμών

31:7  ότι ούτως είπε κύριος τω Ιακώβ ευφράνθητε και χρεμετίσατε επί κεφαλήν εθνών ακουστά ποιήσατε και αινέσατε είπατε έσωσε κύριος τον λαόν αυτού το κατάλοιπον Ισραήλ

31:8  ιδού εγώ άγω αυτούς από βορρά και συνάξω αυτούς απ΄ εσχάτου της γης εν εορτή φασέκ και τεκνοποιήσει όχλον πολύν και αποστρέψουσιν ώδε

31:9  εν κλαυθμώ εξήλθον και εν παρακλήσει άξω αυτούς αυλίζων επί διώρυγας υδάτων εν οδώ ορθή και ου μη πλανηθώσιν εν αυτή ότι εγενόμην τω Ισραήλ εις πατέρα και Εφραϊμ πρωτότοκός μου εστίν

31:10  ακούσατε λόγους κυρίου έθνη και αναγγείλατε εις νήσους τας μακρόθεν είπατε ο λικμήσας τον Ισραήλ συνάξει αυτόν και φυλάξει αυτόν ως ο βόσκων ποίμνιον αυτού

31:11  ότι ελυτρώσατο κύριος τον Ιακώβ και εξείλετο αυτόν εκ χειρός στερεωτέρων αυτού

31:12  και ήξουσι και ευφρανθήσονται εν τω όρει Σιών και ήξουσιν επ΄ αγαθά κυρίου επί γην σίτου και οίνου και ελαίου και καρπών και κτηνών και προβάτων και έσται η ψυχή αυτών ώσπερ ξύλον έγκαρπον και ου πεινάσουσιν έτι

31:13  τότε χαρήσονται παρθένοι εν συναγωγή νεανίσκων και πρεσβύται χαρήσονται και στρέψω το πένθος αυτών εις χαρμοσύνην και παρακληθήσομαι αυτούς και ποιήσω αυτούς ευφραινομένους

31:14  μεγαλυνώ και μεθύσω την ψυχήν των ιερέων υιών Λευί και ο λαός μου των αγαθών μου εμπλησθήσεται ούτως είπε κύριος

31:15  φωνή εν Ραμά ηκούσθη θρήνος και κλαυθμός και οδυρμός Ραχήλ αποκλαιομένη τους υιούς αυτής και ουκ ήθελε παρακληθήναι ότι ουκ εισίν

31:16  ούτως είπε κύριος διαλειπέτω η φωνή σου από κλαυθμού και οι οφθαλμοί σου από δακρύων ότι έστι μισθός τοις σοις έργοις λέγει κύριος και επιστρέψουσιν εκ γης εχθρών

31:17  και έσται ελπίς τοις εσχάτοις σου λέγει κύριος και επιστρέψονται οι υιοί εις τα όρια αυτών

31:18  ακούων ήκουσα Εφραϊμ οδυρομένου επαίδευσάς με και επαιδεύθην εγώ ώσπερ μόσχος ουκ εδιδάχθην επίστρεψόν με και επιστρέψω ότι συ κύριος ο θεός μου

31:19  ότι ύστερον αιχμαλωσίας μου μετενόησα και ύστερον του γνώναί με εστέναξα εφ΄ ημέρας αισχύνης και υπέδειξά σε ότι έλαβον ονειδισμόν εκ νεότητός μου

31:20  υιός αγαπητός Εφραϊμ εμοί παιδίον εντρυφών ότι ανθ΄ ων οι λόγοι μου εν αυτώ μνεία μνησθήσομαι αυτού διά τούτο έσπευσα επ΄ αυτώ ελεών ελεήσω αυτόν φησί κύριος

31:21  στήσον σεαυτή επισκόπους ποίησον τιμωρίαν δος καρδίαν σου εις τους ώμους σου εν οδόν η επορεύθης αποστράφηθι παρθένος Ισραήλ αποστράφηθι εις τας πόλεις σου πενθούσα

31:22  έως πότε αποστρέψεις θυγάτηρ ητιμωμένη ότι έκτισε κύριος σωτηρίαν εις καταφύτευσιν καινήν εν σωτηρία σου περιελεύσονται άνθρωποι

31:23  ούτως είπε κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ έτι ερούσι τον λόγον τούτον εν γη Ιούδα και εν πόλεσιν αυτού όταν αποστρέψω την αποικίαν αυτού ευλογημένος κύριος επί δίκαιον όρος το άγιον αυτού

31:24  και οι ενοικούντες εν ταις πόλεσιν Ιούδα και εν πάση τη γη αυτού άμα γεωργώ και αρθήσεται εν ποιμνίω

31:25  ότι εμέθυσα ψυχήν διψώσαν και πάσαν ψυχήν πεινώσαν ενέπλησα

31:26  διά τούτο εξηγέρθην και είδον και ο ύπνος μου ηδύς μοι εγενήθη

31:27  ιδού ημέραι έρχονται φησί κύριος και σπερώ τον Ισραήλ και τον Ιούδαν σπέρμα ανθρώπου και σπέρμα κτήνους

31:28  και έσται ώσπερ εγρηγόρουν επ΄ αυτούς και καθαιρείν και κακούν ούτως γρηγορήσω επ΄ αυτούς του οικοδομείν και καταφυτεύειν φησί κύριος

31:29  εν ταις ημέραις εκείναις ου μη είπωσιν οι πατέρες έφαγον όμφακα και οι οδόντες των τέκνων ημωδίασαν

31:30  αλλ΄ η έκαστος εν τη εαυτού αμαρτία αποθανείται και του φαγόντος τον όμφακα αιμωδιάσουσιν οι οδόντες

31:31  ιδού ημέραι έρχονται φησί κύριος και διαθήσομαι τω οίκω Ισραήλ και τω οίκω Ιούδα διαθήκην καινήν

31:32  ου κατά την διαθήκην ην διεθέμην τοις πατράσιν αυτών εν ημέρα εν η επελαβόμην της χειρός αυτών εξαγαγείν αυτούς εκ γης Αιγύπτου ότι αυτοί ουκ ενέμειναν εν τη διαθήκη μου και εγώ ημέλησα αυτών φησί κύριος

31:33  ότι αύτη η διαθήκη μου ην διαθήσομαι τω οίκω Ισραήλ μετά τας ημέρας εκείνας φησί κύριος δώσω νόμους μου εις την διάνοιαν αυτών και επί καρδίας αυτών γράψω αυτούς και έσομαι αυτοίς εις θεόν και αυτοί έσονταί μοι εις λαόν

31:34  και ου μη διδάξωσιν έκαστος τον πλησίον αυτού και έκαστος τον αδελφόν αυτού λέγων γνώθι τον κύριον ότι πάντες ειδήσουσί με από μικρού αυτών έως μεγάλου αυτών λέγει κύριος ότι ίλεως έσομαι ταις αδικίαις αυτών και των αμαρτιών αυτών ου μη μνησθώ έτι

31:35  ούτως είπε κύριος ο δους τον ήλιον εις φως της ημέρας σελήνην και αστέρας εις φως της νυκτός και κραυγήν εν θαλάσση και εβόμβησαν τα κύματα αυτής κύριος παντοκράτωρ όνομα αυτώ

31:36  εάν παύσωνται οι νόμοι ούτοι από προσώπου μου φησί κύριος και το γένος Ισραήλ παύσεται γενέσθαι έθνος κατά πρόσωπόν μου πάσας τας ημέρας

31:37  τάδε λέγει κύριος εάν υψωθή ο ουρανός εις το μετέωρον και εάν ταπεινωθή το έδαφος της γης κάτω και εγώ ουκ αποδοκιμώ το γένος Ισραήλ λέγει κύριος περί πάντων ων εποίησαν

31:38  ιδού ημέραι έρχονται φησί κύριος και οικοδομηθήσεται πόλις τω κυρίω από πύργου Ανανεήλ έως πύλης της γωνίας

31:39  και εξελεύσεται η διαμέτρησις αυτής απέναντι αυτής έως βουνών Γαρείβ και περικυκλωθήσεται κύκλω εξ εκλεκτών λίθων

31:40  και πάσαν φάραγγα Φαγαρίμ και σποδού και πάσαν Ασαρημώθ έως χειμάρρου Κεδρών έως γωνίας πύλης ίππων ανατολής αγίασμα τω κυρίω και ουκέτι εκτίλη και ου μη καθαιρεθή έως του αιώνος

Chapter 32

32:1  ο λόγος ο γενόμενος παρά κυρίου προς Ιερεμίαν εν τω ενιαυτώ τω δεκάτω Σεδεκία βασιλεί Ιούδα ούτος ενιαυτός οκτωκαιδέκατος Ναβουχοδονόσορ βασιλεί Βαβυλώνος

32:2  και δύναμις βασιλέως Βαβυλώνος εχαράκωσεν επί Ιερουσαλήμ και Ιερεμίας εφυλάσσετο εν αυλή της φυλακής η εστιν εν οίκω του βασιλέως Ιούδα

32:3  εν η κατέκλεισεν αυτόν ο βασιλεύς Σεδεκίας λέγων διατί συ προφητεύεις λέγων ούτως είπε κύριος ιδού εγώ δίδωμι την πόλιν ταύτην εν χειρί βασιλέως Βαβυλώνος και λήψεται αυτήν

32:4  και Σεδεκίας ου μη σωθή εκ χειρός των Χαλδαίων ότι παραδόσει παραδοθήσεται εις χείρας βασιλέως Βαβυλώνος και λαλήσει στόμα αυτού προς στόμα αυτού και οι οφθαλμοί αυτού τους οφθαλμούς αυτού όψονται

32:5  και εισελεύσεται Σεδεκίας εις Βαβυλώνα και εκεί καθίείται έως ου σκέψωμαι αυτόν λέγει κύριος εάν δε πολεμήσητε κατά των Χαλδαίων ουκ ευοδωθήσεσθε

32:6  και είπεν Ιερεμίας και εγένετο λόγος κυρίου προς Ιερεμίαν λέγων

32:7  ιδού Αναμεήλ υιός Σαλώμ αδελφού πατρός σου έρχεται προς σε λέγων κτήσαι σεαυτώ τον αγρόν μου τον εν Αναθώθ ότι σοι κρίσις παραλαβείν εις κτήσιν

32:8  και ήλθε προς με Αναμεήλ υιός Σαλώμ αδελφού πατρός μου κατά τον λόγον κυρίου εις την αυλήν της φυλακής και είπέ μοι κτήσαι σεαυτώ τον αγρόν μου τον εν Αναθώθ εν γη Βενιαμίν ότι σοι κρίμα κτήσασθαι και συ πρεσβύτερος και έγνων ότι λόγος κυρίου εστί

32:9  και εκτησάμην τον αγρόν Αναμεήλ υιόυ αδελφού πατρός μου τον εν Αναθώθ και έστησα αυτώ επτά σίκλους και δέκα αργυρίου

32:10  και έγραψα εις βιβλίον και εσφραγισάμην και διεμαρτυράμην μάρτυρας και έστησα το αργύριον εν ζυγώ

32:11  και έλαβον το βιβλίον της κτήσεως το ανεγνωσμένον και εσφραγισμένον

32:12  και έδωκα αυτό τω Βαρούχ υιώ Νηρίου υιώ Μαασαίου κατ΄ οφθαλμούς Αναμεήλ υιόυ αδελφού πατρός μου και κατ΄ οφθαλμούς των εστηκότων μαρτύρων και γραφόντων εν τω βιβλίω της κτήσεως και κατ΄ οφθαλμούς πάντων των Ιουδαίων των καθημένων εν τη αυλή της φυλακής

32:13  και συνέταξα τω Βαρούχ κατ΄ οφθαλμούς αυτών λέγων

32:14  ούτως είπε κύριος παντοκράτωρ ο θεός Ισραήλ λάβε το βιβλίον της κτήσεως τούτο και το βιβλίον το εσφραγισμένον και ανεγωνσμένον και θήσεις εις αγγείον οστράκινον ίνα διαμείνη ημέρας πλείονας

32:15  ότι ούτως είπε κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ έτι κτισθήσονται αγροί και οικίαι και αμπελώνες εν τη γη ταύτη

32:16  και προσευξάμην προς κύριον μετά το δούναί με το βιβλίον της κτήσεως προς Βαρούχ υιόν Νηρίου λέγων

32:17  ο ων κύριε θεός συ εποίησας τον ουρανόν και την γην τη ισχύϊ σου τη μεγάλη και τω βραχίονί σου τω υψηλώ και τω μετεώρω ου μη αποκρυβή από σου ουδέν

32:18  ποιών έλεος εις χιλιάδας και αποδιδούς αμαρτίας πατέρων εις κόλπον τέκνων αυτών μετ΄ αυτούς ο θεός ο μέγας και ισχυρός κύριος των δυνάμεων όνομα αυτώ

32:19  μεγάλης βουλης και δυνατός τοις έργοις οι οφθαλμοί σου ανεώχθησαν επί πάσας τας οδούς των υιών των ανθρώπων δούναι εκάστω κατά την οδόν αυτού και κατά τον καρπόν των επιτηδευμάτων αυτού

32:20  ος εποίησας σημεία και τέρατα εν γη Αιγύπτω έως της ημέρας ταύτης και εν Ισραήλ και εν τοις γηγένεσι και εποίησας σεαυτώ όνομα ως η ημέρα αύτη

32:21  και εξήγαγες τον λαόν σου Ισραήλ εκ γης Αιγύπτου εν σημείοις και εν τέρασιν εν χειρί κραταιά και εν βραχίονι υψηλώ και εν οράμασι μεγάλοις

32:22  και έδωκας αυτοίς την γην ταύτην ην ώμοσας τοις πατράσιν αυτών γην ρέουσαν γάλα και μέλι

32:23  και εισήλθον και έλαβον αυτήν και ουκ ήκουσαν της φωνής σου και εν τοις προστάγμασί σου ουκ επορεύθησαν πάντα α ενετείλω αυτοίς ουκ εποίησαν και εποίησαν συμβήναι αυτοίς πάντα τα κακά ταύτα

32:24  ιδού όχλος ήκει επι την πόλιν συλλαβείν αυτήν και η πόλις εδόθη εις χείρας Χαλδαίων των πολεμούντων αυτήν από προσώπου μαχαίρας και λιμού και λοιμού ως ελάλησας ούτως εγένετο και ιδού συ βλέπεις

32:25  και συ λέγεις προς με κτήσαι σεαυτώ τον αγρόν αργυρίου και επιμαρτύρισαι μάρτυρας και η πόλις εδόθη εις χείρας Χαλδαίων

32:26  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

32:27  εγώ κύριος ο θεός πάσης σαρκός μη απ΄ εμού κρυβήσεταί τι

32:28  διά τούτο ούτως είπε κύριος δοθείσα παραδοθήσεται η πόλις αύτη εις χείρας Χαλδαίων και εις χείρας βασιλέως Βαβυλώνος και λήψεται αυτήν

32:29  και ήξουσιν οι Χαλδαίοι πολεμούντες επί την πόλιν ταύτην και καύσουσι την πόλιν ταύτην εν πυρί και κατακαύσουσι τας οικίας αις εθυμίασαν επί των δωμάτων αυτών τη Βάαλ και έσπενδον σπονδάς θεοίς ετέροις προς το παραπικράναί με

32:30  ότι ήσαν οι υιοί Ισραήλ και οι υιοί Ιούδα μόνοι ποιούντες το πονηρόν κατ΄ οφθαλμούς μου εκ νεότητος αυτών υιοί Ισραήλ οι παραπικραίνουσί με εν τοις έργοις των χειρών αυτών λέγει κύριος

32:31  ότι επί οργήν μου και επί θυμόν μου ην η πόλις αύτη αφ΄ ης ημέρας ωκοδόμησαν αυτήν και έως της ημέρας ταύτης απαλλάξαι αυτήν από προσώπου μου

32:32  διά πάσας τας πονηρίας των υιών Ισραήλ και Ιούδα ων εποίησαν πικράναί με αυτοί και οι βασιλείς αυτών και οι άρχοντες αυτών και οι ιερείς αυτών και οι προφήται αυτών άνδρες Ιούδα και οι κατοικούντες εν Ιερουσαλήμ

32:33  και απέστρεψαν προς με νώτον και ου πρόσωπον αυτών και εδίδαξα αυτούς όρθρου και ουκ ήκουσαν λαβείν παιδείαν

32:34  και έθηκαν τα μιάσματα αυτών εν τω οίκω ου επεκλήθη το όνομά μου επ΄ αυτώ εν ακαθαρσίαις αυτών

32:35  και ωκοδόμησαν τους βωμούς τη Βάαλ τους εν φάραγγι υιόυ Εννόμ του αναφέρειν τους υιούς αυτών και τας θυγατέρας αυτών τω Μολόχ α ου συνέταξα αυτοίς και ουκ ανέβη επί καρδίαν μου του ποιήσαι το βδέλυγμα τούτο προς το εφαμαρτείν τον Ιούδαν

32:36  και νυν ούτως είπε κύριος ο θεός Ισραήλ επί την πόλιν ταύτην ην συ λέγεις παραδοθήσεται εις χείρας βασιλέως Βαβυλώνος εν μαχαίρα και εν λιμώ και εν λοιμώ

32:37  ιδού εγώ συνάγω αυτούς εκ πάσης της γης ου διέσπειρα αυτούς εκεί εν οργή μου και εν τω θυμώ μου και παροξυσμώ μεγάλω και επιστρέψω αυτούς εις τον τόπον τούτον και καθιώ αυτούς πεποιθότας

32:38  και έσονταί μοι εις λαόν και εγώ έσομαι αυτοίς εις θεόν

32:39  και δώσω αυτοίς οδόν ετέραν και καρδίαν ετέραν φοβηθήναί με πάσας τας ημέρας και εις αγαθόν αυτοίς και τοις τέκνοις αυτών μετ΄ αυτούς

32:40  και διαθήσομαι αυτοίς διαθήκην αιώνιον ην ου μη αποστρέψω όπισθεν αυτών και τον φόβον μου δώσω εις την καρδίαν αυτών προς το μη αποστήναι αυτούς απ΄ εμού

32:41  και επισκέψομαι αυτούς του αγαθώσαι αυτούς και φυτεύσω αυτούς εν τη γη ταύτη εν πίστει και εν πάση καρδία μου και εν πάση ψυχή μου

32:42  ότι ούτως είπε κύριος καθά επήγαγον επί τον λαόν τούτον πάντα τα κακά τα μεγάλα ταύτα ούτως εγώ επάξω επ΄ αυτούς πάντα τα αγαθά α εγώ ελάλησα επ΄ αυτούς

32:43  και κτηθήσονται έτι αγροί εν τη γη η συ λέγεις άβατός εστιν από ανθρώπου και κτήνους και παρεδόθησαν εις χείρας Χαλδαίων

32:44  και κτήσονται αγρούς εν αργυρίω και γράψεις εις βιβλίον και σφραγιή και διαμαρτύρη μάρτυρας εν γη Βενιαμίν και κύκλω της Ιερουσαλήμ και εν πόλεσιν Ιούδα και εν πόλεσι του όρους και εν πόλεσι της Σεφηλά και εν πόλεσι της Ναγέβ ότι αποστρέψω τας αποικίας αυτών λέγει κύριος

Chapter 33

33:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς Ιερεμίαν δεύτερον και αυτός ην έτι δεδεμένος εν τη αυλή της φυλακής λέγων

33:2  ούτως είπε κύριος ποιών γην και πλάσσων αυτήν του ανορθώσαι αυτήν κύριος όνομα αυτώ

33:3  κέκραξον προς με και αποκριθήσομαί σοι και απαγγελώ σοι μεγάλα και ισχυρά α ουκ έγνως αυτά

33:4  ότι ούτως είπε κύριος ο θεός Ισραήλ περί οίκων της πόλεως ταύτης και περί οίκων βασιλέως Ιούδα των καθηρημένων εις χάρακα και προμαχώνας

33:5  του μάχεσθαι προς τους Χαλδαίους και πληρώσαι αυτήν νεκρών των ανθρώπων ους επάταξα εν οργή μου και εν θυμώ μου και απέστρεψα το πρόσωπόν μου απ΄ της πόλεως ταύτης περί πασών των πονηριών αυτών

33:6  ιδού εγώ ανάγω αυτή συνούλωσιν και ίαμα και ιατρεύσω αυτούς και φανερώσω αυτοίς εισακούειν και ποιήσω αυτοίς ειρήνην και πίστιν

33:7  και αποστρεψω την αποικίαν Ιούδα και αποικίαν Ισραήλ και οικοδομήσω αυτούς ως το πρότερον

33:8  και καθαριώ αυτούς από πασών των αδικιών αυτών ων ημαρτόν μοι και ου μη μνησθήσομαι αμαρτιών αυτών ων ήμαρτόν μοι και απέστησαν απ΄ εμού

33:9  και έσται μοι εις όνομα εις ευφροσύνην και εις αίνεσιν και εις μεγαλειότητα παντί τω λαώ της γης οίτινες ακούσονται πάντα τα αγαθά α εγώ ποιώ αυτοίς και φοβηθήσονται και πικρανθήσονται περί πάντων των αγαθών και περί πάσης της ειρήνης ης εγώ ποιώ αυτοίς

33:10  ούτως είπε κύριος έτι ακουσθήσεται εν τω τόπω τούτω ω υμείς λέγετε έρημός εστιν από ανθρώπων και κτηνών εν πόλεσιν Ιούδα και έξωθεν Ιερουσαλήμ ταις ηρημωμέναις παρά το μη είναι άνθρωπον και κτήνος

33:11  φωνή ευφροσύνης και φωνή χαρμοσύνης φωνή νυμφίου και φωνή νύμφης φωνή λεγόντων εξομολογείσθε κυρίω παντοκράτορι ότι χρηστός κύριος ότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού και εισοίσουσι δώρα εις οίκον κυρίου ότι επιστρέψω πάσαν την αποικίαν της γης εκείνης κατά το πρότερον είπε κύριος

33:12  ούτως είπε κύριος των δυνάμεων έτι έσται εν τω τόπω τω ερήμω τούτο παρά το μη είναι άνθρωπον και κτήνη εν πάσαις ταις πόλεσιν αυτού καταλύματα ποιμένων κοιταζόντων ποίμνια

33:13  εν πόλεσι της ορεινής και εν πόλεσι της Σεφηλά και εν πόλεσι της Ναγέβ και εν γη Βενιαμίν και εν ταις κύκλω Ιερουσαλήμ και εν πόλεσιν Ιούδα έτι παρελεύσεται πρόβατα επί χείρα αριθμούντος είπε κύριος

33:14  ιδού ημέραι έρχονται λέγει κύριος και αναστήσω το ρήμα το αγαθόν ο ελάλησα επί τον οίκον Ισραήλ και επί τον οίκον Ιούδα

33:15  εν εκείναις ταις ημέραις και εν τω καιρώ εκείνω βλαστήσαι ποιήσω τω Δαυίδ βλαστόν δικαιοσύνης και βασιλεύσει βασιλεύς και συνήσεται και ποιήσει κρίμα και δικαιοσύνην εν τη γη

33:16  εν ταις ημέραις εκείναις σωθήσετα Ιούδας και Ιερουσαλήμ κατοικήσει πεποιθότως και τούτό εστιν το όνομα ο καλέσουσιν αυτώ κύριος δίκαιος ημών

33:17  ότι ούτω λέγει κύριος ουκ επιλείψει τω Δαυίδ ανήρ καθήμενος επί του θρόνου Ισραήλ

33:18  και εκ των ιερέων και Λευιτών ουκ επιλείψει ανήρ ενώπιόν μου προσφέρων ολοκαύτωμα και θυμιών δώρον και ποιών θυσίαν πάσας τας ημέρας

33:19  και εγένετο ρήμα κυρίου προς Ιερεμίαν λεγον

33:20  ούτω λέγει κύριος εάν ηθετημένην ποιήσητε την διαθήκην μου την μετά της ημέρας και την διαθήκην μου την μετά της νυκτός ώστε μη είναι ημέραν και νύκτα εν τω καιρώ αυτών

33:21  και η διαθήκη μου ηθετημένην έσται μετά του Δαυίδ του δούλου μου ώστε μη είναι εξ αυτού υιός βασιλεύων επί τον θρόνον αυτού και μετά των Λευιτών και ιερέων των λειτουργών μου

33:22  ώσπερ ουκ αριθμηθήσεται η στρατιά του ουρανού και ου μετρηθήσεται η άμμος της θαλάσσης ούτως πληθυνώ το σπέρμα του Δαυίδ του δάλου μου και τους Λευίτας τους λειτουργούς μου

33:23  και εγένετο ρήμα κυρίου προς Ιερεμίαν λέγον

33:24  ουκ είδες τι ο λαός ούτος ελάλησε λέγων δύο συγγενείας ας εξελέξατο ο κύριος εξώσεν αυτάς και τον λαόν μου παρώξυναν ίνα μη η έθνος ενώπιον αυτών

33:25  ούτω λέγει κύριος εάν μη είεν η διαθήκη μου τη ημέρα και τη νυκτί και νόμους του ουρανού και της γης μη εθέμην

33:26  ούτως το σπέρμα του Ιακώβ και Δαυίδ του δούλου μου έξωσα αν ώστε μη λαβείν εμέ από του σπέρματος αυτού άρχοντας εν τω σπέρματι του Αβραάμ και του Ισαάκ και του Ιακώβ ότι αναστρέψω την αιχμαλωσίαν αυτών και ελεήσω αυτούς

Chapter 34

34:1  ο λόγος ο γενόμενος προς Ιερεμίαν παρά κυρίου και Ναβουχοδονόσορ βασιλεύς Βαβυλώνος και παν το στρατόπεδον αυτού και πάσαι αι βασιλείαι της γης αι υπό την δυναστείαν της χειρός αυτού πάντες οι λαοί επολέμουν επί Ιερουσαλήμ και επί πάσας τας πόλεις Ιούδα λέγων

34:2  ούτως είπε κύριος ο θεός Ισραήλ βάδισον προς Σεδεκίαν βασιλέα Ιούδα και ερείς αυτώ ούτως είπε κύριος παραδόσει παραδοθήσεται η πόλις αύτη εις χείρας βασιλέως Βαβυλώνος και συλλήψεται αυτήν και καύσει αυτήν εν πυρί

34:3  και συ ου μη σωθής εκ χειρός αυτού και συλλήψει συλληφθήση και εις χείρας αυτού δοθήση και οι οφθαλμοί σου τους οφθαλμούς αυτού όψονται και το στόμα αυτού μετά του στόματός σου λαλήσει και εις Βαβυλώνα εισελεύση

34:4  αλλ΄ άκουσον τον λόγον κυρίου Σεδεκία βασιλεύ Ιούδα ούτως λέγει κύριος προς συ ουκ αποθανή εν ρομφαία

34:5  εν ειρήνη αποθανή και ως έκαυσαν τους πατέρας σου τους βασιλεύσαντας πρότερόν σου καύσονται και σε ω κύριε και κόψονταί σε ότι λόγον εγώ ελάλησα είπε κύριος

34:6  και ελάλησεν Ιερεμίας προς τον βασιλέα Σεδεκίαν πάντας τους λόγους τούτους εν Ιερουσαλήμ

34:7  και η δύναμις βασιλέως Βαβυλώνος επολέμει επί Ιερουσαλήμ και επί τας πόλεις Ιούδα τας καταλελειμένας και επί Λαχείς και επί Αζηκά ότι αύται κατελείφθησαν εν πόλεσιν Ιούδα πόλεις οχυραί

34:8  ο λόγος ο γενόμενος προς Ιερεμίαν παρά κυρίου μετά το συντελέσαι τον βασιλέα Σεδεκίαν διαθήκην προς τον λαόν τον εν Ιερουσαλήμ του καλέσαι δη άφεσιν

34:9  του εξαποστείλαι έκαστον τον παίδα αυτού και έκαστον την παιδίσκην αυτού τον Εβραίον και την Εβραίαν ελευθέρους προς το μη δουλεύειν άνδρα εξ Ιούδα

34:10  και επήκουσαν πάντες οι μεγιστάνες και πας ο λαός οι εισελθόντες εις την διαθήκην του αποστείλαι έκαστον τον παίδα αυτού και έκαστον την παιδίσκην αυτού ελευθέρους του μη δουλεύειν έτι εν αυτοίς και ήκουσαν και αφήκαν

34:11  και επεστράφησαν μετά ταύτα και ανήγαγον τους δούλους και τας παιδίσκας ους απέστειλαν ελευθέρους και υπέταξαν αυτούς εις παίδας και παιδίσκας

34:12  και εγενήθη λόγος κυρίου προς Ιερεμίαν λέγων

34:13  ούτως είπε κύριος ο θεός Ισραήλ εγώ διεθέμην διαθήκην προς τους πατέρας υμών εν τη ημέρα η εξειλάμην αυτούς εκ γης Αιγύπτου εκ οίκου δουλείας λέγων

34:14  όταν πληρωθή εξ έτη αποστελείς τον αδελφόν σου τον Εβραίον ος πραθήσεταί σοι και εργάσεταί σοι εξ έτη και εξαποστελείς αυτόν ελεύθερον και ουκ ήκουσάν μου και ουκ έκλιναν το ους αυτών

34:15  και επέστρεψαν σήμερον ποιήσαι το ευθές προ οφθαλμών μου του καλέσαι άφεσιν έκαστον του πλησίον αυτού και συνετέλεσαν διαθήκην κατά πρόσωπόν μου εν τω οίκω ου επεκλήθη το όνομά μου επ΄ αυτώ

34:16  και επεστρέψατε και εβεβηλώσατε την διαθήκην μου του επιστρέψαι έκαστον τον παίδα αυτού και έκαστον την παιδίσκην αυτού ους εξαπεστείλατε ελευθέρους τη ψυχή αυτών και υπετάξατε αυτούς του είναι υμίν εις παίδας και παιδίσκας

34:17  διά τούτο ούτως είπε κύριος υμείς ουκ ηκούσατέ μου του καλέσαι άφεσιν έκαστος προς τον αδελφόν αυτού και έκαστον προς τον πλησίον αυτού ιδού εγώ καλώ άφεσιν υμίν εις μάχαιραν και εις τον θάνατον και εις τον λιμόν και δώσω υμάς εις διασποράν πάσαις ταις βασιλείαις της γης

34:18  και δώσω τους άνδρας τους παρεληλυθότας την διαθήκην μου τους μη στήσαντας την διαθήκην μου ην εποίησαν κατά πρόσωπόν μου τον μόσχον ον έκοψαν εις δύο μέρη και διήλθον εν μέσω των μερών αυτού

34:19  τους άρχοντας Ιούδα και άρχοντας Ιερουσαλήμ και δυνάσται και ιερείς και πας ο λαός της γης

34:20  και δώσω αυτούς τοις εχθροίς αυτών και εις χείρα ζητούντων την ψυχήν αυτών και έσται τα θνησιμαία αυτών βρώσις τοις πετεινοίς του ουρανού και τοις θηρίοις της γης

34:21  και τον Σεδεκίαν βασιλέα της Ιουδαίας και τους άρχοντας αυτού δώσω εις χείρας εχθρών αυτών και εις χείρας ζητούντων την ψυχήν αυτών και εις χείρας δύναμεως βασιλέως Βαβυλώνος τοις αποτρέχουσιν απ΄ αυτών

34:22  ιδού εγώ συντάσσω φησί κύριος και επιστρέψω αυτούς εις την πόλιν ταύτην και πολεμήσουσιν επ΄ αυτήν και λήψονται αυτήν και κατακαύσουσιν αυτήν εν πυρί και τας πόλεις Ιούδα δώσω αυτάς εις άβατον από κατοικούντων

Chapter 35

35:1  ο λόγος ο γενόμενος προς Ιερεμίαν παρά κυρίου εν ημέραις Ιωακείμ υιόυ Ιωσίου βασιλέως Ιούδα λέγων

35:2  βάδιζον εις οικίαν Ραχαβείν και κάλεσον αυτούς και άξεις αυτούς εις οίκον κυρίου εις μίαν των αυλών και ποτιείς αυτούς οίνον

35:3  και ήγαγον τον Ιεζονίαν υιόν Ιερεμίου υιόυ Χαβασείν και τους αδελφούς αυτού και τους υιούς αυτού και πάσαν την οικίαν Ραχαβείν

35:4  και εισήγαγον αυτούς εις οίκον κυρίου εις το παστοφόριον υιών Ανανίου υιόυ Γοδολίου ανθρώπου του θεού ο εστιν εγγύς του οίκου των αρχόντων επάνω του οίκου Μαασίου υιόυ Σελώμ του φυλάσσοντος την οδόν

35:5  και έστησα κατά πρόσωπον αυτών κεράμιον οίνου και ποτήρια και είπα πίετε οίνον

35:6  και είπαν ου μη πίωμεν οίνον ότι Ιωναδάβ υιός Ρηχάβ ο πατήρ ημών ενετείλατο ημίν λέγων ου μη πίητε οίνον υμείς και οι υιοί υμών έως του αιώνος

35:7  και οικίας ου μη οικοδομήσητε και σπέρμα ου μη σπείρητε και αμπελών ουκ έσται υμίν ότι εν σκηναίς κατοικήσετε πάσας τας ημέρας υμών όπως αν ζήτε ημέρας πολλάς επί της γης εφ΄ ης διατρίβετε υμείς επ΄ αυτής

35:8  και εισηκούσαμεν της φωνής Ιωναδάβ υιόυ Ραχάβ του πατρός ημών εν πάσιν οις ενετείλατο ημίν προς το μη πιείν οίνον πάσας τας ημέρας της ζωής ημών ημείς και αι γυναίκες ημών και οι υιοί ημών και αι θυγατέρες ημών

35:9  προς το μη οικοδομείν οικίας του κατοικείν εκεί και αμπελών και αγρός και σπέρμα ουκ εγένετο ημίν

35:10  και ωκήσαμεν εν σκηναίς και ηκούσαμεν και εποιήσαμεν κατά πάντα όσα ενετείλατο ημίν Ιωναδάβ ο πατήρ ημών

35:11  και εγενήθη ότε ανέβη Ναβουχοδονόσορ βασιλεύς της Βαβυλώνος επί την γην και είπαμεν αναβάντες εισελευσόμεθα εις Ιερουσαλήμ από προσώπου των Χαλδαίων και από προσώπου της δυνάμεως των Ασσυρίων και ωκήσαμεν εκεί

35:12  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

35:13  ούτως λέγει κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ πορεύου και είπον ανθρώπω Ιούδα και τοις κατοικούσιν Ιερουσαλήμ ου μη λάβητε παιδείαν ακούειν τους λόγους μου λέγει κύριος

35:14  έστησαν ρήμα υιοί Ιωναδάβ υιόυ Ρηχάβ ο ενετείλατο τοις τέκνοις αυτού προς το μη πιείν οίνον και ουκ έπιον έως της ημέρας ταύτης ότι ήκουσαν την εντολήν του πατρός αυτών και εγώ ελάλησα προς υμάς όρθρου και ελάλησα και ουκ ηκούσατε

35:15  και απέστειλα προς υμάς τους παίδάς μου τους προφήτας ορθρίζων τοπρωϊ και αποστέλλων λέγων αποστράφητε έκαστος από της οδού αυτού της πονηράς και βελτίω ποιήσατε τα επιτηδεύματα υμών και ου πορεύσεσθε οπίσω θεών ετέρων του δουλεύειν αυτοίς και οικήσετε επί της γης ης έδωκα υμίν και τοις πατράσιν υμών και ουκ εκλίνατε το ώτα υμών και ουκ εισηκούσατε

35:16  και έστησαν υιοί Ιωναδάβ υιόυ Ρηχάβ την εντολήν του πατρός αυτών ην ενετείλατο αυτοίς ο δε λαός ούτος ουκ ήκουσέ μου

35:17  διά τούτο ούτως είπε κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ ιδού εγώ φέρω επί Ιούδαν και επί τους κατοικούντας Ιερουσαλήμ πάντα τα κακά α ελάλησα επ΄ αυτούς διότι ελάλησα αυτοίς και ουκ ήκουσαν και εκάλεσα αυτούς και ουκ απεκρίθησαν

35:18  και τω οίκω των Ραχαβίμ είπεν Ιερεμίας ούτως είπεν κύριος επειδή ήκουσαν υιοί Ιωναδάβ υιόυ Ρηχάβ την εντολήν του πατρός αυτών ποιείν καθότι ενετείλατο αυτοίς ο πατήρ αυτών διά τούτο ούτως λέγει κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ

35:19  ου μη εκλείπη ανήρ των υιών Ιωναδάβ υιόυ Ρηχάβ παρεστηκώς κατά πρόσωπόν μου πάσας τας ημέρας

Chapter 36

36:1  και εν τω ενιαυτώ τω τετάρτω Ιωακείμ υιόυ Ιωσίου βασιλέως Ιούδα εγενήθη λόγος κυρίου προς με λέγων

36:2  λάβε σεαυτώ χάρτην βιβλίου και γράψον επ΄ αυτού πάντας τους λόγους ους ελάλησα προς σε επί Ισραήλ και επί Ιούδα και επί πάντα τα έθνη αφ΄ ης ημέρας ελάλησα προς σε αφ΄ ημερών Ιωσίου βασιλέως Ιούδα και έως της ημέρας ταύτης

36:3  ίσως ακούσεται ο οίκος Ιούδα πάντα τα κακά α εγώ λογίζομαι ποιήσαι αυτοίς ίνα αποστρέψωσιν από οδού αυτών της πονηράς και ίλεως έσομαι ταις αδικίαις αυτών και ταις αμαρτίαις αυτών

36:4  και εκάλεσεν Ιερεμίας τον Βαρούχ υιόν Νηρίου και έγραψεν Βαρούχ από στόματος Ιερεμίου πάντας τους λόγους κυρίου ους εχρημάτισε προς αυτόν εις χαρτίον βιβλίου

36:5  και ενετείλατο Ιερεμίας τω Βαρούχ λέγων εγώ φυλάσσομαι και ου δύναμαι εισελθείν εις οίκον κυρίου

36:6  και συ εισελεύση και αναγνώση εν τω χαρτίω τούτω εις τα ώτα του λαού εν οίκω κυρίου εν ημέρα νηστείας και εις τα ώτα παντός Ιούδα των ερχομένων εκ πόλεων αυτών αναγνώση αυτοίς

36:7  ίσως πεσείται έλεος αυτών κατά πρόσωπον κυρίου και αποστρέψουσιν απο της οδού αυτών της πονηράς ότι μέγας ο θυμός και η οργή κυρίου ην ελάλησεν επί τον λαόν τούτον

36:8  και εποίησε Βαρούχ υιός Νερίου κατά πάντα α ενετείλατο αυτώ Ιερεμίας του αναγνώναι εν τω βιβλίω τους λόγους κυρίου εν οίκω κυρίου

36:9  και εγενήθη εν τω έτει πέμπτω Ιωακείμ υιόυ Ιεσίου βασιλέως Ιούδα εν τω μηνί τω εννάτω εξεκκλησίασαν νηστείαν κατά πρόσωπον κυρίου πας ο λαός Ιερουσαλήμ και οίκος Ιούδα

36:10  και ανεγίνωσκε Βαρούχ εν τω βιβλίω τους λόγους Ιερεμίου εν οίκω κυρίου εν οίκω Γαμαρίου υιόυ Σαφάν του γραμματέως εν τη αυλή τη επάνω εν προθύροις πύλης του οίκου κυρίου της καινής εν ωσί παντός του λαού

36:11  και ήκουσε Μιχαίας υιός Γαμαρίου υιόυ Σαφάν πάντας τους λόγους κυρίου εκ του βιβλίου

36:12  και κατέβη εις οίκον του βασιλέως εις τον οίκον του γραμματέως και ιδού εκεί πάντες οι άρχοντες εκάθηντο Ελισαμά ο γραμματεύς και Δαλαίας υιός Σελμϊου και Νάθαν υιός Χοβώρ και Γαμαρίας υιός Σαφάν και Σεδεκίας υιός Ανανίου και πάντες οι άρχοντες

36:13  και ανήγγειλεν αυτοίς Μιχαίας πάντας τους λόγους ους ήκουσεν αναγινώσκοντος του Βαρούχ εν βιβλίω εις τα ώτα του λαού

36:14  και απέστειλαν πάντες οι άρχοντες προς Βαρούχ υιόν Νηρίου τον Ιουδείν υιόν Ναθανίου υιόυ Σελεμίου υιόυ Χουσί λέγοντες το βιβλίον εν ω συ αναγινώσκεις εν αυτώ εις τα ώτα του λαού λάβε αυτό εις την χείρά σου και ήκε και έλαβε Βαρούχ υιός Νηρίου το βιβλίον εν τη χειρί αυτού και κατέβη προς αυτούς

36:15  και είπαν αυτώ πάλιν ανάγνωθι εις τα ώτα ημών και ανέγνω Βαρούχ εις τα ώτα αυτών

36:16  και εγενήθη ως ήκουσαν πάντας τους λόγους συνεβουλεύσαντο έκαστος προς τον πλησίον αυτού και είπαν προς τον Βαρούχ αναγγέλλοντες αναγγείλωμεν τω βασιλεί πάντας τους λόγους τούτους

36:17  και τον Βαρουχ ηρώτησαν λέγοντες πόθεν έγραψας πάντας τους λόγους τούτους

36:18  και είπε Βαρουχ από στόματος Ιερεμίου ανήγγειλέ μοι πάντας τους λόγους τούτους και έγραφον επί βιβλίου

36:19  και είπαν οι άρχοντες τω Βαρούχ βάδισον και κατακρύβηθι συ και Ιερεμίας άνθρωπος μη γνώτω που υμείς

36:20  και εισήλθον προς τον βασιλέα εις την αυλήν και το βιβλίον έδωκαν φυλάσσειν εν οίκω Ελισαμά του γραμματέως και ανήγγειλαν τω βασιλεί πάντας τους λόγους τουτους

36:21  και απέστειλεν ο βασιλεύς τον Ιουδί λαβείν το βιβλίον και έλαβεν αυτό εξ οίκου Ελισαμά του γραμματέως και ανέγνω Ιουδί εις τα ώτα του βασιλέως και εις τα ώτα πάντων των αρχόντων των εστηκότων περί τον βασιλέα

36:22  και ο βασιλεύς εκάθητο εν οίκω χειμερινώ εν μηνί εννάτω και εσχάρα πυρός κατά πρόσωπον αυτού

36:23  και εγενήθη αναγινώσκοντος Ιουδί τρεις σελίδας και τέσσαρας απέτεμεν αυτάς τω ξυρώ του γραμματέως και έρριπτεν εις το πυρ το επί της εσχάρας έως εξέλιπε πας ο χάρτης εις το πυρ το επί της εσχάρας

36:24  και ουκ εξέστησαν και ου διέρρηξαν το ιμάτια αυτών ο βασιλεύς και πάντες οι παίδες αυτού οι ακούοντες πάντας τους λόγους τούτους

36:25  και Ελναθάν και Δαλαϊας και Γαμαρίας υπέθεντο τω βασιλεί προς το μη κατακαύσαι το χαρτίον

36:26  και ουκ ήκουσεν αυτών και ενετείλατο ο βασιλεύς τω Ιερεμεήλ υιώ του βασιλέως και τω Σαραία υιώ Εσριήλ και Σελελία υιώ Αβδεήλ συλλαβείν τον Βαρούχ τον γραμματέα και τον Ιερεμίαν τον προφήτην και κατεκρύβησαν

36:27  και εγένετο λόγος κυρίου προς Ιερεμίαν μετά το κατακαύσαι τον βασιλέα το χαρτίον πάντας τους λόγους ους έγραψε Βαρούχ από στόματος Ιερεμίου λέγων

36:28  πάλιν λάβε συ χαρτίον έτερον και γράψον άπαντας τους λόγους τους όντας επί του χαρτίου ους κατέκαυσεν ο βασιλεύς Ιωακείμ

36:29  και προς Ιωακείμ τον βασιλέα Ιούδα ερείς ούτως είπε κύριος συ κατέκαυσας το βιβλίον τούτο λέγων διατί έγραψας επ΄ αυτώ λέγων εισπορευόμενος εισελεύσεται βασιλεύς Βαβυλώνος και εξολοθρεύσει την γην ταύτην και εκτρίψει απ΄ αυτής άνθρωπον και κτήνη

36:30  διά τούτο ούτως είπε κύριος επί Ιωακείμ βασιλέα Ιούδα ουκ έσται αυτώ καθήμενος επί θρόνου Δαυίδ και το θνησιμαίον αυτού έσται ερριμμένον εν τω καύματι της ημέρας και εν τω παγετώ της νυκτός

36:31  και επισκέψομαι επ΄ αυτόν και επί το γένος αυτού και επί τους παίδας αυτού τας ανομίας αυτών και επάξω επ΄ αυτούς και επί τους κατοικούντας Ιερουσαλήμ και επί γην Ιούδα πάντα τα κακά α ελάλησα προς αυτούς και ουκ ήκουσαν

36:32  και έλαβε Ιερεμίας χαρτίον έτερον και έδωκεν αυτό τω Βαρούχ υιώ Νερίου του γραμματέως και έγραψεν επ΄ αυτού από στόματος Ιερεμίου άπαντας τους λόγους του βιβλίου ου κατέκαυσεν Ιωακείμ βασιλεύς Ιούδα πυρί και έτι προσετέθησαν αυτώ λόγοι πλείονες ως ούτοι

Chapter 37

37:1  και εβασίλευσε Σεδεκίας υιός Ιωσίου αντί Ιεχονίου υιόυ Ιωακείμ ον εβασίλευσε Ναβουχοδονόσορ βασιλεύς Βαβυλώνος βασιλεύειν εν γη Ιούδα

37:2  και ουκ ήκουσεν αυτός και οι παίδες αυτού και ο λαός της γης τους λόγους κυρίου ους ελάλησεν εν χειρί Ιερεμίου

37:3  και απέστειλεν ο βασιλεύς Σεδεκίας τον Ιωαχάλ υιόν Σελεμίου και τον Σοφονίαν υιόν Μαασαίου τον ιερέα προς Ιερεμίαν λέγων πρόσευξαι περί ημών προς κύριον τον θεόν ημών

37:4  και Ιερεμίας ήλθε και διήλθε διά μέσου της πόλεως και ου έδωκαν αυτόν εις φυλακήν

37:5  και δύναμις Φαραώ εξήλθεν εξ Αιγύπτου και ήκουσαν οι Χαλδαίοι την ακοήν αυτών και ανέβησαν επί Ιερουσαλήμ

37:6  και εγένετο λόγος κυρίου προς Ιερεμίαν λέγων

37:7  ούτως είπε κύριος ο θεός Ισραήλ ούτως ερείς προς τον βασιλέα Ιούδα τον αποστείλαντα προς σε του εκζητήσαί με ιδού δύναμις Φαραώ η εξελθούσα υμίν εις βοήθειαν αποστρέψουσιν εις γην Αιγύπτου

37:8  και αναστρέψουσιν αυτοί οι Χαλδαίοι και πολεμήσουσιν επί την πόλιν ταύτην και συλλήψονται αυτήν και καύσουσιν αυτήν εν πυρί

37:9  ότι ούτως είπε κύριος μη υπολάβητε ταις ψυχαίς υμών λέγοντες αποτρέχοντες απελεύσονται αφ΄ ημών οι Χαλδαίοι ότι ου μη απέλθωσι

37:10  και εάν πατάξητε πάσαν την δύναμιν των Χαλδαίων τους πολεμούντας υμάς και καταλειφθώσί τινες εκκεκεντημένοι έκαστος εν τω τόπω αυτού ούτοι αναστήσονται και καύσουσι την πόλιν ταύτην εν πυρί

37:11  και εγένετο ότε ανέβη η δύναμις των Χαλδαίων από Ιερουσαλήμ από προσώπου της δυνάμεως Φαραώ

37:12  εξήλθεν Ιερεμίας από Ιερουσαλήμ πορευθήναι εις γην Βενιαμίν του αγοράσαι εκείθεν εν μέσω του λαού

37:13  και εγένετο αυτός εν πύλη Βενιαμίν και εκεί άνθρωπος παρ΄ ω κατέλυσεν Ιαρουϊας υιός Σελεμίου υιόυ Ανανίου και συνέλαβε τον Ιερεμίαν λέγων προς τους Χαλδαίους συ φεύγεις

37:14  και είπε ψεύδος ουχί προς τους Χαλδαίους εγώ φεύγω και ουκ εισήκουσεν αυτού και συνέλαβε Ιαρουϊας τον Ιερεμίαν και εισήγαγεν αυτόν προς τους άρχοντας

37:15  και επικράνθησαν οι άρχοντες επί Ιερεμίαν και επάταξαν αυτόν και απέστειλαν αυτόν εις την οικίαν φυλακής Ιωναθάν του γραμματέως ότι ταύτην εποίησαν εις οικίαν φυλακής

37:16  και ήλθεν Ιερεμίας εις τον οικίαν του λάκκου και εις τον συγκλεισμόν και εκάθισεν εκεί ημέρας πολλάς

37:17  και απέστειλε Σεδεκίας και εκάλεσεν αυτόν και ηρώτα αυτόν ο βασιλεύς κρυφαίως και είπεν αύτω ει έστιν ο λόγος παρά κυρίου και είπεν έστιν εις χείρας βασιλέως Βαβυλώνος παραδοθήση

37:18  και είπεν Ιερεμίας τω βασιλεί τι ηδίκησά σε και τους παίδάς σου και τον λαόν τούτον ότι συ δίδως με εις οικίαν φυλακής

37:19  και που εισίν οι προφήται υμών οι προφητεύσαντες υμίν λέγοντες ότι ου μη έλθη βασιλεύς Βαβυλώνος επί την γην ταύτην

37:20  και νυν άκουσον δη κύριε βασιλεύ πεσέτω το έλεός μου κατά πρόσωπόν σου και ου μη αποστρέφης με εις οικίαν Ιωνάθαν του γραμματέως και ου μη αποθάνω εκεί

37:21  και συνέταξεν ο βασιλεύς και ενεβάλοσαν αυτόν εις οικίαν της φυλακής και εδίδοσαν αυτώ άρτον ένα της ημέρας έξωθεν ου πέσσουσιν έως εξέλιπον οι άρτοι εκ της πόλεως και εκάθισεν Ιερεμίας εν τη αυλή της φυλακής

Chapter 38

38:1  και ήκουσε Σαφάν υιός Μαθάν και Γοδολίας υιός Πασχώρ και Ιωαχάλ υιός Σεμελίου και Πασχώρ υιός Μελχίου τους λόγους ους Ιερεμίας ελάλει επί τον λαόν λέγων

38:2  ούτως είπε κύριος ο κατοικών εν τη πόλει ταύτη αποθανείται εν ρομφαία και εν λιμώ και εν λοιμώ και ο εκπορευόμενος προς τους Χαλδαίους ζήσεται και έσται η ψυχή αυτού εις εύρεμα και ζήσεται

38:3  ότι ούτως είπε κύριος παραδιδομένη παραδοθήσεται η πόλις αύτη εις χείρας δυνάμεως βασιλέως Βαβυλώνος και συλλήψεται αυτήν

38:4  και είπαν οι άρχοντες τω βασιλεί αναιρεθήτω δη ο άνθρωπος εκείνος ότι αυτός εκλύει τας χείρας των ανθρώπων των πολεμούντων των καταλειπομένων εν τη πόλει ταύτη και τας χείρας παντός του λαού λαλών προς αυτούς κατά τους λόγους τούτους ότι ο άνθρωπος ούτος ου χρησμολογεί ειρήνην τω λαώ τούτω αλλ΄ η πονηρά

38:5  και είπεν ο βασιλεύς Σεδεκίας ιδού αυτός εν χερσίν υμών ότι ουκ ηδύνατο ο βασιλεύς προς αυτούς

38:6  και έλαβον τον Ιερεμίαν και έρριψαν αυτόν εις τον λάκκον Μελχίου υιόυ του βασιλέως ος ην εν τη αυλή της φυλακής και εχάλασαν αυτόν εν σχοινίοις εις τον λάκκον και εν τω λάκκω ουκ ην ύδωρ αλλ΄ η βόρβορος και ην εν τω βορβόρω

38:7  και ήκουσεν Αβδεμέλεχ ο Αιθίοψ ανήρ ευνούχος και ην αυτός εν τη αυλή του βασιλέως ότι ενέβαλον τον Ιερεμίαν εις τον λάκκον και ο βασιλεύς εκάθητο εν τη πύλη Βενιαμίν

38:8  και εξήλθε Αβδεμέλεχ εκ της οικίας βασιλέως και ελάλησε προς τον βασιλέα και είπεν

38:9  κύριέ μου βασιλεύ επονήρευσαν οι άνδρες εκείνοι πάντα α εποίησαν κατά του Ιερεμίου του προφήτου ρίψαντες αυτόν εις τον λάκκον ίνα αποθάνη εν αυτώ από προσώπου του λιμού ότι ουκ εισίν έτι άρτοι εν τη πόλει

38:10  και ενετείλατο ο βασιλεύς τω Αβδεμέλεχ λέγων λάβε μετά σεαυτού εντεύθεν τριάκοντα άνδρας και ανάγαγε αυτόν εκ του λάκκου ίνα μη αποθάνη

38:11  και έλαβεν Αβδεμέλεχ τους ανθρώπους και εισήλθεν εις την οικίαν του βασιλέως την υπόγαιον και έλαβεν εκείθεν παλαιά ράκη και παλαιά σχοινία και έρριψεν αυτά προς Ιερεμίαν εις τον λάκκον

38:12  και είπε προς αυτόν θες ταύτα υποκάτω των σχοινίων και εποίησεν Ιερεμίας ούτως

38:13  και είλκυσαν αυτόν εν τοις σχοινίοις και ανήγαγον αυτόν εκ του λάκκου και εκάθισεν Ιερεμίας εν τη αυλή της φυλακής

38:14  και απέστειλεν ο βασιλεύς και εκάλεσεν αυτόν προς εαυτόν εις οικίαν Ασαλισιήλ την εν οίκω κυρίου και είπεν αυτώ ο βασιλεύς ερωτήσω σε λόγον και μη κρύψης απ΄ εμού ρήμα

38:15  και είπεν Ιερεμίας τω βασιλεί εάν αναγγείλω σοι ουχί θανάτω με θανατώσεις και εάν συμβουλεύσω σοι ου μη ακούσης μου

38:16  και ώμοσεν ο βασιλεύς αυτώ κρυφή λέγων ζη κύριος ος εποίησεν ημίν την ψυχήν ταύτην ει αποκτενώ σε και ει δώσω σε εις χείρας των ανθρώπων τούτων των ζητούντων την ψυχήν σου

38:17  και είπεν αυτώ Ιερεμίας ούτως είπε κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ εάν εξελθών εξέλθης προς ηγεμόνας βασιλέως Βαβυλώνος ζήσεται η ψυχή σου και η πόλις αύτη ου μη κατακαυθή εν πυρί και ζήση συ και η οικία σου

38:18  και εάν μη εξέλθης δοθήσεται η πόλις αύτη εις χείρας των Χαλδαίων και καύσουσιν αυτήν εν πυρί και συ ου μη σωθής από χειρών αυτών

38:19  και είπεν ο βασιλεύς τω Ιερεμία εγώ λόγον έχω των Ιουδαίων των πεφευγότων προς τους Χαλδαίους μη δώσειν με εις χείρας αυτών και καταμωκήσονταί μου

38:20  και είπεν Ιερεμίας ου μη παραδώσί σε άκουσον τον λόγον κυρίου ον εγώ λέγω προς σε και βέλτιον έσται σοι και ζήσεται η ψυχή σου

38:21  και ει μη θέλης συ εξελθείν ούτος ο λόγος ον έδειξέ μοι κύριος

38:22  ιδού πάσαι αι γυναίκες αι καταλειφθείσαι εν οικία βασιλέως Ιούδα εξήγοντο προς άρχοντας βασιλέως Βαβυλώνος και αύται έλεγον ηπάτησάν σε και ηδυνάσθησάν σοι άνδρες ειρηνικοί σου και καταλύσουσιν εν ολισθήμασι πόδας σου απέστρεψαν από σου

38:23  και τας γυναίκάς σου και τα τέκνα σου εξάξουσι προς τους Χαλδαίους και συ ου μη σωθής ότι εν χειρί βασιλέως Βαβυλώνος συλληφθήση και η πόλις αύτη κατακαυθήσεται

38:24  και είπεν αυτώ ο Σεδεκίας προς τον Ιερεμίαν άνθρωπος μη γνώτω εκ των λόγων τούτων και συ ου μη αποθάνης

38:25  και εάν οι άρχοντες ακούσωσιν ότι ελάλησά σοι και έλθωσι προς σε και είπωσί σοι ανάγγειλον ημίν τι ελάλησας προς τον βασιλέα μη κρύψης αφ΄ ημών και ου μη ανέλωμέν σε και τι ελάλησε προς σε ο βασιλεύς

38:26  και ερείς αυτοίς ρίπτω εγώ το έλεος μου κατ΄ οφθαλμούς του βασιλέως προς το μη αποστρέψαι με εις οικίαν Ιωνάθαν αποθανείν με εκεί

38:27  και ήλθον πάντες οι άρχοντες προς Ιερεμίαν και ηρώτησαν αυτόν και ανήγγειλεν αυτοίς κατά πάντας τους λόγους τούτους ους ενετείλατο αυτώ ο βασιλεύς και απεσιώπησαν ότι ουκ ηκούσθη ο λόγος

38:28  και εκάθισεν Ιερεμίας εν τη αυλή της φυλακής έως χρόνου ου συνελήφθη Ιερουσαλήμ

Chapter 39

39:1  και εγένετο εν τω έτει τω εννάτω του Σεδεκίου βασιλέως Ιούδα εν τω μηνί τω δεκάτω παρεγένετο Ναβουχοδονόσορ βασιλεύς Βαβυλώνος και πάσα η δύναμις αυτού επί Ιερουσαλήμ και επολιόρκουν αυτήν

39:2  και εν τω ενδεκάτω έτει του Σεδεκίου εν τω μηνί τω τετάρτω εννάτη του μηνός ερράγη η πόλις

39:3  και εισήλθον πάντες οι ηγεμόνες βασιλέως Βαβυλώνος και εκάθισαν εν πύλη τη μέση Νήργελ Σαρασάρ Σαμαγάρ και Ναβουσαρσαχίμ και Ναβουσάρκης και Νηργέλ Σαρασάρ Ραβαμάγ και οι κατάλοιποι ηγεμόνες βασιλέως Βαβυλώνος

39:4  και εγένετο ως είδεν αυτούς Σεδεκίας βασιλεύς Ιούδα και πάντες οι άνδρες πολεμισταί και έφυγον και εξήλθον νυκτός εκ της πόλεως κατά την οδόν κήπου του βασιλέως διά την πύλην αναμέσον του τείχους και του προτειχίσματος και εξήλθον διά την οδόν Αραβά

39:5  και κατεδίωξεν η δύναμις των Χαλδαίων οπίσω αυτών και συνέλαβον τον Σεδεκίαν εν τω πέραν Ιεριχώ και ήγαγον αυτόν προς Ναβουχοδονόσορ βασιλέα Βαβυλώνος εις Ρεβλάθα την εν τη γη Αιμάθ και ελάλησεν αυτώ μετά κρίσεως

39:6  και έσφαξεν ο βασιλεύς Βαβυλώνος τους υιούς Σεδεκίου εν Ρεβλάθα κατ΄ οφθαλμούς αυτού και πάντας τους άρχοντας Ιούδα έσφαξεν

39:7  και τους οφθαλμούς Σεδεκίου εξετύφλωσεν και έδησεν αυτόν εν πέδαις και ήγαγεν αυτόν εις Βαβυλώνα

39:8  και τον οίκον του βασιλέως και τας οικίας του λαού ενέπρησαν οι Χαλδαίοι εν πυρί και το τείχος Ιερουσαλήμ καθείλαν

39:9  και το περισσόν του λαού και τους καταλειφθέντας εν τη πόλει και τους εμπεπτωκότας οι ενέπεσαν προς τον βασιλέα Βαβυλώνος

39:10  και το λοιπόν του λαού και τους καταλειφθέντας μετήρεν Ναβουζαρδάν ο αρχιμάγειρος εις Βαβυλώνα και εκ των πτωχών του λαού οις ουκ ην ουθέν κατέλειπεν Ναβουζαρδάν ο αρχιμάγειρος εν γη Ιούδα και έδωκεν αυτοίς αμπελώνας και αγρούς εν τη ημέρα εκείνη

39:11  και ενετείλατο Ναβουχοδονόσορ βασιλεύς Βαβυλώνος υπέρ του Ιερεμίου εν χειρί Ναβουζαρδάν του αρχιμαγείρου λέγων

39:12  λάβε αυτόν και θες τους οφθαλμούς σου επ΄ αυτόν και μη ποιήσης αυτώ ουθέν κακόν αλλά καθώς λαλήση προς σε ούτω ποιήσεις αυτώ

39:13  και απέστειλε Ναβουζαρδάν ο αρχιμάγειρος και Ναβουσεζβάν και Ραψαρής και Νηργέλ και Σαρασάρ και Ραβμάγ και πάντες οι ηγεμόνες βασιλέως Βαβυλώνος

39:14  και απέστειλαν και έλαβον τον Ιερεμίαν εξ αυλής της φυλακής και έδωκαν αυτόν προς τον Γοδολίαν υιόν Αχικάμ υιόυ Σαφάν και εξήγαγον αυτόν και εκάθισεν εν μέσω του λαού

39:15  και προς Ιερεμίαν εγένετο λόγος κυρίου εν τη αυλή της φυλακής λέγων

39:16  πορεύου και είπε προς Αβδεμέλεχ τον Αιθίοπα λέγων ούτως είπε κύριος ο θεός Ισραήλ ιδού εγώ φέρω τους λόγους μου επί την πόλιν ταύτην εις κακά και ουκ εις αγαθά και έσονται ενώπιόν σου εν τη ημέρα εκείνη

39:17  και σώσω σε εν τη ημέρα εκείνη λέγει κυρίου και ου δώσω σε εις χείρας των ανθρώπων ων συ φοβή από προσώπου αυτών

39:18  ότι σώζων σώσω σε και εν ρομφαία ου μη πέσης και έσται η ψυχή σου εις ευρημά ότι επεποίθεις επ΄ εμοί φησί κύριος

Chapter 40

40:1  ο λόγος ο γενόμενος προς Ιερεμίαν παρά κυρίου ύστερον μετά το αποστείλαι αυτόν Ναβουζαρδάν τον αρχιμάγειρον εκ Ραμά εν τω λαβείν αυτόν εν χειροπέδαις εν μέσω αποικίας Ιούδα των αγομένων εις Βαβυλώνα

40:2  και έλαβεν αυτόν ο αρχιμάγειρος και είπεν αυτώ κύριος ο θεός σου ελάλησε τα κακά ταύτα επί τον τόπον τούτον

40:3  και εποίησε κύριος καθώς ελάλησεν ότι ημάρτετε αυτώ και ουκ ηκούσατε της φωνής αυτού και εγένετο υμίν ο λόγος ούτος

40:4  νυν δε ιδού έλυσά σε από των χειροπεδών των επί τας χείράς σου ει καλόν εναντίον σου ελθείν μετ΄ εμού εις Βαβυλώνα ήκε και θήσω τους οφθαλμούς μου επί σε ει δε μη απότρεχε ιδού πάσα η γη ενώπιόν σου εις καλόν και εις αρεστόν εν οφθαλμοίς σου του πορευθήναι εκεί πορεύου

40:5  και ανάστρεψον προς τον Γοδολίαν υιόν Αχικάμ υιόυ Σαφάν ον κατέστησε βασιλεύς Βαβυλώνος εν γη Ιούδα και οίκησον μετ΄ αυτού εν μέσω του λαού εις πάντα τα αγαθά εν οφθαλμοίς σου του πορευθήναι πορεύου και έδωκεν αυτώ ο αρχιμάγειρος εστιατορίαν και δώρα και απέστειλεν αυτόν

40:6  και ήλθε προς Γοδολίαν εις Μασσηφάθ και εκάθισεν εν μέσω του λαού του καταλειφθέντος εν τη γη

40:7  και ήκουσαν πάντες οι ηγεμόνες της δυνάμεως της εν αγρώ αυτοί και οι δύναμις αυτών ότι κατέστησε βασιλεύς Βαβυλώνος τον Γοδολίαν εν τη γη και ότι παρακατέθετο αυτώ άνδρας και γυναίκας αυτών και τα νήπια και περί των πενήτων της γης ους ουκ απώκισεν εις Βαβυλώνα

40:8  και ήλθον προς Γοδολίαν εις Μασσηφάθ και Ισμαήλ υιός Ναθανίου και Ιωάναν υιός Καρεέ και Σαραϊας υιός Θαναεμέθ και υιοί Οφεί του Νετοφατί και Ιεζωνίας υιός του Μααχαθί αυτοί και οι άνδρες αυτών

40:9  και ώμοσεν αυτοίς Γοδολίας και τοις ανδράσιν αυτών λέγων μη φοβηθήτε από προσώπου των παίδων των Χαλδαίων κατοικήσατε εν τη γη και εργάζεσθε τω βασιλεί Βαβυλώνος και βέλτιον έσται υμίν

40:10  και ιδού εγώ κάθημαι εις Μασσηφάθ στήναι κατά πρόσωπον των Χαλδαίων οι αν έλθωσιν εφ΄ ημάς και υμείς συναγάγετε οίνον και οπώραν και έλαιον και βαλετε εις τα αγγεία υμών και οικήσατε εν ταις πόλεσιν αις κατεκρατήσατε

40:11  και πάντες οι Ιουδαίοι οι εν Μωάβ και εν υιοίς Αμμών και οι εν τη Ιδουμαία και οι εν πάση τη γη ήκουσαν ότι έδωκε βασιλεύς Βαβυλώνος κατάλειμμα τω Ιούδα και ότι κατέστησεν επ΄ αυτούς τον Γοδολίαν υιόν Αχικάμ

40:12  και εστράφησαν πάντες οι Ιουδαίοι από παντός τόπου εις ον διεσπάρησαν και ήλθον προς Γοδολίαν εις γην Ιούδα εις Μασσηφάθ και συνήγαγον οίνον και οπώραν πολλήν σφόδρα και έλαιον

40:13  και Ιωανάν υιός Καριέ και πάντες οι ηγεμόνες της δυνάμεως οι εν τοις αγροίς ήλθον προς τον Γοδολίαν εις Μασσηφάθ

40:14  και είπαν αυτώ ει γνώσει γινώσκεις ότι Βελεισσά βασιλεύς υιών Αμμών απέστειλε προς σε τον Ισμαήλ υιόν Ναθανία πατάξαι ψυχήν σου και ουκ επίστευσεν αυτοίς Γοδολίας υιός Αχικάμ

40:15  και Ιωανάν υιός Καριέ είπεν τω Γοδολία κρυφαίως εν Μασσηφάθ πορεύσομαι δη και πατάξω τον Ισμαήλ υιόν Ναθανία και μηθείς γνώτω μη πατάξη σου ψυχήν και διασπαρή πας Ιούδας οι συνηγμένοι προς σε και απολούνται οι επίλοιποι Ιούδα

40:16  και είπε Γοδολίας προς Ιωάναν υιόν Καριέ μη ποιήσης το πράγμα τουτο ότι ψευδή συ λέγεις υπέρ Ισμαήλ

Chapter 41

41:1  και εγένετο τω μηνί τω εβδόμω ήλθεν Ισμαήλ υιός Ναθανίου υιόυ Ελισαμά από γένους του βασιλέως και ηγούμενοι του βασιλέως και δέκα άνδρες μετ΄ αυτού προς Γοδολίαν εις Μασσηφάθ και έφαγον εκεί άρτον άμα

41:2  και ανέστη Ισμαήλ και οι δέκα άνδρες οι ήσαν μετ΄ αυτού και επάταξαν τον Γοδολίαν μαχαίρα και εθανάτωσαν αυτόν ον κατέστησε ο βασιλεύς Βαβυλώνος επί της γης

41:3  και πάντας τους Ιουδαίους τους όντας μετ΄ αυτού εν Μασσηφάθ και πάντας τους Χαλδαίους τους ευρεθέντας εκεί και τους άνδρας πολεμιστάς επάταξεν Ισμαήλ

41:4  και εγένετο τη ημέρα τη δευτέρα πατάξαντος αυτού τον Γοδολίαν και άνθρωπος ουκ έγνω

41:5  και ήλθοσαν άνδρες από Συχέμ από Συλώμ και από Σαμαρείας ογδοήκοντα άνδρες εξυρημένοι πώγωνας και διερρηχότες τα ιμάτια και κοπτόμενοι και δώρον και λίβανος εν ταις χερσίν αυτών του εισενέγκειν εις οίκον κυρίου

41:6  και εξήλθεν εις απάντησιν αυτοίς Ισμαήλ υιός Ναθανίου από Μασσηφά αυτοί επορεύοντο και έκλαιον και είπεν αυτοίς εισέλθετε προς Γοδολίαν

41:7  και εγένετο εισελθόντων αυτών εις μέσον της πόλεως έσφαξεν αυτούς εις το φρέαρ αυτός και οι άνδρες οι μετ΄ αυτού

41:8  και δέκα άνδρες ευρέθησαν εκεί και είπαν τω Ισμαήλ μη ανέλης ημάς ότι εισίν ημίν θησαυροί εν αγρώ πυροί και κριθαί και μέλι και έλαιον και παρήλθε και ουκ ανείλεν αυτούς εν μέσω των αδελφών αυτών

41:9  και το φρέαρ εις ο έρριψεν Ισμαήλ πάντας ους επάταξε φρέαρ μέγα τούτό εστιν ο εποίησεν ο βασιλεύς Ασά από προσώπου Βαασά βασιλέως Ισραήλ τούτο έπλησεν Ισμαήλ υιός Ναθανίου τραυματιών

41:10  και απέστρεψεν Ισμαήλ πάντα τον λαόν τον καταλειφθέντα εις Μασσηφάθ και τας θυγατέρας του βασιλέως ας παρακατέθετο ο αρχιμάγειρος τω Γοδολία υιώ Αχικάμ και ώχετο εις το πέραν υιών Αμμών

41:11  και ήκουσεν Ιωάναν υιός Καριέ και πάντες οι ηγεμόνες της δυνάμεως οι μετ΄ αυτού πάντα τα κακά α εποίησεν Ισμαήλ υιός Ναθανίου

41:12  και ήγαγον άπαν το στρατόπεδον αυτών και ώχοντο πολεμείν αυτόν και εύρον αυτόν επί ύδατος πολλού εν Γαβαών

41:13  και εγένετο ότε είδε πας ο λαός ο μετά Ισμαηλ τον Ιωάναν υιόν Καριέ και πάντας τους ηγεμόνας της δυνάμεως τους μετ΄ αυτού ηυφράνθησαν

41:14  και ανέστρεψαν προς Ιωάναν

41:15  ο δε Ισμαήλ εσώθη συν οκτώ ανθρώποις και ώχετο προς τους υιούς Αμμών

41:16  και έλαβεν Ιωάναν και πάντες οι ηγεμόνες της δυνάμεως οι μετ΄ αυτού πάντας τους καταλοίπους του λαού ους απέστρεψεν από Ισμαήλ υιόυ Ναθανίου από Μασσηφάθ μετά το πατάξαι αυτόν Γοδολίαν υιόν Αηικάμ δυνατούς άνδρας εν πολέμω και τας γυναίκας και τα λοιπά και τους ευνούχους ους απέστρεψεν από Γαβαών

41:17  και ώχοντο και εκάθισαν εν Βαρώθ Χαμααμ την προς Βηθλεέμ του πορευθήναι εις Αίγυπτον

41:18  από προσώπου των Χαλδαίων ότι εφοβήθησαν από προσώπου αυτών ότι επάταξεν Ισμαήλ τον Γοδολίαν ον κατέστησεν ο βασιλεύς Βαβυλώνος εν τη γη

Chapter 42

42:1  και προσήλθον πάντες οι ηγεμόνες της δυνάμεως και Ιωάναν υιός Καριέ και Ιεζονίας υιός Ωσαίου και πας ο λαός από μικρού και έως μεγάλου

42:2  και είπον προς Ιερεμίαν τον προφήτην πεσέτω δη το έλεος ημών κατά πρόσωπόν σου και πρόσευξαι προς κύριον τον θεόν σου περί των καταλοίπων τούτων ότι κατελείφθημεν ολίγοι από πολλών καθώς οι οφθαλμοί σου βλέπουσι

42:3  και αναγγειλάτω ημίν κύριος ο θεός σου την οδόν η πορευσόμεθα εν αυτή και λόγον ον ποιήσομεν

42:4  και είπεν αυτοίς Ιερεμίας ο προφήτης ήκουσα ιδού προσεύξομαι προς κύριον τον θεόν ημών κατά τους λόγους υμών και έσται ο λόγος ον αποκριθήσεται κύριος αναγγελώ υμίν ου μη κρύψω αφ΄ υμών ρήμα

42:5  και αυτοί είπαν τω Ιερεμία έστω κύριος εν ημίν εις μάρτυρα δίκαιον και πιστόν ει μη κατά πάντα τον λόγον ον αν αποστείλη σε κύριος ο θεός σου προς ημάς ούτως ποιήσωμεν

42:6  και εάν αγαθόν και εάν κακόν της φωνής κυρίου του θεού ημών ου ημείς αποστέλλομέν σε προς αυτόν ακουσόμεθα ίνα βέλτιον ημίν γένηται ότι ακουσόμεθα της φωνής κυρίου του θεού ημών

42:7  και εγενήθη μετά δέκα ημέρας εγενήθη λόγος κυρίου προς Ιερεμίαν

42:8  και εκάλεσε τον Ιωάναν υιόν Καριέ και τους ηγεμόνας της δυνάμεως και πάντα τον λαόν από μικρού και έως μεγάλου

42:9  και είπεν αυτοίς ούτως είπε κύριος ο θεός Ισραήλ ου απεστάλκατέ με προς αυτόν ίνα πέση η δέησις υμών έμπροσθεν αυτού

42:10  εάν καθίσαντες καθίσητε εν τη γη ταύτη και οικοδομήσω υμάς και ου μη καθελώ και φυτεύσω υμάς και ου μη εκτίλω ότι αναπέπαυμαι επί τοις κακοίς οις εποίησα υμίν

42:11  μη φοβηθήτε από προσώπου του βασιλέως Βαβυλώνος ου υμείς φοβείσθε από προσώπου αυτού μη φοβηθήτε φησί κύριος ότι μεθ΄ υμών εγώ του εξαιρείσθαι υμάς και σώζειν υμάς εκ χειρός αυτού

42:12  και δώσω υμίν έλεος και ελεήσω υμάς και επιστρέψω υμάς εις την γην υμών

42:13  και ει λέγετε υμείς ου μη καθίσωμεν εν τη γη ταύτη προς το μη ακούσαι της φωνής κυρίου του θεού υμών

42:14  λέγοντες μηδαμώς ότι εις γην Αιγύπτου εισελευσόμεθα και ου μη είδωμεν πόλεμον και φωνήν σάλπιγγος ου μη ακούσωμεν και εν άρτοις ου μη πεινάσωμεν και εκεί οικήσομεν

42:15  διά τούτο ακούσατε λόγον κυρίου κατάλοιποι Ιούδα ούτως είπε κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ εάν υμείς δώτε το πρόσωπον υμών εις Αίγυπτον και εισέλθητε εκεί κατοικείν

42:16  και έσται η ρομφαία ην υμείς φοβείσθε από προσώπου αυτής ευρήσει υμάς εν Αιγύπτου και ο λιμός ου υμείς λόγον έχετε από προσώπου αυτού καταλήψεται υμάς εν Αιγύπτω και εκεί αποθανείσθε

42:17  και έσονται πάντες οι άνθρωποι οι θέντες το πρόσωπον αυτών του εισελθείν εις γην Αιγύπτου ενοικείν εκεί εκλείψουσιν εν τη ρομφαία και εν τω λιμώ και λοιμώ και ουκ έσται αυτών ουδείς σωζόμενος από των κακών ων εγώ επάγω επ΄ αυτούς

42:18  ότι ούτως είπε κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ καθώς έσταξεν ο θυμός μου επί τους κατοικούντας Ιερουσαλήμ ούτως στάξει ο θυμός μου εφ΄ υμάς εισελθόντων υμών εις Αίγυπτον και έσεσθε εις άβατον και υποχείριοι και εις αράν και εις ονειδισμόν και ου μη ίδητε ουκέτι τον τόπον τούτον

42:19  α ελάλησε κύριος εφ΄ υμάς τους καταλοίπους Ιούδα μη εισέλθητε εις Αίγυπτον και νυν γνόντες γνώσεσθε ότι εμαρτυρησάμην υμίν σήμερον

42:20  ότι επονηρεύσασθε εν ψυχαίς υμών αποστείλαντές με προς κύριον τον θεόν υμών λέγοντες πρόσευξαι περί ημών προς κύριον και κατά πάντα α αν λαλήση σοι κύριος ο θεός ημών ούτως απάγγειλον ημίν και ποιήσομεν

42:21  και απήγγειλα υμίν και ουκ εισηκούσατε της φωνής κυρίου του θεού υμών κατά πάντα όσα απέστειλε προς υμάς

42:22  και νυν εν ρομφαία και εν λιμώ και εν λοιμώ εκλείψετε εν τω τόπω ω υμείς βούλεσθε εισελθείν κατοικείν εκεί

Chapter 43

43:1  και εγένετο ως επαύσατο Ιερεμίας λαλών προς τον λαόν πάντας τους λόγους κυρίου του θεού αυτών ους απέστειλεν κύριος ο θεός αυτών προς αυτούς πάντας τους λόγους τούτους

43:2  και είπεν Αζαρίας υιός Ωσαίου και Ιωάναν υιός Καριέ και πάντες οι άνδρες οι υπερήφανοι οι ειπόντες τω Ιερεμία ψευδή συ λαλείς ουκ απέστειλέ σε κύριος ο θεός ημών προς ημάς ειπείν μη εισέλθητε εις Αίγυπτον οικείν εκεί

43:3  αλλα Βαρουχ υιός Νηρίου συμβάλλει σε προς ημάς ίνα δως ημάς εις χείρας των Χαλδαίων του θανατώσαι ημάς και αποικίσαι ημάς εις Βαβυλώνα

43:4  και Ιωάναν υιός Καριέ και πάντες ηγεμόνες της δυνάμεως και πας ο λαός ουκ ήκουσαν της φωνής κυρίου κατοικήσαι εν γη Ιούδα

43:5  και έλαβεν Ιωάναν και πάντες οι ηγεμόνες της δυνάμεως άπάντας τους καταλοίπους Ιούδα τους αποστραφέντας εκ πάντων των εθνών α διεσκορπίσθησαν εκεί κατοικείν εν τη γη Ιούδα

43:6  τους δυνατούς άνδρας και τας γυναίκας και τα νήπια λοιπά και τας θυγατέρας του βασιλέως και τας ψυχάς ας κατέλιπε Ναβουζαρδάν ο αρχιμάγειρος μετά Γοδολίου υιόυ Αχικάμ και Ιερεμίαν τον προφήτην και Βαρούχ υιόν Νηρίου

43:7  και εισήλθον εις Αίγυπτον ότι ουκ ήκουσαν της φωνής κυρίου και εισήλθον εις Τάφνας

43:8  και εγένετο λόγος κυρίου προς Ιερεμίαν εν Τάφναις λέγων

43:9  λάβε σεαυτώ λίθους μεγάλους και κατάκρυψον αυτούς εν προθύροις εν πύλη της οικίας Φαραώ εν Τάφναις κατ΄ οφθαλμούς ανδρών Ιούδα

43:10  και ερείς ούτως είπε κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ ιδού εγώ αποστέλλω και άξω Ναβουχοδονόσορ βασιλέα Βαβυλώνος τον δούλόν μου και θήσει τον θρόνον αυτού επάνω των λίθων τούτων ων κατέκρυψας και αρεί τα όπλα επ΄ αυτούς

43:11  και εισελεύσεται και πατάξει γην Αιγύπτου ους εις θάνατον εις θάνατον και ους εις αποικισμόν εις αποικισμόν και ους εις ρομφαίαν εις ρομφαίαν

43:12  και καύσει πυρ εν οικίαις των θεών αυτών και εμπυριεί αυτάς και αποικιεί αυτούς και φθειριεί γην Αιγύπτου ως φθειρίζει ποιμήν το ιμάτιον αυτού και εξελεύσεται εν ειρήνη

43:13  και συντρίψει τους στύλους Ηλιουπόλεως τους εν Αιγύπτω και τας οικίας των θεών Αιγύπτου κατακαύσει εν πυρί

Chapter 44

44:1  ο λόγος ο γενόμενος προς Ιερεμίαν πάσι τοις Ιουδαίοις τοις κατοικούσιν εν γη Αιγύπτου και τοις καθημένοις εν Μαγδαλώ και εν Τάφνας και εν Μέμφοις και εν γη Παθουρής λέγων

44:2  ούτως είπε κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ υμείς εωράκατε πάντα τα κακά α επήγαγον επί Ιερουσαλήμ και επί τας πόλεις Ιούδα και ιδού εισίν έρημοι σήμερον από ενοικούντων

44:3  από προσώπου πονηρίας αυτών ης εποίησαν παραπικράναί με πορευθέντες θυμιάν θεοίς ετέροις οις ουκ έγνων αυτοί και υμεις και οι πατέρες υμών

44:4  και απέστειλα προς υμάς τους παίδάς μου τους προφήτας όρθρου και απέστειλα λέγων μη ποιήσητε το πράγμα της μολύνσεως ταύτης ης εμίσησα

44:5  και ουκ ήκουσάν μου και ουκ έκλιναν το ους αυτών αποστρέψαι από των κακών αυτών προς το μη θυμίαν θεοίς ετέροις

44:6  και έσταξεν η οργή μου και ο θυμός μου και εξεκαύθη εν πόλεσιν Ιούδα και έξωθεν Ιερουσαλήμ και εγενήθησαν εις ερήμωσιν και εις άβατον ως ημέρα αύτη

44:7  και νυν ούτως είπε κύριος παντοκράτωρ ο θεός Ισραήλ ινατί υμείς ποιείτε κακά μεγάλα επί ψυχαίς υμών εκκόψαι υμών άνδρα και γυναίκα νήπιον και θηλάζοντα εκ μέσου Ιούδα προς το μη καταλειφθήναι υμών μηδένα

44:8  παραπικράναι με εν τοις έργοις των χειρών υμών θυμιάν θεοίς ετέροις εν γη Αιγύπτω εις ην εισήλθετε κατοικείν εκεί ίνα εκκοπήτε και ίνα γένησθε εις κατάραν και εις ονειδισμόν εν πάσι τοις έθνεσι της γης

44:9  μη επιλέλησθε υμείς των κακών των πατέρων υμών και των κακών των βασιλέων Ιούδα και των κακών των αρχόντων υμών και των κακών των γυναικών υμών ων εποίησαν εν γη Ιούδα και έξωθεν Ιερουσαλήμ

44:10  και ουκ επαύσαντο έως της ημέρας ταύτης και ουκ εφοβήθησαν και ουκ αντείχοντο των προσταγμάτων μου ων έδωκα κατά πρόσωπον αυτών και κατά πρόσωπον των πατέρων αυτών

44:11  διά τούτο ούτως είπε κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ ιδού εγώ εφίστημι το πρόσωπόν μου εφ΄ υμάς εις κακόν του απολέσαι πάντα Ιούδα

44:12  και λήψομαι τους καταλοίπους Ιούδα οι έθεντο το πρόσωπον αυτών του εισελθείν εις γην Αιγύπτου του κατοικήσαι εκεί και εκλείψουσι πάντες εν γη Αιγύπτωου και πεσούνται εν ρομφαία και εν λιμώ εκλείψουσιν από μικρού έως μεγάλου και έσονται εις ονειδισμόν και εις απώλειαν και εις κατάραν

44:13  και επισκέψομαι επί τους καθημένους εν γη Αιγύπτω ως επεσκεψάμην επί Ιερουσαλήμ εν ρομφαία και εν λιμώ και εν θανάτω

44:14  και ουκ έσται σεσωσμένος ουδείς των επιλοίπων Ιούδα των παροικούντων εν γη Αιγύπτω του επιστρέψαι εις γην Ιούδα εφ΄ ην αυτοί ελπίζουσι ταις ψυχαίς αυτών του επιστρέψαι εκεί ου μη επιστρέψουσιν ει μη οι ανασωζόμενοι

44:15  και απεκρίθησαν τω Ιερεμία πάντες οι άνδρες οι γνόντες ότι θυμιώσιν αι γυναίκες αυτών θεοίς ετέροις και πάσαι αι γυναίκες συναγωγή μεγάλη και πας ο λαός οι καθήμενοι εν γη Αιγύπτου εν γη Παθούρης λέγοντες

44:16  τον λόγον ον ελάλησας προς ημάς τω ονόματι κυρίου ουκ ακουσόμεθά σου

44:17  ότι ποιούντες ποιήσομεν πάντα τον λόγον ος εξελεύσεται εκ του στόματος ημών θυμιάν τη βασιλίσση του ουρανού και σπένδειν αυτή σπονδάς καθά εποίησαμεν ημείς και οι πατέρες ημών και οι βασιλείς ημών και οι άρχοντες ημών εν πόλεσιν Ιούδα και έξωθεν Ιερουσαλήμ και επλήσθημεν άρτων και εγενόμεθα χρηστοί και κακά ουκ είδομεν

44:18  και ως διελίπομεν θυμιώντες τη βασιλίσση του ουρανού και σπένδοντες αυτή σπονδάς ηλαττώθημεν πάντες ημείς και εν ρομφαία και εν λιμώ εξελίπομεν

44:19  και ότι ημείς εθυμιώμεν τη βασιλίσση του ουρανού και εσπείσαμεν αυτή σπονδάς μη άνευ των ανδρών ημών εποιήσαμεν αυτή χαυώνας και εσπείσαμεν σπονδάς αυτή

44:20  και είπεν Ιερεμίας παντί τω λαώ τοις δυνατοίς και ταις γυναιξί και παντί τω λαώ τοις αποκριθείσιν αυτώ λόγους λέγων

44:21  ουχί του θυμιάματος ου εθυμιάσατε εν ταις πόλεσιν Ιούδα και έξωθεν Ιερουσαλήμ υμείς και οι πατέρες υμών και οι βασιλείς υμών και οι άρχοντες υμών και ο λαός της γης εμνήσθη κύριος και ανέβη επί την καρδίαν αυτού

44:22  και ουκ ηδύνατο κύριος έτι φέρειν από προσώπου πονηρίας πραγμάτων υμών και από των βδελυγμάτων υμών ων εποιήσατε και εγενήθη η γη υμών εις ερήμωσιν και εις άβατον και εις αράν ως η ημέρα αύτη

44:23  από προσώπου ων εθυμιάτε και ων ημάρτετε τω κυρίω και ουκ εισηκούσατε της φωνής κυρίου και εν τοις προστάγμασιν αυτού και εν τω νόμω αυτού και εν τοις μαρτυρίοις αυτού ουκ επορεύθητε και επελάβετο υμών τα κακά ταύτα ως η ημέρα αύτη

44:24  και είπεν Ιερεμίας τω λαώ και ταις γυναιξίν ακούσατε τον λόγον κυρίου πάσα Ιούδα οι εν γη Αιγύπτου

44:25  ούτως είπε κύριος ο θεός Ισραήλ υμείς και αι γυναίκες υμών τω στόματι υμών ελαλήσατε και ταις χερσίν υμών επληρώσατε λέγουσαι ποιούσαι ποιήσομεν τας ομολογίας ημών ας ωμολογήσαμεν θυμίαν τη βασιλίσση του ουρανού και σπένδειν αυτή σπονδάς εμμείνασαι ενεμείνατε ταις ομολογίαις υμών και ποιούσαι εποιήσατε

44:26  διά τούτο ακούσατε λόγον κυρίου πας Ιούδα οι καθήμενοι εν γη Αιγύπτω ιδού ώμοσα τω ονόματί μου τω μεγάλω είπε κύριος εάν γένηται έτι όνομά μου εν τω στόματι παντός Ιούδα ειπείν ζη κύριος κύριος εν πάση γη Αιγύπτου

44:27  ότι ιδού εγώ εγρήγορα επ΄ αυτούς του κακώσαι αυτούς και ουκ αγαθώσαι και εκλείψουσι πας Ιούδα οι κατοικούντες εν γη Αιγύπτω εν ρομφαία και εν λιμώ έως αν εκλείπωσι

44:28  και οι σεσωσμένοι από ρομφαίας επιστρέψουσιν εις γην Ιούδα ολίγοι αριθμώ και γνώσονται πάντες οι κατάλοιποι Ιούδα οι παροικούντες εν γη Αιγύπτου παροικήσαι εκεί λόγος τίνος εμμένει ο εμός η ο αυτών

44:29  και τούτο το σημείον λέγει κύριος υμίν ότι επισκέψομαι εγώ εφ΄ υμάς εν τω τόπω τούτω ίνα γνώτε ότι εμμενούσιν οι λόγοι μου εφ΄ υμάς εις κακά

44:30  ούτως είπε κύριος ιδού εγώ δίδωμι τον Φαραώ Ουαφρή βασιλέα Αιγύπτου εις χείρας εχθρού αυτού και εις χείρας ζητούντος την ψυχήν αυτού καθά δέδωκα τον Σεδεκίαν βασιλέα Ιούδα εις χείρας Ναβουχοδονόσορ βασιλέως Βαβυλώνος εχθρού αυτού και ζητούντος την ψυχήν αυτού

Chapter 45

45:1  ο λόγος ον ελάλησεν Ιερεμίας ο προφήτης προς Βαρούχ υιόν Νηρίου ότε έγραψε τους λόγους τούτους εν τω βιβλίω από στόματος Ιερεμίου εν τω ενιαυτώ τω τετάρτω Ιωακείμ υιώ Ιωσία βασιλέως Ιούδα λέγων

45:2  ούτως είπε κύριος ο θεός Ισραήλ επί σοι Βαρούχ

45:3  ότι είπας οίμοι ότι προσέθηκε κύριος κόπον επι πόνον μου εκοιμήθην εν στεναγμοίς μου ανάπαυσιν ουχ εύρον

45:4  είπον αυτώ ούτως είπε κύριος ιδού ους εγώ ωκοδόμησα εγώ καθαίρω και ους εφύτευσα εγώ εκτίλλω και πάσαν γην την εμού

45:5  και συ ζητείς σεαυτώ μεγάλα μη ζητήσης ότι ιδού εγώ επάγω κακά επί πάσαν σάρκα λέγει κύριος και δώσω σοι την ψυχήν σου εις εύρημα εν παντί τόπω ου εάν βαδίσης εκεί

Chapter 46

46:1  και εγένετο ρήμα κυρίου προς Ιερεμίαν τον προφήτην επί πάντα έθνη

46:2  εις Αιγύπτον επί δυνάμει Φαραώ Νεχαώ βασιλέως Αιγύπτου ος ην επί τω ποταμώ Ευφράτη εν Καρχάμης ον επάταξε Ναβουχοδονόσορ βασιλεύς Βαβυλώνος ο εν τω έτει τω τετάρτω του Ιωακείμ υιόυ Ιωσίου βασιλέως Ιούδα

46:3  αναλάβετε όπλα και ασπίδας και προσαγάγετε εις πόλεμον

46:4  επισάξατε τους ίππους επίβητε οι ιππείς και κατάστητε εν ταις περικεφαλαίαις υμών προβάλλετε τα δόρατα και ενδύσασθε τους θώρακας υμών

46:5  τι ότι αυτοί πτοούνται και αποχωρούσιν εις το οπίσω διότι οι ισχυροί αυτών κοπήσονται φυγή έφυγον και ουκ ανέστρεψαν περιεχόμενοι κυκλόθεν λέγει κύριος

46:6  μη φευγέτω ο κούφος και μη ανασωζέσθω ο ισχυρός επί βορράν τα παρά τον ποταμόν Ευφράτην ησθένησαν και πεπτώκασι

46:7  τι ούτος ως ποταμός αναβήσεται και ως ποταμοί κυμαίνουσιν ύδωρ

46:8  ύδατα Αιγύπτου ως ποταμός αναβήσεται και είπεν αναβήσομαι και κατακαλύψω την γην και απολώ πόλιν και τους κατοικούντας εν αυτή

46:9  επίβητε επί τους ίππους και παρασκευάσατε τα άρματα εξέλθετε οι μαχηταί Αιθυιόπων και Λιβύες καθωπλισμένοι όπλοις και Λυδοί ανάβητε εντείνατε τόξον

46:10  και η ημέρα εκείνη τω κυρίω θεώ των δυνάμεων ημέρα εκδικήσεως του εκδικήσαι τους εχθρούς αυτού και καταφάγεται η μάχαιρα και εμπλησθήσεται και μεθυσθήσεται από του αίματος αυτών ότι θυσία τω κυρίω σαβαώθ επί γην βορρά επί ποταμώ Ευφράτη

46:11  ανάβηθι Γαλαάδ και λάβε ρητίνην τη παρθένω θυγατρί Αιγύπτου εις κενόν επλήθυνας ιάματά σου ωφέλεια ουκ έστιν σοι

46:12  ήκουσαν έθνη φωνήν σου και της κραυγής σου επλήσθη η γη ότι μαχητής προς μαχητήν ησθένησεν επιτοαυτό έπεσον αμφότεροι

46:13  α ελάλησε κύριος εν χειρί Ιερεμίου του προφήτου του ελθείν Ναβουχοδονόσορ βασιλέα Βαβυλώνος του κόψαι την γην Αιγύπτου

46:14  αναγγείλατε εις Αίγυπτον και ακουστόν ποιήσατε εις Μαγδωλόν και παραγγείλατε εις Μεμφίν και εν Τάφναις είπατε επίστηθι και ετοίμασον ότι κατέφαγε μάχαιρα την σμίλακά σου

46:15  διατί έφυγεν οπίσω ο μόσχος ο εκλεκτός σου ουκ έμεινεν ότι κύριος παρέλυσεν αυτόν

46:16  και το πλήθός σου ησθένησε και έπεσε και έκαστος προς τον πλησίον αυτού ελάλει αναστώμεν και αναστρέψωμεν προς τον λαόν ημών και εις την πατρίδα ημών από προσώπου μαχαίρας Ελληνικής

46:17  καλέσατε το όνομα Φαραώ Νεχαώ βασιλέως Αιγύπτου σαών εσβειέ μωήδ

46:18  ζω εγώ λέγει ο βασιλεύς κύριος των δυνάμεων ότι ως το Θαβώρ εν τοις όρεσι και ως ο Κάρμηλος ο εν τη θαλάσση ήξει

46:19  σκεύη αποικισμού ποίησον σεαυτή κατοικούσα θυγάτηρ Αιγύπτου ότι Μεμφίς εις αφανισμόν έσται και κληθήσεται ουαί παρά το μη υπάρχειν κατοικούντας εν αυτή

46:20  δάμαλις κεκαλλωπισμένη Αίγυπτος απόσπασμα από βορρά ήλθεν επ΄ αυτήν

46:21  και οι μισθωτοί αυτής εν αυτή ώσπερ μόσχοι σιτευτοί τρεφόμενοι εν αυτή διότι και αυτοί απεστράφησαν και έφυγον ομοθυμαδόν ουκ έστησαν ότι ημέρα απωλείας ήλθεν επ΄ αυτούς και καιρός εκδικήσεως αυτών

46:22  φωνή αυτής ως όφεως συρίζοντος ότι εν άμμω πορεύσονται εν αξίναις ήξουσιν επ΄ αυτήν ως κόπτοντες ξύλα

46:23  εκκόψατε τον δρυμόν αυτής λέγει κύριος ότι ου μη εικασθή ότι πληθυνεί υπέρ ακρίδα και ουκ έστιν αυτοίς αριθμός

46:24  κατησχύνθη η θυγάτηρ Αιγύπτου παρεδόθη εις χείρας λαού από βορρά

46:25  λέγει κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ ιδού εγώ εκδικώ τον Αμμών υιόν αυτής επί Αίγυπτον και επί τους θεού αυτής και επί τους βασιλείς αυτής και επί Φαραώ και επί τους πεποιθότας επ΄ αυτώ

46:26  και δώσω αυτούς εις χείρα των ζητούντων την ψυχήν αυτών και εις χείρα Ναβουχοδονόσορ βασιλέως Βαβυλώνος και εις χείρα των δούλων αυτού και μετά ταύτα κατοικηθήσεται ώσπερ εν ταις ημέραις ταις αρχαίαις λέγει κύριος

46:27  συ δε μη φοβηθής δούλός μου Ιακώβ μηδέ πτοηθής Ισραήλ ότι ιδού σώζω σε μακρόθεν και το σπέρμα σου εκ της αιχμαλωσίας αυτών και αναστρέψει Ιακώβ και ησυχάσει και υπνώσει και ουκ έσται ο παρενοχλών αυτόν

46:28  μη φοβού παις μου Ιακώβ λέγει κύριος ότι μετά σου ειμί εγώ ότι ποιήσω συντέλειαν εν παντί έθνει εις ους έξωσά σε εκεί σε δε ου μη ποιήσω εκλείπειν και παιδεύσω σε εις κρίμα και αθώον ουκ αθωώσω σε

Chapter 47

47:1  και εγένετο ρήμα κυρίου προς Ιερεμίαν τον προφήτην επί τους αλλοφύλους προ του πατάξαι Φαραώ την Γάζαν

47:2  τάδε λέγει κύριος ιδού ύδατα αναβαίνει από βορρά και έσται εις χειμάρρουν κατακλύζοντα και κατακλύσει γην και το πλήρωμα αυτής πόλιν και τους κατοικούντας εν αυτή και κεκράξονται οι άνθρωποι και αλαλάξουσιν άπαντες οι κατοικούντες την γην

47:3  από φωνής ορμής αυτού από των όπλων των ποδών αυτού και από σεισμόυ των αρμάτων αυτού ήχου τροχών αυτού ουκ επέστρεψαν πατέρες επί υιούς αυτών από εκλύσεως χειρών αυτών

47:4  εν τη ημέρα τη ερχομένη του απολέσαι πάντας τους αλλοφύλους και αφανιώ την Τύρον και Σιδώνα και πάντας τους καταλοίπους της βοηθείας αυτών ότι εξολοθρεύσει κύριος τους αλλοφύλους τους καταλοίπους των νήσων της Καππαδοκίας

47:5  ήκει φαλάκρωμα επί Γάζαν απερρίφη Ασκαλών και οι κατάλοιποι Ενακίμ

47:6  έως τίνος κόψεις μάχαιρα του κυρίου έως τίνος ουκ ησυχάσεις αποκατάστηθι εις τον κολεόν σου ανάπαυσαι και επάρθητι

47:7  πως ησυχάσει και κύριος ενετείλατο αυτήν επί την Ασκαλώνα και επί τας παραθαλασσίους επί τας καταλοίπους επεγερθήναι

Chapter 48

48:1  τη Μωάβ ούτως είπε κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ ουαί επί Ναβώ ότι ώλετο ελήφθη Καριαθαϊμ ησχύνθη το κραταίωμα ηττήθη

48:2  ουκ έστιν έτι γαυρίαμα Μωάβ εν Εσεβών ελογίσατο επ΄ αυτήν κακά δεύτε και εκκόψωμεν αυτήν από έθνους και παύσιν παύσεται όπισθέν σου βαδιείται μάχαιρα

48:3  ότι φωνή κεκραγότων εξ Ορωναϊμ όλεθρος και σύντριμμα μέγα

48:4  συνετρίβη Μωάβ αναγγείλατε εις Ζόγορα

48:5  ότι επλήσθη Αλούθ εν κλαυθμώ αναβήσεται κλαίων εν οδώ Ωρωναϊμ κραυγήν συντρίμματος ηκούσατε

48:6  φεύγετε και σώσατε τας ψυχάς υμών και έσεσθε ώσπερ όνος άγριος εν ερήμω

48:7  επειδή επεποίθεις εν οχυρώμασί σου και εν τοις θησαυροίς σου και συ συλληφθήση και εξελεύσεται Χαμώς εν αποικία οι ιερείς αυτού και οι άρχοντες αυτού άμα

48:8  και ήξει όλεθρος επί πάσαν πόλιν και πόλις ου μη σωθή και απολείται ο αύλων και εξολοθρευθήσεται η πεδινή καθώς είπε κύριος

48:9  δότε σημεία τη Μωάβ ότι αφή αναφθήσεται και πάσαι αι πόλεις αυτής εις άβατον έσονται παρά το μη είναι οικούντα εν αυτή

48:10  επικατάρατος ο ποιών τον έργον κυρίου αμελώς και επικατάρατος ο εξαίρων μάχαιραν αυτού αφ΄ αίματος

48:11  ανεπαύσατο Μωαβ εκ παιδαρίου και πεποιθώς επί τη δόξη αυτού ουκ ενέχεεν εξ αγγείου εις αγγείον και εις αποικισμόν ουκ ωχετο διά τούτο έστη γεύμα αυτού εν αυτώ και οσμή αυτού ουκ εξέλιπε

48:12  διά τούτο ιδού ημέραι έρχονται φησί κύριος και αποστελώ αυτώ κλίνοντας και κλίνουσιν αυτόν και τα σκεύη αυτού λεπτύνουσι και τα κέρατα αυτού συντρίψουσι

48:13  και καταισχυνθήσεται Μωαβ από Χαμώς ώσπερ κατησχύνθη ο οίκος Ισραήλ από Βαιθήλ ελπίδος αυτών πεποιθότες εφ΄ εαυτοίς

48:14  πως ερείτε ισχυροί εσμέν και άνθρωπος ισχύων εις πόλεμον

48:15  ώλετο Μωαβ πόλις αυτού και εκλεκτοί νεανίσκοι αυτού κατέβησαν εις σφαγήν λέγει βασιλεύς κύριος των δυνάμεων όνομα αυτώ

48:16  εγγύς η ημέρα Μωάβ ελθείν και πονηρία αυτού ταχεία σφόδρα

48:17  κινήσατε αυτόν πάντες κυκλόθεν αυτού πάντες ειδότες όνομα αυτού είπατε πως συνετρίβη βακτηρία ευκλεής ράβδος μεγαλώματος

48:18  κατάβηθι από δόξης και κάθισον εν υγρασία καθημένη θυγάτηρ Δεβών ότι ώλετο Μωάβ ανέβη εις σε λυμαινόμενος οχύρωμά σου

48:19  εφ΄ οδού στήθι και έπιδε καθημένη εν Αροήρ και ερώτησον φεύγοντα και σωζόμενον και είπον τι εγένετο

48:20  κατησχύνθη Μωάβ ότι συνετρίβη ολόλυξον και κέκραξον ανάγγειλον εν Αρνών ότι ώλετο Μωάβ

48:21  και κρίσις έρχεται εις την γην Μισώρ επί Χαιλών και επί Ιασσά και επί Μωφάθ

48:22  και επί Δεβών και επί Ναβαύ και επί οίκον Δεβλαθαϊμ

48:23  και επί Καριαθαϊμ και επί οίκον Γαμώλ και επί οίκον Μαών

48:24  και επί Καριώθ και επί Βοσόρ και επί πάσας τας πόλεις Μωάβ τας πόρρω και τας εγγύς

48:25  κατεάχθη κέρας Μωάβ και το επίχειρον αυτού συνετρίβη λέγει κύριος

48:26  μεθύσατε αυτόν ότι επί κύριον εμεγαλύνθη και επικρούσει Μωάβ εν χειρί αυτού και έσται εις γέλωτα και αυτός

48:27  και ημίν εις γελοιασμόν ην σοι Ισραήλ και εν κλοπαίς σου ευρέθη ότι επολέμεις αυτόν

48:28  κατέλιπον τας πόλεις και ώκησαν εν πέτραις οι κατοικούντες Μωάβ εγενήθησαν ως περιστεραί νοσσεύουσαι εν πέτραις στόματι βοθύνου

48:29  ήκουσα ύβριν Μωάβ ύβρισεν λίαν και ύβριν αυτού και υπερηφανίαν αυτού και υψώθη η καρδία αυτού

48:30  εγώ δε έγνων λέγει κύριος έργα αυτού ουχί το ικανόν αυτού ουχ ούτως εποίησε

48:31  διά τούτο επί Μωάβ ολολύξατε πάντοθεν βοήσατε επ΄ άνδρας Κειρ Αράς αυχμού

48:32  ως κλαυθμόν Ιαζήρ αποκλαύσομαί σοι άμπελος Σαβαμά κλήματά σου διήλθε θάλασσαν πόλις Ιαζήρ ήψαντο επί οπώραν σου και επί τρυγηταίς σου όλεθρος επέπεσε

48:33  συνελήφθη χαρμονή και ευφροσύνη εκ Καρμήλου και εκ γης Μωαβίτιδος και οίνον επί ληνοίς σου πρωϊ ουκ επάτησαν ουδέ δείλης ουκ εποίησαν αιδέδ

48:34  από κραυγής Εσεβών έως Ελεαλή και έως Ιασσά έδωκαν φωνήν αυτών από Ζηγώρ έως Ωρωναϊμ και εγγελά σελισία ότι και το ύδωρ Νεμβρείμ εις κατάκαυμα έσται

48:35  και απολώ τον Μωάβ φησί κύριος αναβαίνοντα επί τον βωμόν και θυμιώντα θεοίς αυτού

48:36  διά τούτο καρδία του Μωάβ ώσπερ αυλοί βομβήσουσι και καρδία μου επ΄ ανθρώπους Κειρ Αράς ώσπερ αυλός βομβήσει διά τούτο α περιεποιήσατο απώλετο από ανθρώπου

48:37  πάσαν κεφαλήν εν παντί τόπω ξυρηθήσονται και πας πώγων ξυρήσονται και πάσαι χείρες κόψονται και επί πάσης οσφύος σάκκος

48:38  και επί πάντων των δωμάτων Μωάβ και επί ταις πλατείαις αυτής ότι συνέτριψα τον Μωάβ φησί κύριος ως αγγείον ου ουκ έστι χρεία αυτού

48:39  πως κατήλλαξε πως έστρεψε νώτον Μωάβ ησχύνθη και εγένετο Μωάβ εις γέλωτα και εγκότημα πάσι τοις κύκλω αυτής

48:40  ότι ούτως είπε κύριος ως αετός πετάσεται και εκτενεί τας πτέρυγας αυτού εις Μωάβ

48:41  ελήφθη Καριώθ και τα οχυρώματα συνελήφθη και έσται η καρδία των δυνατών Μωάβ εν τη ημέρα εκείνη ωσεί καρδία γυναικός ωδινούσης

48:42  και απολείται Μωαβ από όχλου ότι επί τον κύριον εμεγαλύνθη

48:43  παγίς και φόβος και βόθυνος επί σε καθήμενος Μωάβ λέγει κύριος

48:44  ο φεύγων από προσώπου του φόβου εμπεσείται εις τον βόθυνον και ο αναβαίνων εκ του βοθύνου και συλληφθήσεται εν τη παγίδι ότι επάξω ταύτα επί Μωάβ εν ενιαυτώ επισκέψεως αυτής λέγει κύριος

48:45  εν σκιά Εσεβών εστάθησαν από δυνάμεως φυγόντες ότι πυρ εξήλθεν από Εσεβών και φλοξ από μέσου Σεών και κατέφαγεν το κλίτος Μωάβ και την κορυφήν υιών Σαών

48:46  ουαί σοι Μωάβ απώλετο ο λαός Καμώς ότι έλαβον τους υιούς σου και τας θυγατέρας σου εις αιχμαλωσίαν

48:47  και επιστρέψω αιχμαλωσίαν του Μωάβ εν ταις εσχάταις ημέραις λέγει κύριος έως τούτου το κρίμα του Μωάβ

Chapter 49

49:1  τοις υιοίς Αμμών ούτως είπε κύριος μη υιοί ουκ εισίν εν Ισραήλ η παραληψόμενος ουκ έστιν αυτών διατί παρέλαβε Μολχόμ τον Γαδ και ο λαός αυτών εν πόλεσιν αυτών ενοικεί

49:2  διά τούτο ιδού ημέραι έρχονται φησί κύριος και ακουτιώ επί Ραββάθ υιών Αμμών θόρυβον πολέμου και έσονται εις άβατον και εις απώλειαν και οι βωμοί αυτής εν πυρί κατακαυθήσονται και παραλήψεται Ισραήλ την αρχήν αυτού λέγει κύριος

49:3  αλάλαξον Εσεβών ότι ώλετο Γαϊ κεκράξατε θυγατέρες Ραββάθ περιζώσασθε σάκκους επιληπτεύεσθε και κόψασθε επί Μολχόμ ότι εν αποικία βαδιούνται οι ιερείς αυτού και οι άρχοντες αυτού άμα

49:4  τι αγαλλιάσθε εν Εμακείμ θυγάτηρ της ιταμίας η πεποιθύια επί τοις θησαυροίς αυτής η λέγουσα τις ελεύσεται εις εμέ

49:5  ιδού εγώ φέρω επί σε φόβον είπε κύριος των δυνάμεων από πάσης της περιοίκου σου και διασπαρήσεσθε έκαστος εις πρόσωπον αυτού και ουκ έσται ο συνάγων τους αλωμένους

49:6  και μετά ταύτα επιστρέψω την αιχμαλωσίαν υιών Αμμών λέγει κύριος

49:7  τη Ιδουμαία τάδε λέγει κύριος ουκ έστιν έτι σοφία εν Θαιμάν απώλετο βουλή εκ συνετών ώχετο σοφία αυτών

49:8  ηπατήθη ο τόπος αυτών βαθύνατε εαυτοίς εις κάθισιν οι κατοικούντες εν Δαιδάν ότι δύσκολα εποίησεν ήγαγον αυτόν εν χρόνω ω επεσκεψάμην επ΄ αυτόν

49:9  ότι τρυγηταί ήλθόν σοι οι ου καταλείψουσί σοι καταλείμματα ωσεί κλέπται εν νυκτί επιθήσουσι χείρας αυτών

49:10  ότι εγώ κατέσυρα τον Ησαύ ανεκάλυψα τα κρυπτά αυτών κρυβήναι ου μη δύνωνται ώλοντο διά χείρα αδελφού αυτού και γείτονος αυτού και ουκ έστιν

49:11  υπολειπέσθαι ορφανόν σου ίνα ζήσηται και εγώ ζήσομαι και χήραι σου επ΄ εμέ ελπιούσιν

49:12  ότι τάδε λέγει κύριος ιδού οις ουκ ην νόμος πιείν το ποτήριον έπιον και συ αθωωμένη ου μη αθωωθής ότι πιών πίεσαι

49:13  ότι κατ΄ εμαυτού ώμοσα λέγει κύριος ότι εις άβατον και εις ονειδισμόν και εις κατάρασιν έση εν μέσω αυτής και πάσαι αι πόλεις αυτής έσονται έρημοι εις τον αιώνα

49:14  ακοήν ήκουσα παρά κυρίου και αγγέλους εις έθνη απέστειλε συνάχθητε και παραγένεσθε εις αυτήν ανάστητε εις πόλεμον

49:15  ιδού μικρόν δέδωκά σε εν έθνεσιν ευκαταφρόνητον εν ανθρώποις

49:16  η παιγνία σου ενεχείρησέ σοι ιταμία καρδίας σου κατέλυσε τρυμαλιάς πετρών συνέλαβεν ισχύν βουνού υψηλού ότι εάν υψώσης ώσπερ αετός νοσσιάν σου λέγει κύριος εκείθεν καθελώ σε

49:17  και έσται η Ιδουμαία εις άβατον πας ο παραπορευόμενος επ΄ αυτήν εκστήσεται και συριεί επί πάσαν την πληγήν αυτής

49:18  ώσπερ κατεστράφη Σόδομα και Γόμαρρα και αι πάροικοι αυτής είπε κύριος ου μη καθίσει εκεί άνθρωπος και ου μη κατοικήσει εκεί υιός ανθρώπου

49:19  ιδού ώσπερ λέων αναβήσεται εκ μέσου του Ιορδάνου εις τόπον Αιθάμ ότι ταχύ εκδιώξω αυτούς απ΄ αυτής και τους νεανίσκους επ΄ αυτής επιστήσατε ότι τις ώσπερ εγώ και τις αντιστήσεταί μοι και τις ούτος ποιμήν ος στήσεται κατά προσωπόν μου

49:20  διά τούτο ακούσατε βουλήν κυρίου ην εβουλεύσατο επί την Ιδουμαίαν και λογισμόν αυτού ον ελογίσατο επί τους κατοικούντας Θαιμάν εάν μη συμψησθώσι τα ελάχιστα των προβάτων εάν μη αβατωθή επ΄ αυτούς κατάλυσις αυτών

49:21  από φωνής πτώσεως αυτών εσείσθη η γη κραυγή σου εν θαλάσση ηκούσθη

49:22  ιδού ώσπερ αετός αναβήσεται και όψεται και εκτενεί τας πτέρυγας επ΄ οχυρώματα αυτής και έσται η καρδία των ισχυρών της Ιδουμαίας εν τη ημέρα εκείνη ως καρδία γυναικός ωδινούσης

49:23  τη Δαμασκώ κατησχύνθη Ημάθ και Αρφάδ ότι ήκουσαν ακοήν πονηράν εξέστησαν εθυμώθησαν αναπαύσασθαι ου μη δύνωνται

49:24  εξελύθη Δαμασκός απεστράφη εις φυγήν τρόμος επελάβετο αυτής στένωσις και οδύναι κατείχον αυτήν ωσεί ωδίνουσαν

49:25  πως ουχί εγκατέλιπε πόλιν αινήν κώμην ηγάπημενην

49:26  διά τούτο πεσούνται νεανίσκοι εν πλατείαις σου και πάντες οι άνδρες οι πολεμισταί σου πεσούνται εν τη ημέρα εκείνη φησί κύριος των δυνάμεων

49:27  και καύσω πυρ εν τείχει Δαμασκού και καταφάγεται άμφοδα υιόυ Άδερ

49:28  τη Κηδάρ και τη βασιλίσση της αυλής ην επάταξε Ναβουχοδονόσορ βασιλεύς Βαβυλώνος ούτως είπε κύριος ανάστητε και ανάβητε επί Κηδάρ και πλήξατε τους υιούς Κεδέμ

49:29  σκηνάς αυτών και τα πρόβατα αυτών λήψονται ιμάτια αυτών και πάντα τα σκεύη αυτών και καμήλους αυτών λήψονται εαυτοίς και καλέσατε επ΄ αυτούς απώλειαν κυκλόθεν

49:30  φεύγετε λίαν εβαθύνατε εις κάθισιν καθήμενοι εν τη αυλή λέγει κύριος ότι εβουλεύσατο εφ΄ υμάς Ναβουχοδονόσορ βασιλεύς Βαβυλώνος βουλήν και ελογίσατο εφ΄ υμάς λογισμόν

49:31  ανάστηθι και ανάβηθι επί έθνος ευσταθούν καθήμενον εις αναψυχήν οις ουκ εισί θύραι ου μοχλοί μόνοι καταλύουσι

49:32  και έσονται οι κάμηλοι αυτών εις προνομήν και πλήθος κτηνών αυτών εις απώλειαν και λικμήσω αυτούς παντί πνεύματι κεκαρμένους προ προσώπου αυτών εκ παντός πέραν αυτών οίσω την τροπήν αυτών είπε κύριος

49:33  και έσται η αυλή διατριβή στρουθών και άβατος έως αιώνος ου μη καθίση εκεί άνθρωπος και ου μη κατοικήση εκεί υιός ανθρώπου

49:34  και εγένετο ρήμα κυρίου προς Ιερεμίαν τον προφήτης κατά της Αιλάμ εν αρχή βασιλείας Σεδεκίας βασιλέως Ιούδα λέγων

49:35  τάδε λέγει κύριος των δυνάμεων ιδού εγώ συνετρίψω το τόξον Αιλάμ αρχή δυναστείας αυτών

49:36  και επάξω επί Αιλάμ τέσσαρας ανέμους εκ των τεσσάρων άκρων του ουρανού και διασπερώ αυτούς εν πάσι τοις ανέμοις τούτοις και ουκ έσται έθνος ο ουχ ήξει οι εξωσμένοι Αιλάμ

49:37  και πτοήσω αυτούς εναντίον των εχθρών αυτών των ζητούντων την ψυχήν αυτών και επάξω επ΄ αυτούς κακόν κατά την οργήν του θυμού μου λέγει κύριος και επαποστελώ οπίσω αυτών την μάχαιραν μου έως του εξαναλώσαι αυτούς

49:38  και θήσω τον θρόνον μου εν Αιλάμ και εξαποστελώ εκείθεν βασιλέα και μεγιστάνας λέγει κύριος

49:39  και έσται επ΄ εσχατών των ημερών αποστρέψω την αιχμαλωσίαν Αιλάμ λέγει κύριος

Chapter 50

50:1  ο λόγος κυρίου ον ελάλησεν επί Βαβυλώνα και επί γην Χαλδαίων εν χειρί Ιερεμίου του προφήτου

50:2  αναγγείλατε εν τοις έθνεσι και ακουστά ποιήσατε άρατε σημείον και ακουστόν ποιήσατε και μη κρύψητε είπατε εάλωκε Βαβυλών κατησχύνθη Βήλ παρεδόθη Μαιρωδάχ ησχύνθησαν τα γλυπτά αυτών παρεδόθη τα είδωλα αυτών

50:3  ότι ανέβη επ΄ αυτήν έθνος από βορρά ούτος θήσει την γην αυτής εις αφανισμόν και ουκ έσται ο κατοικών εν αυτή από ανθρώπου και κτηνους

50:4  εσαλεύθησαν και επορεύθησαν εν ταις ημέραις εκείναις και εν τω καιρώ εκείνω λέγει κύριος ήξουσιν οι υιοί Ισραήλ αυτοί και οι υιοί Ιούδα επί το αυτό βαδίζοντες και κλαίοντες πορεύσονται τον κύριον θεόν αυτών ζητούντες

50:5  έως Σιών ερωτήσουσι την οδόν ώδε γαρ το πρόσωπον αυτών δώσουσι και ήξουσι και καταφεύξονται προς κύριον διαθήκη γαρ αιώνιος ουκ επιλησθήσεται

50:6  πρόβατα απολωλότα εγενήθη ο λαός μου οι ποιμένες αυτών έξωσαν αυτούς επί τα όρη απεπλάνησαν αυτούς εξ όρους επί βουνόν ώχοντο επελάθοντο κοίτης αυτών

50:7  πάντες οι ευρίσκοντες αυτούς ανήλισκον αυτούς οι εχθροί αυτών είπον μη ανώμεν αυτούς ανθ΄ ων ήμαρτον τω κυρίω νομή δικαιοσύνης τω συναγαγόντι τους πατέρας αυτών ο κύριος

50:8  απαλλοτριώθητε εκ μέσου Βαβυλώνος και από γης Χαλδαίων και εξέλθετε και γένεσθε ώσπερ δράκοντες κατά πρόσωπον προβάτων

50:9  ότι ιδού εγώ εγείρω επί Βαβυλώνα συναγωγάς εθνών μεγάλων εκ γης βορρά και παρατάξονται αυτή εκείθεν αλώσεται ως βολίς μαχητού συνετού ουκ επιστρέψει κενή

50:10  και έσται η Χαλδαία εις προνομήν πάντες οι προνομεύοντες αυτήν εμπλησθήσονται λέγει κύριος

50:11  ότι ηυφραίνεσθε και κατεκαυχάσθε διαρπάζοντες την κληρονομίαν μου διότι εσκιρτάτε ως βοϊδια εν βοτάνη και εκερατίζετε ως ταύροι

50:12  ησχύνθη η μήτηρ υμών σφόδρα ενετράπη η τεκούσα υμάς ιδού εσχάτη εθνών έρημος και άβατος

50:13  από οργής κυρίου ου κατοικηθήσεται και έσται εις αφανισμόν πάσα και πας ο διοδεύων διά Βαβυλώνος σκυθρωπάσει και συριεί επί πάσαν την πληγήν αυτής

50:14  παρατάξασθε επί Βαβυλώνα κύκλοθεν πάντες τείνοντες τόξον τοξεύσατε επ΄ αυτήν μη φείσησθε επί τοις τοξεύμασιν υμων οτι τω κυριω ημαρτεν

50:15  και κατακρατήσατε αυτήν παρελύθησαν αι χείρες αυτής έπεσον αι επάλξεις αυτής κατεσκάφη το τείχος αυτής ότι εκδίκησις παρά του θεού εστιν εκδικήσατε επ΄ αυτήν καθώς εποίησε ποιήσατε αυτή

50:16  εξολοθρεύσατε σπέρμα εκ Βαβυλώνος κατέχοντα δρέπανον εν καιρώ θερισμού από προσώπου μαχαίρας Ελληνικής έκαστος εις τον λαόν αυτού αποστρέψουσι και έκαστος εις την γην αυτού φεύξεται

50:17  πρόβατον πλανώμενον Ισραήλ λέοντες έξωσαν αυτόν ο πρώτος έφαγεν αυτόν βασιλεύς Ασσούρ και ούτος ύστερον τα οστά αυτού βασιλεύς Βαβυλώνος

50:18  διά τούτο τάδε λέγει κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ ιδού εγώ εκδικώ επί τον βασιλέα Βαβυλώνος και την γην αυτού καθώς εξεδίκησα επί τον βασιλέα Ασσούρ

50:19  και αποκαταστήσω τον Ισραήλ εις την νομήν αυτού και νεμήσεται εν τω Καρμήλω και εν Βασάν και εν όρει Εφραϊμ και εν τω Γαλαάδ και εμπλησθήσεται η ψυχή αυτού

50:20  εν ταις ημέραις εκείναις και εν τω καιρώ εκείνω λέγει κύριος ζητήσουσι την αδικίαν Ισραήλ και ουχ υπάρξει και τας αμαρτίας Ιούδα και ου μη ευρεθώσιν ότι ίλεως έσομαι τοις υπολελειμμένοις

50:21  επί της γης πικρώς επίβηθι επ΄ αυτήν και επί τους κατοικούντας εν αυτή εκδίκησον μαχαίρα και αφάνισον λέγει κύριος και ποίει κατά πάντα όσα εντέλλομαί σοι

50:22  φωνή πολέμου και συντριβή μεγάλη εν γη Χαλδαίων

50:23  πως συνεκλάσθη και συνετρίβη η σφύρα πάσης της γης πως εγενήθη εις αφανισμόν Βαβυλών εν έθνεσιν

50:24  επιθήσονταί σοι και αλώση Βαβυλών και ου γνώση ευρέθης και ελήφθης ότι τω κυρίω αντέστης

50:25  ήνοιξε κύριος τον θησαυρόν αυτού και εξήνεγκε τα σκεύη οργής αυτού ότι έργον τω κυρίω θεώ των δυνάμεων εν γη Χαλδαίων

50:26  ότι εληλύθασιν οι καιροί αυτής ανοίξατε τας αποθήκας αυτής ερευνήσατε αυτήν ως σπήλαιον και εξολοθρεύσατε αυτήν μη γενέσθω αυτής κατάλειμμα

50:27  αναξηράνατε πάντας τους καρπούς αυτής και καταβήτωσαν εις σφαγήν ουαί αυτοίς ότι ήκει η ημέρα αυτών και καιρός εκδικήσεως αυτών

50:28  φωνή φευγόντων και ανασωζομένων εκ γης Βαβυλώνος του αναγγείλαι εν Σιών την εκδίκησιν παρά κυρίου θεού ημών εκδίκησιν ναού αυτού

50:29  παραγγείλατε επί Βαβυλώνα πολλοίς παντί εντείνοντι τόξον παρεμβάλλετε επ΄ αυτήν κυκλόθεν μη έστω αυτής ανασωζόμενος ανταπόδοτε αυτή κατά τα έργα αυτής κατά πάντα όσα εποίησε ποιήσατε αυτή ότι προς τον κύριον αντέστη θεόν άγιον Ισραήλ

50:30  διά τούτο πεσούνται οι νεανίσκοι αυτής εν ταις πλατείαις αυτής και πάντες οι άνδρες οι πολεμισταί αυτής ριφήσονται εν τη ημέρα εκείνη λέγει κύριος

50:31  ιδού εγώ προς σε υπερήφανε λέγει κύριος ο θεός των δυνάμεων ότι ήκει η ημέρα σου και ο καιρός εκδικήσεώς σου

50:32  και ασθενήσει η ύβρις σου και πεσείται και ουκ έσται ο ανιστών αυτήν και ανάψω πυρ εν τω δρυμώ αυτής και καταφάγεται πάντα τα κύκλω αυτής

50:33  τάδε λέγει κύριος των δυνάμεων καταδεδυνάστευνται οι υιοί Ισραήλ και οι υιοί Ιούδα άμα πάντες οι αιχμαλωτεύσαντες αυτούς κατεδυνάστευσαν αυτούς ότι ουκ ηθέλησαν εξαποστείλαι αυτούς

50:34  και ο λυτρούμενος αυτούς ισχυρός κύριος παντοκράτωρ όνομα αυτώ κρίσιν κρινεί προς τους αντιδίκους αυτού όπως εξάρη την γην και παροξύνει τοις κατοικούσι Βαβυλώνα

50:35  μάχαιραν επί τους Χαλδαίους λέγει κύριος και επί τους κατοικούντας Βαβυλώνα και επί τους μεγιστάνας αυτής και επί τους συνετούς αυτής

50:36  μάχαιραν επί τους μάντεις αυτής και άφρονες έσονται μάχαιραν επί τους μαχητάς αυτής και παραλυθήσονται

50:37  μάχαιραν επί τους ίππους αυτών και επί τα άρματα αυτών και επί τον σύμμικτον τον εν μέσω αυτής και έσονται ως γυναίκες μάχαιραν επί τους θησαυρούς αυτής και διαρπαγήσονται

50:38  επί τω ύδατι αυτής επεποίθει και καταισχυνθήσονται ότι γη των γλυπτών εστι και εν ταις νήσοις κατεκαυχώντο

50:39  διά τούτο κατοικήσουσιν ινδάλματα εν ταις νήσοις και κατοικήσουσιν εν αυταίς θυγατέρες σειρήνων ου μη κατοικηθή ουκέτι εις τον αιώνα ου δε μη κατασκηνωθήσεται έως γενεάς και γενεάς

50:40  καθώς κατέστρεψεν ο θεός Σόδομα και Γόμορρα και τας ομορούσας αυταίς είπε κύριος ου μη κατοικήσει εκεί άνθρωπος και ου μη παροικήσει εκεί υιός ανθρώπου

50:41  ιδού λαός έρχεται από βορρά και έθνος μέγα και βασιλείς πολλοί εξεγερθήσονται απ΄ εσχάτου της γης

50:42  τόξον και εγχειρίδιον έχοντες ιταμός εστι και ου μη ελεήση η φωνή αυτών ως θάλασσα ηχήσει εφ΄ ίπποις ιππάσονται παρεσκευασμένοι ώσπερ πυρ εις πόλεμον προς σε θυγάτηρ Βαβυλώνος

50:43  ήκουσε βασιλεύς Βαβυλώνος την ακοήν αυτών και παρελύθησαν αι χείρες αυτού θλιψις κατεκράτησεν αυτού ωδίνες ως τικτούσης

50:44  ιδού ώσπερ λέων αναβήσεται από του Ιορδάνου εις τόπον Αιθάν ότι ταχέως εκδιώξω αυτούς απ΄ αυτής και πάντα νεανίσκον επ΄ αυτήν επιστήσω ότι τις ώσπερ εγώ και τις αντιστήσεταί μοι και τις ούτος ο ποιμήν ος στήσεται κατά πρόσωπόν μου

50:45  διά τούτο ακούσατε την βουλήν κυρίου ην βεβούλευται επί Βαβυλώνα και λογισμούς αυτού ους ελογίσατο επί τους κατοικούντας γην των Χαλδαίων εάν μη διαφθαρή τα αρνία των προβάτων αυτών εάν μη αφανισθή νομή απ΄ αυτών

50:46  διοτι από φωνής αλώσεως Βαβυλώνος σεισθήσεται η γη και κραυγή αυτής εν έθνεσιν ακουσθήσεται

Chapter 51

51:1  τάδε λέγει κύριος ιδού εγώ εξεγείρω επί Βαβυλώνα και επί τους κατοικούντας Χαλδαίους άνεμον καύσωνα διαφθείροντα

51:2  και εξαποστελώ επί Βαβυλώνα υβριστάς και καθυβρίσουσιν αυτήν και λυμανούνται την γην αυτής ουαί επί Βαβυλώνα κυκλόθεν εν ημέρα κακώσεως αυτής

51:3  επ΄ αυτή τεινέτω ο τείνων το τόξον αυτού και περιθέσθω α εστιν όπλα αυτού και μη φείσησθε επί τους νεανίσκους αυτής και αφανίσατε πάσαν την δύναμιν αυτής

51:4  και πεσούνται τραυματίαι εν γη Χαλδαίων και κατακεκεντημένοι έξωθεν αυτής

51:5  διότι ουκ εχήρευσεν Ισραήλ και Ιούδας από θεού αυτών από κυρίου παντοκράτορος ότι η γη αυτών επλήσθη αδικίας από των αγίων Ισραήλ

51:6  φεύγετε εκ μέσου Βαβυλώνος και ανασώζετε έκαστος την ψυχήν αυτού μη απορριφήτε εν τη αδικία αυτής ότι καιρός εκδικήσεως αυτής εστι παρά κυρίου ανταπόδομα αυτός ανταποδίδωσιν αυτή

51:7  ποτήριον χρυσούν Βαβυλών εν χειρί κυρίου μεθύσκον πάσαν την γην από του οίνου αυτής επίοσαν έθνη διά τούτο εσαλεύθησαν

51:8  και άφνω έπεσε Βαβυλών και συνετρίβη θρηνείτε αυτήν λάβετε ρητίνην τη διαφθορά αυτής είπως ιαθήσεται

51:9  ιατρεύσαμεν την Βαβυλώνα και ουκ ιάθη εγκαταλίπωμεν αυτήν και απέλθωμεν έκαστος εις την γην αυτού ότι ήγγικεν εις ουρανόν το κρίμα αυτής εξήρεν έως των άστρων

51:10  εξήνεγκε κύριος το κρίμα αυτού δεύτε και αναγγείλωμεν εν Σιών τα έργα κυρίου του θεού ημών

51:11  παρασκευάζετε τα τοξεύματα πληρούτε τας φαρέτρας ήγειρε κύριος το πνεύμα βασιλέως Μήδων ότι εις Βαβυλώνα η οργή αυτού εξολοθρεύσαι αυτήν ότι εκδίκησις παρά κυρίου εστιν εκδίκησις λαού αυτού

51:12  επί τειχέων Βαβυλώνος άρατε σημείον επιστήσατε φυλακάς ετοιμάσατε όπλα ότι ενεχείρησεν και ποιήσει κύριος όσα ελάλησεν επί τους κατοικούντας Βαβυλώνα

51:13  κατασκηνούντας εφ΄ ύδασι πολλοίς και επί πλήθει θησαυρών αυτής ήκει το πέρας σου αληθώς εις τα σπλάγχνα σου

51:14  ότι ώμοσε κύριος κατά του βραχίονος αυτού διότι πληρώσω σε ανθρώπων ωσεί ακρίδων και φθέγξονται επί σε οι καταβαίνοντες

51:15  ο ποιών γην εν τη ισχύϊ αυτού ετοιμάζων οικουμένην εν τη σοφία αυτού εν τη συνέσει αυτού εξέτεινε τον ουρανόν

51:16  εις φωνήν έθετο πλήθος ήχους ύδατος εν ουρανώ και ανήγαγε νεφέλας απ΄ εσχάτου της γης αστραπάς εις υετόν εποίησε και εξήγαγε φως εκ θησαυρών αυτού

51:17  εμωράνθη πας άνθρωπος από γνώσεως κατησχύνθη πας χρυσοχόος από των γλυπτών αυτών ότι ψευδή εχώνευσαν ουκ έστι πνεύμα εν αυτοίς

51:18  μάταιά εστιν έργα μεμωκημένα εν καιρώ επισκέψεως αυτών απολούνται

51:19  ου τοιαύτη μερίς τω Ιακώβ ότι ο πλάσας τα πάντα αυτός εστι κληρονομία αυτού κύριος των δυνάμεων όνομα αυτώ

51:20  διασκορπίζεις συ μοι σκεύη πολέμου και διασκορπιώ εν σοι έθνη και εξαρώ εκ σου βασιλείς

51:21  και διασκορπιώ εν σοι ίππον και επιβάτην αυτού και διασκορπιώ εν σοι άρματα και αναβάτας αυτών

51:22  και διασκορπιώ εν σοι άνδρα και γυναίκα και διασκορπιώ εν σοι πρεσβύτην και παιδίον και διασκορπιώ εν σοι νεανίσκον και παρθένον

51:23  και διασκορπιώ εν σοι ποιμένα και το ποίμνιον αυτού και διασκορπιώ εν σοι γεωργόν και το γεώργιον αυτού και διασκορπιώ εν σοι ηγεμόνας και στρατηγούς σου

51:24  και ανταποδώσω τη Βαβυλώνι και πάσι τοις κατοικούσι Χαλδαίοις πάσας τας κακίας αυτών ας εποίησαν επί Σιών κατ΄ οφθαλμούς υμών λέγει κύριος

51:25  ιδού εγώ προς σε το όρος το διεφθαρμένον το διαφθείρον πάσαν την γην και εκτενώ την χείρα μου επί σε και κατακυλίω σε από των πετρών και δώσω σε ως όρος εμπεπυρισμένον

51:26  και ου μη λάβωσιν από σου λίθον εις γωνίαν και λίθον εις θεμέλιον ότι εις αφανισμόν αιώνιον έση λέγει κύριος

51:27  άρατε σημείον επί της γης σαλπίσατε εν έθνεσι σάλπιγγι αγιάσατε επ΄ αυτήν έθνη παραγγείλατε επ΄ αυτήν βασιλείαις Αραράτ παρ΄ εμού και τοις Ασκαναζαίοις επιστήσατε επ΄ αυτήν βελοστάσεις αναβιβάσατε επ΄ αυτήν ίππων ως ακρίδων πλήθος

51:28  αναβιβάσατε επ΄ αυτήν έθνη τον βασιλέα των Μήδων και πάσης της γης τους ηγουμένους αυτού και πάντας τους στρατηγούς αυτού

51:29  εσείσθη η γη και επόνεσε διότι εξανέστη επί Βαβυλώνα λογισμός κυρίου του θείναι την γην Βαβυλώνος εις αφανισμόν και μη κατοικείσθαι αυτήν

51:30  εξέλιπε μαχητής Βαβυλώνος του πολεμείν καθήσονται εκεί εν περιοχή εθραύσθη η δυναστεία αυτών εγενήθησαν ωσεί γυναίκες ενεπυρίσθη τα σκηνώματα αυτής συνετρίβησαν οι μοχλοί αυτής

51:31  διώκων εις απάντησιν διώκοντος διώξεται και αναγγέλλων εις απάντησιν αναγγέλλοντος του αναγγείλαι τω βασιλεί Βαβυλώνος ότι εάλωκεν η πόλις αυτού

51:32  απ΄ εσχάτου των διαβάσεων αυτού ελήφθησαν και τα συστηματα αυτού ενεπυρίσθησαν εν πυρί και άνδρες αυτού οι πολεμισταί εξέρχονται

51:33  διότι τάδε λέγει κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ οίκοι βασιλέως Βαβυλώνος ως άλων ώριμος αλοηθήσεται έτι μικρόν και ήξει ο αμητός αυτής

51:34  κατέφαγέ με εμερίσατό με Ναβουχοδονόσορ βασιλεύς Βαβυλώνος κατέλαβέ με σκότος λεπτόν κατέπιέ με ως δράκων έπλησε την κοιλίαν αυτού από της τρυφής μου

51:35  έξωσάν με οι μόχθοι μου και αι ταλαιπωρίαι μου εις Βαβυλώνα ερεί κατοικούσα Σιών και το αίμα μου επί τους κατοικούντας Χαλδαίους ερεί Ιερουσαλήμ

51:36  διά τούτο τάδε λέγει κύριος ιδού εγώ κρινώ την αντίδικόν σου και εκδικήσω την εκδίκησίν σου και ερημώσω την θάλασσαν αυτής και ξηρανώ την πηγήν αυτής

51:37  και έσται Βαβυλών εις αφανισμόν κατοίκησις δρακόντων αφανισμός συριγμός και ου κατοικηθήσεται

51:38  ως λέοντες εξηγέρθησαν άμα και ως σκύμνοι λεόντων

51:39  εν τη θερμασία αυτών δώσω πότημα αυτοίς και μεθύσω αυτούς όπως καρωθώσι και υπνώσωσιν ύπνον αιώνιον και ου μη εγερθώσι λέγει κύριος

51:40  καταβίβασον αυτούς ως άρνας εις σφαγήν και ως κριούς μετ΄ ερίφων

51:41  πως εάλω Σεσάκ και εθηρεύθη το καύχημα πάσης της γης πως εγένετο Βαβυλών εις αφανισμόν εν τοις έθνεσιν

51:42  ανέβη επί Βαβυλώνα η θάλασσα εν ήχω κυμάτων αυτής και κατεκαλύφθη

51:43  εγενήθησαν αι πόλεις αυτής εις αφανισμόν γη άνυδρος και άβατος ου κατοικήσει εν αυτή ουδείς ουδέ μη καταλυσή εν αυτή υιός ανθρώπου

51:44  και εκδικήσω επί Βαβυλώνα και εξοίσω α κατέπιεν εκ του στόματος αυτής και ου μη συναχθώσι προς αυτήν έτι τα έθνη και γε τείχος Βαβυλώνος πεσείται

51:45  εξέλθετε από μέσου αυτού λαός εμός και σώσατε έκαστος την εαυτού ψυχήν από οργής θυμού κυρίου

51:46  μήποτε απαλωθή η καρδία υμών και φοβηθήτε διά την ακοήν η ακουσθήσεται εν τη γη και ήξει εν ενιαυτώ ακοή και μετά τον ενιαυτόν ακοή ταλαιπωρία και αδικία επί της γης και κυριεύων επί κυριεύοντα

51:47  διά τούτο ιδού ημέραι έρχονται και εκδικήσω επί τα γλυπτά Βαβυλώνος και πάσα η γη αυτών αισχυνθήσεται πάντες τραυματίαι αυτής πεσούνται εν μέσω αυτής

51:48  και ευφρανθήσονται επί Βαβυλώνα οι ουρανοί και η γη και πάντα τα εν αυτοίς ότι από βορρά έρχονται προς αυτόν εξολοθρεύοντες λέγει κύριος

51:49  και γε Βαβυλών πεσείν εποίησε τους τραυματίας Ισραήλ και εν Βαβυλώνι πεσούνται τραυματίαι πάσης της γης

51:50  ανασωζόμενοι από ρομφαίας πορεύεσθε και μη ιστάσθε μνήσθητε οι μακρόθεν του κυρίου και Ιερουσαλήμ αναβήτω επί την καρδίαν υμών

51:51  ησχύνθημεν ότι ηκούσαμεν ονειδισμόν ημών κατεκάλυψέν ατιμία το πρόσωπον ημών ότι εισήλθον αλλογενείς εις τα άγια ημών εις οίκον κυρίου

51:52  διά τούτο ιδού ημέραι έρχονται λέγει κύριος και εκδικήσω επί τα γλυπτά αυτής και εν πάση τη γη αυτής πεσούνται τραυματίαι

51:53  ότι εάν αναβή Βαβυλών ως ο ουρανός και ότι εάν οχυρώση ύψος ισχύος αυτής παρ΄ εμού ήξουσιν εξολοθρεύοντες αυτήν λέγει κύριος

51:54  φωνή κραυγής εν Βαβυλώνι και συντριβή μεγάλη εν γη Χαλδαίων

51:55  ότι εξωλόθρευσε κύριος την Βαβυλώνα και απώλεσεν απ΄ αυτής φωνήν μεγάλην ηχούσαν ως ύδατα πολλά έδωκεν εις όλεθρον φωνήν αυτής

51:56  ότι ήλθεν επί Βαβυλώνα ταλαιπωρία εάλωσαν οι μαχηταί αυτής επτοήται τόξον αυτών ότι ο θεός ανταποδίδωσιν αυτοίς

51:57  κύριος ανταποδίδωσιν αυτή την ανταπόδοσιν και μεθύσει μέθη τους ηγεμόνας αυτής και τους σοφούς αυτής και τους στρατηγούς αυτής λέγει ο βασιλεύς κύριος παντοκράτωρ όνομα αυτώ

51:58  τάδε λέγει κύριος παντοκράτωρ τείχος Βαβυλώνος επλατύνθη κατασκαπτόμενον κατασκαφήσεται και αι πύλαι αυτής αι υψηλαί εν πυρί εμπυρισθήσονται και κοπιάσουσι λαοί εις κενόν και έθνη εν αρχή εκλείψουσιν

51:59  ο λόγος ον ενετείλατο κύριος Ιερεμία τω προφήτη ειπείν τω Σαραϊα υιώ Νηρίου υιόυ Μαασαίου ότε επορεύετο παρά Σεδεκίου βασιλέως Ιούδα εις Βαβυλώνα εν τω έτει τω τετάρτω της βασιλείας αυτού και Σαραϊας άρχων δώρων

51:60  και έγραψεν Ιερεμίας πάντα τα κακά α ήξει επί Βαβυλώνα εν βιβλίω πάντας τους λόγους τούτους τους γεγραμμένους επί Βαβυλώνα

51:61  και είπεν Ιερεμίας προς Σαραϊαν όταν έλθης εις Βαβυλώνα και όψη και αναγνώση πάντας τους λόγους τούτους

51:62  και ερείς κύριε συ ελάλησας επί τον τόπον τούτον του εξολοθρεύσαι αυτόν και του μη είναι εν αυτώ κατοικούντας από ανθρώπου έως κτήνους ότι αφανισμός εις τον αιώνα έσται

51:63  και έσται όταν παύση του αναγινώσκειν το βιβλίον τούτο και επιδήσεις επ΄ αυτό λίθον και ρίψεις αυτόν εις μέσον του Ευφράτου

51:64  και ερείς ούτως καταδύσεται Βαβυλών και ου μη αναστή από προσώπου των κακών ων εγώ επάγω επ΄ αυτήν και εκλείψει έως τούτου τα ρήματα του Ιερεμίου

Chapter 52

52:1  όντος εικοστού και ενός έτους Σεδεκίου εν τω βασιλεύειν αυτόν και ένδεκα έτη εβασίλευσεν εν Ιερουσαλήμ και όνομα τη μητρί αυτού Αμίταλ θυγάτηρ Ιερεμίου εκ Λοβενά

52:2  και εποίησε το πονηρόν ενώπιον κυρίου κατά πάντα όσα εποίησε Ιωακίμ

52:3  ότι οργή κυρίου ην εν Ιερουσαλήμ και εν Ιούδα έως ου του αποβαλείν αυτούς από προσώπου αυτού και αφέστησε Σεδεκίας επί τον βασιλέα Βαβυλώνος

52:4  και εγένετο εν τω έτει τω εννάτω της βασιλείας αυτού εν μηνί τω δεκάτω δεκάτη του μηνός ήλθε Ναβουχοδονόσορ βασιλεύς Βαβυλώνος και πάσα η δύναμις αυτού επί Ιερουσαλήμ και παρενέβαλον επ΄ αυτήν και ωκοδόμησαν απ΄ αυτήν περίτειχος κύκλω

52:5  και ήλθεν η πόλις εις συνοχήν έως ενδεκάτου έτους τω βασιλεί Σεδεκία

52:6  εν μηνί τω τετάρτω εννάτη του μηνός και εστερεώθη ο λιμός εν τη πόλει και ουκ ήσαν άρτοι τω λαώ της γης

52:7  και διεκόπη η πόλις και πάντες οι άνδρες οι πολεμισταί έφυγον και εξήλθον νυκτός κατά την οδόν της πύλης αναμέσον του τείχους και του προτειχίσματος ο ην κατά τον κήπον του βασιλέως και οι Χαλδαίοι επί της πόλεως κύκλω και επορεύθησαν οδόν εις άραβα

52:8  και κατεδίωξεν η δύναμις των Χαλδαίων οπίσω του βασιλέως και κατέλαβον αυτόν εν τω πέραν Ιεριχώ και πάντες οι παίδες αυτού διεσπάρησαν απ΄ αυτού

52:9  και συνέλαβον τον βασιλέα και ήγαγον αυτόν προς τον βασιλέα Βαβυλώνος εις Δεβλαθά εν γη Αιμάθ και ελάλησεν αυτώ μετά κρίσεως

52:10  και έσφαξε ο βασιλεύς Βαβυλώνος τους υιούς Σεδεκίου κατ΄ οφθαλμούς αυτού και πάντας τους άρχοντας Ιούδα έσφαξεν εν Δεβλαθά

52:11  και τους οφθαλμούς Σεδεκίου εξετύφλωσε και έδησεν αυτόν εν πέδαις και ήγαγεν αυτόν ο βασιλεύς Βαβυλώνος εις Βαβυλώνα και έδωκεν αυτόν εις οικίαν μύλωνος έως ημέρας ης απέθανε

52:12  και εν τω μηνί τω πέμπτω δεκάτη του μηνός ήλθε Ναβουζαρδάν ο αρχιμάγειρος ο εστώς κατά πρόσωπον του βασιλέως Βαβυλώνος εις Ιερουσαλήμ

52:13  και ενέπρησε τον οίκον κυρίου και τον οίκον του βασιλέως και πάσας τας οικίας της πόλεως και πάσαν οικίαν μεγάλην ενέπρησεν εν πυρί

52:14  και παν τείχος Ιερουσαλήμ κύκλω καθείλεν η δύναμις των Χαλδαίων η μετά του αρχιμαγείρου

52:15  και από των πενήτων του λαού και το λοιπόν του λαού και τους καταλειφθέντας εν τη πόλει και τους εμπεπτωκότας οι ενέπεσαν προς τον βασιλέα της Βαβυλώνος και το περισσόν του όχλου μετηρεν ο αρχιμάγειρος

52:16  και από των πενήτων της γης κατέλιπεν ο αρχιμάγειρος εις αμπελουργούς και εις γεωργούς

52:17  και τους στύλους τους χαλκούς τους εν οίκω κυρίου και τας βάσεις και την θάλασσαν την χαλκήν την εν οίκω κυρίου συνέτριψαν οι Χαλδαίοι και έλαβον τον χαλκόν αυτών εις Βαβυλώνα

52:18  και την στεφάνην και τας φιάλας και τας κρεάγρας και πάντα τα σκεύη χαλκά εν οις ελειτούργουν εν αυτοίς

52:19  και τας απφώθ και τας μασμαρώθ και τους υποχυτήρας και τας λυχνίας και τας θυϊσκας και τους κυάθους α ην χρυσά χρυσά και α ην αργυρά αργυρά έλαβεν ο αρχιμάγειρος

52:20  και οι στύλοι δύο και η θάλασσα μία και οι μόσχοι δώδεκα χαλκοί υποκάτω της θαλάσσης α εποίησεν ο βασιλεύς Σολομών εις οίκον κυρίου ουκ ην σταθμός του χαλκού αυτών

52:21  και οι στύλοι οκτωκαίδεκα πηχέων ύψος του στύλου του ενός και σπαρτίον δώδεκά πηχεών περιεκύκλου αυτόν και το πάχος αυτού δακτύλων τεσσάρων κύκλω

52:22  και γήσσος επ΄ αυτοίς χαλκού και πέντε πηχεών το μήκος υπεροχή του γήσσου του ενός και δίκτυον και ροαί επί του γήσσου κύκλω τα πάντα χαλκά κατά ταύτα τω στύλω τω δευτέρω και ροαί

52:23  και ήσαν αι ροαί εννενηκονταέξ το εν μέρος και ήσαν πάσαι αι ροαί επί του δικτύου κύκλω εκατόν

52:24  και έλαβεν ο αρχιμάγειρος τον Σαραϊαν τον ιερέα τον πρώτον και τον Σοφωνίαν τον ιερέα τον δευτερεύοντα και τους τρεις τους φυλάσσοντας την οδόν

52:25  και εκ της πόλεως έλαβεν ευνούχον ένα ος ην επιστάτης των ανδρών των πολεμιστών και επτά άνδρας ονομαστούς τους εν προσώπω του βασιλέως τους ευρεθέντας εν τη πόλει και τον γραμματέα των δυνάμεων τον γραμματεύοντα τω λαώ της γης και εξήκοντα ανθρώπους εκ του λαού της γης τους ευρεθέντας εν μέσω της πόλεως

52:26  και έλαβεν αυτούς Ναβουζαρδάν ο αρχιμάγειρος και ήγαγεν αυτούς προς βασιλέα Βαβυλώνος εις Δεβλαθά

52:27  και επάταξεν αυτούς βασιλεύς Βαβυλώνος εν Δεβλαθά εν γη Ημάθ και μετετέθη Ιούδα από της γης αυτού

52:28  ούτός εστιν ο λαός ον μετέθηκεν Ναβουχοδονόσορ εν έτει εβδόμω Ιουδαίους τρεις χιλιάδας και εικοσιτρείς

52:29  εν έτει ογδόω και δεκάτω Ναβουχοδονόσορ μετέθηκεν από Ιερουσαλήμ ψυχάς οκτακοσίας τριάκοντα δύο

52:30  εν έτει τρίτω και εικοστώ Ναβουχοδονόσορ μετέθηκεν ο αρχιμάγειρος Ιουδαίων ψυχάς επτακοσίας τεσσαρακονταπέντε πάντες αι ψυχαί τέσσαρες χιλιάδες και εξακόσιαι

52:31  και εγένετο εν τω τριακοστώ και εβδόμω έτει αποικισθέντος του Ιωακείμ βασιλέως Ιούδα εν τω δωδεκάτω μηνί εν τη πέμπτη και εικάδι του μηνός έλαβεν Ουλαιμαδαράχ βασιλεύς Βαβυλώνος εν τω ενιαυτώ ω εβασίλευσε την κεφαλήν Ιωακείμ βασιλέως Ιούδα και εξήγαγεν αυτόν εξ οικίας ης εφυλάσσετο

52:32  και ελάλησεν αυτώ χρηστά και έδωκε τον θρόνον αυτού επάνω των θρόνων των βασιλέων των μετ΄ αυτού εν Βαβυλώνι

52:33  και ήλλαξε την στολήν της φυλακής αυτού και ήσθιεν άρτον διαπαντός κατά πρόσωπον αυτού πάσας τας ημέρας ας έζησε

52:34  και η σύνταξις αυτώ εδίδοτο διαπαντός παρά του βασιλέως Βαβυλώνος εξ ημέρας εις ημέραν έως ημέρας ης απέθανε