Kaz - Psalms

Chapter 1

1:1  Мынадай адам шынымен бақытты:Ол құдайсыздар кеңесіне бармайды,Күнәкарлар жолымен де жүрмейді,Мазақтаушылармен бірге отырмайды.

1:2  Қайта, ол Жаратқанның тәліміне қуанады,Күні-түні сол туралы ойланады.

1:3  Ол су жағасындағы ағашқа ұқсайды:Сол мерзімінде жемісін береді,Жапырақтары кеуіп те сембейді,Не істесе де, ол табысқа жетеді.

1:4  Ал құдайсыздарда солай болмайды,Олар жел ұшырған қабыққа ұқсайды,

1:5  Құдай сотында ақтала алмайды,Әділдер қауымында орны болмайды.

1:6  Әділдің қамын Жаратқан ойлайды,Ал құдайсыздың ізі де қалмайды.

Chapter 2

2:1  Неге халықтар жатыр бас көтеріп,Ұлттар іске аспайтын жоспарлар құрып?

2:2  Жаратқан мен Оның қойған патшасынаӘлемнің патшалары қарсы тұрып,Әкімдер кеңесіп жатыр бірігіп:

2:3  «Бізге салған шынжырларын сындырып,Бұғауларынан құтылайық лақтырып!»

2:4  Көктегі тағында отырған Құдай күледі,Солардың ойларын Жаратқан келекелейді,

2:5  Содан ашулана зекіп, тіл қатады,Қаһар шашып, зәрелерін ұшырады:

2:6  «Киелі тауым Сионда Мен ӨзімОсы патшамды тағайындаған едім!»

2:7  Паш етейін Жаратқанның жарлығын:«Рухани ұлымсың, — деді Ол маған.— (Өзіңді патшалыққа тағайындап)Мен бүгінгі күні Әке болдым саған.

2:8  Менен сұра, сонда иелігіңе сеніңХалықтарды мәңгілікке беремін,Шартарапты қол астыңа өткіземін.

2:9  Сен жауларды темір таяқпен ұрасың.Лақтырып сындырғандай қыш ыдыстарын,Талқандап құртасың өз қиқарлықтарын».

2:10  Енді, патшалар, ақылға келіңдер,Әлемнің билері, шындықты түсініңдер!

2:11  Жаратқан Иені терең қастерлеңдер,Қуана бой ұрып қызмет етіңдер!Һәм дірілдеп күнәдан шошыныңдар,

2:12  Ұлының аяғын сүйіп бағыныңдар!Әйтпесе Ол кәрленіп, көздеріңді құртпақ,Ашуы лезде жалындай лауламақ.Ал Оған сенгендер бақытты болмақ.

Chapter 3

3:1  (Дәуіттің жыры. Ол Дәуіттің өз ұлы Абессаломнан қашып жүрген кезіне арналған.)

3:2  Уа, Ием, жауларым сонша көбейді,Көп адам маған қарсы көтерілді.

3:3  Жұрт: «Құдай құтқармайды сол кісіні»Деп қатты күйзелтеді жан дүниемді.

3:4  Ал, Ием, алдымдағы қалқаным Сенсің,Даңққа бөлеп, беделімді көтересің.

3:5  Жаратқанға дауыстап жалынам,Ол жауап береді киелі тауынан.

3:6  Орныма жатып, ұйықтаймын бейқам,Содан оянып, тұрамын қайтадан,Себебі мені қорғайды Жаратқан.

3:7  Мен қорықпаймын өзіме жан-жақтанҚарсы шыққан мыңдаған жауларымнан.

3:8  Уа, Ием, көтеріліп қарсы тұрсаңшы,О, Құдайым, мені құтқарсаңшы!Сен жағынан ұрып күллі жауларымды,Күшінен айырасың сол зұлымдарды.

3:9  Уа, Жаратқан, Құтқарушымыз Сенсің,Батаңды төге гөр халқыңа Өзіңнің.

Chapter 4

4:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, ішекті аспаптардың сүйемелдеуімен айтылатын Дәуіттің жыры.)

4:2  Уа, Құдай, мені ақтаушы Өзіңсің,Сиынғанымда Сен құлақ сала гөр.Мені қысымшылықтан азат еттің,Қазір де рақыммен құлақ түре гөр.

4:3  Әй, пенделер, сендер абыройымдыҚашанғы қорлап төге бермексіңдер?Жақсы көріп құр сөз бен бос істерді,Қашанғы өтірікке ермексіңдер?

4:4  Біліңдер: Жаратқан әділді таңдады,Жалбарынсам, Ием құлақ асады.

4:5  Ашуланғанда күнә жасамаңдар,Төсекте жатқанда ойланып-толғаныңдар,Жүрек түкпірін тексеріп, тынығыңдар!

4:6  Жаратқанға лайықты тарту арнаңдар,Оған сенім артып, мойынсұныңдар!

4:7  «Кім бізге жақсылық жасар?» деп сұрап,Күдік келтіреді көптеген кісілер.Уа, Жаратқан, жылы шыраймен қарап,Бет-жүзіңнің нұрын бізге төге гөр.

4:8  Молайса нан менен жүзім шырыны,Саған сенбейтіндер масаттанады.Менің жүрегімді Өзің шаттандырдың,Соншама зор қуанышқа толтырдың.

4:9  Уа, Жаратқан, мен төсегіме жатыпҰйықтаймын енді қаннен-қаперсіз,Өйткені Өзің маған бердің сыйлапТыныш өмірді қауіп-қатерсіз.

Chapter 5

5:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, сыбызғылардың сүйемелдеуімен айтылатын Дәуіттің жыры.)

5:2  Уа, Жаратқан Ием, сөзіме құлақ түре гөр,Қасіретті ойларыма көңіл бөле гөр,

5:3  Құлақ салсаңшы дауысыма зар жылаған,О, Патшам, Құдайым менің, сиынамын Саған.

5:4  Уа, Ием, ертеңгісін ести гөр дауысымды,Таң ата алдыңа келіп, күтемін жауабыңды.

5:5  Себебі Сен, Құдайым, зұлымдықты құптамайсың,Жамандық атаулыны қасыңа жолатпайсың.

5:6  Мақтаншақтар тұра алмас көз алдыңда Сенің,Заңсыздық істейтіндердің бәрін жек көресің.

5:7  Өтірік айтқандардың көзін құртып жібересің,Уа, Ием, Сен қанішер, опасыздан жиренесің.

5:8  Ал мен мол рақымыңның арқасындаӨзіңнің киелі үйіңе кіремін,Қасиетті ғибадатханаңның алдындаӨзіңді терең қастерлеп бас иемін.

5:9  О, Ием, мені Өзіңнің тура жолыңменЖауларыма бола бастап алып жүрші,Жолыңды Өзің маған белгілегенАлдымнан анықтап, тегістеп берші.

5:10  Себебі жауларымның сөздерінде жоқ шындық,Жүректерінде ағыл-тегіл мол зұлымдық,Арандары олардың көрдей ашық,Майда тілдерімен айтады жалғандық.

5:11  Уа, Құдайым, үкімдерін шығаршы,Құрған тұзақтарына өздерін құлатшы,Мол күнәлары үшін қуып шықшы,Өйткені олар Саған қарсы шықты.

5:12  Өзіңе үміт артқандар шаттансын,Лайым қуана мадақтап ән салсын.Өзіңді сүйгендер Сені айтып мақтансын,Олардың бәрін Сен қолдап-қорғайсың.

5:13  Уа, Ием, Сен әділдерді жарылқайсың,Рақымыңмен қалқан іспетті қоршайсың.

Chapter 6

6:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, сегіз ішекті жетігеннің сүйемелдеуімен айтылатын Дәуіттің жыры.)

6:2  Уа, Ием, маған ызаланып сөге көрме,Қаһарланып мені жазалай көрме.

6:3  Әлсізбін, о, Ием, рақымды бола гөр,Дірілдеген денемді сауықтыра гөр.

6:4  Жан дүнием қатты арпалысады,Жол бересің, уа, Ием, бұған қашанғы?

6:5  Я, Ием, қайтып, жанымды құтқара гөр,Берік рақымыңмен аман сақтай гөр.

6:6  Өлгендер Сені естеріне алмас,Көрдегілер Сені мадақтамас.

6:7  Күрсіне ыңқылдап қатты шаршаймын,Түні бойы зар еңіреп жылаймын,Төсегімді көз жасыммен дымқылдаймын.

6:8  Осы қайғымнан көзім солып қалды,Көп жауыма бола көруден қалды.

6:9  Аулақ менен, бар зұлымдық жасайтындар!Ием құлақ түрді жылаған даусыма,

6:10  Жаратқан естіді жалынышымды,Иә, Ием қабылдайды мінажатымды.

6:11  Бар жауым үрейленіп масқаралансын,Кенеттен кері қайтып, қарабет болсын.

Chapter 7

7:1  (Бунямин руынан шыққан Құштың қылығы туралы Дәуіттің Жаратқан Иеге айтқан әні. Екпінді әуенмен айтылады.)

7:2  Уа, Құдай Ием, Сенен пана табам,Арашалай гөр мені қуғыншыларымнан.

7:3  Құтқарушым жоқ, жау мені быт-шыт қылады,Арыстандай паршалап, дал-дұлымды шығарады.

7:4  Уа, Құдай Ием, егер күнә істеген болсам,Яки қолыммен қылмыс жасаған болсам,

7:5  Бейбіт жолдасыма сатқындық жасағанНе дұшпанымды болсам себепсіз тонаған,

7:6  Онда жаулар мені қуып, ұстап алсын,Жанымды аяғымен жерге таптасын,Абыройымды топыраққа былғасын.

7:7  Уа, Жаратқан, қаһарлана көтеріле гөр,Жауларымның долдануына қарсы шыға гөр,Өзің бұйырғандай әділдік орната гөр,Мен үшін ендеше әрекеттене гөр.

7:8  Жиналып тұрсын халықтар айналаңа,Биіктен билік құршы қайтадан оларға.

7:9  Уа, Жаратқан, Сен халықтарды соттайсың,Мені ақтай гөр, Ием, әділ де адалмын.

7:10  Әділ Құдайым, жан дүниемізді сынайсың,Енді доғартсаңшы зұлымдардың сұмдығын,Әрі нығайтсаңшы әділдердің қорғанышын.

7:11  Алла Тағала мені қалқандай қорғайды,Шын жүректен адалды Ол аман сақтайды,

7:12  Құдай мәңгі әділ соттаушы болады,Тәңір күнде зұлымдарға ашуланады.

7:13  Егер адам бас тартпаса күнәсінен,Онда Құдай қайрайды өткір семсерін,Керіп, кезеніп дайындайды садағын,

7:14  Отқа қыздырады үшкір жебелерін,Сөйтіп даярлайды өлтіргіш қаруларын.

7:15  Міне, арамза адам зұлымдық ойлайды,Жан дүниесінде ол пәлені сақтайды,Содан өтіріктері оның туындайды.

7:16  Ол ор қазып, соны тереңдетіп дайындайды,Алайда сол тұзағына өзі кейін құлайды.

7:17  Осылай зұлымдығы өз басына келеді,Жауыздығы өзінің төбесіне түседі.

7:18  Жаратқанның әділдігін мадақтаймын,Алла Тағаланың есімін жырлаймын.

Chapter 8

8:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, ғаттық жетігеннің сүйемелдеуімен айтылатын Дәуіттің жыры.)

8:2  Уа, Жаратқан Тәңір, Иеміз біздің,Бүкіл дүниеде әйгілі ӨзіңніңСондай айбынды да даңқты есімің!Көктен биік мерейіңді өсірдің.

8:3  Балалардың, кішкене бөбектердіңАузымен Өзіңді дәріптетесің.Дұшпандарыңа бола солай істейсің,Қас жауыңды, кекшілді үндетпейсің.

8:4  Сенің қолыңнан шыққан аспаныңа,Өзің орнатқан ай мен жұлдыздарғаНазар аударған әрбір уақытымдаМынадай сұрақтар туады ойымда:

8:5  Өзің ескеретіндей адам сонша кім,Сен қамқорлайтындай адам баласы кім?

8:6  Оны көктегілерден сәл төмен қойдың,Құрмет, салтанатты оған тәждей сыйладың.

8:7  Сен адам баласын билеуші еттіңҚолыңнан шыққан бар жаратылысқа.Бәрін де оған бағындырып бердің:

8:8  Бүкіл ірілі-ұсақты малдарды да,Даладағы жабайы аңдарды да,

8:9  Самсаған құс пен судағы балықты,Теңіз ағыстарымен жүзгендердіТабыстадың Сен оның қол астына.

8:10  Уа, Жаратқан Тәңір, Иеміз біздің,Бүкіл дүниеде әйгілі ӨзіңніңСондай айбынды да даңқты есімің!

Chapter 9

9:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, «Ұлдың қазасы» әуенімен айтылатын Дәуіттің жыры.)

9:2  Уа, Жаратқан, шын жүректен Сені мадақтаймын,Жасаған кереметтеріңнің бәрін жариялаймын.

9:3  Ұдайы Саған қуанып шаттық ән шырқаймын,Уа, Хақ Тағала, есіміңді Сенің жырлаймын.

9:4  Жауларым шегініп, кері қарай бұрылады,Алдыңда сүрініп құлап, ойран да болады.

9:5  Себебі дауымда Сен мүддемді қорғадың,Тағыңда отырып әділ шешім шығардың.

9:6  Халықтарды сөгіп, зұлымдарды жоқ қылдың,Есімдерін мәңгілікке өшіріп тастадың.

9:7  Жау қару-жарағынан ада қалып, жойылды,Сен қиратқан қалалары із-түзсіз жоғалды.

9:8  Рас, Жаратқан Ие мәңгі билік жүргізеді,Ол өз тағын орнатып, төрелік етеді.

9:9  Иеміз адамзатқа әділ үкім айтады,Халықтарға ақиқат шешім шығарады.

9:10  Қаналғандарға Жаратқан пана болады,Қиын жағдайда зәулім қорған боп тұрады,

9:11  Сені шын білетіндер Саған сенім артады,Ием, тастап кетпейсің Өзіңе сиынғанды.

9:12  Сионда тұратын Жаратқанға ән шырқаңдар,Оның ғажап істерін бар ұлттарға айтыңдар!

9:13  Төгілген қанды ұмытпайтын Ол ескереді,Жәбір шеккеннің айқайына құлағын түреді.

9:14  Уа, Жаратқан Ие, маған рақым таныта гөр,Жек көрген жаулардан қиналғанымды байқай гөр,Ажалдың аранынан мені арашалай гөр.

9:15  Сонда қақпаларында Сион шаһарыныңӨз ұлылығыңды ұдайы марапаттаймын,Мені құтқарғаныңа қуана ән шырқаймын.

9:16  Басқа ұлттар қазған өз орларына құлады,Құрған қақпандарына өздері ұсталды.

9:17  Ием әділ үкім айтып, Өзін ашық танытты,Зұлымдар айлалы істерінің кесірін тартты.

9:18  Жамандық жасаушылар ажалға душар болады,Құдайды менсінбеген ұлттар соған тап болады.

9:19  Ал мұқтаж жан біржола ұмытылып кетпейді,Бейшараның үміті мүлдем зая кетпейді.

9:20  Уа, Ием, көтерілші, пенде жеңіп шықпасын,Халықтарға көз алдыңда үкім шығарылсын!

9:21  Жай пенде екендерін халықтар ұғып алсын,Оларды дірілдетіп қорқытсаң, о, Жаратқан!

9:22  Уа, Жаратқан Ие, неге менен алыстасың?Басыма күн туғанда неге жасырынасың?

9:23  Жарлыларды паңдана қудалайды зұлымдар,Өз айлалы істерінен ұсталсын сондайлар!

9:24  Арсыз жан құмарлығын тіпті мақтан етеді,Ашкөз де дандайсып Жаратқанды менсінбейді,

9:25  Зұлым тәкаппарланып, Тәңірге бет бұрмайды,Күллі ой-пікірінде «Құдай жоқ!» деп санайды.

9:26  Ұдайы іс-әрекеттері табыс келтіреді,Сенің сотың тым биікте, алыс боп көрінеді.Зұлым барлық дұшпанын келекелей береді.

9:27  «Шайқалта алмас мені еш нәрсе, — деп ойлайды, —Күллі ұрпақтарыма да пәле жоламайды».

9:28  Аузынан шыққандар: қарғыс, өтірік, жалғандық,Айтқандары түгелдей зорлық пен зұлымдық.

9:29  Аула артында тасада аңдып отырады,Бас салып тұтқиылдан, жазықсызды құртады.Қорғансыз жанға көз сүзіп, отырады қарап,

9:30  Тасадағы арыстандай тосады тығылып,Бейшара жарлыны ұстауға жатады аңдып,Байғұсқа бас салып, түсіреді торына тартып.

9:31  Шарасыз бейбақ жеңіліп, жерге құлап түседі,Жауының мықты тырнақтарына ілігеді.

9:32  Зұлым жан: «Құдай ұмытып кетті, — деп ойлайды, —Ол көзін жұмып, ешқашан назар аудармайды».

9:33  Уа, Жаратқан Ие, орныңнан көтеріле гөр,Құдайым, қол созып, қаналғанды ескере гөр!

9:34  Зұлымдар неліктен Құдайды қорлай алады?!«Жауапқа тартпайды» деп неге ойлай алады?!

9:35  Ал көрсеткен жәбірлерін Сен байқап келесің,Зорлықтарын бақылап, жазаларын бересің.Кедей Саған сенеді, жетімге де тірексің.

9:36  Сол сұрқия зұлымдардың қолдарын сындыршы,Сұмдық істерін тексеріп, із-түзсіз жоқ қылшы!

9:37  Жаратқан Ие мәңгі бақи Патша болады,Бойсұнбайтын ұлттар Оның елінен жоғалады.

9:38  Назар аударасың күшсіздердің аңсауына,Уа, Ием, құлақ салып, жігер бересің оларға,

9:39  Жетім мен қиналған жанның мүддесін қорғауға,Сұм пенденің оларды қайтып қорқытпауына!

Chapter 10

10:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған Дәуіттің жыры.)Ұдайы паналаймын Жаратқан Иені,Қалайша қорқытпақсыңдар былай деп мені:«Кәне, кетші ұшып тауыңа құс секілді!»

10:2  Сол зұлымдар садақ иіп, жебе тартуда,Тасадан дайын тұр адалдарды атуға.

10:3  Әділ жан не істейді, заңды негіз қираса?

10:4  Ал Жаратқан отырады көктегі тағында,Өзінің киелі ғибадатханасында,Иеміз бақылайды барлығын да,Сын көзбен қарайды адам баласына.

10:5  Жаратқан Ие әділдерді тексереді,Зұлым да зорлықшыл жандарды Ол жек көреді,

10:6  Залымдарға жаудырады жанған көмірдіӘрі жазалау үшін лаулаған күкіртті,Қоса жібереді күйдіріп өртейтін желді.

10:7  Иеміз әділ, Ол әділдікті сүйеді,Шыншыл жандар Оның бет-жүзін көреді.

Chapter 11

11:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, сегіз ішекті жетігеннің сүйемелдеуімен айтылатын Дәуіттің жыры.)

11:2  Уа, Жаратқан, құтқара гөр, әділдер қалмады,Адамзат арасынан адал атаулы жоғалды!

11:3  Әрбір жан жақындарына жалғандық айтады,Мүләйім жүзбен сөйлесіп, жағымпазданады.

11:4  Ием тілдерін олардың бөсіп мақтанатынТоқтата көрсін әрі жағымпаз ауыздарын.

11:5  «Тілімізбен жеңеміз, аузымыз өзіміздікі!Кім билік жүргізбек бізге?» деп олар көпіреді.

11:6  «Жарлылар жапа шегіп, кедейлер де күрсінеді,Енді орнымнан тұрамын! — дейді Жаратқан Ие, —Қауіптен қорғаймын Мен жәбір көргендерді».

11:7  Жаратқанның сөздері таза да сенімді,Жеті рет балқытылып тазарған күміс секілді.

11:8  Жаратқан Ие, қаналғандарды Сен қорғайсың,Сол арсыз ұрпақтан оларды мәңгі сақтайсың.

11:9  Ал зұлымдар әлі де емін-еркін жүреді,Адамдар арасында арсыздық дәріптеледі.

Chapter 12

12:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған Дәуіттің жыры.)

12:2  Уа, Жаратқан, қашанғы Сен мені ұмытпақсың?Мәңгілік пе бет-жүзіңді менен жасырмағың?

12:3  Қашанғы көңілім уайымға тола бермек,Жүрегім күн сайын қасіретке кенелмек?Дұшпаным қашанғы маған үстемдік жүргізбек?

12:4  Уа, Құдай Ием, назар аударып, құлақ сала гөр,Өлмейін, көзімді қайтадан жарқырата гөр.

12:5  Мен сенімімнен жалтарып, жауым шаттанбасын,Дұшпандарым «Жеңдік!» деп лепіре мақтанбасын.

12:6  Ал мен берік рақымыңа сенімімді артамын,Сенің құтқаруыңа шын жүректен қуанамын,Игілік жасаған Иеме әнімді айтамын.

Chapter 13

13:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған Дәуіттің жыры.)Ақылсыз адамдар «Құдай жоқ!» деп ойлайды,Әбден бұзылған олар жексұрындық жасайды,Әрі ешқайсысы да жақсылық жасамайды.

13:2  Жаратқан Ие көктен көз салады адамзатқа:«Ақылды біреу бар ма бет бұратын Құдайға?»Деп байқайды Ол.

13:3  Жоқ, бәрі тайып кетті теріс жолға,Әбден бұзылды бірігіп барлығы да.Жақсылық жасаушы ешкім жоқ, тіпті бір жан да.

13:4  Сұмдық жасайтындар ақылға келмес пе екен?Халқымды олар нан жегендей жалмап кеткен,Жаратқанға сиыну ойларына еш түспеген.

13:5  Ал оларды қорқыныш құрсаулайтын болады,Өйткені Құдай әділ ұрпаққа жар болады.

13:6  «Әй, зұлымдар, күлесіңдер жарлының ниетіне,Бірақ қолдап-қорғайды оны Жаратқан Ие!»

13:7  Құтқару Сионнан келсе екен Исраилге!Жаратқан өз халқын тұтқыннан азат еткенде,Жақыптың үрім-бұтағы қатты қуанады,Иә, Исраил халқы шат-шадыман болады!

Chapter 14

14:1  (Дәуіттің жыры.)Уа, Жаратқан, Сенің тұрағыңда кім тұра алады,Киелі тауыңда кімнің тұруына болады?

14:2  Сондай адам мінсіз жүріп әділдік істейді,Шын жүректен ақиқатты ғана сөйлейді,

14:3  Ешкімді уытты тілмен өсектемейді,Жолдасына ешбір зұлымдық істемейді,Жақынының арына дақ түсірмейді.

14:4  Арамза адамдарды ол еш жақтырмайды,Ал Иемізді қастерлейтінді ардақтайды,Өзіне қиын болса да, сөзін орындайды,

14:5  Мұқтажға қарыз бергенде өсімін алмайды,Пара алып жазықсыз жанды қараламайды.Мұны істеуші нық тұрып мәңгі шайқалмайды.

Chapter 15

15:1  (Дәуіттің насихат мінажаты.)Уа, Құдайым, сақтай гөр Өзің мені,Баспана етемін жалғыз Сені!

15:2  Жаратқанға былай деймін: «Сен Иемсің,Сенен бөлек жоқ ешбір игілігім!»

15:3  Ұлы жандар — Саған бағышталғандар,Маған өте ұнайды елде олар.

15:4  Ал бөтен тәңірлердің жолын қуғандар:Қасіретке молынан ұшырамақ олар.Тәңірсымақтарға құрбандық шалмаймын,Олардың аттарын аузыма еш алмаймын.

15:5  Уа, Ием, маған жар болып келесің,Жарылқап мені амандық бересің,Тағдырым қауіпсіз қолыңда Сенің.

15:6  Тамаша — маған тиген үлесім,Қатты ұнайды ғажайып мұрам.

15:7  Даңқтаймын ақыл-кеңес берген Иемді,Ұжданым түнде де мені ескертеді.

15:8  Ықылас-ниетім әрдайым Иемде,Оң жағымда Ол маған жар боп келеді:Жағдайым шайқалмайды ешбір кезде.

15:9  Содан жүрегім шаттыққа толады,Мәз-мейрам болып тілімнен бал тамады,Саған сенгенімнен тәнім тыншиды.

15:10  Сен жанымды о дүниеге қимайсың,Қасиетті адамыңның тәнін шірітпейсің.

15:11  Шын өмір жолын маған көрсетесің,Көз алдыңда қуанышқа бөлейсің,Оң жағыңда мәңгі игілік бересің.

Chapter 16

16:1  (Дәуіттің мінажаты.)Уа, Ием, әділ өтінішімді ести гөр,Жалынған дауысыма көңіл бөле гөр,Шынайы мінажатыма құлақ түрші,

16:2  Сен Өзің мені тексеріп, ақтай көрші,Ісімнің әділдігіне көз сала көрші.

16:3  Жүрегімді зерттеп, түнде де мені сынадың,Тәптіштеп тексерсең де, еш нәрсе таппадың.Жалғандық айтудан ойланып сақтанам,

16:4  Іс-әрекетімде сөздеріңе бағынам,Аулақ жүріп келем зорлықшының жолынан.

16:5  Ізіңмен Сенің берік жүрді қадамдарым,Ақ жолыңнан тайып кетпеді аяқтарым.

16:6  Уа, Құдайым, Саған дұға етемін,Себебі Сен маған жауап бересің,Қазір де құлақ түрші сөзіме менің,

16:7  Көрсетші сондай керемет рақымыңды,Жауларынан Өзіңді паналаған жандардыҚұтқарасың ғой қолданып қуатыңды.

16:8  Көз қарашығыңдай мені сақтай көрші,«Қанатыңның астында» тасалай көрші.

16:9  Бас салған зұлымдардан мені қорғай гөр,Қоршаған жан алғыштардан сақтай гөр.

16:10  Жүректерінде жоқ мейірімділік,Ауыздарынан шыққандары — менмендік.

16:11  Соңымнан қуып олар қоршап алады,Жерге ұрып-соғу үшін қарайды қырағы,

16:12  Олжасын паршалауды аңсаған арыстандай,Тасада аңдып тұрған мықты арыстандай.

16:13  Уа, Жаратқан Ие, енді көтеріле гөр,Қарсы шығып, бұл жауларды құлата гөр,Зұлымнан мені семсеріңмен құтқара гөр!

16:14  О, Ием, күшті қолыңмен аман сақтай гөр,Жау тек осы дүниелік пайданы іздеп жүр.Жоғары бағалаған жандарыңды тоқ қыласың,Олардың балаларын да тойындырасың,Ұрпақтарына да жетер артып сыйлағаның.

16:15  Мен адал жүріп, бет-жүзіңді көремін,Оянып, көрінісіңе қарап сүйсінемін.

Chapter 17

17:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған. Жаратқан Иенің қызметшісі Дәуіттің жыры. Ол Жаратқан Иенің оны барлық жауларынан және Саулдың қолынан құтқарғанына арналған. Сонда Дәуіт былай деді:)

17:2  Уа, Жаратқан Ие, Сені сүйемін,Сен күш-қуатымның қайнар көзісің.

17:3  Жаратқан — жартастай берік қорғаным,Мені қауіп-қатерден құтқарушым,Құдайым — сенім артқан шың құзым,Қалқандай қорғаушым, мықты құтқарушым,Әрі биік таудағыдай баспанам!

17:4  Мадаққа лайық Жаратқанға сиынам,Ол мені арашалайды жауларымнан.

17:5  Өлім толқындары жан-жақтан құрсады,Заңсыздық тасқыны көміп тастады,

17:6  Ажалдың шынжыры мені матады,Өлімнің торы бұғаулап шырмады.

17:7  Қатты қиналып Жаратқанға сиындым,Жәрдем сұрап Құдайыма жалындым.Киелі орнынан Ол құлақ салды,Жалынышым Оның алдына барды.

17:8  Сол заматта жер дірілдеп сілкінді,Таулардың негізі шайқалып дірілдеді,Өйткені Құдай қаһарына мінген еді.

17:9  Қаһарынан Оның түтін шықты,От лаулап, аузынан жалын атты,Ыстық шоқ ішінен атқылады.

17:10  Аспанды ашып Ол төмен түсті,Қара бұлттар болды аяғының асты,

17:11  Мықты періштелерге мініп алды,Желдің қанаттарында зулап ұшты,

17:12  Түнекті айналдыра перде қылды,Жаңбырдың қалың бұлттарын жамылды,

17:13  Қасындағы нұрын бұлттар жасырды,Бұршақ жауып, найзағай жарқылдады.

17:14  Жаратқан Ие аспаннан күркіреп шақырды,Алла Тағаланың дауысы жаңғырықты.

17:15  Жебелер атқылап жауларын шашыратты,Найзағай жарқылдап оларды абдыратты.

17:16  Көрінді сонда теңіздің арналары,Әрі дүниенің негіздері ашылды,Уа, Жаратқан Ие, қатаң сөгісіңнен,Қаһарлы да құдіретті лебіңнен.

17:17  Көктен қолын созып, Ол мені ұстап алды,Терең судан Ием мені шығарып алды,

17:18  Құтқарды мені мықты дұшпанымнан,Өзімнен қуатты қас жауларымнан.

17:19  Мүшкіл кезімде олар маған бас салды,Жаратқан Ие бірақ тірегім болды,

17:20  Кең-байтақ жерге Ол мені шығарды,Маған риза болып аман құтқарды.

17:21  Адал жүрген мені Ием қолдады,Пәк істерім үшін игілік сыйлады.

17:22  Өйткені Жаратқанның жолымен жүрдім,Арсыз болып Құдайымнан безбедім.

17:23  Қайта, күллі шешімдері көз алдымда,Оның ережелерінен бас тартпаймын да.

17:24  Құдайдың алдында мінсіз болып келемін,Күнә жасаудан сақтанып жүремін.

17:25  Жаратқан маған берді әділдігіме қарай,Оның көз алдындағы пәк ісіме сай.

17:26  Ием, рақымды жанға рақым танытасың,Адал жанға адалдықпен қарайсың,

17:27  Таза жүрген жанмен Өзің де тазасың.Арамзаға айламен жауап қайырасың.

17:28  Жәбір көрген жандарды құтқарасың,Бірақ менменді байқап, құлатасың.

17:29  Уа, Ием, маған шырақтай нұр шашасың,Уа, Құдайым, түнегімді жарық қыласың.

17:30  Сенің күшіңмен жау тобын жеңе аламын,Құдайыммен қамалдың үстіне шығамын.

17:31  Күмән жоқ, Құдайдың жолы мінсіз,Жаратқанның сөзі де еш мүлтіксіз.Құдайға сенім артқан бар жандарғаОл — қалқандай қорған әрі берік баспана.

17:32  Жаратқан Иеден басқа кім Құдай екен?Құдайымыздан басқа кім қорғайтын құз екен?

17:33  Құдай мені күш-қуатқа бөлейді,Мінсіз өмір жолымен жетелейді,

17:34  Аяғымды бұғыдай жүйрік қылады,Биік жерлерімде аман тұрғызады.

17:35  Ол қолдарымды дайындайды шайқасқа,Майыстырам тіпті қола садақты да.

17:36  Сен құтқаруыңды қалқандай сыйладың,Мені қолдайды құдіретті қолың,Жоғарылатады мені шапағатың.

17:37  Жолда қадамдарымды ұлғайтасың,Аяқтарымды таюдан сақтап қаласың.

17:38  Жауларымның артынан қуып жеттім,Бәрін құртпайынша кері келмедім.

17:39  Олар жеңіліп, қайта тұра алмады,Аяғымның астына менің құлады.

17:40  Шайқасуға маған күш-қуат сыйладың,Қарсыластарды алдыма бас ұрғыздың,

17:41  Қалған жауларды қашуға мәжбүр қылдың.Мені жек көргендердің көздерін құрттым,

17:42  Көмекке шақырды олар, ешкім құтқармады,Жаратқанға жалынды, Ол құлақ салмады.

17:43  Жауларды желмен ұшқан шаңдай ұнтақтадым,Далаға батпақтай лақтырып тастадым.

17:44  Сен мені халықтың бүлігінен құтқардың,Әрі басшысы етіп қойдың өзге ұлттардың.Бөтен халық енді маған қызмет етеді,

17:45  Олар да айтқанымды екі етпейді,Бөгде ұлттар алдымда құлдық ұрады,

17:46  Жат жұрттықтар қатты қорқып бозарады,Дірілдеп өз қамалдарынан шығады.

17:47  Жаратқан тірі! Құздай Қорғаушым мақталсын,Құтқарушы Құдайым лайым даңқталсын!

17:48  Құдайым мүддемді қорғаған,Әрі халықтарды маған бағындырған,

17:49  Жауымнан өзімді аман сақтап қалған.Жоғары қойдың мені қарсыластардан,Сен құтқарып алдың зорлықшылдардан.

17:50  Басқа халықтар арасында сондықтан,Уа, Жаратқан Ием, Сені мадақтаймын,Сенің атыңа ән-жырымды арнаймын.

17:51  Сен Өзіңнің тағайындаған патшаңа:Дәуітке және оның ұрпақтарынаҰдайы ұлы жеңістер сыйлайсың,Тұрақты мейіріміңді бағыштайсың.

Chapter 18

18:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған Дәуіттің жыры.)

18:2  Құдайдың салтанатты ұлылығынАспан әлемі ашық паш етеді,Оның қолының керемет істерінӘуе кеңістігі де көрсетеді,

18:3  Осыларды олар жариялайды күнде,Бұл білімді мәлімдейді әр түнде.

18:4  Сол «үндерін естімеген» бір тіл де,Ешқандай ұлт та қалмайтын болады.

18:5  «Үндері» жайылады бар жер бетіне,«Сөздері» жердің шетіне таралады.Құдай күнді аспанда орналастырған.

18:6  Күйеу жігіттей бөлмесінен шыққанКүннің жүзі де қуана нұрланады,Ол жүйріктей жарысуға құлшынады.

18:7  Көкжиектің бір шетінен күн шығады,Келесі шетіне өтіп айналады,Ештеңе де қызуынан тыс қалмайды.

18:8  Кемелді — Жаратқанның тағылымдары,Жан дүниені олар жаңартады.Ақиқат — Иеміздің жарлықтары,Олар наданды да дана қылады.

18:9  Әрі әділ — Жаратқанның бұйрықтары,Олар жүрекке қуаныш құяды.Жаратқанның өсиеттері сондай нұрлы,Көздерді ашып, жарқыратады.

18:10  Мойынсұна қастерлеу Жаратқанды:Осы таза ниет мәңгі қалады.Жаратқанның шешімдері шынайы,Барлығы мүлтіксіз де әділетті,

18:11  Тіл үйірген таза балдан да тәтті,Алтыннан, саф алтыннан да бағалы.

18:12  Бұлардан пендең ескерту алады,Бәрін ұстанғанды зор сый тосады.

18:13  Кім байқайды өз теріс қылықтарын?Тазарта гөр, Ием, құпия күнәмнан,

18:14  Сақтай гөр әдейі күнә жасаудан,Жамандық жүргізбесін билік маған!Сонда көз алдыңда мінсіз боламын,Ауыр күнәлардан да аулақ тұрамын.

18:15  Лайым менің аузымдағы сөздерімӘрі жан дүниемдегі ой-ниеттерімҰнамды болсын Саған, о, Жаратқаным.Өзіңсің жартастай мықты ҚорғанымҺәм Құтқарушым, уа, Жаратқан Ием.

Chapter 19

19:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған Дәуіттің жыры.)

19:2  Қиын-қыстау кезде Ием саған құлақ салсын,Жақыптың Құдайы бар пәледен сақтасын,

19:3  Ол киелі үйінен саған көмек жіберсін,Сиондағы тұрағынан нығайта көрсін,

19:4  Бар сый-тартуларыңды ескере көрсін,Өртелген құрбандығыңа да риза болсын.

19:5  Жүрегіңнің қалауын Құдай берсін,Бар ой-ниетіңді орындай көрсін.

19:6  Сонда жеңісіңе қуана әндетеміз,Құдайымыздың атынан ту көтереміз,Тілектеріңді қабыл алсын Иеміз.

19:7  Жаратқан Өзі тағайындаған ПатшасынАман сақтайтынын енді білемін,Жауап береді оған киелі көгінен,Құтқарады оны құдіретті қолымен.

19:8  Кейбір ұлт мақтанады күймелерімен,Басқалар мақтанады тұлпарларымен,Ал біз мақтанамыз Құдай Иемізбен.

19:9  Сол халықтар құлайды жығылып,Ал біз нық боламыз берік тұрып.

19:10  Уа, Жаратқан, патшамызға жеңіс сыйлай гөр,Сиынған кезімізде құлақ сала гөр.

Chapter 20

20:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған Дәуіттің жыры.)

20:2  Уа, Ием, құдіретіңе патша қуанады,Құтқарғаныңа шексіз шаттанады.

20:3  Оған жүрегінің қалауын сыйладың,Сұраған тілектерінен бас тартпадың.

20:4  Игіліктер сыйлап оны қарсы алдың,Саф алтыннан басына тәж кигіздің.

20:5  Өмірін сақтауды сұрағанда ӨзіңненТіпті мәңгілік өмір сыйладың Сен.

20:6  Жеңіс беріп оны даңққа бөледің,Абырой мен салтанатқа кенелттің.

20:7  Сен патшаны мәңгілік жарылқадың,Қасыңда болу қуанышын сыйладың.

20:8  Себебі патша Жаратқанға сенім артады,Хақ Тағаланың рақымымен нық тұрады.

20:9  Өзіңді жек көргенді іздеп табасың,Бар жауыңды күшпен ұстап аласың,

20:10  Келгеніңде отты пешке тастайсың,Уа, Ием, қаһарыңмен талқандайсың,Оттың жалынымен түгел жалмайсың.

20:11  Жау ұрпақтарын жер бетінен құртасың,Адамзат арасынан жоқ қыласың.

20:12  Олар саған қарсы қастандық ойлайды,Алайда соны орындай алмайды.

20:13  Жебе тартып беттерін нысана етсең,Оларды кері қайтуға мәжбүрлейсің.

20:14  Уа, Ием, көтеріле гөр құдіретіңмен,Күш-қуатыңды даңқтаймыз ән-күйменен.

Chapter 21

21:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, «Таң атқандағы жәрдем» әуенімен айтылатын Дәуіттің жыры.)

21:2  О, Құдайым, Құдайым менің!Неліктен мені жалғыз қалдырдың?Айқайлаған даусыма құлақ салмайсың,Мені құтқарудан неге алшақсың?

21:3  Құдайым, күндіз шақырсам, жауап қатпайсың,Түнде де айқайлап, тыным таппаймын.

21:4  Бірақ Сен киелісің, Исраил халқыңСені мадақтайтын тағыңда отырасың.

21:5  Ата-бабамыз Өзіңе иланып жүрді,Сөзіңе сенді, Сен де азат еттің.

21:6  Саған сиынып, олар құтқарылды,Өзіңе сеніп ұятқа қалмады.

21:7  Ал мен адам емес, құрт іспетті қуатсызбын,Жұрт ұрсып, елемейді мені халқым,

21:8  Көргендердің бәрі келекелейді,Басын шайқап, балағаттап былай дейді:

21:9  «Ол Жаратқанға үмітін артқан екен,Сол оны аман қалдырсын пәледен!Жаратқан Ие разы болса оған,Құтқарып алсын оны қиындықтан!»

21:10  Ал мені ана құрсағынан Сен шығардың,Жас кезімнен Өзіңе иландырдың,

21:11  Туғаннан-ақ қолдауыңа мұқтажбын,Өмір бойы Сенсің Құдайым менің,

21:12  Енді алыстай көрме менен Өзің.Себебі азап-бейнет қалды таяп,Қол ұшын берерім жоқ мені аяп.

21:13  Сүзеген бұқадай жау алды қоршап,Башандық бұқадай жан-жақтан қыспақтап,

21:14  Ақырған арыстандай жемге құмартып,Аранын ашады, маған қарсы шығып.

21:15  Күшім судай төгіліп, таусылды құрғап,Сүйектерім буынынан қалды босап.Кеудемде жүрегім балауыз құсапӘбден балқып, елжіреп кетті босап.

21:16  Қыш құмыраның сынығына ұқсапКүшімнен айырылып қалдым қурап,Тілім қалды таңдайыма жабысып,Өлім топырағына бердің мені қиып!

21:17  Төбеттердей жан-жақтан қыспақтадыСол жауыздар, лек-легімен қоршап алды,Аяқ-қолымды түйреп жаралады!

21:18  Сүйектерімді шыға алам санап,Ал халық тұр маған қадала қарап.

21:19  Жау жамылғымды бөлісіп алады,Киімім үшін жеребе салады.

21:20  Уа, Ием, Сен менен алшақтай көрме,Күшім менің, тез келе гөр көмекке,

21:21  Өмірімді аман сақтап семсерден,Құтқара гөр «төбеттердің» күшінен!

21:22  Құлақ сап, құтқара гөр «арыстанныңАраны» мен «мүйізінен бұқаның».

21:23  Атыңды бауырларыма білдіремін,Қауым жиынында Сені дәріптеймін:

21:24  «Ей, Жаратқанды терең қастерлейтіндер,Оны әрдайым мадақтай беріңдер!Ей, Жақыптың бүкіл үрім-бұтағы,Жаратқанды ұдайы дәріптеңдер,Иә, Исраилдің бар ұрпақтары,Иемізді құрметтей беріңдер!

21:25  Жарлының азабынан Ол жиренген жоқ,Құдай бет-жүзін одан жасырған жоқ,Қайта, құлақ салды шақырған даусына».

21:26  Сені мадақтаймын үлкен жиында,Уәдемді орындап халқыңның алдында,

21:27  Жарлылар мейрамдап, тойынады да.Құдайға сиынғандар мақтау айтсын —Лайым жандарың аман-есен болсын!

21:28  Жер шетіндегілер де мұны ескереді,Жаратқан Иеге бет бұрып дұға етеді,Бар ұлттардың әулеттері бас иеді,

21:29  Себебі билік Жаратқанның қолында,Ұлттардың Иесі Сол болып қалады да!

21:30  Жердің бар байлары тойына қатыспақ,Жаратқанның аяғына жығылып сиынбақ,О дүниеге аттанатын жандар —Өмірі өткінші бүкіл адамдарОның алдында тізерлеп иілмек.

21:31  Келер ұрпақтар Оған қызмет етпек,Барлығы Иеміз туралы естімек,

21:32  Содан Оның әділдігін дәріптеп,Жаңа туған халыққа да паш етпек.Себебі Құдай мұны бітірді Өзі істеп.

Chapter 22

22:1  (Дәуіттің жыры.)Жаратқан Ием — менің Бағушым,Мен еш нәрседен де тарықпаймын.

22:2  Ол мені жасыл жайлауға жаяды,Тұнық суға жетелеп апарады.

22:3  Ием жаныма күш дарытады.Есімі «Қасиетті» деп аталады,Содан артамын Оған сенімімді:Ол мені тура жолмен жетелейді.

22:4  Қап-қараңғы шатқалда жүрсем де мен,Қорықпаймын ешбір қауіп-қатерден,Себебі Өзің менің қасымдасың,Жігер береді сойылың мен таяғың.

22:5  Сен маған дастарқан жаясыңКөз алдында дұшпандарымның,Мені құрметпен қарсы аласың,Тостағанды толтыра құясың.

22:6  Жақсылық пен мейірімділікҮлесім болады өмірлік,Жаратқан Иенің үйіндеМен қала беремін мәңгілік.

Chapter 23

23:1  (Дәуіттің жыры.)Жер жүзі мен ондағының бәрі Жаратқандікі,Бұл дүние мен онда тұрғандар түгел Онікі,

23:2  Жердің негізін Ол теңіздің түбіне орнатты,Ағындардың үстінен берік етіп нығайтты.

23:3  Жаратқанның тауына кімнің шығуына болады,Оның киелі орнында кімнің тұруына болады?

23:4  Бұл тек қолы мен жүрегі таза жанға болады,Жат тәңірге табынбай, жалған айтпайтынға болады.

23:5  Осындай жанды Жаратқан Ие жарылқайды,Құтқарушы Құдай оны рақыммен ақтайды.

23:6  Уа, Құдай, тек бұлар Сенің алдыңа барады,Жақып сиынған Құдай, олар Саған бет бұрады.

23:7  Ей, көне қақпалар, айқара ашылыңдар,Ежелгі есіктер, кеңінен ашылыңдар,Кіре алсын даңққа бөленген Патша!

23:8  Кім екен осы даңққа бөленген Патша?Ол — құдіреті күшті Жаратқан Ие,Шайқаста құдіретті Жаратқан Ие!

23:9  Ей, көне қақпалар, айқара ашылыңдар,Ежелгі есіктер, кеңінен ашылыңдар!

23:10  Кім екен осы даңққа бөленген Патша?Әлемнің Иесі, Сол — даңқталған Патша!

Chapter 24

24:1  (Дәуіттің жыры.)Уа, Ием, жанымды Саған бағыштаймын,

24:2  Я, Құдайым, Саған сенім артамын.Қалдыра көрме мені масқараға,Әрі жол берме жаудың табасына.

24:3  Саған сүйенген ешкім қалмайды ұятқа,Ал бекер сатып кеткендер болады масқара.

24:4  Уа, Ием, ақ жолыңды көрсете гөр,Еркіңе сәйкес жүруге үйрете гөр,

24:5  Шындығыңа сай бағыттап, нұсқай гөр.Себебі Құтқарушы Құдайымсың Сен,Күні бойы Саған үміт артамын мен.

24:6  Уа, Жаратқан Ием, есіңе алшыӨзің көрсетіп келген ежелден беріСарқылмас мейірімің мен рақымыңды.

24:7  Есіңе алмашы жас күнгі күнәмді,Кешіре гөр теріс қылықтарымды,Ескере гөр мейіріміңе сай мені,Уа, Ием, Сен рақымдысың өйткені.

24:8  Жаратқан Ие ізгі де әділетті,Сондықтан күнәкарға ақ жолды сілтейді,

24:9  Кішіпейілді әділдікке бағыттайды,Әрі тура жолын оған нұсқайды.

24:10  Келісімнің ережелерін ұстанған жандыЖаратқан рақым әрі шындықпен бастайды.

24:11  Өз есіміңе сай, уа, Жаратқан Ие,Кешіре гөр сондай ауыр күнәмді.

24:12  Кім Жаратқан Иені терең қастерлейді?Таңдайтын жолын Ол соған көрсетеді.

24:13  Сондай адам игілікке кенеледі,Үрім-бұтағы жерін мұра етеді.

24:14  Иеміз Өзін қастерлейтіндерге сырынАшады және білдіреді Келісімін.

24:15  Әрдайым Иеме тігемін көзімді,Жаудың торынан Ол босатады өзімді.

24:16  Рақыммен салсаңшы маған назарыңды,Жападан-жалғызбын, рухым жабырқаңқы.

24:17  Жүрегімнің қайғысы молайып келеді,Қиыншылықтан азат етсеңші мені.

24:18  Азап пен бейнетіме көңіл бөле гөр,Бүкіл күнәларымды кешіре гөр.

24:19  Жауларым қандай көп, назар сала көрші,Жауыздықпен олар мені жек көреді.

24:20  Құтқара гөр жанымды аман сақтап,Ұятқа қалмайын Сені паналап,

24:21  Адалдық пен әділдік қорғасын мені,Өзіңе үміт артамын мен өйткені.

24:22  Уа, Құдайымыз, Өзің ИсраилдіБар қиыншылықтан құтқара көрші.

Chapter 25

25:1  (Дәуіттің жыры.)Төрелік айтып мені ақташы Өзің,Уа, Жаратқан Ием, адал жүріп келемін,Саған сенім артып еш күдіктенбеймін.

25:2  Тексер мені, уа, Жаратқан, байқап көр,Жүрегім мен ой-санамды сынап көр.

25:3  Өйткені көз алдымда мейірімің, СеніңАқиқат жолыңмен жүріп келемін,

25:4  Өтірікшілермен бірге отырмаймын,Зымияндармен де бірге жүрмеймін.

25:5  Арамзалар жиынын еш жаратпаймын,Зұлымдармен ешқашан отырмаймын.

25:6  Қол жуып адалдығымды білдіремін,Құрбандық үстеліңді айналып жүремін,

25:7  Уа, Ием, мадақтап Сені әндетемін,Керемет істеріңді паш етемін.

25:8  Сен тұратын қасиетті үйіңді,Ұлылығың мекендейтін орындыСондай сүйемін, уа, Жаратқан Ие.

25:9  Күнәкарлармен бірге жанымды алма,Қанішерлермен бірге өмірімді құртпа.

25:10  Арам қылықтары қолдарын былғайды,Пара алып, беруден олар бас тартпайды.

25:11  Бірақ мен кінәратсыз таза жүремін,Құтқаршы мені рақымыңмен Өзіңнің.

25:12  Тегіс жерде табан басып нық тұрамын,Жиындарда Жаратқанға мақтау айтамын.

Chapter 26

26:1  (Дәуіттің жыры.)Жаратқан — нұрым менің, құтқарушым да,Кімнен мен қорқамын солай болғанда?Жаратқан — өмірімнің берік қорғаны да,Кімнен үрейленемін солай болғанда?

26:2  Мені жалмауға зұлымдар таяп қалса,Қарсылас, жауларым маған бас салса,Өздері-ақ сүрініп, жығылады да.

26:3  Мен қорықпаймын, әскер қоршап алса да,Үмітім үзілмес, ол маған лап қойса да.

26:4  Иемнен бір-ақ нәрсені сұрадым,Тек мынау ғана менің аңсағаным:Өмір бойы Оның үйінде болсам,Жаратқан Иенің көркіне қарасам,Ғибадатханасында ойланып-толғансам.

26:5  Өйткені менің басыма күн туғандаОл тасалайды мені тұрағында,Жасырады өз құпия орнында,Аман сақтайды биік тау құзында.

26:6  Сонда қоршаған жауымнан биік тұрамын,Иемнің киелі үйінде шаттанамын,Қуана Оған сый-тартулар бағыштаймын,Ән-жырымды Жаратқан Иеге арнаймын.

26:7  Өзіңе сиынған даусыма құлақ түрші,Уа, Ием, рақыммен жауап бере көрші.

26:8  Сен «Алдыма келіп, сиыныңдар» дедің,Саған шын жүректен жауап беремін:«Уа, Ием, сиынып алдыңа келемін».

26:9  Бет-жүзіңді жасыра көрме менен,Ашумен бас тартпа мендей пендеңнен.Қорғап-қолдаушым болып келесің Сен,Жалғыз қалдырып безіп кетпе менен,Уа, Құдайым, Құтқарушымсың Сен.

26:10  Бас тартса менен тіпті әке-шешем,Қабылдайды мені Жаратқан Ием.

26:11  Уа, Ием, жолдарыңды маған нұсқай гөр,Жауларыма бола ақ жолыңмен бастай гөр,

26:12  Жаудың еркіне қалдыра көрме мені,Жалған куәлар өзіме қарсы көтеріледі,Ашумен маған қоқан-лоқы көрсетеді.

26:13  Алайда мен мынаған нық сенемін:Әлі де бұ дүниеде тірі жүремін,Жаратқан Иенің мейірімін көремін.

26:14  Әрдайым Жаратқанға арт сеніміңді,Батыл болып, нығайта түс жүрегіңді!Әрқашан Жаратқанға арт сеніміңді!

Chapter 27

27:1  (Дәуіттің жыры.)Саған сиынамын, уа, Жаратқан Ием,Жартастай берік қорғанымсың Сен,Бас тарта көрме маған жауап беруден.Егер де тіл қатып жауап бермесең,Қабірге түскендерге ұқсаймын мен.

27:2  Киелі үйіңе қарай қол көтеріпЖалбарынсам Сенен қолдау тілеп,Менің даусыма құлақ түре көрші.

27:3  Қылмыс жасайтын зұлымдармен біргеМаған өлімді бұйыра көрмеші.Басқалармен солар жылы сөйлескенмен,Олардың жүректері арамза әбден.

27:4  Соларға жасаған қылмыстарына сай,Істеген зұлым істеріне қарайТиісті жазаларын тартқыза гөр,Лайықты қарымтасын қайтара гөр.

27:5  Иеміздің істерін олар елемейді,Оның жаратқандарын құрметтемейді,Сондықтан Ол соларды талқандайды,Енді қайтып оларды көтермейді.

27:6  Жаратқан Ие мақталсын әрқашан!Құлақ асты Ол даусыма жалынған.

27:7  Ием — күш-қуатым, қалқандай қорғаным,Шын жүректен Оған сенім артамын.Ол мені қолдады, қатты қуанады жүрегім,Иеме ән салып Оны дәріптеймін.

27:8  Жаратқан Ие — күш-қуаты өз халқының,Әрі Өзі тағайындаған патшасыныңБерік қорғаны аман-есен сақтайтын.

27:9  Уа, Жаратқан, халқыңды құтқара гөр,Меншікті қауымыңды жарылқай гөр,Бағушысы болып мәңгі көтере бер.

Chapter 28

28:1  (Дәуіттің жыры.)Ей, мықтылар, Жаратқанды дәріптеңдер,Иеміздің құдіретін құрметтеңдер,

28:2  Жаратқанның есімін даңқтап қадірлеңдер,Қасиетті салтанатпен Оған бас иіңдер!

28:3  Жаратқанның даусы сулардың үстінде,Ұлылық Иесі — Құдай күркіреуде,Жаратқан гүрілдейді зор сулардың үстінде.

28:4  Жаратқанның даусы тым құдіретті,Жаратқанның даусы асқан айбатты.

28:5  Оның даусы самырсынды сындырады,Ливанның самырсындарын құлатады,

28:6  Ливанның тауларын бұзаудай секіртеді,Хермон тауын жас бұқадай сілкінтеді.

28:7  Жаратқанның даусы от-жалын шашады,

28:8  Оның даусы иен даланы шайқалтады,Қадештегі айдаланы да сілкінтеді.

28:9  Жаратқанның даусы емендерді сілкілейді,Орман ағаштарының жапырақтарын түсіреді.Киелі үйінде бәрі «Ұлылық!» деп айтады.

28:10  Жаратқан топан су үстінде тақта отырады,Жаратқан патша болып мәңгі тақта отырады.

28:11  Жаратқан Ие өз халқына күш дарытады,Тыныштық сыйлап ақ батасын қондырады.

Chapter 29

29:1  (Ғибадатхананы Құдайға бағыштау кезінде айтылатын Дәуіттің әні әрі жыры.)

29:2  Уа, Жаратқан, даңқыңды асырамын,Сен мені шыңыраудан алып шықтың,Жауларыма мені табалатпадың.

29:3  О, Құдай Ием, мен Саған сиындымҚолдау сұрап, сонда мені сауықтырдың.

29:4  Уа, Ием, мені көрден алып қалдың,Ажалдан жанымды арашаладың.

29:5  Ей, Жаратқан Иеге бағышталғандар,Оған арнап ұдайы ән шырқаңдар,Оның киелі атын мадақтаңдар!

29:6  Өйткені Ол бір-ақ сәт ашуланады,Ал рақымы өмір бойы ұласады.Кешке жылап-сықтау басым болады,Ал таң ата қуаныш тосып тұрады.

29:7  Аман-сау болғанда мақтанған едім:«Мен ешқашан да толқымаймын!» дедім.

29:8  Ал мені таудай нығайтқан Сенің рақымың.Кейін бет-жүзіңді менен жасырдың,Сонда мен қорқып уайымға салындым.

29:9  Уа, Жаратқан Ием, Саған сиындым,Қолдау сұрап Өзіңе жалбарындым:

29:10  «Өліп, көрге түсуімнен не пайда,Топырақ сонда Сені мадақтар ма,Адалдығыңды Сенің жариялар ма?!

29:11  Құлақ түрші, уа, Ием, рақым ете гөр,О, Жаратқан Ие, қолдаушым бола гөр».

29:12  Қайғымды шаттық биімен алмастырдың,Азалы киімімді шешіп тастадың,Ерен қуанышқа мені бөледің.

29:13  Енді үздіксіз Саған ән саламын,Уа, Құдай Ием, мәңгі мақтау айтамын.

Chapter 30

30:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған Дәуіттің жыры.)

30:2  Өзіңді паналаймын, уа, Жаратқан,Ұятқа қалдырмашы мені ешқашан,Сен әділсің, мені алып қалшы аман.

30:3  Құлақ түріп маған, тез құтқара көрші,Бас сауғалар құз бен қорғаным бола көрші.

30:4  Өйткені жартасым, берік қамалымсың,Жетелеп бастай гөр ізгілігің үшін,

30:5  Шығаршы мені жау құпия құрған тордан,Себебі Сен берік қорғансың маған.

30:6  Сенің қолыңа рухымды тапсырамын.Уа, Ием, шынайы Құдай, Сен мені құтқардың.

30:7  Жек көрем түк пайдасыз тәңірсымақтардыӘрі оларға табынған адамдарды,Ал Жаратқан Иеге нық сенемін,

30:8  Қуанып, шаттанамын рақымыңа Сенің,Сен байқадың мүшкіл халімді менің,Жанымның азабына көңіліңді бөлдің.

30:9  Сен мені қалдырмадың жаудың қолына,Қайта, мені тұрғыздың ашық орынға.

30:10  Рақым ете гөр, қиналып тұрмын,Уа, Ием, күйіктен солды жанарым,Зор қасіреттен әлсіреді жан-тәнім.

30:11  Ғұмыр жасым қайғыдан қысқаруда,Күңіреніп өмірім таусылуда,Күнәма бола күш-қуатым қайтуда,Сүйектерімнің күші кетіп қуаруда.

30:12  Көршілеріме жек көрініштімін,Таныстарыма да қорқыныштымын,Мені көре қалса қашады далада,Осындай болдым жауларыма бола.

30:13  Өлгендей-ақ олар мені ұмытқан,Ұқсаймын қыш ыдысқа сынып қалған.

30:14  Көп естимін өзім жайлы өсек-аяң,Қауіп төніп тұр басыма жан-жақтан,Жауларым маған қарсы сөз байласуда,Жанымды алуға жоспар құруда.

30:15  Ал мен Өзіңе сенемін, уа, Жаратқан,«Сен менің Құдайымсың» деймін Саған.

30:16  Өмірім Сенің қолыңда, я, Жаратқан,Құтқара гөр қуғындаған жауларымнан.

30:17  Бет-жүзіңнің нұрын маған түсіре гөр,Мейіріміңе сай мені құтқара гөр.

30:18  Мені ұятқа қалдырма, уа, Жаратқан,Себебі жалбарынып жүрмін Саған.Зымияндар масқараланатын болсын,Үндері өшіп, олар қабірге қойылсын,

30:19  Қарысып қалсын ауыздары жалған,Менмен паңдықпен әділді жамандаған.

30:20  Уа, Ием, қандай мол Сенің ізгілігің:Өзіңді қастерлеп, паналайтындар үшінСоны сақтап, жұрт алдында сыйлайсың.

30:21  Сен пана болып әділді қорғайсың,Өз саяңда аман-есен сақтайсыңАдамдардың астыртын әрекетіненӘрі ұрсып айыптайтын тілдерінен.

30:22  Маған мейірімін көрсеткені үшін,Қоршалған қалада қорғағаны үшінЖаратқан Ие әрдайым мадақталсын!

30:23  Қорқыныштан былай деп уайымдадым:«Сірә, Сенің назарыңнан тыс қалдым!»Бірақ Сен жалынған даусыма құлақ түрдің,Сиынған мінажатыма жауап бердің.

30:24  Жаратқанды сүйіңдер, бар әділдері,Иеміз аман сақтайды адал пенделерді,Ал молынан жазалайды менмендерді.

30:25  Жаратқанға сенім артқандардың бәрі,Қайратқа кенеліп, батыл болыңдар енді!

Chapter 31

31:1  (Дәуіттің насихат жыры.)Әділетсіз істері кешірілген,Барлық күнәларынан ақталғанҚандай бақытты әрбір жан!

31:2  Иеміз мойнына кінә артпайтын,Жан дүниесінде жалғандық болмайтынҚандай бақытты әрбір жан!

31:3  «Күнәмді айтқым келмеп еді,Сонда аяқ-қолым сырқырай берді,Ыңқылдап жүрдім күні бойы.

31:4  Себебі күні-түні Сенің қолыңЗілдей боп үстімде жатты менің.Сол кезде жаздың аптабы семдіргенКөк шөпке ұқсап солып қалдым мен.

31:5  Сонда алдыңда күнәмді мойындадым,Әділетсіздігімді енді жасырмадым.Жаратқанға кінәмді ашық айтам дедім,Сен сонда барлық күнәмді кешірдің.

31:6  Сондықтан Өзіңе адал жүрген жанПәлеге тап болғанда, сиынсын Саған.Тіпті топан судай апат келгенмен,Ажалдан құтылады ол аман-есен.

31:7  Сен баспанамсың пәледен сақтайтын,Құтқарылғаныма қуана ән шырқаймын».

31:8  «Мен саған ақыл-кеңес беремін,Жүретін жолыңды көрсетемін.Сені таса қылмай көзімнен,Әрдайым жетелеп жүремін Мен.

31:9  Ақылсыз ат пен есектей қасарма,Ауыздық, жүген саласың оларға,Әйтпесе бағынбай жүрер олар да».

31:10  «Құдайсыз жан көп қасірет шегеді,Ал Жаратқанға сенімін артқан пенденіОның берік рақымы қоршай береді.

31:11  Иемізге қуаныңдар, әділдер, шаттаныңдар!Шын жүректен адалдар, қуана ән салыңдар!»

Chapter 32

32:1  Әділдер, қуана мақтаңдар Жаратқанды,Адал жандардың мақтауы жарасымды.

32:2  Жаратқанды домбырамен мадақтаңдар,Он ішекті жетігенмен күй тартыңдар,

32:3  Оған бағыштап жаңа ән айтыңдар,Мәнерлеп ойнап, шаттана айқайлаңдар!

32:4  Өйткені Жаратқанның сөзі шынайы,Ол бар істерін адалдықпен жасайды,

32:5  Иеміз әділет пен әділдікті қалайды,Оның рақымына толы жердің барлығы.

32:6  Жаратқанның сөзімен аспан жаралды,Аузының лебімен жұлдыздар да жасалды.

32:7  Теңіздің суларын Ол жинап, шек қойды,Түпсіз мұхитты «қоймаларына» құйды.

32:8  Күллі жер Жаратқан Иені қастерлесін,Әлемнің бар халқы Оны құрметтесін,

32:9  Өйткені Ол сөз айтқанда орындалды,Бұйрық бергенде бар болып, берік тұрды.

32:10  Иеміз бағынбайтын ұлттардың ойларынШайқалтып, жояды арамза жоспарларын.

32:11  Жаратқанның жоспары мәңгі берік тұрады,Бар ұрпақтарға ниеті нық сақталады.

32:12  Құдайы — Жаратқанға сиынған ұлт бақытты,Ол меншігіне таңдаған халық жарылқаулы!

32:13  Жаратқан Ие көктен жерге қарар,Сонда күллі адамзатты көзімен шолар,

32:14  Өз тағынан жер тұрғындарын байқар.

32:15  Ол бәрінің жүректерін жаратты,Бүкіл істерін толық ұғынады.

32:16  Патшаны қалың жасағы құтқармайды,Жауынгер зор күшімен қорғана алмайды,

32:17  Тұлпар да құтқаруға жарамайды,Ерен күшімен де құтылта алмайды.

32:18  Бірақ Өзін терең қастерлейтіндерге,Рақымына үмітін жүктегендергеНазарын салады Жаратқан Ие

32:19  Оларды ажалдан құтқару үшін,Ашаршылықта аман сақтау үшін.

32:20  Жаратқанға шын көңілден сенім артамыз,Ол — қолдаушымыз, қалқандай қорғаушымыз.

32:21  Жүрегіміз шаттанады Иемізге,Кәміл сенеміз киелі есіміне!

32:22  Үмітіміз Өзіңде, уа, Жаратқан Ие,Берік мейіріміңмен жар бола гөр бізге.

Chapter 33

33:1  (Дәуіттің жыры. Ол Дәуіттің Әбимәлік алдында есуас болғансып, соның қасынан қуылып, құтылып кеткен оқиғасына арналған.)

33:2  Жаратқан Иені мадақтаймын әр уақытта,Оны мақтаған жыр ұдайы жүрсін аузымда.

33:3  Тәңір Иені шын жүректен тұтамын мақтан,Байғұс бейшаралар естіп, қуансын соған.

33:4  Келіңдер, бірге Жаратқанды мадақтайықшы,Бірігіп Оның есімін марапаттайықшы!

33:5  Жаратқанға сиындым, Ол жауап берді маған,Әрі азат етті мені бар қорқынышымнан.

33:6  Жаратқанға сиынып көз тіккендер жайнайды,Олар шаттанып, еш масқара болмайды.

33:7  Жарлы болған мен жалбарындым Жаратқанға,Ол естіп, бар пәлемнен құтқарды сонда.

33:8  Иені қастерлейтіндерді қоршап тұрадыОның періштесі, ол соларды құтқарады.

33:9  Жаратқанның ізгілігіне көз жеткізіңдер,Қандай бақытты Оған сенімін жүктегендер!

33:10  Қастерлеңдер Иені, Оның қасиеттілері!Жоқшылық қинамайды Оны қастерлейтіндерді.

33:11  Арыстандар азыққа зәру жүре алады,Ал Иеге сенгендер бар игілікке тояды.

33:12  Келіңдер, балалар, тыңдаңдар сөзімді,Үйретемін сендерге Иемізді қастерлеуді.

33:13  Сендердің қайсыларың өмірді ұнатасыңдар,Жақсы күндерді көптеп көруді қалайсыңдар?

33:14  Онда жаман сөз ауыздарыңнан шығармаңдар,Өтірік айтудан да әрқашан сақтаныңдар!

33:15  Жамандықтан бас тартып, жақсылықты жасаңдар,Татулыққа ұмтылып, сол үшін күш салыңдар!

33:16  Жаратқан Ие әділдерге назар аударады,Өзіне жалынған оларға құлақ салады.

33:17  Ал сұмдық жасайтындарға Жаратқан қарсы шығады,Есімдерін із-түзсіз жер бетінен жоқ қылады.

33:18  Әділдер жалынса, Иеміз құлақ салады,Күллі қиындықтан оларды құтқарып алады.

33:19  Жүрегі жаралыға Жаратқан жақын тұрады,Жаны күйреп, күнәсіне өкінгенді құтқарады.

33:20  Әділ жан қиындықты көп көреді,Ал Иеміз оны бәрінен азат етеді,

33:21  Оның барлық сүйектерін аман сақтайды,Тіпті бірде-біреуі сындырылмайды.

33:22  Сұрқияның зұлымдығы түбіне жетер,Әділді жек көрген жан зардабын шегер.

33:23  Жаратқан Ие құтқарады өз құлдарын,Ол соттамайды Өзін паналағандарын.

Chapter 34

34:1  (Дәуіттің жыры.)Менімен ерегісіп келгендерменСен Өзің ерегісе гөр, уа, Ием.Маған қарсы күресіп келгендерменСен Өзің күресе гөр, уа, Ием.

34:2  Сауыт киіп, қалқаныңды қолыңа алшы,Мені қолдап айқасуға дайындалшы.

34:3  Семсер суырып, қуғыншыларды бөгеші,«Мен Құтқарушыңмын!» деп жаныма жігер берші.

34:4  Жанымды алмақ жаулар ұятқа қалсын,Мені құртуға әрекет еткендер жасырынЕнді кері қайтып, әбден масқаралансын!

34:5  Олар жел өтіндегі қауыздай шашырасын,Жаратқанның періштесі айдап шықсын,

34:6  Жолдары қараңғы да тайғақ болсын,Иә, Жаратқанның періштесі қуғындасын!

34:7  Өйткені олар жазықсыз маған тор құрды,Еш айыпсыз маған арнап ор қазды.

34:8  Сондықтан оларға кенет ажал жетсін,Маған құрған торына өздері түссін,Осылайша өз бастары құрып кетсін.

34:9  Сонда мен Жаратқанға шаттанамын,Мені құтқарған Иеме қуанамын,

34:10  Жан-тәніммен Оны былай деп мақтаймын:«Күшсіз жанды күштіден қорғайтын,Бейшара кедейді тонаушыдан сақтайтынСаған кім тең келер, уа, Жаратқаным?»

34:11  Ал мені айыптайды жалған куәлар,Мен білмейтін жайттарды тергеп сұрар.

34:12  Жақсылығыма жамандықпен қайтарар,Жан дүниемді қаңыратып бос қалдырар.

34:13  Ал олар ауырған кезде мен де қайғырдым,Ораза ұстап жанымды қалжыраттым,Жаратқанға олар үшін жалбарындым.Жауапсыз қайтқанда сол мінажатым,

34:14  Олар үшін дос-жарандай қамықтым,Анамды жоқтағандай бас иіп қайғырдым.

34:15  Алайда мен сүрінгенде олар қуанды,Айыптауға маған қарсы жиналды,Бейхабар мені үздіксіз даттады,

34:16  Арсыз мазақтаушылармен бас қосты,Маған қарсы тістерін қайрап бақты.

34:17  Уа, Жаратқан, бұған төзесің қашанғы?Сол «кәрлі арыстандардан» жалғыз жанымдыҚұтқаршы, һәм зұлымдықтарынан ғұмырымды.

34:18  Мен үлкен жиында Сені даңқтаймын,Көп халықтың алдында Сені мақтаймын.

34:19  Себепсіз жауым болған жандар қуанбасын,Кінәсіз мені жек көргендер табаламасын!

34:20  Татулық сөзін олар еш қозғамайды,Елдегі бейбіт жұртқа сұмдық жоспарлайды.

34:21  Арандарын кең ашып маған мін тағады:«Рас, біз сенің жамандық жасағаныңдыӨз көзімізбен көрдік» деп айыптайды.

34:22  Уа, Жаратқан, мұны көрдің, үнсіз қалма,О, Ием, Сен менен еш қашықтама,

34:23  Тұрып, мені қорғауға ұмтыла гөр,Уа, Ием, Құдайым, мүддемді қорғай гөр,

34:24  Әділдігіңе сай мені ақтай гөр,Уа, Құдай Ием, табаламасын олар!

34:25  «Жақсы екен бұл, дәл көңілдегідей,Енді оны жеп құртамыз тірідей!»Деп ойлай алмасын сол зұлым жандар.

34:26  Менің мүшкіл халіме қуанғандарБәрі ұятқа қалып, масқаралансын,Өздерін менен тым жоғары қойғандарҚара бет болып, ұятқа орансын.

34:27  Ал қалағандар ақталуымды меніңШаттана дауыстап қуанышқа кенелсін.«Қызметшісіне амандығын сүйсіне сыйлағанЖаратқан Иеміз мадақталсын әрқашан!»Деп дәріптей берсін олар тоқтамастан.

34:28  Күн сайын мен де Сені мақтап дәріптеймін,Әділдігіңді бар халыққа паш етемін.

Chapter 35

35:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, Жаратқан Иенің қызметшісі Дәуіттің жыры.)

35:2  Зұлымның заңсыздығы жайлы жүрегімніңТүкпірінен шыққан ойды былай деймін:Оның ниеті жоқ Құдайды қастерлейтін.

35:3  Күнәсін ұғып, жек көргеннен гөріЖағымпазданады ол өзіне-өзі.

35:4  Зұлымдық пен өтірік — айтқан сөздері,Жақсылық жасауды ойлағысы келмейді,

35:5  Төсекте жатып та сұмдық жоспарлайды,Теріс жолмен жүріп, күнәдан бас тартпайды.

35:6  Ал, Ием, көктей шексіз Сенің рақымың,Бұлттардай заңғар Сенің адалдығың!

35:7  Таулардай айбынды Сенің әділдігің,Тұңғиықтай терең Сенің шешімдерің.Сен адам мен хайуанның екеуін деҚамқорлап келесің, я, Жаратқан Ие.

35:8  Уа, Құдай, Сенің рақымың қандай қымбат,Қанатыңның астын паналайды адамзат,

35:9  Әлеміңнің игілігіне тойдырасың,Өзеніңнің рақатына қандырасың.

35:10  Өйткені өмірдің қайнары Өзіңсің,Жарықты көреміз нұрыңда Өзіңнің.

35:11  Сені білетіндерге рақымыңды төкші,Адал жандарға шындығыңды көрсетші.

35:12  Менмендерге мені таптата көрмеші,Зұлымдарға да қудалата көрмеші.

35:13  Әне, қылмыскерлер орындарынан құлады,Қайтып тұрмастай төменге лақтырылды!

Chapter 36

36:1  (Дәуіттің жыры.)Арамзаларға ренжіп ашуланба,Жамандық жасайтындарға қызықпа,

36:2  Олар шөп сияқты жылдам солады,Көк шөптей тез қурап, өліп қалады.

36:3  Жаратушыға сеніп жақсылық жаса,Еліңде тұрып адалдықты сақта,

36:4  Жаратқан Иеңнен тап рақатыңды,Ол сыйлайды ізгі жүрек қалауыңды.

36:5  Өмір жолыңды тапсыр Тәңір Иеге,Оған сүйеніп сеніміңді жүкте,Ол сен үшін әрекет етеді де:

36:6  Жайнатады әділдігіңді таңғы нұрдай,Ісіңнің ақтығын тал түскі күндей.

36:7  Шыдамды бол Жаратқанның алдында,Шешімін күт сабырмен, еш асықпа!Арам жоспарын іске асырған жанға,Табысқа жеткен зұлымға ашуланба!

36:8  Ашу-ызаңнан қайт, бас қаһарыңды,Сұмдыққа өршітпесін олар жаныңды.

36:9  Зұлымдық жасаушылар жойылып кетер,Иемізге сенушілер елді иемденер.

36:10  Көп ұзамай зұлым адам ғайып болар,Іздесең таппайсың, орны босап қалар.

36:11  Ал кішіпейіл жандар елді иеленер,Бейбіт өмірдің рақатына мол сүйсінер.

36:12  Арсыз жан әділге жамандық ниеттенер,Менсінбей оны, тіс қайрап жек көрер.

36:13  Бірақ Иеміз онысына тек күледі,Сот күнінің таяп қалғанын біледі.

36:14  Семсерін суырып, садағын тартты сұмдар,Жарлыны құлатып, адалды құртпақ олар,

36:15  Ал семсерлері өз жүректеріне қадалар,Садақтары сындырылып, талқандалар.

36:16  Әділдің қолындағы аздың өзіКөп зұлымның қолындағы молдан ізгі.

36:17  Себебі зұлымның күші жойылады,Бірақ әділді Жаратқан нығайтады.

36:18  Мінсіздерге Жаратқан күнде көз салады,Мұралық меншіктері мәңгі сақталады,

36:19  Ауыр күнде мінсіздер масқара болмайды,Тіпті аштық кезінде тамағын тоя жейді.

36:20  Жаратқанның жаулары жойылады,Зұлымдар даланың көркіндей солады,Жайылған түтіндей тез ғайып болады.

36:21  Арсыз жан қарыз алып, қайтармайды,Әділ жан мүсіркеп, қамқорлайды.

36:22  Иеміз жарылқағандар жерді мұралайды,Ал Оның қарғағандары қырғынға ұшырайды.

36:23  Әділдің қадамын Жаратқан нығайтады,Жүрген өмір жолын Ол ұнатады,

36:24  Сүрінсе әділ жан, біржола құламайды,Жаратқан оны қолынан демеп қолдайды.

36:25  Жас та болдым, енді міне, қартайдым,Көрмедім әділ жанның бейшара болғанын,Ұрпағының қайыршы боп нан сұрағанын.

36:26  Қайта, күнде жаны ашып қарыз береді,Ұрпағы да елге игілік әкеледі.

36:27  Жамандықтан без, ұдайы жақсылық істе,Сонда өмір бойы тұрасың еліңде.

36:28  Себебі Жаратушы әділдікті қалайды,Өзіне бағышталған жаннан бас тартпайды.Сондайды Ол мәңгі аман-есен сақтайды,Ал сұмның ұрпағы қырғынға ұшырайды.

36:29  Әділдер осылай елді иеленеді,Өмір бақи оны мекен етеді.

36:30  Әділ жанның аузынан даналық шығады,Тілімен ол әрдайым әділдік айтады,

36:31  Жүрегінде Құдайының заңы қалады,Әділдік жолында аяғы нық болады.

36:32  Арамза адам әділді торып аңдиды,Оның көзін құртудың амалын іздейді,

36:33  Ал Иеміз әділді арамзаға қалдырмайды,Оған әділге қарсы үкім шығартпайды.

36:34  Жаратқанға сүйеніп, Оның жолымен жүр,Ол сені көтеріп елді иелентер,Зұлымдардың құрығанын саған көрсетер.

36:35  Бұтағын жайып, тереңге тамырлағанЗор ағаштай сұм да қатал жанды байқағам,

36:36  Енді міне, ол уақыты өтіп жоқ болған,Іздесем де, оны мүлдем таба алман.

36:37  Мінсізді бақыла, әділге қара:Зор болашақ бар бейбіт адамда,

36:38  Бірақ заңсыздар түгел құртылады,Сұмдардың болашағы қырғын болады.

36:39  Әділдерді Жаратқан құтқарып алады,Пәлеге тап болса, оларға пана болады,

36:40  Жаратушы оларды қолдап құтқарады,Зұлымдардың қолынан босатып алады,Өйткені әділдер Оған үміт артады.

Chapter 37

37:1  (Басына түскен жағдайын Құдайдың есіне салған Дәуіттің жыры.)

37:2  Уа, Жаратқан, қаһарланып сөге көрме,Ашуланып мені жазалай көрме.

37:3  Өзің атқан жебелерің денеме кірді,Қолың зілдей басты менің үстімді.

37:4  Қаһарыңнан денемде сау жерім жоқ,Күнәмнан жан-тәнімде тыныштық жоқ.

37:5  Істеген күнәларым басымнан асты,Ауыр жүктей денемді жерге жаншыды.

37:6  Ақымақ істерімнің кесіріненЖараларым іріңдеп, иістенген,

37:7  Иіліп кеттім тұла бойым бүгіліп,Күні бойы жүремін қайғы шегіп.

37:8  Белім менің ісіп кетіп қабынған,Денемде сау жерім жоқ ауырмаған.

37:9  Әбден әлсіреп, шалдығып-шаршаймын,Жан азабынан қатты ыңқылдаймын.

37:10  Уа, Ием, Саған аян барлық қалауым,Құпия емес Саған ыңқылдауым,

37:11  Жүрегім аласұрып, құрыды қуатым,Көз жанарым суалып, қашты нұрым.

37:12  Дос-жарандарым жарамнан қашқақтап,Жақын туыстарым да тұр алшақтап.

37:13  Жанымды алмақ жаулар тұзақ құрады,Дұшпандар ажалым туралы айтады,Күн сайын қастық жайлы ақылдасады.

37:14  Ал мен саңыраудай құлақ аспаймын,Мылқау сияқты жағымды ашпаймын,

37:15  Осылай құлағы естімес адамдаймын,Аузынан жауап шықпас мылқаудаймын.

37:16  Өйткені, Жаратқан Ие, Өзіңе сенем,Сен жауап бересің, уа, Құдай Ием.

37:17  Сонда мен былай деп ойлаған едім:Дұшпандарым мені табаламасын,Сүрініп құласам, олар паңданбасын.

37:18  Себебі жақын қалдым мен құлауға,Азабым әрдайым көз алдымда.

37:19  Әділетсіз ісімді мойындаймын,Жасаған күнәма қайғырудамын.

37:20  Ал көп жауларым сергек жүріп күшеюде,Себепсіз мені жек көретіндер көбеюде,

37:21  Жақсылығыма олар жамандық қайырады,Ізгі жолмен жүргеніме қарсы шығады.

37:22  Уа, Ием, мені жалғыз тастай көрме,О, Құдайым, менен алыстай көрме.

37:23  Асыға гөр маған көмек беруге,Құтқарушым менің, уа, Жаратқан Ие.

Chapter 38

38:1  (Ән-күйдің жетекшісі Едутунге арналған Дәуіттің жыры.)

38:2  Өзіме былай дедім: «Мен сақ жүрейін,Тіліммен күнә жасаудан безейін,Әділетсіз жан қасымда тұрғандаТіліме берік бұғау салайын да».

38:3  Осылай аузымды ашпай үндемедім,Тіпті жақсылық жайлы да сөйлемедім,Содан күшейе түсті қасіретім.

38:4  Жүрек жалындап, ойымда от тұтанды,Тілімнен отты сөздер ағытылды:

38:5  Көрсете гөр, Ием, ғұмырымның соңын,Көрер күндерімнің бүкіл санын,Өмірімнің өткіншілігін ұғайын.

38:6  Бір қарыстан ұзақ емес өмірім,Қас қағым сәт — ғұмыр жасым Сен үшін.Рас, алған деміндей әлсіз — пенде өмірі!

38:7  Адамдар өмірден елестей өтеді,Мал-мүлік мол жинап бекер күйбеңдейді,Себебі соның кімге тиерін білмейді.

38:8  Ал қазір, уа, Ием, нені тосамын?Тек Өзіңе үмітімді артамын.

38:9  Заңсыз істерімнен мені арылта гөр,Зердесіздің қорлауынан сақтай гөр.

38:10  Мен ауызымды ашып, еш үндемеймін,Өйткені осыны жасаған Сен Өзіңсің.

38:11  Бұйырған азапты ала гөр менен,Қолыңның соққысынан әлсіредім мен.

38:12  Күнәсі үшін жазаласаң пендені,Күйе жеп қойғандай таусылар көрігі,Рас, алған деміндей әлсіз — пенде өмірі!

38:13  Мінажатыма, уа, Ием, құлақ түрші,Көмекке шақырған даусымды естіші,Менің көз жасымды елемей жүрмеші,Себебі барлық ата-бабама ұқсаймын,Жат жерлік кірме болып Өзіңмен тұрамын.

38:14  Маған қарап тұрмашы ашуменен,Қайтадан көңілді болайын мен,Ғайып болмас бұрын кетіп бұл өмірден.

Chapter 39

39:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған Дәуіттің жыры.)

39:2  Нық сүйеніп келемін Жаратқан Иеме,Бұрылып, құлақ түрді Ол өтінішіме.

39:3  Жаратқан Ием қорқынышты шұңқырданМені тартып шығарды әрі батпақтан;Дәу тастың үстіне тұрғызды аяғымды,Нық, қауіпсіз қылды қадамдарымды.

39:4  Ол жаңа ән-жырды маған айтқызды,Мадақтаймын әрдайым Құдайымызды.Мұны көрген көпшілік ЖаратқандыҚастерлеп, Оған сенімін артады.

39:5  Менмендердің қолдауын сұрамайтын,Жалғанға сүйенгендерге бет бұрмайтын,Қайта, тек Жаратқанға сенімін артқанӘркім — өмір бақи қандай бақытты жан!

39:6  Уа, Құдай Ием, көп керемет жасадың,Біздің игілігімізді Сен ойлап тұрсың.Игі істеріңді айтуға тырыссам,Көптігі сонша, санауға жетпейді сан:Саған тең келе алмас бірде-бір жан!

39:7  Құрбандықтар мен сый-тартуларды қаламадың,Бірақ маған Өзіңе құлақ салғыздың.Шалып, өртелетін не күнәнің құнынӨтейтін құрбандықтарды талап қылмадың.

39:8  Сонда мен былай дедім: «Міне, келе жатырмын,Шиыршық кітапта мен туралы жазылған:

39:9  Сенің еркіңді орындауға құштармын,Уа, Құдайым, жүрегімде Сенің тағылымың».

39:10  Үлкен жиында әділдікті уағыздадым,Ием, Сен білесің, мен үнсіз қалмадым,

39:11  Іште жасырмадым әділ хабарыңды:Сенімділігің мен құтқаруыңды,Рақымың мен ақиқатыңды ӨзіңніңҮлкен жиналыста айтпай кетпедім.

39:12  Мені мейіріміңнен айырмашы, о, Ием,Рақым мен шындығың мені қорғасын лайым.

39:13  Сансыз пәлелер маған жан-жақтан лап берді,Жасаған күнәларым мені қуып жетті,Соларға бола жолымды көре алмаймын.Басымдағы шашымнан көп саны олардың,Содан үмітім үзіліп, жүрексіз болдым.

39:14  Уа, Ием, рақым етіп мені құтқара гөр,Маған көмекке тездетіп келе гөр.

39:15  Жанымды алмақ болған бар жауларымТаңдана абыржып, ұятқа қалсын,Маған пәле тілеген бар дұшпандарымМасқараланып кері қайтарылсын!

39:16  «Өзіңе де сол керек!» деп табалағанОлар қатты ұялып, таңғалсын соған.

39:17  Бірақ бет бұрып сиынғандар СағанӨзіңе қуана берсін шат-шадыман,Лайым құтқаруыңды ұнатқан әркім:«Иеміз даңқты!» деп Сені дәріптесін!

39:18  Ал мен жарлымын, мұқтаждықта жүрмін,Уа, Ием, Сен жағдайымды ойлайсың.Қолдаушым да құтқарушым Өзіңсің,Кешіге көрмеші, о, Құдайым менің.

Chapter 40

40:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған Дәуіттің жыры.)

40:2  Жарлының қамын ойлайтын жан бақытты!Ауыр күнде Иеміз оны құтқарады,

40:3  Әрі қорғап, өмірін аман сақтайды,Жаратқан оны елде жарылқайды,Жауларының еркіне беріп қоймайды.

40:4  Ауырса ол, Иеміз оған күш береді,Төсектегі оның халін түзетеді.

40:5  Иеме былай деп мінажат еттім:«Рақымды бола гөр, уа, Жаратқан Ием,Саған қарсы күнә жасаған едім,Сауықтыра гөр жан дүниемді менің!»

40:6  Дұшпандарым жамандап былай дейді:«Қашан анау өліп, аты өшеді?»

40:7  Біреуі маған кіріп-шықса, жалған сөйлейді,Шынымен ол тек өсек-аяң жинайды,Барған жерлерінде сонысын жаяды.

40:8  Мені жек көргендердің барлығыӨзара маған қарсы сыбырласады,Былай деп жамандық ойластырады:

40:9  «Қатерлі ауру жабысыпты оған,Ол мәңгі тұрмайды жатқан орнынан!»

40:10  Тіпті дастарқандас боп нанымды жегенСырлас досым, өзім толықтай сенген,Енді мені теуіп жіберу үшінМаған қарсы көтерді өз өкшесін.

40:11  Ал Сен, уа, Ием, рақымды бола гөр,Сауықтырып орнымнан тұрғыза гөр,Оларға лайықтысын қайтарайын.

40:12  Жауымның мені жеңіп шықпағанынанҰғамын Сенің риза екеніңді маған.

40:13  Адал жүрген мені аман сақтайсың,Көз алдыңа мәңгі орнатқызасың.

40:14  Исраил сиынатын Құдай ИеМадақтала берсін мәңгілікке!Аумин, иә, аумин.

Chapter 41

41:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған Қорах ұрпақтарының насихат жыры.)

41:2  Марал қалай аңсаса мөлдір суды,О, Құдай, жаным солай Сені аңсайды.

41:3  Жаным шын Құдайды іздеп шөліркейді,Қашан мен Құдайыма бара аламын,Қашан Оның алдында бола аламын?

41:4  Көз жасымды көл қыламын күндіз-түні,Себебі адамдар менен күні бойы:«Құдайың қайда?» деп сұрай береді.

41:5  Сырымды Саған ақтарған кезімдеМынау бірден түседі менің есіме:Мен көпшілікті жетелеген едім,Құдайдың үйіне қарай өрледім,Мейрамдаған халықпен бірге жүрдім,Шат-шадыман болып шүкірлік еттім.

41:6  Жан дүнием, неге сен мұңаясың,Бойымда алаңдап, неге мазасызсың?Жалғыз Құдайдан үмітіңді үзбе!Өйткені Құтқарушымды — өзімніңҚұдайымды мадақтаймын әлі де.

41:7  Мұңаяды ішімдегі жан дүние.Мен Иордан жағасындағы елде,Хермон, Мизар тауларының жеріндеАңсап ойлайтын боламын Сені.

41:8  Сарқыраған суларың долданғандаҰласа береді тасқын тасқынға,Сенің бар суларың, толқындарың даМені басып, асып кетіп жатты да.

41:9  Жаратқан күндіз рақым жасап маған,Мен Оны түнде мақтап, жырлап шығам,Һәм мінажаттарымды бағыштаймынҚұдайыма Өзіме өмір сыйлаған.

41:10  Маған жар болып келген Құдайдан:«Неліктен Сен мені есіңнен шығардың?Неліктен мен қысым көріп жауымнан,Сонша қайғырып жүрмін?» деп сұраймын.

41:11  Дұшпандарымның табалаған мазағыЖаныма менің қатты батады,Себебі олар менен күні бойы:«Құдайың қайда сенің?» деп сұрайды.

41:12  Жан дүнием, неге сен мұңаясың,Бойымда алаңдап, неге мазасызсың?Жалғыз Құдайдан үмітіңді үзбе!Өйткені Құтқарушымды — өзімніңҚұдайымды мадақтаймын әлі де.

Chapter 42

42:1  Уа, Құдай, үкім шығарып мені ақташы,Бұл мейірімсіз халықтан мені қорғашы,Әділетсіз өтірікшілерден құтқаршы!

42:2  Өйткені Сен бас сауғалайтын қорғанымсың,Неден менен бас тартып, жалғыз қалдырдың?Неге жаудан қиналып жүруге тиіспін,Не үшін қайғы-қасірет шегуге мәжбүрмін?

42:3  Нұрың мен шындығыңды жіберші, уа, Ием,Олар киелі тауыңа маған жол көрсетсін,Мені Өзің мекендейтін орынға жетелесін,

42:4  Сонда Саған арналған құрбандық үстеліне,Әрі шаттығым мен рақатымның көзіне —Уа, Құдайым, Өзіңнің алдыңа барамын,Жетігенмен Саған, Құдайым, мақтау айтамын.

42:5  Жан дүнием, неге сен мұңаясың,Бойымда алаңдап неге мазасызсың?Жалғыз Құдайдан үмітіңді үзбе!Өйткені Құтқарушымды — өзімніңҚұдайымды мадақтаймын әлі де.

Chapter 43

43:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған Қорах ұрпақтарының насихат жыры.)

43:2  Уа, Құдай, Өзіңнің зор құдіретіңменЕжелде бабалардың заманында істегенКеремет істерің жайлы құлағымызбенКөп естігенбіз әкелерімізден.

43:3  Қыңыр ұлттарды Сен елден қуып шықтың,Ал бабаларымызды орнықтырдың.Сол тайпаларды Сен езіп тастадың,Ал бабаларымызды азат қылдың.

43:4  Бабалар елді семсерімен басып алған жоқ,Әрі білек күштерімен жеңіп шықкан жоқ,Мұны істеген — Сенің ұлы құдіретің,Һәм бет-жүзіңнің нұры: Сен рақым көрсеттің.

43:5  Сен менің Патшам әрі Құдайымсың,Жақыптың халқына құтқарылу сыйлайсың,

43:6  Сенімен жауларымызды соққылаймыз,Сенің атыңнан дұшпанды таптаймыз.

43:7  Садағыма артпаймын мен сенімімді,Құтқара да алмайды семсерім мені,

43:8  Жауларымыздан Сен бізді құтқарасың,Бізді жек көргендерді масқара қыласың.

43:9  Күн сайын Құдайды айтып мақтанамыз,Атыңды мәңгілік мадақтайтын боламыз.

43:10  Ал қазір бізді тастап, ұятқа қалдырдың,Сен жасағымызбен бірге аттанбадың,

43:11  Жауымыздан қашуға мәжбүр қылдың,Дұшпандарға бізді тонатып қойдың,

43:12  Сойылатын қой іспетті бізді тапсырдың,Халықтар арасына шашыраттың,

43:13  Өз халқыңды арзанға сатып жібердің,Біздің құнымызды әбден түсірдің.

43:14  Көршілерімізге бізді қорлаттың,Маңымыздағыларға мазақтаттың,

43:15  Қыңыр ұлттардың қорлауына қалдырдың,Оларға бізді елетпей бас шайқаттың.

43:16  Масқарамыз күнде алдымыздан шығады,Халқымыз ұяттан қара бет болады,

43:17  Жалақордың ұрсуын естіп тұрамыз,Кек алмақ жаудың бетін көріп тұрамыз.

43:18  Осының барлығына ұшырадық,Алайда біздер Сені ұмытпадық,Сенің Келісіміңді де бұзбадық.

43:19  Жүрегіміз Сенен бас тартқан да жоқ,Аяғымыз жолыңнан тайған да жоқ.

43:20  Сонда да Сен бізді талқандап қираттың,Елімізді шибөрінің тұрағы еттің,Ажал қаупін бастарымызға төндірдің.

43:21  Егер Құдайымыздың атын ұмытсақ,Бөтен «тәңірге» қол жайып сиынсақ,

43:22  Құдай мұны әлде білмес пе еді?Ол жүректің құпияларын да біледі!

43:23  Ал Сен үшін жау бізді күнде жоюда,Сойылатын қой деп бізге қарауда.

43:24  Уа, Жаратқан, неге «жатырсың ұйқыда»?«Серпіліп», бас көтере гөр бізді қорғауға,Бізден бас тарта көрмеші біржолата!

43:25  Неге бізден бет-жүзіңді жасырасың,Қайғы мен жәбірімізді ұмытасың?

43:26  Өйткені ажал аузында жандарымыз,Әрі жерге жабысуда тәндеріміз.

43:27  Тұрып орныңнан, бізді қолдай гөр,Рақымыңа бола бізді құтқара гөр.

Chapter 44

44:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, «қызғалдақтар» әуенімен айтылатын Қорах ұрпақтарының насихат жыры әрі махаббат әні.)

44:2  Патшаға арнап әнімді айтқандаЖүрегімнен ізгі сөз құйылуда,Тілім ұқсас хатшының жүйрік қаламына.

44:3  Сен әсемсің күллі адам баласынан,Мейірімді сөз ағылады аузыңнан,Құдай Сені мәңгілікке жарылқаған.

44:4  Уа, батыр, семсеріңді асынып ал,Зор даңқ пен ұлылыққа бөленіп ал.

44:5  Осы салтанатыңмен жеңіске аттанАқиқат, кішіпейілдік, әділдік үшін,Мықты оң қолың ғажап істер істесін.

44:6  Жебелерің үшкір, олар патшаныңЖауларының жүрегіне дәл қадалсын,Барлық ұлттар да аяғыңа жығылсын.

44:7  Сенің тағың, о, Құдай, сақталады мәңгілік,Патшалығыңа жүргізесің әділ билік,

44:8  Заңсыздықты жек көріп, әділдікті сүйесің,Сондықтан да Құдай, өз Құдайың сенің,Өзіңді тағайындап, сыйлады сағанСеріктеріңнен гөрі шаттықты молынан.

44:9  Хош иісті сенің күллі киімдеріңМүр, алоэ, дәмқабық гүлінің жұпарымен,Көңіліңді көтереді сазды әуенСарайларыңда піл сүйегімен безенген.

44:10  Сенің құрмет тұтатын жұбайларыңАрасында бар қыздары патшалардың.Оң жағыңда отыр опырлық саф алтынӘшекейлер тағып алған патшайымың.

44:11  Тыңда, қызым, ұғып ал, тос құлағыңды:Ұмыт шыққан әулетің мен халқыңды,

44:12  Патша аңсап қалайды сұлулығыңды,Ол тақсыр иең сенің, ардақта оны!

44:13  Тир қаласы сыйлығын алып келеді,Елдің байлары ықыласыңды іздейді.

44:14  Қалыңдық ханшаң отыр өз бөлмесіндеАлтын кестелі көйлегі бар үстінде,

44:15  Түрлі түсті киімімен әкелінеді,Құрбы қыздары соңынан ілеседі,Барлығы да Сенің алдыңа келеді,

44:16  Зор қуаныш, шаттықпен бастап әкелінеді,Патшалық сарайыңа салтанатпен енеді.

44:17  Ұлдарың орнын баспақ аталарыңның,Бүкіл елге оларды әкім етіп қоясың.

44:18  Бар ұрпақтарға сыйлатамын есіміңді,Халықтар дәріптейді мәңгі Өзіңді.

Chapter 45

45:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған. Сопрано дауыспен айтылатын Қорах ұрпақтарының жыры.)

45:2  Құдай — біздің панамыз да күшіміз,Қиын кезде сенімді көмекшіміз.

45:3  Сол себептен біз уайымдап қорықпаймыз,Тіпті дүниенің астан-кестені шықса да,Таулар теңіздің тұңғиығына құласа да,

45:4  Теңіз долдана ақ көбік атқыласа да,Оның толқынынан тау сілкініп жатса да.(Әлемнің Иесі біздің жанымызда,Жақып сиынған Құдай — биік қорғанымыз да!)

45:5  Құдайдың таңдап алған қаласына,Алла Тағаланың киелі тұрағынаОның рақымы бұлақтың суындайӘрқашан да нәр беріп қуантуда.

45:6  Құдай осы қаланың ортасында,Ешқашан қозғалмайды да сол қала,Құдай көмегін береді таң ата.

45:7  Халықтар абыржи толқып,Патшалардың тақтары шайқалады,Алла Тағаланың үні естіліп,Бүкіл жер беті балқып жоқ болады.

45:8  Әлемнің Иесі біздің жанымызда,Жақып сиынған Құдай — биік қорғанымыз да!

45:9  Келіп көріңдер Иенің істерін,Ол ойрандатты жаулардың жерлерін,

45:10  Дүниедегі соғыстарды тоқтатып,Садақ, найза атаулыны сындырып,Күймелерді қиратты отқа жағып.

45:11  «Тынышталыңдар барлығың енді,Біліңдер Менің Құдай екенімді!Басқа халықтар Мені құрметтейді,Дүние жүзінде Мені қастерлейді».

45:12  Әлемнің Иесі біздің жанымызда,Жақып сиынған Құдай — биік қорғанымыз да!

Chapter 46

46:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған Қорах ұрпақтарының жыры.)

46:2  Күллі ұлттар, Құдайға қол соғыңдар,Шаттық үнмен дауыстап Оны мақтаңдар!

46:3  Себебі Жаратқан — Хақ Тағала айбатты,Ол — бүкіл жер бетінің ұлы Патшасы

46:4  Бізге халықтарды бағындырады,Жау ұлттарды табанымызға салады.

46:5  Үлесімізге таңдады Ол біз үшінӨзі сүйген Жақыптың мақтаулы елін.

46:6  Құдай Ие халқының шаттық айқайыменТұрағына көтерілді, һәм керней үнімен.

46:7  Әндетіңдер, Құдайға ән-жыр шырқаңдар,Күй тартып та Патшамызды мадақтаңдар!

46:8  Құдай — Патшасы күллі жер бетінің,Лайым Оған айтыңдар мадақтау жырын!

46:9  Құдай халықтарға билігін орнатты,Киелі тағына Ол отырып алды.

46:10  Басқа ұлттардың басшылары жиналар,Ыбырайым сиынған Құдайдың халқына қосылар,Өйткені Құдайдікі жер бетінің патшалары,Оның дәрежесі бәрінікінен де жоғары!

Chapter 47

47:1  (Қорах ұрпақтарының әні әрі жыры.)

47:2  Құдайдың таңдап алған қаласында,Оның қасиетті Сион тауындаЖаратқан Иеміз теңдессіз ұлы,Ол мадақталуға әбден лайықты!

47:3  Әсем де биік Сион тауы —Күллі әлемнің қуанышы,Таудың солтүстік жағындағыҰлы Патшаның астанасы.

47:4  Бекіністі сарайларында ҚұдайБелгілі қорғаушы, баспанадай.

47:5  Патшалар күштерін жинаған еді,Шайқасқа бірігіп аттанған еді.

47:6  Олар қаланы көріп, аң-таң болды,Үрейленіп, түгел қаша жөнелді,

47:7  Бойларын қорқыныш кернеді,Толғатқан әйелдей қиналды.

47:8  Теңіз кемелерін шығыстың дауылыҚиратқандай, құрттың Сен оларды.

47:9  Құлағымызбен мынаны естіген едік,Әлем Иесінің қаласынан соны көрдік,Иә, Құдайымыздың осы шаһарынан:Өз қаласын нығайтады Ол әрқашан.

47:10  Уа, Құдай, ғибадатханаңдаОйландық мейірімің жайында,

47:11  Уа, Құдайым, Сенің атың да,Саған арналған мадақтау даЖердің төрт бұрышына жайылады,Құдіретті қолың әділдік орнатады.

47:12  Сенің әділ билігіңе болаШаттанады Сион тауы да,Қуанады Яһуда қалалары да.

47:13  Сионға жақындап барыңдар,Шаһарды айналып шығыңдар,Барлық мұнараларын санаңдар,

47:14  Қамалдарына назар аударыңдар,Сарайларын да қарап шығыңдар.Келер ұрпаққа мынаны айтыңдар:

47:15  «Бұл Құдай — мәңгілік Құдайымыз,Деміміз біткенше Ол — жетекшіміз!»

Chapter 48

48:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған Қорах ұрпақтарының жыры.)

48:2  Күллі халықтар, мынаны тыңдаңдар,Әлемнің тұрғындары, құлақ асыңдар,

48:3  Қатардағылар және атақтылар,Байлар мен бейшаралар, ден қойыңдар!

48:4  Даналық сөздер шығады аузымнан,Жүрек толғанысым түсінікке толған,

48:5  Нақыл сөзге құлағымды саламын,Домбыра тартып жұмбағымды ашамын.

48:6  Қиын-қыстау кезде қорықпаймын,Қоршаса да мені алдамшылардыңЗұлымдығы: әл-ауқаттарына оларСүйеніп, зор байлығымен мақтанар.

48:7  Қиын-қыстау кезде қорықпаймын,Қоршаса да мені алдамшылардыңЗұлымдығы: әл-ауқаттарына оларСүйеніп, зор байлығымен мақтанар.

48:8  Ал адам жанын пенде ажалдан босатпас,Оның төлемін Құдайға бере алмас.

48:9  Адамның мәңгі өмір сүруі үшін,Қабірге түсіп, шірімеуі үшінТөлем төлеп босатудың бағасыТым қымбат, істей алмас оны адам баласы.

48:10  Адамның мәңгі өмір сүруі үшін,Қабірге түсіп, шірімеуі үшінТөлем төлеп босатудың бағасыТым қымбат, істей алмас оны адам баласы.

48:11  Данышпанның да өлгенін жұрт көреді,Дәл солай ақымақ пен ессіз де өледі,Мал-мүлкін басқаға қалдырғанын біледі.

48:12  Ессіздердің ойынша мәңгі өз үйлері,Ұрпақтан ұрпаққа сақталар мекендеріӘрі өз аттарымен аталған жерлері.

48:13  Ал қадірлі адам да мәңгі қалмайды,Өліп құритын хайуанға ұқсайды.

48:14  Міне, бұл — ақымақтың жүрер жолдары,Сөздерін қолдайды ізбасарлары.

48:15  Олар қойлардай өлімге ұшырар,Ажал олардың «бағушысы» болар,Тәндері құрып, қабірді мекендер,Ал таңертең әділдер үстемдік етер.

48:16  Бірақ Құдай жанымды о дүниеден құтқарады,Ол мені Өзіне қабылдайтын болады.

48:17  Уайымдама, біреу баий қалғанда,Үйінің салтанаты тым молайғанда,

48:18  Өлгенде ол өзімен еш нәрсе алмайды,Салтанаты оған еріп бармайды.

48:19  Тірі кезде ол бақытты сезінетін,Өркендегенде жұрт оны дәріптейтін.

48:20  Бірақ ол да бабаларына аттанады,Өмірдің нұрынан енді ада болады.

48:21  Байлығына мастанған ақылсыз жанІспетті — кейін өліп құритын хайуан.

Chapter 49

49:1  (Асафтың жыры.)Құдіреті шексіз Құдай — ЖаратқанҮн қатып, батысқа дейін күншығыстанӘлемдегі адамзатты шақырған.

49:2  Мүлтіксіз көрікті Сион тауынанҚұдайдың салтанаты көрініс тапқан.

49:3  Құдайымыз келеді, Ол үнсіз қалмайды,Оның алдынан от жалындап жалмайды,Алапат дауыл айналасында соғады.

49:4  Құдай көк пен жерді куәлікке шақырады,Өзі таңдаған халқын соттауға барады:

49:5  «Қасыма жинаңдар Менің сенімді халқымды,Құрбандық шалып Өзіммен Келісім жасағандарды!»

49:6  Көк сонда Оның әділдігін паш етеді,Себебі соттайтын — Құдайдың Өзі.

49:7  «Тыңда Мені, Исраил халқым, былай деймін:Саған қарсы куәлік келтіремін,Мен Құдаймын, иә, сенің Құдайыңмын!

49:8  Шалған малдарың үшін шағым айтпаймын,Өртеп ұсынған құрбандықтарыңа қараймын.

49:9  Ал қаламаймын бұқаларды қораларыңнанЯки текелерді шарбақтарыңнан,

49:10  Өйткені орманның әр аңы Менікі,Әрі малдар да мыңдаған төбедегі,

49:11  Барлық құсты білемін таулардағы,Хайуандар да Менікі даладағы.

49:12  «Ашықсам» Мен саған айтпас та едім,Бар әлем мен ондағылар — өз меншігім.

49:13  Шалынған бұқаның етін жеймін бе,Не текелердің қанын ішемін бе?

49:14  Жоқ, тарту қылып мақтау ұсын Құдайға,Берген сертіңді орында Алла Тағалаға.

49:15  Қиындық көргеніңде шақыр Мені,Сонда құтқарып аламын сені,Ал өзің мадақтайтын боласың Мені».

49:16  Бірақ Құдай былай дейді арамзаға:«Қандай қақың бар жарлықтарымды айтуғаЖәне Келісімімді аузыңа алуға?

49:17  Алайда сен ескертуімді жек көресің,Айтқан сөздерімді менсінбей жүресің.

49:18  Ұрыны көрсең оған қосыласың,Нәпсіқұмарлармен де араласасың.

49:19  Сенің аузыңнан жамандық шығады,Тілің өтірікті торлап тұрады.

49:20  Отырып алып бауырыңды ғайбаттайсың,Өз анаңның ұлын нақақ жамандайсың.

49:21  Сен солай істегенде Мен үндемедім,Сонда Мені өзіңдей есептедің.Ал қазір Мен сені сақтандырамын,Күнәларыңды көз алдыңа қоямын».

49:22  «Құдайын ұмытқандар, ұғыңдар бұл жайды:Жазалап, паршаласам, ешкім құтқармайды.

49:23  Мені мақтайтын жан құрмет көрсетеді Маған,Сақтанып жүргенге құтқаруымды ашам».

Chapter 50

50:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған Дәуіттің жыры,

50:2  Барсабиямен жақындасып күнәға батқан Дәуітке Натан пайғамбар келген оқиғаға байланысты мінажат.)

50:3  Шексіз сүйіспеншілігіңе бола,О, Құдай, маған рақым ете гөр,Мейіріміңнің молдығына болаҚылмыстарымды өшіріп тастай гөр.

50:4  Мені әділетсіздігімнен арылтып,Күнәларымнан түгел тазарта гөр.

50:5  Қылмыстарымды жақсы білемін де,Күнәларым әрдайым тұр есімде.

50:6  Мен Өзіңе қарсы күнә жасадым,Сенің көз алдыңда зұлымдық істедім.Осылай әділ Сенің айтқандарың,Мүлтіксіз де маған жүргізген сотың.

50:7  Мен күнәкар болып дүниеге келдім,Құрсақта жатқанда-ақ күнәкар едім.

50:8  Сен жүректің таза болуын қалайсың,Жан дүниеме даналық та құясың.

50:9  Құрбандық қанын бүркіп, күнәмді кеше гөр,Сонда көз алдыңда пәк таза боламын,Күллі күнәмнан мені жуып-шая гөр,Сонда қардан да аппақ тазарамын.

50:10  Шаттық үнін маған қайтадан естірте гөр,Сен әлсіреткен денемді қуанта гөр,

50:11  Күнәларыма енді назар аудармай,Бар қылмыстарымды өшіріп тастай гөр.

50:12  Уа, Құдайым, жүрегімді тазарта гөр,Рухымды берік қылып, жаңарта гөр.

50:13  Қасыңнан мені қуып шыға көрме,Киелі Рухыңды менен ала көрме,

50:14  Мені құтқарғаныңа қуантып тағы,Сыйлай гөр азғырылмайтын берік рухты.

50:15  Қылмыскерлерге ақ жолыңды үйретейін,Күнәкарлар сонда Саған бұрмақ беттерін.

50:16  Қан төккен мені арылтсаңшы кінәмнан,Сенсің ғой жалғыз Құтқарушы Құдайым.Тіліммен әділдігіңді мадақтаймын.

50:17  Аузыма ерік бере гөр, Жаратқан Ием,Сені емін-еркін мадақтап, дәріптейін.

50:18  Құрбандық шалуымды қаламай тұрсың,Өртеу құрбандығын да ұнатпай тұрсың,Әйтпесе оларды ұсынар да едім.

50:19  Ал Құдайға ұнамды сый, құрбандық —Күнәсіне шынымен өкінген рух.Шын опық жеп, бағынған жүрекке СенТеріс қарамайсың, уа, Құдай Ием.

50:20  Игі еркіңмен Сионды өркендете гөр,Қамалын оның қайта тұрғыза гөр.

50:21  Сонда Саған ұнамды пәк тартуларШалынбақ һәм өртелетін құрбандықтар,Үстеліңе торпақтар да ұсынылмақ,Сенің жолыңа солар бағышталмақ.

Chapter 51

51:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған Дәуіттің насихат жыры.

51:2  Ол едомдық Доиқтың Саулға барып, Дәуіттің Ахимәліктің үйіне кіріп-шыққаны жайлы хабар жеткізген кезіне арналған.)

51:3  Ей, мықты жан, қылмысыңа неге мақтанасың,Әйтсе де Құдай маған төгеді рақымын.Ұзақты күн сен құрту жайлы ойланасың.

51:4  Өткір ұстарадай тіледі сенің тілің,Өтірікті айтуға шеберсің өзің,

51:5  Зұлымдықты артық көресің жақсылықтан,Алдауды да ақиқатты айтудан.

51:6  Ей, алдамшы тіл, сен өзгенің жанынЖаралайтын сөзді айтуды ұнатасың!

51:7  Содан да Құдай сені мәңгі құртады,Үйіңнен күшпен қуып шығарады,Тірілер арасынан аластатады.

51:8  Әділдер мұны көріп қайран қалады,Былай деп келекелейді сол арамды:

51:9  «Міне, Құдайды паналамаған жан,Қайта, мол байлығын арқа тұтқан,Зұлымдықпен одан бетер нығайған».

51:10  Ал мен Құдайдың киелі үйініңІшінде жасыл зәйтүндей өсіп-өнемін,Құдайдың рақымына мәңгі сенемін.

51:11  Уа, Ием, Сені игі істерің үшінХалқыңның алдында дәріптеймін,Ізгі мейіріміңе сүйенемін.

Chapter 52

52:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, «Ауыртпалық шегу» әуенімен айтылатын Дәуіттің насихат жыры.)

52:2  Ақылсыз адамдар «Құдай жоқ!» деп ойлайды,Әбден бұзылған олар жексұрындық жасайды,Әрі ешқайсысы да жақсылық жасамайды.

52:3  Құдай көктен көз салады адамзатқа:«Ақылды біреу бар ма бет бұратын Құдайға?»Деп байқайды Ол.

52:4  Жоқ, бәрі тайып кетті теріс жолға,Әбден бұзылды бірігіп барлығы да.Жақсылық жасаушы ешкім жоқ, тіпті бір жан да.

52:5  Сұмдық жасайтындар ақылға келмес пе екен?Халқымды олар нан жегендей жалмап кеткен,Құдайға сиыну ойларына еш түспеген.

52:6  Ал оларды қорқыныш құрсаулайтын болады,Қауіп-қатер жоқ жерде үрейлері ұшады.Тап берген жауыңның сүйектерін Құдай шашады,Сен масқаралайсың Құдай бас тартқан оларды.

52:7  Құтқару Сионнан келсе екен Исраилге!Құдай өз халқын тұтқыннан азат еткендеЖақыптың үрім-бұтағы қатты қуанады,Иә, Исраил халқы шат-шадыман болады!

Chapter 53

53:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, ішекті аспаптардың сүйемелдеуімен айтылатын Дәуіттің насихат жыры.

53:2  Зифтің бірнеше тұрғынының Саулға барып: «Дәуіт біздің жақта тығылып жүрген сияқты!» деп хабар жеткізген кезіне арналған.)

53:3  Уа, Құдай, ұлы атың үшін құтқара гөр,Зор құдіретіңмен мүддемді қорғай гөр!

53:4  О, Құдайым, дұғама құлақ сала гөр,Аузымнан шыққан сөздерге көңіл бөле гөр!

53:5  Бөгде адамдар маған қарсы шықты,Зорлықшыл сұмдар жанымды алмақшы,Олар еш ойламайды Құдай туралы.

53:6  Алайда Құдай маған жар болады,Жаратқан Ие жан дүниемді нығайтады,

53:7  Сұмдығының есесін жауыма қайтарады.Ием, адалдығыңа сай оларды талқандашы.

53:8  Өз еркіммен Саған құрбандық шаламын,Уа, Ием, ізгі атыңа мақтау айтамын.

53:9  Сен құтқарып алдың мені бар пәледен,Жауларымның жеңілгенін көрдім көзіммен.

Chapter 54

54:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, ішекті аспаптардың сүйемелдеуімен айтылатын Дәуіттің насихат жыры.)

54:2  Уа, Құдай, мінажатыма құлақ түрші,Өтінішімді елемей жүрмеші.

54:3  Назар аударып, жауап берші маған,Аһ ұрып, абыржып жүрмін қайғыдан,

54:4  Дұшпандарымның қатты дауысынанӘрі әділетсіздердің қыспағынан.Олар басыма азап жаудырады,Ашулана жала да жабады.

54:5  Жүрегім қинала дірілдейді,Өлімнің қорқынышы тап береді.

54:6  Үрей мен қалтырау басып алады,Қорқыныш билейді тұла бойымды.

54:7  Сонда мен тілек тілеп былай дедім:«Кептердің қанаттарын маған берер кім,Бұл жерден ұшып кетіп, тыншыр едім,

54:8  Алысқа ұшып, айдалада қалар едім,

54:9  Қастықтың дауылынан тез құтылар едім».

54:10  Уа, Ием, зұлымдарды абыржытып,Берекесін алшы тілдерін шатастырып,Қаладан зорлық-зомбылық тұрмын көріп.

54:11  Күні-түні олар қамалда аңдып жүреді,Сұмдық пен пәлеге толы қала іші,

54:12  Тонаушылық пен өлім мол шаһарда,Жалғандық пен зорлық бітпес базарда.

54:13  Жауым қараласа соған төзер едім,Дұшпаным бас көтерсе одан тығылар едім.

54:14  Алайда мұны істеген қатарласымСенсің, о, жаныма жақын сырлас досым!

54:15  Қандай ғажап еді қарым-қатынасымыз,Құдайдың үйіне бірге барғанымыз.

54:16  Кенеттен жетсін ажал жауларыма,Тірідей түссін олар тұңғиыққа,Зұлымдық мекендейді ғой араларында.

54:17  Ал мен Құдайды көмекке шақырамын,Сонда мені құтқарады Жаратқаным.

54:18  Ертеңгісін, тал түсте және кешқұрымҚұдайыма дауыстап жалбарынамын,Оның құлағына шалынады дауысым.

54:19  Маған қарсы шығып, шайқасқан көп жауданҚұдай жанымды сақтап алады аман.

54:20  Ежелден Құдай тағында отырып келеді,Мені естіп, жауды Өзіне бас игізеді. Олар іс-әрекеттерін өзгертпей келді,Құдайдан қорқып, Оны қастерлемей жүрді.

54:21  Дұшпаным жасасқан келісімінен бас тартты,Өзімен тату тұрғандарға қарсы шықты,

54:22  Сарымайдан да жұмсақ айтқан сөздері,Бірақ қастандыққа толы оның жүрегі,Иісмайдан да жағымды айтқандары,Шынымен жалаң семсердей астарлары.

54:23  Жаратқан Иеге арт бар уайымыңды,Ол сені қолдап, ойлайды қамыңды,Мәңгілік құлатпайды әділ жанды.

54:24  Алайда, уа, Құдайым, сол сұмдардыТастайсың Сен тұңғиық шыңырауға,Қанішер жауыздардың жандарыҚұриды жетпей-ақ жасының жартысына.Ал мен болсам сенемін Жаратушыма.

Chapter 55

55:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, «Алыстағы үнсіз көгершін» әуенімен айтылатын Дәуіттің мінажаты. Ол філістірлердің Дәуітті Ғат қаласында ұстап алған кезіне арналған.)

55:2  Уа, Құдай, бола гөр маған мейірімді,Адамдар ұмтылады таптауға мені,Күні бойы қыспақтап, тап береді.

55:3  Жауларым күнде қудалап өкшелейді,Менмендер маған қарсы бас көтереді.

55:4  Қорыққанда Саған артам сенімімді.

55:5  Құдайға сеніп енді қорықпаймын,Берген сөзі үшін Оны мадақтаймын,Сонда пенде не жасай алады маған?

55:6  Күнде жаулар сөздерімді бұрмалайды,Әрдайым маған қарсы қастық ойлайды,

55:7  Жасырынып бір жерге жиналады,Бар қадамдарымды бақылап тұрады,Аңдып жанымды алуға ұмтылады.

55:8  Уа, Құдай, сұм істерімен құтылтпашы,Сол қыңыр ұлттарды қаһарыңмен құлдыратшы.

55:9  Шарасыздығымды ұмытпай ескересің,«Құтыңа» жинап қой көз жасымның бәрін,Жазылған жоқ па олар кітабыңда Сенің?

55:10  Сиынып сұрасам қолдауыңды Сенің,Кері шегінеді жауларым менің,Құдайдың маған жар екенін білемін.

55:11  Берген сөзі үшін Құдайды мадақтаймын,Берген уәдесі үшін Иемді даңқтаймын.

55:12  Құдайға сеніп енді қорықпаймын,Сонда пенде не жасай алады маған?

55:13  Уа, Құдайым, мен Өзіңе бағыштаймынБерген уәдеме сай шүкірлік тартуларын.

55:14  Өйткені аяғымды сүрінуден сақтадың,Жанымды ажалдың аранынан құтқардың.Осылай Сен мені Өзіңнің алдыңдаАман жүрсін дедің өмірдің нұрында.

Chapter 56

56:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, «Құрта көрме» әуенімен айтылатын Дәуіттің мінажаты. Ол Дәуіттің Саулдан қашып, таудағы үңгірді паналағанына арналған.)

56:2  Мейірленіп, Құдай, рақым етші маған,Өйткені үмітімді артамын Саған,Пәле-жала өткенше бас сауғалайын,Қанатыңның аясын паналайын.

56:3  Сиынып тұрамын Алла Тағалаға,Маған игілік жасаушы Құдайға.

56:4  Ол көктен көмек жолдап аман сақтайды,Мені өкшелеп қудалағанды қорлайды. Иә, Құдай рақымы мен шындығын сыйлайды.

56:5  Айналам толы жыртқыш арыстандай,Сол сұмдардың тілдері өткір қылыштай,Тістері де үшкір жебе мен найзадай.

56:6  Уа, Құдай, көктен жоғары атың шықсын,Күллі әлемде Сенің даңқың артсын!

56:7  Дұшпандарым маған арнап тор құрды,Сондықтан еңсем түсіп, көңілім қалды.Жолыма олар тұзақ құрып, ор қазды,Алайда сол орға өздері құлады.

56:8  Уа, Құдай, жүрегім Саған сенімді,Өзіңе арнаймын мен ән-күйімді.

56:9  Жан дүнием, ояншы, сергек болайын,Жетіген мен домбыра, болыңдар дайын,Ән-жырыммен атар таңды оятайын.

56:10  Уа, Ием, жұрт алдында Сені мадақтаймын,Ұлттар арасында мақтап жырлаймын.

56:11  Себебі берік рақымың заңғар аспандай,Әрі сенімділігің асқар бұлттардай.

56:12  Уа, Құдай, көктен жоғары атың шықсын,Күллі әлемде Сенің даңқың артсын!

Chapter 57

57:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, «Құрта көрме» әуенімен айтылатын Дәуіттің мінажаты.)

57:2  Уа, билер, шындықты айтасыңдар ма,Жұртқа әділ үкім шығарасыңдар ма?

57:3  Жоқ, іштей әділетсіздік жоспарлайсыңдар,Елге билік айтқанда зорлық жасайсыңдар!

57:4  Зұлымдар туғаннан-ақ жолдан адасады,Құрсақтан-ақ жаңылып, жалған айтады.

57:5  Айтқан сөздері зәрлі жыланның уындай,Олар шебер арбаушының да даусын тыңдамайҚұлағы бітелген улы сұр жыландай.

57:6  Айтқан сөздері зәрлі жыланның уындай,Олар шебер арбаушының да даусын тыңдамайҚұлағы бітелген улы сұр жыландай.

57:7  Уа, Құдай, олардың тістерін қиратшы,Ием, арыстандай жақтарын күйретші,

57:8  Ағып кеткен судай олар жоғалсын,Тартқанда жебелері сынып қалсын,

57:9  Жорғалап жоқ болар ұлудай құрысын,Тасталған түсіктей күн көзін көрмесін!

57:10  Тікенді бұтақ жанған от үстіндегіҚазанның тез қайнайтыны секілді,Құдайдың қаһары сол тірілердіҚұйындай көтеріп алып кетеді.

57:11  Тәңірдің жазалауын әділдер көріп қуанады,Зұлымның құрып кеткеніне риза болады.

57:12  Жұрт былай дер: «Рас, әділ жан сыйын алады,Жерде шынымен Құдай үкім шығарады!»

Chapter 58

58:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, «Құрта көрме» әуенімен айтылатын Дәуіттің мінажаты. Ол Саул патшаның Дәуітті өлтіру үшін оның үйін күзеттірген кезіне арналған.)

58:2  Уа, Құдайым, құтқара гөр жауларымнан,Мені сақтай гөр қарсыластарымнан,

58:3  Арашалашы әділетсіздерден,Аман сақташы қанішерлерден.

58:4  Уа, Жаратқан Ие, олар мені аңдуда,Маған қарсы мықтылар жиналуда.Ал не қылмысым, не күнәм болмай тұр,

58:5  Еш кінәм жоқ, бірақ олар асығып жүр,Маған қарсы аттануға дайын тұр.Мені қорғап-қолдауға орныңнан тұршы,Мүшкіл жағдайыма көз сала көрші.

58:6  Уа, Жаратушы Құдай, Әлемнің Иесі,Исраил халқының сиынатын Тәңірі,Енді көктегі тағыңнан көтерілші,Өзіңе бағынбайтын ұлттарға тап берші,Зұлым опасыздарға рақым көрсетпеші.

58:7  Дұшпандарым кешқұрым кері қайтады,Қаланы аралап иттерше ұлысады.

58:8  Ауыздарынан жамандық бұрқырайды,Тілдері семсердей жарақаттайды,Олар «Кім естір екен?» деп ойлайды.

58:9  Ал Сен, Жаратқан Ие, оларға күлесің,Барлық қыңыр ұлттарды келекелейсің.

58:10  Сен менің күш-қуатымның қайнарысың,Назарымды Өзіңе аударамын,Себебі, уа, Құдай, Сен қорғанымсың,

58:11  Маған мейірім танытатын Құдайымсың,О, Құдай, алдымнан жүріп күш бересің,Жауларымның жеңілісін көрсетесің.

58:12  Оларды құртпашы, халқым ұмытпасын,Күшпен таратшы, Өзіңе бой ұрсын,Уа, Иеміз, қалқандай Қорғаушымызсың!

58:13  Күнә — айтқандарының барлығы да,Ауыздарынан шыққан — қарғыс пен жала,Менмендіктерімен құласын тұзаққа!

58:14  Қаһарыңмен оларды құртып таста,Жоқ қыла гөр оларды біржолата,Сонда «Жақыпқа Құдай билік жүргізеді»Деп жер түкпіріндегілер де біледі.

58:15  Дұшпандарым кешқұрым кері қайтады,Қаланы аралап иттерше ұлысады,

58:16  Жейтін олжа іздеп айнала шарлайды,Егер тоймаса түнде ырылдайды.

58:17  Ал Сен пәлеге ұшырағанымдаМаған болдың қорған және баспана,Сондықтан әнге салып құдіретіңді,Таңертеңнен паш етем мейіріміңді.

58:18  Сен менің күш-қуатымның қайнарысың,Өзіңе мадақтау жырымды арнаймын.Себебі, уа, Құдай, Сен қорғанымсың,Мейірімін төгетін Құдайымсың.

Chapter 59

59:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, «Келісім қызғалдағы» әуенімен айтылатын Дәуіттің насихат мінажаты.

59:2  Ол Дәуіттің Батыс Месопотамияның әрі Собаның арамалықтарымен шайқасып жүрген кезінде Жоғаб қайта оралып, он екі мың едомдықты Тұзды аңғарда күйреткен оқиғаға арналған.)

59:3  О, Құдай, Сен бізден бас тарттың,Қаһарланып бізді талқандадың,Бізге бұра гөр бетіңді қайтадан.

59:4  Сен жерді сілкілеп, қиратқан едің,Ол шайқалып тұр, жазшы жарылған жерлерін.

59:5  Өз халқыңның басына пәле түсірдің,Теңселтетін «шараптан» оған ішкіздің.

59:6  Сен Өзіңді қастерлейтіндерге ту бердің,Олар соны көтерсін деп шындық үшін.

59:7  Сүйіктілерің лайым аман сақталсынДеп ден қойып, құдіретіңмен құтқарғын!

59:8  Құдай былай деді киелі мекенінен:«Мен шаттанып Сихемнің жерін бөліп беремін,Соқот аңғарын да халқыма үлестіремін.

59:9  Ғилақад пен Манаса да — Менің иелігім,Ефрем руы болады басты қорғаным,Яһуда руынан шығады патшаларым.

59:10  Моаб Маған шылапшындай пайдалы болады,Едом жері де меншігіме айналады,Філістір елі де бой ұрып Маған қуанады».

59:11  Кім мені қамалды қалаға кіргізеді?Кім Едом елінің ішіне енгізеді?

59:12  Сол Сен емес пе, Құдай, бізден бас тартқан,Әскерімізбен бірге шабуылға шықпаған?

59:13  Жаулардың қыспағына қарсы қолдашы,Еш жарамсыз — пенделердің қолдағаны.

59:14  Зор істер істейміз Құдай жар болғанда,Жауларымызды таптайды Ол аяғына.

Chapter 60

60:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, ішекті аспаптардың сүйемелдеуімен айтылатын Дәуіттің жыры.)

60:2  Уа, Құдай, айқайыма құлақ сала гөр,Мінажатыма менің ден қоя гөр.

60:3  Сары уайымға салынды жан дүнием,Өзіңе сиынамын жердің шетінен,Шыға алмас шыңға мені шығаршы Сен.

60:4  Себебі бас сауғалар панам болып келесің,Жаудан қорғайтын берік бекінісім Өзіңсің.

60:5  Уа, Құдай, мекеніңде мәңгі тұрайыншы,«Қанатыңның астынан» тыным табайыншы,

60:6  Өйткені берген анттарымды Сен естідің,Өзіңді қастерлейтіндермен бірге үлес бердің.

60:7  Патшаның ғұмыр жасын ұзарта гөр,Ұрпақтан ұрпаққа жалғастыра гөр,

60:8  Уа, Құдай, алдыңда ол мәңгі билік құрсын,Лайым рақым мен шындығың оны қорғасын.

60:9  Сенің атыңды әрдайым мадақтаймын,Берген анттарымды күнде орындаймын.

Chapter 61

61:1  (Ән-күйдің жетекшісі Едутунге арналған Дәуіттің жыры.)

61:2  Жаным тыным табады жалғыз Құдайдан,Құтқарылуым келеді тек қана Одан,

61:3  Ол ғана — паналайтын жартасым,Құтқарушым әрі заңғар қорғаным,Енді қайтып қатты шайқалмаймын.

61:4  Қашанғы бас саласыңдар бір адамға?Теңселген дуал, қисайған қабырғаСияқтанған мені құлатпақсыңдар ма?

61:5  Биіктен құлатуға жаулар жоспарлайды,Сол үшін өтіріктен де бас тартпайды,Ауыздарымен бата бергенсиді,Ал жүректерінде жамандық тілейді.

61:6  Жан дүнием, тыным тап жалғыз Құдайдан,Үміт келеді маған тек қана Одан,

61:7  Ол ғана — паналайтын жартасым,Құтқарушым әрі заңғар қорғаным.Енді қайтып ешқашан шайқалмаймын.

61:8  Құтқарылуым, абыройым Құдайдан,Ол — мықты қорғаным әрі баспанам.

61:9  Халайық, лайым Оған сенім артыңдар,Ойларыңды Оған толық ашыңдар,Құдай — біздің панамыз, мұны ұмытпаңдар!

61:10  Адамзат атаулы шығарған деміңдей,Атақты, атақсыз бәрібір бекердей,Таразыға бәрін салып көргенде,Жеңіл олар шығарған деміңнен де.

61:11  Зорлықпен алып қоюға үміт артпа,Дүние-мүлік ұрлаймын деп те мақтанба,Дәулетің молайса, соған сенім артпа!

61:12  Бірде Құдай маған былай деп айтты,Талай рет мен естігенмін мынаны:Құдіретті күш, о, Құдай, Сенікі.

61:13  Уа, Ием, тұрақты — Сенің рақымың,Әркімге лайықтысын ісіне сай қайтарасың.

Chapter 62

62:1  (Дәуіттің жыры. Оның Яһуда еліндегі иен далада жүрген кезі туралы.)

62:2  Уа, Ием, Сен сиынатын Құдайымсың,Таң сәріден мен Саған бет бұрамын,Сусыз жердемін кеуіп, құлазыған,Жан-тәніммен Сені аңсап сағынам.

62:3  Киелі тұрағыңда аяныңды көрдім,Құдірет пен ұлылығыңды байқадым.

62:4  Өмірден де артық берік — мейірімің,Ауызым Өзіңді мадақтай берсін,

62:5  Өмір бойы бір Сені мадақтаймын,Атыңды атап қолымды жаямын.

62:6  Өйткені жіліктің майлы басынанГөрі Өзіңнен мол ләззат табамын,Шаттық үнмен Саған мақтау айтамын.

62:7  Төсекке жатып Сені еске аламын,Түні бойы Сен жайлы ойланамын.

62:8  Өйткені Өзің менің қолдаушымсың,«Қанатыңның аясында» шаттанамын.

62:9  Жаным тығыз байланыста Сенімен,Мені демейсің құдіретті қолыңмен.

62:10  Ал көзімді құртпақшы арамзаларТозақтың түбіне түсетін болар,

62:11  Семсердің күшімен олар қырылар,Өліктері шибөріге жем болар.

62:12  Уа, Құдай, патша Өзіңе шаттанады,Саған бағышталғандар мақтау айтады,Ал өтірікші ауыздар жабылады.

Chapter 63

63:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған Дәуіттің жыры.)

63:2  Уа, Құдай, арызыма құлақ сала гөр,Жаудың сесінен жанымды сақтай гөр,

63:3  Зұлымның астыртын әрекетіненҚорғап әрі залымның бүлігінен.

63:4  Тілдерін олар семсердей өткірлеген,Көздеп тұр жебедей өткір сөздерімен.

63:5  Айыпсыз жанды атады тосқауылдан,Кенеттен тап береді қорықпастан.

63:6  Зұлым ойларында бір-бірін қолдайды,Құпия тор құруды жоспарлайды,«Мұны кім көрер?» деп өздерін мақтайды.

63:7  Қаскүнемдік ойластырып, құрайды,«Мүлтіксіз жоспар құрдық» деп ойлайды.Адамның жан дүниесі — түпсіз тұңғиық,Жүрек түкпірлері пендеге жабық.

63:8  Ал Құдай соларды жебемен атады,Кенеттен олар жарақаттанады,

63:9  Өз сөздеріне бола талқандалады,Мұны көргендер олардан бас тартады.

63:10  Күллі адамзат үрейленеді,Құдайдың істерін жария етеді,Оның керемет жасағанын түсінеді.

63:11  Жаратқанға әділдер шаттанады,Олар Иемізден пана табады.Ақжүрек жандар Оны мақтан тұтады.

Chapter 64

64:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған Дәуіттің әні әрі жыры.)

64:2  Сионда Саған, Құдай, мақтау арналады,Өзіңе берілген анттар орындалады,

64:3  Мінажаттар құлағыңа жетеді,Барлық адамдар алдыңа келеді.

64:4  Теріс істеріміз жаншып тұр бізді.Ал Сен кешіресің күнәларымызды.

64:5  Қандай бақытты — Өзің таңдағандар,Қасыңда, аулаларыңда тұрады олар,Сонда кенелеміз үйіңнің жақсылығына,Киелі ғибадатханаңның рақатына.

64:6  Құдай, құлақ саласың әділдікпен,Бізді құтқарасың керемет істермен.Саған үміт артады жер шетіндегілерЖәне алыс теңіздегі кемешілер.

64:7  Сен құдіретіңмен тауларды орнаттың,Күш-қуатқа бөленіп, беліңді будың.

64:8  Теңіз толқынының гүрілін тыншыттың,Халықтардың шуылын тыныштандырдың.

64:9  Кереметтеріңе таңғалар алыс елдер,Шығыс пен батысқа айтқызасың әндер.

64:10  Сен жерді баптап суарып, құнартасың,Уа, Құдай, халықты нанға тойдыру үшінӨзендеріңді суға толтырасың,Жерді Өзің солай дайындайсың.

64:11  Соқаның іздерін суға қандырасың,Топырақ кесектерін тегіс қыласың,Құйылған нөсермен оларды жұмсартасың,Өсіп шыққан өнімдерін жарылқайсың.

64:12  Солай жылды игілікке бөлейсің,Қайда жүрсең де молшылық бересің,

64:13  Иен даланың жайылымдары суланған,Қыраттар құлпырып қуаныш жамылған,

64:14  Жайылым қора-қора малға толып,Алқаптар егінменен жайқалып,Бәрі қуана айқайлайды ән салып.

Chapter 65

65:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған ән әрі жыр.)Бар әлем, Құдайға қуана дауыстаңдар,

65:2  Оның есімін дәріптеп жырлаңдар,Зор ұлылығының даңқын шығарыңдар!

65:3  Құдай алдында былай деп айтыңдар:«Қандай керемет Сенің іс-әрекетің,Һәм қандай ұлы Сенің құдіретің,Жауларың Сенің алдыңда бойсұнады,

65:4  Бүкіл жер Саған бас иіп сиынады,Саған арнап мақтау жырларын айтады,Есіміңді мадақтап ән салады».

65:5  Келіп, Құдайдың істерін көріңдер,Адамдар үшін Ол істейді кереметтер,

65:6  Құдай теңізді айналдырды құрлыққа,Оның халқы жаяу өтті арғы жаққа.

65:7  Ол құдіретті күшімен мәңгі билейді,Халықтарды әрдайым бақылайды,Қыңырдың бас көтеруіне жол бермейді.

65:8  Халықтар, Құдайымызды мақтаңдар,Қатты дауыспен Оны мадақтаңдар!

65:9  Ол жанымызды аман-есен қорғайды,Аяғымызды сүрінуден сақтайды.

65:10  Уа, Құдай, Сен сынақтан бізді өткіздің,Күмісті балқытқандай тазарта бердің,

65:11  Тұзаққа түсіріп бізді құлаттың,Арқамызға құлдықтың жүгін арттың,

65:12  Адамдарды басымызға шығардың,Оттан да, судан да бізді өткіздің,Ал ақыры молшылыққа жеткіздің.

65:13  Қасірет кезінде аузымнан шыққан,Қиындыққа тап болғанда тілім айтқан,Саған берген сертімді іске асырамын,Өртелмек құрбандықпен үйіңе барамын.

65:14  Қасірет кезінде аузымнан шыққан,Қиындыққа тап болғанда тілім айтқан,Саған берген сертімді іске асырамын,Өртелмек құрбандықпен үйіңе барамын.

65:15  Саған арнап семіз малдарды шаламын,Қошқар майын өртеп, жұпарын шығарамын,Бұқалар мен ешкілерді де ұсынамын.

65:16  Ей, Құдайымызды қастерлейтіндер,Барлығың келіп, құлақ түріңдер.Оның маған істегенін сендерге айтамын.

65:17  Мен Құдайға дауыстап сиындым,Аузымменен Оның даңқын шығардым.

65:18  Жүректе бар күнәмнан бас тартпасам,Дұғама құлақ салмас еді Жаратқан.

65:19  Расында Құдай құлақ түрді маған,Сиынғанымда даусым жетті Оған.

65:20  Мінажатымнан менің бас тартпаған,Мейірімін менен алып қоймағанҚұдайымыз мадақталсын әрқашан!

Chapter 66

66:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, ішекті аспаптардың сүйемелдеуімен айтылатын жыр әрі ән.)

66:2  Я, Құдай, рақымды болып, жарылқай гөр,Бет-жүзіңнің нұрын бізге түсіре гөр.

66:3  Бүкіл жер бетінде Сенің жолың мәлім болсын,Барлық халықтарға құтқаруың аян болсын!

66:4  Уа, Құдай, халықтар Сені мадақтай берсін,Күллі ұлттар Өзіңе мақтау айта берсін!

66:5  Рулар қуана-қуана ән шырқай берсін,Себебі Сен ұлттарды әділдікпен билейсің,Жер бетіндегі руларға дұрыс бағыт сілтейсің.

66:6  Уа, Құдай, халықтар Сені мадақтай берсін,Күллі ұлттар Өзіңе мақтау айта берсін!

66:7  Сонда жердің топырағы бізге өнімін сыйлар,Һәм Құдай, сиынған Құдайымыз, бізді жарылқар.

66:8  Лайым Құдай бізді жарылқай берсін,Бар жердегі адамдар Оны қастерлесін!

Chapter 67

67:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған Дәуіттің әні әрі жыры.)

67:2  Құдай көтеріліп, жауларын шашыратсын,Оны жек көретіндер алдынан қашсын.

67:3  Түтіннің желмен ыдырайтыны сияқты,Уа, Құдайым, жауларыңды ыдыратшы,Балауыздың отқа еритіні іспетті,Зұлымдарды алдыңнан құртып жіберші.

67:4  Бірақ әділдер болса, шаттана ән-салсын,Құдай алдында күліп мәз-мейрам болсын.

67:5  Біздің Құдайымызға ән айтыңдар,Оның есімін дәріптеп жырлаңдар,Бұлттармен жүретін Оны мадақтаңдар,Жаратқан Ие — Оның аты, біліп алыңдар,Көз алдында шат-шадыман болыңдар.

67:6  Құдай әке болады жетімдерге,Қорғаушы болады жесірлерге,Тағында отыр Ол киелі мекенінде,

67:7  Жалғыз жандарға жанұя сыйлайды,Тұтқынды босатып, шаттыққа бөлейді,Ал қыңырды қапырық шөлге тастайды.

67:8  О, Құдай, халқыңды Мысырдан бастап шыққанда,Айдалада оны ертіп жүріп отырғаныңда,

67:9  Жер сілкініп, аспаннан жаңбыр қатты құйылды,Уа, Құдай, көз алдыңда Синай тауында,Исраил сиынған Өзіңнің алдыңда.

67:10  Уәделі еліңе, я, Құдай, нөсер жаудырдың,Кеуіп қалған жерді қайтадан жандандырдың,

67:11  Рақыммен халқыңды елде қоныстандырдың,Уа, Тәңірім, сол кедейлерді Сен қамқорладың.

67:12  Жаратқан Ие мынаған бұйрық шығарды,Көптеген қыз-келіншек оны хабарлады:

67:13  Жау әскері басшыларымен қашып кетеді,Ауылдағы әйел заты олжаны бөліседі,

67:14  Мал бағып қораларында қонған соларКүміс оранып кептер қанатына ұқсар,Алтын әшекей тағып, мамықтай құлпырар.

67:15  Құдіретті Құдай патшаларды шашыратты,Салмон тауында соққан ақ боранға ұқсатты.

67:16  Құдай жаратқан керемет — Башан тауы,Шыңдары заңғар биік — Башан тауы.

67:17  Зәулім шыңдар, қызғанасыңдар не үшінҚұдай тұруға таңдап алған Сион тауын,Жаратқан Иенің мәңгі мекендейтін тауын?

67:18  Құдайдың күймелері сан мыңдаған,Араларында Иеміз шайқасқа аттанған,Киелі үйіне көшіп келді Синайдан.

67:19  Сен заңғар биікке көтерілдің,Көптеген тұтқындарды ертіп жүрдің,Адамдардан тартулар қабылдадың,Бас көтергендерден де сыйлықтар алдың,Құдай Иенің мұнда тұруы үшін.

67:20  Әрдайым Иеміз мадақталсын,Құтқарушы Құдайымыз даңқталсын:Жүгімізді көтеріп жүр Ол күн сайын,Құдайдың Өзі — бізді аман сақтайтын.

67:21  Құдайымыз бізді қорғап-қолдайды,Жаратушы Тәңір Ие ажалдан сақтайды.

67:22  Құдай жауларының басын талқандайды,Соғысқұмар, қыңыр қылмыстыларды жояды.

67:23  Сол жауыздар жайлы Иеміз былай деген:«Оларды Башан тауынан да алып келем,Теңіздің ар жағынан да қайтарып әкелем.

67:24  Сонда аяқтарың жаудың қанын басады,Әрі иттерің қанды жалап тойынады».

67:25  Уа, Құдай, Сенің салтанатты шеруің,Киелі тұрағыңа Сенің кіруіңКөрінеді бар жұртқа, о, Патшам, Құдайым.

67:26  Әншілер жүр алдында, аспапшылар соңында,Даңғыра ойнаған қыздар араларында:

67:27  «Жиындарда Құдайымызды мадақтаңдар,Исраилдің ұрпақтары, Иемізді даңқтаңдар!»

67:28  Кенже Бунямин руы бастап келеді,Яһуда басшыларының тобы ереді,Забулон, Нафталим басшылары да жүреді.

67:29  Уа, Құдай, күш-қуатыңды жинашы,Бұрын көрсеткен құдіретіңді танытшы,

67:30  Иерусалимдегі ғибадатханаңа болаПатшалар Саған сый-тарту әкеледі сонда.

67:31  Жау халықтарды сөгіп жуасытшы:Перғауын — қамыстағы хайуан сияқты,Ал бұзаудай күшсіз ұлттар арасындағыБұқалар табынындай — оның әміршілері,Олар күмістен салық талап етеді.Соғысқұмар ұлттарды тарқатып жіберші!

67:32  Мысырдан жіберілген мырзалар келеді,Құш елі де қол созып Құдайға көнеді.

67:33  Жердегі патшалықтар, Құдайға ән салыңдар,Иемізді мадақтап ән-жыр айтыңдар,

67:34  Дәріптеп ежелден аспанда жүрген Иемізді,Тыңда, зор даусымен Ол күркірейді.

67:35  Хабарлаңдар Құдайдағы құдіретті!Исраилдің үстінде Оның салтанаты,Әрі бұлттардан жоғары күш-қуаты.

67:36  Құдай киелі үйінде үрей туғызады,Исраилдің Құдайы халқын нығайтады.Лайым Құдай мадақтала берсін!

Chapter 68

68:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, «Қызғалдақтар» әуенімен айтылатын Дәуіттің жыры.)

68:2  Құтқара гөр, уа, Құдайым менің,«Тасыған су» жетті мойныма дейін,

68:3  «Батпаққа» терең батып бара жатырмын,Аяқ басып тұрар жер таба алмаймын,Судың тереңіне батқан адамдаймын,Ағызып барады мені қатты ағын.

68:4  Жалбарына айқайлап қалжырадым,Құрғап, кеуіп қалды менің тамағым,Құдайымды күтіп талды қос жанарым.

68:5  Басымдағы шашымнан көп дұшпандарым,Себепсіз мені жек көреді жауларым,Сұмдықпен мені қудалап келеді,Алмаған нәрсемді талап етеді.

68:6  Уа, Құдай, Саған аян ақымақ қылығым,Сенен таса емес жасаған күнәларым.

68:7  Өзіңе сенімдерін артқан жандардыМаған бола ұятқа қалдырмашы,О, Әлемнің Иесі, Жаратушы,Саған бет бұрып дұға еткен жандардыЕнді маған бола масқаралатпашы,Уа, Исраилдің сиынатын Құдайы!

68:8  Сен үшін мазаққа төзіп келем,Масқарам көрініп тұр бет-жүзімнен.

68:9  Туған бауырларым да мені танымайды,Шешемнің ұлдары маған жат деп қарайды.

68:10  Киелі үйіңнің қамын жеп азапқа түсем,Сені қорлағандардың ғайбаты маған тиген.

68:11  Ораза ұстап, жылаған уақытымдаОлар мені келекелеп қорлауда.

68:12  Қайғыланып азалы киім кигенімдеОлар мені мазақтап келемеждеуде.

68:13  Алаңда ақсақалдар мені өсектейді,Сыра ішкендер сықақтап әндетеді.

68:14  Ал мен Саған, уа, Жаратқан, Өзіңнің мейірімКөрсететін кезіңде сиынып келем,Құлақ сала көрші маған, уа, Құдайым,Шынында құтқаршы зор рақымыңмен.

68:15  «Батпақтан» мені тартып шығара көрші,«Тұңғиыққа» батуыма жол бермеші,Жек көретін дұшпандардан құтқаршы,«Терең сулардан» Мені тартып шығаршы.

68:16  Жол берме тасқынның ағызып әкетуіне,Терең судың мені жұтып жіберуіне,Ажал шыңырауының жалмап қоюына.

68:17  Уа, Жаратқан Ие, дұғама құлақ түрші,Берік мейірімің Сенің сондай игі,Мол рақымыңа сай маған көңіл бөлші.

68:18  Мендей пендеңнен бетіңді жасырмашы,Қасірет шегудемін, тез жауап берші.

68:19  Жақындап келіп, жанымды құтқаршы,Жауларыма бола босата көрші.

68:20  Сен білесің қандай қорлық көргенімді,Ұятқа қалып, жапа шеккенімді,Көріп алдың бар дұшпандарымды.

68:21  Мазақтары жүрегімді күйретіп, әлсізбін,Бекерге жұрттан аяныш күттім,Ешбір жұбатушыны кездестірмедім.

68:22  Қайта, тамағыма олар өт қосып берді,Шөлдеп тұрғанымда сірке суын ішкізді.

68:23  Мол дастарқандары жауларыма тор болсын,Бейқам ішкен астары тұзаққа айналсын,

68:24  Көздері көре алмастай тұмандансын,Белдері ұдайы бейнеттен бүкшиіп қалсын,

68:25  Оларға төге гөр өз қаһарыңды,Һәм қуып жетсін ашуыңның жалыны,

68:26  Тұрған мекені қаңырап бос қалсын,Шатырларында тұратын ешкім болмасын!

68:27  Өйткені Сен соққанды олар қуғындайды,Сен жаралағанды тағы мазақтайды.

68:28  Мойындарына салшы бар қылмыстарын,Өзіңнің алдыңда ақтала алмасын.

68:29  Өмір кітабынан өшірші есімдерін,Әділдер тізіміне олар тіркелмесін.

68:30  Ал мен азап шегіп қиналудамын,Уа, Құдай, құтқаруың мені қолдасын,

68:31  Сонда Құдайдың атын әнге қосамын,Шүкіршілік етіп мақтау айтамын.

68:32  Көбірек ұнатады мұны ЖаратқанҚұрбандық мүйізді ірі қарадан.

68:33  Соны көріп, мәз болады қаналғандар,Жігерленіңдер, Құдайға бет бұрғандар!

68:34  Өйткені Жаратқан Ие мұқтажға құлақ түреді,Тұтқын пенделерін Ол менсінбей кетпейді.

68:35  Мадақтаңдар Иемізді, аспан мен жер,Теңіз бен ондағы күллі жәндіктер,

68:36  Себебі Құдай Сионды құтқарады,Яһуданың қалаларын қайта тұрғызады,Құдай халқы орнығып, елге ие болады.

68:37  Пенделерінің ұрпағы елді иемденеді,Құдайдың есімін сүйгендер соны мекендейді.

Chapter 69

69:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, басына түскен жағдайын Құдайдың есіне салған Дәуіттің жыры.)

69:2  Уа, Құдай, мені құтқаруға асыға гөр,О, Жаратқан, тездетіп көмекке келе гөр!

69:3  Жанымды алмақ болған күллі жауларымТаңдана абыржып, масқаралансын,Маған пәле тілеген бар дұшпандарымҰятқа қалып, кері қайтарылсын!

69:4  «Өзіңе де сол керек!» деп табалағанОлар қарабет боп безіп кетсін сондықтан.

69:5  Бірақ бет бұрып сиынғандар СағанӨзіңе қуана берсін шат-шадыман,Лайым құтқаруыңды ұнатқан әркім:«Құдайым даңқты!» деп Сені дәріптесін!

69:6  Ал мен жарлымын, мұқтаждықта жүрмін,Я, Құдай, маған тездетіп келе гөр!Қолдаушым да құтқарушым Өзіңсің,О, Жаратқан Ием, кешікпей жете гөр!

Chapter 70

70:1  Өзіңді паналаймын, уа, Жаратқан,Ұятқа қалдырмашы мені ешқашан.

70:2  Сен әділсің, мені босата көрші,Құлақ түріп маған, құтқара көрші.

70:3  Бола гөр лайым бас сауғалар панам,Сөзіңе сай құтқаршы, құздай қорғаным!

70:4  О, Құдайым, босатшы мені зұлымнан,Күнәкар қанаушының қыспағынан.

70:5  Жаратушы Тәңір Ием, үмітім Сенсің,Жастайымнан-ақ Өзіңе сеніп келемін,

70:6  Құрсақтан-ақ Саған сүйеніп келемін,Туғаннан-ақ Сен қамқоршымсың менің.Еш таусылмас Сені мадақтайтын әнім.

70:7  Көп адамға ғажап белгі іспеттімін,Ал Сен күш-қуатым мен қорғаушымсың.

70:8  Өзіңді мадақтауды еш тоқтатпаймын,Сенің көркіңді күнде жырлаймын.

70:9  Қартайғанда маған теріс қарай көрме,Күшім қайтқанда мені тастап кетпе.

70:10  Жауларым маған қарсы сөз байласуда,Жанымды аңдығандар ақылдасуда:

70:11  «Жоқ құтқарушысы, Құдай тастап кетті,Қуып жетіп, ұстап алайық!» деседі.

70:12  Уа, Құдай, менен алыстап кетпеші,Құдайым менің, көмекке тез жетші.

70:13  Маған мін таққандар ұялып, жоқ болсын,Қастық ойлаған олар ұятқа орансын!

70:14  Ал мен әрдайым үмітпен күтудемін,Барған сайын молырақ дәріптеймін,

70:15  Сенің әділдігің және құтқаруыңТуралы мен күн ұзаққа айтудамын,Маған көрсетіп келген жақсылықтарыңСансыз, олардың бәрін біле алмаймын.

70:16  Жаратушы Тәңір Ием, құдіретіңді ойлаймын,Тек Сенің әділдігіңді жұртқа жариялаймын.

70:17  Уа, Құдай, жастайымнан мені үйретесің,Әлі де ғажаптарыңды паш етемін.

70:18  Қартайып басымды қырау шалғанда,О, Құдайым, мені жалғыз қалдырма,Қайта, құдіретіңді жаңа ұрпаққа,Керемет істеріңді келер буындарғаЖол бере көрші маған уағыздауға.

70:19  Әділдігің Сенің заңғар аспандай,Ұлы істерді жасап келесің, о, Құдай,Саған тең келер кім бар еді, уа, Құдай?

70:20  Көп ауыр азаптар жібердің маған,Қалпына келтіресің бірақ қайтаданЖанымды менің, шығарып тұңғиықтан.

70:21  Құрмет сыйлап жұбата гөр жаңадан.

70:22  Сонда Сені жетігенмен мадақтаймын,Сен уәдеңе беріксің, уа, Құдайым,Исраил сиынатын Киелі Тәңірім,Саған домбыра тартып әнімді арнаймын,

70:23  Шаттанып Саған жырымды бағыштаймын,Өйткені Сен мені құтқардың апаттан.

70:24  Иә, күн сайын әділдігің жайлы айтам:Маған қастық ойлағандар ұятқа батқан!

Chapter 71

71:1  (Сүлейменнің жыры.)Уа, Құдай, патшаңа әділ шешімдер сыйлай гөр,Патшаның ұлына да әділдікті үйрете гөр,

71:2  Ол халқыңа әділетпен билік құрсын,Жарлыларыңа әділ үкім шығарсын.

71:3  Қыраттар халқыңа молшылық берсін,Қырдан олар әділдіктің өнімін терсін.

71:4  Патша халықтың жарлыларын қорғасын,Мұқтаждың ұрпақтарын да аман сақтасын,Ал қанаушыларын басып жуасытсын.

71:5  Күн мен ай нұрын шашып болмайынша,Халқың Сені қастерлесін ұрпақтан ұрпаққа.

71:6  Игілікті болсын патшаның билігі:Қайта қаулата өсірген шабындықтыАспаннан жауған көктемгі жаңбырдай,Иә, топырақтың шөлін қандырған нөсердей.

71:7  Патша заманында әділдер өркендесін,Ай өшпейінше молшылық жайыла берсін.

71:8  Ол билік құрады теңізден теңізге дейін,Евфрат өзенінен жердің шетіне дейін,

71:9  Құла түздің тұрғындары оған бас ұрады,Ал жаулары топырақты жалайтын болады.

71:10  Тарсис пен аралдардың патшаларыПатшаңа алым-салық төлеп тұрады,Әрі Себа мен Сәбаның патшаларыСый-тартулар әкеліп отырады.

71:11  Күллі патшалар оған бас иеді,Күллі ұлттар оған қызмет етеді.

71:12  Патша құтқарады жалынған мұқтаждыЖәне қолдаушысы жоқ қаналғанды,

71:13  Ол әлсіз бен кедейді қамқорлайды,Оларды ажалдан аман сақтайды,

71:14  Әрі зорлық-зомбылықтан қорғайды,Олардың қанын қымбат деп санайды.

71:15  Ғұмыры патшаның ұзақ болсын,Оған Сәбаның алтынынан сый тартылсын,Лайым жұрт патшасы үшін мінажат қылсын,Күн сайын жарылқануы үшін Тәңірге сиынсын!

71:16  Жердің беті егінге тола берсін,Қырда дәнді сабақтары өсіп-өнсін,Олар Ливан орманындай сыңсып тұрсын,Қаланың тұрғындары да шөптей көбейсін.

71:17  Патшаның есімі мәңгілікке ұлассын,Күннің сәулесіндей ұзаққа созылсын,Ол арқылы барлық ұлттар жарылқансын,Есімі оның үздіксіз мақталатын болсын!

71:18  Лайым мадақталсын Исраил сиынатын Құдай,Тек Жаратқан Ие — керемет жасайтын Құдай!

71:19  Оның даңқты есімі мәңгі дәріптелсін,Күллі жер Оның салтанатына кенелсін.Аумин, иә, аумин.

71:20  (Есей ұлы Дәуіттің мінажаттары осымен аяқталады.)

Chapter 72

72:1  (Асафтың жыры.)Құдай Исраил үшін қандай игі,Жүрегі пәктер үшін мейірімді!

72:2  Ал мен тура жолдан тая жаздадым,Тірегімнен айырылуға шақ қалдым.

72:3  Күнәкарлардың өркендеуін көрдім,Менмендерге қызғана қарай бердім.

72:4  Өмірінде шекпейді олар азапты,Денсаулығы мықты әрі қуатты,

72:5  Өзгелердей көрмейді ауыртпалықты,Басқалардай жемейді олар соққыны,

72:6  Содан моншақтай тағып алып мақтанышты,Әрі киімдей жамылған зорлық-зомбылықты.

72:7  Тым семіздіктен көздерін май басқан,Арамдық пиғылдары да асып-тасқан.

72:8  Өзгелерді олар қорлап, жамандайды,Паңдана зәбір-жапа жоспарлайды.

72:9  Көкті ауызымен иеленгенсиді,Жерге де тілімен билік еткенсиді.

72:10  Сондықтан да халық оларға бет бұрып,Айтқандарын тыңдайды құштарланып:

72:11  «Құдай қайдан білсін? — деп сол зұлымдарМақтана сұрайды: — Хақ Тағала ма хабардар?»

72:12  Бейқам болып осы арам пиғылдыларМолынан жинайды байлықтар.

72:13  Әлде бекерге жүрегімді пәк сақтап,Қолымды күнәдан таза ұстадым ба?!

72:14  Сонда да күн ұзағына қиналып,Таң атысымен түсемін азабыма!

72:15  Ал егер мен солай сөйлейін десем,Халқыңды алдап, опасыздық жасар едім.

72:16  Мұның бәрін ақылға салып көргенімдеКөзім жетті аса қиын екеніне.

72:17  Соңында мен Құдайдың үйіне кірдім,Ақыры солармен не боларын білдім:

72:18  Сен зұлымдарды тайғақ жолға түсіресің,Биіктен құлатып, жойып жібересің.

72:19  Олар күтпеген жерден талқандалады,Зәрелері ұшып, жойылып, жоғалады.

72:20  Я, Ием, көтерілсең, олар ғайып болар,Оянғанда жоқ болатын түске ұқсар.

72:21  Ал жүрегім менің қызғаныштан күйді,Жан дүнием шүбәдан налып ренжіді.

72:22  Сонда санасыз ақымақ болып қалдым,Көз алдыңда ақылсыз хайуанға ұқсадым.

72:23  Алайда қасыңда боламын әрқашан,Сен мені ұстап қолдайсың оң қолымнан,

72:24  Ақыл-кеңесіңмен мені бастайсың,Ақыры салтанатыңа қабылдайсың.

72:25  Өзіңнен басқа кімім бар еді көкте?Өзге ештеңе аңсамаймын жерде де!

72:26  Тәнім әлсіреп, жаным шаршағанмен,Уа, Құдай, мәңгілік жар боласың Сен,Жүрегімнің берік тірегі бола бересің.

72:27  Бірақ жойылады алшақтағандар Өзіңнен,Безіп кеткендердің бәрін жоясың Сен.

72:28  Құдайға жақын болғаным қандай игі!Паналап Жаратушы Тәңір Ием — Сені,Жариялап тұрмын күллі істеріңді.

Chapter 73

73:1  (Асафтың насихат жыры.)Уа, Құдай, неге бізден біржола бас тарттың,Неліктен өрши түседі қаһарың«Қойларыңа» қарсы «отарыңдағы» Сенің?

73:2  Өзің таңдап алған ежелгі замандаХалқың екенімізді есіңде сақташы:Сенің босатқан ұлтыңбыз, меншігің айрықша.Сиондағы тұрағыңды да ұмытпашы:

73:3  Ежелде қираған қаланы аралашы,Жау түгел жойған мекеніңді қарашы.

73:4  Бізбен кездескен орныңда жауың шулады,Таңбасын тігіп киелі жерде паңданды.

73:5  Орманда ағаш кескендер сияқтыКіреберіс қақпаларды шапқылады,

73:6  Айбалта, шоттарымен қиратып тастадыӨрнектеліп ойылған тақтайшаларды.

73:7  Жау киелі үйіңді өртеп, талқандады,Сенің атыңдағы мекенді арамдады,

73:8  «Соларды біржола құртамыз!» деп шешті,Елдегі Саған сиынатын жерлерді,Уа, Құдай, олар түгел өртеп жіберді.

73:9  Еш көрмейміз өзімізді құтқаруыңдыБелгілейтін Сенің керемет істеріңді.Пайғамбар жоқ бізге хабарыңды жеткізуші,Әрі жоқ пәленің қашан бітетінін білуші.

73:10  Уа, Құдай, дұшпан мазақтай бермек қашанғы,Жау ұдайы қорлай бермек пе атыңды?

73:11  Неге құдіретті қолыңды тұрсың тартып?Жұмсашы оны, оларды соғып та құртып!

73:12  Уа, Құдай, ежелден-ақ Сен патшамсың,Жерде ғажап істермен құтқарасың:

73:13  Өз құдіретіңмен теңізді қақ жардың,Дәу су мақұлықтарының бастарын жойдың,

73:14  Алып хайуанның бастарын мыжыдың,Өлігін жыртқыш аңдарға жем қылдырдың,

73:15  Көздер мен бұлақтарды ашып ағыздың,Ешқашан суалмас өзендерді суалттың.

73:16  Күндіз бен түнге Өзің билік құрасың,Күн мен басқа аспан шырақтарын жараттың,

73:17  Жер бетінің бар шектерін Сен бекіттің,Жаз бен қыс мезгілдерін де белгіледің.

73:18  О, Жаратқан, есіңе алшы дұшпанның мазағын,Зердесіз ұлттың өз есіміңді қорлағанын.

73:19  Жыртқышқа «көгершініңнің» жанын қимашы,Бейшара халқыңды мәңгілік ұмытпашы.

73:20  Жеріміз қара түнек пен зорлыққа толы,Жасаған Келісіміңе енді ден қойшы,

73:21  Қаналған жандар қорлана шегінбесін,Қайта, жарлы-жақыбайлар атыңды дәріптесін!

73:22  Уа, Құдай, көтеріліп, ісіңді қорғай көрші,Күнде ессіздің Өзіңді қорлағанын ескерші:

73:23  Жауларыңның айқайын ұмыта көрме,Саған қарсы шыққандардың шуы күшеюде.

Chapter 74

74:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, «Құрта көрме!» әуенімен айтылатын Асафтың әні әрі жыры.)

74:2  Саған мақтау айтамыз, уа, Құдайым!Сені дәріптейміз, бізге жақынсың,Паш етіледі керемет істерің.

74:3  Сен былай дедің: «Кезін Мен белгілеймін,Әділетті сотты Өзім жүргіземін.

74:4  Шайқалады жер күллі тұрғындарымен,Тіреулерін оның берік ұстаймын Мен».

74:5  «Бөсуіңді тоқтат!» — дедім мақтаншаққа,«Жұдырығыңды көтерме! — дедім арамзаға, —

74:6  Көкке қарсы да жұдырығыңды көтерме,Тоңмойын болып паңдана сөйлеме!»

74:7  Шығыс, батыс не айдаладан келгенЕшкім басқаны жоғарылатпас шынымен,

74:8  Себебі сотты Құдайдың Өзі жүргізеді,Ол біреуді түсіріп, басқаны көтереді.

74:9  Жаратқанның қолында «қаһарлы тостаған»,Іші дәмдеуіштермен араласқанКөпірген «жаңа шарапқа» толған.Оны құйып береді Жаратқан,Бар зұлымдар ішуге тиіс содан,Сарқып ішеді тіпті ашытқысынан.

74:10  Ал мен Иемнің істерін мәңгі паш етемін,Жақыптың сиынған Құдайын әндетемін,

74:11  Өйткені Құдай Иеміз былай деген:«Мен зұлымдарды күшінен айырамын,Ал әділдің күш-қуатын молайтамын!»

Chapter 75

75:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, ішекті аспаптардың сүйемелдеуімен орындалатын Асафтың әні әрі жыры.)

75:2  Құдай танымал Яһуда елінде,Оның аты қастерлі Исраилде,

75:3  Тұрағы Оның Иерусалимде,Киелі үйі Сион төбесінде.

75:4  Сонда Ол қиратты жаудың отты жебелерін,Һәм соғыс қалқандары мен семсерлерін.

75:5  Уа, Құдай, аңға толы таулардан гөріСен салтанаттысың әрі құдіретті.

75:6  Тоналды батыл жүректі ер адамдар,Терең ұйқыға батты мықты сарбаздар,Қол көтере алмайды бізге қарсы олар.

75:7  Уа, Жақыптың сиынатын Құдайы,Қатты дауыспен сөктің сол жауларды,Сонда бәрі тып-тыныш тұра қалды:Соғыс күймелері және аттары.

75:8  Уа, Құдай, айбаттысың, қаһарланғаныңдаКім тұра алар еді Сенің алдыңда?

75:9  Жердегі бейшара жандарды құтқаруғаСен сот жүргізіп орныңнан тұрғанда,Көктен үкім шығардың күнәкарларға,Жер қорқып үнсіз тұрды Сенің алдыңда.

75:10  Жердегі бейшара жандарды құтқаруғаСен сот жүргізіп орныңнан тұрғанда,Көктен үкім шығардың күнәкарларға,Жер қорқып үнсіз тұрды Сенің алдыңда.

75:11  Пенденің ашуымен де даңқталасың,Оның қалған ашуын Өзің басасың.

75:12  Ей, айбатты Құдайдың маңындағылар,Жаратқан Иелеріңе беріңдер анттар,Әрі соларыңды мұқият орындаңдар,Барлығың Оған тартулар ұсыныңдар!

75:13  Ол әміршілердің батылдығын жояды,Жер патшаларының үрейін ұшырады.

Chapter 76

76:1  (Ән-күйдің жетекшісі Едутунге арналған Асафтың жыры.)

76:2  Мен Құдайға дауыстап жалбарынамын,Құлақ түре көрсін деп Оған жалынамын.

76:3  Қиын кезде де Иеме бет бұрамын,Түнде қол жайып, тоқтамай сиынамын,Жан дүнием бас тартады жұбаныштан.

76:4  Қатты күйзелемін Құдайды есіме алсам,Рухым әлсірейді, егер де ойға шомсам.

76:5  Уа, Ием, Сен мені ұйықтатпайсың,Қатты абыржып, сөйлей де алмаймын.

76:6  Ежелгі заман жайлы ойланамын,Өткен ғасырларға ой саламын,

76:7  Түнде айтқан әндерімді еске аламын,Рухым жауап іздеп, жүрекпен толғанамын.

76:8  Әлде Иеміз біржола бас тартты ма?Енді қайтып ықылас танытпай ма?

76:9  Берік мейірімі мүлдем үзілді ме?Берген сөзі мәңгілік күйреді ме?

76:10  Мейірленуді Құдай ұмытқан ба?Қаһары рақымын басып тастаған ба?

76:11  Мен былай деймін: «Құдай ТағаланыңҚұдіреті өзгеріпті, бұл — нағыз азабым».

76:12  Ием, Сенің істеріңді еске аламын,Ежелгі кереметтеріңді ойға аламын,

76:13  Бар іс-әрекетің жайлы ойланамын,Ұлы істерің жөнінде толғанамын.

76:14  Жолдарың Сенің, уа, Құдай, қасиетті,Өзіңдей тәңір бар ма құдіретті?

76:15  Сен кереметтер жасайтын Құдайсың,Халықтарға күш-қуатыңды таныттың,

76:16  Құдіретіңмен халқыңды құтқардың:Жақып пен Жүсіптің осы ұрпақтарын.

76:17  Уа, Құдай, Қамысты теңіз Сені көрді,Суы Өзіңді байқап үрейленді,Теңіздің тұңғиығы дүр сілкінді.

76:18  Бұлттар сонда жерге нөсер жаудырды,Аспанда күн күркіреп жаңғырды,Найзағай жебедей ұшып жарқылдады.

76:19  Құйында Сенің даусың күркіреді,Жай оты әлемге жарығын түсірді,Һәм жер беті шайқалып дірілдеді.

76:20  Сонда Сен теңіз арқылы жол жүрдің,Ұлан-ғайыр су арқылы қадам бастың,Ал көзге көрінбеді іздерің Сенің.

76:21  Содан халқыңды отардай бастадыңЖетекшілігімен Мұса мен Һаронның.

Chapter 77

77:1  (Асафтың насихат жыры.)Уа, халқым, тәліміме көңіл бөлші,Айтатын сөздеріме құлақ түрші,

77:2  Астарлы әңгімелерді айтамын,Әуелден бар құпияларды ашамын.

77:3  Өзіміз естіп білген әңгімелерді,Аталарымыз айтқан нәрселерді

77:4  Солардың ұрпақтарынан жасырмаймыз,Келер буынға оларды жариялаймыз:Жаратқан Иенің даңқты істерін,Оның құдіреті мен кереметтерін.

77:5  Өйткені Иеміз Жақыптың ұрпағынаЕрежесін орнатып, Исраил халқынаАрнап Таурат заңын шығарып тапсырды,Ол ата-бабаларымызға солардыБалаларына үйретуге бұйырды.

77:6  Келер ұрпақ оларды жақсы танысын,Кейін туар перзенттері де ұғынсын,Олар да өз балаларына үйретсін.

77:7  Осылай бұлар Құдайға үміт артсын,Оның кереметтерін есте сақтасын,Әрі өсиеттерін нық орындасын.

77:8  Олар бабаларындай істеп жүрмесін:Бас көтергіш қыңыр ұрпақ бола көрмесін,Жүректерін Құдайға арнаудан безбесін,Ой-ниеттері Құдайға сенімсіз болмасын.

77:9  Ефремнің ұрпақтары садақпен қаруланған,Ал шайқасар күні кері бұрылып қашқан,

77:10  Құдайдың Келісімін сақтамаған,Таурат заңын ұстанудан бас тартқан,

77:11  Құдайдың ежелгі істерін ұмытқан:Ғажап кереметтерін Ол жасаған

77:12  Мысыр елінде, Соған алқабындаАта-бабаларының көз алдында.

77:13  Сол кезде Құдай теңізді қақ бөлген,Арғы жағаға халықты жеткізген,Теңіз суын қабырғадай тұрғызған,

77:14  Күндіз бұлтты, түнде отты бағанаменӨзі оларды жетелеп бастап жүрген.

77:15  Шөл далада жартасты қақ айырған,Терең тұңғиықтан су шығарған,Халқының шөлін молынан қандырған.

77:16  Жартастан Жаратқан бұлақтар ағызған,Өзендей төмен қарай сарқыратқан.

77:17  Алайда халық күнә жасай берген,Хақ Тағалаға қарсы түзде бас көтерген,

77:18  Талғамдарына қарай тамақ талап еткен,Тәңірді іштей сынап еркінсіген,

77:19  Былай деп қарсы сөйледі Құдайға:«Айдалада Құдай тамақ бере ала ма?

77:20  Рас, жартасты ұрғанда су тасқындап,Жылғамен аға жөнелді сарқырап,Алайда Ол нан да бере ала ма,Етпен де халқын қамти ала ма?!»

77:21  Мұны естіп Жаратқан Ие ашуланды,Жақыпқа зәрінің оты тұтанды,Иә, Исраилге қатты қаһарланды,

77:22  Өйткені олар Құдайға сенбеді,Оның құтқаруына үміттенбеді.

77:23  Бірақ та Ол бұлттарға бұйрық берді,«Аспанның қақпаларын» ашып берді,

77:24  Халыққа жейтін маннаны жаудырды,Сөйтіп оларға нанды аспаннан жіберді,

77:25  Адамдар «періштелер нанын» жеді,Қарындары тойғанша Құдай мол берді.

77:26  Құдай аспанда шығыстан жел тұрғызды,Құдіретімен оңтүстіктен жел соқтырды,

77:27  Ол аспаннан тозаңдай мол ет жаудырды:Теңіз жағалауындағы құм сықылдыСансыз көп боп ұшып келген құстарды

77:28  Халық қоныстанған жердің ортасынаҚондырды, шатырларының маңайына.

77:29  Осылайша халық тойына ет жеді,Құдай оларға аңсағандарын берді,

77:30  Ал құмартқан тамақтарын жеп болмастан,Ауыздарындағы етті жұтпастан,

77:31  Оның зәрі оларға қарсы көтерілді,Ол ең мықты адамдарын өлтірді,Сұлатып исраилдік жас жігіттерді.

77:32  Алайда халық күнә жасай берді,Ғажаптарын менсінбей Құдайға сенбеді.

77:33  Сонда Ол күндерін бекер қылып қысқартты,Оларды қорқытып, жылдарын доғартты.

77:34  Құдай кейбіреулерін құртқанда,Басқалары Оған бет бұрды соңында,Өкініп, қайтты теріс жолдарынан,Сиына берді Құдайға таң азаннан.

77:35  Естеріне түсті: «Құдай — құздай панамыз,Иә, Алла Тағала — Құтқарушымыз».

77:36  Олар жағымпазданды бірақ ауыздарымен,Жаратқанға жалған айтты тілдерімен,

77:37  Шын жүректен Оған адал болмады,Келісімін Оның берік ұстанбады.

77:38  Алайда Құдай сондай шапағатты,Күнәларын кешіріп, оларды құртпады.Әлденеше рет Ол ашуын басты,Жалынды қаһарын толық тұтатпады,

77:39  Олардың тәндік екенін ұмытпады,Шыққан демдей қайтпайтынын ұғынды.

77:40  Қанша рет олар иен түзде бас көтерді,Айдалада Оны қапаландырды!

77:41  Қайта-қайта еркінсіп сынап Құдайды,Исраилдің Киелі Құдайын қайғыртты,

77:42  Олар ұмытты Оның шексіз құдіретін,Қанаған жауларынан құтқарған кездерін:

77:43  Мысырда көрсеткен ғажап істерін,Соған алқабындағы кереметтерін,

77:44  Мысыр өзендерін Ол қанға айналдырды,Ағынынан ешкім су іше алмады,

77:45  Оларға шақсын деп көптеп масаларды,Зақымдасын деп жіберді бақаларды,

77:46  Шегіртке құрттарына қиды егіндерін,Шегірткелерге еңбектерінің өнімдерін,

77:47  Бұршақпен жойды Ол жүзім бақтарын,Аязбен қиратты тұт ағаштарын.

77:48  Жаудың малына да бұршақты жаудырды,Табындарын найзағай астында қалдырды.

77:49  Құдай қаһарының тізгінін ағытты,Ашу-ызасы мен қастығын танытты,Құртушы хабаршыларын жөнелтті,

77:50  Лаулаған қаһарына Тәңір жол берді,Ажалдан жаудың жандарын сақтамады,Оларды обаның індетіне табыстады.

77:51  Мысырдың тұңғыштарының құртты көздерін,Хамның үйлеріндегі мықты өскіндерін.

77:52  Ал Құдай өз халқын алып шықты қойлардай,Иен далада бастап жүрді отардай,

77:53  Оларды аман-есен жетеледі,Сонда халық ешқандай үрейленбеді,Бірақ жауларын теңіз жалмап жіберді.

77:54  Құдай халқын әкелді киелі еліне,Құдіретпен иемденген таулы өлкесіне,

77:55  Алдарынан ұлттарды шығарды қуып,Олардың жерлерін мұраға берді бөліп,Үйлерін де Исраил руларына мекендетіп.

77:56  Бірақ олар әлі де Құдайды сынады,Бас көтеріп, Хақ Тағалаға бағынбады,Оның берген жарлықтарын сақтамады,Бабаларының қылықтарын қайталады,

77:57  Құдайдан бас тартып опасыздық жасады,Кеуіп қалған садақтай сенімсіз болды.

77:58  Биіктеу жерлерде тәңірсымақтарға арнапҒибадат ететін орындарын салып,Құдайдың ашу-ызасын туғызды,Жалған тәңір мүсіндерін тұрғызды,Құдайдың зор қызғанышын тудырды.

77:59  Мұны естіп Құдайдың қаһары тұтанды,Ол Исраилден жиреніп мүлдем бас тартты,

77:60  Содан тастап кетті Шилодағы тұрағын,Адамдар арасындағы киелі шатырын.

77:61  Ол тіпті өз құдіретін паш еткен сандығынХалқының жауларының қолына түсірді,Иә, Өзінің ұлылығының осы белгісінСол дұшпандарының қолдарына тапсырды!

77:62  Құдай меншікті халқына қаһарланды,Семсер жүзіне оларды табыстады,

77:63  Халықтың жас жігіттерін өрт жалмады,Қыздарына той әндері айтылмады,

77:64  Діни қызметкерлері семсерден құрыды,Жесірлері жоқтау да айта алмады.

77:65  Соңында Иеміз тұрды ұйқыдан оянғандай,Ішіп алып қызбаланған балуандай,

77:66  Жауларына соққы беріп, кері тойтарды,Оларды шексіз масқараға қалдырды.

77:67  Кейін Тәңір Жүсіптің әулетін таңдамады,Ол Ефрем руын басшылыққа қоймады,

77:68  Орнына таңдап алды Яһуда руын,Әрі Өзі қатты ұнатқан Сион тауын,

77:69  Киелі үйін зәулім аспандай орнатты,Жер іспетті оны мәңгілікке нығайтты.

77:70  Қызметшісі етіп Дәуітті таңдады,Қой отарынан Құдай оны шақырды,

77:71  Саулық бағып жүрген жерінен алдырды,Жақыптың ұрпақтарын оған бақтырды,Меншікті Исраил халқын қамқорлатты.

77:72  Ол халқын бағып жүрді шын жүректен,Жетелеп алып жүрді епті қолымен.

Chapter 78

78:1  (Асафтың жыры.)Уа, Құдай, Өзіңе бағынбаған ұлттарСенің меншікті еліңді басып, оларСенің киелі үйіңді арамдады,Иерусалимді қиратып, талқандады.

78:2  Жау Сенің қызметшілеріңнің мәйіттерінҚұстарға жемтік етіп тастап кеткен,Олар адал адамдарыңның денелерінЖабайы аңдардың азығы еткен,

78:3  Солардың қанын ИерусалимдіАйналдыра ағызды су тәрізді,Сүйектерін жерлейтін қалдырмады ешкімді.

78:4  Көршілеріміз бізді келеке қылуда,Маңымыздағылар мазақтап қорлауда.

78:5  Қашанғы бізге ашуланасың ұдайы,Уа, Ием, қашанғы қаһарың оттай лаулайды?

78:6  Ашуыңды төксеңші соның орнынаӨзіңді мойындамайтын бөтен ұлттарға,Саған сиынбайтын патшалықтарға.

78:7  Олар Жақыптың ұрпақтарын жалмады,Мекен-тұрағын қиратып, бос қалдырды.

78:8  Бізге аталарымыздың күнәларын артпашы,Қайта, өз рақымыңды бізге тезірек жолдашы,Өйткені әлсіреп түңілдік аса қатты.

78:9  Құтқарушы Құдайымыз, бізді қолдай гөр,Атыңның даңқына бола азат ете гөр,Есіміңе бола бар күнәмізді кешіре гөр.

78:10  Бізді Өзіңе бағынбаған халықтардың«Құдайы қайда екен бұлардың?»Деген мазағына неге қалдырасың?Олар Сенің қызметшілеріңнің қанын төкті,Әділ жаза тартқандарын бізге көрсетші.

78:11  Тұтқындардың күңіренісіне құлақ салшы,Ұлы құдіретіңмен әрекет жасашы,Өлімге кесілгендерді аман сақташы.

78:12  Көршілерімізге, уа, Ием, өз атыңдыҚорлағандарын жеті еселеп қайтаршы.

78:13  Бағып жүрген халқың әрі «отарыңбыз»,Сондықтан Өзіңді мәңгі мадақтаймыз,Күллі ұрпаққа ұлылығыңды даңқтаймыз.

Chapter 79

79:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, «Келісім қызғалдағы» әуенімен айтылатын Асафтың жыры.)

79:2  Уа, Исраилдің Бағушысы, құлақ түрші,Бейне қой отарындай жетелейсің Жүсіпті.Уа, керубтер арасында «тақта» Отырушы,Өзіңнің нұрлы салтанатыңды жайнатшы.

79:3  Ефрем, Бунямин, Манаса руларыныңКөз алдында зор күшіңді көрсетші,Өзің келіп, бізді құтқарсаң етті!

79:4  О, Құдай, бізді қайтаршы өз жолыңа,Бет нұрыңды төксең бізге тағы да,Құтқарылатын боламыз осылайша.

79:5  Уа, Жаратқан, Әлемнің Иесі — Құдайсың,Қашанғы өз халқыңа ашуланасың,Мінажаттарымыздан мүлдем бас тартасың?

79:6  Сен халқыңды көз жасымен тойындырдың,Иә, көз жасымен шөлімізді әбден қандырдың,

79:7  Сөйтіп мазақтаттың бізді көршілерімізге,Дұшпандарымыз табалап келекелеуде.

79:8  Уа, Әлемнің Иесі — Құдай Тағала,Бізді қайтара гөр өз тура жолыңа,Бет нұрыңды төксең бізге тағы да,Құтқарылатын боламыз осылайша.

79:9  Бізді Мысырдан жүзім бұтасындай әкелдің,Басқа ұлттарды елден қуып шығардың,Солардың орнына бізді отырғыздың.

79:10  Ол үшін тазартып, өңдедің жерді,Сол «бұта» тамыр жайып, толтырды елді,

79:11  Оның көлеңкесі тауларды жапты,Сабақтары зор самырсындарды басты.

79:12  Бұтақтары созылды теңізге дейін,Өркендері — Евфрат өзеніне дейін.

79:13  Енді неге қоршаған дуалын қираттың?Қасынан өткеннің бәрі жұлды жемісін,

79:14  Орман қабаны түбін қазып, қопаруда,Түз аңдары жайылып, «бұтаңды» жалмауда!

79:15  Уа, Әлемнің Иесі, қайта оралсаңшы,О, Құдай, көктен жерге көз салсаңшы,Осы «жүзім бұтасын» қамқорлашы,

79:16  Құдіретті қолыңмен оны отырғыздың,Сабақтарын Өзіңе арнап өсірдің.

79:17  «Жүзім бұтаңды» шауып, өртеді жаулар,Бетіңнің ызбарынан жойылады олар.

79:18  Қолдай гөр оң жағыңдағы халқыңды,Өзіңе арнап нығайтқан ұлтыңды.

79:19  Сенен енді қайтып безбейміз сонда,Сиынатын боламыз Сенің атыңа,Өмірімізді жаңарта гөр тағы да.

79:20  Уа, Әлемнің Иесі — Құдай Тағала,Бізді қайтара гөр өз тура жолыңа,Бет нұрыңды төксең бізге тағы да,Құтқарылатын боламыз осылайша.

Chapter 80

80:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, ғаттық күй аспабының сүйемелдеуімен айтылатын Асафтың жыры.)

80:2  Күш-қуатымыз — Құдайға шаттана ән салыңдар,Жақып сиынған Құдайға қуана айқайлаңдар,

80:3  Ән-жырлар айта бастап, даңғыраны соғыңдар,Домбыра, жетігенмен әсем әуен тартыңдар!

80:4  Жаңа ай туғанда кернейде ойнаңдар,Ай толғанда да тойымызды жариялаңдар.

80:5  Өйткені бұл — Исраил халқының міндеті,Жақып сиынған Құдайдың берген ережесі.

80:6  Жаратқан Иеміз Мысырға қарсы шыққанда,Осыны бұйырды Жүсіптің ұрпағына,Біз бөтен тілді естіген уақытта.

80:7  (Жаратқан былай деп білдірді бұйрығын:)«Иықтарыңнан ауыр жүкті алып тастадым,Қолдарыңды көтерген себеттен босаттым.

80:8  Қиын кезде айқайлап сиындыңдар Маған,Сонда сендерді азат етіп алдым аман.Күннің күркірінен сендерге құлақ салғам,Меріба сулары маңында сендерді сынағам.

80:9  Халқым, Мені тыңда, сендерге ескертемін,Игі болар, Исраил, Маған құлақ түргенің!

80:10  Ешқандай да бөгде тәңірлерің болмасын,Құлшылық етпеңдер жат тәңірлерге ешқашан!

80:11  Мен Жаратқан Ие — бірден-бір Тәңірлеріңмін,Мысыр елінен алып шыққан Иелеріңмін.Ал енді, ауыздарыңды ашыңдар айқара,Мен оларды толтырамын жақсылыққа.

80:12  Бірақ таңдаған халқым Мені тыңдамады,Исраилдің ұрпағы Маған бағынбады,

80:13  Сондықтан Мен қасарысқан жүректерінеЖол бердім өз беттерімен жүрулеріне.

80:14  Халқым Менің сөзіме құлақ салса екен,Исраилдің ұрпағы жолыммен жүрсе екен!

80:15  Онда Мен жауларын лезде жуасытар едім,Қинаған дұшпандарына қол жұмсар едім,

80:16  Өзімді жек көргендер Маған бағынғансыр еді,Ал азапты уақыттары мәңгіге созылар еді.

80:17  Бірақ сендерді жақсы бидаймен тойдырар едім,Жартастағы балмен рақатқа қандырар едім».

Chapter 81

81:1  (Асафтың жыры.)Құдай үлкен мәжілісін басқарады,Сонда Ол билерге үкім шығарады:

81:2  «Қашанғы әділетсіз үкім айтпақсыңдар,Зұлымдарға оң қабақ танытпақсыңдар?

81:3  Жарлы мен жетімнің мүддесін қорғаңдар,Бейшара кедейге әділдік жасаңдар!

81:4  Шарасыз бен мұқтажды құтқарыңдар,Зұлымның шеңгелінен оны босатыңдар!»

81:5  Ештеңе ұқпастан, ештеңе білместен,Қанаушылары түнекте жүріп келген,Содан елдің бар негізі дірілдеген!

81:6  Былай деген едім: «Сендер құдайсыңдар,Бәрің Хақ Тағаланың рухани ұлысыңдар,

81:7  Дегенмен жай пендедей құрисыңдар,Әрі әміршідей қаза табасыңдар».

81:8  Уа, Құдай, көтеріліп, жерді сотташы,Сен иемденесің ғой бар халықтарды!

Chapter 82

82:1  (Асаф сөзін жазған ән әрі жыр.)

82:2  Уа, Құдайым, үндемей қала берме,Тіл қатпастан тып-тыныш бола көрме,

82:3  Себебі жауларың у-шу көтеруде,Сені жек көретіндер өркөкіректенуде.

82:4  Халқыңа қарсы олар сұмдық ойласуда,Өзіңе қымбат жандарға қарсы ақылдасуда:

82:5  «Кәне, құртайық оларды ұлттар арасынан,Исраил аталмасын енді қайтып ешқашан».

82:6  Бірауыздан олар сөз байласыпЖатыр, Саған қарсы одақ құрып:

82:7  Шатырларда тұрған едомдықтар,Ысмағұлдық, моабтық, ажарлықтар,

82:8  Гебалдық, аммондық, амалектіктер,Тирдің тұрғындары мен філістірлер.

82:9  Ассурдың халқы да оларға қосылды,Луттың ұрпақтарына қолдаушы болды.

82:10  Сен ежелде Мадиян тайпасына,Сисара мен Ябинге Қишон аңғарындаІстегеніңдей істеші жауларымызға!

82:11  Сол байырғылар Ендорда талқандалды,Төгілген қи-қоқыстай жерге тапталды.

82:12  Істеші жаулардың әміршілерінеЕжелде істегеніңдей Ориб пен Зипке,Істеші олардың бар көсемдеріне,Өзің істегеніңдей Салман мен Зебейге,Өйткені жау былай деді біз жөнінде:

82:13  «Құдайдың мекендерін иемденейік,Жайылымдарын қолға түсірейік!»

82:14  Зұлымдарды етші құйын соққан тозаңдай,О, Құдайым, жел ұшырған сабандай

82:15  Әрі от жалмап қойған ормандай,Жалын күйреткен қырат басындай.

82:16  Дұшпанды қуып шықшы елден құйыныңмен,Дүрбелеңге түсірші Өзіңнің дауылыңмен,

82:17  Уа, Жаратқан жауды қара бет қылып масқарала,Олар Саған бұрылып, сиынсын атыңа.

82:18  Ал қыңырлары лайым қысылып абыржысын,Олар қорланып, ақырында өлім құшсын,

82:19  Жаратқан Ие деп аталған жалғыз СеніңБүкіл жер бетіне билік жүргізетінХақ Тағала екеніңді барлығы білсін!

Chapter 83

83:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған, ғаттық жетігеннің сүйемелдеуімен айтылатын Қорах ұрпақтарының жыры.)

83:2  Өзіңнің тұрағың жер бетіндегіҚандай сүйкімді, уа, Әлемнің Иесі!

83:3  Жан дүнием Жаратқанның киелі үйіндегіАулаларына баруды аңсап, әлсірейді,Мәңгі тірі Құдайға жан-тәнім әндетеді.

83:4  Тіпті торғай да қонатын жерін тауып алды,Қарлығаш балапандарын басуға ұя салды:Маңайында Сенің құрбандық үстелдеріңнің,Уа, Әлемнің Иесі, Патшам, Құдайым менің!

83:5  Киелі үйіңде тұратындар сондай бақытты,Әрқашан да олар Саған мақтау айтады!

83:6  Сенің күшіңе кенеле берген, ой-ниетіӨзіңе бағытталған жандар қандай бақытты!

83:7  Жылау аңғарымен жүріп су көздерін ашады,Содан күзгі жаңбыр жауғандай жер жарылқанады.

83:8  Олар жол жүргенде күш-қуаты өсе береді,Ақыры Сионда Құдайдың алдына келеді.

83:9  Уа, Жаратушы Құдай, Әлемнің Иесі,Өзіңе арнаған дұғамды ести көрші,Жақып сиынған Құдай, құлақ түре көрші.

83:10  Уа, Құдай, біздің қорғаушымыз, көңіл бөле гөр,Таңдап алған патшаңа көз қырыңды сала гөр.

83:11  Бір-ақ күн болғаным киелі үйіңнің ауласындаМың күннен жақсы өткізген өзге орында.Мен қақпасында тұруды Құдайымның үйіндеАртық көрем жайлы өмірден сұмдардың үйінде.

83:12  Себебі Құдай Ие күн мен қалқанға ұқсайды,Жаратқан Ием рақым мен ұлылық сыйлайды,Ол тура жолменен жүретін адамдардыСыйлайтын игіліктерінен құр қалдырмайды.

83:13  Уа, әлемнің құдіретті Иесі — Жаратқан,Қандай бақытты Өзіңе сенім артқан жан!

Chapter 84

84:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған Қорахтың ұрпақтарының жыры.)

84:2  Уа, Ием, Сен еліңе рақымды болдың,Жақыптың ұрпағын тұтқыннан қайтардың.

84:3  Халқыңның кінәсіне кешірім жасадың,Барлық күнәларын да жауып тастадың.

84:4  Сонда Сен ашу-ызаңды түгел бастың,Жалындаған қаһарыңнан бас тарттың.

84:5  Құтқарушымыз Құдай, қалпымызға келтірші,Бізге деген наразылығыңды бәсеңдетші.

84:6  Әлде мәңгі бізге қаһарлана бермекпісің,Ұрпақтан ұрпаққа ашуыңды төкпекпісің?

84:7  Өз халқыңның Саған шаттануы үшінӨмірімізді қайтадан жаңартпаймысың?

84:8  Бізге тұрақты рақымыңды таныта көрші,Уа, Жаратқан, пәледен құтқара көрші.

84:9  Құлақ түремін Құдай Иенің айтарына,Тыныштықты уәде етеді Ол өз халқына —Таңдап алған өз адал адамдарына,Халық тек қайтпаса ақымақтық жасауына!

84:10  Сөз жоқ, Өзін қастерлейтін жандардыҚұдай жақында құтқаратын болады,Осылайша Оның даңқты ұлылығыЕлімізге орнығатын болады.

84:11  Сонда рақым мен шындық бірге кездеседі,Әділдік пен татулық бір-біріне сәйкес келеді.

84:12  Адалдық жер бетінен көктеп шығады,Әділдік көктен төмен қарап тұрады.

84:13  Шынымен Жаратқан Ие игілік сыйламақ,Содан жеріміз бізге өнімін ұсынбақ,

84:14  Жаратқанның алдынан әділдік жүрмек,Оның жүретін жолдарын дайындап бермек.

Chapter 85

85:1  (Дәуіттің мінажаты.)Уа, Жаратқан, жарлымын, зәрумін көмегіңе,Құлақ тосып, жауап берші өтінішіме.

85:2  Құдайым, қорғай гөр жанымды Саған арналған,Құтқара гөр құлыңды Өзіңе сенім артқан.

85:3  Рақымыңды түсіре гөр, уа, Жаратқан Ием,Күнде Саған үздіксіз сиына берем.

85:4  О, Жаратқан, жадырата гөр пендеңнің жанын,Себебі бір Өзіңе сенімімді артамын.

85:5  Уа, Ием, Өзіңе сиынғанның барлығынаКешірімді де ізгісің, шексіз рақымды да.

85:6  О, Жаратқан, мінажатыма құлақ сала гөр,Жалбарынған дауысыма көңіліңді бөле гөр.

85:7  Тек Өзіңе сиынамын күн туғанда басыма,Өйткені жауап бересің Сен мінажатыма.

85:8  Уа, Ием, ұлттардың табынатын тәңірлеріАрасында жоқ Сендей бірде-біреуі!Сенің жасаған кереметтерің іспеттіЖоқ басқа ешкімнің де ғажайып істері.

85:9  Өзің жаратқан күллі ұлттар алдыңа келеді,Есіміңді ардақтап бастарын иеді.

85:10  Себебі Сен ұлысың, ғажап істер жасайсың,Уа, Жаратқан Ие, жалғыз Өзің Құдайсың!

85:11  О, Жаратқан, ақ жолыңа бағыттай гөр мені,Өзіңнің шындығыңа сәйкес жүргім келеді,Тек Сені ардақтауға нығайтшы жүрегімді.

85:12  Уа, Құдай Ием, Өзіңді шын жүректен мақтаймын,Әрі Сенің есіміңді мәңгі бақи даңқтаймын.

85:13  Сондай зор Сенің маған түсірген шапағатың,О дүниенің тұңғиығынан аман сақтадың!

85:14  Тәкаппар жандар маған қарсы бас көтереді,Қатыгездер тобы мені құртқысы келеді,Олар Саған мойынсұнып, менсінбейді.

85:15  Ал Сен рақымды да қайырымды Құдайсың,Уа, Ием, Сен тез қаһарланбайсың,Шексіз Сенің мейірімің мен адалдығың.

85:16  Маған көз қырыңды салып рақым ете көрші,Қызметшіңмін, нығайтып, аман сақтай көрші,

85:17  Маған ізгілікпен қарайтыныңды көрсетші!Уа, Жаратқан, жауларым соны көріп, ұялсын,Өйткені Өзің маған демеу болып, жұбаттың.

Chapter 86

86:1  (Қорахтың ұрпақтарының әні әрі жыры.)

86:2  Қала іргесін салды Құдай қасиетті тауда,Сионның қақпалары ұнамдырақ ЖаратқанғаЖақып ұрпағының барлық басқа тұрағынан да.

86:3  Уа, Құдайдың қаласы, сен жайындаКеремет жақсы жайттар айтылуда.

86:4  Өзімді танып білетіндер арасынанМысыр мен Бабыл елдерін атаймын,Сондай-ақ філістір, Тир, Құш тұрғындарын:«Бұлар — Сионда туғандар» деп санаймын.

86:5  Жұрт былай демек Сион қаласы жайында:«Осындай да осындай ер туған мұнда,Қаланы Өзі бекіткен Құдай Тағала».

86:6  Жаратқан Ие тіркегенде халықтарды:«Бұлар — Сионда туғандар» деп жазады.

86:7  Жұрт былай дер ән айтып, күй ойнаған кезде:«Өмірімнің қайнар көздері бір Өзіңде».

Chapter 87

87:1  (Қорахтың ұрпақтарының әні әрі жыры. Ән-күйдің жетекшісіне арналған, «Ауыртпалық шегу» әуенімен айтылатын езрахтық Хеманның насихат жыры.)

87:2  Уа, Жаратқан Ием — Құтқарушы Құдайым,Күні-түні дауыстап Саған сиынамын.

87:3  Мінажатым Сенің алдыңа жетсінші,Дауыстаған айқайыма құлақ түрсеңші.

87:4  Өйткені жан дүнием қайғыға толды,Өмірім ажалға жақындап қалды,

87:5  Көрге түсетіндер арасынан саналдым,Күші жоқ, әлсіз адамға ұқсас болдым.

87:6  Осылай өлілер қатарына қалдырылдым,Қаза тауып, қабірде жатқандардаймын,Сен оларды енді қайтып еске алмайсың,Аласталды олар қамқорлығыңнан Сенің.

87:7  Сен мені қап-қараңғы тұңғиыққаСалып қойғансың, ең терең шұңқырға.

87:8  Үстімді зілдей басады қаһарың,Мені жаншиды барлық «толқындарың»,

87:9  Жолдастарымнан мені алшақтаттың,Оларға мені жек көрінішті қылдың,Ешқайда шыға алмай құрсаудамын,

87:10  Көп жылап бұлыңғырланды қос жанарым.Уа, Жаратқан, күнде дауыстап Саған сиынамын,Ием, қолдарымды Өзіңе қарай жаямын.

87:11  Әлде өлгендер үшін керемет жасайсың ба,Сүйектер қайта тұрып, Сені мадақтай ма?

87:12  Көрде Сенің рақымың уағыздала ма,Қабірде шындығың жариялана ма?

87:13  Түнектегілер кереметтеріңді біле ме,Ұмыт болғандар әділдігіңді түсіне ме?

87:14  Уа, Жаратқан, дауыстап Саған сиынамын,Таң ата алдыңа жетеді мінажатым.

87:15  О, Ием, неге менен бас тартасың?Бет-жүзіңді неліктен менен жасырасың?

87:16  Жасымнан әлсіз болдым, өлім жүрді жақын,Айбыныңнан қорқып әлсіреп шаршадым.

87:17  Қаһарыңның оты үстімнен басып өтті,Зор қорқынышың мені тас-талқан етті,

87:18  Олар тасқын судай ұзақты күн қоршайды,Жан-жақтан қаһарың мені қыспақтайды.

87:19  Таныс-достарымды менен алшақтаттың,Тас түнек айналды серігіме ең жақын.

Chapter 88

88:1  (Езрахтық Етанның насихат жыры.)

88:2  Зор рақым-шапағатыңды, уа, Жаратқан,Әр уақытта мен ән-жырға қосамын,Сөзіңе беріктігіңді ӨзіңніңБар ұрпақтарға айтатын боламын.

88:3  Солай Сенің тұрақты рақымыңныңМәңгілік екенін жариялаймын.Өзіңнің шындығыңды көкте бекіттің,(Өйткені Сен мынаны айтқан едің:)

88:4  «Мен таңдаулыммен Келісім жасадым,Қызметшім Дәуітке былай деп ант бердім:

88:5  Әулетіңді әрқашан да нығайтамын,Ұрпақтан ұрпаққа тағыңды орнатамын».

88:6  Уа, Жаратқан, көкте даңқталар кереметтерің,Қасиеттілер жиынында — өз беріктігің.

88:7  Көктегі кім Иемізбен теңесе алар,Күштілер арасында кім Жаратқанға ұқсар?

88:8  Қасиетті періштелердің үлкен тобыТерең қастерлейді айбынды Құдайды,Биік тағын айналдыра Оны құрметтейді.

88:9  Уа, Жаратушы Құдай, Әлемнің Иесі,Саған ұқсас кім бар, сондай құдіретті?Адалдығың жан-жақтан қоршайды Сені.

88:10  Уа, Ием, буырқанған теңізге билік айтасың,Көтерілген толқындарын тыншытасың.

88:11  Паң мысырлықты Сен талқандап қираттың,Жауларыңды күшті қолыңмен шашыраттың.

88:12  Көк те — Сенікі, жер де — өз меншігің,Негізін салдың Сен күллі әлемнің,Әрі жараттың ондағылардың бәрін.

88:13  Сен жараттың солтүстік, оңтүстікті де,Табор, Хермон таулары қуанады есіміңе.

88:14  Қолың мен білегің ерен қуатты,Оң қолың барлығынан да жоғары.

88:15  Әділдік, әділет — тағыңның негізі,Рақым мен адалдық алдыңда жүреді.

88:16  Мадақтау жиналысына шақырғанҚуанышты дауысты танып, қосылғанХалық сондай бақытты, өйткені оғанЖүзіңнің нұрында жүру бұйырылған,

88:17  Күні бойы олар ұлы атыңа қуанады,Әділдігің оларды жоғарылатады.

88:18  Бұлардың күші мен ұлылығы Өзіңнен,Сенің рақымыңмен патшамыз күшейген.

88:19  Себебі қорғанышымыз — Жаратқан Иеден,Біздің патшамыз — Исраилдің киелі Тәңірінен.

88:20  Уа, Жаратқан, бірде Сен аян берген едің,Адал кісіңе мынадай сөз айтқан едің:«Мен жауынгер адамға күш-қуат дарыттым,Халықтан оны таңдап ап, жоғарылаттым:

88:21  Осы қызметшім Дәуітті тауып алдым,Арнайы майымды оған жақтырттым,Патша болуға оны тағайындаттым.

88:22  Ұдайы оны қорғап-қолдайтын боламын,Әрдайым күш-қуат сыйлайтын боламын.

88:23  Жау одан амалын асыра алмайды,Зұлымдар тықсырып, жеңе алмайды,

88:24  Оның алдынан жауларын құртамын,Өзін жек көргендерді қиратамын.

88:25  Берік рақымыма Дәуіт ие болады,Өз атыма бола оның күші артады,

88:26  Дәуіттің билігін Жерорта теңізінеСоздырам, әрі шығыстың өзендеріне.

88:27  Ол былай деп атамақ атымды Менің:«Сен Әкемсің, Құдайымсың өзімнің,Жартастай паналайтын Құтқарушымсың».

88:28  Мен оны «Тұңғышым» деп белгілеймін,Жер патшаларынан үстем етемін.

88:29  Мейірімімді оған мәңгі сақтаймын,Келісімімнен ешқашан бас тартпаймын.

88:30  Дәйім оның ұрпағын нығайтамын,Тағын да көк іспетті шексіз орнатамын.

88:31  Ал ұлдары тастаса Таурат заңымды,Әрі орындамаса бұйрықтарымды,

88:32  Егер бұзып жатса ережелерімді,Сақтаудан бас тартса өсиеттерімді,

88:33  Онда күнәлары үшін таяқпен ұрамын,Зұлым істері үшін қамшымен соғамын.

88:34  Ал Дәуіттен мейірімімді қайтып алмаймын,Өз адалдығымнан ешқашан таймаймын,

88:35  Мен Келісімімді еш уақытта бұзбаймын,Аузымнан шыққан сөзді өзгертпеймін.

88:36  Мен Дәуітке ант еткенмін біржолата,Қасиеттімін, жалғандық айтпаймын да:

88:37  Әулеті жалғасады шексіз уақытқа,Оның патшалық тағы Менің көз алдымда,Күн іспетті ол әрдайым бар болады да,

88:38  Ай іспетті ол тұрақты болып орнайды,Аспандағы адал айғаққа ұқсайды».

88:39  Ал қазір Сен тағайындаған патшаңнанСырт айналдың, жаратпай ашуландың оған,

88:40  Қызметшіңмен жасаған Келісіміңнен тандың,Оның тәжін жерге лақтырып арамдадың.

88:41  Күллі қамалдарын жойып қираттың,Қорғандарын үйіндіге айналдырдың.

88:42  Жолшыбай өткендер оны тонайды,Көршілері келекелеп мазақтайды.

88:43  Оның жауларын күшейтіп, үстем еттің,Барлық дұшпандарын шаттыққа кенелттің.

88:44  Патшаның семсерінің жүзін мұқалттың,Шайқаста оны қорғап-қолдамадың.

88:45  Оның жарқын салтанатын тоқтаттың,Әрі патшалық тағын жерге құлаттың.

88:46  Сен патшаның жастық шағын қысқарттың,Масқараны оған шапандай жаптың.

88:47  Қашанғы, уа, Жаратқан, жасырынбақсың?Ием, мәңгі лаулай ма оттай қаһарың?

88:48  Ескерші өмірімнің қысқалығын,Қандай бекершілікке адамзатты бұйырдың!

88:49  Қай адам ғұмыр кешіп, өлімді көрмеді,Кім ажал тырнағынан өзін құтқарды?

88:50  Уа, Ием, қайда бұрынғы зор рақымың,Адалдығың мен Дәуітке берген антың?

88:51  Ием, ескере гөр құлыңның мазақталғанын,Көп ұлттың мысқылының көңіліме батқанын,

88:52  Уа, Жаратқан, жауларыңның балағаттағанын,Өзің бекіткен патшаңның істерін қорлағанын.

88:53  Жаратқан Ие мәңгілік мадақталсын!Аумин, иә, аумин.

Chapter 89

89:1  (Құдайдың адамы Мұсаның мінажаты.)

89:2  Уа, Ием, атам заманнан бері ӨзіңБаспанамыз біздің болып келесің.

89:3  Жаратылмай-ақ жер мен бүкіл әлем,Таулар жаратылмас бұрын бар боп келген,Мәңгі тірі болатын Құдайсың Сен!

89:4  «Қайт, адам баласы!» деп қана айтсаң,Пендені топыраққа айналдырасың.

89:5  Ал бір мыңжылдық Сенің көз алдыңдаӨте шыққан күн тәрізді қып-қысқа,Иә, түнгі күзеттей шектеулі ғана.

89:6  Сен лезде-ақ алып кетесің пендені,Ол бір көрініп, жоқ болар түс секілді,Яки далада өскен шөп тәрізді:Таң ата шықса да көгеріп,Кешке қарай қурап қалады семіп.

89:7  Осылай біз жоқ боламыз ашуыңнан,Зәреміз ұшады Сенің қаһарыңнан.

89:8  Сен күнәларымызды қойдың алдыңа,Нұрыңда айқын құпияларымыз да.

89:9  Өмір бойы бізге қаһарың төнеді,Жылдарымыз күрсінумен бітеді.

89:10  Ғұмырымыз жетпіс жасқа созылар,Күш-қуат жетсе, мүмкін, сексен болар,Жақсы кезде де шегеміз бейнет-азап,Ақыры ғайып боламыз, ғұмыр зырлап.

89:11  Қаһарыңның күшін кім түсінеді?Соған сай қастерлеу қажет Өзіңді.

89:12  Үйрете гөр ғұмырды есептеуді,Содан иемденейік дана жүректі.

89:13  Қашан райыңнан қайтасың, уа, Иеміз?Пенделеріңе шапағат тигізе гөр,

89:14  Ертеңгісін бізді рақымыңа кенелте бер,Содан әндетіп шаттанайық күллі күндер.

89:15  Өткерген ауыр күндерімізге сәйкес,О, Тәңір, бізді шаттыққа кенелте гөр.Азап шеккен көп жылдарымызға сәйкес,Бұдан былай қуанышқа бөлей гөр.

89:16  Лайым пенделеріңе, уа, Иеміз,Керемет істеріңді көрсете гөр,Біздің ұрпақтарымызға да әр кезШексіз ұлылығыңды паш ете гөр.

89:17  Құдай Иеміз бізге риза бола көрсін,Қолға алған ісімізді оңғара көрсін.Я, Құдай, ісімізді жарылқай гөр.

Chapter 90

90:1  Алла Тағаланың панасында тұрған адамҚұдіреттінің саясынан табады тыным.

90:2  Мен Жаратқан Иеге былай дейтін болам:Бас сауғалайтын панам әрі қорғаным,Сенімімді Саған артам, уа, Құдайым!

90:3  Хақ Тағала сені зұлымның тұзағынанӘрі жойқын обадан сақтайды аман.

90:4  Сені Өзінің «қанатымен» жауып алады,«Қалқан мен қамалың» — Оның адалдығы,Осылай өмірің қауіп-қатерсіз болады.

90:5  Түнде сен қара түнек қорқынышынан,Күндіз де қорықпайсың жау оғынан,

90:6  Сескенбейсің түнгі індет-ауруданҺәм тал түсте басыңа төнген апаттан.

90:7  Қасыңда мыңдағандар қаза тапса,Оң жағыңда он мыңдап қырылғанда,Саған зақым жақындай алмайды да.

90:8  Тек болып жатқанды көріп тұрасың,Зұлымдардың жазаланғанын ұғасың.

90:9  Сен Жаратқанға сенім артып келесің,Алла Тағаланы панаң етесің,

90:10  Басыңа енді жамандық түспейді,Үйіңе ешбір апат та төнбейді.

90:11  Періштелеріне Ол сен жайлы бұйрық береді:Қай жолмен жүрсең де, олар сені қорғап күзетеді,

90:12  Сен аяғыңды тасқа соғып алмауың үшінҚолдарына көтеріп сені алып жүреді.

90:13  Жас арыстан мен оқжыланды аяқпен таптайсың,Үлкен арыстан мен абжыланды жаншып тастайсың.

90:14  Себебі Жаратқан Ие былай деп айтқан:«Өзімді сүйгенді Мен құтқарып аламын,Өзімді мойындағанды қорғайтын боламын,

90:15  Ол Маған сиынғанда құлақ саламын,Азап шеккен кезінде оған жар боламын,Аман-есен сақтап, құрметке бөлеймін.

90:16  Ғұмырын ұзақ қылып риза етемін,Құтқаруымды оған сыйлап беремін».

Chapter 91

91:1  (Демалыс күні айтылатын ән әрі жыр.)

91:2  Қандай ғанибет — Жаратқан Иені мақтау,Уа, Хақ Тағала, есіміңе ән-жыр арнау,

91:3  Таң ата жариялап рақымыңды,Кешке де Өзіңнің адалдығыңды,

91:4  Он ішекті аспапта әсем күй тартып,Жетіген және домбырамен қосылып.

91:5  Уа, Ием, жаратқандарыңа шаттанамын,Ұлы істеріңе қуана ән саламын.

91:6  О, Ием, қандай керемет Сенің істерің,Түпсіз терең Сенің ой-ниеттерің!

91:7  Ессіз адам ғана бұларды білмейді,Түйсіксіз жан мынаны түсінбейді:

91:8  Зұлымдар қазір жерді шөптей қаптайды,Заңсыздық істейтіндер өркендейді,Ал кейін олар мәңгілікке құриды.

91:9  Бірақ Сен, уа, Ием, мәңгі үстемсің!

91:10  О, Жаратқан, жауларың Сенің,Иә, бар жауларың да сөзсіз құриды,Сол зұлымдық жасайтындар шашырайды.

91:11  Маған жабайы бұқадай күш бердің,Басыма май жағып әлдендірдің,

91:12  Жауларымның күйрегенін өзім көрдім,Маған қарсы бас көтерген зұлымдардыңЖеңілісі туралы хабар алдым.

91:13  Әділ жан құрма ағашындай өркендейді,Ливандық самырсындай өсіп биіктейді,

91:14  Жаратқанның үйінде ол тамыр жаяды,Құдайымыздың ауласында құлпырады,

91:15  Жасы ұлғайса да, жемісін береді,Шырынды, ширақ болып қала береді,

91:16  «Жаратқан мінсіз, Ол — қорғанар жартасым» дейді,Осылай Оның әділдігін паш етеді.

Chapter 92

92:1  Жаратқан Ие — Патша, Ол билік жүргізуде,Ұлылыққа бөленіп, кенелген құдіретке.Орнынан қозғалмастай берік орнатылған әлем,

92:2  Сенің құрметті «тағың» ежелден бекітілген,Уа, Ием, мәңгі бақи бар болып келесің Сен.

92:3  О, Жаратқан Ие, өзендер тасып күркірейді,Теңіз де толқындарын тұрғызып дүркірейді,

92:4  Бірақ мол сулардың қатты шуылынан гөрі,Теңіз жағасына соққан толқындардан гөріКөктегі Жаратқан Иенің құдіреті күшті!

92:5  Уа, Ием, ережелерің шынымен сенімді,Сенің үйің мәңгілік киелі де қасиетті.

Chapter 93

93:1  Уа, Иеміз, зұлымды жазалайтын Құдай,Нұрыңды төкші, о, әділ соттаушы Құдай!

93:2  Уа, әлемге Үкім Шығарушы, көтеріле гөр,Менменге тиісті жазасын тартқыза гөр!

93:3  О, Жаратқан Ие, қашанғы осылай болмақ?Қашанғы әділетсіздер дауыстап қуанбақ?

93:4  Ауыздарынан менмен сөздер үздіксіз шығады,Зұлымдық істейтіндердің бәрі мақтанады,

93:5  Уа, Жаратқан Ием, аяққа таптап халқыңды,Олар қанайды таңдаған меншігіңді:

93:6  Жесірлер мен жат жұрттықтарды жояды,Жетімдердің де көзін сол қаталдар құртады.

93:7  Олар былай дейді: «Жаратқан мұны көрмейді,Жақып сиынған Құдай бұған мән бермейді».

93:8  Елдегі ақымақтар, ақылға келіңдер,Сендер парасатқа қашан кенелесіңдер?

93:9  Құлақты жаратқан Тәңір әлде естімей ме,Көзді жаратқан Оның Өзі әлде көрмей ме?

93:10  Халықтарға ескерткен Ол саған ескертпей ме?Адамға тағылым беретін Ол —

93:11  Жаратқан ИеПенденің ойларының бекерлігін біледі де!

93:12  Уа, Жаратқан Ие, Өзің тәрбие берген жанБақытты: Таурат заңыңнан үйретесің оған,

93:13  Тыным бересің соған қиын-қыстау уақытта,Ал сұмдарға көр қазылады ақыр соңында.

93:14  Себебі Жаратқан Ие өз халқынан бас тартпайды,Таңдаған меншігін Ол жалғыз қалдырмайды.

93:15  Сөз жоқ, төрелік қайта әділдікке негізделмек,Бар ақжүрек жандар әділдік жолымен жүрмек.

93:16  Кім мені қорғау үшін қарсы шығар зұлымдарға,Кім мен үшін қарсы тұрар күнә жасайтындарға?

93:17  Егер Жаратқан Ие маған жар болмағанда,О дүниеге аттанар едім жақын арада.

93:18  «Аяғым таяды!» дегенімде, уа, Жаратқан,Сенің мейірімің болды сүйеніш маған.

93:19  Уайым-қайғы кернегенде менің жүрегімді,Сенің жұбанышың жадыратты көңілімді.

93:20  Заңыңа қарсы зорлық-зомбылық ойлағанАрамзалардың тақтары жақын бола ма Саған?

93:21  Топтасып олар әділге қарсы ұмтылады,Кінәратсыз адамды өлімге бұйырады.

93:22  Бірақ Жаратқан Ие — паналайтын қорғаным,Иә, Құдайым менің — бас сауғалар жартасым.

93:23  Сол зұлымдарға Ол қылықтарын қайтарады,Өз жауыздықтарымен өздерін құртады,Құдай Иеміз оларды мүлдем жояды.

Chapter 94

94:1  Келіңдер, Жаратқан Иеге арнапӘндетейік қуана-қуана жырлап,Жартастай мықты ҚұтқарушымызғаСиына берейік қатты дауыстап!

94:2  Бәріміз Иеміздің алдына барып,Ризашылығымызды білдірейік,Ән-күймен де Оған мақтау айтып,Даңқын Оның асыра берейік!

94:3  Себебі Жаратқан Ие — ұлы Құдай дағыҺәм ұлы Патша — бар «тәңір, пірден» тым жоғары!

94:4  Бәрі Оның қолында: жердің тұңғиықтары,Әрі меншігі Оның — зәулім тау шыңдары,

94:5  Теңіз де Иеміздікі — Өзі соны жаратқан,Құрлықтың барлығы да Оның қолынан шыққан!

94:6  Келіңдер, тағзым етейік Иемізге иіліп,Жаратушымыздың алдында тіземізді бүгіп!

94:7  Себебі Өзі — біздің бірден-бір Құдайымыз,Ал біз Оның бағып жүрген меншікті халқымызӘрі қамқорындағы отары сияқтымыз.Бүгін сендер Оның даусын естігенде,

94:8  Мерібада істегендерің секілдіҚасарыстырмаңдар жүректеріңді:Ежелде айдалада жүрген кездеМасадағы бас көтергендерің іспеттіҚайтадан солай істемеңдер енді!

94:9  Сендердің ата-бабаларың сол жердеКөріп жүрсе де керемет істерімді,Еркінсіп сынай берді төзімімді.

94:10  Бұл ұрпаққа қырық жыл ашуландым,Сонымен былай деп қорыттым:Жүрек қалаулары теріс бағыттағыОсы халық тағылымымды қабылдамады!

94:11  Қаһарланып ант еттім Мен сондықтан:«Тыныштық сыйлау үшін Мен дайындағанЕлге кірмейді олар енді ешқашан!»

Chapter 95

95:1  Шырқаңдар жаңа ән Жаратқан Иеге,Күллі әлем, ән-жыр айтыңдар Иемізге!

95:2  Ән салып Оның есімін мадақтаңдар,Бізді құтқарғанын күн сайын хабарлаңдар,

95:3  Халықтарға паш етіп Оның ұлылығын,Бар ұлттарға Иеміздің кереметтерін!

95:4  Иеміз ұлы, мадақталуға әбден лайықты,Оны қастерлеу қажет бар «тәңір, пірден» гөрі.

95:5  Өзге ұлттар табынған «тәңірлер» жалған,Ал Жасаған Ие аспанды жаратқан!

95:6  Сән-салтанат, ұлылық Оның алдында,Құдірет пен әсемдік киелі тұрағында.

95:7  Жаратқанның ұлылығы мен күш-қуатынМойындаңдар, уа, рулары күллі ұлттардың,

95:8  Жаратқанның есімін даңқтап қадірлеңдер,Оның аулаларына сый-тарту әкеліңдер,

95:9  Қасиетті салтанатына бөленіңдер,Жаратқан Иеге бағынып бас иіңдер,Оның алдында дірілдеп дәріпте, бүкіл жер!

95:10  Бар ұлттарға мынаны паш етіңдер:«Жаратқан Иеміз патшалық жүргізер!»Әлем берік орнатылды, орнынан қозғалмайды,Иеміз ұлттарды әділдікпен соттайды.

95:11  Заңғар көк шаттансын, жер де қатты қуансын,Теңіз бен ондағылар бәрі шуылдасын,

95:12  Дала мен ондағылар жырлап шаттансын,Бар орман ағаштары қуана ән салсын,

95:13  Келе жатқан Жаратқан Иенің алдынан шықсын!Себебі Ол келіп, жерге сот құрады,Әлемге әділдікпен үкім шығарады,Ұлттарға адалдығымен билік айтады.

Chapter 96

96:1  Жаратқан Ие патшалық құрады,Қуанып шаттансын бүкіл жер шары,Көп аралдар әрі теңіз жағалары!

96:2  Бұлт пен түнек — айналасы Оның,Шындық пен әділдік — негізі тағының.

96:3  Жаратқанның алдында от жүреді,Айналдыра ол жауларын құртып өртейді.

96:4  Найзағайы әлемді жарқыратады,Жер беті соны көріп, шайқалады.

96:5  Бүкіл әлемнің Иесінің алдында,Жаратқан Иенің бет-жүзінің алдында,Балауыз іспетті ериді таулар сонда.

96:6  Аспан Оның әділдігін паш етеді,Күллі ұлттар ұлылығын көреді.

96:7  Жалған тәңірлерімен мақтанғандарҰялсын, сол мүсіндерге табынғандар.Жаратқанға бас иіңдер, барлық пұттар!

96:8  Сион шаһары естіп, шаттанады,Яһуда қалалары да қуанадыСенің шешімдеріңе, о, Жаратушы!

96:9  Жоғарысың бүкіл әлемнен, уа, Жаратқан,Үстемсің барлық «тәңір, пір» атаулыдан.

96:10  Ей, Жаратқан Иені сүйетіндер,Зұлымдық атаулыны жек көріңдер!Өзіне бағышталғандарды Ол қорғайды,Зұлымдардың қолынан арашалайды.

96:11  Әділ адамдарға нұр төгіледі,Ақжүрек жандар шаттыққа кенеледі.

96:12  Әділдер, Жаратқанға шаттаныңдар,Қасиетті есімін мадақтаңдар!

Chapter 97

97:1  Жаратқанға айтыңдар жаңа әнді,Өйткені Ол кереметтер істеді,Киелі құдіретімен жеңіп шықты.

97:2  Жаратқан Ие жеңісін аян етті,Әділдігін де халықтарға көрсетті,

97:3  Ол Исраилге деген мейірімін де,Сенімділігін де сақтайды есінде.Құдайымыздың құтқаруын көрдіЖер бетінің түкпірлеріндегілер де.

97:4  Бүкіл жер жүзі, шаттанып айқайлаңдар,Жаратқанға қуана ән-жыр айтыңдар,

97:5  Домбыра шертіп, әдемі ән салыңдар,Жетігенмен де Иемізге күй тартыңдар,

97:6  Сырнай, кернейдің үнімен дауыстаңдар,Патшамыз — Жаратқан алдында шаттаныңдар!

97:7  Теңіз де өзін мекендейтіндерімен,Әлем де сонда тұратындарыменШаттана шуласып Оны мадақтасын!

97:8  Өзендер қуана қол шапалақтасын,Таулар да бірігіп шаттана ән салсын

97:9  Жаратқан Иеміздің көз алдында!Ол жерге келеді үкім шығаруға,Әлемге әділ билік айтуға,Нағыз шындықпен күллі ұлттарға.

Chapter 98

98:1  Жаратқан Иеміз патшалық құрады,Керубтер арасындағы «тағында» отырады.Халықтар Оны қастерлеп қалшылдасын,Жер де Тәңір Иеден қорқып шайқалсын!

98:2  Жаратушы Сионда салтанатпен тұрады,Оның даңқы бар халықтардан жоғары.

98:3  Уа, Ием, ұлы да айбарлы есіміңдіХалықтар мадақтасын: ол киелі!

98:4  Құдіретті патша, ұнатасың әділдікті,Сен жер бетіне орнаттың әділетті.Жақыптың үрім-бұтағына шындықтыБекіттің, уа, Ием, және адалдықты.

98:5  Мақтау айтыңдар Иеміз — Құдайға:Ол киелі! «Табан тіренішінің» алдындаБас иіп ғибадат етіңдер Құдайға!

98:6  Оның діни қызметкерлерінің арасындаМұса мен Һарон болды ежелгі заманда.Атын атап Оған сиынғандар арасындаСамуил пайғамбар да болды баяғыда,Жаратқан құлақ салды олар сиынғанда.

98:7  Бұлт бағанасынан Ол сөзін жолдады,Ережелер мен жарлығын жариялады,Ал халық соларды сақтап орындады.

98:8  Уа, Құдай Иеміз, оларға құлақ салдыңӘрі кешірім беретін Құдайы болдың,Ал зұлым істерін жазалайтынсың.

98:9  Құдай Иемізді даңқтап дәріптеңдер,Қасиетті тауында Оған бас иіңдер,Құдай Иеміз киелі, соны біліңдер!

Chapter 99

99:1  (Халық Құдайға шүкірлік еткенде айтылатын жыр.)Бар әлем, жырлаңдар Жаратқанды дауыстап,

99:2  Иемізге қызмет етіңдер шаттанып,Келіңдер алдына қуана әндетіп,

99:3  Жаратқанды мойындаңдар Құдайымыз деп:Бізді жаратты Ол, меншікті халқымыз,Оның ізгі шопандай бағатын «отарымыз».

99:4  Құдайдың ғибадатханасына барып,Алғыс жыр айтыңдар қақпасынан өтіп,Иемізді мақтаңдар аулаларына кіріп,Шүкірлік етіңдер есімін дәріптеп!

99:5  Себебі Жаратқан Ие мейірімді,Ол мәңгілік шапағатын тигізеді.Ұрпақтан ұрпаққа Иеміз бізгеШексіз сенімділігін көрсете береді.

Chapter 100

100:1  (Дәуіттің жыры.)Рақым мен әділдік жайлы ән шырқаймын,Уа, Жаратқан, әніммен Сені мадақтаймын.

100:2  Мінсіз жүру жайлы мұқият ойлаймын,«Қашан маған келесің?» деп сұраймын,Таза жүрекпен үйімді аралаймын.

100:3  Арам нәрселерге еш көз салмаймын,Опасыздардың істерін мүлдем ұнатпаймын,Өзіме жабысуларына мүмкіндік бермеймін.

100:4  Азғын жүректіні қасымнан қуамын,Зұлымдық атаулыдан аулақ боламын,

100:5  Өзгені құпия жамандайтынды жоямын,Паң көзді, өркөкірекке төзе алмаймын.

100:6  Елдегі адалдарға назар аударамын,Олар аман-есен қасымда тұра алсын,Таза жүргендер ғана маған қызмет қылсын.

100:7  Ешбір алдамшы сарайымда тұрмайды,Жалған сөйлеуші көз алдымда қалмайды.

100:8  Таң атқаннан зұлымның бәрін басамын,Жаратқанның қаласынан сұмдарды құртамын.

Chapter 101

101:1  (Ауыртпалық шегіп, әлсіреген жанның Иемізге мұңын шаққан мінажаты.)

101:2  Уа, Жаратқан, мінажатымды естіші,Көмек сұраған даусым Саған жетсінші,

101:3  Қиын кезде менен сырт айналмашы,Маған құлағыңды түре көрсеңші,Өзіңді шақырсам тез жауап берші.

101:4  Күндерім түтіндей лезде жоғалады,Сүйектерім от шоғындай маздап жанады.

101:5  Шабылған шөптей қурады жүрегім,Тамақ ішуді де ұмытып келемін,

101:6  Қатты қиналып ыңқылдағанымнанӘбден жүдегенмін, құр сүлдерім қалған.

101:7  Құла түздегі бірқазанға ұқсаймын,Һәм қираған орындағы жапалақтаймын,

101:8  Мен ұйықтай алмай ояу жатырмын,Үй төбесіндегі құстай тым жалғызбын.

101:9  Дұшпандарым күнде балағаттайды,Мені мазақтап, атымды қарғайды.

101:10  Нан орнына күлмен тамақтанамын,Көз жасымды сусыныма қосамын.

101:11  Мұның себебі — ашу-ызаң Сенің,Жоғары көтеріп, мені лақтырған едің.

101:12  Кешкі көлеңкедей өтеді күндерім,Қураған шөптей әбден әлсіредім.

101:13  Ал Сен, Жаратқан Ие, мәңгі боласың,Бар ұрпақтарға жайылар Сенің даңқың.

101:14  Орныңнан тұрып, Сионға рақым етші,Енді уақыт болды, мейірім көрсетші,Соған белгілеген мезгілің жетті.

101:15  Құлдарың Сионның тастарын ұнатады,Шаң-тозаңы аяныштарын оятады.

101:16  Бар ұлттар дірілдер Жаратқанның атынан,Әлемнің патшалары да Оның даңқынан:

101:17  Жаратқан Ие Сионды қайта тұрғызбақ,Өз салтанатымен сонда пайда болмақ,

101:18  Мұқтаждың мінажаттарын Ол тыңдайды,Жалыныштарын жауапсыз қалдырмайды.

101:19  Болашақ ұрпақтар үшін бұл жазылмақ,Келер буындар Жаратқанды даңқтамақ:

101:20  Жаратқан Ие көктен жер бетіне қарады,Киелі үйінен Ол төмен көз тастады,

101:21  Тұтқындардың ыңқылдауын есту үшін,Өлімге кесілгендерді азат ету үшін.

101:22  Содан Жаратқанның аты Сионда мақталмақ,Даңқы Оның Иерусалимде асырылмақ,

101:23  Сонда бар халықтар бұл қалаға жиналар,Патшалықтар Жаратушыға ғибадат қылар.

101:24  Өмір жолымда Тәңір мені қалжыратты,Ғұмырымның күндерін Ол қысқартты.

101:25  Сонда мен былай дедім Жаратқанға:«Уа, Құдайым менің, жарты жолдаӨмірімді көрмеші қысқарта!Сен жасайсың ұрпақтан ұрпаққа,

101:26  Жердің негізін салғансың әуел баста,Құдіретіңмен жараттың аспанды да.

101:27  Олар құриды, Сен боласың әр уақытта,Киімдей тозады олардың барлығы да,Көйлектей ауыстырасың Сен оларды,Содан олар лақтырылып тасталады.

101:28  Ал Өзің өзгермей қалатын боласың,Еш таусылмайды Сенің жасар жылдарың.

101:29  Құлдарыңның ұлдары тыныш тұрады,Ұрпақтары көз алдыңда нық болады».

Chapter 102

102:1  (Дәуіттің жыры.)Жан-тәніммен Жаратқан Иені мадақтаймын,Шын жүректен қасиетті атын ардақтаймын.

102:2  Жан-тәніммен Жаратқан Иені мадақтаймын,Маған көп жақсылық жасағанын ұмытпаймын.

102:3  Ол бар күнәларымды кешіріп,Дерттерімнің бәрін сауықтырады,

102:4  Ажалдан жанымды аман қалдырып,Рақымы мен мейірімін сыйлайды,

102:5  Тілегімді жақсылықпен қанағат қып,Қырандай мені қайта түлетеді.

102:6  Иеміз жәбір көргендердің барлығынаӘділдік жеткізіп, мүддесін қорғайды да.

102:7  Ақиқат жолдарын танытты Ол Мұсаға,Кереметтер жасады Исраил халқына.

102:8  Жаратқан — мейірбанды да рақымды,Тез қаһарланбайтын, тым қайырымды.

102:9  Ол бізді ұдайы айыптамайды,Мәңгі бақи кек те сақтамайды,

102:10  Бізді күнәмізге қарап жазаламайды,Жаман ісіміздің есесін қайтармайды.

102:11  Аспан жерден қанша жоғары болса,Жаратқанның Өзін терең сыйлағандарғаЖаудыратын рақымы сонша мол да!

102:12  Шығыс батыстан тым қашық болғаны сияқты,Ол заңсыз істерімізді бізден зор қашықтатты.

102:13  Әкенің сәбиіне жаны ашығаны іспетті,Жаратқан Иеміз де Өзін қастерлегендергеДәл сондай мейірім мен жанашырлық көрсетеді.

102:14  Неден жаратылдық, соны түгел біледі,Топырақтан екеніміз Оның есінде.

102:15  Адамның өмірі көк шөп секілді,Ол гүлдейді дала гүлі тәрізді:

102:16  Ыстық жел соғып өтсе, ғайып болар,Тұрған жеріне беймәлім боп жоғалар.

102:17  Ал Өзін терең қастерлеген жандарғаЖаратқанның рақымы мәңгі жауады да.

102:18  Иемізбен жасасқан Келісімін бұзбайтын,Оның бұйрықтарын есінде сақтайтын,Әрі солар бойынша жүріп-тұратынАдамдардың келер ұрпақтарына дағыҚұдайдың әділдігі жетіп тұрады.

102:19  Жаратқан Ие көкте орнатты өз тағын,Оның Патшалығы билейді барлығын.

102:20  Уа, Иеміздің сөзіне құлақ салатын,Оның айтқанын іске асыратын,Құдіреті күшті періштелері,Жаратқан Иеге мақтау айтыңдар!

102:21  Уа, Иеміздің еркін орындайтынКөктегі топтары, қызметшілері,Жаратқан Иеге мақтау айтыңдар!

102:22  Уа, Оның Патшалығының бар орындарындаЖүретін күллі жаратқандары да,Жаратқан Иеге мақтау айтыңдар!Жан-тәніммен Жаратушыны мадақтаймын да.

Chapter 103

103:1  Жан-тәніммен Жаратушыны мадақтаймын.Уа, Құдай Ием, Сен керемет ұлысың,Құрмет пен салтанатқа бөленгенсің.

103:2  Жарық нұрды Сен шапандай киесің,Аспанды шатырдай жайып жібересің,

103:3  Су үстінен «сарайыңды» бекітесің,Бұлттарды Өзің «мінер күймең» етесің,«Желдің қанаттары үстінде» жүресің.

103:4  Желді етесің періштелеріңдей,От жалынын да өз нөкерлеріңдей.

103:5  Сен жерді берік негізге орнаттың,Ол ешқашан қозғалмайды орнынан.

103:6  Терең сумен жерді киімдей жаптың,Тіпті тау бастарын да сумен бастың.

103:7  Берген бұйрығыңнан кейін сулар безді,Күркіреген үніңнен олар дереу шегінді,

103:8  Таулардан асып, аңғарларға түсті,Белгілеген жеріңе қарай ағып кетті.

103:9  Сен суларға сонда берік шек қойдың,Су енді қайтып жерді жаппастай қылдың.

103:10  Сен сайларға ағызасың бұлақтарды,Өзендер тау арасымен құйылады,

103:11  Дала аңдарын олар суға қандырады,Құландар да одан шөлін басады.

103:12  Құстар су жағасына ұя салады,Бұтақтар арасынан ән айтады.

103:13  Заңғар мекеніңнен тауды суғарасың,Ісіңнің жемісімен жерді толтырасың,

103:14  Топырақтан мал азығына шөп өсіресің,Адамға ас болуға дақылдар еккізесің,

103:15  Пенденің жүрегін қуантар шарапты да,Бетті жылтыратар зәйтүн майын да,Денеге күш-қуат берер нанды да.

103:16  Суға қанығады Жаратқанның ағаштары,Өзі өсірген Ливан самырсындары.

103:17  Құстар соларға ұяларын салады,Шыршалар ләйлектің мекені болады,

103:18  Таутекенің тұрағы — зәулім шыңдар,Таутышқанның панасы да — құз, жартастар.

103:19  Мезгілді белгілеуге жараттың айды,Күн де біледі қай уақытта батуды.

103:20  Сен қараңғылық жайғанда түн болады,Орманның аңдары кезіп сандалады,

103:21  Жас арыстандар ақырып олжа аңсайды,Құдайдан өздеріне азық сұрайды.

103:22  Күн шыға олар бұғып кері қайтады,Апандарына еніп, тынығып жатады.

103:23  Адамдар сол кезде жұмысқа шығады,Кеш түскенше еңбекпен айналысады.

103:24  Сенің істерің қандай көп, Жаратқан Ием!Сен жасадың барлығын да даналықпен,Жер толған Өзіңнің жаратқандарыңмен.

103:25  Міне, тағы ұлан-ғайыр теңіз де бар,Құжынар сансыз үлкен-кіші хайуандар,

103:26  Теңізде жүзеді кемелер, қайықтар,Сен онда ойнауға жаратқан дәу балықтар.

103:27  Өзіңнен күткендері бәрінің де —Сенің тамақ беруің мезгілінде.

103:28  Азығын берсең олар жинап алар,Қолыңды ашсаң игілікке тойынар.

103:29  Ал бет-жүзіңді жасырсаң әбігерге қалар,Жанын алсаң өліп, топыраққа айналар.

103:30  Рухыңның лебін жіберіп, өмір жаратасың,Жер бетін қайтадан толтырып, жаңартасың.

103:31  Жаратқанның ұлылығы мәңгі мадақталсын,Иеміз өз істеріне әрдайым шаттансын.

103:32  Ол жер бетіне көз салса шайқалады,Тауларға қол тигізсе түтін шығады.

103:33  Өмір бойы Жаратқанға ән саламын,Дем біткенше Құдайыма жыр айтамын,

103:34  Ой толғанысым Оған ұнамды болсын,Жаратқан Иеме ұдайы шаттанамын.

103:35  Күнәкарлар жер бетінен аласталсын,Әділетсіздер енді қайтып болмасын.Жан-тәніммен Жаратушыны мақтаймын.Жаратқан Иемізді мадақтаңдар әрдайым!

Chapter 104

104:1  Жаратқан Иеге мақтау айтыңдар,Оның есімін атап сиыныңдар,Ұлы істерін халықтарға хабарлаңдар!

104:2  Иемізге ән салып, Оны мадақтаңдар,Барлық кереметтерін паш қылыңдар,

104:3  Оның киелі атымен мақтаныңдар,Жаратқанға сиынатын сендер, шаттаныңдар!

104:4  Иемізге әрі құдіретіне ден қойыңдар,Дәйім Оның еркін білуге ұмтылыңдар!

104:5  Ұмытпаңдар Оның жасаған кереметтерін,Ғажап істері мен шығарған шешімдерін,

104:6  Уа, Оның құлы Ыбырайымның ұрпақтары,Жақыптан тарағандар, таңдаулы адамдары!

104:7  Ол — біздің Құдайымыз, Жаратқан Ие,Бүкіл әлемге Өзі билік жүргізуде.

104:8  Мәңгі есінде сақтайды Ол өз Келісімін,Келер мың буынға да бұйырған өсиеттерін —

104:9  Ыбырайыммен жасаған Келісімін,Ысқаққа да антпен берген сол уәдесін,

104:10  Жақыпқа оны ереже қылып бекітті,Исраил үшін тұрақты Келісім етті.

104:11  «Мұралық үлесің етіп беремін сағанҚанахан елін» деді сонда Жаратқан.

104:12  Сол кезде бұл әулет әлі де аз болатын,Азғана кірме болып сонда тұратын.

104:13  Олар елден елге көшіп-қонатын,Патшалықтарды аралап орнығатын.

104:14  Ал Құдай ешкімге соларды жәбірлетпеді,Олар жайлы патшаларға қатаң ескертті:

104:15  «Тағайындағандарыма еш тиіспеңдер,Пайғамбарларыма зұлымдық істемеңдер!»

104:16  Тәңір Ие ашаршылық жіберді елге,Талқандап тамақ қорының бәрін де.

104:17  Алдарынан шығарды Ол бір жігітті,Мысырға құлдыққа сатылған Жүсіпті.

104:18  Тәңірдің сөзі оның мінезін сынап болғанша,Алдын ала айтқандары орындалғанша,Жүсіптің аяқтары қысылып бұғауланды,Мойнына оның темір құрсау салынды.

104:19  Тәңірдің сөзі оның мінезін сынап болғанша,Алдын ала айтқандары орындалғанша,Жүсіптің аяқтары қысылып бұғауланды,Мойнына оның темір құрсау салынды.

104:20  Патша сонда адам жұмсап, Жүсіпті босатты,Халықтардың билеушісі оны азат етті,

104:21  Тіпті өз сарайының басқарушысы қылды,Жүсіпке бар иелігін басқартып қойды,

104:22  Төрелерінің үстінен оның бұйрығын жүргізді,Жүсіпке басшыларын даналыққа үйреткізді.

104:23  Содан кейін Исраил Мысырға көшті,Жақып жат жерлік боп Хам елінен қоныс тапты,

104:24  Жаратқан Ие сонда халқын өсімтал етті,Оның санын дұшпанынан басым етті,

104:25  Ол Мысырға Исраил халқын жек көргізді,Өзінің құлдарына қарсы сұмдық жасатқызды.

104:26  Иеміз қызметшісі Мұсаны жолдады,Сондай-ақ Өзі таңдап алған Һаронды.

104:27  Бұлар Жаратқан Иенің ғажап істерін —Хам елі Мысырда Оның мына кереметтерінХалық арасында іске асырып көрсетті:

104:28  Тәңір Ие қараңғы түсіріп түнек етті елді,Себебі Мысыр Оның сөзіне бағынбай келді.

104:29  Елдің суларын Ол қанға айналдырды,Ондағы балықтарды құртып жоқ қылды,

104:30  Мысырдың жерін қаптап кетті құрбақалар,Патшаның бөлмесін де жайлап алды олар.

104:31  Иеміз айтқанда шыбын-шіркей құжынады,Әрі масалар да бүкіл елді қаптады.

104:32  Жаратқан жаңбырды бұршақпен ауыстырды,Найзағайдың отын жерге жаудырды.

104:33  Жүзім мен інжір ағаштарын құлатты,Елдегі бар ағаштарды қиратты.

104:34  Иеміз айтқанда шегірткелер қаптады,Сансыз көп шегіртке құрттары құжынады,

104:35  Жердің жасыл шөбінен түк қалдырмады,Егіндіктегі бар астықты жалмады.

104:36  Ақыры Ол елдегі бар тұңғышты өлтірді,Мысырлықтардың мақтанышы солар еді.

104:37  Жаратқан Ие Мысырдан халықтыСыйға алған алтын-күміспен алып шықты,Руларындағы біреу де шаршап-шалдықпады.

104:38  Халық кеткенде мысырлықтар қуанды,Өйткені қорқыныш биледі оларды.

104:39  Жаратқан Исраилді бұлтпен жапты,Түнде от оларға сәулесін шашты.

104:40  Халық ет сұрағанда Ол бөденелер жіберді,Аспаннан түскен нанмен тойындырды,

104:41  Жартасты жарып, содан су ағызды,Су шөлді жерлермен өзендей сарқырады.

104:42  Себебі Жаратқан киелі сертін ескерді,Қызметшісі Ыбырайымға соны берген еді.

104:43  Осылай Ол алып шықты халқын шаттықпен,Таңдап алған адамдарын зор қуанышпен,

104:44  Өзге ұлттардың жерін оларға берді,Бөтен халықтың еңбегін де иемдендірді,

104:45  Енді Оның халқы жарлықтарын орындасын,Заңдарын да ұдайы берік сақтасын.Лайым Жаратқан Ие мадақталсын!

Chapter 105

105:1  Мадақтаңдар Жаратқан Иені!Жаратқан Ие ізгі, мақтаңдар Оны,Мәңгі ұласады берік рақымы!

105:2  Құдіретті істерін кім айта алар,Иемізді кім лайықты мадақтай алар?

105:3  Әділдікті ұстанғандар жарылқанар,Ұдайы олар әділ істер жасар.

105:4  Халқыңа көрсеткенде мейіріміңді,Уа, Жаратқан Ие, мені де ескерші,Көмекке келіп, мені құтқара көрші.

105:5  Содан мен де таңдаған адамдарыңныңКөретін игілігіне ортақ болайын,Халқыңның қуанышын да бөлісейін,Меншікті халқыңмен бірге Сені құрметтейін.

105:6  Біз ата-бабамыздай күнә жасадық,Заңсыздық істеп, зұлымдыққа баттық.

105:7  Ата-бабамыз Мысырда болған кездеКеремет істеріңнің мәнін түсінбеді,Істеген жақсылықтарыңды ұмытты,Қамысты теңізде Өзіңе қарсы шықты.

105:8  Бірақ құдіретті күшін таныту үшінӨз атына бола Құдай құтқарды халқын.

105:9  Қамысты теңізді құрғатты бұйрығымен,Жай бастап алып жүргендей айдаламенАлып шықты оларды теңіздің түбімен.

105:10  Құдай өз халқын дұшпандарынан құтқарды,Жау қолынан оларды босатып алды.

105:11  Қанаушыларының барлығын су басты,Жаулардың біреуі де аман құтылмады.

105:12  Сонда халық Оның сөздеріне иланды,Оған арнап мадақтау әндерін шырқады.

105:13  Бірақ олар тез ұмытты Тәңірдің істерінӘрі сұрап күтпеді Оның ақыл-кеңесін,

105:14  Айдалада құмарлықтарына салынды,Құла түзде Құдайды еркінсіп сынады.

105:15  Құдай халыққа сұрағандарын берді,Бірақ әлсірететін індет те жіберді.

105:16  Қоныста олар күндеп қызғанды МұсаныӘрі Жаратқанға бағышталған Һаронды.

105:17  Сонда жер жарылып, Датанды жұтып қойды,Абиронның тобын да көміп тастады.

105:18  Олардың жиынында жалын лаулады,От жалыны зұлымдарды жалмап қойды.

105:19  Хориб беткейінде халық жас бұқаныҚұйып жасап, сол мүсінге табынды,

105:20  Олар сиынып келген салтанатты ҚұдайынАлмастырды мүсінімен шөп жейтін бұқаның,

105:21  Өздерін құтқарған Құдайды ескермеді,Ол Мысырда ұлы істер жасаған еді,

105:22  Хамның елінде кереметтер істеген еді,Әрі үрейлі істер Қамысты теңізде.

105:23  Сонда Құдай халықты құртамын деді,Бірақ Өзі таңдаған Мұса пайғамбар өтінді,Құртамын деген ашуынан қайтуын тіледі.

105:24  Кейін халық аңсаған елін менсінбеді,Құдайдың уәдесіне сенім жүктемеді,

105:25  Шатырларында Оған қарсы күңкілдеді,Жаратқанның даусына құлақ түрмеді.

105:26  Сонда Ол қол көтеріп оларға ант берді:«Айдалада құритын боласыңдар! — деді,

105:27  — Халықтар арасында ұрпақтарың өледі,Жат жерлерге олар шашырайды!» — деп шешті.

105:28  Пеғорда халық Бағалға құлшылық етті,Өлі «тәңірлердің» құрбандықтарын жеді,

105:29  Арам істерімен Құдайды ашуландырды,Сондықтан індет араларына жайылды.

105:30  Ал Пінехес тұрып, зұлымдыққа қарсы шықты,Індеттің апаты осылайша тиылды.

105:31  Сол үшін Пінехес Құдай алдында ақталды,Ұрпақтан ұрпаққа мәңгі бақи мақталды.

105:32  Халық Құдайды Меріба суының маңында даЫзаландырып, жапа шеккізді Мұсаға,

105:33  Олар Мұсаны кейітіп өшіктірді,Сонда ол қызбаланып ағат сөйледі.

105:34  Халық Қанахандағы азғын ұлттардыЖаратқан Ие бұйырса да құртпады.

105:35  Қайта, олармен қоян-қолтық араласты,Солардың арам істеріне ортақтасты.

105:36  Жат ұлттардың пұттарына бірге табынды,Осылайша торға түсіп, арамданды,

105:37  Өз ұл-қыздарын жын-перілерге арнады:Құрбандыққа шалып, ешбір аямады!

105:38  Кінәсіз жандардың олар төкті қанын,Қанаханның пұттарына өз ұл-қыздарынҚұрбандыққа шалып, олардың қанын ұсынды,Сол қанмен Қанахан елін арамдады.

105:39  Осындай істерімен халық өзін қорлады,Қасиетті Келісімге сатқындық жасады.

105:40  Содан халқына қарсы қаһарланды Жаратқан,Әбден жиренді Өзінің меншікті халқынан.

105:41  Оларды бөтен ұлттарға тапсырды,Үстерінен жек көрген жаулары билік құрды,

105:42  Сол дұшпандары қыспақтап қанады,Халықты билеп-төстеп қорлады.

105:43  Жаратқан Ие көп рет халқын құтқарды,Ал олар бас көтерулерін жалғастырды,Күнәларының кесірінен құлдырады.

105:44  Дегенмен Құдай халықтың қиыншылығынаКөзін салып, құлақ түрді жалыныштарына,

105:45  Халқымен жасаған Келісімін ескерді,Зор рақымымен оларды есіркеді,

105:46  Содан Ол халқын тұтқында ұстаған бар елдердіОларды аяп мүсіркеуге мәжбүрледі.

105:47  О, Құдай Иеміз, құтқарып ала гөр бізді,Ұлттар арасынан жинап ала гөр кері,Сонда біз дәріптейміз киелі атыңды,Қуана мақтан тұтамыз ұлы даңқыңды.

105:48  Исраилдің Құдай Иесі мадақталсын,Мәңгіліктен мәңгілікке Ол даңқталсын,Барша халық мақұлдап «Аумин!» десін!Лайым Жаратқан Ие дәріптелсін!

Chapter 106

106:1  Жаратқан Ие ізгі, мадақтаңдар Оны,Мәңгілікке ұласады берік рақымы!

106:2  Осылай десін Жаратқанның құтқарғандары,Оның жау қолынан босатып алғандары,

106:3  Жаратқанның жат елдерден жинағандары,Шартараптан еліне қайтарғандары.

106:4  Біреулері құла түзде босып жүрді,Мекендейтін қала таппай дала кезді.

106:5  Аш болып, олар суға да зарықты,Жандары әлсіреп, өше жаздады.

106:6  Мүшкіл халдерінде Жаратқанды шақырды,Иеміз оларды қасіреттен құтқарды.

106:7  Мекендей алатын қалаға олардыТура жолмен жетелеп бастап барды.

106:8  Олар Жаратқанды мақтасын мейірімі үшін,Адамдарға істеген кереметтері үшін!

106:9  Сусаған адамның шөлін Ол қандырды,Қарны аш жанды нәрлі аспен тойдырды.

106:10  Біреулер түнекте, үмітсіз жағдайдаТұтқында қиналып жатты темір бұғауда,

106:11  Олар сөзіне қарсы шығып Құдайдың,Кеңесін менсінбеп еді Хақ Тағаланың.

106:12  Сонда Ол халқын ауыр бейнетке салды,Олар сүрініп құлап, ешкім қолдамады.

106:13  Мүшкіл халдерінде Жаратқанды шақырды,Иеміз оларды қасіреттен құтқарды,

106:14  Үмітсіз жағдай мен түнектен шығарды,Байланған құрсауларын сындырып лақтырды.

106:15  Олар Жаратқанды мақтасын мейірімі үшін,Адамдарға істеген кереметтері үшін!

106:16  Қола қақпаларды Ол быт-шыт қылды,Темір ысырмаларын да сындырды.

106:17  Біреулер бас көтеріп ақымақ болды,Күнәларына бола індетке шалдықты,

106:18  Барлық тамақтан жиренетін болды,Ажалдың қақпаларына таяп қалды.

106:19  Мүшкіл халдерінде Жаратқанды шақырды,Иеміз оларды қасіреттен құтқарды.

106:20  Ол сөзін арнап, оларды сауықтырды,Жандарын ажалдан аман алып қалды.

106:21  Олар Жаратқанды мақтасын мейірімі үшін,Адамдарға істеген кереметтері үшін,

106:22  Шүкірлік тартуларын Иемізге ұсынсын,Шаттық әнмен Оның істерін паш қылсын!

106:23  Кемелермен теңізге шығатындар,Мұхитты кезіп, сауда жасайтындар

106:24  Көреді Жаратқан Иенің істерін,Терең теңіздегі кереметтерін.

106:25  Ол бұйрық беріп, қатты дауыл жіберді,Зәулім биік толқындарды көтерді.

106:26  Кеме аспанға көтеріліп, жоғары шықты,Тұңғиыққа құлағандай төмен түсті,Қауіптен адамдардың үрейлері ұшты,

106:27  Маскүнемдей тәлтіректеп шайқалысты,Не істерін білмей сапырылысты.

106:28  Мүшкіл халдерінде Жаратқанды шақырды,Иеміз оларды қасіреттен құтқарды.

106:29  Ол дауылды басып, саябырсытты,Теңіздің толқындарын да тыншытты.

106:30  Дауыл басылғанда адамдар қуанды,Аңсаған кемежайына Ол бастап апарды.

106:31  Олар Жаратқанды мақтасын мейірімі үшін,Адамдарға істеген кереметтері үшін,

106:32  Халықтар жиынында Оны дәріптесін,Ақсақалдар кеңесінде қастерлесін!

106:33  Құдай өзендерді айналдырады шөлге,Ал бұлақтарды құрғатып құла түзге,

106:34  Шұрайлы жерді — сортаң иен далаға,Тұрғындарының зұлымдықтарына бола.

106:35  Бірақ шөлейт жерді Ол айналдырады көлге,Кеуіп қалған даланы қайнар көзге,

106:36  Аш жандарды сонда қоныстандырады,Олар мекендейтін қала тұрғызады,

106:37  Егін егіп, жүзімдік отырғызады,Солардан ағыл-тегіл өнім алады.

106:38  Жаратқан Ие сол жандарды жарылқайды,Олар өсіп-өніп ғаламат молаяды,Мал басын да Иеміз азайтпайды.

106:39  (Халық тағы паңданса) саны қысқарады,Езгі, апат, қайғы оны жуасытады,

106:40  Атақтыларын Иеміз қор қылады,Жолсыз құла түзді кездіріп қояды,

106:41  Ал жарлыны мүшкіл халінен босатады,Отардағы қойдай ұрпағын молайтады.

106:42  Әділдер мұны көріп, шаттанады,Бар зұлымдар ауыздарын жабады.

106:43  Ақылды жан бұл жайттарға ден қояды,Жаратқанның берік рақымын ұғынады.

Chapter 107

107:1  (Дәуіттің әні әрі жыры.)

107:2  Уа, Құдай, жүрегім Саған сенімді,Өзіңе арнаймын мен ән-күйімді.Жан дүнием, ояншы, сергек болайын,

107:3  Жетіген мен домбыра, болыңдар дайын!Атар таңды әніммен оятайын.

107:4  Уа, Жаратқан, жұрт алдында Сені даңқтаймын,Ұлттардың арасында мадақтап жырлаймын.

107:5  Себебі берік рақымың заңғар аспандай,Әрі сенімділігің асқар бұлттардай.

107:6  Уа, Құдай, көктен жоғары атың шықсын,Күллі әлемде Сенің даңқың артсын!

107:7  Сүйіктілерің лайым аман сақталсынДеп ден қойып, құдіретіңмен құтқарғын.

107:8  Құдай былай деді киелі мекенінен:«Мен шаттанып Сихемнің жерін бөлшектеймін,Соқот аңғарын да халқыма үлестіремін.

107:9  Ғилақад пен Манаса да — Менің иелігім,Ефрем руы болады басты қорғаным,Яһуда руынан шығады патшаларым.

107:10  Моаб Маған шылапшындай пайдалы болады,Едом жері де меншігіме айналады,Філістір елі де бойсұнып Мені қуантады».

107:11  Кім мені қамалды қалаға кіргізеді?Кім Едом елінің ішіне енгізеді?

107:12  Сол Сен емес пе, Құдай, бізден бас тартқан,Әскерімізбен бірге шайқасқа шықпаған?

107:13  Жаулардың қыспағына қарсы қолдашы,Еш жарамсыз — пенделердің қолдағаны,

107:14  Зор істер істейміз Құдай жар болғанда,Жауларымызды таптайды Ол аяғына.

Chapter 108

108:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған Дәуіттің жыры.)Уа, Құдай, мадақтап келемін Сені,Тіл қатпай, үнсіз қала көрме енді.

108:2  Себебі адамдар зұлым да алдамшы,Маған қарсы ауыздарын ашады,Жалған тілдерімен жала жабады,

108:3  Қас сөздерімен жан-жақтан қыспақтайды,Еш себепсіз маған шабуыл жасайды,

108:4  Достығыма жауап береді қастықпен,Алайда Саған сиынып келемін мен.

108:5  Жақсылығыма олар сұмдық қайтарады,Достығыма өшпенділік танытады.

108:6  (Қарсыластарым мені былай деп қарғады:)«Оған бір зұлым жанды қарсы қойшы,Оң жағына айыптаушысын тұрғызшы,

108:7  Сотталғанда ол кінәлі боп шықсын,Тіпті дұғасы да күнә боп табылсын,

108:8  Көретін күндері оның аз болсын,Міндетін оның басқа біреу алсын!

108:9  Балалары жетім, әйелі жесір қалсын,

108:10  Ұрпақтары қаңғырған қайыршы болсын,Қираған үйлерінен аластатылсын,

108:11  Қарыз берген оның барын тартып алсын,Еңбегінің жемісін бөтендер тонасын,

108:12  Жаны ашитын адал досы болмасын,Жетімдерін мүсіркейтін де табылмасын,

108:13  Перзенттері көп жасамай шетінесін,Есімдерін келесі ұрпақ білмесін.

108:14  Әділетсіз істері ата-бабасыныңЖаратқан Иенің есіне салынсын,Шешесінің күнәсі де кешірілмесін,

108:15  Кінәлары Жаратқанның алдында қала берсін,Ол есімдерін жер бетінен із-түзсіз өшірсін.

108:16  Өйткені бұл жан жақсылық жасаудан безді,Кедейді, мүсәпір мен үмітсіздіӨлтірмек болып қуғындап өкшеледі.

108:17  Ол қарғыс айтуды сондай ұнатты,Ендеше өзіне қонсын қарғысы,Оң бата дегенді ол менсінбейтін,Ендеше оң бата оған қонбай кетсін.

108:18  Бұл өзі қарғауын «киімдей киетін»,Тәніне сол су, май іспетті «сіңетін»,

108:19  Енді қарғыс болсын киетін киіміндей,Ұдайы буынатын белбеуіндей.

108:20  Ол мені айыптап, қастық айта беретін.Жаратқан оған қайтарсын соның есесін!»(Деп білдіреді олар теріс тілектерін.)

108:21  Ал Сен, уа, Тәңір Ием — Жаратушы,Есіміңе бола маған жақсы қарашы,Берік рақымың игі, мені құтқаршы.

108:22  Өйткені мен бейшара, мүсәпірмін,Әрі жаралы — бойымдағы жүрегім.

108:23  Ғайып болар көлеңкедеймін кешкі,Шегірткедей жау қағып жібереді мені.

108:24  Оразадан әлсіреді тізелерім,Денем жүдеу, омсырайған бүкіл тәнім.

108:25  Мен келекеге айналдым жұрт үшін,Көрсе мені шайқайды олар бастарын.

108:26  Уа, Құдай Ием, маған көмектесші,Рақымыңа сай мені құтқара көрші.

108:27  О, Ием, мұны істеген Сен екенін,Өз қолыңның жасағанын олар білсін!

108:28  Жауларым қарғайды, бірақ Сен жарылқайсың,Бас салса, өздері масқараға қалсын,Ал Сенің қызметшің шаттанатын болсын.

108:29  Айыптаушыларым ұятқа бөленсін,Олар масқараға жамылғыдай орансын.

108:30  Мен Жаратқан Иеге көп мақтау айтамын,Үлкен жиында Оның даңқын асырамын,

108:31  Жаратқан бейшара жанды қолдап-қорғайды,Айыптаушылардан аман-есен сақтайды.

Chapter 109

109:1  (Дәуіттің жыры.)Жаратқан Ие менің иеме былай деп айтқан:«Мен жауларыңды табаныңның астынаСалып бергенімше отыр оң жағымда».

109:2  Жаратқан Сионнан билігіңді құрғызады сенің,Енді жауларыңа да үстемдік жүргізесің,

109:3  Сен патшалық құрған күні бағынады халқың.Туғаннан-ақ киелі салтанат жамыласың,Күн сайын таң ата жаңаратын шық сияқты,Сен де ұдайы жасара түсетін боласың.

109:4  Жаратқан былай деп ант берген еді,Онысын ешқашан да өзгертпейді:«Сен Мәліксадықтай діни қызметкерсің,Мәңгі сондай болып қала да бересің!»

109:5  Жаратқан Ие сенің оң жағыңда тұрады,Қаһарланған күні Ол патшаларды ұрады,

109:6  Халықтарды соттап, көп адамдарын жояды,Бүкіл жер бетінің билеушілерін соғады.

109:7  Патша жолшыбай бұлақтан сусындап алады,Еңсесін көтеріп, жеңімпаз болып шығады.

Chapter 110

110:1  Мадақтаңдар Жаратқан Иені!Мақтау айтамын Жаратқан Иеге,Халық жиылып, әділдер кеңескенде.

110:2  Қандай ұлы — Жаратқанның істері,Оларды ұнатқандар терең зерттейді.

110:3  Оның істері ұлы да салтанатты,Әділдігі мәңгілікке ұласады.

110:4  Ол кереметтерін есте қаларлық қылды,Иеміз шапағатты да қайырымды,

110:5  Өзін қастерлейтінді аспен қамтиды,Келісімін ұдайы есінде сақтайды.

110:6  Ол құдіретті істерін халқына көрсетті,Өзге ұлттардың жерін оған мұра етті.

110:7  Жаратқанның істері адал да әділетті,Оның бұйрықтары да түгел сенімді,

110:8  Олар мәңгілікке берік негізделген,Әрі орындалады шындықпен, адалдықпен.

110:9  Жаратқан Ие өз халқын азат етті,Келісімін мәңгілікке бекітті,Есімі Оның киелі де қасиетті.

110:10  Даналықтың бастауы — терең қастерлеуЖаратқан Иені әрі Оған шын бағыну,Мұны ұстанған әркім парасатты болады.Иеміз мәңгі бақи мадақталады!

Chapter 111

111:1  Жаратқан Иені мадақтаңдар!Иеміздің өсиеттерінен ләззат тапқан,Оны қастерлейтін жан жарылқанған.

111:2  Әулеті оның елде күшті болады,Иә, әділдің ұрпақтары жарылқанады,

111:3  Оның үйінде байлық-дәулет жиналады,Әрі әділдігі мәңгі есте қалады.

111:4  Турашыл жанға түнекте таң атады,Ол рақымды, мейірбан, әділ болады,

111:5  Мұқтажға қайырыммен қарыз береді,Әрі істерін әділдікпен жүргізеді,Содан оның өзі де жақсылық көреді.

111:6  Шүбә жоқ, ол ешқашан шайқалмайды,Әділ жан жұрттың есінен шықпайды.

111:7  Сондай адам қауесеттен қорықпайды,Жаратқанға сеніп жүрегі қобалжымайды,

111:8  Қайта, жүрегі нық, үрейленбейді,Соңында жаулардың жеңілісін көреді.

111:9  Ол мұқтаждарға мол көмек таратады,Оның әділдігі мәңгіге ұласады,Абыройы да жоғарылайтын болады.

111:10  Ал зұлым жан мұны көріп, абыржиды,Тісін қайрап, қалжырап қажиды,Зұлымдардың аңсағаны құриды.

Chapter 112

112:1  Жаратқан Иені мадақтаңдар!Иеміздің қызметшілері, мақтау айтыңдар,Жаратқанның есімін мадақтаңдар!

112:2  Қазіргі кезден мәңгілікке дейінЖаратқанның есімі дәріптеле берсін!

112:3  Күннің шығысынан батысына дейінЖаратқанның есімі қастерлене берсін!

112:4  Жаратқан бар ұлттардан да жоғары,Оның салтанаты аспаннан да жоғары.

112:5  Кім Құдайымызға тең бола алады?Жаратқан Ие зәулім тағында отырады,

112:6  Ол төмен қарап аспан мен жерге көз салады.

112:7  Құдай тозаңнан кедейді жоғарылатар,Күл-қоқыстан мұқтажды көтеріп алар.

112:8  Оларды әміршілермен бірге отырғызар,Халқының көсемдерімен жайғастырар.

112:9  Бедеу әйелді отбасымен жарылқар,Перзент сыйлап, шат-шадыман қылар.Жаратқан Иені мадақтаңдар!

Chapter 113

113:1  Исраил көшіп шыққанда Мысырдан,Жақыптың әулеті сол бөтен тілді жұрттан,

113:2  Яһуда елі Құдайдың киелі үйінеАйналды, Исраил де — Оның иелігіне.

113:3  Сонда теңіз көріп, қаша жөнелді,Иордан өзені кері бұрылды,

113:4  Таулар қошқар іспетті секірді,Төбелер қозы іспетті секектеді.

113:5  Уа, теңіз, сен неге қаша жөнелдің?Уа, Иордан, сен неге кері бұрылдың?

113:6  Таулар, қошқардай неге секірдіңдер?Төбелер, қозыдай неге секектедіңдер?

113:7  Жер, дірілде Жаратқанның алдында,Жақып сиынған Құдайдың алдында.

113:8  Құдай жартасты айналдырды көлге,Дәу шақпақ тасты атқылаған су көзіне.

113:9  Біздің емес, уа, Жаратқан, тек Сенің атыңРақымың мен адалдығың үшін даңқталсын!

113:10  «Қайда екен сиынған Құдайы бұлардың?»Деп басқа халықтар неге табаласын?

113:11  Ал сиынған Құдайымыз заңғар көкте,Ол барлық қалауын асырады іске.

113:12  Өзге ұлттардың пұттары күміс, алтыннан,Адамдардың қолдарымен жасалған.

113:13  Пұттың аузы бар, бірақ сөйлей алмайды,Көздері бар, бірақ көре алмайды,

113:14  Құлақтары бар, бірақ ести алмайды,Мұрны бар, бірақ иіс білмейді,

113:15  Қолдары бар, бірақ сезе алмайды,Аяқтары бар, бірақ жүре алмайды,Көмейінен бір дыбыс та шықпайды.

113:16  Өлі пұтты жасаған пенде соған ұқсайды,Мүсінге сенген әркім де содан аумайды.

113:17  Уа, Исраилдің бүкіл әулеті,Сенім артыңдар Жаратқан Иемізге!Қалқандай қорғап, қолдайды Ол біздерді.

113:18  Уа, Һаронның бүкіл әулеті,Сенім артыңдар Жаратқан Иемізге!Қалқандай қорғап, қолдайды Ол біздерді.

113:19  Уа, қастерлейтіндер Иемізді,Сенім артыңдар Жаратқан Иемізге!Қалқандай қорғап, қолдайды Ол біздерді.

113:20  Жаратқан Ие бізді есінде ұстайды,Иә, Иеміз біздерді жарылқайды,Ол Исраилдің әулетін жарылқайды,Һәм Һаронның ұрпақтарын жарылқайды.

113:21  Жаратқан Өзін қастерлейтін жандарды —Үлкенді-кішілі бәрін де жарылқайды.

113:22  Өздерің мен ұрпақтарыңның сандарынЖаратқан Ие ұдайы ұлғайтсын.

113:23  Аспанды да, жерді де жаратқанИеміз өздеріңді жарылқаған.

113:24  Заңғар көк — Жаратқанның иелігі,Ал жер бетін Ол адамзатқа берді.

113:25  Өлілер Жаратқанды дәріптемес,Қабірде жатқандар үндемес,

113:26  Ал біз паш етеміз Иеміздің игілігінҚазіргі кезден мәңгілікке дейін.Жаратқан Ие дәріптеле берсін!

Chapter 114

114:1  Қатты сүйемін Жаратқан Иені,Жалынған даусымды Ол естіді,

114:2  Иә, Ием құлақ түрді маған,Өмір бойы сиынбақпын Оған.

114:3  Өлімнің торы жан-жақтан шырмады,Ажалдың азабы мені қинады,Зор қайғы-қасірет тым меңдеп алды.

114:4  Жаратқанның атын атап сиындым:«Уа, Ием, құтқаршы мені!» — деп шақырдым.

114:5  Жаратқан Ие әділ де рақымды,Біздің Құдайымыз сондай қайырымды!

114:6  Иеміз қорғайды ақпейіл жандарды,Мүшкіл халімнен Ол мені құтқарып алды.

114:7  Тыныштала гөр енді, уа, жан дүнием,Мол игілік жасады Жаратқан Ием.

114:8  О, Жаратқан, Сен жанымды өлімненҚұтқардың һәм көзімді жас төгуден,Аяғымды сақтадың сүрінуден.

114:9  Осылай мен тірілердің ғаламындаЖүремін Жаратқанның көз алдында.

Chapter 115

115:1  Ием, мен Саған сенімімді жүктедім,Содан мынаны айттым: «Қатты қиналып жүрмін!»

115:2  Үрейім ұшып, тым абыржыған едім,«Күллі жандар өтірікші!» деп түңілдім.

115:3  Жаратқанның көрсеткен жақсылықтарынҚалай ғана Өзіне қайтара аламын?

115:4  Мені құтқарғаны үшін шүкірлік тостағанынКөтеріп, паш етемін Иеміздің атын,

115:5  Жаратқанға берген анттарымның барлығынБүкіл халқы алдында іске асырамын.

115:6  Иемізге бағышталған адамдарыныңАжалына Жаратқан Ие аударады назарын.

115:7  Уа, Ием, шынымен Сенің қызметшіңмін,Мен, сондай-ақ, күңіңнің баласымын,Сен Өзің мені бұғаудан босаттың.

115:8  Шүкірлік құрбандығын ұсынамын Саған,Сенің атыңды паш етемін, уа, Жаратқан.

115:9  Жаратқанға берген анттарымның барлығынБүкіл халқы алдында іске асырамын:

115:10  Иемнің киелі үйінің ауласында,Уа, Иерусалим, сенің қақ ортаңда.Жаратқан Иені мақтаңдар әр уақытта!

Chapter 116

116:1  Иемізді даңқтаңдар, барлық ұлттар!Оны мадақтаңдар, күллі халықтар!

116:2  Ол зор мейірімін танытады,Бізге мәңгілік адал болады.Мадақтаңдар Иеміз — Жаратқанды!

Chapter 117

117:1  Жаратқан Ие ізгі, мадақтаңдар Оны,Мәңгіге ұласады берік рақымы!

117:2  «Мәңгіге ұласады берік рақымы!»Деп жарияласын Исраил халқы.

117:3  «Мәңгіге ұласады берік рақымы!»Деп мойындасын Һаронның ұрпақтары.

117:4  «Мәңгіге ұласады берік рақымы!»Десін Иемізді қастерлейтін барлығы.

117:5  Мүшкіл халімде шақырдым Жаратқанды,Ол жауап беріп, мені азат етіп алды.

117:6  Ием маған жар, қорықпаймын ешбір жайттан,Не істей алады адам баласы маған?

117:7  Ием маған жар, Ол — Қолдаушым менің,Жаудың жеңілісін әлі де көремін.

117:8  Адам баласына сенім артқаннан гөріЖаратқан Иені паналау сондай игі!

117:9  Әмірші, әкімдерге сенім артқаннан гөріЖаратқан Иені паналау сондай игі!

117:10  Барлық ұлттар айнала қоршап алды,Жаратқанның атымен құрттым оларды.

117:11  Жан-жақтан олар мені қоршап алды,Жаратқанның атымен құрттым оларды.

117:12  Айналамда олар арадай құжынады,Бірақ жанған бұтадай тез өшіп қалды,Жаратқанның атымен құрттым оларды.

117:13  Құлатпақ болып сол жаулар қатты итерді,Ал Жаратқан Ие мені қолдап демеді.

117:14  Күш-қуатым әрі жырым — Жаратқаным,Ол болды, міне, менің Құтқарушым.

117:15  Құтқарылу мен жеңістің шаттық айқайыӘділдердің үйлерінде жаңғырады:«Жаратқан Иенің құдіретті оң қолыҚандай ғажап кереметтер жасайды!»

117:16  Сонда көтерілді Иеміздің оң қолы:«Жаратқан Иенің құдіретті оң қолыҚандай ғажап кереметтер жасайды!»

117:17  Енді өлмеймін, өмір сүре беремін,Жаратқанның істерін паш етемін.

117:18  Жаратқан мені қатты жазалады,Бірақ жанымды ажалға қимады.

117:19  «Әділдік қақпаларын» маған ашшы,Оған кіріп, мадақтайын Жаратқанды.

117:20  Мына қақпа — Жаратқанның қақпасы,Әділ жандар оған кіре алады.

117:21  Сені мадақтаймын, маған құлақ салдың,Уа, Ием, менің Құтқарушым Сен болдың.

117:22  Құрылысшылар менсінбеген тас ендіҮйдің басты іргетасына айналды!

117:23  Жаратқанның Өзі соны істеді,Көз алдымызда бұл керемет болды!

117:24  Иеміз жаратты бізге бұл күнді,Шаттанып қуанайық осы күні.

117:25  Уа, Жаратқан, бізді құтқаршы,Уа, Иеміз, табыс сыйлашы!

117:26  Жаратқанның атынан келе жатқан жарылқанған,Оның киелі үйінен бата береміз соған.

117:27  Жаратқан Ие — Құдай, Ол бізге нұрын шашқан.Мейрамның құрбандық малын апарыңдар,Үстелдің мүйіздеріне байлап қойыңдар.

117:28  Сен Құдайымсың, Саған мақтау айтамын,Сен Құдайымсың, даңқыңды асырамын.

117:29  Жаратқан Ие ізгі, мадақтаңдар Оны,Мәңгіге ұласады берік рақымы!

Chapter 118

118:1  Пәк таза да тура жолмен жүріп,Жаратқанның тәліміне бағынғандар бақытты!

118:2  Иеміздің ережелерін ұстанып,Шын жүректен Оған бет бұрғандар бақытты!

118:3  Олар әділетсіздік істемейді,Тек Жаратқанның жолымен ғана жүреді.

118:4  Ием, тұрақты орындауымыз үшін,Өз бұйрықтарыңды шығарған едің.

118:5  Сенің жарлықтарыңа бағынып менЖүре берсем, шіркін, тура жолыңмен!

118:6  Сонда ден қойып бар өсиеттеріңе,Ешқашан масқара болмас та едім.

118:7  Әділ шешімдеріңді үйренгендеСені дәріптеймін таза жүрекпен.

118:8  Мен жарлықтарыңды ұстана берем,Жалғыз қалдыра көрме мені мүлдем.

118:9  Жастар қалай таза жолмен жүре алады?Сөзіңе бағынып соны істей алады.

118:10  Шын жүректен Саған бет бұрып келемін,Тайдыра көрме мені өсиеттеріңнен.

118:11  Күнә жасамауым үшін Саған қарсы,Жүрегіме сақтадым айтқандарыңды.

118:12  Даңқталуға лайықсың, уа, Жаратқан,Үйрете гөр жарлықтарыңды маған.

118:13  Мен дауыстап айтып та отырамынБар шешімдеріңді Өзің шығарған.

118:14  Жұрт шаттана қуанғандай мол байлыққа,Мен ережелеріңмен жүремін шаттана.

118:15  Бұйрықтарың жайлы терең ойланамын,Сенің жолыңа мұқият ден қоямын.

118:16  Жарлықтарыңды қуана орындаймын,Сөздеріңді ешқашан ұмытпаймын.

118:17  Уа, Ием, мол мейірім көрсете гөр маған,Сонда аман болып, сөзіңді сақтай аламын.

118:18  Рухани көзімді аша гөр менің,Тәліміңнен кереметтер көрейін.

118:19  Бұ дүниеде жат жерлік кірмедеймін.Өсиеттеріңді жасыра көрме менен.

118:20  Шешімдеріңді үйренуді сағынып,Жаным әрдайым шөліркейді зарығып.

118:21  Сөгіп ескертесің тәкаппар адамдарды,Өсиеттеріңнен тайған сол қарғалғандарды.

118:22  Масқара, қорлықты алып тастай гөр менен,Ережелеріңді ұстанып келемін мен.

118:23  Әкімдер жиналып, мені өсектегенмен,Жарлықтарың жайлы толғанамын, уа, Ием.

118:24  Ережелеріңнен рақат табамын,Олар маған ақыл береді әрдайым.

118:25  Ажал аузында жанымның жатқаны-ай,Аман сақтай гөр берген уәдеңе сай!

118:26  Жүрген жолдарымды айтып бергенімдеӨзің құлақ салып, жауап бердің де,Жарлықтарыңды маған үйрете гөр енді.

118:27  Ұқтыра гөр бұйрықтарыңның мағынасын,Кереметтерің жайлы терең ойланамын.

118:28  Жаныма қайғы батып, шаршап-шалдыққам,Уәдеңе сәйкес күш сыйлай гөр маған.

118:29  Тәліміңді маған сыйлап рақымменен,Жалғандық жолын алшақтата гөр менен.

118:30  Шындық жолымен жүруді таңдап алдым да,Шешімдеріңді ұстаймын мен көз алдымда.

118:31  Берік ұстанамын Сенің ережелеріңді,Уа, Жаратқан, ұятқа қалдыра көрме мені.

118:32  Менің жүрегімді азат еттің Сен,Жүремін өсиеттеріңнің жолымен.

118:33  О, Ием, үйретсеңші жарлықтарыңның жолын,Оны соңына дейін берік ұстанбақпын.

118:34  Түсінік сыйлашы, тәліміңді сақтамақпын,Оған шын жүректен мойынсұнбақпын.

118:35  Жүргізе гөр мені өсиетіңнің жолымен,Содан зор қуаныш тауып келемін мен.

118:36  Жан дүнием пайдақорлыққа салынбасын,Оны ережелеріңе құштар етсең, шіркін!

118:37  Бос нәрселерге түсірмей көзімді,Өз жолыңда жаңарта гөр өмірімді.

118:38  Ием, орындай гөр маған берген сөзіңді,Содан бәрі терең қастерлесін Өзіңді.

118:39  Менен алшақтата гөр үрейлі масқараны,Себебі шешімдерің сондай жақсы!

118:40  Қалаймын бұйрықтарыңа бағынуды,Әділдігіңмен сергіте гөр жанымды.

118:41  Уа, Жаратқан, маған рақымыңды түсіре гөр,Берген сөзіңе сай мені құтқара гөр.

118:42  Сонда сөккенге жауап бере аламын,Сенің сөзіңе сенімімді артамын.

118:43  Шындық сөзін алып қойма аузымнан,Шешімдеріңе үмітімді артамын,

118:44  Тәліміңді мен ұдайы ұстанамын,Әрдайым оны орындайтын боламын.

118:45  Содан жүрісім де болады емін-еркін,Себебі бұйрықтарыңа бет бұрып келемін.

118:46  Патшалар алдында ережеңді айтамын,Сонда ешқандай қаймықпайтын боламын.

118:47  Өсиеттеріңді қатты ұнатамын,Олардан жұбаныш пен рақат табамын.

118:48  Өсиеттеріңді сүйіп, қабылдаймын,Жарлықтарың жайлы үңіле ойлаймын.

118:49  Ескере гөр пендеңе берген уәдеңді,Өзің қалайсың соған үміттенуімді.

118:50  Сенің сөзің мені жандандырады,Бұл мені жапа шеккенде жұбатады.

118:51  Паң жандар мені мазақтай бергенмен,Тағылымыңнан тайып кетпедім мен.

118:52  Ежелгі шешімдеріңді еске аламын,Уа, Жаратқан, содан жұбаныш табамын.

118:53  Тағылымыңнан безген зұлымдардыКөргенімде ашу кернейді бойымды.

118:54  Жат жерлік болып тұрған жақтарда менЖарлықтарыңды жырлап жүремін.

118:55  Уа, Жаратқан, түнде атыңды есіме саламын,Сенің тәліміңді ұдайы ұстанамын.

118:56  Бұл менің берік әдетіме айналды:Іске асырамын берген бұйрықтарыңды.

118:57  Уа, Жаратқан, Өзіңсің менің үлесім,Сөздеріңді сақтаймын деп уәде бердім.

118:58  Шын жүректен сиынып келемін Саған:Уәдеңе сай рақымды бола гөр маған.

118:59  Жүрген жолдарыма түңіле толғандым,Ережелеріңмен жүруге бел будым.

118:60  Мен өсиеттеріңді тез орындап,Кешеуілдеткен жоқпын жалтақтап.

118:61  Зұлымдар шырмап алды айналамды,Ал мен ұмытпадым тағылымыңды.

118:62  Сені әділ шешімдеріңе болаДәріптеймін, тұрып түн ортасында.

118:63  Мен Сені терең қастерлеген жандардыңӘрі бұйрықтарыңды ұстанғандардыңБарлығымен де жақын жолдаспын.

118:64  Жер мейіріміңе толы, о, Жаратқан,Жарлықтарыңды үйрете гөр маған.

118:65  Берген сөзіңе сай, уа, Жаратқан,Көп жақсылық жасап келесің маған.

118:66  Мені үйретші дұрыс түсінік пен білімге,Себебі сенемін Сенің өсиеттеріңе.

118:67  Мен азап шекпес бұрын жолдан адасқан едім,Ал енді Сенің сөзіңді сақтап жүремін.

118:68  Ізгісің Сен, істейсің игі істеріңді,Үйрете көрші маған ережелеріңді.

118:69  Тәкаппарлар жапса да маған жалаларын,Мен шын жүректен бұйрықтарыңа бағынамын.

118:70  Олардың жүрегі сезімсіз боп қасарысқан,Ал мен рақат табамын тағылымыңнан.

118:71  Үйренуім үшін жарлықтарыңды,Азап шеккенім маған жақсы болды.

118:72  Мыңдаған алтын-күміс ақшаларданАузыңнан шыққан тәлімің қымбат маған!

118:73  Сенің қолың мені жаратып қалыптастырды,Енді түсінік сыйлап, үйрете гөр бұйрықтарыңды.

118:74  Сені қастерлейтіндер мені көргенде шаттансын,Себебі Сенің сөзіңе сенімімді артамын.

118:75  Сенің шешімдеріңнің әділдігін мойындаймын,Мені жазалағаның да әділ, уа, Жаратқаным.

118:76  Осы пендеңе берген уәдеңе сай мейіріміңМаған ұдайы жұбаныш бола берсін.

118:77  Рақымың түсіп, мен аман болайын,Тағылымыңнан қуаныш табайын.

118:78  Мені себепсіз езген паңдар масқаралансын,Ал мен бұйрықтарың туралы толғанамын.

118:79  Қастерлеп Сені, ережелеріңді білетінКісілер маған бет бұрып, қосылса, шіркін!

118:80  Масқара болмауым үшін жүрегім меніңЖарлықтарыңа түгел адал бола берсін!

118:81  Құтқаруыңды аңсап шаршап келемін,Бірақ Сенің сөзіңе үміттенемін.

118:82  «Мені қашан жұбатасың?» деп зарығып,Көзім талды сөзіңнің іске асуын тосып.

118:83  Түтінге қақталған торсықтай менЕш нәрсеге жарамсыз көрінгенмен,Шығармадым жарлықтарыңды есімнен.

118:84  О, Ием, мен тағы қанша уақыт тосайын,Мені қудалағандарды қашан соттайсың?

118:85  Сол тәкаппарлар Сенің заңыңа қарсыМені құлатпақ болып терең ор қазды.

118:86  Күллі өсиет атаулың адал да ақиқат,Жар бола гөр, жау артымнан қуады нақақ!

118:87  Олар мені аластата жаздады жерден,Бірақ Сенің бұйрықтарыңнан безбедім мен.

118:88  Сақтауым үшін шығарған ережелеріңді,Рақымыңа сай нығайта гөр өмірімді.

118:89  Сенің айтқан сөздерің, Жаратқан Ием,Көкте тұр мәңгілікке бекітілген!

118:90  Күллі келер ұрпаққа адал боласың,Жер бола береді, Сен оны орнаттың.

118:91  Шешімдеріңе сай бұған дейін бәрі тұрады,Бір Өзіңе барлығы да қызмет қылады.

118:92  Сенің тәлімің мені жұбатып қуантпағанда,Құрып кеткен болар едім мүшкіл жағдайымда.

118:93  Ешқашан ұмытпаймын ережелеріңді,Солармен аман сақтайсың өмірімді.

118:94  Құтқара гөр мені, себебі Сенікімін,Мен бұйрықтарыңа көңіл бөліп келемін.

118:95  Зұлымдар аңдып жүр мені құртуға,Мен болсам үңілемін жарлықтарыңа.

118:96  Әр кемелдіктің шегі бар екенін түсіндім,Ал аясы шексіз Сенің өсиеттеріңнің!

118:97  Сенің тәліміңді сондай қатты сүйемін!Күні бойы сол жайлы ойланып та жүремін.

118:98  Өсиеттерің есімде мәңгі бақи қалады,Олар мені жауларымнан парасатты қылады.

118:99  Бар ұстазымнан терең ұға аламын,Себебі жарлықтарың туралы толғанамын.

118:100  Тіпті жасы үлкендерден де білімдірекпін,Себебі бұйрықтарыңды сақтап келемін.

118:101  Сенің сөздеріңді ұстанып келемін,Сол үшін теріс жолдан аулақ жүремін.

118:102  Сенің шешімдеріңнен тайып кетпеймін,Өйткені Өзің маған тәлім беріп келесің.

118:103  Қандай тамаша Сенің сөзіңнің дәмі,Ол тіпті тіл үйірген балдан да тәтті!

118:104  Ақыл-кеңес табамын бұйрықтарыңнан,Бар жалған жолдар сондай жексұрын маған!

118:105  Сенің сөздерің қадамдарымды жарқыратады,Өмір жолыма шам-шырақтай нұрын шашады.

118:106  Мен ант еттім әділ шешімдеріңді сақтауға,Сөзімде тұрып, сертімді орындаймын да.

118:107  Уа, Жаратқан Ие, қиналып жүрмін тым қатты,Берген сөзіңе сай өмірімді жаңартсаңшы!

118:108  Аузымнан шыққан мадақтауымды, уа, Жаратқан,Ерікті сый-тарту деп менен қабылдасаң,Әрі өз шешімдеріңді үйретсеңші маған,

118:109  Әрқашан жанымды қиюға дайынмын,Сенің тәліміңді есімнен шығармаймын!

118:110  Зұлымдар маған тор салып, тұзақ құрған,Ал мен тайып кетпедім бұйрықтарыңнан.

118:111  Ережелеріңді қабылдадым мәңгі мұраға,Жүрегімді кенелтеді олар қуанышқа.

118:112  Жүрегімде нық шешім қабылдадым бағынуғаАқырына дейін Сенің жарлықтарыңа.

118:113  Жалтақтайтын жандарды еш жақтырмаймын,Сенің тәліміңді қатты ұнатамын!

118:114  Сен қорғанымсың әрі қалқаным,Сенің сөзіңе сенімімді артамын.

118:115  Әй, әділетсіздер, аулақ кетіңдер қасымнан,Құдайымның өсиеттерін ұстанатын болам.

118:116  Тірі қалуым үшін мені қолдасаңшы,Берген уәдең бойынша нығайтсаңшы,Үмітім Өзіңде: ұятқа қалдырмасаңшы.

118:117  Мені қолдай гөр, сонда аман қаламын,Жарлықтарыңа ұдайы ден қоямын.

118:118  Жарлықтарыңнан безгендерді құлатасың,Құр бекер — айлалы қылықтары олардың.

118:119  Қоқыстай шығарасың жердің бар зұлымдарын,Ережелеріңді сондықтан қатты ұнатамын.

118:120  Тұла бойым дірілдеп Сенен қорқамын,Шешімдеріңді елемеуден шошынамын.

118:121  Қуғыншылардың қолына түсіре көрме мені,Жасап келемін ғой әділ де дұрыс істерді.

118:122  Осы пендеңді игілікке жеткізіп, қолдай гөр,Паң жандардың жәбірінен мені сақтай гөр!

118:123  Әділ уәдеңнің іске асуын тосып,Көзім талды құтқаруыңды аңсай күтіп.

118:124  Осы пендеңе рақымшылықпен қарай гөр,Жарлықтарың жайлы тәлім бере гөр.

118:125  Пендеңмін, түсінік сыйлай гөр маған,Сонда ережелеріңді ұғына аламын.

118:126  Уа, Жаратқан, шара қолданатын уақытың жетті:Адамдар Таурат заңыңа бағынбай кетті!

118:127  Ал мен Сенің өсиеттеріңді алтыннанАртық көремін, әрі саф алтыннан!

118:128  Содан бар бұйрықтарыңды әділ деп санаймын,Бүкіл бұрыс жолдарды да жақтырмаймын.

118:129  Сондай керемет — Сенің ережелерің,Сондықтан оларға шын жүректен көнемін.

118:130  Мәнісі ашылғанда сөздерің нұрын шашады,Білімсіздердің де санасын оятып ашады.

118:131  Аузын ашып, ауаға зәру болған кісідей,Мен шексіз құштармын Сенің өсиеттеріңе.

118:132  Есіміңді сүйген өзгелерге істегеніңдей,Маған да бет бұрып, көрсете гөр мейіріміңді.

118:133  Қадамдарымды табанды ете гөр сөзіңмен,Еш жамандық жүргізбесін маған өктемдігін!

118:134  Мені құтқара гөр адамдардың езгісінен,Сонда бұйрықтарыңды сақтай аламын мен.

118:135  Уа, Ием, маған нұрын төгіп бет-жүзіңнің,Үйрете гөр ережелеріңді Өзіңнің.

118:136  Көпшілік көнбегендіктен тағылымыңа,Көз жасым менің көл болып ағылуда.

118:137  Уа, Жаратқан Ие, Сен әділсің,Әрі әділетті күллі шешімдерің!

118:138  Әділдікпен және шексіз адалдықпенЕрежелеріңді белгілеп бердің Сен.

118:139  Сөздеріңді менсінбейді дұшпандарым,Соған қатты налып, шаршап-шалдығамын.

118:140  Уәделеріңнің шындығы іс жүзінде сыналған,Уа, Ием, оларды қатты ұнатамын сондықтан.

118:141  Жұрт менсінбей, кішік болғаныммен,Бас тартпаймын Сенің ережелеріңнен.

118:142  Сенің әділдігің — мәңгі бақи хақ,Әрі тағылымың — нағыз ақиқат.

118:143  Ауыртпалыққа ұшырап, қысылып қалдым,Ал өсиеттеріңнен жұбаныш пен рақат таптым.

118:144  Мәңгілік әділетті ережелерің Сенің,Түсінік сыйлай гөр шын өмір сүруім үшін.

118:145  Уа, Ием, шын жүректен Саған сиынамын:Құлақ сала гөр, жарлықтарыңа бағынамын.

118:146  Мені құтқара гөр деп Саған жалынамын,Ережелеріңді ұстанатын боламын.

118:147  Таң атпас бұрын Сені көмекке шақырамын,Сенің берген сөзіңе сенімімді артамын.

118:148  Сөзіңе терең үңілу мақсатындаҰйқыдан бас тартамын таң алдында.

118:149  Уа, Ием, рақыммен үніме құлақ сала гөр,Әділдігіңе сай өмірімді нығайта гөр!

118:150  Сұм жоспар құрғандар таяп қалды маған,Олар алшақтап кетті тағылымыңнан.

118:151  Ал, Жаратқан Ие, Сен маған жақынсың,Нағыз шындық — күллі өсиет атаулың.

118:152  Баяғыда-ақ мен Сенің ережелеріңненОларды мәңгілік орнатқаныңды білгенмін.

118:153  Мүшкіл халіме көз салып құтқарсаңшы,Есімнен шығармадым тағылымыңды.

118:154  Сен мені жақтап, мүддемді қорғасаңшы,Уәдеңе сәйкес өмірімді сақтасаңшы.

118:155  Құтқарылу тым алыс зұлымдардан,Өйткені олар безеді жарлықтарыңнан.

118:156  Уа, Ием, ұлан-ғайыр — Сенің мейірімің,Шешіміңе сай нығайта гөр өмірімді менің.

118:157  Мені қудалауда жаулар сонша көптеген,Бірақ мен бас тартпаймын ережелеріңнен.

118:158  Опасыздарды көргенде жиренемін,Олар сақтамайды сөздеріңді Сенің.

118:159  Бұйрықтарыңды қалай сүйетініме қарасаңшы,О, Ием, рақымыңа сай өмірімді нығайтсаңшы.

118:160  Түп-тамырымен ақиқат Сенің сөздерің,Әділетті де мәңгілік әрбір шешімің.

118:161  Басшылар жазықсыз мені қудалайды,Ал жүрегім сөздеріңді қастерлеп қалтырайды.

118:162  Зор олжаға тап болған адам сияқты,Сенің сөздеріңе қуанамын сондай қатты!

118:163  Жалғандықты жек көріп, одан жиренемін,Өзіңнің тағылымыңды қатты сүйемін!

118:164  Өзіңді әділетті шешімдерің үшінСені күніне жеті рет дәріптеудемін.

118:165  Тәліміңді сүйгендер тыныштыққа кенелер,Ештеңеге сүрінбей, аман-есен жүрер.

118:166  Уа, Ием, өсиеттеріңді іске асырамын,Мені құтқарасың деп үміттене тосамын.

118:167  Ережелеріңді жан дүниемде сақтап келемін,Өйткені мен оларды қатты сүйемін.

118:168  Мойынсұнамын ережелерің мен заңдарыңа,Барлық жүрген жолдарым Сенің көз алдыңда.

118:169  Жалбарынған үнім құлағыңа жетсе екен,Түсінік сыйлай гөр уәдеңе сай, уа, Ием.

118:170  Өтінішім Өзіңнің алдыңа жетсінші,Берген сөзіңе сай мені құтқара көрші.

118:171  Сен маған үйреткендіктен ережелеріңді,Лайым аузым мадақтай берсін Өзіңді.

118:172  Тілім сөздеріңді ән-жырға қоса берсін,Өйткені әділ күллі өсиеттерің Сенің.

118:173  Бұйрықтарыңды орындаймын деп шешкенмін,Құдіретті қолың маған көмектесе көрсін.

118:174  Уа, Жаратқан Ием, құтқаруыңды аңсап тосамын,Сенің тағылымыңнан зор қуаныш табамын.

118:175  Жаным аман қалып, Сені дәріптей берсін,Шешімдерің тірек болып мені қолдай көрсін.

118:176  Жоғалған қой іспетті адасып келемін,О, Ием, іздеп мені, қасыңа қайтарсаң екен,Өсиеттеріңді енді шығармаймын есімнен.

Chapter 119

119:1  (Киелі үйге қарай өрлеп бара жатқанда айтылатын жыр.)Мүшкіл халімде Иеме жалбарындым,Ол мінажатыма түрді құлағын.

119:2  Құтқара көрші мені, уа, Жаратқан,Айлалы тіл мен өтірікші ауыздан.

119:3  Ісіңнің қарымтасын, ей, айлакер жан,Саған қанша қылып қайтарар Жаратқан:

119:4  Тартар жазаң сарбаздың өткір оғындай,Әрі жанған ағаш көмірінің шоғындай.

119:5  Алыс Мешехте кірме болып тұрған,Қидар шөлінде шатыр маңында қонғанСияқты сорлы басымды қайғы басқан!

119:6  Ынтымақты ұнатпайтындарменҰзақ уақыт бірге тұрып келемін,

119:7  Татулықты сүйетін жанмын мен,Ал олар таласпақшы, бұл жайлы сөйлесем.

Chapter 120

120:1  (Киелі үйге қарай өрлеп бара жатқанда айтылатын жыр.)«Тауға көзді қадаймынҚайдан жәрдем келер деп.

120:2  Көк пен жерді жаратқанҚұдай Ием маған жар».

120:3  «Тайдырмайды Ол табаныңды,Ұйықтамайды Қорғаушың,

120:4  Исраилді Қолдап-қорғаушыҚалғымайды да ұйықтамайды.

120:5  Қорғаушың — Жаратқан Ие,Қасыңда Ол саяң болып жүреді,

120:6  Күндіз күннің, түнде айдыңТимесін деп сәулелері.

120:7  Жамандықтың барлығынанЖаратқан Ие сені сақтайды,Жаныңды Ол қорғап-қолдайды.

120:8  Бүгіннен бастап мәңгі бақиИеміз қорғайтын боладыБарып-келу сапарыңды».

Chapter 121

121:1  (Киелі үйге қарай өрлеп бара жатқанда айтылатын Дәуіттің жыры.)«Барайық киелі үйіне Жаратқанның!»Дегенді естіп қатты қуандым.

121:2  Уа, Иерусалим, аяғымыз біздіңҚақпаларыңның алдында тұр сенің.

121:3  Қабырғалары кірігіп бір тұтасқанҚала болып Иерусалим салынған.

121:4  Осында өрлеп келіп тұрадыЖаратқанға сиынатын рулары,Исраилге Ол мынаны заң етіп тапсырды:Жаратқан Иенің есімін мұнда даңқтауды.

121:5  Қалада тұр билердің орындықтары,Дәуіттің әулетінің патшалық тақтары.

121:6  Амандық тілеңдер Иерусалим үшін:«Қаланы сүйетіндер өркендесін,

121:7  Қамалыңның ішінде амандық болсын,Сарайларыңда тыныштық орнасын!»

121:8  Тума-туыс, дос-жарандарым үшінҚалаға аман-есендік тілеймін.

121:9  Құдай Иеміздің киелі үйі үшінИерусалимге зор игілік тілеймін.

Chapter 122

122:1  (Киелі үйге қарай өрлеп бара жатқанда айтылатын жыр.)Назарымды Өзіңе аударамын,Уа, көкті мекендеуші Құдайым!

122:2  Құлдың көзі қожайынының қолынан,Күңінің көзі ханымының қолынанТаймайтындай, біз де Иеміз ҚұдайданКөз алмаймыз рақым көргенше Одан.

122:3  Рақым ете гөр, уа, Жаратқан Ие,Мейіріміңді түсіре гөр біздерге,Тойындық жұрттың бізді жек көргеніне,

122:4  Жанымыз тойды менменнің қорлауына,Паңдардың бізді балағаттауына.

Chapter 123

123:1  (Киелі үйге қарай өрлеп бара жатқанда айтылатын Дәуіттің жыры.)«Егер де Жаратқан жар болмағанда, —Деп Исраил мойындасын әр уақытта, —

123:2  Егер де Жаратқан жар болмағанда,Адамдар бізге шабуыл жасағанда,

123:3  Бізге қарсы қаһары жалындағанда,Олар бізді тірідей жұтар еді,

123:4  Су ағымындай басып тастар еді,Тасқын судай бізді тұншықтырар еді,

123:5  Буырқанған судай басып өтер еді».

123:6  Олардың тістеріне бізді қимағанЖаратқан Ие мадақталсын әрқашан!

123:7  Аңшының торынан құтылған құстаймыз:Тор жыртылды, енді міне, біз азатпыз!

123:8  Біз қолдау күтетін бірден-бір есіміміз —Көк пен жерді жаратқан Тәңір Иеміз!

Chapter 124

124:1  (Киелі үйге қарай өрлеп бара жатқанда айтылатын жыр.)Жаратқан Иеге сенім артқандарСион тауындай шайқалмай мәңгі тұрар.

124:2  Таулар Иерусалимді жан-жақтан қоршайды,Жаратқан Ие өз халқын солай қоршайды,Қазір де, мәңгі де аман сақтап қорғайды.

124:3  Әділдер жамандыққа ұмтылмау үшін,Зұлымдардың оларға билігі шектелген.

124:4  Мейірімділер мен ақпейілділергеИгілік ете гөр, уа, Жаратқан Ие!

124:5  Ал жүріп жатқандарды теріс жолдарменИеміз бірге аластатсын заңсыздармен.Исраилге тыныштық бұйырта көрсін!

Chapter 125

125:1  (Киелі үйге қарай өрлеп бара жатқанда айтылатын жыр.)Жаратқан Ие тұтқындарды СионғаҚайтарып алып келген уақытындаҰқсадық түс көріп жатқан адамға,

125:2  Езуіміз жиылмады күлкіден,Аузымыздан үзілмеді шаттық ән.Басқа ұлт адамдары өзара былай десті:«Бұларға Жаратқан жасады керемет істі!»

125:3  Жаратқан бізге керемет жасады шынында,Сондықтан да біз кенелдік зор қуанышқа!

125:4  Шөлдегі кеуіп қалған өзендердіЛезде-ақ суға толтыратының секілді,Уа, Жаратқан Ие, игіліктеріміздіБіздерге қайтадан сыйлай гөр енді.

125:5  Көз жасын төгіп жүріп еккендер егінінҚуана әндетіп жинамақ өнімін:

125:6  Олар еңіреп жүріп тұқымдарынСеуіп тастайды егістік жерлеріне,Кейін құшақтап алып астық бауларынҚуана қайтады мекендеріне.

Chapter 126

126:1  (Киелі үйге қарай өрлеп бара жатқанда айтылатын Сүлейменнің жыры.)Егер Жаратқан үйдің құрылысын жарылқамаса,Құрылысшылардың еңбегі түгелдей зая.Егер Жаратқан Ие қаланы күзетпесе,Қарауылшылар босқа тұрады күзетте.

126:2  Бекерге ерте тұрып, кеш жатасыңдар,Нандарыңды көп бейнетпен табасыңдар.Ал Жаратқан Ие сүйікті адамдарынаБейқам тыныштық сыйлайды жандарына.

126:3  Балалар — игілік Жаратқан Иеден келген,Перзенттер — Оның сыйы рақыммен берген.

126:4  Адамның жас кезінде туған балаларыЖебелері іспетті жауынгердің қолындағы,

126:5  «Қорамсақтарын» солармен толтырғанКісілер қандай бақытты болған,Қарсыластарымен биге барғандаҚалмайтын болады олар масқараға.

Chapter 127

127:1  (Киелі үйге қарай өрлеп бара жатқанда айтылатын жыр.)Жаратқан Иені қастерлейтін,Оның жолдарымен жүретінӘрбір адам қандай бақытты!

127:2  Еткен еңбегіңнің өнімін жейсің,Құдай сені жарылқап, өркендейсің.

127:3  Әйелің сенің үйіңнің ішіндегіЖемісті жүзім бұтасы секілді,Ал ұл балаларың дастарқан басындағыЗәйтүн ағашының өркендері сияқты.

127:4  Жаратқан Ие осылай жарылқайдыӨзін терең қастерлеген жандарды.

127:5  Сион тауындағы киелі үйіненЖаратқан Ие сені жарылқай берсін.Өмір бойы Иерусалимнің амандығын

127:6  Көресің һәм немерелеріңнің қызығын.Исраилге тыныштық бұйырта көрсін!

Chapter 128

128:1  (Киелі үйге қарай өрлеп бара жатқанда айтылатын жыр.)Жастайынан көріп келген қыспағыЖайлы айтып берсін Исраил халқы:

128:2  «Жастайымнан мол көрдім қыспақты,Алайда мені мүлдем жеңе алмады,

128:3  Жон арқамда айдағандай соқаныҰзынынан созылған атызы қалды.

128:4  Бірақ Жаратқан Ие әділетті,Сұмдар салған кісеннен азат етті».

128:5  Сионды жек көрген дұшпандарыныңБәрі ұятқа қалып кері қайтсын,

128:6  Өспей жатып бірден қурап қалатынҮй төбесіндегі шөпке олар ұқсасын:

128:7  Орақшының қолы соған талмайды,Бау байлаушының құшағы да толмайды.

128:8  «Жаратқан Ие сендерді жарылқасын,Бата береміз Жаратқанның атымен»Деп қастарынан өткендер тілемесін!

Chapter 129

129:1  (Киелі үйге өрлеп бара жатқанда айтылатын жыр.)Ауыр жағдайымның тұңғиығынан,Уа, Жаратқан Ием, дауыстаймын Саған.

129:2  О, Тәңір Ием, даусымды тыңдай гөр,Мінажатыма менің құлақ түре гөр!

129:3  Ием, Сен күнәларды есіңнен шығармасаң,Кім алдыңда тірі қалар, уа, Жаратқан?

129:4  Бірақ Сен кешірім беруге әзірсің,Содан бәрі Сені қастерлей берсін!

129:5  Шын жүректен Иеме сенім артамын,Берген сөзіне үмітімді артамын.

129:6  Күзетші күткендей таңның атуын,Қарауыл аңсағандай күннің шығуын,Жан-тәніммен Иемді күтіп сағынамын.

129:7  Уа, Исраил халқы, сенім арт Жаратқанға,Рақым мен құтқаратын күш шексіз Онда.

129:8  Бар күнәсінің құнын төлеп, ИсраилдіҚұтқарып Жаратқан Ие азат етеді.

Chapter 130

130:1  (Киелі үйге қарай өрлеп бара жатқанда айтылатын Дәуіттің жыры.)Уа, Жаратқан Ие, өркөкірек емеспін,Паңдана қарамайды көздерім менің,Не тым ұлы істермен шұғылданбаймын,Не шамам келмейтіндермен айналыспаймын,

130:2  Қайта, ризамын, жан дүнием тыныштықта.Бейқам жүр сәби анасының қасында,Сол нәресте сықылды өз жаным даТыныш жатыр бейқам болып бойымда.

130:3  О, Исраил халқы, бұдан былай мәңгігеШын жүректен сеніңдер Жаратқан Иеге!

Chapter 131

131:1  (Киелі үйге қарай өрлеп бара жатқанда айтылатын жыр.)Уа, Жаратқан Ие, есіңе түсіршіҚиындық молынан көрген Дәуітті.

131:2  Ол Жаратқан Иеге уәде етті,Жақыптың сиынатын құдіреттіҚұдайына былай деп ант берді:

131:3  «Мен кірмеймін үйімнің ішіне,Әрі жатпаймын төсегіме,

131:4  Ұйқы бермеймін көздеріме,Мүлгітпеймін кірпіктерімді,

131:5  Жақыптың сиынатын құдіреттіҚұдай Иесіне жер бетіндегіТұрағын салып бермейінше».

131:6  Сандықтың Ефратада екенін естідік,Иғарым даласынан оны таптық.

131:7  Жүріңдер, тұрағына Оның кірейік,«Табан тіренішінде» мінажат етейік.

131:8  Уа, Жаратқан Ие, көтерілші,Тынығар киелі тұрағыңа кірші,Сандығыңмен бірге — құдіретіңнің белгісі.

131:9  Діни қызметкерлерің әділдік жамылсын,Өзіңе адалдар шаттана ән-жыр айтсын.

131:10  Қызметшің Дәуітті есіңе алсаңшы,Тағайындаған патшаңнан бас тартпашы.

131:11  Дәуітке былай деп ант берді Жаратқан,Шынайы сертін бұзбайды Ол ешқашан:«Бір ұрпағыңды өзіңнен тарағанМен сенің тағыңа отырғызамын.

131:12  Келісімім мен ережелерімдіҰрпақтарың Өзімнен үйренеді.Егер соларды ұстанатын болса,Олардың ұрпақтары сенің тағыңдаӘрқашан отыратын болады да».

131:13  Өйткені Жаратқан Ие Сионды таңдады,Оның жердегі тұрағы болуын қалады:

131:14  «Бұл — Менің ұдайы тынығар тұрағым,Мен мұнда орнығамын, сол — Менің қалауым.

131:15  Бұл қаланы өркендетіп, жарылқаймын,Мұқтаждарын тамақпен қарық қыламын.

131:16  Дін қызметкерлеріне құтқаруды тапсырамын,Өзіме адалдар ән-жыр айтып шаттансын.

131:17  Мұнда Дәуіттің күшті ұрпағын шығарамын,Бұл патшамның өмір шырағын жандырамын,

131:18  Басындағы тәжін жарқыратамын,Ал оның жауларын ұятқа қалдырамын».

Chapter 132

132:1  (Киелі үйге қарай өрлеп бара жатқанда айтылатын Дәуіттің жыры.)Бауырлардың ынтымақта тұрғандарыҚандай тамаша да жарасымды!

132:2  (Һарон Құдайдың қызметіне арналғанда)Басына құйылған жұпар май іспетті,Ынтымақтастық та аса ізгілікті!Сол иісмай Һаронның басынан сақалына,Киімінің етегіне дейін аққан еді.

132:3  Сондай-ақ, ынтымақ арамыздағы —Хермон тауына түсетін шық тәрізді.Бұл шық Сион тауына да түседі,Жердің бәрін құнартып, көгертеді.Сонда Иеміз өз жарылқауы — шын өмірдіМәңгі бақи сыйлауға ұйғарған еді.

Chapter 133

133:1  (Киелі үйге қарай өрлеп бара жатқанда айтылатын жыр.)«Уа, Жаратқанның бар қызметшілері,Иемізді дәріптей беріңдер!Сендер Құдайдың киелі үйіндеТүн кезінде қызмет көрсетесіңдер:

133:2  Киелі орнына қарай қол жайыпИемізді мадақтай беріңдер!»

133:3  «Көк пен жерді жаратқан Тәңір Иеміз сағанЛайым төксін батасын Сиондағы орнынан!»

Chapter 134

134:1  Жаратқан Иені мадақтаңдар!Жаратқан Иенің атын дәріптеңдер,Өз қызметкерлері, Оны қастерлеңдер,

134:2  Құдайымыздың ғибадатханасында,Оның киелі үйінің аулаларында!

134:3  Жаратқан Ие ізгі, Оны мадақтаңдар,Бұл ұнамды, Оның атын әнмен даңқтаңдар!

134:4  Өйткені Жаратқан Жақыптың әулетін таңдады,Исраилді Өзінің меншігіне тағайындады.

134:5  Мынаны ұқтым: Жаратқан ерен ұлы,Иеміз бар «тәңір, пір» атаулыдан жоғары!

134:6  Жаратқан Өзіне ұнамдысын жасайды даКөк пен жерде, теңіз бен тұңғиықта.

134:7  Ол көкжиектен бұлттарды көтереді,Нөсер мен найзағайды жібереді,«Қоймасынан» желді айдап әкеледі.

134:8  Ол жойғызды Мысырдың тұңғыштарын,Адамның да, малдың да тұңғыштарын,

134:9  Перғауын мен құлдарына қарсы ТәңірҒажаптар көрсетті өз араңда, уа, Мысыр.

134:10  Кейін көп халықтарды жеңіп шықты,Күшті патшалардың көздерін құртты:

134:11  Аморлықтардың патшасы Сиғонды,Сондай-ақ Башанның патшасы Оқты,Қанаханның бар патшасын да құртты.

134:12  Олардың жерлерін мұра секілдіӨз халқы Исраилге меншікке берді.

134:13  Атың Сенің мәңгілік, уа, Жаратқан Ие,Сен боласың бар ұрпақтың есінде.

134:14  Жаратқан Ие өз халқын ақтайтын болады,Әрі қызметшілеріне рақым танытады.

134:15  Өзге ұлттардың пұттары күміс, алтыннан,Адамдардың қолдарымен жасалған.

134:16  Пұттың аузы бар, бірақ сөйлей алмайды,Көздері бар, бірақ көре алмайды,

134:17  Құлақтары бар, бірақ ести алмайдыЖәне ауызынан дем де шықпайды.

134:18  Өлі пұтты жасаған пенде соған ұқсайды,Мүсінге сенген әркім де содан аумайды.

134:19  Уа, Исраилдің үрім-бұтағы,Мадақтаңдар Иеміз — Жаратушыны,Уа, Һаронның үрім-бұтағы,Мадақтаңдар Иеміз — Жаратушыны,

134:20  Уа, Леуінің үрім-бұтағы,Мадақтаңдар Иеміз — Жаратушыны,Уа, қастерлейтіндер Оны,Мадақтаңдар Иеміз — Жаратушыны,

134:21  Сионнан мадақтаңдар Жаратқанды,Уа, Иерусалим, Оның жердегі тұрағы!Лайым мадақтаңдар Жаратқан Иені!

Chapter 135

135:1  Жаратқан Ие ізгі, Оны мадақтаңдар,Рақымы Оның мәңгіге ұласады,

135:2  «Тәңірлерден» жоғары Құдайды мақтаңдар,Рақымы Оның мәңгіге ұласады,

135:3  Иелердің Иесін мадақтаңдар,Рақымы Оның мәңгіге ұласады!

135:4  Жалғыз Өзі ұлы кереметтер жасайды,Рақымы Оның мәңгіге ұласады,

135:5  Ол көкті даналықпен жаратты,Рақымы Оның мәңгіге ұласады,

135:6  Жер бетін теңіз суынан жоғары орнатты,Рақымы Оның мәңгіге ұласады,

135:7  Аспанда үлкен шырақтар жаратты,Рақымы Оның мәңгіге ұласады,

135:8  Күндізді билейтін күнді жаратты,Рақымы Оның мәңгіге ұласады,

135:9  Түнді билейтін ай мен жұлдыздарды жаратты,Рақымы Оның мәңгіге ұласады!

135:10  Ол Мысырды жазалап тұңғыштарын құртты,Рақымы Оның мәңгіге ұласады,

135:11  Сол елден Исраилді бастап алып шықты,Рақымы Оның мәңгіге ұласады,

135:12  Мұны зор құдіретімен жүзеге асырды,Рақымы Оның мәңгіге ұласады,

135:13  Қамысты теңізді қақ айырды,Рақымы Оның мәңгіге ұласады,

135:14  Ортасымен Исраил халқын алып шықты,Рақымы Оның мәңгіге ұласады,

135:15  Перғауын мен әскерін теңізге батырды,Рақымы Оның мәңгіге ұласады!

135:16  Ол өз халқын иен даламен бастап жүрді,Рақымы Оның мәңгіге ұласады,

135:17  Ұлы патшаларға соққы берді,Рақымы Оның мәңгіге ұласады,

135:18  Күшті патшалардың көзін құртты,Рақымы Оның мәңгіге ұласады,

135:19  Аморлықтар патшасы Сихонды жойды,Рақымы Оның мәңгіге ұласады,

135:20  Әрі Башан патшасы Огты да жеңді,Рақымы Оның мәңгіге ұласады,

135:21  Олардың жерлерін иелікке тапсырды,Рақымы Оның мәңгіге ұласады,

135:22  Құлы Исраилге мұралыққа табыстады,Рақымы Оның мәңгіге ұласады!

135:23  Нашар халімізде бізді назарында ұстады,Рақымы Оның мәңгіге ұласады,

135:24  Жауларымыздың қолынан құтқарды,Рақымы Оның мәңгіге ұласады,

135:25  Ол барлық жан иелерін тамақтандырады,Рақымы Оның мәңгіге ұласады,

135:26  Көктегі Құдай Иені мадақтаңдар,Рақымы Оның мәңгіге ұласады!

Chapter 136

136:1  Бабылдың өзен жағаларында отырдық,Сионды еске алып біз зар жыладық.

136:2  Жетігенімізді іліп қойдық сондаЖағада өсіп тұрған қызыл талдарға.

136:3  Тұтқындағандар жыр айтуымызды талап етті,Азаптағандар бізден шаттық әнін күтті:«Сионның ән-жырларын айтыңдар!» деді.

136:4  Бөтен елде жүргенде қалайша бізИеміздің ән-жырларын айта аламыз?

136:5  О, Иерусалим, егер ұмытсам сені,Оң қолым, сен де ұмытқайсың мені!

136:6  Иерусалимді есімде сақтамасам,Оны шаттығымның шыңы деп санамасам,Онда тілім көмейіме жабысып қалсын!

136:7  Уа, Жаратқан Ием, есіңе түсіршіИерусалим жау қолына түскен күніЕдомдықтардың не істегендерін:«Қиратыңдар қаланы түбіне дейін!Қиратыңдар оны!» деп өршіткендерін.

136:8  Уа, Бабыл қаласы, ойран салғышсың,Саған бізге істеген қастығыңныңЕсесін қайтарған жан бақытты болмақ,

136:9  Ұстап алып балаларыңды өзіңнің,Тасқа ұрған адам бақытты болмақ.

Chapter 137

137:1  (Дәуіттің жыры.)Шын жүректен, уа, Ием, Сені дәріптеймін,Періштелер алдында әндетемін.

137:2  Киелі үйіңе қарай иілемін,Берік рақымың мен адалдығың үшінСенің атыңа шүкіршілік етемін,Өйткені дүниеде бар нәрселерденАтың мен сөзіңді жоғары қойдың Сен.

137:3  Мінажат еткенімде жауап бердің,Жігер беріп, жанымды берік еттің.

137:4  Уа, Ием, естігенде аузыңнан шыққан сөзіңдіЖердің бар патшалары мадақтасын Өзіңді,

137:5  Олар әнге салсын Жаратқанның жолдарын,Өйткені шексіз зор — ұлылығы Оның!

137:6  Жаратқан Ие бәрінен де жоғары,Ал кішіпейілге Ол назар аударады,Тәкаппар адамды да алыстан ұғады.

137:7  Жүрсем де қақ ортасында қиын жағдайдың,Уа, Ием, жанымды аман сақтайсың,Кәрлі жауларыма қарсы қол жұмсайсың,Мені құдіретіңмен қолдап-қорғайсың.

137:8  Осыны істейді мен үшін Жаратқан,Рақымың, уа, Ием, ұласады әрқашан,Бас тартпа бізден, өз жаратылысыңнан.

Chapter 138

138:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған Дәуіттің жыры.)Уа, Жаратқан Ие, мені сынап тексердің,Сен мені толығынан танып білесің:

138:2  Отырғаным, тұрғаным да Саған аян,Ойларымды біліп, ұғасың алыстан.

138:3  Жүрейін не демалайын, көз алдыңдамын,Жолдарымның барлығы да Саған айқын.

138:4  Сөз шықпай тұрып-ақ менің аузымнанОны толық білесің, уа, Жаратқан!

138:5  Алды-артымнан жүресің мені қоршапҚұдіретті қолыңды үстімде ұстап.

138:6  Біліміңді ұға алмаймын ешқашан,Ол қол жеткізбес биік те ғажап маған!

138:7  Сенің Рухыңнан мен қайда қашпақпын?Көз алдыңнан қайда жасырынбақпын?

138:8  Көкке көтерілсем, сол орындасың,Тұңғиыққа түссем де, Сен сондасың.

138:9  Таң шапағына қалықтап ұшсам да,Не теңіздің ар жағына қонсам да,

138:10  Сол жерде де мені қолың жетелеп,Құдіретті қолың ұстайды демеп.

138:11  Мен: «Қараңғылық мені тасаласын,Айналамдағы жарық түнекке айналсын!»

138:12  Десем де, түнек жасырмайды Сенен,Саған күндей нұрлы — түннің өзі де,Жарықтай айқын — түнек те көзіңе!

138:13  Сен іш құрылысымды қалыптастырдың,Ана құрсағында мені жараттың.

138:14  Тамаша жаралдым, Сені мадақтаймын,Керемет ғажап — жасаған істерің,Мұны мен шын жүректен мойындаймын.

138:15  Мен ана құрсағында қалыптастым,Құпия жерде жатқанда жаратылдым,Сенен таса болмады сонда сүйектерім,

138:16  Ұрық күйімде мені көзіңмен көрдің.Сен маған бұйырған күндердің біріӘлі де тумас бұрын, солардың бәріКітабыңда жазулы тұрған еді.

138:17  Сенің ойларың маған тым жоғары,Уа, Құдай, қанша көп олардың саны!

138:18  Санап шықсам барлық ойларыңды,Құм қиыршықтарынан көп болады!Бірақ оянған кезде әрдайым менБірге боламын әлі де Өзіңмен.

138:19  Уа, Құдай, зұлымдарды жазалай гөр,Аулақ кетіңдер менен, қанішерлер!

138:20  Олар Сен жайлы арамдық айтады,Дұшпандарың атыңды құр қолданады.

138:21  Сені жек көріп, қарсы шыққан жауларыңҚалай маған жексұрын, жиренішті болмасын?

138:22  Жан-тәніммен жақтырмаймын соларды,Олар нағыз дұшпандарыма айналды.

138:23  Уа, Құдай, жүрегімнің түкпірлерін тексере гөр,Мені мазалаған ойларымды біле гөр,

138:24  Қауіпті жолдамын ба, сынай көрсеңші,Мәңгілік өмір жолымен мені жүргізсеңші!

Chapter 139

139:1  (Ән-күйдің жетекшісіне арналған Дәуіттің жыры.)

139:2  Уа, Жаратқан, зұлым адамнан құтқаршы,Зорлықшыл жандардан мені қорғашы,

139:3  Ойларында олар сұм жоспар құрады,Күн сайын ұрыс-керіс туғызады.

139:4  Өткір тілдері жыландай шағады,«Сұр жыланның уы» тілдерінен тамады.

139:5  Уа, Жаратқан, зұлымның қолынан сақташы,Зорлықшыл жандардан мені қорғашы,Аяғымнан шалып олар құлатпақшы.

139:6  Паңдар маған жасырын тұзақ құрды,Торларының жіптерін кеңінен жайды,Олар жүрген жолыма қақпандар құрды.

139:7  «Сен Құдайымсың, — дедім Жаратқанға, —Уа, Ием, құлақ түрші жалынған даусыма.

139:8  Жаратушы Тәңір Ием, мықты құтқарушымсың,Шайқас күні басымды дулығадай қорғадың.

139:9  О, Ием, зұлымға қалауын бермеші,Оның сұм ойларын табысты етпеші,Дұшпандарға көкіректерін көтертпеші».

139:10  Жауларым мені қоршауға алды жан-жақтан,Ал зұлымдықтары ауыздарынан шыққанӨз бастарына түсе берсін әрқашан!

139:11  Көмір шоғындай оларға жаудырылсын,Отқа не батпақты шұңқырға лақтырылсын,Енді қайтып солардан шыға алмасын,

139:12  Жалақор адамдар елде орнықпасын,Зорлықшылдарды апат қуып ұстасын.

139:13  Жаратқан жайлы білемін мына жайтты:Бейшараның хұқығын Ол сақтайды,Мұқтаждың мүддесін қолдап-қорғайды,

139:14  Иә, әділдер атыңды мадақтайды,Адал жандар көз алдыңда жасайды.

Chapter 140

140:1  (Дәуіттің жыры.)Уа, Ием, Сені шақырамын, асыға гөр,Жалбарынған даусыма құлақ сала гөр,

140:2  Дұғам алдыңа жетсін жұпар тартудай,Саған қол жайғаным кешкі құрбандықтай.

140:3  Уа, Жаратқан Ие, тіліме күзет қоя гөр,Аузымның ашылуын бақылай гөр.

140:4  Жүрегім жамандыққа құмартпасын,Зұлымдардың істеріне қатыспайын,Олардың ләззаттарынан дәм татпайын.

140:5  Жазаласын мені әділетті жан,Бұл нағыз мейірімділік болмақ маған,Сөгіс берсін маған ізгілікті жан,Бұл иісмайдай болмақ басыма жаққан,Мен еш бас тартпаймын да сол жазадан,Ал сұмдардың ісіне қарсы сиынамын Саған.

140:6  Құздан төмен лақтырылған соң басшылары,Қалған жұрт сөзімді ұнатып қабыл алады.

140:7  «Егінші соқа айдап, жер жыртады,Топырақ кесектерін қопарады,Ажал жетіп, солай сүйегіміз шашылады!»(Деп сол зұлымдар уайыммен айтады.)

140:8  Тек Өзіңе қарай бағытталған көздерім,Жалғыз Өзіңнен ғана көмек күтемін,Уа, менің Жаратушы Тәңір Ием,Өзіңсің паналайтын берік қорғаным,Залымдардың қолында қалмасын жаным.

140:9  Олардың құрған торынан мені қорғай гөр,Зұлымдардың тұзағынан лайым сақтай гөр,

140:10  Арсыздар өз торларына өздері түссе екен,Ал мен содан құтылып кетейін аман-есен.

Chapter 141

141:1  (Дәуіттің насихат жыры. Оның үңгірде жасырынған кезіне арналған мінажаты.)Жаратқан Иені дауыстап шақырдым,Қатты дауыспен Иеме жалындым.

141:2  Оның алдында тілегімді ақтардым,Қасіретімді Оған түгел аштым.

141:3  Рухым қажығанда Сен білесің жолымды,Ал маған байқатпай жауларым торлар құрды.

141:4  Көмек күтіп оң жағыма қараймын,Мені ойлаған ешкім жоқ деп байқаймын.Жер қалмады енді маған пана болар,Ешкімім жоқ жанымның қамын ойлар.

141:5  Саған былай деп дауыстап сиынамын:«Уа, Жаратқан Ие, Сен менің баспанамсың,Бұ дүниеде маған жар тек Өзіңсің.

141:6  Зар жылаған даусыма құлақ салшы,Өйткені мен әлсіредім тым қатты,Қуғындаған дұшпандардан құтқаршы,Менікінен тым басым күш-қуаттары.

141:7  Тас түнектен алып шықшы жанымды,Мадақтауым үшін Сенің атыңды.Әділдер сонда қасыма жиналады,Себебі Маған көрсеттің Сен рақымыңды».

Chapter 142

142:1  (Дәуіттің жыры.)Уа, Жаратқан Ием, дұғама құлақ салшы,Сенімдісің Сен, өтінішімді тыңдашы,Әділдігіңе сай маған жауап қатшы.

142:2  Тергеп соттай көрме мені, қызметшіңмін,Мінсіз жан болмайды алдыңда Сенің.

142:3  Дұшпаным өкшелеп қуғындайды,Жерге жығып жанымды таптайды,Мені көрде жатқан сүйектей етті,Түнекте тұруға мәжбүрледі.

142:4  Көңілім жабырқаңқы, рухым түсті,Қорқыныштан менің үрейім ұшты.

142:5  Ежелгі кереметтеріңнің барлығынЕске алып, ойланып-толғанамын,Қолыңның істерін ақылға саламын,

142:6  Өзіңе қарай қолдарымды жаямын:Кепкен топырақ жаңбырды тілейді,Жан дүнием де Сені аңсап шөліркейді.

142:7  Тез құлақ түре гөр, жаным күйреді,Ием, кері бұрмашы менен бетіңді,Әйтпесе боламын көрге түскен секілді.

142:8  Таң ата маған естіртші мейіріміңді,Өйткені Өзіңе артамын сенімімді,Көрсетші Маған қай жолмен жүретінімді,Себебі Саған бағыштаймын өмірімді.

142:9  Уа, Жаратқан, жауларымнан құтқара гөр,Сені паналаймын, мені қорғай гөр,

142:10  Өз еркіңді орындауға үйрете гөр.Өйткені сенім артқан Құдайымсың,Сенің игілікті Киелі РухыңТүзу жолмен мені жетелей көрсін.

142:11  О, Ием, ұлы атың үшін жанымды сақтай гөр,Әділдігің үшін қиындықтан құтқара гөр,

142:12  Рақымыңа бола бар жауларымды жоя гөр,Қызметшіңмін, қанаушыларымды құрта гөр.

Chapter 143

143:1  (Дәуіттің жыры.)Даңқталсын құздай нық қорғаным — Жаратқан!Қолдарымды соғысқа Ол жаттықтырған,Саусақтарымды шайқасқа дайындаған.

143:2  Ол — рақымның қайнары әрі қамалым,Мықты мұнарам әрі құтқарушым,Қалқандай қорғаушым әрі баспанам,Халқымды Ол билігіме тапсырған.

143:3  Уа, Ием, Сен ескеретіндей адам сонша кім,Өзің қамқорлайтындай адам баласы кім?

143:4  Алған деміне ғана ұқсайды адам,Өткен көлеңкедей күндері қысқарған.

143:5  Көкті қақ жарып, уа, Ием, төменге түсші,Түтін шықсын деп тауларға қол тигізші,

143:6  Найзағай жарқылдатып, жауды шашыратшы,Жебелер атқылап оларды қиратшы,

143:7  Қолыңды көктен созып мені құтқаршы,Топан судай мол жат жұрттан азат қылшы,

143:8  Өтірікке лық толған өз ауыздары,Алдамшы да олардың берген анттары.

143:9  Уа, Құдай, Өзіңе жаңа ән саламын,Он ішекті жетігенмен күй тартамын.

143:10  Патшаларға Сен жеңісті сыйлайсың,Қызметшің Дәуітті аман сақтайсың.

143:11  Ажалды семсерден мені құтқаршы,Жат жұрттың қолынан азат қылшы,Өтірікке лық толған өз ауыздары,Алдамшы да олардың берген анттары.

143:12  Жастық шақтан өсіре гөр ұлдарымыздыЖақсы өңделген дала дақылдары сықылды,Қыздарымыз болсын безендірген сарайдағыӘсемдеп өрнектелген бағана сияқты.

143:13  Қоймамыз лайым толы бола берсінАлуан түрімен азық-түліктің,Малдарымыз мың-мыңдап көбейсін,Жайылымда оң мыңдап молайсын,

143:14  Өгіздеріміз ауыр жүктен арылмасын,Қамалдарымыз ешқашан жарылмасын,Ешбір жау бізді тұтқынға айдамасын,Көшеде зар жылаған дауыс шықпасын!

143:15  Осындай тілектері іске асқанӘрбір халық қандай жарылқанған!Құдайы — Жаратқан Иеге сиынғанӘрбір халық қандай жарылқанған!

Chapter 144

144:1  (Дәуіттің мадақтау жыры.)Уа, Құдайым, Патшасың, даңқыңды асырамын,Атыңды мәңгілік жоғарылатамын.

144:2  Күн сайын Сені дәріптейтін боламын,Атыңды мәңгілік құрмет тұтамын.

144:3  Жаратқан Ие ұлы, мадаққа лайықты,Ұлылығын ешкім жете ұғынбайды.

144:4  Ұрпақтан ұрпаққа жұрт істеріңді мақтайды,Құдіретті әрекеттеріңді жариялайды,

144:5  Сенің керемет ұлы салтанатыңӘрі ғажап істерің жайлы толғанамын.

144:6  Жұрт айтады айбарлы құдіретіңді,Мен де паш етемін ұлылығыңды,

144:7  Бәрі ескереді зор ізгілігіңді,Ән-жырмен дәріптейді әділдігіңді.

144:8  Жаратқан мейірбанды да қайырымды,Тез қаһарланбайтын, өте мейірімді!

144:9  Жаратқан Ие барлығына ізгілікті,Бүкіл жаратылысына кең пейілді.

144:10  Уа, Ием, бар істерің даңқыңды шығарсын,Адал адамдарың да Сені мадақтасын!

144:11  Патшалығыңның даңқын олар асырады,Құдіретті істерің туралы айтады,

144:12  Осылай адамзатқа құдіретіңді ұқтырсынӘрі Патшалығыңның даңқты ұлылығын.

144:13  Патшалығың Сенің мәңгілік болмақ,Ұрпақтан ұрпаққа билігің ұласпақ.Жаратқан бар сөздерін іске асырады,Оның күллі істері де шапағатты.

144:14  Сүрініп жатқандарды Жаратқан сүйейді,Еңкейіп жүргендерді көтеріп демейді.

144:15  Барлығының көздері бір Өзіңде,Тамақтарын бересің мезгілінде,

144:16  Әр тірі жанға қолыңды ашасың,Мархабатпен барлығын тойындырасың.

144:17  Жаратқанның бар жолдары әділетті,Иә, Оның күллі істері игілікті:

144:18  Иеміз Өзіне сиынғандардың жанында,Ол шынайы шақырғандардың қасында,

144:19  Өзін қастерлейтіннің тілегін орындайды,Жалынышын естіп, оны аман сақтайды.

144:20  Иеміз Өзін сүйетіндердің бәрін қорғайды,Ал барлық зұлымдарды Ол талқандайды.

144:21  Аузыммен Жаратқанның даңқын асырамын,Лайым әрбір жан мақтасын киелі атын!

Chapter 145

145:1  Жаратқан Иені мадақтаңдар әрдайым!Мен жан-тәніммен Иемді мадақтаймын,

145:2  Тірі жүргенімде Жаратқанды даңқтаймын,Өмір бақи Құдайыма ән-жырымды арнаймын.

145:3  Әміршілерге үміттеріңді артпаңдар,Өткінші пендені сүйеніш қылмаңдар,Пәледен құтқара алмайды олар:

145:4  Демі бітіп, жерге қайта оралады,Сол күні-ақ ой-ниеті ада болады.

145:5  Жақып сиынған Құдай жар болғанЖәне Құдай Иесіне үміт артқанҚандай бақытты болады әрбір жан!

145:6  Көк пен жерді, теңізді әрі олардағыБардың бәрін де Иеміз жаратты,Ол мәңгі бақи сөзінде тұрады.

145:7  Қаналғандарды Ол әділдікке жеткізеді,Ашығып жүргендерге тамақ береді.Жаратқан Ие тұтқындарды босатады,

145:8  Иеміз зағиптардың көзін ашады.Жаратқан бүкірлерді түзу етеді,Иеміз әділдерді жақсы көреді.

145:9  Жат жұрттықтың мүддесін Жаратқан қорғайды,Жетім-жесірлерді де қолдап-қоштайды,Ал зұлымдардың ой-ниетін талқандайды.

145:10  Жаратқан Ие мәңгі билік жүргізеді!Уа, Сион, сиынған Құдайың патшалықҚұрады ұрпақтан ұрпаққа мәңгілік.Лайым мадақтаңдар Жаратқан Иені!

Chapter 146

146:1  Лайым мадақтаңдар Жаратқан Иені!Құдайымызды ән-жырмен мадақтау игі,Бұл қандай ұнамды да жарасымды!

146:2  Иеміз Иерусалимді қайта салар,Исраилдің айдалғандарын қайтарар,

146:3  Жаралы жүректерді сауықтырар,Қайғы-қасіреттерін Ол жұбатар.

146:4  Иеміз жұлдыздардың санын белгілеген,Ол барлығына да өз аттарын берген.

146:5  Жаратқан Ие ұлы әрі тым қуатты,Шексіз мол Оның ақыл-парасаты.

146:6  Иеміз қорланған жанды жоғарылатады,Ал зұлымдарды Ол жерге құлатады.

146:7  Жаратқан Иеге шүкірлік әнін айтыңдар,Құдайымызға жетігенмен күй тартыңдар!

146:8  Жаратқан аспанды бұлттармен жабады,Жер бетіне жаңбырды жаудырады,Тау-төбені көк шөппен жамылдырады.

146:9  Осылай азық өсіреді мал мен аңдарға,Қарғаның шақырған балапандарына да.

146:10  Тұлпардың күшіне Жаратқан қарамайды,Жігіттің жүйріктігінен рақат таппайды,

146:11  Қайта, риза болады Жаратқан ИеӨзін қастерлеп, рақымына үміт еткенге.

Chapter 147

147:1  Уа, Иерусалим, Жаратқанды мадақта,Уа, Сион, Құдайыңның даңқын асыра!

147:2  Қақпа ысырмаларыңды Ол нығайтқан,Ішіңдегі халқыңды жарылқаған,

147:3  Таңдаулы астықпен оны тойындырады,Шекараңа бейбітшілік орнатады.

147:4  Иеміз сөзін жер бетіне жолдайды,Оның айтқандары лезде тарайды.

147:5  Жаратқан қарды мамықтай жаяды,Қырауды да күлдей жерге шашады,

147:6  Бұршақты жұмыр тастай жаудырады,Кім Оның аязына шыдай алады?

147:7  Кейін Ол бұйрығымен ерітеді мұзды,Жылы жел соққызып, ағызады суды.

147:8  Иеміз Жақыпқа білдірді бұйрықтарын,Исраилге заңдары мен жарлықтарын,

147:9  Басқа ешбір халыққа Ол мұны істемеді,Олар Оның шешімдерін білмей келеді.Лайым мадақтаңдар Жаратқан Иені!

Chapter 148

148:1  Лайым Жаратқан Иені мадақтаңдар!Жаратқан Иені көктен мақтаңдар,Заңғар аспанда Оны даңқтаңдар,

148:2  Мадақтаңдар Оны, бар періштелер,Мадақтаңдар Оны бәрің, көктегілер,Оған бағышталған нөкерлері, сендер!

148:3  Мадақтаңдар Иемізді, күн мен ай да,Барлық жарқылдаған жұлдыздар да,

148:4  Мадақта Оны лайым, аспан заңғар,Мадақтаңдар Оны, бұлттан жоғары сулар!

148:5  Жаратқанның атын дәріптесін барлығы,Ол бұйрық бергенде әлем жаратылды,

148:6  Мәңгілікке берік орнатты Ол соларды,Әрдайым сақталады берген жарлықтары.

148:7  Мадақтаңдар Жаратқанды, жердегілер,Алып балықтар мен түпсіз теңіздер,

148:8  Найзағай мен бұршақ, қар және тұман,Дауыл да Оның бұйрығына бағынған,

148:9  Мақтаңдар Оны, бар төбелер мен таулар,Жеміс ағаштары мен күллі самырсындар,

148:10  Алуан түрлі аңдар және малдар,Құстар әрі бауырымен жорғалаушылар!

148:11  Әлемнің патшалары мен бүкіл халықтар,Жердегі әміршілер және барлық соттар,

148:12  Мадақтаңдар Оны, жігіттер мен қыздар,Қарттармен қатар сендер де, балалар!

148:13  Мадақтасын бәрі де Жаратқанның атын,Тек Ол ғана жоғары барлығынан,Даңқы Оның жер мен аспаннан асқан.

148:14  Ол Өзінің халқына күш-қуат дарытты,Бар адал жандарға мақтау әнін айтқызды,Исраил ұрпақтарының даңқын асырды,Осы халық Өзімен тығыз байланысты.Лайым мадақтаңдар Жаратқан Иені!

Chapter 149

149:1  Лайым Жаратқан Иені мадақтаңдар!Жаратқан Иеге жаңа ән-жыр салыңдар,Сенушілер қауымында Оны мадақтаңдар!

149:2  Шаттан, Исраил, өзіңді Жаратқанға,Сион халқы қуансын Патшасына,

149:3  Би билеп мадақтасын Оның атын,Дауылпаз, жетігенмен ән шырқасын!

149:4  Жаратқан өз халқынан рақат табады,Кішіпейілдерді даңқтап, құтқарады.

149:5  Адал жандар бұл құрметке шаттансын,Төсекте жатып та қуана ән салсын,

149:6  Аузында Құдайды мақтайтын ән болсын,Қолдарына екі жүзді семсер ұстасын,

149:7  Бас көтерген ұлттарды соттау үшін,Қыңыр халықтарды жазалау үшін,

149:8  Олардың патшаларын кісендеу үшін,Төрелерін темірмен шынжырлау үшін,

149:9  Жазылған үкімдерін орындау үшін.Бұл — құрмет Оған бағышталғандар үшін.Жаратқан Иені мадақтаңдар әрдайым!

Chapter 150

150:1  Мадақтаңдар Құдайды киелі үйінде,Мадақтаңдар Құдіреттіні көкте де!

150:2  Мадақтаңдар Оны керемет істері үшін,Мадақтаңдар Оны зор ұлылығымен!

150:3  Мадақтаңдар Оны үніменен кернейдің,Мадақтаңдар Оны жетігенмен, домбырамен!

150:4  Мадақтаңдар Оны даңғырамен, билеріңмен,Мадақтаңдар Оны қобызбен, сыбызғымен!

150:5  Мадақтаңдар Оны сылдырмақтың сыңғырымен,Мадақтаңдар Оны дауылпаздың даңғырымен!

150:6  Жаны барлар түгелдей мадақтасын Иемізді!Лайым мадақтаңдар Жаратқан Иені!

Chapter 151