ABPGRK - Genesis

Chapter 1

1:1  εν αρχή εποίησεν ο θεός τον ουρανόν και την γην

1:2  η δε γη ην αόρατος και ακατασκεύαστος και σκότος επάνω της αβύσσου και πνεύμα θεού επεφέρετο επάνω του ύδατος

1:3  και είπεν ο θεός γενηθήτω φως και εγένετο φως

1:4  και είδεν ο θεός το φως ότι καλόν και διεχώρισεν ο θεός αναμέσον του φωτός και αναμέσον του σκότους

1:5  και εκάλεσεν ο θεός το φως ημέραν και το σκότος εκάλεσε νύκτα και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωϊ ημέρα μία

1:6  και είπεν ο θεός γενηθήτω στερέωμα εν μέσω του ύδατος και έστω διαχωρίζον αναμέσον ύδατος και ύδατος

1:7  και εποίησεν ο θεός το στέρεωμα και διεχώρισεν ο θεός αναμέσον του ύδατος ο ην υποκάτω του στερεώματος και αναμέσον του ύδατος του επάνω του στερεώματος

1:8  και εκάλεσεν ο θεός το στερεώμα ουρανόν και είδεν ο θεός ότι καλόν και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωϊ ημέρα δευτέρα

1:9  και είπεν ο θεός συναχθήτω το ύδωρ το υποκάτω του ουρανού εις συναγωγήν μίαν και οφθήτω η ξηρά και εγένετο ούτως και συνήχθη το ύδωρ το υποκάτω του ουρανού εις τας συναγωγάς αυτών και ώφθη η ξηρά

1:10  και εκάλεσεν ο θεός την ξηράν γην και τα συστήματα των υδάτων εκάλεσε θαλάσσας και είδεν ο θεός ότι καλόν

1:11  και είπεν ο θεός βλαστησάτω η γη βοτάνην χόρτου σπείρον σπέρμα κατά γένος και καθ΄ ομοιότητα και ξύλον κάρπιμον ποιούν καρπόν ου το σπέρμα αυτού εν αυτώ κατά γένος επί της γης και εγένετο ούτως

1:12  και εξήνεγκεν η γη βοτάνην χόρτου σπείρον σπέρμα κατά γένος και καθ΄ ομοιότητα και ξύλον κάρπιμον ποιούν καρπόν ου το σπέρμα αυτου εν αυτώ κατά γένος επί της γης

1:13  και είδεν ο θεός ότι καλόν και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωϊ ημέρα τρίτη

1:14  και είπεν ο θεός γενηθήτωσαν φωστήρες εν τω στερεώματι του ουρανού εις φαυσιν επί της γης του διαχωρίζειν αναμέσον της ημέρας και αναμέσον της νυκτός και έστωσαν εις σημεία και εις καιρούς και εις ημέρας και εις ενιαυτούς

1:15  και έστωσαν εις φαύσιν εν τω στερεώματι του ουρανού ώστε φαίνειν επί της γης και εγένετο ούτως

1:16  και εποίησεν ο θεός τους δύο φωστήρας τους μεγάλους τον φωστήρα τον μέγαν εις αρχάς της ημέρας και τον φωστήρα τον ελάσσω εις αρχάς της νυκτός και τους αστέρας

1:17  και έθετο αυτούς ο θεός εν τω στερεώματι του ουρανού ώστε φαίνειν επί της γης

1:18  και άρχειν της ημέρας και της νυκτός και διαχωρίζειν αναμέσον του φωτός και αναμέσον του σκότους και είδεν ο θεός ότι καλόν

1:19  και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωϊ ημέρα τετάρτη

1:20  και είπεν ο θεός εξαγαγέτω τα ύδατα ερπετά ψυχών ζωσών και πετεινά πετόμενα επί της γης κατά το στερέωμα του ουρανού και εγένετο ούτως

1:21  και εποίησεν ο θεός τα κήτη τα μεγάλα και πάσαν ψυχήν ζώων ερπετών α εξήγαγε τα ύδατα κατά γένη αυτών και παν πετεινόν πτερωτόν κατά γένος και είδεν ο θεός ότι καλά

1:22  και ευλόγησεν αυτά ο θεός λέγων αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και πληρώσατε τα ύδατα εν ταις θαλάσσαις και τα πετεινά πληθυνέσθωσαν επί της γης

1:23  και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωϊ ημέρα πέμπτη

1:24  και είπεν ο θεός εξαγαγέτω η γη ψυχήν ζώσαν κατά γένος τετράποδα και ερπετά και θηρία της γης κατά γένος και εγένετο ούτως

1:25  και εποίησεν ο θεός τα θηρία της γης κατά γένος και τα κτήνη κατά γένος αυτών και πάντα τα ερπετά της γης κατά γένος και είδεν ο θεός ότι καλά

1:26  και είπεν ο θεός ποιήσωμεν άνθρωπον κατ΄ εικόνα ημετέραν και καθ΄ ομοίωσιν και αρχέτωσαν των ιχθύων της θαλάσσης και των πετεινών του ουρανού και των κτηνών και πάσης της γης και πάντων των ερπετών των ερπόντων επί της γης

1:27  και εποίησεν ο θεός τον άνθρωπον κατ΄ εικόνα θεού εποίησεν αυτόν άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς

1:28  και ευλόγησεν αυτούς ο θεός λέγων αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και πληρώσατε την γην και κατακυριεύσατε αυτής και άρχετε των ιχθύων της θαλάσσης και των πετεινών του ουρανού και πάντων των κτηνών και πάσης της γης και πάντων των ερπετών των ερπόντων επί της γης

1:29  και είπεν ο θεός ιδού δέδωκα υμίν πάντα χόρτον σπόριμον σπείρον σπέρμα ο εστιν επάνω της γης και παν ξύλον ο έχει εν εαυτώ καρπόν σπέρματος σπορίμου υμίν έσται εις βρώσιν

1:30  και πάσι τοις θηρίοις της γης και πάσι τοις πετεινοίς του ουρανού και παντί ερπετώ έρποντι επί της γης ο έχει εν εαυτώ ψυχήν ζωής και πάντα χόρτον χλωρόν εις βρώσιν και εγένετο ούτως

1:31  και είδεν ο θεός τα πάντα όσα εποίησε και ιδού καλά λίαν και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωϊ ημέρα έκτη

Chapter 2

2:1  και συνετελέσθησαν ο ουρανός και η γη και πας ο κόσμος αυτών

2:2  και συνετέλεσεν ο θεός εν τη ημέρα τη έκτη τα έργα αυτού α εποίησε και κατέπαυσε τη ημέρα τη εβδόμη από πάντων των έργων αυτού ων εποίησε

2:3  και ευλόγησεν ο θεός την ημέραν την εβδόμην και ηγίασεν αυτήν ότι εν αυτή κατέπαυσεν από πάντων των έργων αυτού ων ήρξατο ο θεός ποιείν

2:4  αυτή η βίβλος γενέσεως ουρανού και γης ότε εγένετο η ημέρα εποίησε ο θεός τον ουρανόν και την γην

2:5  και παν χλωρόν αγρού προ του γένεσθαι επι της γης και πάντα χόρτον αγρού προ του ανατείλαι ου γαρ έβρεξεν κύριος ο θεός επί την γην και άνθρωπος ουκ ην εργάζεσθαι αυτήν

2:6  πηγή δε ανέβαινεν εκ της γης και επότιζε παν το πρόσωπον της γης

2:7  και έπλασεν ο θεός τον άνθρωπον χουν λαβών από της γης και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής και εγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν

2:8  και εφύτευσεν ο θεός παράδεισον εν Εδέν κατά ανατολάς και έθετο εκεί τον άνθρωπον ον έπλασε

2:9  και εξανέτειλεν ο θεός έτι εκ της γης παν ξύλον ωραίον εις όρασιν και καλόν εις βρώσιν και το ξύλον της ζωής εν μέσω του παραδείσου και το ξύλον του ειδέναι γνωστόν καλού και πονηρού

2:10  ποταμός δε εκπορεύεται εξ Εδέν ποτίζειν τον παράδεισον εκείθεν αφορίζεται εις τέσσαρας αρχάς

2:11  όνομα τω ενί Φισών ούτος ο κυκλών πάσαν την γην Ευιλάτ εκεί ου έστι το χρυσίον

2:12  το δε χρυσίον της γης εκείνης καλόν και εκεί εστιν ο άνθραξ και ο λίθος ο πράσινος

2:13  και όνομα τω ποταμώ τω δευτέρω Γεών ούτος ο κυκλών πάσαν την γην Αιθιοπίας

2:14  και ο ποταμός ο τρίτος Τίγρις ούτος ο προπορευόμενος κατέναντι Ασσυρίων ο δε ποταμός ο τέταρτος Ευφράτης

2:15  και έλαβε κύριος ο θεός τον άνθρωπον ον έπλασε και έθετο αυτόν εν τω παραδείσω εργάζεσθαι αυτόν και φυλάσσειν

2:16  και ενετείλατο κύριος ο θεός τω Αδάμ λέγων από παντός ξύλου του εν τω παραδείσω βρώσει φαγή

2:17  από δε του ξύλου του γινώσκειν καλόν και πονηρόν ου φάγεσθε απ΄ αυτού η δ΄ αν ημέρα φάγητε απ΄ αυτού θανάτω αποθανείσθε

2:18  και είπε κύριος ο θεός ου καλόν είναι τον άνθρωπον μόνον ποιήσωμεν αυτώ βοηθόν κατ΄ αυτόν

2:19  και έπλασεν ο θεός έτι εκ της γης πάντα τα θηρία του αγρού και πάντα τα πετεινά του ουρανού και ήγαγεν αυτά προς τον Αδάμ ιδείν τι καλέσει αυτά και παν ο αν εκάλεσεν αυτό Αδάμ ψυχήν ζώσαν τούτο όνομα αυτώ

2:20  και εκάλεσεν Αδάμ ονόματα πάσι τοις κτήνεσι και πάσι τοις πετεινοίς του ουρανού και πάσι τοις θηρίοις του αγρού τω δε Αδάμ ουχ ευρέθη βοηθός όμοιος αυτώ

2:21  και επέβαλε κύριος ο θεός έκστασιν επί τον Αδάμ και ύπνωσε και έλαβε μίαν των πλευρών αυτού και ανεπλήρωσε σάρκα αντ΄ αυτής

2:22  και ωκοδόμησε κύριος ο θεός την πλευράν ην έλαβεν από του Αδάμ εις γυναίκα και ήγαγεν αυτήν προς τον Αδάμ

2:23  και είπεν Αδάμ τούτο νυν οστούν εκ των οστέων μου και σαρξ εκ της σαρκός μου αυτή κληθήσεται γυνή ότι εκ του ανδρός αυτής ελήφθη

2:24  ένεκεν τούτου καταλείψει άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα και προσκολληθήσεται τη γυναίκα αυτού και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν

2:25  και ήσαν οι δύο γυμνοί ο τε Αδάμ και η γυνή αυτού και ουκ ησχύνοντο

Chapter 3

3:1  ο δε όφις ην φρονιμώτατος πάντων των θηρίων των επί της γης ων εποίησε κύριος ο θεός και είπεν ο όφις τη γυναικί τι ότι είπεν ο θεός ου μη φάγητε από παντός ξύλου του παραδείσου

3:2  και είπεν η γυνή από καρπού του ξύλου του παραδείσου φαγόμεθα

3:3  από δε του καρπού του ξύλου ο εστιν εν μέσω του παραδείσου είπεν ο θεός ου φάγεσθε απ΄ αυτού ου δε μη άψησθε αυτού ίνα μη αποθάνητε

3:4  και είπεν ο όφις τη γυναικί ου θανάτω αποθανείσθε

3:5  ήδει γαρ ο θεός ότι η αν ημέρα φάγητε απ΄ αυτού διανοιχθήσονται υμών οι οφθαλμοί και έσεσθε ως θεοί γινώσκοντες καλόν και πονηρόν

3:6  και είδεν η γυνή ότι καλόν το ξύλον εις βρώσιν και ότι αρεστόν τοις οφθαλμοίς ιδείν και ωραίόν εστι του κατανοήσαι και λαβούσα του καρπού αυτού έφαγε και έδωκε και τω ανδρί αυτής μετ΄ αυτής και έφαγον

3:7  και διηνοίχθησαν οι οφθαλμοί των δύο και έγνωσαν ότι γυμνοί ήσαν και έρραψαν φύλλα συκής και εποίησαν αυτοίς περιζώματα

3:8  και ήκουσαν της φωνής κυρίου του θεού περιπατούντος εν τω παραδείσω το δειλινόν και εκρύβησαν ο τε Αδάμ και η γυνή αυτού από προσώπου κυρίου του θεού εν μέσω του ξύλου του παραδείσου

3:9  και εκάλεσεν ο θεός τον Αδάμ και είπεν αυτώ Αδάμ που ει

3:10  και είπεν αυτώ της φωνής σου ήκουσα περιπατούντος εν τω παραδείσω και εφοβήθην ότι γυμνός ειμι και εκρύβην

3:11  και είπεν αυτώ ο θεός τις ανήγγειλέ σοι ότι γυμνός ει ει μη από του ξύλου ου ενετειλάμην σοι τούτου μόνου μη φαγείν απ΄ αυτού έφαγες

3:12  και είπεν ο Αδάμ η γυνή ην έδωκας μετ΄ εμού αυτή μοι έδωκεν από του ξύλου και έφαγον

3:13  και είπε κύριος ο θεός τη γυναικί τι τούτο εποίησας και είπεν η γυνή ο όφις ηπάτησε με και έφαγον

3:14  και είπε κύριος ο θεός τω όφει ότι εποίησας τούτο επικατάρατος συ από πάντων των κτηνών και από πάντων των θηρίων των επί της γης επί τω στήθει σου και τη κοιλία πορεύση και γην φαγή πάσας τας ημέρας της ζωής σου

3:15  και έχθραν θήσω αναμέσον σου και αναμέσον της γυναικός και αναμέσον του σπέρματός σου και αναμέσον του σπερματός αυτής αυτός σου τηρήσει κεφαλήν και συ τηρήσεις αυτού πτέρναν

3:16  και τη γυναικί είπε πληθύνων πληθυνώ τας λύπας σου και τους στεναγμους σου εν λύπαις τέξη τέκνα και προς τον άνδρα σου η αποστροφή σου και αυτός σου κυριεύσει

3:17  τω δε Αδάμ είπεν ότι ήκουσας της φωνής της γυναικός σου και έφαγες από του ξύλου ου ενετειλάμην σοι τούτου μόνου μη φαγείν απ΄ αυτού έφαγες επικατάρατος η γη εν τοις έργοις σου εν λύπαις φαγή αυτήν πάσας τας ημέρας της ζωής σου

3:18  ακάνθας και τριβόλους ανατελεί σοι και φαγή τον χόρτον του αγρού

3:19  εν ίδρωτι του προσώπου σου φαγή τον άρτον σου έως του αποστρέψαι σε εις την γην εξ ης ελήφθης ότι γη ει και εις γην απελεύση

3:20  και εκάλεσεν Αδάμ το όνομα της γυναικός αυτού Ζωή ότι αυτή ην μήτηρ πάντων των ζώντων

3:21  και εποίησε κύριος ο θεός τω Αδάμ και τη γυναικί αυτού χιτώνας δερματίνους και ενέδυσεν αυτούς

3:22  και είπεν ο θεός ιδού Αδάμ γέγονεν ως εις εξ ημών του γινώσκειν καλόν και πονηρόν και νυν μήποτε εκτείνη την χείρα και λάβη από του ξύλου της ζωής και φάγη και ζήσεται εις τον αιώνα

3:23  και εξαπέστειλεν αυτόν κύριος ο θεός εκ του παραδείσου της τρυφής εργάζεσθαι την γην εξ ης ελήφθη

3:24  και εξέβαλε τον Αδάμ και κατώκισεν αυτόν απέναντι του παραδείσου της τρυφής και έταξε τα χερουβίμ και την φλογίνην ρομφαίαν την στρεφομένην φυλάσσειν την οδόν του ξύλου της ζωής

Chapter 4

4:1  Αδάμ δε έγνω Εύαν την γυναίκα αυτού και συλλαβούσα έτεκε τον Καϊν και είπεν εκτησάμην άνθρωπον διά του θεού

4:2  και προσέθετο τεκείν τον αδελφόν αυτού τον Άβελ και εγένετο Άβελ ποιμήν προβάτων Καϊν δε ην εργαζόμενος την γην

4:3  και εγένετο μεθ΄ ημέρας ήνεγκε Καϊν από των καρπών της γης θυσίαν τω κυρίω

4:4  και Άβελ ήνεγκε και αυτός από των πρωτοτόκων των προβάτων αυτού και από των στεάτων αυτών και επείδεν ο θεός επί Άβελ και επί τοις δώροις αυτού

4:5  επί δε Καϊν και επί ταις θυσίαις αυτού ου προσέσχε και ελύπησε τον Καϊν λίαν και συνέπεσε τω προσώπω

4:6  και είπε κύριος ο θεός τω Καϊν ινατί περίλυπος εγένου και ινατί συνέπεσε το πρόσωπόν σου

4:7  ουκ αν ορθώς προσενέγκης ορθώς δε μη διέλης ήμαρτες ησύχασον προς σε η αποστροφή αυτού και συ άρξεις αυτού

4:8  και είπε Καϊν προς Άβελ τον αδελφόν αυτού διέλθωμεν εις το πεδίον και εγένετο εν τω είναι αυτούς εν τω πεδίω ανέστη Καϊν επί Αβελ τον αδελφόν αυτού και απέκτεινεν αυτόν

4:9  και είπε κύριος ο θεός προς Καϊν που έστιν Άβελ ο αδελφός σου και είπεν ου γινώσκω μη φύλαξ του αδελφού μου ειμί εγώ

4:10  και είπε κύριος τι πεποίηκας φωνή αίματος του αδελφού σου βοά προς με εκ της γης

4:11  και νυν επικατάρατος συ από της γης η έχανε το στόμα αυτής δέξασθαι το αίμα του αδελφού σου εκ της χειρός σου

4:12  ότε εργά την γην και ου προσθήσει την ισχύν αυτής δούναί σοι στένων και τρέμων έση επί της γης

4:13  και ειπε Καϊν προς κύριον μείζων η αιτία μου του αφεθήναι με

4:14  ει εκβάλλεις με σήμερον από προσώπου της γης και από του προσώπου σου κρυβήσομαι και έσομαι στένων και τρέμων επί της γης και έσται πας ο ευρίσκων με αποκτενεί με

4:15  και είπεν αυτώ κύριος ο θεός ουχ ούτω πας ο αποκτείνας Καϊν επτά εκδικούμενα παραλύσει και έθετο κύριος ο θεός σημείον τω Καϊν του μη ανελείν αυτόν πάντα τον ευρίσκοντα αυτόν

4:16  εξήλθε δε Καϊν από προσώπου του θεού και ώκησεν εν γη Ναϊδ κατέναντι Εδέν

4:17  και έγνω Καϊν την γυναίκα αυτού και συλλαβούσα έτεκε τον Ενώχ και ην οικοδομών πόλιν και επωνόμασε την πόλιν επί τω ονόματι του υιού αυτού Ενώχ

4:18  εγεννήθη δε τω Ενώχ Γαϊδαδ και Γαϊδαδ εγέννησε τον Μαιήλ και Μαιήλ εγέννησε τον Μαθουσαλά και Μαθουσαλά εγέννησε τον Λάμεχ

4:19  και έλαβεν εαυτώ Λάμεχ δύο γυναίκας όνομα τη μιά Αδδά και όνομα τη δευτέρα Σελλά

4:20  και έτεκεν Αδδά τον Ιωβήλ ούτος ην πατήρ οικούντων εν σκηναίς κτηνοτρόφων

4:21  και όνομα τω αδελφώ αυτού Ιουβάλ ούτος ην ο καταδείξας ψαλτήριον και κιθάραν

4:22  Σελλά δε και αυτή έτεκε τον Θοβέλ και ην σφυροκόπος χαλκεύς χαλκού και σιδήρου αδελφή δε Θοβέλ Νοεμά

4:23  είπε δε Λάμεχ ταις εαυτού γυναιξίν Αδδά και Σελλά ακούσατέ μου της φωνής γυναίκες Λάμεχ ενωτίσασθέ μου τους λόγους ότι άνδρα απέκτεινα εις τραύμα εμοί και νεανίσκον εις μώλωπα εμοί

4:24  ότι επτάκις εκδεδίκηται εκ Καϊν εκ δε Λάμεχ εβδομηκοντάκις επτά

4:25  έγνω δε Αδάμ Εύαν την γυναίκα αυτού και συλλαβούσα έτεκεν υιόν και επωνόμασε το όνομα αυτού Σηθ λέγουσα εξανέστησε γαρ μοι ο θεός σπέρμα έτερον αντί Άβελ ον απέκτεινε Καϊν

4:26  και τω Σηθ εγένετο υιός επωνόμασε δε το όνομα αυτού Ενώς ούτος ήλπισεν επικαλείσθαι το όνομα κυρίου του θεού

Chapter 5

5:1  αυτή η βίβλος γενέσεως ανθρώπων η ημέρα εποίησεν ο θεός τον Αδάμ κατ΄ εικόνα θεού εποίησεν αυτόν

5:2  άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς και ευλόγησεν αυτούς και επωνόμασε το όνομα αυτού Αδάμ η ημέρα εποίησεν αυτούς

5:3  έζησε δε Αδάμ τριάκοντα και διακόσια έτη και εγέννησε κατά την ιδέαν αυτού και κατά την εικόνα αυτού και επωνόμασε το όνομα αυτού Σηθ

5:4  εγένοντο δε αι ημέραι Αδάμ ας έζησε μετά το γεννήσαι αυτόν τον Σηθ έτη επτακόσια και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας

5:5  και εγένοντο πάσαι αι ημέραι Αδάμ ας έζησε τριάκοντα και εννακόσια έτη και απέθανεν

5:6  έζησε δε Σηθ πέντε και διακόσια έτη και εγέννησε τον Ενώς

5:7  και έζησε Σηθ μετά το γεννήσαι αυτόν τον Ενώς επτά έτη και επτακόσια και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας

5:8  και εγένοντο πάσαι αι ημέραι Σηθ δώδεκα και εννακόσια έτη και απέθανε

5:9  και έζησεν Ενώς έτη εκατόν ενενήκοντα και εγέννησε τον Καϊναν

5:10  και έζησεν Ενώς μετά το γεννήσαι αυτόν τον Καϊναν πεντεκαίδεκα έτη και επτακόσια και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας

5:11  και εγένοντο πάσαι αι ημέραι Ενώς πέντε έτη και εννακόσια και απέθανε

5:12  και έζησε Καϊναν εβδομήκοντα και εκατόν έτη και εγέννησε τον Μαλελεήλ

5:13  και έζησε Καϊναν μετά το γεννήσαι αυτόν τον Μαλελεήλ τεσσαράκοντα και επτακόσια έτη και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας

5:14  και εγένοντο πάσαι αι ημέραι Καϊναν δέκα έτη και εννακόσια και απέθανε

5:15  και έζησε Μαλελεήλ πέντε και εξήκοντα και εκατόν έτη και εγέννησε τον Ιάρεδ

5:16  και έζησε Μαλελεήλ μετά το γεννήσαι αυτόν τον Ιάρεδ έτη τριάκοντα και επτακόσια και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας

5:17  και εγένοντο πάσαι αι ημέραι Μαλελεήλ έτη πέντε και ενενήκοντα και οκτακόσια και απέθανε

5:18  και έζησεν Ιάρεδ δύο και εξήκοντα έτη και εκατόν και εγέννησε τον Ενώχ

5:19  και έζησεν Ιάρεδ μετά το γεννήσαι αυτόν τον Ενώχ οκτακόσια έτη και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας

5:20  και εγένοντο πάσαι αι ημέραι Ιάρεδ δύο και εξήκοντα και εννακόσια έτη και απέθανε

5:21  και έζησεν Ενώχ πέντε και εξήκοντα και εκατόν έτη και εγέννησε τον Μαθουσαλά

5:22  ευηρέστησε δε Ενώχ τω θεω και έζησεν Ενώχ μετά το γεννήσαι αυτόν τον Μαθουσαλά διακόσια έτη και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας

5:23  και εγένοντο πάσαι αι ημέραι Ενώχ πέντε και εξήκοντα και τριακόσια έτη

5:24  και ευηρέστησεν Ενώχ τω θεώ και ουχ ευρίσκετο ότι μετέθηκεν αυτόν ο θεός

5:25  και έζησε Μαθουσαλά επτά και ογδοηκοντα και εκατόν και εγέννησε τον Λάμεχ

5:26  και έζησε Μαθουσαλά μετά το γεννήσαι αυτόν τον Λάμεχ δύο και ογδοηκοντα και επτακόσια έτη και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας

5:27  και εγένοντο πάσαι αι ημέραι Μαθουσαλά ας έζησεν εννέα και εξήκοντα και εννακόσια έτη και απέθανε

5:28  και έζησε Λάμεχ οκτώ και ογδοήκοντα και εκατόν έτη και εγέννησεν υιόν

5:29  και επωνόμασε το όνομα αυτού Νώε λέγων ούτος διαναπαύσει ημάς από των έργων ημών και από των λυπών των χειρών ημών και από της γης ης κατηράσατο κύριος ο θεός

5:30  και έζησε Λάμεχ μετά το γεννήσαι αυτόν τον Νώε πεντακόσια και εξήκοντα και πέντε έτη και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας

5:31  και εγένοντο πάσαι αι ημέραι Λάμεχ επτακόσια και πεντήκοντα τρία έτη και απέθανε

5:32  και ην Νώε ετών πεντακοσίων και εγέννησε τρεις υιούς τον Σημ τον Χαμ και τον Ιάφεθ

Chapter 6

6:1  και εγένετο ηνίκα ήρξαντο οι άνθρωποι πολλοί γίνεσθαι επί της γης και θυγατέρες εγεννήθησαν αυτοίς

6:2  ιδόντες δε οι υιοί του θεού τας θυγατέρας των ανθρώπων ότι καλαί εισιν έλαβον εαυτοίς γυναίκας από πασών ων εξελέξαντο

6:3  και είπε κύριος ο θεός ου μη καταμείνη το πνεύμά μου εν τοις ανθρώποις τούτοις διά το είναι αυτούς σάρκας έσονται δε αι ημέραι αυτών εκατόν είκοσιν έτη

6:4  οι δε γίγαντες ήσαν επί της γης εν ταις ημέραις εκείναις και μετ΄ εκείνο ως αν εισεπορεύοντο οι υιοί του θεού προς τας θυγατέρας των ανθρώπων και εγεννώσαν εαυτοίς εκείνοι ήσαν οι γίγαντες οι απ΄ αιώνος οι άνθρωποι οι ονομαστοί

6:5  ιδών δε κύριος ο θεός ότι επληθύνθησαν αι κακίαι των ανθρώπων επί της γης και πας τις διανοείται εν τη καρδία αυτού επιμελώς επί τα πονηρά πάσας τας ημέρας

6:6  και ενεθυμήθη ο θεός ότι εποίησε τον άνθρωπον επί της γης και διενοήθη

6:7  και είπεν ο θεός απαλείψω τον άνθρωπον ον εποίησα από προσώπου της γης από ανθρώπου έως κτήνους και από ερπετών έως των πετεινών του ουρανού ότι μετεμελήθην ότι εποίησα αυτούς

6:8  Νώε δε εύρε χάριν εναντίον κυρίου του θεού

6:9  αύται δε αι γενέσεις Νώε Νώε άνθρωπος δίκαιος τέλειος ων εν τη γενεά αυτού τω θεώ ευηρέστησε Νώε

6:10  εγέννησε δε Νώε τρεις υιούς τον Σημ τον Χαμ τον Ιάφεθ

6:11  εφθάρη δε η γη εναντίον του θεού και επλήσθη η γη αδικίας

6:12  και είδε κύριος ο θεός την γην και ην κατεφθαρμένη ότι κατέφθειρε πάσα σαρξ την οδόν αυτού επί της γης

6:13  και είπε κύριος ο θεός τω Νώε καιρός παντός ανθρώπου ήκει εναντίον μου ότι επλήσθη η γη αδικίας απ΄ αυτών και ιδού εγώ καταφθείρω αυτους και την γην

6:14  ποίησον ουν σεαυτώ κιβωτόν εκ ξύλων τετραγώνων νοσσιάς ποιήσεις κατά την κιβωτόν και ασφαλτώσεις αυτήν έσωθεν και έξωθεν τη ασφάλτω

6:15  και ούτω ποιήσεις την κιβωτόν τριακοσίων πηχέων το μήκος της κιβωτού και πεντήκοντα πηχέων το πλάτος και τριάκοντα πηχέων το ύψος αυτής

6:16  επισυνάγων ποιήσεις τον κιβωτόν και εις πήχυν συντελέσεις αυτήν άνωθεν την δε θύραν της κιβωτού ποιήσεις εκ πλαγίων κατάγαια διώροφα και τριώροφα ποιήσεις αυτήν

6:17  εγώ δε ιδού επάγω τον κατακλυσμόν ύδωρ επί την γην καταφθείραι πάσαν σάρκα εν η εστί πνεύμα ζωής υποκάτω του ουρανού και όσα αν η επί της γης τελευτήσει

6:18  και στήσω την διαθήκην μου προς σε εισελεύση δε εις την κιβωτόν συ και οι υιοί σου και η γυνή σου και αι γυναίκες των υιών σου μετά σου

6:19  και από πάντων των κτηνών και από πάντων των ερπετών και από πάντων των θηρίων και από πάσης σαρκός δύο δύο από πάντων εισάξεις εις την κιβωτόν ίνα τρέφης μετά σεαυτού άρσεν και θήλυ έσονται

6:20  από πάντων των ορνέων κατά γένος και από πάντων των κτηνών κατά γένος και από πάντων των ερπετών των ερπόντων επί της γης κατά γένος αυτών δύο δύο από πάντων εισελεύσονται προς σε τρέφεσθαι μετά σου άρσεν και θήλυ

6:21  συ δε λήψη σεαυτώ από πάντων των βρωμάτων α έδεσθε και συνάξεις προς σεαυτόν και έσται σοι και εκείνοις φαγείν

6:22  και εποίησε Νώε πάντα όσα ενετείλατο αυτώ κύριος ο θεός ούτως εποίησε

Chapter 7

7:1  και είπε κύριος ο θεός προς Νώε είσελθε συ και πας ο οίκός σου εις την κιβωτόν ότι σε είδον δίκαιον εναντίον μου εν τη γενεά ταύτη

7:2  από δε των κτηνών των καθαρών εισάγαγε προς σε επτά επτά άρσεν και θήλυ από δε των κτηνών των μη καθαρών δύο δύο άρσεν και θήλυ

7:3  και από των πετεινών του ουρανού των καθαρών επτά επτά άρσεν και θήλυ και από πάντων των πετεινών των μη καθαρών δύο δύο άρσεν και θήλυ διαθρέψαι σπέρμα επί πάσαν την γην

7:4  έτι γαρ ημερών επτά εγώ επάγω υετόν επί την γην τεσσαράκοντα ημέρας και τεσσαράκοντα νύκτας και εξαλείψω παν το ανάστημα ο εποίησα από προσώπου πάσης της γης

7:5  και εποίησε Νώε πάντα όσα ενετείλατο αυτώ κύριος ο θεός

7:6  Νώε δε ην ετών εξακοσίων και ο κατακλυσμός του ύδατος εγένετο επί της γης

7:7  εισήλθε δε Νώε και οι υιοί αυτού και η γυνή αυτού και αι γυναίκες των υιών αυτού μετ΄ αυτού εις την κιβωτόν διά το ύδωρ του κατακλυσμού

7:8  και από των πετεινών των καθαρών και από των πετεινών των μη καθαρών και από των κτηνών των καθαρών και από των κτηνών των μη καθαρών και από των θηρίων και από πάντων των ερπόντων επί της γης

7:9  δύο δύο εισήλθον προς Νώε εις την κιβωτόν άρσεν και θήλυ καθά ενετείλατο αυτώ ο θεός

7:10  και εγένετο μετά τας επτά ημέρας και το ύδωρ του κατακλυσμού εγένετο επί της γης

7:11  εν τω εξακοσιοστώ έτει εν τη ζωή του Νώε του δευτέρου μηνός εβδόμη και εικάδι του μηνός τη ημέρα ταύτη ερράγησαν πάσαι αι πηγαί της αβύσσου και οι καταρράκται του ουρανού ηνεώχθησαν

7:12  και εγένετο υετός επί της γης τεσσαράκοντα ημέρας και τεσσαράκοντα νύκτας

7:13  εν τη ημέρα ταύτη εισήλθε Νώε Σημ Χαμ Ιάφεθ οι υιοί Νώε και η γυνή Νώε και αι τρεις γυναίκες των υιών αυτού μετ΄ αυτού εις την κιβωτόν

7:14  και πάντα τα θηρία κατά γένος και πάντα τα κτήνη κατά γένος και παν ερπετόν κινούμενον επί της γης κατά γένος και παν πετεινόν κατά γένος

7:15  εισήλθον προς Νώε εις την κιβωτόν δύο δύο άρσεν και θήλυ από πάσης σαρκός εν ω έστι πνεύμα ζωής

7:16  και τα εισπορευόμενα άρσεν και θήλυ από πάσης σαρκός εισήλθε καθά ενετείλατο ο θεός τω Νώε και έκλεισε κύριος ο θεός την κιβωτόν έξωθεν αυτού

7:17  και εγένετο ο κατακλυσμός τεσσαράκοντα ημέρας και τεσσαράκοντα νύκτας και επληθύνθη το ύδωρ και επήρε την κιβωτόν και υψώθη από της γης

7:18  και επεκράτει το ύδωρ και επληθύνετο σφόδρα επί της γης και επεφέρετο η κιβωτός επάνω του ύδατος

7:19  το δε ύδωρ επεκράτει σφόδρα σφόδρα επί της γης και εκάλυψε πάντα τα όρη τα υψηλά α ην υποκάτω του ουρανού

7:20  δεκαπέντε πήχεις επάνω υψώθη το ύδωρ και επεκάλυψε πάντα τα όρη τα υψηλά

7:21  και απέθανε πάσα σαρξ κινουμένη επί της γης των πετεινών και των κτηνών και από θηρίων και παν ερπετόν κινούμενον επί της γης και πας άνθρωπος

7:22  και πάντα όσα έχει πνοήν ζωής και παν ο ην επί της ξηράς απέθανε

7:23  και εξήλειψε παν το ανάστημα ο ην επί προσώπου πάσης της γης από ανθρώπου έως κτήνους και ερπετών και των πετεινών του ουρανού και εξηλείφθησαν από της γης και κατελείφθη μόνος Νώε και οι μετ΄ αυτού εν τη κιβωτώ

7:24  και υψώθη το ύδωρ από της γης ημέρας εκατόν πεντήκοντα

Chapter 8

8:1  και ανεμνήσθη ο θεός του Νώε και πάντων των θηρίων και πάντων των κτηνών και πάντων των πετεινών και πάντων των ερπετών όσα ην μετ΄ αυτού εν τη κιβωτώ και επήγαγεν ο θεός πνεύμα επί την γην και εκόπασε το ύδωρ

8:2  και απεκαλύφθησαν αι πηγαί της αβύσσου και οι καταρράκται του ουρανού και συνεσχέθη ο υετός από του ουρανού

8:3  και ενεδίδου το ύδωρ πορευόμενον από της γης και ηλαττονούτο το ύδωρ μετά πεντήκοντα και εκατόν ημέρας

8:4  και εκάθισεν η κιβωτός εν τω εβδόμω μηνί εβδόμη και εικάδι του μηνός επί τα όρη τα Αραράτ

8:5  το δε ύδωρ πορευόμενον ηλαττονούτο έως τω δεκάτω μηνός τη πρώτη του μηνός ώφθησαν αι κεφαλαί των ορεών

8:6  και εγένετο μετά τεσσαράκοντα ημέρας ηνέωξε Νώε την θυρίδα της κιβωτού ην εποίησε και απέσετειλε τον κόρακα του ιδείν ει κεκόπακε το ύδωρ

8:7  και εξελθών ουκ ανέστρεψεν έως του ξηρανθήναι το ύδωρ από της γης

8:8  και απέστειλε την περιστεράν οπίσω αυτού ιδείν ει κεκόπακε το ύδωρ από της γης

8:9  και ουχ ευρούσα η περιστερά ανάπαυσιν τοις ποσίν αυτής ανέστρεψε προς αυτόν εις την κιβωτόν ότι ύδωρ ην επί παν το πρόσωπον της γης και εκτείνας την χείρα έλαβεν αυτήν προς αυτόν και εισήγαγεν αυτήν εις την κιβωτόν

8:10  και επισχών έτι ημέρας επτά ετέρας πάλιν εξαπέστειλε την περιστεράν εκ της κιβωτού

8:11  και ανέστρεψε προς αυτόν η περιστερά και είχε φύλλον ελαίας κάρφος εν τω στόματι αυτής και έγνω Νώε ότι κεκόπακε το ύδωρ από της γης

8:12  και επισχών έτι ημέρας επτά ετέρας πάλιν εξαπέστειλε την περιστεράν και ου προσέθετο του επιστρέψαι προς αυτόν έτι

8:13  και εγένετο εν τω ενί και εξακοσιοστώ έτει εν τη ζωή του Νώε του πρώτου μηνός μία του μηνός εξέλιπε το ύδωρ από της γης και απεκάλυψε Νώε την στέγην της κιβωτού ην εποίησε και είδεν ότι εξέλιπε το ύδωρ από προσώπου της γης

8:14  εν δε τω μηνί δευτέρω εβδόμη και εικάδι του μηνός εξηράνθη η γη

8:15  και είπε κύριος ο θεός προς Νώε λέγων

8:16  έξελθε εκ της κιβωτού συ και η γυνή σου και οι υιοί σου και αι γυναίκες των υιών σου μετά σου

8:17  και πάσα σαρξ από πετεινών έως κτηνών και παν ερπετόν κινούμενον επί της γης εξάγαγε μετά σεαυτού και αυξάνεσθε και πληθύνεσθε επί της γης

8:18  και εξήλθε Νώε και η γυνή αυτού και οι υιοί αυτού και αι γυναίκες των υιών αυτού μετ΄ αυτού

8:19  και πάντα τα θηρία και πάντα τα κτήνη και παν πετεινόν και παν ερπετόν κινούμενον επί της γης κατά γένος αυτών εξήλθοσαν εκ της κιβωτού

8:20  και ωκοδόμησε Νώε θυσιαστήριον τω κυρίω και έλαβεν από πάντων των κτηνών των καθαρών και από πάντων των πετεινών των καθαρών και ανήνεγκεν εις ολοκάυτωσιν επί το θυσιαστήριον

8:21  και ωσφράνθη κύριος οσμήν ευωδίας και είπε κύριος ο θεός διανοηθείς ου προσθήσω έτι καταράσασθαι την γην διά τα έργα των ανθρώπων ότι έγκειται η διάνοια του ανθρώπου επί τα πονηρά εκ νεότητος αυτόυ ου προσθήσω ουν έτι πατάξαι πάσαν σάρκα ζώσαν καθώς εποίησα

8:22  πάσας τας ημέρας της γης σπέρμα και θερισμός ψύχος και καύμα θέρος και έαρ ημέραν και νύκτα ου καταπαύσουσι

Chapter 9

9:1  και ευλόγησεν ο θεός τον Νώε και τους υιούς αυτού και είπεν αυτοίς αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και πληρώσατε την γην και κατακυριεύσατε αυτής

9:2  και ο φόβος υμών και ο τρόμος έσται επί πάσι τοις θηρίοις της γης επί πάντα τα πετεινά του ουρανού και επί πάντα τα κινούμενα επί της γης και επί πάντας τους ιχθύας της θαλάσσης υπό χείρας υμίν δέδωκα

9:3  και παν ερπετόν ο εστι ζων υμίν έσται εις βρώσιν ως λάχανα χόρτου δέδωκα υμίν τα πάντα

9:4  πλην κρέας εν αίματι ψυχής ου φάγεσθε

9:5  και γαρ το υμέτερον αίμα των ψυχών υμών εκ χειρός πάντων των θηρίων εκζητήσω αυτό και εκ χειρός ανθρώπου αδελφού εκζητήσω αυτό

9:6  ο εκχέων αίμα ανθρώπου αντί του αίματος αυτού εκχυθήσεται ότι εν εικόνι θεού εποίησα τον άνθρωπον

9:7  υμείς δε αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και πληρώσατε την γην και πληθύνεσθε επί της γης

9:8  και είπεν ο θεός τω Νώε και τοις υιός αυτού λέγων

9:9  ιδού εγώ ανίστημι την διαθήκην μου υμίν και τω σπέρματι υμών μεθ΄ υμάς

9:10  και πάση ψυχή ζώση μεθ΄ υμών από ορνέων και από κτηνών και πάσι τοις θηρίοις της γης όσα εστί μεθ΄ υμών από πάντων των εξελθόντων εκ της κιβωτού

9:11  και στήσω την διαθήκην μου προς υμάς και ουκ αποθανείται πάσα σαρξ έτι από του ύδατος του κατακλυσμού και ουκ έσται έτι κατακλυσμός ύδατος του καταφθείραι πάσαν την γην

9:12  και είπεν ο θεός προς Νώε τούτο το σημείον της διαθήκης ο εγώ δίδωμι αναμέσον εμού και υμών και αναμέσον πάσης ψυχής ζώσης όσα εστί μεθ΄ υμών εις γενεάς αιωνίους

9:13  το τόξον μου τίθημι εν τη νεφέλη και έσται εις σημείον διαθήκης αναμέσον εμού και της γης

9:14  και έσται εν τω συννεφείν με νέφελας επί την γην οφθήσεται το τόξον εν τη νεφέλη

9:15  και μνησθήσομαι της διαθήκης μου η εστιν αναμέσον εμού και υμών και αναμέσον πάσης ψυχής ζώσης εν πάση σαρκί και ουκ έσται έτι το ύδωρ εις κατακλυσμόν ώστε εξαλείψαι πάσαν σάρκα

9:16  και έσται το τόξον μου εν τη νεφέλη και όψομαι αυτήν του μνησθήναι διαθήκην αιώνιον αναμέσον εμού και της γης και αναμέσον ψυχής ζώσης η εστιν εν πάσι σαρκί επί της γης

9:17  και είπεν ο θεός τω Νώε τούτο το σημείον της διαθήκης ης διεθέμην αναμέσον εμού και αναμέσον πάσης σαρκός η εστιν επί της γης

9:18  ήσαν δε οι υιοί Νώε οι εξελθόντες εκ της κιβωτού Σημ Χαμ Ιάφεθ Χαμ δε ην πατήρ Χαναάν

9:19  τρεις ούτοί εισιν οι υιοί Νώε από τούτων διεσπάρησαν επί πάσαν την γην

9:20  και ήρξατο Νώε άνθρωπος γεωργός γης και εφύτευσεν αμπελώνα

9:21  και έπιεν εκ του οίνου και εμεθύσθη και εγυμνώθη εν τω οίκω αυτού

9:22  και είδε Χαμ ο πατήρ Χαναάν την γύμνωσιν του πατρός αυτού και εξελθών ανήγγειλε τοις δυσίν αδελφοίς αυτού έξω

9:23  και λαβόντες Σημ και Ιάφεθ το ιμάτιον επέθεντο επί τα δύο νώτα αυτών και επορεύθησαν οπισθοφανώς και συνεκάλυψαν την γύμνωσιν του πατρός αυτών και το πρόσωπον αυτών οπισθοφανώς και την γύμνωσιν του πατρός αυτών ουκ είδον

9:24  εξένηψε δε Νώε από του οίνου και έγνω όσα εποίησεν αυτώ ο υιός αυτού ο νεώτερος

9:25  και είπεν επικατάρατος Χαναάν παις οικέτης έσται τοις αδελφοίς αυτού

9:26  και είπεν ευλογητός κύριος ο θεός του Σημ και έσται Χαναάν παις οικέτης αυτού

9:27  πλατύναι ο θεός τω Ιάφεθ και κατοικησάτω εν τοις σκηνωμασι του Σημ και γενηθητω Χανααν παις αυτών

9:28  έζησε δε Νώε μετά τον κατακλυσμόν τριακόσια πεντήκοντα έτη

9:29  και εγένοντο πάσαι αι ημέραι Νώε εννακόσια πεντήκοντα έτη και απέθανεν

Chapter 10

10:1  αύται δε αι γενέσεις των υιών Νώε Σημ Χαμ Ιάφεθ και εγεννήθησαν αυτοίς υιοί μετά τον κατακλυσμόν

10:2  υιοί Ιάφεθ Γάμερ και Μαγώγ και Μαδαϊ και Ιωύαν και Θοβέλ και Μοσόχ και Θειράς

10:3  και υιοί Γάμερ Ασχανάζ και Ρειφάθ και Θογωρμά

10:4  και υιοί Ιωύαν Ελισά και Θαρσείς Κίτοι Ρόδιοι

10:5  εκ τούτων αφωρίσθησαν νήσοι των εθνών εν τη γη αυτών έκαστος κατά γλώσσαν εν ταις φυλαίς αυτών και εν τοις έθνεσιν αυτών

10:6  υιοί δε Χαμ Χους και Μεσαραείμ Φουδ και Χαναάν

10:7  υιοί δε Χους Σαβά και Ευειλά και Σαβαθά και Ρεγμά και Σαβαθακά υιοί δε Ρεγμά Σέβα και Δαδάν

10:8  Χους δε εγέννησε τον Νεμβρώδ ούτος ήρξατο είναι γίγας επί της γης

10:9  ούτος ην γίγας κυνηγός εναντίον κυρίου του θεού διά τούτο ερούσιν ως Νεμβρώδ γίγας κυνηγός εναντίον κυρίου

10:10  και εγένετο αρχή της βασιλείας αυτού Βαβυλών και Ορέχ και Αρχάδ και Χαλάννη εν τη γη Σεναάρ

10:11  εκ της γης εκείνης εξήλθεν Ασούρ και ωκοδόμησε την Νινευί και αναμέσον Χαλάχ

10:12  αυτή η πόλις μεγάλη

10:13  και Μεσαραείμ εγέννησε τους Λουδιείμ και τους Νεφθουείμ και τους Αινειαμιείμ και τους Λαβιείμ

10:14  και τους Πατροσωνιείμ και τους Χασλωνιείμ οθεν εξηλθε Φυλιστιείμ και τους Καφθοριείμ

10:15  Χαναάν δε εγέννησε τον Σιδώνα πρωτότοκον

10:16  και τον Χετταίον και τον Ιεβουσαίον και τον Αμορραίον και τον Γεργεσαίον και τον Ευαίον και τον Αρουκαίον

10:17  και τον Ασενναίον

10:18  τον Αράδιον και τον Σαμαραίον και τον Αμαθί και μετά τούτα διεσπάρησαν αι φυλαί των Χαναναίων

10:19  και εγένετο τα όρια των Χαναναίων από Σιδώνος έως ελθείν εις Γέραρα και Γάζαν έως ελθείν έως Σοδόμων και Γομόρρας Άδαμα και Σεβωείμ έως Λασά

10:20  ούτοι οι υιοί Χαμ εν ταις φυλαίς αυτών κατά γλώσσας αυτών εν ταις χώραις αυτών και εν τοις έθνεσιν αυτών

10:21  και τω Σημ εγεννήθη και αυτώ πατρί πάντων των υιών Έβερ αδελφώ Ιάφεθ του μείζονος

10:22  υιοί Σημ Αιλάμ και Ασούρ και Αρφαξάδ και Λουδ και Αράμ και Καϊνάν

10:23  και υιοί Αράμ Ως και Ουλ και Γαθέρ και Μοσόχ

10:24  και Αρφαξάδ εγέννησε τον Καϊνάν και Καϊνάν εγέννησε τον Σαλά Σαλά δε εγέννησε τον Έβερ

10:25  και τω Έβερ εγεννήθησαν δύο υιοί όνομα τω ενί Φαλέκ ότι εν ταις ημέραις αυτού διεμερίσθη η γη και όνομα τω αδελφώ αυτού Ιεκτάν

10:26  Ιεκτάν δε εγέννησε τον Ιελμοδάδ και Σαλέφ και τον Ασαραμώθ και Ιεράχ

10:27  και τον Οδορράμ και Αιζήλ και Δεκλά

10:28  και Γεβάλ και τον Αβιμεήλ και Σαβάν

10:29  και Ουφείρ και τον Ευειλάτ και Ιωβάβ πάντες ούτοι υιοί Ιεκτάν

10:30  και εγένετο η κατοίκησις αυτών από Μασσή έως ελθείν εις Σωφηρά όρος ανατολών

10:31  ούτοι υιοί Σημ εν ταις φυλαίς αυτών κατά γλώσσας αυτών εν ταις χώραις αυτών και εν τοις έθνεσιν αυτών

10:32  αύται αι φυλαί υιών Νώε κατά γενέσεις αυτών κατά έθνη αυτών από τούτων διεσπάρησαν νήσοι των εθνών επί της γης μετά τον κατακλυσμόν

Chapter 11

11:1  και ην πάσα η γη χείλος εν και φωνή μία πάσι

11:2  και εγένετο εν τω κινήσαι αυτούς από ανατολών εύρον πεδίον εν γη Σενναάρ και κατώκησαν εκεί

11:3  και είπεν άνθρωπος τω πλησίον αυτού δεύτε πλινθεύσωμεν πλίνθους και οπτήσωμεν αυτάς πυρί και εγένετο αυτοίς η πλίνθος εις λίθον και άσφαλτος ην αυτοίς ο πηλός

11:4  και είπον δεύτε οικοδομήσωμεν εαυτοίς πόλιν και πύργον ου η κεφαλή έσται έως του ουρανού και ποιήσωμεν εαυτοίς όνομα προ του διασπαρήναι επί προσώπου πάσης της γης

11:5  και κατέβη κύριος ιδείν την πόλιν και τον πύργον ον ωκοδόμησαν οι υιοί των ανθρώπων

11:6  και είπε κύριος ιδού γένος εν και χείλος εν πάντων και τούτο ήρξαντο ποιήσαι τα νυν ουκ εκλείψει εξ αυτών πάντα όσα αν επιθώνται ποιείν

11:7  δεύτε και καταβάντες συγχέωμεν γλώσσαν αυτών ίνα μη ακούσωσιν έκαστος της φωνής του πλησίον

11:8  και διέσπειρε κύριος αυτούς εκείθεν επί τον πρόσωπον πάσης της γης και επαύσαντο οικοδομούντες την πόλιν και τον πύργον

11:9  διά τούτο εκλήθη το όνομα αυτής σύγχυσις ότι εκεί συνέχεε κύριος τα χείλη πάσης της γης και εκείθεν διέσπειρεν αυτούς ο κύριος επί πρόσωπον πάσης της γης

11:10  και αύται αι γενέσεις Σημ και ην Σημ εκατόν ετών ότε εγέννησε τον Αρφαξάδ δευτέρου έτους μετά τον κατακλυσμόν

11:11  και έζησε Σημ μετά το γεννήσαι αυτός τον Αρφαξάδ πέντε και τριάκοντα και τριακοσιας έτη και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας και απέθανε

11:12  και έζησεν Αρφαξάδ εκατόν τριάκοντα πέντε έτη και εγέννησε τον Καϊνάν

11:13  και έζησεν Αρφαξάδ μετά το γεννήσαι αυτόν τον Καϊναν έτη τριακόσια τριάκοντα και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας και απέθανε και έζησε Καϊνάν εκατόν και τριάκοντα έτη και εγέννησε τον Σαλά και έζησε Καϊναν μετά το γεννήσαι αυτω τον Σαλα έτη τριακόσια τριάκοντα και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας και απέθανε

11:14  και έζησε Σαλά εκατόν τριάκοντα έτη και εγέννησε τον Έβερ

11:15  και έζησε Σαλα μετά το γεννήσαι αυτον τον Έβερ τριακόσια τριάκοντα έτη και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας και απέθανε

11:16  και έζησεν Έβερ εκατόν τριάκοντα τέσσαρα έτη και εγέννησε τον Φαλέκ

11:17  και έζησεν Έβερ μετά το γεννήσαι αυτόν τον Φαλέκ έτη τριακόσια εβδομήκοντα και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας και απέθανε

11:18  και έζησε Φαλέκ τριάκοντα και εκατόν έτη και εγέννησε τον Ραγαύ

11:19  και έζησε Φαλέκ μετά το γεννήσαι αυτόν τον Ραγαύ εννέα και διακόσια έτη και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας και απέθανε

11:20  και έζησε Ραγαύ εκατόν τριάκοντα και δύο έτη και εγέννησε τον Σερούχ

11:21  και έζησε Ραγαύ μετά το γεννήσαι αυτόν τον Σερούχ διακόσια επτά έτη και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας και απέθανε

11:22  και έζησε Σερούχ εκατόν τριάκοντα έτη και εγέννησε τον Ναχώρ

11:23  και έζησε Σερούχ μετά το γεννήσαι αυτόν τον Ναχώρ έτη διακόσια και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας και απέθανε

11:24  και έζησε Ναχώρ έτη εβδομήκοντα εννέα και εγέννησε τον Θαρά

11:25  και έζησε Ναχώρ μετά το γεννήσαι αυτόν τον Θαρά έτη εκατόν εικοσιεννέα και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας και απέθανε

11:26  και έζησε Θαρά εβδομήκοντα έτη και εγέννησε τον Άβραμ και τον Ναχώρ και τον Αράν

11:27  αύται δε αι γενέσεις Θαρά Θαρά εγέννησε τον Άβραμ και τον Ναχώρ και τον Αράν και Αράν εγέννησε τον Λωτ

11:28  και απέθανεν Αράν ενώπιον Θαρά του πατρός εν τη γη η εγεννήθη εν τη χώρα των Χαλδαίων

11:29  και έλαβον Άβραμ και Ναχώρ εαυτοίς γυναίκας όνομα τη γυναικί Άβραμ Σάρα και όνομα τη γυναικί Ναχώρ Μελχά θυγάτηρ Αράν και πατήρ Μελχά και πατήρ Ιεσχά

11:30  και ην Σάρα στείρα και ουκ ετεκνοποίει

11:31  και έλαβε Θαρά τον Άβραμ υιον αυτού και τον Λωτ υιόν Αράν υιόν του υιού αυτού και την Σάραν την νύμφην αυτού γυναίκα Άβραμ του υιού αυτού και εξήγαγεν αυτούς εκ της χώρας των Χαλδαίων πορευθήναι εις την γην Χαναάν και ήλθον έως Χαράν και κατώκησεν εκεί

11:32  και εγένοντο αι ημέραι Θαρά εν Χαράν διακόσια πέντε έτη και απέθανε Θαρά εν Χαράν

Chapter 12

12:1  και είπε κύριος τω Άβραμ έξελθε εκ της γης σου και εκ της συγγενείας σου και εκ του οίκου του πατρός σου και δεύρο εις την γην ην αν σοι δείξω

12:2  και ποιήσω σε εις έθνος μέγα και ευλογήσω σε και μεγαλυνώ το όνομά σου και έση ευλογημένος

12:3  και ευλογήσω τους ευλογούντάς σε και τους καταρωμένους σε καταράσομαι και ενευλογηθήσονται εν σοι πάσαι αι φυλαί της γης

12:4  και επορεύθη Άβραμ καθάπερ ελάλησεν αυτώ κύριος και ώχετο μετ΄ αυτού Λωτ Άβραμ δε ην ετών εβδομηκονταπέντε ότε εξήλθεν εκ Χαράν

12:5  και έλαβεν Άβραμ Σάραν την γυναίκα αυτού και τον Λωτ υιόν του αδελφού αυτού και πάντα τα υπάρχοντα αυτών όσα εκτήσαντο και πάσαν ψυχήν ην εκτήσαντο εκ Χαράν και εξήλθοσαν πορευθήναι εις γην Χαναάν και εισήλθον εις την γην Χαναάν

12:6  και διώδευσεν Άβραμ την γην έως του τόπου Συχέμ επί την δρυν την υψηλήν οι δε Χαναναίοι τότε κατώκουν την γην

12:7  και ώφθη κύριος τω Άβραμ και είπεν αυτώ τω σπέρματί σου δώσω την γην ταύτην και ωκοδόμησεν εκεί Άβραμ θυσιαστήριον τω κυρίω τω οφθέντι αυτώ

12:8  και απέστη εκείθεν εις το όρος κατά ανατολάς Βαιθήλ και έστησεν εκεί την σκηνήν αυτού εν Βαιθήλ κατά θάλασσαν και Αγγέ κατά ανατολάς και ωκοδόμησεν εκεί θυσιαστήριον τω κυρίω και επεκαλέσατο επί τω ονόματι κυρίου

12:9  και απήρεν Άβραμ και πορευθείς εστρατοπέδευσεν εν τη ερήμω

12:10  και εγένετο λιμός επί της γης και κατέβη Άβραμ εις Αίγυπτον παροικήσαι εκεί ότι ενίσχυσεν ο λιμός επί της γης

12:11  εγένετο δε ηνίκα ήγγισεν Άβραμ εισελθείν εις Αίγυπτον είπεν Άβραμ Σάρα τη γυναικί αυτού γινώσκω εγώ ότι γυνή ευπρόσωπος ει

12:12  έσται ουν ως αν ίδωσί σε οι Αίγυπτιοι ερούσιν ότι γυνή αυτού εστιν αυτή και αποκτενούσι με σε δε περιποιήσονται

12:13  ειπέ ουν ότι αδελφή αυτού ειμι όπως αν ευ μοι γένηται διά σε και ζήσεται η ψυχή μου ένεκέν σου

12:14  εγένετο δε ηνίκα εισήλθεν Άβραμ εις Αίγυπτον ιδόντες οι Αιγύπτιοι την γυναίκα αυτού ότι καλή ην σφόδρα

12:15  και είδον αυτήν οι άρχοντες Φαραώ και επήνεσαν αυτήν προς Φαραώ και εισήγαγον αυτήν εις τον οίκον Φαραώ

12:16  και τω Άβραμ ευ εχρήσαντο δι΄ αυτήν και εγένοντο αυτώ πρόβατα και μόσχοι και όνοι και παίδες και παιδίσκαι και ημίονοι και κάμηλοι

12:17  και ήτασεν ο κύριος τον Φαραώ ετασμοίς μεγάλοις και πονηροίς και τον οίκον αυτού περί Σάρας της γυναικός Άβραμ

12:18  καλέσας δε Φαραώ τον Άβραμ είπε τι τούτο εποίησάς μοι ότι ουκ απήγγειλάς μοι ότι γυνή σου εστίν

12:19  ινατί είπας ότι αδελφή μου εστί και έλαβον αυτήν εμαυτώ εις γυναίκα και νυν ιδού η γυνή σου εναντίον σου λαβών απότρεχε

12:20  και ενετείλατο Φαραώ ανδράσι περί Άβραμ συμπροπέμψαι αυτόν και την γυναίκα αυτού και πάντα όσα ην αυτώ και Λωτ μετ΄ αυτού

Chapter 13

13:1  ανέβη δε Άβραμ εξ Αιγύπτου αυτός και η γυνή αυτού και πάντα τα αυτού και Λωτ μετ΄ αυτού εις την ερήμον

13:2  Άβραμ δε ην πλούσιος σφόδρα εν κτήνεσι και αργυρίω και χρυσίω

13:3  και επορεύθη όθεν ήλθεν εις την έρημον έως Βαιθήλ έως του τόπου ου ην η σκηνή αυτού το πρότερον αναμέσον Βαιθήλ και αναμέσον Αγγε

13:4  εις τον τόπον του θυσιαστηρίου ου εποίησεν εκεί την αρχήν και επεκαλέσατο εκεί Άβραμ το όνομα κυρίου

13:5  και Λωτ τω συμπορευομένω μετά Άβραμ ην πρόβατα και βόες και κτήνη

13:6  και ουκ εχώρει αυτούς η γη κατοικείν άμα ότι ην τα υπάρχοντα αυτών πολλά και ουκ ηδύναντο κατοικείν άμα

13:7  και εγένετο μάχη αναμέσον των ποιμένων των κτηνών του Άβραμ και αναμέσον των ποιμένων των κτηνών του Λωτ οι δε Χαναναίοι και οι Φερεζαίοι τότε κατώκουν την γην

13:8  είπε δε Άβραμ τω Λωτ μη έστω μάχη αναμέσον εμού και σου και αναμέσον των ποιμένων σου και αναμέσον των ποιμένων μου ότι άνθρωποι αδελφοί εσμέν ημείς

13:9  ουκ ιδού πάσα η γη εναντίον σου εστι διαχωρίσθητι απ΄ εμού ει συ εις αριστερά εγώ εις δεξιά ει δε συ εις δεξιά εγώ εις αριστερά

13:10  και επάρας Λωτ του οφθαλμούς αυτού επείδε πάσαν την περίχωρον του Ιορδάνου ότι πάσα ην ποτιζομένη προ του καταστρέψαι τον θεόν Σόδομα και Γόμορρα ως ο παράδεισος του θεού και ως η γη Αιγύπτου έως ελθείν εις Ζόγορα

13:11  και εξελέξατο Λωτ εαυτώ πάσαν την περίχωρον του Ιορδάνου και απήρε Λωτ από ανατολών και διεχωρίσθησαν έκαστος από του αδελφού αυτού

13:12  Άβραμ δε κατώκησεν εν γη Χαναάν Λωτ δε κατώκησεν εν πόλει των περιχώραν και εσκήνωσεν εν Σοδόμοις

13:13  οι δε άνθρωποι οι εν Σοδόμοις πονηροί και αμαρτωλοί εναντίον του θεού σφόδρα

13:14  ο δε θεός είπε τω Άβραμ μετά το διαχωρισθήναι τον Λωτ απ΄ αυτού αναβλέψας τοις οφθαλμοίς σου και ίδε από του τόπου ου νυν συ ει προς βορράν και λίβα και ανατολήν και θάλασσαν

13:15  ότι πάσαν την γην ην συ οράς σοι δώσω αυτήν και τω σπέρματί σου έως του αιώνος

13:16  και ποιήσω το σπέρμα σου ως την άμμον της γης ει δύναταί τις εξαριθμήσαι την άμμον της γης και το σπέρμα σου εξαριθμηθήσεται

13:17  αναστάς διόδευσον την γην εις τε το μήκος αυτής και εις το πλάτος ότι σοι δώσω αυτήν και τω σπέρματί σου εις τον αιώνα

13:18  και αποσκηνώσας Άβραμ ελθών κατώκησε περί την δρυν την Μαμβρή η ην εν Χεβρών και ωκοδόμησεν εκεί θυσιαστήριον τω κυρίω

Chapter 14

14:1  εγένετο δε εν τη βασιλεία τη Αμαρφάλ βασιλέως Σενναάρ και Αριώχ βασιλεύς Ελασάρ και Χοδολλογομόρ βασιλεύς Αιλάμ και Θαργάλ βασιλεύς εθνών

14:2  εποίησαν πόλεμον μετά Βαλλά βασιλέως Σοδόμων και μετά Βαρσά βασιλέως Γομόρρας και μετά Σενναάρ βασιλέως Αδαμά και Συμόρ βασιλέως Σεβωείμ και βασιλέως Βαλάκ αυτή εστί Σηγώρ

14:3  πάντες ούτοι συνεφώνησαν επί την φάραγγα την αλυκήν αυτή η θάλασσα των αλών

14:4  δώδεκα έτη αυτοί εδούλευσαν τω Χοδολλογομόρ τω δε τρισκαιδεκάτω έτει απέστησαν

14:5  εν δε τω τεσσαρεσκαιδεκάτω έτει ήλθε Χοδολλογομόρ και οι βασιλείς μετ΄ αυτού και κατέκοψαν τους γίγαντας τους εν Ασταρώθ Καρναϊν και έθνη ισχυρά άμα αυτοίς και τους Εμμαίους εν Σαυή τη πόλει

14:6  και τους Χορραίους τους εν τοις όρεσι Σειρ έως της τερεβίνθου της Φαράμ η εστιν εν τη ερήμω

14:7  και αναστρέψαντες ήλθον επί την πηγήν της κρίσεως αύτη εστί Κάδης και κατέκοψαν πάντας τους άρχοντας Αμαλήκ και τους Αμορραίους τους κατοικούντας εν Ασασονθαμάρ

14:8  εξήλθε δε βασιλεύς Σοδόμων και βασιλεύς Γομόρρας και βασιλεύς Αδαμά και βασιλεύς Σεβωείμ και βασιλεύς Βαλάκ αύτη εστί Σηγώρ και παρετάξαντο αυτοίς εις πόλεμον εν τη κοιλάδι τη αλυκή

14:9  προς Χοδολλογομόρ βασιλέα Αιλάμ και Θαργάλ βασιλέα εθνών και Αμαρφάλ βασιλέα Σενναάρ και Αριώχ βασιλέα Ελασώρ οι τέσσαρες βασιλείς προς τους πέντε

14:10  η δε κοιλάς η αλυκή φρέατα ασφάλτου έφυγε δε βασιλεύς Σοδόμων και βασιλεύς Γομόρρας και ενέπεσον εκεί οι δε καταλειφθέντες έφυγον εις την ορεινήν

14:11  έλαβον δε την ίππον πάσαν την Σοδόμων και Γομόρρας και πάντα τα βρώματα αυτών και απήλθον

14:12  έλαβον δε και τον Λωτ τον υιόν του αδελφού Άβραμ και την αποσκευήν αυτού και απώχοντο ην γαρ κατοικών εν Σοδόμοις

14:13  παραγενόμενος δε των ανασωθέντων τις απήγγειλεν Άβραμ τω περάτη αυτός δε κατώκει προς τη δρυϊ τη Μαμβρή Αμορραίου του αδελφού Εσχώλ και του αδελφού Ευνάν οι ήσαν συνωμόται του Άβραμ

14:14  ακούσας δε Άβραμ ότι ηχμαλώτευται Λωτ ο αδελφός αυτού ηρίθμησε τους ιδίους οικογενείς αυτού τριακοσίους δέκα και οκτώ και κατεδίωξεν έως Δαν

14:15  και επέπεσεν επ΄ αυτούς την νύκτα αυτός και οι παίδες αυτού και επάταξεν αυτούς και κατεδίωξεν αυτούς έως Χοβάλ η εστιν εν αριστερά Δαμασκού

14:16  και απέστρεψε πάσαν την ίππον Σοδόμων και Λωτ τον αδελφόυ αυτού απέστρεψε και πάντα τα υπάρχοντα αυτού και τας γυναίκας και τον λαόν

14:17  εξήλθε δε βασιλεύς Σοδόμων εις συνάντησιν αυτώ μετά το αποστρέψαι αυτον από της κοπής του Χοδολλογομόρ και των βασιλέων των μετ΄ αυτού εις την κοιλάδα την Σαυή τούτο ην το πεδίον βασιλέως

14:18  και Μελχισεδέκ βασιλεύς Σαλήμ εξήνεγκεν αρτούς και οίνον ην δε ιερεύς του θεού του υψίστου

14:19  και ευλόγησε αυτον και είπεν ευλογημένος Άβραμ τω θεώ τω υψίστω ος έκτισε τον ουρανόν και την γην

14:20  και ευλογητός ο θεός ο υψίστος ος παρέδωκε τους εχθρούς σου υποχειρίους σοι και έδωκεν αυτώ Άβραμ δεκάτην από πάντων

14:21  είπε δε βασιλεύς Σοδόμων προς Άβραμ δος μοι τους άνδρας την δε ίππον λάβε σεαυτώ

14:22  είπε δε Άβραμ προς τον βασιλέα Σοδόμων εκτενώ την χείρά μου προς κύριον τον θεόν τον ύψιστον ος έκτισε τον ουρανόν και την γην

14:23  ει από σπαρτίου έως σφυρωτήρος υποδήματος λήψομαι από πάντων των σων ίνα μη είπης ότι εγώ επλούτισα τον Άβραμ

14:24  πλην ων έφαγον οι νεανίσκοι και την μερίδος των ανδρών των συμπορευθέντων μετ΄ εμού Εσχώλ Ανέρ Μαμβρή ούτοι λήψονται μερίδα

Chapter 15

15:1  μετα δε τα ρήματα ταύτα εγενήθη ρήμα κυρίου προς Άβραμ εν οράματι λέγων μη φοβού Άβραμ εγώ υπερασπίζω σου ο μισθός σου πολύς έσται σφόδρα

15:2  λέγει δε Άβραμ δέσποτα κυριε τι μοι δώσεις εγώ δε απολύομαι άτεκνος ο δε υιός Μασέκ της οικογενούς μου ούτος Δαμασκός Ελιέζερ

15:3  και είπεν Άβραμ επειδή εμοί ουκ έδωκας σπέρμα ο δε οικογενής μου κληρονομήσει με

15:4  και ευθύς φωνή κυρίου εγένετο προς αυτόν λέγουσα ου κληρονομήσει σε ούτος αλλός εξελεύσεται εκ σου ούτος κληρονομήσει σε

15:5  εξήγαγε δε αυτόν έξω και είπεν αυτώ ανάβλεψον δη εις τον ουρανόν και αρίθμησον τους αστέρας ει δυνήση εξαριθμήσαι αυτούς και είπεν ούτως έσται το σπέρμα σου

15:6  και επίστευσεν Άβραμ τω θεώ και ελογίσθη αυτώ εις δικαιοσύνην

15:7  είπε δε προς αυτόν εγώ ο θεός ο εξαγαγών σε εκ χώρας Χαλδαίων ώστε δούναί σοι την γην ταύτην κληρονομήσαι

15:8  είπε δε δέσποτα κύριε κατά τι γνώσομαι ότι κληρονομήσω αυτήν

15:9  είπε δε αυτώ λάβε μοι δάμαλιν τριετίζουσαν και αίγα τριετίζουσαν και κριόν τριετίζοντα και τρυγόνα και περιστεράν

15:10  έλαβε δε αυτώ πάντα ταύτα και διείλεν αυτά μέσα και έθηκεν αυτά αντιπρόσωπα αλλήλοις τα δε όρνεα ου διείλε

15:11  κατέβη δε όρνεα επί τα σώματα τα διχοτομήματα αυτών και συνεκάθισεν αυτοίς Άβραμ

15:12  περί δε ηλίου δυσμάς έκστασις επέπεσε τω Άβραμ και ιδού φόβος σκοτεινός μέγας επιπίπτει αυτώ

15:13  και ερρέθη προς Άβραμ γινώσκων γνώση ότι πάροικον έσται το σπέρμα σου εν γη ουκ ιδία και δουλώσουσιν αυτούς και κακώσουσιν αυτούς και ταπεινώσουσιν αυτούς τετρακόσια έτη

15:14  το δε έθνος ω αν δουλεύσωσι κρινώ εγώ μετά δε ταύτα εξελεύσονται ώδε μετά αποσκευής πολλής

15:15  συ δε απελεύση προς τους πατέρας σου μετ΄ ειρήνης ταφείς εν γήρα καλώ

15:16  τετάρτη δε γενεά αποστραφήσονται ώδε ούπω γαρ αναπεπλήρωνται αι αμαρτίαι των Αμορραίων έως του νυν

15:17  επεί δε ο ήλιος εγένετο προς δυσμάς φλοξ εγένετο και ιδού κλίβανος καπνιζόμενος και λαμπάδες πυρός αι διήλθον αναμέσον των διχοτομημάτων τούτων

15:18  εν τη ημέρα εκείνη διέθετο κύριος διαθήκην τω Άβραμ λέγων τω σπέρματί σου δώσω την γην ταύτην από του ποταμού Αιγύπτου έως του ποταμού του μεγάλου Ευφράτου

15:19  τους Κεναίους και τους Κενεζαίους και τους Κεδμωναίους

15:20  και τους Χετταίους και τους Φερεζαίους και τους Ραφαείμ

15:21  και τους Αμωρραίους και τους Χαναναίους και τους Γεργεσαίους και τους Ιεβουσαίους

Chapter 16

16:1  Σάρα δε η γυνή Άβραμ ουκ ΄ετικτεν αυτώ ην δε αυτή παιδίσκη Αιγυπτία η όνομα Άγαρ

16:2  είπε δε Σάρα προς Άβραμ ιδού συνέκλεισέ με κύριος του μη τίκτειν είσελθε ουν προς την παιδίσκην μου ίνα τεκνοποιήσωμαι εξ αυτής υπήκουσε δε Άβραμ της φωνής Σάρας

16:3  και λαβούσα η γυνή Άβραμ Άγαρ την Αιγυπτίαν την εαυτής παιδίσκην μετά δέκα έτη του οικήσαι Άβραμ εν γη Χαναάν και έδωκεν αυτήν τω Άβραμ ανδρί αυτής αυτώ γυναίκα

16:4  και εισήλθε προς Άγαρ και συνέλαβε και είδεν ότι εν γαστρί έχει και ητιμάσθη η κυρία εναντίον αυτής

16:5  είπε δε Σάρα προς Άβραμ αδικούμαι εκ σου εγώ δέδωκα την παιδίσκην μου εις τον κόλπον σου ιδούσα δε ότι εν γαστρί έχει ητιμάσθην εναντίον αυτής κρίναι ο θεός αναμέσον εμού και σου

16:6  είπε δε Άβραμ προς Σάραν ιδού η παιδίσκη σου εν ταις χερσί σου χρώ αυτή ως αν σοι αρεστόν η και εκάκωσεν αυτήν Σάρα και απέδρα από προσώπου αυτής

16:7  εύρε δε αυτήν άγγελος κυρίου επί της πηγής του ύδατος εν τη ερήμω επί της γης εν τη οδώ Σουρ

16:8  και είπεν αυτή ο άγγελος κυρίου Άγαρ παιδίσκη Σάρας πόθεν έρχη και που πορεύη και είπεν από προσώπου Σάρας της κυρίας μου εγώ αποδιδράσκω

16:9  είπε δε αυτή ο άγγελος κυρίου αποστράφηθι προς την κυρίαν σου και ταπεινώθητι υπό τας χείρας αυτής

16:10  και είπεν αυτή ο άγγελος κυρίου πληθύνων πληθυνώ το σπέρμα σου και ουκ αριθμηθήσεται από του πλήθους

16:11  και είπεν αυτή ο άγγελος κυρίου ιδού συ εν γαστρί έχεις και τέξη υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ισμαήλ ότι επήκουσε κύριος τη ταπεινώσει σου

16:12  ούτος έσται άγροικος άνθρωπος αι χείρες αυτού επί πάντας και αι χείρες πάντων επ΄ αυτόν και κατά πρόσωπον πάντων των αδελφών αυτού κατοικήσει

16:13  και εκάλεσε όνομα κυρίου του λαλούντος προς αυτήν συ ο θεός ο επιδών με ότι είπε και γαρ ενώπιον είδον οφθέντα μοι

16:14  ένεκε τούτου εκάλεσε το φρέαρ φρέαρ ου ενώπιον είδον ιδού αναμέσον Κάδης και αναμέσον Βερέδ

16:15  και έτεκεν Άγαρ τω Άβραμ υιόν και εκάλεσεν Αβραμ το όνομα του υιού αυτού ον έτεκεν αυτώ Άγαρ Ισμαήλ

16:16  Άβραμ δε ην ετών ογδοηκονταέξ ηνίκα έτεκεν Άγαρ τω Άβραμ τον Ισμαήλ

Chapter 17

17:1  εγένετο δε Άβραμ ετών ενενηκονταεννέα και ώφθη κύριος τω Άβραμ και είπεν αυτώ εγώ ειμι ο θεός σου ευαρέστει ενώπιόν μου και γίνου άμεμπτος

17:2  και θήσομαι την διαθήκην μου αναμέσον εμού και αναμέσον σου και πληθυνώ σε σφόδρα

17:3  και έπεσεν Αβραμ επί πρόσωπον αυτού και ελάλησεν αυτώ ο θεός λέγων

17:4  και ιδού η διαθήκη μου μετά σου και έση πατήρ πλήθους εθνών

17:5  και ου κληθήσεται έτι το όνομά σου Άβραμ αλλ΄ έσται το όνομά σου Αβραάμ ότι πατέρα πολλών εθνών τέθεικά σε

17:6  και αυξανώ σε σφόδρα σφόδρα και θήσω σε εις έθνη και βασιλείς εκ σου εξελεύσονται

17:7  και στήσω την διαθήκην μου αναμέσον εμού και αναμέσον σου και αναμέσον του σπέρματός σου μετά σε εις τας γενεάς αυτών εις διαθήκην αιώνιον είναί σου θεός και του σπέρματός σου μετά σε

17:8  και δώσω σοι και τω σπέρματί σου μετά σε την γην ην παροικείς πάσαν την γην Χαναάν εις κατάσχεσιν αιώνιον και έσομαι αυτοίς εις θεόν

17:9  και είπεν ο θεός προς Αβραάμ συ δε την διαθήκην μου διατηρήσεις και τω σπέρμα σου μετά σε εις τας γενεάς αυτών

17:10  και αύτη η διαθήκη ην διατηρήσεις αναμέσον εμού και υμών και αναμέσον του σπέρματός σου μετά σε περιτμηθήσεται υμίν παν αρσενικόν

17:11  και περιτμηθήσεσθε την σάρκα της ακροβυστίας υμών και έσται εις σημείον διαθήκης αναμέσον εμού και υμών

17:12  και παιδίον οκτώ ημερών περιτμηθήσεται υμίν παν αρσενικόν εις τας γενεάς υμών ο οικογενής της οικίας σου και ο αργυρώνητος από παντός υιόυ αλλοτρίου ος ουκ έστιν εκ του σπέρματός σου

17:13  περιτομή περιτμηθήσεται ο οικογενής της οικίας σου και ο αργυρώνητος και έσται η διαθήκη μου επί της σαρκός υμών εις διαθήκην αιώνιον

17:14  και απερίτμητος άρσεν ος ου περιτμηθήσεται την σάρκα της ακροβυστίας αυτού εν τη ημέρα τη ογδόη εξολοθρευθήσεται η ψυχή εκείνη εκ του γένους αυτής ότι την διαθήκην μου διεσκέδασε

17:15  και είπεν ο θεός τω Αβραάμ Σάρα η γυνή σου ου κληθήσεται το όνομα αυτής Σάρα αλλά Σάρρα έσται το όνομα αυτής

17:16  ευλογήσω δε αυτήν και δώσω σοι εξ αυτής τέκνον και ευλογήσω αυτό και έσται εις έθνη και βασιλείς εθνών εξ αυτού έσονται

17:17  και έπεσεν Αβραάμ επί πρόσωπον αυτού και εγέλασε και είπεν εν τη διανοία αυτού λέγων ει τω εκατονταετεί γενήσεται υιός και ει η Σάρρα εννενήκοντα ετών τέξεται

17:18  είπε δε Αβραάμ προς τον θεόν Ισμαήλ ούτος ζήτω εναντίον σου

17:19  είπε δε ο θεός προς Αβραάμ ναι ιδού Σάρρα η γυνή σου τέξεταί σοι υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ισαάκ και στήσω την διαθήκην μου προς αυτόν εις διαθήκην αιώνιον και τω σπέρματι αυτού μετ΄ αυτόν

17:20  περί δε Ισμαήλ ιδού επήκουσά σου και ιδού ευλογήσω αυτόν και αυξανώ αυτόν και πληθυνώ αυτόν σφόδρα δώδεκα έθνη γεννήσει και δώσω αυτόν εις έθνος μέγα

17:21  την δε διαθήκην μου στήσω προς Ισαάκ ον τέξεταί σοι Σάρρα εις τον καιρόν τούτον εν τω ενιαυτώ τω ετέρω

17:22  συνετέλεσε δε λαλών προς αυτόν και ανέβη ο θεός από Αβραάμ

17:23  και έλαβεν Αβραάμ Ισμαήλ τον υιόν αυτού και πάντας τους οικογενείς αυτού και πάντας τους αργυρωνήτους και παν άρσεν των ανδρών των εν τω οίκω Αβραάμ και περιέτεμε τας ακροβυστίας αυτών εν τω καιρώ της ημέρας εκείνης καθά ελάλησεν αυτώ ο θεός

17:24  Αβραάμ δε εννενήκονταεννέα ην ετών ηνίκα περιέτεμε την σάρκα της ακροβυστίας αυτού

17:25  Ισμαήλ δε ο υιός αυτού ην ετών δεκατριών ηνίκα περιετέμετο την σάρκα της ακροβυστίας αυτού

17:26  εν τω καιρώ της ημέρας εκείνης περιετμήθη Αβραάμ και Ισμαήλ ο υιός αυτού

17:27  και πάντες οι άνδρες του οίκου αυτού και οι οικογενείς και οι αργυρώνητοι εξ αλλογενών εθνών

Chapter 18

18:1  ώφθη δε αυτώ ο θεός προς τη δρυϊ τη Μαμβρή καθημένου αυτού επί της θύρας της σκηνής αυτού μεσημβρίας

18:2  αναβλέψας δε τοις οφθαλμοίς αυτού είδε και ιδού τρεις άνδρες ειστήκεισαν επάνω αυτού και ιδών προσέδραμεν εις συνάντησιν αυτοίς από της θύρας της σκηνής αυτού και προσεκύνησεν επί την γην

18:3  και είπε κύριε ει άρα εύρον χάριν εναντίον σου μη παρέλθης τον παίδά σου

18:4  ληφθήτω δη ύδωρ και νιψάτωσαν τους πόδας υμών και καταψύξατε υπό το δένδρον

18:5  και λήψομαι άρτον και φάγεσθε και μετά τούτο παρελεύσεσθε εις την οδόν υμών ου ένεκεν εξεκλίνατε προς τον παίδα υμών και είπαν ούτω ποίησον καθώς είρηκας

18:6  και έσπευσεν Αβραάμ επί την σκηνήν προς Σάρραν και είπεν αυτή σπεύσον και φύρασον τρία μέτρα σεμιδάλεως και ποίησον εγκρυφίας

18:7  και εις τας βόας έδραμεν Αβραάμ και έλαβε απαλόν μοσχάριον και καλόν και έδωκε τω παιδί και ετάχυνε του ποιήσαι αυτό

18:8  έλαβε δε βούτυρον και γάλα και το μοσχάριον ο εποίησε και παρέθηκεν αυτοίς και έφαγον αυτός δε παρειστήκει αυτοίς υπό το δένδρον

18:9  είπε δε προς αυτόν που Σάρρα η γυνή σου ο δε αποκριθείς είπεν ιδού εν τη σκηνή

18:10  είπε δε επαναστρέφων ήξω προς σε κατά τον καιρόν τούτον εις ώρας και έξει υιόν Σάρρα η γυνή σου Σάρρα δε ήκουσε προς την θύραν της σκηνής ούσα όπισθεν αυτού

18:11  Αβραάμ δε και Σάρρα πρεσβύτεροι προβεβηκότες ημερών εξέλιπε δε Σάρρα γίνεσθαι τα γυναικεία

18:12  εγέλασε δε Σάρρα εν εαυτή λέγουσα ούπω μεν μοι γέγονεν έως του νυν ο δε κύριός μου πρεσβύτερος

18:13  και είπε κύριος προς Αβραάμ τι ότι εγέλασε Σάρρα εν εαυτή λέγουσα αρά γε αληθώς τέξομαι εγώ δε γεγήρακα

18:14  μη αδυνατήσει παρά κυρίω ρήμα εις τον καιρόν τούτον εις ώρας αναστρέψω προς σε και έσται τη Σάρρα υιός

18:15  ηρνήσατο δε Σάρρα λέγουσα ουκ εγέλασα εφοβήθη γαρ και είπεν αυτή ουχι αλλ΄ εγέλασας

18:16  εξαναστάντες δε εκείθεν οι άνδρες κατέβλεψαν επί πρόσωπον Σοδόμων και Γομόρρας Αβραάμ δε συνεπορεύετο μετ΄ αυτών συμπροπέμπων αυτούς

18:17  ο δε κύριος είπε ου μή κρύψω από Αβραάμ του παιδός μου α εγώ ποιώ

18:18  Αβραάμ δε γινόμενος έσται εις έθνος μέγα και πολύ και ενευλογηθήσονται εν αυτώ πάντα τα έθνη της γης

18:19  ήδειν γαρ ότι συντάξει τοις υιοίς αυτού και τω οίκω αυτού μετ΄ αυτόν και φυλάξουσι τας οδούς κυρίου του ποιείν δικαιοσύνην και κρίσιν όπως αν επαγάγη κύριος επί Αβραάμ πάντα όσα ελάλησε προς αυτόν

18:20  είπε δε κύριος κραυγή Σοδόμων και Γομόρρας πεπλήθυνται προς με και αι αμαρτίαι αυτών μεγάλαι σφόδρα

18:21  καταβάς ουν όψομαι ει κατά την κραυγήν αυτών την ερχομένην προς με συντελούνται ει δε μη ίνα γνώ

18:22  και αποστρέψαντες εκείθεν οι άνδρες ήλθον εις Σόδομα Αβραάμ δε έτι ην εστηκώς εναντίον κυρίου

18:23  και εγγίσας Αβραάμ είπε μη συναπολέσης δίκαιον μετά ασεβούς και έσται ο δίκαιος ως ο ασεβής

18:24  εάν ώσι πεντήκοντα δίκαιοι εν τη πόλει απολείς αυτούς ουκ ανήσεις πάντα τον τόπον ένεκε των πεντήκοντα δικαίων εάν ώσιν εν αυτή

18:25  μηδαμώς συ ποιήσεις ως το ρήμα τούτο του αποκτείναι δίκαιον μετά ασεβούς και έσται ο δίκαιος ως ο ασεβής μηδαμώς ο κρίνων πάσαν την γην ου ποιήσεις κρίσιν

18:26  είπε δε κύριος εάν ώσιν εν Σοδόμοις πεντήκοντα δίκαιοι εν τη πόλει αφήσω πάντα τον τόπον δι΄ αυτούς

18:27  και αποκριθείς Αβραάμ είπε νυν ηρξάμην λαλήσαι προς τον κύριόν μου εγώ δε ειμί γη και σποδός

18:28  εάν δε ελαττονωθώσιν οι πεντήκοντα δίκαιοι εις τεσσαρακονταπέντε απολείς ένεκεν των πέντε πάσαν την πόλιν και είπεν ου μη απολέσω εάν εύρω εκεί τεσσαρακονταπέντε

18:29  και προσέθηκεν έτι λαλήσαι προς αυτόν και είπεν εαν δε ευρεθώσιν εκεί τεσσαράκοντα και είπεν ου μη απολέσω ένεκεν των τεσσαράκοντα

18:30  και είπε μη τι κύριε εάν λαλήσω εάν δε ευρεθώσιν εκεί τριάκοντα και είπεν ου μη απολέσω ένεκεν των τριάκοντα

18:31  και είπεν επειδή έχω λαλήσαι προς τον κύριον εάν δε ευρεθώσιν εκεί είκοσι και είπεν ου μη απολέσω εάν εύρω εκεί είκοσι

18:32  και είπε μη τι κύριε εάν λαλήσω έτι άπαξ εάν δε ευρεθώσιν εκεί δέκα και είπεν ου μη απολέσω ένεκεν των δέκα

18:33  απήλθε δε κύριος ως επαύσατο λαλών τω Αβραάμ και Αβραάμ απέστρεψεν εις τον τόπον αυτού

Chapter 19

19:1  ήλθον δε οι δύο άγγελοι εις Σόδομα εσπέρας Λωτ δε εκάθητο παρά την πόλιν Σοδόμων ιδών δε Λωτ εξανέστη εις συνάντησιν αυτοίς και προσεκύνησε τω προσώπω επί την γην

19:2  και είπεν ιδού κύριοι εκκλίνατε εις τον οίκον του παιδός υμών και καταλύσατε και νίψασθε τους πόδας υμών και ορθρίσαντες απελεύσεσθε εις την οδόν υμών και είπον ουχι αλλ΄ εν τη πλατεία καταλύσομεν

19:3  και κατεβιάζετο αυτούς και εξέκλιναν προς αυτόν και εισήλθον εις τον οίκον αυτού και εποίησεν αυτοίς πότον και αζύμους έπεψεν αυτοίς και έφαγον

19:4  προ του κοιμηθήναι οι άνδρες της πόλεως οι Σοδομίται περιεκύκλωσαν την οικίαν από νεανίσκου έως πρεσβύτερου άπας ο λαός άμα

19:5  και εξεκαλούντο τον Λωτ και έλεγον προς αυτόν που εισίν οι άνδρες οι εισελθόντες προς σε την νύκτα εξάγαγε αυτούς προς ημάς ίνα συγγενώμεθα αυτοίς

19:6  εξήλθε δε Λωτ προς αυτούς προς το πρόθυρον την δε θύραν προσέωξεν οπίσω αυτού

19:7  είπε δε προς αυτούς μηδαμώς αδελφοί μη πονηρεύσησθε

19:8  εισί δε μοι δύο θυγατέρες αι ουκ έγνωσαν άνδρα εξάξω αυτάς προς υμάς και χράσθε αυταίς καθά αν αρέσκοι υμίν μόνον εις τους άνδρας τούτους μη ποιήσητε άδικον ου είνεκεν εισήλθον υπό την σκέπην των δοκών μου

19:9  είπαν δε αυτώ απόστα εκεί εισήλθες παροικείν μη και κρίσιν κρίνειν νυν ουν σε κακώσομεν μάλλον η εκείνους και παρεβιάζοντο το άνδρα τον Λωτ σφόδρα και ήγγισαν συντρίψαι την θύραν

19:10  εκτείναντες δε οι άνδρες τας χείρας εισεσπάσαντο τον Λωτ προς εαυτούς εις τον οίκον και την θύραν του οίκου απέκλεισαν

19:11  τους δε άνδρας τους όντας επί της θύρας του οίκου επάταξαν εν αορασία από μικρού έως μεγάλου και παρελύθησαν ζητούντες την θύραν

19:12  είπον δε οι άνδρες προς Λωτ εισί σοι ώδε γαμβροί η υιοί η θυγατέρες η είτις σοι άλλος εστίν εν τη πόλει εξάγαγε εκ του τόπου τούτου

19:13  ότι ημείς απόλλυμεν τον τόπον τούτον ότι υψώθη η κραυγή αυτών έναντι κυρίου και απέστειλεν ημάς κύριος εκτρίψαι αυτήν

19:14  εξήλθε δε Λωτ και ελάλησε προς τους γαμβρούς αυτού τους ειληφότας τας θυγατέρας αυτού και είπεν ανάστητε και εξέλθετε εκ του τόπου τούτου ότι εκτρίβει κύριος την πόλιν έδοξε δε γελοιάζειν εναντίον των γαμβρών αυτού

19:15  ηνίκα δε όρθρος εγένετο εσπούδαζον οι άγγελοι τον Λωτ λέγοντες αναστάς λάβε την γυναίκά σου και τας δύο θυγατέρας σου ας έχεις και έξελθε ίνα μη και συ συναπόλη ταις ανομίαις της πόλεως

19:16  και εταράχθησαν και εκράτησαν οι άγγελοι της χειρός αυτού και της χειρός της γυναικός αυτού και των χειρών των δύο θυγατέρων αυτού εν τω φείσασθαι κύριον αυτού

19:17  και εγένετο ηνίκα εξήγαγον αυτούς έξω και είπον σώζων σώζε την σεαυτού ψυχήν μη περιβλέψη εις τα οπίσω μηδέ στης εν πάση τη περιχώρω εις το όρος σώζου μηποτε συμπαραληφθής

19:18  είπε δε Λωτ προς αυτούς δέομαι κύριε

19:19  επειδή εύρεν ο παις σου χάριν εναντίον σου και εμεγάλυνας την δικαιοσύνην σου ο ποιείς επ΄ εμέ του ζην την ψυχήν μου εγώ δε ου δυνήσομαι διασωθήναι εις το όρος μη καταλάβη με τα κακά και αποθάνω

19:20  ιδού η πόλις αύτη εγγύς του καταφυγείν με εκεί η εστι μικρά εκεί σωθήσομαι ου μικρά εστι και ζήσεται η ψυχή μου ένεκέν σου

19:21  και είπεν αυτώ ιδού εθαύμασά σου το πρόσωπον επί τω ρήματι τούτω του μη καταστρέψαι την πόλιν περί ης ελάλησας

19:22  σπεύσον ουν του σωθήναι εκεί ου γαρ δυνήσομαι του ποιήσαι πράγμα έως του ελθείν σε εκεί διά τούτο εκάλεσε το όνομα της πόλεως εκείνης Συγώρ

19:23  ο ήλιος εξήλθεν επί την γην και Λωτ εισήλθεν εις Σηγώρ

19:24  και κύριος έβρεξεν επί Σόδομα και Γόμορρα θείον και πυρ παρά κυρίου εξ ουρανού

19:25  και κατέστρεψε τας πόλεις ταύτας και πάσαν την περίχωρον και πάντας τους κατοικούντας εν ταις πόλεσι και τα ανατέλλοντα εκ της γης

19:26  και επέβλεψεν η γυνή αυτού εις τα οπίσω και εγένετο στήλη αλός

19:27  ώρθρισε δε Αβραάμ τω πρωϊ εις τον τόπον ου ειστήκει εναντίον κυρίου

19:28  και επέβλεψεν επί πρόσωπον Σοδόμων και Γομόρρας και επί πρόσωπον της περιχώρου και είδε και ιδού ανέβαινε φλοξ εκ της γης ωσεί ατμίς καμίνου

19:29  και εγένετο εν τω εκτρίψαι τον θεόν πάσας τας πόλεις της περιοίκου εμνήσθη ο θεός του Αβραάμ και εξαπέστειλε τον Λωτ εκ μέσου της καταστροφής εν τω καταστρέψαι τας πόλεις εν αις κατώκει εν αυταίς Λωτ

19:30  εξήλθε δε Λωτ εκ Σηγώρ και εκάθητο εν τω όρει και αι δύο θυγατέρες αυτού μετ΄ αυτού εφοβήθη γαρ κατοικήσαι εν Σηγώρ και κατώκησεν εν τω σπηλαίω αυτός και αι δύο θυγατέρες αυτού μετ΄ αυτού

19:31  είπε δε η πρεσβυτέρα προς την νεωτέραν ο πατήρ ημών πρεσβύτερος και ουδείς εστιν επί της γης ος εισελεύσεται προς ημάς ως καθήκει πάση τη γη

19:32  δεύρο και ποτίσωμεν τον πατέρα ημών οίνον και κοιμηθώμεν μετ΄ αυτού και εξαναστήσωμεν εκ του πατρός ημών σπέρμα

19:33  επότισαν δε τον πατέρα αυτών οίνον εν τη νυκτί εκείνη και εισελθούσα η πρεσβυτέρα εκοιμήθη μετά του πατρός αυτής εν τη νυκτί εκείνη και ουκ ήδει εν τω κοιμηθήναι αυτήν και αναστήναι

19:34  εγένετο δε εν τη επαύριον και είπεν η πρεσβυτέρα προς την νεωτέραν ιδού εκοιμήθην χθές μετά του πατρός ημών ποτίσωμεν αυτόν οίνον και εν τη νυκτί ταύτη και εισελθούσα κοιμήθητι μετ΄ αυτού και εξαναστήσωμεν εκ του πατρός ημών σπέρμα

19:35  επότισαν δε και εν τη νυκτί εκείνη τον πατέρα αυτών οίνον και εισελθούσα η νεωτέρα εκοιμήθη μετά του πατρός αυτής και ουκ ήδει εν τω κοιμηθήναι αυτήν και αναστήναι

19:36  και συνέλαβον αι δύο θυγατέρας Λωτ εκ του πατρός αυτών

19:37  και έτεκεν η πρεσβυτέρα υιόν και εκάλεσε το όνομα αυτού Μωάβ λέγουσα εκ του πατρός μου ούτος πατήρ Μωαβιτών έως της σήμερον ημέρας

19:38  έτεκε δε και η νεωτέρα υιόν και εκάλεσε το όνομα αυτού Αμμόν υιός γένους μου ούτος πατήρ Αμμονιτών έως της σήμερον ημέρας

Chapter 20

20:1  και εκίνησεν εκείθεν Αβραάμ εις γην προς λίβα και ώκησεν αναμέσον Κάδης και αναμέσον Σουρ και παρώκησεν εν Γεράροις

20:2  είπε δε Αβραάμ περί Σάρρας της γυναικός αυτού ότι αδελφή μου εστίν εφοβήθη γαρ ειπείν ότι γυνή μου εστί μήποτε αποκτείνωσιν αυτόν οι άνδρες της πόλεως δι΄ αυτήν απέστειλε δε Αβιμέλεχ βασιλεύς Γεραρων και έλαβε την Σάρραν

20:3  και εισήλθεν ο θεός προς Αβιμέλεχ εν ύπνω την νύκτα και είπεν ιδού συ αποθνήσκεις περί της γυναικός ης έλαβες αύτη δε εστι συνωκηκυία ανδρί

20:4  Αβιμέλεχ δε ουχ ήψατο αυτής και είπε κύριε έθνος αγνοούν και δίκαιον απολείς

20:5  ουκ αυτός μοι είπεν αδελφή μου εστί και αυτή μοι είπεν αδελφός μου εστίν εν καθαρά καρδία και εν δικαιοσύνη χειρών εποίησα τούτο

20:6  είπε δε αυτώ ο θεός καθ΄ ύπνον καγώ έγνων ότι εν καθαρά καρδία εποίησας τούτο και εφεισάμην σου του μη αμαρτείν σε εις εμέ ένεκα τούτου ουκ αφήκά σε του άψασθαι αυτής

20:7  νυν δε απόδος την γυναίκα τω ανθρώπω ότι προφήτης εστί και προσεύξεται περί σου και ζήση ει δε μη αποδίδως γνώση ότι αποθανή συ και πάντα τα σα

20:8  και ώρθρισεν Αβιμέλεχ τω πρωϊ και εκάλεσε πάντας τους παίδας αυτού και ελάλησε πάντα τα ρήματα ταύτα εις τα ώτα αυτών εφοβήθησαν δε πάντες οι άνθρωποι σφόδρα

20:9  και εκάλεσεν Αβιμέλεχ τον Αβραάμ και είπεν αυτώ τι τούτο εποίησας ημίν μήτι ημάρτομεν εις σε ότι επήγαγες επ΄ εμέ και επί την βασιλείαν μου αμαρτίαν μεγάλην έργον ο ουθείς ποιήσει πεποίηκάς μοι

20:10  είπε δε Αβιμέλεχ τω Αβραάμ τι ενιδών εποίησας τούτο

20:11  είπε δε Αβραάμ είπα γαρ άρα ουκ έστι θεοσέβεια εν τω τόπω τούτω εμέ τε αποκτενούσιν ένεκεν της γυναικός μου

20:12  και γαρ αληθώς αδελφή μου εστίν εκ πατρός αλλ΄ ουκ εκ μητρός εγενήθη δε μοι εις γυναίκα

20:13  εγένετο δε ηνίκα εξήγαγε με ο θεός εκ του οίκου του πατρός μου και είπα αυτή ταύτην την δικαιοσύνην ποιήσεις εις εμέ εις πάντα τόπον ου αν εισέλθωμεν εκεί είπον εμέ ότι αδελφός μου εστίν

20:14  έλαβε δε Αβιμέλεχ χίλια δίδραχμα και πρόβατα και μόσχους και παίδας και παιδίσκας και έδωκε τω Αβραάμ και απέδωκεν αυτώ Σάρραν την γυναίκα αυτού

20:15  και είπεν Αβιμέλεχ τω Αβραάμ ιδού η γη μου εναντίον σου ου αν σοι αρέσκη κατοίκει

20:16  τη δε Σάρρα είπεν ιδού δέδωκα χίλια δίδραχμα τω αδελφώ σου ταύτα έσται σοι εις τιμήν του προσώπου σου και πάσαις ταις μετά σου και πάντα αλήθευσον

20:17  προσηύξατο δε Αβραάμ προς τον θεόν και ιάσατο ο θεός τον Αβιμέλεχ και την γυναίκα αυτού και τας παιδίσκας αυτού και έτεκον

20:18  ότι συγκλείων συνέκλεισε κύριος έξωθεν πάσαν την μήτραν εν τω οίκω Αβιμέλεχ ένεκεν Σάρρας της γυναικός Αβραάμ

Chapter 21

21:1  και κύριος επεσκέψατο την Σάρραν καθά είπε και εποίησε κύριος τη Σάρρα καθά ελάλησε

21:2  και συλλαβούσα έτεκε τω Αβραάμ υιόν εις το γήρας εις τον καιρόν καθά ελάλησεν αυτώ κύριος

21:3  και εκάλεσεν Αβραάμ το όνομα του υιού αυτού του γενομένου αυτώ ον έτεκεν αυτώ Σάρρα Ισαάκ

21:4  περιέτεμε δε Αβραάμ τον Ισαάκ τη ογδοή ημέρα καθά ενετείλατο αυτώ ο θεός

21:5  και Αβραάμ ην εκατόν ετών ηνίκα εγένετο αυτώ Ισαάκ ο υιός αυτού

21:6  είπε δε Σάρρα γέλωτά μοι εποίησε κύριος ος γαρ αν ακούση συγχαρείταί μοι

21:7  και είπε τις αναγγελεί τω Αβραάμ ότι θηλάζει παιδίον Σάρρα ότι έτεκον υιόν εν τω γήρα μου

21:8  και ηυξήθη το παιδίον και απεγαλακτίσθη και εποίησεν Αβραάμ δοχήν μεγάλην η ημέρα απεγαλακτίσθη Ισαάκ ο υιός αυτού

21:9  ιδούσα δε Σάρρα τον υιόν Άγαρ της Αιγυπτίας ος εγένετο τω Αβραάμ παίζοντα μετά Ισαάκ του υιού αυτής

21:10  και είπε τω Αβραάμ έκβαλε την παιδίσκην ταύτην και τον υιόν αυτής ου γαρ μη κληρονομήσει ο υιός της παιδίσκης μετά του υιού μου Ισαάκ

21:11  σκληρόν δε εφάνη το ρήμα σφόδρα εναντίον Αβραάμ περί του υιού αυτού Ισμαήλ

21:12  είπε δε ο θεός τω Αβραάμ μη σκληρόν έστω εναντίον σου περί του παιδίου και περί της παιδίσκης πάντα όσα αν είπη σοι Σάρρα άκουε της φωνής αυτής ότι εν Ισαάκ κληθήσεταί σοι σπέρμα

21:13  και τον υιόν δε της παιδίσκης ταύτης εις έθνος μέγα ποιήσω αυτόν ότι σπέρμα σον εστιν

21:14  ανέστη δε Αβραάμ το πρωϊ και έλαβεν άρτους και ασκόν ύδατος και έδωκε τη Άγαρ και επέθηκεν το παιδίον επί των ώμων αυτής και απέστειλεν αυτήν απελθούσα δε επλανάτο κατά την έρημον κατά το φρέαρ του όρκου

21:15  εξέλιπε δε το ύδωρ εκ του ασκού και έρριψε το παιδίον υποκάτω μιάς ελάτης

21:16  απελθούσα δε εκάθητο απέναντι αυτού μακρόθεν ωσεί τόξου βολήν είπε γαρ ου μη ίδω τον θάνατον του παιδίου μου και εκάθισεν απέναντι αυτού αναβοήσαν δε το παιδίον έκλαυσεν

21:17  εισήκουσε δε ο θεός της φωνής του παιδίου εκ του τόπου ου ην και εκάλεσεν άγγελος θεού την Άγαρ εκ του ουρανού και είπεν αυτή τι εστιν Άγαρ μη φοβού επακήκοε γαρ ο θεός της φωνής του παιδίου σου εκ του τόπου ου εστιν

21:18  ανάστηθι και λάβε το παιδίον και κράτησον τη χειρί σου αυτό εις γαρ έθνος μέγα ποιήσω αυτό

21:19  και ανέωξεν ο θεός τους οφθαλμούς αυτής και είδε φρέαρ ύδατος ζώντος και επορεύθη και έπλησε τον άσκον του ύδατος και επότισε το παιδίον

21:20  και ην ο θεός μετά του παιδίου και ηυξήθη και κατώκησεν εν τη ερήμω εγένετο δε τοξότης

21:21  και κατώκησεν εν τη ερήμω Φαράν και έλαβεν αυτώ η μήτηρ αυτου γυναίκα εκ γης Αιγύπτου

21:22  εγένετο δε εν τω καιρώ εκείνω και είπεν Αβιμέλεχ και Οχοζάθ ο νυμφαγωγός αυτού και Φιχόλ ο αρχιστράτηγος της δυνάμεως αυτού προς Αβραάμ λέγων ο θεός μετά σου εν πάσιν οις αν ποιής

21:23  νυν ουν όμοσόν μοι τον θεόν μη αδικήσειν με μηδέ το σπέρμα μου μηδέ το όνομά μου αλλά κατά την δικαιοσύνην ην εποίησα μετά σου ποιήσεις μετ΄ εμού και τη γη η συ παρώκησας εν αυτή

21:24  και είπεν Αβραάμ εγώ ομούμαι

21:25  και ήλεγξεν Αβραάμ τον Αβιμέλεχ περί των φρεάτων του ύδατος ων αφείλοντο οι παίδες του Αβιμέλεχ

21:26  και είπεν αυτώ Αβιμέλεχ ουκ έγνων τις εποίησε το ρήμα τουτο ουδέ συ μοι απήγγειλας ουδέ εγώ ήκουσα αλλ΄ η σήμερον

21:27  και έλαβεν Αβραάμ πρόβατα και μόσχους και έδωκε τω Αβιμέλεχ και διέθεντο αμφότεροι διαθήκην

21:28  και έστησεν Αβραάμ επτά αμνάδας προβάτων μόνας

21:29  και είπεν Αβιμέλεχ τω Αβραάμ τι εισιν αι επτά αμνάδες των προβάτων τούτων ας έστησας μόνας

21:30  και είπεν ότι τας επτά αμνάδας ταύτας λήψη παρ εμού ίνα ώσί μοι εις μαρτύριον ότι εγώ ώρυξα το φρέαρ τούτο

21:31  διά τούτο επωνόμασε το όνομα του τόπου εκείνου φρέαρ ορκισμού ότι εκεί ώμοσαν αμφότεροι

21:32  και διέθεντο διαθήκην εν τω φρέατι του ορκισμού ανέστη δε Αβιμέλεχ και Οχοζάθ ο νυμφαγωγός αυτού και Φιχόλ ο αρχιστράτηγος της δυνάμεως αυτού και επέστρεψαν εις την γην των Φυλιστιείμ

21:33  και εφύτευσεν Αβραάμ άρουραν επί τω φρέατι του όρκου και επεκαλέσατο εκεί το όνομα κυρίου θεός αιώνιος

21:34  παρώκησε δε Αβραάμ εν τη γη των Φυλιστιείμ ημέρας πολλάς

Chapter 22

22:1  και εγένετο μετά τα ρήματα ταύτα ο θεός επείρασε τον Αβραάμ και είπεν αυτώ Αβραάμ Αβραάμ και είπεν ιδού εγώ

22:2  και είπε λάβε τον υιόν σου τον αγαπητόν ον ηγάπησας τον Ισαάκ και πορεύθητι εις την γην την ύψηλην και ανένεγκε αυτόν εκεί εις ολοκάρπωσιν εφ΄ εν των ορεών ων αν σοι είπω

22:3  αναστάς δε Αβραάμ το πρωϊ επέσαξε την όνον αυτού παρέλαβε δε μεθ΄ εαυτού δύο παίδας και Ισαάκ τον υιόν αυτού και σχίσας ξύλα εις ολοκάρπωσιν αναστάς επορεύθη και ήλθεν επί τον τόπον ον είπεν αυτώ ο θεός τη ημέρα τη τρίτη

22:4  και αναβλέψας Αβραάμ τοις οφθαλμοίς αυτού είδε τον τόπον μακρόθεν

22:5  και είπεν Αβραάμ τοις παισίν αυτού καθίσατε αυτού μετά της όνου εγώ δε και το παιδάριον διελευσόμεθα έως ώδε και προσκυνήσαντες αναστρέψομεν προς υμάς

22:6  έλαβε δε Αβραάμ τα ξύλα της ολοκαρπώσεως και επέθηκεν Ισαάκ τω υιώ αυτού έλαβε δε μετά χείρας το πυρ και την μάχαιραν και επορεύθησαν οι δύο άμα

22:7  είπε δε Ισαάκ προς Αβραάμ τον πατέρα αυτού πάτερ ο δε είπε τι εστι τέκνον είπε δε ιδού το πυρ και τα ξύλα που εστι το πρόβατον το εις ολοκάρπωσιν

22:8  είπε δε Αβραάμ ο θεός όψεται εαυτώ πρόβατον εις ολοκάρπωσιν τέκνον πορευθέντες δε αμφότεροι άμα

22:9  ήλθον επί τον τόπον ον είπεν αυτώ ο θεός και ωκοδόμησεν εκεί Αβραάμ το θυσιαστήριον και επέθηκε τα ξύλα και συμποδίσας Ισαάκ τον υιόν αυτού επέθηκεν αυτόν επί το θυσιαστήριον επάνω των ξύλων

22:10  και εξέτεινεν Αβραάμ την χείρα αυτού λαβείν την μάχαιραν σφάξαι τον υιόν αυτού

22:11  και εκάλεσεν αυτόν άγγελος κυρίου εκ του ουρανού και είπεν Αβραάμ Αβραάμ ο δε είπεν ιδού εγώ

22:12  και είπε μη επιβάλης την χείρά σου επί το παιδάριον μηδέ ποιήσης αυτώ μηδέν νυν γαρ έγνων ότι φοβή συ τον θεόν και ουκ εφείσω του υιόυ σου του αγαπητού δι΄ εμέ

22:13  και αναβλέψας Αβραάμ τοις οφθαλμοίς αυτού είδε και ιδού κριός εις κατεχόμενος εν φυτώ σαβέκ των κεράτων και επορεύθη Αβραάμ και έλαβε τον κριόν και ανήνεγκεν αυτόν εις ολοκάρπωσιν αντί Ισαάκ του υιού αυτού

22:14  και εκάλεσεν Αβραάμ το όνομα του τόπου εκείνου κύριος είδεν ίνα είπωσι σήμερον εν τω όρει κύριος ώφθη

22:15  και εκάλεσεν άγγελος κυρίου τον Αβραάμ δεύτερον εκ του ουρανού λέγων

22:16  κατ΄ εμαυτού ώμοσα λέγει κύριος ου είνεκεν εποίησας το ρήμα τούτο και ουκ εφείσω του υιόυ σου του αγαπητού δι΄ εμέ

22:17  η μήν ευλογών ευλογήσω σε και πληθύνων πληθυνώ το σπέρμα σου ως τους αστέρας του ουρανού και ως την άμμον την παρά το χείλος της θαλάσσης και κληρονομήσει το σπέρμα σου τας πόλεις των υπεναντίων

22:18  και ενευλογηθήσονται εν τω σπέρματί σου πάντα τα έθνη της γης ανθ΄ ων υπήκουσας της εμής φωνής

22:19  απεστράφη δε Αβραάμ προς τους παίδας αυτού και αναστάντες επορεύθησαν άμα επί το φρέαρ του όρκου και κατώκησεν Αβραάμ επί το φρέαρ του όρκου

22:20  εγένετο δε μετά τα ρήματα ταύτα και ανηγγέλη τω Αβραάμ λέγοντες ιδού τέτοκε Μελχά και αυτή υιούς τω Ναχώρ τω αδελφώ σου

22:21  τον Ωξ πρωτότοκον και τον Βάυξ αδελφόν αυτού και τον Καμουήλ πατέρα Σύρων

22:22  και τον Χαζάθ και τον Αζαύ και τον Φαλας και τον Ιελδάφ και τον Βαθουήλ

22:23  Βαθουήλ δε εγέννησε την Ρεβέκκαν οκτώ ούτοι υιοί ους έτεκε Μελχά τω Ναχώρ τω αδελφώ Αβραάμ

22:24  και η παλλακή αυτού η όνομα Ρεμάν έτεκε και αυτή τον Ταάδ και τον Γαέν και τον Τοχός και τον Μοχά

Chapter 23

23:1  εγένετο δε η ζωή Σάρρας έτη εκατόν εικοσιεπτά

23:2  και απέθανε Σάρρα εν τη πόλει Αρβόκ η εστιν εν τω κοιλώματι αύτη έστι Χεβρών εν τη γη Χαναάν ήλθε δε Αβραάμ κόψασθαι Σάρραν και πενθήσαι

23:3  και ανέστη Αβραάμ από του νεκρού αυτού και είπεν Αβραάμ τοις υιοις Χετ λέγων

23:4  πάροικος και παρεπίδημος εγώ ειμι μεθ΄ υμών δότε ουν μοι κτήσιν τάφου μεθ΄ υμών και θάψω τον νεκρόν μου απ΄ εμού

23:5  απεκρίθησαν δε οι υιοί Χετ προς Αβραάμ λέγοντες μη κύριε

23:6  άκουσον δε ημών βασιλεύς παρά θεού συ ει εν ημίν εν τοις εκλεκτοίς μνημείοις ημών θάψον τον νεκρόν σου ουδείς γαρ ημών ου μη κωλύσει το μνημείον αυτού από σου του θάψαι τον νεκρόν σου εκεί

23:7  αναστάς δε Αβραάμ προσεκύνησε τω λαώ της γης τοις υιοίς του Χετ

23:8  και ελάλησε προς αυτούς Αβραάμ λέγων ει έχετε τη ψυχή υμών ώστε θάψαι τον νεκρόν μου από προσώπου μου ακούσατέ μου και λαλήσατε περί εμού Εφρών τω του Σαάρ

23:9  και δότω μοι το σπήλαιον το διπλούν ο εστιν αυτού το ον εν μέρει του αγρού αυτού αργυρίου του αξίου δότω μοι αυτό εν υμίν εις κτήσιν μνημείου

23:10  Εφρών δε εκάθητο εν μέσω των υιών Χετ αποκριθείς δε Εφρών ο Χετταίος προς Αβραάμ είπεν ακούοντων των υιών Χετ και των εισπορευομένων εις την πόλιν πάντων λέγων

23:11  παρ΄ εμοί γενού κύριε και άκουσόν μου τον άγρον και το σπήλαιον το εν αυτώ σοι δίδωμι εναντίον πάντων των πολιτών μου δέδωκά σοι θάψον τον νεκρόν σου

23:12  και προσεκύνησεν Αβραάμ εναντίον του λαού της γης

23:13  και είπε τω Εφρών εις τα ώτα εναντίον του λαού της γης επειδή προς εμού ει άκουσόν μου το αργύριον του αγρού λάβε παρ΄ εμού και θάψω τον νεκρόν μου εκεί

23:14  απεκρίθη δε Εφρών τω Αβραάμ λέγων

23:15  ουχί κύριε ακήκοα γαρ τετρακοσίων διδράχμων αργυρίου αλλά τι αν είη τουτο αναμέσον εμού και σου συ δε τον νεκρόν σου θάψον

23:16  και ήκουσεν Αβραάμ του Εφρών και απεκατέστησεν Αβραάμ τω Εφρών το αργύριον ο ελάλησεν εις τα ώτα των υιών Χετ τετρακόσια δίδραχμα αργυρίου δοκίμου εμπόροις

23:17  και έστη ο αγρός Εφρών ος ην εν τω διπλώ σπηλαίω ος εστι κατά πρόσωπον Μαμβρή ο αγρός και το σπήλαιον ο ην εν αυτώ και παν δένδρον ο ην εν τω αγρώ ο εστιν εν τοις ορίοις αυτού κύκλω

23:18  τω Αβραάμ εις κτήσιν εναντίον των υιών Χετ και πάντων των εισπορευομένων εις την πόλιν

23:19  μετά δε ταύτα έθαψεν Αβραάμ Σαρραν την γυναίκα αυτού εν τω σπηλαίω του αγρού τω διπλώ ο εστιν απέναντι Μαμβρή αύτη εστί Χεβρών εν τη γη Χαναάν

23:20  και εκυρώθη ο αγρός και το σπήλαιον ο ην εν αυτώ τω Αβραάμ εις κτήσιν τάφου παρά των υιών Χετ

Chapter 24

24:1  και Αβραάμ ην πρεσβύτερος προβεβηκώς ημερών και κύριος ηυλόγησε τον Αβραάμ κατά πάντα

24:2  και είπεν Αβραάμ τω παιδί αυτού τω πρεσβυτέρω της οικίας αυτού τω άρχοντι πάντων των αυτού θες την χείρά σου υπό τον μηρόν μου

24:3  και εξορκιώ σε κύριον τον θεόν του ουρανού και τον θεόν της γης ίνα μη λάβης γυναίκα τω υιώ μου Ισαάκ από των θυγατέρων των Χαναναίων μεθ΄ ων εγώ οίκω εν αυτοίς

24:4  αλλ΄ η εις την γην μου ου εγενόμην πορεύση και εις την φυλήν μου και λήψη γυναίκα τω υιώ μου Ισαάκ εκείθεν

24:5  είπε δε προς αυτόν ο παις μήποτε ου βούληται η γυνή πορευθήναι μετ΄ εμού οπίσω εις την γην ταύτην αποστρέψω τον υιόν σου εις την γην όθεν εξήλθες εκείθεν

24:6  είπε δε προς αυτόν Αβραάμ πρόσεχε σεαυτώ μη αποστρέψης τον υιόν μου εκεί

24:7  κύριος ο θεός του ουρανού και ο θεός της γης ος έλαβέ με εκ του οίκου του πατρός μου και εκ της γης ης εγεννήθην ος ελάλησέ μοι και ος ώμοσέ μοι λέγων σοι δώσω την γην ταύτην και τω σπέρματί σου αυτός αποστελεί τον άγγελον αυτού έμπροσθέν σου και λήψη γυναίκα τω υιώ μου εκείθεν

24:8  εάν δε μη θέλη η γυνή πορευθήναι μετά σου εις την γην ταύτην καθαρός έση από του όρκου τούτου μόνον τον υιόν μου μη αποστρέψης εκεί

24:9  και έθηκεν ο παις την χείρα αυτού υπό τον μηρόν Αβραάμ του κυρίου αυτού και ώμοσεν αυτώ περί του ρήματος τούτου

24:10  και έλαβεν ο παις δέκα καμήλους από των καμήλων του κυρίου αυτού και από πάντων των αγαθών του κυρίου αυτού μεθ΄ εαυτού και αναστάς επορεύθη εις την Μεσοποταμίαν εις την πόλιν Ναχώρ

24:11  και εκοίμισε τας καμήλους έξω της πόλεως παρά το φρέαρ του ύδατος το προς οψέ ηνίκα εκπορεύονται αι υδρευόμεναι

24:12  και είπε κύριε ο θεός του κυρίου μου Αβραάμ ευόδωσον εναντίον εμού σήμερον και ποίησον έλεος μετά του κυρίου μου Αβραάμ

24:13  ιδού εγώ έστηκα επί την πηγήν του ύδατος αι δε θυγατέρες των ανθρώπων οικούντων την πόλιν εκπορεύονται αντλήσαι ύδωρ

24:14  και έσται η παρθένος η αν εγώ είπω επίκλινον την υδρίαν σου ίνα πίω και είπη μοι πίε συ και τας καμήλους σου ποτιώ έως αν παύσωνται πίνουσαι ταύτην ητοίμασας τω παιδί σου τω Ισαάκ και εν τούτω γνώσομαι ότι εποίησας έλεος μετά του κυρίου μου Αβραάμ

24:15  και εγένετο προ του συντελέσαι αυτόν λαλούντα εν τη διανοία αυτού και ιδού Ρεβέκκα εξεπορεύετο η τεχθείσα Βαθουήλ υιώ Μελχάς της γυναικός Ναχώρ αδελφού δε Αβραάμ έχουσα την υδρίαν επί των ώμων αυτής

24:16  η δε παρθένος ην καλή τη όψει σφόδρα παρθένος ην ανήρ ουκ έγνω αυτήν καταβάσα δε επί την πηγήν έπλησε την υδρίαν αυτής και ανέβη

24:17  επέδραμε δε ο παις εις συνάντησιν αυτή και είπε πότισόν με μικρόν ύδωρ εκ της υδρίας σου

24:18  η δε είπε πίε κύριε και έσπευσε και καθείλε την υδρίαν επί τον βραχίονα αυτής και επότισεν αυτόν έως επαύσατο πίνων

24:19  και είπε και ταις καμηλοίς σου υδρεύσομαι έως αν πάσαι πίωσι

24:20  και έσπευσε και εξεκένωσε την υδρίαν εις το ποτιστήριον και έδραμεν έτι επί το φρέαρ αντλήσαι ύδωρ και υδρεύσατο πάσαις ταις καμήλοις

24:21  ο δε άνθρωπος κατεμάνθανεν αυτήν και παρεσιώπα του γνώναι ει ευόδωσε κύριος την οδόν αυτού η ου

24:22  εγένετο δε ηνίκα επαύσαντο πάσαι αι κάμηλοι πίνουσαι έλαβεν ο άνθρωπος ενώτια χρυσά ανά δραχμήν ολκής και δύο ψελλία επί τας χείρας αυτής δέκα χρυσών ολκή αυτών

24:23  και επηρώτησεν αυτήν και είπε θυγάτηρ τίνος ει ανάγγειλόν μοι ει έστι παρά τω πατρί σου τόπος ημίν του καταλύσαι

24:24  η δε είπεν αυτώ θυγάτηρ Βαθουήλ ειμί του Μελχάς ον έτεκε τω Ναχώρ

24:25  και είπεν αυτώ και άχυρα και χορτάσματα πολλά παρ΄ ημίν και τόπος του καταλύσαι

24:26  και ευδοκήσας ο άνθρωπος προσεκύνησε τω κυρίω και είπεν

24:27  ευλογητός κύριος ο θεός του κυρίου μου Αβραάμ ος ουκ εγκατέλιπε την δικαιοσύνη και την αλήθειαν από του κυρίου μου εμέ τε ευόδωσε κύριος εις οίκον του αδελφού του κυρίου μου

24:28  και δραμούσα η παις ανήγγειλεν εις τον οίκον της μητρός αυτής κατά τα ρήματα ταύτα

24:29  τη δε Ρεβέκκα αδελφός ην ω όνομα Λάβαν και έδραμε Λάβαν προς τον άνθρωπον έξω επί την πηγήν

24:30  και εγένετο ηνίκα είδε τα ενώτια και τα ψέλλια επί τας χείρας της αδελφής αυτού και ότε ήκουσε τα ρήματα Ρεβέκκας της αδελφής αυτού λεγούσης ούτω λελάληκέ μοι ο άνθρωπος και ήλθε προς τον άνθρωπον εστηκότος αυτού επί των καμήλων επί της πηγής

24:31  και είπεν αυτώ δεύρο είσελθε ευλογητός κυρίου ινατί έστηκας έξω εγώ δε ητοίμασα την οικίαν και τόπον ταις καμήλοις

24:32  εισήλθε δε ο άνθρωπος εις την οικίαν και απέσαξε τας καμήλους και έδωκεν άχυρα και χορτάσματα ταις καμήλοις και ύδωρ τοις ποσίν αυτού και τοις ποσί των ανδρών των μετ΄ αυτού

24:33  και παρέθηκεν αυτοίς άρτους φαγείν και είπεν ου μη φάγω έως του λαλήσαι με τα ρήματά μου και είπε λάλησον

24:34  και είπε παις Αβραάμ εγώ ειμί

24:35  κύριος δε ηυλόγησε τον κυρίον μου σφόδρα και υψώθη και έδωκεν αυτώ πρόβατα και μόσχους και αργύριον και χρυσίον και παίδας και παιδίσκας καμήλους και όνους

24:36  και έτεκε Σάρρα η γυνή του κυρίου μου υιόν ένα τω κυρίω μου μετά το γηράσαι αυτόν και έδωκεν αυτώ όσα ην αυτώ

24:37  και ώρικισέ με ο κύριός μου λέγων ου λήψη γυναίκα τω υιώ μου από των θυγατέρων των Χαναναίων εν οις εγώ παροικώ εν τη γη αυτών

24:38  αλλ΄ εις τον οίκον του πατρός μου πορεύση και εις την φυλήν μου και λήψη γυναίκα τω υιώ μου

24:39  είπα δε τω κυρίω μου μή ποτε ου πορευθή η γυνή μετ΄ εμού

24:40  και είπέ μοι κύριος ο θεός ω ευηρέστησα εναντίον αυτού αυτός εξαποστελεί τον άγγελον αυτού μετά σου και ευοδώσει την οδόν σου και λήψη γυναίκα τω υιώ μου εκ της φυλής μου και εκ του οίκου του πατρός μου

24:41  τότε αθώος έση από της αράς μου ηνίκα γαρ εάν έλθης εις την φυλήν μου και μη σοι δώσι και έση αθώος από του ορκισμού μου

24:42  και ελθών σήμερον επί την πηγήν είπα κύριε ο θεός του κυρίου μου Αβραάμ ει συ ευοδοίς την οδόν μου εν η νυν εγώ πορεύομαι εν αυτή

24:43  ιδού εφέστηκα επί της πηγής του ύδατος και αι θυγατέρες των ανθρώπων της πόλεως εκπορεύονται αντλήσαι ύδωρ και έσται η παρθένος η αν εγώ είπω πότισόν με εκ της υδρίας σου μικρόν ύδωρ

24:44  και είπη μοι και συ πίε και ταις καμήλοις σου υδρεύσομαι αυτή η γυνή ην ητοίμασε κύριος τω εαυτού θεράποντι Ισαάκ και εν τούτω γνώσομαι ότι πεποίηκας έλεος τω κυρίω μου Αβραάμ

24:45  και εγένετο προ του συντελέσαι με λαλούντα εν τη διανοία μου ευθύς Ρεβέκκα εξεπορεύετο έχουσα την υδρίαν επί των ώμων και κατέβη επί την πηγήν και υδρεύσατο είπα δε αυτή πότισόν με

24:46  και σπεύσασα καθείλε την υδρίαν επί τον βραχίονα αυτής αφ΄ εαυτής και είπε πίε συ και τας καμήλους σου ποτιώ και έπιον και τας καμήλους επότισε

24:47  και ηρώτησα αυτήν και είπα θυγάτηρ τίνος ει η δε έφη θυγάτηρ Βαθουήλ ειμί υιόυ Ναχωρ ον έτεκεν αυτώ Μελχα και περιέθηκα αυτή τα ενώτια και τα ψελλία περί τας χείρας αυτής

24:48  και ευδοκήσας προσεκύνησα τω κυρίω και ευλόγησα κύριον τον θεόν του κυρίου μου Αβραάμ ος ευόδωσέ με εν οδώ αληθείας λαβείν την θυγατέρα του αδελφού του κυρίου μου τω υιώ αυτού

24:49  ει ουν ποιείτε υμείς έλεος και δικαιοσύνην προς τον κύριόν μου απαγγείλατέ μοι ίνα επιστρέψω εις δεξιά η αριστερά

24:50  αποκριθείς δε Λάβαν και Βαθουήλ είπον παρά κυρίου εξήλθε το πράγμα τούτο ου δυνησόμεθά σοι αντειπείν κακόν η καλόν

24:51  ιδού Ρεβέκκα ενώπιόν σου λαβών απότρεχε και έστω γυνή τω υιώ του κυρίου σου καθά ελάλησε κύριος

24:52  εγένετο δε εν τω ακούσαι τον παίδα του Αβραάμ των ρημάτων αυτών προσεκύνησεν επί την γην τω κυρίω

24:53  και εξενέγκας ο παις σκεύη αργυρά και χρυσά και ιματισμόν έδωκε τη Ρεβέκκα και δώρα έδωκε τω αδελφώ αυτής και τη μητρί αυτής

24:54  και έφαγον και έπιον και αυτός και οι άνδρες οι μετ΄ αυτού όντες και εκοιμήθησαν και αναστάς πρωϊ είπεν εκπέμψατε με ίνα απέλθω προς τον κύρίον μου

24:55  είπον δε οι αδελφοί αυτής και η μήτηρ μεινάτω η παρθένος μεθ΄ ημών ημέρας ωσεί δέκα και μετά τούτο απελεύσεται

24:56  ο δε είπε προς αυτούς μη κατέχετε με και κύριος ευώδωσε την οδόν μου εκπέμψατε με ίνα απέλθω προς τον κύριόν μου

24:57  ειπον δε καλέσωμεν την παίδα και ερωτήσωμεν το στόμα αυτής

24:58  και εκάλεσαν την Ρεβέκκαν και ειπον αυτή πορεύση μετά του ανθρώπου τούτου η δε είπε πορεύσομαι

24:59  και εξέπεμψαν Ρεβέκκαν την αδελφήν αυτών και τα υπάρχοντα αυτής και τον παίδα του Αβραάμ και τους μετ΄ αυτού

24:60  και ευλόγησαν Ρεβέκκαν και είπον αυτή αδελφή ημών ει γίνου εις χιλιάδας μυριάδων και κληρονομησάτω το σπέρμα σου τας πόλεις των υπεναντίων

24:61  αναστάσα δε Ρεβέκκα και αι άβραι αυτής επέβησαν επί τας καμήλους και επορεύθησαν μετά του ανθρώπου και αναλαβών ο παις την Ρεβέκκαν απήλθεν

24:62  Ισαάκ δε διεπορεύετο διά της ερήμου κατά το φρέαρ της οράσεως αυτός δε κατώκει εν τη γη τη προς λίβα

24:63  και εξήλθεν Ισαάκ αδολεσχήσαι εις τω πεδίω προς δείλην και αναβλέψας τοις οφθαλμοίς αυτού είδε καμήλους ερχομένας

24:64  και αναβλέψασα Ρεβέκκα τοις οφθαλμοίς είδε τον Ισαάκ και κατεπήδησεν από της καμήλου

24:65  και είπε τω παιδί τις εστιν ο άνθρωπος εκείνος ο πορευόμενος εν τω πεδίω εις συνάντησιν ημών είπε δε ο παις ούτος ο κύριός μου η δε λαβούσα το θέριστρον περιεβάλετο

24:66  και διηγήσατο ο παις τω Ισαάκ πάντα τα ρήματα α εποίησεν

24:67  εισήλθε δε Ισαάκ εις τον οίκον της μητρός αυτού και έλαβε την Ρεβέκκαν και εγένετο αυτού γυνή και ηγάπησεν αυτήν και παρεκλήθη Ισαάκ περί Σάρρας της μητρός αυτού

Chapter 25

25:1  προσθέμενος δε Αβραάμ έλαβε γυναίκα η όνομα Χεττούρα

25:2  έτεκε δε αυτώ τον Ζεμβράν και τον Ιεκτάν και τον Μαδάλ και τον Μαδιάμ και τον Ιεσβόκ και τον Σωιέ

25:3  Ιεκτάν δε εγέννησε τον Σαβά και τον Δεδάν υιοί δε Δεδάν εγένοντο Ασσουριείμ και Λαττουσιείμ και Λαωμιείμ

25:4  υιοί δε Μαδιάμ Γεφαρ και Αφείρ και Ενώχ και Αβιδά και Ραγά πάντες ούτοι ήσαν υιοί Χεττούρας

25:5  έδωκε δε Αβραάμ πάντα τα υπάρχοντα αυτού Ισαάκ τω υιώ αυτού

25:6  και τοις υιοίς των παλλακών αυτού έδωκεν Αβραάμ δόματα και εξαπέστειλεν αυτούς από Ισαάκ του υιού αυτού έτι ζώντος αυτού προς ανατολάς εις γην ανατολών

25:7  ταύτα δε τα έτη ημερών ζωής Αβραάμ όσα έζησεν εκατόν εβδομηκονταπέντε έτη

25:8  και εκλειπών απέθανεν Αβραάμ εν γήρα καλώ πρεσβύτης και πλήρης ημερών και προσετέθη προς τον λαόν αυτού

25:9  και έθαψαν αυτόν Ισαάκ και Ισμαήλ οι δύο υιοί αυτού εις το σπήλαιον το διπλούν εις τον αγρόν Εφρών του Σαάρ του Χετταίου ος εστιν απέναντι Μαμβρή

25:10  τον αγρόν και το σπήλαιον ο εκτήσατο Αβραάμ παρά των υιών του Χετ εκεί έθαψαν Αβραάμ και Σαρράν την γυναίκα αυτού

25:11  εγένετο δε μετά το αποθανείν Αβραάμ ευλόγησεν ο θεός τον Ισαάκ υιόν αυτού και κατώκησεν Ισαάκ παρά το φρέαρ της οράσεως

25:12  αύται δε αι γενέσεις Ισμαήλ του υιόυ Αβραάμ ον έτεκεν Άγαρ η Αιγυπτία η παιδίσκη Σάρρας τω Αβραάμ

25:13  και ταύτα τα ονόματα των υιών Ισμαήλ κατ΄ ονόματα των γενεών αυτού πρωτοτόκος Ισμαήλ Ναβεώθ και Κηδάρ και Ναβδεήλ και Μασσάν

25:14  και Μασμάν και Ιδουμά και Μασσή

25:15  και Χολδάδ και Θεμάν και Ιετούρ και Ναφείς και Κεδεμά

25:16  ούτοί εισιν οι υιοί Ισμαήλ και ταύτα τα ονόματα αυτών εν ταις σκηναίς αυτών και εν ταις επαύλεσιν αυτών δώδεκα άρχοντες κατά έθνη αυτών

25:17  και ταύτα τα έτη της ζωής Ισμαήλ εκατόν τριακονταεπτά έτη και εκλειπών απέθανε και προσετέθη προς το γένος αυτού

25:18  κατώκησε δε από Ευιλάτ έως Σούρ η εστι κατά πρόσωπον Αιγύπτου έως ελθείν προς Ασσυρίους κατά πρόσωπον πάντων των αδελφών αυτού κατώκησε

25:19  και αύται αι γενέσεις Ισαάκ του υιόυ Αβραάμ

25:20  Αβραάμ εγέννησε τον Ισαάκ ην δε Ισαάκ ετών τεσσαράκοντα ότε έλαβε την Ρεβέκκαν θυγατέρα Βαθουήλ του Σύρου εαυτώ εις γυναίκα

25:21  εδέετο δε Ισαάκ κυρίου περί Ρεβέκκας της γυναικός αυτού ότι στείρα ην εισήκουσε δε αυτού ο θεός και συνέλαβεν εν γαστρί Ρεβέκκα η γυνή αυτού

25:22  εσκίρτων δε τα παιδία εν αυτή είπε δε ει ούτω μοι μέλλει γίνεσθαι ίνατί μοι τούτο επορεύθη δε πυθέσθαι παρά κυρίου

25:23  και είπε κύριος αυτή δύο έθνη εν γαστρί σου εισί και δύο λαοί εκ της κοιλίας σου διασταλήσονται και λαός λαού υπερέξει και ο μείζων δουλεύσει τω ελάσσονι

25:24  και επληρώθησαν αι ημέραι του τεκείν αυτήν και τήδε ην δίδυμα εν τη κοιλία αυτής

25:25  εξήλθε δε ο πρωτότοκος πυρράκης όλος και ωσεί δορά δασύς επωνόμασε δε το όνομα αυτού Ησαύ

25:26  και μετά τούτο εξήλθεν ο αδελφός αυτού και η χειρ αυτού επειλημμένη της πτέρνης Ησαύ και εκάλεσε το όνομα αυτού Ιακώβ Ισαάκ δε ην ετών εξήκοντα ότε έτεκεν αυτούς Ρεβέκκα

25:27  ηυξήθησαν δε οι νεανίσκοι και ην Ησαύ άνθρωπος ειδώς κυνηγείν άγροικος Ιακώβ δε άνθρωπος άπλαστος οικών οικίαν

25:28  ηγάπησε δε Ισαάκ τον Ησαύ ότι η θήρα αυτού βρώσις αυτώ Ρεβέκκα δε ηγάπα τον Ιακώβ

25:29  ήψησε δε Ιακώβ έψημα ήλθε δε Ησαύ εκ του πεδίου εκλείπων

25:30  και είπεν Ησαύ τω Ιακώβ γεύσόν με από του εψήματος πυρρού τούτου ότι εκλείπω διά τούτο εκλήθη το όνομα αυτού Εδώμ

25:31  είπε δε Ιακώβ τω Ησαύ απόδου μοι σήμερον τα πρωτοτόκία σου

25:32  και είπεν Ησαύ ιδού εγώ πορεύομαι τελευτάν και ίνατί μοι ταύτα τα πρωτοτόκια

25:33  και είπεν αυτώ Ιακώβ όμοσόν μοι σήμερον και ώμοσεν αυτώ απέδοτο δε Ησαύ τα πρωτοτόκια τω Ιακώβ

25:34  Ιακώβ δε έδωκε τω Ησαύ άρτον και έψημα φακού και έφαγε και έπιε και αναστάς ώχετο και εφαύλισεν Ησαύ τα πρωτοτόκια

Chapter 26

26:1  εγένετο δε λιμός επί της γης χωρίς του λιμού του πρότερον ος εγένετο εν τω χρόνω του Αβραάμ επορεύθη δε Ισαάκ προς Αβιμέλεχ βασιλέα Φυλιστιείμ εις Γέραρα

26:2  ώφθη δε αυτώ κύριος και είπε μη καταβής εις Αίγυπτον κατοίκησον δε εν τη γη η αν σοι είπω

26:3  και παροίκει εν τη γη ταύτη και έσομαι μετά σου και ευλογήσω σε σοι γαρ και τω σπέρματί σου δώσω πάσαν την γην ταύτην και στήσω τον όρκον μου ον ώμοσα τω Αβραάμ τω πατρί σου

26:4  και πληθυνώ το σπέρμα σου ως τους αστέρας του ουρανού και δώσω τω σπέρματί σου πάσαν την γην ταύτην και ευλογηθήσονται εν τω σπέρματί σου πάντα τα έθνη της γης

26:5  ανθ΄ ων υπήκουσεν Αβραάμ ο πατήρ σου της εμής φωνής και εφύλαξε τα προστάγματά μου και τας εντολάς μου και τα δικαιώματά μου και τα νόμιμά μου

26:6  κατώκησε δε Ισαακ εν Γεράροις

26:7  επηρώτησαν δε οι άνδρες του τόπου περί Ρεβέκκας της γυναικός αυτού και είπεν αδελφή μου εστίν εφοβήθη γαρ ειπείν ότι γυνή μου εστί μη ποτε αποκτείνωσιν αυτόν οι άνδρες του τόπου περί Ρεβέκκας ότι ωραία τη όψει ην

26:8  εγένετο δε πολυχρόνιος εκεί και παρακύψας Αβιμέλεχ ο βασιλεύς Γεράρων διά της θυρίδος είδε τον Ισαάκ παίζοντα μετά Ρεβέκκας της γυναικός αυτού

26:9  εκάλεσε δε Αβιμέλεχ τον Ισαάκ και είπεν αυτώ άρα γε γυνή σου εστί τι ότι είπας αδελφή μου εστίν είπε δε αυτώ Ισαάκ είπα γαρ μη ποτε αποθάνω δι΄ αυτήν

26:10  είπε δε αυτώ Αβιμέλεχ τι τούτο εποίησας ημίν μικρού εκοιμήθη τις του γένους μου μετά της γυναικός σου και επήγαγες εφ΄ ημάς άγνοιαν

26:11  συνέταξε δε Αβιμέλεχ παντί τω λαώ αυτού λέγων πας ο αψάμενος του ανθρώπου τούτου και της γυναικός αυτού θανάτω ένοχος έσται

26:12  έσπειρε δε Ισαάκ εν τη γη εκείνη και εύρεν εν τω ενιαυτώ εκείνω εκατοστεύουσαν κριθήν ευλόγησε δε αυτόν κύριος

26:13  και υψώθη ο άνθρωπος και προβαίνων μείζων εγένετο έως ου μέγας εγένετο σφόδρα

26:14  εγένετο δε αυτώ κτήνη προβάτων και κτήνη βοών και γεώργια πολλά εζήλωσαν δε αυτόν οι Φυλιστιείμ

26:15  και πάντα τα φρέατα α ώρυξαν οι παίδες του πατρός αυτού ενέφραξαν αυτά εν τω χρόνω του πατρός αυτού οι Φυλιστιείμ και έπλησαν αυτά γης

26:16  είπε δε Αβιμέλεχ προς Ισαάκ άπελθε αφ΄ ημών ότι δυνατώτερος ημών εγένου σφόδρα

26:17  και απήλθεν Ισαάκ εκείθεν και κατέλυσεν εν τη φάραγγι Γεράρων και κατώκησεν εκεί

26:18  και πάλιν Ισαάκ ώρυξε τα φρέατα του ύδατος α ώρυξαν οι παίδες Αβραάμ του πατρός αυτού και ενέφραξαν αυτά οι Φυλιστιείμ μετά το αποθανείν Αβραάμ τον πατέρα αυτού και επωνόμασεν αυτοίς ονόματα κατά τα ονόματα α ωνόμασεν ο πατήρ αυτού

26:19  και ώρυξαν οι παίδες Ισαάκ εν τη φάραγγι Γεράρων και εύρον εκεί φρέαρ ύδατος ζώντος

26:20  και εμαχέσαντο οι ποιμένες Γεράρων μετά των ποιμένων Ισαάκ φάσκοντες αυτών είναι το ύδωρ και εκάλεσαν το όνομα του φρέατος αδικία ηδίκησαν γαρ αυτόν

26:21  απάρας δε εκείθεν ώρυξε φρέαρ έτερον εκρίνοντο δε και περί εκείνου και επωνόμασε το όνομα αυτού εχθρία

26:22  απάρας δε εκείθεν ώρυξε φρέαρ έτερον και ουκ εμαχέσαντο περί αυτού και επωνόμασε το όνομα αυτού ευρυχωρία λέγων διότι νυν επλάτυνε κύριος ημίν και ηύξησεν ημάς επί της γης

26:23  ανέβη δε εκείθεν επί το φρέαρ του όρκου

26:24  και ώφθη αυτώ κύριος εν τη νυκτί εκείνη και είπεν εγώ ειμι ο θεός Αβραάμ του πατρός σου μη φοβού μετά σου γαρ ειμι και ευλογήσω σε και πληθυνώ το σπέρμα σου δι΄ Αβραάμ τον πατέρα σου

26:25  και ωκοδόμησεν εκεί θυσιαστήριον και επεκαλέσατο το όνομα κυρίου και έπηξεν εκεί την σκηνήν αυτού ώρυξαν δε εκεί οι παίδες Ισαάκ φρέαρ εν τη φάραγγι Γεράρων

26:26  και Αβιμέλεχ επορεύθη προς αυτόν από Γεράρων και Οχοζάθ ο νυμφαγωγός αυτού και Φιχόλ ο αρχιστράτηγος της δυνάμεως αυτού

26:27  και είπεν αυτοίς Ισαάκ ινατί ήλθετε προς με υμείς δε εμισήσατε με και απεστείλατε με αφ΄ υμών

26:28  οι δε είπαν ιδόντες εωράκαμεν ότι κύριος ην μετά σου και είπαμεν γενέσθω αρά αναμέσον ημών και αναμέσον σου και διαθησόμεθα μετά σου διαθήκην

26:29  μη ποιήσαι μεθ΄ ημών κακόν καθότι ουκ εβδελυξάμεθά σε ημείς και ον τρόπον εχρησάμεθά σου καλώς και εξαπεστείλαμέν σε μετά ειρήνης και νυν ευλογημένος συ υπό κυρίου

26:30  και εποίησεν αυτοίς δοχήν και έφαγον και έπιον

26:31  και αναστάντες το πρωϊ ώμοσεν έκαστος τω πλησίον και εξαπέστειλεν αυτούς Ισαάκ και απώχοντο απ΄ αυτού μετά σωτηρίας

26:32  εγένετο δε εν τη ημέρα εκείνη και παραγενόμενοι οι παίδες Ισαάκ απήγγειλαν αυτώ περί του φρέατος ου ώρυξαν και είπαν ουχ έυρομεν ύδωρ

26:33  και εκάλεσεν αυτό όρκος διά τούτο εκάλεσεν όνομα τη πόλει εκείνη Φρέαρ όρκου έως της σήμερον ημέρας

26:34  ην δε Ησαύ ετών τεσσαράκοντα και έλαβε γυναίκα Ιουδίθ την θυγατέρα Βεώρ του Χετταίου και την Βασεμάθ θυγατέρα Ελώμ του Χετταίου

26:35  και ήσαν ερίζουσαι τω Ισαάκ και τη Ρεβέκκα

Chapter 27

27:1  εγενέτο δε μετά το γηράσαι τον Ισαάκ και ημβλύνθησαν οι οφθαλμοί αυτού του οράν και εκάλεσεν Ησαύ τον υιόν αυτού τον πρεσβύτερον και είπεν αυτώ υιέ μου και είπεν ιδού εγώ

27:2  και είπεν ιδού γεγήρακα και ου γινώσκω την ημέραν της τελευτής μου

27:3  νυν ουν λάβε το σκεύός σου την τε φάρετραν και το τόξον και έξελθε εις το πεδίον και θήρευσόν μοι θήραν

27:4  και ποίησόν μοι εδέσματα ως φιλώ εγώ και ένεγκέ μοι ίνα φάγω όπως ευλογήση σε η ψυχή μου πριν η αποθανείν με

27:5  Ρεβέκκα δε ήκουσε λαλούντος Ισαάκ προς Ησαύ τον υιόν αυτού επορεύθη δε Ησαύ εις το πεδίον θηρεύσαι θήραν τω πατρί αυτού

27:6  Ρεβέκκα δε είπε προς Ιακώβ τον υιόν αυτής τον ελάσσω ίδε ήκουσα του πατρός σου λαλούντος προς Ησαύ τον αδελφόν σου λέγοντος

27:7  ένεγκόν μοι θήραν και ποίησόν μοι εδέσματα ίνα φαγών ευλογήσω σε εναντίον κυρίου προ του αποθανείν με

27:8  νυν ουν υιέ μου άκουσόν μου καθά εγώ σοι εντέλλομαι

27:9  και πορευθείς εις τα πρόβατα λάβε μοι εκείθεν δύο ερίφους απαλούς και καλούς και ποιήσω αυτούς εδέσματα τω πατρί σου ως φιλεί

27:10  και εισοίσεις τω πατρί σου και φάγεται όπως ευλογήση σε ο πατήρ σου προ του αποθανείν αυτόν

27:11  είπε δε Ιακώβ προς Ρεβέκκαν την μητέρα αυτού έστιν ο αδελφός μου ανήρ δασύς εγώ δε ανήρ λείος

27:12  μή ποτε ψηλαφήση με ο πατήρ μου και έσομαι εναντίον αυτού ως καταφρονών και επάξω επ΄ εμαυτόν κατάραν και ουκ ευλογίαν

27:13  είπε δε αυτώ η μήτηρ επ΄ εμέ η κατάρα σου τέκνον μόνον επάκουσόν μου της φωνής και πορευθείς ένεγκέ μοι

27:14  πορευθείς δε έλαβε και ήνεγκε τη μητρί και εποίησεν η μήτηρ αυτού εδέσματα καθά εφίλει ο πατήρ αυτού

27:15  και λαβούσα Ρεβέκκα την στολήν Ησαύ του υιόυ αυτής του πρεσβυτέρου την καλήν η ην παρ΄ αυτή εν τω οίκω ενέδυσεν Ιακώβ τον υιόν αυτής τον νεώτερον

27:16  και τα δέρματα των ερίφων περιέθηκεν επί τους βραχίονας αυτού και επί τα γυμνά του τραχήλου αυτού

27:17  και έδωκε τα εδέσματα και τους άρτους ους εποίησεν εις τας χείρας Ιακώβ του υιού αυτής

27:18  και εισήνεγκε τω πατρί αυτού είπε δε πάτερ ο δε είπεν ιδού εγώ τις ει συ τέκνον

27:19  και είπεν Ιακώβ τω πατρί αυτου εγώ Ησαύ ο πρωτότοκός σου πεποίηκα καθά ελάλησάς μοι αναστάς κάθισον και φάγε από της θήρας μου όπως ευλογήση με η ψυχή σου

27:20  είπε δε Ισαάκ τω υιώ αυτού τι τούτο ο ταχύ εύρες ω τέκνον ο δε είπεν ο παρέδωκε κύριος ο θεός σου εναντίον μου

27:21  είπε δε Ισαάκ τω Ιακώβ έγγισόν μοι και ψηλαφήσω σε τέκνον ει συ ει ο υιός μου Ησαύ η ου

27:22  ήγγισε δε Ιακώβ προς Ισαάκ τον πατέρα αυτού και εψηλάφησεν αυτόν και είπεν η μεν φωνή φωνή Ιακώβ αι δε χείρες χείρες Ησαύ

27:23  και ουκ επέγνω αυτόν ήσαν γαρ αι χείρες αυτού ως αι χείρες Ησαύ του αδελφού αυτού δασείαι και ευλόγησεν αυτόν

27:24  και είπε συ ει ο υιός μου Ησαύ ο δε είπεν εγώ

27:25  και είπε προσάγαγέ μοι και φάγομαι από της θήρας σου τέκνον ίνα ευλογήση σε η ψυχή μου και προσήνεγκεν αυτώ και έφαγε και εισήνεγκεν αυτώ οίνον και έπιε

27:26  και είπεν αυτώ Ισαάκ ο πατήρ αυτού έγγισόν μοι και φίλησόν με τέκνον

27:27  και εγγίσας εφίλησεν αυτόν και ωσφράνθη την οσμήν των ιματίων αυτού και ευλόγησεν αυτόν και είπεν ιδού οσμή του υιού μου ως οσμή αγρού πλήρους ον ευλόγησε κύριος

27:28  και δώη σοι ο θεός από της δρόσου του ουρανού και από της πιότητος της γης και πλήθος σίτου και οίνου

27:29  και δουλευσάτωσάν σοι έθνη και προσκυνήσατωσάν σοι άρχοντες και γίνου κύριος του αδελφού σου και προσκυνήσουσί σοι οι υιοί του πατρός σου ο καταρώμενός σε επικατάρατος ο δε ευλογών σε ευλογημένος

27:30  και εγένετο μετά το παύσασθαι Ισαάκ ευλογούντα Ιακώβ τον υιόν αυτού και εγένετο ως εξήλθεν Ιακώβ από προσώπου Ισαάκ του πατρός αυτού και Ησαύ ο αδελφός αυτού ήλθεν από της θήρας

27:31  και εποίησε και αυτός εδέσματα και προσήνεγκε τω πατρί αυτού και είπε τω πατρί αναστήτω ο πατήρ μου και φαγέτω από της θήρας του υιού αυτού όπως ευλογήση με η ψυχή σου

27:32  και είπεν αυτώ Ισαάκ ο πατήρ αυτού τις ει συ ο δε είπεν εγώ ειμι ο υιός σου ο πρωτότοκος Ησαύ

27:33  εξέστη δε Ισαάκ έκστασιν μεγάλην σφόδρα και είπε τις ουν ο θηρεύσας μοι θήραν και εισενέγκας μοι και έφαγον από πάντων προ του ελθείν σε και ευλόγησα αυτόν και ευλογημένος έστω

27:34  εγένετο δε ηνίκα ήκουσεν Ησαύ τα ρήματα του πατρός αυτού Ισαάκ ανεβόησε φωνήν μεγάλην και πικράν σφόδρα και είπεν ευλόγησον δη καμέ πάτερ

27:35  είπε δε αυτώ ελθών ο αδελφός σου μετά δόλου έλαβε την ευλογίαν σου

27:36  και είπε δικαίως εκλήθη το όνομα αυτού Ιακώβ επτέρνικε γαρ με ήδη δεύτερον τούτο τα τε πρωτοτόκιά μου είληφε και νυν έλαβε την ευλογίαν μου και είπεν Ησαύ τω πατρί αυτού ουχ υπελίπου μοι ευλογίαν πάτερ

27:37  αποκριθείς δε Ισαάκ είπε τω Ησαύ ει κύριον αυτόν πεποίηκά σου και πάντας τους αδελφούς αυτού πεποίηκα αυτού οικέτας σίτω και οίνω εστήριξα αυτόν σοι δε τι ποιήσω τέκνον

27:38  είπε δε Ησαύ προς τον πατέρα αυτού μη ευλογία μία σοι έστι πάτερ ευλόγησον δη καμέ πάτερ κατανυχθέντος δε Ισαάκ ανεβόησε φωνή Ησαύ και έκλαυσεν

27:39  αποκριθείς δε Ισαάκ ο πάτηρ αυτού είπεν αυτώ ιδού από της πιότητος της γης έσται η κατοίκησίς σου και από της δρόσου του ουρανού άνωθεν

27:40  και επί τη μαχαίρα σου ζήση και τω αδελφώ σου δουλεύσεις έσται δε ηνίκα αν καθέλης και εκλύσης τον ζυγόν αυτού από του τραχήλου σου

27:41  και ενεκότει Ησαύ τω Ιακώβ περί της ευλογίας ης ευλόγησεν αυτόν ο πατήρ αυτού είπε δε Ησαύ εν τη διανοία αυτού εγγισάτωσαν αι ημέραι του πένθους του πατρός μου ίνα αποκτείνω Ιακώβ τον αδελφόν μου

27:42  απηγγέλη δε Ρεβέκκα τα ρήματα Ησαύ του υιόυ αυτής του πρεσβυτέρου και πέμψασα εκάλεσεν Ιακώβ τον υιόν αυτής τον νεώτερον και είπεν αυτώ ιδού Ησαύ ο αδελφός σου απειλεί σοι του αποκτείναί σε

27:43  νυν ουν τέκνον άκουσόν μου της φωνής και αναστάς απόδραθι εις την Μεσοποταμίαν προς Λάβαν τον αδελφόν μου εις Χαρράν

27:44  και οίκησον μετ΄ αυτού ημέρας τινάς

27:45  έως του αποστρέψαι τον θυμόν και την οργήν του αδελφού σου από σου και επιλάθηται α πεποίηκας αυτώ και αποστείλασα μεταπέμψομαί σε εκείθεν μη ποτε αποτεκνωθώ από των δύο υμών εν ημέρα μία

27:46  είπε δε Ρεβέκκα προς Ισαάκ προσώχθικα τη ζωή μου διά τας θυγατέρας των υιών Χετ ει λήψεται Ιακώβ γυναίκα από των θυγατέρων της γης ταύτης ίνατι μοι το ζην

Chapter 28

28:1  προσκαλεσάμενος δε Ισαάκ τον Ιακώβ ευλόγησεν αυτόν και ενετείλατο αυτώ λέγων ου λήψη γυναίκα εκ των θυγατέρων των Χαναναίων

28:2  αναστάς απόδραθι εις την Μεσοποταμίαν εις τον οίκον Βαθουήλ του πατρός της μητρός σου και λάβε σεαυτώ εκείθεν γυναίκα εκ των θυγατέρων Λάβαν του αδελφού της μητρός σου

28:3  ο δε θεός μου ευλογήσαι σε και αυξήσαι σε και πληθύναι σε και έση εις συναγωγάς εθνών

28:4  και δώη σοι την ευλογίαν Αβραάμ του πατρός μου σοι και τω σπέρματί σου μετά σε κληρονομήσαι την γην της παροικήσεώς σου ην έδωκεν ο θεός τω Αβραάμ

28:5  και απέστειλεν Ισαάκ τον Ιακώβ και επορεύθη εις την Μεσοποταμίαν προς Λάβαν τον υιόν Βαθουήλ του Σύρου αδελφόν Ρεβέκκας της μητρός Ιακώβ και Ησαύ

28:6  ιδών δε Ησαύ ότι ευλόγησεν Ισαακ τον Ιακώβ και απέστειλεν εις την Μεσοποταμίαν Συρίας λαβείν εαυτώ γυναίκα εκείθεν εν τω ευλογείν αυτόν και ενετείλατο αυτώ λέγων ου λήψη γυναίκα των θυγατέρων των Χαναναίων

28:7  και ήκουσεν Ιακώβ του πατρός και της μητρός αυτού και επορεύθη εις την Μεσοποταμίαν Συρίας

28:8  ιδών δε και Ησαύ ότι πονηραί εισιν αι θυγατέρες Χαναάν εναντίον Ισαάκ του πατρός αυτού

28:9  και επορεύθη Ησαύ προς Ισμαήλ και έλαβε την Μαελέθ θυγατέρα Ισμαήλ του υιόυ Αβραάμ αδελφήν Ναβεώθ προς ταις γυναιξίν αυτού γυναίκα

28:10  και εξήλθεν Ιακώβ από του φρέατος του όρκου και επορεύθη εις Χαρράν

28:11  και απήντησε τόπω και εκοιμήθη εκεί έδυ γαρ ο ήλιος και έλαβεν από των λίθων του τόπου και έθηκε προς κεφαλής αυτού και εκοιμήθη εν τω τόπω εκείνω

28:12  και ενυπνιάσθη και ιδού κλίμαξ εστηριγμένη εν τη γη ης η κεφαλή αφικνείτο εις τον ουρανόν και οι άγγελοι του θεού ανέβαινον και κατέβαινον επ΄ αυτή

28:13  ο δε κύριος επεστήρικτο επ΄ αυτής και είπεν εγώ ο θεός Αβραάμ του πατρός σου και ο θεός Ισαάκ μη φοβού η γη εφ΄ ης συ καθεύδεις επ΄ αυτής σοι δώσω αυτήν και τω σπέρματί σου

28:14  και έσται το σπέρμα σου ως άμμος της γης και πλατυνθήσεται επί θάλασσαν και λίβα και βορράν και επί ανατολάς και ενευλογηθήσονται εν σοι πάσαι αι φυλαί της γης και εν τω σπέρματί σου

28:15  και ιδού εγώ ειμι μετά σου διαφυλάσσων σε εν τη οδω πάση ου αν πορευθής και αποστρέψω σε εις την γην ταύτην ότι ου μη σε εγκαταλίπω έως του ποιησαί με πάντα όσα ελάλησά σοι

28:16  και εξηγέρθη Ιακώβ εκ του ύπνου αυτού και είπεν ότι έστι κύριος εν τω τόπω τούτω εγώ δε ουκ ήδειν

28:17  και εφοβήθη και είπεν ως φοβερός ο τόπος ούτος ουκ έστι τούτο αλλ΄ η οίκος θεού και αύτη η πύλη του ουρανού

28:18  και ανέστη Ιακώβ το πρωϊ και έλαβε τον λίθον ον υπέθηκεν εκεί προς κεφαλής αυτού και έστησεν αυτόν στήλην και επέχεεν έλαιον επί το άκρον αυτής

28:19  και εκάλεσε το όνομα του τόπου εκείνου οίκος θεού και Λαμμαούς ην όνομα τη πόλει το πρότερον

28:20  και ηύξατο Ιακώβ ευχήν λέγων εάν η κύριος ο θεός μετ΄ εμού και διαφυλάξη με εν τη οδώ ταύτη η εγώ πορεύομαι και δώη μοι άρτον φαγείν και ιμάτιον περιβαλέσθαι

28:21  και αποστρεψει με μετά σωτηρίας εις τον οίκον του πατρός μου και έσται κύριός μοι εις θεόν

28:22  και ο λίθος ούτος ον έστησα στήλην έσται μοι οίκος θεού και πάντων ων εάν μοι δως δεκάτην αποδεκατώσω αυτά σοι

Chapter 29

29:1  και εξάρας Ιακώβ τους πόδας επορεύθη εις γην ανατολών προς Λάβαν τον υιόν Βαθουήλ του Σύρου αδελφόν δε Ρεβέκκας μητρός Ιακώβ και Ησαύ

29:2  και ορά και ιδού φρέαρ εν τω πεδίω ήσαν δε εκεί τρία ποίμνια προβάτων αναπαυόμενα επ΄ αυτού εκ γαρ του φρέατος εκείνου επότιζον τα ποίμνια λίθος δε ην μέγας επί τω στόματι του φρέατος

29:3  και συνήγοντο εκεί πάντα τα ποίμνια και απεκύλιον τον λίθον από του στόματος του φρέατος και επότιζον τα πρόβατα και αποκαθίστων τον λίθον επί το στόμα του φρέατος εις τον τόπον αυτού

29:4  είπε δε αυτοίς Ιακώβ αδελφοί πόθεν εστέ υμείς οι δε είπαν εκ Χαρράν εσμέν

29:5  είπε δε αυτοίς γινώσκετε Λάβαν τον υιόν Ναχώρ οι δε είπαν γινώσκομεν

29:6  είπε δε αυτοίς υγιαίνει οι δε είπαν υγιαίνει και ιδού Ραχήλ η θυγάτηρ αυτού ήρχετο μετά των προβάτων

29:7  και είπεν Ιακώβ έτι έστιν ημέρα πολλή ουπω ώρα συναχθήναι τα κτήνη ποτίσαντες τα πρόβατα απελθόντες βόσκετε

29:8  οι δε είπον ου δυνησόμεθα έως του συναχθήναι πάντας τους ποιμένας και αποκυλίσωσι τον λίθον από του στόματος του φρέατος και ποτιούμεν τα πρόβατα

29:9  έτι αυτού λαλούντος αυτοίς και ιδού Ραχήλ η θυγάτηρ Λάβαν ήρχετο μετά των προβάτων του πατρός αυτής αυτή γαρ έβοσκε τα πρόβατα του πατρός αυτής

29:10  εγένετο δε ως είδεν Ιακώβ την Ραχήλ την θυγατέρα Λάβαν αδελφού της μητρός αυτού και τα πρόβατα Λάβαν του αδελφού της μητρός αυτού και προσελθών Ιακώβ απεκύλισε τον λίθον από του στόματος του φρέατος και επότιζε τα πρόβατα Λάβαν του αδελφού της μητρός αυτού

29:11  και εφίλησεν Ιακώβ την Ραχήλ και βοήσας τη φωνή αυτού έκλαυσε

29:12  και απήγγειλε τη Ραχήλ ότι αδελφός του πατρός αυτής εστί και ότι υιός Ρεβέκκας εστί και δραμούσα απήγγειλε τω πατρί αυτής κατά τα ρήματα ταύτα

29:13  εγένετο δε ως ήκουσε Λάβαν το όνομα Ιακώβ του υιόυ της αδελφής αυτού έδραμεν εις συνάντησιν αυτού και περιλαβών αυτόν εφίλησε και εισήγαγεν αυτόν εις τον οίκον αυτού και διηγήσατο τω Λάβαν πάντας τους λόγους τούτους

29:14  και είπεν αυτώ Λάβαν εκ των οστών μου και εκ της σαρκός μου ει συ και ην μετ΄ αυτού μήνα ημερών

29:15  είπε δε Λάβαν τω Ιακώβ ότι γαρ αδελφός μου ει ου δουλεύσεις μοι δωρεάν απάγγειλόν μοι τις ο μισθός σου εστί

29:16  τω δε Λάβαν ήσαν δύο θυγατέρες όνομα τη μείζονι Λεία και όνομα τη νεωτέρα Ραχήλ

29:17  οι δε οφθαλμοί Λείας ασθενείς Ραχήλ δε ην καλή τω είδει και ωραία τη όψει σφόδρα

29:18  ηγάπησε δε Ιακώβ την Ραχήλ και είπε δουλεύσω σοι επτά έτη περί Ραχήλ της θυγατρός σου της νεωτέρας

29:19  είπε δε αυτώ Λάβαν βέλτιον δούναί μοι αυτήν σοι η δούναί με αυτήν ανδρί ετέρω οίκησον μετ΄ εμού

29:20  και εδούλευσεν Ιακώβ περί Ραχήλ επτά έτη και ήσαν εναντίον αυτού ως ημέραι ολίγαι παρά το αγαπάν αυτόν αυτήν

29:21  είπε δε Ιακώβ τω Λάβαν δος μοι την γυναίκά μου πεπλήρωνται γαρ αι ημέραι όπως εισέλθω προς αυτήν

29:22  συνήγαγε δε Λάβαν πάντας τους άνδρας του τόπου και εποίησε γάμον

29:23  και εγένετο εσπέρα και λαβών Λείαν την θυγατέρα αυτού εισήγαγεν αυτήν προς Ιακώβ και εισήλθε προς αυτήν Ιακώβ

29:24  έδωκε δε Λάβαν Λεία τη θυγατρί αυτού Ζελφάν την παιδίσκην αυτού

29:25  εγένετο δε τοπρωϊ και ιδού ην Λεία είπε δε Ιακώβ τω Λάβαν τι τούτο εποίησάς μοι ου περί Ραχήλ εδούλευσα παρά σοι και ινατί παρελογίσω με

29:26  ειπε δε Λάβαν ουκ έστιν ούτως εν τω τόπω ημών δούναι την νεωτέραν πριν της πρεσβυτέρας

29:27  συντέλεσον ουν τα έβδομα ταύτης και δώσω σοι και ταύτην αντί της εργασίας ης έργα παρ΄ εμοί έτι επτά έτη έτερα

29:28  εποίησε δε Ιακώβ ούτως και ανεπλήρωσε τα έβδομα ταύτης και έδωκεν αυτώ Λάβαν Ραχήλ την θυγατέρα αυτού αυτώ γυναίκα

29:29  έδωκε δε Λάβαν τη θυγατρί αυτού Βαλλάν την παιδίσκην

29:30  και εισήλθε προς Ραχήλ ηγάπησε δε Ραχήλ μάλλον η Λείαν και εδούλευσεν αυτώ επτά έτη έτερα

29:31  ιδών δε κύριος ότι μισείται Λεία ήνοιξε την μήτραν αυτής Ραχήλ δε ην στείρα

29:32  και συνέλαβε Λεία και έτεκεν υιόν τω Ιακώβ εκάλεσε δε το όνομα αυτού Ρουβήν λέγουσα διότι είδέ μου κύριος την ταπείνωσιν και έδωκέ μοι υιόν νυν ουν αγαπήσει με ο ανήρ μου

29:33  και συνέλαβε πάλιν Λεία και έτεκεν υιόν δεύτερον τω Ιακώβ και είπεν ότι ήκουσε κύριος ότι μισούμαι και προσέδωκέ μοι και τούτον εκάλεσε δε το όνομα αυτού Συμεών

29:34  και συνέλαβεν έτι και έτεκεν υιόν και είπεν εν τω νυν καιρώ προς εμού έσται ο ανήρ μου έτεκον γαρ αυτώ τρεις υιούς διά τούτο εκάλεσε το όνομα αυτού Λευϊ

29:35  και συλλαβούσα έτι έτεκεν υιόν και είπε νυν έτι τούτο εξομολογήσομαι κυρίω διά τούτο εκάλεσε το όνομα αυτού Ιούδαν και έστη του τικτείν

Chapter 30

30:1  ιδούσα δε Ραχήλ ότι ου τέτοκε τω Ιακώβ και εζήλωσε Ραχήλ την αδελφήν αυτής και είπε τω Ιακώβ δος μοι τέκνα ει δε μη τελευτήσω εγώ

30:2  θυμωθείς δε Ιακώβ τη Ραχήλ είπεν αυτή μη αντί θεού εγώ ειμι ος εστέρησέ σε καρπόν κοιλίας

30:3  είπε δε Ραχήλ τω Ιακώβ ιδού η παιδίσκη μου Βαλλά είσελθε προς αυτήν και τέξεται επί των γονάτων μου και τεκνοποίησομαι καγώ εξ αυτής

30:4  και έδωκεν αυτώ Βαλλάν την παιδίσκην αυτής αυτώ γυναίκα και εισήλθε προς αυτήν Ιακώβ

30:5  και συνέλαβε Βαλλά η παιδίσκη Ραχήλ και έτεκε τω Ιακώβ υιόν

30:6  και είπε Ραχήλ έκρινέ μοι ο θεός και επήκουσε της φωνής μου και έδωκέ μοι υιόν διά τούτο διά τούτο εκάλεσε το όνομα αυτού Δαν

30:7  και συνέλαβεν έτι Βαλλά η παιδίσκη Ραχήλ και έτεκεν υιόν δεύτερον τω Ιακώβ

30:8  και είπε Ραχήλ συνελάβετό μοι ο θεός και συνεστράφην τη αδελφή μου και ηδυνάσθην και εκάλεσε το όνομα αυτού Νεφθαλείμ

30:9  είδε δε Λεία ότι έστη του τίκτειν και έλαβε Ζελφάν την παιδίσκην αυτής και έδωκεν αυτήν τω Ιακώβ γυναίκα

30:10  και συνέλαβε Ζελφά η παιδίσκη Λείας και έτεκε τω Ιακώβ υιόν

30:11  και είπε Λεία εν τύχη και επωνόμασε το όνομα αυτού Γαδ

30:12  και συνέλαβεν έτι Ζελφά η παιδίσκη Λείας και έτεκε τω Ιακώβ υιόν δεύτερον

30:13  και είπε Λεία μακαρία εγώ ότι μακαριούσί με αι γυναίκες και εκάλεσε το όνομα αυτού Ασήρ

30:14  επορεύθη δε Ρουβήν εν ημέρα θερισμού πυρών και εύρε μήλα μανδραγορών εν τω αγρώ και ήνεγκεν αυτά προς Λείαν την μητέρα αυτού είπε δε Ραχήλ τη Λεία τη αδελφή αυτής δος μοι των μανδραγορών του υιού σου

30:15  είπε δε Λεία ουχ ικανόν σοι ότι έλαβες τον άνδρα μου μη και τους μανδραγόρας του υιού μου λήψη είπε δε Ραχήλ ουχ ούτως κοιμηθήτω μετά σου την νύκτα ταύτην αντί των μανδραγορών του υιού σου

30:16  εισήλθε δε Ιακωβ εξ αγρού εσπέρας και εξήλθε Λεία εις συνάντησιν αυτώ και είπε προς εμέ εισελεύση σήμερον μεμίσθωμαι γαρ σε αντί των μανδραγορών του υιού μου και εκοιμήθη μετ΄ αυτής την νύκτα εκείνην

30:17  και επήκουσεν ο θεός Λείας και συλλαβούσα έτεκε υιόν πεμπτον τω Ιακώβ

30:18  και είπε Λεία δέδωκέ μοι ο θεός τον μισθόν μου ανθ΄ ων έδωκα την παιδίσκην μου τω ανδρί μου και εκάλεσε το όνομα αυτού Ισσάχαρ ο εστι μισθός

30:19  και συνέλαβεν έτι Λεία και έτεκεν υιόν έκτον τω Ιακώβ

30:20  και είπε Λεία δεδώρηται ο θεός μοι δώρον καλόν εν τω νυν καιρώ αιρετιεί με ο ανήρ μου έτεκον γαρ αυτώ εξ υιούς και εκάλεσε το όνομα αυτού Ζαβουλών

30:21  και μετά τούτο έτεκε θυγατέρα και εκάλεσε το όνομα αυτής Δίνα

30:22  εμνήσθη δε ο θεός της Ραχήλ και επήκουσεν αυτής ο θεός και ανέωξεν αυτής την μήτραν

30:23  και συλλαβούσα έτεκε τω Ιακώβ υιόν είπε δε Ραχήλ αφείλε ο θεός μου το όνειδος

30:24  και εκάλεσε το όνομα αυτού Ιωσήφ λέγουσα προσθέτω ο θεός μοι υιόν έτερον

30:25  εγένετο δε ως έτεκε Ραχήλ τον Ιωσήφ είπεν Ιακώβ τω Λάβαν απόστειλόν με ίνα απέλθω εις τον τόπον μου και εις την γην μου

30:26  απόδος μοι τας γυναίκάς μου και τα παιδία μου περί ων δεδούλευκά σοι ίνα απέλθω συ γαρ γινώσκεις την δουλείαν ην δεδούλευκά σοι

30:27  είπε δε αυτώ Λάβαν ει εύρον χάριν εναντίον σου οιωνισάμην αν ευλόγησέ με ο θεός τη ση εισόδω

30:28  διάστειλον τον μισθόν σου προς με και δώσω

30:29  είπε δε Ιακώβ αυτώ συ γινώσκεις α δεδούλευκά σοι και όσα ην κτήνη σου μετ΄ εμού

30:30  μικρά γαρ ην όσα σοι ην εναντίον μού και ηυξήθη εις πλήθος και ευλόγησέ σε κύριος επί τω ποδί μου νυν ουν πότε ποιήσω καγώ εμαυτώ οίκον

30:31  και είπε Λάβαν αυτώ τι σοι δώσω είπε δε αυτώ Ιακώβ ου δώσεις μοι ουθέν εάν ποιήσης μοι το ρήμα τούτο πάλιν ποιμανώ τα πρόβατά σου και φυλάξω

30:32  παρελθέτω πάντα τα πρόβατά σου σήμερον και διαχώρισον εκείθεν παν πρόβατον φαιόν εν τοις αρνάσι και παν διάλευκον και ραντόν εν ταις αιξίν έσται μοι μισθός

30:33  και επακούσεταί μοι η δικαιοσύνη μου εν τη ημέρα τη επαύριον ότι εστίν ο μισθός μου ενώπιόν σου παν ο αν μη η ραντόν και διάλευκον εν ταις αιξί και φαιόν εν τοις αρνάσι κεκλεμμένον έσται παρ΄ εμοί

30:34  είπε δε αυτώ Λάβαν έστω κατά το ρήμά σου

30:35  και διέστειλεν εν τη ημέρα εκείνη τους τράγους τους ραντούς και τους διαλεύκους και πάσας τας αίγας τας ραντάς και τας διαλεύκους και παν φαιόν ο ην εν τοις αρνάσι και έδωκε διά χειρός των υιών αυτού

30:36  και απέστησεν οδόν τριών ημερών αναμέσον αυτών και αναμέσον Ιακώβ Ιακώβ δε εποίμαινε τα πρόβατα Λάβαν τα υπολειφθέντα

30:37  έλαβε δε εαυτώ Ιακώβ ράβδον στυρακίνην χλωράν και καρυίνην και πλατάνου και ελέπισεν αυτάς Ιακώβ λεπίσματα λευκά περισύρων το χλωρόν εφαίνετο δε επί ταις ράβδοις το λευκόν ο ελέπισε ποικίλον

30:38  και παρέθηκε τας ράβδους ας ελέπισεν εν τοις ληνοίς των ποτιστηρίων του ύδατος ίνα ως αν έλθωσι τα πρόβατα πιείν ενώπιον των ράβδων ελθόντων αυτών εις το πιείν εγκισσήσωσι τα πρόβατα εις τας ράβδους

30:39  και έτικτον τα πρόβατα διάλευκα και ποικίλα και σποδοειδή ραντά

30:40  τους δε αμνούς διέστειλεν Ιακώβ και εστησεν εναντίον των προβάτων κριόν διάλευκον και παν ποικίλον εν τοις αμνοίς και διεχώρισεν εαυτώ ποίμνια καθ΄ εαυτόν και ουκ έμιξεν αυτά εις τα πρόβατα Λάβαν

30:41  εγένετο δε εν τω καιρώ ω ενεκίσσων τα πρόβατα εν γαστρί λαμβάνοντα έθηκεν Ιακώβ τας ράβδους εναντίον των προβάτων εν τοις ληνοίς του εγκισσήσαι αυτά κατά τας ράβδους

30:42  ηνίκα δ αν έτεκον τα πρόβατα ουκ ετίθει εγένετο δε τα άσημα του Λάβαν τα δε επίσημα του Ιακώβ

30:43  και επλούτησεν ο άνθρωπος σφόδρα σφόδρα και εγένετο αυτώ κτήνη πολλά και βόες και παίδες και παιδίσκαι και καμηλοι και όνοι

Chapter 31

31:1  ήκουσε δε Ιακώβ τα ρήματα των υιών Λάβαν λεγόντων είληφεν Ιακώβ πάντα τα του πατρός ημών και εκ των του πατρός ημών πεποίηκε πάσαν την δόξαν ταύτην

31:2  και είδεν Ιακώβ το πρόσωπον του Λάβαν και ιδού ουκ ην προς αυτόν ωσεί χθες και τρίτην ημέραν

31:3  είπε δε κύριος προς Ιακώβ αποστρέφου εις την γην του πατρός σου και εις την γενεάν σου και έσομαι μετά σου

31:4  αποστείλας δε Ιακώβ εκάλεσε Λείαν και Ραχήλ εις το πεδίον ου ην τα ποίμνια

31:5  και είπεν αυταίς ορώ εγώ το πρόσωπον του πατρός υμών ότι ουκ έστι προς εμού ως χθες και τρίτην ημέραν ο δε θεός του πατρός μου ην μετ΄ εμού

31:6  και αυταί δε οίδατε ότι εν πάση τη ισχύϊ μου δεδούλευκα τω πατρί υμών

31:7  ο δε πατήρ υμών παρεκρούσατο με και ήλλαξε τον μισθόν μου των δέκα αμνών και ουκ έδωκεν αυτώ ο θεός του πατρός μου κακοποιήσαί με

31:8  εάν ούτως είπη τα ποικίλα έσται σου μισθός και τέξεται πάντα τα πρόβατα ποικίλα εάν δε είπη τα λευκά έσται σου μισθός και τέξεται πάντα τα πρόβατα λευκά

31:9  και αφείλετο ο θεός πάντα τα κτήνη του πατρός υμών και έδωκέ μοι αυτά

31:10  και εγένετο ηνίκα ενεκίσσων τα πρόβατα εν γαστρί λαμβάνοντα και είδον τοις οφθαλμοίς μου αυτά εν τω ύπνω και ιδού οι τράγοι και οι κριοί αναβαίνοντες επί τα πρόβατα και τας αίγας διάλευκοι και ποικίλοι και σποδοειδείς ραντοί

31:11  και είπέ μοι ο άγγελος του θεού καθ΄ ύπνον Ιακώβ εγώ δε είπα τι εστι

31:12  και είπεν ανάβλεψον τοις οφθαλμοίς σου και ίδε τους τράγους και τους κριούς αναβαίνοντας επί τα πρόβατα και τας αίγας διαλεύκους και ποικίλους και σποδοειδείς ραντούς εώρακα γαρ όσα σοι Λάβαν ποιεί

31:13  εγώ ειμι ο θεός ο οφθείς σοι εν τόπω θεού ου ήλειψάς μοι εκεί στήλην και ηύξω μοι εκεί ευχήν νυν ουν ανάστηθι και έξελθε εκ της γης ταύτης και άπελθε εις την γην της γενέσεώς σου

31:14  και αποκριθείσαι Ραχήλ και Λεία είπον αυτώ μη έστιν ημίν έτι μερίς η κληρονομία εν τω οίκω του πατρός ημών

31:15  ουχ ως αι αλλότριαι λελογίσμεθα αυτώ πέπρακε γαρ ημάς και κατέφαγε καταβρώσει το αργύριον ημών

31:16  πάντα τον πλούτον και την δόξαν ην αφείλετο ο θεός του πατρός ημών ημίν έσται και τοις τέκνοις ημών νυν ουν όσα σοι είρηκεν ο θεός ποίει

31:17  αναστάς δε Ιακώβ έλαβε τας γυναίκας αυτού και τα παιδία αυτού επί τας καμήλους

31:18  και απήγαγε πάντα τα υπάρχοντα αυτού και πάσαν την αποσκευήν αυτού ην περιεποιήσατο εν τη Μεσοποταμία και πάντα τα αυτού απελθείν προς Ισαάκ τον πατέρα αυτού εις γην Χαναάν

31:19  Λάβαν δε ώχετο κείραι τα πρόβατα αυτού έκλεψε δε Ραχήλ τα είδωλα του πατρός αυτής

31:20  έκρυψε δε Ιακώβ Λάβαν τον Σύρον του μη αναγγείλαι αυτώ ότι αποδιδράσκει

31:21  και απέδρα αυτός και τα αυτού πάντα και διέβη τον ποταμόν και ώρμησεν εις το όρος Γαλαάδ

31:22  ανηγγέλη δε Λάβαν τω Σύρω τη ημέρα τη τρίτη ότι απέδρα Ιακώβ

31:23  και παραλαβών πάντας τους αδελφούς αυτού μεθ΄ εαυτού εδίωξεν οπίσω αυτού οδόν ημερών επτά και κατέλαβεν αυτόν εν τω όρει Γαλαάδ

31:24  ήλθε δε ο θεός προς Λάβαν τον Σύρον καθ΄ ύπνον την νύκτα και είπεν αυτώ φύλαξαι μή ποτε λαλήσης προς Ιακώβ πονηρά

31:25  και κατέλαβε Λάβαν τον Ιακώβ Ιακώβ δε έπηξε την σκηνήν αυτού εν τω όρει Λάβαν δε έστησε τους αδελφούς αυτού εν τω όρει Γαλαάδ

31:26  είπε δε Λάβαν τω Ιακώβ τι εποίησας ινατί κρυφή απέδρας και εκλοποφόρησάς με και απήγαγες τας θυγατέρας μου ως αιχμαλώτιδας μαχαίρα

31:27  και ει ανήγγειλάς μοι εξαπέστειλα αν σε μετά ευφροσύνης και μετά μουσικών και τυμπάνων και κιθάρας

31:28  και ουκ ηξιώθην καταφιλήσαι τα παιδία μου και τας θυγατέρας μου νυν δε αφρόνως έπραξας

31:29  και νυν ισχύει η χειρ μου κακοποιήσαί σε ο δε θεός του πατρός σου χθες είπε προς με λέγων φύλαξον σεαυτόν μή ποτε λαλήσης μετά Ιακώβ πονηρά

31:30  νυν ουν πεπόρευσαι επιθυμία γαρ επεθύμησας απελθείν εις τον οίκον του πατρός σου ινατί έκλεψας τους θεούς μου

31:31  αποκριθείς δε Ιακώβ είπε τω Λάβαν είπα γαρ μή ποτε αφέλη τας θυγατέρας σου απ΄ εμού και πάντα τα εμά

31:32  και είπεν Ιακωβ παρ΄ ω αν εύρης τους θεούς σου ου ζήσεται εναντίον των αδελφών ημών επίγνωθι τι εστι παρ΄ εμοί των σων και λάβε και ουκ επέγνω παρ΄ αυτώ ουδέν ουκ ήδει δε Ιακώβ ότι Ραχήλ η γυνή αυτού έκλεψεν αυτούς

31:33  εισελθών δε Λάβαν ηρεύνησεν εις τον οίκον Λείας και ουχ εύρεν και εξήλθεν εκ του οίκου Λείας και ηρεύνησε τον οίκον Ιακώβ και εν τω οίκω των δύο παιδισκών και ουχ εύρεν εισήλθε δε και εις τον οίκον Ραχήλ

31:34  Ραχήλ δε έλαβε τα είδωλα και ενέβαλεν αυτά εις τα σάγματα της καμήλου και επεκάθισεν αυτοίς

31:35  και είπε τω πατρί αυτής μη βαρέως φέρε κύριε ου δυνησομαι αναστήναι ενώπιόν σου ότι τα κατ΄ εθισμόν των γυναικών μοι εστίν ηρεύνησε δε Λαβαν εν όλω τω οίκω και ουχ εύρε τα είδωλα

31:36  ωργίσθη δε Ιακώβ και εμαχέσατο τω Λάβαν αποκριθείς δε Ιακώβ είπε τω Λάβαν τι το αδίκημά μου και τι το αμάρτημά μου ότι κατεδίωξας οπίσω μου

31:37  και ότι ηρεύνησας πάντα τα σκεύη του οίκου μου τι εύρες από πάντων των σκευών του οίκου σου θες ώδε ενώπιον των αδελφών σου και των αδελφών μου και ελεγξάτωσαν αναμέσον των δύο ημών

31:38  ταύτά μοι είκοσιν έτη εγώ ειμι μετά σου τα πρόβατά σου και αι αίγές σου ουκ ητεκνώθησαν κριούς των προβάτων σου ου κατέφαγον

31:39  θηριάλωτον ουκ ενήνοχά σοι εγώ απετίννυον παρ΄ εμαυτού κλέμματα ημέρας και κλέμματα νυκτός

31:40  εγενόμην της ημέρας συγκαιόμενος τω καύματι και τω παγετώ της νυκτός και αφίστατο ο ύπνος μου από των οφθαλμών μου

31:41  ταύτά μοι είκοσιν έτη εγώ ειμι εν τη οικία σου εδούλευσά σοι δεκατέσσαρα έτη αντί των δύο θυγατέρων σου και εξ έτη εν τοις προβάτοις σου και παρελογίσω τον μισθόν μου δέκα αμνάσιν

31:42  ει μη ο θεός του πατρός μου Αβραάμ και ο φόβος Ισαάκ ην μοι νυν αν κενόν με εξαπέστειλας την ταπείνωσίν μου και το κοπον των χειρών μου είδεν ο θεός και ήλεγξέ σε χθες

31:43  αποκριθείς δε Λάβαν είπε τω Ιακώβ αι θυγατέρες θυγατέρες μου και υιοί υιοί μου και τα κτήνη κτήνη μου και πάντα όσα συ οράς εμά εστι και των θυγατέρων μου τι ποιήσω ταύταις σήμερον η τοις τέκνοις αυτών οις έτεκον

31:44  νυν ουν δεύρο διαθώμεν διαθήκην εγώ και συ και έσται εις μαρτύριον αναμέσον εμού και σου

31:45  λαβών δε Ιακώβ λίθον έστησεν αυτόν στήλην

31:46  είπε δε Ιακώβ τοις αδελφοίς αυτού συλλέγετε λίθους και συνέλεξαν λίθους και εποίησαν βουνόν και έφαγον εκεί επί του βουνού

31:47  και εκάλεσεν αυτόν Λάβαν βουνός της μαρτυρίας ο δε Ιακώβ εκάλεσεν αυτόν βουνός μάρτυς

31:48  είπε δε Λάβαν ο βουνός ούτος μαρτυρεί αναμέσον εμού και σου σήμερον διά τούτο εκλήθη το όνομα του τόπου βουνός μαρτυρεί

31:49  και η όρασις ην είπεν επείδοι ο θεός αναμέσον εμού και σου ότι αποστησόμεθα έτερος από του ετέρου

31:50  ει ταπεινώσεις τας θυγατέρας μου ει λάβης γυναίκας επί ταις θυγατράσι μου όρα ουθείς μεθ΄ ημών εστιν ορων ο θεός μάρτυς μεταξυ εμού και μεταξύ σου

31:51  και είπε Λάβαν τω Ιακώβ ιδού ο βουνός ούτος και η στήλη ην έστησα αναμέσον εμού και σου

31:52  μαρτυρεί ο βουνός ούτος και η στήλη ην έστησα αυτή μαρτυρει εάν τε γαρ διαβώ εγώ προς σε μήδε συ διαβής προς με τον βουνόν τούτον και την στήλην ταύτην επί κακία

31:53  ο θεός Αβραάμ και ο θεός Ναχώρ κρινεί αναμέσον ημών

31:54  και ώμοσεν Ιακώβ κατά του φόβου του πατρός αυτού Ισαάκ και έθυσε θυσίαν εν τω όρει και εκάλεσε τους αδελφούς αυτού και έφαγον και έπιον και εκοιμήθησαν εν τω όρει

31:55  αναστάς δε Λάβαν τοπρωϊ κατεφίλησε τους υιούς και τας θυγατέρας αυτού και ευλόγησεν αυτούς και αποστραφείς Λάβαν απήλθεν εις τον τόπον αυτού

Chapter 32

32:1  και Ιακώβ απήλθεν εις την εαυτού οδόν και αναβλέψας είδε παρεμβολήν θεού παρεμβεβληκύιαν και συνήντησαν αυτώ οι άγγελοι του θεού

32:2  είπε δε Ιακώβ ηνίκα είδεν αυτούς παρεμβολή θεού αυτή και εκάλεσε το όνομα του τόπου εκείνου παρεμβολαί

32:3  απέστειλε δε Ιακώβ αγγέλους έμπροσθεν αυτού προς Ησαύ τον αδελφόν αυτού εις γην Σηείρ εις χώραν Εδώμ

32:4  και ενετείλατο αυτοίς λέγων ούτως ερείτε τω κυρίω μου Ησαύ ούτως λέγει ο παις σου Ιακώβ μετά Λάβαν παρώκησα και εχρόνισα έως του νυν

32:5  και εγένοντό μοι βόες και όνοι και πρόβατα και παίδες και παιδίσκαι και απέστειλα αναγγείλαι τω κυρίω μου Ησαύ ίνα εύρη ο παις σου χάριν εναντίον σου

32:6  και ανέστρεψαν οι άγγελοι προς Ιακώβ λέγοντες ήλθομεν προς τον αδελφόν σου Ησαύ και ιδού αυτός έρχεται εις συνάντησίν σου και τετρακόσιοι άνδρες μετ΄ αυτού

32:7  εφοβήθη δε Ιακώβ σφόδρα και ηπορείτο και διείλε τον λαόν τον μεθ΄ εαυτού και τους βόας και τα πρόβατα εις δύο παρεμβολάς

32:8  και είπεν Ιακώβ εάν έλθη Ησαύ εις παρεμβολήν μίαν και κόψη αυτήν έσται η παρεμβολή η δευτέρα εις το σώζεσθαι

32:9  είπε δε Ιακώβ ο θεός του πατρός μου Αβραάμ και ο θεός του πατρός μου Ισαάκ κύριε ο ειπών μοι απότρεχε εις την γην της γενέσεώς σου και ευ σε ποιήσω

32:10  ικανούσθω μοι από πάσης δικαιοσύνης και από πάσης αληθείας ης εποίησας τω παιδί σου εν γαρ τη ράβδω μου ταύτη διέβην τον Ιορδάνην τούτον νυνί δε γέγονα εις δύο παρεμβολάς

32:11  εξελού με εκ χειρός του αδελφού μου εκ χειρός Ησαύ ότι φοβούμαι εγώ αυτόν μή ποτε ελθών πατάξη με και μητέρα επί τέκνοις

32:12  συ δε είπας ευ σε ποιήσω και θήσω το σπέρμα σου ως την άμμον της θαλάσσης η ουκ αριθμηθήσεται υπό του πλήθους

32:13  και εκοιμήθη εκεί την νύκτα εκείνην και έλαβεν ων έφερε δώρα και εξαπέστειλεν Ησαύ τω αδελφώ αυτού

32:14  αίγας διακοσίας τράγους είκοσι πρόβατα διακόσια κριούς είκοσι

32:15  καμήλους θηλαζούσας και τα παιδία αυτών τριάκοντα βόας τεσσαράκοντα ταύρους δέκα όνους είκοσι και πώλους δέκα

32:16  και έδωκεν αυτά διά χειρός τοις παισίν αυτού ποίμνιον κατα μόνας είπε δε τοις παισίν αυτού προπορεύεσθε έμπροσθέν μου και διάστημα ποιείτε αναμέσον ποίμνης και ποίμνης

32:17  και ενετείλατο τω πρώτω λέγων εάν σοι συναντήση Ησαύ ο αδελφός μου και ερωτά σε λέγων τίνος ει και που πορεύη και τίνος ταύτα τα προπορευόμενά σου

32:18  ερείς του παιδός σου Ιακώβ δώρα απέσταλκε τω κυρίω μου Ησαύ και ιδού αυτός οπίσω ημών

32:19  και ενετείλατο τω πρώτω και τω δευτέρω και τω τρίτω και πάσι τοις προπορευομένοις οπίσω των ποιμνίων τούτων λέγων κατά το ρήμα τούτο λαλήσατε Ησαύ εν τω ευρείν υμάς αυτόν

32:20  και ερείτε ιδού ο παις σου Ιακώβ παραγίνεται οπίσω ημών είπε γαρ εξιλάσομαι το πρόσωπον αυτού εν τοις δώροις τοις προπορευομένοις αυτού και μετά τούτο όψομαι το πρόσωπον αυτού ίσως γαρ προσδέξεται το πρόσωπον μου

32:21  και προεπορεύετο τα δώρα κατά πρόσωπον αυτού αυτός δε εκοιμήθη την νύκτα εκείνην εν τη παρεμβολή

32:22  αναστάς δε την νύκτα εκείνην έλαβε τας δύο γυναίκας και τας δύο παιδίσκας και τα ένδεκα παιδία αυτού και διέβη την διάβασιν του Ιαβώχ

32:23  και έλαβεν αυτούς και διέβη τον χειμάρρουν και διεβίβασε πάντα τα αυτού

32:24  υπελείφθη δε Ιακώβ μόνος και επάλαιεν άνθρωπος μετ΄ αυτού έως πρωϊ

32:25  είδε δε ότι ου δύναται προς αυτόν και ήψατο του πλάτους του μηρού αυτού και ενάρκησε το πλάτος του μηρού Ιακώβ εν τω παλαίειν αυτόν μετ΄ αυτού

32:26  και είπεν αυτώ απόστειλόν με ανέβη γαρ ο όρθρος ο δε είπεν ου μη σε αποστείλω εάν μη με ευλογήσης

32:27  είπε δε αυτώ τι το όνομά σου εστίν ο δε είπεν Ιακώβ

32:28  και είπεν αυτώ ου κληθήσεται έτι το όνομά σου Ιακώβ αλλ΄ Ισραήλ έσται το όνομά σου ότι ενίσχυσας μετά θεού και μετ΄ ανθρώπων δυνατός

32:29  ηρώτησε δε Ιακώβ και είπεν ανάγγειλόν μοι το όνομά σου και είπεν ινατί τούτο ερωτάς συ το όνομά μου ο εστι θαυμαστόν και ευλόγησεν αυτόν εκεί

32:30  και εκάλεσεν Ιακωβ το όνομα του τόπου εκείνου είδος θεού είδον γαρ τον θεόν πρόσωπον προς πρόσωπον και εσώθη μου η ψυχή

32:31  ανέτειλε δε αυτώ ο ήλιος ηνίκα παρήλθε το είδος του θεού αυτός δε επέσκαζε τω μηρώ αυτού

32:32  ένεκεν τούτου ου μη φάγωσιν οι υιοί Ισραήλ το νεύρον ο ενάρκησεν ο εστιν επί του πλάτους του μηρού έως της ημέρας ταύτης ότι ήψατο του πλάτους του μηρού Ιακώβ του νεύρου ω ενάρκησεν

Chapter 33

33:1  αναβλέψας δε Ιακώβ είδε και ιδού Ησαύ ο αδελφός αυτού ερχόμενος και τετρακόσιοι άνδρες μετ΄ αυτού και διειλεν Ιακώβ τα παιδία επί Λείαν και επί Ραχήλ και τας δύο παιδίσκας

33:2  και εποίησε τας δύο παιδίσκας και τους υιούς αυτών εν πρώτοις και Λείαν και τα παιδία αυτής οπίσω και Ραχήλ και Ιωσήφ εσχάτους

33:3  αυτός δε προήλθεν έμπροσθεν αυτών και προσεκύνησεν την γην επτάκις έως εγγίσαι τω αδελφού αυτού

33:4  και προσέδραμεν Ησαύ εις συνάντησιν αυτώ και περιλαβών αυτόν εφίλησε και προσέπεσεν επί τον τράχηλον αυτού και κατεφίλησεν αυτόν και έκλαυσαν αμφότεροι

33:5  και αναβλέψας Ησαύ είδε τας γυναίκας και τα παιδία και είπε τι ταύτά σοι εστίν ο δε είπε τα παιδία οις ηλέησεν ο θεός τον παίδά σου

33:6  και προσήγγισαν αι παιδίσκαι και τα τέκνα αυτών και προσεκύνησαν

33:7  και προσήγγισε Λεία και τα τέκνα αυτής και προσεκύνησαν και μετά ταύτα προσήγγισε Ραχήλ και Ιωσήφ και προσεκύνησαν

33:8  και είπε τι ταύτά σοι εστί πάσαι αι παρεμβολαί αύται αις απήντηκα ο δε είπεν ίνα εύρη ο παις σου χάριν εναντίον σου κύριε

33:9  είπε δε Ησαύ έστι μοι πολλά αδελφέ έστω σοι τα σα

33:10  είπε δε Ιακώβ ει εύρον χάριν εναντίον σου δέξαι τα δώρα διά των εμών χειρών ένεκεν τούτου είδον το πρόσωπόν σου ως αν τις ίδοι πρόσωπον θεού και ευδοκήσεις με

33:11  λάβε τας ευλογίας μου ας ήνεγκά σοι ότι ηλέησέ με ο θεός και έστι μοι πάντα και εβιάσατο αυτόν και έλαβε

33:12  και είπεν απάραντες πορευσώμεθα επ΄ ευθείαν

33:13  είπε δε αυτώ ο κύριός μου γινώσκει ότι τα παιδία απαλώτερα και τα πρόβατα και αι βόες λοχεύονται επ΄ εμέ εάν ουν καταδιώξω αυτά ημέραν μίαν αποθανούνται πάντα τα κτήνη

33:14  προελθέτω ο κύριός μου έμπροσθεν του παιδός αυτού εγώ δε ενισχύσω εν τη οδώ κατά σχολήν της πορεύσεως της εναντίον μου και κατά πόδα των παιδαρίων έως του ελθείν με προς τον κύριόν μου εις Σηείρ

33:15  είπε δε Ησαύ καταλείψω μετά σου από του λαού του μετ΄ εμού ο δε είπεν ινατί τούτο ικανόν ότι εύρον χάριν εναντίον σου κύριε

33:16  απέστρεψε δε Ησαύ εν τη ημέρα εκείνη εις την οδόν αυτού εις Σηείρ

33:17  και Ιακώβ απαίρει εις σκηνάς και εποίησεν εαυτώ εκεί οικίας και τοις κτήνεσιν αυτού εποίησε σκηνάς διά τούτο εκάλεσε το όνομα του τόπου εκείνου σκηναί

33:18  και ήλθεν Ιακώβ εις Σαλήμ πόλιν Σικήμων η εστιν εν γη Χαναάν ότε ήλθεν εκ της Μεσοποταμίας Συρίας και παρενέβαλεν κατά πρόσωπον της πόλεως

33:19  και εκτήσατο την μερίδα του αγρού ου έστησεν εκεί την σκηνήν αυτού παρά Εμώρ πατρός Συχέμ εκατόν αμνών

33:20  και έστησεν εκεί θυσιαστήριον και επεκαλέσατο τον θεόν Ισραήλ

Chapter 34

34:1  εξήλθε δε Δίνα η θυγάτηρ Λείας ην έτεκε τω Ιακώβ καταμαθείν τας θυγατέρας των εγχωρίων

34:2  και είδεν αυτήν Συχέμ ο υιός Εμμώρ ο Ευαίος ο άρχων της γης και λαβών αυτήν εκοιμήθη μετ΄ αυτής και εταπείνωσεν αυτήν

34:3  και προσέσχε τη ψυχή Δίνας της θυγατρός Ιακώβ και ηγάπησε την παρθένον και ελάλησε κατά την διάνοιαν της παρθένου αυτη

34:4  είπε δε Συχέμ προς Εμμώρ τον πατέρα αυτού λέγων λάβε μοι την παίδα ταύτην εις γυναίκα

34:5  Ιακώβ δε ήκουσεν ότι εμίανεν ο υιός Εμμώρ Δίναν την θυγατέρα αυτού οι δε υιοί αυτού ήσαν μετά των κτηνών αυτού εν τω πεδίω παρεσιώπησε δε Ιακώβ έως του ελθείν αυτούς

34:6  εξήλθε δε Εμμώρ ο πατήρ Συχέμ προς Ιακώβ λαλήσαι αυτώ

34:7  οι δε υιοί Ιακώβ ήλθον εκ του πεδίου ως δε ήκουσαν κατενύγησαν οι άνδρες και λυπηρόν ην αυτοίς σφόδρα ότι άσχημον εποίησεν εν Ισραήλ κοιμηθείς μετά της θυγατρός Ιακώβ και ουχ ούτως έσται

34:8  και ελάλησεν Εμμώρ αυτοίς λέγων Συχέμ ο υιός μου προείλετο τη ψυχή την θυγατέρα υμών δότε ουν αυτήν αυτώ γυναίκα

34:9  και επιγαμβρεύσασθε ημίν τας θυγατέρας υμών δότε ημίν και τας θυγατέρας ημών λάβετε τοις υιοίς υμών

34:10  και εν ημίν κατοικείτε και η γη ιδού πλατεία εναντίον υμών κατοικείτε και εμπορεύεσθε επ΄ αυτής και κτάσθε εν αυτή

34:11  είπε δε Συχέμ προς τον πατέρα αυτής και προς τους αδελφούς αυτής εύροιμι χάριν εναντίον υμών και ο εάν είπητε δώσομεν

34:12  πληθύνατε την φέρνην σφόδρα και δώσω καθότι αν είπητέ μοι και δώσετέ μοι την παίδα ταύτην εις γυναίκα

34:13  απεκρίθησαν δε οι υιοί Ιακώβ τω Συχέμ και Εμμώρ τω πατρί αυτού μετά δόλου και ελάλησαν αυτοίς ότι εμίαναν Δίνα την αδελφήν αυτών

34:14  και είπον αυτοίς Συμεών και Λευί οι αδελφοί Δίνας ου δυνησόμεθα ποιήσαι το ρήμα τούτο δούναι την αδελφήν ημών ανθρώπω ος έχει ακροβυστίαν έστι γαρ όνειδος ημίν

34:15  μόνον εν τούτω ομοιωθησόμεθα υμίν και κατοικήσομεν εν υμίν εάν γένησθε ως ημείς και υμείς εν τω περιτμηθήναι υμών παν αρσενικόν

34:16  και δώσομεν τας θυγατέρας ημών υμίν και από των θυγατέρων υμών ληψόμεθα ημίν γυναίκας και οικήσομεν παρ΄ υμίν και εσόμεθα γένος εν

34:17  εάν δε μη εισακούσητε ημών του περιτέμνησθε λαβόντες την θυγατέρα ημών απελευσόμεθα

34:18  και ήρεσαν οι λόγοι εναντίον Εμμώρ και εναντίον Συχέμ του υιόυ Εμμώρ

34:19  και ουκ εχρόνισεν ο νεανίσκος του ποιήσαι το ρήμα τούτο ενέκειτο γαρ τη θυγατρί Ιακώβ αυτός δε ην ενδοξότατος πάντων των εν τω οίκω του πατρός αυτού

34:20  ήλθε δε Εμμώρ και Συχέμ ο υιός αυτού προς την πύλην της πόλεως αυτών και ελάλησαν προς τους άνδρας της πόλεως αυτών λέγοντες

34:21  οι άνθρωποι ούτοι ειρηνικοί είσι μεθ΄ ημών οικείτωσαν επί της γης και εμπορευέσθωσαν εν αυτή η δε γη ιδού πλατεία εναντίον αυτών τας θυγατέρας αυτων ληψόμεθα ημίν γυναίκας και τας θυγατέρας ημών δώσομεν αυτοίς

34:22  εν τούτω μόνον ομοιωθήσονται ημίν οι άνθρωποι του κατοικείν μεθ΄ ημών ώστε είναι λαόν ένα εν τω περιτέμνεσθαι ημών παν αρσενικόν καθά και αυτοί περιτέτμηνται

34:23  και τα κτήνη αυτών και τα τετράποδα και τα υπάρχοντα αυτών ουχ ημών έσται μόνον εν τούτω ομοιωθώμεν αυτοίς και οικήσουσι μεθ΄ ημών

34:24  και εισήκουσαν Εμμώρ και Συχέμ του υιού αυτού και πάντες οι εκπορευόμενοι την πύλην της πόλεως αυτών και περιέτεμοντο την σάρκα της ακροβυστίας αυτών πας άρσεν

34:25  εγένετο δε εν τη ημέρα τη τρίτη ότε ήσαν εν τω πόνω λαβόντες οι δύο υιοί Ιακώβ Συμεών και Λευί αδελφοί Δίνας έκαστος την μάχαιραν αυτού και εισήλθον εις την πόλιν ασφαλώς και απέκτειναν παν αρσενικόν

34:26  τον τε Εμμώρ και Συχέμ τον υιόν αυτού απέκτειναν εν στόματι μαχαίρας και έλαβον την Δίναν εκ του οίκου του Συχέμ και εξήλθον

34:27  οι δε υιοί Ιακώβ εισήλθον επί τους τραυματίας και διήρπασαν την πόλιν εν η εμίαναν Δίναν την αδελφήν αυτών

34:28  και τα πρόβατα αυτών και τους βόας αυτών και τους όνους αυτών όσα ην εν τη πόλει και όσα ην εν τω πεδίω έλαβον

34:29  και πάντα τα σώματα αυτών και πάσαν την αποσκευήν αυτών και τας γυναίκας αυτών ηχμαλώτευσαν και διήρπασαν όσα ην εν τη πόλει και όσα ην εν ταις οικίαις

34:30  είπε δε Ιακώβ προς Συμεών και Λευί μισητόν με πεποιήκατε ώστε πονηρόν με είναι πάσι τοις κατοικούσι την γην εν τε τοις Χαναναίοις και εν τοις Φερεζαίοις εγώ δε ολιγοστός ειμι εν αριθμώ και συναχθέντες επ΄ εμέ συγκόψουσι με και εκτριβήσομαι εγώ και ο οίκός μου

34:31  οι δε ειπον αλλ΄ ωσεί πόρνη χρήσονται τη αδελφή ημών

Chapter 35

35:1  είπε δε ο θεός προς Ιακώβ αναστάς ανάβηθι εις τον τόπον Βαιθήλ και οίκει εκεί και ποίησον εκεί θυσιαστήριον τω θεώ τω οφθέντι σοι εν τω αποδιδράσκειν από προσώπου Ησαύ του αδελφού σου

35:2  είπε δε Ιακώβ τω οίκω αυτού και πάσι τοις μετ΄ αυτού άρατε τους θεούς τους αλλοτρίους εκ μέσου υμών και καθαρίσθητε και αλλάξατε τας στολάς υμών

35:3  και αναστάντες αναβώμεν εις Βαιθήλ και ποιήσωμεν εκεί θυσιαστήριον τω θεώ τω επακούσαντί μου εν ημέρα θλίψεως ος ην μετ΄ εμού και διέσωσέ με εν τη οδώ η επορεύθην

35:4  και έδωκαν τω Ιακώβ τους θεούς τους αλλοτρίους οι ήσαν εν ταις χερσίν αυτών και τα ενώτια τα εν τοις ωσίν αυτών και κατέκρυψεν αυτά Ιακώβ υπό την τερέβινθον την εν Σικίμοις και απώλεσεν αυτά έως της σήμερον ημέρας

35:5  και εξήρεν Ισραήλ εκ Σικίμων και εγένετο φόβος θεού επί τας πόλεις τας κύκλω αυτών και ου κατεδίωξαν οπίσω των υιών Ισραήλ

35:6  ήλθε δε Ιακώβ εις Λουζά η εστιν εν γη Χαναάν η εστι Βαιθήλ αυτός και πας ο λαός ος ην μετ΄ αυτού

35:7  και ωκοδόμησεν εκεί θυσιαστήριον και εκάλεσε το όνομα του τόπου Βαιθήλ εκεί γαρ εφάνη αυτώ ο θεός εν τω αποδιδράσκειν αυτόν από προσώπου Ησαύ του αδελφού αυτού

35:8  απέθανε δε Δεβόρρα η τροφός Ρεβέκκας και ετάφη κατώτερον Βαιθήλ υπό την βάλανον και εκάλεσεν Ιακωβ το όνομα αυτής βάλανος πένθους

35:9  ώφθη δε ο θεός τω Ιακώβ έτι εν Λουζά ότε παρεγένετο εκ Μεσοποταμίας της Συρίας και ευλόγησεν αυτόν ο θεός

35:10  και είπεν αυτώ ο θεός το όνομά σου ου κληθήσεται έτι Ιακώβ αλλ΄ Ισραήλ έσται το όνομά σου και εκάλεσε το όνομα αυτού Ισραήλ

35:11  είπε δε αυτώ ο θεός εγώ ο θεός σου αυξάνου και πληθύνου έθνη και συναγωγαί εθνών έσονται εκ σου και βασιλείς εκ της οσφύος σου εξελεύσονται

35:12  και την γην ην έδωκα Αβραάμ και Ισαάκ σοι δέδωκα αυτήν και τω σπέρματί σου μετά σε δώσω την γη ταύτην

35:13  ανέβη δε ο θεός απ΄ αυτού εκ του τόπου ου ελάλησε μετ΄ αυτού

35:14  και έστησεν Ιακώβ στήλην εν τω τόπω ω ελάλησε μετ΄ αυτού ο θεός στήλην λιθίνην και έσπεισεν επ΄ αυτήν σπονδήν και επέχεεν επ΄ αυτήν έλαιον

35:15  και εκάλεσεν Ιακωβ το όνομα του τόπου εν ω ελάλησε μετ΄ αυτού εκεί ο θεός Βαιθήλ

35:16  απάρας δε Ιακώβ εκ Βαιθήλ έπηξε την σκηνήν αυτού επέκεινα του πύργου Γαδέρ εγένετο δε ηνίκα ήγγισεν Χαβραθά του ελθείν εις την Εφραθά έτεκε Ραχήλ και εν τω τίκτειν εδυστόκησεν

35:17  εγένετο δε εν τω σκληρώς αυτήν τίκτειν είπεν αυτή η μαία θάρσει και γαρ ούτός σοι εστιν υιός

35:18  εγένετο δε εν τω αφιέναι αυτήν την ψυχήν απέθνησκε γαρ εκάλεσε το όνομα αυτού υιός οδύνης μου ο δε πατήρ εκάλεσε το όνομα αυτού Βενιαμίν

35:19  απέθανε δε Ραχήλ και ετάφη εν τη οδώ Εφραθά αυτή εστί Βηθλεέμ

35:20  και έστησεν Ιακώβ στήλην επί του μνημείου αυτής αυτή εστί στήλη επί του μνημείου Ραχήλ έως της ημέρας ταύτης

35:21  εγένετο δε ηνίκα κατώκησεν Ισραήλ εν τη γη εκείνη επορεύθη Ρουβήμ και εκοιμήθη μετά Βαλλάς της παλλακής του πατρός αυτού Ιακώβ και ήκουσεν Ισραήλ και πονηρόν εφάνη εναντίον αυτού

35:22  ήσαν δε οι υιοί Ιακώβ δώδεκα

35:23  υιοί Λείας πρωτότοκος Ιακώβ Ρουβήν Συμεών Λευί Ιούδας Ισσάχαρ Ζαβουλών

35:24  υιοί δε Ραχήλ Ιωσήφ και Βενιαμίν

35:25  υιοί δε Βαλλάς παιδίσκης Ραχήλ Δαν και Νεφθαλείμ

35:26  υιοί δε Ζελφάς παιδίσκης Λείας Γαδ και Ασήρ ούτοι υιοί Ιακώβ οι εγένοντο αυτώ εν Μεσοποταμία της Συρίας

35:27  ήλθε δε Ιακώβ προς Ισαάκ τον πατέρα αυτού εις Μαμβρή εις πόλιν του πεδίου αυτή εστί Χεβρών εν γη Χαναάν ου παρώκησεν Αβραάμ και Ισαάκ

35:28  εγένοντο δε αι ημέραι Ισαάκ ας έζησεν έτη εκατόν ογδοήκοντα

35:29  και εκλειπών Ισαάκ απέθανε και προσετέθη προς το γένος αυτού πρεσβύτερος και πλήρης ημερών και έθαψαν αυτόν Ησαύ και Ιακώβ οι δύο υιοί αυτού

Chapter 36

36:1  αύται δε αι γενέσεις Ησαύ αυτός εστιν Εδώμ

36:2  Ησαυ δε έλαβε γυναίκας εαυτώ από των θυγατέρων των Χαναναίων την Αδά θυγατέρα Ελώμ του Χετταίου και την Ελιβαμά θυγατέρα Ενάν του υιόυ Σεβαγών του Ευαίου

36:3  και την Βασεμάθ θυγατέρα Ισμαήλ αδελφήν Ναβαιώθ

36:4  έτεκε δε αυτώ Αδά τον Ελιφάς και Βασεμάθ έτεκε τον Ραγουήλ

36:5  και Ελιβαμά έτεκε τον Ιεούς και τον Ιεγλόμ και τον Κορέ ούτοι υιοί Ησαύ οι εγένοντο αυτώ εν γη Χαναάν

36:6  έλαβε δε Ησαύ τας γυναίκας αυτού και τους υιούς αυτού και τας θυγατέρας αυτού και πάντα τα σώματα του οίκου αυτού και πάντα τα υπάρχοντα αυτού και πάντα τα κτήνη και πάντα όσα εκτήσατο και πάντα όσα περιεποίησατο εν γη Χαναάν και επορεύθη Εσαύ εκ γης Χαναάν από προσώπου Ιακώβ του αδελφού αυτού

36:7  ην γαρ αυτών τα υπάρχοντα πολλά του οικείν άμα και ουκ ηδύνατο η γη της παροικήσεως αυτών φέρειν αυτούς από του πλήθους των υπαρχόντων αυτών

36:8  κατώκησε δε Ησαύ εν τω όρει Σηείρ Ησαύ αυτός εστιν Εδώμ

36:9  αύται δε αι γενέσεις Ησαύ πατρός Εδώμ εν τω όρει Σηείρ

36:10  και ταύτα το ονόματα των υιών Ησαύ Ελιφάς υιός Αδά γυναικός Ησαύ και Ραγουήλ υιός Βασεμάθ γυναικός Ησαύ

36:11  εγένοντο δε Ελιφάς υιοί Θεμάν Ωμάρ Σωφάρ Γοθόμ και Καίνεζ

36:12  Θαμνά δε ην παλλακή Ελιφάς του υιόυ Ησαύ και έτεκε τω Ελιφάς τον Αμαλήκ ούτοι υιοί Αδά γυναικός Ησαύ

36:13  ούτοι δε υιοί Ραγουήλ Ναζέθ Ζαρέ Ζομέ και Μοζέ ούτοι ήσαν υιοί Βασεμάθ γυναικός Ησαύ

36:14  ούτοι δε υιοί Ολιβεμάς θυγατρός Ανά του υιόυ Σεβεγών γυναικός Ησαύ έτεκε δε τω Ησαύ τον Ιεούς και τον Ιεγλόμ και τον Κορέ

36:15  ούτοι ηγεμόνες υιοί Ησαύ υιοί Ελιφάς πρωτοτόκου Ησαύ ηγεμών Θεμάν ηγεμών Ωμάρ ηγεμών Σωφάρ ηγεμών Κενέζ

36:16  ηγεμών Κορέ ηγεμών Γοθά ηγεμών Αμαλήκ ούτοι ηγεμόνες Ελιφάς εν γη Ιδουμαίας ουτοι δε υιοί Αδά

36:17  και ούτοι υιοί Ραγουήλ υιόυ Ησαύ ηγεμών Ναχώθ ηγεμών Ζαρέ ηγεμών Σομέ ηγεμών Μοζέ ούτοι ηγεμόνες Ραγουήλ εν γη Εδώμ ούτοι υιοί Βασεμάθ γυναικός Ησαύ

36:18  ούτοι δε υιοί Ελιβεμάς γυναικός Ησαύ ηγεμών Ιεούς ηγεμών Ιεγλόμ ηγεμών Κορέ ούτοι ηγεμόνες Ελιβεμάς θυγατρός Ανά γυναικός Ησαύ

36:19  ούτοι υιοί Ησαύ και ούτοι ηγεμόνες αυτών ούτοί εισιν υιοί Εδώμ

36:20  ούτοι δε υιοί Σηείρ του Χορραίου του κατοικουντος την γην Λωτάν Σωβάλ Σεβεγών Ανά

36:21  και Λησών και Ασάρ και Ρισών ούτοι ηγεμόνες του Χορραίου του υιόυ Σηείρ εν τη γη Εδώμ

36:22  εγένοντο δε υιοί Λωτάν Χορρί και Εμάν αδελφή δε Λωτάν Θεμνά

36:23  ούτοι δε υιοί Σωβάλ Γωλαμ και Μαναχάθ και Γεβήλ και Σωφάν και Ωμάν

36:24  και ούτοι υιοί Σεβεγών Αιαί και Ενάν ούτος Ενάν ος εύρε τον ιαμείν εν τη ερήμω ότε ένεμε τα υποζύγια Σεβεγών του πατρός αυτού

36:25  ούτοι δε υιοί Ενάν Δησών και Ελιβεμάς θυγάτηρ Ενάν

36:26  ούτοι δε υιοί Δησων Αβαδά και Ασβά και Ιθράν και Χαρράν

36:27  ούτοι δε υιοί Ασάρ Βαλαάμ και Ζουκάμ και Ουκάμ

36:28  ούτοι δε υιοί Ρυσών Ως και Αρράν

36:29  ούτοι δε ηγεμόνες Χορρί ηγεμών Λωτάν ηγεμών Σωβάλ ηγεμών Σεβεγών ηγεμών Ανά

36:30  ηγεμών Δησών ηγεμών Ασάρ ηγεμών Ρησών ούτοι ηγεμόνες Χορρί εν ταις ηγεμονίαις αυτών εν γη Εδώμ

36:31  και ούτοι οι βασιλείς οι βασιλεύσαντες εν γη Εδώμ προ του βασιλεύσαι βασιλέα εν Ισραήλ

36:32  και εβασίλευσεν εν Εδώμ Βαλάκ υιός του Βαιώρ και όνομα τη πόλει αυτού Δενναβά

36:33  απέθανε δε Βαλάκ και εβασίλευσεν αντ΄ αυτού Ιωβάβ υιός Ζαρά εκ Βοσόρρας

36:34  απέθανε δε Ιωβάβ και εβασίλευσεν αντ΄ αυτού Ασόμ εκ της γης Θεμανών

36:35  απέθανε δε Ασόμ και εβασίλευσεν αντ΄ αυτού Αδάδ υιός Βαράδ ο εκκόψας Μαδιάμ εν τω πεδίω Μωάβ και όνομα τη πόλει αυτού Γεθέμ

36:36  απέθανε δε Αδάδ και εβασίλευσεν αντ΄ αυτού Σαμαά εκ Μασεκκάς

36:37  απέθανε δε Σαμαά και εβασίλευσεν αντ΄ αυτού Σαούλ εκ Ροωβώθ της παρά ποταμόν

36:38  απέθανε δε Σαούλ και εβασίλευσεν αντ΄ αυτού Βαλενών υιός Αχοβώρ

36:39  απέθανε δε Βαλενών υιός Αχοβώρ και εβασίλευσεν αντ΄ αυτού Αράθ υιός Βαράδ και όνομα τη πόλει αυτού Φογώρ όνομα δε τη γυναικί αυτού Μετεβέηλ θυγάτηρ Ματραίθ υιόυ Μεζοόβ

36:40  ταύτα τα ονόματα των ηγεμόνων Ησαύ εν ταις φυλαίς αυτών κατά τόπον αυτών εν ταις χώραις αυτών και εν τοις έθνεσιν αυτών ηγεμών Θαμνά ηγεμών Γώλα ηγεμών Ιεθέρ

36:41  ηγεμών Ελιβεμάς ηγεμών Ηλάς ηγεμών Φινών

36:42  ηγεμών Κενέζ ηγεμών Θεμάν ηγεμών Μαζάρ

36:43  ηγεμών Μαγεδιήλ ηγεμών Ζαφωίν ούτοι ηγεμόνες Εδώμ εν ταις κατωκοδομημέναις εν τη γη της κτήσεως αυτών ούτος Ησαύ πατήρ Εδώμ

Chapter 37

37:1  κατώκει δε Ιακώβ εν τη γη ου παρώκησεν ο πατήρ αυτού εν γη Χαναάν

37:2  αύται αι γενέσεις Ιακώβ Ιωσήφ δε δέκα και επτά ετών ην ποιμαίνων τα πρόβατα του πατρός αυτού μετά των αδελφών αυτού ων νέος μετά των υιών Βαλλάς και μετά των υιών Ζελφάς των γυναικών του πατρός αυτού κατήνεγκαν δε κατά Ιωσήφ ψόγον πονηρόν προς Ισραήλ τον πατέρα αυτών

37:3  Ιακώβ δε ηγάπα τον Ιωσήφ παρά πάντας τους υιούς αυτού ότι υιός γήρως ην αυτώ εποίησε δε αυτώ χιτώνα ποικίλον

37:4  ιδόντες δε οι αδελφοί αυτού ότι αυτόν ο πατήρ φιλεί εκ πάντων των υιών αυτού εμίσησαν αυτόν και ουκ ηδύναντο λαλείν αυτώ ουδέν ειρηνικόν

37:5  ενυπνιασθείς δε Ιωσήφ ενύπνιον απήγγειλεν αυτό τοις αδελφοίς αυτού

37:6  και είπεν αυτοίς ακούσατε του ενυπνίου τούτου ου ενυπνιάσθην

37:7  ώμην υμάς δεσμεύειν δράγματα εν μέσω τω πεδίω και ανέστη το εμόν δράγμα και ωρθώθη περιστραφέντα δε τα δράγματα υμών προσεκύνησαν το εμόν δράγμα

37:8  είπον δε αυτώ οι αδελφοί αυτού μη βασιλεύων βασιλεύσεις εφ΄ ημάς η κυριεύων κυριεύσεις ημών και προσέθεντο έτι μισείν αυτόν ένεκεν των ενυπνίων αυτού και ένεκεν των ρημάτων αυτού

37:9  είδε δε ενύπνιον έτερον και διηγήσατο αυτό τω πατρί αυτού και τοις αδελφοίς αυτού και είπεν ιδού ενυπνιασάμην ενύπνιον έτερον ώσπερ ο ήλιος και η σελήνη και ένδεκα αστέρες προσεκύνουν με

37:10  και επετίμησεν αυτώ ο πατήρ αυτού και είπεν αυτώ τι το ενύπνιον τούτο ο ενυπνιάσθης άρά γε ελθόντες ελευσόμεθα εγώ τε και η μήτηρ σου και οι αδελφοί σου προσκυνήσαί σοι επί την γην

37:11  εζήλωσαν δε αυτόν οι αδελφοί αυτού ο δε πατήρ αυτού διετήρησε το ρήμα

37:12  επορεύθησαν δε οι αδελφοί αυτού βόσκειν τα πρόβατα του πατρός αυτών εις Συχέμ

37:13  και είπεν Ισραήλ προς Ιωσήφ ουχί οι αδελφοί σου ποιμαίνουσιν εις Συχέμ δεύρο αποστείλω σε προς αυτούς είπε δε αυτώ ιδού εγώ

37:14  είπε δε αυτώ Ισραήλ πορευθείς ίδε ει υγιαίνουσιν οι αδελφοί σου και τα πρόβατα και ανάγγειλόν μοι και απέστειλεν αυτόν εκ της κοιλάδος της Χεβρών και ήλθεν εις Συχέμ

37:15  και εύρεν αυτόν άνθρωπος πλανώμενον εν τω πεδίω ηρώτησε δε αυτόν ο άνθρωπος λέγων τι ζητείς

37:16  ο δε είπε τους αδελφούς μου ζητώ απάγγειλόν μοι που βόσκουσιν

37:17  είπε δε αυτώ ο άνθρωπος απήρκασιν εντεύθεν ήκουσα γαρ αυτών λεγόντων πορευθώμεν εις Δωθαείμ και επορεύθη Ιωσήφ κατόπισθεν των αδελφών αυτού και εύρεν αυτούς εν Δωθαείμ

37:18  προείδον δε αυτόν μακρόθεν προ του εγγίσαι αυτόν προς αυτούς και επονηρεύοντο του αποκτείναι αυτόν

37:19  είπε δε έκαστος προς τον αδελφόν αυτού ιδού ο ενυπνιαστής εκείνος έρχεται

37:20  νυν ουν δεύτε αποκτείνωμεν αυτόν και ρίψωμεν αυτόν εις ένα των λάκκων και ερούμεν θηρίον πονηρόν κατέφαγεν αυτόν και οψόμεθα τι έσται τα ενύπνια αυτού

37:21  ακούσας δε Ρουβήν εξείλετο αυτόν εκ των χειρών αυτών και είπεν ου πατάξωμεν αυτόν εις ψυχήν

37:22  είπε δε αυτοίς Ρουβήν μη εκχέητε αίμα εμβάλετε αυτόν εις ένα των λάκκων τούτων των εν τη ερήμω χείρα δε μη επενέγκητε αυτώ όπως εξέληται αυτόν εκ των χειρών αυτών και αποδώ αυτόν τω πατρί αυτού

37:23  εγένετο δε ηνίκα ήλθεν Ιωσήφ προς τους αδελφούς αυτού εξέδυσαν Ιωσήφ τον χιτώνα τον ποικίλον τον περί αυτόν

37:24  και λαβόντες αυτόν έρριψαν αυτόν εις τον λάκκον ο δε λάκκος κενός ύδωρ ουκ είχεν

37:25  εκάθισαν δε φαγείν άρτον και αναβλέψαντες τοις οφθαλμοίς είδον και ιδού οδοιπόροι Ισμαηλίται ήρχοντο εκ Γαλαάδ και αι κάμηλοι αυτών έγεμον θυμιαμάτων και ρητίνης και στακτής επορεύοντο δε καταγαγείν εις Αίγυπτον

37:26  είπε δε Ιούδας προς τους αδελφούς αυτού τι χρήσιμον εάν αποκτείνωμεν τον αδελφόν ημών και κρύψωμεν το αίμα αυτού

37:27  δεύτε αποδώμεθα αυτόν τοις Ισμαηλίταις τούτοις αι δε χείρες ημών μη έστωσαν επ΄ αυτόν ότι αδελφός ημών και σαρξ ημών εστιν ήκουσαν δε οι αδελφοί αυτού

37:28  και παρεπορεύοντο οι άνθρωποι οι Μαδιηναίοι έμποροι και εξείλκυσαν και ανεβίβασαν τον Ιωσήφ εκ του λάκκου και απέδοντο τον Ιωσήφ τοις Ισμαηλίταις είκοσι χρυσών και κατήγαγον τον Ιωσήφ εις Αίγυπτον

37:29  ανέστρεψε δε Ρουβήν επί τον λάκκον και ουχ ορά τον Ιωσήφ εν τω λάκκω και διέρρηξε τα ιμάτια αυτού

37:30  και επέστρεψε προς τους αδελφούς αυτού και είπε το παιδάριον ουκ έστιν εγώ δε που πορεύσομαι έτι

37:31  λαβόντες δε τον χιτώνα του Ιωσήφ έσφαξαν έριφον αιγών και εμόλυναν τον χιτώνα τω αίματι

37:32  και απέστειλαν τον χιτώνα τον ποικίλον και εισήνεγκαν τω πατρί αυτών και είπον τούτον εύρομεν επίγνωθι ει χιτών του υιόυ σου εστίν η ου

37:33  και επέγνω αυτόν και είπε χιτών του υιού μου εστί θηρίον πονηρόν κατέφαγεν αυτόν θηρίον ήρπασε τον Ιωσήφ

37:34  διέρρηξε δε Ιακώβ τα ιμάτια αυτού και επέθετο σάκκον επί την οσφύν αυτού και επένθει τον υιόν αυτού ημέρας πολλάς

37:35  συνήχθησαν δε πάντες οι υιοί αυτού και αι θυγατέρες και ήλθον παρακαλέσαι αυτόν και ουκ ήθελε παρακαλείσθαι λέγων ότι καταβήσομαι προς τον υιόν μου πενθών εις άδου και έκλαυσεν αυτόν ο πατήρ αυτού

37:36  οι δε Μαδιηναίοι απέδοντο τον Ιωσήφ εις Αίγυπτον τω Πετεφρή τω σπάδοντι Φαραώ αρχιμαγείρω

Chapter 38

38:1  εγένετο δε εν τω καιρώ εκείνω κατέβη Ιούδας από των αδελφών αυτού και αφίκετο έως προς άνθρωπόν τινα Οδολαμίτην ω όνομα Ειράς

38:2  και είδεν εκεί Ιούδας θυγατέρα ανθρώπου Χαναναίου η όνομα Σαυά και έλαβεν αυτήν και εισήλθε προς αυτήν

38:3  και συλλαβούσα έτεκεν υιόν και εκάλεσε το όνομα αυτού Ηρ

38:4  και συλλαβούσα έτεκεν υιόν έτι και εκάλεσε το όνομα αυτού Αυνάν

38:5  και προσθείσα έτεκεν υιόν και εκάλεσε το όνομα αυτού Σιλώμ αύτη δε ην εν Χασβί ηνίκα έτεκεν αυτούς

38:6  και έλαβεν Ιούδας γυναίκα Ηρ τω πρωτοτόκω αυτού η όνομα Θάμαρ

38:7  εγένετο δε Ηρ πρωτότοκος Ιούδα πονηρός έναντι κυρίου και απέκτεινεν αυτόν ο θεός

38:8  είπε δε Ιούδας τω Αυνάν είσελθε προς την γυναίκα του αδελφού σου και επιγάμβρευσαι αυτήν και ανάστησον σπέρμα τω αδελφώ σου

38:9  γνους δε Αυνάν ότι ουκ αυτώ έσται το σπέρμα εγένετο όταν εισήρχετο προς την γυναίκα του αδελφού αυτού εξέχεεν επί την γην του μη δούναι σπέρμα τω αδελφώ αυτού

38:10  πονηρόν δε εφάνη εναντίον του θεού ότι εποίησε τούτο και εθανάτωσε και τούτον

38:11  είπε δε Ιούδας Θάμαρ τη νύμφη αυτού κάθου χήρα εν τω οίκω του πατρός σου έως μέγας γένηται Σιλώμ ο υιός μου είπε γαρ μή ποτε αποθάνη και ούτος ώσπερ και οι αδελφοί αυτού απελθούσα δε Θάμαρ εκάθητο εν τω οίκω του πατρός αυτής

38:12  επληθύνθησαν δε αι ημέραι και απέθανε Σαυά η γυνή Ιούδα και παρακληθείς Ιούδας ανέβη επί τους κείροντας τα πρόβατα αυτού αυτός και Ηράς ο ποιμήν αυτού ο Οδολαμίτης εις Θαμνά

38:13  και απηγγέλη Θάμαρ τη νύμφη αυτού λέγοντες ιδού ο πενθερός σου αναβαίνει εις Θαμνά κείραι τα πρόβατα αυτού

38:14  και περιελομένη τα ιμάτια της χηρεύσεως αφ΄ εαυτής περιέβαλετο θέριστρον και εκαλλωπίσατο και εκάθισε προς ταις πύλαις Ενάν η εστιν εν παρόδω Θαμνάν είδε γαρ ότι μέγας γέγονε Σιλώμ αυτός δε ουκ έδωκεν αυτήν αυτώ γυναίκα

38:15  και ιδών αυτήν Ιούδας έδοξεν αυτήν πόρνην είναι κατεκαλύψατο γαρ το πρόσωπον αυτής και ουκ επέγνω αυτήν

38:16  εξέκλινε δε προς αυτήν την οδόν και είπεν αυτή εασόν με εισελθείν προς σε ου γαρ έγνω ότι νύμφη αυτού εστιν η δε είπε τι μοι δώσεις εάν εισέλθης προς με

38:17  ο δε είπεν εγώ σοι αποστελώ έριφον αιγών εκ των προβάτων μου η δε είπεν εάν δως αρραβώνα έως του αποστείλαί σε

38:18  ο δε είπε τίνα τον αρραβώνά σοι δώσω η δε είπε τον δακτύλιόν σου και τον ορμίσκον και την ράβδον την εν τη χειρί σου και έδωκεν αυτή και εισήλθε προς αυτήν και εν γαστρί έλαβεν εξ αυτού

38:19  και αναστάσα απήλθε και περιείλετο το θέριστρον αυτής αφ΄ εαυτής και ενεδύσατο τα ιμάτια της χηρεύσεως αυτής

38:20  απέστειλε δε Ιούδας τον έριφον εξ αιγών εν χειρί του ποιμένος αυτού του Οδολλαμίτου κομίσασθαι παρά της γυναικός τον αρραβώνα και ουχ εύρεν αυτήν

38:21  επηρώτησε δε τους άνδρας τους εκ του τόπου που έστιν η πόρνη η γενομένη εν Ενάν επί της οδού και είπαν ουκ ην ενταύθα πόρνη

38:22  και απεστράφη προς Ιούδαν και είπεν ουχ εύρον και οι άνθρωποι οι εκ του τόπου λέγουσι μη είναι ώδε πόρνην

38:23  είπε δε Ιούδας εχέτω αυτά αλλ΄ά μή ποτε καταγελασθώμεν εγώ μεν απέσταλκα τον έριφον τούτον συ δε ουχ εύρηκας

38:24  εγένετο δε μετά τρίμηνον ανηγγέλη τω Ιούδα λέγοντες εκπεπόρνευκε Θάμαρ η νύμφη σου και ιδού εν γαστρί έχει εκ πορνείας είπε δε Ιούδας εξαγάγετε αυτήν και κατακαυθήτω

38:25  αυτή δε αγομένη απέστειλε προς τον πενθερόν αυτής λέγουσα εκ του ανθρώπου ου τινος ταύτά εστιν εγώ εν γαστρί έχω και είπεν επίγνωθι τίνος ο δακτύλιος και ο ορμίσκος και η ράβδος αυτή

38:26  επέγνω δε Ιούδας και είπε δεδικαίωται Θάμαρ η εγώ ου ένεκεν ουκ έδωκα αυτήν Σιλώμ τω υιώ μου και ου προσέθετο έτι του γνώναι αυτήν

38:27  εγένετο δε ηνίκα έτικτε και τήδε ην δίδυμα εν τη γαστρί αυτής

38:28  εγένετο δε εν τω τίκτειν αυτήν ο εις προεξήνεγκε την χείρα λαβούσα δε η μαία έδησεν επί την χείρα αυτού κόκκινον λέγουσα ούτος εξελεύσεται πρότερος

38:29  ως δε επισυνήγαγε την χείρα και ευθύς εξήλθεν ο αδελφός αυτού η δε είπε τι διεκόπη διά σε φραγμός και εκάλεσε το όνομα αυτού Φαρές

38:30  και μετά τούτο εξήλθεν ο αδελφός αυτού εφ΄ ω ην επί τη χειρί αυτού το κόκκινον και εκάλεσε το όνομα αυτού Ζαρά

Chapter 39

39:1  Ιωσήφ δε κατήνεχθη εις Αίγυπτον και εκτήσατο αυτόν Πετεφρής ο ευνούχος Φαραώ ο αρχιμάγειρος ανήρ Αιγύπτιος εκ χειρών Ισμαηλιτών οι κατήγαγον αυτόν εκεί

39:2  και ην κύριος μετά Ιωσήφ και ην ανήρ επιτυγχάνων και εγένετο εν τω οίκω παρά τω κυρίω αυτού τω Αιγυπτίω

39:3  ήδει δε ο κυριός αυτού ότι ο κύριος ην μετ΄ αυτού και όσα εάν ποιή κύριος ευοδοί εν ταις χερσίν αυτού

39:4  και εύρεν Ιωσήφ χάριν εναντίον του κυρίου αυτού και ευηρέστησε αυτώ και κατέστησεν αυτόν επί του οίκου αυτού και πάντα όσα ην αυτώ έδωκε διά χειρός Ιωσήφ

39:5  εγένετο δε μετά το κατασταθήναι αυτόν επί του οίκου αυτού και επί πάντα όσα ην αυτώ και ηυλόγησε κύριος τον οίκον του Αιγυπτίου διά Ιωσήφ και εγενήθη ευλογία κυρίου εν πάσι τοις υπάρχουσιν αυτώ εν τω οίκω και εν τω αγρώ αυτού

39:6  και επέτρεψε πάντα όσα ην αυτώ εις χείρας Ιωσήφ και ουκ ήδει των καθ΄ εαυτόυ ουδέν πλην του άρτου ου ήσθιεν αυτός και ην Ιωσήφ καλός τω είδει και ωραίος τη όψει σφόδρα

39:7  και εγένετο μετά τα ρήματα ταύτα και επέβαλεν η γυνή του κυρίου αυτού τους οφθαλμούς αυτής επί Ιωσήφ και είπεν κοιμήθητι μετ΄ εμού

39:8  ο δε ουκ ήθελεν είπε δε τη γυναικί του κυρίου αυτού ει ο κύριός μου ου γινώσκει δι΄ εμέ ουδέν εν τω οίκω αυτού και πάντα όσα εστίν αυτώ έδωκεν εις τας χείράς μου

39:9  και ουχ υπάρχει εν τη οικία ταύτη ουθεν εκτος εμού ουδέ υπεξήρηται απ΄ εμού ουδέν πλην σου διά το σε γυναίκα αυτού είναι και πως ποιήσω το ρήμα το πονηρόν τούτο και αμαρτήσομαι εναντίον του θεού

39:10  ηνίκα δε ελάλει τω Ιωσήφ ημέραν εξ ημέρας και ουχ υπήκουεν αυτή καθεύδειν μετ΄ αυτής του συγγενέσθαι αυτή

39:11  εγένετο δε τοιαύτη τις ημέρα εισήλθεν Ιωσήφ εις την οικίαν ποιείν τα έργα αυτού και ουδείς ην των εν τη οικία έσω

39:12  και επεσπάσατο αυτόν των ιματίων λέγουσα κοιμήθητι μετ΄ εμού και καταλιπών τα ιμάτια αυτού εν ταις χερσίν αυτής έφυγε και εξήλθεν έξω

39:13  και εγένετο ως είδεν ότι καταλιπών τα ιμάτια αυτού εν ταις χερσίν αυτής έφυγε και εξήλθεν έξω

39:14  και εκάλεσε τους όντας εν τη οικία και είπεν αυτοίς λέγουσα ίδετε εισήγαγεν ημίν παίδα Εβραίον εμπαίζειν ημίν εισήλθε προς με λέγων κοιμήθητι μετ΄ εμού και εβόησα φωνή μεγάλη

39:15  εν δε τω ακούσαι αυτόν ότι ύψωσα την φωνήν μου και εβόησα καταλιπών τα ιμάτια αυτού παρ΄ εμοί έφυγε και εξήλθεν έξω

39:16  και καταλιμπάνει τα ιμάτια παρ΄ εαυτή έως ήλθεν ο κύριος εις τον οίκον αυτού

39:17  και ελάλησεν αυτώ κατά τα ρήματα ταύτα λέγουσα εισήλθε προς με ο παις ο Εβραίος ον εισήγαγες προς ημάς εμπαίξαί μοι και είπέ μοι κοιμηθήσομαι μετά σου

39:18  ως δε ήκουσεν ότι ύψωσα την φωνήν μου και εβόησα καταλιπών τα ιμάτια αυτού παρ΄ εμοί έφυγε και εξήλθεν έξω

39:19  εγένετο δε ως ήκουσεν ο κυριός αυτού τα ρήματα της γυναικός αυτού όσα ελάλησε προς αυτόν λέγουσα ούτως εποίησέ μοι ο παις σου και εθυμώθη οργή

39:20  και λαβών ο κύριος Ιωσήφ ενέβαλεν αυτόν εις το οχύρωμα εις τον τόπον εν ω οι δεσμώται του βασιλέως κατέχονται εκεί εν τω οχυρώματι

39:21  και ην κύριος μετά Ιωσήφ και κατέχεεν αυτού έλεος και έδωκεν αυτώ χάριν εναντίον του αρχιδεσμοφύλακος

39:22  και έδωκεν ο αρχιδεσμοφύλαξ το δεσμωτήριον διά χειρός Ιωσήφ και πάντας τους απηγμένους οσοι εν τω δεσμωτηρίω και πάντα όσα ποιούσιν εκεί αυτός ην ποιών

39:23  ουκ ην ο αρχιδεσμοφύλαξ του δεσμωτηρίου γινώσκων δι΄ αυτόν ουδέν πάντα γαρ ην διά χειρός Ιωσήφ διά το τον κύριον μετ΄ αυτού είναι και όσα αυτός εποίει κύριος ευώδου εν ταις χερσίν αυτού

Chapter 40

40:1  εγένετο δε μετά τα ρήματα ταύτα ήμαρτεν ο αρχιοινοχόος του βασιλέως Αιγύπτου και ο αρχισιτοποιός τω κυρίω αυτών βασιλεί Αιγύπτου

40:2  και ωργίσθη Φαραώ επί τοις δυσίν ευνούχοις αυτού επί τω αρχιοινοχόω και επί τω αρχισιτοποιώ

40:3  και έθετο αυτούς εν φυλακή εις το δεσμωτήριον εις τον τόπον ου Ιωσήφ απήκτο εκεί

40:4  και συνέστησεν ο αρχιδεσμώτης τω Ιωσήφ αυτούς και παρέστη αυτούς ήσαν δε ημέρας εν τη φυλακή

40:5  και είδον αμφότεροι ενύπνιον εν μία νυκτί η δε οράσις του ενυπνίου του αρχιοινοχόου και αρχισιτοποιού οι ήσαν τω βασιλει Αιγύπτου οι όντες εν τω δεσμωτηρίω ην αύτη

40:6  εισήλθε δε προς αυτούς Ιωσήφ τωπρωϊ και είδεν αυτούς και ήσαν τεταραγμένοι

40:7  και ηρώτα τους ευνούχους Φαραώ οι ήσαν μετ΄ αυτού εν τη φυλακή παρά τω κυρίω αυτού λέγων τι ότι τα πρόσωπα υμών σκυθρωπά σήμερον

40:8  οι δε είπαν αυτώ ενύπνιον είδομεν και ο συγκρίνων αυτό ουκ έστιν είπε δε αυτοίς Ιωσήφ ουχί διά του θεού η διασάφησις αυτών εστί διηγήσασθε ουν μοι

40:9  και διηγήσατο ο αρχιοινοχόος το ενύπνιον αυτού τω Ιωσήφ και είπεν εν τω ύπνω μου ην άμπελος εναντίον μου

40:10  εν δε τη αμπέλω τρεις πυθμένες και αυτή θάλλουσα ανενηνοχύια βλαστούς πέπειροι οι βότρυες σταφυλής

40:11  και το ποτήριον Φαραώ εν τη χειρί μου και έλαβον την σταφυλήν και εξέθλιψα αυτήν εις το ποτήριον και έδωκα το ποτήριον εις την χείρα Φαραώ

40:12  και είπεν αυτώ Ιωσήφ τούτο η σύγκρισις αυτού οι τρεις πυθμένες τρεις ημέραι εισίν

40:13  έτι τρεις ημέραι και μνησθήσεται Φαραώ της αρχής σου και αποκαταστήσει σε επί την αρχιοινοχοϊαν σου και δώσεις το ποτήριον Φαραώ εις την χείρα αυτού κατά την αρχήν σου την προτέραν ως ήσθα οινοχοών

40:14  αλλά μνήσθητί μου διά σεαυτού όταν ευ γενηταί σοι και ποιήσεις μετ΄ εμού έλεος και μνησθήση περί εμού προς Φαραώ και εξάξεις με εκ του οχυρώματος τούτου

40:15  ότι κλοπή εκλάπην εκ γης Εβραίων και ώδε ουκ εποίησα ουδέν αλλ΄ ενέβαλον με εις τον λάκκον τούτον

40:16  και είδεν ο αρχισιτοποιός ότι ορθώς συνέκρινε και είπε τω Ιωσήφ καγώ είδον ενύπνιον και ώμην τρία κανά χονδριτών αίρειν επί της κεφαλής μου

40:17  εν δε κανώ τω επάνω από πάντων των γενών ων Φαραώ εσθίει έργον σιτοποιού και τα πετεινά του ουρανού κατήσθιεν αυτά από του κανού του επάνω της κεφαλής μου

40:18  αποκριθείς δε Ιωσήφ είπεν αυτώ αύτη η σύγκρισις αυτού τα τρία κανά τρεις ημέραι εισίν

40:19  έτι τριών ημερών και αφελεί Φαραώ την κεφαλήν σου από σου και κρεμάσει σε επί ξύλου και φάγεται τα όρνεα του ουρανού τας σάρκας από σου

40:20  εγένετο δε εν τη ημέρα τη τρίτη ημέρα γενέσεως ην Φαραώ και εποίει πότον πάσι τοις παισίν αυτού και εμνήσθη του αρχιοινοχόου και της αρχής του αρχισιτοποιού εν μέσω των παίδων αυτού

40:21  και αποκατέστησε τον αρχιοινοχόον επί την αρχήν αυτού και έδωκε το ποτήριον εις την χείρα Φαραώ

40:22  τον δε αρχισιτοποιόν εκρέμασεν καθά συνέκρινεν αυτοίς Ιωσήφ

40:23  και ουκ εμνήσθη ο αρχιοινοχόος του Ιωσήφ αλλ΄ επελάθετο αυτού

Chapter 41

41:1  εγένετο δε μετά δύο έτη ημερών Φαραώ είδεν ενύπνιον ώετο έσταναι επί του ποταμού

41:2  και ιδού ώσπερ εκ του ποταμού ανέβαινον επτά βόες καλαί τω είδει και εκλεκταί ταις σαρξί και εβόσκοντο εν τω άχι

41:3  άλλαι δε επτά βόες ανέβαινον μετά ταύτας εκ του ποταμού αισχραί τω είδει και λεπταί ταις σαρξί και ενέμοντο παρά τας βόας παρά το χείλος του ποταμού

41:4  και κατέφαγον αι επτά βόες αι αισχραί και λεπταί ταις σαρξί τας επτά βόας τας καλάς τω είδει και τας εκλεκτάς ηγέρθη δε Φαραώ

41:5  και ενυπνιάσθη το δεύτερον και ιδού επτά στάχυες ανέβαινον εν τω πυθμένι ενί εκλεκτοί και καλοί

41:6  και ιδού επτά στάχυες λεπτοί και ανεμόφθοροι ανεφύοντο μετ΄ αυτούς

41:7  και κατέπιον οι επτά στάχυες οι λεπτοί και ανεμόφθοροι τους επτά στάχυας τους εκλεκτούς και τους πλήρεις ηγέρθη δε Φαραώ και ην ενύπνιον

41:8  εγένετο δε πρωϊ και εταράχθη η ψυχή αυτού και αποστείλας εκάλεσε πάντας τους εξηγητάς Αιγύπτου και πάντας τους σοφούς αυτής και διηγήσατο αυτοίς Φαραώ το ενύπνιον αυτού και ουκ ην ο απαγγέλλων αυτό τω Φαραώ

41:9  και ελάλησεν ο αρχιοινοχόος προς Φαραώ λέγων την αμαρτίαν μου αναμιμνήσκω σήμερον

41:10  Φαραώ ωργίσθη τοις παισίν αυτού και έθετο ημάς εν φυλακή εν τω οίκω του αρχιμαγείρου εμέ τε και τον αρχισιτοποιόν

41:11  και είδομεν ενύπνιον αμφότεροι εν νυκτί μία εγώ και αυτός έκαστος κατά το αυτού ενύπνιον είδομεν

41:12  ην δε εκεί μεθ΄ ημών νεανίσκος παις Εβραίος του αρχιμαγείρου και διηγησάμεθα αυτώ και συνέκρινεν ημίν

41:13  εγενήθη δε καθώς συνέκρινεν ημίν ούτω και συνέβη εμε τε αποκατασταθήναι επί την αρχήν μου εκείνον δε κρεμασθήναι

41:14  αποστείλας δε Φαραώ εκάλεσε τον Ιωσήφ και εξήγαγον αυτόν από του οχυρώματος και εξύρησαν αυτόν και ήλλαξαν την στολήν αυτού και ήλθε προς Φαραώ

41:15  είπε δε Φαραώ προς Ιωσήφ ενύπνιον εώρακα και ο συγκρίνων ουκ έστιν αυτό εγώ δε ακήκοα περί σου λεγόντων ακούσαντά σε ενύπνια συγκρίναι αυτά

41:16  αποκριθείς δε Ιωσήφ τω Φαραώ είπεν άνευ του θεού ουκ αποκριθήσεται το σωτήριον Φαραώ

41:17  ελάλησε δε Φαραώ τω Ιωσήφ λέγων εν τω ύπνω μου ώμην εστάναι παρά το χείλος του ποταμού

41:18  και ώσπερ εκ του ποταμού ανέβαινον επτά βόες καλαί τω είδει και εκλεκταί ταις σαρξί και ενέμοντο εν τω άχι

41:19  και ιδού επτά βόες έτεραι ανέβαινον οπίσω αυτών εκ του ποταμού πονηραί και αισχραί τω είδει και λεπταί ταις σαρξίν οίας ουκ είδον τοιαύτας εν όλη γη Αιγύπτου αισχροτέρας

41:20  και κατέφαγον αι επτά βόες αι αισχραί και λεπταί τας επτά βόας τας πρώτας τας καλάς και τας εκλεκτάς

41:21  και εισήλθον εις τας κοιλίας αυτών και ου διάδηλοι εγένοντο ότι εισήλθον εις τας κοιλίας αυτών και αι όψεις αυτών αισχραί καθά και την αρχήν εξεγερθείς δε εκοιμήθην

41:22  και είδον πάλιν εν τω ύπνω μου και ώσπερ επτά στάχυες ανέβαινον εν πυθμένι ενί πλήρεις και καλοί

41:23  άλλοι δε επτά στάχυες λεπτοί και ανεμόφθοροι ανεφύοντο εχόμενοι αυτών

41:24  και κατέπιον οι επτά στάχυες οι λεπτοί και ανεμόφθοροι τους επτά στάχυας τους καλούς και τους πλήρεις είπα ουν τοις εξηγηταίς και ουκ ην ο απαγγέλλων μοι αυτό

41:25  και είπεν Ιωσήφ τω Φαραώ το ενύπνιον Φαραώ εν εστιν όσα ο θεός ποιεί έδειξε τω Φαραώ

41:26  αι επτά βόες αι καλαί επτά έτη εστί και οι επτά στάχυες οι καλοί επτά έτη εστί το ενύπνιον Φαραώ εν εστι

41:27  και αι επτά βόες αι λεπταί αι αναβαίνουσαι οπίσω αυτών επτά έτη εστί και οι επτά στάχυες οι λεπτοί και ανεμόφθοροι επτά έτη εστίν έσονται επτά έτη λιμού

41:28  το δε ρήμα ο είρηκα Φαραώ όσα ο θεός ποιει έδειξε τω Φαραώ

41:29  ιδού επτά έτη έρχεται ευθηνία πολλή εν πάση γη Αιγύπτου

41:30  ήξει δε επτά έτη λιμού μετά ταύτα και επιλήσονται της πλησμονής της εσομένης εν όλη γη Αιγύπου και αναλώσει ο λιμός την γην

41:31  και ουκ επιγνωσθήσεται η ευθηνία επί της γης από του λιμού του εσομένου μετά ταύτα ισχυρός γαρ έσται σφόδρα

41:32  περί δε του δευτερώσαι το ενύπνιον Φαραώ δις ότι αληθές έσται το ρήμα το παρά του θεού και ταχυνεί ο θεός του ποιήσαι αυτό

41:33  νυν ουν σκέψαι άνθρωπον φρόνιμον και συνετόν και κατάστησον αυτόν επί γης Αιγύπτου

41:34  και ποιησάτω Φαραώ και καταστησάτω τοπάρχας επί της γης και αποπεμπτωσάτωσαν πάντα τα γεννήματα της γης Αιγύπτου των επτά ετών της ευθηνίας

41:35  και συναγαγέτωσαν πάντα τα βρώματα των επτά ετών των ερχομένων των καλών τούτων και συναχθήτω ο σίτος υπό χείρα Φαραώ βρώματα εν ταις πόλεσι φυλαχθήτω

41:36  και έσται τα βρώματα τα πεφυλαγμένα εν τη γη εις τα επτά έτη του λιμού α έσονται εν γη Αιγύπτου και ουκ εκτριβήσεται η γη εν τω λιμώ

41:37  ήρεσε δε το ρήμα εναντίον Φαραώ και εναντίον πάντων των παίδων αυτού

41:38  και είπε Φαράω τοις παισίν αυτού μη ευρήσομεν άνθρωπον τοιούτον ος έχει πνεύμα θεού εν αυτώ

41:39  είπε δε Φαραώ τω Ιωσήφ επειδή έδειξεν ο θεός σοι πάντα ταύτα ουκ έστιν άνθρωπος φρονιμώτερος και συνετώτερός σου

41:40  συ έση επί τω οίκω μου και επί τω στόματί σου υπακούσεται πας ο λαός μου πλην τον θρόνον υπερέξω σου εγώ

41:41  είπε δε Φαραώ τω Ιωσήφ ιδού καθίστημί σε σήμερον επί πάσης της γης Αιγύπτου

41:42  και περιελόμενος Φαραώ τον δακτύλιον από της χειρός αυτού περιέθηκεν αυτόν επί την χείρα Ιωσήφ και ενέδυσεν αυτόν στολήν βυσσίνην και περιέθηκε κλοιόν χρυσούν περί τον τράχηλον αυτού

41:43  και ανεβίβασεν αυτόν επί το άρμα το δεύτερον των αυτού και εκήρυξεν έμπροσθεν αυτού κήρυξ και κατέστησεν αυτόν εφ΄ όλης γης Αιγύπτου

41:44  είπε δε Φαραώ τω Ιωσήφ εγώ Φαραώ άνευ σου ουκ εξαρεί ουθείς την χείρα αυτού επί πάσης γης Αιγύπτου

41:45  και εκάλεσε Φαραώ το όνομα Ιωσήφ Ψονθομφανήχ και έδωκεν αυτώ την Ασενέθ θυγατέρα Πετεφρή ιερέως Ηλιουπόλεως αυτώ εις γυναίκα

41:46  Ιωσήφ δε ην ετών τριάκοντα ότε έστη εναντίον Φαραώ βασιλέως Αιγύπτου εξήλθε δε Ιωσήφ εκ προσώπου Φαραώ και διήλθε πάσαν γην Αιγύπτου

41:47  και εποίησεν η γη εν τοις επτά έτεσι της ευθηνίας δράγματα

41:48  και συνήγαγε πάντα τα βρώματα των επτά ετών εν οις ην η ευθηνία εν τη γη Αιγύπτου και έθηκε τα βρώματα εν ταις πόλεσι βρώματα των πεδίων της πόλεως των κύκλω αυτής έθηκεν εν αύτη

41:49  και συνήγαγεν Ιωσήφ σίτον ωσεί την άμμον της θαλάσσης πολύν σφόδρα έως ουκ ηδύνατο αριθμήσαι ου γαρ ην αριθμός

41:50  τω δε Ιωσήφ εγένοντο υιοί δύο προ του ελθείν τα επτά έτη του λιμού ους έτεκεν αυτώ Ασενέθ η θυγάτηρ Πετεφρή ιερέως Ηλιουπόλεως

41:51  εκάλεσε δε Ιωσήφ το όνομα του πρωτοτόκου Μανασσή ότι επιλαθέσθαι με εποίησεν ο θεός πάντων των πόνων μου και πάντων των του πατρός μου

41:52  το δε όνομα του δευτέρου εκάλεσεν Εφραίμ ότι ηύξησέ με ο θεός εν γη ταπεινώσεώς μου

41:53  παρήλθον δε τα επτά έτη της ευθηνίας α εγένοντο εν τη γη Αιγύπτου

41:54  και ήρξατο τα επτά έτη του λιμού έρχεσθαι καθά είπεν Ιωσήφ και εγένετο λιμός εν πάση τη γη εν δε πάση τη γη Αιγύπτου ήσαν άρτοι

41:55  και επείνασε πάσα η γη Αιγύπτου έκραξε δε ο λαός προς Φαραώ περί άρτων είπε δε Φαραώ πάσι τοις Αιγυπτίοις πορεύεσθε προς Ιωσήφ και ο αν είπε υμίν ποιήσατε

41:56  και ο λιμός ην επί προσώπου πάσης της γης ανέωξε δε Ιωσήφ πάντας τους σιτοβολώνας και επώλει πάσι τοις Αιγυπτίοις

41:57  και πάσαι αι χώραι ήλθον εις Αίγυπτον αγοράζειν προς Ιωσήφ επεκράτησε γαρ ο λιμός εν πάση τη γη

Chapter 42

42:1  ιδών δε Ιακώβ ότι έστι σίτου πράσις εν Αιγύπτω είπε προς τους υιούς αυτού ινατί ραθυμείτε

42:2  ιδού ακήκοα ότι έστι σίτος εν Αιγύπτω κατάβητε εκεί και πρίασθε ημίν μικρά βρώματα ίνα ζώμεν και μη αποθάνωμεν

42:3  κατέβησαν δε οι αδελφοί Ιωσήφ οι δέκα πριάσθαι σίτον εξ Αιγύπτου

42:4  τον δε Βενιαμίν τον αδελφόν Ιωσήφ ουκ απέστειλε μετά των αδελφω αυτού είπε γαρ μή ποτε συμβή αυτώ μαλακία

42:5  ήλθον δε οι υιοί Ισραήλ αγοράζειν μετά των ερχομένων ην γαρ ο λιμός εν γη Χαναάν

42:6  Ιωσήφ δε ην ο άρχων της γης ούτος επώλει παντί τω λαώ της γης ελθόντες δε οι αδελφοί Ιωσήφ προσεκύνησαν αυτώ επί πρόσωπον επί την γην

42:7  ιδών δε Ιωσήφ τους αδελφούς αυτού επέγνω και ηλλοτριούτο απ΄ αυτών και ελάλησεν αυτοίς σκληρά και είπεν αυτοίς πόθεν ήκατε οι δε είπαν εκ γης Χαναάν αγοράσαι βρώματα

42:8  επέγνω δε Ιωσήφ τους αδελφούς αυτού αυτοί δε ουκ επέγνωσαν αυτόν

42:9  και εμνήσθη Ιωσήφ των ενυπνίων αυτού ων είδεν αυτός και είπεν αυτοίς κατάσκοποί εστε κατανοήσαι τα ίχνη της χώρας ήκατε

42:10  οι δε είπαν ουχί κύριε οι παίδές σου ήλθομεν πρίασθαι βρώματα

42:11  πάντες εσμέν υιοί ενός ανθρώπου ειρηνικοί εσμέν ουκ εισίν οι παίδές σου κατάσκοποι

42:12  είπε δε αυτοίς ουχί αλλά τα ίχνη της γης ήλθετε ιδείν

42:13  οι δε είπαν δώδεκα εσμέν οι παίδές σου αδελφοί εν γη Χαναάν και ιδού ο νεώτερος ημών μετά του πατρός ημών σήμερον ο δε έτερος ουχ υπάρχει

42:14  είπε δε αυτοίς Ιωσήφ τούτό εστιν ο είρηκα υμίν λέγων ότι κατάσκοποί εστε

42:15  εν τούτω φανείσθε νη την υγίειαν Φαραώ ου μη εξέλθητε εντεύθεν εάν μη ο αδελφός υμών ο νεώτερος έλθη ώδε

42:16  αποστείλατε εξ υμών ένα και λάβετε τον αδελφόν υμών υμείς δε απάχθητε έως του φανερά γενέσθαι τα ρήματα υμών ει αληθεύετε η ου ει δε μη νη την υγίειαν Φαραώ η μην κατάσκοποί εστε

42:17  και έθετο αυτούς εν φυλακή ημέρας τρεις

42:18  είπε δε αυτοίς τη ημέρα τη τρίτη τούτο ποιήσατε και ζήσεσθε τον θεόν γαρ εγώ φοβούμαι

42:19  ει ειρηνικοί εστέ αδελφός υμών κατασχεθήτω εις εν τη φυλακή αυτοί δε βαδίσατε και απαγάγετε τον αγορασμόν της σιτοδοσίας υμών

42:20  και τον αδελφόν υμών τον νεώτερον αγάγετε προς με και πιστευθήσονται τα ρήματα υμών ει δε μη αποθανείσθε εποίησαν δε ούτως

42:21  και είπεν έκαστος προς τον αδελφόν αυτού ναι εν αμαρτίαις γαρ εσμέν περί του αδελφού ημών ότι υπερείδομεν την θλίψιν της ψυχής αυτού ότε κατεδέετο ημών και ουκ εισηκούσαμεν αυτού και ένεκεν τούτου επήλθεν εφ΄ ημάς η θλίψις αύτη

42:22  αποκριθείς δε Ρουβήν είπεν αυτοίς ουκ ελάλησα υμίν λέγων μη αδικήσητε το παιδάριον και ουκ εισηκούσατέ μου και ιδού το αίμα αυτού εκζητείται

42:23  αυτοί δε ουκ ήδεισαν ότι ακούει Ιωσήφ ο γαρ ερμηνευτής αναμέσον αυτών ην

42:24  αποστραφείς δε απ΄ αυτών έκλαυσεν Ιωσήφ και πάλιν προσήλθε προς αυτούς και είπεν αυτοίς και έλαβε τον Συμεών απ΄ αυτών και έδησεν αυτόν εναντίον αυτών

42:25  ενετείλατο δε Ιωσήφ εμπλήσαι τα αγγεία αυτών σίτου και αποδούναι το αργύριον αυτών εκάστω εις τον σάκκον αυτού και δούναι αυτοίς επισιτισμόν εις την οδόν και εγενήθη αυτοίς ούτως

42:26  και επιθέντες τον σίτον επί τους όνους αυτών απήλθον εκείθεν

42:27  λύσας δε εις τον μάρσιππον αυτού δούναι χορτάσματα τοις όνοις αυτού ου κατέλυσαν και είδε τον δεσμόν του αργυρίου αυτού και ην επάνω του στόματος του μαρσίππου

42:28  και είπε τοις αδελφοίς αυτού απεδόθη μοι το αργύριον και ιδού τούτο εν τω μαρσίππω μου και εξέστη η καρδία αυτών και εταράχθησαν προς αλλήλους λέγοντες τι τούτο εποίησεν ο θεός ημίν

42:29  ήλθον δε προς Ιακώβ τον πατέρα αυτών εις γην Χαναάν και απήγγειλαν αυτώ πάντα τα συμβάντα αυτοίς λέγοντες

42:30  λελάληκεν ο άνθρωπος ο κύριος της γης προς ημάς σκληρά και έθετο ημάς εν φυλακή ως κατασκοπεύοντας την γην

42:31  είπαμεν δε αυτώ ειρηνικοί εσμέν ουκ εσμέν κατάσκοποι

42:32  δώδεκα αδελφοί εσμέν υιοί του πατρός ημών ο εις ουχ υπάρχει ο δε μικρότερος μετά του πατρός ημών σήμερον εν γη Χαναάν

42:33  είπε δε ημίν ο άνθρωπος ο κύριος της γης εν τούτω γνώσομαι ότι ειρηνικοί εστέ αδελφόν υμών άφετε ένα ώδε μετ΄ εμού τον δε αγορασμόν της σιτοδοσίας του οίκου υμών λαβόντες απέλθετε

42:34  και αγάγετε προς με τον αδελφόν υμών τον νεώτερον και γνώσομαι ότι ου κατάσκοποί εστε αλλ΄ ότι ειρηνικοί εστέ και τον αδελφόν υμών αποδώσω υμίν και τη γη εμπορεύεσθε

42:35  εγένετο δε εν τω κατακενούν αυτούς τους σάκκους αυτών και ην εκάστου ο δεσμός του αργυρίου εν τω σάκκω αυτών και είδον τους δεσμούς του αργυρίου αυτών αυτοί και ο πατήρ αυτών και εφοβήθησαν

42:36  είπε δε αυτοίς Ιακώβ ο πατήρ αυτών εμέ ητεκνώσατε Ιωσήφ ουκ έστι Συμεών ου έστι και τον Βενιαμίν λήψεσθε επ΄ εμέ εγένετο ταύτα πάντα

42:37  είπε δε Ρουβήν τω πατρί αυτόυ λέγων τους δύο υιούς μου απόκτεινον εάν μη αγάγω αυτόν προς σε δος αυτόν εις την χείρά μου καγώ ανάξω αυτόν προς σε

42:38  ο δε είπεν ου καταβήσεται ο υιός μου μεθ΄ υμών ότι ο αδελφός αυτού απέθανε και αυτός μόνος καταλέλειπται και συμβήσεται αυτόν μαλακισθήναι εν τη οδώ η αν πορεύσηθε και κατάξετέ μου το γήρας μετά λύπης εις άδου

Chapter 43

43:1  ο δε λιμός ενίσχυσεν επί της γης

43:2  εγένετο δε ηνίκα συνετέλεσαν καταφαγείν τον σίτον ον ήνεγκαν εξ Αιγύπτου και είπεν αυτοίς ο πατήρ αυτών πάλιν πορευθέντες πριάσθε ημίν μικρά βρώματα

43:3  είπε δε αυτώ Ιούδας λέγων διαμαρτυρία μεμαρτύρηται ημίν ο άνθρωπος ο κύριος της γης λέγων ουκ όψεσθε το πρόσωπόν μου εάν μη ο αδελφός υμών ο νεώτερος μεθ΄ υμών ελθη

43:4  ει μεν ουν αποστέλλης τον αδελφόν ημών μεθ΄ ημών καταβησόμεθα και αγοράσομέν σοι βρώματα

43:5  ει δε μη αποστέλλης τον αδελφόν ημών μεθ΄ ημών ου πορευσόμεθα ο γαρ άνθρωπος είπεν ημίν λέγων ουκ όψεσθέ μου το πρόσωπον εάν μη ο αδελφός υμών ο νεώτερος μεθ΄ υμών η

43:6  είπε δε Ισραήλ τι εκακοποιήσατε με αναγγείλαντες τω ανθρώπω ότι έστιν υμίν αδελφός

43:7  οι δε είπαν ερωτών επηρώτησεν ημάς ο άνθρωπος και την γενεάν ημών λέγων ει έτι ο πατήρ υμών ζη και ει έστιν υμίν αδελφός και απηγγείλαμεν αυτώ κατά την επερώτησιν ταύτην μη είδομεν ότι ερεί ημίν αγάγετε τον αδελφόν υμών

43:8  είπε δε Ιούδας προς Ισραήλ τον πατέρα αυτού απόστειλον το παιδάριον μετ΄ εμού και αναστάντες πορευσόμεθα ίνα ζώμεν και μη αποθάνωμεν και ημείς και συ και η αποσκευή ημών

43:9  εγώ εκδέχομαι αυτόν εκ χειρός μου ζήτησον αυτόν εάν μη αγάγω αυτόν προς σε και στήσω αυτόν εναντίον σου ημαρτηκώς έσομαι εις σε πάσας τας ημέρας

43:10  ει μη γαρ εβραδύναμεν ήδη αν υπεστρέψαμεν δις

43:11  είπε δε αυτοίς Ισραήλ ο πατήρ αυτών ει ούτως εστί τούτο ποιήσατε λάβετε από των καρπών της γης εν τοις αγγείοις υμών και καταγάγετε τω ανθρώπω δώρα της ρητίνης και του μέλιτος και θυμίαμα και στάκτην και τερέβινθον και κάρυα

43:12  και το αργύριον δισσόν λάβετε εν ταις χερσίν υμών και το αργύριον το αποστραφέν εν τοις μαρσίπποις υμών αποστρέψατε μεθ΄ υμών μή ποτε αγνόημά εστι

43:13  και τον αδελφόν υμών λάβετε και αναστάντες κατάβητε προς τον άνθρωπον

43:14  ο δε θεός μου δώη υμίν χάριν εναντίον του ανθρώπου και αποστείλαι τον αδελφόν υμών τον ένα και τον Βενιαμίν εγώ μεν γαρ καθάπερ ητέκνωμαι ητέκνωμαι

43:15  λαβόντες δε οι άνδρες τα δώρα ταύτα και το αργύριον διπλούν έλαβον εν ταις χερσίν αυτών και τον Βενιαμίν και αναστάντες κατέβησαν εις Αίγυπτον και έστησαν εναντίον Ιωσήφ

43:16  είδε δε Ιωσήφ αυτούς και τον Βενιαμίν τον αδελφόν αυτού τον ομομήτριον και είπε τω επί της οικίας αυτού εισάγαγε τους ανθρώπους εις την οικίαν και σφάξον θύματα και ετοίμασον μετ΄ εμού γαρ φάγονται οι άνθρωποι άρτους την μεσημβρίαν

43:17  εποίησε δε ο άνθρωπος καθά είπεν Ιωσήφ και εισήγαγε τους ανθρώπους εις τον οίκον Ιωσήφ

43:18  ιδόντες δε οι άνδρες ότι εισήχθησαν εις τον οίκον Ιωσήφ είπαν διά το αργύριον το αποστραφέν εν τοις μαρσίπποις ημών την αρχήν ημείς εισαγόμεθα του συκοφαντήσαι ημάς και επιθέσθαι ημίν του λαβείν ημάς εις παίδας και τους όνους ημών

43:19  προσελθόντες δε προς τον άνθρωπον τον επί του οίκου του Ιωσήφ ελάλησαν αυτώ εν τω πυλώνι του οίκου

43:20  λέγοντες δεόμεθα κύριε κατέβημεν την αρχήν πρίασθαι βρώματα

43:21  εγένετο δε ηνίκα ήλθομεν εις το καταλύσαι και ηνοίξαμεν τους μαρσίππους ημών και τόδε το αργύριον εκάστου εν τω μαρσίππω αυτού το αργύριον ημών εν σταθμώ απεστρέψαμεν νυν εν ταις χερσίν ημών

43:22  και αργύριον έτερον ηνέγκαμεν μεθ΄ εαυτών αγοράσαι βρώματα ουκ οίδαμεν τις ενέβαλε το αργύριον εις τους μαρσίππους ημών

43:23  είπε δε αυτοίς ίλεως υμίν μη φοβείσθε ο θεός υμών και ο θεός των πατέρων υμών έδωκεν υμίν θησαυρούς εν τοις μαρσίπποις υμών και το αργύριον υμών ευδοκιμούν απέχω και εξήγαγε προς αυτούς τον Σιμεών

43:24  και ήνεγκεν ύδωρ νίψαι τους πόδας αυτών και έδωκε χορτάσματα τοις όνοις αυτών

43:25  ητοίμασαν δε τα δώρα έως του ελθείν εις Ιωσήφ μεσημβρίας ήκουσαν γαρ ότι εκεί μέλλει αριστάν

43:26  εισήλθε δε Ιωσήφ εις την οικίαν και προσήνεγκαν αυτώ τα δώρα α είχον εν ταις χερσίν αυτών εις τον οίκον και προσεκύνησαν αυτώ επί πρόσωπον επί την γην

43:27  ηρώτησε δε αυτούς πως έχετε και είπεν αυτοίς ει υγιαίνει ο πατήρ υμών ο πρεσβύτης ον είπατε έτι ζη

43:28  οι δε είπαν υγιαίνει ο παις σου ο πατήρ ημών έτι ζη και είπεν ευλογητός ο άνθρωπος εκείνος τω θεώ και κύψαντες προσεκύνησαν αυτώ

43:29  αναβλέψας δε τοις οφθαλμοίς αυτού είδε Βενιαμίν τον αδελφόν αυτού τον ομομήτριον και είπεν ούτος ο αδελφός υμών ο νεώτερος ον είπατε προς με αγαγείν και είπεν ο θεός ελεήσαι σε τέκνον

43:30  εταράχθη δε Ιωσήφ συνεστρέφετο γαρ τα έντερα αυτού επί τω αδελφώ αυτού και εζήτει κλαύσαι εισελθών δε εις το ταμείον έκλαυσεν εκεί

43:31  και νιψάμενος το πρόσωπον εξελθών ενεκρατεύσατο και είπε παράθετε άρτους

43:32  και παρέθηκαν αυτώ μόνω και αυτοίς καθ΄ εαυτούς και τοις Αιγυπτίοις τοις συνδειπνούσι μετ΄ αυτού καθ΄ εαυτούς ου γαρ εδύναντο οι Αιγύπτιοι συνεσθίειν μετά των Εβραίων άρτους βδέλυγμα γαρ έστι τοις Αιγυπτίοις

43:33  εκάθισαν δε εναντίον αυτού ο πρωτότοκος κατά τα πρέσβεια αυτού και ο νεώτερος κατά την νεότητα αυτού εξίσταντο δε οι άνθρωποι έκαστος προς τον αδελφόν αυτού

43:34  ήραν δε μερίδας παρ΄ αυτού προς αυτούς εμεγαλύνθη δε η μερίς Βενιαμίν παρά τας μερίδας πάντων πενταπλασίως προς τας εκείνων έπιον δε και εμεθύσθησαν μετ΄ αυτού

Chapter 44

44:1  και ενετείλατο Ιωσήφ τω επί της οικίας αυτού λέγων πλήσατε τους μαρσίππους των ανθρώπων βρωμάτων όσα αν δύνωνται άραι και εμβάλετε εκάστου το αργύριον επί του στόματος του μαρσίππου

44:2  και το κόνδυ μου το αργυρούν εμβάλετε εις τον μαρσίππον του νεωτέρου και την τιμήν του σίτου αυτού εγενήθη δε κατά το ρήμα Ιωσήφ καθώς είπε

44:3  τοπρωϊ διέφαυσε και οι άνθρωποι απεστάλησαν αυτοί και οι όνοι αυτών

44:4  εξελθόντων δε αυτών την πόλιν ουκ απέσχον μακράν και Ιωσήφ είπε τω επί της οικίας αυτού αναστάς επιδίωξον οπίσω των ανθρώπων και καταλήψη αυτούς και ερείς αυτοίς τι ότι ανταπεδώκατε πονηρά αντί καλών ινατί εκλέψατέ μου το κόνδυ το αργυρούν

44:5  ου τούτό εστιν εν ω πίνει ο κύριός μου αυτός δε οιωνισμώ οιωνίζεται εν αυτώ πονηρά συνετελέσασθε α πεποιήκατε

44:6  ευρών δε αυτούς είπεν αυτοίς κατά τα ρήματα ταύτα

44:7  οι δε είπαν αυτώ ινατί λαλεί ο κύριος κατά τα ρήματα ταύτα μη γένοιτο τοις παισί σου ποιήσαι κατά το ρήμα τούτο

44:8  ει το μεν αργύριον ο εύρομεν εν τοις μαρσίπποις ημών απεστρέψαμεν προς σε εκ γης Χαναάν πως αν κλέψαιμεν εκ του οίκου του κυρίου σου αργύριον η χρυσίον

44:9  παρ΄ ω αν ευρεθή το κόνδυ των παίδων σου αποθνησκέτω και ημείς δε εσόμεθα παίδες τω κυρίω υμών

44:10  ο δε είπε και νυν ως λέγετε ούτως έσται παρ΄ ω αν ευρεθή το κόνδυ έσται μου παις υμείς δε έσεσθε καθαροί

44:11  και έσπευσαν και καθείλαν έκαστος τον μαρσίππον αυτού επί την γην και ήνοιξαν έκαστος τον μαρσίππον αυτού

44:12  ηρεύνησε δε από του πρεσβυτέρου αρξάμενος έως ήλθεν επί τον νεώτερον και εύρε το κόνδυ εν τω μαρσίππω του Βενιαμίν

44:13  και διέρρηξαν τα ιμάτια αυτών και επέθηκαν έκαστος τον μαρσίππον αυτού επί τον όνον αυτού και επέστρεψαν εις την πόλιν

44:14  εισήλθε δε Ιούδας και οι αδελφοί αυτού προς Ιωσήφ έτι αυτού όντος εκεί και έπεσαν εναντίον αυτού επί την γην

44:15  είπε δε αυτοίς Ιωσήφ τι το πράγμα τούτο εποιήσατε ουκ οίδατε ότι οιωνισμώ οιωνιείται ο άνθρωπος οίος εγώ

44:16  είπε δε Ιούδας τι αντερούμεν τω κυρίω η τι λαλήσομεν η τι δικαιωθώμεν ο θεός δε εύρε την αδικίαν των παίδων σου ιδού εσμέν οικέται τω κυρίω ημών και ημείς και παρ΄ ω ευρέθη το κόνδυ

44:17  είπε δε Ιωσήφ μη μοι γένοιτο ποιήσαι το ρήμα τούτο ο άνθρωπος παρ΄ ω ευρέθη το κόνδυ αυτός έσται μου παις υμείς δε ανάβητε μετά σωτηρίας προς τον πατέρα υμών

44:18  εγγίσας δε αυτώ Ιούδας είπε δέομαι κύριε λαλήσατω ο παις σου εναντίον σου και μη θυμωθής τω παιδί σου ότι συ ει μετά Φαραώ

44:19  κύριε συ ηρώτησας τους παίδάς σου λέγων ει έχετε πατέρα η αδελφόν

44:20  και είπαμεν τω κυρίω έστιν ημίν πατήρ πρεσβύτερος και παιδίον γήρους νεώτερον αυτώ και ο αδελφός αυτού απέθανεν αυτός δε μόνος υπελείφθη τη μητρί αυτού ο δε πατήρ αυτόν ηγάπησεν

44:21  είπας δε τοις παισί σου καταγάγετε αυτόν προς με και επιμελούμαι αυτού

44:22  και είπαμεν τω κυρίω ου δυνήσεται το παιδίον καταλιπείν τον πατέρα αυτού εάν δε καταλίπη τον πατέρα αποθανείται

44:23  συ δε είπας τοις παισί σου εάν μη καταβή ο αδελφός υμών ο νεώτερος μεθ΄ υμών ου προσθήσεσθε ιδείν το πρόσωπόν μου

44:24  εγένετο δε ηνίκα ανέβημεν προς τον παίδά σου πατέρα ημών απηγγείλαμεν αυτώ τα ρήματα του κυρίου ημών

44:25  είπε δε ο πατήρ ημών βαδίσατε πάλιν και αγοράσατε ημίν μικρά βρώματα

44:26  ημείς δε είπαμεν ου δυνησόμεθα καταβήναι αλλ΄ ει μεν ο αδελφός ημών ο νεώτερος καταβαίνει μεθ΄ ημών καταβησόμεθα ου γαρ δυνησόμεθα ιδείν το πρόσωπον του ανθρώπου του αδελφού ημών του νεωτέρου μη όντος μεθ΄ ημών

44:27  είπε δε ο πατήρ ημών ο παις σου προς ημάς υμείς γινώσκετε ότι δύο έτεκέ μοι η γυνή

44:28  και εξήλθεν ο εις απ΄ εμού και είπατέ ότι θηριόβρωτος γέγονε και ουκ ίδον αυτόν άχρι νυν

44:29  εάν ουν λάβητε και τούτον εκ του προσώπου μου και συμβή αυτώ μαλακία εν τη οδώ και κατάξετέ μου το γήρας μετά λύπης εις άδου

44:30  νυν ουν εάν εισπορεύωμαι εις τον παίδά σου πατέρα δε ημών και το παιδίον μη η μεθ΄ ημών η δε ψυχή αυτού εκκρέμαται εκ της τούτου ψυχής

44:31  και έσται εν τω ιδείν αυτόν μη ον το παιδίον μεθ΄ ημών τελευτήσει και κατάξουσιν οι παίδές σου το γήρας του παιδός σου πατρός δε ημών μετά λυπης εις άδου

44:32  ο γαρ παις σου εκδέδεκται το παιδίον παρά του πατρός μου λεγων εάν μη αγάγω αυτόν προς σε ημαρτηκώς έσομαι προς τον πατέρα πάσας τας ημέρας

44:33  νυν ουν παραμενώ σοι παις αντί του παιδίου οικέτης του κυρίου μου το δε παιδίον αναβήτω μετά των αδελφών αυτού

44:34  πως γαρ αναβήσομαι προς τον πατέρα του παιδίου μη όντος μεθ΄ ημών ίνα μη ίδω τα κακά α ευρήσει τον πατέρα μου

Chapter 45

45:1  και ουκ ηδύνατο Ιωσήφ ανέχεσθαι πάντων των παρεστηκότων αυτώ αλλ΄ είπεν εξαποστείλατε πάντας απ΄ εμού και ου παρήστηκει ουδείς τω Ιωσήφ ηνίκα ανεγνωρίζετο τοις αδελφοίς αυτού

45:2  και αφήκε φωνήν μετά κλαυθμού ήκουσαν δε πάντες οι Αιγύπτιοι και ακουστόν εγένετο εις τον οίκον Φαραώ

45:3  είπε δε Ιωσήφ προς τους αδελφούς αυτού εγώ ειμι Ιωσήφ έτι ο πατήρ μου ζη και ουκ ηδύναντο οι αδελφοί αποκριθήναι αυτώ εταράχθησαν γαρ

45:4  είπε δε Ιωσήφ προς τους αδελφούς αυτού εγγίσατε προς με και ήγγισαν και είπεν εγώ ειμι Ιωσήφ ο αδελφός υμών ον απέδοσθε εις Αίγυπτον

45:5  νυν ουν μη λυπείσθε μηδέ σκληρόν υμίν φανήτω ότι απέδοσθε με ώδε εις γαρ ζωήν απέστειλε με ο θεός έμπροσθεν υμών

45:6  τούτο γαρ δεύτερον έτος λιμός επί της γης και έτι λοιπά πέντε έτη εν οις ουκ έστιν αροτρίασις ουδέ αμητός

45:7  απέστειλε γαρ με ο θεός έμπροσθεν υμών υπολείπεσθαι υμίν κατάλειμμα επί της γης και εκθρέψαι υμίν κατάλειψιν μεγάλην

45:8  νυν ουν ουχ υμείς με απεστάλκατε ώδε αλλ΄ ο θεός και εποίησέ με ως πατέρα Φαραώ και κύριον παντός του οίκου αυτού και άρχοντα πάσης γης Αιγύπτου

45:9  σπεύσαντες ουν ανάβητε προς τον πατέρα μου και είπατε αυτώ τάδε λέγει ο υιός σου Ιωσήφ εποίησε με ο θεός κύριον πάσης της γης Αιγύπτου κατάβηθι ουν προς με και μη μείνης

45:10  και κατοικήσεις εν γη Γεσέμ και έση εγγύς μου συ και οι υιοί σου και οι υιοί των υιών σου τα πρόβατά σου και οι βόες σου και όσα σοι εστί

45:11  και εκθρέψω σε εκεί έτι γαρ πέντε έτη λιμός ίνα μη εκτριβής συ και οι υιοί σου και πάντα τα υπάρχοντά σου

45:12  ιδού οι οφθαλμοί υμών βλέπουσι και οι οφθαλμοί Βενιαμίν του αδελφού μου ότι το στόμα μου το λαλούν προς υμάς

45:13  απαγγείλατε ουν τω πατρί μου πάσαν την δόξαν μου την εν Αιγύπτω και όσα είδετε και ταχύναντες καταγάγετε τον πατέρα μου ώδε

45:14  και επιπεσών επί τον τράχηλον Βενιαμίν του αδελφού αυτού έκλαυσεν επ΄ αυτώ και Βενιαμίν έκλαυσεν επί τω τραχήλω αυτού

45:15  και καταφιλήσας πάντας τους αδελφούς αυτού έκλαυσεν επ΄ αυτοίς και μετά ταύτα ελάλησαν οι αδελφοί αυτού προς αυτόν

45:16  και διεβοήθη η φωνή εις τον οίκον Φαραώ λέγοντες ήκασιν οι αδελφοί Ιωσήφ εχάρη δε Φαραώ και η θεραπεία αυτού

45:17  είπε δε Φαραώ τω Ιωσήφ είπον τοις αδελφοίς σου τούτο ποιήσατε γεμίσατε τα φορεία υμών και απέλθετε εις γην Χαναάν

45:18  και αναλαβόντες τον πατέρα υμών και τα υπάρχοντα υμών ήκετε προς με και δώσω υμίν πάντων των αγαθών Αιγύπτου και φάγεσθε τον μυελόν της γης

45:19  συ δε έντειλαι ταύτα λαβείν αυτοίς αμάξας εκ γης Αιγύπτου τοις παιδίοις υμών και ταις γυναιξίν υμών και αναλαβόντες τον πατέρα υμών παραγίνεσθε

45:20  και μη φείσησθε τοις οφθαλμοίς των σκευών υμών τα γαρ πάντα αγαθά Αιγύπτου υμίν έσται

45:21  εποίησαν δε ούτως οι υιοί Ισραήλ έδωκε δε Ιωσήφ αυτοίς αμάξας κατά τα ειρημένα υπό Φαραώ του βασιλέως και έδωκεν αυτοίς επισιτισμόν εις την οδόν

45:22  και πάσιν έδωκε δισσάς στολάς τω δε Βεναιμίν έδωκε τριακοσίους χρυσούς και πέντε εξαλλασσούσας στολάς

45:23  και τω πατρί αυτού απέστειλε κατά τα αυτά και δέκα όνους αίροντας από πάντων των αγαθών Αιγύπτου και δέκα ημιόνους αιρούσας άρτους τω πατρί αυτού εις την οδόν

45:24  εξαπέστειλε δε Ιωσήφ τους αδελφούς αυτού και επορεύθησαν και είπεν αυτοίς μη οργίζεσθε εν τη οδώ

45:25  και ανέβησαν εξ Αιγύπτου και ήλθον εις γην Χαναάν προς Ιακώβ τον πατέρα αυτών

45:26  και ανήγγειλαν αυτώ λέγοντες ότι ο υιός σου Ιωσήφ ζη και αυτός άρχει πάσης γης Αιγύπτου και εξέστη τη διανοία Ιακώβ ου γαρ επίστευσεν αυτοίς

45:27  ελάλησαν δε αυτώ πάντα τα ρηθέντα υπό Ιωσήφ όσα είπεν αυτοίς ιδών δε τας αμάξας ας απέστειλεν Ιωσήφ ώστε αναλαβείν αυτόν ανεζωπύρησε το πνεύμα Ιακώβ του πατρός αυτών

45:28  είπε δε Ισραήλ μέγα μοι εστιν ει έτι Ιωσήφ ο υιός μου ζη πορευθείς όψομαι αυτόν προ του αποθανείν με

Chapter 46

46:1  απάρας δε Ισραήλ και πάντα τα αυτού ήλθεν επί το φρέαρ του όρκου και έθυσε θυσίαν τω θεώ του πατρός αυτού Ισαάκ

46:2  είπε δε ο θεός τω Ισραήλ εν οράματι της νυκτός ειπών Ιακώβ Ιακώβ ο δε είπε τι εστίν

46:3  ο δε λέγει αυτώ εγώ ειμι ο θεός των πατέρων σου μη φοβού καταβήναι εις Αίγυπτον εις γαρ έθνος μέγα ποιήσω σε εκεί

46:4  και εγώ καταβήσομαι μετά σου εις Αίγυπτον και εγώ αναβιβάσω σε εις τέλος και Ιωσήφ επιβαλεί τας χείρας αυτού επί τους οφθαλμούς σου

46:5  ανέστη δε Ιακώβ από του φρέατος του όρκου και ανέλαβον οι υιοί Ισραήλ Ιακώβ τον πατέρα αυτών και την αποσκευήν και τας γυναίκας αυτών επί τας αμάξας ας απέστειλεν Ιωσήφ άραι αυτόν

46:6  και αναλαβόντες τα υπάρχοντα αυτών και πάσαν την κτήσιν ην εκτήσαντο εν γη Χαναάν εισήλθον εις Αίγυπτον Ιακώβ και παν το σπέρμα αυτού μετ΄ αυτού

46:7  υιοί και υιοί των υιών αυτού μετ΄ αυτού θυγατέρες και θυγατέρες των θυγατέρων αυτού και παν το σπέρμα αυτού ήγαγεν εις Αίγυπτον

46:8  ταύτα δε τα ονόματα των υιών Ισραήλ των εισελθόντων εις Αίγυπτον άμα Ιακώβ τω πατρί αυτών Ιακώβ και οι υιοί αυτού πρωτότοκος Ιακώβ Ρουβήν

46:9  υιοί δε Ρουβήν Ενώχ και Φαλλού Ασρών και Χαρμί

46:10  υιοί δε Συμεών Ιεμουήλ και Ιαμίν και Αωδ και Αχίν και Σαάρ και Σαούλ υιός της Χανανίτιδος

46:11  υιοί δε Λευί Γηρσών και καάθ και Μεραρί

46:12  υιοί δε Ιούδα Ηρ και Αυνάν και Σηλών και Φαρές και Ζαρά απεθανον δε Ηρ και Αυνάν εν γη Χαναάν εγένοντο δε υιοί Φαρές Εσρών και Ιεμουήλ

46:13  υιοί δε Ισσάχαρ Θωλά και Φουά και Ασούμ και Σαμβράν

46:14  υιοί δε Ζαβουλών Σερέδ και Αλλών και Αχοήλ

46:15  ούτοι υιοί Λείας ους εγέννησε τω Ιακώβ εν Μεσοποταμία της Συρίας και Δίναν την θυγατέρα αυτού πάσαι αι ψυχαί υιοί και θυγατέρες τριάκοντα τρεις

46:16  υιοί δε Γαδ Σαφών και Αγγίς και Σαυνίς και Θασοβάν και Αηδής και Αορηδής και Αροηλής

46:17  υιοί δε Ασήρ Ιεμνά Ιεσσουά και Ιεούλ και Βαρία και Σαρά αδελφή αυτών υιοί δε Βαρία Χοβώρ και Μελχιήλ

46:18  ούτοι υιοί Ζελφάς ην έδωκε Λάβαν Λεία τη θυγατρί αυτού η έτεκε τούτους τω Ιακώβ δεκαέξ ψυχάς

46:19  υιοί δε Ραχήλ γυναικός Ιακώβ Ιωσήφ και Βενιαμίν

46:20  εγένοντο δε υιοί Ιωσήφ εν γη Αιγύπτου ους έτεκεν αυτώ Ασενέθ θυγάτηρ Πετεφρή ιερέως Ηλιουπόλεως τον Μανασσή και τον Εφραίμ εγένοντο δε υιοί Μανασσή ους έτεκεν αυτώ η παλλακή η Σύρα τον Μαχίρ Μαχίρ δε εγέννησε τον Γαλαάδ υιοί δε Εφραίμ αδελφού Μανασσή Σουταλαάμ και Ταάμ υιοί δε Σουταλαάμ Εδέμ

46:21  υιοί δε Βενιαμίν Βαλά και Βοχώρ και Ασβή Γηρά και Νοεμάν και Αγχίς Ρως και Μανφίν και Οφιμιν Γηρά δε εγέννησε τον Αράδ

46:22  ούτοι υιοί Ραχήλ ους έτεκε τω Ιακώβ πάσαι αι ψυχαί δεκαοκτώ

46:23  υιοί δε Δαν Ασώμ

46:24  και υιοί Νεφθαλίμ Ασιήλ και Γωυνί και Ισσαάρ και Σελλήμ

46:25  ούτοι υιοί Βαλάς ην έδωκε Λάβαν Ραχήλ τη θυγατρί αυτού η έτεκε τούτους τω Ιακώβ πάσαι αι ψυχαί επτά

46:26  πάσαι δε αι ψυχαί αι εισελθούσαι μετά Ιακώβ εις Αίγυπτον οι εξελθόντες εκ των μηρών αυτού χωρίς των γυναικών υιών Ιακώβ πάσαι ψυχαί εξηκονταέξ

46:27  υιοί δε Ιωσήφ οι γενόμενοι αυτώ εν γη Αιγύπτου ψυχαί εννέα πάσαι ψυχαί οίκου Ιακώβ αι εισελθούσαι μετά Ιακώβ εις Αίγυπτον ψυχαί εβδομηκονταπέντε

46:28  τον δε Ιούδαν απέστειλεν έμπροσθεν αυτού προς Ιωσήφ συναντήσαι αυτώ καθ΄ Ηρώων πόλιν εις γην Ραμεσσή

46:29  ζεύξας δε Ιωσήφ τα άρματα αυτού ανέβη εις συνάντησιν Ισραήλ τω πατρί αυτού καθ΄ Ηρώων πόλιν και οφθείς αυτώ επέπεσεν επί τον τράχηλον αυτού και έκλαυσε κλαυθμώ πλείονι

46:30  και είπεν Ισραήλ προς Ιωσήφ αποθανούμαι από του νυν επεί εώρακα το πρόσωπόν σου έτι γαρ συ ζης

46:31  είπε δε Ιωσήφ προς τους αδελφούς αυτού αναβάς απαγγελώ τω Φαραώ και ερώ αυτώ οι αδελφοί μου και ο οίκος του πατρός μου οι ήσαν εν γη Χαναάν ήκασι προς με

46:32  οι δε άνδρες εισί ποιμένες άνδρες γαρ κτηνοτρόφοι ήσαν και τα κτήνη και τους βόας και πάντα τα αυτών αγηόχασιν

46:33  εάν ουν καλέση υμάς Φαραώ και είπη τι έργον υμών εστίν

46:34  ερείτε άνδρες κτηνοτρόφοι εσμέν οι παίδές σου εκ παιδός έως του νυν και ημείς και οι πατέρες ημών ίνα κατοικήσητε εν γη Γεσέμ Αραβίας βδέλυγμα γαρ Αιγυπτίοις πας ποιμήν προβάτων

Chapter 47

47:1  ελθών δε Ιωσήφ απήγγειλε τω Φαραώ λέγων ο πατήρ μου και οι αδελφοί μου και τα κτήνη και οι βόες αυτών και πάντα τα αυτών ήλθον εκ γης Χαναάν και ιδού εισίν εν τη γη Γεσέμ

47:2  από δε των αδελφών αυτού παρέλαβε πέντε άνδρας και έστησεν αυτούς εναντίον Φαραώ

47:3  και είπε Φαραώ τοις αδελφοίς Ιωσήφ τι το έργον υμών οι δε είπαν τω Φαραώ ποιμένες προβάτων οι παίδές σου και ημείς και οι πατέρες ημών

47:4  είπαν δε Φαραώ παροικείν εν τη γη ήκομεν ου γαρ εστι νομή τοις κτήνεσι των παίδων σου ενίσχυσε γαρ ο λιμός εν γη Χαναάν νυν ουν κατοικήσομεν οι παίδές σου εν γη Γεσέμ

47:5  και είπε Φαραώ προς Ιωσήφ λέγων ο πατήρ σου και οι αδελφοί σου ήκασι προς σε

47:6  ιδού η γη Αιγύπτου εναντίον σου εστίν εν τη βελτίστη γη κατοίκισον τον πατέρα σου και τους αδελφούς σου κατοικείτωσαν εν γη Γεσέμ ει δε επίστη ότι εισίν εν αυτοίς άνδρες δυνατοί κατάστησον αυτούς άρχοντας των εμών κτηνών

47:7  εισήγαγε δε Ιωσήφ Ιακώβ τον πατέρα αυτού και έστησεν αυτόν εναντίον Φαραώ και ηυλόγησεν Ιακώβ τον Φαραώ

47:8  είπε δε Φαραώ τω Ιακώβ πόσα έτη ημερών της ζωής σου

47:9  και είπεν Ιακώβ τω Φαραώ αι ημέραι των ετών της ζωής μου ας παροικώ εκατόν τριάκοντα έτη μικραί και πονηραί γεγόνασιν αι ημέραι των ετών της ζωής μου ουκ αφίκοντο εις τας ημέρας των ετών της ζωής των πατέρων μου ας ημέρας παρώκησαν

47:10  και ευλογήσας Ιακώβ τον Φαραώ εξήλθεν απ΄ αυτού

47:11  και κατώκισεν Ιωσήφ τον πατέρα αυτού και τους αδελφούς αυτού και έδωκεν αυτοίς κατάσχεσιν εν γη Αιγύπτω εν τη βελτίστη γη εν τη γη Ραμεσσή καθά προσέταξε Φαραώ

47:12  και εσιτομέτρει Ιωσήφ τω πατρί αυτού και τοις αδελφοίς αυτού και παντί τω οίκω του πατρός αυτού σίτον κατά σώμα

47:13  σίτος δε ουκ ην εν πάση τη γη ενίσχυσε γαρ ο λιμός σφόδρα εξέλιπε δε η γη Αιγύπτου και η γη Χαναάν από του λιμού

47:14  συνήγαγε δε Ιωσήφ παν το αργύριον το ευρεθέν εν γη Αιγύπτου και εν γη Χαναάν του σίτου ου ηγόραζον και εσιτομέτρει αυτοίς και εισήνεγκεν Ιωσήφ παν το αργύριον εις τον οίκον Φαραώ

47:15  και εξέλιπε παν το αργύριον εκ γης Αιγύπτου και εκ γης Χαναάν ήλθον δε πάντες οι Αιγύπτιοι προς Ιωσήφ λέγοντες δος ημίν άρτους και ινατί αποθνήσκομεν εναντίον σου εκλέλοιπε γαρ το αργύριον ημών

47:16  είπε δε αυτοίς Ιωσήφ φέρετε τα κτήνη υμών και δώσω υμίν άρτους αντί των κτηνών υμών ει εκλέλοιπε το αργύριον

47:17  ήγαγον δε τα κτήνη αυτών προς Ιωσήφ και έδωκεν αυτοίς Ιωσήφ άρτους αντί των ίππων και αντί των προβάτων και αντί των βοών και αντί των όνων και εξέθρεψεν αυτούς εν άρτοις αντί πάντων των κτηνών αυτών εν τω ενιαυτώ εκείνω

47:18  εξήλθε δε το έτος εκείνο και ήλθον προς αυτόν εν τω έτει τω δευτέρω και είπαν αυτώ μή ποτε εκτριβώμεν από του κυρίου ημών ει γαρ εκλέλοιπε το αργύριον και τα υπάρχοντα και τα κτήνη προς σε τον κύριον και ουχ υπολέλειπται ημίν εναντίον του κυρίου ημών αλλ΄ η το ίδιον σώμα και η γη ημών

47:19  ίνα ουν μη αποθάνωμεν εναντίον σου και η γη ερημωθή κτήσαι ημάς και την γην ημών αντί άρτων και εσόμεθα ημείς και η γη ημών παίδες τω Φαραώ δος σπέρμα ίνα σπείρωμεν και ζώμεν και μη αποθάνωμεν και η γη ουκ ερημωθήσεται

47:20  και εκτήσατο Ιωσήφ πάσαν την γην των Αιγυπτίων τω Φαραώ απέδοντο γαρ οι Αιγύπτιοι την γην αυτών τω Φαραώ επεκράτησε γαρ αυτών ο λιμός και εγένετο η γη τω Φαραώ

47:21  και τον λαόν κατεδουλώσατο αυτώ εις παίδας απ΄ άκρων ορίων Αιγύπτου έως των άκρων

47:22  χωρίς της γης των ιερέων μόνον ουκ εκτήσατο ταύτην Ιωσήφ εν δόσει γαρ έδωκε δόμα τοις ιερεύσι Φαραώ και ήσθιον την δόσιν ην έδωκεν αυτοίς Φαραώ διά τούτο ουκ απέδοντο την γην αυτών

47:23  είπε δε Ιωσήφ πάσι τοις Αιγυπτίοις ιδού κέκτημαι υμάς και την γην υμών σήμερον τω Φαραώ λάβετε εαυτοίς σπέρμα και σπείρατε την γην

47:24  και έσται τα γεννήματα αυτής και δώσετε το πέμπτον μέρος τω Φαραώ τα δε τέσσαρα μέρη έσται υμίν αυτοίς εις σπέρμα τη γη και εις βρώσιν υμίν και πάσι τοις εν τοις οίκοις υμών

47:25  και είπαν σέσωκας ημάς εύρομεν χάριν εναντίον του κυρίου ημών και εσόμεθα παίδες τω Φαραώ

47:26  και έθετο αυτοίς Ιωσηφ εις πρόσταγμα έως της ημέρας ταύτης επί γης Αιγύπτου τω Φαραώ αποπεμπτούν χωρίς της γης των ιερέων μόνον η ουκ ην τω Φαραώ

47:27  κατώκησε δε Ισραήλ εν γη Αιγύπτω επί γης Γεσέμ και εκληρονομηθήσαν επ΄ αυτής και ηυξήθησαν και επληθύνθησαν σφόδρα

47:28  επέζησε δε Ιακώβ εν γη Αιγύπτου δεκαεπτά έτη και εγένοντο αι ημέραι Ιακώβ ενιαυτών της ζωής αυτού εκατόν τεσσαρακονταεπτά έτη

47:29  ήγγισαν δε αι ημέραι Ισραήλ του αποθανείν και εκάλεσε τον υιόν αυτού Ιωσήφ και είπεν αυτώ ει εύρηκα χάριν εναντίον σου υπόθες την χείρά σου υπό τον μηρόν μου και ποιήσεις επ΄ εμέ ελεημοσύνην και αλήθειαν του μη θάψαι με εν Αιγύπτω

47:30  αλλά κοιμηθήσομαι μετά των πατέρων μου και αρείς με εξ Αιγύπτου και θάψεις με εν τω τάφω αυτών ο δε είπεν εγώ ποιήσω κατά το ρήμά σου

47:31  είπε δε αυτώ όμοσόν μοι και ώμοσεν αυτώ και προσεκύνησεν Ισραήλ επί το άκρον της ράβδου αυτού

Chapter 48

48:1  εγένετο δε μετά τα ρήματα ταύτα και απήγγελη τω Ιωσήφ ότι ο πατήρ σου ενοχλείται και αναλαβών τους δύο υιούς αυτού τον Μανασσή και τον Εφραίμ ήλθε προς Ιακώβ

48:2  απηγγέλη δε τω Ιακώβ λέγοντες ιδού ο υιός σου Ιωσήφ έρχεται προς σε και ενισχύσας Ισραήλ εκάθισεν επί την κλίνην

48:3  και είπεν Ιακώβ τω Ιωσήφ ο θεός μου ώφθη μοι εν Λούζα εν γη Χαναάν και ευλόγησε με

48:4  και είπέ μοι ιδού εγώ αυξανώ σε και πληθυνώ σε και ποιήσω σε εις συναγωγάς εθνών και δώσω σοι την γην ταύτην και τω σπέρματί σου μετά σε εις κατάσχεσιν αιώνιον

48:5  νυν ουν οι δύο υιοί σου οι γενόμενοί σοι εν γη Αιγύπτω προ του με ελθείν προς σε εις Αίγυπτον εμοί εισιν Εφραίμ και Μανασσή ως Ρουβήν και Συμεών έσονταί μοι

48:6  τα δε έκγονα α εάν γεννήσης μετά ταύτα σοι έσονται επί τω ονόματι των αδελφών αυτών κληθήσονται εν τοις εκείνων κλήροις

48:7  εγώ δε ηνίκα ηρχόμην εκ Μεσοποταμίας της Συρίας απέθανε Ραχήλ η μήτηρ σου εν γη Χαναάν εγγίζοντός μου κατά τον ιππόδρομον Χαβραθά της γης προ του ελθείν Εφραθά και κατώρυξα αυτήν εν τη οδώ του ιπποδρόμου αύτη έστι Βηθλεέμ

48:8  ιδών δε Ισραήλ τους υιούς Ιωσήφ είπε τίνες σοι ούτοι

48:9  είπε δε Ιωσήφ τω πατρί αυτού υιοί μου εισίν ους έδωκέ μοι ο θεός ενταύθα και είπεν Ιακώβ προσάγαγέ μοι αυτούς ίνα ευλογήσω αυτούς

48:10  οι δε οφθαλμοι Ισραήλ εβαρύνθησαν από του γήρους και ουκ ηδύνατο βλέπειν και ήγγισεν αυτούς προς αυτόν και εφίλησεν αυτούς και περιέλαβεν αυτούς

48:11  και είπεν Ισραήλ προς Ιωσήφ ιδού του προσώπου σου ουκ εστερήθην και ιδού έδειξέ μοι ο θεός και το σπέρμα σου

48:12  και εξήγαγεν αυτούς Ιωσήφ εκ των γονάτων αυτού και προσεκύνησαν αυτώ επί πρόσωπον επί της γης

48:13  λαβών δε Ιωσήφ τους δύο υιός αυτού τον τε Εφραίμ εν τη δεξιά εξ αριστερών δε Ισραήλ τον δε Μανασσή εν τη αριστερά εκ δεξιών δε Ισραήλ και ήγγισεν αυτούς αυτώ

48:14  εκτείνας δε Ισραήλ την χείρα την δεξιάν επέθηκεν επί την κεφαλήν Εφραίμ ούτος δε ην ο νεώτερος και την αριστεράν επί την κεφαλήν Μανασσή εναλλάξ τας χείρας

48:15  και ευλόγησεν αυτούς και είπεν ο θεός ω ευηρέστησαν οι πατέρες μου ενώπιον αυτού Αβραάμ και Ισαάκ ο θεός ο τρέφων με εκ νεότητος μου έως της ημέρας ταύτης

48:16  ο άγγελος ο ρυόμενός με εκ πάντων των κακών ευλογήσαι τα παιδία ταύτα και επικληθήσεται αυτοίς το όνομά μου και το όνομα των πατέρων μου Αβραάμ και Ισαάκ και πληθυνθείησαν εις πλήθος πολύ επί της γης

48:17  ιδών δε Ιωσήφ ότι επέβαλεν ο πατήρ αυτού την χείρα την δεξιάν αυτού επί την κεφαλήν Εφραίμ βαρύ αυτώ κατεφάνη και αντελάβετο Ιωσήφ της χειρός του πατρός αυτού αφελείν αυτήν από της κεφαλής Εφραίμ επί την κεφαλήν Μανασσή

48:18  είπε δε Ιωσήφ τω πατρί αυτού ουχ ούτως πάτερ ούτος γαρ ο πρωτότοκος επίθες την δεξιάν σου επί την κεφαλήν αυτού

48:19  και ουκ ηθέλησεν αλλ΄ είπεν οίδα τέκνον οίδα και ούτος έσται εις λαόν και ούτος υψωθήσεται αλλ΄ ο αδελφός αυτού ο νεώτερος μείζων αυτού έσται και το σπέρμα αυτού έσται εις πλήθος εθνών

48:20  και ευλόγησεν αυτούς εν τη ημέρα εκείνη λέγων εν υμίν ευλογηθήσεται Ισραήλ λέγοντες ποιήσαι σε ο θεός ως Εφραίμ και ως Μανασσή και έθηκε τον Εφραίμ έμπροσθεν του Μανασσή

48:21  είπε δε Ισραήλ τω Ιωσήφ ιδού εγώ αποθνήσκω και έσται ο θεός μεθ΄ υμών και αποστρέψει υμάς εις την γην των πατέρων υμών

48:22  εγώ δε δίδωμί σοι Σίκιμα εξαίρετον υπέρ τους αδελφούς σου ην έλαβον εκ χειρός Αμμορραίων εν μαχαίρα μου και τόξω

Chapter 49

49:1  εκάλεσε δε Ιακώβ τους υιούς αυτού και είπε συνάχθητε ίνα εγώ αναγγείλω υμίν τι απαντήσει υμίν επ΄ εσχάτου των ημερών

49:2  συνάχθητε και ακούσατε υιοί Ιακώβ ακούσατε Ισραήλ του πατρός υμών

49:3  Ρουβήν πρωτότοκός μου συ ισχύς μου και αρχή τέκνων μου σκληρός φέρεσθαι και σκληρός αυθάδης

49:4  εξύβρισας ως ύδωρ μη εκζέσης ανέβης γαρ επί την κοίτην του πατρός σου τότε εμίανας την στρωμνήν ου ανέβης

49:5  Συμεών και Λευί αδελφοί συνετέλεσαν αδικίαν εξ αιρέσεως αυτών

49:6  εις βουλήν αυτών μη έλθη ψυχή μου και επί τη συστάσει αυτών μη ερείσαι τα ήπατά μου ότι εν τω θυμώ αυτών απέκτειναν ανθρώπους και εν τη επιθυμία αυτών ενευροκόπησαν ταύρον

49:7  επικατάρατος ο θυμός αυτών ότι αυθάδης και η μήνις αυτών ότι εσκληρύνθη διαμεριώ αυτούς εν Ιακώβ και διασπερώ αυτούς εν Ισραήλ

49:8  Ιούδα σε αινέσαισαν οι αδελφοί σου αι χείρές σου επί νώτου των εχθρών σου προσκυνήσουσί σε οι υιοί του πατρός σου

49:9  σύμνος λέοντος Ιούδα εκ βλαστού υιέ μου ανέβης αναπεσών εκοιμήθης ως λέων και ως σκύμνος τις εγερεί αυτόν

49:10  ουκ εκλείψει άρχων εξ Ιούδα και ηγούμενος εκ των μηρών αυτού έως αν έλθη τα αποκείμενα αυτώ και αυτός προσδοκία εθνών

49:11  δεσμεύων προς άμπελον τον πώλον αυτού και τη έλικι τον πώλον της όνου αυτού πλυνεί εν οίνω την στολήν αυτού και εν αίματι σταφυλής την περιβολήν αυτού

49:12  χαροποιοί οι οφθαλμοί αυτού από οίνου και λευκοί οι οδόντες αυτού η γάλα

49:13  Ζαβουλών παράλιος κατοικήσει και αυτός παρ΄ όρμον πλοίων και παρατενεί έως Σιδώνος

49:14  Ισσάχαρ το καλόν επεθύμησεν αναπαυόμενος αναμέσον των κλήρων

49:15  και ιδών την ανάπαυσιν ότι καλή και την γην ότι πίων υπέθηκε τον ώμον αυτού εις το πονείν και εγενήθη ανήρ γεωργός

49:16  Δαν κρινεί τον λαόν αυτού ωσεί και μία φυλή εν Ισραήλ

49:17  και γενηθήτω Δαν όφις εφ΄ οδού εγκαθήμενος επί τρίβου δάκνων πτέρναν ίππου και πεσείται ο ιππεύς εις τα οπίσω

49:18  την σωτηρίαν περιμένων κυρίου

49:19  Γαδ πειρατήριον πειρατεύσει αυτόν αυτός δε πειρατεύσει αυτόν κατά πόδας

49:20  Ασήρ πίων αυτού ο άρτος και αυτός δώσει τρυφήν άρχουσι

49:21  Νεφθαλείμ στέλεχος ανειμένον επιδιδούς εν τω γενήματι κάλλος

49:22  υιός ηυξημένος Ιωσήφ υιός ηυξημένος ζηλωτός υιός μου νεώτερος προς με ανάστρεψον

49:23  εις ον διαβουλευόμενοι ελοιδόρουν και ενείχον αυτώ κύριοι τοξευμάτων

49:24  και συνετρίβη μετά κράτους τα τόξα αυτών και εξελύθη τα νεύρα βραχιόνων χειρών αυτών διά χείρα δυνάστου Ιακώβ εκείθεν ο κατισχύσας Ισραήλ παρά θεού του πατρός σου

49:25  και εβοήθησέ σοι ο θεος ο εμός και ευλόγησέ σε ευλογίαν ουρανού άνωθεν και ευλογίαν γης εχούσης πάντα είνεκεν ευλογίας μαστών και μήτρας

49:26  ευλογίας πατρός σου και μητρός σου υπερίσχυσεν υπέρ ευλογίας ορεών μονίμων και επ΄ ευλογίαις θινών αιωνίων έσονται επί κεφαλής Ιωσήφ και επί κορυφής ων ηγήσατο αδελφών

49:27  Βενιαμίν λύκος άρπαξ το πρωϊνόν έδεται έτι και εις το εσπέρας διαδώσει τροφήν

49:28  πάντες ούτοι υιοί Ιακώβ δώδεκα και ταύτα ελάλησεν αυτοίς ο πατήρ αυτών και ευλόγησεν αυτούς έκαστον κατά την ευλογίαν αυτού ευλόγησεν αυτούς

49:29  και είπεν αυτοίς εγώ προστίθεμαι προς τον εμόν λαόν θαψατέ με μετά των πατέρων μου εν τω σπηλαίω ο εστιν εν τω αγρώ Εφρών του Χετταίου

49:30  εν τω σπηλαίω τω διπλώ τω απέναντι Μαμβρή εν γη Χαναάν ο εκτήσατο Αβραάμ το σπήλαιον παρά Εφρών του Χετταίου εν κτήσει μνημείου

49:31  εκεί έθαψαν Αβραάμ και Σάρραν την γυναίκα αυτού και εκεί έθαψαν Ισαάκ και Ρεβέκκαν την γυναίκα αυτού και εκεί έθαψα Λείαν

49:32  εν κτήσει του αγρού και του σπηλαίου του όντος εν αυτώ το παρά των υιών Χετ

49:33  και κατέπαυσεν Ιακώβ επιτάσσων τοις υιοίς αυτού και εξάρας τους πόδας αυτού επί την κλίνην εξέλιπε και προσετέθη προς τον λαόν αυτού

Chapter 50

50:1  και επιπεσών Ιωσήφ επί πρόσωπον του πατρός αυτού έκλαυσεν επ΄ αυτώ και εφίλησεν αυτόν

50:2  και προσέταξεν Ιωσήφ τοις παισίν αυτού τοις ενταφιασταίς ενταφιάσαι τον πατέρα αυτού και ενεταφίασαν οι ενταφιασταί τον Ισραήλ

50:3  και επλήρωσαν αυτού τεσσαράκοντα ημέρας ούτως γαρ καταριθμούνται αι ημέραι της ταφής και επένθησεν αυτόν Αίγυπτος εβδομήκοντα ημέρας

50:4  επεί δε παρήλθον αι ημέραι του πένθους ελάλησεν Ιωσήφ προς τους δυνάστας Φαραώ λέγων ει εύρον χάριν εναντίον υμών λαλήσατε εις τα ώτα Φαραώ λέγοντες

50:5  ο πατήρ μου ώρκισέ με προ του τελευτήσαι αυτόν λέγων εν τω μνημείω ω ώρυξα εμαυτώ εν γη Χαναάν εκεί με θάψεις νυν ουν αναβάς θάψω τον πατέρα μου και επανελεύσομαι

50:6  και είπε Φαραώ τω Ιωσήφ ανάβηθι θάψον τον πατέρα σου καθάπερ ώρκισέ σε

50:7  και ανέβη Ιωσήφ θάψαι τον πατέρα αυτού και συνανέβησαν μετ΄ αυτού πάντες οι παίδες Φαραώ και οι πρεσβύτεροι του οίκου αυτού και πάντες οι πρεσβύτεροι της γης Αιγύπτου

50:8  και πάσα η πανοικία Ιωσήφ και οι αδελφοί αυτού και πάσα η οικία η πατρική αυτού και την συγγένεια αυτού και τα πρόβατα και τους βόας υπελίποντο εν γη Γεσέμ

50:9  και συνανέβησαν μετ΄ αυτού και άρματα και ιππείς και εγένετο η παρεμβολή μεγάλη σφόδρα

50:10  και παρεγένοντο εφ΄ άλωνα Ατάδ ο εστι πέραν του Ιορδάνου και εκόψαντο αυτόν κοπετόν μέγαν και ισχυρόν σφόδρα και εποίησε το πένθος τω πατρί αυτού επτά ημέρας

50:11  και είδον οι κάτοικοι της γης Χαναάν το πένθος επί άλωνι Ατάδ και είπαν πένθος μέγα τούτό εστι τοις Αιγυπτίοις διά τούτο εκάλεσαν το όνομα του τόπου εκείνου πένθος Αιγύπτου ο εστι πέραν του Ιορδάνου

50:12  και εποίησαν αυτώ ούτως οι υιοί αυτού καθώς ενετείλατο αυτοίς

50:13  και ανέλαβον αυτόν οι υιοί αυτού εις γην Χαναάν και έθαψαν αυτόν εις το σπήλαιον το διπλούν ο εκτήσατο Αβραάμ το σπήλαιον εν κτήσει μνημείου παρά Εφρών του Χετταίου κατέναντι Μαμβρή

50:14  και υπέστρεψεν Ιωσήφ εις Αίγυπτον αυτός και οι αδελφοί αυτού και πάντας οι συναναβάντες θάψαι τον πατέρα αυτού

50:15  ιδόντες δε οι αδελφοί Ιωσήφ ότι τέθνηκεν ο πατήρ αυτών είπαν μή ποτε μνησικακήση ημίν Ιωσήφ και ανταπόδομα ανταποδώ ημίν πάντα τα κακά α ενεδειξάμεθα αυτώ

50:16  και παραγενόμενοι προς Ιωσήφ είπαν ο πατήρ σου ώρκισε προ του τελευτήσαι αυτόν λέγων

50:17  ούτως είπατε Ιωσήφ άφες αυτοίς την αδικίαν και την αμαρτίαν αυτών ότι πονηρά σοι ενεδείξαντο και νυν δέξαι την αδικίαν των θεραπόντων του θεού του πατρός σου και έκλαυσεν Ιωσήφ λαλούντων αυτών προς αυτόν

50:18  και ελθόντες προς αυτόν είπαν ίδε ημείς σοι οικέται

50:19  και είπεν αυτοίς Ιωσήφ μη φοβείσθε του γαρ θεού ειμι εγώ

50:20  υμείς εβουλεύσασθε κατ΄ εμού εις πονηρά ο δε θεός εβουλεύσατο περί εμού εις αγαθά όπως αν γένηται ως σήμερον ίνα διατραφή λαός πολύς

50:21  και είπεν αυτοίς μη φοβείσθε εγώ διαθρέψω υμάς και τας οικίας υμών και παρεκάλεσεν αυτούς και ελάλησεν αυτών εις την καρδίαν

50:22  και κατώκησεν Ιωσήφ εν Αιγύπτω αυτός και οι αδελφοί αυτού και πάσα η πανοικία του πατρός αυτού και έζησεν Ιωσήφ έτη εκατόν δέκα

50:23  και είδεν Ιωσήφ Εφραίμ παιδία έως τρίτης γενεάς και οι υιοί Μαχείρ του υιόυ Μανασσή ετέχθησαν επί μηρών Ιωσήφ

50:24  και είπεν Ιωσήφ τοις αδελφοί αυτού λέγων εγώ αποθνήσκω επισκοπή δε επισκέψεται υμάς ο θεός και ανάξει υμάς εκ της γης ταύτης εις την γην ην ώμοσε ο θεός τοις πατράσιν ημών Αβραάμ Ισαάκ και Ιακώβ

50:25  και ώρκισεν Ιωσήφ τους υιούς Ισραήλ λέγων εν τη επισκοπή η επισκέψηται ο θεός υμάς και συνανοίσετε τα οστά μου εντεύθεν μεθ΄ υμών

50:26  και ετελεύτησεν Ιωσήφ ετών εκατόν δέκα και έθαψαν αυτόν και έθηκαν εν τη σορώ εν Αιγύπτω