UyCyr - Psalms

Chapter 1

1:1  Нәқәдәр бәхитлик һә! Яманларниң мәслиһитигә кирмигүчи, Гунакарларниң йолида маңмиғучи, Мәсқиричиләр арисида жүрмигүчи.

1:2  Пәрвәрдигарниң тәлимлиридин шатлиқ тапиду улар, Кечә-күндүз шу тәлимләр һәққидә пикир қилар.

1:3  У гоя дәрәқтур тикилгән ериқ бойиға, Өз пәслидә мевиләрни берип турар. Солашмас әсла йопурмақлири, Һәммә ишлири оңушлуқ болар.

1:4  Бирақ яманлар охшимас уларға, Улар охшар шамалда сорулған топанға.

1:5  Баш көтирәлмәс яманлар Худаниң сориғида, Гунакарлар туралмас һәққанийлар қатарида.

1:6  Пәрвәрдигар йорутар һәққанийлар йолини, Яманлар йоли башлар һалакәткә уларни.

Chapter 2

2:1  Нечүн қутурар хәлиқләр? Нечүн ишқа ашмайдиған сүйиқәст ойлар адәмләр?

2:2  Сәп түзүшүп җаһандики падишалар, Ора колишип бирликтә һөкүмдарлар, Пәрвәрдигар вә У таллиған падишаға қарши турар.

2:3  Дәйду улар: «Үзүп ташлап улар салған кишәнләрни, Чөрүветәйли бойнумиздики сиртмақларни».

2:4  Мана күлмәктә, Олтарғучи асман тәхтидә, Пәрвәрдигар қилмақта уларни мәсқирә.

2:5  Әйипләр уларни ғәзәп билән, Вәһимигә салар қәһри билән.

2:6  Дәйду У: «Өз муқәддәс теғимда — Тәхткә олтарғуздум падишайимни Сионда».

2:7  Елан қилай Пәрвәрдигарниң пәрманини, Деди У маңа: «Сән Мениң оғлумсән, Җакалидим бүгүн сениң Атаң екәнлигимни.

2:8  Сора Мәндин, беримән илкиңгә барчә хәлиқни, Тәәллуқ қилимән саңа пүтүн зиминни.

2:9  Төмүр калтәк билән вәйран қилисән қаршилашқанларни, Сапал қачини чаққандәк парә-парә қилисән уларни».

2:10  Әқлиңларни тепиңлар әнди, әй падишалар, Агаһ болуңлар җаһандики һөкүмранлар.

2:11  Пәрвәрдигарға әйминип бойсунуңлар, Шатлиниңлар һәм Худадин қорқуңлар.

2:12  Аччиқланмисун, баш егиңлар оғлиға, Тутса Униң ғәзиви бирдинла, Һалак болисиләр маңған йолуңларда. Нәқәдәр бәхитликтур пана тапқанлар Униңда.

Chapter 3

3:2  Нәқәдәр көптур дүшмәнлирим, әй Пәрвәрдигар, Шунчә җиқтур маңа қарши чиққанлар.

3:3  Дейишәр нурғун кишиләр үстүмдин: «Йоқтур униңға ниҗатлиқ Худадин». Селаһ

3:4  Амма, әй Пәрвәрдигар, қалқинимдурсән, Шан-шөһритим, қәддимни көтәргүчисән.

3:5  Пәрият қилған едим жуқури авазда Пәрвәрдигарға, У җавап бәрди муқәддәс Сион теғидин маңа. Селаһ

3:6  Сақлиғач мени Худа Өз панайида, Ятсам кетимән хатирҗәм уйқуға, Теч-аман ойғинимән йәнә таңда.

3:7  Қорқмасмән миңлиған кишиләрдин, Уларниң һәр тәрәптин қилған һуҗумидин.

3:8  Әй Пәрвәрдигар, ярдәмгә кәлгин, Әй Илаһим, мени қутқузғин. Йүзлиригә урисән дүшмәнлиримниң, Чишлирини сундурисән яманларниң.

3:9  Әй Пәрвәрдигар, Сәндин келәр ниҗатлиқ, Өз хәлқиңни қилғайсән бәрикәтлик. Селаһ

Chapter 4

4:2  Җавап бәргин, налә қилсам Саңа, Еһ мени һимайә қилғучи Худа. Мени азат қилған едиң азапта қалғинимда, Аңлиғин дуайимни йәнә рәһим қилип маңа.

4:3  Әй инсан балилири, Қачанғичә дәпсәндә қилисиләр мениң иззәт-һөрмитимни, Қачанғичә қәдирләйсиләр асассиз шикайәтләрни, Қачанғичә тоқуп чиқисиләр маңа қарши ялғанчилиқларни? Селаһ

4:4  Билип қоюңлар шуни, Пәрвәрдигар таллайду вападарларни, Аңлайду мениң наләмни.

4:5  Худадин қорқуңлар, гуна қилмаңлар! Җим-җит йетип орнуңларда, Буни чоңқур ойлиниңлар! Селаһ

4:6  Чин дил билән қилиңлар қурванлиқларни, Пәрвәрдигарға бағлаңлар ишәнчиңларни.

4:7  Сорайду нурғун кишиләр: Яхшилиқ қилар ким бизгә? Еһ Пәрвәрдигар, чүшәргин Җамалиңниң нурини үстимизгә.

4:8  Бәкму хошал қилдиң көңлүмни, Шунчә мол болғанлардинму ашлиқ вә шараплири.

4:9  Ятсамла уйқум келәр хатирҗәм, Чүнки мени аман-есән сақлиғучи Пәқәт Сән — Пәрвәрдигар Өзәңдурсән.

Chapter 5

5:2  Еһ Пәрвәрдигар, қулақ салғин дуайимға, Көңүл бөлгин аһу-заримға.

5:3  Еһ Илаһим, Падишайим, йәткин мениң һалимға, Дуа қилмақтимән чүнки Саңа.

5:4  Еһ Пәрвәрдигар, аңлайсән сәһәрдә авазимни, Таң билән тәң илтиҗа қилип күтимән җававиңни.

5:5  Худадурсән яқтурмайдиған яманлиқни, Өзәңгә һәмра қилмайсән рәзилликни.

5:6  Нәпрәтлинисән әскилик қилғучиларға, Тик туралмас һакавурлар алдиңда.

5:7  Һалак қилисән ялғанчиларни, Өч көрисән қанхор, һелигәрләрни.

5:8  Шундақ, мән киримән Сениң өйүңгә, Чәксиз, мәңгүлүк муһәббитиң болғач маңа. Сәҗдә қилимән муқәддәс ибадәтханаңда, Ихласим бардур Саңа.

5:9  Әй Пәрвәрдигар, башлиғин мени һәққанийлиғиңда, Чүнки пайлап жүрәр дүшмәнлирим әтрапимда. Рошән қилғин Өз йолуңни алдимда.

5:10  Сәмимийлик йоқтур уларниң еғизлирида, Яманлиқ чирмавалғандур диллирини, Очуқ қәбир кәбидур еғизлири, Хошамәткә толғандур тиллири.

5:11  Әй Худа, бәкиткәйсән уларниң гуналирини, Өзи колиған орида көрсун улар өзлирини. Бойсунмиғачқа улар Саңа, Көп гунаға патти улар, қоғлавәткин уларни.

5:12  Амма Сәндин хурсән болсун панайиңға еришкәнләр, Улар дайим шатлинип, яңратсун нахша-күйләр. Сән алғайсән уларни қанитиңниң астиға, Шу вақитта Сениңдин шатлиниду Сени сөйгәнләр.

5:13  Әй Пәрвәрдигар, бәхит ата қилисән һәққанийларға, Сахавитиңни қалқан қилип башпана болисән уларға.

Chapter 6

6:2  Әй Пәрвәрдигар, Мени қәһриң билән әйиплимә, Маңа ғәзивиңдә тәрбийә бәрмә.

6:3  Әй Пәрвәрдигар, рәһим қил маңа, Аҗизлишип кәттим қәвәтла. Әй Пәрвәрдигар, шипалиқ бәргин маңа, Бошишип кәтти устиханлирим бирақла.

6:4  Әй Пәрвәрдигар, һәсрәт толди қәлбимгә, Жүрәрмән бу әһвалда қачанғичә?

6:5  Өтүнәй Пәрвәрдигар, сақлап қалғин җенимни, Мәңгүлүк муһәббитиңдә қутқуз мени.

6:6  Чүнки һечким Сени әслимәс өлсә, Ким Саңа рәхмәт ейтар гөр ичидә.

6:7  Һеч мағдирим қалмиди налә-пәрият қилип Саңа, Көз йешим дәрия болур һәр кечиси орнумда.

6:8  Көзлиримниң нури кәтти дәрт-әләмдин, Аҗизлашти көзлирим дүшмәнлирим дәстидин.

6:9  Бәрһәқ, қулақ салди заримға Пәрвәрдигар, Йоқилиңлар йенимдин, әй яманлиқ қилғучилар.

6:10  Пәрвәрдигар аңлап илтиҗайимни, Қобул қилди дуайимни.

6:11  Қалар һәммә дүшмәнлирим номус вә вәһимидә, Туюқсизла чекинәр, болуп шәрмәндә.

Chapter 7

7:2  Әй Егәм Пәрвәрдигар, тапимән пана Сәндин, Халас қилип барлиқ дүшмәнлиримдин, Қутқузғайсән мени қоғлап жүргәнләрдин.

7:3  Болмиса, улар ширдәк титип ташлар мени, Һечкимим йоқтур қутқузидиғанға җенимни.

7:4  Әй Пәрвәрдигарим, қилған болсам бирәр яманлиқни, Булғиған болсам наһәқ ишлар билән қоллиримни,

7:5  Қилған болсам достумға яманлиқни, Сәвәпсиз булиған болсам дүшминимни,

7:6  Дүшминим тутувалсун қоғлап мени, Җенимни алсун улар чәйләп тенимни, Йәр билән йәксән қилсун иззитимни. Селаһ

7:7  Әй Пәрвәрдигар, ғәзәпләнгин, сүкүт қилма, Қарши чиққин қәһәрлик дүшмәнлиримгә, әй Худа, Мән үчүн ойғанғин, уларни тартқин сотқа, Сән бәкиткән һөкүмни ада қилғин уларға.

7:8  Сот ачмақ үчүн олтарғин бүйүк орнуңда, Һәммә хәлиқләр топлашсун әтрапиңға.

7:9  Пәрвәрдигар сот ачар хәлиқләргә, Әй Пәрвәрдигар, қилғайсән һөкүм Лайиқ һалда һәққаний, пак-диянитимгә.

7:10  Ахирлаштурғин яманларниң ишлирини, Тәврәнмәс қилғин һәққанийларни, Әй һәққаний Худа, синиғучисән қәлбләрни.

7:11  Қалқинимдур Худа, Ниҗаткар болур қәлби пакларға.

7:12  Адил сотчидур Худа, Нәпрәтлинәр яманлардин дайим.

7:13  Әгәр ташлимиса инсан яман йолини, Биләп У қиличини, Бәтләп қояр оқ-ярини.

7:14  У тәйярлап қойғандур әҗәллик қуралларни, Бәтләп қойғандур оқ-яриниң отлуқ оқини.

7:15  Яман киши гунаға һамилдар болар, Қосиғи аччиқ зәһәргә толар, Туққан балиси ялғанчи болар.

7:16  Ким колиса башқилар үчүн ора, Жиқилип чүшәр өзи униңға.

7:17  Ким яманлиқ қилса башқиларға, Йенип келәр өз бешиға. Ким зулум салса башқиларға, Йенип келәр өз бешиға.

7:18  Тәшәккүр ейтимән һәққаний Пәрвәрдигарға, Мәдһийә ейтимән улуқ Худаниң намиға.

Chapter 8

8:2  Әй Рәббимиз Пәрвәрдигар, Шунчә һәйвәт намиң бар йәр йүзидә, Шәривиңни намайән қилдиң асман-пәләктә.

8:3  Балилар вә бовақларниң тиллирида мәдһийиләттиң Өзәңни, Жумуш үчүн дүшмән вә қисасчиларниң еғизлирини.

8:4  Қарисам мән бармақлириң иҗат қилған асманға — Көккә орунлаштуруп қойған юлтузларға вә айға,

8:5  Дәймән: инсан немә еди, Сән уни яд әткүдәк? Адәм нәсли немә еди, шунчә көңүл бөлгүдәк?

8:6  Пәриштиләрдин азирақла төвән қилдиң орнини, Кийдүрдүң Сән униңға шан-шөһрәтниң таҗини.

8:7  Башқурғуздуң униңға пүткүл җаһанни, Тиз пүктүрдүң униңға һәммини.

8:8  Тиз пүкәр қой, кала, явайи һайванлар,

8:9  Асмандики учар-қанат, деңиздики белиқлар, Шундақла деңизда яшиғучи һәммә җанлиқлар.

8:10  Әй Рәббимиз Пәрвәрдигар, Йәр йүзидә шунчә һәйвәт намиң бар.

Chapter 9

9:2  Әй Худа, чин дилимдин ейтимән тәшәккүрүмни, Баян әйләп Сениң пүткүл карамәтлириңни.

9:3  Сәндин алдим хошаллиқ, шатлиғимни, Әй улуқ Худа, күйләймән намиңни.

9:4  Дүшмәнлирим мәғлуп болуп қачқинида, Һалак қилисән уларни алдимда.

9:5  Чүнки мени ақлидиң Сән һәқ давайимда, Адаләтлик сотчи болуп сәлтәнәтлик орнуңда.

9:6  Сорақ қилип ят әлләрни, Һалак қилдиң яман хәлиқләрни Өчиривәттиң мәңгүгә намлирини.

9:7  Дүшмәнләр вәйран болди та әбәткә, Айлинип шәһәрлири харабиликкә. Қалмиди у җайларниң намлири тарих бетидә.

9:8  Пәрвәрдигар олтирар мәңгү шаһлиқ тәхтидә, Һөкүм үчүн қурғандур У тәхтини әслидә.

9:9  Дунияни У сорақ қилар адаләттә, Адил һөкүм чиқирар хәлиқләргә.

9:10  Пәрвәрдигар қорғандур езилгәнләргә, Пана болар У дайим азаплиқ күнләрдә.

9:11  Сениң пәзиләтлириңни билгәнләр Ишәнчисини бағлар Саңа, Чүнки рәт қилмайсән Саңа тәлпүнгәнләрни, әй Худа.

9:12  Күйләңлар Сионда һөкүм сүргән Пәрвәрдигарни, Баян әйләп әлләр ара Униң бүйүк әҗрини.

9:13  Чүнки У алғучидур төкүлгән қанниң һесавини, Яд етип бечариләрни, унтумас уларниң пәриядини.

9:14  Әй Пәрвәрдигар, шәпқитиңни көрситип маңа, Қутқуз мени өлүмниң гирдавидин. Қариғин, өчмәнләрниң маңа салған азавиға.

9:15  Баян әйләй қудритиңни хәлиқниң алдида, Сион шәһириниң дәрвазилирида. Ниҗатлиғиңдин чөмүләй шатлиққа.

9:16  Ят әлләр чүшти өзлири колиған ориға, Путлири илинип қалди йошуруп қойған қапқанға.

9:17  Һөкүми билән тонутти Өзини Пәрвәрдигар, Яманлиқлири билән чирмишип қалди яманлар. Хиггаон Селаһ

9:18  Қәбирләргә кирип кетәр яманлар, Худани унтуған барлиқ қовумлар.

9:19  Мәңгүлүк унтулуп кәтмәс бу дунияниң йоқсуллири, Әмәлгә ашмай қалмас езилгәнләрниң арзулири.

9:20  Әй Пәрвәрдигар, ярдәм қил, ғалип кәлмисун яманлар, Алдиңда сорақ қилинсун ят әлләр.

9:21  Әй Пәрвәрдигар, қорқунучқа салғин уларни, Билип йәтсун улар пәқәтла бәндә екәнлигини. Селаһ

9:22  Әй Пәрвәрдигар, нечүн мәндин қечип турисән жирақта, Нечүн мәндин йошурисән Өзәңни күн чүшкәндә бешимға?

9:23  Яманлар тәкәббурлуқта салмақта зулум аҗизларға, Аҗизлар чүшүп қалмақта уларниң қапқанлириға.

9:24  Яманлар көзгә илмас Пәрвәрдигарни, Пәхирлинип улар һәвәслиридин, Махтап учурар ач көзләрни.

9:25  Яманлар издимәс Худани һакавурлиғида, Худа йоқтур уларниң ой-хияллирида.

9:26  Оңушлуқ болар уларниң йоллири һемишәм, Худа һөкүминиң бешиға келишини алмай нәзәргә, Мәғрур һалда күләр дүшмәнлиригә.

9:27  Улар дәр көңүллиридә: «Тәврәнмәсмиз, Һечқачан азапларға учримасмиз».

9:28  Һейлә, ләнәт вә зорлуқ толғандур еғизлириға, Яманлиқ вә зәһәр чачар тиллирида.

9:29  Мөкүп туруп мәһәллиләрниң йошурун җайлирида, Гунасизларни өлтүрәр туюқсизла, Тикилгәндур көзлири панасизларға.

9:30  Чатқаллиқта мөкүп турған шир кәби улар, Пайлап турар тутушқа аҗизларни, Чүширип қилтақлириға, тутувалар уларни.

9:31  Пурсәт күтәр мөкүп туруп яманлар, Чаңгилиға чүшәр уларниң панасизлар.

9:32  Дәр яманлар көңүллиридә: «Унтуп қалди Худа бизни, Нәзәр салмайду һәргиз бизгә, жумувалғандур көзлирини».

9:33  Өтүнәй, әй Худа, җазалиғайсән яманларни, Әй Пәрвәрдигар, унтумиғайсән бечариләрни.

9:34  Нечүн яманлар көзгә илмас, әй Худа, Сени, Нечүн көңүллиридә дәр: «Җазалимайду Худа мени».

9:35  Билимиз, көрүп турисән буларни, Уларниң зиянкәшлик, зулумлириға Ташлап туруватисән нәзириңни, Алисән яманларни һаман алиқиниңға. Панасизлар өзлирини тапшурар Саңа, Ярдәм қилғучисән житим-йесирларға.

9:36  Сундурғайсән рәзил вә яманларниң биләклирини, Яманлиқлири йоқалғичә җазалиғайсән уларни.

9:37  Мәңгүлүк Падишадур Пәрвәрдигар, Йоқилар зиминидин Униңға ишәнмигәнләр.

9:38  Әй Пәрвәрдигар, қулақ салисән езилгәнләрниң хаһишлириға, Қувәт берисән уларниң жүрәклиригә. Көңүл бөлүп турисән дуа-тилавәтлиригә.

9:39  Қоғдайсән житим-йесир, езилгәнләрниң һәққини, Паний аләмдә һечким қорқуталмас уларни.

Chapter 10

10:1  Паналиқ тапқан турсам Пәрвәрдигарда, «Қушқач кәби учуп кәт өз теғиңға» Дегиниңлар немиси маңа!

10:2  Мана яманлар тартип оқ-ярини, Тәйяр қилди селип оқини, Йошурун атмақчи болуп яхшини.

10:3  Немиму қилалар һәққаний киши, Бузулса һәққанийлиқниң һуллири?

10:4  Пәрвәрдигарниң тәхти асмандидур, У турар муқәддәс дәргаһида. Күзитип турар У һәммә инсанларни, Диққәт билән тикилгәндур көзлири инсанларға.

10:5  Пәрвәрдигар күзитәр һәққаний вә яманларни, Өч көрәр зораванлиққа мәптунларни.

10:6  Қизиқ шамал, от, гуңгут, чоғлар, Яманларниң һаятиға несивә болар.

10:7  Һәққанийдур Пәрвәрдигар, сөйәр һәққанийлиқни, Пәқәт көңли дуруслар көрәр Униң чеһрини.

Chapter 11

11:2  Қутулдурғин, әй Пәрвәрдигар, Түгәп кәтти садақәтмәнләр, Қалмиди Саңа садиқ инсанлар.

11:3  Ялған сөзләр адәмләр бир-биригә, Ағзи силиқ болсиму растчиллиқ йоқ қәлбидә.

11:4  Дәйду улар: «Тилимиз билән ғалип келимиз, Өзимизниңкидур ағзимиз, Кимму болалатти ғоҗимиз?!» Пәрвәрдигар етивәткәй хошамәтчиләрниң еғизлирини, Кесивәткәй һәм почиларниң тиллирини.

11:5  Дәйду улар: «Тилимиз билән ғалип келимиз, Өзимизниңкидур ағзимиз, Кимму болалатти ғоҗимиз?!» Пәрвәрдигар етивәткәй хошамәтчиләрниң еғизлирини, Кесивәткәй һәм почиларниң тиллирини.

11:6  «Мән барай», дәйду Худа: «Зулум тартқач езилгәнләр, Налә қилғач мискинләр, Йәткүзәй уларни Тәшна болған аманлиғиға».

11:7  Тонурда йәттә қетим тавланған сап күмүч кәби, Чин сөзләрдур Пәрвәрдигарниң сөзлири.

11:8  Әй Пәрвәрдигар, қоғдиғайсән мискинләрни, Мәңгү қоғдиғайсән бу дәвирдикиләрдин бизни.

11:9  Махтишип пәс ишларни инсанлар, Ғадийип жүрүшиду әтрапимизда яманлар.

Chapter 12

12:2  Әй Пәрвәрдигар, унтарсәнму мәңгү мени? Йошурарсән қачанғичә мәндин йүзүңни?

12:3  Һәсрәт жутуп өтәрмән, қачанғичә әндишидә, Дүшминим дәссәп турар қачанғичә йәлкәмгә?

12:4  Әй Егәм Пәрвәрдигар, җавап бәргин нәзириңни селип маңа, Нурландурғин көзлиримни, болмиса кетәрмән мәңгүлүк уйқиға.

12:5  Әгәр көзлирим жумулса хуш болар дүшмәнлирим, «Мән униңдин ғалип кәлдим» дейишәр дүшмәнлирим.

12:6  Тайинип кәлдим мән мәңгүлүк муһәббитиңгә, Ниҗатиңдин толуп ташсун шатлиқ қәлбимгә. Илтипат әйлигәч Сән маңа, Әй Пәрвәрдигар, мунаҗәт ейтимән Саңа.

Chapter 13

13:1  Ахмақлар көңүллиридә дейишәр «йоқтур Худа». Жиркиничлик, яман болуп қилмишлири, Маңмиғандур уларниң бирсиму тоғра йолда.

13:2  Пәрвәрдигар асмандин инсанға селип нәзәр, Худани издигүчи әқиллик адәм издәр.

13:3  Азғундур һәммиси, бирдәк бузулған, Бириму йоқтур һәтта тоғра йолда маңған.

13:4  Чүшәнмәсму әҗәва қилмишлирини яманлар?! Улар мениң хәлқимни нан йегәндәк йәп жутар, Пәрвәрдигарға ибадәт қилмас әсла улар.

13:5  Һәққанийлар билән биргә болғач Худа, Ахмақларни вәһимә басмақта мана.

13:6  Йоқатмақчимусиләр арзулирини езилгәнләрниң? Амма Пәрвәрдигар панайидур уларниң.

13:7  Исраилларға ниҗатлиқ Сиондин чиқип кәлсә еди! Пәрвәрдигар азатлиққа чиқарғинида зулумдики хәлқини, Шатлинар исраиллар — сөйүнәр Яқуп әвлади.

Chapter 14

14:1  Әй Пәрвәрдигар, ким кирәләр муқәддәс чедириңға, Ким Саңа ибадәт қилалар муқәддәс Сион теғиңда?

14:2  Ибадәт қилалар у йәрдә: Тоғра йолда маңидиғанлар, Һәққаний иш қилидиғанлар, Һәқиқәтни чин дилидин сөзләйдиғанлар,

14:3  Башқиларға қара чаплимайдиғанлар, Достиға яманлиқ қилмайдиғанлар, Хошнисиға һақарәт қилмайдиғанлар.

14:4  Пәскәшләрдин жиркинидиғанлар, Ихласмәнләрни һөрмәтләйдиғанлар, Зиян тартсиму вәдисидә туридиғанлар.

14:5  Өсүмигә пул қәриз бәрмәйдиғанлар, Пара йәп бегунаға зиян салмайдиғанлар, Мәңгү тәврәнмәстур мана булар.

Chapter 15

15:1  Өзәң мени сақлиғин Худа, Чүнки Сәндин тапармән пана.

15:2  Дедим мән Пәрвәрдигарға: «Егәмдурсән, бәхтим йоқтур Сәндин башқа».

15:3  Алийҗанаптур зиминдики садақәтмән хәлқиң, Барлиқ хошаллиғимдур улар мениң.

15:4  Кимки чоқунмақ болса ғәйри илаһларға, Ашар униң дәртлири қәвәтла. Қурванлиқ қилмасмән атап уларға, Алмасмән намлирини һәтта тилимға.

15:5  Пәрвәрдигар истиқбалим, несивәмдур, Әй Пәрвәрдигар, келәчигим қолуңдидур.

15:6  Есил рисқилириң маңа тәғдим қилинғандур, Сән ата қилған гөзәл бәхтим байлиғимдур.

15:7  Һәмдусана ейтимән нәсиһәтчим Пәрвәрдигарға, Кечидиму тоғра йолни көрситәр қәлбим маңа.

15:8  Пәрвәрдигарни тутармән һәр дайим ядимда, Оң йенимда болғач У тәврәнмәсмән пәқәтла.

15:9  Шуңа роһум шатлиқта, хошаллиқ бар қәлбимдә, Бехәтәрлик-аманлиқ бәрдиң мениң тенимгә.

15:10  Билимән, ташлап қоймайсән мени гөр ичигә, Йол қоймайсән вападариңниң тениниң чиришигә.

15:11  Көрситип берисән һаятлиқ йолини маңа, Хошаллиқ толуп ташқандур һозуруңға, Мәңгүлүк шатлиқ бардур оң қолуңда.

Chapter 16

16:1  Әй Пәрвәрдигар, Қулақ салғин Саңа қилған давайимға, Етивар қилғин мениң налә-пәриядимға, Көңүл қойғин чин, сәмимий дуайимға.

16:2  «Гунасиз» дәп ақлиғин мени, Чүнки көзүң көрәр адиллиқни.

16:3  Синап мениң қәлбимни, Күзитип кечидә хиялимни, Тәкшүрүп баққан болсаңму мени, Тапалмидиң һечбир әйипни. Чиң жумай, дәп ойлидим ағзимни.

16:4  Әла билип Сениң тәлимлириңни, Зораванларниң йолидин тарттим өзәмни, Жуқтурмидим яманларниң қилмишлирини.

16:5  Изиңдин маңдим мән қәдәм елип, Шуңа кәтмиди путлирим тейилип.

16:6  Әй Егәм, илтиҗа қилдим Саңа, Җавап бәргәчкә Сән маңа. Бөлүп маңа диққитиңни, Тиңшиғин сөзлиримни.

16:7  Маңа бәхит әткин мәңгүлүк муһәббитиңни, Әй Өзәңгә таянғанларниң Ниҗаткари, Һуҗумға қалғанларниң қудрәтлик Қутқазғучиси.

16:8  Көз қаричуғуңдәк асриғин мени, Мени һалак қилмақчи болған яманлардин. Қанатлириң астиға йошурғин мени, Қоршавалған әшәддий дүшмәнлиримдин.

16:9  Көз қаричуғуңдәк асриғин мени, Мени һалак қилмақчи болған яманлардин. Қанатлириң астиға йошурғин мени, Қоршавалған әшәддий дүшмәнлиримдин.

16:10  Таштәк қаттиқтур уларниң бағирлири, Чоң сөзләйду һәм еғизлири.

16:11  Изимға чүшүп қоршавға алди мени, Алмақ болуп улар мениң җенимни.

16:12  Улар охшар йошурун җайда турған яш ширларға, Оға амрақ шир кәби олҗисини талашқа.

16:13  Өтүнәй Худа, алдини тосап уларниң, Қиличиң билән тиз пүктүрүп уларни, Қутқузғин яманлардин җенимни.

16:14  Әй Пәрвәрдигар, қутқуз мени Өз қолуң билән Бу паний дуниядики яманлардин. Пәқәт мошу дуниядидур уларниң несивиси, Немәтлириң билән тояр уларниң қосиғи. Пәрзәнтлири билән қанаәт тапар көңүллири, Балилириға қалдурар улар мал-мүлкини.

16:15  Һәққанийлиғим билән йүзүңни көрәрмән, Ойғанғинимда дидариңға қанармән.

Chapter 17

17:2  Күч-мағдирим Пәрвәрдигар, сөйимән Сени.

17:3  Қорам тешим, қорғиним, ниҗаткарим Пәрвәрдигардур, Маңа пана болидиған гигант теғим, башпанайим, Қалқиним, йеңилмәс қутқузғучим Худайимдур.

17:4  Илтиҗа қилсам мәдһийиләр Егиси Пәрвәрдигарға, Дүшмәнлирим қоллиридин қутқузилармән шундила.

17:5  Өлүм асарәтлири чирмиди мени, Һалакәт долқунлири оравалди мени.

17:6  Гөрстан ағамчилирида бағландим, Өлүм қапқанлириға дуч кәлдим.

17:7  Еғир азап ара илтиҗа қилдим Пәрвәрдигарға, Ярдәм тәләп қилдим пәрият көтирип Худайимға. Авазимни аңлиди Пәрвәрдигар дәргаһида, Аһу-зарим йетип барди Униң қулиғиға.

17:8  Шу чағ зимин силкинип, йәр тәвриди, Тағларниң һули титирәп мидирлиди, Чүнки Худа дәрғәзәпкә кәлгән еди.

17:9  Чиқти Худаниң бурнидин ис-түтәкләр, Етилди Худаниң ағзидин от-лавилар, Лавулдап көйәтти һәтта қип-қизил чоғлар.

17:10  Көкни йерип йәр таман чүшкәндә Худа, Туратти қара булутлар айиғиниң астида.

17:11  У минип учти бир «керубқа» Пәрваз қилди шамалниң қанатлирида.

17:12  Йепинча қилған еди У қараңғулуқни, Қоюқ, қара булутлар қоршап туратти Уни.

17:13  Йорутқан еди алдини парлақ нури, Яғдуруп мөлдүр вә қип-қизил чоғларни, Парчилиди қап-қара булутларни.

17:14  Пәрвәрдигарниң авази гүлдүрләп асманда Яңритип авазини улуқ Худа, Яғдурди мөлдүр вә қип-қизил чоғлар.

17:15  Тарқитивәтти Худа дүшмәнлирини яғдуруп оқлирини, Чақмақлар чақтуруп тери-перәң қилип уларни.

17:16  Әй Пәрвәрдигар, әйиплишиңдин, Ғәзәплик тиниғиңниң зәрбисидин, Көрүнүп қалди деңизниң теги, Ечилип қалди зиминниң һули.

17:17  Пәрвәрдигар көктин сунуп қолини, Чоңқур сулардин тартип алди мени.

17:18  Қутқузди мени вәһший дүшминимдин, Маңа өч болғанлардин, Чүнки улар күчлүк еди мәндин.

17:19  Апәтлик күнлиримдә һуҗум қилди улар маңа, Пәрвәрдигар яр-йөлигим болди амма.

17:20  У мәндин хурсән болғач ниҗатлиқ бәрди маңа, Елип чиқти мени һәм бехәтәр җайға.

17:21  Һәққанийлиғим үчүн яхшилиқ қилди Худа, Қолумниң паклиғидин бәхит бәрди маңа.

17:22  Чүнки меңип кәлдим Пәрвәрдигарниң йолида, Яманлиқ қилип, сатқунлуқ қилмидим Худайимға.

17:23  Көз алдимда болди дайим Униң барлиқ һөкүмлири, Бир яққа қайрип қоймидим һәм Униң пәрманлирини.

17:24  Униң алдида әйипсиз болдум, Өзәмни гуна қилиштин сақлидим.

17:25  Қолум пак, өзәм һәққаний болғачқа, Пәрвәрдигар бәхит бәрди маңа.

17:26  Вападарларға көрситисән вападарлиғиңни, Һәққаний адәмләргә һәққанийлиғиңни.

17:27  Паклиғиңни көрситисән пак адәмләргә, Лайиғида җавап қайтурисән нийити әгирләргә.

17:28  Қутқузисән чарисизларни, Йәргә урисән һакавурларни.

17:29  Пәрвәрдигар, һаятлиқ чириғимни яққучисән, Илаһим, зулмитимни йоруқлуққа айландурисән.

17:30  Саңа тайинип, дүшмән қошуниға һуҗум қилалаймән, Әй Егәм, ярдимиңдә сепилларни һалқип өтәләймән.

17:31  Худаниң йоли мукәммәл йолдур, Униң ейтқан сөзлири һәқиқәттур. Пана издигүчиләргә Худа бир қалқандур.

17:32  «Мәңгү бар болғучидин» башқа кимдур Худа! Егимиздин башқа ким болар қорам таштәк башпана?

17:33  Худадур белимни қудритидә бағлиғучи, Йолумни әйип-нуқсансиз қилғучи.

17:34  Кейикниңкидәк жүгрүк қилип У путлиримни, Егиз тағларда һәм мәзмут турғузди мени.

17:35  Қоллиримни үгәтти У җәң қилишқа, Биләклиримни мис оқ-яни тартишқа.

17:36  Әй Егәм, бәрдиң маңа ниҗатлиқ қалқиниңни, Оң қолуң йөләп, мулайимлиғиң йүксәк қилди мени.

17:37  Бехәтәр қилғач Сән басқан һәрбир қәдимимни, Тейилмастин меңип жүримән йоллиримни.

17:38  Қоғлап жүрүп тутувалдим дүшмәнлиримни, Қайтмидим кәйнимгә йоқатмастин уларни.

17:39  Мән уларни йәнчивәттим, туралмас қайта, Жиқилди улар путлиримниң астиға.

17:40  Җәңгә бағлидиң күч-қудрәт билән белимни, Баш әгдүрдүң путлиримға маңа һуҗум қилғанларни.

17:41  Чекинишкә мәҗбур қилдиң дүшмәнлиримни, Йоқаттим маңа өч болғанларни.

17:42  Улар пәрият көтәрсиму чиқмиди қутқузидиғанлар, Налә қилип ялвурсиму җавап бәрмиди Пәрвәрдигар.

17:43  Езивәттим уларни шамалда учқан тозаңдәк, Чәйливәттим уларни кочидики патқақтәк.

17:44  Хәлиқ билән қаршилиштин хали қилдиң мени. Баш қилған едиң мени ят әлләргә, Қилмақта улар мениң хизмитимни.

17:45  Авазимни аңлаш билән бойсунар улар маңа, Тәслим болиду ят әлләр шүмшийип алдимда.

17:46  Җасаритини йоқатқан ят әлләр, Титиригән һалда қорғанлиридин чиқишар.

17:47  Һаяттур Пәрвәрдигар! У қорам тешимға ейтилсун һәмдусана, Улуқлансун Ниҗаткарим болған Худа!

17:48  Худадур қисас елип бәргүчи маңа, Бойсундурғучидур хәлиқләрни қол астимға.

17:49  Қутқуздуң мени дүшмәнлиримдин, Үстүн қилдиң маңа һуҗум қилғанлардин, Қутулдурдуң һәм зораванлардин.

17:50  Әй Пәрвәрдигар, Саңа рәхмәт ейтимән ятлар алдида, Мәдһийә күйи ейтимән намиңға.

17:51  Пәрвәрдигар ериштүрәр Өзи тиклигән падишани улуқ ғалибигә, У беғишлар мәңгүлүк муһәббитини Өзи таллиған падишаға — Та әбәт Давут вә униң әвлатлириға.

Chapter 18

18:2  Асман җакалар Худаниң шан-шәривини, Асман намайән қилар Униң иҗадини.

18:3  Тохтимастин сөзлишәр улар һәр күн, Махтишар Худани кечә вә түн.

18:4  Ишләтмигән болсиму гәрчә улар тиллирини, Чиқармиған болсиму гәрчә улар үнлирини.

18:5  Тивишлири йейилип кәткән тамам йәр йүзигә, Хәвири йетип барғандур җаһанниң чәтлиригә. Қуяш үчүн бир чедир тиккәндур Худа асманға,

18:6  Чиқар ундин қуяш охшап тойи болған оғулға. Шатлинар у охшап гоя жүгрәшкә чиққан палванға.

18:7  Өрлисә у асманниң бир четидин, Барар чөгүләп йәнә бир четигичә, Қачалмас һечнәрсә униң һараритидин.

18:8  Мукәммәлдур Пәрвәрдигарниң тәлимлири, Йеңилар У инсан вуҗудини, Ишәнчликтур Пәрвәрдигарниң пәризлири, Дана қилар наданларни.

18:9  Тоғридур Пәрвәрдигарниң көрсәтмилири, Шатландурар қәлбләрни. Очуқтур Пәрвәрдигарниң әмирлири, Рошән қилар көзләрни.

18:10  Паклиқтур ихлас қилиш Пәрвәрдигарға, Ихласмәнлик давамлишар әбәдийгә. Һәқиқәттур Пәрвәрдигарниң һөкүмлири, Адиллиқ сиңгәндур уларниң һәрбиригә.

18:11  Қиммәттур улар алтундин, һәтта барчә сап алтундин, Шериндур һәсәлдин, һәтта һәрә угисидин тамчиған һәсәлдин.

18:12  Шундақла агаһландурар мән бәндәңни, Чиң турғучи буларда алар чоң бәхитни.

18:13  Ким билип йетәлисун өзи қилған хаталиқлирини, Билмәй қилған гуналиримдин паклиғин мени.

18:14  Сақлиғайсән бәндәңни билип гуна қилиштин, Һөкүмранлиқ қилмиғай гуна мениң үстүмдин. Әйипсиз болурмән мән шундила, Сақлинимән қилиштин еғир гуна.

18:15  Әй Пәрвәрдигар, қорам тешим вә Ниҗаткарим, Хуш қилғай Сени сөзлирим вә хияллирим.

Chapter 19

19:2  Азапта қалғиниңда Пәрвәрдигар җавап бәргәй пәриядиңға, Яқупни йетәклигән Худа сақлиғай сени Өз панайида.

19:3  Ярдәм бәргәй муқәддәс ибадәтханидин, Йөлигәй сени Сиондин.

19:4  Худаниң ядида болғай атиған һәдийәлириң, Қобул қилинғай һозурида көйдүрмә қурванлиқлириң. Селаһ

19:5  Әмәлгә ашурғай арманлириңни, Иҗавәт қилғай көңлүңгә пүккәнлириңни.

19:6  Ериштүргән ғалибәң үчүн чуқан салимиз шатлиқта, Тикләп ғалибә туғимизни Егимизниң намида. У барлиқ илтиҗалириңни кәлтүргәй бәҗа.

19:7  Билдимки, Өзи таллиған падишани қутқузар Худа, Муқәддәс асмандин җавап берип униңға, Зор ғалибә ата қилар қудрәтлик оң қолида.

19:8  Бәзиләр ишинәр җәң һарвулириға, бәзилири атлириға, Амма биз ишинимиз Пәрвәрдигаримизға.

19:9  Жиқилди улар һалак болуп, Қәддимизни руслидуқ биз тик туруп.

19:10  Әй Пәрвәрдигар, ғалибә ата қилғин падишаға, Җавап бәргәйсән илтиҗа қилғинимизда.

Chapter 20

20:2  Әй Пәрвәрдигар, шатлинар падиша қудритиңдин, Хошалдур у ериштүргән ғалибәңдин.

20:3  Сән әмәлгә ашурдуң хаһишлирини, Рәт қилмидиң сориған тиләклирини. Селаһ

20:4  Мол бәрикәтләр ата қилдиң униңға, Сап алтундин таҗа кийдүрдүң бешиға.

20:5  Өмүр бәрдиң өмүр тилисә, Һаятини узарттиң мәңгүгә.

20:6  Зор шөһрәткә ериштүрди Сән қазандурған ғалибә, Улуқ шәрәпкә еришти у Сениң ярдимиңдә.

20:7  Мәңгүлүк бәрикәт ата қилип униңға, Һозуруңда чөмдүрисән уни шатлиққа.

20:8  Бәрһәқ, падиша ишәнч бағлар Пәрвәрдигарға, Улуқ Худаниң муһәббитидә тәврәнмәс әсла.

20:9  Әсир елип барлиқ дүшмәнлириңни, Оң қолуңда тутарсән Саңа өч болғанларни.

20:10  Тонурдики чоғлар кәби көйәр улар, Намайән қилғиниңда ғәзивиңни, Ялмап кетәр от ялқуни — Ғәзәплириң жутар уларни.

20:11  Йоқитарсән йәр йүзидин уларниң әвлатлирини, Қурутарсән инсанийәт дуниясидин нәслини.

20:12  Яманлиқ қилишқа урунсиму улар Саңа, Ойлап чиқсиму һәм һейлә-микир, Амма әмәлгә ашуралмас пәқәтла.

20:13  Чекиндүрисән уларни, Йүзлиригә бәтлигәндә оқ-яриңни.

20:14  Әй Пәрвәрдигар, көрсәткәйсән қудритиңни, Нахша ейтип мәдһийиләйли ғалибилириңни.

Chapter 21

21:2  Аһ Худайим, Худайим, ташлавәттиң нечүн мени? Қутқузмастин, нечүн жирақ ташлап кәттиң мени? Аңлимайсән нечүн мениң налә-пәриядимни.

21:3  Әй Рәббим, бәрмидиң һечбир җавап налә қилсам күнбойи, Аһ уруп, ярдәм сорап тапмасмән һечбир арам кечилири.

21:4  Лекин Сән шүбһисизки, муқәддәстурсән, Исраилларниң мәдһийисини тәхт қилип олтарғучисән.

21:5  Әҗдатлиримиз бағлиғандур Саңа ишәнчисини, Бағлиди Саңа ишәнчисини, қутулдурдуң уларни.

21:6  Налә-зар қилип Рәббим Саңа аман қалди улар, Саңа ишәнч қилғанлиқтин уятта қалмиди улар.

21:7  Амма мән инсан әмәс, бәлки қурут кәби, Инсанлар арисида хар вә аҗиздурмән, Авам хәлиқ арисида камситилғандурмән.

21:8  Көргәнләрниң һәммиси мазақ қилар мени. Дейишәр пүрүштүрүп еғизлирини, чайқишип башлирини:

21:9  «Пәрвәрдигарға тапшурған әмәсмеди у өзини, Қутқузсун Пәрвәрдигар әнди уни. Әгәр Пәрвәрдигар шатланған болса униңдин, Қени, қутулдуруп бақсун уни!»

21:10  Лекин Сән анамниң қарнидин туғдурдуң мени, Әмчәктики чеғимдила таянчим қилған едим Сени.

21:11  Мениң Худайим едиң мән туғулғандила, Саңа тапшурулған едим қосақтики чеғимдила.

21:12  Кәтмигин ташлап мени жираққа, Кәлмәктә қийинчилиқлар қистап мени, Ярдәм қилмас һечким маңа.

21:13  Нурғун буқилар қоршавға алди мени Башанниң күчлүк буқилири оравалди әтрапимни.

21:14  Олҗа талишип һөкүрәватқан ширдәк улар гоя, Еғизлирини йоған ачти һәйвә қилишип маңа.

21:15  Гоя судәк төкүлүп мәндин кәтти қудритим, Өгилиридин аҗрап кәтти устиханлирим, Гоя шам болуп ичимдә ериди жүригим, Үмүтсизликтин йоқалди җасаритим.

21:16  Қуриди күч-мағдирим охшап сапал парчисиға, Чаплишип қалди тилим таңлийимға, Қойдуң мени өлүм тописиға.

21:17  Қоршавға алди мени бир топ яманлар, Әтрапимни оравалди әшу иштлар, Пут-қоллиримни тәшти улар.

21:18  Көрүнүп қалди сүйәклирим мана, Һеҗийип қаримақта у яманлар маңа.

21:19  Бөлүшмәк үчүн улар кийимлиримни, Чәк тартишқа ташлиди көйнигимни.

21:20  Әй Пәрвәрдигар, мени ташлап кәтмә жираққа, Мәдәткарим Худа, тездин ярдәм қилғин маңа.

21:21  Қиличтин қутқуз мениң җенимни, Иштларниң чаңгилидин қиммәтлик һаятимни.

21:22  Тартивал мени ширниң ағзидин, Тенимни явайи буқиларниң мүңгүзидин.

21:23  Җакалаймән намиңни қериндашлиримға, Мәдһийиләймән Сени җамаитиң арисида.

21:24  Әй ихласмәнләр Пәрвәрдигарға, Уни мәдһийиләңлар, Әй Яқупниң әвлатлири, Униңға шан-шәрәп кәлтүрүңлар, Әй Исраил әвлатлири, Униңдин әйминиңлар.

21:25  Чүнки У унтуп қалмиди хорланғанларни, Улардин жиркәнмиди һәм йошурмиди Өзини, Бәлки аңлиди уларниң налилирини.

21:26  Мәдһийилиримниң илһамидурсән бүйүк җамаәт арисида, әй Худа, Ада қилай қәсәмлиримни Саңа ихласмәнләрниң алдида.

21:27  Езилгәнләр қанаәтлинәр немәтләрдин, Пәрвәрдигарға тәлпүнгәнләр мәдһийиләр Уни, Худа мәңгү яшнатқай силәрниң қәлбиңларни.

21:28  Йүзлинәр Пәрвәрдигарға яд етип Уни барчә хәлиқләр, Әй Пәрвәрдигар, сәҗдә қилар алдиңда барлиқ қәбилиләр.

21:29  Бәрһәқ, аләмниң падишалиғи тәвәдур Пәрвәрдигарға, У сәлтәнәт жүргүзәр барлиқ милләт, әлләр ара.

21:30  Сәҗдә қилар Пәрвәрдигарға дуниядики гүлләнгән байлар, Тиз пүкәр Униң алдида һәтта гөр ағзиға берип қалғанлар.

21:31  Болур бир әвлат Пәрвәрдигарниң хизмитидә, Егә болар хәвәргә әвлатлар Егәм һәққидә.

21:32  Җакалинар кейинки әвлатларға Худаниң һәққанийлиғи, Баян қилинар Униң һәққанийлиқни әмәлгә ашурғанлиғи.

Chapter 22

22:1  Қойчимдур Пәрвәрдигар, бақар У мени, Көрмәсмән шуңа мән һеч муһтаҗлиқни.

22:2  Яйлитар У мени яп-йешил яйлақларда, Башлап барар шилдирлиған сулар бойиға.

22:3  Орғутар роһумни күч-қувәт берип маңа, Шәриви үчүн башлар мени һәққанийәт йолида.

22:4  Өтсәмму гәр өлүм сайиси болған җилғилардин, Өзәң маңа яр болғач қорқмасмән хәтәрләрдин, Һасаң билән тайиғиң халас қилар тәшвишләрдин.

22:5  Дүшмәнлирим алдида дәстихан селип маңа, Әзизләп мени яғ сүркәрсән бешимға, Бәхит шаривим толуп ташар һаят җамимға.

22:6  Бәрһәқ, шапаәт вә мәңгүлүк муһәббитиң, Һәмра болар өмүрвайәт яндишип маңа, Мәңгү яшаймән Пәрвәрдигар һозуруңда.

Chapter 23

23:1  Пәрвәрдигарға тәвәдур дуния, униңдики барлиқ мәвҗудат, Йәр йүзи һәм униңда яшиғучи һәммә мәхлуқат.

23:2  Чүнки У деңизлар үстигә қурғандур җаһанни, Чоңқур сулар үстидә мустәһкәм қилғандур уни.

23:3  Пәрвәрдигарниң Сион теғиға кимму чиқалар? Муқәддәс ибадәтханисида кимму ибадәт қилалар?

23:4  Ибадәт қилалар қоли пак, қәлби сап болған, Сахтиға көңүл бәрмигән, Ялғандин қәсәм ичмигән инсан.

23:5  Ундақ адәмләр Худадин бәхит тапар, Ниҗаткари Худа тәрипидин ақлинар.

23:6  Мошундақ адәмләр тәлпүнәр Худаға, Әй Яқуп етиқат қилған Худа, Тәлпүнгүчиләрдур улар җамалиңға. Селаһ

23:7  Ечилиңлар, әй дәрвазилар, Ечилиңлар, әй әбәдийлик ишикләр! Шавкәтлик Падиша кирип кәлсун.

23:8  Бу шану-шавкәтлик Падиша кимдур? У күчлүк, қудрәтлик Пәрвәрдигардур, У җәң мәйданидики қадир Пәрвәрдигардур.

23:9  Ечилиңлар, әй дәрвазилар, Ечилиңлар, әй әбәдийлик ишикләр! Шавкәтлик Падиша кирип кәлсун.

23:10  Бу шану-шавкәтлик Падиша кимдур? У қудрәтлик Сәрдар Пәрвәрдигардур, У бирдин-бир шавкәтлик Падишадур. Селаһ

Chapter 24

24:1  Әй Пәрвәрдигар, Саңа сеғинип қилимән дуа.

24:2  Әй Илаһим, тайинип кәлдим, ишинимән Саңа, Йәргә қаритип шәрмәндә қилма мени, Ғалибә қилғузуп үстүмдин дүшмәнлиримни.

24:3  Шәрмәндә болмас Саңа үмүт бағлиғанлар, Шәрмәндә болар хаинлиқ қилишқа урунғанлар.

24:4  Әй Пәрвәрдигар, көрсәткин маңа йолуңни, Үгәткин маңа униңда қандақ меңишни.

24:5  Тәлим бәр маңа, һәқиқитиң башлисун мени, Чүнки Сән Қутқазғучи Илаһимсән, Күн бойи Саңа үмүт бағлиғанмән.

24:6  Әй Пәрвәрдигар, ядиңға алғайсән рәһимиңни, Әзәлдин көрсәткән мәңгүлүк муһәббитиңни.

24:7  Әй Пәрвәрдигар, есиңдә тутмиғин Өсмүрлүктә өткүзгән гуна вә әйиплиримни, Мәңгүлүк муһәббитиңдә яд әткин мени, Көрситип маңа меһриванлиғиңни.

24:8  Шапаәтлик, адилдур Пәрвәрдигар, Шуңа тоғра йолға башлинар гунакарлар.

24:9  Кәмтарларни йетәкләр дурус йолға, Өз йолини үгитәр кичик пеилларға.

24:10  Тоғра йолға муһәббити вә садақити билән башлар, Келишими вә әмирлиригә риайә қилғучиларни Пәрвәрдигар.

24:11  Әй Пәрвәрдигар, қилип Өз намиңниң һөрмитини, Гуналирим көп болсиму кәчүрүм қилғин мени.

24:12  Әгәр кимки ихлас қилса Пәрвәрдигарға, Дурус йолни үгитәр униңға Худа.

24:13  Бәхит-саадәт ичидә яшар у киши, Зиминиға варислиқ қилар униң әвлатлири.

24:14  Худа Өзигә ихлас қилғанларни дост тутар, Уларға Өз келишимини ениқ тонутар.

24:15  Тикимән дайим Пәрвәрдигарға көзлиримни, Қапқандин У тартип алар путлиримни.

24:16  Һалимға бақ, әй Егәм, рәһимиңни көрсәт маңа, Ялғуздурмән, қалдим азап, күлпәт ара.

24:17  Дәрт-әләмләр басмақта жүригимни, Шу дәртләрдин қутқузғин Өзәң мени.

24:18  Нәзириңдин өткүзгин азап вә дәртлиримни, Кәчүргин Өзәң барлиқ гуналиримни.

24:19  Дүшмәнлирим нәқәдәр көптур, қара, Вәһшийләрчә өч болмақта улар маңа.

24:20  Қутқуз һәм қоғдиғин һаятимни, Шәрмәндә қилма мени, Башпанайим билимән пәқәт Сени.

24:21  Сәмимийлик, дуруслуқ қоғдиғай мени, Чүнки Саңа бағлидим үмүтүмни.

24:22  Әй Худа, барлиқ азаплардин қутқузғин исраилларни.

Chapter 25

25:1  Әй Пәрвәрдигар, ақлиғин мени, Сақлап кәлдим паклиғимни, Таянчим қилдим пәқәт Сени.

25:2  Әй Пәрвәрдигар, синап көр, күзәт мени, Паклиғин мениң нийәт, қәлбимни.

25:3  Аян болғач мәңгүлүк муһәббитиң көз алдимда, Меңип кәлдим Сән көрсәткән һәқиқәт йолуңда.

25:4  Шерик әмәсмән ялғанчиларға, Арилашмаймән сахтипәзләргә.

25:5  Жиркинимән яманлардин, Яманлар билән болмаймән биргә.

25:6  Әй Пәрвәрдигар, пак қәлбтә жуярмән қоллиримни, Айлинармән андин Сениң қурванлиқ супаңни.

25:7  Шүкүр ейтай көтирип авазимни, Баян әйләп Сениң барлиқ карамәтлириңни.

25:8  Әй Пәрвәрдигар, сөйимән Сән турған ибадәтханини, Шәвкитиң намайән болған җайни.

25:9  Гунакарлар қатари алмиғин җенимни, Қанхорлар қатари һаятимни.

25:10  Париға толуп уларниң оң қоллири, Сүйиқәст билән булғанғандур қоллири.

25:11  Мән болсам йоқатмидим паклиғимни, Илтипат қилип қутқуз мени.

25:12  Путлирим турар мениң бехәтәр йәрдә, Махтаймән Пәрвәрдигарни садақәтмәнләр җамаитидә.

Chapter 26

26:1  Ниҗатлиғим вә нурум турса Пәрвәрдигар, Мән йәнә кимләрдин қорқуп яшай? Һаятимниң қорғини турса Пәрвәрдигар, Йәнә кимләр алдида титирәп турай?

26:2  Рәқиплирим, дүшмәнлирим путлишип чүшти дүм, Гөшүмни йемәк болуп маңа қилғанда һуҗум.

26:3  Яв ләшкәрлири алсиму мени қоршавға, Қорқунуч болмас қәлбимдә әсла. Атлансиму улар маңа қарши җәңгә, Тәврәнмәс ишәнчим бардур йәнила.

26:4  Өтүнимән Пәрвәрдигардин бир ишни, Ейтай йәни хаһишимни: «Яшап бир өмүр Пәрвәрдигарниң өйидә, Қансам Униң гөзәл һөснигә, Тәпәккүр қилалисам Егәм һәққидә».

26:5  Еғир күнләр кәлгинидә бешимға, Алар У мени сайивини астиға. Чиқирип мени паналинидиған егиз җайға, Йошуруп қояр муқәддәс чедириға.

26:6  Әнди қәддим көтирилди дүшмәнлирим алдида. Шатлиқ билән алқишлап Пәрвәрдигарни, Қилармән қурванлиқ Худаниң чедирида, Уни күйләймән яңритип нәғмә-нава.

26:7  Әй Пәрвәрдигар, аңлиғайсән авазимни қилсам дуа, Көрсәткәйсән илтипат җавап берип маңа.

26:8  «Әй Пәрвәрдигар, тәлпүнимән пәқәт Саңа» Дедим мән, дегиниңдә «тәлпүнгин Маңа».

26:9  Қачурмиғин мениңдин дидариңни, Ташлимиғин ғәзивиңдә мән қулуңни. Болуп кәлдиң, әй Худа, мәдәткарим, Рәт қилма, ташлима мени Ниҗаткарим.

26:10  Ваз кәчсиму мениңдин ата-анам, Өз қойниға алар мени Пәрвәрдигарим.

26:11  Әй Пәрвәрдигар, һәқ йолуңни үгәт маңа, Башла мени һәққанийәт йолуңға, Чүнки бардур дүшмәнлирим әтрапимда.

26:12  Ташлап қойма дүшмәнлиримниң мәйлигә мени, Башлиди бу сахта гувачилар маңа қарши һуҗумни, Шунчә явуз, зәһәрдур уларниң тиллири.

26:13  Йоқитар едим өзәмни әгәр ишәнчим болмиса Көрүшкә Пәрвәрдигарниң меһриванлиғини бу дунияда.

26:14  Тәлмүрүп күткин Пәрвәрдигарни, Батур бол, җүръәтлик қил жүригиңни, Шундақ тәлмүрүп күткин Пәрвәрдигарни.

Chapter 27

27:1  Әй Пәрвәрдигар, илтиҗа қилимән Саңа, Әй қорам тешим, қулақ салмай қоймиғин маңа. Әгәр җим турувелип бәрмисәң җавап, Қалармән гоя гөрдики мурдиға охшап.

27:2  Муқәддәс җайиң тәрәпкә қилип йүзүмни, Көтирип туруп қолумни, баян қилсам дәрдимни, Аңлиғин, Саңа қилған өтүнүшүмни.

27:3  Яманлиқ қилғучилар, явузлар қатариға, Чүширип қоймиғин мени әсла, Достанә болсиму улар хошнилириға, Яманлиқ ойлар диллирида.

27:4  Җазалиғайсән уларни қилмишлириға қарап, Қилған яманлиқлирини һесаплап. Қайтуруп бәргин әмәллиригә лайиқ җаза, Қоллириниң қилғанлирини санап.

27:5  Пәрвәрдигар вәйран қилар яманларни, Әслигә кәлтүрмәс қайтидин уларни. Чүнки улар көзгә илмас Худаниң әҗрини, Писәң қилмас Униң яратқанлирини.

27:6  Һәмдусана ейтилсун Пәрвәрдигарға, Қулақ салди У мениң илтиҗайимға.

27:7  Қудритим вә қалқинимдур Пәрвәрдигар, Ярдимигә ериштим ишәнч бағлап Униңға. Шуңа мән шатлинип қәлбимдин, Шүкүр ейтармән Униңға мунаҗитимдә.

27:8  Күч-қудритидур Пәрвәрдигар Өз хәлқиниң, Ниҗатлиқ қорғинидур Өзи таллиған падишаниң.

27:9  Әй Пәрвәрдигар, қутқузғайсән Өз хәлқиңни, Бәрикәтлик қилғайсән Өзәңгә тәвә болғанларни, Чопани болуп баққайсән мәңгү уларни.

Chapter 28

28:1  Әй пәриштиләр, махтаңлар Пәрвәрдигарни, Махтаңлар Униң шан-шәриви вә қудритини.

28:2  Махтаңлар Пәрвәрдигарни мунасип Униң намиға, Сәҗдә қилиңлар парлақ, муқәддәс Пәрвәрдигарға.

28:3  Пәрвәрдигарниң авази аңлинар деңиз-океанларда, Гүлдүрмома гүлдүрлитәр шану-шавкәтлик Худа, Униң авази бепаян сулар үстидә яңритип сада.

28:4  Пәрвәрдигарниң авази қудрәтликтур, Пәрвәрдигарниң авази һәйвәтликтур.

28:5  Җараңлиса Пәрвәрдигарниң авази сунуп кетәр кедир дәрәқлири, Шундақ, Пәрвәрдигарниң авазида парә-парә болуп кетәр Ливан кедирлири.

28:6  Җараңлиса Пәрвәрдигарниң авази мозайдәк сәкрәп кетәр Ливан тағлири, Көндүрүлмигән буқидәк сәкрәп кетәр Сирйон теғи.

28:7  Пәрвәрдигарниң авази чақтурар чақмақларни.

28:8  Пәрвәрдигарниң авази титиритәр чөл-җәзирини, Пәрвәрдигар зил-зилигә салар Кадеш чөллүгини.

28:9  Яңриса Пәрвәрдигарниң авази толғинар емән дәрәқлири, Ялиңачлинар орманлар җараңлиса Пәрвәрдигарниң авази. «Әҗайип улуқтур Худа» дәп вақиришар, Пәрвәрдигарниң ибадәтханисида турғанлар.

28:10  Топан апити болғанда Пәрвәрдигар еди Өз тәхтидә, Падишадур Пәрвәрдигар, У һөкүм сүрәр мәңгүгә.

28:11  Пәрвәрдигар күч-қудрәт берәр Өз хәлқигә, Толтурар уларни теч-аманлиқ бәхтигә.

Chapter 29

29:2  Әй Пәрвәрдигар, улуқлаймән Сени, Өлүм гирдавидин қутқуздуң мени. Мени заңлиқ қилип күлүшкә Қоймидиң дүшмәнлиримни.

29:3  Әй Пәрвәрдигар, әй Илаһим, Налә қилсам Саңа, Шипалиқ бәрдиң маңа.

29:4  Өлүкләр маканидин нери қилдиң җенимни, Гөргә кирип кетиштин сақлидиң мени.

29:5  Әй садақәтмәнләр, һәмдусана ейтиңлар Пәрвәрдигарға, Шүкүр ейтиңлар Униң муқәддәс намиға.

29:6  Өтүп кетәр ғәзиви көзни жумуп ачқичә, Амма Униң шапаити һәмрадур мәңгүгичә. Кечичә давам әтсиму гәр жиға-зерә, Шат-хорамлиқ йетип келәр сәһәрдә.

29:7  Мәғрурлинип дедим мән ронақ тапқан чеғимда: «Тәврәнмәсмән әсла».

29:8  Әй Пәрвәрдигар, көрситип маңа шапаитиңни, Тағдәк бүйүк қилдиң мени. Амма болдум алақзадә, Қачурғиниңда дидариңни.

29:9  Әй Пәрвәрдигар, илтиҗа қилип Саңа, Рәһим тиләп дедимки Егәм Саңа:

29:10  Өмрүм түгәп, кәтсәм өлүкләр маканиға, Немә пайдам тегәр Саңа? Җәсидим җакалап Сениң вападарлиғиңни, Ейталарму мәдһийә Саңа?

29:11  Әй Пәрвәрдигар, Көрсәткин шәпқитиңни қулақ селип аһимға, Әй Пәрвәрдигар, мәдәткар болғин маңа.

29:12  Уссулға айландуруп матимимни, Салдуруп үстүмдин һаза кийимимни, Бағлидиң шатлиқ бәлбағ билән белимни.

29:13  Шуңлашқа вуҗудум сүкүт қилмай оқусун һәмдусана, Әй Пәрвәрдигар, әй Илаһим, шүкүр ейтай мәңгү Саңа.

Chapter 30

30:2  Әй Пәрвәрдигар, тапармән Сәндин пана, Мени һәргиз шәрмәндә қилма, Қутқуз мени, һәққанийсән дайим.

30:3  Қутқуз тездин мени, қулақ селип аһимға, Паналинай мән Сәндә, қорам таш болғин маңа, Қутқузушқа җенимни қорған болуп бәргин маңа.

30:4  Бәрһәқ, қорам тешим, қорғинимдурсән мениң, Йетәклә мени Өзәң, һөрмити үчүн намиңниң.

30:5  Дүшмәнләрниң қапқанлиридин сақлиғайсән, Чүнки Сән мениң башпанайимдурсән.

30:6  Әй Пәрвәрдигар — вападар Худа, Тапшурдум роһумни қолуңға, Тәйярсән Өзәң мени қутқузушқа.

30:7  Өч көримән бутларға чоқунидиғанларни, Бағлиғанмән Пәрвәрдигарға ишәнчимни.

30:8  Мәңгүлүк муһәббитиң шат-хорам қилар мени, Бәрһәқ, көрдүң җапалиримни, Билип йәттиң азаплиримни.

30:9  Мени ташлап бәрмидиң дүшмән қолиға, Орунлаштуруп қойдуң бехәтәр җайға.

30:10  Әй Пәрвәрдигар, қилғайсән маңа рәһим, Чүнки мән азапта қалдим, Дәрт-әләмдин хирәләшти көзлирим, Аҗизлап кәтти һәм роһум, теним.

30:11  Упримақта һәсрәт билән һаятим, Ғәм-қайғуда түгимәктә жиллирим, Мағдирим кәтмәктә гуналирим дәстидин, Бәк қуруп кәтмәктә устихан, иликлирим.

30:12  Қалдим дүшмәнлиримниң һақаритигә, Һәтта хошнилиримниң аһанитигә. Болдум мән тонушлиримға бир вәһимә, Қачар улар кочида мени көрсә.

30:13  Унтулдум мән худди өлгән адәмләрдәк, Ташландим бәәйни сунған сапал қачилардәк.

30:14  Аңлидим маңа қилған төһмәтләрни, Вәһимә орап турар әтрапимни. Мәслиһәтлишәр маңа қарши улар, План түзәр алмақ болуп җенимни.

30:15  Әй Пәрвәрдигар, таянчим пәқәт Сән, Дәймән шуңа: «Сән мениң Худайимсән».

30:16  Һаятим илкиңдидур пәқәт Сениң, Чаңгилидин қутқуз мени дүшмәнлиримниң — Маңа зиянкәшлик қилғучиларниң.

30:17  Чүшәргин қулуңға дидариңниң нурини, Мәңгүлүк муһәббитиңдә қутқузғин мени.

30:18  Әй Пәрвәрдигар, мени һәргиз шәрмәндә қилма, Чүнки мән илтиҗа қилдим Саңа. Яманлар болғай шәрмәндә, Зувани тутулуп барғай гөргә.

30:19  Һәққанийларға тәкәббурлуқ қилип, мазақ қилғучиларниң, Чаплишип қалғай ялған сөзлигән ләвлири уларниң.

30:20  Әй Пәрвәрдигар, Саңа ихлас қилғанларға, Илтипатлириң нәқәдәр молдур уларға. Ата қилисән немәтлириңни Сени пана тартқанларға, Җаһан әһли — хәлқи-аләм алдида.

30:21  Сени пана қилғанларни сақлап һозуруңда, Қоғдайсән инсанларниң сүйиқәстлиридин, Елип уларни Өз панайиңға, Сақлайсән чеқимчиларниң тиллиридин.

30:22  Һәмдусаналар болсун Пәрвәрдигарға, Чүнки У көрсәтти маңа Өзиниң чәксиз меһир-муһәббитини, Шәһәр қоршавда қалғанда.

30:23  Дәккә-дүккидә дегән едим: «Нәзириңдин мәһрум болдум». Лекин Саңа налә қилип жиғлиғинимда, Қулақ салдиң пәриядимға.

30:24  Әй Пәрвәрдигарға вападарлар, сөйүңлар Уни, Пәрвәрдигар қоғдар Өзигә садиқларни, Амма қаттиқ җазалар һакавурларни.

30:25  Әй үмүтини Пәрвәрдигарға бағлиғанлар, Ғәйрәтлик болуңлар, җасарәткә толсун қәлбиңлар.

Chapter 31

31:1  Нәқәдәр бәхитлик инсанлар-һә, Гуналири кәчүрүм қилинғанлар, Бойсунмаслиғи әпу қилинғанлар.

31:2  Нәқәдәр бәхитлик инсанлар-һә, Худа гуналирини кәчүрүм қилғанлар, Көңүллиридә һейлә-микир болмиғанлар.

31:3  Иқрар болмай гуналиримға, Жүрдүм күн бойи аһ уруп, Чириди устиханлирим азапта.

31:4  Әй Пәрвәрдигар, кечә-күндүз җазалишиң еғир кәлди маңа, Иликлирим қуруп кәтти, қуруп кәткән су кәби томузда. Селаһ

31:5  Әнди иқрар қилдим гуналиримни, Тонудум алдиңда әскилигимни. Дегинимдә: «Пәрвәрдигар, иқрармән гунайимға», Халас қилдиң азаптин мени, кәчүрүп гуналиримни. Селаһ

31:6  Шуңа дуа қилсун Саңа, Садақәтмәнләр пурситиниң барида. Деңиз-океан ташқин болуп ташсиму мабада, Шүбһисизки, ташқинлири йетип баралмас уларға.

31:7  Әй Пәрвәрдигар, Сән мениң панагаһимдурсән, Сақлайсән азаптин мени, Яңрар әтрапимда ниҗатлиқ нахшилири. Селаһ

31:8  Әқил-идрәк берип саңа көрситимән йолуңни, Һалиңдин хәвәр елип үгитимән йолумда меңишни.

31:9  Ат яки хечирдәк аңсиз болма, Қамча, җүгән болмиса бойсунмас улар саңа.

31:10  Дәрт-әләмләр келәр яманларниң бешиға, Пәрвәрдигарниң мәңгүлүк муһәббити қучақ ачар Униңға таянғанларға.

31:11  Әй һәққанийлар, Пәрвәрдигардин хурсән болуп шатлиниңлар, Әй қәлби паклар, шатлиқтин алқиш яңритиңлар.

Chapter 32

32:1  Әй һәққанийлар, Пәрвәрдигарни күйләңлар шатлиқта, Уни мәдһийиләш яришар дурус йолда маңғанларға.

32:2  Лира челип миннәтдарлиқ билдүрүңлар Пәрвәрдигарға, Күй челиңлар он тарлиқ чилтарда атап Униңға.

32:3  Йеңи нахша ейтиңлар беғишлап Худаға, Шатлиқ билән яңрисун авазиңлар, Чекиңлар тарини йәткүзүп вайиға.

32:4  Чүнки һәқиқәттур Пәрвәрдигарниң сөзлири, Садақәтликтур Униң барлиқ ишлири.

32:5  У сөйәр һәққанийәт вә адаләтни, Толтурғандур зиминға мәңгүлүк муһәббитини.

32:6  Яралди асман Пәрвәрдигарниң буйруғида, Юлтузлар Униң нәпәс тиниғида.

32:7  Чәк-чегара бәкитти У океанларға, Сақлиғандур У суларни амбарлирида.

32:8  Әймәнсун Пәрвәрдигардин җими мәхлуқатлар, Қорқсун Униңдин дуниядики барлиқ инсанлар.

32:9  Чүнки Худа «бар болсун» десә бар болди, Әмридин йоқ нәрсиләр пәйда болди.

32:10  Бекар қилар Пәрвәрдигар худасизларниң қарарлирини, Йоқ қилар уларниң көңлигә пүккән мәхсәтлирини.

32:11  Амма мәңгүлүктур Пәрвәрдигарниң қарарлири, Әвлаттин-әвлатқичә әмәлгә ашар мәхсәтлири.

32:12  Пәрвәрдигарни Худайимиз дәп тонуғанлар бәхитликтур, Пәрвәрдигар Өзигә тәвә қилип таллиған хәлиқ бәхитликтур.

32:13  Асмандин нәзәр селип Пәрвәрдигар, Җимики инсанларни көрүп турар.

32:14  Тәхтидә олтирип Худа, Нәзәр салар инсанларға.

32:15  Худа яратқач инсанларниң жүригини, Билип турар уларниң җими ишлирини.

32:16  Падиша ғалип болалмас қошуниниң бүйүклиги билән, Палван қутқузалмас өзини күчиниң көплиги билән.

32:17  Ахмақлиқтур қутулимән дейиш мәғлубийәттин ат билән, Қутқузалмас һеч кимни ат қара күчи билән.

32:18  Бәрһәқ, Худаниң нәзири Униңға ихлас қилғанларда, Униң мәңгүлүк муһәббитигә үмүт бағлиғанларда.

32:19  Қутқузиду уларни өлүмдин, Сақлайду ачарчилиқтин.

32:20  Пәрвәрдигарни тәлмүрүп күтимиз, Удур бизниң мәдәткар, қалқинимиз.

32:21  Шатлинар Униңдин қәлбимиз, Чүнки муқәддәс Худаға ишәнч бағлидуқ биз.

32:22  Әй Пәрвәрдигар, үмүтимиз Сәндә, Мәңгүлүк муһәббитиң яр болғай бизгә.

Chapter 33

33:2  Махтаймән һәр дайим Пәрвәрдигарни, Чүшәрмәсмән ағзимдин мәдһийиләшни.

33:3  Чин дилимдин апирин ейтимән Пәрвәрдигарға, Аңлап буни аҗизлар чөмүләр хошаллиққа.

33:4  Мәдһийиләйли бирликтә Пәрвәрдигарниң бүйүклүгини, Улуқлайли һәммимиз Униң намини.

33:5  Иҗавәт қилип Пәрвәрдигар дуайимни, Һәммә вәһимиләрдин халас қилди мени.

33:6  Нурлинар чеһри бақса ким сеғинип Худаға, Йәргә қарап қалмас уларниң йүзлири әсла.

33:7  Пәрвәрдигар аңлап бечариниң налисини, Һәммә азаплардин қутқузди мени.

33:8  Һәр тәрәптин қоғдап Худаниң пәриштиси, Қутқузар ховуптин Пәрвәрдигарға ихласмәнләрни.

33:9  Һис қилғин вә билгин Худаниң меһриванлиғини, Шунчилик бәхитлик болар башпана қилғанлар Уни.

33:10  Пәрвәрдигарға ихлас қилиңлар, әй Униң садақәтмәнлири, Униңға ихлас қилғанларниң кам болмас һеч нәрсиси.

33:11  Уссуз вә ач қелиши мүмкин күчлүк арсланлар, Амма қалмас һеч муһтаҗлиқта Пәрвәрдигарға үмүт бағлиғанлар.

33:12  Келиңлар, әй балилирим, қулақ селиңлар сөзүмгә, Пәрвәрдигарға ихлас қилишни үгитәй силәргә.

33:13  Кимки халиса һаяттин зоқлинишни, Бәхитлик яшап, узун өмүр көрүшни,

33:14  Тартсун тилини яман сөздин, Чиқмисун ялған сөзләр ләвлиридин.

33:15  Яманлиқтин баш тартип, қилсун яхшилиқ, Издисун теч-аманлиқ.

33:16  Пәрвәрдигар нәзәр салар һәққанийларға, Җавап берәр уларниң илтиҗалириға.

33:17  Йүз өрәр Пәрвәрдигар яманлардин, Йоқ қилар намлирини йәр йүзидин.

33:18  Қулақ салар Пәрвәрдигар налә қилса һәққанийлар, Уларни барлиқ азаплардин қутулдурар.

33:19  Мискинләргә йеқиндур Пәрвәрдигар, Роһи азап чәккәнләрни қутқузар.

33:20  Көп болар һәққаний адәм дуч кәлгән қийинчилиқлар, Амма улардин халас қилар Пәрвәрдигар.

33:21  Аман сақлар Худа униң барлиқ сүйәклирини, Һәтта сунуқ қилмас бир тал устихинини.

33:22  Өлүм елип келәр өзлиригә яманларниң қилмишлири, Җазалинар өч көргәнләр һәққанийларни.

33:23  Қутқузар садақәтмәнлириниң һаятини Пәрвәрдигар, Кимки Уни пана қилса җазадин хали болар.

Chapter 34

34:1  Әй Пәрвәрдигар, қарши чиққин маңа қарши чиққанларға, Уруш қилғин маңа қарши уруш қилғанларға.

34:2  Қалқанлириңни елип қолуңға, Ярдәм қилғин келип йенимға.

34:3  Ай палта вә нәйзәң билән тосавалғин мени қоғлап кәлгәнләрни, «Мән сениң Қутқазғучиң» дәп маңа, илһамландур роһумни.

34:4  Җенимни алмақ болғанлар, Шәрмәндә болғай, рәсва болуп. Маңа сүйиқәст қиливатқанлар, Янсун кәйнигә, қара йүз болуп.

34:5  Пәрвәрдигарниң пәриштиси уларни жирақ қоғлавәткәй, Улар гоя шамалда учқан самандәк тозуп кәткәй.

34:6  Қоғлавәткәй уларни Пәрвәрдигарниң пәриштиси, Қараңғу һәм тейилғақ болғай уларниң маңған йоллири.

34:7  Улар маңа қапқан қуруп сәвәпсизла, Алмақ болди җенимни колап ора.

34:8  Туюқсиз бала кәлгәй уларниң башлириға, Йөгишип қалсун өзлири қурған ториға, Һалак болсун чүшүп өзлири колиған ориға.

34:9  Шатлинармән шунда мән Пәрвәрдигардин, Болармән хошал маңа бәргән ниҗатлиғидин.

34:10  Дәймән чин қәлбимдин: «Әй Пәрвәрдигар, тәң келәр кимму Саңа? Аҗизларни күчлүкләрдин қутқузғучи пәқәт Сәнла, Езилгән, муһтаҗларни залимлардин қоғдайдиған йәнә Сәнла».

34:11  Оттуриға чиқип нийити яман гувачилар, Хәвирим йоқ ишларни сорап сорақ қилар.

34:12  Яхшилиғимға яманлиқ қайтуруп улар, Ич-ичимдин мени азапта қалдурар.

34:13  Мата кийдим қайғуруп, улар кесәл болғанда, Кәмтар болуп роза туттум, улар үчүн қилдим дуа, Җавапсиз қалди лекин дуалирим һәр заман.

34:14  Қайғурдум қериндишим яки достум үчүн азапланғандәк, Мәйүсләндим худди аниси үчүн матәм тутқан адәмдәк.

34:15  Путлишип кетиведим хошал болуп олашти әтрапимға, Җәм болушти һәм маңа қарши чиқишқа. Натонуш пәс адәмләрму қошулуп уларға, Мазақ қилип, тохтимай зәрбә бәрди маңа.

34:16  Номуссизларчә мәсқирә қилишип мени, Хирис қилишип ғучурлатти чишлирини.

34:17  Әй Пәрвәрдигар, қарап турарсән қачанғичә? Қутқуз мени явузларниң зәрбисидин, Әзиз җенимни қанхор ширниң еғизидин.

34:18  Тәшәккүр ейтимән Саңа җамаәт алдида, Мәдһийиләймән Сени садақәтмәнләр арисида.

34:19  Заңлиқ қилип күлмисун маңа сәвәпсизла дүшмән болғанлар, Көзлирини алайтмисун маңа сәвәпсиз өч болуп қалғанлар.

34:20  Шүбһисизки, елип қоймас улар инақлиқни еғизлириға, Бәлки түзәр шум планлар теч-хатирҗәм яшайдиғанларға.

34:21  Вақиришар улар маңа чоң ечип еғизлирини: «Вай, көрдуқ өз көзүмиз билән қилмишлириңни».

34:22  Әй Егәм, көрдүң уларни, сүкүт қилмиғин, Әй Пәрвәрдигар, мәндин жирақлашмиғин.

34:23  Өтүнәй, чиқарғин маңа адил һөкүмүңни, Әй Худа, әй Егәм, қоллиғайсән давайимни.

34:24  Әй Пәрвәрдигар, Илаһим, адалитиңдә ақлиғин мени, Мәсқирә қилип күлүшкә йол қоймиғин дүшмәнлиримни.

34:25  Йол қоймиғин, «арзуюмиз әмәлгә ашти» дейишкә уларни, Йол қоймиғин «Биз ахир жутувалдуқ уни» дәп махтинишқа уларни.

34:26  Азавимдин хошал болғанлар, Ғәпләт бесип шәрмәндә болғай. Мәндин өзини үстүн тутқанлар, Рәсва болуп номуста қалғай.

34:27  Гунасизлиғимдин хуш болидиғанлар, Чуқан салсун чөмүп шатлиққа. «Қулиниң аманлиғидин сөйүнгән Пәрвәрдигар Улуқтур» десун улар һәр чағда.

34:28  Баян әйләр тилим адалитиңни, Күн бойи мәдһийиләймән Сени.

Chapter 35

35:2  Бир чүшәнчә аян болди қәлбимгә, Яманларниң бойсунмаслиғи һәққидә. Худадин қорқуш йоқтур уларниң нәзиридә.

35:3  Өзлирини чоң тутар улар мәғрурлуқта, Тонумас гуналирини һәтта, Нәпрәтләнмәс улардин әсла.

35:4  Һейлә-микир зәһәр чиқар еғизлиридин, Баш тартиду ақиланә, яхши ишлардин.

35:5  Яман план түзүшәр ятқандиму кечилири, Атқандур гуна йолиға өзлирини, Һечқачан рәт қилмас яманлиқни.

35:6  Әй Пәрвәрдигар, муһәббитиң асман кәби бүйүклүктә, Вападарлиғиң асман-пәләк чәксизлигидә.

35:7  Әй Пәрвәрдигар, Һәққанийлиғиң охшар бүйүк тағларға, Һөкүмлириң деңиз-океан чоңқурлуғиға, Ғәмхорлуқ қилисән инсан һәм һайванға.

35:8  Бебаһадур мәңгүлүк муһәббитиң, әй Худа, Пана тапар инсанлар қанатлириң сайисида.

35:9  Қанаәтлинәр улар өйүңдики мол немәтләрдин, Һөзүр алар Сениң һөзүрлүк дәриялириңдин.

35:10  Чүнки Өзәң һаятлиқ булиғисән, Көримиз һәқиқәтни нуруң билән.

35:11  Айрилмиғай мәңгүлүк муһәббитиң Сени тонуғанлардин, Айрилмиғай адалитиң қәлби паклардин.

35:12  Дәссимисун мени тәкәббурлар, Қоғлимисун мени яманлар.

35:13  Қара мана, ғулап чүшти яманлиқ қилғучилар, Жиқитилди, әнди туралмас улар.

Chapter 36

36:1  Яманлардин көңлүңни беарам қилма, Яманларға ичиңдин һәсәт қилма.

36:2  Чөптәк қуруп кетәр улар шунчә тезла, Мамкаптәк тозуп кетәр бир дәмдила.

36:3  Яхшилиқ қил, ишәнч бағла Пәрвәрдигарға, Теч-аман яшайсән Худа бәргән зиминда.

36:4  Шатлиғим дәп билсәң әгәр Пәрвәрдигарни, У әмәлгә ашурар қәлбиңдики арзуларни.

36:5  Аманәт қил ишлириңни Пәрвәрдигарға, У йетәкчи болар саңа, ишән Униңға.

36:6  Таң сәһәрдәк йорутар У һәққанийлиғиңни, Чүштики қуяш кәби чақнитар гунасизлиғиңни.

36:7  Сәвир билән сүкүт қилип күткин Пәрвәрдигарни, Беарам болмиғин ронақ тапқан яманлардин, Һарам плани әмәлгә ашқанлардин.

36:8  Янғин аччиғиңдин, басқин ғәзивиңни, Беарам болма, беарамлиқ елип келәр пәқәт яманлиқни.

36:9  Зиминидин қоғлап чиқирилиду яманлиқ қилғучилар, Амма зиминға егә болиду үмүтини Пәрвәрдигарға бағлиғанлар.

36:10  Пат йеқинда түгәйду яманларниң күнлири, Йоқилар маканлиридин, издәпму тапалмайсән уларни.

36:11  Лекин кәмтарлиқ билән Худаға тайинидиғанлар, Зиминға егә болуп, мол бәрикәттин һөзүрлинәр.

36:12  Яманлар қәст қилиду һәққанийларға, Чишлирини ғучурлитиду, өч болуп уларға.

36:13  Амма Егимиз мәсқирә қилар яманларни, Чүнки У биләр уларниң җазалинидиғанлиғини.

36:14  Жиқитиш үчүн бечарә, муһтаҗларни, Яманлар тартти оқ-ясиниң тасмисини. Қириш үчүн дурус йолда маңғанларни, Ғиливидин суғарди қиличини.

36:15  Ахири уларниң сундурулуп оқ-ялири, Өз жүрәклиригә санчилиду қиличлири.

36:16  Қолидики аз дунияму һәққаний адәмләрниң, Әвзәлдур нурғун байлиқлиридин яманларниң.

36:17  Сундурулиду яманларниң биләклири, Пәрвәрдигар йөләп турар һәққанийларни.

36:18  Пәрвәрдигар көңүл бөләр пак инсанларға, Берилгән зимини мәңгү қалар уларға.

36:19  Йәргә қарап қалмас улар еғир күнләрдә, Тоқ жүриду ачарчилиқта.

36:20  Бирақ һалак болар яманлар, Пәрвәрдигарниң дүшмәнлири явайи гүлдәк тозуп түгәр, Ис-түтәктәк ғайип болуп, йоқап кетәр.

36:21  Қәриз елип қайтурмайду яманлар, Һәққанийлар шәпқәт билән сахавәт қилар.

36:22  Зиминға егә болар Пәрвәрдигарниң бәрикитигә еришкәнләр, Зиминидин қоғлап чиқирилар Униң ләнитигә учриғанлар.

36:23  Хурсән болса бир адәмдин Пәрвәрдигар, У униң қәдәмлирини мәзмут қилар.

36:24  Йөләп турғачқа уни Пәрвәрдигар, Путлашсиму жиқилмай мәзмут турар.

36:25  Яш едим мән, қеридим әнди, Көрмидим һеч Худаниң һәққаний адәмни ташлавәткәнлигини, Униң пәрзәнтлириниң нан тилигәнлигини.

36:26  Шәпқәтлик болуп у адәм өтнә берәр, Пәрзәнтлириму бәрикәт елип келәр.

36:27  Яхшилиқ қилғин, ташла яманлиқни, Макан қилисән мәңгүгә Худа бәргән зиминни.

36:28  Чүнки Пәрвәрдигар сөйәр адаләтни, Ташлимас Өзиниң садақәтмән хәлқини. Та әбәт қоғдайду, сақлайду уларни, Бирақ қурутиду яманларниң нәслини.

36:29  Һәққанийлар егә болар зиминға, Макан тутуп мәңгү яшар униңда.

36:30  Һәққанийларниң сөзлири дана болур, Уларниң һәммиси адил болур.

36:31  Қәлбидин орун алғач Худаниң тәлимлири, Шуңа хата бесилмас қәдәмлири.

36:32  Яманлар пайлап жүрәр һәққанийларни, Издәп жүрәр уларни өлтүрүшниң пәйтини.

36:33  Пәрвәрдигар қалдурмас уларни яманларниң қолиға, Һәм қарши һөкүмму чиқарғузмайду уларға.

36:34  Тәлмүрүп күткин Пәрвәрдигарни. Чиң тутқин Униң йолини, Егә қилар зиминға сени. Көрисән яманларниң зиминдин қоғлап чиқирилишини.

36:35  Көргәнмән яман, зораванниң ронақ тапқинини, Чоңқур йилтиз тартқан бүк-барақсан дәрәқтәк болғинини.

36:36  Амма өтүп кәтти у, йоқ болди қара, Уни издисәмму тапалмаймән қайта.

36:37  Пак адәмләргә бақ, күзәт дурусларни, Течлиқни сөйгәнләрниң болиду истиқбали.

36:38  Бирақ бойсунмиғанлар қирилип түгәр, Яманларниң нәсли қуруп кетәр.

36:39  Пәрвәрдигар ниҗатлиқ берәр һәққанийларға, Башпана болар еғир күнләрдә уларға.

36:40  Қутқузар уларни ярдәм қилип Пәрвәрдигар, Яманлардин қутулдуруп аман сақлар, Чүнки улар Пәрвәрдигардин пана тапар.

Chapter 37

37:2  Әй Пәрвәрдигар, Мени қәһриң билән әйиплимә, Маңа ғәзивиңдә тәрбийә бәрмә.

37:3  Кирди тенимгә оқлириң, Басти мени қоллириң.

37:4  Ғәзивиңдин жүрәк-бағрим яра болди, Гунайимдин теним мениң парә болди.

37:5  Ғәриқ болдум гуналирим кәлкүнигә, Салмиғидин гунайимниң паттим йәргә.

37:6  Жириңлап сесип кәтти җараһитим, Сәвәп болди буниңға наданлиғим.

37:7  Бәллирим пүкүлди қәддим мүкчийип, Күн бойи жүримән қайғуға петип.

37:8  Ағримақта көйүп пүтүн бәдиним, Тенимдә қалмиди һечбир сақ йерим.

37:9  Тумшуғумға келип қалди җеним мениң, Һәсрәттин пәрият қилар қәлбим мениң.

37:10  Әй Рәббим, арзулирим аяндур Саңа, Аһ урушум йошурун әмәстур Саңа.

37:11  Жүригим җиғилдап һали кәтти, Һәтта көзлиримниң нури кәтти.

37:12  Яр-бурадәр, туққанлирим кесилим сәвәвидин, Жирақ қачти өзлирини елип мәндин.

37:13  Қапқан қурар җенимға қәст қилмақчи болғанлар, Улар маңа зиянкәшлик қилмақ үчүн мәслиһәт қурар. Һейлә-микир сүйиқәст ойлар күн бойи улар.

37:14  Һечнемини аңлимаймән паң адәмдәк, Һечбиригә сөз қилмаймән кекәчләрдәк.

37:15  Шундақ қулиғи паң адәмдәкмән, Җавап беришкә тили йоқ кекәчтәкмән.

37:16  Әй Пәрвәрдигар, үмүтүмни бағлидим Саңа, Әй Егәм, Илаһим, җавап берисән маңа.

37:17  Тиләймән, үстүмдин күлмисун бирәвләр, Тейилғинимда һакавурлуқ қилғанлар.

37:18  Жиқилай дәп қалдим, әй Худа, Азап һәмрадур дайим маңа.

37:19  Иқрар қилип гунайимға, Пушайман қилдим хаталиғимға.

37:20  Дүшмәнлирим сәгәк һәм күчлүктур, Сәвәпсизла маңа өчләр шунчә көптур.

37:21  Яхшилиғимға яманлиқ қайтурғанлар, Тоғра йолда маңдиң дәп қарши чиқар.

37:22  Әй Пәрвәрдигар, өтүнәй мени ташлима, Әй Илаһим, мени ташлап кәтмә жираққа.

37:23  Әй Егәм, Ниҗаткарим, Қилғин маңа тездин ярдәм.

Chapter 38

38:2  Өз-өзәмгә дедим мән мундақ: «Қалмаслиғим үчүн болуп гунакар, тартай тилимни, Яманларниң алдида тикип қояй еғизимни».

38:3  Гәрчә керәк болсиму сөзлишим, Сүкүт қилип, зуван сүрмидим, Амма мениң ешивәрди азавим.

38:4  Зәрдап болуп қайниди бағрим, Ойлиғанчә көйди жүригим. Ахир болмай мундақ дедим:

38:5  «Әй Пәрвәрдигар, чүшинәй һаятниң қисқилиғини, Күнлиримниң санақлиқ қалғанлиғини. Билип қалай өмүрниң өткүнчи екәнлигини».

38:6  Билимән, қилғансән өмрүмни нәччә ғеричла, Узун әмәстур һаят йолум Сениң алдиңда, Бирла тиниқтур инсанларниң өмри пәқәтла. Селаһ

38:7  Сайидәк йоқилиду инсанларниң әҗирлири, Бекардур уларниң алдирап-тенәшлири. Байлиқ жиғар, лекин билмәс улар Байлиқлириниң кимләргә қалидиғанлиғини.

38:8  Әй Пәрвәрдигар, немини күтәй әнди? Үмүтүм пәқәт Сәндила қалди.

38:9  Халас қилғин гуналиримдин мени, Һамақәтләрниң мәсқирисигә қойма мени.

38:10  Сүкүт қилип ачмаймән ағзимни, Чүнки адилдур җазалишиң мени.

38:11  Тохтатқайсән әнди җазалишиңни, Көтирәлмәс теним қолуңниң зәрбисини.

38:12  Гуналирини әйипләп, җазалиғанда Сән инсанни, Күйә чүшкәндәк йоқ қилисән қәдирлигәнлирини. Бир тиниқтур халас инсанниң өмри. Селаһ

38:13  Әй Пәрвәрдигар, қулақ салғин дуайимға, Көңүл қойғин мениң налә-пәриядимға, Сүкүт қилип турмиғин көз яшлиримға, Чүнки бир мусапирмән Сениң алдиңда, Ата-бовилиримдәк ғерипмән бу паний дунияда.

38:14  Ғәзәп билән қаримиғин маңа, Өлүмдин бурун чөмүләй шатлиққа.

Chapter 39

39:1  Сәвир-тақәт қилип күттүм Пәрвәрдигарни, Қулақ селип аңлиди У пәриядимни.

39:2  Сәвир-тақәт қилип күттүм Пәрвәрдигарни, Қулақ селип аңлиди У пәриядимни.

39:3  Тартивалди У мени һалакәт гирдавидин, Чиқиривалди чоңқур патқақ-сазлиқтин. Қорам таш үстигә турғузуп путлиримни, Мустәһкәм қилди мениң қәдәмлиримни.

39:4  Пәрвәрдигар ата қилди маңа йеңи бир күйни, Егимизни мәдһийиләйдиған мунаҗәтни. Нурғун адәм көрүп Униң қудритини, Пәрвәрдигарға ишәнч бағлап һөрмәтләр Уни.

39:5  Бәхитликтур ишәнч бағлиғанлар Пәрвәрдигарға, Чоқунмиғанлар сахта илаһларға, Жүрмигәнләр бутпәрәсләр арисида.

39:6  Әй Егимиз, Пәрвәрдигар, шунчә көптур мөҗүзилириң, Биз үчүн қилған чоң илтипат вә планлириң. Сансиздур баян қилсам әҗир вә әмгәклириң, Йоқтур Сениң һечбир тәңдишиң.

39:7  Халимайсән қурванлиқ яки һәдийәләрни, Халимайсән нә көйдүрмә, нә гуна қурванлиғини. Аңлисун дәп буни ачтиң қулақлиримни.

39:8  Шуңа дедим: «Мән кәлдим мана, Йезилғандур мән һәққидә Муқәддәс Язмиларда.

39:9  Әй Илаһим, ирадәңни әмәлгә ашуруш хошаллиғимдур, Тәлимлириң қәлбимгә чиң йезилғандур».

39:10  Зор җамаәт арисида җакалидим адалитиңни, Әй Пәрвәрдигар, билисән, жумувалмаймән ағзимни.

39:11  Йошуруп жүрмидим қәлбимдә адалитиңни, Баян әйлидим вападарлиғиң һәм ниҗатлиғиңни. Йошурун тутмидим бүйүк җамаәттин, Мәңгүлүк муһәббитиң вә һәқиқитиңни.

39:12  Әй Пәрвәрдигар, айимиғин мәндин шәпқитиңни, Мәңгүлүк муһәббитиң, һәқиқитиң сақлиғай мени.

39:13  Чирмавалди һәдди-һесапсиз қийинчилиқлар мени, Кор болдум, гуналирим тосавалғач көз нурумни. Бешимдики чечимдин көп болғачқа гуналирим, Рәт қилди җисмимдин җасаритимни.

39:14  Әй Пәрвәрдигар, қутқуз мени йәткүзүп илтипатиңни, Әй Пәрвәрдигар, тездин маңа бәргин ярдимиңни.

39:15  Җенимни алмақчи болғанлар, Шәрмәндә болсун йүзи төкүлүп. Җапайимдин хошал болғанлар, Чекинсун рәсва болуп.

39:16  Мийиғида күлгәнләр қилип мени мәсқирә, Әндишә ичидә болсун шәрмәндә.

39:17  Саңа тәлпүнгүчи барлиқ кишиләр, Сәндин хошал болуп шатлансун. Ниҗатлиғиңни сөйгәнләр һәр дайим: «Пәрвәрдигар улуқтур» десун!

39:18  Бир бечарә һаҗәтмән өзәм, Бирақ мени яд етәр Егәм. Мәдәткаримсән һәм Ниҗаткарим, Кечикмигин, әй Илаһим.

Chapter 40

40:2  Бәхитликтур ғерипларниң һалидин хәвәр алғучи, Бешиға күн чүшкәндә Пәрвәрдигар қутқузар уни.

40:3  Һаятини сақлайду, қоғдап уни Пәрвәрдигар, Худа ата қилған зиминда яшайду у бәхтияр, Дүшмәнлириниң мәйлигә ташлимас уни зинһар.

40:4  Кесәл болуп, орун тутуп йетип қалғинида, Пәрвәрдигар йөләк болуп, қувәт берәр униңға, Шипалиқ берәр кесәл болған чағлирида.

40:5  Илтиҗа қилдим Худаға: Әй Пәрвәрдигар, шәпқәт қилип маңа, Сақайтқин мени, Гуна қилип, қарши чиққан болсамму Саңа.

40:6  Рәһимсиз дүшмәнлирим қарғар мени: «Тезирәк өлүп у, өчсун нами».

40:7  Улардин бирәрси келип йенимға, Ялған сөзләрни ейтар маңа. Көңлидә топлап мән һәққидә ғевәтни, Йенимдин чиқипла яйиду уларни халайиққа.

40:8  Мән һәққидә пичирлишар маңа өчләр, Зиянкәшлик қәстидә мундақ дейишәр:

40:9  «Яман кесәл чаплишипту униңға, Ятқан орнидин туралмас у әнди әсла».

40:10  Һәтта өзәм ишәнгән қәдинас достумму Сетивәтти мени аш-тузумни йәп турупму.

40:11  Әй Пәрвәрдигар, қилип маңа шәпқитиңни, Турғузғайсән орнумдин мени, Шунда улардин алалаймән өчүмни.

40:12  Ғалибә қилғузмидиң үстүмдин дүшмәнлиримни, Билдим шуниңдин, мәндин хуш екәнлигиңни.

40:13  Пак болғиним үчүн йөләк болисән маңа, Мәңгү турғузисән мени һозуруңда.

40:14  Мәдһийиләр болғай Пәрвәрдигарға, Исраилларни таллиған Худаға, Мәңгүдин-мәңгүгә! Амин, амин!

Chapter 41

41:2  Чаңқиған кейик тәшна болғандәк еқинларға, Тәшна болдум Саңа, әй Худа!

41:3  Интизармән Саңа — һаятлиқ булиғи болған бирдин-бир Худа, Қачанму көрәрмән Сениң йүзүңни, кирип һозуруңға?

41:4  Көз яшлирим мән үчүн кечә-күндүз болди ғиза, «Қени Худайиң» дейишәр дүшмәнлирим дайим маңа.

41:5  Көңлүм бузулиду өткән күнләрни әслигинимдә: Бараттим җамаәт билән һейт өткүзүшкә, Кишиләрни башлаттим Пәрвәрдигарниң өйигә, Мәдһийә ейтип чуқан салаттуқ хошал болуп шу дәмдә.

41:6  Әй қәлбим, немишкә шунчә чүшкүнсән? Әй көңлүм, немишкә арам тапмайсән? Үмүт күт Худадин, мәдһийиләймән йәнила Уни, Худайим сақлиғучидур шәрмәндә болуштин йүзүмни.

41:7  Әй Илаһим, ғәм басти көңлүмни, Шуңа әсләймән Сени, Иордан зиминида, Хәрмон вә Мизар тағлирида.

41:8  Гүлдүрләп еқип чүшкән шақиратмилириңдәк, Тохтимай кәлмәктә бешимға азаплириң, Бесип өтмәктә мана үстүмдин долқунлириң, өркәшлириң.

41:9  Күндүзи көрситәр Пәрвәрдигар мәңгүлүк муһәббитини, Кечиси ата қилар У маңа мән ейтидиған нахшамни, Һаятимниң Егиси Худаға беғишлиған мунаҗәтлиримни.

41:10  Ейтармән қорам тешим Худаға: Унтуп қалдиң нечүн мени? Нечүн матәм тутуп жүримән, Дүшмәнлиримниң зулуми астида?

41:11  Өтти җенимдин дүшмәнлиримниң мәсқирилири, Дайим маңа: «Қени Худайиң» дейишлири.

41:12  Әй қәлбим, немишкә шунчә чүшкүнсән?! Әй көңлүм, немишкә арам тапмайсән?! Үмүт күт Худадин, мәдһийиләймән йәнила Уни, Худайим сақлиғучидур шәрмәндә болуштин йүзүмни.

Chapter 42

42:1  Әй Худа, «гунасиз» дәп ақлиғин мени, Қоллиғин садақәтсиз хәлиққә қарши давайимни, Адаләтсиз, һелигәрләрдин қутқуз мени.

42:2  Башпанайим туруп, әй Худа, Рәт қилисән мени немишкә? Нечүн матәм тутуп жүримән, Дүшмәнлиримниң зулуми астида?

42:3  Чачқин нуруңни, көрсәт һәқиқитиңни, Йетәклисун улар мени муқәддәс теғиңға, Елип барсун учришиш җайимизға.

42:4  Қурванлиқ супаңға баримән шунда, Бирдин-бир шатлиғим болған Худа алдиға. Челип лира һәмдусана ейтимән Саңа, Мениң Илаһим болған, әй Худа.

42:5  Әй қәлбим, немишкә шунчә чүшкүнсән?! Әй көңлүм, немишкә арам тапмайсән?! Үмүт күт Худадин, мәдһийиләймән йәнила Уни, Худайим сақлиғучидур шәрмәндә болуштин йүзүмни.

Chapter 43

43:2  Әй Худа, қедимки заманда әҗдатлиримизниң арисида, Сән көрсәткән мөҗүзилик ишлириңни Аңлиған едуқ биз өз қулиғимизда, Ата-бовилиримиз ейтип бәргән еди буни.

43:3  Өз қолуң билән зиминидин қоғлаветип ят хәлиқләрни, Уларниң жутиға орунлаштурған едиң ата-бовилиримизни. Қаттиқ азаплап ят хәлиқләрни, Ронақ тапқуздуң әҗдатлиримизни.

43:4  Алған әмәс улар зиминини қиличи билән, Ғалибигә еришкини йоқ өз билиги билән. Бәлки уларниң ғалип келиши Сән Худадин, Оң қолуң, қудритиң, чеһриңниң нуридин, Чүнки сөйүндүң Сән улардин.

43:5  Әй Худа, мениң Падишайимсән, Яқуп нәслигә ғалибә ата қилғучисән.

43:6  Ярдимиңдә қоғлаветимиз дүшмәнлиримизни, Қудритиң билән чәйливетимиз бизгә қаршиларни.

43:7  Ишәнчим йоқтур өз оқ-яримға, Қиличим ериштүрәлмәс мени утуққа.

43:8  Ғалибә қилғуздуң дүшмәнлиримиз үстидин бизни, Шәрмәндә қилдиң биздин нәпрәтләнгәнләрни.

43:9  Һәр дайим пәхирлинип махтаймиз Сени, Әй Худа, әбәдий мәдһийиләймиз намиңни. Селаһ

43:10  Бирақ Сән һазир бизни рәт қилип, қалдурдуң аһанәткә, Чиқмайсән һәтта қошунлиримиз билән биргә җәңгә.

43:11  Мәғлуп қилдиң бизни дүшмәнлиримиз алдида, Биздин нәпрәтләнгәнләр булиди бизни шу һалда.

43:12  Бизни қой кәби тутуп бәрдиң боғузлашқа уларға, Чечивәттиң бизни һәм ят хәлиқләр арисиға.

43:13  Әрзән саттиң қул қилип Өз хәлқиңни, Қәдир-қиммитимиз саман болди сетип бизни.

43:14  Қалдурдуң бизни ят әлләрниң һақаритигә, Әтрапимиздикиләрниң нәприти вә мәсқирисигә.

43:15  Ят әлләр арисида мазаққа қалдурдуң бизни, Мәсқирә қилиду улар чайқишип башлирини.

43:16  Номусқа қалғанлиғим турар көз алдимда, Шәрмәндичилик бардур мениң бойнумда. Чүнки дүшмәнләр вә қарши турғучиларниң Тил-аһанәтлири дайим йетәр қулиғимға.

43:17  Номусқа қалғанлиғим турар көз алдимда, Шәрмәндичилик бардур мениң бойнумда. Чүнки дүшмәнләр вә қарши турғучиларниң Тил-аһанәтлири дайим йетәр қулиғимға.

43:18  Бешимизға чүшти буларниң һәммиси, Унтумиған болсақму гәрчә Сени, Яки бузмиған болсақму келишимиңни.

43:19  Сән ғалибә ата қилмай әздиң бизни, Харабидә ярдәмчисиз қалдурдуң хәлқиңни. Гәрчә қайтмиған болсиму Сәндин көңлүмиз, Чәтнимигән болсиму йолуңдин қәдәмлиримиз.

43:20  Сән ғалибә ата қилмай әздиң бизни, Харабидә ярдәмчисиз қалдурдуң хәлқиңни. Гәрчә қайтмиған болсиму Сәндин көңлүмиз, Чәтнимигән болсиму йолуңдин қәдәмлиримиз.

43:21  Әгәр биз Егимизниң намини унтуған болсақ, Қол көтирип ят илаһқа дуа қилған болсақ,

43:22  Егимиз Пәрвәрдигар байқимай қалармиди? У биләр инсан қәлбидики барлиқ сирларни.

43:23  Саңа болған садақитимиздин күн бойи қирилмақтимиз, Союлидиған қойларниң қатарида болмақтимиз.

43:24  Ойғанғин, әй Пәрвәрдигар, ухлап ятисән немишкә? Ташлавәтмигин бизни мәңгүгә кәлгин йенимизға!

43:25  Немишкә йошурисән Өзәңни, Немишкә көрмәйсән езилиш, азаплиримизни?

43:26  Саман болди ар-номусимиз, Миләнди чаң-топиға тенимиз.

43:27  Кәлгин Худа, бәргин бизгә ярдимиңни, Мәңгүлүк муһәббитиңдә азат қилғин бизни.

Chapter 44

44:2  Гөзәл бир иш һаяҗанға салғач мениң қәлбимни, Оқумақтимән падишаға атап язған шеиримни, Тилим сөзгә маһирдур гоя бир шаир кәби.

44:3  Әң келишкән адәмсән инсанлар арисида, Ләвлириңдин төкүләр шәпқәтлик сөзләр, Мәңгүлүк бәхит ата қилғандур Худа саңа.

44:4  Әй баһадир падиша, асқин йениңға қиличиңни, Аян қилғин шәвкитиң вә һәйвитиңни.

44:5  Ғалибә қилғин һәйвәт билән ат үстидә, Қоғдиғин кәмтарлиқ, һәқиқәт вә адаләтни, Интайин зор ишларни қил қудритиңдә.

44:6  Өткүр оқлириң санчилар жүригигә дүшмәнлириңниң, Дүшмәнлириң жиқилар астиға аяқлириңниң.

44:7  Әй Худа, Сениң тәхтиң мәңгүлүктур, Сәлтәнәт һасаң адаләт һасисидур.

44:8  Өч көрисән наһәқчиликни, сөйисән һәққанийәтни, Шуңа сени таллиған Худа яғдурди саңа шатлиғини. Һәмралириңдин бәкирәк шатландурди сени.

44:9  Һиди келәр кийимлириңдин мурмәккиниң, Шундақла муәттәр вә дарчинниң. Пил чишида безәлгән сарайлардики тарлиқ сазларниң садаси, Йеқимлиқ аңлинип хурсән қилар сени.

44:10  Шаһ қизлири бардур иззәтлигәнлириңниң арисида, Офир алтунида безәлгән мәликәң турар оң йениңда.

44:11  Тиңшиғин, әй қиз, қулақ салғин сөзүмгә, Унтуғин хәлқиңни, атаңниң өйи болмисун есиңдә.

44:12  Падиша мәптундур гөзәл турқуңға, Ғоҗайиниңдур у, бойсунғин униңға.

44:13  Тир хәлқи елип келәр саңа һәдийәләр, Илтипат халар сәндин у пулдарлар.

44:14  Нәқәдәр ялтирайду мәликә һоҗрисида, Кәштиләнгәндур кийимлири зәр алтунда.

44:15  Падиша алдиға кәлтүриләр у кәштилик кийимлиридә, Алдиға елип келинәр кенизәклириму униң билән биргә.

44:16  Башлап келиниду һәммиси хошал һалда, Киришиду улар падиша сарийиға.

44:17  Изини басар оғуллириң ата-бовилириңниң, Шаһзадилири қилисән уларни пүткүл җаһанниң.

44:18  Әвлаттин-әвлатқичә әстә сақлатқузимән намиңни, Әбәдил-әбәт махтишар хәлиқләр сени.

Chapter 45

45:2  Күч-қудрәт, башпана болғучимиз Рәббимиздур, Азапта қалсақ әгәр һәр заман ярдәмдидур.

45:3  Астин-үстүн болуп кәтсиму зимин мабада, Тағлар ғулап чүшсиму деңизларниң астиға. Долқунлинип деңизлар, өркәш ясап ташсиму, Ташқинидин деңизниң, тағлар тәврәп кәтсиму, Биздә қорқунуш йоқтур әсла. Селаһ

45:4  Астин-үстүн болуп кәтсиму зимин мабада, Тағлар ғулап чүшсиму деңизларниң астиға. Долқунлинип деңизлар, өркәш ясап ташсиму, Ташқинидин деңизниң, тағлар тәврәп кәтсиму, Биздә қорқунуш йоқтур әсла. Селаһ

45:5  Бардур еқинлири шатлиқ елип келидиған бир дәрия, Худаниң шәһири — улуқ Худаниң муқәддәс маканиға.

45:6  Шу шәһәрдә болғач Худа, тәврәнмәс у макан әсла, Таң етиши билән тәң ярдәмгә келәр Худа.

45:7  Гумран болди шаһлиқлар, Қорқуп кетип хәлиқләр. Җараңлиса Рәббимизниң авази Йәр-зимин ерип кетәр.

45:8  Қудрәтлик Сәрдар Пәрвәрдигар биз билән биргидур, Яқуп етиқат қилған Худа қорғинимиздур. Селаһ

45:9  Көрүңлар Пәрвәрдигарниң қудритини, Зиминда көрсәткән вәйранчилиқлирини.

45:10  Тохтатқучидур У һәммә урушларни, Сундуруп оқ-я нәйзиләрни. Көйдүрүп җәң һарвулирини.

45:11  Дәйду У: «Тохтитиңлар урушуңларни, Билип қоюңлар Мениң Худалиғимни! Улуқлинимән пүтүн аләмдә, Барчә хәлиқләр улуқлар Мени».

45:12  Қудрәтлик Сәрдар Пәрвәрдигар биз билән биргидур, Яқуп етиқат қилған Худа қорғинимиздур. Селаһ

Chapter 46

46:2  Әй барчә хәлиқләр, челип чаваклар, Худаға атап яңритиңлар алқишлар.

46:3  Чүнки бүйүк Пәрвәрдигар һәйвәтликтур, У җаһанға һөкүмдар улуқ Падишадур.

46:4  Баш әгдүрүп бәрди У бизгә дүшминимизни, Айиғимиз астиға жиқилдурди ят хәлиқләрни.

46:5  Несивә қилип бизгә таллап бәрди бу йәрни, Өзи сөйгән Яқупниң пәхри болған зиминни. Селаһ

46:6  Һөкүм сүрмәк болуп Худа тәхткә чиқти чуқан ара, Чиқти Пәрвәрдигар бурға садасида Өз орниға.

46:7  Күйләңлар Пәрвәрдигарни яңритип нәғмә-нава, Күйләңлар Падишайимизни яңритип саз билән нахша.

46:8  Чүнки пүткүл җаһанға Падишадур Пәрвәрдигар, Мунаҗәтләр ейтип Уни күйләңлар.

46:9  Һөкүм сүрмәктә Худа барчә хәлиқ үстидә, Олтирип У Өзиниң муқәддәс тәхтидә.

46:10  Жиғилип җаһандики әлләрниң һөкүмдарлири, Қошулиду Ибраһим етиқат қилған Худаниң хәлқигә, Бәрһәқ, Худаға тәвәдур пүткүл җаһанниң падишалири, Әң алий һөкүмрандур Пәрвәрдигар, җаһан әһли улуқлар Уни.

Chapter 47

47:2  Улуқтур Пәрвәрдигар! Униң муқәддәс теғида, Худайимизниң шәһиридә, Лайиқтур У көптин-көп мәдһийилинишкә.

47:3  Бүйүк вә көркәм Сион теғи, Шатлиғидур пүткүл җаһанниң. Һәйвәтликтур Зафон теғиниң чоққилиридәк, Турар У шәһиридә улуқ падишаниң.

47:4  Худа туруп сепиллирида Йерусалимниң, Қоғдиғучилиғини намайән қилар Өзиниң.

47:5  Бир йәргә жиғип қошунлирини падишалар, Маңған еди җәң қилмақ болуп улар.

47:6  Лекин улар көрүпла шәһәрни болди алақзадә, Арқисиға дәрһал қечишти чүшүп вәһимигә.

47:7  Титирәк бесип уларниң һәммисини, Қийналди толғақ йегән аял кәби.

47:8  Әй Худа, чиқирип шәриқ шамилиңни, Вәйран қилдиң «Таршишниң кемилирини».

47:9  Қудрәтлик Сәрдар Пәрвәрдигарниң шәһири — Худайимизниң шәһиридә, Көргинимиз болди худди аңлиғинимиздәкла. Худа мустәһкәм қилар бу шәһәрни мәңгүгә. Селаһ

47:10  Әй Худа, муқәддәс ибадәтханаң ичидә, Чоңқур ойландуқ мәңгүлүк муһәббитиң һәққидә.

47:11  Саңа беғишланған мәдһийиләр, әй Худа, Худди намиңдәкла таралди кәң җаһанға.

47:12  Һәққаний һөкүмлириңдин, Хуш болсун Сион теғи, Шатлансун Йәһудийә шәһәрлири.

47:13  Әй Худаниң хәлиқлири, Зиярәт қилиңлар Йерусалимни. Айлинип көрүп уни, Санап чиқиңлар мунарилирини.

47:14  Күзитип чиқиңлар сепиллирини, Көздин кәчүрүңлар қорғанлирини, Баян қилиш үчүн кейинки әвлатларға уларни.

47:15  Бәрһәқ, Худа бизниң Худайимиздур әбәткә, У бизни йетәкләр мәңгүгә.

Chapter 48

48:2  Әй җаһан әһли, қулақ селиңлар, Әй хәлиқләр, яхши аңлаңлар.

48:3  Есилзадә яки аддий адәм болсун, Бай вә намрат һәммиси қулақ салсун.

48:4  Баян әйләй һекмәткә толған сөзләрни, Чүшәндүрәй қәлбимдики чоңқур ойларни.

48:5  Диққитимни берип мән һекмәтлик сөзләргә, Лира челип чүшәнчә берәй униң сирлиқ мәналириға.

48:6  Мән немишкә қорқуп жүрәй хәтәр кәлсә бешимға, Дүшмәнлиримниң явузлуқлири әтрапимни қаплап турса?

48:7  Мал-мүлкигә ишинәр улар, Байлиғиниң көплүгидин махтинар.

48:8  Қериндиши үчүн һечким Худаға төләм төләлмәс, Қериндиши үчүн төләм төләш мүмкин әмәс, Баһасиздур инсан һаяти, сетип алғили болмас. Қутқузалмас һечким өлүмдин қериндишини, Мәңгү яшап гөр азавини көрмәслигини.

48:9  Қериндиши үчүн һечким Худаға төләм төләлмәс, Қериндиши үчүн төләм төләш мүмкин әмәс, Баһасиздур инсан һаяти, сетип алғили болмас. Қутқузалмас һечким өлүмдин қериндишини, Мәңгү яшап гөр азавини көрмәслигини.

48:10  Қериндиши үчүн һечким Худаға төләм төләлмәс, Қериндиши үчүн төләм төләш мүмкин әмәс, Баһасиздур инсан һаяти, сетип алғили болмас. Қутқузалмас һечким өлүмдин қериндишини, Мәңгү яшап гөр азавини көрмәслигини.

48:11  Билимиз данишмәнләрниң өлүм шәрбити ичидиғанлиғини, Надан вә ахмақларниңму охшашла өлидиғанлиғини. Улар һаман қалдуруп кетәр башқиларға мал-мүлкини.

48:12  Гәр нам қилип бәрсиму исимлирини йәрлиригә, Уларниң қәбирлири өйлири болуп қалар мәңгүгә. Туралғусидур шу қәбирләр дәвирдин-дәвиргичә.

48:13  Байлиғи болсиму мәңгү яшавәрмәс инсан, Һайванға охшаш бир күни өлүп түгәйду һаман.

48:14  Мошундақ болар ақивити өзигә ишәнгән ахмақларниң, Уларға әгишип сөзлиригә қайил болғанларниң. Селаһ

48:15  Падичи болуп өлүм уларға, Һайдар уларни қой кәби өлүкләр маканиға. Җәсәтлири чирип кетәр гөр ичидә, Һашамәтлик өйлириму қалар жирақта. Һәққанийлар ғалибә күни кәлгәндә Һөкүм сүрәр уларниң үстидә.

48:16  Лекин Худа Өз йениға тартар мени, Гөр азавидин халас қилип җенимни. Селаһ

48:17  Беарам болма бирәрси бейип кәтсә, Аилисиниң мал вә мүлки көпәйсә.

48:18  Һечнемисини елип кетәлмәс у өлгәндә, Биллә болмас мал вә мүлки қәбридә.

48:19  Бәхитлик һис қилсиму у өзини һаят чеғида, Кишиләр махтисиму у ронақ тапқинида,

48:20  Кетәр у йәнила ата-бовилириниң йениға, Чиқалмас мәңгү улар йоруқлуққа.

48:21  Чүшәнмәс байлиғи бар инсанлар буни, Һайванға охшаш өлидиғанлиғини бир күни.

Chapter 49

49:1  Қадир Худа — Пәрвәрдигар чақириқ қилди җаһан әһлигә, Шәриқтин-ғәрипкичә болған пүткүл йәр йүзидикиләргә.

49:2  Худаниң парлақ нури чақниди Сиондин, Гөзәлликниң камалити болған әшу макандин.

49:3  Рәббимиз сүкүт қилип турмас һәргиз, кәлмәктә У, Алдида от ялқуни ялмап келәр, Әтрапида боран-чапқун һувлап келәр.

49:4  У чақирип асман билән зиминни гувалиққа, Дәйду мундақ, Өз хәлқини тартиш үчүн сораққа:

49:5  «Һозурумға жиғиңлар Маңа садиқ хәлқимни, Қурванлиқ қилип Мән билән келишим түзгәнләрни».

49:6  Асманда намайән болар Худаниң һәққанийлиғи, Бәрһәқ, аләмниң сорақчисидур Худа Өзи. Селаһ

49:7  «Мән Худадурмән, силәрни яратқан Худа, Әй хәлқим, қулақ селиңлар Маңа, Әй исраил, шикайитим бар саңа.

49:8  Қурванлиғиң үчүн әйиплимәймән сени, Әйиплимәймән дайим атиған көйдүрмә қурванлиғиңни.

49:9  Лазим әмәстур Маңа еғилиңдики буқилириң, Яки қораңдики өшкилириң.

49:10  Чүнки Мениңкидур орманлардики барлиқ һайванлар, Миңлиған яйлақлардики мал-варанлар.

49:11  Маңа тәвәдур тағлардики учар қанатлар, Даладики җими җаниварлар.

49:12  Соримасмән сәндин қосиғим ачса мабада, Чүнки бу дуния, униңдики бар нәрсиләр тәвәдур Маңа.

49:13  Әҗәва, Мән йәрмәнму буқа гөшини, Ичәрмәнму өшкә қенини?

49:14  Қурванлиқ сүпитидә шүкүрләрни ейт Маңа, Вапа қил бәргән вәдәңгә Мән улуқ Худаға.

49:15  Чақир Мени һәр вақит күн чүшсә бешиңға, Қутқузимән сени, улуқлайсән Мени шунда».

49:16  Амма Худа дәйдуки яманларға: «Немә һәққиң бар җакалашқа қаидә-низамлиримни? Немә һәққиң бар тилға елишқа келишимимни?

49:17  Өч көридиған турсаң тәлимлиримни, Рәт қилидиған турсаң сөзлиримни.

49:18  Достлишисән оғри билән, Арилишисән зинахор билән.

49:19  Яман сөзләрдин тартмайсән тилиңни, Тилиң тоқуп чиқар ялғанчилиқларни.

49:20  Олтиривелип қара чаплайсән туққиниңға, Төһмәт қилисән бир қосақ қериндишиңға.

49:21  Сүкүт қилдим қилғиниңда бу ишларни, Өзәңгә охшаш дәп ойлидиң шуңа Мени. Бирақ Мән әйипләймән чоқум сени, Алдиңға қойимән қилмишлириңни.

49:22  Әй Мени унтуғанлар, яхши ойлаңлар қилмишиңларни, Болмиса бит-чит қиливетимән һәммиңларни. У чағда һечким қутқузалмас силәрни.

49:23  Қурванлиқ сүпитидә Маңа шүкүр ейтқанлар Мени улуқлар, Шундақ қилип, ниҗатлиғимға еришмәк үчүн йол һазирлар».

Chapter 50

50:2  Падиша Давут Батшәба дегән аял билән бир орунда ятқандин кейин, Давутниң алдиға Натан пәйғәмбәр келип Худаниң сөзини йәткүзгән еди. Шуниң билән падиша Давут бу мунаҗәтни язған.

50:3  Рәһимиңни илтипат әйлигәйсән, әй Худа, Чүнки мәңгүлүк муһәббәт бар Сәндә. Кәчүргәйсән мениң қилған гунайимни, Чәксиз рәһимдиллик хислитиңдә.

50:4  Паклиғайсән әйивимдин Егәм мени, Жуюп пакиз мениң барлиқ гунайимни.

50:5  Бәрһәқ, мениң иқрарим бар қилмишимға, Гуналирим турар дайим көз алдимда.

50:6  Гуна қилдим алди билән Сениң алдиңда, Нәзириңдә яман ишлар егисимән, әй Худа. Адаләтниң Егисисән пәқәт Өзәң, Һәқтурсән маңа һөкүм чиқармаққа.

50:7  Гунакармән шүбһисизки туғулғинимдила, Һәтта анамниң қарнида пәйда болғинимдила.

50:8  Сән халайсән қәлбимниң паклиғини, Салғин жүригимниң чоңқур қатлимиға даналиғиңни.

50:9  Тазила мени лепәкгүлдә паклинай, Жуйғин мени қардин аққа айлинай.

50:10  Кәчүргиниңни аңлап, шат-хорам болай, Сән йәнчигән устиханлирим һәм шатланғай.

50:11  Нәзириңдин нери қилип гуналиримни, Өчүрүвәткин Саңа қилған бойсунмаслиғимни.

50:12  Бир пак жүрәк ата қилғин маңа Рәббим, Ихласмән қәлбни қайта қилип тәғдим.

50:13  Қоғлимиғин һозуруңдин һәргиз мени, Тартивалма мәндин Муқәддәс Роһуңни.

50:14  Һис қилдурғайсән яңливаштин ниҗатлиқниң шатлиғини, Ата қилғайсән маңа бир бойсунуш қәлбни.

50:15  Шундила мән азғунларға үгитәй чин йолуңни, Гунакарлар товва қилип, макан қилсун йениңни.

50:16  Еһ Худа, Ниҗаткарим Худа! Қан төкүш җинайитидин қутқузғин мени, Шунда шатлинип, күйләй ниҗатлиғиңни.

50:17  Әй Егәм, сөзләт мениң тилимни, Ейтсун ағзим Саңа болған мәдһийәмни.

50:18  Халимайсән қурванлиқ қилишни, болмиса қилар едим уни, Көйдүрмә қурванлиқ қилсамму хурсән қилмас көңлүңни.

50:19  Худани хурсән қилидиған қурванлиқ — дәл қәлбниң пушаймини, Әй Худа, рәт қилмайсән пушайман қилип товва қилған көңүлни.

50:20  Шапаитиң билән яшнатқайсән Сион шәһирини, Яңливаштин қурғайсән Йерусалимниң сепиллирини.

50:21  Мәмнун болисән бәкитилгән қурванлиқлардин шундила, Қобул қилисән көйдүрмә вә пүтүн қурванлиқларни, Хәлиқ қурванлиқ қилар топақларни қурванлиқ супаңда.

Chapter 51

51:3  Нечүн махтинисән яманлиғиңдин, әй ночи? Мәңгүлүктур Худаниң маңа болған муһәббити.

51:4  Тилиң иштик, охшар өткүр устириға, У халар вәйран қилишни, маһирдур ялғанчилиққа.

51:5  Әвзәл көрисән яхшилиқтин яманлиқни, Һәқ сөзләштин ялғанчилиқни. Селаһ

51:6  Амрақсән адәмни түгәштүридиған ялған сөзләргә, Шуниң үчүн Худа сени йоқитиду мәңгүгә. Тутувелип У сени тартип чиқар өйүңдин, Йилтизиңни жулуп ташлар бу паний аләмдин. Селаһ

51:7  Амрақсән адәмни түгәштүридиған ялған сөзләргә, Шуниң үчүн Худа сени йоқитиду мәңгүгә. Тутувелип У сени тартип чиқар өйүңдин, Йилтизиңни жулуп ташлар бу паний аләмдин. Селаһ

51:8  Буни көрүп һәққанийлар аң-таң қалар, У ночини мундақ дәп заңлиқ қилар:

51:9  «Қараңлар, бу Худаға таянмиған күчлүк адәм еди, У пәқәт өз байлиғиға таянған еди, Башқиларни вәйран қилиш төләмигә күчләнгән еди».

51:10  Мән худди барақсан өскән зәйтун дәриғимән, Худаниң өйидә мустәһкәм гүллинип өсимән, Униң меһир-муһәббитигә мәңгү ишинимән.

51:11  Шапаәтлик болғач Худа, үмүт бағлаймән Саңа, Садақәтмән хәлқиң арисида Мәңгү шүкүр ейтимән қилған яхши ишлириңға.

Chapter 52

52:2  Ахмақлар өз көңлидә «Худа йоқ» дәр, Әслидә улар яман, бузуқлардур. Улардин бирму тоғра йолда маңғучи йоқтур.

52:3  Инсанға нәзәр салар Пәрвәрдигар асмандин, Бармиду дәп, Маңа тәлпүнгән бирәр әқиллик улардин.

52:4  Амма улар бузулған болуп яман, азғучи, Һәтта уларниң бириму әмәс тоғра йолда маңғучи.

52:5  Билмәсму, әҗәва, Худаниң барлиғини яманлар! Улар булап хәлқимни, нандәк езип йәп-жутар, Әсла дуа-тилавәт қилмас Худаға улар.

52:6  Басар уларни шунчә күчлүк вәһимә, Һәтта һечбир қорқунуч йоқ йәрдә. Чүнки, әй Исраил, йәнчиветәр Худа Сени қоршавға алғанларниң устиханлирини. Сән дәрвәқә уятта қалдурисән уларни, Чүнки Худа рәт қилғандур яманлиқ қилғучиларни.

52:7  Еһ, Сиондин чиқип кәлсә еди ниҗатлиқ исраилларға! Яқуп әвлатлири шатлинар, исраиллар чөмәр хошаллиққа, Худа қуллуқтики хәлқини азатлиққа чиқарғанда.

Chapter 53

53:3  Әй Худа, қутқузғин Өзәң мени, Қудритиңдә қоғдиғин мени.

53:4  Әй Худа, аңлиғин дуалиримни, Тиңшиғин мунаҗәт-налилиримни.

53:5  Зораван дүшмәнләр қарши чиқмақта маңа, Улар қәст қилмақчи әзиз җенимға. Етивар бәрмәс улар әсла Худаға.

53:6  Ишәнчим камилки мәдәткар Худа, Егимиз яр-йөләк болиду маңа.

53:7  Бәргәй У яманға яманчә җаза, Һалак қилип дүшмәнни вападар Худа.

53:8  Әй Пәрвәрдигар, сунай Саңа халис қурванлиғимни, Болғачқа Сән шапаәтлик, мәдһийиләймән намиңни.

53:9  Шундақ Худа, барлиқ азаплардин халас қилдиң мени, Өз көзүм билән көрдүм дүшмәнлиримниң мәғлубийитини.

Chapter 54

54:2  Қулақ салғин дуайимға, әй Худа, Бепәрва болмиғин илтиҗайимға.

54:3  Җавап бәргин нәзәр селип бу һалимға, Жүримән қахшап, ғәмкинмән дайим.

54:4  Салди дүшмәнләр қорқунуч маңа, Яманлар салмақта җәвир-җапа. Шикайәт қилар улар маңа, Ғәзивидин бала яғар бешимға.

54:5  Жүригим сиқилар қорқунуч ичидә, Вуҗудум бесилар өлүм тәшвишидә.

54:6  Әнсизлик чирмап алди җисмимни, Вәһимә, титирәкләр қаплимақта мени.

54:7  Болса еди қанитим кәптәрләр кәби, Пәрваз қилип тапар едим арамгаһни.

54:8  Дәрһәқиқәт қечип берип жирақларға, Қонар едим чөл-җәзирә, баяванға. Селаһ

54:9  У йәрләрдин бир пана җай тапар едим, Боран-чапқун, қуюнлардин қутулар едим.

54:10  Әй Егәм, қаймуқтуруп явлиримни, Бөлүвәткин бирқанчигә тиллирини. Чүнки көрдүммән шәһиримиздә Зораванниң һәрикити вә җедилини.

54:11  Қаравуллуқ қилар улар кечә-күндүз, Айлинип жүрүп шәһәр сепилини. Һалбуки, қаплиған шәһәрни җинайәт вә шумлуқ, Өз илкигә алған зулум, һейлә вә бузуқчилиқ.

54:12  Қаравуллуқ қилар улар кечә-күндүз, Айлинип жүрүп шәһәр сепилини. Һалбуки, қаплиған шәһәрни җинайәт вә шумлуқ, Өз илкигә алған зулум, һейлә вә бузуқчилиқ.

54:13  Дүшмәнлирим әмәс маңа һақарәт қилғанлар, Болмиса сәвир-тақәт қилар едим. Өчмәнлирим әмәс мени камситқанлар, Болмиса улардин өзәмни қачурар едим.

54:14  Амма буни қилғучи дәл сән — мениң йеқиним, Җанҗигәр достум вә яхши һәмрайим.

54:15  Биз сирдаш достлар едуқ, Муқәддәс ибадәтхана һойлисида Җамаәт арисида биллә жүргән едуқ.

54:16  Өлүм дүшмәнлиримни қойниға алсун туюқсизла, Тирик кәтсун улар өлүкләр маканиға, Чүнки яманлиқ макан қурар уларниң диллирида.

54:17  Илтиҗа қилармән ялвуруп Худаға, Пәрвәрдигарим ниҗатлиқ берәр маңа.

54:18  Пәрият қилсам төкүп дәрдимни, Худа аңлар авазимни, Әтигән, чүш вә ахшими.

54:19  Гәрчә шунчә көп болсиму, Қарши чиққанлар маңа. У қутқузар җәңләрдә мени, Зиян йәткүзмәй җенимға.

54:20  Әзәлдин һөкүм сүрүп кәлгүчи, Аңлап мениң дуалиримни, Селаһ Мәғлуп қилар дүшмәнлиримни. Чүнки улар янмас йолидин, Қорқмас һәм Худайимдин.

54:21  У һәмрайим мушт көтәрди, Өзини дост билгәнләргә. Хилаплиқ қилди у һәм Достиға бәргән вәдисигә.

54:22  Сериқ майдин силиқтур ағзи, Бирақ шумлуққа толғандур дили. Шекәр-шәрбәттәк сөзләр тили, Лекин иштик қиличтәк хәтәрликтур ейтқанлири.

54:23  Пәрвәрдигарға тапшур ғәм-қайғуңни, У қоллап-қувәтләр сени. Пәрвәрдигар жиқитмас һәргиз, Тоғра йолда маңған адәмни.

54:24  Еһ Худа, Сән ташлайсән һалакәт һаңлириға дүшмәнлиримни, Қанхор, һелигәрләр яшалмас өмриниң йеримини, Амма мән йоқатмасмән Саңа болған ишәнчимни.

Chapter 55

55:2  Шәпқәт қилғин маңа, әй Худа. Кишиләр қилип мени дәпсәндә, Күн бойи қийнап, бәкла әзмәктә.

55:3  Дүшмәнлирим зиянкәшлик қилишқа урунмақта. Тәкәббурлишип уларниң нурғунлири, Маңа қарши җедәл чиқармақта.

55:4  Ишәнч қилдим Саңа Худа қорққан чеғимда, Вәдилириң болғач мениң жүригимниң чоңқур қетида. Ишәнчим болғач Худа Саңа әзәлдинла, Қорқмидим, немиму қилалар дәп инсан маңа.

55:5  Ишәнч қилдим Саңа Худа қорққан чеғимда, Вәдилириң болғач мениң жүригимниң чоңқур қетида. Ишәнчим болғач Худа Саңа әзәлдинла, Қорқмидим, немиму қилалар дәп инсан маңа.

55:6  Бурмилар улар мениң сөзлиримни дайима, Хияллири уларниң зиянкәшлик қилиштур маңа.

55:7  Улар маңа йошурун һалда һуҗумға чиқмақта, Чүшүп мениң изимға һаятимға қәст қилмақта.

55:8  Җазасиз қаларму улар гунайи турупму шунчә! Әй Худа, уларни гумран қилғайсән ғәзивиңдә.

55:9  Хатириләп қойғансән бу сәрсанчилиқлиримни, Тулумға қачилап қойғансән көз яшлиримни, Йезип қойғансән дәптириңгә буларни.

55:10  Дүшмәнлирим чекинәр илтиҗа қилсам Саңа, Шүбһисизки, мән тәрәптидурсән, әй Худа.

55:11  Улуқлармән Худани вә Униң маңа бәргән вәдилирини, Улуқлармән Егәмни вә Униң маңа ейтқан сөзлирини.

55:12  Ишәнчим болғач Худа Саңа әзәлдинла, Қорқмидим, немиму қилалар дәп инсан маңа.

55:13  Турмисам болмас вәдилиримдә, әй Худа, Сунимән шуңа шүкүр қурванлиқлиримни Саңа.

55:14  Чүнки мени қутқузуп қалдиң өлүмдин, Сақлидиң һәм путлиримни путлишип кетиштин. Мәхситиң мени аман жүрсун дәп алдиңда, Маңсун дәп һәм һаятлиқ нуруңда.

Chapter 56

56:2  Шәпқәт көрсәткин, әй Худа, Шәпқәт көрсәткин маңа. Чүнки мән пана тапармән Сәндә, Қанатлириңниң астида Таки хәвәр өтүп кәткичә.

56:3  Налә қилармән Худаға — улуқ болғучиға, Мән һәққидики ирадисини иҗра қилғучиға.

56:4  У асмандин әвәтәр ниҗатлиғини, Шәрмәндә қилар мени харлиғанларни, Селаһ Көрситәр маңа муһәббити вә садақитини.

56:5  Мән ятармән арисида ширларниң, Адәм гөши йәйдиған ач көзләрниң. Тиллири худди өткүр қилич болса, Нәйзә вә оқлар кәби чишлири уларниң.

56:6  Әй Худа, улуқлуғуң көрситилгәй асман-пәләктә, Шан-шәривиң намайән болғай пүткүл йәр йүзидә.

56:7  Қапқан қурар йоллиримға дүшмәнлирим, Әләмләрдин езилди бу жүрәклирим. Улар ора коливеди йоллиримға, Өзлири чүшти қазған орилириға. Селаһ

56:8  Ишәнчим камил Худа, ишәнчим камил Саңа, Шуңа мәдһийә оқуп ейтимән Саңа нахша.

56:9  Ойған, әй роһум! Сайра лира, чилтарим! Ойғитайли таңни нәғмә-саз билән, Ойғитайли таңни мәдһийә билән.

56:10  Һәмдусана ейтимән Саңа, әй Егәм Худа, Сени күйләймән барчә әл, хәлқи-аләм ара.

56:11  Чүнки мәңгүлүк муһәббитиң асман кәби бепаян, Садақитиң шунчә молдур булутларға тақашқан.

56:12  Әй Худа, улуқлуғуң көрситилгәй асман-пәләктә, Шан-шәривиң намайән болғай пүткүл йәр йүзидә.

Chapter 57

57:2  Чиқирамсиләр һәқ қарар һөкүмдарлар расттинла? Адилмиду хәлиқниң үстидики һөкүмүңла?

57:3  Яқ, көңлүңларда яманлиқ ойлап қарар чиқирисиләр, Йәр йүзидә өзәңлар зораванлиқ қилисиләр.

57:4  Яманлар адашқандур балиятқудин чиққандила, Ялғанчилар йолдин азар анисидин туғулупла.

57:5  Зәһәрликтур улар зәһәрлик илан кәби, Җаһиллиғи уларниң нәй авазини аңлимайдиған кобра бәәйни, Илан ойнатқучиниң муңлуқ күйини аңлимас улар қәтъий.

57:6  Зәһәрликтур улар зәһәрлик илан кәби, Җаһиллиғи уларниң нәй авазини аңлимайдиған кобра бәәйни, Илан ойнатқучиниң муңлуқ күйини аңлимас улар қәтъий.

57:7  Әй Худа, уруп сундурувәткин уларниң чишлирини, Әй Егәм, жулувәткин у ширларниң тоңкай чишлирини.

57:8  Улар худди еқип кәткән сулар кәби йоқалсун, Оқ-ялирини бәтлисә, оқи шу ан сунуп кәтсун.

57:9  Аримиздин йоқалсун улар худди қолүлиләр маңғансири ерип йоқалғандәк, Күн көрмисун улар аялниң бойидин чүшүп кәткән бовақтәк.

57:10  Тикән йеқилип очақта қазан сәзгичә иссиғини, Әй Худа, йоқутувәткин уларни — яш-қериларниң һәммисини,

57:11  Яманларни җазалиса Худайим һәққанийлар хуш болар, Яманларниң қенида путлирини жуйиду улар.

57:12  Шуңа дәрки инсанлар: «Һәққанийлар мукапат алур, Шүбһисизки, йәр йүзидә сорақ қилғучи Худа бардур».

Chapter 58

58:2  Қутқуз Егәм, мени дүшмәнлиримдин, Қоғда мени маңа қарши турғанлардин.

58:3  Қутқузғайсән яманларниң қолидин, Азат қилғин қанхорларниң қойнидин.

58:4  Җенимни алмақ үчүн улар пайлап жүрмәктә, Нә җинайәт, нә гуналар болсун мениңдә. Вәһшийләр бирлишип маңа сүйиқәст қилмақта, Һеч яманлиқ қилмисамму уларға. Улар тәйяр болмақта маңа һуҗум қилишқа, Кәлгин маңа ярдәм беришкә, Нәзәр селип мениң ушбу һалимға.

58:5  Җенимни алмақ үчүн улар пайлап жүрмәктә, Нә җинайәт, нә гуналар болсун мениңдә. Вәһшийләр бирлишип маңа сүйиқәст қилмақта, Һеч яманлиқ қилмисамму уларға. Улар тәйяр болмақта маңа һуҗум қилишқа, Кәлгин маңа ярдәм беришкә, Нәзәр селип мениң ушбу һалимға.

58:6  Әй Пәрвәрдигар — қудрәтлик Сәрдар Худа, Әй исраилларни таллиған Худа, Кәлгин барлиқ худасизларни җазалашқа, Шәпқәт қилмиғин яман сатқунларға. Селаһ

58:7  Һәр ахшими келәр улар, Лалма ишттәк шәһәрдә һавушуп жүрәр,

58:8  Тохтимастин еғизлиридин яманлиқ чиқар, Тиллири уларниң хәнҗәргә охшар, Ичидә «қилғанлиримизни кимму биләр» дәп ойлар.

58:9  Лекин Худа Сән улар үстидин күлисән, Барлиқ Худасиз әлләрни мазақ қилисән.

58:10  Саңа тәлмүримән, әй күч-қудритим Худа, Чүнки башпанайимдурсән маңа дайим.

58:11  Вападар Пәрвәрдигар маңа келип ярдәм берәр, Дүшмәнлиримниң мәғлубийитини көрситәр.

58:12  Әй қалқинимиз болған Егәм, Һалак қилма уларни, Унтумисун хәлқим уларниң һалини, Қудритиң билән сәрсан қилғин уларни, Йәргә қаратқин уларниң йүзлирини.

58:13  Еғизлири толғандур яманлиққа, Зәһәр тамар тиллиридин уларниң, Яман сөз вә ялғанчилиқлири, Тумшуғидин илгәй тәкәббурлуғиниң.

58:14  Ғәзивиңдә йоқ қил уларни, Қирип ташла қалдурмай бирини. Аян болсун пүтүн дунияға, Яқуп әвлатлириға Худаниң һөкүмран екәнлиги. Селаһ

58:15  Һәр ахшими келәр улар, Лалма ишттәк шәһәрдә һавушуп жүрәр.

58:16  Озуқ издәп һәрянға қатирар, Тапалмиса әгәр ач қелип һувлар.

58:17  Һалбуки, мән күйләймән қудритиңни, Һәр сәһәрдә мәңгүлүк муһәббитиңни. Чүнки Сән мениң қорғинимсән, Еғир күнләрдә панагаһимсән.

58:18  Әй маңа күч-қувәт болған Егәм, Бардур Саңа мениң мәдһийәм. Сән мениң мустәһкәм қорғинимдурсән, Маңа муһәббәт көрсәткүчи Худадурсән.

Chapter 59

59:3  Әй Худа, йәр билән йәксән қилдиң рәт қилип бизни, Ғәзәпләндиң, әнди қайтур йениңға һәммимизни.

59:4  Сән тәвритип ечивәттиң йәр-зиминни, Мана силкинмәктә йәр, оңша уни.

59:5  Әй Худа, азап салдиң Өз хәлқиңгә, Җаза шаривини ичкүздиң бизгә.

59:6  Амма тиклидиң бәлгү туғи Саңа ихласи барларға, Паналанғай дәп яв оқ-ялиридин қечип униңға. Селаһ

59:7  Оң қолуңда қутқуз бизни қилип бизгә иҗавәт, Өзәң сөйгән бәндилириң тапсун шунда ниҗат.

59:8  Худа шундақ дәйду Өз муқәддәслиги билән: «Шатлиқта хәлқимгә бөлүп беримән Шәкәм диярини, Тәхсим қилип беримән Суккот вадисини.

59:9  Гилъад райони мәнсүптур Маңа, Манассәму һәм тәәллуқ Маңа. Әфрайим — бешимдики дубулғамдур, Йәһуда Мениң сәлтәнәт һасамдур.

59:10  Пут жуюдиған қачидур Моаб Маңа, Чоруғумни ташлаймән Идомға. Чуқан салимән, Филистийә үстидин ғалибә қилғинимға».

59:11  Ким мени Идомға ғалибә билән башлап кирәр, Ким мени у мустәһкәм шәһәргә башлап барар?

59:12  Әй Худа, биздин ваз кәчтиңму? Биз билән биргә болмидиң җәңдиму.

59:13  Дүшмәнгә қарши бизгә бол ярдәмдә, Бекардур ғалибә қазиниш инсанниң ярдимидә.

59:14  Худаниң қудрити билән күрәш қилимиз батурларчә, Егәм Өзи мәғлуп қилар дүшминимиз түгигичә.

Chapter 60

60:2  Әй Худа, аңлиғайсән пәриядимни, Қобул қилғин Саңа қилған дуайимни.

60:3  Чүшкүнлүк басқанда қәлбимни илтиҗа қилимән жирақтин Саңа, Йетәклигин мени паналинидиған егиз қорам ташқа.

60:4  Шүбһисизки, Сән мениң башпанайим, Дүшминимдин қоғдайдиған мустәһкәм қорғиним.

60:5  Чедириңни мәңгүлүк макан қилай, Қанатлириңниң сайисида пана тапай. Селаһ

60:6  Әй Худа, аңлап Сән қәсәмлиримни, Бәрдиң маңа Саңа ихлас қилғанларға атиған бәхитни.

60:7  Узартип падишаниң өмрини, Әвлаттин-әвлатқичә давам әткин тәхтини.

60:8  Әй Худа, у мәңгү һөкүм сүрсун көз алдиңда, Қоғдиғай уни муһәббитиң вә садақитиң дайим.

60:9  Нәғмә-нава қилай мәңгү атап Сениң намиңға, Саңа бәргән қәсәмлиримни һәр күни қилип ада.

Chapter 61

61:2  Арам тапар җеним пәқәт Худадин, Ниҗатлиқму маңа пәқәт келәр Униңдин.

61:3  Қорам тешим, Ниҗаткарим пәқәт Худадур, Тәврәнмәсмән чүнки У қорғинимдур.

61:4  Әй яманлар, қачанғичә маңа һуҗум қилисиләр? Қачанғичә һәммиңлар мени өлтүрмәкчи болисиләр? Худди жиқитқандәк қийсийип қалған там, лиңшип қалған қашани, Силәрниң қәстиңлар һәйвәтлик орнумдин жиқитиштур мени. Шунчә амрақ силәр ялғанчилиққа, Бәхит тилигиниңлар билән еғизиңларда, Қарғайсиләр ичиңларда. Селаһ

61:5  Әй яманлар, қачанғичә маңа һуҗум қилисиләр? Қачанғичә һәммиңлар мени өлтүрмәкчи болисиләр? Худди жиқитқандәк қийсийип қалған там, лиңшип қалған қашани, Силәрниң қәстиңлар һәйвәтлик орнумдин жиқитиштур мени. Шунчә амрақ силәр ялғанчилиққа, Бәхит тилигиниңлар билән еғизиңларда, Қарғайсиләр ичиңларда. Селаһ

61:6  Пәқәт Худадинла арам тап, әй җеним, Чүнки Униңдидур мениң барлиқ үмүтүм.

61:7  Қорам тешим, Ниҗаткарим пәқәт Худадур, Тәврәнмәсмән, чүнки У қорғинимдур.

61:8  Ниҗатлиғим, шан-шөһритим Худадин келур, Худа мениң башпанайим, қорам тешимдур.

61:9  Әй халайиқ, һәр дайим ишиниңлар Худаға, Изһар әйләп көңүл вә дәрдиңларни Униңға. Чүнки Пәрвәрдигар бизгә болиду бир панагаһ. Селаһ

61:10  Инсан пәқәт бирла тиниқтур, Шөһритиму униң қуруқтур. Көтирилип кетәр селинса таразиға улар, Чүнки улар бир тиниқтинму йениктур.

61:11  Таянма зомигәрликкә, Үмүт бағлима булаңчилиққа. Әгәрдә байлиғиң көпәйсә, Көңүл бәрмә униңға.

61:12  Худа Сән дедиң: «Күч-қудрәт мәнсүптур Маңа». Тәкитлидиң: «Мәңгүлүк муһәббәт тәвәдур Маңа». Бәрһәқ, Сән қайтурисән һәрбир инсанға, Қилған әмәллиригә яриша.

61:13  Худа Сән дедиң: «Күч-қудрәт мәнсүптур Маңа». Тәкитлидиң: «Мәңгүлүк муһәббәт тәвәдур Маңа». Бәрһәқ, Сән қайтурисән һәрбир инсанға, Қилған әмәллиригә яриша.

Chapter 62

62:2  Пәрвәрдигарим етиқат қилимән Саңа, Издәймән Сени интизар болуп, әй Худа. Суға тәшна болған қурғақ, қақас йәр кәби, Тәшна болдум Өзәңгә, вуҗудум интилар Саңа.

62:3  Муқәддәс җайда туруп нәзәр салсам, Күч-қудрәт, шан-шәривиңни көрүвалсам.

62:4  Һаяттинму қиммәттур мәңгүлүк муһәббитиң, Шуңа Сени мәдһийиләр тилим мениң.

62:5  Махтаймән Егәм Сени җеним тәндә болсила, Қоллиримни көтирип дуа қилимән Саңила.

62:6  Орнумда йетип Худа Сени ойлисам, Кечилири Сән һәққидә хиял қилсам, Шатлиққа чөмүп мәдһийиләр төкүләр ағзимдин, Қосиғим тойғандәк мол дәстихандин, Роһум тойди Сениң мол илтипатиңдин.

62:7  Орнумда йетип Худа Сени ойлисам, Кечилири Сән һәққидә хиял қилсам, Шатлиққа чөмүп мәдһийиләр төкүләр ағзимдин, Қосиғим тойғандәк мол дәстихандин, Роһум тойди Сениң мол илтипатиңдин.

62:8  Сән мәдәткар болуп кәлдиң маңа, әй Худа, Күйләймән Сени қанатлириң сайисида.

62:9  Бирдин-бир таянчим дәп билдим Сени, Оң қолуң йөләр мени.

62:10  Амма теги йоқ гөргә чүшәр, Җенимниң изиға чүшкәнләр.

62:11  Қиличта елинар уларниң җанлири, Чилбөригә йәм болар һәм уларниң тәнлири.

62:12  Ишинимәнки, падиша Худадин хурсән болар, «Худа гува» дәп қәсәм ичкәнләр Худани улуқлар, Бәрһәқ, ялған сөзлигәнләрниң зувани тутулар.

Chapter 63

63:2  Қулақ салғин, әй Худа, аңла мениң аһимни, Дүшмәнләрниң қәстидин қоғдиғин һаятимни.

63:3  Сақлиғин мени Өзәң яманларниң сүйиқәстидин, Аман қил һаятимни уларниң қәстидин.

63:4  Гоя қилич кәби өткүр уларниң тиллири, Худди оқ-ядәк бәтләклик уларниң зәһәр сөзлири.

63:5  Йошурун атар улар гунасиз кишиләрни, Туюқсиз оққа тутар һеч қорқмастин уларни.

63:6  Яманлиқ қилишқа илһамландуруп бир-бирини, Мәслиһәтлишәр өз ара йошурун қапқан қурушни, Ойлайду улар: «Ким билип қалатти бу ишларни».

63:7  Дәйду улар һәрхил сүйиқәст ойлап чиқип: «Мукәммәл план түздуқ бирлишип». Немә дегән сирлиқ һә, инсанниң ички дунияси.

63:8  Амма Худа уларға оқ атар, Улар туюқсиз яридар болар.

63:9  Тиллиридин илинип гумран болар, Уларни көргәнләр мәсқирә қилар.

63:10  Қорқунуч басар һәммә инсанларни, Ойлиғанда Худаниң қудритини, Баян қилар Униң карамәтлирини.

63:11  Һәққанийлар шатлансун Пәрвәрдигардин дайима, Пана тапсун һәм улар Пәрвәрдигарниң қойнида, Қәлби паклар һәмдусана ейтсун Униңға.

Chapter 64

64:2  Һәмдусана оқумақ болуп Саңа, әй Худа, Кишиләр күтмәктә Сени Сионда. Вәдилирини әмәлгә ашурар улар шу җайда.

64:3  Дуаларни аңлиғучи, әй Худа, Һәммә инсан келиду Сениң алдиңға.

64:4  Гуналар бесивалған болсиму бизни, Кәчүрүм қилисән гуналиримизни.

64:5  Нәқәдәр бәхитликтур, Сән Өзәңгә йеқин қилип таллиған кишиләр, Яшар улар муқәддәс һойлилириңда, Болимиз мәмнун өйүңниң бәрикитидин, Ибадәтханаңниң муқәддәслигидин.

64:6  Улуқ ғалибәң билән Җавап берисән бизгә, Әй Қутқазғучимиз Худа. Үмүтисән барчә инсанниң, Таки четидикиләргичә зиминниң.

64:7  Қудрәт билән бағлап белиңни, Күчүң билән тиклидиң тағларни.

64:8  Тиничландурисән деңизларниң шавқунлирини, Һәм ят әлләрниң топилаңлирини.

64:9  Әйминәр карамәтлириңдин жирақтики әлләр, Шәриқтин-ғәрипкичә күй яңритар хәлиқләр.

64:10  Сән йәргә көңүл бөлүп, Су билән суғирип уни, Бәкму үнүмлүк қилдиң зиминиңни. Суға толтурдуң ериқ, өстәң, дәриялириңни, Ашлиқ билән тәминләшкә бәндилириңни. Сән несип қилдиң шундақ болушни.

64:11  Толтуруп суға чөнәкләрни, Тәкшиләйсән қирлирини. Ямғур билән юмшитип йәрни, Үндүрисән унда мол зираәтләрни.

64:12  Мол һосулни бешиға таҗа қилип тақайсән жилларниң, Бай-баяшат, тоқ болар йәткәнла җайлар қәдимиң.

64:13  Қоюқ вә әлвәк болар даладики отлақлар, Тағ-даванларму белини шатлиқ бәлбеғида бағлар.

64:14  Қойлар топи толуп кәткән отлаққа, Зираәт вә майсилар толуп кәткән җилғиға. Шуңа улар нахша ейтар яңритип шатлиқта.

Chapter 65

65:1  Әй җаһан әһли, Худаға яңритиңлар алқишлар, Хисләтлирини махтап күй-нахшиға қетиңлар, Һаяҗанда Униңға мәдһийиләр ейтиңлар.

65:2  Әй җаһан әһли, Худаға яңритиңлар алқишлар, Хисләтлирини махтап күй-нахшиға қетиңлар, Һаяҗанда Униңға мәдһийиләр ейтиңлар.

65:3  Әй халайиқ, шундақ дәңлар Худаға: «Нәқәдәр һәйвәтлик-һә қудритиң! Көрситилгәндә карамитиң, әй Худа, Дүшмәнлириң пүкүлүп қалар алдиңда.

65:4  Пүткүл йәр-җаһан сәҗдә қилмақта Саңа, Күйләп һәмдусана оқумақта намиңға». Селаһ

65:5  Көрүңлар Худаниң бүйүк қудритини, Униң көрсәткән карамәтлирини.

65:6  У йол ачти деңизни йерип, Меңип өтти хәлиқләр қурғақ йолдин. Тәнтәнә қилдуқ миннәтдар болуп Худадин.

65:7  Өз қудрити билән мәңгү һөкүм сүриду Худа, Пүткүл инсан ишлири аяндур көз алдида. Бойсунмиғанлар қарши чиқмисун Униңға. Селаһ

65:8  Әй ят хәлиқләр, мәдһийиләңлар Худайимизни, Яңритиңлар Униңға атап һәмдусана, алқишларни.

65:9  У сақлап кәлди һаятимизни, Тейилип кетиштин путлиримизни.

65:10  Әй Худа, Сән бизни синидиң, Күмүчни отта тавлиғандәк тавлидиң.

65:11  Сән қапқанға чүшәрдиң бизни, Йәлкимизгә һәм арттиң еғир жүкни.

65:12  Ғалибә қилдурған едиң үстимиздин дүшминимизни. Сән Өзәң судинму, оттинму өткүзүп бизни, Ахири молчилиққа елип кәлдиң хәлқимизни.

65:13  Әй Худа, Саңа вәдә бәргән едим азапта қалғинимда, Қәсәм қилған едим йәлкәмни еғир күн басқинида. Елип кирип ибадәтханаңға көйдүрмә қурванлиқларни, Ада қилимән дәп, Саңа бәргән қәсәмлиримни.

65:14  Әй Худа, Саңа вәдә бәргән едим азапта қалғинимда, Қәсәм қилған едим йәлкәмни еғир күн басқинида. Елип кирип ибадәтханаңға көйдүрмә қурванлиқларни, Ада қилимән дәп, Саңа бәргән қәсәмлиримни.

65:15  Әй Худа, Саңа атап бодалған малларни, Көйдүрмә қурванлиққа беғишлаймән. Қошқар йеғини көйдүрүп, пуритимән, Буқа вә өшкиләрниму Өзәңгә сунимән. Селаһ

65:16  Әй Худаға ихласи барлар, тиңшаңлар сөзүмни, Сөзләп берәй Худаниң маңа көрсәткән карамәтлирини.

65:17  Авазимни көтирип Худаға қилдим дуа, Оқудум Униңға мәдһийә, һәмдусана.

65:18  Пәрвәрдигар қулақ салмас еди дуайимға, Бар болса мабада қәлбимдә мениң гуна.

65:19  Шүбһисизки, дуайимни аңлиди Худа, Дуа қилғинимда қулақ селип турди маңа.

65:20  Махтайли һәммимиз Худайимизни, У рәт қилмиди дуайимни, Мәндин хали қилмиди мәңгүлүк муһәббитини.

Chapter 66

66:2  Бизни бәхитлик қилғайсән Худа, Шәпқитиңни көрситип бизгә, Дидариңниң нурлирини, Чечип бизниң үстимизгә. Селаһ

66:3  Аләм ара мәлум болғай Сениң йолуң, Барчә әлләр арисида ниҗатлиғиң.

66:4  Мәдһийилигәй Сени Худа һәммә хәлиқләр, Һәмдусана оқуғай Саңа җими милләтләр.

66:5  Барчә әлни бир Өзәң йетәкләйсән, әй Худа, Һәм уларниң үстидин адил һөкүм чиқирисән, әй Худа, Шуңа барлиқ инсанлар шатлинип алқиш яңратқай Саңа. Селаһ

66:6  Мәдһийилигәй Сени Худа һәммә хәлиқләр, Һәмдусана оқуғай Саңа җими милләтләр.

66:7  Йәр-зиминдин алдуқ һосулни, Худайимиз бәхтияр қилди бизни.

66:8  Худа бизгә бәхит ата қилғай, Барчә инсан Униңға ихлас қилғай.

Chapter 67

67:2  Һәрикәт қилған болса еди Пәрвәрдигар, Дүшмәнлири тери-перәң болар еди. Өчмәнлири һәр тәрәпкә қачар еди.

67:3  Шамал учуруп кәткәндәк ис-түтәкни, Худа җәзмән йоқ қилиду яманларни. Һалак болар яманлар Худа алдида, Худди момдәк ериған отта.

67:4  Һәққанийлар тәнтәнә қилип, хошал болар, Худа һозурида роһи орғуп, шатлинар.

67:5  Худаға һәмдусана ейтиңлар, Намини күй-нахшиға қетиңлар. У булутлар үстидидур, улуқлаңлар, «Мәңгү бар болғучи — Яһдур» Униң нами. Һозурида хошаллиққа чөмүңлар.

67:6  Ата болған житимларға, Егә болған тул хотунларға, У Худадур, макани муқәддәстур.

67:7  Өй-очақлиқ қилар Худа ғерипларни, Азат қилип үнүмлүк йәргә башлар сүргүнләрни, Лекин қағҗирақ йәргә қалдурар бойсунмиғанларни.

67:8  Әй Синай теғида сөзлигән Худа, Әй исраилларни таллиған Худа, Зимин титирәп, ямғур төкти асман бағридин, Өз қовумуңни чөлләр ара башлап маңғиниңда.

67:9  Әй Синай теғида сөзлигән Худа, Әй исраилларни таллиған Худа, Зимин титирәп, ямғур төкти асман бағридин, Өз қовумуңни чөлләр ара башлап маңғиниңда.

67:10  Әй Худа, зимин вә бәндилириң үстигә, Хасийәтлик ямғуруңни яғдурдуң. Һалсириғанда уларға қувәт бәрдиң.

67:11  Шәпқитиңгә еришкән бәндилириң макан тутти, Езилгән қовумуң Сениң бәрикитиңгә еришти.

67:12  Пәрвәрдигар ғалибисини җакалиди, Қиз-аяллар топ болуп, хуш хәвәрни тарқатти:

67:13  «Падишалар вә уларниң қошунлири қечишти». Өйдә олтарған қиз-аяллар олҗиларни бөлүшти.

67:14  Байлиқ болди һәммисигә бу олҗилар, Бай болди һәтта өй-макансиз падичилар, Егә болди йәнә күмүч қанатлиқ, Алтун пәйлик кәптәрләргә улар.

67:15  Қадир Худа ят шаһларни тери-перәң қилғинида, Қар яққандәк һаләт пәйда болди Залмон теғида.

67:16  Әй һәйвәтлик Башан теғи, Чоққилириң шунчә көп техи,

67:17  Әй һакавур Башан теғи, Нечүн шунчә көрәлмәслик билән қарайсән, Худа макан қилип таллиған Сион теғиға — Худа мәңгү макан тутқан турса униңда?

67:18  Худаниң җәң һарвулири нурғун, сан-санақсиз, Синай теғидин муқәддәс ибадәтханиға кирәр Егимиз.

67:19  Рәббимиз Сән жуқуриға чиққиниңда, Елип кетисән нурғунлиған әсирләрни. Селиқ қобул қилисән инсанлардин, Һәтта Саңа бойсунмаслиқ қилғанлардин, Егәм Худа орун алисән Сиондин.

67:20  Мәдһийиләр болсун Егимизгә, У һәр күни еғирчилиғимизни көтәрмәктә, Пәрвәрдигар Ниҗаткардур бизгә. Селаһ

67:21  Пәқәт бизниң Рәббимиз Ниҗаткар Худа, Өлүмдин қутқузуш қадир Егәмниң қолида.

67:22  Бәрһәқ, Худа кукум-талқан қиливетәр дүшмәнлириниң бешини, Чақар яман йолда меңивәргәнләрниң узун чачлиқ бешини.

67:23  Пәрвәрдигар мундақ деди: «Дүшмәнлиримни қайтуруп келимән Башан дияридин, Елип чиқимән уларни деңизниң чоңқур йеридин.

67:24  Шуниң билән милиниду путлириң қанға — Дүшмәнлириңниң қениға, Улардин алалайду несивисини иштлириңму».

67:25  Әй Худа, Сениң ғалибә қәдәмлириң көрүнмәктә, Әй Худа, мениң Падишайим болған Пәрвәрдигарим — Муқәддәс ибадәтханиға кетиватқиниң көрүнмәктә.

67:26  Маңмақта алдиңда мунаҗәтчиләр, Кәйниңдә сазчилар. Оттурисида дапчи қизлар.

67:27  Җамаәтләр ара алқиш-сада яңритиңлар Худаға, Әй исраиллар, мәдһийә ейтиңлар Пәрвәрдигарға.

67:28  Әйнә у йәрдә кичик Бинямин қәбилиси Уларға башламчи болуп маңмақта. Бардур уларниң кәйнидә сәп түзгән Йәһуда әмирлири, Шундақла Зәбулунниң һәм Нафталиниң әмирлири.

67:29  Әй Худа, намайән қилип қудритиңни, Илгири көрсәткәндәк көрсәткин күчүңни.

67:30  Келип Йерусалимдики ибадәтханаңға, Падишалар атар һәдийәләр Саңа.

67:31  Җазалиғин қомучлуқтики әшу жиртқуч һайванларни, Буқилар башлап маңидиған мозайлар кәби ят әлләрни. Йәргә урғин биздин күмүч-тәңгә алмақ болғанларни, Тар-мар қилғин һәм ят әлләрдики урушхумарларни.

67:32  Мисирдин мөтивәр әлчиләр келәр, Ефиопия Худаға халис һәдийә тәғдим қилар.

67:33  Әй җаһандики падишалиқлар, Егимизгә мәдһийә нахша ейтиңлар, Рәббимизни күйүңләргә қетиңлар. Селаһ

67:34  Қедимдин бар болған, асманларда жүридиған, Қудрәтлик авазида асман бағрини ярған, Егимизниң шәнигә күй-нахшилар ейтиңлар.

67:35  Җакалаңлар Пәрвәрдигарниң қудритини, У жүргүзәр Исраил үстидин сәлтәнәтлик һоқуқини, Намайән қилар У һәм асманда күч-қудритини.

67:36  Шавкәтликтур Худа муқәддәс ибадәтханисида. Исраилларни таллиған Пәрвәрдигар, Өз қовумиға күч-қудрәт ата қилар. Мәдһийиләр оқулғай Худаға!

Chapter 68

68:2  Әй Худа қутқузғин мени, Су тумшуғумға йәтти!

68:3  Теги йоқ патқаққа петип кәттим, Кәлкүндә ғәриқ болуп, Чоңқурға чөкүп кәттим.

68:4  Пәрият чекип һалим кәтти, Гәллирим қуруп кәтти, Тәлмүрүп Худайимға Көзүмниң нури кәтти.

68:5  Чечимдин көптур мениң, Сәвәпсиз маңа өчләр. Қара чаплар маңа улар, Мени йоқатмақчи болғанлар — Мәндин күчлүк дүшмәнләр. Мән булимиған нәрсини, Қайтуруп бәр дәйду улар.

68:6  Әй Худа, наданлиғим Саңа аян, Мениң йәнә гуналирим — Йошурун әмәс, Саңа аян.

68:7  Әй Пәрвәрдигар — Қудрәтлик Сәрдар Худа, Мениң сәвәвимдин Үмүтини Саңа бағлап күткәнләр Йәргә қарап қалмиғай. Әй исраилларни таллиған Худа, Саңа тәлпүнгәнләр, Мениң сәвәвимдин Шәрмәндә болмиғай.

68:8  Һақарәтләндим Сән үчүн Худа, Йүзүм чүшүп, қалдим номуста.

68:9  Ят болдум туққанлиримға, Яқа жутлуқ аталдим қериндашлиримға.

68:10  Чүнки муқәддәс өйүңгә болған муһәббитим Орғутиду худди оттәк мениң қәлбимни. Саңа һақарәт қилғанларниң һақарәтлириму, Басти һәм мениң үстүмни.

68:11  Мән роза тутуп жиғлисам Төвән тутуп өзәмни, Мәсқирә қилди улар мени.

68:12  Матәм тутуп, мәйүслинип жүрсәмму өзәм, Мән уларниң сөз-чөчигигә йәнә қалдим.

68:13  Ғевәт қилди шәһәр дәрвазида олтарғанлар, Шарапхорларниң нахшисиға мавзу болдум.

68:14  Шундақтиму дуа қилимән тохтимай Саңа, Мәңгүлүк муһәббәт болғач Сәндә, Халиған вақтиңда, ишәнчлик ниҗатлиғиңни Дуалиримға җавап қилип, бәргин маңа.

68:15  Қутқуз мени маңа өч болғанлардин, Қутқуз мени петип қалған патқақлиқтин, Қутқуз мени суниң чоңқур қайнимидин.

68:16  Ғәриқ қилма мени кәлкүн сулириға, Жутқузмиғин мени деңиз долқуниға, Йәм қилмиғин мени теги йоқ һаңға.

68:17  Әй Пәрвәрдигар, маңа Өзәң җавап бәргин, Чүнки мәңгүлүк муһәббитиң әвзәл маңа, Меһри чәксиз җамалиңни көрсәт Худа.

68:18  Җамалиңни мән қулуңдин йошурмиғин, Чүнки еғир күн чүшти мениң бешимға. Әй Илаһим, маңа тездин җавап бәргин.

68:19  Әй Пәрвәрдигар, йеқинлашқин маңа, Халас қилип дүшмәнлиримдин, Қутқазғучи болғин җенимға.

68:20  Билисән мениң қандақ һақарәтләнгәнлигимни, Рәсва болуп беһөрмәт қалғанлиғимни, Сән билисән мениң барлиқ дүшмәнлиримни.

68:21  Қәлбимни ярилиди һақарәтләр, Қайғу вә һәсрәтләргә чөмүлдүм. Тәлмүрсәмму һисдашлиқ қиларму дәп бирәри, Яки тәсәлла берәрму дәп бирәрси, Бирәрсиму чиқмиди, йоқтур һечким.

68:22  Улар бәрди озуқлуғумға зәһәрни, Уссузлуғумға бузулған шарапни.

68:23  Зияпити өзлиригә қилтақ болғай, Меһманлири үчүн қапқан болғай.

68:24  Бәл-путлири мағдирсиз титирәп турғай, Көзлири торлишип кор болғай.

68:25  Ғәзивиңни уларға чүшәргәйсән, Қәһриңниң отида көйдүргәйсән.

68:26  Маканлири уларниң харап болсун, Чедирлири чөлдәрәп қалсун.

68:27  Чүнки улар техиму зиянкәшлик қилмақта Сән җазалиғанларға, Азап қошмақта Сән зәхмиләндүргәнләрниң азавиға.

68:28  Әй Пәрвәрдигар, җаза қошқин уларниң җазасиға, Һәм адаләтниң несивисини бәрмигин уларға.

68:29  Өчиривәткин һаятлиқниң дәптиридин уларни, Һәм һәққанийлар қатариға язмиғин уларни.

68:30  Бирақ өзәм дәрт тарттим вә езилдим, Қутқуз мени, панайиңға ал Егәм.

68:31  Мәдһийиләймән мунаҗәттә намиңни, Улуқлаймән шүкүр ейтип Сени.

68:32  Бундақ қилиш Сени хурсән қилар, Бу Саңа өкүз тәғдим қилғандин әвзәлдур, Мүңгүзлүк вә туяқлиқ буқилардинму әладур.

68:33  Езилгәнләр буни көрүп хуш болар, Худаға тәлпүнгәнләр роһлинип илһамлинар.

68:34  Чүнки Худа қулақ салар муһтаҗларниң дәртлиригә, Етиварсиз қаримас азап тартқан бәндилиригә.

68:35  Мәдһийилисун асман-зимин Худани, Мәдһийилисун деңиз-океан, җаниварлар һәм Уни.

68:36  Чүнки Худа қутқузар Сионни, Қайта қурар Йәһудийә шәһәрлирини. У йәр Худаниң хәлқигә мәнсүп болар, Улар шу зиминда һәм маканлишар.

68:37  Худа қуллириниң әвлатлириға бу зиминни ата қилар. Худани сөйгәнләр бу йәрләрдә маканлишар.

Chapter 69

69:2  Әй Пәрвәрдигар, Тезирәк ярдәм қилип маңа, Қутқуз мени, әй Худа.

69:3  Йүзи чүшүп шәрмәндә болсун, Һаятимға қәст қилғанлар. Рәсва болуп арқида қалсун, Җапайимдин шатланғанлар.

69:4  Мәсқирә қилип, күлгәнләр маңа, Шәрмәндә болуп қайтсун арқиға.

69:5  Сәндин хошал болуп, шатлансун, Һәммә тәлпүнгәнләр Саңа. Ниҗатлиғиңни сөйгәнләр, Десун дайим «Улуқтур Худа».

69:6  Мән бир бечарә, һаҗәтмән, Әй Худа, тез кәлгәйсән йенимға. Сән мениң мәдәткарим, Қутқазғучим, Әй Пәрвәрдигар, өтүнәй, кечикмигин.

Chapter 70

70:1  Пәрвәрдигар, Сәнла башпанадурсән маңа, Мени йәргә қаратмиғин қилип рәсва.

70:2  Қутқузғин мени Өз һәққанийлиғиңда, Қутулдур мени қулақ селип аһлиримға.

70:3  Қорам таштәк пана болғин дайим маңа, Сән мениң теғимдурсән қорған кәби, Ирадә қилдиң мени Өзәң қутқузмаққа.

70:4  Егәм мени азат қилғин яманларниң қолидин, Адаләтсиз, рәһими йоқ адәмләрниң алиқинидин.

70:5  Өзәң үмүтүмсән, әй Пәрвәрдигар Худайим, Яшлиғимдин тартип Сән болдуң таянчим.

70:6  Һамилә вақтимдин башлап Саңа таяндим, Анамниң қосиғидин Сән өзәң чиқардиң, Шундин буян мәдһийәмни Саңа атап кәлдим.

70:7  Көп адәмләр үчүн үлгә мән, Чүнки Сән қудрәтлик панайимдурсән.

70:8  Ағзимдин әсла чүшмәс Саңа һәмдусаналар, Чүшмәс шан-шәривиңни алқишлиған садалар.

70:9  Ташлап кәтмигин мени қерип һалим қалмиғанда, Рәт қилмиғин мени қувитимдин айрилғанда.

70:10  Чүнки дүшмәнлирим мени қәстлишип, Җенимни алмақ болғанлар бирлишип,

70:11  Дейишәр: «Худа уни рәт қилди, Уни қоғлап тутайли, Қутулдуридиғанлар йоқтур әнди».

70:12  Мәндин жирақ кәтмигин, әй Худа, Ярдәмгә тезирәк кәлгин йенимға.

70:13  Мени қарилиғучилар шәрмәндә болуп йоқ болсун, Маңа қәст ойлиғанлар рәсва болуп җақ тойсун.

70:14  Бирақ үмүтүм Саңа һәр дайим бағлинар, Саңа болған алқишлирим барғанчә ашар.

70:15  Ағзимдин чүшмәс адалитиң вә ниҗатиң, Әқлим йәтмәйдиған әшу әҗайип ишлириң.

70:16  Ләббәй болуп алдиңда, Мәдһийиләймән бүйүк ишлириңни Рәббим Худа, Җакалаймән һәққаний дәп пәқәт Сенила.

70:17  Әй Худайим, билмигәнни Сән билдүрдүң яшлиғимдин, Карамәтлириңниң җакачиси болуп кәлдим шу чағдин.

70:18  Қерип ақарғанда қара чачлирим, Ташлап кәтмә мени Илаһим. Баян қилай әвлатларға қудритиңни, Сөзләп берәй мәндин кейин кәлгәнләргә, Сениң көрсәткән улуқ мөҗүзилириңни.

70:19  Улуқ карамәтләрни қилған тәңдашсиз Худа, Тақишар адалитиң асман-пәләккә, Кимму қилалар бундақ ишни охшаш Саңа.

70:20  Маңа азап-күлпәтләрни көрсәткиниң, Дәл гөр ағзидин мени тартип елип, Җанландуруп йеңи һаятқа башлиғиниң.

70:21  Техиму бәк үстүн қилисән һөрмитимни, Йенимға келип маңа берисән тәсәлла.

70:22  Илаһим күйләймән Сени челип лира, Садақитиңгә ейтимән һәмдусана, Саңа мәнсүп күйлирим бар чилтаримда, Исраилларни таллиған муқәддәс Худа.

70:23  Сени күйлисәм тәнтәнә қилар ләвлирим, Шатлинар, Сән әркин қилған қәлбим.

70:24  Тилим һемишәм баян әйләр Сениң адалитиңни, Чүнки рәсва қилип жиқиттиң шум нийәттә болғанларни.

Chapter 71

71:1  Әй Худа, падишаға ата қилғин адалитиңни, Бәргин шаһниң оғлиға һәққанийитиңни.

71:2  У хәлқиң үстидин һөкүмләрни адил чиқарғай, Аҗиз, йоқсул бәндиләргә һәққаний болғай.

71:3  Тағлар елип кәлгәй хәлиқләргә молчилиқ, Адаләттин идирларму бәргәй баяшәтчилик.

71:4  Ақлиғучи болуп падиша езилгән мөмүнләргә, Қутулдурғай намратларниң балилирини Һәм бит-чит қилғай залимларни.

71:5  Әй Худа, бәндилириң әвлаттин-әвлатқичә ихлас қилғай Саңа, Таки күн вә ай парлап турғичә асманда.

71:6  Ямғур кәби падишаниң һөкүмранлиғи, Яшартқай йеңидин орулған отлақларни, Йеғин болуп суғарғай йәр-зиминни.

71:7  Ронақ тапқай һәққанийлар униң заманида, Течлиқ болғай зиминда Таки ай нур бериштин тохтиғичә асманға.

71:8  У һөкүмранлиқ қилғай деңиздин океанғичә, Фират дәриясидин зиминниң четигичә.

71:9  Чөл-баяванда яшаватқанлар тиз пүкәр униңға, Дүшмәнлири мәғлуп болар милинип топа-чаңға.

71:10  Униңға баҗ тапшурар Таршиш вә аралларниң падишалири, Соға тәғдим қилишар Шиба вә Сибаниң шаһлири.

71:11  Барлиқ падишалар униңға баш егәр, Хизмитидә болар барчә хәлиқләр.

71:12  У қутқузар налә қилғанларни, Башпанасиз аҗизларни, Мәдәткари йоқ йоқсулларни.

71:13  Ич ағритар у аҗиз, йоқсулларға, Пана болар у ғерип панасизларға.

71:14  У халас қилар зулум вә зораванлиқтин уларни, Униң нәзиридә қиммәттур уларниң җени.

71:15  Яшисун падиша! Униңға Шибаниң алтунлири соға болғай, Дайим дуалар қилинип, күн бойи бәхит тиләнгәй.

71:16  Етизларда зираәтләр мол болғай, Идирларда һәтта башақ охшиғай. Һосуллар Ливан тағлиридики орманлардәк көп болғай, Шәһәр аһалилири яйлақтики чөптәк ронақ тапқай.

71:17  Нами униң мәңгү өчмигәй, Һәр чағ қуяш кәби парлиғай, Бәхит тапқай барлиқ қовумлар униңдин, Һәммә хәлиқләр уни бәхитлик дәп атиғай.

71:18  Махталғай исраилларни таллиған Пәрвәрдигар, Барчә мөҗүзә вә карамәтләр Егиси пәқәт Худадур.

71:19  Мәңгүгә махталғай Униң нам-шәриви, Пүткүл йәр йүзини қаплиғай шан-шәриви. Амин, амин!

71:20  (Шуниң билән Йишайниң оғли Давутниң дуалири тамам болди.)

Chapter 72

72:1  Бәрһәқ! Меһривандур Худа исраилларға, Меһривандур Худа қәлби пакларға.

72:2  Яман вә һакавурларниң Ронақ тапқинини көргинимдә, Көрәлмәслик қилдим уларға. Калвалишип путлирим, Путлишип жиқилай дедим шуңа.

72:3  Яман вә һакавурларниң Ронақ тапқинини көргинимдә, Көрәлмәслик қилдим уларға. Калвалишип путлирим, Путлишип жиқилай дедим шуңа.

72:4  Таки өлгичә Яшайду азапсиз улар, Тени саламәт, бәдини мәзмут болар.

72:5  Улар башқилардәк дәрт тартмас, Һәм балаю-апәткә қалмас.

72:6  Тәкәббурлуқ бойнидики маҗинидур, Зораванлиқ орунувалған тонлиридур.

72:7  Көзлири семизлиқтин томпийип чиққан, Қәлбигә әхмиқанә нийәтлири толуп ташқан.

72:8  Мәсқирә қилар, Зәһәрдәк тиллири билән сөзләйду улар. Мәғрурлинип, «Зулум салимиз силәргә» дәп қорқунуч салар.

72:9  Асманға қаршидур уларниң еғизлири, Қуруқ сөзләр һәммә йәрдә тиллири.

72:10  Шуңа хәлиқ уларға бәк йүзлинәр, Судәк ичип сөзлирини яманлиққа киришәр.

72:11  Ейтар яманлар: «Улуқ Худа һәммини биләрму? Билсә У қандақ биләр?»

72:12  Яманлар мана шундақ рәзил болар, Улар дайим раһәттә, байлиқ топлар.

72:13  Қәлбимни пак тутқиним пайдисизму? Гунасиз яшаш һаятта бекарму?

72:14  Немә үчүн күн бойи азаптимән, Немә үчүн һәр сәһәрдә җазадимән.

72:15  Әгәр мән шундақ ойда болсам едим, Хәлқиңгә сатқунлуқ қилған болар едим.

72:16  Мән буларни чүшинишкә тиришқанда Булар шунчә еғир билинди маңа.

72:17  Худаниң ибадәтханисиға киришимгә чүшәндим, Немиләрниң барлиғини уларниң тәғдиридә.

72:18  Әй Худа, дәрвәқә, Тейилғақ йәрләргә қойисән уларни, Тейилип парә-парә болар улар ахири.

72:19  Вәһимә ичидә йоқилар улар, Һәм бир дәқиқидила парчә-парчә болар.

72:20  Уларниң һаяти чүшкә охшар, Ойғансила һәммиси йоқилар. Уларни көзгә илмайсән әсла, Әй Рәббим, орнуңдин қозғалғанда.

72:21  Ичим ечишар, Жүригим санчилип ағрар.

72:22  Чүнки мән әқилсиз, надан екәнмән, Алдиңда гоя аңсиз һайван екәнмән.

72:23  Амма мән һемишәм сеғинимән Сени, Әй Худа, оң қолумдин туттуң мени.

72:24  Билимән, нәсиһитиң мени йетәкләр, Ахири шан-шәрәпму қолумға келәр.

72:25  Сәндин башқа мәдәткарим йоқтур асманда, Сәндин башқини халимасмән һәм йәр йүзидә.

72:26  Теним, қәлбим аҗизлашса әгәрдә, Қувитидур Худа қәлб, тенимниң, Мәңгүлүккә несивәмдур У мениң.

72:27  Шүбһисизки, Һалак болар Сәндин жирақ турғанлар, Йоқ қилисән уларни, Йоқилиду Саңа вапасиз болғанлар.

72:28  Шуңа дәймән әвзәлдур йеқин туруш Худаға, Пана қилдим һәр заман Пәрвәрдигарни өзәмгә, Баян қилип Худаниң қудритини һәммигә.

Chapter 73

73:1  Рәт қилдиң бизни нечүн, әй Худа, Бизни шундақ мәңгү унтуп қаламсән? Сениң илкиңдики биздәк қойлириңға Нечүн ғәзәп отлириңни чачисән?

73:2  Төләм төләп азат қилған қовумиңни әскә алғин, Мүлкүм болсун дәп қутқузған қәбиләңни әскә алғин, Өзәң макан қилған Сион теғини әскә алғин.

73:3  Келип көргин харап болған муқәддәс җайиңни, Дүшмәнләр уруп-чеқип вәйран қилған униңдики нәрсиләрни.

73:4  Дүшмәнлириң давраң селишти муқәддәс җайиңда, Ғалибисигә тәнтәнә қилишти туғлирини қадап унда.

73:5  Өзлирини көз-көз қилишти худди һуҗумчилардәк, Палтилирини ойнитишти худди орман кәскүчидәк.

73:6  Андин улар муқәддәс җайиңға кирди, Палта вә болқа билән нәқишләрни чеқишти.

73:7  Әй Худа, улар муқәддәс җайиңға от қоюшти, Саңа ибадәт қилидиған җайни дәпсәндә қилишти.

73:8  Көңүллиридә ойлап улар «бойсундурайли биз уларниң һәммисини», Көйдүрүвәтти Худаниң зиминдики муқәддәс җайлирини.

73:9  Карамәтлириң ғайип болди аримиздин, Пәйғәмбәрму кәтти жирақ йенимиздин. Қачанғичә давам қилар бу ишлар-һә, Һечким билмәс буни әгәр сорап бақсаң һәммисидин.

73:10  Дүшмәнлириң мәсқирә қилар Сени Худа қачанғичә? Һақарәткә қаларму намиң Сениң әбәткичә?

73:11  Немишкә тартивалдиң қолуңни, еһ Худа оң қолуңни? Қолуңни қойниңдин елип Худа йоқатқайсән уларни!

73:12  Әзәлдин бизгә шаһ болуп кәлгән едиң Худа, Қазанғантиң ғалибиләрни биз үчүн зиминимизда.

73:13  Күчүң билән иккигә бөлгән едиң деңиз сүйини, Ярған едиң униңдики әҗдиһаларниң башлирини.

73:14  Чаққан едиң деңиздики ливятанниң башлирини, Бәргән едиң чөлдики һайванларға озуқ қилип гөшлирини.

73:15  Булақ көзини ечип йәрдин һасил қилғантиң ериқларни, Қурутқантиң тохтимай еқиватқан дәрияларни.

73:16  Яраттиң Сән күн вә түн һәр иккилисини, Орунлаштурдуң өз орниға ай вә күнни.

73:17  Айридиң барлиқ чегариларни, Пәйда қилдиң Өзәң яз билән қишни.

73:18  Есиңдә тутқайсән, әй Пәрвәрдигар, Дүшмәнлириңниң мәсқирә қилғанлирини. Унтумиғайсән, әй Пәрвәрдигар, Әқилсиз хәлиқниң көзгә илмиғанлирини.

73:19  Тутуп бәрмигин вәһший дүшмәнгә панасиз бәндилириңни, Мәңгү унтумиғин езилгән мөмүнлириңниң һаятини.

73:20  Биз билән түзгән келишимиңни есиңгә алғин Худа, Зорлуқ вә зомбулуқлар ямрап кәтти, Зиминдики қараңғулуқ қаплиған булуңларда.

73:21  Езилгәнләр йәргә қарап қалмисун, Улар Сениң намиңға мәдһийиләр оқусун.

73:22  Аримизға йенип келип, әй Худа, Намиңни қоғдиғина қайтидин. Әқилсиз кишиләрниң һәр дайим Мәсқирә қилғанлирини чиқармиғин ядиңдин.

73:23  Дүшминиңниң чуқанлири болсун дайим есиңдә, Тохтимиди уларниң давраңлири техичә.

Chapter 74

74:2  Саңа шүкүр ейтимиз, әй Худа, шүкүр ейтимиз, Чүнки Сән йеқинсән бизгә, Баян қилимиз карамәтлириңни һемишәм.

74:3  Худа ейтар: «Мән бәкиткән вақитта, Сориғимни адаләттә сораймән.

74:4  Турсиму гәр йәр-зиминлар тәвринип, Өзәмдурмән қойғучиси аңа түврүк орнитип». Селаһ

74:5  Мән дәймән махтанчаққа: «Махтанма», Яманларға: «Мәғрурлинип ғадайма,

74:6  Өз күчүңдин көрәңләп, Тәкәббурларчә по атма».

74:7  Чүнки улуқлиниш келәр пәқәтла Худадин, Кәлмәйду, шәриқ, ғәрип яки җәнуп, шималдин.

74:8  Бәрһәқ, Пәрвәрдигар бирдин-бир сотчидур, У бирини әзиз қилса, бирини хар қилар.

74:9  Чүнки Пәрвәрдигарниң қолида бир қәдәһ болар, Униңға аччиқ, қайнақ шарап толған болар. Қачанки Худа уни төксә зиминға, Яманлар дурлирини қошуп ичивалар.

74:10  Яқупларни таллиған Худа һәққидә Мән мәңгү гувалиқ беримән, Һәм Униң намиға мунаҗәтләр ейтимән.

74:11  Тәкәббурлуғи чоң махтанчақларниң һакавурлуғини йоқ қиливетимән. Бирақ адил-һәққанийларни шан-шәрәпкә ериштүримән.

Chapter 75

75:2  Худа мәшһурдур Йәһудийә хәлқигә, Нами бүйүктур Исраил елидә.

75:3  Турар җайи Сиондидур, Муқәддәс чедири Салимдидур.

75:4  У шу йәрдә сундурди дүшмәнниң отлуқ оқлирини, Чеқип ташлиди қалқан, қилич вә барлиқ җәң қураллирини. Селаһ

75:5  Әй Худа, шәривиң парлақ нурлар чачар, Оға бай тағлардинму зор һәйвитиң бар.

75:6  Дүшминиңниң батурлири булаң-талаң қилинғанда, Қол көтирәлмиди һәтта бирму палвини, Тамам мәңгүлүк уйқиға кәткән еди һәммиси.

75:7  Гүкирәшлириңдин Яқуп етиқат қилип кәлгән, әй Худа, Ат һәм җәң һарвулири туруп қалди уруш мәйданида.

75:8  Қорқушқа тегишликтур пәқәт Сәндинла, әй Худа, Кимму өзини тик туталар ғәзивиңниң алдида?

75:9  Һөкүм елан қилиш үчүн Сән орнуңдин турғиниңда, Йәр-зиминни басти қорқунуч сүкүнати, әй Худа. Җакалидиң асманларда туруп бүйүк һөкүмүңни, Қутқузмақ болуп җаһандики барлиқ езилгәнләрни. Селаһ

75:10  Һөкүм елан қилиш үчүн Сән орнуңдин турғиниңда, Йәр-зиминни басти қорқунуч сүкүнати, әй Худа. Җакалидиң асманларда туруп бүйүк һөкүмүңни, Қутқузмақ болуп җаһандики барлиқ езилгәнләрни. Селаһ

75:11  Худа Сениң ғәзивиң ашурар шөһритиңни, Бәлбағ қилип бағлидиң белиңгә ғәзивиңни.

75:12  Ада қилиңлар қәсәм қилғанни Пәрвәрдигариңларға, Соға кәлтүрсун хошна әлләр қорқушқа лайиқ Худаға.

75:13  Әмәлдарлар тәкәббурлуғини Худа сундурар, Қорқар Униңдин барлиқ падишалар.

Chapter 76

76:2  Көтиримән Худаға пәриядимни, Муқәррәр аңлар У мениң заримни.

76:3  Мәшәқәттә Рәббим Саңа тәлпүндүм, Кечилири дуа қилип өтүндүм, Тәсәллигә еришмиди бу көңлүм.

76:4  Аһу-зар чәктим, әй Худа, Сени сеғинип, Йоқитар болдум өзәмни, Сени яд етип. Селаһ

76:5  Сән җавап бәрмигәч уйқусиздур көзлирим, Көңүл беарамлиқта гәпкә кәлмәс тиллирим.

76:6  Яд етимән өтүп кәткән күнләрни, Жирақ өтмүштики гөзәл чағларни.

76:7  У кечиләр, ейтқан мунаҗәтлирим билән толған еди, Уларни ойлап көңлүмдә шундақ соаллар пәйда болди:

76:8  Рәббим мени мәңгүгә рәт қиларму? Әнди маңа рәһим-шәпқәт қилмасму?

76:9  Өчмәс муһәббити әнди бизгә өчтиму? Вәдилири мәңгүгә инавәтсиз болдиму?

76:10  Худа шәпқәт қилишни яки унтуп қалдиму? Рәһимдиллик орнини яки ғәзәп алдиму? Селаһ

76:11  Андин мән дедим: «Мени әң азаплайдиғини шуки, Улуқ Худа әнди бешимизни силимайдиған болди».

76:12  Яд етимән Егәм ярдәмлириңни, Қедимдин буянқи карамәтлириңни.

76:13  Дайим болар әҗирлириң хиялимда, Бизләр үчүн қилған ишлириң дилимда.

76:14  Әй Худа, Сениң йолуң муқәддәстур, Улуқлуғуң аләмдә йеганидур.

76:15  Мөҗүзиләр Егиси болған Худадурсән, Қудритиңни инсанийәткә көрсәткәнсән.

76:16  Қудритиңдә қутқуздуң Өз хәлқиңни, Яқуп билән Йүсүпниң әвладини. Селаһ

76:17  Әй Худа, сулар Сени көргинидә Титирәп Сәндин қорққан еди. Деңиз теги ләрзигә кәлгән еди.

76:18  Қара булут көксидин сулар төкүп, Асманму һәм гүлдүрмома гүлдүрлитип, Нур оқлириң чақмақ чеқип етилғанти.

76:19  Қуюнда гүлдүрмомаң гүлдүрлигән еди, Чақмиғиңдин җаһан нурға чөмүлгән еди, Алақзадә болуп йәрму тәвригән еди.

76:20  Сән деңиздин йол ачқан едиң, Улуқ сулардин өтүшкә имкан қилдиң, Лекин әсла көрүнмәс еди изиң.

76:21  Йетәклидиң қовумуңни қой падисидәк, Муса вә Һарунни қилип Сән қойчидәк.

Chapter 77

77:1  Әй хәлқим, қулақ салғин тәлимимгә, Зеһниңни бәр мениң һәрбир сөзлиримгә.

77:2  Һекмәт билән ачай мән ағзимни, Баян әйләп силәргә өтмүштики савақларни.

77:3  Бизгә ейтип қалдурған буларни әҗдадимиз, Аңлиған вә билгәнтуқ буларни улардин биз.

77:4  Нәслимиздин йошурмаймиз шуңа уларни, Биз сөзләп беримиз әвлатларға, Худаниң шәрәплик иши вә қудритини, Һәм Униң көрсәткән мөҗүзилирини.

77:5  Пәризлирини чүшәрди У Яқуп нәслигә, Қанунлирини турғузди У һәм исраилларға. «Балаңларға үгитиңлар буларни» дәп, Әмир қилған еди У әҗдадимизға.

77:6  Әвлатлиримиз буларни чоқум билгәй, Һәтта туғулмақчи болған балиларму, Әвлатму-әвлат балилириға үгәткәй.

77:7  Яр-йөләк қилғай улар Худани, Риайә қилип Униң әмирлиригә, Әҗрини пүкүп көңүллиригә.

77:8  Доримисун улар әҗдатлирини — Уларниң бойсунмаслиқ, җаһиллиғини. Сәмимийәтсизлик болмисун диллирида, Садақәтсизлик болмисун уларда.

77:9  Оқ-ялиқ болсиму Әфрайим нәсли, Җәңдә арқиға бурулуп қачти.

77:10  Улар Худаниң келишимигә бойсунмиди, Һәм Униң қануни бойичә маңмиди.

77:11  Унтуғандур улар Худаниң ишлирини, Йәнә Униң көрсәткән мөҗүзилирини.

77:12  Мисирдики Зоан далалирида, Көрситилгән еди мөҗүзә әҗдатлиримизға.

77:13  Деңизни йерип уларни өткүзгән еди, Суни там кәби тик турғузған еди.

77:14  Күндүзи йетәклисә уларни булут билән, Кечиси йол башлиған еди отниң нури билән.

77:15  У чөлдә ташни йерип су чиқарған еди, Сүйини деңиз кәби мол қилған еди.

77:16  Ташлардин етилип чиқип сулар, Аққан еди дәрия кәби улар.

77:17  Амма чөлдә исиян көтәрди улуқ Худаға, Шуниң билән патти улар йәнә еғир гунаға.

77:18  Улар қәстән синап Худани, Нәпси үчүн тәләп қилди таамни.

77:19  Дегән еди улар һақарәт қилип Худаға: «Салаламду дәстихан мошу чөл-далаға?»

77:20  Дәрвәқә, У уруведи ташни, Сулар булақтәк етилип чиқти. «Әнди У бизгә нан билән Гөшни берәләмду?» дейишти.

77:21  Аңлап буни Пәрвәрдигар ғәзәпләнди, Яқуп нәслигә ғәзәп оти чүшти, Ғәзиви Униң Исраил нәслигә тәгди.

77:22  Ишәнмиди улар Худаға, Таянмиди Униң ниҗатлиғиға.

77:23  Бирақ Худа әмир қилип йәнә асманға, Буйриди асманниң дәрвазисини ечишқа.

77:24  Йемәклиги үчүн көктин яғдурди манна, Демәк, асман йемәклигини бәрди уларға.

77:25  Инсанлар пәриштиләрниң ненини йеди, Худа ата қилғач буни, улар тойди.

77:26  Худа көктә учурди шәриқ шамилини, Йетәкләп кәлди җәнуп шамилини.

77:27  Чаң-тозаңдәк яғдурди гөшләрни уларға — Қушларни қондурди деңиз қирғиғидики қумлар кәби әтрапиға.

77:28  У яғдурди буларни қараргаһ оттурисиға, Чүшәрди чедирлириниң әтрапиға.

77:29  Улар йеди халиғанчә, тойди қосақлири, Болди иҗавәт уларниң Худадин тилигәнлири.

77:30  Лекин нәпси уларниң техи тоймай турупла, Чайнаватқан гөшлири еғизлирида турғандила,

77:31  Ғәзиви келип Худаниң уларға, Қиривәтти уларниң әң җасур палванлирини, Исраилларниң ярамлиқ яш жигитлирини.

77:32  Көрди шунчә көп көргүлүкни, лекин товва қилмиди, Көрди шунчә көп мөҗүзиләрни, лекин Униңға ишәнмиди.

77:33  Шуңа Худа һаятини уларниң Ахирлаштурди мәнасизлиқ ичидә, Өтти жиллири дәккә-дүккидә.

77:34  Өлүм кәлгәндә улар әскә алди Худани, Товва қилип ихлас билән издәшкә башлиди Уни.

77:35  Ойлиди улар «Қорам таштәк башпанайимиз — Улуқ Худа — Қутқазғучи, Ниҗаткаримиз».

77:36  Лекин уларниң махташлири еғизида еди, Тиллирида дегәнлири ялған еди.

77:37  Худаға садиқлиқ йоқ еди көңүллиридә, Шуңа әмәл қилматти түзгән келишимигә.

77:38  Бирақ Худа йәнила рәһимдил болғач, Гуналирини кәчүрүп, йоқатмиди уларни, Қайта-қайта бесивалди ғәзивини, Һәм төкмиди қәһриниң һәммисини.

77:39  Әслиди У уларниң инсанлиғини, Нәпәс кәби кәтсә қайтип кәлмәйдиғанлиғини.

77:40  Бирақ улар исиян қилғач чөлдә талай қетим, Азаплинип дили Худаниң, болди көңли йерим.

77:41  Улар қайтидин йолдин чиқип синап Худани, Қайғуртти исраиллар етиқат қилип кәлгән Муқәддәс Худаниң жүригини.

77:42  Унтуди улар Худаниң күч-қудритини, Әстин чиқирип явдин қутулдурған күнини.

77:43  Унтуди улар Худаниң Мисирдики мөҗүзилирини, Зоан түзләңлигидә көрсәткән карамәтлирини.

77:44  Қанға айландуруп қойғач Худа дәриясини уларниң, Ичмәк мүмкин болмиди сулирини дәрияниң.

77:45  Нәштәрлик чивин апити пәйда қилди уларға, Пақиларни әвәтти зиминини харап қиларға.

77:46  Етизлири учриди чекәткиләр һуҗумиға, Һосуллириниң һәммиси йәм болди уларға.

77:47  Вәйран болди мөлдүрдә үзүмзарлири, Үшшүп қалди соғда әнҗирлири.

77:48  Мөлдүр тегип вәйран болди қой-калилири, Көйүп кәтти чақмақ соқуп чарва-маллири.

77:49  Қәһир-ғәзәп, азап, нәпрәт яғди Худадин, Кәлди бу бир түркүм бузғунчи пәриштиләр асмандин.

77:50  Ғәзиви чәккә йетип Худаниң, Җенини айимай уларниң, Ваба кесәл әвәтти уларға.

77:51  Пәрвәрдигар өлтүрүвәтти Мисирда барлиқ тунҗа балиларни, Йәни Һам чедириниң ғурури болған тунҗа оғулларни. У хәлқини пада кәби башлап маңди чопан болуп, Чөл-баяван, җәзиридә падисиға қойчи болуп.

77:52  Аман-есән қилғач Худа уларни, Қорқунучтин хали маңди йолини, Ғәриқ қилди деңизға дүшмәнлирини.

77:53  Аман-есән қилғач Худа уларни, Қорқунучтин хали маңди йолини, Ғәриқ қилди деңизға дүшмәнлирини.

77:54  Худа йетәклиди уларни муқәддәс зиминиға, Елип кәлди оң қолида еришкән теғиға.

77:55  Худа қоғлаветип у йәрдин ят әлләрни, Исраилларға бөлүп бәрди йәрлирини. Исраил қәбилисигә елип бәрди өйлирини.

77:56  Амма улар бойсунмаслиқ қилип, Синап көрди улуқ Худани, Рәт қилди Униң пәризлирини.

77:57  Әҗдатлиридәк йолдин тейип вапасизлиқ қилди улар, Ишәнчсизликтә худди егилип кәткән оқ-яға охшар.

77:58  Егизликтә қуруп ибадәтгаһлар, Ясап униңға һәрхил бутлар, Кәлтүрди улар Худаниң аччиғини, Өртиди Худаниң жүригини.

77:59  Буни көрүп ғәзәпләнди Пәрвәрдигар, Рәт қилинди шу һаман исраиллар.

77:60  Рәт қилди У йәнә Шилодики маканини, Инсанлар арисиға тиккән чедирини.

77:61  Қудритини тапшурди У әсирликкә, Шөһритини бәрди һәм дүшмәнләргә. Ташлап бәрди Өз қовумини қилич астиға, Чачти һәм ғәзивини улар бешиға.

77:62  Отта көйди уларниң қиран жигитлири, Нахша-күйсиз қалди гөзәл қизлири.

77:63  Отта көйди уларниң қиран жигитлири, Нахша-күйсиз қалди гөзәл қизлири.

77:64  Жиқилсиму роһанийлири қилич алдида, Тул қалған аяллири туталмиди һаза.

77:65  Бу чағ Егәм уйқудин ойғанған адәм кәби, Шарапниң күчи билән роһланған батур кәби.

77:66  Мәғлуп қилип чекиндүрди дүшмәнлирини, Мәңгүгә рәсва қилип уларни.

77:67  Худа рәт қилип Йүсүп чедирини, Таллимастин Әфрайим қовумини,

77:68  Бәлки таллиди Йәһуда қовумини, Йәни Өзи сөйгән Сион теғини.

77:69  Қурулди муқәддәс ибадәтгаһ асман-пәләк, Мәзмут вә әбәдийдур асман-зимин яралғандәк.

77:70  Пәрвәрдигар таллап Давутни, Чақиривалди қой қорасидин уни.

77:71  Йәни беқиштин сағлиқ қойларни, Чақирди беқишқа Яқуп қовумини — Өзигә мәнсүп болған исраилларни.

77:72  Бақти Давут уларни көңүл қоюп, Йетәклиди шундақла маһир болуп.

Chapter 78

78:1  Әй Худа, ят әлләр бесип кирди зиминиңға, Улар булғап муқәддәс ибадәтханаңни, Харабигә айландурди Йерусалимни.

78:2  Асмандики қушларға йәм қилди улар, Қуллириңниң җәсәтлирини. Ташлап бәрди даладики һайванларға, Мөмүн бәндилириңниң әтлирини.

78:3  Йерусалимда дәрия қилип еқитти улар, Хәлқиңниң қанлирини. Бирәр тирик җанниму қалдурмиди һәтта, Көмгили җәсәтлирини.

78:4  Һақаритигә қалдуқ хошна әлләрниң, Мәсқирә нишани болдуқ уларниң.

78:5  Әй Пәрвәрдигар, ғәзивиң қачанғичә, мәңгүгиму?! От болуп янған ғәзивиң бесиларму?

78:6  Ғәзивиңни чач Сени тонумиған әлләргә, Вә Саңа ишәнмигән сәлтәнәтләргә.

78:7  Чүнки улар вәйран қилди Яқупниң нәслини, Хану-вәйран қилип униң маканини.

78:8  Биздин алма сориғини гуна қилса әҗдадимиз, Бизгә тезирәк рәһим қилғин, Бәкму начар чүнки бизниң әһвалимиз.

78:9  Әй Ниҗаткаримиз Пәрвәрдигар, Шөһрити үчүн намиңниң, Болғин бизгә мәдәткар. Кәчүргәйсән гунайимизни, Намиң үчүн қутқузғин бизни.

78:10  «Қени уларниң Худаси?» дәп, Ят әлләр мазақ қилса боламду? Қирғин қилған турса улар қуллириңни, Көрсәт бизгә уларни җазалиғанлиғиңни.

78:11  Әсирләрниң аһ-зарлирини аңлиғайсән, Өлүмгә буйрулғанларни қудритиңдә сақлиғайсән.

78:12  Әй Егәм, Саңа қилған һақаритини хошна әлләрниң, Йәттә һәссә ашуруп өзигә бәр уларниң.

78:13  Биз Сениң Өз қовумуң, қой падаңдурмиз, Саңа мәңгү һәмдусана-шүкүр ейтимиз, Мәдһийимизни әвлаттин-әвлатқичә давам етимиз.

Chapter 79

79:2  Әй исраилларға қойчи болуп йол башлиғучи, Йүсүп нәслини қой падисидәк йетәклигүчи, Керублар оттурисида тәхттә олтарғучи, Өтүнәй бизгә қулақ салғин, Шан-шәрәплик нуруңни чачқин.

79:3  Әфрайим, Бинямин вә Манассә қәбилилиримиздә, Көрситип қудритиңни, қутқузғин бизни.

79:4  Қайта гүлләт бизни әй Худа, Көрсәткин бизгә дидариңни, Шунда тапармиз ниҗатлиқни.

79:5  Әй Пәрвәрдигар — қудрәтлик Сәрдар Худа, Ғәзивиңдин қобул көрмәй дуайимизни, Қачанғичә рәт қиларсән бизләрни?

79:6  Қайғу бәрдиң нан орниға йейишкә, Челәк-челәк яшни бәрдиң ичишкә.

79:7  Қилдиң хошна әлләргә бизни талишиш нишани, Дүшмәнлиримиз өз ара мәсқирә қилишар бизни.

79:8  Әй қудрәтлик Сәрдар Худа, Қайта гүлләт бизни, Көрсәткин бизгә дидариңни, Шунда тапармиз ниҗатлиқни.

79:9  Мисирдин елип кәлдиң бир түп үзүм көчити, Ят әлләрни қоғлап Өзәң тиктиң уни.

79:10  Зимин тәйяр қилип бәрдиң у көчәткә, Йилтиз тартип кәң йейилди зиминға.

79:11  Тағлар қалди униң сайиси тегидә, Кедир дәрәқлири қалди шахлири астида.

79:12  У узартти шахлирини та деңизғичә, Путақлирини Фират дәриясиғичә.

79:13  Нечүн бузуп униң қашасини, Йолдин өткәнләргә берисән мевисини?

79:14  Ормандики явайи тоңғуз уни харап қилмақта, Даладики һайванатлар униңдин озуқланмақта.

79:15  Әй қудрәтлик Сәрдар Худа, Қайта кәлгин йенимизға. Асмандин нәзәр селип үзүмзарлиққа, Ғәмхорлуқ қилғин үзүм ғоллириға.

79:16  Оң қолуңда өстүргән йилтизғу бу, У Өзәң үчүн чоң қилған оғлуң едиғу.

79:17  Мана у кесиветилди, көйдүрүлди отта, Һалак болмақта ғәзәплик қаришиңда.

79:18  Қанат астиңға алғайсән Өзәң таллиғанни, Аман қилғайсән Өзәң үчүн өстүргәнни.

79:19  Бизләр һәргиз Сәндин айрилмаймиз шунда, Гүлләткин бизни, ибадәт қилимиз Саңа.

79:20  Әй Пәрвәрдигар — қудрәтлик Сәрдар Худа, Қайта гүлләт бизни, Көрсәткин бизгә дидариңни, Шунда тапармиз ниҗатлиқни.

Chapter 80

80:2  Күч-қувитимиз болған Худаға, Шатлиқта мәдһийиләр ейтиңлар. Яқуп етиқат қилип кәлгән Худани Хуш болуп күй-нахшиға қетиңлар.

80:3  Чилтар, дап, муңлуқ лирани елип қолуңларға, Мәдһийә нахшаңларни тәңкәш қилип ейтиңлар.

80:4  Йеңи ай чиққанда вә ай толғанда, Мәйрәм қилип бурғиларни челиңлар.

80:5  Бу исраилларға чүшкән бир пәрмандур, Яқуп етиқат қилған Худаниң һөкүмидур.

80:6  Йүсүп нәслини Мисирдин елип чиққан вақтида, Буни исраилларға қанун қилип бәкиткәндур. Мән натонуш бир авазни аңлидим: «Униң мүрисини жүктин бекар қилдим, Қоллирини севәттин азат қилдим.

80:7  Йүсүп нәслини Мисирдин елип чиққан вақтида, Буни исраилларға қанун қилип бәкиткәндур. Мән натонуш бир авазни аңлидим: «Униң мүрисини жүктин бекар қилдим, Қоллирини севәттин азат қилдим.

80:8  Қистаңчилиқта налә қилсаң, Мән сени қутулдурдум. Қара булутлар арисидин саңа җавап бәрдим, Мирибада аққан су бойида сени синидим. Селаһ

80:9  Тиңша хәлқим, қулақ сал әй исраиллар! Мән силәрни агаһландурай:

80:10  Зиминиңларда ят илаһларға орун бәрмәңлар, Һәм уларға баш қоюп сәҗдә қилмаңлар.

80:11  Силәрни Мисирдин елип чиққан Пәрвәрдигариңлар Мәндурмән. Еғизиңларни ачсаңлар, Бәрикәткә толтуримән.

80:12  Бирақ хәлқим сөзүмни аңлимиди, Исраил хәлқи Маңа бойсунмиди.

80:13  Шуңа Мән қоювәттим уларни өз тәрсалиғиға, Меңивәрди дәссәп улар өзи халиған йолларға.

80:14  Хәлқим сөзүмгә қулақ салса еди, Исраиллар Мән башлиған йолда маңса еди.

80:15  Дүшмәнлирини уларниң тезла баш әгдүрәр едим, Рәқиплиригә қудритимни билдүрүп қояр едим.

80:16  Шунда Маңа өчмәнләр қорқуп бойсунар еди, Улар һемишәм шәрмәндиликтә қалар еди.

80:17  Силәрни буғдайниң әң есилида бақар едим, Таштин һәсәл чиқирип тәшналиқиңларни қандурар едим».

Chapter 81

81:1  Худа баш болуп олтирип асмандики мәҗлистә, Дәйду мундақ һөкүмдарларға:

81:2  «Наһәқ һөкүм чиқирисиләр қачанғичә? Яманларға ян басисиләр нә чаққичә? Селаһ

81:3  Житим-йесир, намратларға көрситиңлар адаләтни, Ақлаңлар езилгәнләр вә аҗизларни.

81:4  Мискин вә йоқсулларни қутқузуңлар, Яманлардин уларни азат қилиңлар.

81:5  Надан вә билимсиздур уларниң һәммиси, Маңар улар зулмәт ара, тәврәр йәрниң һуллири.

81:6  Дегән едим силәргә: Силәр ‹илаһлар›, Һәммиңлар улуқ Худаниң ‹пәрзәндисиләр›!

81:7  Лекин силәрму башқа бәндиләрдәк өлисиләр, Худди барлиқ һөкүмранлардәк түгәйсиләр».

81:8  Сорақ қилғин йәр йүзигә келип әй Худа, Чүнки пүткүл хәлиқләр тәвәдур Саңа.

Chapter 82

82:2  Үн чиқармай җимип қалма әй Худа, Сүкүт қилип йоқап кәтмә әй Худа.

82:3  Чүнки Саңа өч болғанлар, Баш көтирип чиқмақта. Саңа дүшмән болғанлар, Шунчә давраң салмақта.

82:4  Улар қувлуқ ишлитип, Сүйиқәст қилар хәлқиңгә. Қарши план түзүшәр, Сән қәдирлигәнләргә.

82:5  Дәйду улар: «Җүрүңлар, барчә қовум қатаридин йоқ қилайли исраилларни, Елинмисун иккинчи еғизимизға уларниң нами».

82:6  Улар биргә мәслиһәтләр қилишмақта, Саңа қарши иттипақму түзүшмәктә.

82:7  Мана, идомлуқлар, Исмаилниң нәсиллири, Моаблиқлар вә һагрилар,

82:8  Гибал, Аммон вә Амаләк, Филистийә һәм Тир аһалилири,

82:9  Ассурийәму уларға қошулди, Улар Лут оғуллириға Яр-йөләк болуп кәлгән еди. Селаһ

82:10  Әй Худа, Сән мидянлиқларға, Қишон дәриясида Сисира вә Ябинға Қандақ тақабил турған болсаң, Шундақ тақабил турғин уларға.

82:11  Улар Ендор йезисида қирилған еди, Тәнлири тезәк кәби оғутқа айланған еди.

82:12  Һалак қилғайсән уларниң Бәглирини Ореб вә Зиебтәк, Әмирлирини Зәбах һәм Залмуннадәк.

82:13  Чүнки улар мундақ дегән еди: «Өзимизниң мүлки қиливалайли Худаниң чимән-яйлақлирини».

82:14  Әй Илаһим, сәрсән қиливәт уларни Боранда қалған қамқақтәк. Сорувәткин уларни Шамалда қалған самандәк.

82:15  Көйдүрүвәткин уларни — Отқа охшаш орманлиққа туташқан, Ялқун кәби тағ бағриға ямашқан.

82:16  Қоғливәткин уларни бориниң билән, Вәһимә сал уларға қуюнуң билән.

82:17  Чүшәргин номуста йүзини, әй Пәрвәрдигар, Таки ярдәм сориғичә Сениңдин улар.

82:18  Қара йүз болғай улар номустин, Рәсва болуп йоқалғай зиминдин.

82:19  Улар билсунки, пәқәт Пәрвәрдигар Пүткүл җаһанда әң бүйүк турар.

Chapter 83

83:2  Нәқәдәр әзиздур учришиш җайиң, Әй Пәрвәрдигар — қудрәтлик Сәрдар.

83:3  Сеғинип шунчилик болдум мән тәшна, Әй Егәм, ибадәтханиниң һойлилириға. Болмақта қәлбим вә җисмим шунчә интизар, Һаятлиқ булиғи болған бирдин-бир Худаға.

83:4  Маңа шаһ болған әй қудрәтлик Сәрдар Худа, Қурванлиқ супаңниң әтраплириға, Һәтта қушқачлар салди уга, Қарлиғачму җай тапти балилирини беқишқа.

83:5  Нәқәдәр бәхитлик ибадәтханаңда болғанлар, Тохтимастин Саңа һәмдусана оқуватқанлар. Селаһ

83:6  Нәқәдәр бәхитлик Сәндин күч-қудрәт тапқанлар, Қәлбидин Сионни тавап қилишқа интизар болғанлар.

83:7  Жиға-зар қаплиған қурғақ җилғидин өткәндә улар, У йәрни булақлиқ маканға айландурар, У йәр күз ямғурлири билән бәрикәтлинәр.

83:8  Маңғансири улар қувәт үстигә қувәт тапар, Сионға йетип берип, Худаниң һозурида һазир болар.

83:9  Әй Пәрвәрдигар — қудрәтлик Сәрдар Худа, Қулақ салғин дуалиримға. Тиңшиғин илтиҗайимни, Әй Яқупни таллиған Худа. Селаһ

83:10  Илаһим, көңүл бөлгин қалқинимиз падишаға, Нәзириңни бәр Өзәң таллиғиниңға.

83:11  Бәрһәқ ибадәтханаңда өткән бир күн, Әвзәлдур башқа йәрдә өткән миң күндин. Әла билимән Худа өйиниң босуғисида турушни, Яманларниң раһәт-парағәтлик өйидә яшаштин.

83:12  Бизгә қуяш, қалқандур Пәрвәрдигар Егимиз, Ата қилар У шан-шөһрәт вә шапаәт. Дурус йолда маңғанлардин, Айимас яхшилиғини та әбәт.

83:13  Әй Пәрвәрдигар — қудрәтлик Сәрдар, Бәхитликтур Саңа таянғанлар.

Chapter 84

84:2  Нәзириң тәккән зиминға илтипат әйләп әй Егәм, Қайта гүлләп-яшнатқан едиң жутини Яқупниң.

84:3  Әпу қилип қилмишини хәлқиңниң, Кәчүргән едиң гуналирини уларниң. Селаһ

84:4  Аччиғиңни жутуветип ичиңгә, Оттәк янған қәһриңни басқан едиң.

84:5  Бизгә ниҗатлиқ берип кәлгән әй Худа, Бизгә болған аччиғини қайтуруп, Алғин бизни қайтидин Өз меһриңниң қойниға.

84:6  Бизгә Худа әбәдий ғәзәплинип турамсән? Ғәзивиңни әвлаттин-әвлатқичә созамсән?

84:7  Шатлиниши үчүн Сәндин хәлқиңниң Бизни қайта гүлләндүрүп қоймамсән?

84:8  Бизгә бәргин мәңгүлүк муһәббитиңни, Ата қилғин бизгә һәм ниҗатлиғиңни.

84:9  Қулақ салай Худаниң сөзлиригә, Хатирҗәмлик, аманлиқ бериду Егәм Өз хәлқи вә садақәтмәнлиригә, Маңмисун дәп хата йолда улар йәнә.

84:10  Шундақ, ихласмәнләрни қутқузар Худа, Аян болуп шан-шәриви зиминимизда.

84:11  Худаниң мәңгүлүк муһәббити вә садақити Елип келәр һәққанийлиқ вә аманлиқни.

84:12  Вападарлиқ зиминда моҗут болар, Һәққанийлиқ асманлардин бақар.

84:13  Пәрвәрдигар бәрикәт ата қилар, Йәрлиримиз чоқум һосуллуқ болар.

84:14  Һәққанийлиқ әлчиси болуп Худаниң, Келәр алдида йол һазирлап Пәрвәрдигарниң.

Chapter 85

85:1  Бечарә вә муһтаҗдурмән, әй Рәббим Худа, Наләмгә қулақ селип җавап бәргин маңа.

85:2  Саңа садиқ бәндәңниң сақлап қалғин җенини. Қутқузувалғин, пәқәтла Саңа таянған қулуңни. Чүнки Сәнла бирдин-бир мениң Худайимсән.

85:3  Әй Рәббим, илтипат әйлигин маңа, Қилмақтимән күн бойи илтиҗа Саңа.

85:4  Мән қулуңниң көңлини бир шат қилғина, Чүнки мән сеғинип дуа қилимән Саңа.

85:5  Әй Рәббим, бәрһәқ Сән меһриван вә кәчүрүмчан, Меһриң чәксиз илтиҗа қилғанларға һәр қачан.

85:6  Әй Пәрвәрдигар, көңүл бөлгин мениң дуайимға, Қулақ салғин шәпқәт сориған илтиҗайимға.

85:7  Сеғинимән Рәббим Сени күн чүшкәндә бешимға, Чүнки Сән җавап берип кәлдиң маңа дайима.

85:8  Йеганисән, әй Рәббим, ғәйри илаһлар алдида, Улуқ ишни қилғучи пәқәт бир Өзәңла.

85:9  Сән яратқан барлиқ қовумлар, Келип алдиңға сәҗдә қилар Һәм намиңни улуқлар улар.

85:10  Әҗайип улуқ мөҗүзиләр Егисисән, Бәрһәқ, ялғуз Сәнла Худадурсән.

85:11  Пәрвәрдигар, үгәткин маңа йолуңни, Әгишип Саңа һәқ йолда яшай. Қаратқин Өзәңгила бу қәлбимни, Чин дилимдин Саңа ихлас қилай.

85:12  Пүтүн қәлбим билән шүкүрләр ейтимән Саңа, Улуқлаймән намиңни мәңгүгә Рәббим Худа.

85:13  Чүнки қутқуздуң җенимни өлүкләр дәргаһидин, Өзгәрмәс муһәббитиң шунчә чәксиз болғач маңа.

85:14  Әй Худа, маңа қарши туриду мәнмәнчиләр, Җенимни алмақ үчүн издәр мени вәһшийләр. Көзгә илип қоймас Сени қилчә улар.

85:15  Лекин Рәббим рәһимдил, шәпқәтликсән, Асанлиқчә ғәзәпләнмәйсән, Меһир-муһәббәт, садақәттә чәксизсән.

85:16  Һалимға бақ, маңа шәпқәт әйлигин, Мәндәк қулуңға күч-мағдир ата қилғин, Мән қулуңни мәшәққәттин қутқузғин.

85:17  Көрсәт маңа шәпқитиңни, Ярдәм бәргин, әй Пәрвәрдигар, Тапсун қәлбим тәсәлла, Болсун шәрмәндә маңа өч болғанлар.

Chapter 86

86:2  Муқәддәс тағлар ара Худа қурған шәһәр турар. Пәрвәрдигар Исраилниң барлиқ җайлиридин Сион шәһирини әң яхши көрәр.

86:3  Әй Худаниң шәһири, Шәривиңгә йезилмақта улуқ ишлар. Селаһ

86:4  Рахаблиқ вә бабиллиқлар бардур Мени тонуғанлар арисида, Филистийәлик, Тирлиқ һәм Ефийопийәликму шу қатарда. Дәймән улар һәққидә: «Бу адәмләр туғулған Сионда».

86:5  Сион тоғрилиқ мундақ ейтилар: «Сионда туғулған һәр милләттин болғанлар», Улуқ Худа Өзи Сионни пухта қилар.

86:6  Ят қовумни язғинида тизимға Пәрвәрдигар: «Бу киши Сионда туғулған» дәп йезип қояр. Селаһ

86:7  Нахшичи, уссулчилар нахшини мундақ ейтар: «Әй Сион, мениң һаят мәнбәйим сениңдидур».

Chapter 87

87:2  Әй Пәрвәрдигар, Ниҗаткарим Худа, Кечә-күндүз мән налә қилдим Саңа.

87:3  Қобул қилғин дуайимни, Аңлиғин нидайимни.

87:4  Чүнки дәртләр җенимға патти, Һаятимму өлүмгә йеқинлашти.

87:5  Бир путум саңгилиди гөр ағзиға, Күч-мағдир қалмиди һеч тенимдә,

87:6  Өлүкләрдин һечбир пәриқсизмән, Теним қәбирдики мурдидәкла. Унтулғанмән өлүкләрдәк, Меһриңдин мәһруммән улардәкла.

87:7  Ташлавәттиң Сән мени чоңқур һаңға, Ташлидиң һәм зулмәт, қараңғулуққа.

87:8  Йәлкәмни басти жүк болуп Сениң қәһриң, Маңа қаттиқ зәрбә болди һаят долқунлириң. Селаһ

87:9  Жирақ қилдиң мениңдин достлиримни, Жиргәндүрдүң мениңдин һәм уларни, Қамап қойдуң чиқалмас қилип мени.

87:10  Әй Пәрвәрдигар, көзлирим хирәләшти азапта, Һәр күни қилимән Саңа илтиҗа, Қоллиримни көтирип дуаға.

87:11  Өлүкләргә көрсәтмәкчимусән карамәтлириңни? Мурдилар орнидин туруп мәдһийәләрму Сени? Селаһ

87:12  Қәбридә кимму баян қилсун мәңгүлүк муһәббитиңни? Өлүкләр маканида кимму махтисун садақитиңни?

87:13  Қараңғулуқта кимму көрәлисун карамәтлириңни? «Унтулғанлар зиминида» яхшилиғиңни?

87:14  Әй Пәрвәрдигар, налә қилимән Саңа, Һәр сәһәрдә қилип дуа.

87:15  Әй Пәрвәрдигар, ташлавәттиң нечүн мени? Нечүн мәндин йошурисән дидариңни?

87:16  Езилип тас қалғантим өлүшкә яш чеғимдин, Қийнилип петип қалдим үмүтсизликкә дәһшитиңдин.

87:17  Қәһир-ғәзивиң басти үстүмни, Вәһимилириң набут қилди мени.

87:18  Кәлкүн кәби улар мени еливалди қойниға, Чүшүп қалдим мән уларниң қоршавиға.

87:19  Жирақ қилип мениңдин һәмралирим, достлиримни, Яр қилдиң пәқәт маңа қараңғулуқни.

Chapter 88

88:2  Пәрвәрдигар мәңгүлүк муһәббитиңни әбәдий күйләймән, Садақитиңни әвлаттин-әвлатқичә баян әйләймән.

88:3  Җакалаймәнки муһәббитиң мәңгү өзгәрмәс, Садақитиң асмандәк мәзмут, тәврәнмәс.

88:4  Рәббим, Сән дедиңки: «Талливалған бәндәм билән келишим қилдим, Қулум болған Давутқа қәсәм қилдим.

88:5  Сениң әвлатлириңни әбәдий падишаллиққа егә қилимән, Нәслиңниң тәхткә варислиқ қилишиға капаләтлик қилимән». Селаһ

88:6  Әй Егәм, асманларда мөҗүзилириң тәбриклинәр, Садақитиң пәриштиләр арисида мәдһийилинәр.

88:7  Бүйүклүктә Саңа тәңдаш бири йоқтур, Асманларда һечким Саңа охшимастур.

88:8  Худаниң һәйвисидин пәриштиләр титирәп турар Әтрапида һәммиси қорқуп турар.

88:9  Әй Худа — қудрәтлик Сәрдар Пәрвәрдигар, Саңа охшаш қудрәт Егисидин йәнә ким бар? Әтрапиңни садақәтлик орап турар.

88:10  Деңиз қанчә мәғрур болсун, Сән униңға һөкүмрансән, Өркәшлисә долқун ясап уни бесип тиничландурисән.

88:11  Деңиздики Рахабни Сән бәрбат қилдиң, Қудритиңдә дүшминиңни бит-чит қилдиң.

88:12  Асман, зимин — пүтүн җаһан Сениңкидур, Униңдики һәммә нәрсә пәқәт Сениң иҗадиңдур.

88:13  Яратқансән шимал, җәнуп вә улардики һәммини, Шатлиқта намиңни күйләр Табор, Хәрмон чоққилири.

88:14  Билигиң қудрәтлик, қолуң күчлүктур, Үстүн көтирилгән оң қолуң ғалиптур.

88:15  Тәхтиңниң һули болса һәққанийлиқ адаләттур, Муһәббәт вә садақәтлик һөкүмранлиғиңниң һәмрайидур.

88:16  Тәнтәнә, алқишларни қилған хәлиқ бәхитлик һесаплинар, Яшар улар һозуруңниң нурида, әй Пәрвәрдигар.

88:17  Намиң билән улар дайим шат болар, Адалитиңдин сөйүнүп тәнтәнә қилар.

88:18  Уларниң күч-қувәт, шан-шәриви Сәндин келәр, Шапаитиң болғач улар дайим ғалибә қилар.

88:19  Бәрһәқ, бизниң падишайимиз мәнсүптур Пәрвәрдигарға, Тәвәдур исраилларни таллиған муқәддәс Худаға.

88:20  Бир аяниңда мундақ дегән едиң садиқ Өз бәндәңгә: «Мән бир палванға ярдимимни йәткүздүм, Әл арисидин уни таллап, көтәрдим.

88:21  Демәк, қулум Давутни таптим, Муқәддәс мейимни сүркәп бешиға, Уни силәргә падиша қилип тиклидим.

88:22  Қолум униңға йөләк болар, Билигим уни күчкә толтурар.

88:23  Дүшмәнлири уни пәқәт йеңәлмәс, Пәскәшләрму уни қистап езәлмәс.

88:24  Дүшмәнлирини униң алдида вәйран қилимән, Өчмәнлирини йәр билән йәксән қилимән.

88:25  Садақитим, муһәббитим униңға яр болар, Мениң намим билән у ғалибә қазинар.

88:26  Мән уни һөкүмранлиқ қилғузармән деңизға, Һоқуқини жүргүзәрмән һәм дәрияларға.

88:27  У Маңа дуа қилип дедики: ‹Сән мениң Атам, Худайимдурсән, Ниҗаткарим, қорам тешимдурсән›.

88:28  Мән уни Мениң тунҗа оғлум қилимән, Дуниядики әң улуқ падиша қилип тикләймән.

88:29  Муһәббитим униңға әбәдийдур, Қилған келишимим мәңгүгә бузулмастур.

88:30  Әвлатлирини әбәдий падишалиққа егә қилимән, Тәхтини униң асман кәби давам қилдуримән.

88:31  Мабада униң әвлатлири тәлимлиримдин чиқип кәтсә, Һөкүмлирим бойичә иш көрмисә.

88:32  Улар пәрманлиримни бузса, Әмирлиримгә бойсунмиса,

88:33  Унда Мән бойсунмаслиқлирини таяқ билән, Гуналирини яра-җараһәт билән җазалаймән.

88:34  Лекин муһәббитимни Давуттин үзмәймән, Яки вәдәмгә хиянәт қилмаймән.

88:35  Түзгән келишимимни әсла бузмаймән, Вәдәмдин пәқәт қайтмаймән.

88:36  Мән муқәддәс намимда қәсәм ичкәнмән, Давутқа ейтқан сөзүмдин янмаймән.

88:37  Униң әвлатлири әбәдий давамлишар, Униң тәхти қуяш кәби парлап турар.

88:38  У асмандики садиқ гувачи ай кәби Мустәһкәм, мәзмут турар әбәдий». Селаһ

88:39  Бирақ һазир Сән уни рәт қилип ташлавәттиң, Өзәң таллап бәкиткән падишаға ғәзәпләндиң.

88:40  Инкар қилдиң қулуң билән түзгән келишимни, Ташлавәттиң униң таҗа-тәхт — һоқуқини.

88:41  Вәйран қилдиң униң барлиқ қорғанлирини, Харабә қилдиң шәһәр-қорғанлирини.

88:42  Йолдин өтүватқанлар булимақта шәһирини, У хошна әлләр алдида рәсва болди.

88:43  Ғалибә қилдурдуң униң рәқиплирини, Хошал қилдиң пүткүл дүшмәнлирини.

88:44  Қайтурдуң униң қиличиниң бисини, Җәңләрдә мәғлуп қилдиң уни.

88:45  Йәргә урдуң униң һәйвитини, Күлдәк тозуттуң тәхтини.

88:46  Хиҗаләткә чөмдүрүп Қисқарттиң яшлиғини. Селаһ

88:47  Әй Пәрвәрдигар, Қачанғичә Өзәңни мәндин қачурисән? Қәһир-ғәзәп отуңни қачанғичә көйдүрисән?

88:48  Әстә тутқин әй Худа өмрүмниң қисқилиғини, Немә дегән бекарчилиқтур инсанниң һаяти.

88:49  Қайси инсан яшап өлүм көрмәйдикән? Гөрдин өз җенини аман сақлап қалидикән? Селаһ

88:50  Әй Рәббим, Садақәттә Давутқа қилған вәдилириң нәләрдә қалди? Бурун көрсәткән меһир-муһәббитиң қәйәрдә қалди?

88:51  Қулуң учраватқан мәсхириләрни әскә алғайсән, Барчә әлниң маңа қилған һақарәтлирини көргәйсән!

88:52  Дүшмәнлириң мени дайим мәсқирә қилар, Өзәң таллиған падишани хар қилар.

88:53  Пәрвәрдигарға мәңгү һәмдусаналар болғай! Амин, амин!​

Chapter 89

89:2  Әй Рәббим пана болуп кәлдиң бизгә Әвлаттин-әвлатқичә.

89:3  Тағлар бәрпа қилинмастинла, Зимин вә аләм яритилмастинла, Өзәң Худа едиң әзәлдинла, Мәңгүгә Худадурсән йәнила.

89:4  Десәң әгәр «Әй инсанлар топиға қайтиңлар», Инсан шуан топиға айлинар.

89:5  Бәрһәқ, Сән үчүн миң жил гоя Түнүгүн өткән бир күндәкла, Яки кечидики бир нәччә сааттәкла.

89:6  Инсанни елип кетисән кәлкүндәк, Униң өмри түгәр гояки чүштәк, Таң сәһәрдә үнүп чиққан майсидәк. Майсилар үнүп чиқар сәһәрдә, Солишип кетәр ахшамғичә.

89:7  Шүбһисизки, биз һалак болимиз ғәзивиңдин, Вәһимигә чүшимиз қәһриңдин.

89:8  Ашкарә қилисән яманлиғимизни алдиңда, Йошурун гуналиримизни җамалиңниң нурида.

89:9  Күнлиримиз ғәзәп-нәпрәттә өтәр, Жиллиримиз уһ тартип азапта кетәр.

89:10  Өмримиз йәтмиш жилчә болар, Сәксәнгә улишар мағдири барлар. Амма әң яхши чағлиримизму Җапа вә қайғуда өтәр, Күнлиримиз көзни жумуп ачқичә түгәр, Һаятимиз учқандәк өтүп кетәр.

89:11  Ғәзивиңниң қудритини ким ойлап йетәр? Қәһриңгә лайиқ ким Сәндин әйминәр?

89:12  Өмүр қисқа, қәдирләшни үгәткин бизгә, Шу өмүрниң савақлири орнисун қәлбимизгә.

89:13  Әй Егәм, өтүнәй мән, қайтип кәлгин аримизға, Қачанғичә яшаймизки муһтаҗ болуп шәпқитиңгә? Рәһим әйлә Сени сөйгән бәндилириңгә!

89:14  Һәр сәһәрдә қандурсаң гәр бизни чин муһәббитиңгә, Һәр күн алқиш яңратқаймиз Сениң қутлуқ шәниңгә.

89:15  Бизгә қанчә узун азап салған болсаң, Бизни қандақ күлпәтләргә қойған болсаң, Әнди шунчә күлкә, шатлиқ бәргин бизгә.

89:16  Садиқ бәндилириң көрсун ниҗатлиғиңни, Уларниң пәрзәнтлири шан-шөһритиңни.

89:17  Әй Рәббимиз, меһриң бизгә яр болсун, Мәдәт қилғин, ишлиримиз оң болсун, Қоллиримиз бәрикитиңгә лиқ толсун.

Chapter 90

90:1  Кимки макан тутса улуқ Худаниң панайида, Яшар у һәммигә қадир Худа сайисида.

90:2  Ейтармән Пәрвәрдигарға: «Башпанайим, Қорғинимсән, Ишәнчимни бағлиған Худайимсән».

90:3  Бәрһәқ, Худа қутқузар сени қилтақчиниң қилтақлиридин, Қирғин қилғучи ваба кесилидин.

90:4  Бүркүт кәби У қанатлири астиға алар сени, Сән үчүн пана болар Униң қанатлири, Қалқан вә қорғиниң болар садақити.

90:5  Қорқмассән нә кечиниң вәһимисидин, Нә күндүзи етилған оқтин.

90:6  Нә қараңғуда билдүрмәй тарқалған ваба кесилидин, Нә йоруқта кәлгән әҗәллик апәттин.

90:7  Гәрчә миңлиған кишиләр жиқилсиму бу йениңда, Он миңлиған җәсәтләр ятсиму у йениңда, Бала-қазалар һеч йеқинлашмас саңа.

90:8  Көрисән пәқәт өз көзүң билән бу ишларни, Яманларниң қандақ җазаланғинини.

90:9  Пәрвәрдигарни пана қилғиниң үчүн, Улуқ Худани қорғиним дәп билгиниң үчүн,

90:10  Һечбир яманлиқ кәлмәс бешиңға, Һеч ваба кесили йеқинлашмас чедириңға.

90:11  Пәрвәрдигар әмир берәр сән үчүн пәриштилиригә, Улар қоғдар сени һәммә йоллириңда.

90:12  Жүрәр пәриштиләр сени көтирип қоллирида, Урулуп кәтмисун дәп путлириң бирәр ташқа.

90:13  Бесип дәссәйсән илан вә ширни, Чәйләйсән зәһәрлик илан вә арсланни.

90:14  Дәйдуки Пәрвәрдигар: «Мени сөйгәнлиги үчүн уни қутқузимән. Мени тонуғанлиғи үчүн қоғдаймән.

90:15  Җавап беримән илтиҗа қилғинида, Униң билән биллә болимән еғир күнлиридә, Қутқузуп уни сазавәр қилимән шөһрәткә.

90:16  Узун өмүр ата қилип мәмнун қилимән уни, Беримән униңға ниҗатлиғимни».

Chapter 91

91:2  Әй Пәрвәрдигар, нәқәдәр бәхиттур Саңа шүкүр ейтиш, Әй улуқ Худа, нәқәдәр бәхиттур намиңни нахшиға қетиш.

91:3  Баян әйләп мәңгүлүк муһәббитиңни сәһәрдә, Садақитиңни махташ һәрбир кечидә —

91:4  Он тарлиқ саз вә чилтарниң навасида, Лираниң йеқимлиқ муңлирида.

91:5  Чүнки мени шатландурдуң карамәтлириңдә, әй Худа, Маңа қилған әҗриңдин нахша ейтармән хошаллиқта.

91:6  Әй Пәрвәрдигар, нәқәдәр бүйүк Сениң мөҗүзилириң. Шунчилик йүксәк, нийәт, мәхсәтлириң.

91:7  Төвәндики һәқиқәтни билмәс надан адәмләр, Чүшәнмәйду уни йәнә әқилсиз вә ахмақлар.

91:8  Гәрчә от-чөп өскәндәк тез өссиму яманлар, Шунчә гүлләп яшнисиму һәм барлиқ пәскәшләр, Лекин мәңгүлүк һалакәткә дучардур улар.

91:9  Һәммигә мәңгү қадирдурсән, әй Пәрвәрдигар.

91:10  Мана қара, дүшмәнлириң муқәррәрки һалак болар, Тери-перәң болиду һәм яманлиқ қилғучилар.

91:11  Лекин явайи буқидәк күчләндүрдүң Сән мени, Һәм бешимға сүркидиң роһландурғуч мейини.

91:12  Көрдүм дүшмәнлиримниң мәғлубийитини, Аңлидим яман дүшмәнлиримниң жиға-зарини.

91:13  Худди хорма дәриғидәк гүлләп яшнар һәққанийлар, Һәм йәнә Ливандики кедир дәриғидәк айнип өсәр.

91:14  Тикилгәндур улар Пәрвәрдигар һозуриға, Гүлләп яшнар Егимизниң һойла-арамлирида.

91:15  Қерисиму улар йәнә бериду мевә, Бүк-барақсан көкирип турар һемишәм.

91:16  Шуңа улар дәйдуки: «Пәрвәрдигар адилдур, Адаләтлик У дайим, қорам таштәк панайимиз Худадур».

Chapter 92

92:1  Һөкүмрандур Пәрвәрдигар, Һәйвәт Униң йепинчиси, Оралғандур улуғварлиқ, Қудрәт Униң бәл потиси. Мәзмут қилинған дуния, Тәврәнмәс у әсла.

92:2  Мустәһкәмдур тәхтиң әзәлдин, Мәвҗутсән Өзәң дәсләптин.

92:3  Әй Пәрвәрдигар, Шақиримақта деңиз сулири, Яңримақта шавқунлири, Гүлдүрлимәктә долқунлири.

92:4  Деңизларниң гүлдүрләшлиридин, Долқунларниң жулқунушлиридин, Қудрәтликтур асмандики Пәрвәрдигар.

92:5  Әй Пәрвәрдигар, өзгәрмәстур пәризлириң, Өйүңгә зенәттур мәңгүлүк муқәддәслигиң.

Chapter 93

93:1  Әй җазалиғучи Пәрвәрдигар, әй Худа, Әй җазалиғучи Пәрвәрдигар чачқин шола.

93:2  Әй җаһан Сорақчиси, чиқип оттуриға, Лайиғида җаза бәргин тәкәббурларға.

93:3  Әй Пәрвәрдигар, яманлар қачанғичә махтинар, Қачанғичә бешини көтирип жүрүшәр улар?

93:4  Валақлишиду тәкәббурлуқ билән улар, По атиду у яманлиқ қилғучилар!

93:5  Сән таллиған қовумуңни езип улар, Саңа тәвә болғанларға зулум салар.

93:6  Қирғин қилип тул хотун, ғерипларни, Өлтүриду панасиз житимларни.

93:7  Улар дәр: «Көрмәйду Пәрвәрдигар, Яқупниң Худаси билмәйду әсла».

93:8  Әй әлниң әқилсизлири, ойлап беқиңлар! Әй ахмақлар, қачан болар әқлиңлар?

93:9  Аңлимасму қулақни яратқучи? Көрмәсму көзни ата қилғучи?

93:10  Ят әлләрни җазалиғучи Худа җазалимасму силәрни? Инсанға әқил үгәткүчи тәрбийилимәсму адәмни?

93:11  Худа билиду инсанниң ой-пикрини, Бекардур хиялларниң һәммиси.

93:12  Бәхитликтур Сән тәрбийилигән киши, әй Пәрвәрдигар, Инсан тәрбийәңдин, тәлимиңдин бәхит тапар!

93:13  Сән уларни аман қилисән яман күнләрдә, Таки яманлар ориға чүшүп һалак болғичә.

93:14  Пәрвәрдигар Өз қовумини рәт қилмас, Өзигә мәнсүп болғанларни ташлап кәтмәс.

93:15  Һөкүм-пәрман һоқуқи қайтар һаман адаләткә, Қәлби паклар һимайә қилар адаләтниң кәйнидә.

93:16  Яманлардин қоғдайду мени ким чиқип оттуриға? Ким турар мән тәрәптә қарши һалда яманларға?

93:17  Әгәр ярдәм бәрмигән болса еди маңа Худа, Ятар едим җим-җитлиқ қаплиған өлүкләр маканида.

93:18  Әй Пәрвәрдигар, тейилип кетәй дегинимдә, Йөлидиң мени мәңгүлүк муһәббитиңдә.

93:19  Ғәм-қайғу, әндишидә қалғинимда, Шатландурисән тәсәлла берип маңа.

93:20  Саңа дост болалмас чирикләшкән әмәлдарлар, Қанунни қалқан қилар қилғанлирида әски ишлар.

93:21  Улар бирлишәр һәққанийларни өлтүрүшкә, Һөкүм қилар бегуналарни өлүмгә.

93:22  Пәрвәрдигар қорғинимдур, Панагаһим — қорам тешимдур.

93:23  Гуналири үчүн Худа уларни җазалар, Яманлиғи үчүн Худа уларни һалак қилар, Шундақ, Пәрвәрдигаримиз уларни қирип ташлар.

Chapter 94

94:1  Нахша ейтайли, келиңлар, Пәрвәрдигарға беғишлап, Қорам таштәк Қутқазғучи Худани мәдһийиләйли алқишлап.

94:2  Һозуриға Худаниң шүкүр ейтип кирәйли, Тәнтәнә билән Униңға нава қилип мәдһийиләр ейтайли.

94:3  Чүнки Худа — Егимиз Пәрвәрдигар улуқдур, У бир бүйүк Падиша, барлиқ «илаһлардин» үстүндур.

94:4  Чоққилардин таки әң чоңқур йәрлиригичә зиминниң, Һәммә Униң қолида, мүлкидур Униң.

94:5  Деңиз-океанлар тәвәдур Худаға, У яратқан уларни, Зимин Униңға мәнсүптур, қоллири вуҗутқа кәлтүргән уни.

94:6  Сәҗдә қилайли келиңлар Пәрвәрдигарға, Яратқучимиз У бизниң, тиз пүкәйли Униңға.

94:7  Чүнки У бизниң Худайимиздур, Биз Униң ғәмхорлуғидики қовумдурмиз, У пәрвиш қиливатқан қойлиридурмиз.

94:8  Бүгүн Униң авазиға қулақ салсаңлар әгәр, У дәрки: «Җаһил болмаңлар әҗдадиңлар Мирибада болғинидәк, Чөл-баяван Массаһта тәрсалиқ қилғинидәк.

94:9  Ата-боваңлар әйнә шу йәрдә Мени синиған еди, Мөҗүзилиримни көрүп турупму Мени тәкшүргән еди.

94:10  Мән қириқ жилғичә жиркинип әҗдатлириңлардин, Дедимки: ‹Уларниң қәлби жирақтур Мәндин, Маңмас улар Мениң йолумдин›.

94:11  Қәсәм қилип ейттим йәнә ғәзәптә шуңа: ‹Кирәлмәс улар Мениң арамгаһимға›».

Chapter 95

95:1  Йеңи нахша ейтиңлар Пәрвәрдигарға беғишлап, Әй җаһан әһли, яңритиңлар ғәзәлләр Униңға атап.

95:2  Нахшаңларда махтаңлар Худаниң намини, Баян әйләп һәр күни Униң ниҗатлиғини.

95:3  Тарқитиңлар шан-шәривини әлләр ара, Әҗайип ишлирини хәлиқ ара.

95:4  Улуқ болғач Пәрвәрдигар дайима, У лайиқтур һәссиләп мәдһийилинишкә, Үстүн болғач У ғәйри илаһлардин, Пәқәт Ула әрзийду әйминишкә.

95:5  Пәқәт буттур башқиларниң илаһлири, Амма Худа яратқандур асманларни.

95:6  Орап турар шан-шәрәп вә бүйүклүк Уни, Қудрәт вә гөзәлликкә толғандур Униң тураргаһи.

95:7  Махтаңлар, әй әл-қовумлар Пәрвәрдигарни, Күйләңлар Униң шан-шөһрәт вә қудритини.

95:8  Пәрвәрдигар шәрипигә мунасип һәмдусана оқуңлар, Худаниң ибадәтхана һойлисиға һәдийә билән кириңлар.

95:9  Әй җаһан әһли, Пәрвәрдигардин қорқуңлар, Парлақ муқәддәс Пәрвәрдигарға сәҗдә қилиңлар,

95:10  Ейтиңлар әлләр ара: «Пәрвәрдигар әң алий һөкүмрандур, У сорар хәлиқләрни адаләттә. Бәрһәқ, дуния мустәһкәм тәврәнмәстур».

95:11  Шатлансун йәр-җаһан, хуш болсун асманлар, Тәнтәнә қилишсун деңиз вә униңдики җанлиқлар.

95:12  Яйрисун далалар, униңдики чарвилар, Нахша ейтсун Егимиз алдида орманлар.

95:13  Чүнки Пәрвәрдигар җәзмән келиду һөкүмранлиқ қилишқа, Келиду дунияни адаләттә, хәлиқләрни һәққаний башқурушқа.

Chapter 96

96:1  Әң алий һөкүмрандур Пәрвәрдигар, Хошал болсун буниңдин һәммә хәлиқләр, Шатлансун һәтта әң жирақтики әлләр.

96:2  Сирлиқ вә йошурун ара турар Пәрвәрдигар, Һәққанийәт, адаләттә тәхти Униң мәзмут турар.

96:3  Отлар лавулдап көйүп турар алдида, Дүшмәнлирини көйдүрүветәр һәрянда.

96:4  Чақмиғини чақтуруп йорутар У җаһанни, Йәр-зимин титирәп кетәр көрүп буни.

96:5  Момдәк ерип кетәр бүйүк тағлар һәтта, Аләмниң һөкүмрани Пәрвәрдигар алдида.

96:6  Асманлар җакалар Униң һәққанийлиғини, Җими хәлиқләр көрәр Униң шан-шәривини.

96:7  Шәрмәндиликтә қалар ахир бутпәрәсләр, Әрзимәс бутлирини махтиғанлар. Пәрвәрдигарға сәҗдә қилар барлиқ «илаһлар».

96:8  Әй Пәрвәрдигар, Шатланди адалитиңдин пүтүн Йәһудийә шәһәрлири, Хошаллиққа чөмди Сион аңлап һөкүмлириңни.

96:9  Бәрһәқ, әй Пәрвәрдигар, Җаһанға һөкүмран улуқ Худадурсән, Ғәйри илаһлардин шу қәдәр үстүндурсән.

96:10  Әй Пәрвәрдигарни сөйгәнләр, өч көрүңлар яманлиқни, Пәрвәрдигар қоғдар Өз садақәтмәнлириниң җенини, Қутқузар яманларниң чаңгилидин У садиқларни.

96:11  Нур худди уруқтәк чечилғандур һәққанийларға, Шатлиқ терилғандур дили дурусларға.

96:12  Әй һәққанийлар Пәрвәрдигардин хошал болуңлар, Муқәддәслигини яд етип Униңға шүкүр ейтиңлар.

Chapter 97

97:1  Пәрвәрдигарға беғишлап ейтиңлар йеңи нахша, Чүнки әҗайип мөҗүзиләр Егисидур Худа, Муқәддәс билиги, оң қоли ғалибә бәргәндур Униңға.

97:2  Қилди Худа намайән ғалибисини һәммигә, Адалитини көрсәтти җаһандики әлләргә.

97:3  У йәткүзди исраилларға меһир вә муһәббитини, Унтумиди әсла исраилларға болған садақитини, Барчә хәлиқ көрди һәм Егимизниң утуғини.

97:4  Әй барчә инсанлар, алқиш яңритиңлар Худаға, Хуш болуп мәдһийиләр ейтиңлар нахшаңларда Униңға.

97:5  Худаға атап лира билән нәғмә-нава қилиңлар, Һәм Униңға лира билән нахша-ғәзәл ейтиңлар.

97:6  Яңритиңлар алқишлар Падишайимиз Худаға, Алқишимиз болсун Униңға канай билән бурғида.

97:7  Җошқунлисун деңиз вә униңдики җанлиқлар, Қилсун қизғин тәнтәнә зимин йәнә җанлиқлар.

97:8  Чавак чалсун Худаға хошаллиқтин дәриялар, Шатлиқ билән Худани күйгә қатсун һәм тағлар.

97:9  Чүнки Пәрвәрдигар җәзмән келиду һөкүмранлиқ қилишқа, Келиду дунияни адаләттә, хәлиқләрни һәққаний башқурушқа.

Chapter 98

98:1  Әң алий һөкүмрандур Пәрвәрдигар! У керублар оттурисида тәхттә олтирар, Униңдин әйминип титирисун пүткүл қовумлар, Һәйвисидин зил-зилигә кәлсун һәммә җайлар.

98:2  Һөкүмрандур Сионға Пәрвәрдигар, У барлиқ қовумлар үстидин һөкүм сүрәр.

98:3  Муқәддәстурсән әй Пәрвәрдигар, Һәйвәтлик бүйүк намиңни мәдһийилисун улар.

98:4  Әй адаләт сөйгүчи қудрәтлик Шаһимиз — Худа, Адиллиқни орнатқандиң Яқуп әвлатлири арисиға, Адаләт вә һәққанийәт әмәлгә ашқан еди уларда.

98:5  Пәрвәрдигаримизни улуқлаңлар, Айиғиға баш қоюп сәҗдә қилиңлар. Чүнки У муқәддәстур!

98:6  Муса вә Һарунлар Униң роһанийлиридиндур, Самуилму Униңға илтиҗа қилғанлардиндур.

98:7  Улар дуа қилғанда Пәрвәрдигарға, Бәрһәқ, У җавап бәргән еди уларға. Пәрвәрдигар сөзлигән еди булут түврүги ичидин уларға, Улар әмәл қилишти Худа бәргән пәриз-пәрманларға.

98:8  Әй Егимиз Пәрвәрдигар, җавап бәрдиң уларға. Уларниң гуналирини кәчүрүм қилдиң дайима, Амма җазалидиң уларни товва қилмиғинида.

98:9  Пәрвәрдигаримизни улуқлаңлар, Муқәддәс Сион теғида Униңға сәҗдә қилиңлар, Чүнки муқәддәстур Пәрвәрдигаримиз!

Chapter 99

99:1  Әй пүткүл җаһандики инсанлар, Яңритиңлар Пәрвәрдигарға алқишлар.

99:2  Хошаллиқ билән ибадәт қилиңлар Униңға, Шатлиқ билән мунаҗәт оқуп кириңлар һозуриға.

99:3  Билиңларки, Пәрвәрдигар йеганидур, Бизни У яратқандур, биз Униңға тәвәдурмиз, Биз Униң хәлқидурмиз, яйлиғиниң қойлиридурмиз.

99:4  Дәрвазилиридин кириңлар һәмдусана-шүкүр ейтип, Қәдәм тәшрип қилиңлар һойлилириға мәдһийә ейтип, Махтаңлар намини миннәтдарлиқ билдүрүп.

99:5  Бәрһәқ, Пәрвәрдигар шапаәтликтур, Униң меһир-муһәббити мәңгүлүктур, Әвлаттин-әвлатқичә садақәтликтур.

Chapter 100

100:1  Күйләймән мәңгүлүк муһәббәт вә адалитиңни, Әй Пәрвәрдигар күйлиримгә қатимән Сени.

100:2  Йолум тоғра болсиму еһтият қилип маңимән, Пәрвәрдигар қачанму ярдәмгә келәрсән?

100:3  Хиялимға кәлмәс әсла әхлақсизлиқ қилмиш, яманлиқ, Йолдин чиққан азғунларға нәпритим бар шунчилик, Улар қилған гуналарға һәвәсим йоқ қилчилик.

100:4  Көңлүм мениң әгриликтин халидур, Һәм һәммә яманлиқтин жирақтур.

100:5  Башқиларға кимки төһмәт әйлисә йоқ қилармән уни дүшмән билип, Көрсәм әгәр һали үстүн, мәнмәнчини туралмасмән сүкүт қилип.

100:6  Ким асмандики Худаға садиқ болса, Уларға өз ордамдин орун беримән. Тоғра, һәқ йолда маңғанларни, Мениң хизмитимгә қойимән.

100:7  Һелигәрләргә ордамда орун йоқтур, Ялғанчилар һозурумда болалмастур.

100:8  Зиминимдин йоқ қилимән яманларни һәр сәһәрдә, Бирму яман қалмас һәтта Пәрвәрдигарниң шәһиридә.

Chapter 101

101:2  Аңлиғайсән Пәрвәрдигар дуайимни, Тиңшиғайсән мениң қилған пәриядимни.

101:3  Йошурмиғин дидариңни мәндин Худа азапта қалғинимда, Налә қилсам қулақ селип тездин җавап бәргин маңа.

101:4  Өмрүм мениң ис-түтәктәк кәтмәктә ғайип болуп, Вуҗудум өртәнмәктә оттәк көйүп.

101:5  Жүригим қуруқ чөптәк қуруп кәтти. Иштийим йоқ, тамиғим азлап кәтти.

101:6  Һәсрәт вә пәриятта көп қийналдим, Оруқлап бир терә, бир устихан болуп қалдим.

101:7  Мән гоя баяванда учуп жүргән тазқаримән, Вәйранә харабини макан қилған һувқушмән.

101:8  Мән гоя өгүздики житим қушмән, Ятсамму көзүм очуқ, уйқусизмән.

101:9  Күн бойи мәсқирә қилар мени дүшмәнлирим, Һақарәтлик сөзгә яндаш болуп қалди мениң исмим.

101:10  Сән қәһир-ғәзәп қилғач маңа, Күл йедим қосиғимға нан орниға. Көз йешимсиз ичәлмәймән ичимлигимни, Бәрһәқ, Худа әхләт кәби ташлидиң мени.

101:11  Сән қәһир-ғәзәп қилғач маңа, Күл йедим қосиғимға нан орниға. Көз йешимсиз ичәлмәймән ичимлигимни, Бәрһәқ, Худа әхләт кәби ташлидиң мени.

101:12  Гугумдики көләңгидәк һаятимму ғувалашти, Теним чөптәк болуп қақшал-ғазаңлашти.

101:13  Лекин тәхтиң мәңгүлүктур Пәрвәрдигар, Шөһритиң әзәлдин та әбәткә давамлишар.

101:14  Сән ярдимиңни айимай, Сионға рәһим қилисән, Чүнки униңға меһриван болуп, ярдәм қилиш вақти кәлди, Шундақ ярдәм қилишниң вақит-саати йетип кәлди.

101:15  Қуллириң ташлирини чин қәлбидин сөйәр Сионниң, Харап болған топриғиға ичини ағритип униң.

101:16  Барчә әлләр намиңға һөрмәт қилар Пәрвәрдигар, Шәривиңдин әйминәр аләмдики һәммә шаһ, һөкүмранлар.

101:17  Пәрвәрдигар Сионни қайта қурар, Шан-шөһрити Худаниң намайән болар.

101:18  Қобул қилар Пәрвәрдигар мискинниң дуасини, Рәт қилмайду ғерипниң пәриядини.

101:19  Келәчәк бир әвлат үчүн Хатириләңлар Худаниң қудритини, Кәлгүсидә хәлиқләр мәдһийилисун Худани.

101:20  Чүнки Худа аңлай дәп мәһбусларниң аһ-зарини, Азат қилай дәп йәнә өлүмгә буйрулғанларни, Нәзәр салди үстимизгә муқәддәс маканидин, Қариди зимин таман Пәрвәрдигар асмандин.

101:21  Чүнки Худа аңлай дәп мәһбусларниң аһ-зарини, Азат қилай дәп йәнә өлүмгә буйрулғанларни, Нәзәр салди үстимизгә муқәддәс маканидин, Қариди зимин таман Пәрвәрдигар асмандин.

101:22  Падишалар, қовумлар җәм болғинида, Пәрвәрдигарға ибадәт қилғинида. Униң улуқлуғини җакалар Сионда, Шәнигә мәдһийә ейтар Йерусалимда.

101:23  Падишалар, қовумлар җәм болғинида, Пәрвәрдигарға ибадәт қилғинида. Униң улуқлуғини җакалар Сионда, Шәнигә мәдһийә ейтар Йерусалимда.

101:24  Бирақ Худа аҗиз қилди қиран вақтимда, Һаятимни қисқартти өмрүмниң йеримида.

101:25  Жиллириңниң чеки йоқтур әй Худа, Җенимни алма өмрүмниң йеримида.

101:26  Дунияни яратқандиң әзәлдинла, Асманму бәрпа болди Өз қолуңда.

101:27  Бирақ уларниң һәммиси йоқилиду, Сән болсаң әбәдий вә мәңгүлүксән. Улар гоя кийимдәк конириғанда, Сән уларни кийим кәби алмаштурисән. Асман-зимин йоқ болар бирдинла.

101:28  Лекин Сәнла өзгәрмәс Пәрвәрдигар, Пәқәт Сәндә әбәдий һаятлиқ бар.

101:29  Хатирҗәм яшайду қуллириңниң балилири, Һозуруңда гүлләп яшнар уларниң әвлатлири.

Chapter 102

102:1  Егимизгә һәмдусана ейтқин мениң әй қәлбим, Махтиғин Униң муқәддәс намини әй вуҗудум.

102:2  Егимизгә һәмдусана ейтқин мениң әй қәлбим, Унтумиғин Худаниң шәпқитини һәрдайим.

102:3  Кәчүрәр У барлиқ гуналириңни, Сақайтар һәрқандақ кесәллириңни.

102:4  У қутқузар өлүмдин һаятиңни, Яғдурар һәм муһәббити, рәһимдиллигини.

102:5  У сени бәрикитидә мәмнун қилар өмүр бойи, Яш чеғиңдәк күч-қувитиң орғуп турар бүркүт кәби.

102:6  Пәрвәрдигар жүргүзәр һәққанийәт, Езилгән барлиқ харланғанларға адаләт.

102:7  Намайән қилди Худа Муса пәйғәмбәргә Өз йолини, Исраил әвлатлириға карамәтлирини.

102:8  Худа рәһимдил, шәпқәтликтур, Асанлиқчә ғәзиви кәлмәс, Меһир-муһәббити чәксиздур.

102:9  Әйиплимәс У бизни узаққичә, Ғәзивиму әмәстур мәңгүгичә.

102:10  У муамилә қилмиғандур бизгә гуналиримизға яриша, Җазалимиғандур бизни У қилмишлиримизға қарита.

102:11  Асман зиминдин егиз болса қанчилик, Худаниң ихласмәнләргә болған муһәббити чәксиздур шунчилик.

102:12  Шәриқ ғәриптин жирақ болса қанчилик, Жирақлаштурғандур гуналиримизни У биздин шунчилик.

102:13  Ата өз балилириға көйсә қанчилик, Пәрвәрдигар көйүмчанлиқ қилар ихласмәнлиригә шунчилик.

102:14  Шундақ, У биләр бизниң немидин ясалғанлиғимизни, Есигә алар У бизниң топрақ екәнлигимизни.

102:15  Майсидәк қисқидур инсанниң өмри, Далада ечилған гүлдүр инсанниң өзи.

102:16  Әгәрдә чиқса шамал у гүл тозар, Һечбир из қалдурмастин ғайип болар.

102:17  Амма Пәрвәрдигар Өзигә ихлас қилғанларға, Һәм Униң келишимигә садиқ болғанларға, Әмирлиригә әмәл қилишни есидә тутқанларға, У көрситәр мәңгүлүк муһәббитини мәңгүгичә, Һәққанийити давам етәр әвлаттин-әвлатқичә.

102:18  Амма Пәрвәрдигар Өзигә ихлас қилғанларға, Һәм Униң келишимигә садиқ болғанларға, Әмирлиригә әмәл қилишни есидә тутқанларға, У көрситәр мәңгүлүк муһәббитини мәңгүгичә, Һәққанийити давам етәр әвлаттин-әвлатқичә.

102:19  Пәрвәрдигар орнатқандур тәхтини асманға, У һөкүмранлиқ қилар һәмминиң үстидә.

102:20  Әй Пәрвәрдигарниң қудрәтлик пәриштилири, Силәрдурсиләр Униң сөзигә қулақ салғучилири, Униң әмирлирини иҗра қилғучилири, Шуңа махтап күйләңлар Пәрвәрдигарни.

102:21  Әй Худаниң асмандикилири, Силәрдурсиләр Униң ирадисини иҗра қилидиған хизмәтчилири, Шуңа махтап күйләңлар Пәрвәрдигарни.

102:22  Әй Пәрвәрдигар яратқанлар, Махтаңлар Пәрвәрдигарни У һөкүм сүргән һәммә җайда, Әй мениң қәлбим ейтқин һәмдусана Пәрвәрдигарға.

Chapter 103

103:1  Әй қәлбим һәмдусана ейтқин Пәрвәрдигарға! Шан-шавкәтлик, һәйвәтликсән, әй Худа, Илаһим тәңдашсизсән улуқлуқта.

103:2  Йепинчаңдур йоруқлуқ, Сән униңға пүркәнгән, Асминиңниң гүмбизи чедир кәби тикилгән.

103:3  Асмандики тураргаһиң лимлирини, Орнитипсән көктики суларға, Җәң һарвуси кәби қилип булутни, Маңдурупсән шамалниң қанитида.

103:4  Шамал қилисән пәриштилириңни, От ялқуни қилисән хизмәткарлириңни.

103:5  Орнитипсән йәрни шунчә мукәммәл, У һулидин һечбир заман тәврәнмәс.

103:6  Деңиз йәрни йепинча кәби ориған, Чоққиларму су астида қалғанти. Гүлдүрмомаң әймәндүргәч суларни, Сулар тездин өз орниға янғанти.

103:7  Деңиз йәрни йепинча кәби ориған, Чоққиларму су астида қалғанти. Гүлдүрмомаң әймәндүргәч суларни, Сулар тездин өз орниға янғанти.

103:8  Тағлар көрүнүп, вадиларму аян болди, Сулар һәм Сән буйруған йәргә келип җайлашти.

103:9  Деңиз сүйи тешип йәнә басмисун дәп зиминни, Сән уларға чәк қоюп сиздиң чегара сизиқни.

103:10  Сән болғач вадида булақ көзи ечилип, Тағлар ара шилдирлап ақти сулири. Сулар ичсә униңдин даладики җаниварлар, Қанар еди һәттаки явайи ешәкниң тәшналиғи.

103:11  Сән болғач вадида булақ көзи ечилип, Тағлар ара шилдирлап ақти сулири. Сулар ичсә униңдин даладики җаниварлар, Қанар еди һәттаки явайи ешәкниң тәшналиғи.

103:12  Су бойиға қушларму көктин чүшүп қониду, Дайим улар шахларда тақлап жүрүп сайрайду.

103:13  Асмандики су билән суғирисән тағларни, Өзәң өстүргән мевигә толтурисән зиминни.

103:14  Чарва үчүн далада от-чөпләрни өстүрдүң, Озуғини инсанлар қара йәрдин алсун дәп, Етизларда зираәт-көктатларни өстүрдүң.

103:15  Көңүлләрни шат әйлисәң шарапта, Қувәтлидиң нениң билән тәнләрни, Пақираттиң мейиң билән йүзләрни.

103:16  Ливандики кедир дәрәқлири, Пәрвәрдигар тиккәндур уларни, Худа қанғичә суғирар уларни.

103:17  У дәрәқләргә қушлар келип уга ясар, Арча дәрәқлири ләйләкниң өйи болар.

103:18  Тағ өшкилири тағларда ойнар, Тик қия суғурға пана болар.

103:19  Әй Худа, пәсилләрни айриш үчүн айни яраттиң, Қуяшқиму патидиған вақитни билдүрдүң.

103:20  Қараңғулуқ чүшәрсәң кечә болиду, Орманларда җанлиқлар шипирлап кезип жүриду.

103:21  Арсланлар олҗа издәп һувлишар, Рисқилирини улар Худа Сәндин сорар.

103:22  Қуяш чиқса уларму угисиға қайтар, Қайтип келип угисида арам алар.

103:23  Һәммә адәм өз ишиға меңишар, Әтигәндин кәчкичә әмгәк қилар.

103:24  Пәрвәрдигар яратқан мәхлуқатлириң шунчә көптур. Сән яратқан җанлиқлар билән толғандур зимин йүзи, Буларниң һәммисила һекмитиңниң мевисидур.

103:25  Әйнә алдиңда бепаян деңиз ятар, Униңда сан-санақсиз җанлиқ яшар, Һәм уларниң чоңи вә кичиги бардур.

103:26  Унда йәнә Сән яратқан ливятан бар, Үстидә униң қейиқ билән кемә қатнар.

103:27  Улар Сәндин рисқи үчүн озуқ күтәр, Озуқ үчүн җамалиңға тәлмүрәр.

103:28  Озуғини улар Сениң қолуңдин алар, Шу озуқта уларниң қосиғи тояр.

103:29  Дәккә-дүккигә чүшәр улар җамалиңни йошурғиниңда, Җан үзүп қара йәргә қайтар, нәпәслирини тохтатқиниңда.

103:30  Сән Өз нәпәсиңни әвәткиниңдә улар яритилар, Пүтүн йәр йүзи йеңилинар.

103:31  Пәрвәрдигарниң шөһрити әбәдий болғай, Пәрвәрдигар яратқанлиридин хурсән болғай.

103:32  Пәрвәрдигар йәргә бақса зимин титирәр, Таққа тәгсә отлар йенип түтүн чиқар.

103:33  Навада җеним тәндә болсила Мәдһийә ейтимән Худайимға, Мәңгү һәмдусана ейтимән Униңға.

103:34  Ойлиримдин Худа рази болғай, Чүнки Пәрвәрдигардин болдум хошал,

103:35  Гунакарлар йәр йүзидә қалмиғай, Яманлар гумран болғай. Һәмдусана ейтқин әй қәлбим Пәрвәрдигарға, Һәмдусана ейтиңлар һәммиңлар Униңға.

Chapter 104

104:1  Пәрвәрдигарға шүкүрләр ейтиңлар, Униң шәнигә мәдһийиләр оқуңлар, Қарамәтлирини әлләр ара баян қилиңлар!

104:2  Худани күйләңлар қетип нахша-нәғмигә, Мөҗүзилирини Униң җакалаңлар һәммигә.

104:3  Улуқлаңлар муқәддәс хисләтлирини Худаниң, Қәлби шатлансун Пәрвәрдигарни сеғинғанларниң.

104:4  Тәлпүнүңлар Худаниң қудритигә-күчигә, Интилиңлар һәм Униң һозуриға-меһригә.

104:5  Есиңларда болсун Униң карамәтлири, Мөҗүзилири вә чиқарған һөкүмлири.

104:6  Әй Худаниң қули Ибраһимниң нәсиллири, У Өзи таллиған Яқупниң әвлатлири.

104:7  У Пәрвәрдигардур, У бизниң Худайимиздур, Униң һөкүмлири һәммә йәрдә күчкә егидур.

104:8  Униң түзгән келишими әбәдий ядидидур, Бу Униң мәңгүгичә вәдә қилған сөзидур.

104:9  Пәрвәрдигар Ибраһим билән келишим түзгән еди, Исһаққиму қәсәм ичкән еди.

104:10  У буни Яқупқиму низам қилип бәргән еди. Исраилға мәңгүлүк келишим қилип мундақ дегән еди:

104:11  «Қанан зиминини сениң мүлкүң қилимән, Уни саңа тәәллуқ несивәң қилимән».

104:12  У чағда улар наһайити аз санлиқ еди, Нәзәрдә йоқ һәм мусапир еди.

104:13  Улар жутму-жут сәрсән еди, Әлдин-әлгә кезәр еди.

104:14  Худа һечкимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларниму мундақ агаһландурди:

104:15  «Мениң таллиғанлиримға тәгмәңлар, Пәйғәмбәрлиримгә зиянкәшлик қилмаңлар».

104:16  Ачарчилиқ бәрди Худа Қананға, Зар қилди уларни аш-нанға.

104:17  Худа уларни дәп алдин-ала Йүсүпни Мисирға әвәткән еди, Акилири уни қул қилип сатқан еди.

104:18  Униң путлири зәнҗирдә зәхмиләнгән еди, Бойниға боюнтуруқ селинған еди.

104:19  У тавланди Пәрвәрдигарниң бешарити көрүлгичә, Худа Йүсүпниң чүшидә көрсәткәнлири испатланғичә.

104:20  Уни азат қилишқа Пиръәвн әмир қилди, Әлләрниң һөкүмрани униңға азатлиқ бәрди.

104:21  Пиръәвн уни ордисиға ғоҗидар қилди, Барлиқ мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлиди.

104:22  Бәрди униң ихтияриға вәзирлирини, Даналиқ үгинишкә тапшурди ақсақаллирини.

104:23  Шундақ қилип, исраиллар Мисирға кәлди, Һамниң зиминида Яқуп әвлатлири мусапир болди.

104:24  Уларни көп нәсиллик қилди Пәрвәрдигар, Һәм дүшмәнлиридин күчлүк болди улар.

104:25  Шуңа улардин безар болуп мисирлиқлар, Һейлә-микир муамилидә болди улар.

104:26  Андин әвәтти Худа Өз қули Мусани, Йоллиди Өз таллиғини Һарунни.

104:27  Худаниң аламәтлирини баян қилди улар Мисирда, Униң мөҗүзилирини көрсәтти Һам зиминида.

104:28  Зиминни зулмәт қилсиму қараңғулуғида Пәрвәрдигар, Униң әмригә бойсунмиди улар.

104:29  Қан қилди Худа Мисирниң сулирини, Өлтүрүвәтти уларниң белиқлирини.

104:30  Пақа апити қаплиди йәрлирини, Қаплиди һәтта пақилар падиша сарийини.

104:31  Худаниң әмри билән қаплиди ғуж-ғуж чивинлар, Һәммә йәрни басти ғиң-ғиң пашилар.

104:32  Ямғур орниға мөлдүр яғди, Мисирни чақмақ урди.

104:33  Набут болди әнҗир дәриғи, үзүм ғоллири, Вәйран болди дәрәқләрниң барлиғи.

104:34  Худаниң әмри билән кәлди йәнә чекәткиләр, Мижилдап кәлди сан-санақсиз чекәткиләр.

104:35  Қоймиди улар барлиқ гияларни, Йәп түгәтти етизларда һосулларни.

104:36  Ахирида өлтүрди Худа Мисирдики тунҗа балиларни — Уларниң ғурури болған биринчи оғулларни.

104:37  У исраилларни сәпәргә алтун-күмүч байлиқ билән чиқарди. Уларниң һәммиси сағлам һәм күчлүк еди.

104:38  Уларниң кәткинигә мисирлиқлар хошал болди, Чүнки мисирлиқлар исраиллардин бәк қорққан еди.

104:39  Пәрвәрдигар булутни сайивән қилди, Түндә уларға отни нур қилип бәрди.

104:40  Улар Худадин тилигән еди, бөдүнә ата қилди, Тоқ қилиш үчүн уларни асмандин нан чүшәрди.

104:41  Ташни йерип арилиқлиридин су чиқарди, Қақас чөлдә еқин-дәрия пәйда қилди.

104:42  Бәрһәқ, Худа муқәддәс вәдисини унтумиди, Қули болған Ибраһимни әс-ядида сақлиди.

104:43  У хәлқини чиқарди Мисирдин шат қилип, Азатлиғиға тәнтәнә қилди хәлқи нахша ейтип.

104:44  Ят әлләрниң зиминлирини бәрди уларға Пәрвәрдигар, Башқиларниң әҗир-әмгәклиригә муйәссәр болди улар,

104:45  Шуңа бойсунуп Пәрвәрдигарниң қанунлириға, Бойсунуңлар Униң пәрманлириға. Һәмдусана ейтиңлар Пәрвәрдигарға!

Chapter 105

105:1  Һәмдусана ейтиңлар Пәрвәрдигарға, Шүкүрләр ейтиңлар Униңға. Чүнки Пәрвәрдигар шапаәтликтур, Униң муһәббити мәңгүлүктур.

105:2  Қудритини Худаниң кимму толуқ сөзләп берәләр? Ким Униңға ейталар мукәммәл мәдһийиләр?

105:3  Нәқәдәр бәхитлик-һә, адаләтлик иш қилғанлар, Һәрдайим һәққанийәт йолини тутқанлар.

105:4  Әй Пәрвәрдигар, алғайсән мени есиңгә, Яхшилиғиңни көрсәткиниңдә Өз хәлқиңгә. Хәвәр алғин һалимдин ниҗатлиғиң кәлгәндә.

105:5  Өзәң таллиған хәлқиңниң бәхтини көрәй, Уларниң күлкисигә җор болуп күләй, Саңа мәнсүп хәлқиң билән махтинип жүрәй.

105:6  Худди әҗдатлиримиздәк бизму гуна өткүздуқ, Иплас һәм яман ишларни һәммимиз қилдуқ.

105:7  Әҗдатлиримиз Мисирдики чеғида, Мәнситмигән еди Худаниң мөҗүзилирини. Исиян көтәргән еди улар Қизил деңиз бойида, Есидиму тутмастин Худаниң муһәббитини.

105:8  Амма Пәрвәрдигар Өзиниң шәриви үчүн, Уларни қутқузуп қудритини намайән қилған еди.

105:9  Униң әмри билән сүйи қуруп Қизил деңизниң, Уларни худди чөллүктә елип маңғандәк, Деңиз астидин йетәкләп маңған еди.

105:10  Пәрвәрдигар уларни Дүшмәнлириниң қоллиридин азат қилди, Дүшмәнлириниң чаңгилидин қутқузди.

105:11  Дүшмәнлири су астида ғәриқ болди, Улардин бирәрсиму һаят қалмиди.

105:12  Шундила Худаниң вәдисигә ишәнди улар, Пәрвәрдигарни мәдһийиләп ейтти күй-нахшилар.

105:13  Лекин улар узун өтмәй унтуди Пәрвәрдигарни, Рава көрмиди өзлиригә Худаниң ирадисини.

105:14  Улар чөлдә нәпсигә тәслим болди, Һәм Пәрвәрдигарни синап көрди.

105:15  Тәләп қилған нәрсисини Пәрвәрдигар бәрди уларға, Бирақ бир һалакәтлик кесәлни әвәтти уларға.

105:16  Чедирлирида улар һәсәт қилди һәзрити Мусаға, Вә Худа таллиған муқәддәс роһаний Һарунға.

105:17  Шуниң билән йәр йерилип Датанни жутувалди, Абирамни һәмралири билән көмүвалди.

105:18  Һәмралири арисиға от чүширилгән еди, От ялқуни яманларни көйдүрүвәтти.

105:19  Мозай бутни ясап улар Синай теғида, Сәҗдә қилип чоқунди шу алтун бутқа.

105:20  Чөп йәйдиған бир калиниң бутини улар Қойди шан-шәрәплик Пәрвәрдигарниң орниға.

105:21  Унтуди улар Қутқузғучиси Худани, Мисирда улуқ ишларни қилғучини.

105:22  Карамитини көрситип Қизил деңизда, Һам диярида мөҗүзиләр яратқучини.

105:23  Шуңа Худа уларни һалак қилмақ болған еди, Лекин Худа тәрипидин талланған Муса чиқип, Рәһим тиләп Худаниң ғәзивини басқан еди.

105:24  Улар бу гөзәл зиминға киришни рәт қилди, Пәрвәрдигарниң вәдисигә ишәнмиди.

105:25  Қақшап туруп улар өз чедирлирида, Қулақ салмиди Пәрвәрдигарниң авазиға.

105:26  Шуңа Худа қолини көтирип қәсәм қилип, Дедики: «Уларни чөлләрдә йоқитимән.

105:27  Әвлатлирини ят әлләрдә вәйран қилип, Яқа жут, жирақларға тарқитимән».

105:28  Пеор теғида улар Баал илаһиға чоқунуп, Өлүкләргә аталған қурванлиқларни йейишти.

105:29  Қилмишлири уларниң ғәзивини кәлтүрди Худаниң, Шу сәвәвидин ваба кесәл тарқалди арисиға уларниң.

105:30  Шуңа Пинихас чиқип оттуриға, Тохтатти у ваба кесилини батурлуғида.

105:31  Буниң билән Пинихас һәққаний дәп һесапланди, Униң ишлири әвлаттин-әвлатқичә тарқалди.

105:32  Худаниң ғәзивини қозғиди улар йәнә, Мирибада пәйда болған суниң бойида. Бу сәвәплик қайғу кәлди Мусаға. Чүнки улар Мусаниң җениға тәккәч, Ойлимастин сөзләвәтти Муса уларға.

105:33  Пәрвәрдигарниң әмригә хилаплиқ қилип, Һалак қилмай һәммә ят әлләрни,

105:34  Пәрвәрдигарниң әмригә хилаплиқ қилип, Һалак қилмай һәммә ят әлләрни,

105:35  Әксичә арилишип улар билән Үгәнди уларниң қилиқлирини.

105:36  Чоқунди уларниң бутлириға, Һалакәт елип кәлди бут уларға.

105:37  Қиз-оғуллирини атиди қурванлиққа, Беғишлап уларни җин-шәйтанға.

105:38  Атап Қанандики бутларға, Улар төкти қиз-оғуллириниң Бегуна қанлирини, Қанлар булғиди зиминни.

105:39  Паһишә аялдәк болди уларниң ишлири, Булғиди уларни өз қилмишлири.

105:40  Пәрвәрдигар Өзи таллиған хәлқигә ғәзәпләнди, Пәқәт Өзигила тәвә болған қовумидин нәпрәтләнди.

105:41  Шуңа уларни ташлап бәрди ят әлләрниң қолиға, Өчмән болуп кәлгәнләр һөкүмранлиқ қилди уларға.

105:42  Дүшмәнлири қолида езилди улар, Қәддини пүкүп, бешини әгди явлар.

105:43  Талай қетим қутқузсиму уларни Пәрвәрдигар, Амма қәстән бойсунушни рәт қилип кәлгәч, Болди гумран ахирида гуналири сәвәвидин улар.

105:44  Шундақтиму уларниң пәриядини аңлиғанда, Рәһимдиллик билән нәзәр салди Худа җапалириға.

105:45  Улар үчүн Пәрвәрдигар келишимини есигә елип, Меһир-муһәббити билән бурунқи нийитидин йенип,

105:46  Уларға рәһим-шәпқәт қилдурди, Уларни әсир алғучиларниң дилиға селип.

105:47  Әй Худайимиз Пәрвәрдигар, қутқузғин бизни, Қайта жиғип әкәлгин жутимизға бизләрни. Шунда Сени мәдһийиләйли, күйләйли, Шу муқәддәс намиңға шүкүр-рәхмәт ейтайли.

105:48  Мәдһийиләнгәй мәңгүдин-мәңгүгә, Исраилларни таллиған Пәрвәрдигар! Халайиқлар «амин» десун бирликтә! Пәрвәрдигарға һәмдусана ейтиңлар!​

Chapter 106

106:1  Шүкүр ейтиңлар Пәрвәрдигарға, шапаәтликтур Пәрвәрдигар, Униң меһир-муһәббити мәңгүлүккә давам қилар.

106:2  Ейтиңлар бу мәдһийини Пәрвәрдигар қутқузғанлар, Баян қилиңлар яв қолидин қутқузулғанлар.

106:3  Ейтиңлар бу мәдһийини һәр жутлардин жиғилғанлар — Шәриқ, ғәрип, җәнуп, шималдин кәлгәнләр.

106:4  Бәзилири кезип адәм аяқ басмиған баяванни, Тапалмиди адәм макан тутқан һечбир йәрни.

106:5  Улар ач, уссуған еди, Үмүтлири үзүлгән еди.

106:6  Азапта қалғинида налә қилған еди Пәрвәрдигарға, Пәрвәрдигар чиқарди уларни җападин азатлиққа.

106:7  Тапқичә улар маканлашқудәк бир йәрни, Түз йолға башлиди Худа уларни.

106:8  Шүкүр ейтсун улар Пәрвәрдигарға, Униң мәңгүлүк муһәббитигә, Инсанларға көрсәткән мөҗүзилиригә.

106:9  У қандурғучидур уссузлуғини чаңқиғанларниң, У тойдурғучидур есил немәтләр билән қосиғини ачларниң.

106:10  Бәзиләр зулмәт қараңғулуқта яшиған еди, Улар кишәнлинип, азап чәккән мәһбуслар еди.

106:11  Чүнки улар йәргә уруп Худаниң әмирлирини, Көзгә илмиған еди улуқ Худаниң көрсәтмилирини.

106:12  Дәрт тартқузуп кәмтар қилди Худа уларни, Жиқилсиму гәр улар чиқмиди йөләйдиған һеч бири.

106:13  Азапта қалғинида налә қилған еди Пәрвәрдигарға, Пәрвәрдигар чиқарди уларни җападин азатлиққа.

106:14  Қараңғу зулмәттин чиқарди уларни, Сундуруп зәнҗир-асарәтлирини.

106:15  Шүкүр ейтсун улар Пәрвәрдигарға, Униң мәңгүлүк муһәббитигә, Инсанларға көрсәткән мөҗүзилиригә.

106:16  Пачақлап ташлиди У мис дәрвазиларни, Чеқип ташлап төмүр тақақларни.

106:17  Бәзиләр әқилсиз болди гуналиридин, Дучар болди азапларға яманлиқлиридин.

106:18  Йемәкликләрдин болуп безар, Берип қалди өлүм гирдавиға улар.

106:19  Азапта қалғинида налә қилған еди Пәрвәрдигарға, Пәрвәрдигар чиқарди уларни җападин азатлиққа.

106:20  Кесәллири тепип шипа Худаниң сөзидин, Қутқузди уларни өлүм гирдавидин.

106:21  Шүкүр ейтсун улар Пәрвәрдигарға, Униң мәңгүлүк муһәббитигә, Инсанларға көрсәткән мөҗүзилиригә.

106:22  Сунуп Худаға миннәтдарлиқ қурванлиғини, Мәдһийәгә қетиңлар Униң карамәтлирини.

106:23  Бәзиләр олтирип кемә-қатнашларда, Тирикчилик қилатти деңизларда.

106:24  Гувачидур улар Пәрвәрдигарниң қудритигә, Чоңқур деңизларда көрсәткән карамәтлиригә.

106:25  Әмри билән һөкиритип боранларни, Пәйда қилған еди У долқунларни.

106:26  Кемиләр гаһ көтирилип асман-пәләккә, Гаһ чүшкинидә долқун астиға, Улар хәтәрдин чүшкән еди дәккә-дүкигә.

106:27  Улар гоя мәсләрдәк дәлдәңләшти, Һечқандақ чарә-амали қалмиғанти.

106:28  Азапта қалғинида налә қилған еди Пәрвәрдигарға, Пәрвәрдигар чиқарди уларни җападин азатлиққа.

106:29  У боранни тохтатти, Долқунларму тиничланди.

106:30  Шатланди улар тиничлатқачқа долқунни, Нишан қилған портқа йетәклиди Худа уларни.

106:31  Шүкүр ейтсун улар Пәрвәрдигарға, Униң мәңгүлүк муһәббитигә, Инсанларға көрсәткән мөҗүзилиригә.

106:32  Улар хәлиқ арисида улуқлисун Худани, Ақсақаллар мәҗлисидә мәдһийилисун Худани.

106:33  Гуна қилса бу йәрниң адәмлири, Баяванға айландурулар дәриялири, Сүйи түгәп қағҗирар булақлири, Шорлуқ топрақ болар үнүмлүк йәрлири,

106:34  Гуна қилса бу йәрниң адәмлири, Баяванға айландурулар дәриялири, Сүйи түгәп қағҗирар булақлири, Шорлуқ топрақ болар үнүмлүк йәрлири,

106:35  У йәнә көл қилар чөл-баяванни, Булақларға айландурар чаңқақ йәрләрни.

106:36  Ачларни җайлаштуруп әшу йәргә, Айландурар у йәрни бир шәһәргә.

106:37  Үзүм тикип, йәр терип улар, Алиду мол һосуллар.

106:38  Бәрикәт бәргәч уларға Пәрвәрдигар, Зор көләмдә сани авуп уларниң, Көп болар уларда мал-варанлар.

106:39  Зулум, азап, дәрт селип дүшмәнлири, Навада хорлинип, азийип кәтсә санлири,

106:40  Яв һөкүмдарлирини шәрмәндә қилип Пәрвәрдигар, Уларни дәшт-чөл, баяванда сәрсән қилар.

106:41  Зулумдин азат қилип мискинләрни, Қой падисидәк көп қилиду әвлатлирини.

106:42  Буни көрүп шатлиниду һәққанийлар, Ағзи етилип, үнсиз турар яманлар.

106:43  Көңүл қойсун бу ишларға әқли барлар, Худаниң мәңгүлүк муһәббитини чүшәнсун улар.

Chapter 107

107:2  Ишәнчим камилдур Саңа, әй Худа! Пүтүн қәлбим билән мәдһийә ейтимән нахшамда.

107:3  Әй лира, чилтар ойған әнди, Нахша ейтип ойғитайли таңни.

107:4  Әй Пәрвәрдигар, шүкүрләр ейтип Саңа, Күйләймән Сени хәлиқләр, ят әлләр ара.

107:5  Чүнки мәңгүлүк муһәббитиң асмандин бепаян, Садақитиң шунчә молдур, булутларға тақашқан.

107:6  Әй Худа, улуқлуғуң көрситилгәй асман-пәләктә, Шан-шәривиң намайән болғай пүткүл йәр йүзидә.

107:7  Дуайимни қилип иҗавәт, қутқуз бизни оң қолуңда, Өзәң сөйгән бәндилириң ниҗатлиқ тапар шунда.

107:8  Худа мундақ деди Өз муқәддәслиги билән: «Шатлиқта хәлқимгә бөлүп беримән Шәкәм диярини, Тәхсим қилип беримән Суккот вадисини.

107:9  Гилъад райони мәнсүптур Маңа, Манассәму һәм тәәллуқ Маңа. Әфрайим — бешимдики дубулғамдур, Йәһуда Мениң сәлтәнәт һасамдур.

107:10  Пут жуюдиған қачидур Моаб Маңа, Чоруғумни ташлаймән Идомға. Чуқан салимән, Филистийә үстидин ғалибә қилғинимға»

107:11  Ким Мени Идомға ғалибә билән башлап кирәр? Ким Мени у мустәһкәм шәһәргә башлап барар?

107:12  Әй Худа, биздин ваз кәчтиңму? Биз билән биргә болмидиң җәңдиму?

107:13  Дүшмәнгә қарши бизгә бол ярдәмдә, Бекардур ғалибә қазиниш инсанниң ярдимидә.

107:14  Худаниң қудрити билән җәң қилимиз батурларчә, Егәм Өзи дәссәп чәйләр дүшминимиз түгигичә.

Chapter 108

108:1  Әй мәдһийәмниң егиси Худа, Сүкүт қилип үнсиз турма.

108:2  Һақарәт қилмақта яманлар маңа, Ялғанчи тилида чаплап қара.

108:3  Нәпрәтлик сөзлири алди мени қоршавға, Сәвәпсиз һуҗум қилип улар маңа.

108:4  Муһәббитимни бәрсәмму мән уларға, Шикайәтләр қилди улар қарши маңа, Шундақтиму улар үчүн қилимән дуа.

108:5  Яхшилиғимға қайтурди яманлиқни, Сөйгүмгә қайтурди нәпрәтни.

108:6  Бир яман адәм әйиплисун уни сотта, Дәвагәрдин бирси болсун оң йенида.

108:7  Әйипкар болуп чиқсун у сорақта, Дуасиму гуналиқ болсун һәтта.

108:8  Өмри қисқа болсун, Мәнсивини башқиси алсун.

108:9  Балилири житим болсун, Хотуни тул қалсун.

108:10  Оғуллири өйидин кетип ғерибанә сәргәрдан болсун, Яқа жутларда рисқини издәп тиләмчи болсун.

108:11  Тартивалсун җазанихорлар мал-мүлкини, Булавалсун ятлар һәммә бисатлирини.

108:12  Меһриванлиқ көрсәтмисун униңға һечким, Көңүл бөлүп жүрмисун балилириға һәрким.

108:13  Қурутулуп униң нәсли Қалмисун кейинки әвлатлири.

108:14  Әҗдатлириниң яманлиғи ядида болсун Худаниң, Унтулмисун гуналири һәм анисиниң.

108:15  Худаниң көз алдида болсун дайим гуналири, Йәр йүзидин йоқ қилсун Пәрвәрдигар униң намини.

108:16  Чүнки у меһриванлиқ көрсәтмәстин башқиларға, Өлтүрмәк болди, бәлки селип зулум Езилгән дили сунуқ, йоқсулларға.

108:17  У хуштар еди ләнәт оқушқа, Шуңа ләнәт кәлсун униң бешиға. Райи йоқ еди бәхит тиләшкә, Шуңа бәхит жирақ болсун униңға.

108:18  У өзигә кийим қилип кийиду ләнәтләрни, Ләнәтлири аққан судәк кирсун ичигә, Сиңип кәтсун май кәби сүйәклиригә.

108:19  Ләнәтлири оравалсун уни тонидәк, Дайим белини бағлавалсун бәлбеғидәк.

108:20  Пәрвәрдигар әйнә шундақ җазалисун шикайәттә болғанларни, Әдәплисун яман сөзләр билән маңа һуҗум қилғанларни.

108:21  Әй Рәббим Пәрвәрдигар, Намиңниң һөрмити үчүн ярдәм қил маңа, Қутқуз мени мәңгүлүк муһәббитиң болғач әла.

108:22  Чүнки мән һаҗәтмән, бечарә, Дәрдимму җиқ ичимдә.

108:23  Һаятимму ғувалашти гугумдики көләңгидәк, Чәткә қеқилдим қеқиветилгән чекәткидәк.

108:24  Роза тутуп путумниң мағдири кәтти, Теним җүдәп, һарғинлиқ йәтти.

108:25  Дүшмәнлирим алдида болдум рәсва, Бешини чайқар улар маңа қарашқанда.

108:26  Пәрвәрдигар, әй Рәббим, ярдәм қил маңа, Қутқуз мени мәңгүлүк муһәббәт Сәндә болғачқа.

108:27  Улар билсун бу ишни Сениң қилғанлиғиңни, Маңа Ниҗаткар болғучиниң Пәрвәрдигар екәнлигини.

108:28  Мәйли улар оқувәрсун ләнәт маңа, Бирақ Сән ата қилисән бәхит маңа. Һуҗум қилса улар хиҗаләттә қалар, Амма мәнки қулуң шатлиққа толар.

108:29  Дүшмәнлирим кийим қилсун хиҗаләтни, Тон қилип йепинсун номусни.

108:30  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтимән, Уни хәлиқ ичидә мәдһийиләймән.

108:31  Чүнки У турар муһтаҗларниң оң йенида, Уларни өлүмгә мәһкүм қилғанлардин қутқузушқа.

Chapter 109

109:1  Пәрвәрдигар ейттики Егәмгә: «Олтарғин Сән Мениң оң йенимда, Мән дәссәткичә дүшмәнлириңни айиғиң астиға».

109:2  Пәрвәрдигар зорайтар һөкүмранлиғиңни Сиондин, Дәрки У: «Сән һөкүм сүргин дүшмәнлириң үстидин».

109:3  Сән җәң қилидиған күни қошунлириңни жиққанда, Садақәтмәнлириң чиқар өз ихтиярлиғида. Сәһәрдә келур яш жигитләр алдиңға, Худди шәбнәм чүшкәндәк Сән турған таққа.

109:4  Пәрвәрдигар өзгәртмәс қилған мону қәсимини: «Мәңгүлүк роһанийдурсән Малкисидиқниң қатаридики».

109:5  Әй Пәрвәрдигар, турар Егәм Сениң оң тәрипиңдә, Падишаларни бит-чит қилар ғәзивини көрсәткән күнидә.

109:6  У һөкүм чиқирар Худасиз хәлиқләргә, Башлирини кукум-талқан қиливетәр йәр йүзидә, Уларниң зиминини толтурар җәсәтләргә.

109:7  Егәм йол үстидә булақтин су ичәр, Күч-қувәт елип, мәйдисини егиз көтирәр.

Chapter 110

110:1  Һәмдусана ейтиңлар Пәрвәрдигарға! Һәқ йолдики җамаәт арисида, Шүкүр ейтимән ихлас билән Худаға.

110:2  Улуқтур Пәрвәрдигарниң биз үчүн қилғанлири, Буни тилға елишар уларниң қәдрини билгәнлири.

110:3  Пәрвәрдигарниң әҗри һәйвәт, шәрәпликтур, Униң һәққанийлиғи мәңгүлүккә давам қилур.

110:4  Мөҗүзилирини кишиләрниң есигә салар, Рәһимдил, шәпқәтликтур Пәрвәрдигар.

110:5  Худа берәр ихласмәнлириниң рисқини, Та әбәт есидә тутар Өз келишимини.

110:6  Пәрвәрдигар көрсәтти Өз қовумиға қудритини, Елип берип уларға ятларниң зиминини.

110:7  У адил, вападар һәрбир ишида, Ишәнч бардур йол-йоруқлирида.

110:8  Давамлишар улар мәңгү, та әбәдкә, Орунлинар улар дурус, садақәтликтә.

110:9  Муқәддәс, сүрлүктур Худа! Қутулуш бәрди Өз қовумиға, Келишимини бәкитти һәм мәңгүгә.

110:10  Даналиқ Пәрвәрдигарға ихласмәнликтин башлинур, Әмригә әмәл қилғучилар һекмәтлик болур. Пәрвәрдигарға аталған һәмдусаналар мәңгүлүк болур.

Chapter 111

111:1  Пәрвәрдигарға һәмдусана ейтиңлар! Нәқәдәр бәхитликтур Пәрвәрдигарға ихласи барлар, Униң әмирлиригә бойсунуштин сөйүнидиғанлар.

111:2  Күчлүк болар зиминда уларниң әвлатлири, Бәхитликтур дурус йолда маңғанлири.

111:3  Өйлири байлиққа толуп, дөләтмән болар, Уларниң һәққанийлиғи мәңгүлүк болар.

111:4  Қараңғулуқта нур чечилар дурус йолда маңғанларға, Рәһимдил, шәпқәтлик, һәққанийдур Худа.

111:5  Сахавәтлик, мәрт адәм бәхитлик болар, Адил иш қилидиғанлар ронақ тапар.

111:6  Һәққанийлар әбәдий мәғлуп болмас, Һәққанийлар мәңгүгә унтулмас.

111:7  Қорқуп кәтмәс шум хәвәр кәлсә уларға, Көңли тоқтур уларниң таянғач Пәрвәрдигарға.

111:8  Ирадиси мустәһкәмдур уларниң, Қорқмайду әсла, Көрәр мәғлубийитини дүшмәнлириниң.

111:9  Мәрттур улар, йоқсулларға берәр сәдиқә, Мәңгү унтулмас һәққанийлиғи уларниң, Қудрәт тепип, еришәр һөрмитигә кишиләрниң.

111:10  Буни көрүп чидимайду рәзилләр, Аччиғида өз гөшини өзи йәр, Аҗизлишип үмүтлири үзүләр.

Chapter 112

112:1  Пәрвәрдигарға һәмдусана ейтиңлар! Әй Униң қуллири, Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигар намиға мәдһийиләр ейтиңлар.

112:2  Махталсун нам-шөһрити Худаниң Һазирму вә кейинму та мәңгүгичә. Мәдһийиләнсун нам-шөһрити Худаниң, Таң-сәһәрдин таки гугум-шамғичә.

112:3  Махталсун нам-шөһрити Худаниң Һазирму вә кейинму та мәңгүгичә. Мәдһийиләнсун нам-шөһрити Худаниң, Таң-сәһәрдин таки гугум-шамғичә.

112:4  Һөкүмранлиқ қилар Худа барчә инсан үстидин, Шан-шәриви бүйүктур, үстүн турар паләктин.

112:5  Һечким тәң болалмас Егимиз Пәрвәрдигарға, Кимму охшар У самавий тәхттә олтирип, Асман-зиминға жуқуридин нәзәр салғучиға?

112:6  Һечким тәң болалмас Егимиз Пәрвәрдигарға, Кимму охшар У самавий тәхттә олтирип, Асман-зиминға жуқуридин нәзәр салғучиға?

112:7  У қутқузар йоқсулларни йоқсуллуқ тозиңидин, Елип чиқар У муһтаҗларни муһтаҗлиқ орисидин.

112:8  Олтарғузар уларни шаһзадиләр қешиға, Һәтта Өз хәлқиниң шаһзадилири йениға.

112:9  У шатлиқ беғишлар туғмас аялға, Өз өйидә қучиғини толтурар балиға. Һәмдусана ейтиңлар Пәрвәрдигарға.

Chapter 113

113:1  Исраиллар Мисирдин чиққинида, Яқуп әвлади ят хәлиқләрдин айрилғинида,

113:2  Йәһуда нәслини макан қилди Худа, Исраиллар Худаниң илкидики хәлиқ еди.

113:3  Деңиз буни билип янди арқиға, Иордан дәрияси бурулуп кәйнигә ақти.

113:4  Тағлар чөчүп сәкриди қошқарлардәк, Дөңләрму үркиди қозилардәк.

113:5  Әй деңиз, немишкә қачисән? Әй Иордан дәрияси, немишкә кәйниңгә ақисән?

113:6  Әй тағлар, немишкә сәкрәйсиләр? Әй дөңләр, немишкә үркүйсиләр?

113:7  Әй зимин, тәврән Рәббиңниң алдида, Яқуп етиқат қилған Худаниң һозурида.

113:8  У ташни көлчәккә айландурди, Уюл таштин булақни пәйда қилди.

113:9  Болмисун бизгә, әй Пәрвәрдигар, болмисун бизгә, Болсун мәнсүп шан-шөһрәт пәқәт Өзәңгә, Чүнки мәңгүлүк муһәббәт вә Чәксиз садақитиңни көрсәттиң бизгә.

113:10  Мәсқирә қилишип бизни ят хәлиқләр, «Қени уларниң Худаси?» дейишәр.

113:11  Бизниң Худайимиз асманларда турар, Немә қилишни халиса шу ишни қилар.

113:12  Ят хәлиқләрниң илаһлири алтун-күмүч буттур пәқәт, Уларни инсан өз қолида қилиду иҗат.

113:13  Уларниң еғизлири туруп сөзләлмәс, Көзлири туруп һечнемини көрәлмәс.

113:14  Қулақлири турсиму аңлалмас, Бурни турупму һечнемини пуралмас.

113:15  Қоллири болсиму улар туталмас, Путлири болсиму маңалмас. Канайлиридин аваз чиқиралмас.

113:16  Бутларни ясиғанлар вә уларға үмүт бағлиғанлар, Өзлири ахири бутлириға охшап қалар.

113:17  Әй Исраил әвлатлири, тайиниңлар Егимизгә, У йөләнчүк, қалқандур силәргә.

113:18  Әй Һарун җамаити, тайиниңлар Егимизгә, У йөләнчүк, қалқандур силәргә.

113:19  Әй Пәрвәрдигарға ихласи барлар, Тайиниңлар Егимизгә. У йөләнчүк, қалқандур силәргә.

113:20  Пәрвәрдигар бизни яд етәр, Исраил әвладиға бәрикәт берәр, Һарун җамаитигә бәрикәт берәр.

113:21  Һәммиси Пәрвәрдигарға ихлас қилса әгәр, Кичигидин-чоңиғичә бәрикәт берәр.

113:22  Егимиздин силәр вә әвлатлириңларға, Һәссиләп бәхит-саадәт яққай дайима.

113:23  Яратқучи Пәрвәрдигар асман вә зиминни, Силәргә ата қилғай чәксиз бәхитни.

113:24  Асманлар тәәллуқтур Пәрвәрдигарға, Зиминни У бәргән инсанларға.

113:25  Өлүкләр сүкүттидур қәбирләрдә, Мәдһийиләр болмас гөрдә Егимизгә.

113:26  Лекин биз бүгүн вә та әбәткә, Рәббимизни махтаймиз мәңгүгә. Һәмдусана ейтайли Егимизгә!

Chapter 114

114:1  Мән сөйимән Пәрвәрдигарни, чүнки у аңлар нидайимни, аңлар мениң өтүнүшүмни.

114:2  Қулақ салғач у маңа, өмүрвайәт нида қилимән униңға.

114:3  Өлүм асарәтлири чирмиди мени, гөристан вәһимиси қапсиди мени, қайғу, һәсрәт илкигә алди мени.

114:4  Нида қилдим тилға елип Пәрвәрдигар намини, «Қутқузғин дәп Пәрвәрдигар җенимни.»

114:5  Пәрвәрдигар шәпқәтлик, һәққанийдур, у бизниң Худайимиз рәһимдилдур.

114:6  Пәрвәрдигар панаһида сақлайду панаһсизни, у бешимға күн чүшкәндә қутқузди мени.

114:7  Һәй қәлбим, қайтқин әмди арамгаһиңға, чүнки Пәрвәрдигар илтипат әйлиди маңа.

114:8  И Худа, сақлидиң өлүмдин җенимни, йиға-зар қилиштин көзлиримни, путлишип кетиштин путлиримни.

114:9  И Пәрвәрдигар, сән үчүн яшаймән паний аләмдә.

Chapter 115

115:1  Шунчә хар болсамму йәнила, ишәнч бағлидим мән саңа.

115:2  Лекин дедим мән тәшвиш ара: «Ялғанчидур һәммә инсанлар.»

115:3  Пәрвәрдигарниң маңа қилған илтипатиға, қандақ җаваб қилай униңға?

115:4  Ниҗатлиқ қәдиһини сундум Худаға, шүкүр ейтип униң намиға.

115:5  Пәрвәрдигарниң хәлқи алдида, қәсимимни қилимән ада.

115:6  Өлүп кәтсә тәқвадар бәндилири, Пәрвәрдигар әтиварлар уларниң өлүмини.

115:7  И Пәрвәрдигар, мән сениң қулуңдурмән, бәрһәқ, сениң пеқир қулуңдурмән. Азад қилдиң мени өзүң асарәттин.

115:8  Шүкүр қурбанлиқи сунимән саңа, шүкүр ейтимән намиңға, и Худа.

115:9  Пәрвәрдигарниң хәлқи алдида, қәсимимни қилимән ада.

115:10  Ибадәтханиниң һойла-арамлирида, әй Йерусалем, туруп сениң оттураңда, қәсимимни қилимән ада. Һәмдусана оқуңлар Пәрвәрдигарға.

Chapter 116

116:1  Әй җаһан әһли, мәдһийиләңлар Пәрвәрдигарни, Әй пүткүл қовумлар, алқишлаңлар Худани.

116:2  Бүйүктур Униң мәңгүлүк муһәббити, Мәңгүлүккә давам қилар вападарлиғи, Һәмдусана ейтиңлар Пәрвәрдигарға.

Chapter 117

117:1  Шүкүр ейтиңлар Худаға, шапаәтликтур Пәрвәрдигар, Униң меһир-муһәббити мәңгүгә давам қилар.

117:2  «Униң меһир-муһәббити мәңгүлүк» десун исраиллар.

117:3  «Униң меһир-муһәббити мәңгүлүк» десун Һарун җамаитигә тәвә болғанлар.

117:4  «Униң меһир-муһәббити мәңгүлүк» десун Пәрвәрдигарға ихласи барлар.

117:5  Налә қилдим Пәрвәрдигарға күн чүшкәндә бешимға, Наләмгә җававән ниҗатлиқ бәрди маңа.

117:6  Қорқмаймән, мән тәрәптә Пәрвәрдигар, Немә қилалисун мени инсанлар!

117:7  Мән тәрәптидур йөләнчим Пәрвәрдигар, Көз алдимда мәғлуп болар маңа өч болғанлар.

117:8  Башпана қилмақ Пәрвәрдигарни, Әвзәлдур йөләкчи қилиштин инсанни.

117:9  Башпана қилмақ Пәрвәрдигарни, Әвзәлдур таянч қилмақтин һакимларни.

117:10  Қоршавалған болсиму барлиқ ят әлләр мени, Пәрвәрдигарниң ярдимидә мәғлуп қилдим мән уларни.

117:11  Шундақ, қоршап турған болсиму әтрапимни, Пәрвәрдигарниң ярдимидә мәғлуп қилдим мән уларни.

117:12  Қоршавалған болсиму улар мени һәриләрдәк, Өчирилди шунчә тездин қурғақ тикән отидәк. Пәрвәрдигарниң ярдимидә мәғлуп қилдим мән уларни.

117:13  Жиқилғили тас қалғандим иштирилгәндә, Бирақ мән жиқилмидим Пәрвәрдигарниң ярдимидә.

117:14  Пәрвәрдигар мунаҗитим вә күч-қудритим, Болди У мениң Ниҗаткарим.

117:15  Һәққанийларниң чедирлирида ниҗатлиқ тәнтәниси яңримақта, Пәрвәрдигарниң күчлүк оң қоли ғалибә қазанмақта.

117:16  Пәрвәрдигарниң күчлүк оң қоли ғалибә қилмақта, Пәрвәрдигарниң күчлүк оң қоли ғалибә қазанмақта.

117:17  Мән өлмәймән, бәлки яшаймән, Пәрвәрдигарниң мөҗүзилирини баян әйләймән.

117:18  Мени қаттиқ җазалиған болсиму Пәрвәрдигар, Амма ташлап қоймиди өлүмгә әсла.

117:19  Һәққанийлар киридиған дәрвазини ечип бериңлар маңа, Мән кирип, шүкүр ейтимән Пәрвәрдигарға.

117:20  Дәрвазисидур бу Пәрвәрдигарниң, Кириш йолидур һәққанийларниң.

117:21  Саңа шүкүр ейтимән Худа, Чүнки маңа җавап берип, Ниҗаткар болдуң маңа.

117:22  Керәксиз билингән таш тамчиларға, Һулташ болди қурулушқа.

117:23  Пәрвәрдигарниң қилған ишидур бу, Көз алдимизда карамәт болди у.

117:24  Пәрвәрдигар яратқан мошу күндә, Хошаллиққа толайли қилип тәнтәнә.

117:25  Әй Пәрвәрдигар, өтүнәй, қутқузғин бизни, Өтүнәй, муваппәқийәтлик қилғайсән ишимизни.

117:26  Бәхит яр болғай Пәрвәрдигарниң намида кәлгүчигә, Бәхит тиләймиз Пәрвәрдигарниң өйидин силәргә.

117:27  Пәрвәрдигар — Яратқучидур, Бирдин-бир йеганидур. У чачар нурини үстимизгә. Қурванлиқни бағлаңлар ағамча билән, Қурванлиқ суписиниң бүҗәклиригә.

117:28  Сән мениң Илаһимсән, шүкүр ейтимән, Сән мениң Илаһимсән, улуқлаймән.

117:29  Шүкүр ейтиңлар Худаға, шапаәтликтур Пәрвәрдигар, Униң меһир-муһәббити мәңгүгә давам қилар.

Chapter 118

118:1  Нәқәдәр бәхитликтур дурус йолда маңидиғанлар, Пәрвәрдигарниң тәлимлири бойичә яшайдиғанлар.

118:2  Бәхитликтур йәнә Униң пәризлирини тутуп, Пүтүн қәлби билән Униңға тәлпүнидиғанлар.

118:3  Наһәқчилик қилмас улар әсла, Маңар улар Пәрвәрдигарниң йолида.

118:4  Пәрвәрдигар чүшәрдиң әмирлириңни, Әстайидил орунлаңлар дәп уларни.

118:5  Қарарлирим қәтъий болғай мениң, Пәрманлириңға әмәл қилишқа Сениң.

118:6  Көңүл бөлсәм әмирлириңгә, Қалмасмән әсла шәрмәндиликкә.

118:7  Мәдһийиләймән пак қәлбимдин Сени, Үгәнгинимдә адил һөкүмлириңни.

118:8  Пәрманлириңға әмәл қилимән Мени һәргиз ташлавәтмигин.

118:9  Яш жигит қандақ қилип пак йолда маңалар? У пәқәт сөзүңгә әмәл қилғанда болар.

118:10  Пүтүн қәлбим билән тәлпүндүм Саңа, Һәқ йолуңдин езишқа йол қойма маңа.

118:11  Нийәт қилип гунакар болмаслиқни, Сақлидим қәлбимдә чиң сөзлириңни.

118:12  Һәмдусана болсун Пәрвәрдигар Саңа, Үгәткәйсән низамлириңни маңа.

118:13  Баян қилимән һөкүмлириңни, Җакалаймән тәлимлириңни.

118:14  Адәмләр хурсән болғандәк байлиқлиридин, Шатлинимән өзәм пәризлириңдин.

118:15  Чоңқур пикир қилимән низамлириң үстидә, Ойлинимән йол-қәдимиң һәққидә.

118:16  Сөйүндүрди низамиң мени, Унтумаймән сөзүңни.

118:17  Шәпқитиңни көрсәтсәң мән қулуңға, Шунда мән һаят яшап, әмәл қилай сөз-каламиңға.

118:18  Ачқин мениң көзлиримни, Көрәй тәлимлириңдики карамәтләрни.

118:19  Мусапирмән зиминда, Әмриңни йошурма.

118:20  Жүригим езилмәктә, Тәлпүнүштин һөкүмүңгә.

118:21  Әйипләрсән ләнәткә учриған тәкәббурларни, Әмриңдин езип кәткән мәғрурларни.

118:22  Елип ташла мәндин хорлуқ, мәсқириләрни, Чүнки ада қилип кәлдим пәризлириңни.

118:23  Топлишип маңа сүйиқәст қилсиму һөкүмранлар, Әрзимәс қулуң низамлириң һәққидә йәнила ойлинар.

118:24  Пәризлириң сөйүнүшүмдур, Һәм мениң мәслиһәтчимдур.

118:25  Қара топрақ қойниға алмақчи мени, Вәдәңгә вапа қилип қутқузғин һаятимни.

118:26  Баян қилсам Саңа жүргән йоллиримни, Җавап бәрдиң, үгәт маңа низамлириңни.

118:27  Тәлимиңни чүшинишкә қадир қил мени, Шунда хиял қилалаймән карамәт ишлириңни.

118:28  Ғәм-ғуссилар дәстидин һадуқ йәтти җенимға, Сөзүңгә асасән күч-қудрәт бәргин маңа.

118:29  Һейлә-микир йолидин нери қил мени, Илтипат әйләп үгәт маңа тәлимлириңни.

118:30  Таллидим мән садақәт йолини, Көз алдимда тутимән һөкүмлириңни.

118:31  Пәрвәрдигар, чиң тутимән пәризлириңни, Шәрмәндиликтә қоймиғин мени.

118:32  Қизғин ада қилимән Сениң әмирлириңни, Чүнки шундақ қилишқа қадир қилдиң мени.

118:33  Пәрвәрдигар, чүшәндүргин әмирлириңни, Ахириғичә иҗра қилай уларни.

118:34  Қәлбимни йорутқайсән, йолуңни тутай, Пүтүн вуҗудум билән уларға әмәл қилай.

118:35  Әмирлириңгә бойсунидиған қилғин мени, Чүнки сөйимән Сениң йолуңда меңишни.

118:36  Майил қилмай қәлбимни мәнпийәтләргә, Бәлки хуштар қилғин Сениң пәризлириңгә.

118:37  Нәзиримни жирақ қилип сахтилиқтин, Өз йолуң билән мени роһландурғин.

118:38  Әмәлгә ашурсаң қулуңға бәргән вәдәңни, Хәлиқләр техиму һөрмәтләр Сени.

118:39  Қорқимән, жирақ қил мәндин һақарәтләрни, Бәрһәқ, әла билимән һөкүмлириңни.

118:40  Нәқәдәр тәлпүнимән йол-йоруқлириңға, Мени роһландурғин һәққанийлиғиңда.

118:41  Әй Пәрвәрдигар, көрситип мәңгүлүк муһәббитиңни, Ата қил маңа вәдә қилған ниҗатлиғиңни.

118:42  Шунда җавап берәләймән маңа һақарәт қилғанларға, Чүнки мән тайинимән пәқәт Сениң сөз-каламиңға.

118:43  Бәргин маңа һәқиқий гувалиқниң пурситини, Бағлиғанмән пәқәт Сениң һөкүмиңгә үмүтүмни.

118:44  Бойсунимән дайим тәлимлириңгә, Риайә қилимән һәм мәңгүгә.

118:45  Мән әркин, бехәтәрмән һәммә җайларда, Чүнки бойсунуп кәлдим йол-йоруқлириңға.

118:46  Пәризлириңни сөзләймән шаһлар алдида, Рәт қилинип номуста қалмасмән әсла.

118:47  Әмирлириңдин хурсән болармән, Һәм уларни шунчә сөйәрмән.

118:48  Әмирлириңни һөрмәтләп қолум турар көксүмдә, Ойлинимән мән сөйгән пәрманлириң һәққидә.

118:49  Унтумиғин мән қулуңға бәргән вәдәңни — Маңа үмүт беғишлиған әшу сөзүңни.

118:50  У маңа тәсәллидур қийинчилиқта қалғинимда, Йеңи роһ ата қилар вәдәң маңа.

118:51  Мәсқирә қилсиму мени дайим тәкәббурлар, Лекин Сениң тәлимлириңдин чәтнимидим әсла,

118:52  Әслисәм қедимдин буянқи һөкүмлириңни, Әй Пәрвәрдигар, берәр улар маңа тәсәллини.

118:53  Рәт қилғач яманлар тәлимлириңни, Басалмаймән уларға болған ғәзивимни.

118:54  Жүрсәмму гәр мусапир болуп паний дунияда, Пәрманлириң болди маңа гөзәл бир нахша.

118:55  Әй Пәрвәрдигар, риайә қилимән тәлимлириңгә, Яд етимән намиңни һәрбир кечидә.

118:56  Риайә қилип кәлдим Сениң йол-йоруқлириңға, Бундақ қилиш бәхит елип кәлди маңа.

118:57  Несивәм дәп билимән Пәрвәрдигар бир Өзәңни, Вәдәм бар чиң тутушқа сөзүңни.

118:58  Чин қәлбимдин халап кәлдим шәпқитиңни, Көрсәт маңа вәдә қилған илтипатиңни.

118:59  Нәзәр селип меңиватқан йолумға, Қәдимимни буридим пәризлириң тәрипигә,

118:60  Алдиридим, Әмирлириңни иҗра қилишқа, Һәм һеч иккиләнмидим.

118:61  Гәр яманлар чирмавалсиму ағамчилар билән мени, Унтумасмән әсла Сениң тәлимлириңни.

118:62  Адаләт болғач һөкүмлириңдә, Һәмдусана ейтимән Саңа, Орнумдин туруп йерим кечидә.

118:63  Досттурмән Саңа ихлас қилғанларға, Шерикмән йол-йоруқлириңға риайә қилидиғанларға.

118:64  Мәңгүлүк муһәббитиңгә толғандур зимин, Әй Пәрвәрдигар, низамлириңни маңа үгәткин.

118:65  Өзәң бәргән вәдәңгә асасән, Қулуңға яхшилиқ қилдиң Сән.

118:66  Әқил вә билим бәргәйсән маңа, Чүнки мән ишәндим пәрманлириңға.

118:67  Азғун едим Сән мени җазалаштин илгири, Чиң тутимән есимдә әнди Сениң сөзүңни.

118:68  Нәқәдәр шапаәтликсән, айимидиң яхшилиғиңни, Угәткин маңа низамлириңни.

118:69  Тәкәббурлар чаплисиму ялғандин төһмәт маңа, Амма чин қәлбимдин бойсунимән йол-йоруқлириңға.

118:70  Бепәрвадур уларниң қәлби әзәлдин, Мән болсам сөйүнимән тәлимиңдин.

118:71  Тартқан җапалирим пайдилиқ болди маңа, Чүнки меңишни үгәндим пәрманлириң йолида.

118:72  Ейтқан тәлимлириңни билимән әла, Миңлиған алтун-күмүчтин һәтта.

118:73  Қоллириң яратти, ясиди мени, Әқил бәр маңа чүшинәй әмирлириңни.

118:74  Мени көрүп хуш болар ихласи барлар Саңа, Чүнки үмүтүмни бағлиғанмән сөз-каламиңға.

118:75  Билимән һөкүмлириңниң адиллиғини, Садақитиң билән җазалидиң мени.

118:76  Бәргән вәдәң бойичә мән қулуңға Мәңгүлүк муһәббитиң тәсәлла болсун маңа.

118:77  Рәһим қилип сақлиғайсән һаятимни, Шатлиғим дәп билип кәлдим тәлимлириңни.

118:78  Шәрмәндә болсун тәкәббурлар, Сәвәпсизла маңа наһәқчилик қилғанлар, Ойлирим пәқәт тәлимлириң һәққидә болар.

118:79  Саңа ихлас қилидиғанлар кәлсун йенимға, Пәризлириңни үгитимән уларға.

118:80  Сәмимий иҗра қилай пәрманлириңни, Шәрмәндиликтә қоймас улар мени.

118:81  Интизармән ниҗатлиғиңға, Үмүтүмни бағлиғач сөз-каламиңға.

118:82  Сени «қачан тәсәлла берәркин» дәп, Интизарлиқтин талди көзләр вәдә күтүп.

118:83  Охшап қалсамму гәр иста қуриған керәксиз тулумға, Һәрдәм чиң сақлидим пәрманлириңни ядимда.

118:84  Қачанғичә күткүзәрсән мән қулуңни, Қачанлиққа җазаларсән маңа зиянкәшлик қилғанларни?

118:85  Тәкәббурлар мән үчүн ора колар, Улар Сениң тәлимиңгә қарши чиқар.

118:86  Ишәнчликтур әмирлириңниң һәммисила, Ярдәм қил, дүшмәнләр сәвәпсиз зиянкәшлик қилмақта маңа.

118:87  Йәр йүзидин йоқ қилай дәп қалсиму улар мени, Амма рәт қилмидим йол-йоруқлириңни.

118:88  Роһландурғин мени мәңгүлүк муһәббитиңдә, Бойсунай Сениң бәргән пәризлириңгә.

118:89  Әй Пәрвәрдигар, сөзүң мәңгүлүктур, У асманда мустәһкәм турғандур.

118:90  Әвлаттин-әвлатқичә билдүрдүң садақитиңни, Орнаттиң өз орниға мустәһкәм қилип йәрни.

118:91  Әмриң билән моҗут болуп турмақта пүтүн дуния, Чүнки пүткүл мәвҗудат қулдур Саңа.

118:92  Шатланмиған болсам әгәр тәлимлириңдин, Һалак болар едим азап-оқубәтләрдин.

118:93  Унтумасмән әсла Сениң йол-йоруқлириңни, Чүнки улар роһландурди һаятимни.

118:94  Мән Саңа мәнсүптурмән, қутқуз мени, Чүнки иҗра қилип кәлдим йол-йоруқлириңни.

118:95  Пәйт күтсиму яманлар вәйран қилмаққа мени, Амма дилимда сақлаймән йәнила пәризлириңни.

118:96  Көрдүм мән чәкликлигини һәммә нәрсиниң, Амма кәмтүги йоқтур әмирлириңниң.

118:97  Шу қәдәр сөйимән тәлимлириңни, Яд етимән күн бойи уларни.

118:98  Дүшминимдин дана болдум әмриң билән, Чүнки тәлимиң биргә болғач дайим мән билән.

118:99  Әқил-идрәк устазлиримниңкидин көпирәк болди мәндә, Чүнки чоңқур тәпәккүр қилдим әмирлириң һәққидә.

118:100  Ақсақаллардинму даналиғирақ болдум, Чүнки йол-йоруқлириңға бойсундум.

118:101  Әла билип сөзүңгә әгишишни, Рәт қилип кәлдим һәммә яманлиқни.

118:102  Һөкүмлириңдин чәтнәп кәтмидим, Чүнки Өзәң бәргәнсән тәлим.

118:103  Сөзүң шерин тетиди тилимға, Һәсәлдин татлиқ туюлди ағзимға.

118:104  Дана болурмән йол-йоруқлириңдин, Нәпрәтлинимән шуңа сахта йоллардин.

118:105  Чирақ болуп сөзүң путлиримға, Нур берәр у йоллиримға.

118:106  Қәсәм ичтим, садиқмән қәсимимгә, Бойсунимән адил һөкүмлириңгә.

118:107  Қалдим мән қийинчилиқ, мүшкүллүктә, Әй Пәрвәрдигар, роһландур мени вәдәң бойичә.

118:108  Қобул қил чин дилимдин чиққан мәдһийилиримни, Әй Пәрвәрдигар, үгәткин маңа тәлимлириңни.

118:109  Һаятим болсиму дайим ховуп астида, Амма тәлимлириңни унтумасмән әсла.

118:110  Қапқан қурсиму мән үчүн гәрчә яманлар, Йол-йоруқлириңдин чиқмасмән әсла.

118:111  Мәңгүлүк мирастур маңа пәризлириң, Шүбһисизки, шатлиғидур улар қәлбимниң.

118:112  Қарарим бар бойсунушқа, Мәңгүгичә низамлириңға.

118:113  Өч көримән икки йүзлүкләрни, Бирақ сөйимән Сениң тәлимлириңни.

118:114  Башпана, қалқандурсән маңа, Үмүтүм бардур Сениң сөз-каламиңда.

118:115  Көз алдимдин йоқилиңлар, әй яманлиқ қилғучилар, Худайимниң әмригә бойсунмаққа қарарим бар.

118:116  Өзәң вәдә қилғиниңдәк яр-йөләк бол һаятимға, Шәрмәндә қилип қойма мени үмүтсиз һалға.

118:117  Йөләнчүк болғин маңа, шунда еришәй ниҗатлиққа, Һәм көңүл бөләй Сениң пәрманлириңға дайима.

118:118  Нәзириңдә әрзимәстур пәрманиңдин тайғанлар, Бекардур қанчилик һейлә-микирлиқ қилсиму улар.

118:119  Әхлитини айриғандәк отта тавлап алтунни, Йоқ қилисән йәр йүзидин яманларниң һәммисини, Мән сөйимән Сениң барлиқ пәризлириңни.

118:120  Вуҗудум титирәр қорқуп Сениңдин, Вәһимигә чүшимән һөкүмлириңдин.

118:121  Қилдим адил, тоғра ишларни, Залимларниң қолиға қалдурма мени.

118:122  Капаләт бәргин мән қулуңниң бәхтигә, Йол қойма тәкәббурларниң мени езишигә.

118:123  Көзлирим талди Сениң ниҗатлиғиңға тәлмүрүп, Ишәнчлик вәдәңниң әмәлгә ешишини күтүп.

118:124  Мән қулуңға йәткүзүп мәңгүлүк муһәббитиңни, Үгәт маңа низамлириңни.

118:125  Әқил-идрәк бәргин мән қулуңға Пәризлириңни чүшинәләймән шундила.

118:126  Әй Пәрвәрдигар, вақтиң кәлди һәрикәт қилишқа, Чүнки хәлиқ бойсунмиди қанунлириңға.

118:127  Бәрһәқ, алтундин әла билимән әмирлириңни, Һәтта сап алтундин артуқ көримән уларни.

118:128  Адил дәп қараймән пәрманлириңни, Өч көримән барлиқ сахтилиқларни.

118:129  Пәризлириң болғач Сениң бебаһа, Бойсунимән шуңа мән уларға.

118:130  Сөзүңниң мәнаси йешилгәндә, нур чачар йолумизға, Әқил-идрәк берәр у саддә инсанларға.

118:131  Нәпсимни қисар мениң тәшналиқ, Чүнки бардур әмриңгә интизарлиқ.

118:132  Һалимдин хәвәр алғин көрситип шәпқитиңни, Намиңни сөйгәнләргә көрсәткәндәк меһриңни.

118:133  Вәдәң бар мәзмут қилмақлиққа қәдимимни, Маңа ғоҗа қилип қойма һечбир гунани.

118:134  Инсанлар зулумидин қутқуз мени, Чиң тутай Сениң йол-йоруғуңни.

118:135  Җамалиңниң нурини чечип маңа, Пәрманлириңни үгәткин мән қулуңға.

118:136  Хәлиқләр бойсунмиғач қанунуңға, Көз йешим дәрия болуп ақмақта.

118:137  Әй Пәрвәрдигар, адилсән Өзәң, Һәққаний һәм һөкүмлириң.

118:138  Адилдур буйруған пәризлириң, Ишәнчликтур һәммиси уларниң.

118:139  Ғәзәплирим көйдүрмәктә тенимни, Дүшмәнлирим мәнситмигәч сөзүңни.

118:140  Ишәнчлик болғачқа вәдилириң Сениң, Сөйәр уларни шунчилик мәнки қулуң.

118:141  Харлансамму керәксиз инсан болуп, Қалмасмән йол-йоруқлириңни әсла унтуп.

118:142  Мәңгүлүктур адалитиң, Һәқиқәттур тәлимлириң.

118:143  Кәлгинидә бешимға азап вә оқубәт, Әмирлириң болди маңа шатлиқ зияпәт.

118:144  Пәризлириң адилдур та әбәдкә, Роһлинай мән, нур ата қил қәлбимгә.

118:145  Әй Пәрвәрдигар, чин қәлбимдин налә қилимән Саңа, Бойсунимән пәрманлириңға, җавап бәр маңа.

118:146  Илтиҗа қилимән, қутқузғин мени, Чиң тутай шунда пәризлириңни.

118:147  Пәрият қилимән мәдәт тиләп сәһәрдә, Үмүтүмни бағлиғачқа пәқәт Сениң сөзүңгә.

118:148  Кирпик қақмай чиқимән кечичә, Ойға петип Сениң вәдәң һәққидә.

118:149  Муһәббәтлик Пәрвәрдигар, аңлиғайсән авазимни, Адаләтлик Пәрвәрдигар, қутқузғин һаятимни.

118:150  Йеқинлап кәлмәктә маңа яман инсанлар, Тәлимлириңдин жирақтур улар.

118:151  Әй Пәрвәрдигар, йеқинсән маңа, Әмирлириңниң һәммиси тоғра.

118:152  Узундин бери билдимки шуни, Пәризлириңниң мәңгүлүгини.

118:153  Нәзәр селип азаплиримға, қутқузғин мени, Унтумидим мән Сениң тәлимлириңни.

118:154  Давайимни қоллиғин, қутқузғин мени, Вәдәң бойичә сақлиғин һаятимни.

118:155  Яман инсанлар ниҗатсиз қалар, Етивар бәрмигәч әмирлириңгә улар.

118:156  Пәрвәрдигар, меһир-шәпқәт молдур Сениңдә, Мени роһландурғин дегиниңдәк һөкүмүңдә.

118:157  Болсиму гәр көп зиянкәшлик қилғучилар шунчә, Пәризлириңдин йүз өрүмәсмән қилчә.

118:158  Нәпрәтлинимән бойсунмасларға, Риайә қилмиғач сөзлириңгә.

118:159  Нәқәдәр сөйимән-һә, Сениң йол-йоруқлириңни, Мәңгүлүк муһәббитиң билән роһландур мени.

118:160  Сөзүңниң асаси һәқиқәттур, Һөкүмлириң адил, мәңгүгә давам қилур.

118:161  Сәвәпсизла зиянкәшлик қилсиму һөкүмдарлар, Қәлбим пәқәт сөзүңдин қорқуп турар.

118:162  Сөзүңдин сөйүнүп кәлдим шунчә, Еришкәндәк интайин зор ғәзнигә.

118:163  Жиркинимән ялғанчилиқтин, Сөйүнимән тәлимиңдин.

118:164  Саңа һәр күн йәттә вақ мәдһийәм бар, Бәрһәқ, һәммә һөкүмүңгә адиллиқ яр.

118:165  Тәлимиңни сөйгәнләргә аманлиқ болар, Һеч нәрсигә путлишип жиқилмас улар.

118:166  Әй Пәрвәрдигар, тәлмүрүп күтимән ниҗатлиғиңни. Иҗра қилип кәлдим мән Сениң әмирлириңни.

118:167  Пәризлириңгә риайә қилимән, Һәм уларни қизғин сөйимән.

118:168  Бойсунимән пәризлириң, низамлириңға, Бәрһәқ, һәммә әмәллирим аяндур Саңа.

118:169  Пәрвәрдигар қулақ салғин аһу-заримға, Вапа қилип вәдәңгә идрәк бәргин маңа.

118:170  Аңлиғайсән Пәрвәрдигар илтиҗайимни, Вапа қилип сөзүңгә қутқузғин мени.

118:171  Ләвлиримдин орғуп чиқар һәмдусана, Чүнки Сән әмирлириңни үгәттиң маңа.

118:172  Сөзлириң күйлинәр тиллиримда, Чүнки бардур адиллиқ буйруғуңда.

118:173  Тәйяр қилғин ярдәмгә қолуңни, Чүнки мән таллиғанмән йолуңни.

118:174  Ниҗатлиғиңға тәшнамән Пәрвәрдигар, Тәлимиңдин қәлбим мениң шатлиққа толар.

118:175  Илһам бәр маңа, һәмдусана ейтай Саңа, Һөкүмлириң ярдәм қилсун маңа.

118:176  Адаштим қой кәби йолумдин, издә қулуңни, Чүнки мән унтумасмән әмирлириңни.

Chapter 119

119:1  Налә қилсам Пәрвәрдигарға, Қийинчилиқта қалғинимда, У җавап бәрди маңа.

119:2  «Қутқузғин мени әй Худа, Ялғанчи ләвләрдин, алдамчи тиллардин», Дәп илтиҗа қилдим Униңға.

119:3  Әй ялғанчи тил! Қандақ урар сени Худа? Берәр саңа қандақ җаза?

119:4  Батурларниң оқлири тегәр, Арчиларниң чоғлири көйдүрәр.

119:5  Һалимға вай, мусапир болдум Мәшәк диярида, Бәхитсиз болдум қедарларниң чедирида.

119:6  Тойдум яшаштин бу йәрдә, Течлиққа өч хәлиқ арисида.

119:7  Сөйүп мән течлиқни, Десәмму «течлиқта яшайли» гәр, Бирақ улар «урушайли» дәр.

Chapter 120

120:1  Көзлиримни тикимән тағларға, Қәйәрдин келәр дәп ярдәм маңа.

120:2  Пәрвәрдигарла қилар ярдәмни, У яратқандур асман-зиминни.

120:3  Сақлар У тейилиштин путлириңни, Сәгәк туруп қоғдайду сени.

120:4  Билгинки, қоғдиғучи исраилларни, Ухлимас, рәт қилғандур уйқуни.

120:5  Қоғдиғучиңдур Пәрвәрдигар, Оң йениңда сайивән болуп турар.

120:6  Зиян йәткүзәлмәс саңа қилчә, Ай вә қуяш, кечә вә күндүз.

120:7  Яманлиқлардин қоғдайду Пәрвәрдигар, Һәм җениңни У аман қилар.

120:8  Нәзәр селип Пәрвәрдигар жүрүш-турушуңға, Бүгүндин та әбәткичә алар сени Өз панайиға.

Chapter 121

121:1  Шатланған едим, дегинидә кишиләр маңа: «Барайли Худаниң өйи — ибадәтханиға».

121:2  Әй Йерусалим, дәрвазаңниң ичидә туримиз әнди мана!

121:3  Йерусалим — рәтлик селинған пухта бир шәһәр.

121:4  Келәр қовумлар, Пәрвәрдигарниң қовумлири униңға, Келәр берилгән пәрман бойичә Исраилға, Шүкүр ейтиду улар Пәрвәрдигарниң намиға.

121:5  Әй Йерусалим, һөкүм чиқирилсун дәп сәндә, Тәхт селинди Давут җамаитидикиләргә.

121:6  Йерусалимниң тиничлиғи үчүн мундақ дуа ейтилсун: «Сени сөйгәнләр ронақ тапсун,

121:7  Қорған ичи аман болсун, Ордилири ават болсун!»

121:8  Қериндаш вә достлирим сәндә турғачқа, Тиләймән: «Течлиқ болсун Йерусалимда».

121:9  Пәрвәрдигаримизниң өйи сәндә болғачқа, Әй Йерусалим, бәхит тиләймән саңа.

Chapter 122

122:1  Асман тәхтидә олтарғучи әй Худа, Тәлмүрүп көзлиримни тикимән Саңа.

122:2  Көзлиримиз тикилгәндур Худайимиз — Пәрвәрдигарға, Қулларниң көзлири кәби тикилгән қулдарниң қоллириға, Қиз қулуңниң көзлири кәби тикилгән ағича хенимниң қоллириға. Таки бизгә шәпқитини көрсәткичә тәлмүримиз Пәрвәрдигарға.

122:3  Әй Пәрвәрдигар, шәпқәт қил, шәпқәт қил бизгә, Чүнки тартқан хорлуқлиримиз йетип ашқичә.

122:4  Мазақлириға қалдуқ толиму бағри ташларниң, Хорлуғини тарттуқ хойма һакавурларниң.

Chapter 123

123:1  «Әгәр Егәм биз тәрәптә турмиған болса», Аһ исраиллар, шундақ дәңлар!

123:2  Кишиләр бизгә аччиқлинип һуҗумға өткинидә Әгәр Егәм биз тәрәптә турмиған болса, Улар бизни тирик пети йәветәр еди. Кәлкүн кәби еқип кәлгән адәм топи, Долқун ясап басқинида үстимиздин, Улуқ дәриядәк бизни ғәриқ қилар еди.

123:3  Кишиләр бизгә аччиқлинип һуҗумға өткинидә Әгәр Егәм биз тәрәптә турмиған болса, Улар бизни тирик пети йәветәр еди. Кәлкүн кәби еқип кәлгән адәм топи, Долқун ясап басқинида үстимиздин, Улуқ дәриядәк бизни ғәриқ қилар еди.

123:4  Кишиләр бизгә аччиқлинип һуҗумға өткинидә Әгәр Егәм биз тәрәптә турмиған болса, Улар бизни тирик пети йәветәр еди. Кәлкүн кәби еқип кәлгән адәм топи, Долқун ясап басқинида үстимиздин, Улуқ дәриядәк бизни ғәриқ қилар еди.

123:5  Кишиләр бизгә аччиқлинип һуҗумға өткинидә Әгәр Егәм биз тәрәптә турмиған болса, Улар бизни тирик пети йәветәр еди. Кәлкүн кәби еқип кәлгән адәм топи, Долқун ясап басқинида үстимиздин, Улуқ дәриядәк бизни ғәриқ қилар еди.

123:6  Ейтайли Пәрвәрдигарға һәмдусана, Йәм қилмиди бизни уларниң чишлириға.

123:7  Қечип чиқтуқ қуш кәби биз уларниң қапқинидин, Қапқини бузулуп, қачтуқ уларниң чаңгилидин.

123:8  Бизгә ярдәм бәргән Пәрвәрдигардур, У асман-зиминни Яратқучидур.

Chapter 124

124:1  Сион теғи тәврәнмәй, мәңгүгә мәзмут турар, Сионға охшар, үмүтини Пәрвәрдигарға бағлиғанлар.

124:2  Тағлар қоршап турғандәк Йерусалимни, Пәрвәрдигар қоршап турар Өз хәлқини, Та әбәткичә қоғдап уларни.

124:3  Болувәрмәс һөкүмранлиқ һасиси яманларда, Һәққанийларға рисқ қилип берилгән бу зиминда, Рәзилләр һөкүмранлиқ қилса һәққанийлар үстидә, Һәққанийларму айлинип кетәр яманларға.

124:4  Әй Пәрвәрдигар, меһриңни бәргин дайима, Яхшилар вә қәлби пакларға.

124:5  Адишип кәткәнләрни әгри йолларға, Җазалайду Пәрвәрдигар яманларға қошупла, Теч-аманлиқ болғай исраилларға.

Chapter 125

125:1  Пәрвәрдигар сүргүндикиләрни қайтуруп кәлгәндә Сионға, Болуп қалған едуқ биз худди чүш көрүватқандәкла.

125:2  Хошаллиқтин ағзимиз йетип қулиғимизға, Чуқанлар көтәргән едуқ шатлиқта. «Пәрвәрдигар зор бир яхшилиқ қилди уларға», Дегән сөзләр тарқалған еди ят әлләр арисида.

125:3  Дәрвәқә Пәрвәрдигар зор яхшилиқ қилди бизгә, Шат-хорамлиқ толди бизниң қәлбимизгә.

125:4  Ронақ тапқан вақтимизға қайтур бизни, әй Пәрвәрдигар, Туюқсиз суға толғандәк җәнуптики қуруқ ериқлар.

125:5  Жиғлап туруп уруқ чачқанлар, нахша билән һосул жиғар.

125:6  Дүмбисигә артип уруқ халтисини, жиға билән кәткән киши, Қайтип келәр нахша ейтип ориған бағламлирини көтәргән пети.

Chapter 126

126:1  Өйни салмиса Өзи Пәрвәрдигар, Өй салғучиларниң әҗри бекар кетәр. Навада шәһәрни қоғдимиса Пәрвәрдигар, Пайдисиздур ойғақ турсиму қаравуллар.

126:2  Бекардур нан үчүн җапа тартқиниңлар, Әнсирәп сәһәр туруп кәч ятқиниңлар, Чүнки Пәрвәрдигар Өз сөйгәнлиригә Кечә ятқандиму рисқини ата қилар.

126:3  Пәрвәрдигарниң соғитидур пәрзәнтләр, Униң бәргән илтипатидур һамилиләр.

126:4  Тапқан оғуллири адәмниң яшлиғида, Охшар палванниң қолидики оқлириға.

126:5  Бәхитликтур оқденини толтурғанлар мошундақ оқларға, Чүнки улар муназириләшкәндә шәһәр дәрвазиси алдида, Йеңилип, шәрмәндә болмас қаршилашқанларға.

Chapter 127

127:1  Нәқәдәр бәхитликтур Пәрвәрдигарға ихласи барлар, Нәқәдәр бәхитликтур Униң йолида маңғанлар.

127:2  Бәрһәқ, әмгигиңларниң мевисини йәйсиләр, Ронақ тепип, бәхтияр болисиләр.

127:3  Аялиңлар охшар мол мевә бәргән үзүм ғолиға, Зәйтун шехидәк көп болар балилириңлар йениңларда, Дәстихиниңларни чөрәдәп олтирар улар әтрапиңларда.

127:4  Мана шундақ бәрикәт тапар Пәрвәрдигарға ихласмән адәм.

127:5  Пәрвәрдигар Сиондин ата қилсун саңа бәхитни, Көргәйсән өмүр бойи ронақ тапқан Йерусалимни.

127:6  Өмрүң йәткәй балаңниң балилириға, Теч-аманлиқ болғай исраилларға.

Chapter 128

128:1  «Яшлиғимдин тартип маңа көп қетим, Зиянкәшлик қилип кәлгән еди улар». Аһ исраиллар шундақ дәңлар!

128:2  «Яшлиғимдин тартип маңа көп қетим, Зиянкәшлик қилип кәлгән болсиму улар, Бирақ ғалибә қилалмиди үстүмдин зинһар».

128:3  Соқа һайдиғучи йәрни чоңқур ағдурған кәби, Қамчида улар дүмбәмгә излар салди.

128:4  Адаләтлик, һәққанийдур Пәрвәрдигар, Яманларниң асаритини У сундурар.

128:5  Сионға нәпрәт билән қарайдиғанлар, Рәсва қилинип арқисиға чекиндүрүлсун.

128:6  Худди өгүздә үнүп қалған чөпләрдәк Орулмай туруп улар солушуп қалсун.

128:7  Чөп ориғучи чөпни жиғса бир тутамму чиқмисун. Чөп бағлиғучи бағлиса бир бағламға тошмисун.

128:8  Йолдин өткәнләр демәс бу қутлуқ тиләкни уларға: «Егимиз бәрикәт бәрсун ишиңларға, Силәргә бәхит тиләймиз Пәрвәрдигарниң намида».

Chapter 129

129:1  Пәрият қилдим Пәрвәрдигар мүшкүллүктә, Қулақ салғин Егәм мениң әрзимгә. Аңлиғайсән авазимни, Ярдәм тилигән садайимни.

129:2  Пәрият қилдим Пәрвәрдигар мүшкүллүктә, Қулақ салғин Егәм мениң әрзимгә. Аңлиғайсән авазимни, Ярдәм тилигән садайимни.

129:3  Әгәр Худа йезип қойсаң хатирәңгә, Бизниң қилған гуна вә қилмишимизни, Қутқузалар җазайиңдин ким өзини?

129:4  Бирақ кәчүрүм болғач Сәндә, Саңа ихлас бардур биздә.

129:5  Күтмәктимән Пәрвәрдигарни тәлмүрүштә, Вуҗудумда үмүт болғач Униң сөзигә.

129:6  Сәһәргә тәшна болған кечилик күзәтчиниң Зар болушидәк күтмәктимән Егәмни қетидин жүригимниң.

129:7  Әй исраиллар үмүт бағлаңлар Пәрвәрдигарға, Чүнки мәңгүлүк муһәббәт бардур Униңда, Тәйяр турғандур У бизни қутқузушқа.

129:8  Пәқәт Пәрвәрдигар қутқузар исраилларни, Гуналириниң җазасидин халас қилип уларни.

Chapter 130

130:1  Әй Пәрвәрдигар, Тәкәббурлуқ йоқтур көңлүмдә, Һакавурлуқ қилмасмән қилчә. Арилашмаймән чамим йәтмәс ишларға, Киришмәймән бүйүк арзу-арманларға.

130:2  Сүткә тойған балидәк анисиниң бағрида, Көңлүм тинип, тиничланди теним, Бәрһәқ, сүткә тойған балидәк арам таптим.

130:3  Әй исраиллар, әбәдий үмүт бағлаңлар Пәрвәрдигарға.

Chapter 131

131:1  Пәрвәрдигар әскә алғайсән Давутни, Униң тартқан җәбир-зулум, җапалирини.

131:2  Қәсәм ичип Пәрвәрдигарға, У мундақ вәдиләрни бәргән еди, Яқуп етиқат қилған қадир Худаға:

131:3  «Кирмәсмән өйүмгә, ятмасмән орнумда.

131:4  Ухлимасмән, үгдимәсмән һәтта,

131:5  Таки тәйяр қилмиғичә Яқупниң қудрәтлик Худаси — Пәрвәрдигар билән учришиш җайини».

131:6  Келишим сандуғи һәққидики хәвәрни Әфратада аңлиған едуқ, Биз у сандуқни Яир далалиридин таптуқ.

131:7  Худа билән учришидиған җайға барайли, Униң путлири астида сәҗдә қилайли.

131:8  Әй Пәрвәрдигар, мәрһәмәт ибадәтханаңға — Саңа аталған арамгаһиңға. Киргәйсән қудритиң нишани болған Келишим сандуғи билән биргә.

131:9  Һәққанийлиқ роһанийларға кийим болсун, Садақәтмән хәлиқлириң шатлиққа толсун.

131:10  Қилип қулуң Давутниң һөрмитини, Рәт қилмиғин Өзәң тиклигән падишайиңни.

131:11  Қайтурувалмас Пәрвәрдигар вәдисини, Давутқа бәргән мону қәсимини: «Варис қилимән тәхтиңгә, Өз пуштуңдин болған бирсини.

131:12  Оғуллириң риайә қилса келишимимгә, Бойсунса Мән қилған барлиқ әмиргә, Олтирар оғуллириму тәхтиңдә әбәткә».

131:13  Шундақ, Пәрвәрдигар таллиғандур Сионни, Биз билән учришишқа халиғандур бу йәрни.

131:14  «Арамгаһим бу Мениң, Мәңгүгидур у Мениң маканим, Халиғанмән бу йәрни Мән Өзәм.

131:15  Бәрһәқ, Сионни ронақ тапқузимән, Йоқсуллириниң қосақлирини тоқ қилимән.

131:16  Кийдүримән роһанийлириға ниҗатлиқ тонини, Яңритиду садақәтмәнлири тәнтәнилик авазни.

131:17  Күчлүк қилимән бу йәрдә Давут нәслини, Яндуримән Өзәм таллиғанниң өмүр чириғини.

131:18  Кийдүримән дүшмәнлиригә шәрмәндилик тонини, Парлақ қилимән Давутниң бешидики таҗини».

Chapter 132

132:2  Қараңлар, нәқәдәр гөзәл, нәқәдәр йеқимлиқ, Қериндашлар ара болса инақлиқ.

132:3  Инақлиқ қиммәтлик яғдәк болур, Һарунниң бешидин қуюлуп бу яғ, Еқип чүшүп сақаллириға, Тамған еди яқилириға. Мол шәбнәмгә охшар инақлиқ, Хәрмон теғидики шәбнәмләр чүшкән кәби Сионға, Бәрһәқ, бәхитни — мәңгүлүк һаятни, Ата қилған еди Пәрвәрдигар Сион теғида.

Chapter 133

133:1  Әй Пәрвәрдигарға хизмәт қилидиғанлар, Кечиләп Худа өйидә ибадәттә болидиғанлар, Келиңлар, Пәрвәрдигарни махтаңлар!

133:2  Муқәддәс җай тәрәпкә қарап, Дуаға көтирилсун қоллириңлар, Пәрвәрдигарни махтаңлар!

133:3  Яратқучидур Худа асман, зиминни, Бәхтияр қилғай У Сиондин силәрни.

Chapter 134

134:1  Һәмдусана ейтиңлар Пәрвәрдигарға, Мәдһийиләр ейтиңлар Униң намиға. Әй Пәрвәрдигарға хизмәт қилидиғанлар, Униң өйидә ибадәттә болидиғанлар, Егимизниң һойлилирида туридиғанлар, Мәдһийиләр ейтиңлар Униңға.

134:2  Һәмдусана ейтиңлар Пәрвәрдигарға, Мәдһийиләр ейтиңлар Униң намиға. Әй Пәрвәрдигарға хизмәт қилидиғанлар, Униң өйидә ибадәттә болидиғанлар, Егимизниң һойлилирида туридиғанлар, Мәдһийиләр ейтиңлар Униңға.

134:3  Мәдһийиләңлар Пәрвәрдигарни, Чүнки шапаәтликтур Пәрвәрдигар. Күй-нахшиға қетиңлар Униң намини, Чүнки Уни күйлимәк бизни шат қилар.

134:4  Пәрвәрдигар таллавалди Яқуп қовумини, Өзигә тәвә қилип исраилларни.

134:5  Билимән, бәрһәқ Пәрвәрдигар улуқдур, Рәббимиз ғәйри илаһлардин үстүндур.

134:6  Асман-зимин, деңиз-океан, чоңқурлуқларда, Немә қилишни халиса шуни қилар Худа.

134:7  У зиминниң төрт тәрипидин әкелип булутларни, Ямғур яғдуруп һәм чақтуруп чақмақларни, Амбарлиридин елип чиқар шамалларни.

134:8  У мисирлиқларниң һалак қилди тунҗа туғулғанлирини, Йәни һалак қилди адәм вә малларниң тунҗилирини.

134:9  У Мисирда көрсәтти мөҗүзә вә карамәтлирини, Җазалиди Пиръәвн вә униң вәзирлирини.

134:10  Вәйран қилди У нурғун дөләтләрни, Өлтүрди қудрәтлик падишаларни.

134:11  Һалак қилди У аморларниң падишаси Сихонни, Башанниң падишаси Огни, Һәтта Қанандики барлиқ падишаларни.

134:12  Уларниң зиминини бәрди Өз қовумиға, Ата қилди уларни Өз хәлқи Исраилға.

134:13  Әй Пәрвәрдигар, унтулмайду Сениң намиң, Әвлаттин-әвлатқичә дәвир сүрәр шөһритиң.

134:14  Худа «гунасиз» дәп җакалар Өз қовумини, Көрситәр Өзиниң қуллириға рәһимини.

134:15  Алтун билән күмүчтур ят әлләрниң бутлири, Ясиғандур уларни инсанларниң қоллири.

134:16  Уларниң ағзи бар сөзләлмәс, Көзлири бар көрәлмәс.

134:17  Қулақлири бар аңлалмас, Ағзида йоқтур нәпәс.

134:18  Бутларни ясиғанлар, униңға үмүт бағлиғанлар, Ахири өзлириниң бутлириға охшап қалар.

134:19  Әй Исраил җамаити, Пәрвәрдигарға һәмдусана ейтиңлар, Әй Һарун җамаити, Пәрвәрдигарға һәмдусана ейтиңлар.

134:20  Әй Лавий җамаити, Пәрвәрдигарға һәмдусана ейтиңлар, Һәмдусана ейтиңлар Пәрвәрдигарға ихласи барлар.

134:21  Пәрвәрдигар турар Йерусалимда, Һәмдусана ейтилсун Сионда, Һәмдусана ейтиңлар Униңға.

Chapter 135

135:1  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У шапаәтликтур, Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У һәммә «илаһлардин» үстүндур, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:2  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У шапаәтликтур, Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У һәммә «илаһлардин» үстүндур, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:3  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У барлиқ һөкүмдарлардин үстүндур, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:4  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, Пәқәтла У улуқ мөҗүзиләр Егисидур, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:5  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У даналиқта асманни яратқучидур Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:6  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У зиминни су үстигә орнатқучидур, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:7  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У йоруқлуқ тарқатқучи җисимларни яратқучидур, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:8  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У күндүзи парлайдиған қуяшни яратқучидур, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:9  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У кечиси парлайдиған ай, юлтузни яратқучидур, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:10  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, Мисирда тунҗа туғулғанларниң җенини алғучидур, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:11  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У исраилларни Мисирдин қутқузуп чиққучидур, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:12  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У уларни зор қудрити билән елип чиққучидур, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:13  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У Қизил деңизниң сүйини иккигә бөлгүчидур, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:14  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У деңизни йерип исраилларни униңдин елип чиққучидур. Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:15  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У Пиръәвн вә униң қошунлирини Қизил деңизға ғәриқ қилғучидур, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:16  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У Өз қовумини чөл-баявандин йетәкләп өткүчидур, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:17  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У чоң падишаларни йәр билән йәксән қилғучидур, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:18  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У күчлүк падишаларни һалак қилғучидур, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:19  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У аморларниң падишаси Сихонниң җенини алғучидур, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:20  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У Башан падишаси Огниң җенини алғучидур, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур,

135:21  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У уларниң зиминлирини Өз қовумиға мүлүк қилип бәргүчидур, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:22  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У уларниң зиминлирини Өз қуллири исраилларға мүлүк қилип бәргүчидур Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:23  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У хар болған чеғимизда бизни әслигүчидур, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:24  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У бизни дүшмәнлиримиздин қоғдиғучидур, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:25  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтиңлар, У барлиқ җанлиқларға озуқ ата қилғучидур, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

135:26  Асмандики Худаға шүкүр ейтиңлар, Униң муһәббити өчмәс вә әбәдийдур.

Chapter 136

136:1  Дәрия-өстәң бойиға жиғилғанда Бабилда, Сионни әсләп көзимиз толди яшқа.

136:2  Лиралиримиз есиқлиқ туратти сөгәт шехида.

136:3  Чүнки бизни сүргүн қилғанлар, Нахша тәләп қилатти биздин, Көңүллирини ечишқа. Җенимизни қийниғанлар күлүп туруп Дәтти бизгә: «Ейтип бәр Сионниң мунаҗәтлиридин».

136:4  Яқа жутта қандақму ейтайли уни — Пәрвәрдигарниң мунаҗитини.

136:5  Әй Йерусалим, сени унтусам, Қурусун оң қолум.

136:6  Әй Йерусалим, сени унтусам, Сени әң зор хошаллиғим дәп билмисәм, Чаплишип қалсун таңлийимға тилим.

136:7  Әй Пәрвәрдигар, Идомлуқларниң зораванлиғи болсун ядиңда, Йерусалим қолдин кәткән күни улар Дейишкән еди: «Уни бузуңлар, чеқиңлар, Йәр билән йәксән қилиңлар».

136:8  Әй бабиллиқ, вәйран болғучилар, Бәхитликтур бизгә қилған яманлиғиңларни Өзәңларға қайтурғучилар.

136:9  Бәхитликтур бовақлириңларни ташқа атқучилар.

Chapter 137

137:1  Чин қәлбимдин тәшәккүр ейтимән Саңа, Күйләймән Сени пәриштиләр алдида.

137:2  Муқәддәс ибадәтханаңға қарап сәҗдә қилимән Саңа, Садақитиң, муһәббитиң үчүн шүкүр ейтимән намиңға, Сөзүң билән намиңни қилдиң һәммидин әла.

137:3  Бәрдиң җавап налә қилған чеғимда, Җасур қилдиң күч-қувәт берип маңа.

137:4  Аңлиғач улар Сениң сөзүңни, әй Пәрвәрдигар, Апирин ейтар Саңа аләмдики падишалар.

137:5  Улуқ болғач Пәрвәрдигарниң шан-шәриви, Күйләр улар Униң иш-излирини.

137:6  Бүйүклүктә болсиму Пәрвәрдигар, Кәмтарларға ғәмхорлуқ қилар, Тәкәббурлардин жирақ турар.

137:7  Жүрсәмму гәр азапларда мән, Өзәң мени роһландурисән. Тосап Сән дүшмәнлирим ғәзивини, Қутқузисән оң қолуң билән мени.

137:8  Әмәлгә ашурар Пәрвәрдигар мән һәққидики планини, Мәңгүлүктур меһир-муһәббитиң, әй Пәрвәрдигар, Рәт қилма Өз қолуңда яраттиң мени.

Chapter 138

138:1  Әй Пәрвәрдигар, көрдүң қәлбимни, Билдиң мени.

138:2  Билисән олтирип-қопушумни, Чүшинисән жирақтинму ойлиримни.

138:3  Көрүп турисән жүрүш-турушумни, Ениқ уқисән барлиқ ишлиримни.

138:4  Әй Пәрвәрдигар, билисән сөзлиримни, Һәтта еғизимдин чиқармаста уларни.

138:5  Бардурсән әтрапимда, Қойдуң қолуңни бешимға.

138:6  Қудритиң мени һәйран қилар шунчә, Әқлим йәтмәс бу сирларни билишкә.

138:7  Нәгиму баралаймән мөкүп жүрүп Роһуңдин, Нәгиму кетәләймән қечип чиқип қойнуңдин.

138:8  Асманға чиқсамму барсән у йәрдә, Өлүкләр дияриға кирсәмму барсән у йәрдә.

138:9  Пәрваз қилип қанитида сәһәрниң, Тутсам макан әң четидә деңизниң.

138:10  У йәрдиму йетәкләр қолуң, Йөләр мени оң қолуң.

138:11  Мөкүнүвалай дәп ойлисамму қараңғулуққа, Әтрапимдики йоруқлуқ гәр түнгә айланса,

138:12  Түн зулмити қараңғу көрүнмәс Саңа, Кечә гоя күндүздәк йоруп турар, Қараңғулуқ йоқтур Сән үчүн әсла.

138:13  Шундақ, Сән яраттиң ички әзалиримни, Төрәлдүрдүң анамниң қосиғида мени.

138:14  Шүкүр-рәхмәт ейтимән Саңа, Чүнки қалтис, аламәт яраттиң мени. Шунчә карамәт иҗадийәтлириң, Яхши билимән қәлбимдә буни.

138:15  Мени йошурун яратқиниңда, Пүтүлгәндә анамниң қосиғиға, Саңа йочун әмәсти теним әсла.

138:16  Көргән едиң һамилә чеғимда мени, Кәлмәй туруп һаятимниң тунҗа күни, Тәғдирим дәптириңгә йезилған еди.

138:17  Шунчә қәдирликтур мән һәққидики ойлириң, әй Худа, Уларниң сани нәқәдәр көптур әсла.

138:18  Санимақ болсам уларни қумдинму көптур һәтта, Әтигәндә ойғанғинимда мән һәққидә ойлайсән йәнила.

138:19  Әй Худа, җуда қилғин яманларни җенидин, Әй қанхорлар, жирақ қечиңлар мениңдин.

138:20  Күпүрлүк сөзләр Сән һәққидә, әй Худа, Дүшмәнлириң намиңни қалаймиқан елип тилға.

138:21  Әй Пәрвәрдигар, Саңа өч болғанларға өч болмасмәнму? Саңа һуҗум қилғанлардин жиркәнмәсмәнму?

138:22  Уларға өч болимән чиш-тирниғимғичә, Уларни дүшмән һесаплаймән өзәмгә.

138:23  Көргин қәлбимни, әй Худа билгин мени, Синап көр мени, билгин ой-хияллиримни.

138:24  Баққин бирәр яманлиқ барму-йоқ мәндә, Мәңгүлүк йолуңда мени йетәклә.

Chapter 139

139:2  Әй Пәрвәрдигар, яманлардин қутқузғин мени, Зораванларниң зиянкәшлигидин сақлиғин мени.

139:3  Яманлиқ ойлайду улар көңүллиридә, Җедәл-маҗра чиқирар һәрбир күндә.

139:4  Зәһәрлик иланға охшайду уларниң тиллири, Илан зәһиригә толғандур уларниң ләвлири. Селаһ

139:5  Әй Пәрвәрдигар, қутқуз мени яманларниң чаңгилидин, Путлиримни аман қилғин зораванларниң путлаштурушидин.

139:6  Йошурун қилтақ қурди мән үчүн тәкәббурлар, Вә жип торини яйди улар, Йол бойиға қурди һәм қапқанлар. Селаһ

139:7  Пәрвәрдигар «Сән мениң Егәмдурсән» дегән едим, Қулақ салғин илтиҗайимға, әй Илаһим.

139:8  Әй Рәббим Пәрвәрдигар, қудрәтлик Ниҗаткаримсән, Җәңләрдә қалқан болуп бешимни қоғдиғансән.

139:9  Әй Пәрвәрдигар, иҗавәт қилмиғайсән яманларниң үмүтини, Әмәлгә ашурмиғайсән уларниң һейлилирини, Болмиса улар чоң тутувалиду өзлирини. Селаһ

139:10  Қорқутушлири мени қоршавалғанларниң, Янсун өз бешиға уларниң.

139:11  Қип-қизил чоғлар чүшсун улар үстигә, Ташлаветилсун улар отлар ичигә, Қайтидин чиқалмиғудәк һаңниң тегигә.

139:12  Йәр йүзидә ронақ тапмисун чеқимчилар, Очиларға олҗа болуп йоқалсун зораванлар.

139:13  Билимән, езилгәнләргә егә болуп Пәрвәрдигар, Йоқсулларниң һәққини қоғдар.

139:14  Бәрһәқ, Саңа шүкүр ейтар һәққанийлар, Һозуруңда яшайду дурус йолда маңғанлар.

Chapter 140

140:1  Пәрвәрдигар мән налә қилдим Саңа, Кәлсикән дәп Сени тездин йенимға, Аңлисаңчу авазимни Саңа налә қилғинимда.

140:2  Қобул қилғин исриқ кәби мениң дуайимни, Кәчтә қилған қурванлиқ кәби көтирилгән қоллиримни,

140:3  Пәрвәрдигар, бир күзәтчи турғузғин ағзимға, Қаравулда турсун у ләвлирим дәрвазиси алдида.

140:4  Рәзилликкә майил қилип мәйлимни, Яманлиқ қилишқа йол қойма мени. Явузларға шерик қилма көңлүмни, Йегүзмигин һәм уларниң немәтлирини.

140:5  Мени урса һәққаний, у бәргәндәк болар маңа меһрини, Тәнқитлири билинәр бешимға есил майни қуйғандәк, Түзитишини рәт қилип чайқимаймән бешимни, Болсамму гәр қийинчилиқта тохтатмасмән йәнила дуайимни.

140:6  Худди қезилип чиққан ташлардәк соқа йәрни ағдурғанда, Устиханлири чечилип ятар гөр алдида. Ташлаветилсә ярлардин уларниң һакимлири, Һәқиқәт болғач сөзүм қалғанлар чүшинәр уни.

140:7  Худди қезилип чиққан ташлардәк соқа йәрни ағдурғанда, Устиханлири чечилип ятар гөр алдида. Ташлаветилсә ярлардин уларниң һакимлири, Һәқиқәт болғач сөзүм қалғанлар чүшинәр уни.

140:8  Лекин Егәм Пәрвәрдигар тәлмүрүп қараймән Саңа, Сәндин пана издәймән, мени панасиз қалдурма.

140:9  Сақла мени уларниң маңа қурған қилтақлиридин, Яманлиқ қилғучиларниң қапқанлиридин.

140:10  Яманлар чүшсун өзи қурған қапқанға, Мән өтүп кетәй у хәтәрдин дайима.

Chapter 141

141:1  Аңлисун дәп Пәрвәрдигар, бар авазимда налә-пәрият қилимән, Пәрвәрдигардин рәһим тиләп үнлүк авазда йелинимән.

141:2  Мән Униңға дәртлиримни төкимән, Һәм Униңға мүшкүллиримни ейтимән.

141:3  Дүшмәнлирим йоллиримға қилтақ қурған болсиму, Роһум мениң буруқтум болуп түгишәй десиму, Өзәң һалимдин хәвәр алисән шундақтиму.

141:4  Пәрвәрдигар қарап баққин оң йенимға, Маңа көңүл бөлгүчи йоқтур әтрапимда, Пана болуп һечким көйүнмәс маңа.

141:5  Әй Илаһим, пәрият чекип Саңа дедим: «Сән мениң башпанайимсән, Паний аләм қучиғида несивәмсән».

141:6  Әй Егәм пәриядимға қулақ салғин, Әһвалим бәк начар-мүшкүлдур. Қутқуз мени уларниң қоғлишидин, Чүнки улар мәндин күчлүктур.

141:7  Шүкүр ейтмақ үчүн Сениң намиңға, Өзәң мени чиқарғайсән зиндандин. Һәққанийлар шундила олишиду әтрапимға, Чүнки зор меһриванлиққа еришимән Сениңдин.

Chapter 142

142:1  Қулақ салғин Пәрвәрдигар дуайимға, Муһтаҗ болуп Саңа қилған илтиҗайимға. Һәққанийсән Пәрвәрдигар садақитиңдә, Җавап бәргин мениң қилған муң-заримға.

142:2  Гунасиз бир инсан йоқтур алдиңда, Шуңа өтүнәй мән қулуңни сорақ қилма.

142:3  Һаятимни дәпсәндә қилип дүшмәнлирим, Зиянкәшлик қилмақта бу җенимға. Өлүкләр макани қәбирстандәк, Мәҗбурлар мени зулмәт-қараңғулуққа.

142:4  Шуңа роһум сиқилип буруқтум болди, Үмүтлирим үзүлүп көңлүмму қайғуға толди.

142:5  Әсләймән бурун өткән күнлиримни, Сеғинимән көрсәткән мөҗүзилириңни, Яд етимән Сениң қилған әҗирлириңни.

142:6  Қоллирим Саңа қарап созулғандур, Вуҗудум чаңқиған зиминдәк Саңа тәшнадур.

142:7  Маңа тездин җававиңни бәргинә Пәрвәрдигар, Болмиса үмүтлирим бәрбат болуп һалим кетәр, Өтүнәй дидариңни йошурмиғин мәндин зинһар. Болмиса теним мениң гөрдә болар.

142:8  Мәңгүлүк муһәббитиңни аңлиғум бар таң сәһәрдә, Чүнки мән пәқәт Саңа таянғанмән. Меңишим зөрүр болған йолни Өзәң билдүр маңа, Чүнки мән вуҗудумдин пәқәт Саңа тәлмүргәнмән.

142:9  Қутулдур мени Пәрвәрдигар дүшмәнлиримниң илкидин, Башпана издәп кәлдим йениңға, орун бәргин қойнуңдин.

142:10  Үгәт маңа ирадәңгә әмәл қилип яшашни, Чүнки Сән мениң Худайимдурсән, Адашмай, йетәклисун алийҗанап Роһуң мени.

142:11  Пәрвәрдигар шөһритиң үчүн болсиму қутқуз мени, Һәққанийсән әй Егәм, палакәттин азат қилғин җенимни.

142:12  Маңа болған мәңгүлүк муһәббитиңдә, Һалак қилғин әй Егәм, дүшмәнлиримни, Харап қилғин һәм җенимни хар қилғанларни. Бәрһәқ, мән Сениң бәндәң, қулуңдурмән.

Chapter 143

143:1  Һәмдусана ейтилсун қорам тешим болған Худаға, Маһир қилар У мениң қоллиримни җәң қилишқа.

143:2  Маңа садиқ мәдәткар, қорғинимдур У мениң, Ниҗаткарим, мустәһкәм қорғиним У мениң. Қалқинимдур У мениң, пана тапармән Униңда, Бойсундурар У дайим хәлиқләрни қол астимға.

143:3  Әй Пәрвәрдигар, инсан немиди Сән униңға нәзәр салғудәк, Адәм балиси немиди Сән униңға көңүл бөлгүдәк?

143:4  Охшар инсан һаяти гоя кетиватқан сайиға, Охшар униң өмри бәәйни бир тиниққа.

143:5  Көкни йерип чүшкин әй Худа, Ис-түтәкләр чиқарғин тағлар ара.

143:6  Чақмақларни чақтуруп қоғлиғайсән дүшминиңни, Тарқатқайсән уларни етип туруп оқлириңни.

143:7  Узитип қолуңни Сән көк бағридин, Тартивалғин мени Худа қайнам дәрия-сулардин, Қутқузғин һәм мени ятлар чаңгилидин.

143:8  Улар дайим сөзләр ялған сөзләрни, Берәр сахта, ялған қәсәмләрни.

143:9  Әй Худа, Саңа атап ейтай йеңи нахша, Күйләй Сени он тарлиқ чилтарда.

143:10  Сән исраилниң падишалириға ғалибә ата қилғучисән, Бәндәң Давутни әҗәллик қилич астидин қутқузғучисән.

143:11  Ятларниң қолидин қутқузуп азат қил мени, Улар дайим сөзләр ялған сөзләрни, Берәр сахта, ялған қәсәмләрни.

143:12  Оғуллиримиз охшиғай яхши өскән көчәтләргә, Қизлиримиз орда түврүклиридики нәпис нәқишләргә.

143:13  Амбарлиримиз лиқ толғай ашлиқларға, Қойлиримиз сан-санақсиз көпәйгәй яйлақларда.

143:14  Көп болғай өкүзлиримизниң жүклири, Әсиргә чүшмигәй хәлқимиздин һечбири. Бузуп өтәлмигәй һечким сепиллиримизни, Аңланмиғай кочилардин зарлиниш авазлири.

143:15  Нәқәдәр бәхитликтур, Бундақ тиләклири әмәлгә ашқан инсанлар! Нәқәдәр бәхитликтур, Егиси Пәрвәрдигар болған қовумлар!

Chapter 144

144:1  Улуқлаймән Падишайим Худа Сени, Махтаймән та әбәт нам-шәривиңни.

144:2  Һәмдусана ейтимән һәр күни Саңа, Апирин ейтимән мәңгү намиңға.

144:3  Худа улуқ, һәссиләп мәдһийиләшкә лайиқтур, Улуқлуғини билишкә һечким қадир әмәстур.

144:4  Әвлатлардин-әвлатқа қалар яхши ишлириң, Елан қилинар уларниң тиллирида қудритиң.

144:5  Тәпәккүр қилимән шан-шөһритиң һәққидә, Чоңқур ойлаймән мөҗүзилириң үстидә.

144:6  Дастан болуп таралған чоң ишлириң тилларда, Мәнму баян әйләймән улуқлуғиңни дайима.

144:7  Улар әсләп, сөзлишәр шәпқитиңни бәс-бәстә, Адалитиңни күйлишәр нахша ейтип һәвәстә.

144:8  Худа рәһимдил, шәпқәтликтур, Асанлиқчә ғәзиви кәлмәс, Меһир-муһәббити чәксиздур.

144:9  Пәрвәрдигар һәммигә илтипат қилар, Барлиқ яратқанлириға рәһимдил болар.

144:10  Әй Пәрвәрдигар, Саңа улар шүкүр ейтар, Саңа садиқ бәндилириң мәдһийә оқар.

144:11  Улуғвар һөкүмранлиғиң һәққидә улар сөзләр, Бүйүк қудритиңни һәммә инсанға баян әйләр.

144:12  Җаһан әһлини улуқ ишлириң билән улар хәвәрдар қилар, Падишалиғиңниң шәрәплик сәлтәнитини мәлум қилар.

144:13  Падишалиғиң мәңгүлүк падишалиқтур, Һөкүмранлиғиң әвлаттин-әвлатқичидур, Пәрвәрдигар вәдисигә садиқтур, У һәммигә һәр дайим вападардур.

144:14  Пәрвәрдигар йөләр жиқилғанларни, Руслар егилгәнләрниң қәддини.

144:15  Әй Пәрвәрдигар, Тәлмүрәр һәммисиниң көзи Саңа, Берисән рисқини уларға өз вақтида.

144:16  Җанлиқларниң еһтияҗини қандурисән, Уларға қоли очуқ мәрттурсән.

144:17  Пәрвәрдигар һәммә ишта адилдур, У һәммигә һәр дайим вападардур.

144:18  Пәрвәрдигар Өзигә дуа қилғанларниң йенидидур, Уни чин дилидин сеғинғанларға йеқиндур.

144:19  У йәткүзәр мурадиға Өзигә ихлас қилғанларни, Аңлап налисини қутқузар уларни.

144:20  Қоғдар Пәрвәрдигар Өзини сөйгәнләрни, Амма һалак қилар барлиқ яманларни.

144:21  Һәмдусаналар чүшмәс мениң еғизимдин Пәрвәрдигарға, Пүткүл җанлиқлар мәңгү мәдһийә ейтсун муқәддәс намиға.

Chapter 145

145:1  Ейтиңлар Пәрвәрдигарға һәмдусана, Әй қәлбим мәдһийәңни яғдур Униңға!

145:2  Өмүрвайәт мәдһийиләймән Пәрвәрдигарни, Җан тәндә болсила күйләймән Худайимни.

145:3  Ишәнч бағлима шаһзадиләргә, Ниҗатлиқ берәлмәйдиған бәндиләргә.

145:4  Тиниғи тохтиши биләнла қайтар улар топраққа, Шу күнила барчә планлири чиқар йоққа.

145:5  Бәхитликтур Яқупни таллиған Худани мәдәткарим дәп билгәнләр, Үмүтини Егиси Пәрвәрдигарға бағлиған адәмләр.

145:6  Яратқандур Пәрвәрдигар асман вә зиминни, Деңизни вә униңдики һәммә мәвҗудатларни, У мәңгү унтумас қилған вәдисини.

145:7  Йәткүзәр езилгәнләрни адиллиққа, Рисқ берәр ач қалғанларға, Азатлиқ ата қилар мәһбусларға.

145:8  Ачар Пәрвәрдигар қарғуларниң көзини, Руслар егилгәнләрниң қәддини. Сөйәр тоғра йолда маңғанларни.

145:9  Қоғдар Пәрвәрдигар мусапирларни, Қоллар тул хотун, житим-йесирларни. Лекин тосар яманларниң йолини.

145:10  Һөкүмрандур Пәрвәрдигар әвлаттин-әвлатқичә, Әй Сион, сениң Худайиң һөкүм сүрәр мәңгүгә. Ейтиңлар Пәрвәрдигарға һәмдусана!

Chapter 146

146:1  Һәмдусана ейтиңлар Пәрвәрдигарға, Егимизни күйлимәк бәхиттур бизгә, Хошаллиқтур мәдһийә оқуш Худаға, Һәмдусаналар лайиқтур Униң шәнигә.

146:2  Егимиз қайтидин қуриду Йерусалимни, Исраилға йеңидин жиғиду сүргүн болғанларни.

146:3  Көңлигә дава бериду көңли сунуқларниң, Шипалиқ мәлһәм таңиду ярилириға уларниң.

146:4  Худа Өзи бәлгүләйду юлтузларниң санини, Айрим намда атиғандур уларниң һәрбирини.

146:5  Рәббимиз бүйүктур, қудрити чәксиз, Даналиғи Униң мөлчәрлигүсиз.

146:6  Пәрвәрдигар йөләп көтирәр аҗизларни, У йәргә урар пасиқ-яманларни.

146:7  Пәрвәрдигарға шүкүр ейтип қошақ қетиңлар, Қошақларни саз лирада тәңкәш қилип ейтиңлар.

146:8  У асманни булутларға толтуруп, Көктин йәргә ямғурини яғдуруп, Тағ-далани от-чөпләргә толтурар.

146:9  Худа ата қилар чарва-малға өз рисқини, Озуқ берәр қақилдиғанда қарға балилири.

146:10  У сөйүнмәс ат күчидин, Чәбдәс, чаққан адәм путидин.

146:11  Пәрвәрдигар сөйүнәр Өзигә ихлас қилғанлардин, Униң мәңгүлүк муһәббитигә үмүт бағлиғанлардин.

Chapter 147

147:1  Әй Йерусалим, Пәрвәрдигарни алқишла, Әй Сион, мәдһийә оқи Худайиңға.

147:2  Чүнки Пәрвәрдигар дәрваза тақақлириңни мәккәм қилар, Сепил ичидики пәрзәнтлириңгә бәхит ата қилар.

147:3  У чегарилириңғичә теч-аманлиқ елип келәр, У силәрни буғдайниң есили билән тәминләр.

147:4  Худа йәр йүзигә әмир қилар, Әмри тез берип әмәлгә ашар.

147:5  Пәрвәрдигар ақ жуңдәк аппақ қарни яғдурар, Нәпис қируни пүткүл зиминға күлдәк чачар.

147:6  Мөлдүрләрни нан угақлиридәк чечиветәр, Кимму Униң соғиға бәрдашлиқ берәр.

147:7  Пәрвәрдигар сөзи билән еритар уларни, Шамили билән аққузар суларни.

147:8  У Өзиниң сөзини йәткүзәр Яқупниң нәслигә, Пәрман һәм пәризлирини аян қилар исраил хәлқигә.

147:9  Пәрвәрдигар башқа хәлиққә һечқачан бундақ муамилә қилған әмәс, Униң пәризлирини башқиларму һәм билгән әмәс. Һәмдусаналар болсун Пәрвәрдигарға.

Chapter 148

148:1  Пәрвәрдигарға һәмдусана ейтиңлар! Мәдһийиләңлар асмандикиләр Худани, Мәдһийиләңлар асман-пәләктә Уни.

148:2  Мәдһийиләңлар пәриштиләр Худани, Әй самавий қошунлар, мәдһийиләңлар Уни.

148:3  Ай вә қуяш, җими парлақ юлтузлар, Асман вә көктики әй сулар, Мәдһийиләңлар Пәрвәрдигарни һәммиңлар.

148:4  Ай вә қуяш, җими парлақ юлтузлар, Асман вә көктики әй сулар, Мәдһийиләңлар Пәрвәрдигарни һәммиңлар.

148:5  Мәдһийилисун улар Пәрвәрдигарниң намини, Чүнки У әмри билән яратқан уларни.

148:6  Пәрвәрдигар орнатти Өз җайлириға уларни, Бузмас Худа та әбәт Өзи қилған әмрини.

148:7  Мәдһийиләңлар Пәрвәрдигарни йәр йүзидики җанлиқлар, Әй чоңқур деңиз вә униңдики мәхлуқлар.

148:8  Мәдһийиләңлар Худани қар вә мөлдүр, чақмақ билән туманлар, Униң әмирлиригә бойсунған әй күчлүк боранлар.

148:9  Мәдһийиләңлар Уни әй тағ вә дөңләр, Кедир дәрәқлири йәнә мевилик дәрәқләр.

148:10  Мәдһийиләңлар Худани әй явайи һайванлар вә барлиқ чарвилар, Әй йәр беғирлиғучи җанлиқлар вә һәммә учар қанатлар.

148:11  Мәдһийиләңлар Уни әй җаһан шаһлири вә барчә хәлиқләр, Мәдһийиләңлар Уни әй барчә һөкүмранлар вә шаһзадиләр.

148:12  Мәдһийиләңлар Уни жигитләр шундақла қизлар, Мәдһийиләңлар Уни әй йеши чоңлар һәм яшлар.

148:13  Мәдһийилисун улар Пәрвәрдигарниң намини, Чүнки бүйүктур һәммидин Униң нам-шөһрити, Асман-зиминдин йүксәктур һәм шан-шәриви.

148:14  Өз хәлқини күчлүк қилди Пәрвәрдигар Мәдһийиләр ейтар Униңға барлиқ садақәтмәнләр — Худа сөйгән исраиллар. Пәрвәрдигарға һәмдусана ейтиңлар!

Chapter 149

149:1  Ейтиңлар Пәрвәрдигарға һәмдусана, Ейтиңлар Пәрвәрдигарға атап йеңи бир нахша, Мәдһийиләңлар Уни садақәтмәнләр арисида.

149:2  Хошал болсун исраиллар Яратқучисидин, Шатлансун Сионниң пәрзәнтлири падишаси Худадин.

149:3  Мәдһийилисун Худани улар уссул ойнап, Алқиш күйи чалсун дап, лирада Униңға атап.

149:4  Чүнки Пәрвәрдигар Өз қовумидин сөйүнәр, Кәмтарларға ниҗатлиқ таҗини кийдүрәр.

149:5  Шатлансун бу шөһрәттин садиқ болғанлар Худаға, Ейтсун нахша хошаллиқтин орунлирида ятқанда.

149:6  Чүшәрмәс улар еғизлиридин улуқлашни Худани, Чүшәрмәс улар қоллиридин қош бислиқ қиличлирини.

149:7  Елиш үчүн бойсунмас қовумлардин өчини, Бәрмәк үчүн уларниң һәм әдивини,

149:8  Зәнҗир билән бағлап уларниң шаһлирини, Төмүр кишән билән кишәнләр есилзадилирини.

149:9  Иҗра қилар йезилған һөкүмни уларға, Мәнсүптур бу шәрәп Худаниң садақәтмәнлиригә. Ейтиңлар һәмдусана Пәрвәрдигарға.

Chapter 150

150:1  Ейтиңлар Пәрвәрдигарға һәмдусана, Мәдһийиләңлар Худани муқәддәс җайида, Қудрити аян болған асманларда.

150:2  Мәдһийиләңлар Униң яратқан мөҗүзилирини, Мәдһийиләңлар Униң һәммидин улуқлуғини.

150:3  Мәдһийиләңлар Уни бурға садасида, Мәдһийиләңлар челип чилтар, лира.

150:4  Мәдһийиләңлар Уни дап челип, чүшүп уссулға, Мәдһийиләңлар Уни тәңкәш қилип нәй вә тарлиқ сазға.

150:5  Мәдһийиләңлар Уни җаллиларниң яңрақ садасида, Мәдһийиләңлар Уни җаллиларниң җараңлиқ авазида. Мәдһийилигәй Пәрвәрдигарни җимики тиниғи барлар, Пәрвәрдигарға һәмдусана ейтиңлар!

150:6  Мәдһийиләңлар Уни җаллиларниң яңрақ садасида, Мәдһийиләңлар Уни җаллиларниң җараңлиқ авазида. Мәдһийилигәй Пәрвәрдигарни җимики тиниғи барлар, Пәрвәрдигарға һәмдусана ейтиңлар!