ABPGRK - Ezekiel

Chapter 1

1:1  και εγένετο εν τω τριακοστώ έτει εν τω τετάρτω μηνί πέμπτη του μηνός και εγώ ήμην εν μέσω της αιχμαλωσίας επί του ποταμού του Χοβάρ και ηνοίχθησαν οι ουρανοί και ίδον οράσεις θεού

1:2  πέμπτή του μηνός τούτο το έτος το πέμπτον της αιχμαλωσίας του βασιλέως Ιωακείμ

1:3  και εγένετο λόγος κυρίου προς Ιεζεκιήλ τον υιόν Βουζή τον ιερέα εν γη Χαλδαίων επί του ποταμού του Χοβάρ και εγένετο επ΄ εμέ χειρ κυρίου

1:4  και ίδον και ιδού πνεύμα εξαίρον ήρχετο από βορρά και νεφέλη μεγάλη εν αυτώ και φέγγος κύκλω αυτού και πυρ εξαστράπτον και εν τω μέσω αυτού ως όρασις ηλέκτρου εν μέσω του πυρός και φέγγος εν αυτώ

1:5  και εν τω μέσω ως ομοίωμα τεσσάρων ζώων και αύτη η όρασις αυτών ομοίωμα ανθρώπου επ΄ αυτοίς

1:6  και τέσσαρα πρόσωπα τω ενί και τέσσαρες πτέρυγες τω ενί

1:7  και τα σκέλη αυτών ορθά και πτερωτοί οι πόδες αυτών και σπινθήρες ως εξαστράπτων χαλκός και ελαφραί αι πτέρυγες αυτών

1:8  και χειρ ανθρώπου υποκάτωθεν των πτερύγων αυτών επί τα τέσσαρα μέρη αυτών και τα πρόσωπα αυτών και αι πτέρυγες αυτών των τεσσάρων εχόμεναι ετέρα της ετέρας

1:9  και αι πτέρυγες αυτών ουκ επεστρέφοντο εν τω βαδίζειν αυτά έκαστον κατέναντι του προσώπου αυτών επορεύοντο

1:10  και ομοίωσις των προσώπων αυτών πρόσωπον ανθρώπου και πρόσωπον λέοντος εκ δεξιών τοις τέσσαρσι και πρόσωπον μόσχου εξ αριστερών τοις τέσσαρσι και πρόσωπον αετού τοις τέσσαρσι

1:11  και αι πτέρυγες αυτών εκτεταμέναι άνωθεν τοις τέσσαρσιν εκάστω δύο συνεζευγμέναι προς αλλήλας και δύο επεκάλυπτον επάνω του σώματος αυτών

1:12  και εκάτερον κατά πρόσωπον αυτού επορεύετο ου αν ην το πνεύμα πορευόμενον επορεύοντο και ουκ επέστρεφον

1:13  και εν μέσω των ζώων όρασις ως ανθράκων πυρός καιομένων ως όψις λαμπάδων συστρεφομένων αναμέσον των ζώων και φέγγος του πυρός και εκ του πυρός εξεπορεύετο ως αστραπή

1:14  και τα ζώα έτρεχον και ανέκαμπτον ως είδος του βεζέκ

1:15  και ίδον και ιδού τροχός εις επί της γης εχόμενος των ζώων τοις τέσσαρσι

1:16  και το είδος των τροχών και ποίημα αυτών ως είδος θαρσείς και ομοίωμα εν τοις τέσσαρσι και το έργον αυτών ην καθώς αν είη τροχός εν τροχώ

1:17  επί τα τέσσαρα μέρη αυτών επορεύοντο ουκ επέστρεφον εν τω πορεύεσθαι αυτά

1:18  και δ΄ οι νώτοι αυτών και ύψος ην αυτοίς και ίδον αυτά και οι νώτοι αυτών πλήρεις οφθαλμών κυκλόθεν τοις τέσσαρσι

1:19  και εν τω πορεύεσθαι τα ζώα επορεύοντο οι τροχοί εχόμενοι αυτών και εν τω εξαιρείν τα ζώα από της γης εξήροντο οι τροχοί

1:20  ου αν ην η νεφέλη εκεί το πνεύμα του πορεύεσθαι επορεύοντο τα ζώα και τα τροχοί και εξήροντο συν αυτοίς διότι πνεύμα ζωής εν τοις τροχοίς

1:21  εν τω πορεύεσθαι αυτά επορεύοντο και εν τω εστάναι αυτά ειστήκεισαν και εν τω εξαίρειν αυτα από της γης εξήροντο συν αυτοίς ότι πνεύμα ζωής ην εν τοις τροχοίς

1:22  και ομοίωμα υπέρ κεφαλής των ζώων ωσεί στερέωμα ως όρασις κρυστάλλου εκτεταμένον επί των πτερύγων αυτών επάνωθεν

1:23  και υποκάτω του στερεώματος αι πτέρυγες αυτών εκτεταμέναι πτερυσσόμεναι ετέρα τη ετέρα εκάστω δύο επικαλύπτουσαι τα σώματα αυτών

1:24  και ήκουον την φωνήν των πτερύγων αυτών εν τω πορεύεσθαι αυτά ως φωνήν ύδατος πολλού ως φωνή ικανού εν τω πορεύεσθαι αυτά φωνή του λόγου ως φωνή παρεμβολής και εν τω εστάναι αυτών κατέπαυον αι πτέρυγες αυτών

1:25  και ιδού φωνή υπεράνωθεν του στερεώματος

1:26  του όντος υπέρ κεφαλής αυτών ως όρασις λίθου σαπφείρου ομοίωμα θρόνου επ΄ αυτού και επί του ομοιώματος του θρόνου ομοίωμα ως είδος ανθρώπου άνωθεν

1:27  και ίδον ως όψιν ηλέκτρου ως όρασιν πυρός έσωθεν αυτού κύκλω από οράσεως οσφύος και επάνω και από οράσεως οσφύος έως κάτω ίδον ως όρασιν ως πυρός και το φέγγος αυτού κύκλω

1:28  ως όρασις τόξου όταν η εν τη νεφέλη εν ημέρα υετού ούτως η στάσις του φέγγους κυκλόθεν αύτη η όρασις ομοίωμα της δόξης κυρίου και ίδον και πίπτω επί πρόσωπόν μου και ήκουσα φωνήν λαλούντος

Chapter 2

2:1  και είπε προς με υιέ ανθρώπου στήθι επί τους πόδας σου και λαλήσω προς σε

2:2  και ήλθεν επ΄ εμέ πνεύμα και ανέλαβέ με και εξήρέ με και έστησέ με επί πόδας μου και ήκουον αυτού λαλούντος προς με

2:3  και είπε προς με υιέ ανθρώπου εξαποστελώ εγώ σε προς τους υιούς του Ισραήλ τους παραπικραίνοντάς με οίτινες παρεπίκρανάν με αυτοί και οι πατέρες αυτών ηθέτησαν εν εμοί έως της σήμερον ημέρας

2:4  και υιοί σκληροπρόσωποι και στερεοκάρδιοι εγώ αποστελώ σε προς αυτούς και ερείς προς αυτούς τάδε λέγει κύριος κύριος

2:5  εάν άρα ακούσωσιν η πτοηθώσι διότι οίκος παραπικραίνων εστί και γνώσονται ότι προφήτης ει συ εν μέσω αυτών

2:6  και συ υιέ ανθρώπου μη φοβηθής αυτούς μηδέ εκστής από προσώπου αυτών διότι παροιστρήσουσι και επισυστήσονται επί σε κύκλω και εν μέσω σκορπίων συ κατοικείς τους λόγους αυτών μη φοβηθής και από προσώπου αυτών μη εκστής διότι οίκος παραπικραίνων εστί

2:7  και λαλήσεις τους λόγους μου προς αυτούς εάν άρα ακούσωσιν η πτοηθώσιν ότι οίκος παραπικραίνων εστί

2:8  και συ υιέ ανθρώπου άκουε του λαλούντος προς σε μη γίνου παραπικραίνων καθώς ο οίκος ο παραπικραίνων χάνε το στόμα σου και φάγε α εγώ δίδωμί σοι

2:9  και είδον και ιδού χειρ εκτεταμένη προς με και εν αυτή κεφαλίς βιβλίου

2:10  και ανείλησεν αυτήν ενώπιον εμού και ην εν αυτή γεγραμμένα τα έμπροσθεν και τα όπισθεν και εγέγραπτο εν αυτή θρήνος και μέλος και ουαί

Chapter 3

3:1  και είπε προς με υιέ ανθρώπου κατάφαγε ότι αν εύρης φαγε την κεφαλίδα ταύτην και πορεύθητι και λάλησον τοις υιοίς Ισραήλ

3:2  και διήνοιξε το στόμα μου και εψώμισέ με την κεφαλίδα ταύτην

3:3  και είπε προς με υιέ ανθρώπου το στόμα σου φάγεται και η κοιλία σου πλησθήσεται της κεφαλίδος ταύτης της δεδομένης εις σε και έφαγον αυτήν και εγένετο εν τω στόματί μου ως μέλι γλυκάζον

3:4  και είπε προς με υιέ ανθρώπου βάδιζε και είσελθε προς τον οίκον του Ισραήλ και λάλησον τους λόγους μου προς αυτούς

3:5  διότι ου προς λαόν βαθύχειλον και βαρύγλωσσον συ εξαποστέλλη προς τον οίκον του Ισραήλ

3:6  ουδέ προς λαούς πολλούς αλλοφώνους η αλλογλώσσους ουδέ στιβαρούς τη γλώσση οντας ων ουκ ακούση τους λόγους και ει προς τοιούτους εξαπέστειλά σε ούτοι αν εισήκουσάν σου

3:7  ο δε οίκος του Ισραήλ ου μη θελήσουσιν εισακούσαί σου διότι ου βούλονται εισακούειν μου ότι πας ο οίκος Ισραήλ φιλόνεικοι εισί και σκληροκάρδιοι

3:8  και ιδού δέδωκα το πρόσωπόν σου δυνατόν κατέναντι των προσώπων αυτών και το νικός σου κατισχύσω κατέναντι του νίκους αυτών

3:9  και έσται διαπαντός κραταιότερον πέτρας μη φοβηθής απ΄ αυτών μηδέ πτοηθής από προσώπου αυτών διότι οίκος παραπικραίνων εστί

3:10  και είπε προς με υιέ ανθρώπου πάντας τους λόγους ους λελάληκα μετά σου λάβε εις την καρδίαν σου και τοις ωσί σου άκουε

3:11  και βάδιζε είσελθε εις την αιχμαλωσίαν προς τους υιούς του λαού σου και λαλήσεις προς αυτούς και ερείς προς αυτούς τάδε λέγει κύριος κύριος εάν άρα ακούσωσιν εάν άρα ενδώσι

3:12  και ανέλαβέ με πνεύμα και ήκουσα κατόπισθέν μου φωνήν σεισμού μεγάλου ευλογημένη η δόξα κυρίου εκ του τόπου αυτού

3:13  και ήκουσα φωνήν των πτερύγων των ζώων πτερυσσομένων ετέρα προς την ετέραν και φωνή των τροχών εχομένη αυτών και φωνή του σεισμού μεγάλου

3:14  και το πνεύμα εξήρέ με και ανέλαβέ με και επορεύθην μετέωρος ορμή του πνεύματός μου και χειρ κυρίου εγένετο επ΄ εμέ κραταιά

3:15  και εισήλθον εις την αιχμαλωσίαν μετέωρος και περιήλθον τους κατοικούντας επί του ποταμού του Χοβάρ τους όντας εκεί και εκάθισα εκεί επτά ημέρας αναστρεφόμενος εν μέσω αυτών

3:16  και εγένετο μετά τας επτά ημέρας και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

3:17  υιέ ανθρώπου σκοπόν δέδωκά σε τω οίκω Ισραήλ και ακούση εκ στόματός μου λόγον και διαπειληση αυτοίς παρ΄ εμού

3:18  εν τω λέγειν με τω ανόμω θανάτω θανατωθήση και ου διεστείλω αυτώ ουδέ ελάλησας του διαστείλασθαι τω ανόμω του αποστρέψαι από των οδών αυτού αδίκων του ζήσαι αυτόν ο άνομος εκείνος τη αδικία αυτού αποθανείται και το αίμα αυτού εκ χειρός σου εκζητήσω

3:19  και συ εάν διαστείλη τω ανόμω και μη αποστρέψη από της ανομίας αυτού και της οδού αυτού αδίκου ο άνομος εκείνος εν τη αδικία αυτού αποθανείται και συ την ψυχήν σου ρύση

3:20  και εν τω αποστρέφειν δίκαιον από των δικαιοσυνών αυτού και ποιήσει παράπτωμα και δώσω την βάσανον εις πρόσωπον αυτού αυτός αποθανείται ότι ου διεστείλω αυτώ και εν ταις αμαρτίαις αυτού αποθανείται διότι ου μη μνησθώσιν αι δικαιοσύναι αυτού ας εποίησε και το αίμα αυτού εκ της χειρός σου εκζητήσω

3:21  συ δε εάν διαστείλη τω δικαίω μη αμαρτείν και αυτός μη αμάρτη ο δίκαιος ζωή ζήσεται ότι διεστείλω αυτώ και συ την εαυτού ψυχήν ρύση

3:22  και εγένετο εκεί επ΄ εμέ χειρ κυρίου και είπε προς με ανάστηθι και έξελθε εις το πεδίον και εκεί λαληθήσεται προς σε

3:23  και ανέστην και εξήλθον εις το πεδίον και ιδού εκεί δόξα κυρίου ειστήκει καθώς η δόξα ην ίδον επί του ποταμού του Χοβάρ και πίπτω επί πρόσωπόν μου

3:24  και ήλθεν επ΄ εμέ πνεύμα και έστησέ με επί τους πόδας μου και ελάλησε προς με και είπέ μοι είσελθε και εγκείσθητι εν μέσω του οίκου σου

3:25  και συ υιέ ανθρώπου ιδού δέδονται επί σε δεσμοί και δήσουσί σε εν αυτοίς και ου μη εξέλθης εκ μέσου αυτών

3:26  και την γλώσσάν σου συνδήσω τω λάρυγγί σου και αποκωφωθήση και ουκ έση αυτοίς εις άνδρα ελέγχοντα διότι οίκος παραπικραίνων εστί

3:27  και εν τω λαλείν με προς σε ανοίξω το στόμα σου και ερείς προς αυτούς τάδε λέγει κύριος κύριος ο ακούων ακουέτω και ο απειθών απειθείτω διότι οίκος παραπικραίνων εστί

Chapter 4

4:1  και συ υιέ ανθρώπου λάβε σεαυτώ πλίνθον και θήσεις αυτήν προ προσώπου σου και διαγράψεις επ΄ αυτήν πόλιν την Ιερουσαλήμ

4:2  και δώσεις επ΄ αυτήν περιοχήν και οικοδομήσεις επ΄ αυτήν προμαχώνας και περιβαλείς επ΄ αυτήν χάρακα και δώσεις επ΄ αυτήν παρεμβολάς και τάξεις τας βελοστάσεις κύκλω

4:3  και συ λάβε σεαυτώ τήγανον σιδηρούν και θήσεις αυτώ τοίχον σιδηρούν αναμέσον σου και αναμέσον της πόλεως και ετοιμάσεις το πρόσωπόν σου επ΄ αυτήν και έσται εν συγκλεισμώ και συγκλείσεις αυτήν σημείόν εστι τούτο τοις υιοίς Ισραήλ

4:4  και συ κοιμηθήση επί το πλευρόν σου το αριστερόν και θήσεις τας αδικίας του οίκου Ισραήλ επ΄ αυτού κατά αριθμόν των ημερών ας κοιμηθήση επ΄ αυτού και λήψη τας αδικίας αυτών

4:5  και εγώ δέδωκά σοι τας δύο αδικίας αυτών εις αριθμόν ημερών εννενήκοντα και τριακοσίας ημέρας και λήψη τας αδικίας του οίκου Ισραήλ

4:6  και συντελέσεις ταύτα και κοιμηθήση επί το πλευρόν σου το δεξιόν και λήψη τας αδικίας του οίκου Ιούδα τεσσαράκοντα ημέρας ημέραν εις ενιαυτόν τέθεικά σοι

4:7  και εις τον συγκλεισμόν Ιερουσαλήμ ετοιμάσεις το πρόσωπόν σου και τον βραχίονά σου στερεώσεις και προφητεύσεις επ΄ αυτήν

4:8  και εγώ ιδού δέδωκα επί σε δεσμούς και μη στραφής από του πλευρού σου επί το πλευρόν σου έως ου συντελεσθώσιν αι ημέραι του συγκλεισμού σου

4:9  και συ λάβε σεαυτώ πυρούς και κριθάς και κύαμον και φακόν και κέγχρον και ολύραν και εμβαλείς αυτά εις άγγος εν οστράκινον και ποιήσεις αυτά σεαυτώ εις άρτους και κατά αριθμόν των ημερών ας συ καθεύδεις επί του πλευρού σου εννενήκοντα και τριακοσίας ημέρας φάγεσαι αυτά

4:10  και το βρώμά σου ο φάγεσαι εν σταθμώ είκοσι σίκλους την ημέραν από καιρού έως καιρού φάγεσαι αυτά

4:11  και ύδωρ εν μέτρω πίεσαι το έκτον του ιν από καιρού έως καιρού πίεσαι

4:12  και εγκρυφίαν κριθινον φάγεσαι αυτά εν βολβίτοις κόπρου ανθρωπίνης εγκρύψεις αυτά κατ΄ οφθαλμούς αυτών

4:13  τάδε λέγει κύριος ο θεός του Ισραήλ ούτως φάγονται οι υιοί Ισραήλ ακάθαρτα εν τοις έθνεσι εις α εκβαλώ αυτούς

4:14  και είπα μηδαμώς κύριε ο θεός του Ισραήλ ει η ψυχή μου ου μεμίανται εν ακαθαρσία και θνησιμαίον και θηριάλωτον ου βέβρωκα από γένεσεώς μου έως του νυν ουδέ εισελήλυθεν εις το στόμα μου παν κρέας βέβηλον

4:15  και είπε προς με ιδού δέδωκά σοι βόλβιτα βοών αντί των βολβίτων των ανθρωπίνων και ποιήσεις τους άρτους επ΄ αυτών

4:16  και είπε προς με υιέ ανθρώπου ιδού εγώ συντρίβω στήριγμα άρτου εν Ιερουσαλήμ και φάγονται άρτον εν σταθμώ και εν ενδεία και ύδωρ εν μέτρω και εν αφανισμώ πίονται

4:17  όπως ενδεείς γένωνται άρτου και ύδατος και αφανισθήσεται άνθρωπος και αδελφός αυτού και εντακήσονται εν ταις αδικίαις αυτών

Chapter 5

5:1  και συ υιέ ανθρώπου λάβε σεαυτώ ρομφαίαν οξείαν υπέρ ξυρόν κουρέως κτήση αυτήν σεαυτώ και επάξεις αυτήν επί την κεφαλήν σου και επί τον πώγωνά σου και λήψη ζυγόν σταθμίων και διαστήσεις αυτούς

5:2  το τέταρτον εν πυρί ανακαύσεις εν μέση τη πόλει κατά την πλήρωσιν των ημερών του συγκλεισμού και λήψη το τέταρτον και κατακαύσεις αυτό εν μέσω αυτής και το τέταρτον κατακόψεις εν ρομφαία κύκλω αυτής και το τέταρτον διασκορπίσεις τω πνεύματι και μάχαιραν εκκενώσω οπίσω αυτών

5:3  και λήψη εκείθεν ολίγους εν αριθμώ και συμπεριλήψη αυτούς τη αναβολή σου

5:4  και εκ τούτων λήψη έτι και ρίψεις αυτούς εις μέσον του πυρός και κατακαύσεις αυτούς εν πυρί εξ αυτής εξελεύσεται πυρ και ερείς παντί οίκω Ισραήλ

5:5  τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος αύτη η Ιερουσαλήμ εν μέσω των εθνών τέθεικα αυτήν και τας κύκλω αυτής χώρας

5:6  και ερείς τα δικαιώματά μου τη ανόμω εκ των εθνών και τα νόμιμά μου των χωρίων των κύκλω αυτής διότι τα δικαιώματά μου απώσαντο και εν τοις νομίμοις μου ουκ επορεύθησαν εν αυτοίς

5:7  διά τούτο τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ανθ΄ ων η αφορμή υμών εκ των εθνών των κύκλω υμών και εν τοις νομίμοις μου ουκ επορεύθητε και τα δικαιώματά μου ουκ εποιήσατε αλλ΄ ουδέ κατά το δικαιώματα των εθνών των κύκλω υμών ου πεποιήκατε

5:8  διά τούτο τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ιδού εγώ επί σε και ποιήσω εν μέσω σου κρίμα ενώπιον των εθνών

5:9  και ποιήσω εν σοι α ου πεποίηκα και ου ποιήσω όμοια αυτοίς έτι κατά πάντα τα βδελύγματά σου

5:10  διά τούτο πατέρες φάγονται τα τέκνα εν μέσω σου και τέκνα φάγονται πατέρας και ποιήσω εν σοι κρίματα και διασκορπιώ πάντας τους καταλοίπους σου εις πάντα άνεμον

5:11  διά τούτο ζω εγώ λέγει Αδωναϊ κύριος ημήν ανθ΄ ων τα άγιά μου εμίανας εν πάσι τοις προσοχθίσμασί σου και εν πάσι τοις βδελύγμασί σου καγώ απώσομαί σε ου φείσεταί μου ο οφθαλμός καγώ ουκ ελεήσω

5:12  το τέταρτόν σου εν θανάτω αναλωθήσεται και το τέταρτόν σου εν λιμώ συντελεσθήσεται εν μέσω σου και το τέταρτόν σου εις πάντα άνεμον σκορπιώ αυτούς και το τέταρτόν σου εν ρομφαία πεσούνται κύκλω σου και μάχαιραν εκκενώσω οπίσω αυτών

5:13  και συντελεσθήσεται ο θυμός μου και η οργή μου επ΄ αυτούς και παρακληθήσομαι και γνώση διότι εγώ κύριος λελάληκα εν τω ζήλω μου εν τω συντελέσαι με την οργήν μου επ΄ αυτούς

5:14  και θήσομαί σε εις έρημον και τας θυγατέρας σου κύκλω σου ενώπιον παντός διοδεύοντος

5:15  και έση στενακτή και δειλαια εν τοις έθνεσι κύκλω σου εν τω ποιήσαί με εν σοι κρίματα εν οργή και εν θυμώ και εν εκδικήσει θυμού εγώ κύριος λελάληκα

5:16  εν τω εξαποστείλαί με τας βολίδας του λιμού επ΄ αυτούς και έσονται εις έκλειψιν και αποστελώ αυτάς διαφθείραι υμάς και λιμόν συνάξω εφ΄ υμάς και συντρίψω στήριγμα άρτου σου

5:17  και εξαποστελώ επί σε λιμόν και θηρία πονηρά και τιμωρήσομαί σε και θάνατος και αίμα διελεύσονται επί σε και μάχαιραν επάξω επί σε εγώ κύριος λελάληκα

Chapter 6

6:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

6:2  υιέ ανθρώπου στήριξον το πρόσωπόν σου επί τα όρη Ισραήλ και προφήτευσον επ΄ αυτά

6:3  και ερείς τα όρη Ισραήλ ακούσατε τον λόγον Αδωναϊ κυρίου τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος τοις όρεσι και τοις βουνοίς και ταις φάραγξι και ταις νάπαις ιδού εγώ επάγω εφ΄ υμάς ρομφαίαν και εξολοθρευθήσεται τα υψηλά υμών

6:4  και συντριβήσονται τα θυσιαστήρια υμών και τα τεμένη υμών και καταβαλώ τραυματίας υμών ενώπιον των ειδώλων υμών και δώσω τα πτώματα των υιών Ισραήλ κατά πρόσωπον των ειδώλων αυτών

6:5  και διασκορπιώ τα οστά υμών κύκλω των θυσιαστηρίων υμών

6:6  εν πάση τη κατοικία υμών αι πόλεις εξερημωθήσονται και τα υψηλά αφανισθήσεται όπως εξολοθρευθή τα θυσιαστήρια υμών και συντριβήσονται και καταπαύσονται τα είδωλα υμών και εξαρθή τα τεμένη υμών και εξαλειφθώσι τα έργα υμών

6:7  και πεσούνται τραυματίαι εν μέσω υμών και επιγνώσεσθε ότι εγώ κύριος

6:8  και υπολείψομαι εν τω γενέσθαι εξ υμών ανασωζομένους εκ ρομφαίας εν τοις έθνεσι και εν τω διασκορπισμώ υμών εν ταις χώραις

6:9  και μνησθήσονταί μου οι ανασωζόμενοι εξ υμών εν τοις έθνεσιν ου ηχμαλωτεύθησαν εκεί ομώμοκα τη καρδία αυτών τη εκπορνευούση απ΄ εμού και τοις οφθαλμοις αυτών τοις εκπορνεύουσιν οπίσω των επιτηδευμάτων αυτών και κόψονται κατά πρόσωπα αυτών περί των κακών ων εποίησαν εν πάσι τοις βδελύγμασιν αυτών

6:10  και επιγνώσονται διότι εγώ κύριος ουκ εις δωρεάν λελάληκα του ποιήσαι αυτοίς πάντα τα κακά ταύτα

6:11  τάδε λέγει κύριος κρότησον τη χειρί και ψόφησον τω ποδί και είπον εύγε επί πάσι τοις βδελύγμασιν οίκου Ισραήλ εν ρομφαία και εν θανάτω και εν λιμώ πεσούνται

6:12  ο μακράν εν θανάτω τελευτήσει ο δε εγγύς εν ρομφαία πεσείται και ο υποιλειφθείς και ο περιεχόμενος εν λιμώ συντελεσθήσεται και συντελέσω την οργήν μου επ΄ αυτούς

6:13  και γνώσεσθε ότι εγώ κύριος εν τω είναι τους τραυματίας υμών εν μέσω των ειδώλων υμών κύκλω των θυσιαστηρίων υμών επί πάντα βουνόν υψηλόν και εν πάσαις κορυφαίς των ορέων και υποκάτω δένδρου συσκίου και υποκάτω πάσης δρυός δασείας ου έδωκαν εκεί οσμήν ευωδίας πάσι τοις ειδώλοις αυτών

6:14  και εκτενώ την χείρά μου επ΄ αυτούς και θήσομαι την γην εις αφανισμόν και εις όλεθρον από της ερήμου Δεβλαθά εκ πάσης της κατοικεσιας αυτών και επιγνώσεσθε ότι εγώ κύριος

Chapter 7

7:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

7:2  και συ υιέ ανθρώπου τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος τη γη του Ισραήλ πέρας ήκει το πέρας ήκει επί τας τέσσαρας πτέρυγας της γης

7:3  ήκει το πέρας νυν το πέρας προς σε και αποστελώ τον θυμόν μου εγώ επί σε και εκδικήσω σε εν ταις οδοίς σου και δώσω επί σε πάντα τα βδελύγματά σου

7:4  ου φείσεται ο οφθαλμός μου επί σε ουδέ μη ελεήσω διότι την οδόν σου επί σε δώσω και τα βδελύγματά σου εν μέσω σου έσται και γνώση διότι εγώ κύριος

7:5  διότι τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος κακία μία κακία ιδού πάρεστι

7:6  το πέρας ήκει ήκει το πέρας εξηγέρθη προς σε

7:7  ιδού ήκει πλοκή επί σε τον κατοικούντα την γην ήκει ο καιρός ήγγικεν η ημέρα ου μετά θορύβων ουδέ μετ΄ ωδίνων

7:8  νυν εγγύθεν εκχεώ την οργήν μου επί σε και συντελέσω τον θυμόν μου εν σοι και κρινώ σε εν ταις οδοίς σου και δώσω επί σε πάντα τα βδελύγματά σου

7:9  ου φείσεται ο οφθαλμός μου ουδε μη ελεήσω κατά τας οδούς σου επί σε δώσω και τα βδελύγματά σου εν μέσω σου έσονται και επιγνώση διότι εγώ ειμι κύριος ο τύπτων

7:10  ιδού η ημέρα κυριου ήκει η ράβδος ήνθηκεν

7:11  η ύβρις εξανέστηκε και συντρίψει στήριγμα ανόμου και ου μετά θορύβου ουδέ μετά σπουδής

7:12  ήκει ο καιρός ιδού η ημέρα ο κτώμενος μη χαιρέτω και ο πωλών μη θρηνείτω ότι οργή εις παν το πλήθος αυτής

7:13  διότι ο κτώμενος προς τον πωλούντα μη επιστρέψει και έτι εν ζωή το ζην αυτών ότι όρασις εις παν το πλήθος αυτών ουκ ανακάμψει και άνθρωπος εν οφθαλμοίς ζωής αυτού ου κρατήσει

7:14  σαλπίσατε εν σάλπιγγι και κρίνατε τα σύμπαντα και ουκ έστι πορευόμενος εις τον πόλεμον ότι η οργή μου επί παν το πλήθος αυτής

7:15  η ρομφαία έξωθεν και ο λιμός και ο θάνατος έσωθεν ο εν τω πεδίω εν ρομφαία τελευτήσει τους δε εν τη πόλει λιμός και θάνατος συντελέσει

7:16  και ανασωθήσονται οι ανασωζόμενοι εξ αυτών και έσονται επί των ορέων ως περιστερά μελετητή και πάντας αποκτενώ έκαστον εν ταις αδικίαις αυτού

7:17  πάσαι χείρες εκλυθήσονται και πάντες μηροί μολυνθήσονται υγρασία

7:18  και περιζώσονται σάκκους και καλύψει αυτούς θάμβος και επί παν πρόσωπον αισχύνη επ΄ αυτούς και επί πάσαν κεφαλήν φαλάκρωμα

7:19  το αργύριον αυτών ριφήσεται εν ταις πλατείαις και το χρυσίον αυτών υπεροφθήσεται το αργύριον αυτών και το χρυσίον αυτών ου δυνήσεται εξελέσθαι αυτούς εν ημέρα οργής κυρίου αι ψυχαί αυτών ου μη εμπλησθώσι και αι κοιλίαι αυτών ου πληρωθήσονται διότι βάσανος των αδικιών αυτών εγένετο

7:20  εκλεκτά κόσμου εις υπερηφανίαν έθεντο αυτά και εικόνας των βδελυγμάτων αυτών εποίησαν εξ αυτών ένεκεν τούτου δέδωκα αυτά αυτοίς εις ακαθαρσίαν

7:21  και παραδώσω αυτά εις χείρας αλλοτρίων του διαρπάσαι αυτά και τοις λοιμοίς της γης εις σκύλα και βεβηλώσουσιν αυτά

7:22  και αποστρέψω το πρόσωπόν μου απ΄ αυτών και μιανούσι την επισκοπήν μου και εισελεύσονται εις αυτά αφυλάκτως και βεβηλώσουσιν αυτά

7:23  και ποιήσουσι φυρμόν διότι η γη πλήρης κρίσεως αιμάτων και η πόλις πλήρης ανομίας και άξω πονηρούς εθνών και κληρονομήσουσιν τους οίκους αυτών

7:24  και αποστρέψω το φρύαγμα της ισχύος αυτών και μιανθήσεται τα άγια αυτών

7:25  εξιλασμός ήξει και ζητήσει ειρήνην και ουκ έσται

7:26  ουαί επί ουαί έσται και αγγελία επί αγγελίαν έσται και ζητηθήσεται όρασις εκ προφήτου και νόμος απολείται εξ ιερέως και βουλή εκ πρεσβυτέρων ο βασιλεύς πενθήσει

7:27  και ο άρχων ενδύσεται αφανισμόν και αι χείρες του λαού της γης παραλυθήσονται κατά τας οδούς αυτών ποιήσω αυτοίς και εν τοις κρίμασιν αυτών εκδικήσω αυτούς και γνώσονται ότι εγώ κύριος

Chapter 8

8:1  και εγένετο εν τω έκτω έτει εν τω έκτω μηνί πέμπτη του μηνός εγώ εκαθήμην εν τω οίκω μου και οι πρεσβύτεροι Ιούδα εκάθηντο ενώπιόν μου και εγένετο επ΄ εμέ χειρ Αδωναϊ κυρίου

8:2  και είδον και ιδού ομοίωμα ανδρός από της οσφύος αυτού και έως κάτω πυρ και από της οσφύος αυτού και υπεράνω αυτού ως όρασις φέγγους ως είδος του ηλέκτρου

8:3  και εξέτεινεν ομοίωμα χειρός και ανέλαβέ με επί του κρασπέδου της κορυφής μου και ανέλαβέ με πνεύμα αναμέσον της γης και αναμέσον του ουρανού και ήγαγέ με εις Ιερουσαλήμ εν οράσει θεού επί τα πρόθυρα της πύλης της εσωτέρας της βλεπούσης προς βορράν ου ην η στήλη του κτωμένου

8:4  και ιδού ην εκεί δόξα κυρίου θεού Ισραήλ κατά την όρασιν ην ίδον εν τω πεδίω

8:5  και είπε προς με υιέ ανθρώπου ανάβλεψον τοις οφθαλμοίς σου προς βορράν και ανέβλεψα τους οφθαλμούς μου προς βορράν και ιδού από βορρά επί την πύλην την προς ανατολάς του θυσιαστηρίου η εικών του ζήλου τούτου εν τω εισπορεύεσθαι αυτήν

8:6  και είπε προς με υιέ ανθρώπου εώρακας τι ούτοι ποιούσιν ανομίας μεγάλας ας ο οίκος Ισραήλ ποιούσιν ώδε του απέχεσθαι από των αγίων μου και έτι όψει ανομίας μείζονας

8:7  και εισήγαγέ με επί τα πρόθυρα της αυλής και ίδον και ιδού οπή μία εν τω τοίχω

8:8  και είπε προς με υιέ ανθρώπου όρυξον εν τω τοίχω και ώρυξα εν τω τοίχω και ιδού θύρα

8:9  και είπε προς με είσελθε και ίδε τας ανομίας τας πονηράς ας ούτοι ποιούσιν ώδε

8:10  και εισήλθον και ίδον και ιδού πάσα ομοίωσις ερπετού και κτήνους μάταια βδελύγματα και πάντα τα είδωλα οίκου Ισραήλ διαγεγραμμένα επ΄ του τοίχου κύκλω διόλου

8:11  και εβδομήκοντα άνδρες εκ των πρεσβυτέρων οίκου Ισραήλ και Ιεζονίας ο του Σαφάν ειστήκει προ προσώπου αυτών και έκαστος το θυμιατήριον αυτού είχεν εν τη χειρί και η ατμίς του θυμιάματος ανέβαινε

8:12  και είπε προς με εώρακας υιέ ανθρώπου α οι πρεσβύτεροι του οίκου Ισραήλ ποιούσιν εν σκότει έκαστος αυτών εν τω κοιτώνι τω κρυπτώ αυτών διότι είπαν ουχ ορά ο κύριος εγκαταλέλοιπε κύριος την γην

8:13  και είπε προς με έτι όψει ανομίας μείζονας ας ούτοι ποιούσι

8:14  και εισήγαγέ με επί τα πρόθυρα της πύλης οίκου κυρίου της βλεπούσης προς βορράν και ιδού εκεί γυναίκες καθήμεναι θρηνούσαι τον Θαμμούζ

8:15  και είπε προς με εώρακας υιέ ανθρώπου και έτι όψει επιτηδεύματα μείζονα τούτων

8:16  και εισήγαγέ με εις την αυλήν οίκου κυρίου την εσωτέραν και επί των προθύρων του ναού κυρίου αναμέσον του αιλάμ και αναμέσον του θυσιαστηρίου ως είκοσι και πέντε άνδρες τα οπίσθια αυτών προς τον ναόν του κυρίου και τα πρόσωπα αυτών απέναντι ανατολών και ούτοι προσκυνούσι κατά ανατολάς τω ηλίω

8:17  και είπε προς με εώρακας υιέ ανθρώπου μη μικρόν τω οίκω Ιούδα του ποιείν τας ανομίας ας πεποιήκασιν ώδε διότι έπλησαν την γην ανομίας και επέστρεψαν του παροργίσαι με και ιδού αυτοί εκτείνουσι το κλήμα ως μυκτηρίζοντες

8:18  και εγώ ποιήσω αυτοίς μετά θυμού ου φείσεται ο οφθαλμός μου ουδέ μη ελεήσω και καλέσωσιν εν τοις ωσί μου φωνή μεγάλη και ουκ εισακούσω αυτών

Chapter 9

9:1  και ανέκραγεν εις τα ωτά μου φωνή μεγάλη λέγων ήγγικεν η εκδίκησις της πόλεως και έκαστος είχε τα σκεύη της εξολοθρεύσεως εν τη χειρί αυτού

9:2  και ιδού εξ άνδρες ήρχοντο από της οδού της πύλης της υψηλής της βλεπούσης προς βορράν και εκάστου πέλυξ εξολοθρεύσεως εν τη χειρί αυτού και εις ανήρ εν μέσω αυτών ενδεδυκώς ποδήρη και ζώνη σαπφείρου επί της οσφύος αυτού και εισήλθον και έστησαν εχόμενοι του θυσιαστηρίου του χαλκού

9:3  και η δόξα του θεού του Ισραήλ ανέβη από των χερουβείμ η ούσα επ΄ αυτών εις το αίθριον του οίκου και εκάλεσε τον άνδρα τον ενδεδυκότα τον ποδήρη ος είχεν επί της οσφύος αυτού την ζώνην

9:4  και είπεν κύριος προς αυτόν δίελθε μέσην την πόλιν και μέσην την Ιερουσαλήμ και δος το σημείον επί τα μέτωπα των ανδρών των καταστεναζόντων και των κατοδυνωμένων επί πάσαις ταις ανομίαις ταις γινομέναις εν μέσω αυτών

9:5  και τούτοις είπεν ακούοντός μου πορεύεσθε εις την πόλιν οπίσω αυτού και κόπτετε και μη φείδεσθε τοις οφθαλμοίς υμών και μη ελεήσητε

9:6  πρεσβύτερον και νεανίσκον και παρθένον και νήπια και γυναίκας αποκτείνατε εις εξάλειψιν επί δε πάντας εφ΄ ους εστί το σημείον μη εγγίσητε και από των αγίων μου άρξασθε και ήρξαντο από των ανδρών των πρεσβυτέρων οι ήσαν έσω εν τω οίκω

9:7  και είπε προς αυτούς μιάνατε τον οίκον και πλήσατε τας οδούς νεκρών και εκπορευόμενοι κόπτετε

9:8  και εγένετο εν τω κόπτειν αυτούς και πίπτω επί πρόσωπόν μου και ανεβόησα και είπα οίμοι Αδωναϊ κύριε εξαλείφεις συ τους καταλοίπους του Ισραήλ εν τω εκχέαι τον θυμόν σου επί Ιερουσαλήμ

9:9  και είπε προς με αδικία του οίκου Ισραήλ και Ιούδα μεμεγάλυνται σφόδρα σφόδρα ότι επλήσθη η γη λαών πολλών και η πόλις επλήσθη αδικίας και ακαθαρσίας ότι είπαν εγκαταλέλοιπε κύριος την γην ουκ εφορά ο κύριος

9:10  και ου φείσεται ο οφθαλμός μου ουδέ μη ελεήσω τας οδούς αυτών εις κεφαλάς αυτών δέδωκα

9:11  και ιδού ο ανήρ ο ενδεδυκώς τον ποδήρη και εζωσμένος τη ζώνη την οσφύν αυτού και απεκρίνατο λέγων πεποίηκα καθώς ενετείλω μοι

Chapter 10

10:1  και ίδον και ιδού επάνω του στερεώματος του υπέρ κεφαλής των χερουβείμ ως λίθος σαπφείρου ομοίωμα θρόνου επ΄ αυτών

10:2  και είπε προς τον άνδρα τον ενδεδυκότα την στολήν είσελθε εις το μέσον των τροχών των υποκάτω των χερουβείμ και πλήσον τας δράκας σου ανθράκων πυρός εκ μέσου των χερουβείμ και διασκόρπισον επί την πόλιν και εισήλθεν ενώπιόν μου

10:3  και τα χερουβείμ ειστήκει εκ δεξιών του οίκου εν τω εισπορεύεσθαι τον άνδρα και η νεφέλη έπλησε την αυλήν την εσωτέραν

10:4  και απήρεν η δόξα κυρίου από των χερουβείμ εις το αίθριον του οίκου και έπλησε τον οίκον η νεφέλη και η αυλή επλήσθη του φέγγους της δόξης κυρίου

10:5  και φωνή των πτερύγων των χερουβείμ ηκούετο έως της αυλής της εξωτέρας ως φωνή θεού σαδδαϊ λαλούντος

10:6  και εγένετο εν τω εντέλλεσθαι αυτόν τω ανδρί τω ενδεδυκότι την στολήν την αγίαν λέγων λάβε πυρ εκ μέσου των τροχών εκ του μεταξύ των χερουβείμ και εισήλθε και έστη εχόμενος των τροχών

10:7  και εξέτεινεν ο χερούβ την χείρα αυτού εις μέσον του πυρός του όντος εις μέσω των χερουβείμ και έλαβε και έδωκεν εις τας χείρας του ενδεδυκότος την στολήν την αγίαν και έλαβε και εξήλθε

10:8  και ίδον τα χερουβείμ ομοίωμα χειρών ανθρώπων υποκάτωθεν των πτερύγων αυτών

10:9  και ίδον και ιδού τέσσαρες τροχοί ειστήκεισαν εχόμενοι των χερουβείμ τροχός εις εχόμενος χερούβ ενός και τροχός εις εχόμενος χερούβ ενός και η όψις των τροχών ως όψις λίθου άνθρακος

10:10  και όψις αυτών ομοίωμα εν τοις τέσσαρσιν ον τρόπον όταν η τροχός εν μέσω τροχού

10:11  εν τω πορεύεσθαι αυτά εις τα τέσσαρα μέρη αυτών επορεύοντο ουκ επέστρεφον εν τω πορεύεσθαι αυτά ότι εις ον αν τόπον επέβλεψεν η αρχή η μία οπίσω αυτού επορεύοντο και ουκ επέστρεφον εν τω πορεύεσθαι αυτούς

10:12  και πάσα η σαρξ αυτών και οι νώτοι αυτών και αι χείρες αυτών και αι πτέρυγες αυτών και οι τροχοί πλήρεις οφθαλμών κυκλόθεν τοις τέσσαρσι τροχοίς αυτών

10:13  τοις δε τροχοίς τούτοις επεκλήθη Γέλγελ ακούοντός μου

10:14  και τέσσαρα πρόσωπα τω ενί το πρόσωπον του ενός πρόσωπον του χερούβ και το πρόσωπον το δευτέρον πρόσωπον ανθρώπου και το τρίτον πρόσωπον λέοντος και το τέταρτον πρόσωπον αετού

10:15  και απήραν τα χερουβείμ τούτο το ζώον ο ίδον επί του ποταμού του Χοβάρ

10:16  και εν τω πορεύεσθαι τα χερουβείμ επορεύοντο οι τροχοί και ούτοι εχόμενοι αυτών και εν τω εξαίρειν τα χερουβείμ τας πτέρυγας αυτών του μετεωρίζεσθαι από της γης ουκ επέστρεφον οι τροχοί αυτών και γε αυτοί από των εχόμενα αυτών

10:17  εν τω εστάναι αυτά ειστήκεισαν και εν τω μετεωρίζεσθαι αυτα εμετεωρίζοντο μετ΄ αυτών διότι πνεύμα ζωής ην εν αυτοίς

10:18  και εξήλθε δόξα κυρίου από του αιθρίου του οίκου και επέβη επί τα χερουβείμ

10:19  και ανέλαβον τα χερουβείμ τας πτέρυγας αυτών και εμετεωρίσθησαν από της γης ενώπιόν μου εν τω εξελθείν αυτά και οι τροχοί εχόμενοι αυτών και έστησαν επί τα πρόθυρα της πύλης οίκου κυρίου της απέναντι και δόξα θεού Ισραήλ ην επ΄ αυτών υπεράνω

10:20  τούτο το ζώόν εστιν ο ίδον υποκάτω θεού Ισραήλ επί του ποταμού του Χοβάρ και έγνων ότι χερουβείμ εστι

10:21  τέσσαρα πρόσωπα τω ενί και τέσσαρες πτέρυγες τω ενί και ομοίωμα χειρών ανθρώπων υποκάτωθεν των πτερύγων αυτών

10:22  και ομοίωμα των προσώπων αυτών ταύτα τα πρόσωπά εστιν α ίδον υποκάτω της δόξης του θεού Ισραήλ επί του ποταμού του Χοβάρ την όρασιν αυτών και αυτά έκαστον αυτών κατά πρόσωπον αυτών επορεύοντο

Chapter 11

11:1  και ανέλαβέ με πνεύμα και ήγαγέ με επί την πύλην του οίκου κυρίου την κατέναντι την βλέπουσαν κατά ανατολάς και ιδού επί των προθύρων της πύλης ως είκοσι και πέντε άνδρες και ίδον εν μέσω αυτών τον Ιεχονίαν τον του Εζερ και Φαλτίαν τον του Βαναίου τους αφηγουμένους του λαού

11:2  και είπε προς με υιέ ανθρώπου ούτοι οι άνδρες οι λογιζόμενοι μάταια και βουλευόμενοι βουλήν πονηράν εν τη πόλει ταύτη

11:3  οι λέγοντες ουχί προσφάτως ωκοδόμηνται αι οικίαι αύτη εστίν ο λέβης ημείς δε τα κρέα

11:4  διά τούτο προφήτευσον επ΄ αυτούς προφήτευσον υιέ ανθρώπου

11:5  και έπεσεν επ΄ εμέ πνεύμα κυρίου και είπε προς με λέγε τάδε λέγει κύριος ούτως είπατε οίκος Ισραήλ και τα διαβούλια του πνεύματος υμών εγώ επίσταμαι

11:6  επληθύνατε νεκρούς υμών εν τη πόλει ταύτη και ενεπλήσατε τας οδούς αυτής τραυματιών

11:7  διά τούτο τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος τους νεκρούς υμών ους επατάξατε εν μέσω αυτής ούτοι εισί τα κρέα αύτη δε εστι ο λέβης και υμάς εξάξω εκ μέσου αυτής

11:8  ρομφαίαν φοβείσθε και ρομφαίαν επάξω εφ΄ υμάς λέγει Αδωναϊ κύριος

11:9  και εξάξω υμάς εκ μέσου αυτής και παραδώσω υμάς εις χείρας αλλοτρίων και ποιήσω εν υμίν κρίματα

11:10  εν ρομφαία πεσείσθε επί των ορίων του Ισραήλ κρινώ υμάς και επιγνώσεσθε διότι εγώ κύριος

11:11  αύτη υμίν ουκ έσται εις λέβητα και υμείς ου μη γένησθε εν μέσω αυτής εις κρέα

11:12  επί των ορίων του Ισραήλ κρινώ υμάς και επιγνώσεσθε διότι εγώ κύριος ότι εν ταις εντολαίς μου ουκ επορεύθητε και τα κρίματά μου ουκ εποιήσατε και κατά τα κρίματα των εθνών των περικύκλω υμών εποιήσατε

11:13  και εγένετο εν τω προφητεύειν με και Φαλτίας ο του Βαναίου απέθανε και πίπτω επί πρόσωπόν μου και ανεβόησα φωνή μεγάλη και είπον οίμοι Αδωναϊ κύριε εις συντέλειαν ποιείς συ τους καταλοίπους του Ισραήλ

11:14  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

11:15  υιέ ανθρώπου οι αδελφοί σου και οι άνδρες της αιχμαλωσίας σου και πας ο οίκος του Ισραήλ συντετέλεσται οις είπαν αυτοίς οι κατοικούντες Ιερουσαλήμ μακράν απέχετε από του κυρίου ημίν δέδοται η γη εις κληρονομίαν

11:16  διά τούτο είπον τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ότι απώσομαι αυτούς εις τα έθνη και διασκορπιώ αυτούς εις πάσαν γην και έσομαι αυτοίς εις αγίασμα μικρόν εν ταις χώραις ου εάν εισέλθωσιν εκεί

11:17  διά τούτο είπον τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος και εισδέξομαι αυτούς εκ των εθνών και συνάξω αυτούς εκ των χωρών ου διέσπειρα αυτούς εν αυταίς και δώσω αυτοίς την γην του Ισραήλ

11:18  και εισελεύσονται εκεί και εξαρούσι πάντα τα βδελύγματα αυτής και πάσας τας ανομίας αυτής εξ αυτής

11:19  και δώσω αυτοίς καρδίαν ετέραν και πνεύμα καινόν δώσω εν αυτοίς και εκσπάσω την καρδίαν την λιθίνην εκ της σαρκός αυτών και δώσω αυτοίς καρδίαν σαρκίνην

11:20  όπως εν τοις προστάγμασί μου πορεύωνται και τα δικαιώματά μου φυλάσσωνται και ποιώσιν αυτά και έσονταί μοι εις λαόν και εγώ έσομαι αυτοίς εις θεόν

11:21  και εις την καρδίαν των βδελυγμάτων αυτών και των ανομιών αυτών ως η καρδία αυτών επορεύετο τας οδούς αυτών εις κεφαλάς αυτών δέδωκα λέγει Αδωναϊ κύριος

11:22  και εξήραν τα χερουβείμ τας πτέρυγας αυτών και οι τροχοί εχόμενοι αυτών και η δόξα θεού Ισραήλ επ΄ αυτά υπεράνω αυτών

11:23  και ανέβη η δόξα κυρίου εκ μέσης της πόλεως και έστη επί του όρους ο ην απέναντι της πόλεως

11:24  και πνεύμα ανέλαβέ με και ήγαγέ με εις γην Χαλδαίων εις την αιχμαλωσίαν εν οράσει εν πνεύματι θεού και ανέβην από της οράσεως ης ίδον

11:25  και ελάλησα προς την αιχμαλωσίαν πάντας τους λόγους του κυρίου ους έδειξέ μοι

Chapter 12

12:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

12:2  υιέ ανθρώπου εν μέσω των αδικιών αυτών συ κατοικείς οι έχουσιν οφθαλμούς του βλέπειν και ου βλέπουσι και ώτα έχουσι του ακούειν και ουκ ακούουσι διότι οίκος παραπικραίνων εστί

12:3  και συ υιέ ανθρώπου ποίησον σεαυτώ σκεύη αιχμαλωσίας και αιχμαλωτεύθητι ημέρας ενώπιον αυτών και αιχμαλωτευθήση εκ του τόπου σου εις έτερον τόπον ενώπιον αυτών όπως ίδωσι διότι οίκος παραπικραίνων εστί

12:4  και εξοίσεις τα σκεύη σου σκεύη αιχμαλωσίας ημέρας κατ΄ οφθαλμούς αυτών και συ εξελεύση εσπέρας ενώπιον αυτών ως εκπορεύεται αιχμάλωτος ενώπιον αυτών

12:5  διόρυξον σεαυτώ εις τον τοίχον και διεξελεύση δι΄ αυτού

12:6  ενώπιον αυτών επ΄ ώμον αναληφθήση και κεκρυμμένος εξελεύση το πρόσωπόν σου συγκαλύψεις και ου μη είδης την γην διότι τέρας δέδωκά σε τω οίκω Ισραήλ

12:7  και εποίησα ούτως κατά πάντα όσα ενετείλατό μοι και εξήνεγκαν σκεύη αιχμαλωσίας ημέρας και εσπέρας διώρυξα εμαυτώ τον τοίχον τη χειρί και κεκρυμμένος εξήλθον επ΄ ώμον ανελήφθην ενώπιον αυτών

12:8  και εγένετο λόγος κυρίου προς με τοπρωϊ λέγων

12:9  υιέ ανθρώπου ουκ είπον προς σε ο οίκος του Ισραήλ οίκος ο παραπικραίνων τι συ ποιείς

12:10  είπον προς αυτούς τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος τω άρχοντι και αφηγουμένω εν Ιερουσαλήμ και παντί οίκω Ισραήλ οι εισίν εν μέσω αυτών

12:11  είπον ότι εγώ τέρατα ποιώ ον τρόπον πεποίηκα ούτως έσται αυτοίς εν μετοικεσία και εν αιχμαλωσία πορεύσονται

12:12  και ο άρχων εν μέσω αυτών επ΄ ώμον αρθήσεται και κεκρυμμένος εξελεύσεται διά του τοίχου και διορύξει του εξελθείν αυτόν δι΄ αυτού το πρόσωπον αυτού συγκαλύψει όπως μη οραθή οφθαλμώ και αυτός την γην ουκ όψεται

12:13  και εκπετάσω το δίκτυόν μου επ΄ αυτόν και συλληφθήσεται εν τη περιοχή μου και άξω αυτόν εις Βαβυλώνα εις γην Χαλδαίων και αυτήν ουκ όψεται και εκεί τελευτήσει

12:14  και πάντας τους κύκλω αυτού τους βοηθούς αυτού και πάντας τους αντιλαμβανομένους αυτού διασπερώ εις πάντα άνεμον και ρομφαίαν εκχεώ οπίσω αυτών

12:15  και γνώσονται ότι εγώ κύριος εν τω διασκορπίσαι με αυτούς εν τοις έθνεσι και διασπερώ αυτούς εν ταις χώραις

12:16  και υπολείψομαι εξ αυτών άνδρας αριθμώ εκ ρομφαίας και εκ λιμού και εκ θανάτου όπως αν εκδιηγώνται πάσας τας ανομίας αυτών εν τοις έθνεσιν ου εισήλθοσαν εκεί και γνώσονται ότι εγώ κύριος

12:17  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

12:18  υιέ ανθρώπου τον άρτον σου μετ΄ οδύνης φαγεσαι και το ύδωρ σου μετά βασάνου και θλίψεως πίεσαι

12:19  και ερείς προς τον λαόν της γης τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος τοις κατοικούσιν Ιερουσαλήμ επί της γης του Ισραήλ τους άρτους αυτών μετ΄ ενδείας φάγονται και το ύδωρ αυτών μετά αφανισμού πίονται όπως αφανισθή η γη συν πληρώματι αυτής εν ασεβεία πάντων των κατοικούντες εν αυτή

12:20  και αι πόλεις αυτών αι κατοικούμεναι εξερημωθήσονται και η γη εις αφανισμόν έσται και επιγνώσεσθε ότι εγώ κύριος

12:21  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

12:22  υιέ ανθρώπου τις η παραβολή αύτη υμίν επί της γης του Ισραήλ λέγοντες αι ημέραι μακράν απόλωλε πάσα όρασις

12:23  διά τούτο είπε προς αυτούς τάδε λέγει αδωναϊ κύριος και αποστρέψω την παραβολήν ταύτην και ουκέτι μη είπωσι την παραβολήν ταύτην ο οίκος του Ισραήλ ότι λαλήσεις προς αυτούς ηγγίκασιν αι ημέραι και λόγος πάσης οράσεως

12:24  διότι ουκ έσται έτι πάσα όρασις ψευδής και μαντευόμενος τα προς χάριν εν μέσω των υιών Ισραήλ

12:25  διότι εγώ κύριος λαλήσω τους λόγους μου και ποιήσω και ου μηκυνώ έτι διότι εν ταις ημέραις υμών οίκος ο παραπικραίνων λαλήσω λόγον και ποιήσω λέγει Αδωναϊ κύριος

12:26  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

12:27  υιέ ανθρώπου ιδού ο οίκος Ισραήλ ο παραπικραίνων λέγοντες λέγουσιν η όρασις ην ούτος ορά εις ημέρας πολλάς και εις καιρούς μακρούς ούτος προφητεύει

12:28  διά τούτο ειπέ προς αυτούς τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ου μηκυνώσιν έτι πάντες οι λόγοι μου ους αν λαλήσω ότι λαλήσω λόγον και ποιήσω λέγει Αδωναϊ κύριος

Chapter 13

13:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

13:2  υιέ ανθρώπου προφήτευσον επί τους προφήτας του Ισραήλ τους προφητεύοντας και ερείς τοις προφήταις τοις προφητεύουσιν από καρδίας αυτών και προφητεύσεις και ερείς προς αυτούς ακούσατε λόγον κυρίου

13:3  τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ουαί τοις προφητεύουσιν από καρδίας αυτών τοις πορευομένοις οπίσω του πνεύματος αυτών και το καθόλου μη βλέπουσιν

13:4  ως αλώπεκες εν ταις ερήμοις οι προφήταί σου Ισραήλ

13:5  ουκ έστησάν εν στερεώματι και ου συνήγαγον ποιμνια επί τον οίκον του Ισραήλ ουκ ανέστησαν εν πολέμω οι λέγοντες εν ημέρα κυρίου

13:6  βλέποντες ψευδή μαντεύομενοι μάταια οι λέγοντες λέγει κύριος και κύριος ουκ απέσταλκεν αυτούς και ήρξαντο του αναστήσαι λόγον

13:7  ουχί όρασιν ψευδή εωράκατε και μαντείας ματαίας ειρήκατε και λέγετε φησί κύριος και εγώ ουκ ελάλησα

13:8  διά τούτο είπον τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ανθ΄ ων οι λόγοι υμών ψευδείς και αι μαντείαι υμών μάταιαι διά τούτο ιδού εγώ εφ΄ υμάς λέγει Αδωναϊ κύριος

13:9  και εκτενώ την χείρά μου επί τους προφήτας τους ορώντας ψευδή και τους αποφθεγγομένους μάταια εν παιδεία του λαού μου ουκ έσονται ουδέ εν γραφή οίκου Ισραήλ ου γραφήσονται και εις την γην του Ισραήλ ουκ εισελεύσονται και γνώσονται διότι εγώ Αδωναϊ κύριος

13:10  ανθ΄ ων επλάνησαν τον λαόν μου λέγοντες ειρήνη και ουκ ην ειρήνη και ούτος οικοδομεί τοίχον και αυτοί αλείφουσιν αυτόν πεσείται

13:11  είπε προς τους αλείφοντας αυτόν ότι πεσείται και έσται υετός κατακλύζων και δώσω λίθους πετροβόλους εις τους ενδέσμους αυτών και πεσούνται και πνεύμα εξαίρον και ραγήσεται

13:12  και ιδού πέπτωκεν ο τοίχος και ουκ ερούσι προς υμάς που εστιν η αλοιφή υμών ην ηλείψατε

13:13  διά τούτο τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος και ρήξω πνοήν εξαίρουσαν μετά θυμού και υετός κατακλύζων εν οργή μου έσται και τους λίθους τους πετροβόλους εν θυμώ επάξω εις συντέλειαν

13:14  και κατασκάψω τον τοίχον ον ηλείψατε και πεσείται και θήσω αυτόν επί την γην και αποκαλυφθήσεται τα θεμέλια αυτού και πεσείται και συντελεσθήσεσθε μετ΄ ελέγχων και επιγνώσεσθε διότι εγώ κύριος

13:15  και συντελέσω τον θυμόν μου επί τον τοίχον και επί τους αλείφοντας αυτόν και πεσείται και είπον προς υμάς ουκ έστιν ο τοίχος ουδέ οι αλείφοντες αυτόν

13:16  οι προφήται του Ισραήλ οι προφητεύοντες επί Ιερουσαλήμ και οι ορώντες αυτήν ειρήνην και ουκ έστιν ειρήνη λέγει Αδωναϊ κύριος

13:17  και συ υιέ ανθρώπου στήριξον το πρόσωπόν σου επί τας θυγατέρες του λαού σου τας προφητευούσας από καρδίας αυτών και προφήτευσον επ΄ αυτάς

13:18  και ερείς τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ουαί ταις συρραπτούσαις προσκεφάλαια υπό πάντα αγκώνα χειρός και ποιούσαις επιβόλαια επί πάσαν κεφαλήν πάσης ηλικίας του διαστρέφειν ψυχάς αι ψυχαί διεστράφησαν του λαού μου και ψυχάς περιεποιούντο

13:19  και εβεβήλουν με προς τον λαόν μου ένεκεν δρακός κριθών και ένεκεν κλασμάτων άρτων του αποκτείναι ψυχάς ας ουκ έδει αποθανείν και του περιποιήσασθαι ψυχάς ας ουκ έδει ζήσαι εν τω αποφθέγγεσθαι υμάς λαώ εισακούοντι μάταια αποφθέγματα

13:20  διά τούτο τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ιδού εγώ επί τα προσκεφάλαια υμών εφ΄ α υμείς εκεί συστρέφετε ψυχάς και διαρρήξω αυτά από των βραχιόνων υμών και εξαποστελώ τας ψυχάς ας υμείς εξεστρέψατε τας ψυχάς αυτών εις διασκορπισμόν

13:21  και διαρρήξω τα επιβόλαια υμών και ρύσομαι τον λαόν μου εκ χειρός υμών και ουκέτι έσονται εν χερσίν υμών εις συστροφήν και επιγνώσεσθε διότι εγώ κύριος

13:22  ανθ΄ ων διεστρέφετε καρδίαν δικαίου αδίκως και εγώ ου διέστρεφον αυτόν και του κατισχύσαι χείρας ανόμου το καθόλου μη αποστρέψαι αυτόν από της οδού αυτού της πονηράς και ζήσαι αυτόν

13:23  διά τούτο ψευδή ου μη ίδητε και μαντείας ου μη μαντεύσησθε έτι και ρύσομαι τον λαόν μου εκ χειρός υμών και γνώσεσθε διότι εγώ κύριος

Chapter 14

14:1  και ήλθον προς με άνδρες εκ των πρεσβυτέρων του λαού Ισραήλ και εκάθισαν προ προσώπου μου

14:2  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

14:3  υιέ ανθρώπου οι άνδρες ούτοι έθεντο τα διανοήματα αυτών επί τας καρδίας αυτών και την κόλασιν των αδικιών αυτών έθηκαν προ προσώπου αυτών ει αποκρινόμενος αποκριθώ αυτοίς

14:4  διά τούτο λάλησον αυτοίς και ερείς προς αυτούς τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος άνθρωπος άνθρωπος εκ του οίκου Ισραήλ ος αν θη τα διανοήματα αυτού επί την καρδίαν αυτού και την κόλασιν της αδικίας αυτού τάξη προ προσώπου αυτού και έλθη προς τον προφήτην εγώ κύριος αποκριθήσομαι αυτώ εν αυτοίς εν οις ενέχεται η διάνοια αυτού

14:5  όπως πλαγιάση τον οίκον του Ισραήλ κατά τας καρδίας αυτών τας απηλλοτριωμένας απ΄ εμού εν τοις ενθυμήμασιν αυτών

14:6  διά τούτο είπον προς τον οίκον του Ισραήλ τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος επιστρέψατε και αποστραφητε από των επιτηδευμάτων υμών και από πασών των ασεβειών υμών και επιστρεψατε τα πρόσωπα υμών

14:7  διότι άνθρωπος άνθρωπος εκ του οίκου Ισραήλ και εκ των προσηλύτων των προσηλυτευόντων εν τω Ισραήλ ος αν απαλλοτριωθή απ΄ εμού και θήται τα ενθυμήματα αυτού επί την καρδίαν αυτού και την κόλασιν της αδικίας αυτού τάξη προ προσώπου αυτού και έλθη προς τον προφήτην του επερωτήσαι αυτόν εν εμοί εγώ κύριος αποκριθήσομαι αυτώ εν οις ενέχεται εν αυτοίς

14:8  και στηριώ το πρόσωπόν μου επί τον άνθρωπον εκείνον και θήσομαι αυτόν εις έρημον και εις αφανισμόν και εξαρώ αυτόν εκ μέσου του λαού μου και επιγνώσεσθε ότι εγώ κύριος

14:9  και ο προφήτης εάν πλανηθή και λαλήση λόγον εγώ κύριος πεπλάνηκα τον προφήτην εκείνον και εκτενώ την χείρά μου επ΄ αυτόν και αφανιώ αυτόν εκ μέσου του λαού μου Ισραήλ

14:10  και λήψονται την αδικίαν αυτών κατά το αδίκημα του επερωτώντος ωσαύτως και το αδίκημα του προφήτου έσται

14:11  όπως μη πλανάται έτι ο οίκος του Ισραήλ απ΄ εμού και ίνα μη μιαίνωνται έτι εν πάσι τοις παραπτώμασιν αυτών και έσονταί μοι εις λαόν και εγώ έσομαι αυτοίς εις θεόν λέγει Αδωναϊ κύριος

14:12  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

14:13  υιέ ανθρώπου γη η εάν αμάρτη μοι του παραπεσείν παραπτώματι και εκτενώ την χείρά μου επ΄ αυτήν και συντρίψω αυτής στήριγμα άρτου και εξαποστελώ επ΄ αυτήν λιμόν και εξαρώ εξ αυτής άνθρωπον και κτήνος

14:14  και εάν ώσιν οι τρεις άνδρες ούτοι εν μέσω αυτής Νώε και Δανιήλ και Ιώβ ούτοι εν τη δικαιοσύνη αυτών σωθήσονται λέγει Αδωναϊ κύριος

14:15  εάν και θηρία πονηρά επάγω επί την γην και τιμωρήσομαι αυτήν και έσται εις αφανισμόν και ουκ έσται ο διοδεύων από προσώπου των θηρίων

14:16  και οι τρεις άνδρες ούτοι εν μέσω αυτής ζω εγω λέγει Αδωναϊ κύριος ει υιοί η θυγατέρες σωθήσονται αλλά αυτοί μόνοι σωθήσονται η δε γη έσται εις όλεθρον

14:17  η και ρομφαίαν εάν επάγω επί την γην εκείνην και είπω ρομφαία διελθέτω διά της γης και εξαρώ εξ αυτών άνθρωπον και κτήνος

14:18  και τρεις άνδρες ούτοι εν μέσω αυτής ζω εγώ λέγει Αδωναϊ κύριος ότι ου μη ρύσονται υιούς ουδέ θυγατέρας αλλ΄ αυτοί μονοι σωθήσονται

14:19  η και θάνατον εάν επαποστέλλω επί την γην εκείνην και εκχεώ τον θυμόν μου επ΄ αυτήν εν αίματι του εξολοθρεύσαι εξ αυτής άνθρωπον και κτήνος

14:20  και Νώε και Δανιήλ και Ιώβ εν μέσω αυτής ζω εγώ λέγει Αδωναϊ κύριος εάν υιούς η θυγατέρας εξέλωνται οτι αυτοί εν τη δικαιοσύνη αυτών ρύσονται τας ψυχάς αυτών

14:21  τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος εάν δε και τας τέσσαρας εκδικήσεις μου τας πονηράς ρομφαίαν και λιμόν και θηρία πονηρά και θάνατόν εξαποστειλω επί Ιερουσαλήμ του εξολοθρεύσαι εξ αυτής άνθρωπον και κτήνος

14:22  και ιδού αυτοί υπολελειμμένοι εν αυτή οι ανασεσωσμένοι εξ αυτής οίτινες εξάξουσιν εξ αυτής υιούς και θυγατέρας ιδού αυτοί εκπορεύσονται προς υμάς και όψεσθε τας οδούς αυτών και τα ενθυμήματα αυτών και μεταμεληθήσεσθε επί τα κακά α επήγαγον επί Ιερουσαλήμ επί πάσιν οις επήγαγον επ΄ αυτήν

14:23  και παρακαλέσουσιν υμάς διότι όψεσθε τας οδούς αυτών και τα ενθυμήματα αυτών και επιγνώσεσθε διότι ου μάτην πεποίηκα πάντα όσα εποίησα εν αυτή λέγει Αδωναϊ κύριος

Chapter 15

15:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

15:2  και συ υιέ ανθρώπου τι αν γένοιτο το ξύλον της αμπέλου εκ πάντων των ξύλων των κλημάτων των όντων εν τοις ξύλοις του δρυμού

15:3  ει λήψονται εξ αυτής ξύλον του ποιήσαι εις εργασίαν ει λήψονται εξ αυτής πάσσαλον του κρεμάσαι επ΄ αυτόν παν σκεύος

15:4  ιδού πυρί δέδοται εις ανάλωσιν την κατ΄ ενιαυτόν κάθαρσιν απ΄ αυτής αναλίσκει το πυρ και εκλείπει εις τέλος μη χρήσιμόν εστιν εις εργασίαν

15:5  ουδέ έτι αυτού όντος ολοκλήρου ουκ έσται εις εργασίαν μη ότι εάν και πυρ αυτό αναλώση εις τέλος ει ποιηθήσεται εις εργασίαν

15:6  διά τούτο τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ον τρόπον το ξύλον της αμπέλου εν τοις ξύλοις του δρυμού ο δέδωκα αυτό τω πυρί εις ανάλωσιν ούτως δέδωκα τους κατοικούντας εν Ιερουσαλήμ

15:7  και δώσω το πρόσωπόν μου επ΄ αυτούς εκ του πυρός εξελεύσονται και πυρ καταφάγεται αυτούς και γνώσονται ότι εγώ κύριος εν τω στηρίσαι με το πρόσωπόν μου επ΄ αυτούς

15:8  και δώσω την γην εις αφανισμόν ανθ΄ ων παρέπεσον παραπτώματι λέγει Αδωναϊ κύριος

Chapter 16

16:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

16:2  υιέ ανθρώπου διαμάρτυραι τη Ιερουσαλήμ τας ανομίας αυτής

16:3  και ερείς τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος τη Ιερουσαλήμ η ρίζα σου και η γένεσίς σου εκ γης Χαναάν ο πατήρ σου Αμορραίος και η μήτηρ σου Χετταία

16:4  και η γένεσίς σου εν η ημέρα ετέχθης ουκ ετμήθη ο ομφαλός σου και εν ύδατι ουκ ελούσθης εις σωτηρίαν ουδέ αλί ηλίσθης και σπαργάνοις ουκ εσπαργανώθης

16:5  ουδέ εφείσατο επί σοι ο οφθαλμός μου του ποιήσαι επί σοι εν εκ πάντων τούτων του παθείν τι επί σοι και απερρίφης επί πρόσωπον του πεδίου τη σκολιότητι της ψυχής σου εν η ημέρα ετέχθης

16:6  και διήλθον επί σε και ειδόν σε πεφυρμένην εν τω αίματί σου και είπόν σοι εκ του αίματός σου ζήσον και είπόν σοι συν τω αίματί σου ζωή

16:7  πληθύνου καθώς η ανατολή του αγρού δέδωκά σε και επληθύνθης και εμεγαλύνθης και εισήλθες εις πόλεις πόλεων οι μαστοί σου ανωρθώθησαν και η θριξ σου ανέτειλε συ δε ήσθα γυμνή και ασχημονούσα

16:8  και διήλθον διά σου και είδόν σε και ιδού καιρός σου και καιρός καταλυόντων και διεπέτασα τας πτέρυγάς μου επί σε και εκάλυψα την ασχημοσύνην σου και ώμοσά σοι και εισήλθον εν διαθήκη μετά σου λέγει Αδωναϊ κύριος και εγένου μοι

16:9  και έλουσά σε εν ύδατι και απέπλυνα το αίμά σου από σου και έχρισά σε εν ελαιώ

16:10  και ενέδυσά σε ποικίλα και υπέδησά σε υάκινθον και έζωσά σε βύσσω και περιέβαλόν σε τριχάπτω

16:11  και εκόσμησά σε κόσμω και περιέθηκα ψέλλια περί τας χείράς σου και κάθεμα περί τον τράχηλόν σου

16:12  και έδωκα ενώτιον περί τον μυκτήρά σου και τροχίσκους επί τα ώτά σου και στέφανον καυχήσεως επί την κεφαλήν σου

16:13  και εκοσμήθης χρυσίω και αργυρίω και τα περιβόλαιά σου βύσσινα και τρίχαπτα και ποικίλα σεμίδαλιν και έλαιον και μέλι έφαγες και εγένου καλή σφόδρα σφοδρώς και κατευθύνθης εις βασιλείαν

16:14  και εξήλθέ σου όνομα εν τοις έθνεσιν εν τω κάλλει σου διότι συντετελεσμένον ην εν ευπρεπεία εν τη ωραιότητι η έταξα επί σε λέγει Αδωναϊ κύριος

16:15  και επεποίθεις εν τω κάλλει σου και επόρνευσας επί τω ονόματί σου και εξέχεας την πορνείαν σου επί πάντα πάροδον αυτώ εγίνετο

16:16  και έλαβες εκ των ιματίων σου και εποίησας σεαυτή είδωλα ραπτά και εξεπόρνευσας επ΄ αυτά και ου μη εισέλθης ουδέ μη γένηται

16:17  και έλαβες τα σκεύη της καυχήσεως σου εκ του χρυσίου μου και εκ του αργυρίου μου εξ ων έδωκά σοι και εποίησας σεαυτή εικόνας αρσενικάς και εξεπόρνευσας εν αυταίς

16:18  και έλαβες τον ιματισμόν τον ποικίλον σου και περιέβαλες αυτα και το έλαιόν μου και το θυμίαμά μου έθηκας προ προσώπου αυτών

16:19  και τους άρτους μου ους έδωκά σοι σεμίδαλιν και έλαιον και μέλι εψώμισά σε και έθηκας αυτά προ προσώπου αυτών εις οσμήν ευωδίας και εγένετο λέγει Αδωναϊ κύριος

16:20  και έλαβες τους υιούς σου και τας θυγατέρας σου ας εγέννησας και έθυσας αυτοίς εις ανάλωσιν ως μικρά εξεπόρνευσας

16:21  και έσφαξας τα τέκνα σου και έδωκας αυτά εν τω αποτροπιάζεσθαί σε αυτά αυτοίς

16:22  τούτο παρά πάσαν πορνείαν σου και τα βδελύγματά σου και ουκ εμνήσθης της ημέρας της νηπιότητός σου ότε ήσθα γυμνή και ασχημονούσα πεφυρμένη εν τω αίματί σου και έζησας

16:23  και εγένετο μετά πάσας τας καίας σου ουαί ουαί σοι λέγει Αδωναϊ κύριος

16:24  και ωκοδόμησας σεαυτή οίκημα πορνικόν και εποίησας σεαυτή έκθεμα εν πάση πλατεία

16:25  και επ΄ αρχής πάσης οδού ωκοδόμησας τας πορνείας σου και ελυμήνω το κάλλος σου και διήγαγες τα σκέλη σου παντί παρόδω και επλήθυνας την πορνείαν σου

16:26  και εξεπόρνευσας επί τους υιούς Αιγύπτου τους ομορούντάς σοι τους μεγαλοσάρκους και πολλαχώς εξεπόρνευσας του παροργίσαι με

16:27  και ιδού εκτείνω την χείρά μου επί σε και εξαρώ τα νόμιμά σου και παραδώσω εις ψυχάς μισούντων σε θυγατέρας αλλοφύλων τας εκκλινούσας από της οδού σου ης ησέβησας

16:28  και εξεπόρνευσας επί τας υιούς Ασσούρ και ουδ΄ ούτως ενεπλήσθης και εξεπόρνευσας και ουκ ενεπλήσθης

16:29  και επλήθυνας τας πορνείας σου προς γην Χαναάν και εις τους Χαλδαίους και ουδέ εν τούτοις ενεπλήσθης

16:30  τι ποιήσω τη καρδία σου λέγει Αδωναϊ κύριος εν τω ποιήσαί σε πάντα ταύτα έργα γυναικός πόρνης παρρησιαζομένης και εξεπόρνευσας τρισσώς εν ταις θυγατράσι σου

16:31  εν τω ωκοδομήσαί σε το πορνείόν σου εν αρχή πάσης οδού και την βάσιν σου εποίησας εν πάση πλατεία και ουκ εγένου ως πόρνη συνάγουσα μισθώματα

16:32  η γυνή η μοιχωμένη ομοία σοι η παρά του ανδρός αυτής λαμβάνουσα μισθώματα

16:33  και πάσι τοις εκπορνεύσασιν αυτήν προσεδίδου μισθώματα και συ δέδωκας μισθώματα πάσι τοις ερασταίς σου και εφόρτιζες αυτούς του έρχεσθαι προς σε κυκλόθεν εν τη πορνεία σου

16:34  και εγένετο εν σοι διεστραμμένον παρά τας γυναίκας εν τη πορνεία σου και μετά σε ον πορνεύσουσιν εν τω γαρ προσδιδόναι σε μισθώματα και μισθώματα ουκ εδόθη σοι γέγονεν εν σοι διεστραμμένον

16:35  διά τούτο πόρνη άκουε λόγον κυρίου

16:36  τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ανθ΄ ων εξέχεας τον χαλκόν σου και αποκαλυφθήσεται η αισχύνη σου εν τη πορνεία σου προς τους εραστάς σου και εις πάντα τα ενθυμήματα των ανομιών σου και εν τοις αίμασι των τέκνων σου ων δέδωκας αυτοίς

16:37  διά τούτο ιδού εγώ επί σε συνάγω πάντας τους εραστάς σου εν οις επεμίγης εν αυτοίς και πάντας ους ηγάπησας συν πάσιν οις εμίσεις και συνάξω αυτούς επί σε κυκλόθεν και αποκαλύψω τας κακίας σου προς αυτούς και όψονται πάσαν την αισχύνην σου

16:38  και εκδικήσω σε εκδικήσει μοιχαλίδος και εκχεούσης αίμα και θήσω σε εν αίματι θυμού και ζήλου

16:39  και παραδώσω σε εις χείρας αυτών και κατασκάψουσι το πορνείόν σου και καθελούσι την βάσιν σου και εκδύσουσί σε τα ιμάτιά σου και λήψονται τα σκεύη της καυχήσεώς σου και αφήσουσί σε γυμνήν και ασχημονούσαν

16:40  και άξουσιν επί σε όχλους και λιθοβολήσουσί σε εν λίθοις και κατασφάξουσί σε εν τοις ξίφεσιν αυτών

16:41  και εμπρήσουσι τους οίκους σου εν πυρί και ποιήσουσιν εν σοι εκδικήσεις ενώπιον γυναικών πολλών και αποστρέψω σε από πορνείας και μισθώματα ου μη δώσω ουκέτι

16:42  και επαφήσω τον θυμόν μου επί σε και εξαρθήσεται ο ζήλός μου εκ σου και αναπαύσομαι και ου μη μεριμνήσω έτι

16:43  ανθ΄ ων ουκ εμνήσθης την ημέραν της νηπιότητός σου και ελύπεις με εν πάσι τούτοις και ιδού εγώ τας οδούς σου εις κεφαλήν σου δέδωκα λέγει Αδωναϊ κύριος και ούτως ουκ εποίησας την ασεβειαν επί πάσαις ταις ανομίαις σου

16:44  ταύτα εστι πάντα όσα είπον κατά σου εν παραβολή λέγοντες καθώς η μήτηρ ούτως και η θυγάτηρ

16:45  η θυγάτηρ της μητρός σου συ ει η απωσαμένη τον άνδρα αυτής και τα τέκνα αυτής και αδελφή των αδελφών σου των απωσαμένων τους άνδρας αυτών και τα τέκνα αυτών η μήτηρ υμών Χετταία και ο πατήρ υμών Αμορραίος

16:46  η αδελφή σου η πρεσβυτέρα Σαμάρεια αυτή και αι θυγατέρες αυτής αι κατοικούσαι εξ ευωνύμων σου και η αδελφή σου η νεωτέρα η κατοικούσα εκ δεξιών σου Σόδομα και αι θυγατέρες αυτής

16:47  και ουδ΄ ως εν ταις οδοίς αυτών επορεύθης ουδέ κατά τας ανομίας αυτών εποίησας κατά μικρόν και υπέρκεισαι αυτάς εν πάσαις ταις οδοίς σου

16:48  ζω εγώ λέγει Αδωνάϊί κύριος ει πεποίηκε Σόδομα η αδελφή σου αυτή και αι θυγατέρες αυτής ον τρόπον εποίησας συ και αι θυγατέρες σου

16:49  πλην τούτο το ανόμημα Σοδόμων της αδελφής σου υπερηφανία εν πλησμονή άρτων και εν ευθηνία εσπατάλων αυτή και αι θυγατέρες αυτής τούτο υπήρχεν εν αυτή και ταις θυγατράσιν αυτής και χείρα πτωχού και πένητος ουκ αντελαμβάνοντο

16:50  και εμεγαλαύχουν και εποίησαν ανομήματα ενώπιον μού και εξήρα αυτας καθώς είδον

16:51  και Σαμάρεια κατά τας ημίσεις των αμαρτιών σου ουχ ήμαρτε και επλήθυνας τας ανομίας σου υπέρ αυτάς και εδικαίωσας τας αδελφάς σου εν πάσαις ταις ανομίαις σου αις εποίησας

16:52  και σου κόμισαι την βάσανόν σου εν η έφθειρας τας αδελφάς σου εν ταις αμαρτίαις σου αις ηνόμησας υπέρ αυτάς και εδικαίωσας αυτάς υπέρ σεαυτήν και συ αισχύνθητι και λάβε την ατιμίαν σου εν τω δικαιώσαί σε τας αδελφάς σου

16:53  και αποστρέψω τας αποστροφάς αυτών την αποστροφήν Σοδόμων και των θυγατέρων αυτής και αποστρέψω την αποστροφήν Σαμαρείας και των θυγατέρων αυτής και αποστρέψω την αποστροφήν σου εν μέσω αυτών

16:54  όπως κομίση την βάσανόν σου και ατιμωθήση εκ πάντων ων εποίησας εν τω σε παροργίσαι με

16:55  και η αδελφή σου Σόδομα και αι θυγατέρες αυτής αποκατασταθήσονται καθώς ήσαν απ΄ αρχής και Σαμάρεια και αι θυγατέρες αυτής αποκατασταθήσονται καθώς ήσαν απ΄ αρχής και συ και αι θυγατέρες σου αποκατασταθήσεσθε καθώς ήτε απ΄ αρχής

16:56  και ει μη ην Σόδομα η αδελφή σου εις ακοήν εν τω στόματί σου εν ταις ημέραις της υπερηφανίας σου

16:57  προ του αποκαλυφθήναι τας κακίας σου ον τρόπον νυν όνειδος ει θυγατέρων Συρίας και πάντων των κύκλω σου και θυγατέρων αλλοφύλων των περιεχουσών σε κύκλω

16:58  τας ασεβείας σου και τας ανομίας σου συ κεκόμισαι αυτάς λέγει κύριος

16:59  τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος και ποιήσω εν σοι καθώς εποίησας ως ητίμωσας την αράν τούτο παραβήναι την διαθήκην μου

16:60  και μνησθήσομαι εγω της διαθήκης μου της μετά σου εν ημέραις νηπιότητός σου και αναστήσω σοι την διαθήκην αιώνιον

16:61  και μνησθήση των οδών σου και εξατιμωθήση εν τω αναλαμβάνειν σε τας αδελφάς σου τας πρεσβυτέρας σου συν ταις νεωτέραις σου και δώσω αυτάς σοι εις οικοδομήν και ουκ εκ διαθήκης σου

16:62  και αναστήσω εγώ την διαθήκην μου μετά σου και επιγνώση ότι εγώ κύριος

16:63  όπως μνησθής και αισχυνθής και μη η σοι έτι ανοίξαι το στόμα σου από προσώπου της ατιμίας σου εν τω εξιλάσκεσθαί με σοι κατά πάντα όσα εποίησας λέγει Αδωναϊ κύριος

Chapter 17

17:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

17:2  υιέ ανθρώπου διήγησαι διήγημα και ειπέ παραβολήν επί τον οίκον του Ισραλη

17:3  και ερείς τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ο αετός ο μέγας ο μεγαλοπτέρυγος ο μακρός τη εκτάσει πλήρης ονύχων ος έχει το ήγημα εισελθείν εις τον Λίβανον και έλαβε τα επίλεκτα της κέδρου

17:4  τα άκρα της απαλότητος απέκνισε και ήνεγκεν αυτά εις γην Χαναάν εις πόλιν τετειχισμένην έθετο αυτά

17:5  και έλαβεν από του σπέρματος της γης και έδωκεν αυτό εις το πεδίον σπόριμον φυτόν εν ύδατι πολλώ επιβλεπόμενον έταξεν αυτό

17:6  και ανέτειλε και εγένετο εις άμπελον ασθενούσαν και μικράν τω μεγέθει του επιφαίνεσθαι τα κλήματα αυτής επ΄ αυτήν και αι ρίζαι αυτής υποκάτω αυτής ήσαν και εγένετο εις άμπελον και εποίησεν απώρυγας και εξέτεινε την αναδενδράδα αυτής

17:7  και εγένετο αετός έτερος μέγας μεγαλοπτέρυγος και πολύς όνυξι και ιδού η άμπελος αυτή περιπεπλεγμένη επ΄ αυτόν και αι ρίζαι αυτής επ΄ αυτόν και τα κλήματα αυτής εξαπέστειλεν αυτώ του ποτίσαι αυτήν συν τω βόλω από της φυτείας αυτής

17:8  εις πεδίον καλόν εφ΄ ύδατι πολλώ αύτη πιαίνεται του ποιήσαι βλαστούς και φέρειν καρπόν του είναι εις άμπελον μεγάλην

17:9  διά τούτο ειπέ τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ει κατευθυνεί ουχί αι ρίζαι της απαλότητος αυτής και ο καρπός σαπήσεται και ξηρανθήσεται πάντα τα προανατέλλοντα αυτής και ουκ εν βραχίονι μεγάλω ουδέ εν λαώ πολλώ του εκσπάσαι αυτήν εκ ριζών αυτής

17:10  και ιδού πιαίνεται μη κατευθηνή ουχί εν τω άψασθαι αυτής άνεμον τον καύσωνα ξηρανθήσεται ξηρασία συν τω βόλω της ανατολής αυτής ξηρανθήσεται

17:11  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

17:12  είπον δη προς τον οίκον τον παραπικραίνοντα ουκ επίστασθε τι εστιν ταύτα είπον αυτοίς ιδού έρχεται βασιλεύς Βαβυλώνος επί Ιερουσαλήμ και λήψεται τον βασιλέα αυτής και τους άρχοντας αυτής και άξει αυτούς προς εαυτόν εις Βαβυλώνα

17:13  και λήψεται εκ του σπέρματος της βασιλείας και διαθήσεται προς αυτόν διαθήκην και εισάξει αυτόν εν αρά και τους ηγουμένους της γης λήψεται

17:14  του γενέσθαι εις βασιλείαν ασθενή το καθόλου μη επαίρεσθαι αλλά φυλάσσειν την διαθήκην αυτού και ιστάνειν αυτήν

17:15  και αποστήσεται απ΄ αυτού του εξαποστέλλειν αγγέλους εις Αίγυπτον του δούναι αυτώ ίππους και λαόν πολύν ει κατευθυνεί ει διασωθήσεται ο ποιών εναντία και παραβαίνων διαθήκην ει διασωθήσεται

17:16  ζω εγώ λέγει Αδωναϊ κύριος εάν μη εν τω τόπω του βασιλέως του βασιλεύσαντος αυτόν ος ητίμωσε την αράν μου και παρέβη την διαθήκην μου μετ΄ αυτού εν μέσω Βαβυλώνος τελευτήσει

17:17  και ουκ εν δυνάμει μεγάλη ουδέ εν όχλω πολλώ ποιήσει προς αυτόν Φαραώ πόλεμον εν χαρακοβολία και εν οικοδομή βελοστάσεων του εξάραι ψυχάς πολλάς

17:18  και ητίμωσεν ορκωμοσίαν του παραβήναι διαθήκην και ιδού δέδωκε την χείρα αυτού και πάντα ταύτα εποίησεν αυτώ μη σωθήσεται

17:19  διά τούτο ειπέ τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ζω εγώ εάν την ορκωμοσίαν μου ην ητίμωσε και την διαθήκην μου ην παρέβη και δώσω αυτήν εις κεφαλήν αυτού

17:20  και εκπετάσω επ΄ αυτόν το δικτυόν μου και αλώσεται εν τη περιοχή αυτού και άξω αυτόν εις Βαβυλώνα και διακριθήσομαι μετ΄ αυτού εκεί περί της αδικίας αυτού ης ηδίκησεν εν εμοί

17:21  εν πάσαις ταις φυγάσιν αυτού εν πάση παραταξει αυτού εν ρομφαία πεσούνται και τους καταλοίπους εις πάντα άνεμον διασπερώ και επιγνώσεσθε διότι εγώ κύριος λελάληκα

17:22  ότι τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος και λήψομαι εγώ εκ των επιλέκτων της κέδρου εκ κορυφής και δώσω από κεφαλής παραφυάδων αυτής εκ καρδίας αυτής αποκνιώ και καταφυτεύσω επ΄ όρος υψηλού

17:23  και κρεμάσω αυτόν εν όρει μετεώρω Ισραήλ και καταφυτεύσω αυτό και εξοίσει βλαστόν και ποιήσει καρπόν και έσται εις κέδρον μεγάλην και αναπαύσεται υποκάτω αυτού παν όρνεον και παν πετεινόν υπό την σκιάν των κλάδων αυτού αναπαύσεται και τα κλήματα αυτού αποκατασταθήσεται

17:24  και γνώσονται πάντα τα ξύλα του πεδίου ότι εγώ κύριος ο ταπεινών ξύλον υψηλόν και υψών ξύλον ταπεινόν και ξηραίνων ξύλον χλωρόν και αναθάλλων ξύλον ξηρόν εγώ κύριος λελάληκα και ποιήσω

Chapter 18

18:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

18:2  υιέ ανθρώπου τις υμίν η παραβολή αυτη επί της γης του Ισραήλ λέγοντες οι πατέρες έφαγον όμφακα και οι οδόντες των τέκνων εγομφίασαν

18:3  ζω εγώ λέγει Αδωναϊ κύριος εάν γένηται έτι λεγομένη η παραβολή αύτη εν τω Ισραήλ

18:4  ότι πάσαι αι ψυχαί εμαί εισιν ον τρόπον η ψυχή του πατρός και η ψυχή του υιόυ εμαί εισιν η ψυχή η αμαρτάνουσα αύτη αποθανείται

18:5  ο δε άνθρωπος ος έσται δίκαιος ο ποιών κρίμα και δικαιοσύνην

18:6  επί των ορέων ου φάγεται και τους οφθαλμούς αυτού ου μη επάρη προς τα ενθυμήματα οίκου Ισραήλ και την γυναίκα του πλησίον αυτού ου μη μιανή και προς γυναίκα εν αφέδρω ούσαν ου προσεγγιεί

18:7  και άνθρωπον ου μη καταδυναστεύση και ενεχυρασμόν οφείλοντος αποδώσει και άρπαγμα ουχ αρπάται τον άρτον αυτού τω πεινώντι δώσει και γυμνόν περιβαλεί ιμάτιον

18:8  το αργύριον αυτού επί τόκω ου δώσει και πλεονασμόν ου λήψεται απο αδικίας αποστρέψει την χείρα αυτού κρίμα δίκαιον ποιήσει αναμέσον ανδρός και του πλησίον αυτού

18:9  και εν τοις προστάγμασί μου πεπόρευται και τα δικαιώματά μου πεφύλακται του ποιήσαι αυτά δίκαιος ούτός εστι ζωή ζήσεται λέγει Αδωναϊ κύριος

18:10  και εάν γεννήση υιόν λοιμόν εκχέοντα αίμα και ποιούντα αμαρτήματα

18:11  εν τη οδώ του πατρός αυτού του δικαίου ουκ επορεύθη αλλα και επί των ορέων έφαγε και την γυναίκα του πλησίον αυτού εμίανε

18:12  και πτωχόν και πένητα κατεδυνάστευσε και άρπαγμα ήρπασε και ενεχυρασμόν ουκ απέδωκε και εις τα είδωλα έθετο τους οφθαλμούς αυτού ανομίαν πεποίηκε

18:13  μετά τόκου έδωκε και πλεονασμόν έλαβεν ούτος ζωή ου ζήσεται πάσας τας ανομίας ταύτας εποίησε θανάτω θανατωθήσεται το αίμα αυτού επ΄ αυτόν έσται

18:14  εάν δε γεννήση υιόν και είδη πάσας τας αμαρτίας του πατρός αυτού ας εποίησε και φοβηθή και μη ποιήση κατά ταύτα

18:15  επί των ορέων ου βέβρωκε και τους οφθαλμούς αυτού ουκ έθετο εις τα ενθυμήματα οίκου Ισραήλ και την γυναίκα του πλησίον αυτού ουκ εμίανε

18:16  και άνθρωπον ου κατεδυνάστευσε και ενεχυρασμόν ουκ ενεχύρασε και άρπαγμα ουχήρπασε τον άρτον αυτού πεινώντι έδωκε και γυμνόν περιέβαλεν ιμάτιον

18:17  και από αδικίας απέστρεψε την χείρα αυτού τόκον και πλεονασμόν ουκ έλαβε δικαιοσύνην εποίησε και εν τοις προστάγμασί μου επορεύθη ου τελευτήσει εν ταις αδικίας του πατρός αυτού ζωή ζήσεται

18:18  ο δε πατήρ αυτού θλίψει έθλιψε και αρπαγμα ήρπασε και εναντία εποίησεν εν μέσω του λαού αυτού και αποθανειται εν τη αδικία αυτού

18:19  και ερείτε τι ότι ουκ έλαβε ο υιός την αδικίαν του πατρός αυτού ότι ο υιός κρίμα και δικαιοσύνην και έλεος πεποίηκε πάντα τα νόμιμά μου συνετήρησε και εποίησεν αυτά ζωή ζήσεται

18:20  η δε ψυχή η αμαρτάνουσα αυτη αποθανείται ο δε υιός ου λήψεται την αδικίαν του πατρός και ο πατήρ ου λήψεται την αδικίαν του υιόυ δικαιοσύνη δικαίου επ΄ αυτόν έσται και ανομία ανόμου επ΄ αυτόν έσται

18:21  και ο άνομος εάν επιστρέψη εκ πασών των ανομιών αυτού ων εποίησε και φυλάξηται πάσας τας εντολάς μου και ποιήση κρίμα και δικαιοσύνην και έλεος ζωή ζήσεται και ουκ αποθανείται

18:22  πάντα τα παραπτώματα αυτού όσα εποίησεν ου μνησθήσεται αυτώ εν τη δικαιοσύνη αυτού η εποίησε ζήσεται

18:23  μη θελήσει θελήσω τον θάνατον του ανόμου λέγει Αδωναϊ κύριος ως το αποστρέψαι αυτόν εκ της οδού αυτού της πονηράς και ζήσαι αυτόν

18:24  εν δε τω αποστρέψαι δίκαιον από της δικαιοσύνης αυτού και ποιήσαι αδικίαν κατά πάσας τας αδικίας ας εποίησεν ο άνομος εάν ποιήση ου ζήσεται πάσαι αι δικαιοσύναι αυτού ας εποίησεν ου μη μνησθώσιν εν τω παραπτώματι αυτού ω παρέπεσε και εν ταις αμαρτίαις αυτού αις ήμαρτεν εν αυταίς αποθανείται

18:25  και είπατε ου κατευθύνει η οδός κυρίου ακούσατε δη οίκος Ισραήλ μη η οδός μου ου κατευθύνει ουχί αι οδοί υμών κατευθυνει

18:26  εν τω αποστρέψαι τον δίκαιον από της δικαιοσύνης αυτού και ποιήση παράπτωμα και αποθανη εν τω παραπτώματι ω εποίησεν εν αυτώ αποθανείται

18:27  και εν τω αποστρέψαι άνομον από της ανομίας αυτού ης εποίησε και ποιήσει κρίμα και δικαιοσύνην ούτος την ψυχήν αυτού εφύλαξε

18:28  και είδε και απέστρεψεν από πασών των ασεβειών αυτού ων εποίησε ζωή ζήσεται ου μη αποθάνη

18:29  και λέγουσιν ο οίκος του Ισραήλ ου κατορθοί η οδός κυρίου μη η οδός μου ου κατορθοί οίκος Ισραήλ ουχί η οδός υμών ου κατορθοί

18:30  διά τούτο έκαστον κατά την οδόν αυτού κρινώ υμάς οίκος Ισραήλ λέγει Αδωναϊ κύριος επιστράφητε και αποστρέψατε εκ πασών των ασεβειών υμών και ουκ έσονται υμίν εις κόλασιν αδικίας

18:31  απορρίψατε αφ΄ εαυτών πάσας τας ασεβείας υμών ας ησεβήσατε εις εμέ και ποιήσατε εαυτοίς καρδίαν καινήν και πνεύμα καινόν και ινατί αποθνήσκετε οίκος Ισραήλ

18:32  διότι ου βούλομαι τον θάνατον του αποθνήσκοντος λέγει Αδωναϊ κύριος επιστρέψατε ουν και ζήσετε

Chapter 19

19:1  και συ λάβε θρήνον επί τον άρχοντα του Ισραήλ

19:2  και ερείς τι η μήτηρ σου επί σκύμνους εν μέσω λεόντων εγενήθη εν μέσω λεόντων επλήθυνε σκύμνους αυτής

19:3  και απεπήδησεν εις των σκύμνων αυτής λέων εγένετο και έμαθε του αρπάζειν αρπάγματα ανθρώπους έφαγε

19:4  και ήκουσαν περί αυτού έθνη και συνελήφθη εν τη διαφθορά αυτών και ήγαγον αυτόν εν κημώ εις γην Αιγύπτου

19:5  και είδεν ότι απώσται απ΄ αυτής και απώλετο η υπόστασις αυτής και έλαβεν άλλον εκ των σκύμνων αυτής λέοντα έταξεν αυτόν

19:6  και ανεστρέφετο εν μέσω λεόντων λέων εγένετο και έμαθεν αρπάζειν αρπάγματα και ανθρώπους έφαγε

19:7  και ενέμετο εν τω θράσει αυτού και τας πόλεις αυτών εξηρήμωσε και ηφάνισε γην και το πλήρωμα αυτής από φωνής ωρυώματος αυτού

19:8  και επέθεντο επ΄ αυτόν έθνη κυκλόθεν εκ των χωρών και εξεπέτασαν επ΄ αυτόν δίκτυα αυτών και εν τη διαφθορά αυτών συνελήφθη

19:9  και έθεντο αυτόν εν κημώ και εν γαλεάγρα και ήγαγον αυτόν προς τον βασιλέα Βαβυλώνος και εισήγαγον αυτόν εις φυλακήν όπως μη ακουσθή η φωνή αυτού έτι επί τα όρη του Ισραήλ

19:10  η μήτηρ σου ως άμπελος ως άνθος ροάς εν ύδατι πεφυτευμένης ο καρπός αυτής και ο βλαστός αυτής εγένετο εξ ύδατος πολλού

19:11  και εγένετο αυτή ράβδος ισχύος επί φυλήν ηγουμένων και υψώθη τω μεγέθει αυτής εν μέσω στελέχων και είδε το μέγεθος αυτής εν πλήθει κλημάτων αυτής

19:12  και κατεκλάσθη εν θυμώ επί την γην ερρίφη και άνεμος καύσων εξήρανε τα εκλεκτά αυτής εξεδικήθησαν και εξηράνθσαν αι ράβδοι της ισχύος αυτής πυρ ανήλωσεν αυτήν

19:13  και νυν πεφυτεύκασιν αυτήν εν τη ερήμω εν γη ανύδρω και διψώση

19:14  και εξήλθε πυρ εκ ράβδου εκλεκτών αυτής και κατέφαγεν αυτήν και ουκ ην εν αυτή ράβδος ισχύος φυλής εις παραβολήν θρήνου εστί και έσται εις θρήνον

Chapter 20

20:1  και εγένετο εν τω έτει τω εβδόμω εν τω πέμπτω μηνί δεκάτη του μηνός ήλθον άνδρες εκ των πρεσβυτέρων του οίκου Ισραήλ επερωτήσαι τον κύριον και εκάθισαν προ προσώπου μου

20:2  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

20:3  υιέ ανθρώπου λάλησον προς τους πρεσβυτέρους του Ισραήλ και ερείς προς αυτούς τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ει επερωτήσαί με υμείς έρχεσθε ζω εγώ ει αποκριθήσομαι υμίν λέγει Αδωναϊ κύριος

20:4  ει εκδικήσω αυτούς εκδικήσει υιέ ανθρώπου τας ανομίας των πατέρων αυτών διαμάρτυραι αυτοίς

20:5  και ερείς προς αυτούς τάδε λέγει κυριός αφ΄ ης ημέρας ηρέτισα τον οίκον του Ισραήλ και εγνωρίσθην τω σπέρματι οίκου του Ιακώβ και εγνώσθην αυτοίς εν γη Αιγύπτου και αντελαβόμην τη χειρί μου αυτών λέγων εγώ κύριος ο θεός υμών

20:6  εν εκείνη τη ημέρα αντελαβόμην αυτών τη χειρί μου του εξαγαγείν αυτούς εκ γης Αιγύπτου εις την γην ην ητοίμασα αυτοίς γην ρέουσαν γάλα και μέλι κηρίον εστί παρά πάσαν την γην

20:7  και είπα προς αυτούς έκαστος τα βδελύγματα των οφθαλμών αυτού απορριψάτω και εν τοις επιτηδεύμασιν Αιγύπτου μη μιαίνεσθε εγώ κύριος ο θεός υμών

20:8  και απέστησαν απ΄ εμού και ουκ ηθέλησαν εισακούσαί μου έκαστος τα βδελύγματα των οφθαλμών αυτών ουκ απέρριψαν και τα επιτηδεύματα Αιγύπτου ουκ εγκατέλιπον και είπα του εκχέαι τον θυμόν μου επ΄ αυτούς του συντελέσαι την οργήν μου εν αυτοίς εν μέσω της Αιγύπτου

20:9  και εποίησα όπως το όνομά μου το παράπαν μη βεβηλωθή ενώπιον των εθνών ων αυτοί εισιν εν μέσω αυτών εν οις εγνώσθην προς αυτούς ενώπιον αυτών του εξαγαγείν αυτούς εκ γης Αιγύπτου

20:10  και εξήγαγον αυτούς εκ γης Αιγύπτου και ήγαγον αυτούς εις την έρημον

20:11  και έδωκα αυτοίς τα προστάγματά μου και τα δικαιώματά μου εγνώρισα αυτοίς ως αν ποιήση αυτά άνθρωπος και ζήσεται εν αυτοίς

20:12  και τα σάββατά μου έδωκα αυτοίς του είναι εις σημείον αναμέσον εμού και αναμέσον αυτών του γνώναι αυτούς ότι εγώ κύριος ο αγιάζων αυτούς

20:13  και παρεπίκρανάν με ο οίκος του Ισραήλ εν τη ερήμω εν τοις προστάγμασί μου ουκ εκπορεύθησαν και τα δικαιώματά μου απώσαντο α ποιήσει αυτά άνθρωπος και ζήσεται εν αυτοίς και τα σάββατά μου εβεβήλωσαν σφόδρα και είπα του εκχέαι τον θυμόν μου επ΄ αυτούς εν τη ερήμω του εξαναλώσαι αυτούς

20:14  και εποίησα όπως το όνομά μου το παράπαν μη βεβηλωθή ενώπιον των εθνών ων εξήγαγον αυτούς κατ΄ οφθαλμούς αυτών

20:15  και εγώ εξήρα την χείρά μου επ΄ αυτούς εν τη ερήμω το παράπαν του μη εισαγαγείν αυτούς εις την γην ην έδωκα αυτοίς γην ρέουσαν γάλα και μέλι κηρίον εστί παρά πάσαν την γην

20:16  ανθ΄ ων τα δικαιώματά μου απώσαντο και εν τοις προστάγμασί μου ουκ επορεύθησαν εν αυτοίς και τα σάββατά μου εβεβήλουν και οπίσω των ενθυμημάτων των καρδιών αυτών επορεύοντο

20:17  και εφείσατο αυτών ο οφθαλμός μου του μη εξαλείψαι αυτούς και ουκ εποίησα αυτούς εις συντέλειαν εν τη ερήμω

20:18  και είπον προς τα τέκνα αυτών εν τη ερήμω εν τοις νομίμοις των πατέρων υμών μη πορεύεσθε και τα δικαιώματα αυτών μη φυλάσσεσθε και εν τοις επιτηδεύμασιν αυτών μη συναναμίγνυσθε και μη μιαίνεσθε

20:19  εγώ κύριος ο θεός υμών εν τοις προστάγμασί μου πορεύεσθε και τα δικαιώματά μου φυλάσσεσθε και ποιείτε αυτά

20:20  και τα σάββατά μου αγιάζετε αυτά και έσται εις σημείον αναμέσον εμού και υμών του γινώσκειν ότι εγώ κύριος ο θεός υμών

20:21  και παρεπίκρανάν με και τα τέκνα αυτών εν τοις προστάγμασί μου ουκ επορεύθησαν και τα δικαιώματά μου ουκ εφυλάξαντο του ποιήσαι αυτά α ποιήσει άνθρωπος και ζήσεται εν αυτοίς και τα σάββατά μου εβεβήλωσαν και είπον του εκχέαι τον θυμόν μου επ΄ αυτούς και του συντελέσαι την οργήν μου επ΄ αυτούς εν τω ερήμω

20:22  και επέστρεψα την χείρά μου αυτοίς και εποίησα ένεκεν εμού όπως το όνομά μου το παράπαν μη βεβηλωθή ενώπιον των εθνών αφ΄ ων εξήγαγον αυτούς κατ΄ οφθαλμούς αυτών

20:23  και εξήρα την χείρά μου επ΄ αυτούς εν τη ερήμω του διασκορπίσαι αυτούς εν τοις έθνεσι και διασπείραι αυτούς εν ταις χώραις

20:24  ανθ΄ ων τα δικαιώματά μου ουκ εποίησαν και τα προστάγματά μου απώσαντο και τα σάββατά μου εβεβήλουν και οπίσω των ενθυμημάτων των πατέρων αυτών ήσαν οι οφθαλμοί αυτών

20:25  και εγώ έδωκα αυτοίς προστάγματα ου καλά και δικαιώματα εν οις ου ζήσονται εν αυτοίς

20:26  και μιανώ αυτούς εν τοις δόγμασιν αυτών εν τω διαπορεύεσθαί με παν διανοίγον μήτραν όπως αφανίσω αυτούς ίνα γνώσιν ότι εγώ κύριος

20:27  διά τούτο λάλησον προς τον οίκον του Ισραήλ υιέ ανθρώπου και ερείς προς αυτούς τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος έως τούτου παρώργισάν με οι πατέρες υμών εν τοις παραπτώμασιν αυτών εν οις παρέπεσον εις εμέ

20:28  και εισήγαγον αυτούς εις την γην ην ήρα την χείρά μου του δούναι αυτήν αυτοίς και είδον πάντα βουνόν υψηλόν και παν ξύλον κατάσκιον και έθυσαν εκεί τοις θεοίς αυτών και έταξαν εκεί οργήν των δώρων και έταξαν εκεί οσμήν ευωδίας αυτών και έσπεισαν εκεί σπονδάς αυτών

20:29  και είπα προς αυτούς τι εστίν Αβαμά ότι υμείς εισπορεύεσθε εκεί και επεκάλεσαν το όνομα αυτού Αβαμά έως της σήμερον ημέρας

20:30  διά τούτο είπον προς τον οίκον του Ισραήλ τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ει εν ταις ανομίαις των πατέρων υμών υμείς μιαίνεσθε και οπίσω των βδελυγμάτων αυτών υμείς εκπορνεύετε

20:31  και εν ταις απαρχαίς των δομάτων υμών και εν τοις αφορισμοίς υμών εν τω διάγειν τα τέκνα υμών εν πυρί υμείς μιαίνεσθε εν πάσι τοις ενθυμήμασιν υμών έως της σήμερον ημέρας και εγώ αποκριθώ υμίν οίκος του Ισραήλ ζω εγώ λέγει Αδωναϊ κύριος ει αποκριθήσομαι υμίν και ει αναβήσεται επί το πνεύμα υμών τούτο

20:32  και ουκ έσται ον τρόπον υμείς λέγετε εσόμεθα ως τα έθνη και ως αι φυλαί της γης του λατρεύειν ξύλοις και λίθοις

20:33  διά τούτο ζω εγώ λέγει Αδωναϊ κύριος εν χειρί κραταιά και εν βραχίονι υψηλώ και εν θυμώ κεχυμένω βασιλεύσω εφ΄ υμάς

20:34  και εξάξω υμάς εκ των λαών και εισδέξομαι υμάς εκ των χωρών ου διεσκορπίσθητε εν αυταίς εν χειρί κραταιά και εν βραχίονι υψηλώ και εν θυμώ κεχυμένω

20:35  και άξω υμάς εις την έρημον των λαών και διακριθήσομαι προς υμάς εκεί πρόσωπον κατά πρόσωπον

20:36  ον τρόπον διεκρίθην προς τους πατέρας υμών εν τη ερήμω γης Αιγύπτου ούτως κρινώ υμάς λέγει Αδωναϊ κύριος

20:37  και διάξω υμάς υπό την ράβδον μου και εισάξω υμάς εν αριθμώ

20:38  και εκλέξω εξ υμών τους ασεβείς και τους αφεστηκότας διότι εκ της παροικεσίας αυτών εξάξω αυτούς και εις την γην του Ισραήλ ουκ εισελεύσονται και επιγνωσεσθε διότι εγώ κύριος

20:39  και υμείς οίκος Ισραήλ τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος έκαστος τα επιτηδεύματα αυτού εξάρατε και μετά ταύτα ει υμείς εισακούετέ μου και το όνομά μου το άγιον ου βεβηλώσετε ουκέτι εν τοις δώροις υμών και εν τοις επιτηδεύμασιν υμών

20:40  διότι επί του όρους μου του αγίου επ΄ όρους υψηλού Ισραήλ λέγει Αδωναϊ κύριος εκεί δουλεύσουσί μοι πας οίκος Ισραήλ εις τέλος επί της γης και εκεί προσδέξομαι αυτούς και εκεί επισκέψομαι τας απαρχάς υμών και τας απαρχάς των αφορισμών υμών εν πάσι τοις αγιάσμασιν υμών

20:41  εν οσμή ευωδίας προσδέξομαι υμάς εν τω εξαγαγείν με υμάς εκ των λαών και εισδέχεσθαι υμάς εκ των χωρών εν αις διεσκορπίσθητε εν αυταίς και αγιασθήσομαι εν υμίν κατ΄ οφθαλμούς των λαών

20:42  και επιγνώσεσθε διότι εγώ κύριος εν τω εισαγαγείν με υμάς εις την γην του Ισραήλ εις ην ήρα την χείρά μου του δούναι αυτήν τοις πατράσιν υμών

20:43  και μνησθήσεσθε εκεί των οδών υμών και των επιτηδευμάτων υμών οις εμιαίνεσθε εν αυτοίς και κόψεσθε τα πρόσωπα υμών εν πάσαις ταις κακίαις υμών

20:44  και επιγνώσεσθε διότι εγώ κύριος εν τω ποιήσαί με ούτως υμίν όπως το όνομά μου μη βεβηλωθή ου κατά τας οδούς υμών τας πονηράς ουδέ κατά τα επιτηδεύματα υμών τα διεφθαρμένα οίκος Ισραήλ λέγει Αδωναϊ κύριος

20:45  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

20:46  υιέ ανθρώπου στήρισον το πρόσωπόν σου επί Θαιμάν και επίβλεψον επί Δαρώρ και προφήτευσον επί δρυμόν ηγούμενον Ναγέβ

20:47  και ερείς τω δρυμώ Ναγέβ άκουε λόγον κυρίου τάδε λέγει κύριος ιδού εγώ ανάπτω εν σοι πυρ και καταφάγεται εν σοι παν ξύλον χλωρόν και παν ξύλον ξηρόν ου σβεσθήσεται η φλοξ η εξαφθείσα και κατακαυθήσεται εν αυτή παν πρόσωπον από απηλιώτου έως βορρά

20:48  και επιγνώσεται πάσα σαρξ ότι εγώ κύριος εξέκαυσα αυτό και ου σβεσθήσεται

20:49  και είπον μηδαμώς κύριε κύριε αυτοί λέγουσι προς με ουχί παραβολή εστι λεγομένη αύτη

Chapter 21

21:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

21:2  διά τούτο προφήτευσον υιέ ανθρώπου και στηρισον το πρόσωπόν σου επί Ιερουσαλήμ και επίβλεψον επί τα άγια αυτών και προφήτευσον επί την γην του Ισραήλ

21:3  και ερείς προς την γην του Ισραήλ τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ιδού εγώ προς σε και εκσπάσω το εγχειρίδιόν μου εκ του κολεού αυτού και εξολοθρεύσω εκ σου άνομον και άδικον

21:4  ανθ΄ ων εξολοθρεύσω εκ σου άδικον και άνομον ούτως εξελεύσεται το εγχειρίδιόν μου εκ του κολεού αυτού επί πάσαν σάρκα από απηλιώτου έως βορρά

21:5  και επιγνώσεται πάσα σαρξ ότι εγώ κύριος εξέσπασα το εγχειρίδιον μου εκ του κολεού αυτού και ουκ αποστρέψει ουκέτι

21:6  και συ υιέ ανθρώπου καταστέναξον εν συντριβή οσφύος σου και εν οδύναις στενάξεις κατ΄ οφθαλμούς αυτών

21:7  και έσται εάν είπωσι προς σε ένεκε τίνος συ στενάζεις και ερείς επί τη αγγελία διότι έρχεται και θραυσθήσεται πάσα καρδία και παραλυθήσονται πάσαι χείρες και εκψύξει πάσα σαρξ και παν πνεύμα και πάντες μηροί μολυνθήσονται υγρασία ιδού έρχεται και έσται λέγει κύριος ο θεός

21:8  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

21:9  υιέ ανθρώπου προφήτευσον και ερείς τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος είπον ρομφαία ρομφαία οξύνου και θυμώθητι

21:10  όπως σφάξης σφάγια οξύνου όπως γένη εις στίλβωσιν ετοίμη εις παράλυσιν σφάζε εξουδένει απόθου παν ξύλον

21:11  και έδωκεν αυτήν ετοίμην του κρατείν χείρα αυτού εξηκονήθη η ρομφαία εστίν ετοίμη του δούναι αυτήν εις χείρα αποκεντούντος

21:12  ανάκραγε και ολόλυξον υιέ ανθρώπου ότι αυτή εγένετο εν τω λαώ μου αυτή εν πάσι τοις αφηγουμένοις του Ισραήλ παροικήσουσιν επί ρομφαία εγένετο εν τω λαώ μου διά τούτο κρότησον επί την χείρά σου

21:13  ότι δεδικαίωται και τι ει και φυλή απωσθή ουκ έσται λέγει Αδωναϊ κύριος

21:14  και συ υιέ ανθρώπου προφήτευσον και κρότησον χείρα επί χείρα και διπλασιάσον ρομφαίαν η τρίτη ρομφαία τραυματιών εστι ρομφαία τραυματιών η μεγάλη και εκστήσεις αυτούς

21:15  όπως θραυσθή η καρδία και πληθυνθώσιν οι ασθενούντες επί πάσαν πύλην αυτών παραδέδονται εις σφάγια ρομφαίας εύγε οξεία γέγονεν εις σφαγήν εύγε γέγονεν εις στίλβωσιν ως αστραπή διαπορεύου

21:16  οξύνου εκ δεξιών και εξ ευωνύμων ου αν το πρόσωπόν σου εξεγείρηται

21:17  και εγώ δε κροτήσω χείρά μου προς χείρά μου και επαφήσω τον θυμόν μου εγώ κύριος λελάληκα

21:18  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

21:19  και συ υιέ ανθρώπου διάταξον σεαυτώ δύο οδούς του εισελθείν ρομφαίαν βασιλέως Βαβυλώνος εκ χώρας μιάς εξελεύσονται αι δύο αρχαί και χειρ εν αρχή οδού πόλεως επ΄ αρχής οδού διατάξεις

21:20  του εισελθείν ρομφαίαν επί Ραββάθ υιών Αμμών και επί τον Ιούδαν και επί Ιερουσαλήμ εν πολιορκία

21:21  διότι στήσεται βασιλεύς Βαβυλώνος επί την αρχαίαν οδόν επ΄ αρχής των δύο οδών του μαντεύσασθαι μαντείαν του αναβράσαι ράβδον και επερωτήσαι εν τοις γλυπτοίς και ήπατι σκοπήσασθαι

21:22  εκ δεξιών αυτού εγένετο το μαντείον επί Ιερουσαλήμ του βαλείν χάρακα του διανοίξαι στόμα εν βοή υψώσαι φωνήν μετά κραυγής του βαλείν χάρακα επί τας πύλας αυτής και βαλείν χώμα και οικοδομήσαι βελοστάσεις

21:23  και αυτός αυτοίς ως μαντευόμενος μαντείαν ενώπιον αυτών και αυτός αναμιμνήσκων αδικίαν αυτών του συλληφθήναι

21:24  διά τούτο τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ανθ΄ ων ανεμνήσατε τας αδικίας υμών εν τω αποκαλυφθήναι τας ασεβείας υμών του οραθήναι τας αμαρτίας υμών εν πάσαις ταις ανομίαις υμών και εν πάσι τοις επιτηδεύμασιν υμών ανθ΄ ων ανεμνήσατε εν τούτοις αλώσεσθε

21:25  και συ βέβηλε άνομε αφηγούμενε του Ισραήλ ου ήκει η ημέρα εν καιρώ αδικίας πέρας

21:26  τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος αφελού την κίδαριν και απόθου τον στέφανον αύτη ου τοιαύτη έσται εταπείνωσας το υψηλόν και ύψωσας το ταπεινόν

21:27  αδικίαν αδικίαν θήσομαι αυτήν ουδέ αυτή τοιαύτη έσται έως ου έλθη ω καθήκει και παραδώσω αυτώ

21:28  και συ υιέ ανθρώπου προφήτευσον και ερείς τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος προς τους υιούς Αμμών και προς τον ονειδισμόν αυτών και ερείς ρομφαία ρομφαία εσπασμένη εις σφάγια και εσπασμένη εις συντέλειαν εγείρου όπως στιλβής

21:29  εν τη οράσει σου τη ματαία και εν τω μαντεύεσθαί σε ψευδή του παραδούναί σε επί τραχήλους τραυματιών ανόμων ων ήκει η ημέρα εν καιρώ αδικίας πέρας

21:30  απόστρεφε εις τον κουλεόν σου εν τω τόπω τούτω ω γεγέννησαι εν τη γη τη ιδία σου κρινώ σε

21:31  και εκχεώ επί σοι την οργήν μου εν πυρί οργής μου εμφυσήσω εις σε και παραδώσω σε εις χείρας ανδρών βαρβάρων τεκταινόντων διαφθοράς

21:32  εν πυρί έση κατάβρωμα το αίμά σου έσται εν μέσω της γης σου ου μη γένηταί σου μνεία διότι εγώ κύριος λελάληκα

Chapter 22

22:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

22:2  και συ υιέ ανθρώπου ει κρίνεις την πόλιν των αιμάτων και παράδειξον αυτή πάσας τας ανομίας αυτής

22:3  και ερείς τάδε λέγει κύριος κύριος ω πόλις εκχέουσα αίμα εν μέσω αυτής του ελθείν καιρόν αυτής και ποιούσα ενθυμήματα καθ΄ εαυτής του μιαίνειν αυτήν

22:4  εν τοις αίμασίν σου οις εξέχεας παραπέπτωκας και εν τοις ενθυμήμασί σου οις εποίησας εμιαίνου και προσήγγισας τας ημέρας σου και ήγαγες καιρόν ετών σου διά τούτο δέδωκά σε εις ονειδισμόν τοις έθνεσι και εις εμπαιγμόν πάσαις ταις χώραις

22:5  ταις εγγιζούσαις προς σε και ταις μακράν απεχούσαις από σου και εμπαίξονταί σοι ακάθαρτος η ονομαστή και πολλή εν ταις ανομίαις

22:6  ιδού οι αφηγούμενοι οίκου Ισραήλ έκαστος προς τους συγγενείς αυτού συνεφύροντο εν σοι όπως εκχέωσιν αίμα

22:7  πατέρα και μητέρα εκακολόγουν εν σοι και προς τον προσήλυτον ανεστρέφοντο εν αδικίαις εν σοι ορφανόν και χήραν κατεδυνάστευον εν σοι

22:8  και τα άγιά μου εξουδένουν και τα σάββατά μου εβεβήλουν εν σοι

22:9  άνδρες λησταί ήσαν εν σοι όπως εκχέωσιν αίμα εν σοι και επί των ορέων ήσθιον εν σοι ανόσια εποίουν εν μέσω σου

22:10  αισχύνην πατρός απεκάλυψαν εν σοι και εν ακαθαρσίαις αποκαθημένην εταπείνουν εν σοι

22:11  έκαστος την γυναίκα του πλησίον αυτού ηνόμουν και έκαστος την νύμφην αυτού εμίαινεν εν ασεβεία και έκαστος την αδελφήν αυτού θυγατέρα του πατρός αυτού εταπείνουν εν σοι

22:12  δώρα ελάμβανον εν σοι όπως εκχέωσιν αίμα τόκον και πλεονασμόν ελάμβανον εν σοι και συνετελέσω συντέλειαν κακίας σου την εν καταδυναστεία εμού δε επελάθου λέγει Αδωναϊ κύριος

22:13  εάν δε πατάξω χείρά μου προς χείρά μου εφ΄ οις συντετέλεσαι οις εποίησας και επί τοις αίμασί σου τοις γεγενημένοις εν μέσω σου

22:14  ει υποστήσεται η καρδία σου ει κρατήσουσιν αι χείρές σου εν ταις ημέραις αις εγώ ποιώ εν σοι εγώ κύριος λελάληκα και ποιήσω

22:15  και διασκορπιώ σε εν τοις έθνεσι και διασπερώ σε εν ταις χώραις και εκλείψει η ακαθαρσία σου εκ σου

22:16  και κατακληρονομήσω εν σοι κατ΄ οφθαλμούς των εθνών και γνώσεσθε διότι εγώ κύριος

22:17  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

22:18  υιέ ανθρώπου ιδού γεγόνασί μοι ο οίκος Ισραήλ αναμεμιγμένος πάντες χαλκώ και σιδήρω και κασσιτέρω και μολίβδω εν μέσω καμίνου αργυρίου αναμεμιγμένοι εισί

22:19  διά τούτο ειπέ τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ανθ΄ ων εγένεσθε πάντες εις σύγκρασιν μίαν διά τούτο εγώ εισδέξομαι υμάς εν μέσον Ιερουσαλήμ

22:20  καθώς εισδέχεται άργυρος και χαλκός και σίδηρος και κασσίτερος και μόλιβδος εν μέσον καμίνου του εκφυσήσαι εις αυτήν πυρ εις το χωνευθήναι ούτως εισδέξομαι υμάς εν τη οργή μου και εν τω θυμώ μου και συνάξω και χωνεύσω υμάς

22:21  και εκφυσήσω εφ΄ υμάς εν πυρί οργής μου και χωνευθήσεσθε εν μέσω αυτής

22:22  ον τρόπον χωνεύεται αργύριον εν μέσω καμίνου ούτως χωνευθήσεσθε εν μέσω αυτής και επιγνώσεσθε ότι εγώ κύριος εξέχεα τον θυμόν μου εφ΄ υμάς

22:23  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

22:24  υιέ ανθρώπου ειπέ αυτή συ ει γη η ου βρεχομένη ουδέ υετός εγένετο επί σε εν ημέρα οργής

22:25  ης οι αφηγούμενοι εν μέσω αυτής ως λέοντες ωρυόμενοι αρπάζοντες αρπάγματα ψυχάς κατεσθίοντες εν δυναστεία και τιμάς λαμβάνοντες και αι χήραί σου επληθύνθησαν εν μέσω σου

22:26  και οι ιερείς αυτής ηθέτησαν τον νόμον μου και εβεβήλουν τα άγιά μου αναμέσον αγίου και βεβήλου ου διέστελλον και αναμέσον ακαθάρτου και του καθαρού ου διέστελλον και από των σαββάτων μου παρεκάλυπτον τους οφθαλμούς αυτών και εβεβηλούμην εν μέσω αυτών

22:27  οι άρχοντες αυτής εν μέσω αυτής ως λύκοι αρπάζοντες αρπάγματα του εκχέαι αίμα του απολέσαι ψυχάς όπως πλεονεξία πλεονεκτώσι

22:28  και οι προφήται αυτής αλείφοντες αυτούς πεσούνται ορώντες μάταια μαντευόμενοι ψευδή λέγοντες τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος και κύριος ου λελάληκε

22:29  τον λαόν της γης εκπιέζουντες αδικίαν και διαρπάζοντες αρπάγματα πτωχόν και πένητα καταδυναστεύοντες και προς τον προσήλυτον ουκ αναστρεφόμενοι μετά κρίματος

22:30  και εζήτουν εξ αυτών άνδρα αναστρεφόμενον ορθώς και εστώτα προ προσώπου μου ολοσχερώς εν τω καιρώ της οργής του μη εις τέλος εξαλείψαι αυτήν και ουχ εύρον

22:31  και εξέχεα επ΄ αυτήν τον θυμόν μου εν πυρί οργής μου του συντελέσαι τας οδούς αυτών εις κεφαλάς αυτών δέδωκα λέγει Αδωναϊ κύριος

Chapter 23

23:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

23:2  υιέ ανθρώπου δύο γυναίκες ήσαν θυγατέρες μητρός μιάς

23:3  και εξεπόρνευσαν εν Αιγύπτω εν τη νεότητι αυτών επόρνευσαν εκεί έπεσον οι μαστοί αυτών εκεί διεπαρθενεύθησαν

23:4  και τα ονόματα αυτών Οολλά η πρεσβυτέρα και Οολιβά η αδελφή αυτής και εγένοντό μοι και έτεκον υιούς και θυγατέρας και τα ονόματα αυτών Σαμάρεια Οολλά και Ιερουσαλήμ Οολιβά

23:5  και εξεπόρνευσεν η Οολλά απ΄ εμού και επέθετο επί τους εραστάς αυτής επί τους Ασσυρίους τους εγγίζοντας αυτή

23:6  ενδεδυκότας υακίνθινα ηγουμένους και στρατηγούς νεανίσκοι επιλέκτους πάντες ιππείς ιππαζομένους εφ΄ ίππων

23:7  και έδωκε την πορνείαν αυτής επ΄ αυτούς τους επιλεκτούς υιούς Ασσυρίων πάντες και επί πάντας εφ΄ ους επέθετο εν πάσι τοις ενθυμήμασιν αυτής εμιαίνετο

23:8  και την πορνείαν αυτής την εξ Αιγύπτου ουκ εγκατέλιπεν ότι μετ΄ αυτής εκοιμώντο εν νεότητι αυτής και αυτοί διεπαρθένευσαν αυτήν και εξέχεαν την πορνείαν αυτών επ΄ αυτήν

23:9  διά τούτο παρέδωκα αυτήν εις χείρας των εραστών αυτής εις χείρας υιών Ασσυρίων εφ΄ ους επετίθετο

23:10  αυτοί απεκάλυψαν την αισχύνην αυτής υιούς και θυγατέρας αυτής έλαβον και αυτήν εν ρομφαία απέκτειναν και εγένετο λάλημα εις γυναίκας και εποίησαν εκδικήσεις εν αυτή

23:11  και είδεν η αδελφή αυτής Οολιβά και διέφθειρε την επίθεσιν αυτής υπέρ αυτήν και την πορνείαν αυτής υπέρ την πορνείαν της αδελφής αυτής

23:12  επί τους υιούς των Ασσυρίων επέθετο ηγουμένους και στρατηγούς εγγύς αυτής ενδεδυκότας ευπάρυφα ιππείς ιππαζομένους εφ΄ ίππων νεανίσκους επιλέκτους πάντες

23:13  και ίδον ότι μεμίανται οδός μία των δύο

23:14  και προσέθετο επι την πορνείαν αυτής και ίδεν άνδρας εζωγραφημένους επί του τοίχου εικόνας Χαλδαίων εζωγραφημένους εν γραφίδι

23:15  εζωσμένους ποικίλματα επί τας οσφύας αυτών παραβαπτά επί των κεφαλών αυτών όψις τρισσή πάντων ομοίωμα υιών Βαβυλώνος Χαλδαίων γης πατρίδος αυτών

23:16  και επέθετο επ΄ αυτούς τη οράσει των οφθαλμών αυτής και εξαπέστειλεν αγγέλους προς αυτούς εις γην Χαλδαίων

23:17  και ήλθον προς αυτήν υιοί Βαβυλώνος εις κοίτην καταλυόντων και εμίαινον αυτήν επί τη πορνεία αυτών και εμιάνθη εν αυτοίς και απέστη η ψυχή αυτής απ΄ αυτών

23:18  και απεκάλυψε την πορνείαν αυτής και απεκάλυψεν την αισχύνην αυτής και απέστη η ψυχή μου απ΄ αυτής ον τρόπον απέστη η ψυχή μου από της αδελφής αυτής

23:19  και επλήθυνας την πορνείαν σου του αναμνήσαι ημέρας νεότητός σου εν αις επόρνευσας εν Αιγύπτω

23:20  και επέθου επί τους Χαλδαίους ων αι σάρκες αυτων ως σάρκες όνων και αιδοία ίππων τα αιδοία αυτών

23:21  και επεσκέψω την ανομίαν της νεότητός σου α εποίεις εν Αιγύπτω εν τω καταλύματί σου ου οι μαστοί της νεότητός σου έπεσον

23:22  διά τούτο Οολιβά τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ιδού εγώ εξεγείρω τους εραστάς σου επί σε αφ΄ ων απέστη η ψυχή σου απ΄ αυτών και επάξω αυτούς επί σε κυκλόθεν

23:23  υιούς Βαβυλώνος και πάντας τους Χαλδαίους Φακούθ και Σουδέ και Κουδέ και πάντας υιούς Ασσυρίων μετ΄ αυτών νεανίσκους επιλέκτους ηγεμόνας και στρατηγούς πάντας τριστάτας και ονομαστούς ιππεύοντας εφ΄ ίππων

23:24  και ήξουσιν επί σε πάντες από βορρά μεθ΄ όπλων και αρμάτων και τροχών και πλήθους λαών και θώρακας και ασπίδας και περικεφαλαίας περιθήσονται επί σε και βαλούσιν επί σε φυλακήν κύκλω και δώσω προ προσώπου αυτών κρίμα και εκδικήσουσί σε εν τοις κρίμασιν αυτών

23:25  και δώσω τον ζηλόν μου εν σοι και ποιήσουσι μετά σου εν οργή θυμού μυκτηρά σου και τα ώτά σου αφελούσι και τους καταλοίπους σου εν ρομφαία καταβαλούσιν αυτοί υιούς σου και τας θυγατέρας σου λήψονται και τους καταλοίπους σου καταφάγεται πυρ

23:26  και εκδύσουσί σε τον ιματισμόν σου και λήψονται τα σκεύη της καυχήσεως σου

23:27  και αποστρέψω τας ασεβείας σου εκ σου και την πορνείαν σου εκ γης Αιγύπτου και ου μη άρης τους οφθαλμούς σου επ΄ αυτούς και Αιγύπτου ου μη μνησθή έτι

23:28  διότι τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ιδού εγώ παραδίδωμί σε εις χείρας ων μισείς αφ΄ ων απέστη η ψυχή σου απ΄ αυτών

23:29  και ποιήσουσιν εν σοι εν μίσει και λήψονται πάντας τους πόνους σου και έση γυμνή και ασχημονούσα και αποκαλυφθήσεται η αισχύνη της πορνείας σου και της ασεβείας σου και η πορνεία σου

23:30  εποίησέ σοι ταύτα εν τω εκπορνεύσαι σε οπίσω των εθνών και εμιαίνου εν τοις ενθυμήμασιν αυτών

23:31  εν τη οδώ της αδελφής σου επορεύθης και δώσω το ποτήριον αυτής εις τας χείράς σου

23:32  τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος το ποτήριον της αδελφής σου πίεσαι το βαθύ και το πλατύ έσται εις γέλωτα και μυκτηρισμόν το πλεονάζον του συντελέσαι μέθην

23:33  και εκλύσεως πλησθήση ποτήριον αφανισμού και ποτήριον αδελφής σου Σαμαρείας

23:34  και πίεσαι αυτό και εκστραγγιείς και τα όστρακα αυτού κατατρώξη και τους μαστούς σου κατατιλείς και τας εορτάς σου και τας νουμηνίας σου αποστρέψω διότι εγώ λελάληκα λέγει Αδωναϊ κύριος

23:35  διά τούτο τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ανθ΄ ων επέλαθου μου και απέρριψάς με οπίσω του σώματός σου και συ λάβε την ασέβειάν σου και την πορνείαν σου

23:36  και είπε κύριος προς με υιέ ανθρώπου ει κρινείς την Οολλάν και την Οολιβάν και απαγγελείς αυταίς τας ανομίας αυτών

23:37  ότι εμοιχώντο και αίμα εν ταις χερσίν αυτών και τοις ενθυμήμασιν αυτών εμοιχώντο και τα τέκνα αυτών α εγέννησάν μοι διήγαγον αυτά αυτοίς διά πυρός

23:38  έως και ταύτα εποίησάν μοι εμίαινον τα άγιά μου εν τη ημέρα εκείνη και τα σάββατά μου εβεβήλουν

23:39  και εν τω σφάζειν αυτούς τα τέκνα αυτών τοις ειδώλοις αυτών και εισεπορεύοντο εις τα άγιά μου εν τη ημέρα εκείνη του βεβήλουν αυτά και ιδού ούτως εποίουν εν μέσω του οίκου μου

23:40  και έπεμπον τοις ανδράσι τοις ερχομένοις μακρόθεν οις αγγέλους εξαπέστειλαν προς αυτούς και άμα τω έρχεσθαι αυτούς ευθύς ελούου και εστιβίζου τους οφθαλμούς σου και εκόσμου κόσμω

23:41  και εκάθου επί κλίνης εστρωμένης και τράπεζα κεκοσμημένη έμπροσθεν αυτης και το θυμίαμα μου και το έλαιόν μου ετίθης έμπροσθεν αυτών και ευφραίνοντο εν αυτοίς

23:42  και φωνήν αρμονίας ανεκρούοντο προς άνδρας εκ πλήθους ανθρώπων ήκοντας οινωμένους εκ της ερήμου και εδίδουν ψέλλια επί τας χείρας αυτών και στέφανον καυχήσεως επί τας κεφαλάς αυτών

23:43  και είπον ουκ εν τούτοις μοιχεύουσι και έργα πόρνης και αυτή εξεπόρνευσε

23:44  και εισεπορεύοντο προς αυτήν ον τρόπον εισπορεύονται προς γυναίκα πόρνην ούτως εισεπορεύοντο προς Οολλάν και προς Οολιβάν τας γυναίκας τας ανόμους του ποιήσαι ανομίαν

23:45  και άνδρες δίκαιοι αυτοί και εκδικήσουσιν αυτάς εκδικήσει μοιχαλίδων και κρίσει εκχέουσιν αίμα ότι μοιχαλίδες εισί και αίμα εν χερσίν αυτών

23:46  τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ανάγαγε επ΄ αυτάς όχλον και δος εν αυταίς ταραχήν και διαρπαγήν

23:47  και λιθοβοληθήτωσαν λίθοις όχλων και κατακέντει αυτάς εν τοις ξίφεσιν αυτών υιούς αυτών και θυγατέρας αυτών αποκτενούσι και τους οίκους αυτών εμπρήσουσι

23:48  και αποστρέψω ασέβειαν εκ της γης και παιδευθήσονται πάσαι αι γυναίκες και ου μη ποιήσουσι κατά τας ασεβείας αυτών

23:49  και δοθήσεται η ασέβεια υμών εφ΄ υμάς και τας αμαρτίας των ενθυμημάτων υμών λήψεσθε και γνώσεσθε διότι εγώ κύριος

Chapter 24

24:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς με εν τω έτει τω εννάτω εν τω μηνί τω δεκάτω δεκάτη του μηνός λέγων

24:2  υιέ ανθρώπου γράψον σεαυτώ το όνομα της ημέρας από της ημέρας ταύτης αφ΄ ης απηρείσατο βασιλεύς Βαβυλώνος επί Ιερουσαλήμ από της ημέρας της σήμερον

24:3  και ειπέ επί τον οίκον τον παραπικραίνοντα παραβολήν και ερείς προς αυτούς τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος επίστησον τον λέβητα επίστησον και έκχεε εις αυτόν ύδωρ

24:4  και έμβαλε εις αυτόν τα διχοτομήματα αυτής παν διχοτόμημα καλόν σκέλος και ώμον εκσεσαρκισμένα από των οστών

24:5  εξ επιλέκτων κτηνών ειλημμένων και υπόκαιε τα οστά υποκάτω αυτών έζεσε εξέζεσε και ήψηται τα οστά αυτής εν μέσω αυτής

24:6  διά τούτο τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ω πόλις αιμάτων λέβης εν ω εστιν ιός εν αυτώ και ο ιός ουκ εξήλθεν εξ αυτής κατά μέλος αυτής εξήνεγκεν ουκ έπεσεν επ΄ αυτήν κλήρος

24:7  ότι αίμα αυτής εν μέσω αυτής εγένετο επί λεωπετρίαν τέταχα αυτό ουκ εκκέχυκα αυτό επί την γην του καλύψαι επ΄ αυτό γην

24:8  του αναβήναι θυμόν εις εκδίκησιν εκδικηθήναι δέδωκα το αίμα αυτής επί λεωπετρίαν του μη καλύψαι αυτό

24:9  διά τούτο τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ουαί πόλις των αιμάτων καγώ μεγαλυνώ τον δαλόν

24:10  και πληθυνώ τα ξύλα και ανακαύσω το πυρ όπως τακή τα κρέα και ελαττωθή ο ζωμός και τα οστά συμφρυγήσονται

24:11  και στη επί τους άνθρακας αυτής οπως προσκαυθή και θερμανθή ο χαλκός αυτής και τακή εν μέσω αυτής ακαθαρσιας αυτής και εκλείπη ο ιός αυτής

24:12  και ου μη εξέλθη εξ αυτής πολύς ο ιός αυτής

24:13  καταισχυνθήσεται ο ιός αυτής εν τη ακαθαρσία σου ζέμα και ανθ΄ ων εμιαίνου συ και ουκ εκαθαρίσθης από ακαθαρσίας σου και τι εάν μη καθαρισθής ουκέτι έως ου εμπλήσω τον θυμόν μου εν σοι

24:14  εγώ κύριος λελάληκα και ήξει και ποιήσω ου διαστελώ ουδέ μη ελεήσω και ου μη παρακληθώ κατά τας οδούς σου και κατά τα ενθυμήματά σου κρινώ σε λέγει Αδωναϊ κύριος

24:15  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

24:16  υιέ ανθρώπου ιδού εγώ λαμβάνω εκ σου τα επιθυμήματα των οφθαλμών σου εν παρατάξει ου μη κοπής ουδ΄ ου μη κλαυσθής ουδ΄ ου μη έλθη σοι δάκρυα

24:17  στενάξεις σιγών στεναγμός αίματος οσφύος εστίν ανθρώπινον πένθος ου ποιήση ουκ έσται το τρίχωμά σου συμπεπλεγμένον επί σε και τα υποδήματά σου εν τοις ποσί σου και ου μη παρακληθής εν χείλεσιν αυτών και άρτον ανδρών ου μη φάγης

24:18  και ελάλησα προς τον λαόν τοπρωϊ ον τρόπον ενετείλατό μοι και απέθανεν η γυνή μου εσπέρας και εποίησα τοπρωϊ ον τρόπον επετάγη μοι

24:19  και είπε προς με ο λαός ουκ απαγγέλεις ημίν τι εστι ταύτα α συ ποιείς

24:20  και είπα προς αυτούς λόγος κυρίου εγένετο προς με λέγων

24:21  ειπέ προς τον οίκον του Ισραήλ τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ιδού εγώ βεβηλώ τα άγιά μου φρύαγμα ισχύος υμών επιθυμήματα οφθαλμών υμών και υπέρ ων φείδονται αι ψυχαί υμών και οι υιοί υμών και αι θυγατέρες υμών ους εγκατελίπετε εν ρομφαία πεσούνται

24:22  και ποιήσετε ον τρόπον πεποίηκα από στόματος αυτών ου παρακληθήσεσθε και άρτον ανδρών ου φάγεσθε

24:23  και αι κόμαι υμών επί της κεφαλής υμών και τα υποδήματα υμών εν τοις ποσίν υμών ούτε μη κόψησθε ούτε μη κλαύσητε και εντακήσεσθε εν ταις αδικίαις υμών και παρακαλέσετε έκαστος τον αδελφόν αυτού

24:24  και έσται Ιεζεκιήλ υμίν εις τέρας και κατά πάντα όσα εποίησε ποιήσετε όταν έλθη ταύτα και επιγνώσεσθε διότι εγώ κύριος

24:25  και συ υιέ ανθρώπου ουχί εν τη ημέρα όταν λαμβάνω την ισχύν αυτών παρ΄ αυτών την έπαρσιν της καυχήσεως αυτών τα επιθυμήματα των οφθαλμών αυτών και την έπαρσιν της ψυχής αυτών υιούς αυτών και θυγατέρας αυτών

24:26  εν τη ημέρα εκείνη ήξει ο ανασωζόμενος προς σε του αναγγείλαί σοι εις τα ώτά σου

24:27  εν τη ημέρα εκείνη διανοιχθήσεται το στόμα σου προς τον ανασωζόμενον και λαλήσεις και ου μη αποκωφωθής ουκέτι και έση αυτοίς εις τέρας και επιγνώσονται διότι εγώ κύριος

Chapter 25

25:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

25:2  υιέ ανθρώπου στήρισον το πρόσωπόν σου επί τους υιούς Αμμών και προφήτευσον επ΄ αυτούς

25:3  και ερείς τοις υιοίς Αμμών ακούσατε λόγον Αδωναϊ κυρίου τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ανθ΄ ων επεχάρητε επί τα άγιά μου ότι εβεβηλώθη και επί την γην του Ισραήλ ότι ηφανίσθη και επί τον οίκον του Ιούδα ότι επορεύθησαν εν αιχμαλωσία

25:4  διά τούτο ιδού εγώ παραδίδωμι υμάς τοις υιοίς Κεδέμ εις κληρονομίαν και κατασκηνώσουσιν εν τη απαρτία αυτών εν σοι και δώσουσιν εν σοι τα σκηνώματα αυτών αυτοί φάγονται τους καρπούς σου και αυτοί πίονται την πιότητά σου

25:5  και δώσω την πόλιν του Αμμών εις νομάς καμήλων και τους υιούς Αμμών εις νομήν προβάτων και επιγνώσεσθε ότι εγώ κύριος

25:6  διότι τάδε λέγει κύριος ανθ΄ ων εκρότησας τη χειρί σου και εψόφησας τω ποδί σου και επεχάρης εν ψυχή σου επί την γην του Ισραήλ

25:7  διά τούτο ιδού εγώ εκτενώ την χείρά μου επί σε και δώσω σε εις διαρπαγήν εν τοις έθνεσι και εξολοθρεύσω σε εκ των λαών και απολώ σε εκ των χωρών απωλεία και επιγνώση ότι εγώ κύριος

25:8  τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ανθ΄ ων είπε Μωάβ και Σηείρ ιδού ον τρόπον πάντα τα έθνη ο οίκος Ιούδα

25:9  διά τούτο ιδού εγώ παραλύσω τον ώμον Μωάβ από πόλεων ακρωτηρίων αυτού εκλεκτήν γην οίκον Βεθιεσιμούθ επάνω πηγής πόλεως παραθαλασσίας

25:10  τους υιούς Κέδεμ επί τους υιούς Αμμών δέδωκα αυτούς εις κληρονομίαν όπως μη γένηται μνεία των υιών Αμμών εν τοις έθνεσι

25:11  και εν Μωάβ ποιήσω εκδίκησιν και επιγνώσονται ότι εγώ κύριος

25:12  τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ανθ΄ ων εποίησεν η Ιδουμαία εν τω εκδικήσαι αυτούς εκδίκησιν εις τον οίκον Ιούδα και εμνησικάκησαν και εξεδίκησαν δίκην απ΄ αυτών

25:13  διά τούτο τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος και εκτενώ την χείρά μου επί την Ιδουμαίαν και εξολοθρεύσω εξ αυτής άνθρωπον και κτήνος και θήσομαι αυτήν έρημον και εκ Θαιμάν και εκ Λεδάν διωκόμενοι εν ρομφαία πεσούνται

25:14  και δώσω την εκδίκησίν μου επί την Ιδουμαίαν εν χειρί λαού μου Ισραήλ και ποιήσουσιν εν τη Ιδουμαία κατά την οργήν μου και κατά τον θυμόν μου και επιγνώσονται την εκδίκησίν μου λέγει Αδωναϊ κύριος

25:15  διά τούτο τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ανθ΄ ων εποίησαν οι αλλόφυλοι εν εκδικήσει και εξανέστησαν εκδίκησιν επιχαίροντες εκ ψυχής του εξαλείψαι έως αιώνος

25:16  διά τούτο τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ιδού εγώ εκτείνω την χείρά μου επί τους αλλοφύλους και εξολοθρεύσω Κρήτας και απολώ τους καταλοίπους τους κατοικούντας την παραλίαν

25:17  και ποιήσω εν αυτοίς εκδικήσεις μεγάλας εν ελεγμοίς θυμού και επιγνώσονται ότι εγώ Αδωναϊ κύριος εν τω δούναι την εκδίκησίν μου επ΄ αυτούς

Chapter 26

26:1  και εγένετο εν τω ενδεκάτω έτει μία του μηνός εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

26:2  υιέ ανθρώπου ανθ΄ ων είπε Σορ επί Ιερουσαλήμ εύγε συνετρίβη απόλωλε τα έθνη επεστράφη προς με η πλήρης ηρήμωται

26:3  διά τούτο τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ιδού εγώ επί σε Σορ και ανάξω επί σε έθνη πολλά ως αναβαίνει η θάλασσα τοις κύμασιν αυτής

26:4  και καταβαλούσι τα τείχη Σορ και καταβαλούσι τους πύργους σου και λικμήσω τον χουν αυτής απ΄ αυτής και δώσω αυτήν εις λεωπετρίαν

26:5  ψυγμός σαγηνών έσται εν μέσω της θαλάσσης ότι εγώ λελάληκα λέγει Αδωναϊ κύριος και έσται εις προνομήν τοις έθνεσι

26:6  και αι θυγατέρες αυτής εν τω πεδίω μαχαίρα αναιρεθήσονται και γνώσονται ότι εγώ κύριος

26:7  ότι τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ιδού εγώ επάγω επί σε Σορ τον Ναβουχοδονόσορ βασιλέα Βαβυλώνος από του βορρά βασιλεύς βασιλέων εστί μεθ΄ ίππων και αρμάτων και ιππέων και συναγωγής εθνών πολλών σφόδρα

26:8  ούτος τας θυγατέρας σου τας εν τω πεδίω μαχαίρα ανελεί και δώσει επί σε προφυλακήν και περιοικοδομήσει σε και περιβαλεί σοι τάφρον και περιοικοδομήσει επί σε χάρακα κύκλω και περίστασιν όπλων και τας λόγχας αυτού απέναντί σου δώσει

26:9  τα τείχη σου και τους πύργους σου καθελεί εν τοις όπλοις εαυτού

26:10  από του πλήθους των ίππων αυτού κατακαλύψει σε ο κονιορτός αυτών και από της φωνής των ιππέων αυτού και των τροχών των αρμάτων αυτού σεισθήσεται τα τείχη σου εισπορευομένου αυτού τας πύλας σου ως εισπορευόμενος εις πόλιν εκ πεδίου

26:11  εν ταις οπλαίς των ίππων αυτού καταπατήσουσιν πάσας τας πλατείας σου τον λαόν σου μαχαίρα ανελεί και την υπόστασιν της ισχύος σου επί την γην κατάξει

26:12  και προνομεύσει την δύναμίν σου και σκυλεύσει τα υπάρχοντά σου και καταβαλεί τα τείχη σου και τους οίκους σου τους επιθυμητούς καθελεί και τους λίθους σου και τα ξύλα σου και τον χούν σου εις μέσον της θαλάσσης εμβαλεί

26:13  και καταλύσει το πλήθος των μουσικών σου και η φωνή των ψαλτηρίων σου ου μη ακουσθή έτι

26:14  και δώσω σε εις λεωπετρίαν ψυγμός σαγηνών έση ου μη οικοδομηθής έτι ότι εγώ κύριος ελάλησα λέγει Αδωναϊ κύριος

26:15  διότι τάδε λέγει κύριος τη Σουρ ουκ από φωνής της πτώσεως σου εν τω στενάξαι τραυματίας εν τω σπάσαι μάχαιραν εν μέσω σου σεισθήσονται αι νήσοι

26:16  και καταβήσονται από των θρόνων αυτών πάντες οι άρχοντες της θαλάσσης και αφελούνται τας μίτρας αυτών και τον ιματισμόν αυτών τον ποικίλον εκδύσονται εκστάσει εκστήσονται επί γην καθεδούνται και φοβηθήσονται την απώλειάν αυτων και στενάξουσιν επί σε

26:17  και λήψονται επί σε θρήνον και ερούσί σοι πως απώλου και κατελύθης εκ θαλάσσης η πόλις η επαινετή ήτις εγενήθη ισχυρά εν τη θαλάσση αυτή και οι κατοικούντες αυτήν η δούσα τον φόβον αυτής πάσι τοις κατοικούσιν αυτήν

26:18  και φοβηθήσονται αι νήσοι απ΄ ημέρας πτώσεως σου και ταραχθήσονται αι νήσοι εν τη θαλάσση από της εξοδίας σου

26:19  ότι τάδε λέγει κύριος κύριος όταν δω σε πόλιν ηρημωμένην ως τας πόλεις τας μη κατοικηθησομένας εν τω αναγαγείν με επί σε την άβυσσον και κατακαλύψει σε ύδωρ πολύ

26:20  και καταβιβάσω σε προς τους καταβαίνοντας εις βόθρον προς λαόν αιώνος και κατοικιώ σε εις βάθη της γης ως έρημον αιώνιον μετά καταβαινόντων εις βόθρον όπως μη κατοικηθής επί γης ζωής

26:21  απώλειάν σε δώσω και ουχ υπάρξεις έτι και ζητηθήση και ουχ ευρεθήση εις τον αιώνα λέγει Αδωναϊ κύριος

Chapter 27

27:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

27:2  και συ υιέ ανθρώπου λάβε επί Σορ θρήνον

27:3  και ερείς τη Σορ τη κατοικούση επί της εισόδου της θαλάσσης τω εμπορίω των λαών από νήσων πολλών τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος τη Σορ συ είπας εγώ περιέθηκα εμαυτή κάλλος μου

27:4  εν καρδία θαλάσσης τα όριά σου υιοί σου περιέθηκάν σοι κάλλος

27:5  κέδρος εκ Σάνειρ ωκοδομήθη σοι ταινίαι σανίδων κυπαρίσσου εκ του Λιβάνου ελήφθησαν του ποιήσαί σοι ιστούς ελατίνους

27:6  εκ της Βασανίτιδος εποίησαν τας κώπας σου τα ιερά σου εποίησαν εξ ελέφαντος οίκους αλσώδεις από νήσων των Χετείμ

27:7  βύσσος μετά ποικιλίας εξ Αιγύπτου εγένετό σοι εν στρωμνή του περιθείναί σοι δόξαν και περιβαλείν σε υάκινθος και πορφύρα εκ των νήσων Ελισαί και εγένετο περιβόλαιά σου

27:8  και οι άρχοντές σου οι κατοικούντες Σιδώνα και Αράδιοι εγένοντο κωπηλάται σου οι σοφοί σου Σορ οι ήσαν εν σοι ούτοι κυβερνήταί σου

27:9  οι πρεσβύτεροι Βιβλίων και οι σοφοί αυτών οι ήσαν εν σοι ούτοι ενίσχυον την βουλήν σου και πάντα τα πλοία της θαλάσσης και οι κωπηλάται αυτών εγένοντό σοι επί δυσμάς δυσμών

27:10  Πέρσαι και Λυδοί και Λίβυες ήσαν εν τη δυνάμει σου άνδρες πολεμισταί σου πέλτας και περικεφαλαίας εκρέμασαν εν σοι ούτοι έδωκαν την δόξαν σου

27:11  υιοί Αραδίων και η δύναμίς σου επί των τειχέων σου κύκλω αλλά και μηδοι εν τοις πύργοις σου ήσαν φυλακες τας φαρέτρας αυτών εκρέμασαν επί των ορμών σου κύκλω ούτοι ετελείωσάν σου το κάλλος

27:12  Καρχηδόνιοι έμποροί σου από πλήθους πάσης ισχύος σου αργύριον και χρυσίον και χαλκόν και σίδηρον και κασσίτερον και μόλιβδον έδωκαν την αγοράν σου

27:13  η Ελλάς και η σύμπασα και τα παρατείνοντα ούτοι ενεπορεύοντό σοι εν ψυχαίς ανθρώπων και σκεύη χαλκά έδωκαν τη εμπορία σου

27:14  εξ οίκου Θοργαμά ίππους και ιππείς και ημιόνους έδωκαν αγοράν σου

27:15  υιοί Ροδίων έμποροί σου από νήσων επλήθυναν την εμπορίαν σου οδόντας ελεφαντίνους και τοις εισαγομένοις αντεδίδους τους μισθούς σου

27:16  ανθρώπους εμπορίαν σου από πλήθους του συμμίκτου σου στακτήν και πορφύραν και βύσσον και ποικίλματα εκ Θαρσείς και Ρααμώθ και Κοδχόδ έδωκαν την αγοράν σου

27:17  Ιούδας και οι υιοί Ισραήλ ούτοι έμποροί σου εν πράσει σίτου και μύρων και πρώτον μέλι και έλαιον και ρητίνην έδωκαν εις τον σύμμικτόν σου

27:18  Δαμασκός εμπορία σου εν πλήθει έργων σου εκ πλήθους δυνάμεώς σου οίνος εκ Χελμόν και έριον στιλβον εκ Μιλήτου

27:19  Δαν και Ιαουάν και Μοόζηλ εις την αγοράν σου σίδηρος ειργασμένος και τροχοί εν τω συμμίκτω σου εισί

27:20  Δαιδάν έμποροί σου μετά κτηνών εκλεκτών εις άρματα

27:21  η Αραβία και πάντες οι άρχοντες Κηδάρ ούτοι έμποροί σου διά χειρός σου καμήλους και αμνούς και κριούς εν οις εμπορεύονταί σε

27:22  οι έμποροί σου Σαβά και Ραγμά αύτοι έμποροί σου μετά πρώτων ηδυσμάτων και λίθων χρηστών και χρυσόν έδωκαν την αγοράν σου

27:23  Χαράν και Χαναά και Αιδάν ούτοι έμποροί σου Σαβά και Ασσούρ και Χαλμάβ έμποροί σου

27:24  φέροντες εμπορίαν υάκινθον και θησαυρούς εκλεκτούς δεδεμένους εν σχοινίοις και κυπαρίσσινα

27:25  πλοία εν αυτοίς η εμποροί σου εν τω πλήθει των συμμίκτων σου και ενεπλήσθης και εβαρύνθης σφόδρα εν καρδία θαλασσών

27:26  εν ύδατι πολλώ ήγόν σε οι κωπηλάται σου το πνεύμα του νότου συνέτριψέ σε εν καρδία θαλάσσης

27:27  αι δυνάμεις σου και ο μισθός σου και οι σύμμικτοί σου και οι κωπηλάται σου και οι κυβερνήταί σου και οι σύμβουλοί σου και οι σύμμικτοί σου εκ των συμμίκτων σου και πάντες οι άνδρες οι πολεμισταί σου οι εν σοι και πάσα συναγωγή σου εν μέσω σου πεσούνται εν καρδία θαλάσσης εν τη ημέρα της πτώσεώς σου

27:28  προς την φωνήν της κραυγής σου οι κυβερνήταί σου φόβω φοβηθήσονται

27:29  και καταβήσονται από των πλοίων αυτών πάντες οι κωπηλάται σου και οι επιβάται και οι πρωρείς της θαλάσσης επί την γην στήσονται

27:30  και αλαλάξουσιν επί σε την φωνή αυτών και κεκράξονται πικρόν και επιθήσουσι γην επί την κεφαλήν αυτών και σποδόν υποστρώσονται

27:31  και ξυρήσονται επί σοι φαλάκρωμα και περιζώσονται σάκκον και κλαύσονται περί σου εν πικρασμώ ψυχής και κοπετόν πικρόν

27:32  λήψονται οι υιοί αυτών επί σε θρήνον και θρήνημα Σορ τις ώσπερ Τύρος κατασιγηθείσα εν μέσω της θαλάσσης

27:33  πόσον τινά εύρες μισθόν από της θαλάσσης ενέπλησας έθνη από του πλήθους σου και από του συμμίκτου σου επλούτησας πάντας βασιλείς της γης

27:34  νυν δε συνετρίβης εν τη θαλάσση εν βάθει ύδατος ο σύμμικτός σου και πάσα η συναγωγή σου εν μέσω σου έπεσον πάντες οι κωπηλάται σου

27:35  πάντες οι κατοικούντες τας νήσους στυγνάσουσιν επί σε και οι βασιλείς αυτών εκστάσει εκστήσονται και δακρύσει το πρόσωπον αυτών

27:36  έμποροί από εθνών εσύρισαν σε απώλεια εγένου και ουκέτι έση εις τον αιώνα

Chapter 28

28:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

28:2  και συ υιέ ανθρώπου ειπέ τω άρχοντι Τύρου τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ανθ΄ ων υψώθη η καρδία σου και είπας ο θεός ειμί εγώ κατοικίαν θεού κατώκησα εν καρδία θαλάσσης συ δε ει άνθρωπος και ου θεός και έδωκας την καρδίαν σου ως καρδίαν θεού

28:3  μη σοφώτερος ει συ του Δανιήλ η σοφοί ουκ επαίδευσάν σε τη επιστήμη αυτών

28:4  μη εν τη επιστήμη σου η εν τη φρονήσει σου εποίησας σεαυτώ δύναμιν και περιεποιήσω χρυσίον και αργύριον εν τοις θησαυροίς σου

28:5  η εν τη πολλή επιστήμη σου και τη εμπορία σου επλήθυνας δύναμίν σου και υψώθη η καρδία σου εν τη δυνάμει σου

28:6  διά τούτο τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος επειδή έδωκας την καρδίαν σου ως καρδίαν θεού

28:7  αντί τούτου ιδού εγώ επάγω επί σε αλλοτρίους λοιμούς από εθνών και εκκενώσουσι τας μαχαίρας αυτών επί σε επί το κάλλος της επιστήμης σου και στρώσουσι το κάλλος σου εις απώλειαν

28:8  και καταβιβάσουσί σε και αποθάνη θανάτω τραυματιών εν καρδία θαλάσσης

28:9  μη λέγων ερείς θεός ειμι εγώ ενώπιον των αναιρούντων σε συ δε ει άνθρωπος και ου θεός εν χειρί τιτρωσκόντων σε

28:10  θανατοις απεριτμήτων αποθάνη εν χερσίν αλλοτρίων ότι εγώ ελάλησα λέγει Αδωναϊ κύριος

28:11  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

28:12  υιέ ανθρώπου λάβε θρήνον επί τον άρχοντα Τύρου και ειπέ αυτώ τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος συ αποσφράγισμα ομοιώσεως πλήρης σοφίας και στέφανος κάλλους

28:13  εν τη τρυφή του παραδείσου του θεού εγενήθης πάντα λίθον χρηστόν ενδέδεσαι σάρδιον και τοπάζιον και σμάραγδον και άνθρακα και σάπφειρον και ίασπιν και αργύριον και χρυσίον και λιγύριον και αχάτην και αμέθυστον και χρυσόλιθον και βηρύλλιον και ονύχιον και χρυσίου ενέπλησας τους θησαυρούς σου και τας αποθήκας σου εν σοι

28:14  αφ ης ημέρας εκτίσθης και κατεσκευάσθης μετά του χερούβ κεχρισμένος παρά θεού και του κατασκηνούντος εν σκηνώματι και έθηκά σε εν όρει αγίω θεού εγενήθης εν μέσω λίθων πυρίνων

28:15  εγενήθης συ άμωμος εν ταις ημέραις σου αφ΄ ης ημέρας εκτίσθης έως ου ευρέθη τα αδικήματα εν σοι

28:16  από πλήθους της εμπορίας σου έπλησας τα ταμεία σου ανομίας και ήμαρτες και ετραυματίσθης από όρους του θεού και ήγαγέ σε το χερούβ το συσκιάζον εκ μέσων λίθων πυρίνων

28:17  υψώθη η καρδία σου επί τω κάλλει σου διεφθάρη η επιστήμη σου μετά του κάλλους σου διά το πλήθος των αμαρτιών σου επί την γην έρριψά σε εναντίον βασιλέων έδωκά σε παραδειγματισθήναι

28:18  διά το πλήθος των αμαρτιών σου και των αδικιών της εμπορίας σου εβεβήλωσας τα ιερά σου και εξάξω πυρ εκ μέσου σου τούτο καταφάγεταί σε και δώσω σε εις σποδόν επί της γης εναντίον πάντων των ορώντων σε

28:19  και πάντες οι επιστάμενοί σε εν τοις έθνεσι στυγνάσουσιν επί σε απώλεια εγένου και ουχ υπάρξεις έτι εις τον αιώνα

28:20  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

28:21  υιέ ανθρώπου στήρισον το πρόσωπόν σου επί Σιδώνα και προφήτευσον επ΄ αυτήν

28:22  και ειπέ τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ιδού εγώ επί σε Σιδών και ενδοξασθήσομαι εν σοι και γνώση ότι εγώ ειμι κύριος εν τω ποιήσαί με εν σοι κρίματα και αγιασθήσομαι εν σοι

28:23  και εξαποστελώ επί σε θάνατον και αίμα εν ταις πλατείαις σου και πεσούνται τετραυματισμένοι εν μαχαίραις εν σοι περικύκλω σου και γνώσονται ότι εγώ ειμι κύριος

28:24  και ουκ έσονται ουκέτι εν τω οίκω Ισραήλ σκόλοψ πικρίας και άκανθα οδύνης από πασών των περικύκλω αυτών των ατιμασάντων αυτούς και γνώσονται ότι εγώ ειμι Αδωναϊ κύριος

28:25  τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος και συνάξω τον οίκον Ισραήλ εκ των εθνών ου διεσκορπίσθησαν εκεί και αγιασθήσομαι εν αυτοίς ενώπιον των λαών και των εθνών και κατοικήσουσι επί της γης αυτών ην έδωκα τω δούλω μου Ιακώβ

28:26  και κατοικήσουσιν επ΄ αυτήν εν ελπίδι και οικοδομήσουσιν οικίας και φυτεύσουσιν αμπελώνας και κατοικήσουσιν εν ελπίδι όταν ποιήσω κρίμα εν πάσι τοις ατιμάσασιν αυτούς εν τοις κύκλω αυτών και γνώσονται ότι εγώ ειμι κύριος ο θεός αυτών και ο θεός των πατέρων αυτών

Chapter 29

29:1  εν τω έτει τω δεκάτω εν τω δεκάτω μηνί μία του μηνός εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

29:2  υιέ ανθρώπου στήρισον το πρόσωπόν σου επί Φαραώ βασιλέα Αιγύπτου και προφήτευσον επ΄ αυτόν και επ΄ Αίγυπτον όλην

29:3  λάλησον και ειπέ τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ιδού εγώ επί σε Φαραώ βασιλεύ Αιγύπτου τον δράκοντα τον μέγαν τον εγκαθήμενον εν μέσω των ποταμών αυτού τον λέγοντα εμοί εισιν οι ποταμοί και εγώ εποίησα αυτούς

29:4  και εγώ δώσω παγίδας εις τας σιαγόνας σου και προσκολλήσω τους ιχθύας του ποταμού σου προς τας πτέρυγάς σου και ανάξω σε εκ μέσου του ποταμού σου και πάντας τους ιχθύας του ποταμού ταις λεπίσιν σου προσκολλήσω

29:5  και καταβαλώ σε εν τάχει και πάντας τους ιχθύας του ποταμού σου επί προσώπου του πεδίου πέση και ου μη συναχθής και ου μη περισταλής τοις θηρίοις της γης και τοις πετεινοίς του ουρανού δέδωκά σε εις κατάβρωμα

29:6  και γνώσονται πάντες οι κατοικούντες Αίγυπτον ότι εγώ ειμι κύριος ανθ΄ ων εγενήθης ράβδος καλαμίνη τω οίκω Ισραήλ

29:7  ότε επελάβοντό σου τη χειρί αυτών και εθλάσθης και ότε επεκράτησεν επ΄ αυτούς πάσα χειρ και ότε επανεπαύσαντο επί σε συνετρίβης και συνέκλασας αυτών πάσαν οσφύν

29:8  διά τούτο τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ιδού εγώ επάγω επί σε ρομφαίαν και απολώ ανθρώπους από σου και κτήνη

29:9  και έσται η γη Αιγύπτου απώλεια και έρημος και γνώσονται ότι εγώ ειμι κύριος αντί του λέγειν σε οι ποταμοί εμοί εισι και εγώ εποίησα αυτούς

29:10  διά τούτο ιδού εγώ επί σε και επί πάντας τους ποταμούς σου και δώσω την γην Αιγύπτου εις έρημον ρομφαίαν και απώλειαν από Μαγδολού και Συήνης και έως ορίων Αιθιόπων

29:11  ου μη διέλθη εν αυτή πους ανθρώπου και πους κτήνους ου μη διέλθη αυτήν και ου κατοικηθήσεται τεσσαράκοντα έτη

29:12  και δώσω την γην αυτής εις απώλειαν εν μέσω γης ηρημωμένης και αι πόλεις αυτής εν μέσω πόλεων ηρημωμένων έσονται αφανισμός τεσσαράκοντα έτη και διασπερώ Αίγυπτον εν τοις έθνεσι και λικμήσω αυτούς εν ταις χώραις

29:13  τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος μετά τεσσαράκοντα έτη συνάξω Αιγυπτίους από των εθνών ου διεσκορπίσθησαν εκεί

29:14  και αποστρέψω την αιχμαλωσίαν των Αιγυπτίων και κατοικιώ αυτούς εν γη Φαθωρής εν τη γη όθεν ελήφθησαν και έσται αρχή ταπεινή εκεί

29:15  παρά πάσας τας αρχάς και έσται ταπεινωτάτη του μη υψωθήναι έτι επί τα έθνη και ολιγοστούς αυτούς ποιήσω του μη είναι αυτούς πλείονας εν τοις έθνεσι

29:16  και ουκέτι έσονται ετι τω οίκω Ισραήλ εις ελπίδα αναμιμνήσκουσαν ανομίαν εν τω ακολουθήσαι αυτούς οπίσω αυτών και γνώσονται ότι εγώ ειμι Αδωναϊ κύριος

29:17  και εγένετο εν τω εβδόμω και εικοστώ έτει μιά του μηνός του πρώτου εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

29:18  υιέ ανθρώπου Ναβουχοδονόσορ βασιλεύς Βαβυλώνος κατεδουλώσατο την δύναμιν αυτού δουλεία μεγάλη επί Τύρου πάσα κεφαλή φαλακρά και πας ώμος μαδών και μισθός ουκ εγένετο αυτώ και τη δυνάμει αυτού επί Τύρον διά της δουλείας ης εδούλευσαν επ΄ αυτήν

29:19  διά τούτο τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ιδού δίδωμι τω Ναβουχοδονόσορ βασιλεί Βαβυλώνος την γην Αιγύπτου και σκυλεύσει τα σκύλα αυτής και προνομεύσει την προνομήν αυτής και έσται μισθός τη δυνάμει αυτού

29:20  αντί της λειτουργίας αυτού ης εδούλευσεν επί Τύρον δέδωκα αυτώ γην Αιγύπτου ανθ΄ ων όσα ειργάσατο εμοί λέγει Αδωναϊ κύριος

29:21  εν τη ημέρα εκείνη ανατελεί κέρας παντί τω οίκω Ισραήλ και δώσω σοι στόμα ανεωγμένον εν μέσω αυτών και γνώσονται ότι εγώ ειμι κύριος

Chapter 30

30:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

30:2  υιέ ανθρώπου προφήτευσον και ειπέ τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ω ω ημέρα

30:3  ότι εγγύς η ημέρα του κυρίου και εγγίζει ημέρα του κυρίου ημέρα νεφέλης και καιρός εθνών έσται

30:4  και ήξει μάχαιρα επ΄ Αιγυπτίους και έσται ταραχή εν γη Αιθιοπία και πεσούνται τετραυματισμένοι εν Αιγύπτω και λήψονται το πλήθος αυτής και συμπεσείται τα θεμέλια αυτής

30:5  Πέρσαι και Κρήτες και Λυδοί και Λίβυες και Αιθίοπες και πάντες οι επίμικτοι και εκ των υιών της διαθήκης μου μαχαίρα πεσούνται μετ΄ αυτών

30:6  τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος και πεσούνται τα υποστηρίγματα Αιγύπτου και καταβήσεται η ύβρις της ισχύος αυτής από Μαγδολού έως Συήνης μαχαίρα πεσούνται εν αυτή λέγει Αδωναϊ κύριος

30:7  και ερημωθήσεται εν μέσω χωρών ηφανισμένων και αι πόλεις αυτής εν μέσω πόλεων ηρημωμένων έσονται

30:8  και γνώσονται ότι εγώ ειμι κύριος όταν δω πυρ επ΄ Αίγυπτον και συντριβώσι πάντες οι βοηθούντες αυτή

30:9  εν τη ημέρα εκείνη εξελεύσονται άγγελοι σπεύδοντες αφανίσαί την Αιθιοπίας ελπίδα και έσται ταραχή εν αυτοίς εν τη ημέρα Αιγύπτου ότι ιδού ήκει

30:10  τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος και απολώ το πλήθος Αιγυπτίων διά χειρός Ναβουχοδονόσορ βασιλέως Βαβυλώνος

30:11  αυτού και του λαού αυτού μετ΄ αυτού λοιμοί από εθνών απεσταλμένοι απολέσαι την γην και εκκενώσουσι πάντες τας μαχαίρας αυτών επ΄ Αίγυπτον και πλησθήσεται η γη τραυματιών

30:12  και δώσω τους ποταμούς αυτών ερήμους και αποδώσομαι την γην εν χειρί πονηρών και αφανιώ την γην και το πλήρωμα αυτής εν χερσίν αλλοτρίων εγώ κύριος λελάληκα

30:13  ότι τάδε λέγει κύριος ο θεός και απολώ βδελύγματα και καταπαύσω μεγιστάνας από Μέμφεως και άρχοντας εκ γης Αιγύπτου και ουκ έσονται έτι και δώσω φόβον εν γη Αιγύπτου

30:14  και απολώ γην Φαθωρής και δώσω πυρ επί Τανήν και ποιήσω εκδίκησιν εν Διοσπόλει

30:15  και εκχεώ τον θυμόν μου επί Σαείν την ισχύν Αιγύπτου και απολώ το πλήθος Μέμφεως

30:16  και δώσω πυρ επ΄ Αίγυπτον και ταραχή ταραχθήσεται η Σαϊς και εν Διοσπόλει έσται έκρηγμα και διαχυθήσεται ύδατα

30:17  νεανίσκοι Ηλιουπόλεως και Βουβαστού εν μαχαίρα πεσούνται και αι γυναίκες εν αιχμαλωσία πορεύσονται

30:18  και εν Τάφναις συσκοτάσει η ημέρα εν τω συντρίψαι με εκεί τα σκήπτρα Αιγύπτου και απολείται εκεί η ύβρις της ισχύος αυτής και αυτήν νεφέλη καλύψει και αι θυγατέρες αυτής αιχμάλωτοι αχθήσονται

30:19  και ποιήσω κρίμα εν Αιγύπτω και γνώσονται ότι εγώ ειμι κύριος

30:20  και εγένετο εν τω ενδεκάτω έτει εν τω πρώτω μηνί εβδόμη του μηνός εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

30:21  υιέ ανθρώπου τους βραχίονας Φαραώ βασιλέως Αιγύπτου συνέτριψα και ιδού ου κατεδέθη του δοθήναι αυτώ ιασιν του δοθηναι επ΄ αυτόν μάλαγμα του δοθήναι ισχύν επιλαβέσθαι μαχαίρας

30:22  διά τούτο τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ιδού εγώ επί Φαραώ βασιλέα Αιγύπτου και συντρίψω τους βραχίονας αυτού τους ισχυρούς και τους συντριβομένους και καταβαλώ την μάχαιραν αυτού εκ της χειρός αυτού

30:23  και διασπερώ Αίγυπτον εις τα έθνη και λικμήσω αυτούς εις τας χώρας

30:24  και κατισχύσω τους βραχίονας βασιλέως Βαβυλώνος και δώσω την ρομφαίαν μου εις την χείρα αυτού και επάξει αυτήν επ΄ Αίγυπτον και προνομεύσει την προνομήν αυτής και σκυλεύσει τα σκύλα αυτής

30:25  και ενισχύσω τους βραχίονας βασιλέως Βαβυλώνος οι δε βραχίονες Φαραώ πεσούνται και γνώσονται ότι εγώ ειμι κύριος εν τω δούναι την ρομφαίαν μου εις χείρας βασιλέως Βαβυλώνος και εκτενεί αυτήν επί γην Αιγύπτου

30:26  και διασπερώ Αίγυπτον εις τα έθνη και λικμήσω αυτούς εις τας χώρας και γνώσονται ότι εγώ ειμι κύριος

Chapter 31

31:1  και εγένετο εν τω ενδεκάτω έτει εν τω τρίτω μηνί μία του μηνός εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

31:2  υιέ ανθρώπου ειπέ προς Φαραώ βασιλέα Αιγύπτου και τω πλήθει αυτού τίνι ωμοίωσας σεαυτόν εν τω ύψει σου

31:3  ιδού Ασσούρ κυπάρισσος εν τω Λιβάνω και καλός ταις παραφυάσι και πυκνός εν τη σκέπη και υψηλός τω μεγέθει και εις μέσον νεφελών εγένετο η αρχή αυτού

31:4  ύδωρ εξέθρεψεν αυτόν η άβυσσος ύψωσεν αυτόν τους ποταμούς αυτής ήγαγε κύκλω των φυτών αυτού και τα συστήματα αυτής εξαπέστειλεν εις πάντα τα ξύλα του πεδίου

31:5  ένεκεν τούτου υψώθη το μέγεθος αυτού παρά πάντα τα ξύλα του πεδίου και επληθύνθησαν οι κλάδοι αυτού και υψώθησαν αι παραφυάδες αυτού εφ΄ ύδατος πολλού εν τω εκτείναι αυτόν

31:6  εν ταις παραφυάσιν αυτού ενόσσευσαν πάντα τα πετεινά του ουρανού και υποκάτω των κλάδων αυτού εγεννώσαν πάντα τα θηρία του πεδίου εν τη σκιά αυτού κατώκησε παν πλήθος εθνών

31:7  και εγένετο καλός εν τω ύψει αυτού διά το πλήθος των κλάδων αυτού ότι εγενήθησαν αι ρίζαι αυτού εις ύδωρ πολύ

31:8  και κυπάρισσοι τοιαύται εν τω παραδείσω του θεού και αι πίτυες ουχ όμοιαι ταις παραφυάσιν αυτού και ελάται ουκ εγένοντο όμοιαι τοις κλάδοις αυτού παν ξύλον εν τω παραδείσω του θεού ουχ ωμοιώθη αυτώ εν τω κάλλει αυτού

31:9  διά του πλήθος των κλάδων αυτού καλόν εποίησα αυτόν εν τω πλήθει των κλάδων αυτού και εζήλωσαν αυτόν τα ξύλα του παραδείσου της τρυφής του θεού

31:10  διά τούτο τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ανθ΄ ων εγένου μέγας τω μεγέθει και έδωκας την αρχήν σου εις μέσον νεφελών και επήρθη η καρδία αυτού επί τω ύψει αυτού

31:11  και παρέδωκα αυτόν εις χείρας άρχοντος εθνών και εποίησε την απώλειαν αυτού

31:12  και εξωλόθρευσαν αυτόν αλλότριοι λοιμοί από εθνών και κατέβαλον αυτόν επί των ορέων εν πάσαις ταις φάραγξιν έπεσον οι κλάδοι αυτού και συνετρίβη τα στελέχη αυτού εν παντί πεδίω της γης και κατέβησαν από της σκέπης αυτού πάντες οι λαοί των εθνών και ηδάφισαν αυτόν

31:13  επί την πτώσιν αυτού ανεπαύσαντο πάντα τα πετεινά του ουρανού και επί τα στελέχη αυτού εγένετο πάντα τα θηρία του αγρού

31:14  όπως μη υψωθώσιν εν τω μεγέθει αυτών πάντα τα ξύλα τα εν τω ύδατι και ουκ έδωκαν την αρχήν αυτών εις μέσον νεφελών και ουκ έστησαν εν τω ύψει αυτών προς αυτόν πάντες οι πίνοντες ύδωρ πάντες εδόθησαν εις θάνατον εις γης βάθος εν μέσω υιών ανθρώπων καταβαίνοντας εις βόθρον

31:15  τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος εν η ημέρα κατέβη εις άδου επένθησεν αυτόν η άβυσσος και επέστησα τους ποταμούς αυτής και εκώλυσα πλήθος ύδατος και εσκότασεν επ΄ αυτώ ο Λίβανος πάντα τα ξύλα του πεδίου επ΄ αυτώ εξελύθησαν

31:16  από της φωνής της πτώσεως αυτού εσείσθησαν τα έθνη ότε κατεβίβαζον αυτόν εις άδου μετά των καταβαινόντων εις λάκκον και παρεκάλουν αυτόν εν γη κατωτάτη πάντα τα ξύλα της τρυφής και τα εκλεκτά και τα κάλλιστα του Λιβάνου πάντα τα πίνοντα ύδωρ

31:17  και γαρ και αυτοί κατέβησαν μετ΄ αυτού εις άδου εν τοις τραυματίαις από μαχαίρας και το σπέρμα αυτού οι κατοικούντες υπό την σκέπην αυτόν εν μέσω της ζωής αυτών απώλοντο

31:18  τίνι ωμοιώθης εν δυνάμει και εν δόξη και εν μεγέθει εν τοις ξύλοις της τρυφής κατάβηθι μετά των ξύλων της τρυφής εις γης βάθος εν μέσω απεριτμήτων κοιμηθήση μετά τραυματιών μαχαίρας ούτως Φαραώ και παν το πλήθος της ισχύος αυτού λέγει Αδωναϊ κύριος

Chapter 32

32:1  και εγένετο εν τω δωδεκάτω έτει εν τω δωδεκάτω μηνί μία του μηνός εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

32:2  υιέ ανθρώπου λάβε θρήνον επί Φαραώ βασιλέα Αιγύπτου και ερείς αυτώ λέοντι εθνών ωμοιώθης συ και ως δράκων ο εν τη θαλάσση και εκεράτιζες εν τοις ποταμοίς σου και ετάρασσες ύδωρ τοις ποσί σου και κατεπάτεις τους ποταμούς σου

32:3  τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος και περιβαλώ επί σε δίκτυόν μου εν εκκλησία λαών πολλών και ανάξω σε εν τω αγκίστρω μου

32:4  και εκτενώ σε επί την γην πεδία πλησθήσεται και επικαθιώ επί σε πάντα τα πετεινά του ουρανού και εμπλήσω εκ σου πάντα τα θηρία πάσης της γης

32:5  και δώσω τας σάρκας σου επί τα όρη και εμπλήσω φάραγγας από του αίματός σου

32:6  και ποτισθήσεται η γη από των προχωρημάτων σου από του πλήθους σου επί των ορέων φάραγγας εμπλήσω από σου

32:7  και κατακαλύψω εν τω σβεσθήναί σε ουρανόν και συσκοτάσω τα άστρα αυτού ήλιον εν νεφέλη καλύψω και σελήνη ου μη φάνη το φως αυτής

32:8  πάντα τα φαίνοντα φως εν τω ουρανώ συσκοτάσουσιν επί σε και δώσω σκότος επί την γην σου λέγει κύριος κύριος

32:9  και παροργιώ καρδίαν πολλών λαών ηνίκα αν άγω αιχμαλωσίαν σου εις τα έθνη εις γην ην ουκ έγνως

32:10  και στυγνάσουσιν επί σε έθνη πολλά και οι βασιλείς αυτών εκστάσει εκστήσονται εν τω πετάσθαι την ρομφαίαν μου επί πρόσωπα αυτών προσδεχόμενοι την πτώσιν αυτών αφ΄ ημέρας πτώσεώς σου

32:11  ότι τάδε λέγει κύριος κύριος ρομφαία βασιλέως Βαβυλώνος ήξει σοι

32:12  εν μαχαίραις γιγάντων και καταβαλώ την ισχύν σου λοιμοί από εθνών πάντες και απολούσι την ύβριν Αιγύπτου και συντριβήσεται πάσα η ισχύς αυτής

32:13  και απολώ πάντα τα κτήνη αυτής αφ΄ ύδατος πολλού και ου μη ταράξη αυτό πους ανθρώπου έτι και ίχνος κτηνών ου μη καταπατήση αυτό

32:14  τότε ησυχάσει τα ύδατα αυτών και οι ποταμοί αυτών ως έλαιον πορεύσονται λέγει Αδωναϊ κύριος

32:15  όταν δω Αίγυπτον εις απώλειαν και ερημωθή η γη συν τη πληρώσει αυτής όταν διασπέρω πάντας τους κατοικούντας εν αυτή και γνώσονται ότι εγώ ειμι κύριος

32:16  θρήνός εστι και θρηνήσουσιν αυτόν και αι θυγατέρες των εθνών θρηνήσουσιν αυτόν επ΄ Αίγυπτον και επί πάσαν την ισχύν αυτής θρηνήσουσιν αυτήν λέγει κύριος κύριος

32:17  και εγένετο εν τω δωδεκάτω έτει εν πεντεκαιδεκάτη του μηνός εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

32:18  υιέ ανθρώπου θρήνησον επί την πλήθος Αιγύπτου και καταβιβάσουσιν αυτής τας θυγατέρας τα έθνη νεκράς εις τα βάθη της γης προς τους καταβαίνοντας εις βόθρον

32:19  εξ υδάτων ευπρεπούς κατάβηθι και κοιμήθητι μετά απεριτμήτων

32:20  εν μέσω τραυματιών μαχαίρας πεσούνται μετ΄ αυτού και κοιμηθήσεται πάσα η ισχύς αυτού

32:21  και ερούσι σοι οι γίγαντες εις βάθος λάκκου ου βελτίων ει κατάβηθι και κοιμήθητι μετά των απεριτμήτων εν μέσω των τραυματιών μαχαίρας

32:22  εκεί Ασσούρ και πάσα η συναγωγή αυτού εν κύκλω του τάφου αυτού πάντες τραυματίαι οι πεπτωκότες μαχαίρα

32:23  οι δεδωκότες τους τάφους αυτού εις πλευράς λάκκου και εγενήθη η συναγωγή αυτού περικύκλω του μνήματος αυτού πάντες οι τραυματίαι οι πεπτωκότες μαχαίρα οι δόντες τον φόβον αυτών επί της γης ζωής

32:24  εκεί Αιλάμ και πάσα η δύναμις αυτού περικύκλω του μνήματος αυτού πάντες οι τραυματίαι οι πεπτωκότες μαχαίρα και οι καταβαίνοντες απερίτμητοι εις γης βάθος οι δεδωκότες τον φόβον αυτών επί γης ζωής και έλαβον την βάσανον αυτών μετά των καταβαινόντων εις βόθρον

32:25  εν μέσω τραυματιών

32:26  εκεί εδόθησαν Μοσόχ και Θοβέλ και πάσα η ισχύς αυτού περικύκλω του μνήματος αυτού πάντες οι τραυματίαι αυτού πάντες απερίτμητοι τραυματίαι από μαχαίρας οι δεδωκότες τον φόβον αυτών επί γης ζωής

32:27  και εκοιμήθησαν μετά των γιγάντων των πεπτωκότων από αιώνος οι κατέβησαν εις άδου εν όπλοις πολεμικοίς και έθηκαν τας μαχαίρας αυτών υπό τας κεφαλάς αυτών και εγενήθησαν αι ανομίαι αυτών επί των οστεών αυτών ότι εξεφοβήθησαν γίγαντες εν τη ζωή αυτών

32:28  και συ εν μέσω απεριτμήτων συντριβήση και κοιμηθήση μετά τετραυματισμένων μαχαίρα

32:29  εκεί Εδώμ και οι βασιλείς αυτής και πάντα οι άρχοντες Ασσούρ οι δόντες την ισχύν αυτών εις τραύμα μαχαίρας ούτοι μετά τραυματιών εκοιμήθησαν μετά καταβαινόντων εις βόθρον

32:30  εκεί οι άρχοντες του βορρά πάντες ούτοι πάντες οι στρατηγοί Ασσούρ οι καταβαίνοντες μετά τραυματιών συν τω φόβω αυτών και εν τη ισχύϊ αυτών αισχυνθέντες εκοιμήθησαν απερίτμητοι μετά τραυματιών μαχαίρας και απήνεγκαν την βάσανον αυτών μετά των καταβαινόντων εις βόθρον

32:31  εκείνους όψεται βασιλεύς Φαραώ και παρακληθήσεται επί πάσαν την ισχύν αυτών τραυματίαι μαχαίρα Φαραώ και πάσα η δύναμις αυτού λέγει κύριος κύριος

32:32  ότι δέδωκα τον φόβον αυτού επί γης ζωής και κοιμηθήσεται εν μέσω απεριτμήτων μετά τραυματιών μαχαίρας Φαραώ και παν το πλήθος αυτού λέγει κύριος κύριος

Chapter 33

33:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

33:2  υιέ ανθρώπου λάλησον τοις υιοίς του λαού σου και ερείς προς αυτούς γη εφ΄ ην αν επάγω ρομφαίαν και λάβη ο λαός της γης άνθρωπον ένα εξ αυτών και δώσιν αυτόν εαυτοίς εις σκοπόν

33:3  και ίδη την ρομφαίαν ερχομένην επί την γην και σαλπίση τη σάλπιγγι και σημανή τω λαώ

33:4  και ακούση ο ακούσας της φωνής της σάλπιγγος και μη φυλάξηται και επέλθη η ρομφαία και καταλάβη αυτόν το αίμα αυτού επί της κεφαλής αυτού έσται

33:5  ότι την φωνήν της σάλπιγγος ακούσας ουκ εφυλάξατο το αίμα αυτού επ΄ αυτόν έσται και ούτος ότι εφυλάξατο την ψυχήν αυτού εξείλατο

33:6  και ο σκοπός εάν ίδη την ρομφαίαν ερχομένην και μη σημανή τη σάλπιγγι και ο λαός μη φυλάξηται και ελθούσα η ρομφαία λάβη εξ αυτών ψυχήν αύτη διά την αυτής ανομίαν ελήφθη και το αίμα εκ της χειρός του σκοπού εκζητήσω

33:7  και συ υιέ ανθρώπου σκοπόν δέδωκά σε τω οίκω Ισραήλ και ακούση εκ του στόματός μου λόγον και αναγγελείς αυτοίς απ΄ εμού

33:8  εν τω ειπείν με τω αμαρτωλώ θανάτω αποθάνη και μη λαλήσης του φυλάξασθαι τον ασεβή από της οδού αυτού αυτός ο άνομος τη ανομία αυτού αποθανείται το δε αίμα αυτού εκ της χειρός σου εκζητήσω

33:9  συ δε εάν προαπαγγείλης τω ασεβεί την οδόν αυτού αποστρέψαι απ΄ αυτής και μη αποστρέψη από της οδού αυτού ούτος τη ασεβεία αυτού αποθανείται και συ την ψυχήν σαυτού εξήρησαι

33:10  και συ υιέ ανθρώπου είπον τω οίκω Ισραήλ ούτως ελαλήσατε λέγοντες αι πλάναι ημών και αι ανομίαι ημών εφ΄ ημίν εισι και εν αυταίς ημείς τηκόμεθα και πως ζησόμεθα

33:11  είπον αυτοίς ζω εγώ λέγει Αδωναϊ κύριος ου βούλομαι τον θάνατον του ασεβούς ως αποστρέψαι τον ασεβή από της οδού αυτού και ζην αυτόν αποστροφή αποστρέψατε από της οδού υμών της πονηράς και ινατί αποθνήσκετε οίκος Ισραήλ

33:12  και συ υιέ ανθρώπου είπον προς τους υιούς του λαού σου δικαιοσύνη δικαίου ου μη εξέληται αυτόν εν η αν ημέρα πλανηθή και ανομία ασεβούς ου μη κακώση αυτόν εν η αν ημέρα αποστρέψη από της ανομίας αυτού και δίκαιος ου μη δύνηται σωθήναι εν ημέρα αμαρτίας αυτού

33:13  εν τω ειπείν με τω δικαίω ζωή ζήσεται και ούτος πέποιθεν επί τη δικαιοσύνη αυτού και ποιήσει ανομίαν πάσαι αι δικαιοσύναι αυτού ου μη αναμνησθώσιν εν τη αδικία αυτού η εποίησεν εν αυτή αποθανείται

33:14  και εν τω ειπείν εμέ τω ασεβεί θανάτω θανατωθήση και αποστρέψει από της αμαρτίας αυτού και ποιήσει κρίμα και δικαιοσύνην

33:15  και ενεχύρασμα αποδώ και αρπάγματα αποτίσει εν προστάγμασι ζωής διαπορεύηται του μη ποιήσαι άδικον ζωή ζήσεται και ου μη αποθάνη

33:16  πάσαι αι αμαρτίαι αυτού ας ήμαρτεν ου μη αναμνησθώσιν ότι κρίμα και δικαιοσύνην εποίησεν εν αυταίς ζήσεται

33:17  και ερούσιν οι υιοί του λαού σου ουκ ευθεία η οδός του κυρίου και αύτη η οδός αυτών ουκ ευθεία

33:18  εν τω αποστρέψαι δίκαιον από της δικαιοσύνης αυτού και ποιήση ανομίας αποθανείται εν αυταίς

33:19  και εν τω αποστρέψαι τον αμαρτωλόν από της ανομίας αυτού και ποιήση κρίμα και δικαιοσύνην εν αυτοίς αυτός ζήσεται

33:20  και είπατε ουκ ευθεία η οδός κυρίου έκαστον εν ταις οδοίς αυτού κρινώ υμάς οίκος Ισραήλ

33:21  και εγένετο εν τω δωδεκάτω έτει εν τω δεκάτω μηνί πέμπτη του μηνός της αιχμαλωσίας ημών ήλθε προς με ο ανασωθείς από Ιερουσαλήμ λέγων εάλω η πόλις

33:22  και χειρ κυρίου εγενήθη επ΄ εμέ εσπέρας πριν ελθείν αυτόν και ήνοιξέ μου το στόμα ως ήλθε προς με τοπρωϊ και ανοιχθέν το στόμα μου ου συνεσχέθη έτι

33:23  και εγενήθη λόγος κυρίου προς με λέγων

33:24  υιέ ανθρώπου οι κατοικούντες τας ηρημωμένας επί της γης του Ισραήλ λέγοντες λέγουσιν εις ην Αβραάμ και κατέσχε την γην και ημείς πλείους εσμέν ημίν δέδοται η γη εις κατάσχεσιν

33:25  διά τούτο είπον αυτοίς τάδε λέγει κύριος κύριος επί αίματος τρώγετε και τους οφθαλμούς υμών αίρετε εις τα βδελύγματα υμών και αίμα εκχέετε και την γην κληρονομήσετε

33:26  και έστητε εν ταις ρομφαίαις υμών εποιήσατε προσόχθισμα και έκαστος την γυναίκα του πλησίον αυτού εμολύνατε και την γην κληρονομήσετε

33:27  τάδε ερείς αυτοίς τάδε λέγει κύριος κύριος ζω εγώ ημήν οι εν ταις ηρημωμέναις μαχαίραις πεσούνται και οι επί προσώπου του πεδίου τοις θηρίοις του αγρού δοθήσονται εις κατάβρωμα και τους εν ταις τετειχισμέναις και τους εν τοις σπηλαίοις θανάτω αποκτενώ

33:28  και δώσω την γην έρημον και απολείται η ύβρις της ισχύος αυτής και ερημωθήσεται τα όρη Ισραήλ διά το μη είναι διαπορευόμενον

33:29  και γνώσονται ότι εγώ ειμι κύριος και ποιήσω την γην αυτών έρημον και ερημωθήσεται διά πάντα τα βδελύγματα αυτών α εποίησαν

33:30  και συ υιέ ανθρώπου οι υιοί του λαού σου οι λαλούντες περί σου παρά τα τείχη και εν τοις πυλώσι των οικιών και λαλούσιν έκαστος τω αδελφώ αυτού λέγοντες συνέλθωμεν και ακούσωμεν τα εκπορευόμενα παρά κυρίου

33:31  και έρχονται προς σε ως συμπορεύεται λαός και κάθηνται εναντίον σου και ακούουσι τα ρήματά σου και ου μη ποιήσουσιν αυτά ότι ψεύδος εν τω στόματι αυτών και οπίσω των μιασμάτων αυτών η καρδία αυτών πορεύεται

33:32  και γίνη αυτοίς ως φωνή ψαλτηρίου ηδυφώνου ευαρμόστου και ακούσονταί σου τα ρήματα και ου μη ποιήσουσιν αυτά

33:33  και ηνίκα εάν έλθη ερούσιν ιδού ήκει και γνώσονται ότι προφήτης ην εν μέσω αυτών

Chapter 34

34:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

34:2  υιέ ανθρώπου προφήτευσον επί τους ποιμένας του Ισραήλ προφήτευσον και ειπέ τοις ποιμέσι τάδε λέγει κύριος κύριος ω ποιμένες Ισραήλ μη βόσκουσι οι ποιμένες εαυτούς ου τα πρόβατα βόσκουσιν οι ποιμένες

34:3  ιδού το γάλα κατέσθετε και τα έρια περιβάλλεσθε και το παχύ σφάζετε και τα πρόβατά μου ου βόσκετε

34:4  το ησθενηκός ουκ ενισχύσατε και το κακώς έχον ουκ εσωματοποιήσατε και το συντετριμμένον ου κατεδήσατε και το πλανώμενον ουκ απεστρέψατε και το απολωλός ουκ εζητήσατε και το ισχυρόν κατειργάσασθε μόχθω

34:5  και διεσπάρη τα πρόβατά μου διά το μη είναι ποιμένας και εγενήθη εις κατάβρωμα πάσι τοις θηρίοις του αγρού

34:6  και διεσπάρη τα πρόβατά μου επί πάντα όρει και επί παν βουνόν υψηλόν και επί πρόσωπον πάσης της γης διεσπάρη και ουκ ην ο εκζητών ουδέ ο αποστρέφων

34:7  διά τούτο ποιμένες ακούσατε λόγον κυρίου

34:8  ζω εγώ λέγει κύριος κύριος ήμην αντί του γενέσθαι τα πρόβατά μου εις προνομήν και γενέσθαι τα πρόβατά μου εις κατάβρωμα πάσι τοις θηρίοις του πεδίου παρά το μη είναι ποιμένας και ουκ εξεζήτησαν οι ποιμένες τα πρόβατά μου και εβόσκησαν οι ποιμένες εαυτούς τα δε πρόβατά μου ουκ εβοσκήθησαν

34:9  διά τούτου ποιμένες ακούσατε λόγον κυρίου

34:10  τάδε λέγει κύριος κύριος ιδού εγώ επί τους ποιμένας και εκζητήσω τα πρόβατά μου εκ των χειρών αυτών και αποστρέψω αυτούς του μη ποιμαίνειν τα πρόβατά μου και ου βοσκήσουσιν έτι οι ποιμένες αυτά και εξελούμαι τα πρόβατά μου εκ του στόματος αυτών και ουκ έσονται αυτοίς έτι εις κατάβρωμα

34:11  διότι τάδε λέγει κύριος κύριος ιδού εγώ εκζητήσω τα πρόβατά μου και επισκέψομαι αυτά

34:12  ώσπερ ζητεί ο ποιμήν το ποίμνιον αυτού εν ημέρα όταν αν η γνόφος και νεφέλη εν μέσω προβάτων αυτού διακεχωρισμένων ούτως εκζητήσω τα πρόβατά μου και απελάσω αυτά από παντός τόπου ου διεσπάρησαν εκεί εν ημέρα νεφέλης και γνόφου

34:13  και εξάξω αυτούς εκ των εθνών και συνάξω αυτούς από των χωρών και εισάξω αυτούς εις την γην αυτών και βοσκήσω αυτούς επί τα όρη Ισραήλ και εν ταις φάραγξι και εν πάση κατοικία της γης

34:14  εν νομή αγαθή βοσκήσω αυτούς εν τω όρει τω υψηλώ Ισραήλ και έσονται αι μάνδραι αυτών εκεί και κοιμηθήσονται εκεί και αναπαύσονται εν τρυφή αγαθή και εν νομή πίονι βοσκηθήσονται επί των ορέων Ισραήλ

34:15  εγώ βοσκήσω τα πρόβατά μου και εγώ αναπαύσω αυτά τάδε λέγει κύριος κύριος

34:16  το απολωλός ζητήσω και το πλανώμενον επιστρέψω και το συντετριμμένον καταδήσω και το εκλείπον ενισχύσω και το ισχυρόν φυλάξω και βοσκήσω αυτά μετά κρίματος

34:17  και υμείς πρόβατά μου τάδε λέγει κύριος κύριος ιδού εγώ διακρινώ αναμέσον προβάτου και προβάτου κριών και τράγων

34:18  και ουχ ικανόν υμίν ότι την καλήν νομήν ενέμεσθε και τα κατάλοιπα της νομής υμών κατεπατείτε τοις ποσίν υμών και το καθεστηκός ύδωρ επίνετε και το κατάλοιπόν τοις ποσίν υμών εταράσσετε

34:19  και τα πρόβατά μου τα πατήματα των ποδών υμών ενέμοντο και το τεταραγμένον ύδωρ υπό των ποδών υμών έπινον

34:20  διά τούτο τάδε λέγει κύριος κύριος ιδού εγώ διακρινώ αναμέσον προβάτου ισχυρού και ασθενούς

34:21  επί ταις πλευραίς και τοις ώμοις υμών διωθείσθε και τοις κέρασιν υμών εκερατίζετε και παν το εκλείπον εξεθλίβετε έως ου εξώσατε αυτά έξω

34:22  και σώσω τα πρόβατά μου και ου μη ώσιν έτι εις προνομήν και κρινώ αναμέσον κριού προς κριόν

34:23  και αναστήσω επ΄ αυτούς ποιμένα ένα και ποιμανεί αυτούς ως τον δούλόν μου Δαυίδ αυτός ποιμανεί αυτούς και έσται αυτών ποιμήν

34:24  και εγώ κύριος έσομαι αυτοίς εις θεόν και ο δούλός μου ο Δαυίδ εν μέσω αυτών άρχων εγώ κύριος λελάληκα

34:25  και διαθήσομαι αυτοίς διαθήκην ειρήνης και αφανιώ θηρία πονηρά από της γης και κατοικήσουσιν εν τη ερήμω και υπνώσουσιν εν τοις δρυμοίς

34:26  και δώσω αυτούς περικύκλω του όρους μου και δώσω τον υετόν κατά καιρόν αυτού υετόν ευλογίας

34:27  και τα ξύλα τα εν τω πεδίω δώσει τον καρπόν αυτών και η γη δώσει την ισχύν αυτής και κατοικήσουσιν επί της γης αυτών εν ελπίδι ειρήνης και γνώσονται ότι εγώ ειμι κύριος εν τω συντρίψαι με την σειράν του ζυγού αυτών και εξελούμαι αυτούς εκ χειρός των καταδουλωσαμένων αυτούς

34:28  και ουκ έσονται έτι εν προνομή τοις έθνεσι και τα θηρία της γης ουκέτι ου μη φάγωσιν αυτούς και κατοικήσουσιν εν ελπίδι και ουκ έσται ο εκφοβών αυτούς

34:29  και αναστήσω αυτοίς φυτόν ειρήνης και ουκέτι έσονται απολλύμενοι λιμώ επί της γης και ου μη ενέγκωσιν έτι ονειδισμόν εθνών

34:30  και γνώσονται ότι εγώ ειμι κύριος ο θεός αυτών μετ΄ αυτών και αυτοί λαός μου οίκος Ισραήλ λέγει κύριος κύριος

34:31  και υμείς πρόβατά μου και πρόβατα νομής μου άνθρωπον εστέ και εγώ κύριος ο θεός υμών λέγει κύριος κύριος

Chapter 35

35:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

35:2  υιέ ανθρώπου επίστρεψον το πρόσωπόν σου επ΄ όρος Σηείρ και προφήτευσον επ αυτώ

35:3  και ειπέ αυτώ τάδε λέγει κύριος κύριος ιδού εγώ επί σε όρος Σηείρ και εκτενώ την χείρά μου επί σε και δώσω σε εις έρημον και ερημωθήση

35:4  και ταις πόλεσί σου ερημίαν ποιήσω και συ έρημος έση και γνώση ότι εγώ ειμι κύριος

35:5  αντί του γενέσθαι σε έχθραν αιώνιαν και ενεκάθισας τω οίκω Ισραήλ εν δόλω εν χειρί εχθρών μαχαίρα εν καιρώ αδικίας επ΄ εσχάτων

35:6  διά τούτο ζω εγώ λέγει κύριος κύριος ει μεν εις αίμα ήμαρτες και αίμα διωξεταί σε και αίμα εμίσησας και αίμα διώξεταί σε

35:7  και δώσω το όρος Σηείρ εις έρημον και ηρημωμένον και απολώ απ΄ αυτού ανθρώπους και κτήνη

35:8  και εμπλήσω των τραυματιών βουνούς σου και τας φάραγγάς σου και εν πάσι τοις πεδίοις σου τετραυματισμένοι μαχαίρα πεσούνται εν σοι

35:9  ερημίαν αιώνιον θήσομαί σε και αι πόλεις σου ου μη κατοικηθήσονται έτι και γνώση ότι εγώ ειμι κύριος

35:10  διά το ειπείν σε τα δύο έθνη και αι δύο χώραι εμαί έσονται και κληρονομήσω αυτάς και κύριός εστιν εκεί

35:11  διά τούτο ζω εγώ λέγει κύριος και ποιήσω σοι κατά την έχθραν σου και κατά τον ζήλόν σου ον εποίησας εν τω μισήσαί σε αυτούς και γνωσθήσομαί σοι ηνίκα αν κρινώ σε

35:12  και γνώση ότι εγώ ειμι κύριος ήκουσα της φωνής των βλασφημιών σου ότι είπας τα όρη Ισραήλ έρημα ημίν δέδοται εις κατάβρωμα

35:13  και εμεγαλορρημόνησας επ΄ εμέ τω στόματί σου και εφωνήσατε κατ΄ εμού τα ρήματα υμών εγώ ήκουσα

35:14  τάδε λέγει κύριος εν τη ευφροσύνη πάσης της γης έρημον ποιήσω σε

35:15  καθώς επευφράνθης τη κληρονομία οίκου Ισραήλ ότι ηφανίσθη ούτως ποιήσω σε εις ερημον έση όρος Σηείρ και πάσα η Ιδουμαία εξαναλωθήσεται και γνώση ότι εγώ ειμι κύριος ο θεός

Chapter 36

36:1  και συ υιέ ανθρώπου προφήτευσον επί τα όρη Ισραήλ και ειπέ τοις όρεσιν Ισραήλ ακούσατε λόγον κυρίου

36:2  τάδε λέγει κύριος κύριος ανθ΄ ου είπεν υμάς ο εχθρός εύγε έρημα αιώνια εις κατάσχεσιν ημίν εγενήθη

36:3  διά τούτο προφήτευσον και ειπέ τάδε λέγει κύριος κύριος αντί του ατιμασθήναι υμάς και μισηθήναι υμάς υπό των κύκλω υμών του είναι υμάς εις κατάσχεσιν τοις λοιποίς έθνεσι και ανέβητε λάλημα γλώσση και ονειδισμός έθνεσι

36:4  διά τούτο όρη Ισραήλ ακούσατε λόγον κυρίου τάδε λέγει κύριος τοις όρεσι και τοις βουνοίς και τοις χειμάρροις και ταις φάραγξι και τοις εξηρημωμένοις και ηφανισμένοις και ταις πόλεσι ταις εγκαταλελειμμέναις και εγένοντο εις προνομήν και εις καταπάτημα τοις καταλειφθείσιν έθνεσι περικύκλω

36:5  διά τούτο τάδε λέγει κύριος κύριος ημήν εν πυρί θυμού μου ελάλησα επί τα λοιπά έθνη και επί την Ιδουμαίαν πάσαν ότι έδωκαν την γην μου εαυτοίς εις κατάσχεσιν μετ΄ ευφροσύνης ατιμάσαντες ψυχάς του αφανίσαι εν προνομή

36:6  διά τούτο προφήτευσον επί την γην του Ισραήλ και ειπέ τοις όρεσι και τοις βουνοίς και ταις φάραγξι και ταις νάπαις τάδε λέγει κύριος ιδού εγώ εν τω ζήλω μου και εν τω θυμώ μου ελάλησα αντί του ονειδισμού σου ον έθνη ήνεγκαν υμίν

36:7  διά τούτο τάδε λέγει κύριος κύριος εγώ αρώ την χείρά μου επί τα έθνη τα περικύκλω υμών ούτοι την ατιμίαν αυτών λήψονται

36:8  υμών δε όρη Ισραήλ την σταφυλήν και τον καρπόν υμών καταφάγεται λαός μου ότι ελπίζουσι του ελθείν

36:9  ότι ιδού εγώ εφ΄ υμάς και επιβλέψω εφ΄ υμάς και κατεργασθήσεσθε και σπαρήσεσθε

36:10  και πληθυνώ εφ΄ υμάς ανθρώπους παν οίκον Ισραήλ εις τέλος και κατοικηθήσονται αι πόλεις και η ηρημωμένη οικοδομηθήσεται

36:11  και πληθυνώ εφ΄ υμάς ανθρώπους και κτήνη και πληθυνθήσονται και αυξηθήσονται και κατοικιώ υμάς ως το εν αρχή υμών και ευ ποιήσω υμάς ώσπερ τα έμπροσθεν υμών και γνώσεσθε ότι εγώ ειμι κύριος

36:12  και γεννήσω εφ΄ υμάς ανθρώπους αντί του λαού μου Ισραήλ και κληρονομήσουσιν υμάς και έσεσθε αυτοίς εις κατάσχεσιν και ου μη προστεθήτε έτι ατεκνωθήναι απ΄ αυτών

36:13  τάδε λέγει κύριος κύριος ανθ΄ ων είπάν σοι κατεσθίουσα ανθρώπους και ητεκνωμένη υπό του έθνους σου εγένου

36:14  διά τούτο ανθρώπους ουκέτι φάγεσαι και το έθνος σου ουκ ατεκνώσεις έτι λέγει κύριος κύριος

36:15  και ουκ ακουσθήσεται ουκέτι εφ΄ υμάς ατιμία εθνών και ονειδισμόν λαών ου μη ανενέγκητε έτι και το έθνος σου ουκ ατεκνωθήσεται έτι λέγει κύριος κύριος

36:16  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

36:17  υιέ ανθρώπου οίκος Ισραήλ κατώκησεν επί της γης αυτών και εμίαναν αυτήν εν τη οδώ αυτών και εν ταις ακαθαρσίαις αυτών και κατά την ακαθαρσίαν της αποκαθημένης εγενήθε η οδος αυτών προ προσώπου μου

36:18  και εξέχεα τον θυμόν μου επ΄ αυτούς αντί του αίματος ου εξέχεον επί την γην και εν τοις βδελύγμασιν αυτών εμόλυναν αυτήν

36:19  και διέσπειρα αυτούς εις τα έθνη και ελίκμησα αυτούς εις τας χώρας κατά την οδόν αυτών και κατά την αμαρτίαν αυτών έκρινα αυτούς

36:20  και εισήλθον εις τα έθνη ου εισήλθον εκεί και εβεβήλωσαν το όνομά μου το άγιον εν τω λέγεσθαι αυτούς λαός κυρίου ούτοι και εκ της γης αυτού εξεληλύθασι

36:21  και εφεισάμην αυτών διά το όνομά μου το άγιον ο εβεβήλωσαν οίκος Ισραήλ εν τοις έθνεσιν ου εισήλθοσαν εκεί

36:22  διά τούτο είπον τω οίκω Ισραήλ τάδε λέγει κύριος κύριος ουχ υμίν εγώ ποιώ οίκος Ισραήλ αλλά διά το όνομά μου το άγιον ο εβεβηλώσατε εν τοις έθνεσιν ου εισήλθετε εκεί

36:23  και αγιάσω το όνομά μου το μέγα το βεβηλωθέν εν τοις έθνεσιν ο εβεβηλώσατε εν μέσω αυτών και γνώσονται τα έθνη ότι εγώ ειμι κύριος λέγει κύριος κύριος εν τω αγιασθήναί με εν υμίν κατ΄ οφθαλμούς αυτών

36:24  και λήψομαι υμάς εκ των εθνών και αθροίσω υμάς εκ πασών των γαιών και εισάξω υμάς εις την γην υμών

36:25  και ρανώ εφ΄ υμάς καθαρόν ύδωρ και καθαρισθήσεσθε από πασών των ακαθαρσιών υμών και από πάντων των ειδώλων υμών καθαριώ υμάς

36:26  και δώσω υμίν καρδίαν καινήν και πνεύμα καινόν δώσω εν υμίν και αφελώ την καρδίαν την λιθίνην εκ της σαρκός υμών και δώσω υμίν καρδίαν σαρκίνην

36:27  και το πνεύμά μου δώσω εν υμίν και ποιήσω ίνα εν τοις δικαιώμασί μου πορεύησθε και τα κρίματά μου φυλάξησθε και ποιήσητε αυτά

36:28  και κατοικήσετε επί της γης ης έδωκα τοις πατράσιν υμών και έσεσθέ μοι εις λαόν και εγώ έσομαι υμίν εις θεόν

36:29  και σώσω υμάς εκ πασών των ακαθαρσιών υμών και καλέσω τον σίτον και πληθυνώ αυτόν και ου δώσω εφ΄ υμάς λιμόν

36:30  και πληθυνώ τον καρπόν του ξύλου και τα γεννήματα του αγρού όπως αν μη λάβητε έτι ονειδισμόν λιμού εν τοις έθνεσι

36:31  και μνησθήσεσθε τας οδούς υμών τας πονηράς και τα επιτηδεύματα υμών τα μη αγαθά και προσοχθιείτε κατά πρόσωπον αυτών εν ταις ανομίαις υμών και επί τοις βδελύγμασιν υμών

36:32  ου δι΄ υμάς εγώ ποιώ λέγει κύριος κύριος γνωστόν εστιν υμίν αισχύνθητε και εντράπητε εκ των οδών υμών οίκος Ισραήλ

36:33  τάδε λέγει κύριος κύριος εν ημέρα η καθαριώ υμάς εκ πασών ανομιών υμών και κατοικιώ τας πόλεις και οικοδομηθήσονται έρημοι

36:34  και η γη ηφανισμένη εργασθήσεται ανθ΄ ων ότι ηφανισμένη κατ΄ οφθαλμούς παντός παροδεύοντος

36:35  και ερούσιν η γη εκείνη η ηφανισμένη εγενήθη ως κήπος τρυφής και αι πόλεις αι έρημοι και ηφανισμέναι και κατεσκαμμέναι οχυραί εκάθισαν

36:36  και γνώσονται τα έθνη όσα αν καταλειφθώσι κύκλω υμών ότι εγώ κύριος ωκοδόμησα τας καθηρημένας και κατεφύτευσα τας ηφανισμένας ότι εγώ κύριος ελάλησα και ποιήσω

36:37  τάδε λέγει κύριος κύριος έτι τούτο ζητηθήσομαι τω οίκω Ισραήλ του ποιήσαι αυτούς πληθυνώ αυτούς ως πρόβατα ανθρώπους

36:38  ως πρόβατα άγια ως πρόβατα Ιερουσαλήμ εν ταις εορταίς αυτής ούτως έσονται αι πόλεις έρημοι πλήρεις προβάτων ανθρώπων και γνώσονται ότι εγώ κύριος

Chapter 37

37:1  και εγένετο επ΄ εμέ χειρ κυρίου και εξήγαγέ με εν πνεύματι κυρίου και έθηκέ με εν μέσω του πεδίου και τούτο ην μεστόν οστών ανθρωπίνων

37:2  και περιήγαγέ με επ΄ αυτά κυκλόθεν κύκλω και ιδού πολλά σφόδρα επί προσώπου του πεδίου ξηρά σφόδρα

37:3  και είπε προς με υιέ ανθρώπου ει ζήσεται τα οστά ταύτα και είπα κύριε κύριε συ επίστασαι ταύτα

37:4  και είπε προς με προφήτευσον επί τα οστά ταύτα και ερείς αυτοίς τα οστά τα ξηρά ακούσατε λόγον κυρίου

37:5  τάδε λέγει κύριος κύριος τοις οστέοις τούτοις ιδού εγώ οίσω εις υμάς πνεύμα ζωής

37:6  και δώσω εφ΄ υμάς νεύρα και ανάξω εφ΄ υμάς σάρκα και εκτενώ εφ΄ υμάς δέρμα και δώσω πνεύμά μου εις υμάς και ζήσεσθε και γνώσεσθε ότι εγώ ειμι κύριος

37:7  και προεφήτευσα καθώς ενετείλατό μοι και εγένετο φωνή εν τω εμέ προφητεύσαι και ιδού σεισμός και προσήγαγε τα οστά προς οστούν προς την αρμονίαν αυτού

37:8  και είδον και ιδού επ΄ αυτά νεύρα και σάρκες εφύοντο και ανέβαινεν επ΄ αυτά δέρματα επάνω και πνεύμα ουκ ην επ΄ αυτοίς

37:9  και είπε προς με προφήτευσον επί το πνεύμα προφήτευσον υιέ ανθρώπου και ειπέ τω πνεύματι τάδε λέγει κύριος κύριος εκ των τεσσάρων πνευμάτων ελθέ πνεύμα και εμφύσησον εις τους νεκρούς τούτους και ζησάτωσαν

37:10  και προεφήτευσα καθότι ενετείλατό μοι και εισήλθεν εις αυτούς το πνεύμα και έζησαν και έστησαν επί των ποδών αυτών συναγωγή πολλή σφόδρα σφόδρα

37:11  και ελάλησε κύριος προς με λέγων υιέ ανθρώπου τα οστά ταύτα πας οίκος Ισραήλ εστι και αυτοί λέγουσι ξηρά γέγονε τα οστά ημών απόλωλεν η ελπίς ημών διαπεφωνήκαμεν

37:12  διά τούτο προφήτευσον και ειπέ τάδε λέγει κύριος κύριος ιδού εγώ ανοίξω τα μνήματα υμών και ανάξω υμάς εκ των μνημάτων υμών και εισάξω υμάς εις την γην του Ισραήλ

37:13  και γνώσεσθε ότι εγώ ειμι κύριος εν τω ανοίξαί με τους τάφους υμών του αναγαγείν με υμάς εκ των τάφων υμών τον λαός μου

37:14  και δώσω πνεύμά μου εις υμάς και ζήσεσθε και θήσομαι υμάς επί την γην υμών και γνώσεσθε ότι εγώ κύριος λελάληκα και ποιήσω λέγει κυριός

37:15  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

37:16  και συ υιέ ανθρώπου λάβε σεαυτώ ράβδον μίαν και γράψον επ΄ αυτήν τον Ιούδαν και τους υιούς Ισραήλ τους προτεθέντας προς αυτόν και ράβδον δευτέραν λήψη σεαυτώ και γράψεις αυτήν τω Ιωσήφ ράβδον Εφραϊμ και πάντας τους υιούς Ισραήλ τους προτεθέντας προς αυτόν

37:17  και συνάψεις αυτάς προς αλλήλας σεαυτώ εις ράβδον μίαν του δήσαι αυτάς και έσονται εν τη χειρί σου

37:18  και έσται όταν λέγωσι προς σε οι υιοί του λαού σου λέγοντες ουκ αναγγελλείς ημίν τι εστι ταύτά σοι

37:19  και ερείς προς αυτούς τάδε λέγει κύριος ο θεός ιδού εγώ λήψομαι την φυλήν Ιωσήφ την διά χειρός Εφραϊμ και τας φυλάς Ισραήλ τας προσκειμένας προς αυτόν και δώσω αυτούς επί την φυλήν Ιούδα και έσονται εις ράβδον μίαν και έσονται μία εν τη χειρί Ιούδα

37:20  και έσονται αι ράβδοι εφ΄ αις συ έγραψας επ΄ αυταίς εν τη χειρί σου ενώπιον αυτών

37:21  και ερείς αυτοίς τάδε λέγει κύριος κύριος ιδού εγώ λαμβάνω πάντα οίκον Ισραήλ εκ μέσου των εθνών ων εισήλθοσαν εκεί και συνάξω αυτούς από πάντων των περικύκλω αυτών και εισάξω αυτούς εις την γην του Ισραήλ

37:22  και δώσω αυτούς εις έθνος εν τη γη μου εν τοις όρεσιν Ισραήλ και άρχων εις έσται πάντων τούτων εις βασιλέα και ουκ έσονται ουκέτι εις δύο έθνη ουδέ μη διαιρεθώσιν ουκέτι εις δύο βασιλείας

37:23  ίνα μη μιαίνωνται έτι εν τοις ειδώλοις αυτών και εν τοις προσκόμμασιν αυτών και εν πάσαις ασεβείαις αυτών και ρύσομαι αυτούς από πασών των ανομιών αυτών ων ημάρτοσαν εν αυταίς και καθαριώ αυτούς και έσονταί μοι εις λαόν και εγώ έσομαι αυτοίς εις θεόν

37:24  και ο δούλός μου Δαυίδ άρχων εν μέσω αυτών και έσται ποιμήν εις πάντων ότι εν τοις προστάγμασί μου πορεύσονται και τα κρίματά μου φυλάξονται και ποιήσουσιν αυτά

37:25  και κατοικήσουσιν επί της γης αυτών ης έδωκα τω δούλω μου Ιακώβ ου κατώκησαν εκεί οι πατέρες αυτών και κατοικήσουσιν επ΄ αυτής αυτοί και οι υιοί αυτών και οι υιοί των υιών αυτών έως του αιώνος και Δαυίδ ο δούλός μου άρχων αυτών εις τον αιώνα

37:26  και διαθήσομαι αυτοίς διαθήκην ειρήνης διαθήκη αιωνία έσται μετ΄ αυτών και δώσω αυτούς και πληθυνώ αυτούς και θήσω τα άγιά μου εν μέσω αυτών εις τον αιώνα

37:27  και έσται η κατασκήνωσίς μου εν αυτοίς και έσομαι αυτοίς θεός και αυτοί μου έσονται λαός

37:28  και γνώσονται τα έθνη ότι εγώ ειμι κύριος ο αγιάζων αυτούς εν τω είναι τα άγιά μου εν μέσω αυτών εις τον αιώνα

Chapter 38

38:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

38:2  υιέ ανθρώπου στήριξον το πρόσωπόν σου επί Γωγ και την γην του Μαγώγ άρχοντα Ρως Μοσόχ και Θουβάλ και προφήτευσον επ΄ αυτόν

38:3  και είπον τάδε λέγει κύριος κύριος ιδού εγώ επί σε άρχοντα Ρως Μοσόχ και Θουβάλ

38:4  και περιάξω σε και θήσομαι χαλινόν εις τους σιαγόνας σου και συνάξω σε και πάσαν την δύναμίν σου ίππους και ιππείς ενδεδυμένους θώρακας πάντας συναγωγή πολλή πέλται και περικεφαλαίαι και μάχαιραι

38:5  Πέρσαι και Αιθίοπες και Λίβυες πάντες περικεφαλαίαις και πέλταις

38:6  Γόμερ και πάντες οι περί αυτόν οίκος του Θογαρμά απ΄ εσχάτου βορρά και πάντες οι περί αυτόν και έθνη πολλά μετά σου

38:7  ετοιμάσθητι ετοίμασον σεαυτόν συ και πάσα η συναγωγή σου η συνηγμένη μετά σου και έση μοι εις προφυλακήν

38:8  αφ΄ ημερών πλειόνων ετοιμασθήσεται και επ΄ εσχάτου ετών ελεύσεται εις την γην την απεστραμμένην από μαχαίρας συνηγμένων από εθνών πολλών επί την γην Ισραήλ η εγενήθη έρημος διόλου και ούτος εξ εθνών εξελήλυθε και κατοικησούσιν επ΄ ειρήνης άπαντες

38:9  και αναβήση ως υετός και ήξεις ως νεφέλη κατακαλύψαι γην και έση συ και πάντες οι περί σε και έθνη πολλά μετά σου

38:10  τάδε λέγει κύριος κύριος και έσται εν τη ημέρα εκείνη αναβήσεται ρήματα επί την καρδίαν σου και λογιή λογισμούς πονηρούς

38:11  και ερείς αναβήσομαι επί γην απερριμμένην ήξω επί ησυχάζοντας εν ησυχία και οικούντας επ΄ ειρήνης πάντας κατοικούντας γην εν η ουχ υπάρχει τείχος ουδέ μοχλοί και θύραι ουκ εισίν αυτοίς

38:12  προνομεύσαι προνομήν και σκυλεύσαι σκύλα του επιστρέψαι χείρά μου εις την ηρημωμένην η κατωκίσθη και επ΄ έθνος συνηγμένον από εθνών πολλών πεποιηκότας κτήσεις κατοικούντας επί τον ομφαλόν της γης

38:13  Σαβά και Δαιδάν και έμποροι Καρχηδόνιοι και πάσαι αι κώμαι αυτών ερούσί σοι εις προνομήν του προνομεύσαι συ έρχη και σκυλεύσαι σκύλα συνήγαγες συναγωγήν σου λαβείν αργύριον και χρυσίον απενέγκασθαι κτήσιν του σκυλεύσαι σκύλα μεγάλα

38:14  διά τούτο προφήτευσον υιέ ανθρώπου και είπον τω Γωγ τάδε λέγει κυριός ουκ εν τη ημέρα εκείνη εν τω κατοικισθήναι τον λαόν μου Ισραήλ επ΄ ειρήνης εγερθήση

38:15  και ήξεις εκ του τόπου σου απ΄ εσχάτου του βορρά και έθνη πολλά μετά σου αναβάται ίππων πάντες συναγωγή μεγάλη και δύναμις πολλή

38:16  και αναβήση επί τον λαόν μου Ισραήλ ως νεφέλη καλύψαι γην επ΄ εσχάτου των ημερών έσται και ανάξω σε επί την γην μου ίνα γνώσι πάντα τα έθνη εμέ εν τω αγιασθήναί με εν σοι ενώπιον αυτών

38:17  τάδε λέγει κύριος κύριος ω Γωγ συ ει περί ου ελάλησα προ ημερών των έμπροσθεν διά χειρός των δούλων μου των προφητών του Ισραήλ οι προφητεύσαντες εν ταις ημέραις εκείναις και έτεσι του αναγαγείν σε επ΄ αυτούς

38:18  και έσται εν τη ημέρα εκείνη εν ημέρα η αν έλθη τω Γωγ επί την γην Ισραήλ λέγει κύριος κύριος αναβήσεται ο θυμός μου

38:19  και ο ζηλός μου εν πυρί της οργής μου ελάλησα ημήν εν τη ημέρα εκείνη έσται σεισμός μέγας επί γης Ισραήλ

38:20  και σεισθήσονται από προσώπου μου οι ιχθύες της θαλάσσης και τα πετεινά του ουρανού και τα θηρία του πεδίου και πάντα τα ερπετά τα έρποντα επί της γης και πάντες οι άνθρωποι οι επί προσώπου της γης και ραγήσεται τα όρη και πεσούνται αι φάραγγες και παν τείχος επί την γην πεσείται

38:21  και καλέσω επ΄ αυτόν πάντα φόβον λέγει κύριος μαχαίρα ανθρώπου επί τον αδελφόν αυτού έσται

38:22  και κρινώ αυτόν θανάτω και αίματι και υετώ κατακλύζοντι και λίθοις χαλάζης και πυρ και θείον βρέξω επ΄ αυτόν και επί πάντας τους μετ΄ αυτού και επί έθνη πολλά μετ΄ αυτού

38:23  και μεγαλυνθήσομαι και αγιασθήσομαι και ενδοξασθήσομαι και γνωσθήσομαι εναντίον πολλών εθνών και γνώσονται ότι εγώ κύριος

Chapter 39

39:1  και συ υιέ ανθρώπου προφήτευσον επί Γωγ και είπον τάδε λέγει κύριος κύριος ιδού εγώ επί σε Γωγ άρχοντα Ρως Μοσόχ και Θουβάλ

39:2  και συνάξω σε και κατάξω σε και αναβιβάσω σε επ΄ εσχάτου βορρά και ανάξω σε επί τα όρη Ισραήλ

39:3  και απολώ το τόξον σου από της χειρός σου της αριστεράς και τα τοξεύματά σου από της χειρός σου της δεξιάς

39:4  και καταβαλώ σε επί τα όρη Ισραήλ και πέση συ και πάντες οι περί σε και τα έθνη τα μετά σου δοθήσονται εις πλήθος ορνέων παντί πετεινώ και πάσι τοις θηρίοις του πεδίου δέδωκά σε καταβρωθήναι

39:5  επί προσώπου του πεδίου πέση ότι εγώ ελάλησα λέγει κύριος κύριος

39:6  και αποστελώ πυρ επί Μαγώγ και κατοικηθήσονται αι νήσοι επ΄ ειρήνης και γνώσονται ότι εγώ ειμι κύριος

39:7  και το όνομά μου το άγιον γνωσθήσεται εν μέσω λαού μου Ισραήλ και ου βεβηλωθήσεται το όνομά μου το άγιον ουκέτι και γνώσονται τα έθνη ότι εγώ ειμι κύριος άγιος εν Ισραήλ

39:8  ιδού ήκει και γνώση ότι έσται λέγει κύριος κύριος αύτη εστίν η ημέρα εν η ελάλησα

39:9  και εξελεύσονται οι κατοικούντες τας πόλεις Ισραήλ και καύσουσιν εν τοις όπλοις πέλταις και κόντοις και τόξοις και τοξεύμασι και ράβδοις χειρών και λόγχαις και καύσουσιν εν αυτοίς πυρ επτά έτη

39:10  και ου μη λάβωσι ξύλα εκ του πεδίου ουδέ μη κόψωσιν εκ των δρυμών αλλ΄ η τα όπλα κατακαύσουσι πυρί και προνομεύσουσι τους προνομεύσαντας αυτούς και σκυλεύσουσι τους σκυλεύσαντας αυτούς λέγει κυριός

39:11  και έσται εν τη ημέρα εκείνη δώσω τω Γωγ τόπον ονομαστόν μνημείον εν Ισραήλ πολυάνδριον των επελθόντων προς τη θαλάσση και περιοικοδομήσουσι το περιστόμιον της φάραγγος και κατορύξουσιν εκεί τον Γωγ και παν το πλήθος αυτού και κληθήσεται τότε το πολυάνδριον του Γωγ

39:12  και κατορύξουσιν αυτούς οίκος Ισραήλ ίνα καθαρισθή η γη εν επταμνήω

39:13  και κατορύξουσιν αυτούς πας ο λαός της γης και έσται αυτοίς εις ονομαστόν η ημέρα εδοξάσθην λέγει κύριος κύριος

39:14  και άνδρας διαπαντός διαστελούσιν επιπορευομένους την γην θάψαι τους καταλελειμμένους επί προσώπου της γης καθαρίσαι αυτήν μετά την επτάμηνον και εκζητήσουσι

39:15  και πας ο διαπορευόμενος την γην και ιδών οστούν ανθρώπου οικοδομήσει παρ΄ αυτό σημείον έως ότου θάψουσιν αυτό οι θάπτοντες εις το πολυάνδριον του Γωγ

39:16  και γαρ το όνομα της πόλεως Πολυάνδριον και καθαρισθήσεται η γη

39:17  και συ υιέ ανθρώπου τάδε λέγει κύριος κύριος είπον παντί ορνέω πετεινώ και προς πάντα τα θηρία του πεδίου συνάχθητε και έρχεσθε συνάχθητε από πάντων των περικύκλω επί την θυσίαν μου ην τέθυκα υμίν θυσίαν μεγάλην επί τα όρη Ισραήλ και φάγεσθε κρέα και πίεσθε αίμα

39:18  κρέα γιγάντων φάγεσθε και αίμα αρχόντων της γης πίεσθε κριούς και μόσχους και τράγους και οι μόσχοι εστεατωμένοι πάντες

39:19  και φάγεσθε στέαρ εις πλησμονήν και πίεσθε αίμα εις μέθην από της θυσίας μου η έθυσα υμίν

39:20  και εμπλησθήσεσθε από της τραπέζης μου ίππον και αναβάτην και γίγαντα και πάντα άνδρα πολεμιστήν λέγει κύριος κύριος

39:21  και δώσω την δόξαν μου εν υμίν και όψονται πάντα τα έθνη την κρίσιν μου ην εποίησα και την χείρά μου ην επήγαγον επ΄ αυτούς

39:22  και γνώσονται οίκος Ισραήλ ότι εγώ ειμι κύριος ο θεός αυτών από της ημέρας ταύτης και επέκεινα

39:23  και γνώσονται πάντα τα έθνη ότι διά τας αμαρτίας αυτών ηχμαλωτεύθησαν οίκος Ισραήλ ανθ΄ ων ηθέτησαν εις εμέ και απέστρεψα το πρόσωπόν μου απ΄ αυτών και παρέδωκα αυτούς εις χείρας των εχθρών αυτών και έπεσαν πάντες μαχαίρα

39:24  κατά τας ακαθαρσίας αυτών και κατά τα ανομήματα αυτών εποίησα αυτοίς και απέστρεψα το πρόσωπόν μου απ΄ αυτών

39:25  διά τούτο τάδε λέγει κύριος κύριος νυν αναστρέψω αιχμαλωσίαν εν Ιακώβ και ελεήσω τον οίκον Ισραήλ και ζηλώσω διά το όνομα το άγιόν μου

39:26  και λήψονται την ατιμίαν εαυτών και την αδικίαν ην ηδίκησαν εν τω κατοικισθήναι αυτούς επί την γην αυτών επ΄ ειρήνης και ουκ έσται ο εκφοβών

39:27  εν τω αποστρέψαι με αυτούς εκ των εθνών και συναγαγείν με αυτούς εκ των χωρών των εθνών και αγιασθήσομαι εν αυτοίς ενώπιον των εθνών

39:28  και γνώσονται ότι εγώ ειμι κύριος ο θεός αυτών εν τω επιφανήναί με αυτοίς εν τοις έθνεσι και εν τω συνάξαι με αυτούς επί την γην αυτών και ουκ εγκαταλείψω έτι αυτών ουδένα εκεί

39:29  και ουκ αποστρέψω ουκέτι το πρόσωπόν μου απ΄ αυτών ανθ΄ ου εξέχεα τον θυμόν μου επί τον οίκον Ισραήλ λέγει κύριος κύριος

Chapter 40

40:1  και εγένετο εν τω πέμπτω και εικοστώ έτει της αιχμαλωσίας ημών εν τω πρώτω μηνί δεκάτη του μηνός εν τω τεσσαρεσκαιδεκάτω έτει μετά το αλώναι την πόλιν εν τη ημέρα εκείνη εγένετο επ΄ εμέ χειρ κυρίου

40:2  και ήγαγέ με εν οράσει θεού εις την γην Ισραήλ και έθηκέ με επ΄ όρους υψηλού σφόδρα και επ΄ αυτού ως οικοδομή πόλεως απέναντι

40:3  και εισήγαγέ με εκεί και ιδού ανήρ και η όρασις αυτού ην ωσεί όρασις χαλκού στίλβοντος και εν τη χειρί αυτού ην σπαρτίον οικοδόμων και κάλαμος μέτρον και αυτός ειστήκει επί της πύλης

40:4  και είπε προς με ο ανήρ εώρακας υιέ ανθρώπου εν τοις οφθαλμοίς σου ίδε και εν τοις ωσί σου άκουε και τάξον εις την καρδίαν σου πάντα όσα εγώ δεικνύω σοι διότι ένεκα του δείξαί σοι εισελήλυθας ώδε και δείξεις πάντα όσα συ οράς τω οίκω του Ισραήλ

40:5  και ιδού περίβολος έξωθεν του οίκου κύκλω και εν τη χειρί του ανδρός κάλαμος το μέτρον πηχών εξ εν πήχει και παλαιστής και διεμέτρησε το προτείχισμα πλάτος ίσον τω καλάμω και το ύψος αυτού ίσον τω καλάμω

40:6  και εισήλθεν εις την πύλην την βλέπουσαν κατά ανατολάς εν επτά αναβαθμοίς και διεμέτρησε το θεέ εξ εξ το αιλάμ της πύλης ίσον τω καλάμω πλάτος

40:7  και το θεέ ισον τω καλάμω μήκος και ίσον τω καλάμω πλάτος και το αιλάμ αναμέσον του θεηλάθ πηχών εξ και το θεέ το δεύτερον ίσον τω καλάμω πλάτος και ίσον τω καλάμω μήκος και το αιλάμ πηχεών πέντε

40:8  και το θεέ το τρίτον ίσον τω καλάμω μήκος και ίσον τω καλάμω πλάτος

40:9  και το αιλάμ του πυλώνος πλησίον του αιλάμ της πύλης πηχών οκτώ και τα αιλεύ πηχών δύο και τα αιλάμ της πύλης έσωθεν

40:10  και το αιλάμ της πύλης έσωθεν και το θεέ της πύλης κατέναντι τρεις ένθεν και τρεις ένθεν και μέτρον εν τοις τρισί μέτρον εν τοις αιλάμ ένθεν και ένθεν

40:11  και διεμέτρησε το πλάτος της θύρας του πυλώνος πηχών δέκα και το εύρος του πυλώνος πηχών δεκατριών

40:12  και πήχυς εις επισυναγόμενος κατά πρόσωπον τω θεείμ και πήχεως ενός όρος ένθεν και ένθεν και το θεέ πηχών εξ ένθεν και πηχών εξ ένθεν

40:13  και διεμέτρησε την πύλην από του τοίχου του θεέ επί τον τοίχον του θεέ πλάτος πήχεις είκοσι πέντε αύτη πύλη επί πύλην

40:14  και το αίθριον του αιλάμ της πύλης εξήκοντα πήχεις και θεείμ της πύλης κύκλω

40:15  και το αίθριον της πύλης έξωθεν εις το αίθριον αιλάμ της πύλης έσωθεν πηχών πεντήκοντα

40:16  και θυρίδες κρυπταί επί τα θεείμ και επί τα αιλάμ έσωθεν της πύλης της αυλής κυκλόθεν και ωσαύτως τοις αιλαμώθ θυρίδας κύκλω έσωθεν και επί το αιλάμ φοίνικες ένθεν και ένθεν

40:17  και εισήγαγέ με εις την αυλήν την εσωτέραν και ιδού παστοφόρια και περίστυλα της αυλής κύκλω τριάκοντα παστοφόρια εν τοις περιστύλοις

40:18  και αι στοαί κατά νώτου των πυλών κατά το μήκος των πυλών το περίστυλον το υποκάτω

40:19  και διεμέτρησε το πλάτος της αυλής από του αιθρίου της πύλης της εξωτέρας έως έσωθεν επί το αίθριον της πύλης εσωτέρας της βλεπούσης έξω πήχεις εκατόν της βλεπούσης κατά ανατολάς και ήγαγέ με επί βορράν

40:20  και ιδού πύλη βλέπουσα προς βορράν τη αυλή τη εξωτέρα και διεμέτρησεν αυτήν το μήκος αυτής και το πλάτος

40:21  και το θεέ τρεις ένθεν και τρεις ένθεν και το αιλευ και τα αιλαμμών και τους φοίνικας αυτής και εγένετο κατά τα μέτρα της πύλης της βλεπούσης κατά ανατολάς πηχών πεντήκοντα το μήκος αυτής και πηχών εικοσιπέντε το εύρος αυτής

40:22  και θυρίδες αυτής και τα αιλαμμών και οι φοίνικες αυτής καθώς η πύλη η βλέπουσα κατά ανατολάς και εν επτά κλημακτήρσιν ανέβαινον επ΄ αυτήν και τα αιλαμμών έσωθεν

40:23  και πύλη τη αυλή τη εσωτέρα βλεπουσά επί πύλην του βορρά ον τρόπον της πύλης της βλεπούσης κατά ανατολάς και διεμέτρησε την αυλήν από πύλης επί πύλην πήχεις εκατόν

40:24  και ήγαγέ με κατά νότον και ιδού πύλη βλέπουσα προς νότον και διεμέτρησεν αυτήν και τα θεέ και τα αιλεύ και τα αιλαμμών κατά τα μέτρα ταύτα

40:25  και αι θυρίδες αυτής και τα αιλαμμών κυκλόθεν καθώς αι θυρίδες του αιλάμ πηχών πεντήκοντα το μήκος αυτής και πηχών εικοσιπέντε το εύρος αυτής

40:26  και επτά κλημακτήρες αυτής και αιλαμμών έσωθεν και φοίνικες αυτής εις ένθεν και εις ένθεν επί τα αιλεύ

40:27  και πύλη κατέναντι της πύλης της αυλής της εσωτέρας προς νότον και διεμέτρησε την αυλήν από πύλης επί πύλην πήχεις εκατόν το εύρος προς νότον

40:28  και εισήγαγέ με εις την αυλήν την εσωτέραν της πύλης της προς νότον και διεμέτρησε την πύλην κατά τα μέτρα ταύτα

40:29  και τα θεέ και τα αιλεύ

40:30  και τα αιλαμμών κατά τα μέτρα ταύτα και θυρίδες αυτή και τω αιλαμμών κύκλω πήχεις πεντήκοντα το μήκος και εύρος αυτής πήχεις εικοσιπέντε

40:31  και αιλαμμών αυτού προς την αυλήν την εξωτέραν φοίνικες τω αιλεύ και εν οκτώ κλημακτήρσιν ανέβαινον επ΄ αυτήν

40:32  και εισήγαγέ με εις την αυλήν εσωτέραν οδώ κατ΄ ανατολάς και διεμέτρησεν την θύραν κατά τα μέτρα ταύτα

40:33  και τα θεέ και τα αιλεύ και τα αιλαμώθ κατά τα μέτρα ταύτα και θυρίδες αυτή και τα αιλαμμώθ κύκλω πήχεις πεντήκοντα το μήκος και εύρος αυτής εικοσιπέντε πηχεών

40:34  και αιλαμμώθ της αυλής της εσωτέρας και φοίνικες αιλαύ ένθεν και ένθεν και οκτώ κλημακτήρσιν ανέβαινον επ΄ αυτήν

40:35  και εισήγαγέ με εις την θύραν την προς βορράν και διεμέτρησε κατά τα μέτρα ταύτα

40:36  και τα θεέ και τα αιλαύ και τα αιλαμώθ και θυρίδες αυτής κύκλω πήχεις πεντήκοντα το μήκος και εύρος πήχεις εικοσιπέντε

40:37  και τα αιλαύ της αυλής της εξωτέρας και φοίνικες αιλαύ ένθεν και ένθεν και οκτώ κλημακτήρες

40:38  και τα παστοφόρια αυτής και τα θυρώματα αυτής και τα αιλαμμών αυτής επί της πύλης της δευτέρας έκρυσις

40:39  όπως σφαζωσιν εν αυτή τα υπέρ αμαρτίας και τα υπέρ αγνοίας

40:40  και κατά νώτου του ρύακος των ολοκαυτωμάτων της βλεπούσης προς βορράν δύο τράπεζαι κατά νώτου ετέρου και τω αιλάμ της πύλης δύο τράπεζαι κατά ανατολάς

40:41  τέσσαρες τράπεζαι ένθεν και τέσσαρες ένθεν κατά νώτου της πύλης επ΄ αυτάς σφάξουσι τα θύματα και κατέναντι των οκτώ τράπεζαι των θυμάτων

40:42  και τέσσαρες τραπεζαι των ολοκαυτωμάτων λίθιναι λελαξευμέναι πήχεως και ημίσους το πλάτος και πηχών δύο και ημίσους το μήκος και πήχεως το ύψος επ΄ αυτά επιθησουσι τα σκεύη εν οις σφάζουσι τα ολοκαυτώματα εκεί και τα θύματα

40:43  και παλαιστής έξουσι κυμάτιον λελαξευμένον έσωθεν κύκλω και επί τας τραπέζας επάνωθεν στέγας του καλυπτεσθαι από του υετού και της ξηρασίας

40:44  και εισήγαγέ με εις την αυλήν την εσωτέραν και ιδού δύο εξέδραι εν τη αυλή τη εσωτέρα μία κατά νώτου της πύλης της προς βορράν φέρουσα κατά νότον και μία κατά νώτου της πύλης της προς νότον της βλεπούσης προς βορράν

40:45  και είπε προς με η εξέδρα αύτη η βλέπουσα προς νότον τοις ιερεύσι τοις φυλάσσουσι την φυλακήν του οίκου

40:46  και η εξέδρα η βλέπουσα προς βορράν τοις ιερεύσι τοις φυλάσσουσι την φυλακήν του θυσιαστηρίου εκείνοί εισιν οι υιοί Σαδδούκ οι εγγίζοντες εκ του Λευί προς κυρίου του λειτουργείν αυτώ

40:47  και διεμέτρησε την αυλήν μήκος πηχών εκατόν και εύρος πηχών εκατόν επί τα τέσσαρα μέρη αυτής και το θυσιαστήριον απέναντι του οίκου

40:48  και εισήγαγέ με εις το αιλάμ του οίκου και διεμέτρησε το αιλ του αιλάμ πηχών πέντε το πλάτος ένθεν και πηχών πέντε ένθεν και το εύρος του θυρώματος πηχών δεκατεσσάρων και επωμίδες της θύρας του αιλάμ πηχών τριών ένθεν και πηχών τριών ένθεν

40:49  και το μήκος του αιλάμ πηχών είκοσι και το εύρος πηχών δώδεκα και επί δέκα αναβαθμών ανέβαινον επ΄ αυτό και στύλοι ήσαν επί το αιλάμ εις εντεύθεν και εις εντεύθεν

Chapter 41

41:1  και εισήγαγέ με εις τον ναόν και διεμέτρησε το αιλάμ πηχών εξ το εύρος του αιλάμ ένθεν και το εύρος πηχών εξ ένθεν το εύρος της σκηνής

41:2  και το εύρος του πυλώνος πηχών δέκα και επωμίδες του πυλώνος πηχών πέντε ένθεν και πηχών πέντε ένθεν και διεμέτρησε το μήκος αυτού πηχών τεσσαράκοντα και το εύρος πηχών είκοσι

41:3  και εισήλθεν εις την αυλήν την εσωτέραν και διεμέτρησε το αιλ του θυρώματος πηχών δύο και το θύρωμα πηχών εξ και τας επωμίδας του θυρώματος πηχών επτά ένθεν

41:4  και διεμέτρησε το μήκος των πυλών πηχών είκοσι και εύρος πηχών είκοσι κατά πρόσωπον του ναού και είπε προς με τούτο το άγιον των αγίων

41:5  και διεμέτρησε τον τοίχον του οίκου πηχών εξ και το εύρος της πλευράς πηχών τεσσάρων κυκλόθεν

41:6  και τα πλευρά πλευρόν επί πλευρόν τριάκοντα και τριών και διάστημα εν τω τοίχω του οίκου εν τοις πλευροίς κύκλω του είναι τοις επιλαμβανομένοις οράν όπως το παράπαν μη άπτωνται των τοίχων του οίκου

41:7  και το εύρος της ανωτέρας των πλευρών κατά το πρόσθεμα εκ του τοίχου προς την ανωτέραν κύκλω του οίκου όπως διαπλατύνηται άνωθεν και εκ των κάτωθεν αναβαίνωσιν επί τα υπερώα και εκ των μέσων επί τα τριώροφα

41:8  και τα θραέλ του οίκου ύψος κύκλω διάστημα των πλευρών ίσον τω καλάμω πηχών εξ διάστηματα

41:9  και εύρος του τοίχου της πλευράς έξωθεν πηχών πέντε και τα απόλοιπα αναμέσον των πλευρών του οίκου

41:10  και αναμέσον των εξεδρών εύρος πηχών είκοσι το περιφερές τω οίκω κύκλω

41:11  και αι θύραι των εξεδρών επί το απόλοιπον της θύρας της μιάς της προς βορράν και η θύρα η μία προς νότον και το εύρος του τόπου του απολοίπου πηχών πέντε πλάτος κυκλόθεν

41:12  και το διορίζον κατά πρόσωπον του απολοίπου του προς θάλασσαν πηχών εβδομήκοντα πλάτος του τοίχου του διορίζοντος και πηχών πέντε το εύρος κυκλόθεν και μήκος αυτού πηχών εννενήκοντα

41:13  και διεμέτρησε κατέναντι του οίκου μήκος πηχών εκατόν και τα απόλοιπα και τα διορίζοντα και οι τοίχοι αυτού μήκος πηχών εκατόν

41:14  και το εύρος κατά πρόσωπον του ναού και τα απόλοιπα κατέναντι πηχών εκατόν

41:15  και διεμέτρησε το μήκος του διορίζοντος κατά πρόσωπον των απολοίπων των κατόπισθεν του οίκου εκείνου και τα απόλοιπα ένθεν και ένθεν πηχών εκατόν μήκος και ο ναός και αι γωνίαι και το αιλάμ το εξώτερον πεφατωνμένα

41:16  και αι θυρίδες δικτυωταί υποφαύσεις κύκλω τοις τρισίν ώστε διακύπτειν και ο οίκος και τα πλησίον εξυλωμένα κύκλω και από το εδάφος έως των θυρίδων και αι θυρίδες αναπτυσσόμεναι τρισσώς εις διακύπτειν

41:17  και έως του οίκου του εσωτέρου και του εξωτέρου και εφ΄ όλον τον τοίχον κύκλω τον έσωθεν και τον έξωθεν

41:18  γεγλυμμένα χερουβείμ και φοίνικες αναμέσον χερούβ και χερούβ δύο πρόσωπα τω χερούβ

41:19  πρόσωπον ανθρώπου προς τον φοίνικα ένθεν και πρόσωπον λέοντος προς τον φοίνικα ένθεν διαγεγλυμμένος όλος ο οίκος κυκλόθεν

41:20  εκ του εδάφους έως φατνώματος χερουβείμ και οι φοίνικες διαγεγλυμμένοι

41:21  και το άγιον και ο ναός αναπτυσσόμενος τετράγωνα κατά πρόσωπον των αγίων όρασις ως όψις

41:22  θυσιαστηρίου ξυλίνου πηχών τριών το ύψος αυτού και πηχών δύο το μήκος και το εύρος πηχών δύο και κέρατα είχε και η βάσις αυτού και οι τοίχοι αυτού ξύλινοι και είπε προς με αύτη η τράπεζα η προ προσώπου κυρίου

41:23  και δύο θυρώματα τω ναώ και τω αγίω δύο θυρώματα τοις δυσί θυρώμασι τοις στροφωτοίς

41:24  δύο θυρώματα τω ενί και δύο θυρώματα τη θύρα τη δευτέρα

41:25  και γλυφή επ΄ αυτών και επί τα θυρώματα του ναού χερουβείμ και φοίνικες κατά την γλυφήν των αγίων και σπουδαία ξύλα κατά πρόσωπον του αιλάμ έξωθεν

41:26  και θυρίδες κρυπταί και διεμέτρησεν ένθεν και ένθεν εις τα οροφώματα του αιλάμ και τα πλευρά του οίκου εζυγωμένα

Chapter 42

42:1  και εισήγαγέ με εις την αυλήν την εξωτέραν κατά ανατολάς κατέναντι της πύλης της προς βορράν και εισήγαγέ με και ιδού εξέδραι πέντε εχόμεναι του απολοίπου και εχόμεναι του διορίζοντος προς βορράν

42:2  πηχών εκατόν μήκος προς βορράν και το εύρος πηχεών πεντήκοντα

42:3  διαγεγραμμέναι ον τρόπον αι πύλαι της αυλής της εσωτέρας και ον τρόπον αι περίστυλοι της αυλής της εξωτέρας εστοιχισμέναι αντιπρόσωποι στοαί τρισσαί

42:4  και κατέναντι των εξεδρών περίπατος πηχών δέκα το πλάτος επί πήχεις εκατόν το μήκος εις την εσωτέραν οδόν πήχους ενός και τα θυρώματα αυτών προς βορράν

42:5  και οι περίπατοι οι υπερώων ωσαύτως ότι εξείχετο το περίστυλον εξ αυτού εκ του υποκάτωθεν περιστύλου και το διάστημα ούτως περίστυλον και διάστημα και ούτως

42:6  διότι τριπλαί ήσαν και στύλους ουκ είχον καθώς οι στύλοι των εξεδρών διά τούτο εξείχον από των υποκάτωθεν και των εν μέσω από της γης

42:7  και φλιά έξωθεν ον τρόπον αι εξέδραι της αυλής της έξωθεν αι βλέπουσαι απέναντι των εξεδρών των προς βορράν μήκος πηχών πεντήκοντα

42:8  ότι το μήκος των εξεδρών των βλεπουσών εις την αυλήν την εξωτέραν πηχών πεντήκοντα και αύται εισίν αι αντιπρόσωποι ταύταις το παν πηχών εκατόν

42:9  και αι θύραι των εξεδρών τούτων της εισόδου της προς ανατολάς του εισπορεύεσθαι δι΄ αυτών εκ της αυλής της εξωτέρας

42:10  κατά το φως του εν αρχή του περιπάτου και προς νότον και τα πρόσωπον του νότον κατά πρόσωπον του απολοίπου και κατά πρόσωπον του διορίζοντος και αι εξέδραι

42:11  και ο περίπατος κατά πρόσωπα αυτών κατά τα μέτρα των εξεδρών των προς βορράν και κατά το μήκος αυτών και κατά το εύρος αυτών και κατά πάσας τας εξόδους αυτών και κατά τα φώτα αυτών και κατά τα θυρώματα αυτών

42:12  των εξεδρών των προς νότον κατά τα θυρώματα απ΄ αρχής του περιπάτου επί φως διαστήματος καλάμου κατά ανατολάς του εισπορεύεσθαι αυτά

42:13  και είπε προς με αι εξέδραι αι προς βορράν και αι εξέδραι αι προς νότον ούσαι κατά πρόσωπον των διαστημάτων αύται εισίν αι εξέδραι του αγίου εν αις εσθίονται εκεί οι ιερείς οι εγγίζοντες προς κύριον τα άγια των αγίων και εκεί θήσουσι τα άγια των αγίων και την θυσίαν και τα περί αμαρτίας και τα περί αγνοίας διότι ο τόπος άγιος

42:14  ουκ εισελεύσονται εκεί πάρεξ των ιερέων και ουκ εξελεύσονται εκ του αγίου εις την αυλήν την εξωτέραν όπως διαπαντός άγιοι ώσιν οι προσάγοντες και μη άπτωνται του στολισμού αυτών εν οις λειτουργούσιν εν αυτοίς διότι άγιά εστι και ενδύσονται ιμάτια έτερα όταν άπτωνται του λαού

42:15  και συνετελέσθη η διαμέτρησις του οίκου έσωθεν και εξήγαγέ με κατά την οδόν της πύλης της βλεπούσης κατά ανατολάς και διεμέτρησε το υπόδειγμα του οίκου κυκλόθεν εν διατάξει

42:16  και έστη κατά νώτου της πύλης της βλεπούσης κατά ανατολάς και διεμέτρησε πεντακοσίους εν τω καλάμω του μέτρου

42:17  και επέστρεψε προς βορράν και διεμέτρησε κατά πρόσωπον του βορρά πήχεις πεντακοσίους εν τω καλάμω του μέτρου

42:18  και επέστρεψε προς θάλασσαν και διεμέτρησε κατά πρόσωπον θαλάσσης πήχεις πεντακοσίους εν τω καλάμω του μέτρου

42:19  και επέστρεψε προς νότον και διεμέτρησε το κατά πρόσωπον του νότου πεντακοσίους εν τω καλάμω του μέτρου

42:20  τα τέσσαρα μέρη αυτού και διέταξεν περίβολον αυτών κύκλω πεντακοσίων προς ανατολάς και πεντακοσίων πηχών εύρος του διαστέλλειν αναμέσον των αγίων και αναμέσον του προτειχίσματος εν διατάξει του οίκου

Chapter 43

43:1  και ήγαγέ με επί την πύλην την προς ανατολάς και εξήγαγέ με

43:2  και ιδού δόξα θεού Ισραήλ ήρχετο κατά την οδόν την προς ανατολάς και φωνή της παρεμβολής ως φωνή διπλασιαζόντων πολλών και η γη εξέλαμπεν ως φέγγος εν τη δόξη κυκλόθεν

43:3  και η όρασις ην ίδον κατά την όρασιν ην ίδον ότε εισεπορευόμην του χρίσαι την πόλιν και η όρασις του άρματος ου ίδον κατά την όρασιν ην ίδον επί του ποταμού του Χοβάρ και έπεσα επί προσώπον μου

43:4  και η δόξα κυρίου εισήλθεν εις τον οίκον κατά την οδόν της πύλης της βλεπούσης κατά ανατολάς

43:5  και ανέλαβέ με πνεύμα και εισήγαγέ με εις την αυλήν την εσωτέραν και ιδού πλήρης δόξης κυρίου ο οίκος

43:6  και έστην και ιδού φωνή εκ του οίκου λαλούντος προς με και ο ανήρ ειστήκει εχόμενός μου

43:7  και είπε προς με εώρακας συ υιέ ανθρώπου τον τόπον του θρόνου μου και τον τόπον του ίχνους των ποδών μου εν οις κατασκηνώσει το όνομά μου εν μέσω του οίκου Ισραήλ εις τον αιώνα και ου βεβηλώσουσιν ουκέτι οίκος Ισραήλ το όνομά το άγιον μου αυτοί και οι ηγούμενοι αυτών εν τη πορνεία αυτών και εν τοις φονοίς των ηγουμένων αυτών εν μέσω αυτών

43:8  εν τω τιθέναι αυτούς το πρόθυρόν μου εν τοις προθύροις αυτών και τας φλιάς μου εχομένας των φλιών αυτών και έδωκαν τοίχον μου ως συνεχόμενον εμού και αυτών και εβεβήλωσαν το όνομα το άγιον μου εν ταις ανομίαις αυτών αις εποίουν και εξέτριψα αυτούς εν θυμώ μου και εν φόνω

43:9  και νυν απωσάσθωσαν την πορνείαν αυτών και τους φόνους των ηγουμένων αυτών απ΄ εμού και κατασκηνώσω εν μέσω αυτών εις τον αιώνα

43:10  και συ υιέ ανθρώπου δείξον τω οίκω Ισραήλ τον οίκον και κοπάσουσιν από των αμαρτιών αυτών και την όρασιν αυτού και την διάταξιν αυτού

43:11  και αυτοί λήψονται την κόλασιν αυτών περί πάντων ων εποίησαν και διαγράψεις τον οίκον και την ετοιμασίαν αυτού και τας εξόδους αυτού και εισόδους αυτού και την υπόστασιν αυτού και πάντα τα προστάγματα αυτού και πάντα τα νόμιμα αυτού και πάντας τους νόμους αυτού γνωριείς αυτοίς και διαγράψεις εναντίον αυτών και φυλαξόνται πάντα τα δικαιώματά μου και πάντα τα προστάγματά μου και ποιήσουσιν αυτά

43:12  και διαγραφήν του οίκου επί της κορυφής του όρους πάντα τα όρια αυτού κυκλόθεν άγια αγίων ούτός εστιν ο νόμος του οίκου

43:13  και ταύτα τα μέτρα του θυσιαστηρίου εν πήχει του πήχεως και παλαιστής το κόλπωμα βάθους πήχυν και πήχυς το εύρος και γείσος επί το χείλος κυκλόθεν σπιθαμής και τούτο το ύψος του θυσιαστηρίου

43:14  εκ βάθους της αρχής του κοιλώματος αυτού προς το ιλαστήριον το υποκάτωθεν πηχών δύο και το εύρος πήχεως και από του ιλαστηρίου του μικρού επί το ιλαστήριον μέγα πήχεις τέσσαρες και εύρος πήχυς

43:15  και το αριήλ πηχεών τέσσαρα και από του αριήλ και υπεράνω των κεράτων πήχυς

43:16  και το αριήλ πηχεών δώδεκα μηκους επί πήχεις δώδεκα τετράγωνον επί τα τέσσαρα μέρη αυτού

43:17  και το ιλαστήριον πηχών δεκατεσσάρων το μήκος επί πήχεις δεκατέσσαρας το εύρος επί τέσσαρα μέρη αυτού και το γείσος αυτού κυκλούμενον αυτώ κυκλόθεν ήμισυ πήχεως και το κύκλωμα αυτού πήχυς κυκλόθεν και οι κλημακτήρες αυτού βλέποντες κατά ανατολάς

43:18  και είπε προς με υιέ ανθρώπου τάδε λέγει κύριος ο θεός ταύτα τα προστάγματα του θυσιαστηρίου εν τη ημέρα ποιήσεως αυτού του αναφέρειν επ΄ αυτό ολοκαυτώματα και προσχέειν προς αυτό αίμα

43:19  και δώσεις τοις ιερεύσι τοις Λευίταις τοις εκ του σπέρματος Σαδδούκ τοις εγγίζουσι προς με λέγει κύριος ο θεός του λειτουργείν μοι μόσχον εκ βοών περί αμαρτίας

43:20  και λήψονται εκ του αίματος αυτού και θήσουσιν επί τέσσαρα κέρατα του θυσιαστηρίου και επί τας τέσσαρας γωνίας του ιλαστηρίου και επί την βάσιν κύκλω και καθαρίσουσι και εξιλάσονται αυτό

43:21  και λήψονται τον μόσχον τον περί αμαρτίας και κατακαυθήσεται εν τω αποκεχωρισμένω του οίκου έξωθεν των αγίων

43:22  και τη ημέρα τη δευτέρα λήψη έριφον εξ αιγών αμώμους υπέρ αμαρτίας και εξιλάσονται το θυσιαστήριον καθότι εξιλάσαντο εν τω μόσχω

43:23  και μετά το συντελέσαι τον εξιλασμόν προσοίσουσι μόσχον εκ βοών άμωμον και κριόν εκ των προβάτων άμωμον

43:24  και προσοίσετε εναντίον κυρίου και επιρρίψουσιν οι ιερείς επ΄ αυτά άλα και ανοίσουσιν αυτά ολοκαυτώματα τω κυρίω

43:25  επτά ημέρας ποιήσεις έριφον υπέρ αμαρτίας καθ΄ ημέραν και μόσχον εκ βοών και κριόν εκ προβάτων άμωμα ποιήσουσιν

43:26  επτά ημέρας και εξιλάσονται το θυσιαστήριον και καθαριούσιν αυτό και πλήσουσι τας χείρας αυτών

43:27  και συντελέσουσι τας ημέρας και έσται από της ημέρας της ογδόης και επέκεινα και ποιήσουσιν οι ιερείς επί το θυσιαστήριον τα ολοκαυτώματα υμών και τα του σωτηρίου υμών και προσδέξομαι υμάς λέγει κύριος ο θεός

Chapter 44

44:1  και επέστρεψέ με κατά την οδόν της πύλης των αγίων της εξωτέρας της βλεπούσης κατά ανατολάς και αύτη ην κεκλεισμένη

44:2  και είπε κύριος προς με η πύλη αύτη κεκλεισμένη έσται ουκ ανοιχθήσεται και ουδείς διέλθη δι΄ αυτής ότι κύριος ο θεός Ισραήλ διελεύσεται δι΄ αυτής και έσται κεκλεισμένη

44:3  διότι ο ηγούμενος ούτος καθήσεται εν αυτή του φαγείν άρτον ενώπιον του κυρίου κατά την οδόν αιλάμ της πύλης εισελεύσεται και κατά την οδόν αυτού εξελεύσεται

44:4  και εισήγαγέ με κατά την οδόν της πύλης της προς βορράν κατέναντι του οίκου και ίδον και ιδού πλήρης δόξης ο οίκος του κυρίου και πίπτω επί πρόσωπόν μου

44:5  και είπε κύριος προς με υιέ ανθρώπου τάξαι επί την καρδίαν σου και ίδε τοις οφθαλμοίς σου και τοις ωσί σου άκουε πάντα όσα εγώ προς σε λαλώ κατά πάντα τα προστάγματα του οίκου κυρίου και πάντα τα νόμιμα αυτού και τάξεις την καρδίαν σου εις την εισοδον του οίκου κατά πάσας τας εξόδους αυτού εν πάσι τοις αγίοις

44:6  και ερείς προς τον παραπικραίνοντα προς τον οίκον Ισραήλ τάδε λέγει κύριος κύριος ικανούσθω υμίν από πασών ανομιών υμών οίκος Ισραήλ

44:7  του εισαγαγείν υμάς υιούς αλλογενείς απεριτμήτους καρδία και απεριτμήτους σαρκί του γίνεσθαι εν τοις αγίος μου και βεβηλούν αυτά εν τω προσφέρειν υμάς άρτους μου και στέαρ και αίμα και παρεβαίνετε την διαθήκην μου εν πάσαις ταις ανομίαις υμών

44:8  και ουκ εφυλάξατε τα προστάγματα του αγιάσματός μου και διετάξατε του φυλάσσειν φυλακάς εν τοις άγιοις μου υμίν

44:9  διά τούτο τάδε λέγει κύριος ο θεός πας υιός αλλογενής απερίτμητος καρδία και απερίτμητος σαρκί ουκ εισελεύσεται εις τα άγιά μου από πάντων αλλογενών εν μέσω οίκου Ισραήλ

44:10  αλλ΄ η οι Λευίται οίτινες αφείηλαντο απ΄ εμού εν τω πλανάσθαι τον Ισραήλ απ΄ εμού κατόπισθεν των ενθυμημάτων αυτών και λήψονται αδικίαν αυτών

44:11  και έσονται εν τοις αγίοις μου λειτουργούντες θυρωροί επί των πυλών του οίκου και λειτουργούντες εν τω οίκω ούτοι σφάξουσι τα ολοκαυτώματα και τας θυσίας τω λαώ και ούτοι στήσονται εναντίον του λαού του λειτουργείν αυτοίς

44:12  ανθ΄ ων ελειτούργουν αυτοίς προ προσώπου των ειδώλων αυτών και εγένετο τω οίκω Ισραήλ εις κόλασιν αδικίας ένεκα τούτου ήρα την χείρά μου επ΄ αυτούς λέγει κύριος κύριος

44:13  και λήψονται την ανομίαν αυτών και ουκ εγγιούσι προς με του ιερατεύειν μοι ουδέ του προσάγειν προς πάντα τα άγια των αγίων και λήψονται ατιμίαν αυτών εν τη πλανήσει η επλανήθησαν

44:14  και τάξω αυτούς φυλάσσειν φυλακάς του οίκου εις πάντα τα έργα αυτού και εις πάντα όσα αν ποιήσωσιν

44:15  οι ιερείς οι Λευίται οι υιοί του Σαδδούκ οι εφύλαξαν φυλακάς των αγίων μου εν τω πλανάσθαι τον οίκον Ισραήλ απ΄ εμού ούτοι προσάξουσι προς με του λειτουργείν μοι και στήσονται προ προσώπου μου του προσφέρειν μοι στέαρ και αίμα λέγει κύριος κύριος

44:16  ούτοι εισελεύσονται εις τα άγιά μου και ούτοι προσελεύσονται προς την τράπεζάν μου του λειτουργείν μοι και φυλάξουσι τας φυλακάς μου

44:17  και έσονται εν τω εισπορεύεσθαι αυτούς εις τας πύλας της αυλής της εσωτέρας στολάς λινάς ενδύσονται και ουκ ενδύσονται έρια εν τω λειτουργείν αυτούς από της πύλης της εσωτέρας αυλής

44:18  και κιδάρεις λινάς έξουσιν επί των κεφαλών αυτών και περισκέλη λινά έξουσιν επί τας οσφύας αυτών και ου περιζώσονται βία

44:19  και εν τω εκπορεύεσθαι αυτούς εις την αυλήν την εξωτέραν προς τον λαόν εκδύσονται τας στολάς αυτών εν αις λειτουργούσιν εν αυταίς και θήσουσιν αυτάς εν ταις εξέδραις των αγίων και ενδύσονται στολάς ετέρας και ου μη αγιάσωσι τον λαόν εν ταις στολαίς αυτών

44:20  και τας κεφαλάς αυτών ου ξυρήσονται και τας κόμας αυτών ου ψιλώσουσι καλύπτοντες καλύψουσι τας κεφαλάς αυτών

44:21  και οίνον ου μη πίωσι πας ιερεύς εν τω εισπορεύεσθαι αυτούς εις την αυλήν την εσωτέραν

44:22  και χήραν και εκβεβλημένην ου λήψονται εαυτοίς εις γυναίκα αλλ΄ η παρθένον εκ του σπέρματος οίκου Ισραήλ και εάν γένηται χήρα εξ ιερέως λήψονται

44:23  και τον λαόν μου διδάξουσιν αναμέσον αγίου και βεβήλου και αναμέσον ακαθάρτου και καθαρού γνωριούσιν αυτοίς

44:24  και επί κρίσιν αίματος ούτοι επιστήσονται του διακρίνειν τα δικαιώματά μου δικαιώσουσι και τα κρίματά μου κρινούσι και τα νόμιμά μου και τα προστάγματά μου εν πάσαις ταις εορταίς μου φυλάξονται και τα σάββατά μου αγιάσουσι

44:25  και επί ψυχήν ανθρώπου ουκ εισελεύσονται του μιανθήναι αλλ΄ η επί πατρί και επί μητρί και επί υιώ και επί θυγατρί και επ΄ αδελφώ και επ΄ αδελφή αυτού η ου γέγονεν ανδρί μιανθήσεται

44:26  και μετά το καθαρισθήναι αυτόν επτά ημέρας εξαριθμήση αυτώ

44:27  και η αν ημέρα εισπορεύωνται εις την αυλήν την εσωτέραν του λειτουργείν εν τω αγίω προσοίσει ιλασμόν λέγει κύριος ο θεός

44:28  και έσται αυτοίς εις κληρονομίαν εγώ κληρονομία αυτοίς και κατάσχεσις ου δοθήσεται αυτοίς εν τοις υιοίς Ισραήλ εγώ κατάσχεσις αυτών

44:29  και τας θυσίας και τα υπέρ αμαρτίας και τα υπέρ αγνοίας ούτοι φάγονται και παν αφόρισμα εν τω Ισραήλ αυτοίς έσται

44:30  και αι απαρχαί πάντων και τα πρωτότοκα πάντων και τα αφαιρέματα πάντα εκ πάντων των απαρχών υμών τοις ιερεύσιν έσται και τα πρωτογεννήματα υμών δώσετε τω ιερεί του θείναι ευλογίας επί τους οίκους υμών

44:31  και παν θνησιμαίον και θηριάλωτον εκ των πετεινών και εκ των κτηνών ου φάγονται οι ιερείς

Chapter 45

45:1  και εν τω καταμετρείσθαι υμάς την γην εν κληρονομία αφοριείτε απαρχήν τω κυρίω άγιον από της γης πέντε και είκοσι χιλιάδας μήκος και το εύρος δέκα χιλιάδας άγιον έσται εν πάσι τοις ορίοις αυτού κυκλόθεν

45:2  και έσται εκ τούτου αγίασμα πεντακόσιοι επί πεντακοσίους τετράγωνον κυκλόθεν και πεντήκοντα πήχεις διάστημα αυτών κυκλόθεν

45:3  και εκ ταύτης της διαμετρήσεως διαμετρήσεις μήκος πέντε και είκοσι χιλιάδας και το εύρος δέκα χιλιάδας και εν αυτή έσται το αγίασμα το άγιον των αγίων

45:4  ηγιασμένον από της γης έσται τοις ιερεύσι τοις λειτουργούσιν εν τω αγίω και έσται τοις εγγίζουσι λειτουργείν τω κυρίω και έσται αυτοίς τόπος εις οίκους αφωρισμένους τω αγιασμώ αυτών

45:5  είκοσι και πέντε χιλιάδας μήκος και εύρος είκοσι χιλιάδες έσται τοις Λευίταις τοις λειτουργούσι τω οίκω αυτοίς εις κατάσχεσιν πόλεις του κατοικείν

45:6  και την κατάσχεσιν της πόλεως δώσεις πέντε χιλιάδας το εύρος και το μήκος πέντε και είκοσι χιλιάδας ον τρόπον η απαρχή των αγίων παντί οίκω Ισραήλ έσται

45:7  και τω ηγουμένω εκ τούτου και από τούτου εις τας απαρχάς των αγίων εις κατάσχεσιν της πόλεως κατά πρόσωπον των απαρχών των αγίων και κατά πρόσωπον της κατασχέσεως της πόλεως τα προς θάλασσαν και από των προς θάλασσαν προς ανατολάς και το μήκος ως μία των μερίδων από των ορίων των προς θάλασσαν επί τα όρια τα προς ανατολάς της γης

45:8  και έσται αυτώ εις κατάσχεσιν εν τω Ισραήλ και ου καταδυναστεύσουσιν ουκέτι οι αφηγούμενοι τον λαόν μου και την γην κατακληρονομήσουσιν οίκος Ισραήλ κατά φυλάς αυτών

45:9  τάδε λέγει κύριος ο θεός ικανούσθω υμίν οι αφηγούμενοι του Ισραήλ αδικίαν και ταλαιπωρίαν αφέλεσθε και κρίμα και δικαιοσύνην ποιείτε εξάρατε τας καταδυναστείας από του λαού μου λέγει κύριος ο θεός

45:10  ζυγόν δίκαιον και μέτρον δίκαιον και χοίνιξ δίκαια έσται υμίν του μέτρου

45:11  και η χοίνιξ ομοίως μία έσται του λαβείν το δέκατον του γόμορ χοίνιξ και δέκατον του γόμορ οίφί το γόμορ έστω ίσον

45:12  και το στάθμιον είκοσι οβολοί πέντε σίκλοι είκοσι πέντε σίκλοι και πέντε και δέκα σίκλοι η μνα έσται υμίν

45:13  και αύτη εστίν η απαρχή ην αφοριείτε το έκτον μέρος του μέτρου από του γόμορ των πυρών και το έκτον μέρος του οίφι από του κόρου των κριθών

45:14  και το πρόσταγμα του ελαίου κοτύλην ελαίου από δέκα κοτυλών ότι αι δέκα κοτύλαι εισί γόμορ

45:15  και πρόβατον από των διακοσίων προβάτων αφαίρεμα εκ πασών των πατριών Ισραήλ εις θυσαίς και ολοκαυτώματα και εις σωτηρίου του εξιλασκεσθαι περί υμών λέγει κύριος θεός

45:16  και πας ο λαός δώσει την απαρχήν ταύτην τω αφηγουμένω του Ισραήλ

45:17  και διά του αφηγουμένου έσται τα ολοκαυτώματα και αι θυσίαι και αι σπονδαί εν ταις εορταίς και εν ταις νουμηνίαις και εν τοις σάββασι και εν πάσαις ταις εορταίς οίκου Ισραήλ αυτός ποιήσει τα περί αμαρτίας και την θυσίαν και τα ολοκαυτώματα και τα του σωτηρίου του εξιλάσκεσθαι περί του οίκου Ισραήλ

45:18  τάδε λέγει κύριος ο θεός εν τω πρώτω μηνί μία του μηνός λήψεσθε μόσχον εκ βοών άμωμον του εξιλάσασθαι το άγιον

45:19  και λήψεται ο ιερεύς από του αίματος και δώσει επί τας φλιάς του οίκου και επί τας τέσσαρας γνωίας του ιερού και επί το θυσιαστήριον και επί τας φλιάς της πύλης της αυλής της εσωτέρας

45:20  και ούτως ποιήσεις εν τω μηνί τω εβδόμω μία του μηνός παρ΄ εκάστου ασυνέτου και νηπίου και εξιλάσεσθε τον οίκον

45:21  και εν τω πρώτω μηνί τεσσαρεσκαιδεκάτη του μηνός έσται υμίν το πάσχα εορτή επτά ημέρας άζυμα έδεσθε

45:22  και ποιήσει ο αφηγούμενος εν εκείνη τη ημέρα υπέρ αυτού και υπέρ παντός του λαού της γης μόσχον υπέρ αμαρτίας

45:23  και επτά ημέρας της εορτής ποιήσει ολοκαυτώματα τω κυρίω επτά μόσχους και επτά κριούς αμώμους καθ΄ ημέραν επτά ημέρας και περί αμαρτίας έριφον αιγών καθ΄ ημέραν και θυσίαν

45:24  και πέμμα τω μόσχω και πέμμα τω κριώ ποιήσει και ελαίου το ιν τω πέμματι

45:25  και εν τω εβδόμω μηνί πεντεκαιδεκάτη του μηνός εν τη εορτή ποιήσει κατά τα αυτά επτά ημέρας και καθώς τα υπέρ της αμαρτίας και καθώς τα ολοκαυτώματα και καθώς το μαναα και καθώς το έλαιον

Chapter 46

46:1  τάδε λέγει κύριος ο θεός η πύλη εν τη αυλή τη εσωτέρα η βλεπουσα προς ανατολάς έσται κεκλεισμένη εξ ημέρας τας ενεργούς εν δε τη ημέρα των σαββάτων ανοιχθήσεται και εν τη ημέρα της νουμηνίας ανοιχθήσεται

46:2  και εισελεύσεται ο αφηγούμενος κατά την οδόν του αιλάμ της πύλης έξωθεν και στήσεται επί τα πρόθυρα της πύλης και ποιήσουσιν οι ιερείς τα ολοκαυτωματα αυτού και τα του σωτηρίου αυτού και προσκυνήσει επί του προθύρου της πύλης και εξελεύσεται και η πύλη ου μη κλεισθή έως εσπέρας

46:3  και προσκυνήσει ο λαός της γης κατά τα πρόθυρα της πύλης εκείνης εν τοις σαββάτοις και εν ταις νουμηνίαις εναντίον κυρίου

46:4  και τα ολοκαυτώματα προσοίσει ο αφηγούμενος τω κυρίου εν τη ημέρα των σαββάτων εξ αμνούς αμώμους και κριόν άμωμον

46:5  και μαναά πέμμα τω κριώ και τοις αμνοίς θυσίαν δόμα χειρός αυτού και ελαίου το ιν τω πέμματι

46:6  και εν τη ημέρα της νουμηνίας μόσχον άμωμον και εξ αμνούς και κριόν άμωμον έσονται

46:7  και πέμμα τω κριώ και πέμμα τω μόσχω έσται μαναά και τοις αμνοίς καθώς αν εκποιή η χειρ αυτού και ελαίου το ιν τω πέμματι

46:8  και εν τω εισπορεύεσθαι τον αφηγούμενον κατά την οδόν του αιλάμ της πύλης εισελεύσεται και κατά την οδόν αυτής εξελεύσεται

46:9  και όταν εισπορεύηται ο λαός της γης εναντίον κυρίου εν ταις εορταίς ο εισπορευόμενος κατά την οδόν της πύλης της προς βορράν προσκυνείν εξελεύσεται κατά την οδόν της πύλης της προς νότον και ο εισπορευόμενος κατά την οδόν της πύλης της προς νότον εξελεύσεται κατά την οδόν της πύλης της προς βορράν ουκ αναστρέψει κατά την πύλην εις ην εισελήλυθεν αλλά κατευθύ αυτής εξελεύσεται

46:10  και ο αφηγούμενος εν μέσω αυτών εν τω εισπορεύεσθαι αυτούς εισελεύσεται και εν τω εκπορεύεσθαι αυτούς εξελεύσεται

46:11  και εν ταις εορταίς και εν ταις πανηγύρεσιν έσται το μαναά πέμμα τω μόσχω και πέμμα τω κριώ και τοις αμνοίς καθώς εκποιή η χειρ αυτού και ελαίου ιν τω πέμματι

46:12  εάν δε ποιήση ο αφηγούμενος ομολογίαν ολοκαύτωμα σωτηρίου τω κυρίω και ανοίξη αυτώ την πύλην την βλέπουσαν κατά ανατολάς και ποιήση το ολοκαύτωμα αυτού και τα του σωτηρίου αυτού ον τρόπον εποίει εν τη ημέρα των σαββάτων και εξελεύσεται και κλεισεί τας θύρας μετά το εξελθείν αυτόν

46:13  και αμνόν ενιαύσιον άμωμον ποιήσει εις ολοκαύτωμα τω κυρίω καθ΄ ημέραν πρωϊ πρωϊ ποιήσει αυτόν

46:14  και μαναά ποιήσει επ΄ αυτώ τοπρωϊ πρωϊ το έκτον του μέτρου και ελαίου το τρίτον του ιν του αναμίξαι την σεμίδαλιν μαναά τω κυρίω πρόσταγμα διαπαντός

46:15  ποιήσετε τον αμνόν και το μαναά και το έλαιον ποιήσετε τοπρωϊ πρωϊ ολοκαύτωμα διαπαντός

46:16  τάδε λέγει κύριος ο θεός εάν δω ο αφηγούμενος δόμα ενί εκ των υιών αυτού εκ της κληρονομίας αυτού τούτο τοις υιοίς αυτού έσται κατάσχεσις εν κληρονομία

46:17  και εάν δω δόμα ενί των παίδων αυτού και έσται αυτώ έως του έτους της αφέσεως και αποδοθήσεται τω αφηγουμένω πλην της κληρονομίας των υιών αυτού αυτοίς έσται

46:18  και ου μη λάβη ο αφηγούμενος εκ της κληρονομίας του λαού του καταδυναστεύσαι αυτούς εκ της κατασχέσεως αυτού κατακληρονομήσει τοις υιοίς αυτού όπως μη διασκορπίζηται ο λαός μου έκαστος από της κατασχέσεως αυτού

46:19  και εισήγαγέ με εις την οδόν της κατά νώτου της πύλης εις την εξέδραν των αγίων των ιερέων την βλέπουσαν προς βορράν και ιδού τόπος εκεί κεχωρισμένος

46:20  και είπε προς με ούτος ο τόπος εστίν ου εψήσουσιν εκεί οι ιερείς τα υπέρ αγνοίας και τα υπέρ αμαρτίας και εκεί πέψουσι το μαναά το παράπαν του μη εκφέρειν εις την αυλήν την εξωτέραν του αγιάζειν τον λαόν

46:21  και εξήγαγέ με εις την αυλήν την εξωτέραν και περίηγαγέ με επί τα τέσσαρα μέρη της αυλής και ιδού αυλή κατά τα κλίτη της αυλής

46:22  επί τα τέσσαρα κλίτη της αυλής αυλαί μικραί μήκους πηχών τεσσαράκοντα και εύρος πηχών τριάκοντα μέτρον εν ταις τέσσαρσι

46:23  και εξέδραι κύκλω αυταίς ταις τέσσαρσι και μαγειρεία γεγονότα υποκάτωθεν των εξεδρών κύκλω

46:24  και είπε προς με ούτοι οι οίκοι των μαγείρων ου εψήσουσιν εκεί οι λειτουργούντες τω οίκω τα θύματα του λαού

Chapter 47

47:1  και εισήγαγέ με επί τα πρόθυρα του οίκου και ιδού ύδωρ εξεπορεύετο υποκάτωθεν του αιθρίου του οίκου κατά ανατολάς ότι το πρόσωπον του οίκου έβλεπε κατά ανατολάς και το ύδωρ κατέβαινεν από του νότου του οίκου του δεξιού επί τον νότον του θυσιαστήριον

47:2  και εξήγαγέ με κατά την οδόν της πύλης της προς βορράν και περιήγαγέ με την οδόν έξωθεν προς την πύλην της αυλής της βλεπούσης κατά ανατολάς και ιδού το ύδωρ κατεφέρετο από του κλίτους του δεξιού

47:3  καθώς έξοδος ανδρός εξεναντίας και μέτρον εν τη χειρί αυτού και διεμέτρησεν χιλίους

47:4  και διήλθεν εν τω ύδατι ύδωρ αφέσεως και διεμέτρησεν χιλίους και διήλθεν το ύδωρ έως των γονάτων και διεμέτρησεν χιλίους και διήλθεν το ύδωρ έως οσφύος

47:5  και διεμέτρησε χιλίους και ουκ ηδύνατο διελθείν έτι ότι εξύβριζεν το ύδωρ ως ροίζος χειμάρρου ου ου διαβήσονται

47:6  και είπε προς με εώρακας υιέ ανθρώπου και ήγαγέ με και επέστρεψέ με επί το χείλος του ποταμού

47:7  εν τη επιστροφή μου και ιδού επί του χείλους του ποταμού δένδρα πολλά σφόδρα ένθεν και ένθεν

47:8  και είπε προς με το ύδωρ τούτο το εκπορευόμενον εις την Γαλιλαίαν την προς ανατολάς και κατεβαίνεν επί την Αραβίαν και ήρχετο έως επί την θάλασσαν επί το ύδωρ της διεκβολής και υγιάσει τα ύδατα

47:9  και έσται πάσα ψυχή των ζώων των εκζεόντων επί πάντα εφ α αν επέλθη εκεί ο ποταμός ζήσεται και έσται εκεί ιχθύς πολύς σφόδρα ότι ήκει εκεί το ύδωρ τούτο και υγιάσει και ζήσεται παν εφ΄ ο αν επέλθη ο ποταμός εκεί ζήσεται

47:10  και στήσονται εκεί αλιείς από Εγαδδί έως Εναγαλείμ ψυγμός σαγηνών έσται κατ΄ εαυτήν έσται και οι ιχθύες αυτής ως οι ιχθύες της θαλάσσης της μεγάλης πλήθος πολύ σφόδρα

47:11  και εν τη διεκβολή αυτού και εν τη επιστροφή αυτού και εν τη υπεράρσει αυτού ου μη υγιάσωσιν εις άλας δέδονται

47:12  και επί του ποταμού αναβήσεται επί του χείλους αυτού ένθεν και ένθεν παν ξύλον βρώσιμον ου μη παλαιωθή επ΄ αυτού ουδέ μη εκλείπη ο καρπός αυτού της καινότητος αυτού πρωτοβολήσει διότι τα ύδατα αυτών εκ των αγίων ταύτα εκπορεύονται και έσται ο καρπός αυτών εις βρώσιν και ανάβασις αυτών εις υγίειαν

47:13  τάδε λέγει κύριος ο θεός ταύτα τα όρια κατακληρονομήσετε της γης ταις δώδεκα φυλαίς των υιών Ισραήλ πρόσθεσις σχοινίσματος

47:14  και κατακληρονομήσετε αυτήν έκαστος καθώς ο αδελφός αυτού εις ην ήρα την χείρά μου του δούναι τοις πατράσιν αυτών και πεσείται η γη αύτη υμίν εν κληρονομία

47:15  και ταύτα τα όρια της γης της προς βορράν από της θαλάσσης της μεγάλης οδόν Αιθαλών της εισόδου Σηδάδα

47:16  Αιμάθ Βεροθά Σαβαρίμ τα αναμέσον ορίων Δαμασκού και αναμέσον ορίων Ημαθί αυλαί του Θίχων αι εισίν επάνω των ορίων Αυρανίτιδος

47:17  ταύτα τα όρια από της θαλάσσης από της αυλής του Αινάν όρια Δαμασκού και τα προς βορράν και τα όρια Αιμάθ τα προς βορράν

47:18  και τα προς ανατολάς αναμέσον της Αυρανίτιδος και αναμέσον Δαμασκού και αναμέσον της Γαλααδίτιδος και αναμέσον της γης του Ισραήλ ο Ιορδάνης διορίζει επί την θάλασσαν την προς ανατολάς φοινικώνος ταύτα τα προς ανατολάς

47:19  και ταύτα τα προς νότον και λίβα από Θαιμάν και φοινικώνος έως ύδατος Μαριβώθ Κάδης παρεκτείνον επί την θάλασσαν την μεγάλην τούτο το μέρος νότος και λίψ

47:20  τούτο το μέρος της θαλάσσης της μεγάλης ορίζει έως κατέναντι της εισόδου Ημάθ έως εισόδου αυτού ταύτά εστι τα προς θάλασσαν

47:21  και διαμεριειτε την γην ταύτην αυτοίς ταις φυλαίς του Ισραήλ

47:22  βαλείτε αυτήν εν κλήρω υμίν και τοις προσηλύτοις τοις παροικούσιν εν μέσω υμών οίτινες εγέννησαν υιούς εν μέσω υμών και έσονται υμών ως αυτόχθονες εν τοις υιοίς του Ισραήλ μεθ΄ υμών φάγονται εν κληρονομία εν μέσω των φυλών του Ισραήλ

47:23  και έσονται εν φυλή προσηλύτων εν τοις προσηλύτοις τοις μετ΄ αυτών εκεί δώσετε κληρονομίαν αυτοίς λέγει κύριος ο θεός

Chapter 48

48:1  και ταύτα τα ονόματα των φυλών από της αρχής της προς βορράν κατά το μέρος της καταβάσεως του περισχίζοντος επί την είσοδον της Ημάθ αυλής του Αιμώμ όριον Δαμασκού προς βορράν κατά μέρος Ημάθ αυλής και έσται αυτοίς τα προς ανατολάς έως προς θάλασσαν Δαν μία

48:2  και από των ορίων του Δαν τα προς ανατολάς έως των προς θάλασσαν Ασήρ μία

48:3  και από των ορίων Ασήρ από των προς ανατολάς έως των προς θάλασσαν Νεφθαλείμ μία

48:4  και από των ορίων Νεφθαλείμ από των ανατολών έως των προς θάλασσαν Μανασσή μία

48:5  και από των ορίων Μανασσή από των προς ανατολάς έως των προς θάλασσαν Εφραϊμ μία

48:6  και από των ορίων Εφραϊμ από των προς ανατολάς έως των προς θάλασσαν Ρουβήν μία

48:7  και από των ορίων Ρουβήν από των προς ανατολάς έως των προς θάλασσαν Ιούδα μία

48:8  και από των ορίων Ιούδα από των προς ανατολάς έσται η απαρχή του αφορισμού πέντε και είκοσι χιλιάδες εύρος και μήκος καθώς μία των μερίδων από των προς ανατολάς και έως των προς θάλασσαν και έσται το άγιον εν μέσω αυτών

48:9  απαρχήν ην αφοριούσι τω κυρίω μήκος πέντε και είκοσι χιλιάδες και εύρος δέκα χιλιάδες

48:10  τούτων έσται η απαρχή των αγίων τοις ιερεύσι προς βορράν πέντε και είκοσι χιλιάδες και προς θάλασσαν δέκα χιλιάδες και προς ανατολάς δέκα χιλιάδες και προς νότον είκοσι και πέντε χιλιάδες και το όρος των αγίων έσται εν μέσω αυτού

48:11  τοις ιερεύσι τοις ηγιασμένοις υιοίς Σαδδούκ τοις φυλάσσουσι τας φυλακάς του οίκου οίτινες ουκ επλανήθησαν εν τη πλανήσει υιών Ισραήλ ον τρόπον επλανήθησαν οι Λευίται

48:12  και έσται αυτοίς η απαρχή δεδομένη εκ των απαρχών της γης άγιον αγίων από των ορίων των Λευιτών

48:13  τοις δε Λευίταις τα εχόμενα των ορίων των ιερέων μήκος πέντε και είκοσι χιλιάδες και εύρος δέκα χιλιάδες παν το μήκος πέντε και είκοσι χιλιάδες και εύρος δέκα χιλιάδες

48:14  ου πραθήσεται εξ αυτού ουδέ καταμετρηθήσεται ουδέ αφαιρεθήσεται τα πρωτογεννήματα της γης ότι άγιόν εστι τω κυρίω

48:15  τας δε πέντε χιλιάδας τας περισσάς επί τω πλάτει επί ταις πέντε και είκοσι χιλιάσι προτείχισμα έσται τη πόλει εις την κατοικίαν και εις διάστημα αυτού και έσται η πόλις εν μέσω αυτού

48:16  και ταύτα τα μέτρα αυτής από των προς βορράν πεντακόσιοι και τετρακισχίλιοι και από των προς νότον πεντακόσιοι και τέσσαρες χιλιάδες και από των προς ανατολάς πεντακόσιοι και τέσσαρες χιλιάδες και από των προς θάλασσαν τετρακισχιλίους πεντακοσίους

48:17  και έσται διάστημα τη πόλει προς βορράν διακόσιοι πεντήκοντα και προς νότον διακόσιοι και πεντήκοντα και προς ανατολάς διακόσιοι πεντήκοντα και προς θάλασσαν διακόσιοι πεντήκοντα

48:18  και το περισσόν του μήκους το εχόμενον των απαρχών των αγίων δέκα χιλιάδες προς ανατολάς και δέκα χιλιάδες προς θάλασσαν και έσονται αι απαρχαί του αγίου και έσται τα γεννήματα αυτής εις άρτους τοις εργαζομένοις την πόλιν

48:19  οι δε εργαζόμενοι την πόλιν εργώνται αυτήν εκ πασών των φυλών του Ισραήλ

48:20  πάσα η απαρχή πέντε και είκοσι χιλιάδες επί πέντε και είκοσι χιλιάδας τετράγωνον αφοριείτε αυτού την απαρχήν του αγίου από της κατασχέσεως της πόλεως

48:21  το δε περισσόν τω αφηγουμένω εκ τούτου και εκ τούτου από των απαρχών του αγίου και εις την κατάσχεσιν της πόλεως επί πέντε και είκοσι χιλιάδας μήκος έως των ορίων των προς ανατολάς και προς θάλασσαν επί πέντε και είκοσι χιλιάδας έως των ορίων των προς θάλασσαν εχόμενα των μερίδων του αφηγουμένου και έσται η απαρχή των αγίων και το αγίασμα του οίκου εν μέσω αυτής

48:22  και παρά των Λευιτών από της κατασχέσεως της πόλεως εν μέσω του αφηγουμένου έσται αναμέσον των ορίων Ιούδα και αναμέσον των ορίων Βενιαμίν και τω αφηγουμένω έσται

48:23  και το περισσόν των φυλών από των προς ανατολάς έως των προς θάλασσαν Βενιαμίν μία

48:24  και από των ορίων των Βενιαμίν από των προς ανατολάς έως των προς θάλασσαν Συμεών μία

48:25  και από των ορίων των Συμεών από των προς ανατολάς έως των προς θάλασσαν Ισσάχαρ μία

48:26  και από των ορίων των Ισσάχαρ από των προς ανατολάς έως των προς θάλασσαν Ζαβουλών μία

48:27  και από των ορίων των Ζαβουλών από των προς ανατολάς έως των προς θάλασσαν Γαδ μία

48:28  και από των ορίων των Γαδ από των προς λίβα και έσται τα όρια αυτού από Θαιμάν και ύδατος Μαριβώθ Κάδης κληρονομίας έως της θαλάσσης της μεγάλης

48:29  αύτη η γη ην βαλείτε εν κλήρω ταις φυλαίς Ισραήλ και ούτοι οι διαμερισμοί αυτών λέγει κύριος ο θεός

48:30  και αύται αι διεκβολαί της πόλεως αι προς βορράν τετρακισχίλιοι και πεντακόσιοι μέτρω

48:31  και αι πύλαι της πόλεως επ΄ ονόμασι φυλών του Ισραήλ πύλαι τρεις προς βορράν πύλη Ρουβήν μία και πύλη Ιούδα μία και πύλη Λευί μία

48:32  και τα προς ανατολάς τετρακισχίλιοι και πεντακόσιοι και πύλαι τρεις πύλη Ιωσήφ μία και πύλη Βενιαμίν μία και πύλη Δαν μία

48:33  και τα προς νότον τετρακισχίλιοι και πεντακόσιοι μέτρω και πύλαι τρεις πύλη Συμεών μία και πύλη Ισσάχαρ μία και πύλη Ζαβουλών μία

48:34  και τα προς θάλασσαν τετρακισχίλιοι και πεντακόσιοι μέτρω πύλαι τρεις πύλη Γαδ μία και πύλη Ασήρ μία και πύλη Νεφθαλείμ μία

48:35  κύκλωμα δέκα και οκτώ χιλιάδες και το όνομα της πόλεως αφ΄ ης αν ημέρας γένηται έσται το όνομα αυτής